www.Allah.com

www.Muhammad.com

UDHËTIMI I një jetë me

Profeti Muhamed, i Dërguari i Allahut

ose

Biografia Mijëvjeçarit e Profetit Muhamed

nga

Khadeijah A. Stephens (Khadeijah Abdullah Darwish)

Khadeijah Abdullah Darwish

Siti Nadriyah (Indonesian)

Mardiyah (Javanese)

Copyright © 1984-2014 Allah.com Muhammad.com. Të gjitha të drejtat e rezervuara.

Ju lutemi të shpërndarë si dhuratë pa asnjë kosto edhe në kompani jo fitim

Sa i humbur jam unë, shumë më pak shumica e myslimanëve në perëndim, të cilët nuk kanë qasje në njohuri të tillë. Përkundrazi, ata kanë vetëm ide të pavlerë shumica e të cilave ishin shpikur nga të tjerët dhe i lirë i të gjitha përkatësisë dhe shpesh projektuar për të mashtrojë. Ju lutemi të gëzojnë këtë Bio drejtpërdrejtë (Sirah) nga fillimi.

Ryan O'Maellie

Denver, Colorado, Shtetet e Bashkuara

Në të vërtetë, I gëzuar lexuar këtë frymë të madhe duke marrë kërkime mbi Pejgamberin nga familja Darwish, i cili është me punë shumë më interesante dhe më të madhe se ajo e Muhamed Husejn Haykal dhe Martin Lings. Unë mendoj se është lënë e drejtë të thuhet se "Muhamedi: Jeta e tij bazuar në burimet më të hershme", nga MartinLings humbi statusin e saj u vlerësua në të gjithë botën si biografinë definitive e profetit në gjuhën angleze për punën e Anne dhe Ahmed.

Prof. Hasan Alfatih Qaribullah

President, Universiteti Umm Durman Islamik

Sudan

All-llahu është fjala arabe për Krijuesin

Islami është fjala arabe për dorëzimin ndaj Allahut

Arabisht do të thotë "Allahu e vlerëson dhe i jep paqen mbi Pejgamberin"

dhe tha se si (salla Allahu alihi ue sel-lem)

TABELA E PËRMBAJTJES

Parathënie Herakliu dhe ju

Hyrje Parimet e Islamit

Kapitulli 1 Profeti Ibrahim dhe Shtëpia e parë e Allahut në Tokë

Kapitulli 2 Guvernatorët e re e Mekës

Kapitulli 3 Hashim

Kapitulli 4 Abd Al Mutalibi

Kapitulli 5 zotohen

Kapitulli 6 Martesa e Abdullah në Aminah, Prindërit e Profetit Muhamed

Kapitulli 7 Memorable Viti i elefantit

Kapitulli 8 Lindja e Profetit të Fundit të Allahut, nënshkrimin e Profetësisë

Kapitulli 9 Jeta në shkretëtirë

Kapitulli 10 Një Jeta e re në Mekë

Kapitulli 11 Vitet e hershme

Kapitulli 12 Martesa

Kapitulli 13 Zejdi

Kapitulli 14 Qabja

Kapitulli 15 Ali, i biri i Ebu Talibit

Kapitulli 16 Profetësia

Kapitulli 17 Zbulesa, Grada e Profetëve, të Dërguarve dhe Arch Angel Gabriel

Kapitulli 18 Mrekullueshëm Kurani

Kapitulli 19 Rrëfimet e hershme

Kapitulli 20 i pari i besimtarëve

Kapitulli 21 Karakteristikat e muslimanëve hershme

Kapitulli 22 Hierarkia e Koraysh

Kapitulli 23 Komanda për Predikoni

Kapitulli 24 Koraysh dhe Ebu Talibi

Kapitulli 25 Tufejl nga Jemeni

Kapitulli 26 Kushtet Pre-islamike në Jethrib

Kapitulli 27 Trazirat në Mekë

Kapitulli 28 Një Përpjekje për ryshfet

Kapitulli 29 An-Nadr, bir i Al Harith

Kapitulli 30 Persekutimi

Kapitulli 31 Eavesdroppers

Kapitulli 32 Waleed, Shefi i Makhzum

Kapitulli 33 Ndarja e Hënës

Kapitulli 34 idhujtaria Nëpërmjet mungesës së udhëzimit Hyjnor - konvertimin e Omerit, birit të Hattabit

Kapitulli 35 Sahabët migrimin në Abisini

Kapitulli 36 Delegacioni nga Abisinia

Kapitulli 37 Bojkotimi

Kapitulli 38 Ndërprerja e bojkotit

Kapitulli 39 Year of Sorrow

Kapitulli 40 Pasardhësi i fisit të Hashimit

Kapitulli 41 Udhëtim në Taif

Kapitulli 42 Ebu Bekri dhe Talha

Kapitulli 43 Sahabët Qasja në persekutimit të tyre

Kapitulli 44 Vizioni

Kapitulli 45 Mesazhi dhe Fiset

Kapitulli 46 Night Udhëtimi dhe kthim prapa

Kapitulli 47 i Gjashtë burra nga fiset e Khazraj dhe Evs e Jethribit

Kapitulli 48 Madinat Al Nabi, qyteti i Pejgamberit

Kapitulli 49 Satani Visitor nga Nexhdit

Kapitulli 50 Koraysh Përpjekje për të vrarë Profetin

Kapitulli 51 Migracionit

Kapitulli 52 Një Koha për përshtatje

Kapitulli 53 Kodi i vëllazërisë islame

Kapitulli 54 Çifutët e Medinës

Kapitulli 55 Vdekja e dy shokëve dhe dy kundërshtarëve dhe i parë i lindur në Medinë

Kapitulli 56 Një kërcënim nga Meka

Kapitulli 57 Viti i dytë pas Migrim

Kapitulli 58 Prelude të takohem në Bedër

Kapitulli 59 hasni në luftën e Bedrit

Kapitulli 60 Hakmarrja e Bilalit dhe të Përndjekurve

Kapitulli 61 plaçkës së luftës

Kapitulli 62 Vdekja e Lady Rukiyah

Kapitulli 63 Arritja e të Burgosurve

Kapitulli 64 Kthimi i Koraysh

Kapitulli 65 Tre Rezolutat

Kapitulli 66 Angazhimi dhe Martesa i Lady Fatima

Kapitulli 67 "Kur ju jeni të prekur me fat të mirë, ata brengosen."

Kapitulli 68 Market Place e fisit të Kaynuka

Kapitulli 69 Betimi i Ebu Sufjanit dhe Incidenteve e Sawiq

Kapitulli 70 Lady Hafsa, e bija e Omerit

Kapitulli 71 Kërkesa e Lady Fatima

Kapitulli 72 Karvani en-rrugë në Irak

Kapitulli 73 Prelude të takohem në Uhudit

Kapitulli 74 Letra

Kapitulli 75 hasni në Uhud

Kapitulli 76 Kthimi i Profetit në Medinë

Kapitulli 77 Day After Uhudit

Kapitulli 78 Argumentet Lidhur Uhudit

Kapitulli 79 Lady Zejneb, e bija e Khuzaimah

Kapitulli 80 Një komplot për vrasjen Pejgamberin

Kapitulli 81 Fisi i An-Nadir deklarojë luftë

Kapitulli 82 Vdekja e Lady Zejneb

Kapitulli 83 nga fisi i Asad, bir Khuzaimah s

Kapitulli 84 Abdullah, shefi i Lehyan

Kapitulli 85 Takimi i dytë në luftën e Bedrit

Kapitulli 86 Viti i pestë

Kapitulli 87 Salman i Persisë

Kapitulli 88 Një Model i jetës Del

Kapitulli 89 Lady Zejneb, bijë e Jahsh

Kapitulli 90 Hakmarrja e fisit të An-Nadir

Kapitulli 91 Koraysh Përgatitja për sulm

Kapitulli 92 hasni në Hendekut

Kapitulli 93 Pasojat

Kapitulli 94 Vdekja e Sa'ad Mu'adhs djalit

Kapitulli 95 Koraysh Caravan

Kapitulli 96 Fisi i Mustalik

Kapitulli 97 gjerdan i Lady Ayesha

Kapitulli 98 Lie vicioz

Kapitulli 99 Mustalik plaçkës së luftës

Kapitulli 100 Prelude në hapjen e Mekës

Kapitulli 101 Traktati i Hudejbijes

Kapitulli 102 të arratisurit nga Meka

Kapitulli 103 heqjen e pikës

Kapitulli 104 Blowers mbi Nyje

Kapitulli 105 Një Koha për trishtim, një kohë për të u gëzuar

Kapitulli 106 Martesa mes Profetit dhe Zonja Ummu Habibah

Kapitulli 107 Çifutët e Hajberit

Kapitulli 108 marsit të Hajberit

Kapitulli 109 Ngjarjet e Hajberit

Kapitulli 110 Lady Safijes, bijë e Huzaz

Kapitulli 111 Arritja Fitimtare

Kapitulli 112 Letra e profetit për Sundimtarët

Kapitulli 113 fiseve të Hawazin dhe Ghatfan

Kapitulli 114 Gjykimi i Pasurisë

Kapitulli 115 Arritja e dhuratave nga Muqawqas, primat i krishterë, Kopte kishës në Egjipt

Kapitulli 116 Umre - Pelegrinazhi Vogël

Kapitulli 117 mosmarrëveshjeve që lindin nga kujdesi i dashur

Kapitulli 118 Turner of Hearts

Kapitulli 119 Tetë Viti

Kapitulli 120 fiset kufirit sirian

Kapitulli 121 fiseve të Bekrit dhe Khuzah

Kapitulli 122 Road në Mekë

Kapitulli 123 Paqësore Hapja e Mekës

Kapitulli 124 hasni në Hunejnit

Kapitulli 125 plaçkës së luftës

Kapitulli 126 Kthehu Udhëtim në Medinë

Kapitulli 127 Lindja e djalit të Profetit

Kapitulli 128 Pasojat e Hunejnit

Kapitulli 129 Tabuk, raxha 9H

Kapitulli 130 Kthimi nga Tabuk

Kapitulli 131 Delegacioni nga Taifit

Kapitulli 132 Viti i Deputations

Kapitulli 133 Shtegtimi i parë pas hapjes së Mekës

Kapitulli 134 Jeta në Medinë

Kapitulli 135 Vdekja e Abrahamit, i biri i Pejgamberit

Kapitulli 136 Mbrojtja e Kuranit

Kapitulli 137 Pelegrinazh Lamtumirë

Kapitulli 138 Kthimi nga Jemeni

Kapitulli 139 Vdekja e Pejgamberit

SHTOJCA

Shënimet e fermë-shtëpi profetike - Gjenealogji tij dhe përshkrimi

"Poem e gunë" nga Imam Busairi

Poema "Visitation në Varri i Profetit".

PREFACE

JU, Reader NDERUAR DHE Herakliu, perandori i Romës

Kanë diçka të përbashkët

Autorët nuk ishin në gjendje për të gjetur një parathënie më elokuente në këtë biografi sesa një letër të dërguar nga Profeti për bashkëkohësi i tij Perandori i Romës, Herakliut. Në përgjigje, Herakliu ka filluar një përpjekje perandorak hetimor për të kaluar të shqyrtuar kërkesën aktuale të profetësisë.

Në vitin Profeti Muhamed ishte lindur dhe gjashtëdhjetë vjet pas lindjes së tij katër ngjarje të rëndësishme rajonale të ndodhur në të cilën Meka dhe Jeruzalemi ishte pika e tyre të qendrës.

Ngjarja e parë të ndodhë ishte përpjekje e dështuar nga të krishterët e Jemenit dhe Abisinisë (Etiopisë), tani për të shkatërruar Qaben me elefantët. Kjo ngjarje ka ndodhur pesë vjet para lindjes së Herakliut ".

Ngjarja e dytë që ka ndodhur para se Herakliu u shpall Perandor i Romës ishte se zjarri adhuronin persët grumbulluar një ushtri të madhe dhe shkatërroi Jeruzalemin.

Ngjarja e tretë ndodhi kur Herakliu hakmarrë shkatërrimin e Jeruzalemit duke angazhuar ushtrinë perse, duke parandaluar fuqinë e Persisë goditëse kundër Mekës. Kjo ngjarje është regjistruar në Kuran. Kur Ebu Bekri u përballën nga idhujtarët e Mekës ai e përshkroi Herakliut dhe e tijUshtria si "vëllezërit tanë në besim."

Ngjarja e katërt ishte se Herakliu ishte i frymëzuar personalisht nga Profeti Muhamed, lavdërimi dhe paqja qofshin mbi të. Ai besonte në Profeti, lavdërimi dhe paqja qofshin mbi të, dhe të gjitha shenjat që çuan në profetësisë së tij. Strategjia e Herakliut "ishte dy dele; ai pengoi Perandorinë Romake nga përplasjaMeka dhe duke bërë kështu garantoi pasuesit e Profetit, lavdërimi dhe paqja qofshin mbi të, mund të marrë perandorinë e tij më vonë, pa ngritjen e një shpatë e vetme kundër as Profeti, lavdërimi dhe paqja qofshin mbi të, apo të Ebu Bekrit.

Është e dukshme se historianët perëndimorë shie larg dokumentimin dhjetë vitet e fundit të jetës së Herakliut ", sepse kjo do të çojë njerëzit të besojnë në profetësinë e Muhamedit. Këto fakte historike janë të dokumentuara mirë në arkivimin islame, por jo arkivat perëndimore.

Në vitin 610 er, Herakliu sukses Phocas si perandor i Romës. Perandori Herakliu "lulëzoi dhe zgjeruar sa më shumë në perëndim sa lumit Danub në Evropë, dhe të përfshihen të gjitha vendet në bregdetin e Mesdheut. Ajo gjithashtu përfshiu shumë nga vendet arabe fqinje Saudite si dhe Ballkanin etë cilat Turqia me Konstandinopojës qytetin e saj të famshëm (emrin e perandorit romak Kostandinit) ishte një gur i çmuar në kurorën e Perandorisë Romake.

Në 616 CE Profetit Muhamed, (salla Allahu alihi ishte selam), dërgoi engjëllin e tij, Dihyah Al Kelbi, me një letër Herakliut ftuar atë në Islam.

Para Dihyah arriti me ftesë nga Pejgamberi, (salla Allahu alihi ishte selam), Herakliu kishte një ëndërr shumë të qartë, një vizion se ai nuk mund ta shkarkoj. Në vizionin e ai u tha se një profet ishte shfaqur në mesin e atyre që ishin të rrethprerë. Herakliu ishte i devotshëm dhe i vetëdijshëm për profecisë së Jezusitse një profet i ri do të dërgohet, "Dhe kur Isai, biri i Merjemes tha:" Fëmijët e Izraelit, unë jam dërguar tek ju nga All-llahu për të afirmuar i Tevratit që ishte para meje dhe për të dhënë lajmin e një të dërguarit (Profetit Muhamed ), i cili do të vijë pas meje '"(Kurani 61: 6). Herakliu kërkoi të afërmit e tij, nëse ata e dinin tëkushdo që praktikohet rrethprerja, por ata u përgjigjën vetëm ato që ata dinin ishin hebrenj.

Tani që ai kishte marrë letër nga Pejgamberi, (salla Allahu alihi ishte selam), Herakliu ishte me të vërtetë të shqetësuar për të lexuar atë;

LETËRPROPHET Muhamedit Herakliut

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit.

Nga: I Dërguari i Allahut

Për: Herakliut, më e madhe e Romakëve

"Paqja qoftë mbi ata që ndjekin udhëzimin hyjnor.

Unë, pra, ju ftoj për të përqafuar Islamin. Dorëzohet Allahut dhe të jetojnë në paqe.

All-llahu do t'i shpërblejë dyfish ty, por nëse ia ktheni shpinën, mëkatin e 'Arisiyin

(Ata që janë nën domenin Herakliut ') do të zbresë mbi ty "Pastaj ai citon Kurani.:

'Thuaj: O ithtarë të librit! (Hebrenjtë, krishterët dhe të Krishterët)

Le të vijnë në një fjalë të përbashkët mes nesh dhe jush,

se ne do të adhurojmë tjetër pos All-llahut, se ne do të shoqërojnë asnjë Atij,

dhe që asnjë prej nesh të marrë të tjerët për zotërve pos All-llahut. "

Në qoftë se ata refuzojnë, ju thoni: "Dëshmoni pra, se ne jemi muslimanë." Kur'an 3:64

Duke pasur lexoi letrën, Herakliu i pyeti Dihyah nëse ajo ishte e zakonshme për Pejgamberin, (salla Allahu alihi ishte selam), dhe muslimanët për të praktikuar rrethprerjen, pas së cilës ai u përgjigj në pozitive dhe Herakliu mirëbesim se ai besonte. Para Dihyah përcaktuara në udhëtimin e tij të kthimit Dihyahka marrë një dhuratë të bukur personale nga Herakliut si një shenjë e mirënjohjes dhe vlerësimit të tij.

Vizioni dhe tani letër ka pasur një ndikim të madh në Herakliut se ai dërgoi një letër mikut të tij i cili ishte edhe njohuri nga shkrimet e shenjta thënë atij lajmin. Shoku i tij u përgjigj duke thënë se ai ishte në marrëveshje me përfundimin Herakliut "se profeti do të kishte qenë me të vërtetë dërguar.

THE Imperial, HETIMORE CROSS EKZAMINIMI I profetësisë

Një traktat paqe ishte në fuqi në mes të Pejgamberit, (salla Allahu alihi ishte selam), dhe fisi armiqësor të Koraysh. Ebu Sufjani, kryetar i saj i cili ishte gjithashtu një nga armiqtë më të hidhura të Islamit në atë kohë, e dinte se për shkak të marrëveshjes së paqes që ai mund të mbështetet mbi kalimin e sigurt të karvanit të tijtë tregtisë në larg Siri (Esh-Sham), i cili ishte pjesë e Perandorisë Romake kështu që ai dhe shokët e tij u nisën në misionin e tyre tregtare.

Kur Herakliu mësoi se një karvan nga Meka Koraysh ndodhej në afërsi, ai dërgoi një kalorës me një mesazh për caravaners thënë se ai dëshironte atyre të shoqëruar me kalorësin e tij kthehet në fortesën e tij në mënyrë që ai të flasë me ta.

Si Ebu Sufjani dhe karavan i tij udhëtuan në fortesën e Herakliut ", ai pyeti se pse perandori i Romës i kishte dërguar për të, por ai nuk duhet të presin gjatë. Sapo arritën kalanë Ebu Sufjani dhe shokët e tij janë prezantuar në Herakliut i cili ishte në galerinë e tij të sipërme mbi oborr jashtërreze dëgjimi i etërve të kishës dhe gjeneralët e tij.

Herakliu e pyeti Ebu Sufjanin dhe shokët e tij të cilët në mesin e tyre ishte më afër të Dërguarit, (salla Allahu alihi ishte selam), në të farefisnisë. Ebu Sufjani u përgjigj se ishte ai dhe e informoi atë se Pejgamberi, (salla Allahu alihi ishte selam), përshëndeti nga një racë fisnike. Pastaj, Herakliu iu drejtua shokëve të tijdhe i tha: "Nëse ai thotë diçka që ju e dini të jetë kontradiktore, ju duhet të flisni."

Pyetjet Herakliut 'ishin të drejtpërdrejta. Ai e pyeti Ebu Sufjanin, nëse ndonjë nga fisi i tij kishte deklaruar më parë që të jetë një profet pas së cilës Ebu Sufjani iu përgjigj se nuk kishte. Pastaj ai pyeti nëse ndonjë nga paraardhësit e tij ka qenë një mbret dhe Ebu Sufjani u përgjigj se ata nuk e kishin. Herakliu ishte i interesuar të dini se çfarë llojnjerëzit e ndjekur të Dërguarin, (salla Allahu alihi ishte selam), dhe në qoftë se numri i tyre ishin në rritje apo në rënie. Ebu Sufjani u përgjigj se ata ishin njerëz të varfër dhe numrat e tyre janë në rritje. Atëherë, Herakliu e pyeti nëse ai e dinte dikush prej pasuesve të tij i kishte rikthyer në fenë e tyre të vjetër, dhe Ebu Sufjaniu përgjigj se ai e dinte për asnjë.

Duke iu referuar karakterit të Profetit, Herakliu e pyeti Ebu Sufjanin nëse ai e kishte njohur ndonjëherë të Dërguarin, (salla Allahu alihi ishte selam), për të gënjyer, ose në qoftë se ai e kishte tradhtuar ndonjëherë, ose thyer fjalën e tij, pas së cilës Ebu Sufjani iu përgjigj se nuk ka për të gjitha akuzat. Pastaj, duke iu referuar këtij të fundit, Ebu Sufjani komentoi në një ton e pakënaqësi,"Ne kemi një marrëveshje me të, por nuk e di se çfarë ai do të bëjë."

Herakliu tjetër pyetën nëse kishin luftuar kurrë kundër Profetit, (salla Allahu alihi ishte selam), dhe në qoftë se në mënyrë që të tregojë atë në lidhje me rezultatin. Ebu Sufjani u përgjigj se ata kishin luftuar; nganjëherë ata kishin qenë fitimtar dhe me raste të tjera të fitores përkiste Profetit, (salla Allahu alihi ishte selam).

Pastaj Herakliu pyeti në lidhje me mësimet e tij pas së cilës Ebu Sufjani i tha atij se Pejgamberi, (salla Allahu alihi ishte selam), urdhëroi pasuesit e tij për të adhuruar vetëm Allahun dhe të mos përziheni diçka ose dikush me të, dhe të heqin dorë nga idhujt etërit e tyre kishin adhuruar. Ebu Sufjani vazhdoipër të të treguar atij se Pejgamberi, (salla Allahu alihi ishte selam), edhe urdhëroi ata që të luten, të mos gënjejë, të jenë të pastër, dhe për të nxitur marrëdhënie të afërmit.

THE Dëshmitarë për origjinalitetin e profetit Muhamed (salallahu ALIHI WAS selam)

Nga këto përgjigje Herakliu konfirmoi mendimin e tij e Pejgamberit, (salla Allahu alihi ishte selam) duke thënë: "Të gjithë profetët erdhën nga familje fisnike, ju pyeta nëse dikush para tij nga fisi juaj pretenduar të jetë një profet dhe përgjigjja juaj është jo . Nëse përgjigjja juaj ka afirmuar atë, atëherë unë do të konkludohetai ishte duke imituar atë njeri. I pyetur nëse ndonjë nga paraardhësit tuaj ka qenë një mbret, ju përgjigj se ata nuk e kishin. Nëse përgjigjja juaj ishte përndryshe unë do të kishte supozuar se ai donte për të kërkuar mbretërinë e tij stërgjyshore. Kur e pyeta nëse ai ka gënjyer, ju përgjigj se ai nuk e bëri, kështu që unë veten se si një person i cili nuk ka gënjeshtër mundndonjëherë tregoni një gënjeshtër për All-llahun.

Unë gjithashtu ju pyetur për pasuesit e tij, nëse ata ishin të pasur apo të varfër dhe ju përgjigj se ata ishin të varfër - pasuesit e të gjithë profetëve ishin të varfër. Kur e pyeta nëse pasuesit e tij ishin në rritje apo në rënie, ju përgjigj në rritje; ky është kurs i besimit të vërtetë. Pastaj, e pyeta nëse kishte dikushi cili, pas përqafimit Islami tërhoqi. Ju përgjigj se ju e dinte asnjë; kjo është një tjetër shenjë e besimit si ajo hyn në zemër.

Kur e pyeta ty nëse ai kishte qenë ndonjëherë i njohur për të tradhtonte, ju përgjigj se ai nuk e kishte; kjo është rruga e të gjithë profetëve. Pastaj e pyeta se çfarë ai i urdhëroi pasuesit e tij për të bërë, dhe ju më tha se ai e urdhëron se vetëm All-llahu është që të adhurohet, dhe ndaloi adhurimin e idhujve. Pastaj ju më tha se ai e urdhëronju lutemi, flasin të vërtetën, dhe të jenë të pastër. Nëse ajo që thoni është e vërtetë, ai do të, së shpejti vetë vendin e këtyre dy këmbët e minierës. "Herakliu tha pastaj Ebu Sufjani," Unë e dija se ai ishte gati për të dalë, por nuk e di se ai do të jetë nga ju. Nëse unë ishin në gjendje për të arritur atë, unë nuk do mend vështirësitë (e udhëtimit)në mënyrë që unë mund të takohet me Eliseun, dhe në qoftë se unë ishin pranë tij, unë do të lajë këmbët e tij "(Buhariu) - kjo ishte mënyra në të cilën Profeti Jezusi u nderua nga dishepujt e tij.

HERACLIUS Urdhëron shkronjë për t'u lexohet gjeneralët e tij Patriarkët e Kishës

Nga siguria e galerisë e tij të sipërme, Herakliu i dha udhëzime për letrën e Profetit Muhamed për të lexuar me zë të lartë për të etërve të kishës dhe gjeneralët e tij të mbledhur në oborrin më poshtë. Nuk ishte një protestë të menjëhershme nga kati si ata të gjithë nxituan drejt portat e kalasë nëdilni jashtë. Megjithatë, Herakliu kishte parashikuar mundësinë e një përgjigje negative dhe i kishte dhënë më parë urdhër që të gjitha portat e kalasë të mbyllur, kështu që kur gjeneralët zemëruar dhe Patriarkët u përpoqën të largohen ata nuk mund. Herakliu, duke pasur të drejtë vlerësoi kundërshtimin e tyre ndaj Profetit,(Salla Allahu alihi ishte selam), tani i thirri përsëri dhe i bindur atyre duke thënë: '' Ajo që unë vetëm tha që është thënë për të provuar bindjen tënde, dhe unë e kam parë këtë. " Kuvendi është kapërcyer me lehtësim dhe shprehur fuqishëm, duke bërtitur nga lëvdata Herakliut "që ranë të gjithë kala- Ata kishin pranuar deklaratën e Herakliut, frika e tyre largohen dhe të qetë u rivendos. Pas kësaj, Ebu Sufjani dhe shokët e tij u shoqëruan menjëherë nga e kalasë.

Sapo ata ishin në gjendje për të tërhequr veten së bashku Ebu Sufjani u tha shokëve të tij: "Muhamedi është bërë aq i shquar që edhe mbreti i popullit bizantine dritë-skinned ka frikë prej tij! ' dhe Ebu Sufjani e dinte në zemrën e tij nuk do të jetë e gjatë derisa Pejgamberi, (salla Allahu alihi ishte selam),do të pranohen gjerësisht dhe besoi.

Ebu Sufjani ishte një njeri krenar dhe reputacionin e tij rëndësi të madhe atij. Ai u dëgjua të thoshte në vitet që vijnë, "Pasha All-llahun, po të mos ishte për faktin se unë do të kishte qenë turp që shokët e mi do të etiketojnë mua si një gënjeshtar, unë nuk do të kishte thënë të vërtetën."

Në vitet që pasuan pas konvertimit Ebu Sufjani ", djali i tij u bë guvernatori i parë musliman të Sirisë.

Ndjenjat e brendshmeHERACLIUS '

Pas Herakliu kishte intervistuar Ebu Sufjanin dhe shprehu analiza e tij, bëhet e qartë se Herakliu pritur dhe e kishte pritur ardhjen e një profeti të ri. Ajo është gjithashtu e qartë se ajo nuk ishte Herakliu i cili ishte kundër Profetit Muhamed, (salla Allahu alihi ishte selam), por ajo ishte e Patriarkëte kishës dhe gjeneralët e tij i cili kundërshtoi Pejgamberin, (salla Allahu alihi ishte selam). Herakliu ishte i mençur, ai e dinte se nëse ai zbuloi ndjenjat e tij të brendshme që ai do të shkatërrohet, dhe pasardhësi i tij do të jetë dikush që do të ngrihen në kundërshtim me muslimanët.

Përkundër faktit se legjionet romake ishin shumë të fuqishme Herakliu nuk mori armët kundër Profetit, (salla Allahu alihi ishte selam). Përkundrazi, Herakliu përqendruar në angazhimin persët dhe në këtë mënyrë të shtrembëruar të ushtrisë pagane persian - të cilët mund të ketë paraqitur një kërcënim për muslimanët- Pasi ata kishin shkatërruar tashmë Jeruzalemin, Tokën e Shenjtë e Profetëve Abrahamit dhe Jezusit.

Përveç kësaj, Abisinia ishte në atë kohë një vend të krishterë nën protektoratin e Romës, dhe kur Negus tij përqafoi Islamin dhe nuk pranoi për të dërguar e taksës për shkak të Perandorisë Romës, Herakliut nuk ndërmori veprime nuk e kundërshtuan atë, e cila nuk është disponimi i një Personi i fuqishëm në krahasim me Pejgamberit,(Salla Allahu alihi ishte selam).

URDHËRIHERACLIUS çështje nuk të luftuar Pejgamberi, (salallahu ALIHI WAS selam)

Kur Profeti (salla Allahu alihi ishte selem), i dërgoi një ftesë për Islam në Harith, Mbretit Arabe të Ghassan, familja e të cilit kishte qeverisur Sirinë për shumë shekuj nën protektoratin e Perandorisë Romake, Harith ishte zemëruar dhe i refuzuar ftesën.

Harith ishte zemëruar kështu me letër ai donte që të marrin armët kundër Profetit, (salla Allahu alihi ishte selam), dhe të marshojnë kundër tij në Medinë. Harith dërgoi engjëllin e tij për të Herakliut kërkuar atë për t'u bashkuar me të dhe paga e luftës kundër të Dërguarit të Allahut, (salla Allahu alihi ishte selam). Herakliurënë, dhe urdhëroi Harith mos marrin armët dhe Harith nuk vazhdohet më tej.

A Keqkuptim i zakonshëm

Kjo është një keqkuptim të përbashkët që të gjithë romakët e përmendur në literaturën islame ishin në fakt Romans. Disa qytetarë klasifikuara si romakët ishin arabët, të tjerët bizantine dhe kështu me radhë. Këto kombësi ishin në fakt një protektorat i Perandorisë Romës në të cilën ata u vu nën krahun e Romës, por u largua për të qeverisurthemself, edhe pse subjekt i tatimit romak.

Në mesin e kushteve në mes të Perandorisë Romake dhe protektorateve e tyre ishte se ata detyrohen besnikëri ndaj Romës, por kjo nuk ka të bëjë atyre Romakëve. Të protektorateve vazhduan të ruajnë identitetin e tyre, edhe pse nga një pikë më-lookers e parë për shkak se ata ishin nën protektoratin e Romës që atajanë klasifikuar gabimisht si romakë.

Kur ai erdhi për rolin arabe në protektorat, ajo ishte për pjesën më të madhe, për të shtypur kryengritjet beduin të tilla si ato të Nexhdit, i cili kishte në të gjithë historinë e arabëve, ishte qendër e paligjshmërisë.

Roli arab ishte gjithashtu për të mbështetur romakët kundër persianëve, kur thirren. Kur, për disa arsye tribalistic, arabët propozuar për të filluar një luftë kundër armikut të tyre personale, ata shpesh do të përdorin taktika të trembë duke pretenduar se legjionet romake do të japë atyre mbështetjen e tyre dhe për të luftuar së bashku metyre. Megjithatë, kjo nuk është gjithmonë rasti. Në qoftë se nuk ka pasur një kërcënim të Perandorisë Romake, romakët nuk do të përgjigjet, por nga ana tjetër, në qoftë se arabët dëshiron të vazhdojë me luftë të tyre, Perandoria Romake nuk ndërhyjnë. Me këtë kuptim, bëhet e qartë se kur Khalid shkoi nëluftën kundër dy mijë luftëtarë ata nuk ishin qytetarë romakë, por fiset arabe nën protektoratin e Perandorisë Romës. Një duhet të kuptojnë se Herakliu ishte në atë kohë, në të njëjtën afërsi, si Khalid me dyqind mijë luftëtarët e tij fitimtare, dhe lehtë mund të ketë sulmuar Khalid, porkjo ishte politika Herakliut 'për të lënë arabët për t'u marrë me veten.

A Keqkuptim i zakonshëm RRETH AL-SHAM

Literatura islame shpesh i referohet vendit "Al Shamit", i cili ka qenë shpesh mendohet si Sirinë, në të cilat moderne-kufijtë e Sirisë janë shkaktuar në mendjen e dikujt. Megjithatë, në kohën e Profetit, (salla Allahu alihi ishte selam), ai duhet të kuptohet se Al Sham ishte një konglomerat idisa vende të njohura për ne sot, si Siri, Jordani, Palestinë dhe Irak nën protektoratin e Romës, dhe të zgjatet përtej Sirisë ne e njohim sot.

Brezi i parë i arabëve të vendosen në Siri erdhi nga fise të ndryshme disa shekuj para ardhjes së Profetit Isa. Fisi më i fuqishëm dhe me ndikim ishte se bijtë e Dajam i cili mori udhëheqjen dhe të emëruar në mesin e tyre një monarki në protektoratin e romakeEmpire. Kjo epokë e monarkisë zgjati deri në shekullin e parë pas Jezusit. Ishte gjatë kësaj kohe Al Ghassan mbërriti dhe sukses për të përmbysur monarkinë ekzistuese dhe të kërkuar monarkinë për veten e tij. Kjo ishte praktika e Romakëve që, kur një fis arab ishte fitimtar mbi një tjetër fisi arabemëruar nga romakët, Roma do ta pranojnë fitimtar me emërimin e udhëheqjes, sepse ata kishin nevojë për partnerin e tyre të jetë e fortë.

Al Ghassan bë mbret nën protektorat romak dhe themeloi qytetin e tij të kapitalit në Basra. Këto rrethana dhe politika ka mbetur i paprekur deri në trembëdhjetë vjet pas migrimit të Pejgamberit, (salla Allahu alihi ishte lem), kur, në kalifatit të Omerit, Jabalah, e fundit e Ghassanitembretërit konvertuar në Islam.

DATAHISTORICAL

AC:

Kalendari krishterë filluar nga viti në të cilin All-llahu e mbrojtur Jezusin nga të qenit i kryqëzuar dhe i mori atë në qiellin e dytë dhe është një vit diellor të orientuara dhe të referuara si AC (Pas Krishtit).

H:

Kalendari mysliman ka filluar në periudhën e referuar si H (Hixhri, migracioni), i cili është viti hënor në të cilin Pejgamberi migroi nga Meka në Medinë. 1H korrespondon 624AC.

571 AC - 634 AC, 11h

Profeti Muhamed, (salla Allahu alihi ishte selam), e fundit e Profetëve dhe të Dërguarve u lind në vitin 571 AC në dhe vdiq 11h - 634 AC.

575 AC - 641 AC:

Herakliu, Perandori i Romës ka lindur 575 AC dhe vdiq 641AC.

Herakliu lindi 5 vjet pas lindjes së Profetit Muhamed dhe vdiq 7 vjet pas tij.

610 AC:

Ajo ishte në 610 AC - i cili ishte 13 vjet më parë Hixhri - Allahu dërgoi Gabriel për Muhamedin, i cili u bë me të dërguarin e fundit të Allahut, (salla Allahu alihi ishte selam), për të gjithë popujt e botës. Ai ishte gjithashtu në të njëjtin vit në të cilin Herakliu u bë Perandori i Romës.

Herakliu ishte i arsimuar mirë në të dyja çështjet laike dhe fetare dhe një njeri me moral të lartë. Ai solli në lidhje me reformat që hequra korrupsionin, bërë aleanca me kombet fqinje, dhe përmirësuar mirëqenien e popullit të tij.

629 AC (6H):

Në 629 AC (6H) Profeti Muhamed, (salla Allahu alihi ishte selam), i dërgoi një letër Herakliut ftuar atë në Islam, dhe iu drejtua atij me titull, "Greatest e Romakëve." Ajo është e dokumentuar mirë në literaturën islame që Herakliu privatisht mirëpriti letrën e Pejgamberit, (salla Allahu alihiishte sel-lem), dhe po ashtu dëshmoi se Muhamedi ishte me të vërtetë një profet dhe se ai ka thënë, "Nëse unë do ta takojë, unë do të lajë këmbët e tij me ujë." Kjo është pikërisht praktika e dishepujve të Jezusit; kjo ishte një shenjë e jashtme e dorëzimit të profetit të tyre.

630 AC (7H dhe 8H):

Gjatë këtyre viteve, Herakliu luftoi kundër persianëve paganë dhe shpallja kuranore u përmbush. Kjo fitore ishte flamurtare e mbretërimit të Herakliut ". Në mënyrë që të mposhtur persët Herakliu kishte punuar architecting zell një strategji të madhe të suksesshme kundër paganëve pamëshirshme. Herakliukishte një bindje të thellë se etika e mirë dhe besimi në qiell do të sjellë një përfundim të suksesshëm të ndërmarrjeve të tij. Herët në mbretërinë e tij, Herakliu kishte eliminuar korrupsionin, atëherë themeluar paqësore, kontrata sociale në mesin e njerëzve, dhe më vonë me shkathtësi aleate perandorinë e tij të kombësive të ndryshmekufi Persia, në mesin e të cilëve ishin arabë. Për të financuar luftën afatgjate kundër persëve se ai ka lëshuar edhe bono.

631 AC (8H):

Në 631 AC, (8H) e Pejgamberit, (salla Allahu alihi ishte selam), u hap Meka, e cila ishte tre vjet para vdekjes së tij.

632 AC (9H):

Kur guvernatori arab i Tabuk i cili ishte një aleat i Romakëve, shpalli synimin e tij për të luftuar kundër muslimanëve, ai i bëri thirrje Herakliut për të ndihmuar atë të arrijë qëllimin e tij. Kërkesa e tij u pranua. Si pasojë, kur Profeti, (salla Allahu alihi ishte selam), ka arritur Tabukut nuk kishte asnjë angazhim me ç'rastai u kthye në Medinë.

634 AC - (11h):

Profeti Muhamed, (salla Allahu alihi ishte selam), ndërroi jetë.

Herakliu kurrë ngritur shpatën kundër Muslimanëve, dhe mbahen bijtë e tij dhe legjionet romake elita të ngushta të atij. Protektoratit romak i Sirisë ra për muslimanët. Herakliu shkoi në Jeruzalem dhe mori larg nga qyteti që u konsiderua nga të krishterët që të jenë të "kryq i vërtetë".

Ajo ishte vetëm pak para vdekjes së Herakliut ", kur ai ishte i sëmurë, se djali i tij më i vogël u përfshinë në një përleshje në pjesën veriore të Sirisë dhe u shtyp më pas.

Ushtria romake përbëhej nga disa legjioneve të copëtuara, çdo përfaqësues i vendit të tyre të origjinës, për shembull ai i Bizantit në pjesën veriore të Sirisë.

Nga një këndvështrim historik, ka pasur konflikte ndërmjet muslimanëve dhe arabëve pabesët, dhe të bizantinëve në Siri dhe koptët në Egjipt. Megjithatë, historianët kanë rënë në gabimin e regjistrimit dhe klasifikimit të gjitha legjionet si qytetarë romakë, ndërsa ajo nuk ishte romakët aktuale vetë që ishinpjesëmarrësit ishin vendet nën protektoratin romak.

Siç e kemi përmendur më parë, Herakliu nuk ka marrë armët kundër Pejgamberit, (salla Allahu alihi ishte selam).

634-636 AC:

Hilafeti i Ebu Bekrit

636 AC:

Ebu Bekri vdiq

Herakliu ishte një perandori jashtëzakonisht të fuqishme dhe mund të shkaktohet lehtësisht vështirësi për ushtrinë në rritje myslimane. Është e dukshme se gjatë kohës shumë të ndjeshme pas vdekjes së Pejgamberit, (salla Allahu alihi ishte selam), Herakliu nuk e ka ngritur shpatën kundër muslimanëve të cilët ishin pushtues shumëtokat qeverisur nga Roma, edhe pse Herakliu kishte aftësinë pasi sapo ka dalë nga një fitore në shkallë të madhe ndaj persianëve me ushtrinë e tij të paprekur.

Për të demonstruar këtë fakt, Siria kishte humbur dhe romake ushtri elite kurrë nuk kanë marrë pjesë në mbrojtjen e tij. Rebel bizantine, Baanes, të njohur strategjinë e Herakliut 'dhe ishte kjo që e inkurajoi atë që të rebelohen kundër Herakliut. Megjithatë, Herakliu shtypur Baanes.

641 AC:

Herakliu vdiq.

Kur Herakliu ndërroi jetë, vetëm porti i Alexandra mbeti nën kontrollin romak si ajo ishte një terren simbolik krishterë. Në vitet e ardhshme, kur Muslimanët morën Egjiptin lanë Aleksandrisë vetëm dhe nuk e merrni atë, si një akt i fqinjësisë së mirë.

Sikur Herakliu njoftoi besimin e tij në Islam, ai nuk mund të kishte bërë më mirë se ai e bëri. Ai kishte preokupuar legjionet romake duke luftuar Persianët pagane, dhe mos harroni, të dyja ushtritë ishin mjaft të fuqishme për të luftuar muslimanët, por në vend të kësaj ata kishin luftuar kundër njëri-tjetrit dhe muslimanët u lanë vetëm.Një duhet të mbani mend se persianët kishin treguar tashmë gatishmërinë dhe aftësinë për të shkatërruar Jeruzalemin, Tokën e Shenjtë e Jezusit dhe Abrahamit tyre.

Pas reflektimit njëri është në gjendje të njohë një model të ngjashëm që ka dalë në mes Herakliut dhe Pejgamberit, (salla Allahu alihi ishte selam), në atë të marrëdhënieve mbështetëse Ebu Talibi ndaj Pejgamberit, (salla Allahu alihi ishte selam).

SHËNIMEHISTORICAL:

Edhe në ato vite të hershme të historisë, ka pasur një sistem efektiv rele komunikimit në vend. Komunikimi i ngjarjeve janë kryer jo vetëm pjesë të largëta të Arabisë, por përtej të Perandorisë Romake të gjerë me protektorateve e saj, si dhe Persisë, Abisinisë, Jemen dhe vende të tjera nga tregtarët dheagjentët. Për shembull, tregtarët e Mekës dhe Medinës, të tilla si Ebu Sufjanit, kishte qenë aq udhëtojnë sa më larg Jeruzalemit dhe destinacione të tjera në Perandorinë Romake.

Me këtë sistem të komunikimit në vend, ajo nuk është e habitshme për të mësuar se si një djalë i ri Herakliu kishte dëgjuar historinë e përpjekjes Abraha për të shkatërruar Qaben me forcën e elefantit. Pastaj, në vitet e mëvonshme, pas Herakliut u bë Perandori i Romës, se lajmi kishte arritur atë për një Arab në Mekëquajtur Muhamedi nuk harroi të profetësisë.

Gjatë viteve të hershme të mbretërimit të Herakliut "si perandor, një luftë shpërtheu në mes romakëve dhe zjarr pagane adhuronin persët. Lufta nuk ka shkuar në favor të romakëve dhe persianëve ishte fitues.

Kur lajmi arriti në Mekë, jobesimtarët e Mekës festuan fitoren persishtes si ata kishin diçka të përbashkët me ta - ata ishin të dy të bashkuar pagan në urrejtjen e tyre të myslimanëve. Ndjenja e muslimanëve në Mekë ishte e kundërt me atë të jobesimtarëve mekas. Ata ishin të pikëlluar nga lajmie humbjes së vëllezërve të tyre të krishterë që prej Islamit është përfundimi i krishterimit dhe të dy fetë me origjinë nga një burim qiellor.

Kjo është pak befasi se kur Profeti, (salla Allahu alihi ishte selam), mori frymëzimin që foli për fitoren e ardhshme të romakëve mbi idhullin adhuronin persët se Herakliu shpejti mësuar prej tij:

"Romakët kanë qenë të mposhtur (nga persët), në një vend të ngushtë me.

Por, në disa vite pas disfatës së tyre, ata do të bëhen fitimtarët "Koran 3o:. 2-3.

Duke iu referuar romakët, Ebu Bekri u dëgjua të thoshte me jobesimtarët e Mekës si ata festuan humbjen e romakëve, "Vëllezërit tanë në besim do të fitojë." Pastaj Ebu

Bekri bëri të aksioneve me jobesimtarët që ngjarja do të ndodhin para kalimin e 9 vjet. (Transmetuar nga djali Xheriri i cili ishte autoriteti kryesor i përkthyesit e Kuranit, nëpërmjet Ikrime).

Ajetet që kanë të bëjnë me fitoren romake u recituar në 622AC (para migrimit), pas ngjitjes së mrekullueshme të Pejgamberit përmes qiejve.

Një shembull i efektivitetit të vëzhgimit të vazhdueshëm nëpërmjet agjentëve është gjetur në historinë e Kabit, birit të Malikut i cili kishte bind një urdhër të Profetit, (salla Allahu alihi ishte selam). Lajmi i situatës Ka'bs arriti Arab Ghassanite mbret i Sirisë, dhe ndërsa Ka'b mbeti në Medinëduke shpresuar për lajmin se Allahu e kishte pranuar pendimin e tij, mbreti Ghassanite dërgoi të Dërguarin e tij për Ka'b me një letër që e vlerësoi atë dhe e ftoi atë të largohet nga Medina dhe të jetojnë me të në vendin e tij. Shkalla kohore në mes të mësuarit mbretit të Ka'bs vështirë, dërguar engjëllin e tij për Ka'b,letër arritur Kab në Medinë ishte rreth 40-45 ditë, sepse ajo ishte në ditën e pesëdhjetë Allahu ka dërguar poshtë Revelacionin se pendimi i Kab ishin pranuar.

Megjithatë, komunikimi nuk ka gjithmonë të arrijnë në veshët e Herakliut para se të ishte tepër vonë për ta për të marrë veprim. Menjëherë pas betejës së Mu'tah, Faruah cili ishte arab dhe komandant i ushtrisë bizantine konvertuar në Islam. Sepse Faruah refuzoi të braktiste besimin e tij të re ai u kap dhe u kryqëzuanë Jeruzalem nga kolegët e tij të ushtrisë bizantine. Herakliu ishte në gjendje për të parandaluar këtë akt brutal, sepse lajmi nuk ka arritur atë deri pas kryqëzimit Faruah së.

INTRODUCTION

PËRSHKRIMI Arch Angel Gabriel nga drejtorët e Islamit:

Omar, bir i Hattabit transmetuar: "Ne ishim ulur me Pejgamberi i Shenjtë (salla Allahu alihi ue sel-lem) një ditë, kur një kërkues i panjohur u shfaq për ne rrobat e tij ishin të shkëlqyeshëm të bardhë,. E tij flokë jet-zi, por nuk kishte asnjë shenjë të udhëtojnë mbi të.

1. bindje ndaj Allahut (Islami)

Ai u ul para Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe gjunjët e tyre të prekur. Vënë duart e tij mbi kofshët e tij ai tha, "Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) më thoni në lidhje me Islamin." Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj: "Islami është që ju të dëshmoni se nuk kanuk ka zot tjetër përveç All-llahut, dhe se Muhammedi është i Dërguari i Tij, dhe që të falin namazin, japin zeqatin, agjërojnë muajin e Ramazanit, dhe të bëjë haxhin në Shtëpinë (Qabes), në qoftë se ju mund ta përballojë atë. "Pastaj për habinë tonë Inquirer konfirmoi saktësinë e përgjigjes, duke thënë: "Kjoështë e drejtë. "

2. BESIMI DHE besimit (Imanit)

Atëherë Inquirer tha: "Më trego për besimin." Për këtë Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj: "Kjo është se ju besoni në Allahun, engjëjt e Tij, Librat e Tij, të Dërguarit e Tij, Ditën e Fundit dhe që ju të besoni paracaktimin. "

3. përsosjes shpirtërore (Ihsan, ISLAMIC sufizmit)

Përsëri Inquirer tha, "Kjo është e drejtë, tani më tregoni për përsosmëri."

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj: "Kjo është që ta adhuroni All-llahun sikur ju jeni duke parë atë, dhe në qoftë se ju nuk e shihni Atë, e di se ai është shikuar ju."

Inquirer e pyeti përsëri, "Më tregoni për Orën e Gjykimit." Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj: "Ai i cili është duke u kërkuar nuk di shumë në lidhje me atë se ai që e kërkon." Kështu Inquirer pyeti, " Më trego për disa nga shenjat e qasjes së saj. "Për këtë Pejgamberit (salla Allahu alihiue sel-lem) u përgjigj: "Robi femër do të lindë për të zotëruar e saj, dhe e zhveshur-katërkëmbëshe, lakuriq, pa para dhive-herders do të jetojnë me arrogancë në pallate të larta."

Inquirer nis, dhe kam qëndruar për një kohë. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) më pyeti: "O Omer, ae di se kush ishte Inquirer?" Unë iu përgjigja, "All-llahu dhe i Dërguari i Tij e dinë më së miri." Atëherë ai më tha: "Ai ishte Xhibrili i cili erdhi t'ju mësojë feja juaj. "

NË EMËR TË ALLAHUT, mëshirues,

Mëshirues

UDHËTIMI I një jetë me

Profeti Muhamed, i Dërguari i Allahut

$ KAPITULLI 1 Profeti Ibrahim dhe Shtëpia e parë e Allahut në tokë

Profeti Ibrahim ishte i lindur nga prindër të nderuar zbriti nga Profeti Nuhut. Ai u lind në qytetin e Hara, Iraku gjatë sundimit të mbretit Nimrodi, dhe shpesh është referuar si "Shoqëri e All-llahut" dhe "babai i profetëve".

Ka pasur një zbrazëti në drejtimin që nga vdekja e Profetit Nuhut dhe njerëzit e Hara rikthyer në idhujtari. Hara ishte i njohur për zbukurime, tempujt e saj pagane dhe qytetarët e saj mori krenari e madhe në idhujt strehuar brenda tyre. Ofertat u flijuan për idhujtë dhe ceremonive rituale wishfully thirrurfavore tyre kryhet para tyre.

Një commerce fitimprurës kishte rritur rreth aktiviteteve të tempujve. Kopje gdhendur e idhujve ishin një kërkuar shumë pas posedimit dhe kjo ishte në këtë profesion që Azar, ati i Abrahamit drejtuar talentin e tij.

WHO IS MY Zoti

Abrahami ishte ndryshe nga bashkëkohësit e tij, ai u rrit të jetë një, kujdesin djalosh i drejtë revoltohet nga adhurimit të idhujve dhe kërkoi përgjigje për një pyetje që kishin konsumuar atë për shumë vite - që ishte Zoti i tij?

Në procesin e udhëzimit të tij, All-llahu me mëshirën e Tij të shkaktuara Abrahami për të menduar mbi mbretëritë e qiejve dhe tokës. Një mbrëmje, kur nguli sytë lart në qiellin e natës, ai e pa një planet mjaf i shëndritshëm më fort se të tjerët dhe bërtiti: "Ky është Zoti im!" Por, pasi drita erdhi mëngjesidhe vendosur planetit, ai hodhi poshtë mendimin e tij duke thënë: "Unë nuk i pëlqen ato vendosjen!" Në një rast tjetër si ai e pa rritje moon tha ai njëherë, "Ky është Zoti im!" Por si planetin, si drita e mëngjesit shpërtheu ajo u zhduk, pas së cilës ai tha, "Nëse Zoti im nuk më udhëzon, unë do të jenë tënë mesin e kombit të humbur! "Pastaj, kur ai e pa lindjen e diellit mbi horizont ai tha," Ky duhet të jetë Zoti im, është më e madhe! "Por si të vendosur ai u kthye tek populli i tij tha:" O popull, unë jam i pastër të asaj që ju i shoqëroni (me Allahun, Krijuesin) Unë kam kthyer fytyrën time ndaj Ai që krijoi qiejt dhe tokën,ndershmëri, dhe unë nuk jam nga idhujtarët! "Kuran, Kaptina 6 vargjet 76-79

ABRAHAM Është zgjedhur nga Allahu dhe të bëhet një profet

Disa kohë më vonë All-llahu e dërgoi Arch Angel Gabriel për të informuar Abrahamit se Ai e kishte zgjedhur atë që të jetë i Dërguari i Tij. Abrahami ishte thellësisht i përulur nga lajmi. Gjatë një periudhe prej dyzet e dy vizitave Gabriel solli atij dhjetë broshurat e Shenjtë. Profeti Muhamed (lavdërimi dhe paqja qofshin mbi të) informi shoqeruesit e tij më vonënë se përmbajtja e Dorëshkrimeve ishin shembuj.

Refuzimi i hapur i idhujtarisë Abrahamit shkaktoi një tronditje, askush nuk e kishte sfiduar ndonjëherë hyjninë e idhujve të Hara; për qytetarët e tjerë nocioni u konsiderua blasfemi. Megjithatë, Ibrahimi është zgjidhur; ai nuk kishte asnjë dyshim se Allahu është i Vetmi që meriton të adhurohet, sepse ai ishte i bindur se ajo ishteAi vetëm që kishte krijuar gjithçka.

THE LOGIC i Abrahamit

Abrahami u përpoq arsyetim me ata përreth tij në mënyrën më të mirë, por ata refuzuan të pranojnë logjikën e tij edhe pasi ai kishte tërhequr vëmendjen e tyre për faktin e qartë idhujt e tyre ishin ose gërmuar prej guri ose gdhendur nga druri nga njerëz të tillë si veten.

Abrahami nuk u ndal duke sfiduar popullin e tij dhe e pyeti nëse idhujt e tyre do të mund të bëjë asgjë tjetër pos vetëm të qëndrojë i palëvizshëm, vit pas viti, në të njëjtin vend - në vendin në të cilin ata vetë ishin të pozicionuar shumë vite më parë! Ai i kujtoi popullin e tij idhujt as hëngri as piu ngaOfertat e vendosi para tyre as nuk mund të dëmtojë ose të përfitojnë të gjithë. Por ende populli nuk deshi t'i braktisin idhujtarinë e tyre.

Gjatë rrjedhës së kohës, idhujtarët u zemëruan dhe i thanë Abrahamit ishte ai që ishte e gabuar dhe se ai duhet të kini frikë nga perënditë e tyre. Abrahami tundi koken e tij dhe e pyeti, "E si t'ju frikohem atyre që ju kanë shoqëruar, kur ju vetë nuk kanë frikë që keni lidhur me të All-llahut atë që Ai e bëriNuk dërgoj për atë mbi ju një autoritet. "Kuranin, kapitulli 6 vargu 81

ABRAHAM DHE KING Nimrodi

Lajmi i predikimit Abrahamit arriti mbreti Nimrodi që e konsideronte veten të jetë një hyjni. Abrahami kishte frikë askënd përveç Allahut, kështu që kur ai u paraqit para mbretit ai e sfidoi atë duke thënë, "Zoti im është Ai që jep jetë dhe jep vdekje." Por mbreti artful quajti Abrahamin dhe i tha atij, "Unë ringjallë dhebëj që të vdesin. "

Mbreti e dinte saktësisht se çfarë do të thotë Abraham, por i lodhur për të outwit atë me përgjigjen e tij duke iu referuar fuqisë që ai kishte si mbret ose të këmbimit jetën e një krimineli fajtor, ose të dënohet me vdekje një të pafajshëm - cilado përshtatshme tekat e tij. Abrahami sfiduar atë përsëri duke thënë: "Allahu e sjell diellinnga lindja, sille pra ti atë nga perëndimi. "Kurani Kapitulli 2 vargu 258. Këtë herë Mbreti e dinte se ai kishte qenë zbuluar dhe ngjyra drenazhuar nga fytyra e tij, dhe Abrahami pritur për të parë nëse ai do të dorëzohej ndaj All-llahut, por ai e bëri jo dhe aq Abrahami u kthye në shtëpi.

ABRAHAM DHE MREKULLIA E KATËR Birds

Një ditë, Ibrahimi pyet Allahun që t'i tregoj atij sa Ai ringjalli të vdekurit. All-llahu i tha Abrahamit: "A nuk ke besuar?" Abrahami i tha atij se nuk ishte se më tepër ajo ishte vetëm për të kënaqur zemrën e tij. Pra, Allahu i tha atij që të marrë katër zogj, sakrifikojnë ata, pastaj prerë ata në copa pastaj përzierje copa dhe pjesë të tyresë bashku, dhe të shkojnë në kodrat fqinje dhe vendin e disa prej pjesëve të përziera në secilën prej tyre. Pasi ai kishte bërë këtë, Allahu i tha Abrahamit për të thirrur zogjtë dhe pjesët e tyre të prera do të reassemble dhe fluturojnë atij.

Abrahami bëri pikërisht ashtu siç ai u tha: ai sakrifikoi një pallua, një shqiponjë, një sorrë, dhe një gjel. Pastaj, pasi ai kishte përzier pjesët e tyre të trupit së bashku, ai i vuri mbi kodrat fqinje, duke mbajtur vetëm kokat e tyre me të. Pasi kjo kishte bërë që ai e quajti të atyre mbi të cilën u sollën pjesët e tyre të përzierapërsëri në jetë, reassembled, dhe fluturoi për të bashkohen me kokat e tyre përkatëse që Abrahami ende mbajtur në dorën e tij. (Kurani Kapitulli 2 vargu 260 dhe shpjeguar nga Sawi.)

ABRAHAM DHE Azar PJESA COMPANY

Në kohën e lindjes së Abrahamit si i ati i tij dhe nëna ishin besnikë, por në kohë të përparuar babai i tij ishte mashtruar nga idhujtarët dhe tani Azar ishte ndër ata që refuzuan të pranojnë Allahun si Zotin e tij dhe Abrahamit si Pejgamberi i Tij. Abrahami e pyeti se pse ai ishte aq i përkushtuar ndaj idhujve, por Azar mundofrojnë më mirë përgjigjet se sa të them se shumë njerëz para tij i kishte rënë përmbys para tyre, dhe ajo që ishte mjaft e mirë për ta ishte mjaft e mirë për të gjithashtu. Azar u mërzitur dhe i zënë ngushtë nga predikimi Abrahamit dhe kërcënuar me gurë atë nëse ai vazhdoi.

I tillë ishte bindja e Abrahamit se ai nuk u ndal duke predikuar dhe pas një kohe, Azar realizuar kërcënimet e tij ishin të padobishme kështu që ai i tha Abrahamit se nuk dëshiron ta shoh atë përsëri për diku. Si ata ndanë kompani, pa përvojë Abrahami i tha Azar se ai do të kërkojë Allahut ta falë atë, dhe se ndoshta me Zotin e tijdo ta pranonte lutjen e tij.

Abrahami vazhdoi të predikojë kundër idhujve, por populli vazhdonte të refuzuar atë që ai kishte për të thënë. Pas çdo refuzimi, ai do të kërkojë atyre të njëjtën pyetje ai kishte kërkuar Azar - "Çfarë i bëri ata në mënyrë të përkushtuar për idhujt e tyre?" - Por ata u përgjigjën në të njëjtën mënyrë, e cila ishte thjesht sepse etërit e tyre dheParaardhësit e kishin adhuruar ato. Disa akuzuar madje Abrahamin për tallur me ta, por ai u betua se kjo nuk ishte kështu, dhe se pa dyshim Zoti i tyre është Krijuesi i të gjitha që gjenden në qiej e në tokë, dhe se ata duhet të braktisin idhujt e tyre të padobishme.

ABRAHAM Outwits Idhujt

Pa marrë parasysh se sa e vështirë Abrahami u përpoq, ata nuk do të pranojnë të vërtetën, kështu që ai u tha atyre: "Pasha Allahun, unë do të outwit idhujt tuaj sa më shpejt që ju keni kthyer shpinën tuaj dhe shkuar." Askush nuk e mori Ibrahimin seriozisht në mënyrë që ata u largua dhe shkoi në lidhje me biznesin e tyre.

Disa kohë më vonë, Abrahami, e paparë me sëpatë në dorë, hynë në tempull në të cilën idhujt më të nderuar ishin strehuar, dhe shkatërroi të gjitha me përjashtim të më të mëdha në copa dhe më pas të varur sëpatë e tij mbi shpatullat e saj dhe u largua paparë.

Kjo nuk ishte e gjatë para se idhujtarët u kthye në tempull dhe pa perënditë e tyre të shtrirë thyer në copa në dysheme. Nuk ishte një protestë e tmerrit dhe të atyre që kishin dëgjuar sfidën Abrahamit menjëherë dyshuar tij, dhe kështu ai u thirr para tyre. "Abraham," ata e pyetën, "ishte ajo qe kush e bëri këtëme zotat tanë? "Abrahami u përgjegj:" Kjo ishte një i madh i tyre që e bëri atë. Pyetni ata nëse ata mund të flasin. "Idhujtarët huddled së bashku në një qoshe duke e ditur mirë në zemrat e tyre të vërtetën e materies dhe se Abrahami kishte më në fund arriti në ekspozimin pavlefshmëri të idhujve të tyre. Begrudgingly, ata pranuan,"Ju e dini që ata nuk flasin." Atëherë Abrahami sfiduar ata duke thënë:

"Atëherë do të adhuroni ju

atë që as nuk mund të përfitojnë as dëm ty, në vend të All-llahut?

Turp për ju dhe që ju i adhuroni pos All-llahut!

Kanë asnjë kuptim ju? "Kuranin, Kapitulli 21:68

THE Zjarr i madh

Kjo ishte më shumë se idhujtarët mund të mbajnë idhujt e tyre rrinte shtrirë i thyer në copa të paaftë për të bërë diçka për veten e tyre. Indinjuar nga e gjithë situatës që briti: "Digjeni atë dhe për të ndihmuar zotat tuaj!"

Idhujtarët nxitoi për të ndërtuar një zjarr i madh të madh me qëllim të djegies Abrahamin për vdekje. Megjithatë, Ibrahimi ka mbetur e qetë duke pasur besim të plotë në Zotin e tij dhe nuk dridhem. Nuk kishte asgjë që do ta heq atë larg besimit të tij në Njëshmërinë e Allahut.

Abrahami u drejtua në zjarr i madh, të vendosur në qendër të saj, si dhe lit. druri dru Kjo nuk ishte e gjatë deri në flakët leapt lartë në ajër - por jo edhe një fije floku e kokës Abrahamit është nënshkruar. Kjo ishte për shkak se Allahu e kishte shkaktuar një mrekulli të ndodhë. Ai i urdhëroi flakët të jetë i ftohtë dhe i padëmshëm për Ibrahimindhe përfundimisht, kur zjarri ka konsumuar vetë, Abrahami u larguan të padëmtuara lavdëruar dhe falënderuar Allahun për mëshirën e Tij.

Allahu na tregon:

Ata thanë: "Digjeni atë dhe për të ndihmuar zotat tuaj, në qoftë se ju jeni do të bëjë asgjë!"

"O zjarr," Ne i thamë, "bëhu i ftohtë dhe shpëtim për Ibrahimin."

Ata kërkuan të outwit atë, por Ne ata i bëmë më të dështuarit. Kurani 21: 68-70

Edhe pse idhujtarët kishin dëshmuar këtë mrekulli të madhe, ata vazhduan në arrogancën e tyre dhe refuzuan të braktisin idhujt e tyre. Në zemrat e tyre, ata e dinin se nuk do të bëjnë ndonjëherë do të dëmtonte Abraham, sepse ai ishte i mbrojtur nga Allahu, kështu që në dëshpërim që ata e dëboi atë dhe gruan e tij, Lady Sarah,nga vendi i tyre.

ABRAHAM DHE SARAH NE EGJIPT

Pas një udhëtimi të gjatë, të lodhshme por të bekuar në Egjipt, si Profeti Ibrahim dhe zonjën Sara ishin gati për të hyrë në një vendbanim, një lajm arriti Faraoni e saj tiranik që Abrahami u shoqërua me një zonjë të bukur.

Faraoni thirri Abrahamin për praninë e tij dhe i kërkoi të cilin zonja po e shoqëronte atë. Abrahami këtë nuk dëshirojnë të gënjejë, por nga frika për sigurinë e Sarës, i tha atij se ajo ishte motra e tij, por do të thotë motra e tij në fe, por kjo nuk bëri asgjë për të penguar tiranin nga qëllimin e tij e keqe dhe ai e urdhëroise ajo të dërgohet atij.

Abrahami kishte ndjen sundimtar ishte e keqe dhe u kthye Sarën dhe i tha asaj për të mos thënë tjetër përveç se ai i kishte thënë tiranin, dhe u betuan në All-llahun nuk ka pasur besimtarë të tjerë në të vërtetën në atë zonë. Si Sarah hyrë praninë tiranit, ajo gjithashtu e kuptoi qëllimin e tij të keq dhe iu lut menjëherë Allahutduke thënë: "O Allah, unë kam besuar në Ty dhe të dërguarit tënd, dhe kanë ruajtur pjesët e mia private nga të gjithë me përjashtim të burrit tim, ju lutem, mos e le këtë jobesimtar mposht mua." Allahu e pranoi lutjen e saj dhe tirani ra poshtë në një gjendje të pavetëdijes, ndërsa këmbët e tij twitched. Sarah moritrembje në gjendjen e tij dhe u lut përsëri duke thënë: '' O Allah, nëse ai duhet të vdesë, atëherë njerëzit do të thonë se unë kam vrarë atë. " Atëherë tiranit rifitoi vetëdijen, por vazhdoi të bëjë përparime në drejtim të saj. Sarah lut përsëri dhe përsëri, tirani ra poshtë në një gjendje të pavetëdijes.Kur tiran rifituar vetëdijen ai e kuptoi se Sara ishte mbrojtur prej tij.

Agari ishte e bija e mbretit të Ain shams, e cila është një qytet në afërsi të Kajros, Egjipt. Ajo kishte qenë pas vdekjes së babait të saj që Agari kishte ardhur për të jetuar me gruan e Faraonit, në të drejtën e saj si shok të saj. Princess Agari kishte asnjëherë i martuar dhe ishte i njohur të jetë një, lloj, grua e nderuar të rinj drejtë.Faraoni kuptoi se Princesha Agar do të jetë kompania e mirë për Sara dhe u ra dakord që ajo të lërë shtëpinë e gruas së Faraonit dhe të shkojnë për të jetuar me të Sarës.

Dhe kështu që ishte se Princesha Agar erdhi për të jetuar në shtëpinë e Abrahamit. Agari ishte një grua e ëmbël dashur, ajo e donte Lady Sarah shtrenjtë dhe një miqësi shumë të veçantë lidhur ato së bashku.

Idhujtaria ishte gjithashtu e zakonshme në Egjipt, veçanërisht në oborrin e Faraonit, por kur Agari dëgjuar Abraham flasin për All-llahun ajo ishte e shpejtë për të njohur të vërtetën dhe pranuar atë.

Në ato ditë ajo ishte e zakonshme për një njeri që të ketë më shumë se një grua dhe Profeti Ibrahim dhe Lady Sarah, i cili tani ishin të moshuar, mbeti pa fëmijë. Lady Sarah kishte dhënë dorë nga shpresa e ndonjëherë duke mbajtur një fëmijë në mënyrë që ajo sugjeroi Ibrahimit që ai mund të marrë Haxheren të jetë bashkë-gruaja e saj. Si Abrahami dhe Agar pranuarsugjerim saj dhe menjëherë pas Agari u bë gruaja e tij të ligjshme.

Dëshira e familjes u përmbush kur Lady Agari u ngjiz dhe lindi një djalë të hollë të cilin ata emrin Ismael. Lady Sarah ishte i kënaqur dhe i lumtur Abrahami kishte në kohë të fundit është i bekuar me një djalë - pak ka ajo e di në atë kohë se ajo gjithashtu do të jetë i lumtur në vitet e mëvonshme për durimin e saj me njëdjali i vet e saj, Isakun.

DECEIT

Gjatë shekujve hebrenjtë nacionaliste dhe orientalistët kanë kërkuar ta shtrembërojnë të vërtetën në lidhje me martesën e Profetit ligjore Abrahamit ndaj Lady Agarin dhe marrëdhëniet shumë të ngushtë mes Zonja Sara dhe Agari. Objekti i tyre ka qenë dhe ende është, për të minuar ngjarje të madhe e cila ishte premtuardhe të regjistruara në origjinal, Shkrimet e Shenjta i pastër njoftuar ardhjen e Islamit me shpalljes së tij të mbrojtur, Kurani i Shenjtë, dhe vula e të gjithë profetëve, Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem).

PROPHETS I All-llahut

Të dy bijtë e Abrahamit ishin të ligjshme dhe të destinuar për t'u bërë profetët e Allahut. Ishmaeli, biri i Lady Agar u dërgua si profet për arabët PATUR PARASYSH Isakut, bir i Lady Sarës u dërgua si profet drejtuar Hebrenjve, më vonë do të quhet bijtë e Izraelit, dhe pastaj hebrenjtë, paqja qoftë mbi të gjithëProfetët.

Ajo është nga bijtë e Ishmaelit dhe Isakut se dy kombet e mëdhenj evoluar secili që ka Profetin Ibrahim si paraardhës të tyre të përbashkët. Megjithatë, as Jude, as i krishterë mund të pretendojnë se ai ishte një ndjekës i fesë së tyre, si dy profetë Moisiu dhe Jezusi u dërguan shumë shekuj pas vdekjes së Profetit Ibrahim.

ABRAHAM Kështu Agari NË Becca, Saudite

Para Ishmael përfunduar gjinin e tij, Profeti Ibrahim pashë një vegim në të cilin ai ishte udhëzuar për të marrë Lady Haxheren dhe djalin e tyre në një vend të quajtur Becca, sot të quajtur Meka në gadishullin e Arabisë, dhe t'i lërë aty. Ky vizion është në përgatitje për vitet që vijnë, kur Ibrahimi dhe Ismailido të krijojë Shtëpinë e Allahut në Mekë.

Meka shtrihet në një luginë të rrethuar nga malet dhe kodrat dhe kishte në atë kohë tre kalon. Një në veri, një tjetër në jug, dhe tjetri në perëndim. Lugina ka qenë prej kohësh një nga rrugët më të udhëtuar në karavan Saudite, megjithatë, ai mbeti i pabanuar kryesisht për shkak se ajo mungonte ujë.

Pas arritjes Becca, Profeti Ibrahim u vendosën Lady Haxheren dhe Ismailin nën hijen e një peme të madhe dhe i dha gruas së tij një qese të madhe të datave dhe një ujë-lëkurë plot me ujë, pastaj u largua dhe filloi të largohej prej tyre. Lady Agari ndjekur pas tij dhe e pyeti, "Abrahami, ku po shkon, jeni duke i lënëna në një shkretëtirë të pabanuar provisionless? "Ajo e pyeti të njëjtën pyetje disa herë, por Abrahami nuk u përgjigj. Pastaj, në kërkim për një arsye dhe duke ditur se burri i saj kurrë nuk do të bëjë asgjë për të fituar pakënaqësinë e All-llahut ajo pyetur," A ka All-llahu ju ka urdhëruar për të bërë këtë? ", pas së cilës ai u përgjigj,"Po". Pra, ajo ngushëlloi ata të dy duke thënë, "Pastaj Ai nuk do të le të humbasë", dhe u kthye në foshnjen e saj.

ABRAHAM Lutet për të ZONJA Agar, Ismaelit dhe brezat e ardhshëm të muslimanëve

Në vendin e quajtur Thania, Abrahami u ndal dhe ktheu fytyrën në drejtim të rrënojat e Qabes - Shtëpia e parë e All-llahut, që do të ndërtohet në tokë - i cili vë varrosur nën rërë. Ai i ngriti duart dhe u lut,

"Zoti ynë,

Unë kam vendosur disa nga pasardhësit e mi!

në një luginë të shkretë

pranë Shtëpisë Tënde të Shenjtë;

Zoti ynë, në mënyrë që ata të falin namazin.

Sigurohuni zemrat e njerëzve të mallëngjehen për ata,

dhe të sigurojë atyre me fruta,

në mënyrë që ata janë mirënjohës. "

Kurani, Kapitulli 14 vargu 37.

All-llahu i kishte premtuar Abrahamit që nga pasardhësit e tij do të lindin kombe të mëdha, kjo është arsyeja pse Abrahami iu referua ka vendosur "disa nga trashëgimtarët e tij", pranë Qabes. Ky premtuar u përmbush, siç ishte nga pasardhësit e Profetit Ismaelit që Profeti Muhamed, paqja qoftë mbi të gjithë profetëve, ishte ilindur.

Lady Agari tajitur djalin e saj të mitur dhe i dha ujë nga lëkura deri mbetën. Kjo nuk ishte e gjatë deri sa edhe u bë shumë i etur dhe ajo bëhet shumë e shqetësuar për Ismaelin. Lady Agari nuk mund të mbajnë për të pasur djalin e saj të shkoni pa ujë, kështu që ajo kërkoi çmendurisht për disa, por e gjeta. Në dëshpërimAjo u ngjit në një kodër aty pranë, kodrën e Safa, qëndroi në krye të saj, dhe shikoi përreth në të gjitha drejtimet për të parë nëse ka pasur dikush në sytë për të ndihmuar e saj - por nuk kishte askush. Ajo vrapoi përsëri poshtë kodrës dhe në ankth e saj u zhvillua nëpër luginë dhe u ngjit në majë të kodrës fqinjë e Merve, porpërsëri pa dobi. Ajo vrapoi mes dy kodrave shtatë herë, por nuk gjeti as caravaners as ujë.

ALLAH Dëgjon britmën e LADY Agar

Me të shtatën herë ajo arriti Kodra e Merve Agari dëgjoi një zë. Ajo qetësuar veten dhe dëgjuan me vëmendje. Dhe atje, duke qëndruar në afërsi të vendit që ne e njohim sot si Zamzam ishte engjëlli Gabriel. Gabriel goditi tokën me ose thembra e tij apo krahë, dhe dolën prej tij ujëra me radhë. Ngut, ajo hapi një gropënë tokë në të cilën uji rrodhi dhe mbushi ujë të lëkurën e saj të lartë, si dolën prej tij ujëra radhë me forcë akoma më të madhe. Shpejt, ajo piu një grusht ujë dhe nxituan përsëri në djalin e saj për të dhënë atë disa.

THE Gërmadhat e Qabes

Në ato ditë, rrënojat e Qabes u ngritur në një pjesë të tokës e mbuluar nga rëra në formën e një tumë, dhe kur shiu përfundimisht ra se do të kandidojë në të dyja anët.

THE CARAVANERS

Ismaeli dhe nëna e tij ka vazhduar të jetojnë në Becca me veten e tyre deri në një caravaners ditë nga fisi i Jurhum kthimit nga Kada'a, goditi kampin një distancë të vogël nga vendi ku Lady Agari kishte bërë shtëpinë e saj. Si caravaners shkarkonin devetë e tyre të re zogjtë sillen nësky jo shumë larg. Përvoja e tyre i kishte mësuar atyre se zogjtë sillen rreth në këtë mënyrë mund edhe të tregojë ujë. Ever shpresë për të gjetur një furnizim të ri të ujit në atë rajon të shkretë, ata mendonin se ishte me vlerë hetuar, ndonëse nga përvoja e tyre të fundit ata nuk kishin gjetur ujë kudo nëkjo zonë.

Disa fiseve u dërguan për të hetuar. Kur ata arritën në vendin mbi të cilin zogjtë e rrethuar, për habinë e tyre të madhe dhe gëzim ata gjetën burimin e Zemzemit dhe u kthye shpejt për të treguar udhëtarët e tyre shokët. Me të dëgjuar lajmin e mirë të caravaners ndalur se çfarë ata ishin duke bërë dhe të nxituartë shihni dhe të pini ujë të freskët.

LADY Agari takon CARAVANERS JURHUM

Kur ata arritën Zemzemit, i caravaners gjetën Haxheren Lady qëndruar pranë dhe i kërkoi leje e saj për të arritur në kamp pranë saj. Lady Agari ranë dakord, me kusht që ajo ruajti të drejtat të ujit dhe se djali i saj do të jetë princ. Jurhumites ra dakord dhe u vendos veten në Becca ndërsa dërgimin fjalëpër familjet e tyre që do të vijnë dhe të bashkohen me ata atje.

ANGELS NUK EAT

Ndërkohë, një ditë kur Profeti Ibrahim ishte në shtëpi me zonjën Sara ishin vizituar nga të huajt.

Kjo nuk ishte e pazakontë për të gjetur të huaj që vizitojnë shtëpinë e tyre si çdo ditë Abrahami do të ndizet një zjarr i madh të madhe në majë të një mali afër për të tërhequr dhe udhëtarët mirëpritur.

Mikpritjen bujare Abrahamit ishte i njohur mirë, askush nuk u kthye kurrë larg dhe si i tillë ai mezi hante kurrë vetëm. Mysafirët e tij u ushqyer gjithmonë mirë dhe gjatë rrjedhës së një vakt shumë të mirëpritur Abrahami do të shfrytëzoj këtë rast për të treguar për të ftuarit e tij për All-llahun.

Një ditë, të huaj arriti në shtëpinë e tij dhe sipas zakonit të vet, ai organizohet për një vakt të mirë të një viç të pjekur për t'u përgatitur për mysafirët e tij. Vakt ishte vendosur para tyre, por të ftuarit e tij nuk pranoi të ose të hani ose pini. Abrahami u trondit thellë nga kjo situatë të çuditshme - udhëtarët kanë qenë gjithmonë të uritur,ose të paktën etje. Mysafirë të Abrahamit perceptuar ankthin e tij dhe i tha atij që të mos kenë frikë, sepse edhe pse ata kishin marrë formën e njerëzve, ata nuk ishin njerëzit që ai mendonte, por ata ishin engjëj në rrugën e tyre në qytetin e kushëririt të tij, Profetit Lot.

Profeti Abraham ndihet i qetë një herë më shumë si ai e dinte engjëj, të cilët nuk janë as mashkull as femër, dhe ka krijuar nga drita, duke adhuruar vetëm Allahun dhe të bëjnë çdo gjë që ata janë të urdhëruar të bëjnë prej Tij.

Engjëjt vazhdoi për të informuar Abrahamit se qyteti i Profetit Lutit ishte bërë i pabindur ndaj Allahut dhe ishin perverts seksuale. Engjëjt vazhduan, duke i thënë atij se ishte për shkak të kësaj që Allahu i kishte urdhëruar ato që të dënohen njerëzit e tij, duke vendosur shkatërrimin e tyre si dhe qytetin e tyre, por për të shpëtuar Lotin.

LADY SARAH mbetet shtatzënë

Si Lady Sarah hyri në dhomë, edhe engjëjt i tha asaj se ajo do të lindë një djalë. Ajo u përshkuar nga lajmet dhe rrokën duart e saj me faqet e saj në kënaqësi dhe çudi. Ajo kishte qenë aq i lumtur kur Lady Agari lindi Ismaelin, disa vjet më parë dhe tani edhe ajo do të jenë të bekuar me një djalëe vet e saj, pavarësisht moshës së saj të përparuar.

Allahu thotë:

(Sarah) gruaja e tij erdhi me një thirrje dhe clasped fytyrën e saj,

dhe tha: "Vërtet, Unë jam një plakë që nuk lind!"

'I tillë, thotë Zoti yt,' Ata i thanë: "Ai është i urti, i dijshmi."

Kurani 51:29

THE SEEDS e profetësisë së ardhshme Ismaelit

Në sheriatin e Tij, All-llahu e kishte mbrojtur Ismailin në mjedisin e ashpër të Tokës së Shenjtë, në të cilën ai kishte pjekur në fisnikëri. Ai kishte mësuar të fliste arabisht në të pastër e tij, forma më elokuente nga Jurhumites së bashku me artin e kalërim dhe gjithashtu kishte bërë një archer shumë të aftë. Të Jurhumitese donte atë, sepse karakteri i tij ishte jo vetëm i sinqertë dhe i ndershëm, por ai ishte i besueshëm dhe të kujdesej për mirëqenien e tyre; më vonë ai ishte që të martohej nga fisi i tyre.

ISHMAEL, Sakrificës PARË

Pavarësisht viteve të tij të përparuara, Profeti Abraham do shpesh udhëtimin në Mekë për të vizituar Lady Haxheren, dhe djalin e të dashurit më të vjetër të tij, Ismailin i cili ishte tashmë një njeri i ri. Ka pasur raste kur Profeti Ibrahim u transportua mrekullisht në Mekë me Burak, me krahë të bardhë qiellore malin, që ishte nëshekuj të vijnë autorizuar për të kryer Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), në Jeruzalem.

Në një vizitë të tillë Profeti Ibrahim pashë një vegim në të cilin ai u tha për të sakrifikuar birin e tij për All-llahun. Menjëherë pas vizioni djalli erdhi Abrahamit dhe i pëshpëriti, "Si mund ta vras birin tënd të dashur?" Abrahami refuzuar menjëherë dhe mallkoi djalli, dhe në bindje ndaj Allahut shkoi tek Ismaeli dhe i tha: "Biri im,I pashë duke fjetur kur unë do t'ju fli, më tregoni se çfarë ju mendoni. "Kjo ishte koha për përpjekjen e dytë Satani për të parandaluar përmbushjen e vizionit dhe ai i pëshpëriti tek Ismaeli në një mënyrë të ngjashme. Ishmaeli hodhi poshtë menjëherë dhe i mallkuar shejtan. Like tij Babai, dashuria e Ismaelit e All-llahut dhe të bindjesAtij ishte i padiskutueshëm dhe ai u përgjigj: "O Atë, të bëni si ju jeni të urdhëruar (nga Allahu), i gatshëm Allahu, ti do të më gjesh mua prej atyre që janë të durueshëm." Kurani, Kapitulli 37: 102.

Satani kishte dështuar dy herë, në përpjekjen e tij të fundit për të parandaluar përmbushjen e vizionit që ai shkoi në Lady Agarin dhe pëshpëriti, "Si mund ta le Abraham vras birin tënd të vetëm?" Por si burrit dhe djalit të saj, edhe ajo e donte Allahun dhe ishte i bindur ndaj Tij, kështu që pa hezitim që ajo të mallkuar dhe refuzuar shejtan.

THE Menduar i Ismaelit

Profeti Abrahami mori Ismaelin për një vend të qetë larg nga njerëzit. Si Abrahami përgatitur veten për të sakrifikuar birin e tij të dashur për Allahun, Ismailit, duke qenë një njeri i dashur dhe i kujdesshëm i ri pa menduar për veten e tij, e pyeti babanë e tij për tri gjëra. Ai ka kërkuar që ai mund të lejohet të përballet me tokënkështu që babai i tij nuk do ta shohë sytë e tij dhe pastaj do të tejkalohen me mëshirë ndaj tij, dhe i binden urdhërit të All-llahut. Ishmaeli kishin frikë për sigurinë e babait të tij kështu që ai kërkoi atij që të ulet mbi shpatullat e tij në mënyrë që, nëse ai luftoi, kur thikë goditi atë nuk do ta vras atë. Ai e dinte tijNëna do të jetë i pikëlluar aq kërkesa e tij e fundit ishte që të kërkojë të atit të tij për t'i dhënë asaj këmishën e tij qe me ngushellon saj.

Kjo ishte koha. Profeti Ibrahim u përpoq për të prerë pjesën e prapme të qafës tri herë djalit të tij, por në çdo rast pas gruri u penguar nga penetrimi. Pas përpjekjes së tretë, Allahu e thirri Abrahamit duke i thënë: "O Abraham, ju keni konfirmuar vizionin tuaj." Ne kështu i shpërblejmë bamirësit. Kjo ishte me të vërtetënjë gjykim të qartë. Pra, ne e shpaguam atë me një kurban të fuqishëm. "Kurani, kapitulli 37 vargu 104-107

Më vonë, Profeti Muhamed, (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë duke iu referuar Profetit Ismailit dhe babait të tij Abdullah, jeta e të cilit është shpenguar nga vrasjen e njëqind deveve: ". Unë jam i biri i dy flijimeve"

Kur Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) e ringjalli haxhin shumë shekuj më vonë, tre shtyllat prej guri ishin ngritur jashtë Mekë en-rrugë në Arafat, si një kujtesë e tre përshpëritjet e shejtanit profetëve Ibrahimit, Ismailit, dhe Zonja Agari. Këto tre shtylla janë gurë dhe shejtani është imallkuar nga të gjithë ata që e bëjnë haxhin.

THE BASHKESHORTI përbuzës

Lady Agari kishte vdekur para vizitës së ardhshme të Profetit Abrahamit ndaj Becca. Kur ai arriti në luginën që ai bëri rrugën e tij në shtëpinë e Ishmaelit, por gjeti se ai nuk ishte në shtëpi, kështu që ai filloi të shikoni për një objekt që ai la pas, në një vizitë të mëparshme. Shpejt pas kësaj, gruaja e Ismaelit u kthye dhe i tregoi atij asnjë respekt. Ajoas e përshëndeti, as nuk ishte ajo e mikpritës të vizitorëve të saj të moshuar. Abrahami e pyeti se ku burri i saj ishte, pas së cilës ajo i tha atij se ai ishte larg gjueti. Ai pastaj pyeti në lidhje me jetën dhe rrethanat e tyre dhe në vend se të qënit mirënjohës, ajo i tha atij gjërat ishin të vështira pastaj vazhdoi të ankoheniçdo gjë në jetën e tyre.

Ekspedita e Ismaelit gjuetia mori më shumë se sa pritej, dhe kështu Abrahami, i cili ishte bërë i padëshiruar, vendosi se ishte koha për t'u larguar. Para se ai u largua ai e pyeti gruan Ishmaeli për t'i dhënë burrit të saj një mesazh duke i thënë: "Kur burri yt të kthehet, përcjellë përshëndetjet e mia për paqe atij dhe i thoni atij se ai duhetndryshojë pragun e derës së tij. "

Pak kohë pas largimit të Abrahamit, Ismailin u kthye dhe e ndjen diçka të pazakontë ka ndodhur gjatë mungesës së tij, kështu që ai e pyeti gruan e tij, nëse ka pasur ndonjë vizitorët. Ajo i tha atij njeriu të moshuar që kishin ndalur nga, dhe se si ai e kishte pyetur në lidhje me vendndodhjen e tij dhe mirëqenien e tyre. Ishmaeli pyeti nësevizitor kishte lënë një mesazh me ç'rast ajo i tha atij se ai kishte dërguar atij përshëndetjet e paqes dhe i tha atij për të ndryshuar pragun e derës së tij. Me të dëgjuar këtë Ishmaeli i tha gruas së tij se zotëri moshuar ishte askush tjetër përveç babait të tij, dhe se ai e kishte drejtuar atë ta lësh gruan. Pra Ismaeli divorcuargruaja e tij dhe, ashtu si natyra e tij, trajtohen në mënyrë të drejtë dhe nuk shkaktoi asnjë dëm të saj, dhe kështu ajo u kthye te populli i vet.

Ishmaeli, ishte i dashur nga Jurhumites dhe kur ai vendosi të rimartohet nga fisi i tyre ata ishin të kënaqur.

THE Mirënjohës BASHKESHORTI

Pas një periudhe kohe Profeti Ibrahim u kthye për të vizituar djalin e tij, por edhe një herë se ai nuk e ka gjetur Ismaelin në shtëpi. Ai e pyeti gruan e tij të ri, ku ai ishte dhe ajo i tha atij se ai kishte dalë për të kërkuar për të dispozitave dhe të përgatitur një vakt vizitor saj. Si më parë, ai pyeti gruan e Ismaelit dhe për rrethanat e tyrepor ndryshe nga gruaja e kaluar ajo vlerësoi Allahun dhe i tha atij se ata ishin të kënaqur. Abrahami pastaj pyeti në lidhje me ushqimin e tyre pas së cilës ajo i tha atij se ata hanin mish dhe piu ujë. Pastaj, Profeti Ibrahim iu lut: "O Allah, bekoji mishin dhe ujin e tyre." Para largimit, Abrahami e pyeti për të përcjellëpërshëndetjet e paqes të Ismaelit, por këtë herë ai u largua udhëzime për të forcuar pragun.

Menjëherë pas Ismailin kthye dhe një herë ndjen diçka të pazakontë kështu që ai pyeti nëse kishte pasur ndonjë vizitorë gjatë mungesës së tij. Gruaja e tij i tha atij të zotëri i moshuar dhe i foli zemrës rreth tij. Ishmael pyeti nëse ai kishte thënë asgjë ndaj saj, ajo i tha atij se ai kishte pyetur për mirëqenien e tyredhe ajo ishte përgjigjur çdo gjë ishte mirë. Ajo tha gjithashtu se Ismael zotëri i moshuar i kishte kërkuar asaj që të përcjellë përshëndetjet e tij për paqe atij dhe i tha se ai ishte për të forcuar pragun e shtëpisë së tij.

Ishmaeli buzëqeshi, dhe i tha gruas së tij se zotëri moshuar ishte askush tjetër përveç babait të tij, Abrahamit dhe se ajo ishte "pragun" ai e kishte urdhëruar atë për të mbajtur.

Në vitet që pasuan, Ishmaeli kishte dymbëdhjetë fëmijë, dhe kjo është nga i biri i tij Kidar se shumë arabë janë zbritur.

RAISING Shtëpinë e Allahut

Koha kaloi dhe herën tjetër Profeti Abrahami hyri aty për të vizituar Ismaelin, ai e gjeti ulur nën një pemë të madhe pranë pranverën e Zemzemit riparimin shigjetat e tij. Sapo e pa babanë e tij u ngrit dhe ata e përshëndetën njëri-tjetrin me dashuri me paqe. Pas përshëndetjeve, i tha Ibrahimi djalin e tij seAll-llahu i kishte dhënë atij një tjetër komandë - komandës për të rindërtuar Qabenë, Xhaminë e Shenjtë e Allahut. Kur Ibrahimi pyeti Ismailin nëse ai do ta ndihmojë atë të kryejë detyrën e tij ai ndjehet shumë i nderuar dhe i pranuar. Atëherë Abrahami vuri në një grumbull gurësh të gurë të mëdhenj dhe në rrethinat e saj dhe i tha atij se aiishte vendi ku Allahu e kishte urdhëruar atë për të rritur themelet e xhamisë së shenjtë.

Së shpejti rindërtimi i Qabes është duke u zhvilluar. Profeti Ishmael kap gurë të mëdhenj më pas i dorëzoi atyre që të Profetit Ibrahim dhe ai vendosi Gurin e zi në këndin lindor të saj. Qabja ishte një shtëpi pa çati kub me qoshet e saj duke treguar në veri, jug, lindje, perëndim dhe.

Pasi Qabja ishte rindërtuar, Abrahami dhe Ismaeli lut,

"O Zoti ynë, pranoje prej nesh.

Ti je dëgjuesi, i dijshmi.

Zoti ynë, bëna neve dyve besimtarë (myslimanë) për ju,

dhe nga pasardhësit tanë

një komb i nënshtruar ndaj Teje.

Na tregojnë tona (haxhit) ritet,

dhe të pranojë (pendimin nga) na.

Ju jeni Marresit (i pendimit), mëshirues.

Zoti ynë, dërgo ndër ta

(banorët e kësaj shtëpie)

a Messenger prej tyre

(All-llahu iu përgjigj lutjen duke dërguar Profetin Muhamed)

që t'u lexojë atyre ajetet e tua

dhe ua mëso atyre Librin (Al Koran)

dhe urtësi (thënie profetike),

dhe pastruar ato.

Ti je ngadhënjyesi, i urti. "

Kurani Kapitulli 2 Ajetet 127 -129 me shpjegimin e Sawi.

PILGRIMAGE TË Qabes është themeluar

Pas lutjes All-llahu mori zotimin nga Ibrahimit, Ismailit për të pastruar shtëpinë e tij për ata të cilët do të pelegrinazhit të tij dhe e adhurojnë Atë atje.

Allahu e pranoi lutjen e Profetit Ibrahimit, Ismailit dhe së shpejti pelegrinë nga e gjithë Arabia dhe më tej bëri rrugën e tyre për në Mekë, ku ata mësuan rreth All-llahut, e adhuruan vetëm Atë, dhe të marrë udhëzime se si për të ofruar pelegrinazhin e tyre.

Kjo nuk ishte gjithmonë e mundur për pelegrinët të ofrojnë pelegrinazhin e tyre gjatë sezonit të tij të veçantë. Ata që nuk mund të ofrojë atë që u bë e njohur si "Haxhin e Madhe" do të vijë, kur ata mund të gjatë kohë të tjera të vitit dhe do të ofrojë një pelegrinazh të vogël. Dhe kështu që ishte se Meka u bë qendër e adhurimitnë Arabi dhe një qendër të aktivitetit për shkak të dy pelegrinëve saj dhe caravaners.

$ KAPITULLI 2 Guvernatorët REJA i Mekës

REVERSION Në idhujtari

Profeti Abraham, Ismailin dhe Isaku kishin vdekur, dhe gjatë shekujve adhurimit të All-llahut, Krijuesit, u korruptuar. Megjithatë, pelegrinazhi për të Qabes vazhdoi me thesare të mëdha duke u sjellë nga ana e pelegrinëve të cilat janë të ruajtura më pas brenda Qabes.

Pasardhësit e Profetit Ismaelit dhe fisi i Jurhumites është rritur në masë të madhe në numër në atë masë që shumë vendosën të largohen nga Meka dhe të vendosen diku tjetër. Me vendbanimeve të reja atje erdhën edhe fqinjët e rinj paganë të cilët ndikuan disa prej emigrantëve. Idhujt fqinjët e tyre paganë adhuroninishin ata që kishin qenë të adhurohet gjatë profetësisë së Noeut para Përmbytjes dhe u zbulua në Jeddah nga Amr, djali i Luhai i cili ri-themeluar adhurimin e tyre. Këto idhuj tani u sollën në Mekë dhe të vendosur rreth Qabes dhe adhuroi, me idhujtarët pretendojnë se idhujt e tyre kishin kompetencatë ndërmjetësojë midis Allahut dhe njerëzimit. Për idhujtarët, Allahu e kishte bërë të largët dhe disa pushuar të besojnë në botën tjetër.

GuvernatorëtTHE i Mekës

Pas vdekjes së Profetit Ismaelit, bir i tij më i madh, Nabit, u bë kujdestar i Qabes, dhe pas vdekjes së tij kujdestarinë ishte besuar nënës madh-atit të tij, Madad, dhe kështu që ishte në këtë mënyrë kujdestarinë kaluar nga pasardhësit e drejtpërdrejtë e Ismaelit të fiseve të Jurhum.

Të Jurhumites qeverisur në Mekë për shumë, shumë vite, por gjatë gjithë kësaj periudhe luftëra të tmerrshme të ndezur dhe më në fund ata u dëbuan nga qyteti.

THE Varrosje të Zamzam

Para se Jurhumites iku nga Meka, e varrosën në pus e Zemzemit dhe u fsheh shumë nga thesaret e ruajtura brenda Qabesë brenda edhe në mesin e të cilat ishin dy statujat e dre hartuar nga ari, bizhuteri dhe shpata.

Guvernatorët e reja të Mekës ishin pasardhësit e largët të Profetit Ismailit nga fisi i Khuza'ah në Jemen. Megjithatë, ata nuk arritën të gjejnë pus bekuar që ishte dhënë për Lady Agarit dhe Profetit Ismaelit; edhe pse historia e saj e mrekullueshme ishte ende tha dhe vazhdoi të jetë dhënë nga një breztë ardhshëm.

THE KHUZA'AH, Guvernatorët REJA i Mekës

Ardhja e guvernatorëve të reja nuk do të thotë idhujt ishin të ndaluar të Qabesë, në të kundërtën, disa nga Khuza'ah prirur për idhujtari.

Pasi, kur Amr, bir Luhai s, i cili ishte një prej prijësve të tyre, ishte duke u kthyer nga një ekspeditë që kishin marrë atë nëpër rajon ne dimë sot, si në Siri, ai erdhi të gjithë idhullit adhuronin Moabitët. Idhujt e tyre i bëri një përshtypje të madhe mbi atë kështu që ai e pyeti nëse ai mund të ketë një idhull të quajtur Hubal tëmarrë përsëri me vete në Mekë. Moabitët u pajtua dhe pas kthimit të tij ai e vendosi atë brenda Qabesë vetë dhe për shumë shekuj pas, deri në hapjen e Mekës, Hubal bë idhull shefi i Mekës.

Profeti Muhamed u tha sahabëve të tij se ai kishte një vizion në të cilin ai e kishte parë Amr, birin Luhai të ecin për në Ferr shtrëngon zorrët e tij.

THE Feve Saudite

Të jetosh në Mekë në atë kohë ishin një grup njerëzish të quajtur "Ahnaf". Për ta adhurimi i idhujve ishte i pështirë. Ata u përpoqën të mirën e tyre për të ndjekur rrugën e atit të tyre të madh, profetit Abraham, por pavarësisht nga besimi i tyre se Zoti është Një, kishte pak tjetër të majtë të fesë së Ibrahimit për të udhëzuar ata.

Idhujtaria ishte e zakonshme në Arabi, pasi tani është pohuar se Allahu e kishte bërë shumë e largët për ata që adhurojnë vetëm. Tempujt pagane ishin ngritur në shumë vende dhe në një të dytë të largët në Ka'be, tempujt më të vizituara ishin ato në Hixhaz dedikuar për idhujtë e Al Lat, Al Uza dhe Manattë cilin adhuruesit e tyre pohuan ishin një trinitet i bijave të Allahut, të aftë për të ndërmjetëson me të në emër të tyre!

Për njerëzit e Jethribit, tempulli më prestigjioz i Manat ishte në Kdayd pranë Detit të Kuq. Sa për Koraysh e Mekës, zgjedhja e tyre e dytë ishte tempulli kryesor i Al Uzas, një udhëtim të shkurtër në jug të Mekës në luginën e quajtur "Pema" (Nakhlah).

Ajo ishte në toka pjellore e Taifit që vë një distancë jashtë Mekës, ku Thakif, një degë e fisit të Hawazin cilët ishin zbritur nga Profeti Ismaelit, ngritur një tempull respektohet shumë dedikuar për Al Lat. Thakif mori krenari e madhe në shtëpinë e tyre dhe stolisur atë me pasuri, por pavarësishtzbukurime tij bujar dhe lokacioni këndshme ata e dinin se nuk mund të arrijë gradën e Qabes. Rëndësia e Qabes është pranuar në të gjithë Saudite, dhe kjo ishte për të Qabes dhe jo me tempuj të tjerë që pelegrinët dyndën në numër të madh çdo vit.

Në Arabi kishte edhe grupe minoritare të hebrenjve, Nazarenasve, dhe të krishterët, disa prej të cilëve ishin njohuri e shkrimeve të tyre dhe të besonin në Njëshmërinë e Krijuesit. Paraardhësit e tyre kishin zgjedhur të vendosen në atë rajon djerrë pas persekutimit të tyre për shkak të një profecie të përshkruar në e tyreLibrat e lashtë e Shenjtë që të lajmëruar ardhjen e një profeti të ri për të lindur atje. Secila familje shpresonte se profeti do të lindin nga familja ose vetë fisin e tyre.

THE Fisin e KORAYSH

Ndër pasardhësit e Profetit Ismaelit ngrit fisin fuqishme ende kalorësiak, të ndershme dhe fisnike të Koraysh. Mikpritjen e tyre dhe bujaria, sidomos për pelegrinët, u njoh mirë dhe ajo ishte nga kjo racë të nderuar se Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte i destinuar që të jenë tëlindur.

Rreth katërqind vjet pas ngjitjes Profetit Jezusit, një burrë nga Koraysh quajtur Ksay, Hubba martuar me bijën e Hulayl, shefi i Khuza'ah. Ksay ishte një shquar arab dhe Hulayl preferoi atë të bijve të tij.

Hulayl vdiq gjatë një përleshje e cila është zgjidhur më vonë me anë të arbitrazhit. Secila palë u pajtuan se Ksay duhet të bëhet guvernatori i ri i Mekës dhe të marrë kujdestarinë shumë të lakmuar të Qabes. Ksay pranuar emërimin dhe e dërgoi për pjesën tjetër të familjes së tij, atëherë u vendos ato pranë Qabes.

Në mesin e anëtarëve të familjes së Ksay ishte një vëlla të quajtur Zuhra, një xhaxhai quajtur Taym, një kushëri quajtur Makhzum, dhe disa kushërinj të tjerë të cilët nuk ishin sa më afër tij si anëtarë të tjerë të familjes së tij. Ata, së bashku me familjet e tyre, u bë i njohur si Koraysh e Luginës, ndërsa anëtarë të largëtafamilja e tij u vendos veten jashtë Mekës në kodrat përreth dhe u bë i njohur si Koraysh e rrethinat.

THE HOUSE OF KUVENDIT

Ksay qeverisur Mekën me drejtësi dhe ishte i dashur nga të gjithë. Ai ishte gjithashtu kreu i saj i padiskutueshëm, i fuqishëm. Ai e mori çështjen për të qenë kujdestar i Shtëpisë së shenjtë shumë seriozisht dhe ngriti standardin e jetesës së atyre që kanë qenë të prirur mirëmbajtjen e saj duke zëvendësuar çadrat e tyre me vendbanimet e përhershme.

Ishte gjatë kësaj kohe Ksay ndërtuar një shtëpi të gjerë për veten e tij në të cilën ai i zhvilluar takime fisnore. Shtëpia është përdorur edhe për tubime të tjera të rëndësishme të tilla si dasma dhe si një pikënisje për karvanët, dhe kështu që ishte se shtëpia Ksay u bë e njohur si "Shtëpia e Kuvendit".

PROVISION Për pelegrinët

Pelegrinët vërshuan në Mekë çdo vit për të ofruar pelegrinazhin e tyre, dhe në mesin e tyre ishin shumë pelegrinë në nevojë. Si kujdestar i Qabes ishte përgjegjësi Ksay për të siguruar nevojat e pelegrinëve janë përmbushur, dhe se ata duhet të vuajnë as as etje.

Pasuria e tij ishte e pamjaftueshme për të përballuar nevojat e gjithnjë në rritje e numrit të pelegrinëve, kështu që ai bëri thirrje për një takim për të ngritur fonde në të cilën ai kërkoi popullin e Mekës për të premtojë një kontribut modest vjetor për kopetë e tyre. Mekasit ishin të këndshëm dhe me kohë pelegrinët erdhën përPelegrinazh Madhe nuk kishte ushqim dhe ujë të mjaftueshëm për të akomoduar nevojat e tyre.

Ksay, mezi presin të bëjnë më të mirën që mundej për pelegrinët të porositur një lug shtesë të lëkurës me ujë për ato të parashikuara tashmë në Mekë në Mina. Mina shtrihet disa kilometra larg en-rrugë në Mekë nëpër shkretëtirë e thatë dhe pebbled, kështu lug siguruar lehtësim shumë të mirëpritur jo vetëm për pelegrinëtpor për udhëtarët.

Të ardhurat e ngritur përmes pengut ishte më se e mjaftueshme për të plotësuar nevojat e Pilgrim dhe kështu ishte me këtë të madhe se pare mbulon është bërë për Qabes nga rroba të endura në Jemen.

A MATERIEN e pasardhjes

Abdu Manaf ishte njëri prej katër djemve Ksay dhe kishte shfaqur shenja të mëdha të udhëheqjes përtej atyre të vëllezërit e tij, të cilët ishin vetë, shumë të aftë. Megjithatë, kur çështja e vazhdimësisë ngrit, djali i madh Ksay së, Abd Ad-Dherri ishte zgjedhja Ksay së.

Vetëm para Ksay vdiq ai bëri thirrje për Abd ad-Dherrit dhe i dha atij Shtëpinë e Kuvendit. Ai i tha atij se ai ishte duke shkuar për të barazuar çështjen e grada me dekretimit, në mesin e çështjeve të tjera, të cilat nuk duhet të lejohet të hyjë në Qabenë, nëse ai, Abd Ad-Dherri, e hapi atë për ta; se nuk pelegrin të lejohet tënxjerrë ujë në Mekë nëse ai lejohet ta bëjnë këtë dhe se pelegrinët nuk ishin të hanë pa u siguruar për ta.

OBEDIENCE E Abdu MANAF

Kur erdhi vdekja në Ksay, djali i tij Abdu Manaf, në përputhje me dëshirat e babait të tij dhe i pranuar Abd ad-Dherr, vëllanë e tij, si guvernator të ri në mënyrë që çështje u zhvillua pa probleme.

DISCORD Mesin e familjes

Ajo ishte Megjithatë, gjenerata e ardhshme e Koraysh - duke përfshirë edhe pasardhësit e vëllait Ksay e Zuhra dhe Uncle Taym tij - që u shpreh pakënaqësi në lidhje me mënyrën në të cilën janë duke u administruar çështjet. Ata mendonin Hashim, një nga bijtë e Abdu Manaf, i cili ia kishte dalë tashmë në dalliminvetë në shumë mënyra të nderuar, ishte më i aftë dhe duhet të kenë të drejtat transferuar tek ai. Së shpejti kishte përçarje midis Koraysh që la vetëm Makhzum dhe disa të afërm të largët, si dhe të afërmit pranë Abd ad-Dherri në mbështetje të Abd Ad-Dherrit.

THE ALEANCA nga ato Parfumuar

Hashim dhe mbështetësit e tij u takuan së bashku në rrethinat e Qabes ku bijat e Abdu Manaf përgatitur një tas me parfum të shtrenjtë dhe e vendosi atë para se të Qabes. Secili nga mbështetësit e Hashim e zhytur duart e tyre në tas dhe si ata kanë marrë një betim solemn që kurrë të mos braktisin njëri-tjetrin.

Të nënshkruajë paktin e tyre solemne, çdo mbështetës rubbed duart parfumuar mbi gurët e Qabesë dhe nga ajo kohë e tutje ata u referuar si "Ones Parfumuar".

THE Aleanca e grupacioneve

Ata që mbështetën Abd ad-Dherin gjithashtu një betim për besnikëri dhe u bë i njohur si "aleatët".

THE Shenjtëria e Qabes dhe rajoneve SAJ

Së shpejti, ka pasur një atmosferë akull-ftohtë midis dy palëve. Çështjet përkeqësuar deri në atë masë që të dy fraksioneve arritur prag të luftuar deri në vdekje për të zgjidhur çështjen. Megjithatë, Qabja dhe zona e saj përreth - parametrat e të cilave shtrihen për disa kilometra - kishte qenë gjithmonë e mbajturshenjtë dhe lufta në këtë fushë ka qenë rreptësisht e ndaluar që nga koha e Profetit Ibrahimit, Ismailit.

Megjithatë, para se gjërat arritur pikën pa kthim një kompromis është propozuar të cilat kanë provuar të pranueshme për të dyja palët. Kompromisi ishte se Abd Ad-Dherri duhet të mbajë çelësat e Qabes, së bashku me të drejtat e tij dhe gjithashtu për të mbajtur shtëpinë e tij - në Shtëpinë e Kuvendit. Në anën tjetër, Hashim duhet, ngatani e tutje të marrin të drejtën për të mbledhur kontributet garanci për mirëqenien e pelegrinëve.

$ KAPITULLI 3 HASHIM

HASHIM DHE haxhinjve

Para pelegrinazh çdo vit, Hashim do t'i ftojë liderët e fiseve që të marrë pjesë në një takim në Shtëpinë e Kuvendit për të diskutuar përgatitjet për pelegrinazh. Ai do të kujtoj ata që kishin qenë të bekuar duke qenë fqinjët e Shtëpisë së Allahut, dhe se pelegrinët ishin vizitorët nëShtëpia e tij. Ai u tha atyre sepse pelegrinët ishin mysafirë të Allahut ata kishin më shumë të drejta mbi bujarinë e tyre se të ftuarit e zakonshme dhe pas tërhequr vëmendjen e tyre këtë të drejtë, ai do të pyet ata të japin kontributin e tyre peng. Ashtu si gjyshi i tij, ai u tha atyre, nëse pasuria e tij kishte qenëtë mjaftueshme, ai do të kishte strehuar shpenzimet vetë dhe të mos i pyeti ata për kontributin e tyre në fondin. Të gjitha në përputhje me kërkesën e Hashim dhe pengu kontributi ishte mbledhur.

HASHIM Përcakton rrugët Caravan

Jeta e një caravaner ishte e rrezikshme, por për shumë njerëz kjo solli prosperitet. Një caravaner mund të presin të përballen me shumë rreziqe të tjera se sa të nxehtit ekstrem të shkretëtirës ndjekur nga i ftohti i madh i natës gjatë periudhave të caktuara të vitit. Ndoshta rrezik më i madh i të gjitha ishte frika e duke u sulmuarnga fiset plaçkitës. Të gjithë shumë shpesh karvanët u sulmuan rezultuar në humbjen e jetës si dhe mallra. Hashim dinte mirë barrën e caravaner kështu që ai vendosi të vizitojë me paria fisnore përgjatë rrugëve tregtare udhëtoi nga Koraysh dhe përdorë pushtetin e tij të bindjes miqësore dhe drejtësinëpër të siguruar një kalim të sigurtë. Një nga një fiset u pajtua dhe së shpejti rrugët tregtare që u bë më pak të rrezikshme.

Ndjenja hashim i drejtësisë dhe mëshirës ndaj qenieve shokët e tij u shfaq edhe një herë gjatë një viti, në të cilin ka pasur thatësira ekstreme ndjekur nga uria. Me të dëgjuar për vuajtjet e një fisi fqinjë ai organizohet për një furnizim të ushqimit dhe të ujit që do të shpërndahen në mesin e fisit goditur. Kjoakti i drejtë dhe aktet e tjera si ai çoi në forcimin e obligacioneve mes Koraysh dhe fise të tjera.

Karakteri vetëm hashim dhe aftësia për të organizuar janë të njohur jo vetëm nga arabët e shokët e tij, por për fuqitë e mëdha të ditës, dmth perandorit të Romës dhe mbreti i Abisinisë, sundimtari i Jemenit.

Ajo ishte me admirim e tyre të Hashimit se ai arriti të negociojë paqësore, traktate, të cilat nga ana e përjashtuara e Koraysh nga pagesa e taksave të zbatuara më parë tregtare të qëndrueshme. Popullariteti hashim ishte i tillë që kur tregtarët Koraysh arritur Angoria - tani e Ankarasë në Turqi - Emperorvetë do të shkojnë jashtë për të mirëpritur ata, t'i tregojmë mikpritje të madhe, dhe të hetojë rreth Hashimit.

Dy rrugët e mëdha tregtare tashmë ishin të sigurt, kështu që gjatë dimrit, kur nxehtësia e shkretëtirës kishte vdekur poshtë, karvanët do të nisën në udhëtimin e tyre në Jemen. Pastaj, si verë karvanët përparuara do të nisën në drejtim të kundërt në gjurmët e tyre të gjatë në veri-perëndim duke arritur aq larg sa Palestinaose Siria, e cila ishte në atë kohë pjesë e Perandorisë Romake.

HASHIM TAKOHET Salma, e bija e AMR

Në rrugë drejt veriut, karvanët do të bëjnë rrugën e tyre në një oazë shkretëtirë të quajtur Jethrib - sot quhet Medina - të tregtisë dhe të plotësoj furnizimet para se të vendos off përsëri në udhëtimin e tyre të gjatë.

Banorët e Jethribit ishin të dy arab dhe çifut. Në fillim, arabët ishin të njohur si fëmijët e Kahlan, por me kalimin e kohës ata e kishin ndarë në dy fise, fiset e Evs dhe fisi i Khazraj, dy prej të cilëve ishin bijtë e Tha'abah.

Në ato ditë ajo ishte e zakonshme për një njeri që të ketë shumë gra, disa deri në dyzet. Hashim është martuar tashmë, kur në Jethrib ai u takua me një fisnik, zonjë ndikim quajtur Salma bija e Amr nga fisi i Najjar, një degë e Khazraj. Hashim propozuar asaj dhe ajo pranoi me kusht që ajo të mbetetnë kontrollin e punëve të saj dhe se kur ajo lindi një djalë, djali do të mbetet me të në Jethrib, derisa arriti moshën e pubertetit. Hashim pranuar kushtet e saj dhe të dy ishin të martuar.

Kjo ishte një, marrëveshje të lumtur dhe të suksesshme Hashim bërë udhëtime të shpeshta në Jethrib për të qëndruar me Salmës. Në disa raste Hashim vazhdoi më nga Jethrib në Siri, megjithatë, në një udhëtim të tillë në vitin e 497 AC nga ai është marrë i sëmurë në qytetin e Gazës, Palestinës. Sëmundja e tij provuar të jetë serioze dhe ainuk shërohen. Salma ishte shtatzënë dhe më vonë lindi një djalë të cilin ajo e quajtur Shayba. Si Shayba u rrit ai e donte për të dëgjuar tregimet e zemrës-ngrohjes për babain e tij bujare, dhe kjo ishte me shembullin e kuptimin fisnike e babait të tij të drejtësisë dhe të karakterit paqësor që Shayba modeluar tijjeta vet.

THE Vëllezërit e Hashim

Hashim kishte dy vëllezër të gjakut të quajtur Abdu Shems dhe Mutalibit, dhe një gjysmë-vëlla të quajtur Nawfal. Si Abdu Shems dhe Nawfal ishin tregtarë, rrugë tregtisë Abdu Shems 'të hedhur në mes të Mekës, Jemen dhe Siri, ndërsa, për pjesën më të madhe, rruga Nawfal tregtar atë në Irak largët.

Për shkak të tregtisë së tyre, vëllezërit ishin larg nga Meka për periudha të gjata kohore, me rezultat Mutalibit, vëllai i tyre i vogël mori përgjegjësinë e të drejtave për të mbledhur pengun kontributeve pelegrinazhi.

@ Pasardhësi Mutalibit'S

Me kalimin e kohës, Mutalibi medituan rreth asaj se kush duhet të jetë pasardhësi i tij. Vëllai i tij i vdekur i madhi Hashim ishte martuar me katër gra dhe prej tyre kishte tre djem.

Shayba bir i Salmës, edhe pse më i ri se gjysmë-vëllezërit e tij, shfaqet shenja e lidershipit në një moshë të re. Tregtarët kalojnë përmes Jethribit do të bëjnë raporte në lidhje me atë për të Mutalibit, dhe më kishte dëgjuar për nipin e tij më të impresionuar ai u bë si karakteri i tij duket të jetë në zhvillimtë jetë shumë si ajo e babait të tij.

Të cilët dëshirojnë të dinë më shumë rreth Shayba ai vendosi të shkojë në Jethrib për të parë për veten e tij dhe për të vizituar me familjen e tij të gjerë. Mutalibi nuk ishte i zhgënjyer. Raportet që kishte marrë ishin të sakta, kështu që ai kërkoi nënën e tij që të besojë Shayba për kujdestarinë e tij. Në fillim Salma ishte e gatshme për të le djalin e saj të shkojë meatë, dhe Shayba, nga dashuria dhe respekti për nënën e tij, refuzoi të largohet pa pëlqimin e saj.

Muttalib shpjegoi Salmës se Meka kishte më shumë për të ofruar djalin e saj se Jethrib. Ai i kujtoi atë të fisnikërisë së fisit Koraysh dhe se ishin ata që kishin qenë besuar me kujdestarinë prestigjioze e Shtëpisë së Allahut. Ai i tha asaj se ai ishte i mendimit se djali i saj ishte një shkëlqyermundësia e marrjes së zyrës i ati i tij kishte mbajtur një herë dhe në këtë mënyrë të bëhet një nga prijësit e fisit Koraysh. Muttalib theksoi pikë megjithatë, se në mënyrë për djalin e saj që të konsiderohet si një kandidat për të tillë tituj nderi ishte e domosdoshme për njerëzit e Mekës ta njohim atë personalisht, ndrysheai thjesht do të neglizhohet.

Salma ishte i bindur nga arsyetimi Mutalibi dhe e dinte se propozimi ishte në interesin më të mirë të djalit të saj, në mënyrë që ajo ra dakord për të lënë xhaxhai i tij të marrë atë në Mekë. Ajo ngushëlluar veten me njohuri që ajo mund të vizitojnë atë në mënyrë të drejtë rregullisht si udhëtimin në Mekë ishte relativisht i shkurtër, duke marrë 10:50 ditëudhëtimit.

THE MBËRRITJA E SHAYBA në Mekë

Mutalibi, me Shayba hipur prapa tij mbi devenë e tij u nis për në Mekë. Si ata hynë në qytet, njerëzit panë Mutalibit dhe mendova rinjtë hipur prapa tij ishte shërbëtori i tij e re dhe komentuar: "Ja, shërbëtori i Mutalibit -! Abd Al Mutalibit" Mutalibi ishte i kënaqur dhe u përgjigj: "Jini të mirë me ju,ai është djali i vëllait tim Hashim! "Gabimi ishte një burim i dëfrim dhe lajmet e tij po përhapej mbërritjes gjithë Mekë, por në emër të mbërthyer, kështu që u bë i njohur affectionately Shayba si Abd al Mutalibit.

NAWFAL Kontestet trashëgimore SHAYBA'S

Kjo nuk ishte shumë kohë pas ardhjes së Shayba kur Nawfal kontestuar të drejtën e njeriut të ri ndaj pasurisë së babait të tij. Mutalibi ishte nga nipi i tij dhe presioni u sollën edhe të mbajnë nga Jethrib në mënyrë Shayba, tani e njohur si Abd El Mutalibit, ka marrë të drejtat e tij.

THE VDEKJA E Mutalibit

Me kalimin e kohës, karakteri Abd Al Mutalibit vazhdoi të rritet në të dy ndershmërinë dhe nderit; njerëzit e Mekës e donte atë dhe pa dyshim ai jetoi deri në dhe duke tejkaluar pritjet e xhaxhait të tij. Nga një moshë të re ai kishte shfaqur aftësitë e të fuqishme të vetëm udhëheqjes. Xhaxhai i tij e kishte mësuar atë ngaRëndësia e administrimit të drejtat e pelegrinëve dhe ai ndihmoi me zell xhaxhai i tij në përgatitjen e tij.

Disa vjet pas ardhjes së tij në Mekë, xhaxhai Abd Al Mutalibit ndërroi jetë. Askush në Mekë konteston kualifikimeve nipi i tij për të pasuar atë. Në fakt shumë mekasit ishin të mendimit se Abd Al Mutalibi tejkaluar edhe i ati i tij dhe xhaxhai në përmbushjen e detyrave të kujdestarit të të Shtëpisë sëAll-llahu me të gjitha përgjegjësitë e saj të rëndë.

$ KAPITULLI 4 ABD AL Mutalibit

THE VIZIONI I Abd al Muttalib

Abd Al Mutalibi nuk ishte idhujtar, ai e drejtoi lutjen e tij për All-llahun vetëm dhe të dashur për të qenë pranë Qabes. Kjo ishte për shkak të kësaj dashurie që ai do të shpesh janë dyshek e tij u përhap në një vend të njohur si 'Hixhr Ismaelit "- e cila është vendi ku Profeti Ismaeli dhe nëna e tij Lady Agar gënjeshtër varrosurdhe ku Profeti Ismaeli përdoret për stilolaps delet e tij - dhe fle atje.

Ajo ishte në një natë të tillë që ai kishte një vizion në të cilin është thënë atij, "Dig një të ëmbël." Ai pyeti: "Cili është ai ëmbël?" por nuk ka pasur përgjigje. Të nesërmen ai u zgjua me një ndjenjë të madhe të lumturisë dhe paqes, si nga të cilat ai kurrë nuk e kishte përjetuar më parë, kështu që ai vendosi tëkalojnë natën në vijim pranë Hixhr Ismaelit.

Atë natë ai kishte një vizion në të cilat i njëjti zë i tha atij, "Dig për mëshirë". Ai kërkoi kuptimin e saj, por përsëri nuk kishte asnjë përgjigje. Kur ai u kthye për të fjetur atje në natën e tretë vizioni erdhi përsëri, por këtë herë ai u tha, "Dig për thesar." Kur Abd Al Mutalibi u pyetën se çfarëu menduar nga thesari vizioni u zhduk si më parë.

Vizioni erdhi përsëri në natën e katërt, por këtë herë zëri ishte më specifik dhe i tha atij për të gërmoj për të Zemzemit. Abd Al Muttalib pyet rreth Zemzemit, por ndryshe nga rastet e mëparshme zëri m'u përgjigj duke thënë, "Dig për të, ju do të keni asnjë keqardhje, kjo është trashëgimia juaj nga paraardhësi juaj më i madh."Zëri i tha Abdul Mutalibit që Zamzam vë varrosur afër dhe të lutet All-llahut për rrjedhë e vazhdueshme e ujit të pastër që do të mjaftojë të gjithë pelegrinët. Kështu që ai u lut Allahut në mënyrë që ai u mësoi dhe në mëngjes ai u kthye në shtëpinë e tij për të marrë një lopatë. Djali i tij Harith ishte atje kështu që ai thaatë të shkoj të marr një lopatë dhe për të ardhur me të gërmoj për pusin e Zemzemit.

THE DISCOVERY të Zamzam

Dielli po ngrihej si ata të vendosur për të punuar gërmimin. Si njerëzit filluan të rriten dhe të shkojë në lidhje me punët e tyre të përditshme dhe të biznesit kanë vërejtur Abdul Mutalibit dhe Harith gërmonte në zonën e shenjtë dhe jo shumë kohë më pas një turmë filluan të mblidhen për të parë se çfarë ata ishin duke bërë.

Sa më shumë që mekasit respektuar Abdul Mutalibit ata mendonin se ai ishte duke shkuar shumë larg dhe i tha atij se ai duhet të ndalet përdhosjes terrenin me gërmimin e tij. Abd Al Mutalibi refuzoi dhe i tha birit të tij për të qëndruar në roje për të parandaluar cilindo ndërhyrë me gërmimin e tij. Gërmimi përparuar pa një incident dhenjerëzit filluan të gomave të qëndruar përreth dhe kishte filluar të shpërndahen, kur për një gëzim të madh Abd Al Mutalibit, ai goditi me gurë kapakun e pusit të Zemzemit. Menjëherë, ai falënderoi Allahun dhe turmën ngacmuar rigrupuar rreth tij.

Lajmet e përhapjes së tij gjejnë shpejt në të gjithë Mekës dhe kjo nuk ishte e gjatë deri në një shumë të madhe, turmë dëfrimesh ishin mbledhur për të festuar këtë zbulim të madh.

THE TREASURE të Zamzam

Abd Al Muttalib dhe Harith hequr kapakun e madhe guri nga pusi braktisur e Zemzemit dhe si ata bënë për habinë e të gjithëve, sytë e tyre ra mbi thesar që ishin marrë prej Qabes shumë shekuj më parë, kur Jurhumites ishin dëbuar nga Meka. Nuk ishte eksitim i madh dhetë gjithë nuk harroi për një pjesë të thesarit.

Në ato ditë ishte praktikë e mekasve për t'u përdorur shigjeta shortari dhe hodhën short për të zgjidhur çështjet kryesore, me ceremoni po ndodhin brenda kufijve të Qabes para Hubal idhullit të tyre kryesor. Ka pasur tri Piketat: njëra që thesari duhet të kthehet në Qabe, një tjetër që ajo duhet të jetëmbajtur nga Abd Al Mutalibit, dhe i tretë që thesari të ndahet në mes të fiseve.

Kur erdhi koha për të gjithë zgjidhjes së mbledhur me padurim nga ana e Qabesë dhe falltarin hedhur shigjetat. Si shigjeta ranë ata ranë në favor të disa prej thesarit të restauruar të Qabesë dhe pjesa tjetër duke u mbajtur nga Abd Al Mutalibit; nuk ra në favor të Koraysh. Pasndarje ka qenë vendosur u vendos edhe fisin e Hashimit duhet të marrë përgjegjësinë e pusit të Zemzemit siç ishte përgjegjësia e tyre për të siguruar ujë për pelegrinët.

$ KAPITULLI 5 kushtim

ABD AL Mutalibit merr një kushtim

Për shumë kjo do të dukej se Abd Al Mutalibi kishte çdo gjë që ai mund të dëshironi. Ai ishte mbajtësi i Qabes, i bukur, i pasur, bujare, dhe e virtytshme që e kishte fituar atij respektin e popullit të Mekës. Megjithatë, ai kishte vetëm një djalë, Harithi, kurse kushërinjtë e tij Umayyah, shefi ifisi i Abdu Shems dhe Mugires, shefi i fisit të Makhzum kishte shumë.

Fakti që ai kishte vetëm një bir nuk e kishte shqetësuar Abdul Mutalibi në masë të madhe deri sa ai u takua me rezistencë nga mekasit shokët e tij gjatë gërmimeve të Zemzemit. Në atë kohë ai ndjehet i dobët se në çdo tjetër dhe dëshironte ai kishte më shumë djem për të mbështetur atë.

Ai ndjeu përulur për t'u zgjedhur si ai që të jetë i nderuar për të rivendosur pus dhe ishte mirënjohës ndaj Allahut për të mirat e Tij ndaj tij, por zemra e tij e bëri atë të luten Atij për dhjetë fëmijë. Ndërsa ai u lut me zell, ai premtoi All-llahun, nëse Ai do ta favorizojë atë me dhjetë fëmijë të cilët arritur moshën e pjekurisë,ai do të sakrifikojë njërin prej tyre në Qabe. Allahu e pranoi lutjen e tij dhe si viteve të kaluara ai kishte për kënaqësinë e tij të madhe, nëntë bijtë më shumë. Ai kurrë nuk e harroi premtimin që ai ka bërë ndaj Allahut dhe si bijtë e tij arriti pjekurinë çështja e shtyrë fort në mendjen e tij, veçanërisht për sa i vogli prej bijve të tij,Abdullah tani ka arritur pjekurinë.

Abdullah ishte rritur në një, gjobë, burrë i pashëm ri në këmbë si babai i tij dhe pse Abd Al Mutalibi dashur bijtë e tij të tjerë, Abdullah kishte bërë të preferuar të tij.

Abd Al Mutalibi e dinte se kishte ardhur koha për të përmbushur betimin e tij. Ai ishte një njeri i fjalës së tij dhe nuk kishte ndërmend të largohet nga betimi i tij. Deri në këtë kohë, Abd Al Mutalibi e kishte mbajtur këtë çështje në mes të Allahut dhe vetë fshehtësi, kështu që askush në familjen e tij e dinte nga betimi që kishte marrë shumë vite më parë.

THE Sakrifikojë

Abd Al Mutalibi kishte ngritur bijtë e tij që të jenë burra të vërtetë dhe të gjithë ishin të bindur ndaj tij. Një ditë ai e thirri dhjetë bijtë e tij së bashku dhe u tha atyre të betimit që kishte marrë. Ata të gjithë pranuar; zotohen i ati i tyre ishte betimi i tyre dhe guxim e pyeti se çështja do të vendoset. Abd Al Mutalibi u tha atyre këtë çështjedo të përcaktohet nga shigjetë shortari dhe se secili duhet të marrë një shigjetë dhe të bëjë shenjën e tyre mbi të.

Pasi ishte bërë shenjat e tyre, Abd Al Mutalibi i dërgoi një mesazh shigjetë-shortarin e fisit Koraysh për ta takuar në Qabes. Pastaj ai mori dhjetë bijtë e tij në shenjtërore dhe i çoi ato brenda Qabes. Kur shigjeta, falltarin mbërriti ai i tha atij betimit të tij. Çdo bir paraqiti shigjetën e tij dhe AbdAl Mutalibi ishte gati me thikë e tij të zhveshur. Shigjetat janë hedhur, dhe shorti ra kundër Abdullah. Pa hezitim, Abd Al Mutalibi e mori dorën e djalit të tij dhe e çuan te dera me qëllim për të bërë të drejtë për vendin e flijimit.

@ femër Abdullah RELATIONSHIP

Abd Al Mutalibi nuk e kishte konsideruar faktin se ai mund të duhet të merren me gratë e tij, pasi ai nuk e di se ata kanë mësuar për qëllimin e tij. Fatima, nëna e Zubejrit, Ebu Talibit, dhe Abdullah cilët ishin të gjithë kandidatët për flijim, ka qenë nga ana e nënës së saj zbriti nga Abd, një nga bijtë eKsay dhe i përkiste fisit shumë ndikim të Makhzum. Kur Fatima mësuar të zotohen, ajo menjëherë u mblodhën bashkë-bashkëshorte e saj, të cilët ishin nga fiset më me ndikim, dhe së bashku me vet fisin e saj të fuqishme që kishin marshuan në fuqi të Qabesë për të parandaluar sakrificën.

Si Abd Al Mutalibi hapi derën e Qabesë sytë e tij ranë mbi turme të madhe në oborr. Gjithkush vërejtur shprehje të Abd El Mutalibit dhe fytyrat Abdullah kishte ndryshuar. Fatima dhe fqinjët e saj ishin të shpejtë për të kuptuar se ajo ishte Abdullah i cili ishte zgjedhur si sakrificë. Vetëmpastaj, dikush në turmë thirri, "Sepse të cilin është thikë!" dhe të tjerët mori thirrjen edhe pse ajo ishte e qartë për të cilin thikë ishte menduar.

Abd Al Mutalibi u përpoq për të të treguar atyre kushtit, por u ndërpre nga Mugires, shefi i Makhzum cili i tha atij se nuk do ta lejojnë atë për të bërë sakrificën. Ai i tha atij se ata ishin të përgatitur për të ofruar një sakrificë në vend të tij, deri në masën e bleve Abdullahut me të gjithë pasurinë eBijtë e Makhzum. Ata ishin të bindur dhe të përgatitur për të marrë çfarëdo hapa e nevojshme në mënyrë që të kursejë jetën e Abdullah.

Në këtë kohë vëllezërit Abdullah kishte dalë prej Qabes. Deri atëherë, nuk kishte folur, por edhe ata tani u kthye te babai i tyre lutnin që të kursejë jetën e vëllait të tyre dhe për të ofruar një lloj tjetër të sakrificës në vend të tij. Nuk ishte askush i pranishëm të cilët nuk kërkojnë që të mos ta bëjë këtë.

Duke qenë një njeri i drejtë, Abd Al Mutalibi nuk duan të thyejnë kusht që ai kishte marrë, por presioni mbi të ishte e madhe. Me gjysmë zemre, ai ra dakord që të konsultohet me një të urtë jetesës çifutët në Jethrib që ishte njohur me çështje të tilla si kjo dhe të cilët mund të them atë nëse një zëvendësim në fakt ishte lejuarnë këtë rast dhe në qoftë se kjo ishte ajo formë e shpërblimit do të jetë e nevojshme.

THE WISE GRUA të Jethribit

Abd Al Mutalibi u nis me Abdullah dhe disa nga vëllezërit e tij për Jethrib - lindjes vendin Abd Al Mutalibit së. Kur ata arritën në Jethrib që kërkonin vendndodhjen e gruas mençur dhe iu tha se ajo nuk ka jetuar atje, por në Hajber, shumë kilometra larg në veri të Jethribit.

Pra, ata vazhduan udhëtimin e tyre nëpër shkretëtirë e nxehtë deri sa arritën Hajberit ku ata gjetën grua të urtë. Abd Al Mutalibi i tha asaj të betimit që kishte marrë dhe e pyeti nëse ishte e mundur për të ofruar një shpërblim në vend. Ajo dëgjoi me vëmendje dhe u tha atyre që të kthehen të nesërmen, pasi ajokishte kohë për të shqyrtuar çështjen dhe ajo do t'u japë atyre një përgjigje.

Abd Al Mutalibi iu lut me zjarr Allahut dhe të nesërmen në mëngjes ai dhe bijtë e tij u kthyen për të aktgjykimit. Gruaja e urtë përshëndeti ata dhe e pyeti se çfarë kompensimi zakonshme është ofruar në mesin e fisit të tyre, pas së cilës ata i thanë asaj se ishte vendi i zakonshëm për të ofruar dhjetë deve. Me të dëgjuar këtë ajo u thapër t'u kthyer në shtëpi dhe sa më shpejt që ata arritën të vënë Abdullah dhe dhjetë deve krah për krah dhe hodhën short midis tyre. Ajo u tha atyre se në rast shigjeta të bjerë kundër Abdullah ata ishin për të rritur numrin e deveve me dhjetë, dhe hedhin në short përsëri derisa All-llahu i pranoi ato nga shigjetabie kundër devetë. Ajo gjithashtu tha atyre dikur numri i deveve ishte i vendosur të gjithë ishin të sakrifikohen menjëherë, në mënyrë që të mund të jetojnë Abdullah.

THE Sakrificën e 100 CAMELS

Pasi falënderoi grua të urtë, Abd Al Muttalib dhe bijtë e tij u nisën për në shtëpi menjëherë dhe pas arritur Mekë Abdullahut dhe dhjetë deve u morën në oborrin e Qabes. Abd Al Mutalibi hyri brenda në Qabe dhe iu lut All-llahut duke i kërkuar Atij të pranojnë atë që ata ishin gati për të bërë. NëPërfundimi i kërkesës së tij ai doli i Qabes dhe shumë filluan të hedhur. Shigjeta e parë ra kundër Abdullah, kështu që dhjetë deve më shumë janë shtuar. Shumë u hodh përsëri, por një herë më shumë shigjeta ra kundër Abdullah, dhe dhjetë më shumë deve janë shtuar dhe kështu vazhdoi. Ajo ishte vetëm kurnumri i deveve arriti në njëqind që shigjeta në fund ra kundër devetë.

THE Shpërblim është pranuar

Gjithkush ishte i gëzuar duke përfshirë Abd Al Mutalibit. Megjithatë, ai donte të bërë mjaft i sigurt se kjo ishte, pa asnjë hije dyshimi shpërblim kërkohet nga Allahu që të vendosë çështjen, kështu që ai këmbënguli që shumë të hidhet dy herë më shumë. Me padurim, të gjithë dukej më si shumë u hodhën, por për të gjithë tëlehtësim në çdo rast, shigjeta ra kundër devetë. Nuk kishte asnjë dyshim mbetur në mendje Abd Al Mutalibit që All-llahu e kishte pranuar shlyerjen e tij dhe kështu devetë u flijuan menjëherë dhe furnizim me bollëk e mishit është shpërndarë në mesin e të varfërve, nevojtarëve dhe jetimëve. Nuk ishte aq emë shumë mish të mbetura që çdo sektor e komunitetit ngrënë prej saj dhe u bashkua në festimin e madhe.

$ KAPITULLI 6 MARTESA E Abdullah për Aminah, prindërit e Profetit Muhamed

Nuk ishte lumturi e madhe në mesin e familjes Abd al Muttalib-it, për të mos përmendur fisin e tij, dhe ditë-për-ditë jetën e rifilloi përsëri. Menjëherë pas kësaj ngjarjeje të rëndësishme, Abd Al Mutalibi ka filluar të bëjë plane për të ardhmen Abdullah.

Abdullah tani ishte tetëmbëdhjetë vjeç, dhe babai i tij mendonin se ishte koha për të që të martohet, kështu që ai filloi të kërkoni për një ndeshje të përshtatshme. Pas shumë konsideratë ai erdhi në përfundim se Aminah, bija e Uehb, i biri i Ebu Manaf, bir i Zuhra, kryetar i fisit të Zuhra, një degëi Koraysh, do të jetë nusja më e pajtueshme për djalin e tij dhe kështu ai shkoi për të vizituar Uehb të bëjë propozimin. Uehb ishte i kënaqur dhe mendohet se do të jetë një ndeshje e shkëlqyer dhe kështu propozimi u pranua.

Aminah ishte i lindjes fisnike dhe i familjes dhe kishte shumë cilësi gjobë. Ajo ishte e njohur për drejtë, karakterin e saj endearing dhe të kompliment këto karakteristika ajo ishte shumë inteligjente. Vite më vonë, Profeti Muhamed, (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka konfirmuar statusin e saj, kur ai i tha shokëve të tij, "Unë kamzgjedhur nga më të zgjedhur. "

Pas kthimit të tij, Abd Al Mutalibi i tha Abdullah se ai kishte gjetur ndeshje e përkryer për të. Abdullah ishte i gëzuar kur ka dëgjuar të gjitha gjërat e mrekullueshme babai i tij kishte për të thënë në lidhje me Amina dhe kështu në ditët që do të vijnë dhe të Abdullah Aminah ishin të martuar.

Aminah konceptuar menjëherë pas martesës së tyre dhe në momentin e konceptimit ajo pa një dritë emitting nga ajo që ndezur pallatet e Sirisë. Çift i ri ishin shumë të lumtur së bashku. Çdo gjë babai i tij i kishte thënë atë provuar të jetë e vërtetë dhe Abdullah ishte aq i kënaqur me Amina pasi ajo ishte me të.

Dy muaj pas martesës së tyre Abdullah u bashkua me një karvan tregtar të destinuara për Al Shamit. Sot, Al Sham është një konglomerat i disa vendeve të njohura për ne si Siri, Jordani dhe Palestinë. Në udhëtimin e kthimit, Abdullah është marrë i sëmurë seriozisht në Jethrib. Abdullah kishte shumë të afërm në Jethrib dhe kështuKarvani la atë në kujdesin e tyre dhe vazhdoi rrugën për në Mekë pa atë.

THE Vdekjen e Abdullah

Një lajm duke lajmëtari i sëmundjes Abdullah u dërgua në para karvanit dhe sa më shpejt që Abd Al Mutalibi dëgjuar lajmin shqetësues ai dërgoi të parëlindurin e tij, Harith në Jethrib për të sjellë në shtëpi Abdullah. Harith nuk ishte i destinuar për të parë vëllain e tij përsëri si Abdullah vdiq para se ai shkoi në Jethribdhe u varros pranë kushërinjtë e tij, bijtë e Adij, bir i Najjar në Jethrib në shtëpi që i përkasin një-Nabigha Al-Ju'di.

Harith u kthye në Mekë dhe përcolli lajmin dhimbshme për atin e tij dhe Amina pas së cilës trishtimi i madh ra mbi të gjithë familjen.

SHTATZËNIALADY Aminah'S

Allahu, Më i Larti, bëri shtatzënia Lady Amina e lehtë për të që në fakt ajo komentoi se ajo nuk e ka ndier ndryshe nga vetë e saj të zakonshme. Megjithatë, pasi shtatzënia e saj përparuar, Lady Aminah pasur shumë vizione në lidhje me fëmijën e saj të palindur.

$ KAPITULLI 7 VITI paharrueshme e elefantit

Pesëdhjetë ditë para se Muhamedi ka lindur, një ngjarje e ndodhur të cilat çdo person në Mekë do të kujtohet për pjesën tjetër të jetës së tij ose të saj. Kjo ishte një përpjekje nga Abraha As-Sabah Al Habashi, Abyssinian, i cili ishte guvernatori i Jemenit, për të shkatërruar Qaben e Shenjtë me fuqinë e një elefant.

Para asaj kohe arabët kushtuar pak vëmendje kalimin e viteve, edhe pse çdo muaj është e njohur nga e hënës së re. Prej atij viti e këtej arabët do të referohen ngjarjeve si as para vitit të elefantit ose pas saj.

Në atë kohë, Jemeni ka qenë nën sundimin e Abisinisë. Si-hamah bir i Al-Abjar, Negus (mbreti) i Abisinisë kishte caktuar një guvernator quajtur Abraha për të qeverisur Jemenin në mungesë të tij. Negus ishte një Nazareas që ndoqën mësimet e vërteta të Profetit Jezusit dhe jo mësimet trinitare e Palit, dheAbraha, të shqetësuar për të promovuar veten edhe më shumë në sytë e mbretit të tij, vendosi se do të ndërtojë një kishë madhështore me qëllim të joshur pelegrinë prej Qabes në të.

Kisha u ndërtua në Sanna me mermer plaçkitur nga pallatet e shkatërruara të Sheba, ndërsa brendësia e tij ishte stolisur me ar dhe argjend dhe kleri i saj gdhendur prej fildishi dhe zezak.

Pas përfundimit, Abraha dërgoi fjalë për Negus që ai kishte ndërtuar një kishë madhështore në nder të tij dhe përmendi qëllimin e tij themelor. Abraha mburrej aq shumë për qëllimin e tij për të tërhequr pelegrinë larg Qabesë që fjala u përhap si tërbimit të një stuhie rëre të dhunshëm nëpër Arabi.

Siç mund të pritej, arabët ishin të zemëruar nga aferën e deri në atë masë që një burrë nga fisi i Kenanije, një degë e Koraysh, u bë kështu zemëruar nga guximi i Abraha se ai e përcaktuar për Sanna vendosur për ta ndotur kishën . Kur ai arriti nata Sanna kishte rënë, kështu që ai u fut fshehtënnë kishë dhe të ndotur me plehra dhe ndyrësi. Duke kryer misionin e tij ai u largua dalluar.

Kur lajmi i arriti njollosje Abraha zemërimi i tij ishte aq i madh se ai betuar për të marrë hak dhe për të udhëhequr një ushtri që do të shkatërronte Qabenë një herë dhe për të gjithë. Menjëherë, janë lëshuar urdhra për ushtrinë e tij dhe ata të përgatitur veten për marshim të gjatë nëpër shkretëtirë të nxehtë dhe të shkretë të Mekës.Ai gjithashtu dha urdhër që një elefant të çojnë ato si një shenjë e fuqisë së tij. Sapo përgatitjet ishin të plotë, Abraha dha urdhër për ushtrinë e tij e gjashtë mijë të marshojnë me elefantin canopied kryesor rrugën.

Jo shumë larg nga Sanna ushtria hasur në rezistencë nga një grup të vogël të arabëve, por ata ishin shumë regjistruan jashtë dhe ikën. Udhëheqësi i tyre, Nufejl nga fisi i Khathan, u kap dhe nga frika për jetën e tij ka ofruar për të udhëhequr Abraha dhe ushtarët e tij për të Qabes.

Ajo ishte janari në vitin 571CE dhe lajmi i marshimit Abraha për të shkatërruar Qaben arritur Taifit para të mbërritjes së tyre, kështu që një delegacion nga Thakif, frika Abraha mund gabim tempullin e tyre të Al Lat për Qabe, hipi jashtë për të përmbushur atë dhe ofroi të jetë bashkë-udhëzon Nufejl, të cilat Abraha pranuar.

Në vendin e quajtur Al Magmas, disa kilometra jashtë Mekës, Abraha vendosi për të goditur kampin dhe ajo ishte atje që Nufejl vdiq.

Ndërkohë, Abraha dërgoi disa spiunë e tij në paraprakisht në periferi të Mekës. Në rrugën e tyre ata erdhën të gjithë një tufë e deveve që i përkasin Abd Al Mutalibit, së bashku me disa kafshë të tjera, kështu që ata kapën ata, së bashku me çdo gjë tjetër ata mund të vënë duart e tyre mbi dhe i dërgoi plaçkat e tyre prapa për të Abraha.

Në ndërkohë, Abd Al Mutalibi bashku me prijësit e tjerë Korayshi dhe shefave të fiseve fqinje u mblodhën për të diskutuar se si ata mund të më të mirë të mbrojtur Qaben e tyre të dashur. Pas shumë diskutimeve, të gjitha në përfundimin se ushtria Abraha ishte aq e madhe në numër se ata nuk kanë një shans kundëratë, kështu që Abd Al Mutalibi vendosi se ishte më mirë për popullin e Mekës për të kërkuar strehim në shpatet e malit Thabir, kështu që ai u tha atyre, "O njerëz të Koraysh, ju do të jetë i mbrojtur." Pastaj ai i siguroi ata se Qabja do të jetë i padëmtuar thënë, "Abraha dhe ushtria e tij nuk do të arrijë Qabenë e Shenjtë, sepse ajo kaa Mbrojtja e Zotit ".

Ndërsa populli i Mekës bërë rrugën e tyre në mal, Abd Al Mutalibi iu lut duke thënë: "O Allah, kjo është e zakonshme për një për të mbrojtur pasurinë e tij, kështu që ju lutemi, mbrojnë juaji."

Abraha u vendosën tashmë në luginën e Muhassar jo shumë larg nga Mina. Menjëherë pas, Abraha dërgoi të dërguarin e tij në Mekë, duke e ftuar liderin e tyre për të vizituar atë në kampin e tij dhe kështu Abd Al Mutalibi, së bashku me një nga bijtë e tij i shoqëruar dërguarin Abraha përsëri në kamp.

Si Abd Al Mutalibi iu afrua, Abraha ishte shumë i impresionuar nga qetësi e tij fisnik dhe u ngrit për ta përshëndetur. Abraha pastaj tha Abdul Mutalibi për qëllimin e tij për të shkatërruar Qaben dhe e pyeti nëse kishte ndonjë favor që ai mund të japë atë. Abraha u befasua tepër nga përgjigjen Abdul Mutalibit, ai pritetatë për të vetëdeklaruar me ta kursejë Qaben, por në vend të kësaj Abd Al Mutalibi kërkuar për kthimin e kopesë së tij të deveve. Abraha quajti kërkesën e tij, por i mençur, duke besuar Abd Al Mutalibi iu përgjigj: "Unë jam zoti i tufës time të deveve, kështu që unë duhet t'i mbrojë ata. Zoti i Qabes do të mbrojnë Shtëpinë e Tij." Pas kësajpërgjigje krejtësisht të papritur, Abd Al Muttalib dhe djali i tij u kthye në Mekë.

Së shpejti pas kësaj Abraha dha urdhër për të përparuar në Qabe dhe i morën pozicionet e tyre marshonin prapa elefantit. Tani që të gjithë ishte gati, elefanti është dhënë komandën për t'u ngritur dhe mars, por ajo nuk pranoi dhe u ul aty. Handlers e saj u përpoq të provokoj atë, por se kur nuk e rrahën atë,ngarje grepa hekur thellë në mishin e tij, por ende elefanti nuk pranoi për të marshuar mbi Qabes.

Pastaj, një nga handlers e saj kishte një ide për mashtrim elefantin e dobët duke e kthyer atë rreth të përballen me drejtimin e Jemen, atëherë sa më shpejt që ajo filloi të ecin, për ta kthyer atë rreth për të marshuar mbi Qabes. Ky mashtrim ka punuar për një kohë dhe ata arritën të marrë e elefantit për të dalë dhe të marrë edhe disa hapanë drejtim të Jemenit, por kur ai u përpoq për ta kthyer atë rreth për të marshuar në Ka'be e elefantit, me të gjithë fuqinë e saj, nuk pranoi dhe u ul pavarësisht mizorisë ripërtërirë ekstreme të duruar.

Papritmas, qielli u errësua me tufat e shpendëve të quajtur "Ababil". Çdo zog kryer tre gurë, një në secilin thua dhe një tjetër në sqepin e tij. Kur zogjtë arriti ushtrinë Abraha, ata sulmuan ushtarët me ta. Sapo një ushtar ishte goditur nga një gur që ai vdiq dhe jo një gur të vetëm të humburshenjë e saj. Sa për Abraha, ai nuk ka vdekur në çast - gurët që goditi atë sjellë një vdekje e ngadaltë të dhimbshme që e ka shkaktuar kockat e tij për të shkërmoqet duke sjellë rrëzimin pikëllues e brinjëve të tij.

Këto punët e mrekullueshme u dëshmuar nga të gjithë qytetarët e pranishëm në Mekë dhe si rezultat i këtij viti u bë e njohur si "Viti i Elefantit", dhe ai ishte gjithashtu në të njëjtin vit që Profeti ynë i dashur ka lindur.

Abu Kuhafah, babai i Ebu Bekrit, si dhe shumë nga etërit e Shokëve të Profetit dëshmuar këtë ngjarje të mrekullueshme dhe historia u miratua tek fëmijët e tyre. Lajmi i kësaj mrekullie u përhap larg dhe gjerë dhe kjo nuk është për t'u habitur se Herakliu, i cili në vitet e mëvonshme do të bëhej Perandoritë Romës, dëgjoi historinë, si ai ishte rritur si Abraha ishte nga Jemeni, dhe Jemeni ishte në atë kohë nën protektoratin e Perandorisë Romës.

Vërtetësia e kësaj mrekullie është e padiskutueshme. Edhe jobesimtarët të cilët asnjëherë nuk pushoi të pushtoni çdo gjë që ata mendonin mund të diskredituar Pejgamberin ose Revelacionin nuk ngriti ndonjë kundërshtim me ajetet që i referohen gjuajtur aktuale e ushtrisë Abraha me gurët e kryera nga zogjtë. Megjithatë,ka për fat të keq, disa njerëz të devijuar të cilët promovojnë teorinë se gurët e kryera nga zogjtë nuk ishin në gurë fakt, por në vend të mikrobeve apo baktereve. Njohuritë e tyre nga fjalët e All-llahut është me të vërtetë për të ardhur keq, sepse teoria e tyre është në kundërshtim të drejtpërdrejtë të fjalës pandryshueshme Vetë Allahupërdor në Kuran për të përshkruar ngjarjen. Fjala Allah përdor është "Hijaratin" që do të thotë "gurë" - dhe njohja e All-llahut është e vërteta.

Sa i përket varrit të Nufejl, udhëzues i cili kishte udhëhequr Abraha të Qabes, Koraysh mori për gurë atë.

All-llahu e zbriti kapitullin në vijim konfirmuar ngjarjen:

Me emrin e All-llahut,

Mëshirshmi, Më i Mëshirshmi.

A nuk e ke parë se si All-llahu trajtohen me shokët e elefantit?

A nuk ua bëri skemat e tyre për të shkuar në rrugë të gabuar?

Dhe Ai dërgoi kundër tyre fluturimet e zogjve

duke e goditur me gurë nga balta e gurëzuar,

kështu që Ai i bëri ata si kashta ngrënë (nga bagëtia).

Kapitulli 105, Elephant

$ KAPITULLI 8 LINDJA E profeti i fundit i All-llahut; Vulosjen e profetësisë

THE PROFECITË është plotësuar

Të hënën, 12 Rebiul-el-Awwal (21 prill) - 571 vite pas Jezusi u ngjit në qiell në

presin kthimin e tij para fundit të botës, Lady Aminah lindi djalin e saj të bekuar në shtëpinë e Ebu Talibit dhe Si-Shaffa, nëna e Abdul Rahman Al ndoqën lindjen e tij. Si Lady Aminah lindi, një dritë e bekuar erdhi nga ajo që mundësoi atë për të parë mrekullisht pallatet e largët të Sirisë.

Foshnja bukur ka lindur pa një gjurmë të fëlliqur mbi të, dhe aroma e ëmbël caressed trupin e tij të përsosur të vogël. Lady Aminah mend udhëzimin ajo kishte qenë e dhënë në vizionin e saj dhe iu lut Allahut me atë për djalin e saj të vogël, pastaj i dha atij për të Esh-Shaffa, nëna e Abd Al Rahman për të mbajtur.

News se Lady Aminah i kishte lindur një djalë u dërgua menjëherë për Abd Al Mutalibit. Sapo dëgjoi lajmin e mirë që ai nxituan për të parë nipin e tij të ri. Kur ai arriti shtëpinë zemra e tij ishte e mbushur me gëzim dhe tender, kujdes dashur. Ai përkundur fëmijën ëmbël mbështjellë me një pëlhurë të bardhë në krahët e tijdhe pastaj e mori atë në Qabe, ku ai ofroi një lutje falënderimi ndaj Allahut për ofrimin e sigurt të nipit të tij.

Para se të kthehej nipin e tij të ri të Lady Amina ai shkoi në shtëpi për të treguar atë për familjen e tij. Qëndrimi në derë duke pritur për kthimin e babait të tij ishte djali i tij tre vjeçar, Al-Abbas. Dashuri, tha Abd Al Mutalibi, birin e tij, "Al-Abbas, ky është vëllai yt, t'i japë atij një puthje," kështu që el-Abbas, i cili ishte në të vërtetëXhaxhai i tij, krejt e kërrusur dhe e puthi vëllain e tij të ri fëmijë.

Pasi të gjithë e kishte admiruar fëmijën, Abd Al Mutalibi u kthye në Lady Amina dhe në përputhje me vizionin e saj dhe një vizion Abd Al Mutalibi kishte parë, fëmija ëmbël u quajt Muhamedin. Kur njerëzit pyetën se pse e kishin quajtur atë Muhammed ata u përgjigjën: "Për t'u lavdëruar në qiej e në tokë". Shtatë ditëmbas lindjes së tij u rrethpre dhe siç ishte zakon, prindërit dhe të afërmit e tij u mblodhën së bashku për të shënuar rastin. Lady Aminah tajitur djalin e saj të bekuar për një javë dhe më pas Thuyebah, shërbëtor i Ebu Lehebit ndihmuar në gjiri i tij.

Shtëpia Ebu Talibi së, shtëpia në të cilën Profeti i Shenjtë, (salla Allahu alihi ue sel-lem), ka lindur, ekziston sot jo larg nga kodra e Merve dhe është përdorur për të strehuar një bibliotekë islamike. Shpresohet se nuk do të shkatërrohet në të njëjtën mënyrë që vende të tjera të bekuar islame kanë rënë viktimë në Nju Jorkmodernizimin stil. Megjithatë, nuk ka shpresë se ai do të rikthehet dhe të ruhet si e tanishme Mbreti Abdullah ka ndërmarrë tashmë hapa për të rivendosur varrin e Lady Amina ishte përdhosur nga disa ndjekës të Muhamed ibn Abd El-Wahab dhe Ibn Taymia. Kjo është një turp i madh që gratë janë penguar ngahyrë në këtë vendlindjen e bekuar!

RADHA E ZONJA Amineja, nëna e Profetit

Kur Profeti (salla Allahu alihi ishte sel-lem) u thirr në profetësinë ai u tha shokëve të tij, "Në të vërtetë, unë jam rob i All-llahut, dhe vula e profetëve që Adami ishte vendosur në balta. Unë do t'ju informojë në lidhje me këtë. Unë jam lutja e atit tim Abraham, ungjilli i Jezusit,dhe vizioni i nënës sime dhe si të tilla, nënat e profetëve të parë - dhe e di se nëna e të Dërguarit të Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pa si ajo e lindi për mua, një dritë emitting nga ajo që ndezur pallatet e Sirisë, derisa ajo pa ato. "Kjo është raportuar edhe në Hafiz ibn Kathir-sëreferencë nga thëniet autentike profetike që kur Lady Aminah konceptuar Profetin ajo pa një dritë në të njëjtën mënyrë si kur ajo i lindi atij. (Muhadith Al Bani aderuar në këtë dhe ribotuan librin e Ibn Kethiri s).

Ky është një hadith shumë e rëndësishme si ajo tërheq vëmendjen tonë të neglizhohet, rangut shumë të lartë të Lady Aminah, Allahu qoftë i kënaqur me të, duke e vendosur atë në shoqërinë elite e Profetëve Abrahamit dhe Jezusit duke mohuar mendimin e atyre që e konsiderojnë atë të jetë vetëm në mesin e njerëzve të drejtë njënatyra para Islamit. Ky citat profetik është dëshmi se ajo është parë në mesin e miqve të ngushtë të Allahut (awlia) në Islam, dhe se ajo është nëna e nderuar e familjes së shtëpisë së Profetit, pasi që ajo e pa me sy të miqve të ngushtë të Allahut ( awlia). Kjo shkallë e rangut referohennë hadith Hyjnore, ku Allahu thotë: "Unë do të jem shikimi i tij me të cilin ai e sheh". Kjo do të thotë se ajo pa pallatet jo me shikim e saj të rregullt, e cila do të jetë e pamundur, por me dritën e djalit të saj. Prandaj, ajo e pajisur atë me nder të saj më të mirë dhe qumësht, dhe ai e ndezi atë përpara ndriçimit të botës.

Në këtë hadith të Profetit (salla Allahu alihi ishte selam), ai iu referua për veten si personi i dytë me të nënës dhe dëshmuan tij se ajo e pa tërë dritën, ndërsa të tjerët dëgjuar vetëm për atë, por nuk e shohin atë. Profeti (salla Allahu alihi ishte sel-lem) të nderuar atë dhe e quajti "nëna e saje të Dërguarit të All-llahut ". Jo vetëm dritë, nder Lady Amina por lumturia dhe bekimi i saj u trashëguan nga Lady Hatixhes, atëherë vajza e saj Lady Fatima, Allahu qoftë i kënaqur me ta.

Kjo është, në të shkurtër, bekimi i Allahut të na e kuptimin e këtij hadithi. Kjo është referencë e padiskutueshme autentike në dritën e pejgamberllëkut dhe askush nuk duhet të konsiderojnë këtë hadith të rreme që thotë, "O Xhabir, krijimi i parë nga Allahu është drita e Profetit tënd", e cila falsifikues sajpretenduar për t'u raportuar në Musannaf e Abdul Razzaq, dhe nuk është.

THE Pastërtia e prejardhja e tij

Në vitet që do të vijnë, Profetin (salla Allahu alihi ishte sel-lem) ka folur për prejardhjen e tij duke thënë: "Allahu më çoi poshtë në tokë në ijët e Adamit dhe pastaj ai vendosi mua në ijët e Noeut dhe më pas të më hidhet në ijët e Abraham. All-llahu vazhdoi të më lëvizur nga një fileto mishi fisnik dhe barkut të pastërnë një tjetër, derisa ai më nxori nga prindërit e mi. Asnjë prej tyre nuk u bashkuan kurrë së bashku në kurvërim. "

THE VENDIM I ZONJA Amina DHE Abd al Muttalib

Abdullah ishte një njeri i ri, kur ai vdiq dhe për këtë arsye ka pasur shumë pak për të lënë gruan e tij dhe fëmijën e palindur. Të gjitha ai ishte në gjendje për të lënë ata ishte një çupë në Abisini quajtur bereqet, që do të thotë "bekim", një deve pak, dhe disa dhi. Bereqet ishte i njohur edhe me emrin Umm Ayman.

Në ato ditë ishte praktika e fisnike dhe të mirë-për-bërë familjet të besojë foshnjat e tyre të sapo lindur për kujdesin e familjeve të mira që jetojnë larg nga Meka ku foshnjore do të jetë më pak gjasa të tkurret sëmundjet e shumta që të gjithë shumë shpesh të shoqëruara pelegrinët.

Ndër avantazhet e shumta të dërguar një lindur rishtazi për t'u ngritur në shkretëtirë ishte se ajo ishte atje që Arabic në formën e tij të pastër është folur, dhe realizimi i të folurit e pastër arabe ishte më i kërkuar pas cilësisë. Të rinjtë gjithashtu mësoi artin thelbësore të mbijetesës përmes dashurisë reciprokedhe kujdesin e njëri-tjetrit që nga ana çojë në sjellje të shkëlqyer dhe një natyrë kalorësiak.

Me këtë në mendje Lady Aminah dhe Abd Al Mutalibi vendosi të dërgojë Muhammedin që t'u ngritur në shkretëtirë.

HALIMA, Bijë e ABI DHUAIB

Menjëherë pas lindjes së tij, disa familje beduin bëri udhëtimin e tyre dy herë në vit në Mekë në kërkim të një fëmije për të nxitur. Asnjë tarifë është kërkuar nga prindërit birësues si dikush mund të mendoj, dhe jo qëllimi ishte për të forcuar lidhjet midis fisnik, të mirë-për-bërë familjet dhe ndoshta të marrë një favor nga prindërit e tijose të afërmit.

Ndër nënat e ardhshëm birësues ishte një zonjë e quajtur Halima, bija e Ebu Dhuaib nga fisi i Beni Sa'ad dhe burri i saj Al-Harith, biri i Abdul Uzas - i njohur më mirë si Ebi Kabshah. Familja Halima kishte qenë gjithmonë i varfër dhe atë vit në veçanti ka qenë i ashpër për ta për shkak tëthatësira që kishin shkatërruar zonë.

Halima kishte një fëmijë të ri të vetën, kështu që së bashku me bashkëshortin e saj, Ebu Kabshah dhe fëmijë udhëtuan ata nëpër kompani e familje të tjera nga fisi i tyre në Mekë. Halima kryer djalin e saj si ajo hipi mbi gomar e tyre, ndërsa burri i saj u larguan nga ana e saj dhe delet e tyre u zhvillua së bashku pranë tyre. Kur atapërcaktuar, qumështi i deleve kishte qenë një burim i vazhdueshëm i ushqimit të tyre, por lloji i udhëtimit mori numri i saj dhe qumësht i tij tharë. Qumështi vet Halima ishte e pamjaftueshme për të kënaqur fëmijën e saj, dhe shumë herë përmbajti foshnja e saj i thirri vetë për të fjetur nga uria.

Para arritjes në Mekë nuk ishte një tjetër pengesë, meqë gomari Halima ka filluar të tregojë shenja të çalim. Pra, ata vazhduan ngadalë në ritmin e tyre ndërsa të tjerët vazhduan përpara. Për shkak të vonesës, Halima dhe familja e saj ishin të fundit e prindërve të ardhshëm birësues për të arritur Mekën.

Deri në kohën Halima ardhur secilin prej nënave të tjera të ardhshëm birësues kanë vizituar shtëpitë e prindërve të cilët dëshirojnë për të dërguar e tyre të lindur rishtazi për sigurinë e shkretëtirës, dhe zgjedhur një fëmijë. I vetmi fëmijë që mbetën ishte Profeti, (salla Allahu alihi ishte selam), dhe kjo ishte për shkak se Allahu e kishte zgjedhurHalima të jetë nëna e tij e gjirit.

Si Halima hyri në shtëpinë e Lady Amina e gjeti fëmijën të bukur të vogël gjumi mbi kurrizin e tij përfundoi në një shall të bardhë prej leshi nën të cilën ishin vendosur një pjesë e gjelbër prej mëndafshi. Menjëherë, me vetëm një shikim, në të njëjtën mënyrë që gruaja e zemrës Faraonit kishte qenë i mbushur me dashurinë për fëmijënMoisiu, Allahu mbushur zemrën Halima me tejmbushur dashurinë për fëmijën Muhamed. Allahu kishte zgjedhur Halima të jetë nëna e tij e gjirit.

Halima u tejkalua nga bukuria e tij dhe si ajo përkul për të marr atë që ajo ndjej aromën delikate e miskut. Nga frika se ajo mund të prishë atë, ajo vendosi dorën e saj mbi gjoksin e tij dhe si ajo e bëri, ai buzëqeshi pastaj hapi sytë dhe nga sytë e tij beamed një dritë rrezatuese. Butësisht dhe me dashuri, ajo e puthinë mes të syve të tij dhe i ofroi atij gjoksin e saj të drejtë dhe menjëherë ndjeu një rritje të qumështit, ai pranoi gjoksin e saj dhe të tajitur larg kënaqësi. Pas pak, ndërsa ajo i ofroi atij gjoksin e saj të majtë, por edhe në këtë drejtësi moshë shumë të tenderit ishte e natyrshme në natyrën e tij dhe ai nuk pranoi, duke e lënë atë për tijVëllai i ri foshnja.

Më vonë atë ditë, Halima u kthye në burrin e saj dhe i tha atij se nuk kishte asnjë dyshim në mendjen e saj ajo donte për të nxitur fëmijën Lady Amina s - ajo ishte e pa pasoja të asaj se foshnja ishte një jetim apo që favorizon ardhshme nuk mund të jetë të jetë e mundur - foshnja kishte mahnitur plotësisht zemrën e saj.

THE Paqësore NIGHT

Përderisa Halima u pleqsh fëmijën Lady Amina së, burrin e saj, Abi Kabshah shkuar t'i ruanin delet e tij dhe të ishte shumë i befasuar për të gjetur sisë e saj plot qumësht. Kur ai milked atë atje kishte aq shumë qumësht se nuk ishte më shumë se e mjaftueshme për të kënaqur të gjithë familjen, atë natë pinin mbushur e tyre dhe i zuri gjumi në mënyrë paqësore.Kur ata u zgjuan, Abi Kabshah bërtiti, "Halima, nga All-llahu, unë shoh se ju keni zgjedhur një frymë të bekuar, a vëreni se kemi kaluar një natë të tillë të bekuar dhe të jemi të gëzuar përfitimet e tij?"

THE Lidhjes

Ajo është me anë të qumështit ushqyes nëna kujdestare jep ngarkuar të saj se një fëmijë fiton një familje të zgjeruar në të cilën martesa me vëllezërit e motrat e tij nuk është e lejuar. Dhe kështu që ishte se fëmija nxisin Halima do të referohen për të në vitet e mëvonshme si "nënën" e tij dhe të fëmijëve të saj si "vëllezërit dhe motrat" e tij.

E drejta nga fillimi, lidhjes mes Halima dhe fëmijën e saj kujdestare provuar të jetë një bekim shumë i madh, jo vetëm për familjen e saj, por të gjithë fisin. Dhe kjo ishte për shkak të kësaj marrëdhënie shumë të ngushtë që njerëzit e saj ishin, në vitet që pasuan, të mbrojtura dhe të udhëhequr në parajsë.

$ KAPITULLI 9 jetës në shkretëtirë

Koha shpejti erdhi për prindërit strehues për të vendosur jashtë për shtëpinë e tyre të shkretë me akuzat e tyre, kështu që e bëri Halima farewells e saj për Zonjën Amina që dorëzuar djalin e saj të dashur deri në e saj si ajo e ulur mbi gomar e saj.

Halima dhe burri i saj ishin të shpejtë në njoftim bekimet e shumta që vazhdimisht erdhi rrugën e tyre. Gomari i tyre ka qenë gjithmonë udhëtim slowest sepse ishte i dobët, dhe më shumë kohët e fundit tregoi shenja të çalim progresiv, por tani jashtë-u të tjerët, ndërsa pjesën tjetër të partisë shikonin me habiHalima pyetur nëse gomari ishte i njëjtë ai që ajo erdhi me.

THE LAND i Banit Sa'adi

Para se ata arritën në vendin e Beni Sa'ad, bimësia ishte bërë tashmë të pakta dhe me arritjen e tij nuk kishte asnjë vegjetacioni në horizont, toka ishte shterpë, shenjat e thatësirës ishin kudo. Sidoqoftë, dele Halima do të endet jashtë por gjithmonë të kthehen të plotë. Ajo ishte aq e dukshme se të tjerëtnë se partia e saj ka thënë barinjtë e tyre për të marrë delet e tyre dhe të ndjekin Halima-së, megjithatë hers gjithmonë u kthye plotë dhe vazhdoi të japë qumësht të bollshme, ndërsa tyre nuk e bëri.

Bekimet nuk pushoi për t'i shpëtuar vëmendjen e familjes Halima dhe kur ata arritën në shtëpi toka e tyre u mbushe një herë më shumë dhe palma lindi një bollëk të datave.

AL SHAYMA

Halima kishte një vajzë të vjetër të quajtur Hudhafa, i njohur edhe si Al Shayma. Al Shayma dashur vëllain e saj të ri shtrenjtë dhe nuk është dashur të presin që të kërkohet për të parë pas tij. Kjo ishte një kohë shumë e lumtur për të gjithë familjen dhe fëmijën e birësuar Halima u rrit me shpejtësi në forcë dhe outgrew fëmijët e tjerë të moshës të ngjashme.

Fisi Halima në veçanti ishte i famshëm për të folur gjuhën arabe të pastër dhe shumë prej fisit të tij ishte bërë i njohur për shkak të fjalës së tyre elokuente dhe poezi; ajo ishte në një mjedis të tillë që Muhamedi i ri mësoi artin e të folurit të saktë të pastër arabe; por ai nuk kishte mësuar se si të lexuarose shkruani.

THE KTHIMI në Mekë

Halima nuk pushoi të pyes veten në rritjen dhe forcën e të birit të saj familjar dhe ai tani ishte dy vjeç dhe kishte përfunduar ia ndau gjinin e tij mendoi se ishte koha për të që të vizituar nënën e tij në Mekë, kështu që përgatitjet janë bërë për udhëtim.

Kur ata arritën Meka Lady Aminah ishte i kënaqur për të parë dhe të mbajë djalin e saj një herë më shumë, por një epidemi ka shpërthyer dhe ajo frikë për sigurinë e tij, kështu që u ra dakord që Halima duhet të marrë atë përsëri me vete në shtëpinë e tyre shkretëtirë.

HAPJA E gjoks Muhamedi rinjveTHE PARË

Pak Muhamedi dashur për të luajtur me vëllezërit e tij, por edhe gëzuar ulur i vetmuar. Kishin kaluar disa muaj që kur kthimit të tij nga Meka, kur një ditë, si vëllezërit e tij ishin duke luajtur jo shumë larg në mesin e deleve dhe u ul vetëm Xhibrili erdhi tek ai dhe e mori atë më pas u shtri në tokë dhevazhdoi të hapur gjoksin e tij dhe për të hequr zemrën e tij. Nga zemra e tij ai hoqi një grimcë zi dhe tha, "Kjo është pjesë e djallit në ju." Pastaj nga një enë e artë që ai lau zemrën e tij me ujin e Zemzemit, restauruar atë në vendin e saj dhe resealed gjoksin e tij.

Fëmijët vrapoi tek e ëma gjiri duke thënë: "Muhammedi është vrarë!" Menjëherë pas kësaj Muhamedi u kthye për ta kërkuar disi i zbehtë dhe Halima mbajtur atë të butë në krahët e saj dhe e pyeti se çfarë kishte ndodhur. Ai i tha asaj se gjoksi i tij ishte hapur. Dallimi i vetëm që ajo të mund të vëreni është seAi u shfaq një paler pak se zakonisht.

Enesi ka thënë: "Unë do të shoh shenjat e qepur në gjoksin e tij."

THE HAPJA E DYTË E gjoks Muhamedi Reja

Profeti (salla Allahu alihi ishte selam) na tregon për kohën kur ai u derguan disa kafshë, ai tha, "Unë u derguan disa kafshë me mi përkujdesëse-vëllezërit prapa çadrat tona, kur dy burra të veshur me rroba të bardha erdhën tek unë. Më kanë mbajtur fort dhe ndarje të hapur gjoksin tim, nga fytin tim deri në barkun tim. Pastajata hoqën zemrën time dhe ndarë atë të hapur. Pastaj ata të larë zemrën time dhe gjoks me dëborë, derisa e kishin pastruar atë. "Një nga engjëjt i tha tjetrit:" peshojnë atë me dhjetë njerëz të kombit të tij, "por unë mbizotëruese e tyre. Atëherë ai tha:" vlerësojë atë me një njëqind e kombit të tij, "por unë ende mbizotëruese e tyre.Pastaj ai tha, "vlerësojë atë me një mijë e popullit të tij", por edhe një herë unë mbizotëruese e tyre. Mbasi engjëlli i tha, "Nëse ju do të peshojnë atë me të gjithë kombin e tij ai ende do të jenë më të mëdha ata të gjithë!" Ai i tha shoqeruesit e tij se dy burrat ishin engjëj dhe se çdo bir i Ademit, përveç Marisë dhe e sajdjali është prekur nga djalli në lindje.

Fearing Për sigurinë e tij, u vendos që të kthejë Muhamed ri të Lady Aminah, kështu që edhe një herë Halima u nis me Muhamedin në Mekë.

@ VENDIM Halima'S

Halima nuk vendosi për të treguar Lady Amina arsyeja e vërtetë për kthimin e tij në fillim, por Lady Amina ishte e shpejtë për të realizuar ajo ishte fshehur diçka. Në e fundit Lady Amina bindi Halima për të treguar asaj arsyen e vërtetë për kthimin e djalit të saj.

Lady Aminah dëgjuar me vëmendje llogarinë e hapjes së gjoksit të tij dhe të frikës Halima se disa xhini i keq mund të jetë duke u përpjekur për ta dëmtojë atë. Lady Aminah ngushëlluar dhe i tha asaj se asnjë të keqe do të vijë tek ai, sepse ajo i kishte thënë se ai ishte i destinuar për një rol të rëndësishëm. Ajo tha gjithashtu Halimanë lidhje me shtatzëninë e saj të bekuar dhe të dritës që kishin ndriçoi nga barku i saj. Pas dëgjimit këtë, dhe zemra Halima ishte në paqe të njëjtën kohë më shumë dhe të lirohet në masë të madhe për të dini frikën e saj për fëmijën e saj të dashur kujdestare ishin të pabazuara.

Lady Aminah falënderoi Halima për kujdesin dashur ajo i dha birin e saj dhe kështu që ishte në moshën gjashtë ai u kthye të jetojë me nënën e tij në Mekë.

$ KAPITULLI 10 JETA A NEW në Mekë

Kjo nuk ishte e gjatë para se Muhamedi i ri kishte vendosur poshtë shumë të lumtur në jetën e tij të re në qytetin e Mekës dhe gjeti se ai kishte shumë të kushërinjve, një e gjyshit dashur emrin Abd Al Mutalibi, si dhe shumë xhaxhallarët dhe hallat.

Ndër fëmijët Muhammad dashur shumica ishin Hamza dhe motrën e tij të ri Safiah, bijtë e gjyshit të tij, Abd Al Mutalibit. Muhamedi dhe Hamza ishin praktikisht të njëjtën moshë, megjithatë, Muhammedi ishte plak, edhe pse teknikisht, Hamza ishte xhaxhai i tij dhe Safiah halla e tij.

THE UDHËTIMI në Jethrib

Një ditë, Lady Aminah mësoi se një karvan së shpejti do të largohet nga Meka dhe duke kaluar nëpër Jethribit (Medinës), në rrugën e saj në veri dhe ajo shumë donte për të marrë djalin e saj të vogël për të vizituar varrin e babait të tij Abdullah. Ai ishte gjithashtu një mundësi e mrekullueshme për Muhamedin, i cili tani ishte gjashtë, për të përmbushur pjesën tjetër tëkushërinjtë e tij dhe të afërmit të cilët jetonin atje.

Bereqet, çupë Lady Aminah, duke i bërë përgatitjet e nevojshme për udhëtimin njëmbëdhjetë ditë dhe në shoqërinë e Abdul Mutalibit përcaktuara në udhëtimin e tyre të gjatë së bashku me Muhamedin ri.

Familja e Shenjtë qëndroi në Jethrib për një muaj dhe Muhamedi rinj takuar shumë nga kushërinjtë e tij, bijtë e Adij. Ai ka gëzuar qenë me ta dhe shkoi fluturues qift dhe ndonjëherë ata do të marrë atë në pusin e tyre të mëdha, ku ai mësoi për të notuar. Kjo ishte një kohë e lumtur, por muajin e kaluar shpejt dhe karavanidestinuar për Mekë ishte gati për t'u larguar, kështu që ata bënë farewells e tyre dhe u larguan.

THE VDEKJA E ZONJA Amina

Si karvani udhëtoi në Mekë, Lady Aminah u marrë seriozisht i sëmurë dhe nuk mbulohen. Engjëjt mori shpirtin e saj në një fshat të quajtur Al ABWA dhe ajo është aty që ajo qëndron e varrosur.

Shumë vite më vonë në betejën e Uhudit, në mars të Uhudit, gruaja Hind e Ebu Sufjanit bëri thirrje hierarkinë e Koraysh të shkatërrojnë varrin e nënës së tij Lady Amina. Edhe pse urrejtja e tyre e Profetit ishte e madhe, ata menduan se një akt i tillë do të jetë një gjë e neveritshëm për të bërë dhe seFiset e Arabisë do të revoltohet nga veprimi i tyre, njollë e cila kurrë nuk do të zhduket, dhe kjo ishte të jetë një derë e ata nuk duan të hapur. (Në vitet e fundit, pasuesit e Abd El-Wahab dhe Ibn Taymia ra shkurtër e etikës e jobesimtarëve të Mekës. Ata përdhosur monumentet e ProfetitNëna e Lady Aminah, Lady Hatixhja dhe shumë pjestarë të familjes së Profetit dhe sahabeve në Baqia nga leveling ata dhe i bërë ato të panjohshëm. Varret tani janë të panjohura dhe të lirë. Ndjekësit e Abd El-Wahab andibn Taymia janë gjithashtu përgjegjës për hedhjen e mbeturinave shumë të rëndësishme islamemonumentet dhe lagje të tilla si Hudabayiah dhe zëvendësimin e tyre me emrat e laike. Struktura moderne në Mekë dhe Medinë pasqyrojnë ato të New York-ut dhe i vetmi strukturën origjinale të mbetet në Mekë është Qabja).

Bereqet dhe Abd Al Mutalibi bënë çmos për të ngushëlluar e Muhamed ri pikëllohen zemra e të cilit u bë e lirë në humbjen e nënës së tij dhe së bashku kanë bërë udhëtimin shpirtcopëtues në shtëpinë e gjyshit të tij në Mekë. Abd Al Mutalibi e mori nipin e tij në shtëpinë e tij dhe një shumë të veçantëdashuri lidhura atyre edhe më afër së bashku.

THE DASHURIA E Abd al Muttalib

Për shumë vite Abd Al Mutalibi e kishte marrë për të fjetur pranë Qabes në Hixhr Ismaelit, vendin ku ai kishte qenë thënë në një vegim të gërmoj për pusin e Zemzemit shumë vite më parë Abdullah, babai i Muhamedit ishte lindur. Në Hixhr Ismaelit shtrat i tij do të përhapet për të dhe më shpesh sesa jo ajo ishteatje që një do të gjeni atë.

Nuk ishte një rregull i pashkruar se askush nuk u ul në shtrat Abdul Mutalibi, e jo edhe i biri i tij i ri Hamza, megjithatë, ishte e tillë dashuria që ai kishte për nipin e tij, Muhamedin se vetëm ai ishte i mirëpritur për t'u bashkuar me atë atje. Një ditë disa nga xhaxhallarët e Muhamedit gjeti ulur në shtrat dhe sugjeroi se ai nuk duhet të bëjëkështu. Menjëherë, gjyshi i tij u tha atyre: "Lëre birin tim të qëndrojë, në All-llahun, ai ka një të ardhme të madhe." Muhamedi i ri ishte një burim i vazhdushëm kënaqësie për të gjyshi i tij dhe të dy gëzuar shoqërinë e njëri-tjetrit. I tillë ishte personaliteti i tij endearing se kushdo që e takuar Muhamedin e donte atë.

Kjo ishte e dukshme se edhe në një moshë kaq të njomë, Muhamedi tregoi shenja të urtësisë përtej viteve të tij dhe kur Abd Al Mutalibi pjesë në takime të rëndësishme fisnore në Dhomën e Kuvendit me pleqtë e tjerë të fisit, ai do të marrë nipin e tij me vete. Opinioni i Muhamedit ishte kërkuar shpesh në zellpavarësisht nga mosha e tij, pas së cilës, Abd Al Mutalibi do krenari komentuar, "Nuk ka një të ardhme të madhe përpara për birin tim!" Abd Al Mutalibi referuar gjithmonë me krenari për nipin e tij, si "biri" i tij.

Edhe në këto vitet e hershme Abd el-Muttalib instinktivisht e dinte rolin e ardhshëm të nipit të tij dhe i tha: "Muhamedi është profeti i këtij kombi." Më vonë, Profeti, pa krenari pohoi duke thënë Abdul-Mutalibit dhe tha, "Unë jam i Dërguari i këtij kombi, dhe kjo nuk është gënjeshtër. Unë jam biri i Abd el-Mutalibit."

THE VDEKJA E Abd al Muttalib

Abd Al Mutalibi ishte tashmë e tetëdhjetë e dy vjet dhe disa muaj pas ditëlindjes së tetë nipit të tij se ai u dërgua i sëmurë dhe vdiq. Para Abd Al Mutalibi vdiq ai ka besuar kujdesin e nipit të tij për të birin e tij Ebu Talib, i vëllai gjaku i atit Abdullah Muhamedit, kështu që pa hezitim Ebu Talibitme kënaqësi u bë kujdestar i Muhamedit dhe i çoi në shtëpinë e vet.

Si Bier Abd Al Mutalibi ishte kryer në një vend të njohur si Al Hujun për varrim, shumë njerëz dolën në procesion funeral tij dhe nipi i tij i ri derdhur shumë lotë ndërsa ai ecte bashkë me ta për mortore. Kjo ishte një kohë e pikëllim të madh.

Ashtu si babai i tij para tij, Ebu Talibi u bë kujdestar i dashur për nipin e tij dhe gruaja e tij, Fatimeja, e bija e Asad, birit Hashim-it, dhe gjysmë vëllai i Abd Al Mutalibit, bëri të gjitha ajo mund të kompensuar për nënën që kishte humbur. Në të vërtetë, e tillë ishte shkalla e kujdesit të saj që në vitet e mëvonshme pas i dashuri i sajbesimi kishte arritur profetësinë, ai i tha atyre përreth tij se në vend se të le të shkojnë të uritur, Fatima do të kishte preferuar për të lënë fëmijët e saj vet të shkoni pa. Megjithatë Muhamedi i ri nuk ishte lakmitar dhe do të ndajnë gjithçka që ai ishte dhënë.

Me vdekjen e Abd El Mutalibit epërsia në shtëpinë e Hashimit ishte dobësuar për familjen e tij. Të gjithë, por një nga zyrat e nderuar që ai kishte mbajtur për aq kohë tani kaloi në Harb, birit të Umayyah. Vetëm Pozicioni lënë për shtëpinë e tij ishte se i siguruar për pelegrinët.

THE Kujdestarinë e Ebu Talibit

Kur Abd Al Mutalibi vdiq kishte shumë pak të majtë për trashëgimtarët e tij për të trashëguar dhe Ebu Talibi, edhe pse rrethanat e tij janë të kufizuara, ishte e pasur me trashëgimi, nder dhe fisnikëri. Ashtu si babai i tij, ai e donte nipin e tij të shtrenjtë dhe nuk kishte asgjë që ai nuk do të bëjë për të. Shumë një natë riMuhamedi do të gjenden shtrirė deri xhaxhait të tij në shtrat, duke fjetur në mënyrë paqësore deri në dritën e mëngjesit.

Gjatë ditës, Muhamedi do të shkojë bashkë me të kudo që Ebu Talibi mund të shkoni dhe kur ai ishte mjaft i vjetër për Ebu Talibi mësoi atij kujdesin tenderit dhe aftësi se si të jetë një bariu mjeshtër. Delet e Ebu Talibi ishte një burim vital i ushqimit dhe të të ardhurave të familjes së tij. Kjo ishte një pozicion i besimit dhe një pa dyshim do të kujtojnëse shumica e profetëve, paqja qoftë mbi ta, ishin disa barinj që në një kohë ose në një tjetër gjatë jetës së tyre.

THE Thatësira

Thatësira ka goditur Mekën dhe vendbanimet e saj fqinje në luginën përsëri. Kjo ishte një kohë e vështirë për të gjithë si të vjetër dhe të rinj njësoj. Ebu Talibi u respektuar shumë në fisin dhe në kohë e nevojë të tillë si ky, ata shpesh do të kthehet tek ai për ndihmë dhe këshilla.

Situata vazhdoi të përkeqësohet, kështu që në dëshpërim disa nga Koraysh shkuan te Ebu Talibi të pyesni atë për t'u lutur për shi. Muhamedi ishte me të dhe dëgjoi kërkesën e tyre në mënyrë që së bashku, kanë bërë rrugën e tyre për në Qabe, të lutet për lehtësim.

Si ata hynë në rrethinat e Qabes, qielli ishte blu dhe nxehtësia e diellit mundi poshtë ashtu siç kishte bërë kështu për shumë javë. Ebu Talibi dhe djaloshi qëndroi me murin e Qabes dhe u lut për shi. Brenda momente, retë u mblodhën nga të gjitha drejtimet dhe shiu filloi të bjerë -thatësira ishte mbi. Ashtu si Halima, Ebu Talibi ishte e shpejtë për të njohur bekimet e shumta që ai dhe të tjerët të përbashkëta për shkak të nipit të tij.

$ CHAPER 11

THE VITET E HERSHME

Kjo ishte koha për udhëtim vjetor në Siri. Edhe pse Hashim pasur pakte siguruara me fiset përgjatë rrugës karavan shumë vite më parë, udhëtimi ka qenë e mundimshme dhe jo pa rrezik. Me këtë në mendje Abu Talibi vendosi të lërë nipin e tij pas menduar se ishte më mirë që ai të qëndrojë në shtëpi me Fatimadhe fëmijët e tij të tjerë.

Kur erdhi koha për karvanin që të niset, Muhamedi, i cili tani ishte dymbëdhjetë vjeç, nxituan deri tek ai dhe i hodhi krahët rreth tij. Ebu Talibi nuk kishte zemrën të refuzojë çdo gjë e tij të nipin në të gjitha dhe kështu u ra dakord se ai do të bashkohet me atë në udhëtimin e gjatë në veri të Sirisë.

BAHIRA, Monk

Pas shumë javëve të udhëtimit të rëndë karvani arriti afërsinë e Howran - e cila ishte në atë kohë nën kontrollin e Perandorisë Romake - në periferi të Basrës dhe ai ishte atje se një murg vetmitar jetoi emri i dhënë të cilit ishte George, por i njohur më mirë si Bahira.

Bahira kishte jetuar atje për shumë vite dhe të trashëguar vetmuar nga një sërë murgjve vetmitar. Gjatë shekujve, dokumente të rëndësishme fetare ishin sjellë vetmuar dhe të lënë nga paraardhësit e tij në mënyrë Bahira kishte bërë punën e jetës së tij për të studiuar mirë ata dhe të ishte bërë shumë i dijshëm.Në dokumentet ishin profecitë që kanë treguar një profeti që do të vijnë pas Jezusi, paqja qoftë mbi të. Profecitë e përshkruara në detaje kohën në të cilën ai do të jetë lindur, pamja e tij, karakterin, dhe sfond dhe kjo ishte dëshira e dashur Bahira për t'u bekuar të jetojnë kohë të mjaftueshme për të parë atë.

Një ditë pasi Bahira ishte menduar jashtë vetmuar tij, ai vërejti një karvan që vinte nga drejtimi i Akabas të bërë rrugën e saj drejt qytetit. Kjo ishte një gjë e zakonshme për të parë karvanët bërë rrugën e tyre atje, por ai nguli sytë në drejtim të tij ka vërejtur se nuk ishte diçka shumë e ndryshme në lidhje me këtë një të tillë.Si karvanit të miratuar nga shkëmbinj dhe pemët u përkulën dhe Bahira e dinte nga të mësuarit e tij se kjo ka ndodhur vetëm për një profet.

Kur karvani arriti në fshatin e tij Bahira doli për të takuar atë dhe ftoi caravaners për një vakt. Sapo ai e pa ri dymbëdhjetë-vjeçar djalë vjetër Muhamed, zemra e tij mundi të shpejtë siç tha ai, "Djalosh, nga Al-Lat dhe el-Uzza, unë dua të ju pyes disa pyetje." Muhamedi i ri u përgjigj: "Mospyesni mua nga Al-Lat dhe el-Uzza, nga All-llahu, nuk ka asgjë më të urrejtur për mua sesa ata. "Pastaj Muhamedi i ri tha edukatë të Bahira," Pyet mua çdo gjë që ju pëlqen. "Mbasi Bahira e pyeti atë në lidhje me çështje të ndryshme, edhe gjumi i tij. Pastaj Bahira shikuar në sytë e tij dhe pastaj për vulë në mes të tijsupet. Secili prej përgjigjeve Muhamed i ri i kishte dhënë dhe physique e tij në përputhje me përshkrimin e të Dërguarit të fundit të Allahut, (salla Allahu alihi ishte selam), në Shkrimet që ai e kishte kaluar jetën e tij duke studiuar

Pastaj Bahira e pyeti Ebu Talibin në lidhje me marrëdhënien e tij me djalë i ri. Ebu Talibi u përgjigj siç ishte praktikë e zakonshme për një xhaxhai për t'iu referuar të nipit, "Ai është biri im". Pas së cilës Bahira i tha, "Ai nuk mund të jetë biri yt, ati i tij, nuk duhet të jetë i gjallë", dhe Ebu Talibi i tha atij se ai ishte i saktë dhe se Muhamedinuk ishte djali i tij, por më tepër djali i vëllait të tij të vdekur Abdullah.

Bahira e dinte pa dyshim se ky ishte djalë i ri i destinuar për t'u bërë i Dërguari i fundit i All-llahut dhe e kapi nga dora e tij dhe deklaroi, "Ky është mjeshtër i botëve. All-llahu do ta dërgojë atë si mëshirë për botët."

Tregtarët Korayshi ishin të habitur dhe e pyeti se pse e kishte bërë një deklaratë të tillë. Bahira u tha atyre se si ata kanë udhëtuar drejt fshatit ai kishte parë një re lundrues mbi karvanin, e ndjekur atë, dhe kur karavani ndryshoi drejtim, reja gjithashtu drejtimi ndryshuar hedh hijen e saj mbrojtësembi të. Bahira gjithashtu u kujtoi atyre se kur ata arritën të kishin të gjithë të marrin strehim nga dielli nën hijen e pemës, por kur djaloshi arriti nuk kishte vend për të që të ulen, përveç në diell. Ai tërhoqi vëmendjen e tyre duke u thënë atyre se si djali i ri u ul në diell, degëtnga pema lëvizur dhe hedhin hije e tyre mbi të dhe dukurive të tilla ka ndodhur vetëm një profet.

Bahira dinte për disa dëshira e tij i dashur ishte përmbushur dhe se ai kishte qenë i bekuar që jetojnë kohë të mjaftueshme për të përmbushur djalë destinuar të jetë i Dërguari i fundit i Allahut. Megjithatë, kur Bahira mësuar të destinacionit karvanit, ai u bë shumë i trazuar. Ai i këshilloi Ebu Talibin që të mos shkojmë më tej, sepseata do të kalojnë nëpër një vendbanim hebre dhe hebrenjtë do të jetë i sigurt për të njohur shenjat dhe përpjekje për ta vrarë, pasi kishin vrarë shumë profetë para, dhe kështu që Ebu Talibi dhe djali i ri u kthye në Mekë.

KARAKTERIEARLY

Muhamedi ishte rritur në një të qetë, të rinjtë në mendime duke preferuar që të kujdeset për delet e xhaxhait të tij dhe jo duke luajtur me fëmijët e tjerë të Mekës. Ai e donte paqen dhe qetësinë e luginave dhe malor. Ndërsa duke u kujdesur kopenë e ungjit të tij, ai do ta kalojë kohën e tij të respektuar dhe kundruar nëmrekullitë e krijimit të Allahut.

Ashtu si të gjithë djemtë e fisit Koraysh ai u mësoi artin e burrërisë dhe sa më të mirë për të mbrojtur veten. Muhamedi kishte shikimi shumë të mprehtë dhe kështu që nuk është për t'u çuditur se ai u bë shenjëtar harku i shkëlqyer si paraardhësi i tij, Profeti Ismaelit.

Të gjithë ata që e njihnin atë të njohur reputacionin e tij për të qenë i sinqertë, i besueshëm dhe në mesin e cilësive të tjera të bukura, inteligjencën e tij.

Ai gjithmonë doli nga rruga e tij për të detyruar shokët e tij. Ai ishte më i mirë i njerëzve, të dëlirë dhe mikpritës. Kur ai bëri një premtim, ai gjithmonë e mbajti atë dhe i thirri nga ata që e njihnin atë Al-Ameen kuptimin besueshëm.

THE Riparimi i Qabes

Modestia e Pejgamberit ishte i mbrojtur nga Allahu, dhe historia ka arritur të na lidhur me këtë mbrojtje gjatë riparimit punës në Qabes.

Ajo ishte e zakonshme për Koraysh kur ndërtimit për të kryer gurë në rrobat e tyre dhe më shpesh trupi i tyre u ekspozuar. Muhamedi, ishte të rrisë mantelin e tij, ashtu si të tjerët, por ai ishte parandaluar nga qielli, nga vepruar kështu, dhe ra në tokë dhe nuk vazhdojnë me ngritjen e mantelit të tij.

THE DASEM

Nuk do të ishte një martesë në qytet, kështu që përgatitjet përpunuar tashmë ishte bërë dhe një tryezë gjobë përgatitur. Kur miqtë e Muhamedit mësuar nga festimet, ata ishin të shqetësuar që të bashkohen në të gjitha fun dhe nxituan për të gjetur Muhammedin për të kërkuar atë për të shkuar me ta. Festime të tilla si këto nuk ka tërhequratë shumë, por miqtë e tij donte që ai të shkojë me të dhe ai nuk ishte një person që të zhgënjej askënd, kështu që ai ra dakord për të shoqëruar ata dhe e pyeti djalin i cili ishte dërgimit delet e tij, nëse ai do të priren për delet në mungesë të tij.

Teksa qenë në shtëpinë e nuses zëri i muzikës u louder dhe louder. Papritmas, Muhamedi ishte kapërcyer nga lodhje ekstreme kështu që ai u tha shokëve të tij për të shkuar në pa atë, dhe menjëherë pas kësaj ai ra në gjumë të shëndoshë dhe nuk zgjohen deri të nesërmen kur festimet ishin mbi.

THE Epokës së Paditurisë

Situata në Arabi kishte përkeqësuar në një masë të tillë që vrasja, imoraliteti, karakter fetar, kumar, të dehurit në lidhje me depravities tjera ishte bërë e zakonshme. Varfër dhe të dobët ishin trajtuar shumë keq dhe pozita e gruas ishte mjaft e mjerueshme. Shumë gra janë të privuar nga të gjitha të tyretë drejtat, ata mund të blihen dhe shiten në teka dhe në qoftë se ata ka ndodhur për të trashëguar, pasuria e tyre ishte më shumë gjasa se jo, konfiskuar nga bashkëshorti i tyre.

Për shumë, turpi më i madh për një grua ishte që të lindë një vajzë. Vetëm ajo u fajësua dhe poshtërim ra mbi familjen. Të gjitha vajzat shumë shpesh pafajshëm foshnja u varrosën të gjallë apo edhe ngulfatur në lindje. Megjithatë, ky nuk ishte rasti në shumicën e tribles arabe sa më shumë të respektuar gratë e tyredhe ndjeu një neveri praktikën e foshnjeve.

Shumica fiset e dinte pak ose aspak formën e qeverisjes dhe çdo fis ishte i pavarur nga tjetri, përveç për aleancën rastit; si rezultat, rivalitetet dhe të rrënjosur thellë xhelozi shpesh mbizotëronte. Hakmarrjet fisnore ishin të zakonshme dhe të gjithë shumë shpesh origjinës për grindje kishte shuar nga kujtesa, por kjo ishte easnjë pasojë, një grindje ka qenë një grindje, dhe për këtë arsye ajo u përjetësuar pa lidhje, nga një brez në rezultuar tjetër në derdhjen e gjakut shumë.

Sa për Qabes, tani strehohen mbi 360 idhuj dhe fallxhorët u konsultuar për të dy vendimet e mëdha dhe të parëndësishëm. Bestytni tani ishte një mënyrë e jetës - kjo ishte një epokë e errët - një moshë e injorancës.

THE BATTLE OF FIJAR

Muhamedi ishte pesëmbëdhjetë vjeç, kur një përplasje në mes të fiseve të Koraysh dhe Benu Kenanije nën komandën e Harb, i biri Umayyah i shpërtheu midis tyre dhe nga fisi i Kais Ailan.

Që nga koha e Profetit Ibrahimit, Ismailit, muaj të caktuara të vitit ishin mbajtur të shenjtë. Gjatë këtyre muajve armiqësitë fizike mes fiseve ishte bërë në mënyrë rigoroze ndaluar. Megjithatë, rregulli ishte thyer kur Al Barrad, biri Kais el Kinani, duke vrarë Uruah Al Rahal, biri Utbah Al Huwazini së.

Betejë që pasuan u bë i njohur si "Beteja e Fijar", për shkak se ajo u zhvillua gjatë muajve të ndaluara. Ebu Talibi mori pjesë në luftimet e cila ishte destinuar për të shpërthejë spasmodically gjatë një periudhe prej katër vitesh, por Muhamedi nuk ka marrë pjesë, por ai mblodhi shigjetat endacak për dajën e tij.

THE TRAKTATI I FUDUL

Përleshjet u tërhoq dhe u bë paqe më në fund. Megjithatë, populli ndjeu nevojën për të formuar një aleancë e cila shtypur dhunën dhe padrejtësinë, dhe të mbrohen të drejtat e dobët dhe të varfër. Si rezultat i një takimi është thirrur në shtëpinë e Abdullah, birit Judan e cila rezultoi në atë që ishtetë jetë e njohur si Traktati i Fudul.

Ata që morën pjesë ishin nga pasardhësit e Hashim, Mutalibit, Asad, Zuhra dhe Tamin së bashku me Muhamed ri dhe xhaxhallarët e tij. Ebu Bekri, i cili në vitet e mëvonshme do të bëhej vëllezërit më të sinqerta në islam e Profetit dhe babai i Ebu Bekrit, Ebu Kuhafah e Taym ishin gjithashtu pjesëmarrës.Fryma e këtij largimit nga krenaria fisnore para-islame ishte me të vërtetë një pikë referimi të një rëndësie të madhe, si padrejtësia ishte e shfrenuar.

Një nga faktorët që kontribuojnë në këtë traktat të Fudul ndodhur, kur një tregtar i vizituar me emrin e Zubaib erdhi në Mekë për të shitur mallin e tij dhe djali i Al-si Vajto si-Sahmy ranë dakord për të blerë ngarkesë. Marrëveshja u arrit, dhe Al-As, bir i të vajtojnë mori pasuritë e tij, por më pas pranoi të paguajëçmimi rënë dakord.

Megjithëse tregtar ishte larg nga shtëpia dhe nuk kishte fiseve tjerë për të mbështetur atë, ai nuk ishte tmerruar nga dobësia e pozitës së tij. Ai kishte ngjitur në majën e një mali, dhe u bëri thirrje të pranishmëve në lidhje me transaksionin e padrejtë, por Koraysh kishte paguar asnjë vëmendje.

Kur paria Koraysh mësuar të padrejtësisë, ata bënë thirrje për një takim në shtëpinë e djalit Abdullah Judan-së, dhe Al-As, bir i të vajtojnë ishte urdhëruar për të paguar borxhin e tij të Zubaid.

I tillë ishte rëndësia e këtij traktati që Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) më vonë u tha shokëve të tij, "Në të vërtetë, kam dëshmuar me xhaxhallarët e mi, në shtëpinë e djalit Abdullah Judan s, një marrëveshje e cila është më e dashur për mua se sa një tufë e bagëtisë. Por në Islam, në qoftë se unë do të të kërkohet për të marrë pjesë në diçkatë ngjashme, unë do ta pranoja. "

TRADE

Deri tani, Muhamedi ishte një njeri i ri. Udhëtimet karavan ai kishte bërë me dajën e tij i kishte mësuar atij shumë gjëra, kështu që ishte e natyrshme që edhe ai duhet të marrë për të tregtimit si një jetese.

Ka qenë ata në Mekë që fituan pasuri shumë përmes tregtimit. Disa prej tyre, për një arsye apo një tjetër, nuk zgjedhin për të shoqëruar karvanët në misionet e tyre, duke preferuar të besojë mallrat dhe paratë e tyre në një caravaner i cili do të në këmbim të jepet një pjesë të fitimit. Megjithatë, të besueshme dhe të besueshëmnjerëz kishin bërë gjithnjë e më vështirë për të gjetur.

Fjala Muhamedit ishte lidhja e tij dhe reputacionin e tij për drejtësi, ndershmëri, dhe besueshmëria ishin të njohur nga të gjithë në Mekë, kështu që kur ai filloi të tregtisë në emër të të tjerëve, biznesmenët mekase përshëndeti atë si partnerin e tyre për ndarjen e fitimit.

Kjo nuk ishte vetëm me tregtinë e tyre që mekasit të besuar atë. Ata e besonin atë plotësisht në dijeni se çdo gjë vendoset në ruajtje e tij do të kthehet pa rënie. Dikush mund të pritet se do të kishte qenë paguar një tarifë për shërbimin e tillë, por ai kurrë nuk ka kërkuar, e dëshiruar, e aspranuar një tarifë. Sensi i tij i qenësishëm i drejtësisë diktoi se marrja e një tarifë në fund të fundit do të heq nga vlera e pasurisë së personit.

I tillë ishte reputacioni i tij i patëmetë që të dy biznesmenët dhe fiseve do të referohen atij si "Al Amin", i besueshëm.

Ajo ishte me anë të shembullit të Muhamedit të drejtë-tregtare e cila në vitet e mëvonshme, Shoqëruesit e tij emulated praktikën e tij dhe u bë shumë i suksesshëm në të gjitha aspektet e tregtisë. Ata që tregtohen me ta, qofshin ata musliman apo jo-musliman në Arabi ose në vende të tjera, e dinte se ata mund të mbështeten në partnerin e tyre tregtaredhe kurrë nuk do të jetë mashtruar.

$ KAPITULLI 12 MARTESA

KHADIJAH, Bijë e KHOULID

Ndër tregtarët e Mekës ishte një mirë-respektuar, i nderuar, i rafinuar, i pasur lady dyzet vjeçar Ve quajtur Hatixhe. Ajo ishte shumë e bukur dhe kishte shumë kërkuesit, megjithatë, ajo nuk pranoi ofertat e tyre të martesës.

Ebu Talibi sugjeruar për nipin e tij, i cili ishte tashmë njëzet e pesë, se ai mund të dëshironi të kontaktoni Khadijah për të pyetur nëse ajo mund të pëlqen atë të tregtisë në emër të saj. Muhammad, duke marrë vetëm me tregtarët meshkuj, ishte disi respekt trembur për të kërkuar atë, kështu që ai i tha xhaxhait të tij se ndoshta ajo do të dërgojë dikëta kontaktoni atë në qoftë se ajo kishte nevojë shërbimet e tij.

Kur lajmi i bisedës arriti Khadijah, ajo u tha atyre pranë asaj se nëse ajo e kishte njohur vetëm ai ishte i gatshëm për të tregtisë me pasurinë e saj, ajo do të kishte ofruar atij mundësinë të gjatë më parë, dhe kështu që një lajmëtar iu dërgua për të ftuar atë për të ardhur në shtëpi dhe për të diskutuar marrëveshjet e saj.

Kur Hatixhja u takua me Muhamedin ajo respekt pyetur nëse ai do ta marrë atë mbi vete për të vepruar në emër të saj me mallin e saj. Ajo i tha atij se ajo kishte mësuar tashmë për reputacionin e tij për ndershmëri dhe vërtetësi dhe e dinte se i moralit të tij të lartë. Muhamedi u pajtua dhe si një shenjë mirënjohjeje ajo i thaatë që ajo do atë dhuratë me dy herë shumën e zakonshme. Muhammad pranuar, falënderoi Khadijah për bujarinë e saj, dhe u kthye në dajën e tij për të të treguar atij lajmin e mirë. Xhaxhai i tij ishte i kënaqur dhe i tha atij All-llahu i kishte dërguar atij këtë bekim.

Pak para përfundimit të muajit të Dhul Hixhes, Muhamedit, në shoqërinë e shërbëtorit të përkushtuar Hatixheja e Maysarah, i vendosur për Sirinë në udhëtimin e tij të parë. Pas arritjes së një vend të quajtur Tayma, Muhamedi dhe Maysarah u ul për të pushuar nën hijen e një peme jo larg vetmuar i një murgu të quajtur Nastura,i cili çuditërisht nxituan jashtë për ta përshëndetur.

Pas shkëmbimit të përshëndetjeve, Nastura puthi kokën e Muhamedit dhe këmbët pastaj tha, "Unë besoj se ju, dhe dëshmoj se ju jeni një Allahu përmendur në Teurat." Kur Nastura pa shenjën mes shpatullave të tij, ai e puthi përsëri dhe lindi dëshmi se Muhamedi ishte për t'u bërë askush tjetër përveçi Dërguari i Allahut, profeti analfabet të cilin Profeti Jezusi, paqja qoftë mbi të, kishte profetizuar do të vijnë. Pastaj, ai u kthye në Maysarah dhe i tha: "Ai është Pejgamberi i fundit, Unë kam dëshirë mund të jetë me të kur ai e quajti" Maysarah ishte befasuar nga deklarata Nastura, ajo ishte me të vërtetë diçka epër të të treguar e dashura e tij.

Pas marrjes farewells tyre Muhamedi dhe Maysarah vazhduar në rrugën e tyre në Basra dhe si nxehtësia e diellit në mesditë shpërtheu poshtë, Maysarah re retë e hedhjes vazhdueshme, hije e tyre mbrojtëse mbi shokun e tij.

Kur ata arritën në destinacionin e tyre Muhammad përfundoi tregtinë e tij dhe nuk humbi kohë duke hedhur përsëri në Mekë. Shumë ditë kaluan para se ata arritën në rrethinat e njohura të Mekës, atëherë në kohë të fundit, ata më në fund arriti në shtëpinë e Hatixhes për rreth mesditës.

Pak para arritjes së tyre Hatixhja i cili ishte pushimi në një dhomë të sipërme, ndodhi me shikim nga dritarja e saj dhe pa ata kthehen, hipur mbi devetë e tyre. Pastaj për habinë e saj, si ajo e shikuar deri në qiell ajo pa retë shkon lart Muhammedin, hije atë nga nxehtësia intensive të diellit.

Pasi devetë u ndoq, Muhamedi shkoi për të përshëndetur Khadijah dhe tregoni e saj e tregton që ai kishte bërë; për habinë e saj ajo gjeti commerce saj kishte dyfishuar. Hatixhja, e vërtetë të fjalës së saj e mbajti premtimin e saj dhe i dha Muhammad dhuratën e tij të bukur. Më vonë, Hatixhja foli Maysarah për çështjen e revedhe ai gjithashtu konfirmoi se ai kishte parë të njëjtën gjë gjatë gjithë udhëtimit. Ai gjithashtu e lidhur bisedën bewildering dhe dëshmitarë të murg vetmitar, Nastura, dhe i tregoi për bekimet e shumta që hasen në udhëtimin e tyre.

THE MARTESA MIDIS Muhammedit dhe Hatixhes

Hatixhja kishte lëvizur thellë dhe i impresionuar nga ato Maysarah thënë atë. Kushërira e saj, Warakah, i cili ishte i përgatitur mirë në shkrimet e shenjta, edhe foli mjaft prej tij dhe kështu ajo dërgoi shoqen e saj, Nufaysah vajzën Maniya, për të diskrete të pyetur se pse ai nuk e kishte martuar.

Përgjigja e tij ishte e thjeshtë, kjo ishte sepse ai kishte shumë pak para për të mbështetur një grua dhe familje. Nufaysah e pyeti nëse ai do ta konsideronte martesës me një grua të pasur, e bukur e lindjes fisnike, pas së cilës Muhamedi e pyeti cilin lady mund të jetë dhe u tha se ishte Hatixheja. Muhamedi ishte shumë i lumtur. Ai respektuar Khadijah,ndërsa ajo ishte e njohur në mesin e zonjat e Koraysh si "Mjeshtre e Koraysh" dhe "Al Tahirah" - pastër.

Muhamedi shkoi për të Ebu Talibit për të të treguar të propozimit dhe ata, së bashku me Hamza shkoi t'i kërkojë të atit Hatixheja e Khoulid, birin e Asad për të kërkuar lejen e tij të martohet e saj dhe ditën e dasmës ishte vendosur.

Ata që marrin pjesë në ceremoninë e martesës së Muhamedit dhe Hatixhes ishin Ebu Talibin dhe krerët e Mudar. Ebu Talibi mbajti një fjalim të shquar mbushur me besimin e stërgjyshit të tyre të madh Ismaelit.

Ebu Talibi ka thënë: "Falënderimi i qoftë All-llahut i cili na zgjodhi nga bijtë e Abrahamit dhe fara të Ismaelit, dhe drita e M'ad dhe drejtorët e Mudar. Ai na bëri kujdestarët e Shtëpisë së Tij dhe fuqinë politike të Shenjtë të Tij Land. Ai bëri për ne një shtëpi në të cilën njerëzit pelegrinazhi dhe një tokë e ndaluarplotë të sigurisë, dhe Ai na e bëri sundimtar mbi popullin.

Nipi im, Muhamedi i biri i Abdullahut, do të peshoj më shumë se çdo njeri, edhe pse ai nuk mund të ketë një sasi të konsiderueshme të parave. Pasuria është një hije e cila herët ose më vonë shkon larg. Muhammad, siç e dini familja e tij është i respektuar, dhe kërkon martesë me Hatixhen bijën e Khoulid dhe ofron një prikë e saj ngapjesa ime pasuria e cila është parë dhe pjesën e mbetur të vonuar nga pasuria ime. Të tilla dhe të tilla. Pasha All-llahun, sepse ai nuk është një lajm i madh dhe një të ardhme të madhe. "

Për këtë arsye, Khoulid dha Khadijah atij në martesë dhe mehri i saj ishte në fakt dymbëdhjetë e gjysmë ounces prej ari dhe dyzet derhemë.

Në ditën e martesës së tyre, Muhamedi lirua bereqet, shërbyesen e tij, nga shërbimi. Menjëherë pas, bereqet martua me një burrë të Jethribit dhe më vonë lindi një djalë me emrin Ayman. Megjithatë, në vitet që vijnë bereqet ishte të kthehej në familjen e Profetit.

$ KAPITULLI 13 Zejdi

Si pjesë e dhuratës së tij të dasmës, Hatixhja i dha burrit të saj shërbimet e një të riu të quajtur Zejd nga fisi i Kalb në Siri.

Disa vite më parë, nëna Zejdi kishte marrë djalin e saj për të vizituar familjen e saj në fisin e Tayy. Gjatë vizitës së tyre në fshat ishte sulmuar nga një fis plaçkitje dhe në mesin e plaçkës së tyre ata kapën Zejdi pastaj shitur atë në Mekë. Babai Zejdi s, Haritha, kishte udhëhequr nga një parti e kërkimit për të gjetur djalin e tij, porKërkimi rezultoi e pasuksesshme - nuk kishte asnjë gjurmë whatsoever prej tij dhe ai kishte frikë më e keqja.

Hatixhja dhe Muhammedi kishte qenë i martuar për vetëm disa muaj, kur sezoni pelegrinazhi filluar dhe së shpejti pelegrinë nga e gjithë Arabia dhe më tej shkoi në Mekë. Ajo ishte në atë vit që nga fisi Kalb vendosi të marrë pjesë në pelegrinazhin dhe rastësisht Zejdi ka ndodhur për të parë dhe të njohin disa prej tyre.

Zejdi e dinte se prindërit e tij do të mbante zi për humbjen e tij. Së pari, edhe ai kishte qenë shkatërruar në duke u shqyer nga prindërit e tij, por në ditët e sotme rrethanat e tij kishte ndryshuar dhe ai ishte shumë i lumtur që jetojnë në shtëpinë e Muhamedit. Megjithatë, tani që rasti u paraqit ai ishte në gjendje që të dërgoni e tijPrindërit një mesazh ngushëllues nëpërmjet pelegrinët.

Anëtarët e familjes Zejdi u njohur si poetët mjeshtër kështu që ai përbërë një varg përcjellë lajmin se ai ishte gjallë, të lumtur, dhe të mirë. Vargu u tha atyre të mos u pikëllo për atë ndonjë më të gjatë, sepse ai jetonte në afërsi të Qabes së Shenjtë me një familje të bekuar dhe fisnik.

Sapo pelegrinët mbërrijnë në shtëpi ata shkuan direkt në Haritha dhe dorëzuar poemën. Haritha ishte i gëzuar për të marrë lajmin se djali i tij ishte gjallë dhe menjëherë urdhëroi rritet për t'u bërë gati për vete dhe vëllain e tij të shkojë në Mekë peng djalin e tij.

Pas arritjes në Mekë u këshilluan përsëri rrugën për në shtëpinë e Muhamedit dhe kur ata arritën atë, me zell iu lut që të lejojë që ata të shpërblim Zejdit. Haritha ishte i përgatitur për të ofruar ndonjë sasi parash për djalin e tij të lirë, por ata ishin të befasuar kur Muhamedi u tha atyre se në qoftë se Zejdi dëshironte të kthehej me taai ishte i lirë për ta bërë këtë dhe pagesa e një shpërblim ishte e panevojshme.

Zejdi u dërgua për të dhe e pyeti nëse ai njihte dy burra që ishin para tij. Zejdi ishte i gëzuar për të parë babanë e tij dhe xhaxhai përsëri dhe konfirmoi se ata ishin me të vërtetë familja e tij. Pastaj, Muhamedi e pyeti nëse ai dëshironte të kthehej me ta ose të mbetet me të në shtëpinë e tij. Babai përgjigjen e Zejdi dhe xhaxhaiishin gati për të dëgjuar astounded tyre, Zejdi u përgjigj se ai dëshironte të mbetet si ai ishte i lumtur, ku ai ishte. Babai Zejdi nuk mund të kuptoj se si dikush, le të vetëm të birin e tij, do të mund të zgjedhin jetën e një robi me atë të një freeman, por Zejdi respekt u tha atyre se ai nuk e dëshiron atë ndryshe.

Me të dëgjuar këto fjalë prekëse, Muhamedi mori Zejdi me dorë dhe shkoi në Qabe. Atje ai njoftoi liria Zejdi i tha: "Të gjithë ata që janë të pranishëm, dëshmo se Zejdi është si djalin tim, ai do të jetë trashëgimtari im dhe unë jam e tij."

Haritha dhe vëllai i tij u kthye në shtëpi dhe i tha fisit të tyre shokët e vendimit Zejd-it. Ata rrëfeu rrethanat dhe lidhja e madhe që kishin dëshmuar në mes Muhammedit dhe Zejdin, dhe u tha se Zejdi ishte një njeri i lirë.

Kurani rekomandon lirimin e skllevërve, megjithatë, në vitet që pasuan All-llahu e bëri të ditur se miratimi nuk është e lejuar, por megjithatë inkurajon dhe nderon nxitjen e një fëmije. Kur një fëmijë është adoptuar kjo automatikisht e privon atë fëmijë nga prejardhja e tij, ndërsa një kujdestareFëmija ruan vetë identifikimin e tij personal.

Allahu thotë:

"Muhamedi nuk është babai i asnjërit prej burrave tuaj.

Ai është i Dërguari i All-llahut dhe vulë e të gjithë pejgamberëve. "33:40

THE PËRDITSHME JETA E Muhammedit dhe Hatixhes

Martesa e Muhamedit me Hatixhen ishte shumë i lumtur dhe i lumtur. Ai vazhdoi për të menaxhuar çështjet Hatixheja me aftësi të madhe dhe biznesi i saj lulëzoi sjellë pasuri të mëtejshëm të familjes. Megjithë bollëkun e pasurisë, Muhamedi zgjedhin për të jetuar një jetë të thjeshtë duke i dhënë më të madhe të pasurisë së tij larg për atanë nevojë.

Halla e Muhamedit, Safiah, vajza Abd Mutalibit së, dhe motra e Hamzës, u martua me një të afërm të Hatixhes dhe vizitoi me ta, shpesh duke marrë bir Zubair e saj, të cilin ajo e kishte emrin pas vëllait të saj më të madh, me të.

Kur Hatixhja u shtatzënë, Safiah ofruar shërbimet e çupë e saj Salma, për të ndihmuar me lindjen. Hatixhja mirënjohje pranuar dhe kështu Salma bë mamia për të gjithë fëmijët e lindur për ta. Emrat e bijve të Muhammedit dhe Hatixheja ishin Kasim dhe Abdullah - i cili ishte i njohur edhe si AlTahir apo Al Tajjib - dhe vajzat e tyre janë quajtur Zejneb, Rukiyah, Ummu Kulthum dhe Fatime cili ka lindur një vit më parë babai i saj u bë Profeti i Allahut. Megjithatë, bijtë e tyre nuk ishin të destinuara të jetojnë gjatë. Kasim vdiq pak para ditëlindjes së tij të dytë, dhe Abdullah vdiq gjatë foshnjërisë së shpejtipasi babai i tij u bë Vula e Profetëve të Allahut, (salla Allahu alihi ue sel-lem).

$ KAPITULLI 14 Qabes

THE RINDËRTIMI I Qabes

Muhamedi ishte tridhjetë e pesë, kur u vendos se Qabja duhet të rindërtohet si gjatë viteve muret e saj ishte bërë dobësuar dhe tregoi shenjat e plasaritje, dhe më shumë kohët e fundit në Mekë ishin përmbytur dhe kjo ka ndikuar dhe dobësuar Qabenë ende më tej.

Qabja ishte e ndërtuar nga Abrahami Pejgamberit dhe Ismailit shumë shekuj më parë. Ajo ishte një ndërtesë e ulët e ndërtuar nga gurë të bardhë dhe rreth gjashtë metra të lartë. Gjithashtu, ajo kishte mbetur gjatë shekujve pa çati dhe hajdutët kishin qasje të lehtë për thesaret strehuar brenda saj.

Koraysh qenë thellësisht të shqetësuar për gjendjen e saj dhe ndjeu të nevojshme për të krejtësisht prishjen Qabenë, atëherë rindërtojnë atë duke përdorur të njëjtat gurë. Ata gjithashtu propozuan për ta bërë atë më të mëdha dhe për të shtuar një çati. Të gjithë ranë dakord se rindërtimi i saj duhet të financohet nga paratë e pastër. Paratë e fituara në mënyrë të paligjshme të tilla sise fituar nga interesi, prostitucion, dhe si u refuzua automatikisht.

I tillë ishte nderimi të thellë të rrënjosur për Qabesë që Koraysh frikë veprimet e tyre mund të konsiderohet sakrilegj. Edhe pse qëllimet e tyre ishin të ndershëm, ata kujtuan se çfarë kishte ndodhur me Abraha kur ai u përpoq ta rrëzoj atë në tokë disa tridhjetë e pesë vjet më parë.

Koraysh ishin gati për të filluar me rindërtimin e saj, kur erdhi lajmi se një anije ishte mbytur në brigjet pranë Jeddah, pas së cilës një prej fiseve të tyre të quajtur Waleed, biri Mugires së, nxitoi të Jeddah për të blerë lëndën e drurit salvageable. Një nga të mbijetuarit e anijes ishte një Bakum Roman Mason emrin,kështu Waleed prokuruar shërbimet e tij dhe së bashku u nisën përsëri në Mekë me dru për Qabes.

Personi i parë për të filluar heqjen gurët ishte Ebu Uehb, vëllai i Fatimes, pas shumë përpjekjeve arritën themelet Profeti Ibrahim përcaktuara kaq shumë shekuj më parë dhe erdhën të gjithë të mëdha, raundin, gurë të gjelbër me ngjyrë. Kur ajo ishte koha për të filluar rindërtimin e muret e saj, u vendos për ndarjenpuna në mesin e fiseve në mënyrë që çdo fisi ishte përgjegjës për rindërtimin e një pjese të veçantë. Gurët origjinale janë mbledhur dhe së shpejti puna është duke u zhvilluar. Pranë derës së Qabesë porotë dhe ende qëndron, një shkëmb të vogël. Shtypur mrekullisht në shkëmb është gjurmë e Profetit Ibrahim. Gjatë rindërtimite Qabes një mbishkrim u gjet nën shkëmb që lexohet: "Qaben, Shtëpinë e Shenjtë të Allahut. Ushqim i saj vjen saj nga tre drejtime. Mos i lejoni njerëzit e saj të jetë i pari që do të përdhosin e saj ".

Si rindërtimi përparuar, gurë të reja janë shtuar në gurë origjinale për të bërë Qaben lartë. Puna në këtë rindërtim ka vazhduar për të shkuar mirë deri sa ajo ishte koha për ripozicionimin e Gurit të Zi. Secili kryetar fisnor ishte në ankth për të marrë nderin e vendosjes së saj dhe kështu në mënyrë të pashmangshme, njëDebati i nxehtë u ngrit në mes të tyre. Mosmarrëveshja ka vazhduar për katër ditë dhe netë pa një vendim u arrit dhe temperamentet afrohej pikë të thyer.

Ishte e qartë se asnjë nga paria do të heqin dorë nga e drejta e tyre për të vendosur gurin. Pas shumë diskutimeve më të lartë të të gjithë prijësve, Abu Umayyah, bir i Mugires Al Makhzumi bërë një propozim që provuar të pranueshme për të gjithë paria fisnore. Propozimi ishte se ata do të lepersoni i parë për të hyrë në rrethinat e Qabes vendosni gurin.

Personi i parë për të hyrë ishte Muhamedi dhe të gjithë ishte i kënaqur. Karakteri i tij ishte i patëmetë dhe askush nuk e ngriti kundërshtimin më të vogël, kështu që ata shkuan dhe e informoi atë për rolin e tij më të nderuar.

Muhamedi ishte i udhëhequr nga dituria e bekuar që ishte për të kënaqur të gjithë. Ai kërkoi një copë leckë për t'u shtrirë në tokë, pastaj vendosi Gurin e Zi në mes dhe e pyeti shefin e çdo fis, për të marrë të mbajë të leckë, të ngritur dhe të kryejë atë në cep të murit lindor të Ka 'bah. Çdokapi leckë dhe kryer atë, atëherë, kur ata arritën në qoshe, Muhammad kap atë dhe të pozicionuar atë, ashtu si paraardhësi i tij i bekuar, Profetit Ibrahim, kishte bërë kaq shumë shekuj më parë. Nder e çdo fis ishte siguruar dhe të gjithë ishte i kënaqur me zgjidhje.

Koraysh vrapoi jashtë paprekur (hallall), të holla dhe në mënyrë që ata ishin në gjendje për të vazhduar rindërtimin e Qabes për dimensionet e saj origjinale dhe kështu ata të zvogëluar madhësinë e saj në anën veriore të Qabes quajtur Hixhr ose Al-Hateem. Sa për derë e saj ajo u ngrit nga toka dhe Qabja u mbështet nga brendaGjashtë shtyllat mbi të cilat e vunë në çati.

Ishte rreth kësaj kohe që Muhamedi filloi të marrë vizione, të cilat ishin të materializohen menjëherë pas kësaj.

$ KAPITULLI 15 ALI, biri i Ebu Talibit

Nuk ishte një vit në mënyrë të veçantë, kur shumë fusha, duke përfshirë Meka, janë goditur nga thatësira e ndjekur nga uria pashmangshme. Ebu Talibi, xhaxhai i Muhamedit kishte një familje të madhe, por deri tani disa nga fëmijët e tij ishte martuar dhe ishte larguar nga shtëpia. Megjithatë, thatësira e kishte bërë të pamundur për të që të sigurojëadekuate për ata që ende mbetur në shtëpi. Muhamedi e kuptoi vështirësitë daja dhe familja e tij u përball kështu që ai shkoi në Al-Abbas dhe sugjeroi se ata duhet të marrin secili një nga bijtë e Ebu Talibit së në familjen e tyre deri në çështje të përmirësuar.

Pa hezitim, Al-Abbas dhe gruaja e tij, Umm Al Fadl rënë dakord në mënyrë që ata shkuan te Ebu Talibi për të kërkuar lejen e tij. Propozimi i tyre u pranua me mirënjohje dhe u ra dakord që Al-Abbas duhet të marrë Xhafer dhe se Muhamedi duhet të marrë Aliun në shtëpitë e tyre.

Ali ishte rreth të njëjtën moshë si bijat e Muhamedit, dhe kështu ata kanë luajtur së bashku për fat të mirë nën mbikëqyrjen e Zejdit.

THE GIFT OF Hatixhja

Toka e Beni Sa'ad, në afërsi ku ishte ngritur Muhammad, vuajti shumë për shkak të thatësirës.

Sa herë Halima vizitoi Mekën ajo do të bëjë një pikë të vizituar me Muhamedin dhe familjen e tij. Hatixhja gjithmonë të mirëpritur atë dhe vizita e tij shkaktoi gëzim të madh në mesin e familjes, por këtë herë ajo ishte diçka e qartë, u turbulluan Halima. Thatësira ka shkaktuar që ajo të lirshme pothuajse të gjithë bagëtinë e saj. KurHatixhja mësuar gjendjen e saj ajo, pa hezitim një moment i dha dele e saj dyzet, si dhe një deve, të fortë të shëndetshme për të lehtësuar gjendjen e saj.

THE MARTESA E tri vajzave

Xhaxhai i Muhamedit, Abdul Uzza biri i Abdul Mutalibit i cili ishte bërë i njohur si Ebu Lehebi ishte një figurë e shquar në mesin e Koraysh. Megjithatë, edhe në këtë fazë të hershme nuk ishte aq afër me Muhamedin si pjesa tjetër e xhaxhallarët e tij.

Megjithatë, Ebu Lehebi njohur respekt të madh njerëzit kishin për nipin e tij dhe propozoi martesën e dy bijve të tij Utbah dhe Utbayah për bijat e Muhamedit Rukiyah dhe Umm Kulthum. Propozimet janë pranuar, Utbah martuar Rukiyah dhe Utbayah martua Umu Kulthum, megjithatë martesat mbeturunconsummated.

Lady Hatixhja menduar ndeshje në mes vajzës së tyre Zejneb dhe nipin e saj Al-Si, djali Rebi do të jetë një bashkim të lumtur dhe kështu që ajo diskutoi çështjen me burrin e saj. Muhamedi ishte i këndshëm, sepse ai kurrë nuk e kundërshtoi dëshirat Hatixheja dhe kështu çift i ri ishin të martuar.

$ KAPITULLI 16 pejgamberllëkun

Vetëm jashtë Meka gjendet një mal të quajtur Mount Hira dhe ai ishte atje që Muhamedi shpesh do të kthehet në një nga shpellat e saj të mendojë dhe të adhurojnë Allahun vetëm përmes mjeteve të meditimit. Mënyra formal në të cilën paraardhësit e tij, profetët Abrahami dhe Ismaeli, kishin adhuruar u harruar dheai e dinte se nuk ka mënyrë tjetër të adhurimit.

Gjatë muajit të Ramazanit, ai e kishte bërë zakon Muhamedit për të bërë një tërheqje të veçantë në shpellë duke marrë me vete pak ujë dhe datat për sigurimin e tij. Kur Hatixhja menduar dispozitat e tij mund të bëhet e ulët, ajo do të, pavarësisht nga fakti se ajo nuk ishte më i ri dhe shpatet e çuar në shpellëishin të pjerrta, të shkojnë atje për të sjellë atë furnizimet freskëta.

Çështjet Muhamed vëzhguara në Mekë e shqetësuan; thellë, por mbi të gjitha ai ndjeu një neveri për të rritur adhurimin e idhujve që ndodhen në dhe rreth Qabes, sepse ai kurrë nuk kishte qenë një idhujtar. Ai drejtoi adhurimin e tij për Një dhe të vetmin Zot, All-llahu, i cili krijoi dhe krijon të gjitha gjërat.

Muhamedi ishte vetëm rreth dyzet, dhe muaji i Ramazanit ka ardhur rreth përsëri, kështu që ai bëri rrugën e tij edhe një herë deri në shpellë. Ajo ishte atje gjatë tërheqjes së tij, në natën e hëna 21 Ramazanit, (10 gusht 610 CE), se All-llahu ka dërguar Arch Angel Gabriel atij.

Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte krejtësisht e përshkuar kur Gabriel u shfaq, dhe u përpoq për të parë larg, por pa marrë parasysh se cilin drejtim ai e ktheu fytyrën e tij, engjëlli i mbushur horizontin. Atëherë engjëlli foli, duke komanduar atë për të lexuar.

Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk kishte mësuar të lexojnë dhe u përgjigj me respekt, "Unë nuk mund të lexoj", pas së cilës Gabriel e kapën, presion atë në mënyrë të vendosur për veten e tij, dhe e urdhëroi atë përsëri për të lexuar. Edhe një herë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj respekt tha: "Unë nuk mund tëlexuar. "Gabriel mori Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), përsëri dhe presion atë në mënyrë të vendosur për veten e tij, por këtë herë, kur ai e lëshoi atë, ai e urdhëroi atë duke thënë,

"Lexo në emër të Zotit tënd i cili krijoi,

krijoi njeriun prej një (gjakut) ngjizur.

Lexoni! Zoti yt është më Bujari,

i cili mësoi nga stilolaps,

mësoi njeriut atë që nuk e dinte. "

Kurani Kapitulli 96 vargjet 1-5

dhe kështu Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) recitoi fjalët tamam si engjëlli e kishte mësuar atë. Vargjet ai kishte dhënë ishin të pashlyeshme shkruar thellë në qenien e tij shumë dhe Gabriel u largua.

Nga ky ajet vëmendja jonë tërhiqet në mënyrën në të cilën Allahu e prezantoi veten Pejgamberit të Tij dhe krijesave të Tij të qenies njerëzore dhe gjithashtu atributin e Tij të bujarisë. Pas kësaj ajeti i referohet njohurive dhe mënyrën në të cilën për të ruajtur atë. Në reflektim ai kujton se profeti i parëi Allahut, Profeti Adem, u mësoi emrat e çdo gjëje në krijimin ndërsa Profetit Muhamed, i fundit i të gjitha profetit së u prezantua me emrin e Allahut.

Ngjarja ishte e proporcion të jashtëzakonshme dhe konsumuar mendimet e tij, por në të njëjtën kohë ai ishte i shqetësuar në lidhje me duke përgjegjësinë dhe rolin e tij.

Në nxitim, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), doli nga shpella dhe i bëri rrugën e tij në zemrën e tij rrahje të shpejtë poshtë malit në shtëpinë e tij. Sapo e pa Lady Hatixheja, Allahu qoftë i kënaqur me të, ai tha me respekt në shumësinë, "Zammiluni, Zammiluni" do të thotë: "Ju të gjithë, të mbuluarmua, të më fshehë "Lady Hatixhja nuk e kishte parë atë si kjo më parë dhe ai i tha asaj për përvojën e tij në shpellë dhe pastaj mendimet e tij. Lady Hatixhja u përpoq të mirë të saj për të ngushëlluar dhe qetësuar atë, dhe i tha atij se All-llahu nuk do të gaboj, sepse ai nuk ishte i mirë vetëm për familjen e tij, por për atanë nevojë. Ajo kujtoi atij se ai gjithmonë fliste të vërtetën dhe kur e pyeti ai do të ngushëllojë dhe për të ndihmuar njerëzit të zgjidhin problemet e tyre dhe pastaj për më tepër, se ai ishte gjithmonë mikpritës.

Lady Hatixhja kishte një kushëri të moshuar me emrin e Warakah, birit Nawfal i cili ishte i ditur i Shkrimeve. Ai kishte studiuar si Tevratin dhe Inxhilin dhe u bë Nazareas shumë vite më parë, por tani shikimi i tij kishte dështuar dhe i verbëri e arriti atë. Pra, ajo sugjeroi që ata duhet të shkojnë tek ai,tregoni atij saktësisht se çfarë kishte ndodhur, dhe të kërkojë mendimin e tij autoritare.

Warakah, si një pjesë të vogël të njerëzve të tjerë të ditur të Shkrimeve, ndjehet i sigurt nga të mësuarit e tyre se koha ishte e afërt për ardhjen e Pejgamberit të fundit të All-llahut. Ai kujtoi profecia e Jezusit, paqja qoftë mbi të, dishepujve të vet:

"Por tani unë po shkoj tek Perëndia që më ka dërguar,

dhe askush prej jush lyp mua, "Ku po shkon ti?"

Madje, për shkak se ju thashë këto gjëra,

trishtimi e ka mbushur zemrën tuaj.

Megjithatë unë ju them të vërtetën;

Ajo është e mirë për ju që unë të shkoj,

sepse në qoftë se unë nuk shkoj larg, Ngushëlluesi (Profeti Muhamed)

nuk do të vijë te ju; por, po shkova, ai do të dërgohet tek ju.

Dhe kur të ketë ardhur, ai do ta bindë botën për mëkat,

dhe i mungesës së drejtësisë, dhe gjykimi.

Megjithatë, kur ai, Fryma e së Vërtetës (Xhibrili) ka ardhur,

ai do t'ju prijë në çdo të vërtetë, sepse ai (Profeti Muhamed)

nuk do të flasë nga vetja; por çdo gjë që ai do të dëgjojë,

se ai do të të flasë, dhe ai do t'ju tregojë gjërat që do vijnë. "

Bibla, Dhiata e Re Gjoni 58: 80-82

dhe kështu Warakah dëgjuar me vëmendje ngjarjet Profeti i Shenjtë (salla Allahu alihi ue sel-lem) të përshkruara.

Warakah kishte asnjë dyshim në mendjen e tij se Muhamedi ishte zgjedhur të jetë i Dërguari i fundit i All-llahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe e informoi atë se engjëlli që iu shfaq atij ishte i njëjtë ai që e kishte vizituar Musait dhe se ajo ishte askush tjetër përveç Arch Angel Gabriel.

Warakah tha Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) se sa ai dëshironte që ai mund të ketë qenë një i ri, kur urdhri erdhi nga All-llahu për atë për të predikuar mesazhin e Tij, dhe paralajmëroi se ai do të duhet për të migruar nga Meka. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte i habitur nga komenti Warakah dhe e pyeti,"Unë do të duhet për të emigruar?" Warakah konfirmoi atë që ai i kishte thënë duke thënë: "Po, nuk ka pasur kurrë një njeri që e solli atë që ju do të vijnë me të që nuk ka qenë objekt i armiqve të tij, por në qoftë se unë jam gjallë kur të vijë koha juaj, unë do të jem tuaj përkrahës i fortë. " Disa javë më vonë Warakah ndërroi jetë.

$ KAPITULLI 17 Zbulesa, RADHA E i profetëve, lajmëtarëve dhe engjëlli Gabriel ARCH

Natë para Profetit Muhamed, (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka marrë zbulesën e parë në shpellë, Allahu e dërgoi Kuranin e Shenjtë nga tabletë mbrojtur "Al Lawh Al Muhfuz" për t'u paraqitur në qiej më të ulëta në Shtëpinë e Kadrit. Ajo ishte atje që ai mbeti derisa All-llahu ka urdhëruar vargjet e sajdhe kapitujt që do të dërgohen deri në kohën e tyre të paracaktuar.

Zbulesa e Kuranit të Shenjtë u zhvillua gjatë një periudhe prej njëzet e tre vjet, nganjëherë me intervale të gjata në mes të dërgimit të tyre.

Allahu i referohet kësaj ngjarje të madhe në kapitullin 97 të Kuranit:

"Ne dërguam këtë (Kur'anin e Shenjtë), poshtë në Natën e Kadrit.

Çfarë mund të le ju e dini se çfarë Nata e Kadrit është!

Nata e Kadrit është më e mirë se një mijë muaj,

në se engjëjt dhe Shpirti (Xhibrili) zbresin

me lejen e Zotit të tyre mbi çdo komandë.

Paqja është, deri në agim. "

Një mijë muaj është e barabartë me 83 vjet e cila është hapësirë e një kohë të jetës. Çfarë nënkuptohet është se në qoftë se ai kalon natën e Kadrit duke u lutur dhe duke i kërkuar Allahut për falje, ai / ajo është duke marrë një shpërblim të barabartë me hapësirë e tij të jetës.

Allahu i referohet ngjarjes përsëri në Kur'an, Kapitulli 2 vargu 185

"Muaji i Ramazanit është muaji në të cilin Kurani

u dërgua poshtë, një udhëzim për njerëzit,

dhe ajetet e qarta të udhëzimit dhe të kriterit ... "

Deri në ardhjen e profetit Muhamed, (salla Allahu alihi ue sel-lem), çdo profeti do të kishte qenë i dërguar për kombin e tyre të veçantë - ata nuk u dërguan për të shpëtuar tërë njerëzimin. Në një nga predikimet e tij Profetit Isa, paqja qoftë mbi të, foli për misionin e tij të veçantë e cila është regjistruar në NewDhjata: "Ai u përgjigj: Unë nuk jam dërguar përveç te delet e humbura të shtëpisë së Izraelit." (Bibla, Dhjata e Re, Mateu 24 40:15), me fjalë të tjera, Judenjtë e sinqertë të cilët janë duke u përpjekur për të ndjekur mësimet e vërteta të Moisiut, por e patën të vështirë ta bëjë këtë për shkak të mësimeve të korruptuara të orjentuar rabinëvei cili shërbehet më mirë dhe kishte frikë nga zotërinjtë e tyre laike dhe jo Krijuesin e tyre.

Misioni i Profetit Muhamed, (salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk do të ishte i kufizuar në kombin arab, por në vend të kësaj ajo ishte për të gjithë kombet e botës. Ai u dërgua me një Libër, - Al Kur'anit - se Allahu, në mëshirën e Tij ka premtuar për të mbrojtur nga çdo formë të korrupsionit.

"S'ka dyshim se Ne që e zbritëm Kuranin,

dhe Ne e shikojnë mbi (mbrojtur) atë. "

Kurani Kapitulli 15 vargu 9

Para se profetët u dërguan në kombet e tyre respektive, secili mori një besëlidhje me Allahun:

"Dhe kur All-llahu mori zotimin e pejgamberëve:

"Se të kam dhënë për librin dhe sheriatin.

Pastaj do të vijë te ju a Dërguari (Muhamedi)

duke konfirmuar atë që është me ty, do të besojnë në të,

dhe do të mbështesë atë, të jetë fitimtare,

a jeni dakord dhe për të marrë ngarkesën time për këtë? "

Ata u përgjigjën: "Ne nuk pajtohen."

All-llahu tha: "Dëshmoni pra,

dhe unë do të jem me ty në mesin e dëshmitarëve. "

Kurani Kapitulli 3 ajeti 81

Radha e harkut engjëllit Xhibril, është ajo e më e madhe e të gjithë engjëjt. Ai është ai që mori nderin e dhënë Shkrimet për të gjithë Pejgamberëve dhe të Dërguarve të Allahut, që nga koha e Ademit e deri deri Profetit Muhamed, Vulës së Profetëve. Ai gjithashtu vizitoi Marinë, nënën e Profetit Jezus,për të sjellë lajmin e konceptimit të saj të mrekullueshme të saj. Paqja qoftë mbi të gjithë profetët dhe familjet e tyre të drejtë.

Djali Adela njoftoi se Gabriel vizitoi Profetin Adamin dymbëdhjetë herë, Profeti Idris katër herë, Profeti Noe pesëdhjetë herë, Profeti Job tri herë, Profeti Moisiu katërqind herë, Profetin Isa dhjetë herë - tri herë, kur ai ishte i ri dhe shtatë herë, pasi ai ka arritur moshën i pjekurisë - dhe se ai vizitoiProfeti Muhamed në njëzet e katër mijë raste gjatë së cilës kohë ai mbajti Revelacionit Hyjnor, Kurani që përmban 6236 vargje si edhe shumë citate profetike.

Ne gjithashtu e dimë se ai vizitoi Lady Haxheren dhe birin e saj Profeti Ismaelin së paku një herë kur Gabriel goditi këmbët e tij në tokë dhe ujërat e Zemzemit filluan të rrjedhin, dhe të paktën një herë Profetit Jozef kur ai u hodh në pus nga vëllezërit e tij . Paqja qoftë mbi të gjithë profetëve.

$ KAPITULLI 18 I MREKULLUESHËM Kuranin

Kur Allahu qëllim mrekulli e Tij të veçanta që duhet të demonstrohet nga Profetëve të Tij, Ai krijoi diçka të ngjashme, por në mënyrë të qartë superiore në aftësitë shumë e respektuar të asaj dite. Për të gjithë, por krenare, mrekullitë Ai dërguara ishin qartësisht të njohur dhe i pranuar si i tillë nga mjek dhe laik njësoj.

Për shembull, gjatë kohës së Moisiut dhe Faraonit, magjia dhe magji e kishte arritur kulmin e saj më të lartë. Për të provuar te faraoni dhe populli i tij se Profeti Moisiu kishte dërguar me të vërtetën, Allahu e bëri stafin e Moisiut, të kthehet në një gjarpër dhe hani gjarpërinjtë magjike të magjistarëve. Kur magjistarët,panë mrekullinë që dorëzuar menjëherë në të vërtetën, duke e ditur mirë se mrekullia ishte një realitet, ndërsa aftësitë e tyre ishin asgjë tjetër përveç dredhi të kualifikuar.

Një shembull tjetër është ai i mrekullive dhënë Jezusit. Profeti Jezusi u dërgua në një kohë kur arti i shërimit kishte arritur një nivel jashtëzakonisht të lartë. Ndër mrekullitë e shërimit Allahu lejoi atë ishte se ai mund të ngrejë të vdekurit dhe shëruar të sëmurë nga sëmundje të pashërueshme. Mjek dhe laik ashtudëshmuan këto mrekulli dhe e dinte se ata nuk ishin aftësitë e një mjeku të aftë, por ata ishin hyjnore, mrekulli shenjtë dhënë atij nga Krijuesi i tij.

Më parë, ne kemi folur për krenari arabët mori në gjuhën e tyre dhe të rangut prestigjioze e një poeti brenda fisit të tyre. Në asnjë kohë në historinë e Arabisë kishte shkenca e gjuhës qenë më i madh ose më shumë elokuente. Konkurse vjetore poezi u mbajtën në Mekë dhe vende të tjera në Arabi për të cilat njerëzit u grumbulluanvetëm për të dëgjuar për bukurinë e gjuhës dhe ndoshta marrim pjesë.

Edhe pse Profeti Muhamed, (salla Allahu alihi ue sel-lem) iu dha shumë mrekulli të mëdha, mrekullia më e madhe që i është dhënë ka qenë Kurani i Shenjtë, për përbërjen e saj, gramatikën, elokuenca, dhe stolira tejkalon punën e ndonjë autori apo poeti. Dikush mund edhe të mbajnë në mend se ndërsa mrekullitë dhënëProfetët e mëparshme gjatë kohës së tyre të dukeshin ata mbeten më sot, ndërsa, arabisht Kurani mbetet për të gjithë kohën dhe është i mbrojtur nga Allahu nga çdo ndryshim.

All-llahu lëshon një sfidë në Kur'an për cilindo që të shkruaj një kapitull, apo edhe vetëm një ajet të njëjtën cilësi dhe bukurinë e atyre në Kuran e Tij dhe në të njëjtën kohë paralajmëron se askush nuk do të jetë në gjendje për ta bërë këtë. Në mëshirën e Tij, All-llahu ka premtuar për të mbajtur Kuranin arabisht lirë nga ndryshimi apo korrupsioni.Mrekullia e Kuranit ishte dhe ende është e dukshme për të gjithë vetja e të cilit nuk do të rezistojë.

"Nëse ju jeni në dyshim në atë që Ne kemi dërguar poshtë

robit Tonë (Profeti Muhamed),

një kaptinë të ngjashme me të.

Thirrni ndihmësit tuaj, pos All-llahut,

për t'ju ndihmuar, në qoftë se ti je i vërtetë.

Por nëse ju nuk, pasi ju jeni të sigurt për të dështojnë,

atëherë ruajuni zjarrit

të cilit karburantit është i njerëzve dhe gurë të përgatitura për jobesimtarët. "

Kurani Kapitulli 2 vargje 23:24

Profeti Muhamed, (salla Allahu alihi ue sel-lem), i është dhënë edhe mrekulli të dyja të ngjashme dhe superiore me ato të Profetëve Jezusit dhe Moisiut, paqja qoftë mbi ta.

$ KAPITULLI 19 shpalljet e hershme dhe All-llahu i njohur madhështinë e Profetit Muhammed (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Jo shumë kohë pas Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka marrë vargjet e para të Zbulesës, kur ai u bë një profet, ai mori një tjetër. Këtë herë ajo ishte një letër e vetme me një kuptim mistik. Më vonë gjatë shpalljeve Profeti mori letra të tjera mistike.

Herën tjetër që Profeti Muhamed, (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka marrë vargje ata përfshihen një Betimin Hyjnore e siguri, këto vargje janë paraprirë edhe nga një prej këtyre letrave mistike, të shkronjës "nuun".

"Nuun.

Nga Penda dhe atë (engjëjt) të shkruar,

ju nuk jeni, për shkak të favorin e Zotit tënd, i çmendur.

Në të vërtetë, ka një pagave të pandërprerë për ju.

Vërtet, ti (Muhammed), janë të një morali të madh ... "

Kurani Kapitulli 68 vargjet 1-4

Nuk do të ishte një interval prej rreth dhjetë ditësh në mes të këtyre ajeteve të fundit dhe dërgimin poshtë e ardhshme, pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u bë fjalë. Lady Hatixhja u përpoq të mirë të saj për të ngushëlluar dhe qetësuar atë, por tani që Warakah kishte vdekur nuk ishte askush tjetërpërveç asaj të kthehet në. Pastaj, Revelation shumëpritur rifilloi përsëri dhe përsëri ajo përmbante një betim hyjnor që vënë për të pushuar shqetësimin e tij dhe të ngushëllohet si zemrën dhe shpirtin e tij.

Ajo ishte në këtë Revelacion që ai mori urdhër për të predikuar dhe për të treguar të mirat e Zotit të vet.

"Nga mesi i mëngjesit, dhe me natën kur ajo e mbulon,

Zoti yt nuk e ka braktisur ty (Muhammed),

Ai as nuk të urrej.

E fundit do të jetë më mirë për ty se e para.

Zoti juaj do t'ju jap, dhe ju do të jenë të kënaqur.

A nuk e Ai ju gjejnë një jetim dhe do t'ju japë strehim?

A nuk e Ai ju të gjeni një endacak në mënyrë që Ai udhëzoi?

A nuk ua gjeni ju varfërve dhe të mjaftojë ty?

Mos e shtypni jetimin, as të largojë atë që kërkon.

Por them të mirë të Zotit tuaj! "

Kurani, Kapitulli 93

Ky ajet tregon siguri absolute e nderit, në të cilën All-llahu vlerëson Profetin e Tij të dashur, (salla Allahu alihi ishte selam), së bashku me lartësimin e Tij dhe kujdesin që ai ka për të cilin është bërë e dukshme në disa mënyra.

Para së gjithash, vargjet e hapjes së këtij kapitulli, "Nga mesi i mëngjesit, dhe në natën kur ajo mbulon," është ndër një nga format më të larta të nderim Allahut dha Profetin e Tij, (salla Allahu alihi ishte selam).

Së dyti, All-llahu sqaron situatën e tij dhe allays frikën profetit Muhamed tha: "Zoti juaj nuk do t'ju braktisë (Profeti Muhamed), e as nuk Ai ju urrejnë." Me fjalë të tjera, All-llahu nuk e kishte braktisur atë, dhe ai e bën shumë të qartë se ai nuk e lënë pas dore atë.

Së treti, nga ajeti: "Zoti yt do të të japë, dhe ju do të jenë të kënaqur" të mësojmë jo vetëm për nder të tij në këtë botë dhe në botën tjetër, por lumturi dhe bekime në të dyja. Duke iu referuar këtij ajeti, një anëtar i familjes së Profetit (Lady Ayesha) ka thënë: "Kurani nuk përmban ajet tjetërqë ka më shumë shpresë se këtë dhe ne e dimë se i Dërguari i All-llahut, (salla Allahu alihi ishte selam), nuk do të jetë i kënaqur në qoftë se ndonjë nga populli i tij hyn në zjarr. "

Së katërti, në vargje, "A Ai nuk ju gjejnë një jetim dhe do t'ju japë strehim? A nuk ua bëri të gjetur një endacak në mënyrë që Ai udhëzoi? A nuk ua bëri të gjeni ju të varfër dhe të të mjaftojë ty?" vëmendja jonë tërhiqet për bekimet dhuruar Profetit Muhammed nga Allahu së bashku me të mirat e Tij, të cilat përfshijnë, orientimie njerëzve nëpërmjet tij, apo drejtimin e tij. Ai nuk kishte asnjë pronë, por Allahu e pasuruar atë. Ai ka thënë se, ajo i referohet kënaqësisë dhe pasurinë Ai vënë në zemrën e tij. Ai ishte një jetim, por xhaxhai i tij u kujdes për të dhe kjo ishte me të atë që ai e gjeti strehim. Ajo ka qenë gjithashtu shpjegoi si kuptimse ai gjeti strehim me Allahun dhe se kuptimi i "jetim", është se nuk ka asnjë tjetër si ai dhe Allahu e strehuar atë. Sa për ajetet: "A nuk ua gjetur një endacak në mënyrë që Ai udhëzoi? A nuk ua bëri të gjeni ju të varfër dhe të të mjaftojë ty? Mos e shtypni jetimin," Allahu përkujton Pejgamberi i Tij, (salla Allahualihi ishte sel-lem), e këtyre bekimeve dhe se edhe para se Allahu e quajti atë të profetësisë, Ai nuk ka lënë pas dore atë ose kur ai ishte një jetim i ri ose kur ai ishte i varfër. Përkundrazi, Ai e quajti atë të profecisë dhe as nuk kishin braktisur atë, as nuk e pëlqyen atë. Si mund ta bëjë këtë pasi ai kishte zgjedhuratë!

Së pesti, në këtë ajet Allahu thotë Muhammedi, (salla Allahu alihi ishte selam), "Por të them të mirë të Zotit tuaj!" të shpallë bekimet dhënë atij nga Allahu dhe të jetë mirënjohës për nderin Ai i dhuruar atij. Ky ajet është i zbatueshëm edhe për kombin e tij në ato që të thotë të mirëdhe kjo është edhe i veçantë për Pejgamberin dhe të përgjithshëm të tyre.

$ KAPITULLI 20 PARË TË BESOJMË

Tani që Profeti Muhamed, (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka marrë udhëzim për të treguar nga të mirat e Zotit të vet, ai foli për Lady Hatixhes në thellësi për Allahun. Lady Hatixhja njohur të vërtetën dhe u bë i parë për të përqafuar Islamin dhe pastaj Zejdi i cili kishte jetuar në shtëpinë e tyre për tëshumë vite. Në ato ditët e para të Islamit, Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) i mbyllur predikimin e tij për familjen e tij të menjëhershëm.

Në kohën Lady Hatixheja e përqafoi Islamin, Profetin Muhamed, (salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk e kishte marrë udhëzime për mënyrën në të cilën ai duhet të ofrojë lutjet e tij. Pastaj, një ditë në rrethinat e Mekës, Angel Gabriel erdhi tek ai dhe e goditi në tokë me këmbë të tij. Nga vulë,një burim uji filloi të rrjedhë dhe Angel tregoi Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), procedura ritual spastrimit ai duhet të bëjë përpara se të ofronte lutjen e tij.

Tani që Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte mësuar se si të kryejnë rituale abdest, Angel Gabriel mësoi atë se si për të ofruar lutjet e tij me postures e tij e këmbë, përkulja, sexhde, dhe që ishte ulur në të njëjtën mënyrë në të cilën e madhe e tij paraardhësit, profetët Abrahami dhe Ismaeli e kishteofruan lutjet e tyre në mënyrë shumë shekuj më parë. Gabriel informoi atë se ai duhet të fillojë namazin me fjalët "Allahu Ekber" - All-llahu është më i Madhi -, dhe për të përfunduar namazin duke kthyer kokën së pari në të djathtë, atëherë duke thënë se "As-Sallamu alejkum" - të ketë paqe mbi ju - dhe pastaj të përsëriturnjëjtë në të majtë. Pas kësaj, Gabriel u largua dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u kthye në shtëpi për të mësuar Lady Khadijah dhe së bashku ata ofruan lutjen e tyre në unison. Në ditët e para të Islamit lutjet e përditshme përbëhej nga dy njësi të lutjes para agimit dhe dy njësi të lutjes pasmuzg.

ALI Dhe Ebu Bekri, dhe të konvertuarit PARAKOHSHME

Një ditë, Ali, i biri i Ebu Talibit, i cili kishte jetuar me ta që nga koha e uria, hyri në dhomë dhe e gjeti Profeti dhe Zonja Hatixhe u lutur së bashku. Sa më shpejt që ata përfundoi lutjen e tyre Ali pyetën se çfarë ata ishin duke bërë pas së cilës ai u tha se ata ishin të kremtonin dhe lëvdonin për Allahun,atëherë Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) i foli atij për Islamin.

Ali ishte goditur nga gjërat që ai mësuar. Ai mendonte thellë rreth tyre dhe nuk ishte në gjendje për të fjetur atë natë. Mëngjesin e ardhshëm Ali shkoi te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të të treguar atij se ai besonte dhe dëshironte ta ndjekin atë. Dhe kështu Ali, i cili ishte vetëm dhjetë vjeç, por kishte pjekurinë enjë person dy herë mosha e tij, u bë i dyti mashkull për të përqafuar Islamin.

Ebu Bekri, i cili kishte qenë një mik i Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) për shumë vite, ka qenë tjetër. Ai ishte një, shpirtmirë njeri shumë i dashur nga fisi i Taym, i respektuar jo vetëm nga fisi e tij, por nga të tjerët. Ai kishte fituar një reputacion për të ofruar këshilla të shëndoshë dhe interpretimi vizionet,prandaj nuk ishte e pazakontë për të fiseve të konsultohen dhe të besoj në të.

Sa herë që rrethanat e paraqitur veten e tyre, Ebu Bekri do të flas për ata që ai i besuar për Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe mesazhi i tij. Në mesin e atyre që ishin të gatshëm ishin Abdu Amr dhe Ebu Ubejde dy prej të cilëve e përqafoi Islamin dhe për të ndryshuar emrat e tyre për Abd Er Rahman - druajtshëmtë Mëshirshmit, Othman Affan Al-Umawi djalin, Ez-Zubair, bir i Awwam Al-Asadi, Abdur Rahman bir i Auf, Sa'ad birit të Ebi Uakas, Az-Zuhri dhe bijtë Talha të Ubejde At-Tamimy.

Ndër të konvertuarit e hershme ishin Bilali, bir i Rabah nga abisinas, Ebu Ubejde djali i Al-Jarrah nga fisi i Benu Harith, birit të Fahr cili fitoi reputacionin si më të besuar e kombit mysliman, Ebu Salamah biri i Abd Al-Asad , Al-Erkam, bir i Ebi el-Erkam nga fisi i Makhzum, Othmanbir i Maz'oun dhe dy vëllezërit e tij Qudama dhe Abdullah, Ubejde djali i Al-Harith bir i Al-Mutalibi, birit të Abdul Munaf, Seid biri i Zejd el-Adawi dhe gruaja e tij Fatima bija e El-Hattabit i cili ishte motra e Omerit, Khabbab djali i Al-Aratt, Abdullah bir i Masood Al-Hadhali.

THE VIZIONI I Khalid, BIRI I Seid

Një ditë, Ebu Bekri mori një vizitë të papritur nga Khalid, Sa'ids birit. Ishte e qartë nga fytyra Khalid se diçka është shqetësuese atë. Khalid mori Ebu Bekri në një anë dhe i tha atij se ai flinte ai kishte pasur një vegim shumë shqetësuese, dhe e dinte se nuk duhet të shkarkohet.

Khalid tha Ebu Bekrin se në vizionin e tij ai e kishte parë babain e tij duke u përpjekur për të nxitur atë në një shumë të thellë, ndezur gropë të zjarrit dhe një luftë të dhunshme që kishte me vete. Ai ishte gati të bien, kur papritmas, ai ndjeu një palë të fortë të duarve kapur atë fort rreth belit të tij dhe ai ishte i sigurt se në qoftë se ajo nuk kishte qenëpër ato duar ai do të ishte pa dyshim shtyrë në zjarr. Khalid tha Ebu Bekri se kur ai vështronte rreth e qark për të parë se kush kishte shpëtuar, ai pa se duart ishin askush tjetër përveç atyre të Muhamedit, dhe pastaj vizioni u zhduk.

Fytyra Ebu Bekrit lit up si ai i tha Khalid se Muhamedi kishte bërë Profeti i All-llahut, (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe se në qoftë se ai e ndoqi ai me të vërtetë do të jetë i mbrojtur nga zjarret djegur e ferrit.

Khalid ishte goditur frikë dhe drejtohen për në shtëpinë e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të kërkuar atë për mesazhin që ai kishte dhënë. Ai u bë engrossed nga Mesazhi dhe përqafoi Islamin. Megjithatë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha atij se për momentin ai duhet të mbajërëndësi një sekret nga pjesa tjetër e familjes së tij.

ABDULLAH, SON Masood'S përqafon ISLAMI

Abdullah, bir i Masood ishte një bari i cili tentuar një tufë e deleve që i përkasin Ukbe, birit Abd Muayt së. Një ditë, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Ebu Bekri u kaluar ata ndaluan dhe e pyeti për një filxhan qumësht. Abdullah u tha atyre se për fat të keq delet nuk i përkasin atijdhe se ai nuk kishte asnjë nga të vetët që të jetë në gjendje të ofrojnë atyre një filxhan qumësht.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti Abdullah nëse ka ndodhur të jetë një qengj që nuk ishin akoma çiftëzohet në kopenë. Abdullah i tha atij se nuk ishte dhe shkuan ta kërkojnë atë. Qengji ishte vendosur poshtë në frontin e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ku ai masazhin sisë e tij si ailut Allahut. Mrekullisht, sisë e mbushur me qumësht dhe të gjithë pinë. Pasi falenderoi Allahun ata vazhduan në rrugën e tyre. Pak ditë më vonë Abdullah shkoi te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe pranuan Islamin.

Më vonë, All-llahu në mëshirën e Tij, i bekuar Abdullah në një mënyrë të tillë që ai ishte në gjendje të recitojë përmendësh jo më pak se shtatëdhjetë kapituj të Kuranit me diksion e saj të saktë.

OTHMAN DHE Talha përqafuar Islamin

Othman, bir Ahllan, ishte një tregtar dhe ishte mbi udhëtimin e kthimit nga Siria, kur një natë ai dhe caravaners shokët e tij po flinin, ai dëgjoi një zë që i thoshte: "O ti që fle, zgjohem, me të vërtetë Ahmad ka dalë!" Zëri me mesazhin e saj të depërtuar thellë brenda tij dhe i konsumuar mendimet e tij për shumëditë. Ai nuk e di se çfarë për të bërë të mesazhit, dhe të cilët "Ahmed", ishte - që do të thotë "i lavdëruari" dhe është një prej emrave të Profetit të përmendura në librat e mëparshme Shenjtë në veçanti Ungjilli dhënë për Jezusin, që nuk ekziston .

Ndërsa ai po afrohej në Mekë, Talha, një kushëri i Ebu Bekrit kapur me karvanin dhe hipi së bashku me Othman. Talha ka pasur një përvojë të ngjashme me atë të Othman. Ai kishte qenë në një udhëtim që e kishte marrë atë nëpërmjet Bostra kur, për habinë e tij një murg i afruar atij pyeti nëse "Ahmed" nga popullie Shtëpisë së Shenjtë kishte dalë.

Talha ishte befasuar dhe e pyeti murgun që "Ahmad" mund të jetë, murgu u përgjigj se gjyshi i tij ishte Abd Al Muttalib dhe se babai i tij ishte Abdullah, atëherë ai i tha atij se ai do të jetë gjatë këtij muaji ai do të shfaqet. Talha nuk e di se çfarë duhet të bëjë të hetimit Murgu dhe si Othman këtë çështjekishte konsumuar mendimet e tij.

Talha dhe Othman ndarë përvojat e tyre me njëri-tjetrin; të dy ishin krejtësisht të hutuar dhe ranë dakord se e vetmja mënyrë për të kuptuar domethënien e këtyre ngjarjeve do të jetë për të shkuar drejt Ebu Bekrit pas duke arritur në Mekë dhe kërkoni atë.

Sapo arritën në Mekë ata shkuan tek Ebu Bekri për të treguar përvojat e tyre dhe ai nga ana tjetër mori ata për të parë Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe u kërkoi atyre që të bëjnë llogaritë e tyre. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), pastaj dëgjoi u tha atyre rreth All-llahut dhe se ai kishte qenë quajturtë profetësisë. Pa hezitim si Othman dhe Talha e përqafoi Islamin.

ABU Dherri përqafon ISLAMI

Ebu Dherri i përkiste fisit të Beni Ghifar ishte ndër të parët të kthyer në Islam. Ai kishte dëgjuar se një njeri nga Meka hedhur pretendimin për të qenë një profet, kështu që ai kërkoi anies vëllai i tij për të shkuar në Mekë dhe për të sjellë përsëri lajmin e tij, dhe detyrimisht, vëllai i tij u nis për në Mekë.

Pas kthimit anies, Ebu Dherri e pyeti se çfarë njeriu i cili nuk harroi të profetësisë u tha, pas së cilës vëllai i tij i tha atij se ai kishte dëgjuar atë që avokon mirësinë dhe ndalon të keqen.

Anies i tha atij, "Ata thonë se ai është një poet, falltor dhe magjistar, por kam dëgjuar shortarët flasin, dhe fjalët e tij janë ndryshe nga ato. I krahasuar atë me recitues të poezisë dhe ai nuk është si ata. Pas asaj I kanë thënë se askush nuk duhet të bjerë në gabim dhe i referohen atij si një poet. Ai është i vërtetëdhe ata janë gënjeshtarë. "Me të dëgjuar këtë lajm, Ebu Dherri e mbledhur e tij ujë të lëkurës dhe të rrinë dhe të vendosur jashtë në Mekë të dëgjuar për veten e tij.

Kur ai arriti në Mekë ai nuk donte të pyesni dikë menjëherë rreth tij kështu që ai u vendos veten në rrethinat e xhamisë dhe ka pritur. Ndërsa ai ka pritur, Ali ka ndodhur të kalojë nga dhe e kuptuar se ai ishte një i huaj i ofroi atij një vend për të qëndruar. Ebu Dherri i pranuar dhe ndjekur Aliun kthehet në shtëpinë e tij, por nuknuk të zbulojë arsyen e vizitës së tij.

Mëngjesin e ardhshëm, Ebu Dherri shkoi në Qabe përsëri për të pritur, por këtë herë ai e pyeti për Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), por askush nuk ishte i ardhshëm. Ali ka ndodhur për të parë atë përsëri atje kështu që ai shkoi nëpër tek ai dhe e pyeti se pse ai kishte ardhur në Mekë. Ebu Dherri i tha atij, në konfidencë, se aikishte dëgjuar një profeti ishte shfaqur në Mekë dhe se ai kishte dërguar vëllait të tij një kohë para se të mësuar më shumë rreth tij. Ai i tha Aliu, vëllai i tij ishte kthyer me një përgjigje që kishte ngjallur kureshtjen e tij, kështu që ai vendosi të udhëtimit të vetë Mekë për të dëgjuar më shumë. Ali tha atij se ai kishte gjetur atë që ai kishte ardhurpër të dhe për të ndjekur atë në një distancë undetectable për të shmangur ndonjë ngacmim të mundshme. Ai gjithashtu i tha atij se nëse ai e pa dikë të cilin ai mendonte se mund të shqetësojë atë, ai do të pretendojë për të rregulluar këpucën e tij dhe kjo do të jetë paralajmërim për atë të shkojë larg. Megjithatë, nuk ka pasur nevojë për shqetësim, dhe Ebu Dherri ndjekuratë dhe ishte më në fund sollën Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Po atë ditë, Ebu Dherri pranoi Islamin dhe Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) e këshilloi atë që të kthehet në fshatin e tij, por për të mbajtur sekretin e tij konvertimit derisa ai mësoi për fitoren e tyre. Por Ebu Dherri ishte aq i entuziazmuar që ai shpalli: "Pasha Atë, që të ka dërguar me të vërtetën, unë do ta shpall konvertimin timnë Islam publikisht! "Pastaj, ai shkoi direkt në Qabe, ku u shpallur për të gjithë për të dëgjuar." Unë dëshmoj se nuk ka zot tjetër përveç Allahut, dhe Muhamedi është i Dërguari i Tij. "Të fiseve Koraysh u zemëruar dhe thuajse mundi Ebu Dherri me vdekje dhe nëse ajo nuk kishte qenë për Al-Abbas i cili hodhi vetenmes tij dhe sulmuesit e tij ai do të ishte plagosur rëndë. Al-Abbas qortoi turmë të zemëruar duke thënë: "Mjerë për ju, nuk ju duan të vrasin një njeri nga fisi i Ghifar, kur karvanët tuaja kalojnë nëpër territorin e tyre !!"

Ebu Dherri nuk ishte për të vënë jashtë dhe të nesërmen ai shkoi në Qabe dhe deklaruan dëshmitarë tij përsëri. E njëjta gjë ka ndodhur në të gjithë përsëri dhe Al-Abbas ndërhyri një herë më shumë, atëherë

Ebu Dherri u kthye në shtëpi të fisit të tij.

Më vonë, kur gjithnjë në rritje numri i muslimanëve u takua me armiqësi ekstreme dhe persekutimi nga Koraysh, Ebu Dherri dolën në rrugë. Atje ai do të rrinë në pritë, pritë karvanet Koraysh dhe rifitoj sendet e vjedhura dhe rivendosjen e tyre për të pronarëve të tyre të ligjshëm muslimane.

Tufejl nga Jemeni

Tufejl ishte biri i Amr Ad-Dausi cili banonte pak jashtë Jemenit në Arabinë Jugore; ai ishte një poet i famë të lartë dhe si i tillë kishte fituar respekt të madh nga jo vetëm fisin e vet, por edhe atë të të tjerëve.

Ajo u bë e nevojshme për Tufejlin për udhëtimin në Mekë, kështu që ai u nis në udhëtimin e tij në City. Ndërsa ai i afrohej në Mekë, ai u ndalua nga një palë e Koraysh bllokuar rrugën. Koraysh paralajmëroi Tufejl rreth Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), të cilin ata tani përshkruhet si qenie, mes tjerash,një magjistar.

Megjithatë, nuk ishte në mesin e atyre që formuan bllokadën një djalë i ri me emrin Amr, birit Seleme zemrën e të cilit kishte qenë prekur nga ajetet që ai dëgjuar nga kthehej karvanet nga Meka dhe kështu ai ka kryer këto vargje në zemër, por nga frika e reagimit të pleqtë e tij ai e mbajti epshet e tij për veten e tij.

Gjërat e frikshme Koraysh tha shqetësuar Tufejl në masën që me arritjen në Mekë ai lidhej me veshët e tij ngushtë me pambuk për të mbrojtur dhe për të parandaluar atë nga të dëgjuarit asgjë.

Kur ai arriti në Mekë, tingujt njohur e kalimtarëve dhe vendin e tregut tani heshti për shkak të pambukut vendosur fort në veshët e tij dhe ai ndihet i qetë. Për shumë vite ai ka qenë zakon Tufejl për të vizituar Qaben tavaf dhe atë para se të marrë pjesë në biznes. Si ai hyrirrethinat e Qabes ka vënë re një shifër vetmuar në këmbë në afërsi të Gurit të Zi ofron lutjen e tij. Ajo kurrë nuk ishte praktikë e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të ofruar lutjen e tij në një mënyrë të madhe, dhe kjo lutje nuk ishte përjashtim, por All-llahu lejoi leximin e tij të qetë të depërtojnë pambukume të cilën Tufejl kishte mbyllën veshët e tij.

Tufayal dinte mirë intricacies e gjuhës arabe dhe ishte mahnitur nga bukuria bindëse dhe ritmin e vargjeve. Ai kishte dëgjuar shumë poetë recitojnë poezi më të shkëlqyer, por përbërja dhe rregullimin e këtyre fjalëve me mesazhin e tyre ishte mjaft më e bukur dhe sigurisht unike.Ai kurrë nuk kishte dëgjuar ndonjë gjë që mund të remotely krahasuar me vargje ai tani dëgjuar. Papritmas, ai kujtoi paralajmërimin, por All-llahu shkaktoi arsyen e tij të mbizotërojë. Tufejl e dinte se ai ishte në gjendje të bëjnë dallimin në mes të drejtë dhe e gabuar dhe e kuptoi se atë që ai sapo kishte dëgjuar ishte asgjë, por të keqen.

Pasi Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) përfundoi ofron lutjen e tij, Tufejl ndjekur atë në shtëpinë e tij dhe hyri. Ai i tha Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) si Koraysh paralajmëruar kundër tij dhe se si ai kishte mbyllën veshët e tij ngushtë me pambuk në mënyrë që ai do të jetë në gjendje për të dëgjuar atë,por ai e kishte dëgjuar recitimin e tij të bukur.

Tufejl e pyeti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të të treguar atij më shumë për mesazhin e tij, pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha atij se vargjet ai recituan nuk ishte përbërja e tij, por ata ishin nga Kurani i Shenjtë ka dërguar atij nga Allahu, nëpërmjet engjëllit Xhibril. Profeti(Salla Allahu alihi ue sel-lem), për kënaqësinë e madhe të Tufejlin, vazhdoi të recitonte disa vargje shume dhe përfundoi leximin e tij me kreun e shkurtër "Filma"

"Thuaj:" Ai është All-llahu, i vetmi, i quajtur pas.

i cili nuk lind, dhe nuk ishte lindur,

Dhe nuk ka asnjë të barabartë me Të. "

Kurani, Kapitulli 112

Ky kapitull i shkurtër depërtuar në thellësitë e zemrës Tufejl së. Sapo kishte mbaruar leximin Tufejl mund të frenojnë më vetveten dhe u konvertua në Islam, pastaj u kthye në shtëpi me udhëzim për të treguar të tjerëve në fisit të tij për Islamin.

Pas kthimit të tij, Tufejl recitoi vargje nga Kurani dhe foli rreth Islamit me familjen dhe fisit të tij, por vetëm nëna e tij, babai, gruaja dhe Ebu Hurejra erdhi në dele të saj. Tufejl ishte edhe shumë i zhgënjyer dhe të zemëruar që aq pak e kishte pranuar ftesën kështu që ai u kthye tek Profeti (salla Allahualihi ue sel-lem) në Mekë ndjenjë shumë të trishtuar që kaq pak kishte përqafuar Islamin. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), foli me dashamirësi Tufejlin dhe iu lut Allahut për udhëzimin e tyre dhe i tha atij për t'u kthyer në shtëpi, të vazhdojë predikimin, dhe të jetë i durueshëm me të metat e tyre. Tufejl respektuar të Dërguarin(Salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe në vitet që do të vijnë shumë familje në fisit të tij pranoi Islamin nën drejtimin e tij të pacientit dhe pas Betejës së Hendekut, ai dhe fisi e tij emigroi në Medinë, ku mori pjesë në shumë takime që ai dhe ata. Tufejl u martirizua më në fund në armiqësi e AlJemames.

SWAID, SON Samit'S përqafon ISLAMI

Një prej besimtarëve të hershëm ishte Swaid, bir Samit së. Swaid ishte një poet i disa këmbë nga Jethrib kështu që kur ai u takua me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai citoi atij disa nga fjalët e Llukmanit. Profeti pohoi vërtetësinë e tregimit të tij, por i tha të riut se ai kishte diçkashumë më mirë dhe vazhdoi të recitonte disa vargje të Kuranit. Swaid dëgjuar me kujdes për fjalët e saj, të cilat prekën zemrën e tij dhe ai e përqafoi Islamin, pa një mendim të dytë. Swaid u vra gjatë Betejës së Bu'ath në vitin e njëmbëdhjetë të pejgamberllëkut.

$ KAPITULLI 21 karakteristikat e muslimanët e hershëm

Ata që e përqafoi Islamin në vitet e para ishin kërkues të së vërtetës dhe nga natyra, i drejtë dhe i ndershëm.

Të jetosh në Mekë në atë kohë ishin një grup njerëzish të quajtur "Ahnaf". Për ta adhurimi i idhujve ishte i pështirë. Ata u përpoqën të mirën e tyre për të ndjekur rrugën e atit të tyre të madh, profetit Abraham, por pavarësisht nga besimi i tyre se Zoti është Një, kishte pak tjetër të majtë të fesë së Ibrahimit për të udhëzuar ata dheajo ishte në këtë grup të njerëzve që Sa'id, djali Zejdi i përkisnin.

Othman, djali Maz'un kishte abstenuar nga alkooli shumë kohë para ardhjes së Islamit. Pas përqafimit të Islamit ai dëshironte për të jetuar jetën e një i vetmuar, megjithatë Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) e bindi atë ndryshe.

Një tjetër karakteristikë e muslimanëve në fillim ishte se asnjëri prej tyre ishin nga hierarkia Koraysh, e cila shkaktoi turpin e atyre që nuk besuan. Allahu citon tallje e tyre në Kuran, kur ata u tha besimtarëve:

"A janë ata që All-llahu e favorizon mes nesh?"

Kurani Kapitulli 6 ajeti 53

Pas reflektimit, ai kujton se pasuesit e profetëve të mëparshme kanë qenë, në pjesën më të madhe, ato konsiderohen nga disa të jetë në buzë të ulët dhe të parëndësishme të shoqërisë. Kurani i Shenjtë kujton se Këshilli i Profetit Noes i tha Noeut:

"Ne e shohim pasuesit tuaj janë asnjë, por lowliest mes nesh,

dhe mendimi i tyre nuk është për t'u konsideruar.

Ne nuk shohim se ju superior për ne, përkundrazi, ne e konsiderojmë ju gënjeshtarë. "

Kurani Kapitulli 11 vargu 27

Ndjekësit e hershëm të Profetit Jezusit ishin edhe të natyrës së njëjtë të drejtë dhe të ngjashme në status dhe dishepulli i tij kryesor, James ishte i njohur si "James Vetëm".

$ KAPITULLI 22 hierarkisë së KORAYSH

Për të fituar një kuptim më të mirë të udhëheqësve dhe pozitën e tyre brenda fisit të Koraysh gjatë këtyre viteve të hershme të Islamit, ai duhet të dinë rolin e këtyre njerëzve të shquar, sepse secili prej tyre ishte i destinuar për të luajtur një rol të rëndësishëm në një mënyrë ose në një tjetër në vjet që pasoi:

Kujdestari i Qabesë dhe rojtar i çelësat e saj ishte Othman, bir i Talha së, ndërsa familja e besuar për të parë pas mirëqenien e pelegrinëve ishte Nuwfal, nën drejtimin e Harith, birit Aamir, ndërsa ai ishte përgjegjësi e Shq- Abbas për t'i pajisur ata me ujë.

Këshilltari i Koraysh ishte Jazidi, djali Rabia El-Esved nga fisi i Asad. Megjithatë, kur erdhi nevoja për një arbitër, Ebu Bekri u thirrur.

Shefi i fisit të Umayyah ishte Ebu Sufjani, i cili ishte edhe bartës i saj standarde.

Gjatë kohës së luftimeve, biri Waleed, Mugires nga fisi i Makhzum ishte përgjegjës për organizimin e çështjeve kamp. Ai gjithashtu urdhëroi kalorësinë, por kur djali harb Umayyah vdiq, Ebu Sufjani është menduar të mos jetë mjaft i aftë për të marrë komandën, kështu që pozicioni i është dhënë Waleed.

Amr, bir i Hisham, ishte një, pushtet-kërkuar riu ndikim i fisit Makhzum. Ai ishte nipi i Mugires dhe nipi i Waleed, kryetar tani moshuarit e fisit të tij.

Omar nga fisi Koraysh i Adi ishte oficeri ndërlidhës. Ai do të vendoset mbi çështje të rëndësishme të tilla si racë.

Bestytni ishte i shfrenuar, dhe interpretuesi shefi i ogure ishte Safwan, një tjetër bir i Umayyah.

Zyra e thesarit u administruar nga djali i Harith, Kais 'nga fisi i SAHM.

Kryetar i fisit të Hashimit ka qenë Ebu Talibi, më vonë do të pasohet nga famëkeq Ebu Lehebit.

Është e rëndësishme të kujtoni që fiset e Hashimit dhe Umayyah ishin njësoj të shquar. Për shumë vite ata kishin qenë xheloz njëri-tjetrit dhe rivalitet akute ekzistuar mes tyre.

$ KAPITULLI 23 KOMANDA për të predikuar

Tre vjet pas Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) mori Shpalljen e parë, Allahu e urdhëroi atë për të zgjeruar predikimin e tij publikisht duke thënë:

"Bërtit, pra, atë që ju jeni të urdhëruar

dhe të kthehet larg nga të pabesët.

Ne të mjaftojmë ty kundër atyre që tallen,

dhe ata që e ngriti nga perëndi të tjera All-llahut,

në të vërtetë, ata së shpejti do të dinë.

Në të vërtetë, Ne e dimë gjoks juaj tërhiqet nga ajo që thonë ata. "

Kurani Kapitulli 15 ajeti 94-97

Numri i të konvertuarve ishte rritur në mënyrë të qëndrueshme, shumë prej të cilëve ishin të afërmit e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Megjithatë, ka pasur disa që zgjodhi për të fshehur besimin e tyre për momentin. Për shembull Al-Abbasi, i cili në disa raste e ardhshme ka luajtur një rol të rëndësishëm në mbrojtjen e muslimanëve.Al-Abbas njoftoi vetëm publikisht konvertimin e tij pak para hapjes së Mekës. Gjithashtu, ne kujtojmë se gruaja e Al-Abbas 'Umm Fadl ishte zonja e dytë për të përqafuar Islamin dhe ai ngriti ndonjë kundërshtim për konvertimin e saj.

Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka marrë një zbulesë thënë atij:

"Paralajmëron fisit tuaj dhe farefisit tënd më të afërm,

dhe të jeshë i butë ndaj besimtarëve që të pranuan ty. "

Kurani Kapitulli 26 vargu 214-215

ai mendonte për mënyrat në të cilat ai mund të më të mirë të përmbushur këtë komandë. Ai e dinte se ai mund të presin rezistencë nga disa anëtarë të familjes së tij dhe të fisit kështu që ai përfundoi në mënyrën më të mirë për të paraqitur në Njëshmërinë e Allahut të tyre do të jenë të ftuar të gjithë së bashku dhe pastaj të flasin me ta. Dhe kështu, Dyzetë e pesë Ftesatu shpërndanë të fiseve të Hashimit dhe Al Mutalibit, i biri i Abd Munaf.

Të xhaxhallarët e Profetit, Ebu Talibi, Hamza, Al-Abbas dhe Ebu Lehebi arriti me të ftuar të tjerë dhe Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u foli atyre në lidhje me Islamin. Pastaj Ebu Lehebi iu drejtua pjesëmarrësve duke thënë: '' Këta janë xhaxhallarët dhe kushërinjtë tuaj, ju duhet të dini se farefisin tënd nuk janë nënjë pozicion të përballoj të gjitha arabët. Gjithashtu, ju duhet të mbani mend se të afërmit tuaj janë të mjaftueshme për ju, dhe në qoftë se ju ndiqni traditën e tyre do të jetë më e lehtë për ta për t'u përballur me fiset e tjera Koraysh mbështetur nga arabët e tjerë. Në të vërtetë, unë kurrë nuk kam dëgjuar për këdo që ka sjellë më shumë dëm të vëllezërve të tijse ti. "I Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) mbeti i heshtur. Pastaj Ebu Lehebi u ngrit duke thirrur," host juaj ka yshtur ty! "Mbasi mysafirët e Profetit u ngrit dhe u largua.

Në një rast tjetër, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i ftoi vëllezërit e tij së bashku për një vakt. Sapo po mbaronin së ngrëni, Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk humbi kohë për të adresuar atyre duke thënë: '' O bij të Abd El Mutalibit, unë e di asnjë arab i cili ka ardhur në popullin e tij menjë mesazh fisnik. Unë kam sjellë ju më të mirë të kësaj bote dhe të ardhshëm. All-llahu ka urdhëruar mua që të ju ftojnë për të Tij. Pra, kush do të më ndihmojë në këtë çështje, vëllai im, ekzekutues tim, dhe pasardhësin e duke qenë midis jush? "

Heshtja ra rëndë mbi mbledhjen dhe askush trazuar, atëherë, Ali i ri u ngrit dhe shkoi në anën e Profetit dhe tha, "Profeti i All-llahut, unë do të jetë ndihmës tuaj në këtë çështje." Pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) vuri dorën e tij në anën e pasme të qafës Aliut dhe tha, "Kjo është e miavëllai, ekzekutuesi im, dhe pasardhësi im midis jush. Dëgjoni atë dhe i binden atij. "Ka qenë një shpërthim i qeshur nga mysafirët e tij që tani iu kthye Ebu Talibi dhe tha me tallje:" Ai ka urdhëruar që ju të dëgjoni për djalin tuaj dhe i binden atij! "

Profeti vazhdoi: "O Koraysh, të shpëtuar veten nga zjarri, o njerëz të fisit të Beni Ka'b, të shpëtuar veten nga zjarri, O Fatime, bija e Muhamedit, të shpëtuar veten nga zjarri, sepse unë nuk kam asnjë fuqi për të mbrojtur ju nga All-llahu në çdo gjë ".

Ebu Talibi pastaj tha, "Ne e duam për t'ju ndihmuar, të pranojë këshillën tënde dhe të besojnë në fjalët e tua. Këto janë kushërinj tuaja që keni mbledhur së bashku dhe unë jam një prej tyre, por unë jam më e shpejtë për të bërë atë që ju pëlqen. Bëni atë që ju kanë qenë të urdhëruar. Unë do të të mbrojë dhe të mbrojë ty, por unë nuk mund ta lë fenëi Abdul-Mutalibit. "Ebu Lehebi u kthye te Ebu Talibi dhe i tha:" Betohem në Allahun se kjo është një gjë e keqe. Ju duhet të ndalet atë para se të tjerët. "Ebu Talibi u përgjigj:" Betohem në Allahun për të mbrojtur atë si kohë që unë jetoj! "

Dashuria dhe Besnikëria e Ebu Talibit, Hamza, dhe Al-Abaz ndaj Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka mbetur i padiskutueshëm, kështu që nuk ishte e habitshme se Ebu Talibi nuk e kundërshton kthimin e fëmijëve të tij, Aliu, Xhafer, dhe Safiah. Safiah kishte pesë motra të tjera, por ato nuk ishin aq të përgatitur endepër të bërë një angazhim Por gruaja e Al-Abbas ', Umm Al Fadl e kishte përqafuar Islamin menjëherë pas Lady Hatixhes.

THE FTESË PËR KORAYSH

Profeti (salla Allahu alihi ishte selam) lindi në mendje zbulesa e fundit që e ka urdhëruar atë për të paralajmëruar fisin e tij dhe vëllezërit e kështu që ai u ngjit në majë të Safas - malore e cila Lady Agari kishte dikur ngjitur shekuj më parë, në kërkim të ujit - dhe e quajti Koraysh për të ardhur dhe për të dëgjuar mesazhinai solli, dhe në mesin e atyre të cilët erdhën për të dëgjuar ishte askush tjetër përveç xhaxhait të tij Ebu Lehebit.

Heshtja ra mbi turmën, si Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti, "Nëse unë do të ju them se pas kësaj kodre ka qenë një ushtri e madhe, do të më besonit edhe mua?" Pa asnjë hezitim ata u përgjigjën: "Po, ju kurrë nuk kanë qenë të njohur për gënjeshtër!" Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka vazhduar,"Atëherë unë ju bëjë thirrje për të dorëzuar All-llahut, sepse në qoftë se ju bëni një ndëshkim të ashpër do të ndodhë." Turma që sapo kishte dëshmuar për vërtetësinë e Profetit humbur shqisat e tyre, u bë thellësisht të fyer dhe u largua. Ebu Lehebi bërtiti, "mund të ju do të vdisni! A keni na thirri së bashku për një gjë të tillë!"Mbasi ajetit u dërgua poshtë:

"Qoftë i shkatërruar Ebi Lehebi duart e, dhe ai të zhduket! (111: 1).

ArmiqësiaEARLY FIZIKE ndaj muslimanëve

Në mënyrë për të shmangur fyerjen e rëndë të atyre që nuk besojnë, sahabet shpesh do të ofrojë lutjet e tyre në luginat paqësore që shtrihen jashtë Mekës. Ajo ishte në një rast të tillë, kur Sa'ad, djali i Ebu Waqqas ", në shoqërinë e disa miqve të tjerë, kanë qenë në mes të thënë lutjet e tyre se disakalimtarë nga Meka erdhi nëpër to. Të kalimtarët nuk mund të rezistojë tundimit për të bërë fun, kështu që ata filluan të tallje dhe të fyesh ato.

Provokimi përkeqësuar deri në atë masë që ajo u bë e vështirë për të zotët për të vazhduar me lutjen e tyre. Kuptohet, besimtarët ishin shumë të mërzitur me këtë ndërhyrje të pajustifikuar, kështu që ata pyetën se pse ata nuk ishin të kënaqur për të lënë ato vetëm për të ofruar lutjen e tyre në paqe. Mekasit kishin shpresuarprovokimi i tyre do të provojë të frytshme dhe shumë shpejt situata doli jashtë kontrollit pas së cilës ka pasur një shkëmbim të goditjeve.

Gjatë trazira, Sa'adi ka ndodhur me shikim mbi tokë dhe pa nofullën e një deve hedhjen atje. Ai e mori atë, e goditi, dhe plagosur një prej mekasve; kjo ishte hera e parë që gjaku ishte derdhur nga një musliman.

Më vonë, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e nxjerra nga takimi, ai u tha ndjekësve të tij se ishte më mirë që të jetë i durueshëm me idhujtarë deri që Allahu ka urdhëruar ndryshe.

Jo shumë kohë më pas, në vitin e pestë pas profetësisë, sahabet ishin të bekuar me ofertën e përdorimit të Arkam-it, shtëpia ndodhet pranë malit Safa. Në të fundit ata kishin një vend të madh të mjaftueshme në të cilën për të mbledhur dhe të ofrojnë lutjet e tyre në paqe dhe siguri, larg nga armiqësore pajustifikuartaunts e Koraysh.

$ KAPITULLI 24 KORAYSH DHE Ebu Talibi

Profeti Muhamed, (salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk do të ishte penguar nga gjithnjë e rezistencës ndaj Mesazhi që ai solli, dhe vazhdoi predikimin e tij, duke i ftuar të gjithë ata që do të dëgjojnë të Islamit. Megjithatë, ai ishte thellësisht i pikëlluar dhe i shqetësuar se shumë shfaq mohojnë atë, kur ai u tha atyrese ajo që ai solli ishte prej All-llahut. Pas kësaj, Allahu zbriti ajetin e mëposhtëm që ka thënë i Dërguari (salla Allahu alihi ue sel-lem) se nuk ishte ai që besuan, por ajo ishte ajetet e All-llahut:

"Ne e dimë se çfarë ata thonë ju trishton.

Kjo nuk është që ju se ata përgënjeshtrojnë;

por mizorë përgënjeshtruan argumentet e All-llahut. "

Kurani, Kapitulli 6 ajeti 33

I tillë ishte zemërimi i Koraysh që një shtet i armiqësive të hapura filluan të shfaqen. Postblloqe janë ngritur përgjatë rrugëve kryesore në Mekë për të paralajmëruar pelegrinë dhe tregtarët për të mos dëgjuar një njeri me emrin Muhamed i cili pretendoi të jetë i Dërguari i All-llahut dhe të predikuar kundër idhujve të tyre. Megjithatë, Korayshllogariti keq dhe paralajmërimet shërbeu për të ngjall kureshtjen e shumë udhëtarë dhe në fakt ndihmoi në përhapjen lajmin e ardhjes së Profetit. Nuk ishte një vizitor në Mekë që nuk kishin dëgjuar për të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe kur ata u kthyen në shtëpitë e tyre në pjesët e largëta të Arabisëdhe më tej ata morën me vete lajmin Koraysh kishte tentuar për të shtypur, emri i Profetit ishte gati për t'u bërë një fjalë familje; një temë e bisedës.

Koraysh u zemëruar nga predikimi i Profetit në disa akuza. Ata e urrenin faktin që ai predikonte kundër idhujve të tyre, sepse idhujt akomodohen në dhe rreth Qabes tërhequr pelegrinë nga mijëra çdo vit. Tregton fitimprurës të tilla si gdhendje idhujve, pasuri thënë, dhe si i tyre luajti një rëndësirol në ekonominë e Mekës dhe ata nuk duan që situata të ndryshojë.

Megjithatë, Shtëpia e shenjtë së bashku me qytetin e saj ishte krijuar për adhurimin e Krijuesit, madje edhe para krijimit të Ademit dhe të njerëzimit. Së pari engjëjt kishin ndërtuar atë, atëherë ajo u rindërtua më vonë nga ana e xhinëve dhe restauruar nga Profeti Ibrahim.

Ka pasur edhe ata që kalonte në folklorin e traditat e tyre idhujtare të cilët, për shkak të krenarisë, kanë refuzuar të pranojnë vlerën e saj. Për këtë sektor, fakti që etërit e tyre e kishte parë të arsyeshme që të praktikojnë dhe të ruajnë folklorin ishte arsye e mjaftueshme për ta për të vazhduar në të njëjtën mënyrë. Si i tillëata nuk ishin të përgatitur për të vënë në pikëpyetje vërtetësinë e trashëgimisë së tyre, por ata zgjodhën që verbërisht të mbrojtur traditën etërit e tyre shpikur.

Allahu flet për njerëz të tillë duke thënë:

"Kur u thuhet atyre:

"Ejani tek ajo që ka zbritur Allahu, dhe të Dërguarit,"

ata thonë: "Neve na mjafton që është ajo që gjetëm te prindërit tanë!"

Edhe sikur prindërit e tyre nuk dinin asgjë dhe nuk ishin të udhëzuar. "

Kurani Kapitulli 5 ajeti 104

THE MBËSHTETJA E Ebu Talibi

Ebu Talibi pakushtëzuar ofroi mbështetjen e tij dhe dashuria e tij për të nipit të tij mbeti i vendosur. Ebu Talibi nuk do të argëtojë një fjalë kundër tij dhe ishte gjithmonë mbështetës i tij i fortë kur u ngrit nevoja.

Një ditë, në dëshpërim, një grup me ndikim Koraysh afrua Ebu Talibin për të kërkuar atë për të bindur nipin e tij për të ndaluar duke predikuar kundër idhujve të tyre. Megjithatë, Ebu Talibi shmangur duke i dhënë një përgjigje të drejtpërdrejtë dhe nuk bënë asgjë.

Pas një kohë Koraysh realizuar vizitën e tyre të Ebu Talibit ishte e pafrytshme në mënyrë që ata vizituan atë përsëri, por këtë herë vizita e tyre ishte më i fuqishëm. Këtë herë ata folën me ashpërsi atij duke i kujtuar atij gradën e tij dhe nder duke i thënë: "Ebu Talibi! Ne kemi kërkuar që ju të flisni me nipin tuaj por junuk e kanë bërë këtë. Ne betohem se as nuk do të lejojë të parëve tanë për të fyer, mënyra jonë e qortoi, ose zotat tanë fyer. Ju duhet të ndalojë atë, ose përndryshe ne do të luftojmë që të dy prej jush! "Duke dorëzuar ultimatumin e tyre kanë mbetur në të njëjtën mënyrë në të cilën ata erdhën.

Ebu Talibi shkoi menjëherë te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), për të raportuar bisedën alarmante dhe i tha: "O biri i vëllait tim, ki mëshirë për mua, dhe veten, nuk barrën më me shumë se unë nuk mund ta duroj." Caringly, por pikëllohen me kërkesën, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj,"Betohem në Allahun, në qoftë se ata ishin në gjendje të më jepni diellin në dorën time të djathtë dhe hënën në time të majtë në shkëmbim për braktisjen time e në këtë mënyrë para se Ai e ka bërë atë fitues, ose unë kam vdekur për shkak të tij, unë kurrë nuk do ta bëjë këtë. "

Ebu Talibi mund të shohin mërzitur thellë e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe si i sigurt se ai ishte i misionit të tij profetik se ai u përgjigj: "O bir i vëllait tim, shko, thonë se çfarë ju do, sepse Allahun unë kurrë nuk do të t'ju braktisë për çdo llogari. " Nga kjo deklaratë është kuptuar se si një çështjee përshtatshmërisë Ebu Talibi ishte në mesin e muslimanëve të cilët fshehur besimin e tyre. Ebu Talibi nuk ishte sharjet nga zotat guri idhull të Koraysh, ai u betua nga Allahu, dhe u betua për të mbështetur Profetin në misionin e tij - kështu që ajo që më besojnë deklaratë është atje se sa kjo. Ajo është gjithashtu në miraton deklaratënpër të përqafuar Islamin i cili është, "Nuk ka zot tjetër përveç Allahut, Muhammedi është i Dërguari i Tij."

THE KORAYSH vazhdojnë në duke u përpjekur për të fituar mbështetjen e Ebu Talibit

Koraysh ishin këmbëngulës në përpjekjet e tyre për të fituar mbështetjen e Ebu Talibit së. Në përpjekjen e tyre shkuan tek Ebu Talibi të marrë së bashku me ta një të ri, djalë inteligjent me emrin e Amara, birit Al Waleed i cili ishte bir i Mugires. Ata i thanë Ebu Talibin që kishin sjellë atij një, të rinjtë fortë inteligjenteqë ai mund të marrë një bir zëvendësues dhe e pyeti në këmbim të jepet nipin e tij, Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili qëndronte kundër fesë së tyre dhe kishte sjellë në lidhje me konflikte sociale, dhe ishte kritike e jetesës së tyre. Ata i thanë Ebu Talibin se nëse ai ishte dakord, ata do të marrin Muhamedindhe ta vrasin atë dhe t'i japë fund vështirë të tij. Ebu Talibi ishte i zemëruar dhe i tha: "Çfarë lloj i volitshëm është kjo? Ju do të jepni djalin tuaj për të rritur dhe unë jam të ju jap djalin tim në mënyrë që ju mund të vrasin atë! Pasha Allahun, propozimi juaj është diçka me të vërtetë e pabesueshme!" Në atë moment Al Mutim, bir i Adi ndërhyriduke pretenduar se Koraysh ka qenë i drejtë në propozimin e tyre për shkak se qëllimi i tyre ishte për të shpëtoj atë nga probleme të vazhdueshme - por ai donte të tjerët e kuptuan se Ebu Talibi ishte i vendosur të refuzojë propozimet e tyre.

$ KREU KUSHTET 26 PRE-ISLAMIKE në Jethrib

Hebrenjtë kishin emigruar Al-Hixhazit nga Siria për t'i shpëtuar persekutimit të Bizantit dhe Asirisë shumë vite para ardhjes së Islamit. Nga shkrimet e tyre ata ishin gjithashtu të vetëdijshëm se ajo ishte në rajonin e Hixhazit që presin profeti do të vijë dhe çdo fis shpresonte se ai do të lindinnga e tyre, por koha kishte kaluar dhe tani ata kishin, për pjesën më të madhe, të bëhet laik, edhe pse krenari në përkatësinë e tyre etnike është ende i vlerësuar në masë të madhe. Megjithatë, disa u intermarried me arabët, por ata vazhduan të shikoni poshtë mbi fqinjët e tyre arabë perceptuar ata të jenë analfabetë dhe prapaidhujtarët. Megjithatë, gjatë kalimit të kohës, fiset çifute shpërndanë dhe numri i tyre u zvogëlua, duke lënë pas tyre një fragment të njerëzve.

Sekularizmi ishte e zakonshme në mesin e atyre që kanë mbetur, edhe pse një pakicë fetare ekzistonte ende. Judenjtë ishin gjithashtu e njohur edhe për transaksionet e tyre të aftë të biznesit përmes të cilave kishin grumbulluar pasuri të madhe.

Pas përmbytjes shkatërruese në Jemen, kur diga e Al Arimit ia plas, fisi arab jemenas i Banit Kahlan lënë atdheun e tyre për të zgjidhur në Jethrib. Bani Kahlan ndarë veten në dy fise të emëruara sipas dy vëllezërit - Evs dhe Khazraj dy prej të cilëve ishin bijtë e Tha'labah - dhe me kalimin e kohës e tyrePopullsia u rrit dhe kaloi dy se e hebrenjve dhe arabëve të tjerë. Megjithatë, ka pasur fërkime mes dy fiseve dhe mosmarrëveshjet u ngrit ndjekur nga gjakmarrja.

Të gjitha nuk ishte mirë brenda komunitetit hebre si korrupsioni ishte i shfrenuar. Ka pasur një rënie të mprehtë në moralin më së shumti në një prej prijësve të tyre të quajtur Fityun. Fityun uzurpuar pushtetin e tij në një mënyrë të tillë që e turpëron se e hej-ditën kur ata kishin qeverisur Arabe Jethrib nuset-të-të u detyruanpër të fjetur bashkë me të një natë më parë martesën e tyre, ndërsa udhëheqësve të tjerë hebrenj nuk ka bërë asgjë për të parandaluar atë nga të kënaqshme epshin e tij, por që ishte shumë shpejt për t'i dhënë fund.

Kur erdhi koha për motrën e Malikut, djali Ajlan për t'u martuar, Malik ndjerë i turpëruar nga ajo që ishte gati për të ndodhte atë. Pra, në ditën para dasmës së saj, motra e tij, të veshur me fustan e saj martesor, e bëri rrugën e saj në shtëpinë e Fityun të shoqëruar nga vëllai i saj i maskuar si një mjek femër. Para Fityunmund të përfitojnë e motrës së Malikut, Malik kapi në befasi, vrau, dhe pastaj iku në sigurinë e fisit të Ghassan në Siri kryetar i të cilit ishte Abu Jabillah. Kur Ebu Jabillah dëgjuar nga mënyrat korruptuar e Judenjve ai dhe luftëtarët e tij ishin krejtësisht të zemëruar dhe u nisën me Malik prapanë Jethrib me qëllim të vënë gjërat drejtë.

Pas arritjes në Jethrib, Abu Jabillah nderuar krerët arabë me dhurata të bukura dhe ftoi udhëheqësit hebrenj të bashkohen me ta në një festë. Gjatë festës Ebu Jabillah dhe luftëtarët e tij mundi udhëheqësit hebrenj dhe të gjithë u vranë. Pra, ajo ishte nga ajo kohë e tutje se hebrenjtë humbur kontrollin e Jethribitdhe fiset e Evs dhe Khazraj bënë qeveritarët e saj.

Koha kaloi dhe çifutët, në pozicionin e tyre të dobësuar, konsiderohet më e kujdesshme për aleat veten me fiset tani forta pagane arabe Evs dhe Khazraj. Megjithatë, hebrenjtë, duke e konsideruar veten të jenë populli i zgjedhur i All-llahut, nuk e pëlqyen faktin se ata ishin tani mirënjohës për të arabëve paganë dhe të gjithashumë shpesh fjalë të mprehta u shkëmbyen. Shumë ishin herë që ata do të tallen me arabët me lajmin se një profet ishte gati për të ardhur dhe se All-llahu do t'i vrasë për shkak të idhujtarisë së tyre ashtu si kishte bërë për popullin e Adit dhe Themudit.

Ka pasur edhe raste të tjera kur Judenjtë fetare do të flasin për aleatët e tyre për fenë e tyre; thanë të besimit të tyre në një Zot dhe në jetën pas vdekjes. Aleatët e tyre gjeti çështjen e që u ringjall prej të vdekurit e vështirë për të besuar në mënyrë që hebrenjtë u tha atyre se kur erdhi profeti aido të konfirmojë të vërtetën e materies. Ideja e ardhjes së një profeti ngjallur si kureshtje dhe gjithashtu kapjen e arabëve të Jethribit, në mënyrë që ata pyeti ku ai do të shfaqen dhe u tha në drejtim të atdheut të tyre stërgjyshore, Jemen, e cila gjithashtu gjendet në të njëjtin drejtim tëMeka.

THE Gjakmarrja

Për shumë vite ka pasur një grindje në mes të një Awsite caktuar dhe Khazrajite fisi, dhe me kalimin e kohës më shumë fise, duke përfshirë hebrenjve të Jethribit, ishin tërhequr në grindje. Tre betejat tashmë ishte zhvilluar me humbje në të dyja anët dhe tani një e katërta ishte i pashmangshëm. Në një përpjekje për të forcuar e tyrepozita, fisi Evs e dërgoi një delegacion në Mekë për t'i kërkuar Koraysh për krah me ta kundër Khazraj.

Ndërsa ata ishin duke pritur për vendimin, Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) shkoi te delegacionit dhe e pyeti nëse ata do të donte për të dëgjuar diçka më të mirë se ajo që ata janë duke kërkuar. Delegacioni u pyetën se çfarë kishte në mendje pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u tha atyrerreth Islamit dhe misionit të tij, pastaj recitoi disa vargje të Kuranit.

Pasi ai mbaroi recitimin, një djaloshi, të quajtur Iyas, bir i Muadh-it, kujtoi turp e Judenjve dhe u ngrit dhe tha: "Pasha Allahun, kjo është më e mirë se ajo që ne po e kërkojmë!" Shpërthim spontan Iyas 'mërzitur me udhëheqësin e delegacionit që kap një pjesë të vogël të rërës dhe e hodhi atë nëfytyra e tij duke thënë: "Kjo është e mjaftueshme! Pasha jetën time, kemi ardhur këtu për të kërkuar diçka tjetër se sa kjo!" I riu u bë i qetë dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u largua.

Ndërkohë, Koraysh mori vendim se nuk ishte në interesin e tyre më të mirë për të marrë palët në grindje dhe kështu delegacioni u kthye në Jethrib, pa ndihmën e tyre dhe beteja e Bu'ath pasuan.

Jo shumë kohë pas kthimit të tyre Iyas vdiq, por u shtri në shtratin e vdekjes së tij ata që ishin përreth tij konfirmoi se fjalët e tij të fundit janë shpenzuar në lavdërimin dhe lartësimin e Allahut, duke dëshmuar të Njëshmërisë së Tij. Dhe kështu që ishte se, Iyas u bë personi i parë që vdesin në Jethrib si një musliman.

Kjo nuk ishte shumë kohë pasi që tregtarët dhe pelegrinët kthehen nga Meka sjellë më shumë lajme të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) në Jethrib, fjala përhapet shpejt dhe gjithë qytetit është duke folur rreth tij. Hebrenjtë dëgjoi me vëmendje raportet dhe të njohur të vërtetën në Profetitduke predikuar, por për pjesën më të madhe, ata nuk mund të sjellë veten për të argëtojë fakti se ai ishte Profeti i pritur gjatë për shkak se ai nuk ishte një çifut.

$ KAPITULLI 27 trazira në Mekë

THE DËSHTIMI I mekasit të njohin vlerën e Pejgamberit

Në këto ditët e para të Islamit, ata që e kundërshtuan Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe mesazhi i tij u verbuar nga arrogante, traditat e tyre të padobishme idhujtare dhe krenari. Megjithatë çuditshme sa mund të duket, kur ai erdhi për të marrë betimin solemn ose kur ata dëshironin që njerëzit të marrin ato seriozisht,Arabët preferoi të betohen në All-llahun në vend se zotat e tyre pagane

Për shumë vite pagane, shoqëria materialiste vuajtur për çdo llogari. Ata morën asnjë përfitim për përkushtimin e tyre ndaj idhujve dhe korrupsionit është i tepruar në çdo formë. Gratë u trajtuan si qenie njerëzore dhe të pavlefshme dhënë rrallë të drejtat e tyre. Padrejtësi, vrasje, dhe vjedhje, mes depravities tjera,ishin të shfrenuar. Megjithatë, edhe pse këto të trishtuar të shtetit, e patolerueshme e çështjeve vazhdoi, ata që e kundërshtuan Pejgamberin, (Salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk do ta njohin apo të pranuar se çfarë të Dërguarin, (Salla Allahu alihi ue sel-lem), të cilin ata e kishin deri të vërtetuar kohët e fundit për të pasur një karakter të ndershëm dhe i drejtë,solli dhe praktikuar një standard shumë më të mirë, më të lartë të jetës për të gjithë; një standard, ku drejtësia dhe lumturia mbizotëroi. Por më e rëndësishmja, ata hodhën poshtë lajmin se kishte jetë pas vdekjes ku ata do të mbahen përgjegjës për mosbesimin e tyre në Njëshmërinë e Krijuesit të tyre dhe për të cilatnuk ka as dënimi i përjetshëm apo shpërblime të pandërprerë përjetshme të Parajsës me paqen e saj të vazhdueshme dhe lumturi.

Fakti i çështjes është se ata nuk e njohin vlerën e vërtetë të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) si shpirtërisht dhe materialisht.

ANGER DHE RESTMENT

Zemërimi dhe pakënaqësi ndaj mesazhit Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), solli vazhdoi të intensifikohen në Mekë, si numri i pasuesve të tij filloi të rritet. Një ditë, siç ka thënë Pejgamberi (salla Allahu alihi ishte lem) hyri në rrethinat e Qabes në Hixhr Ismaelit, një grup i atyre që nuk besuanu mblodhën dhe indulged në vërejtjet që shpifin për të. Megjithatë, ai nuk i kushtoi vëmendje dhe ka vazhduar ta bëjë rrugën e tij nëpër të Qabesë, ku ai puthi Gurin e zi pastaj vazhdoi për tavaf Qaben.

Hera e parë që ai kaloi nga Hixhr Ismaelit, jobesimtarët thërrisnin në atë në një mënyrë shumë fyese, poshtërues. E njëjta gjë ndodhi në raundin e tij të dytë dhe të tretë, por në raundin e tretë si ata filluan të tallen dhe bërtiti vërejtjet e tyre të rreme ai u ndal dhe tha: "O Koraysh, do të dëgjoni mua?Në të vërtetë, për atë që mban shpirtin tim në dorën e Tij, unë ju sjell therje. "Mosbesimtarët heshti me këtë deklaratë të papritur, dhe heshtja fluturoi si një peshë e rëndë mbi tubimin.

Pas një kohe heshtja është thyer nga ata që kishin qenë më të helmët me shpifje e tij, dhe në një çuditërisht të butë tonin ai iu drejtua Profetit Muhamed, (salla Allahu alihi ue sel-lem) duke thënë: "Shkoni ju rrugë, atin e Kasim, sepse All-llahu ju nuk jeni një budalla injorant. " Së shpejti jobesimtarët filluanme keqardhje dobësinë e tyre të momentit dhe u zotua se nuk do të lejojë një situatë si kjo të përsëriten.

Në një rast tjetër Utaiba, bir i Abi Lehebi e iu afrua Pejgamberit, salla Allahu alihi ue sel-lem, në mënyrën më sfidues dhe bërtiti, "Unë nuk besuan në atë që ju keni sjellë!" Pastaj ai u bë i dhunshëm, grabitur këmishën e Profetit dhe e pështyu në fytyrën e tij, por pështymë e tij nuk kanë arritur në fytyrën eProfeti. Mbasi, Profeti, salla Allahu alihi ue sel-lem, thirret zemërimin e Allahut mbi Utaiba si ai u lut: "O Allah, të vendosur njërin prej qenve të tu të tij."

Diku pas Utaiba dhe shokët e tij Koraysh përcaktuar për Sirinë dhe u ndal për të pushuar në një vend të quajtur Ez-Zarqa, kur papritmas një luan afrua udhëtarët dhe Utaiba bërtiti një frikë e madhe, "Mjerë për mua, kjo luan me siguri do të gëlltisë mua ashtu siç Muhammad lut. Ai ka vrarë mua në Siri, ndërsaai është në Mekë! "Dhe luani nxituan përpara dhe e shtypi kokën Utaibah por le shokët e tij të vetëm.

THE Turpi Arabët tallje DHE URREJTJA E PROFETIT

Ka pasur tetëmbëdhjetë Arabët turpi në tallje e tyre dhe urrejtjen e Pejgamberit, domethënë:

Abdul Uzza biri i Abdul Mutalibit (babai i Utbah), i njohur më mirë si Ebu Lehebi;

Utaibah birin e Ebu Lehebit;

Al Awra Arwa vajza e djalit Harb Umayyah dhe motra e Ebu Sufjanit, i cili ishte gruaja e Ebu Lehebit, i njohur më mirë si Ummu Jameel;

Amru, bir i Hishamit, i biri i Al Mugires Al Makhzumi më mirë i njohur si Ebu Xhehli (babai i Al Hakam);

Utba bir i Rabia;

Shu'be, bir i Rabia;

Al Waleed, bir i Utbah;

Umayyah bir i Khalefët;

Ukba i biri i Ebi Mu'ait;

Bir Ubej i Khalefët;

Al Akhnas bir i Shareeq Al Thakifi;

Abdul Uzza, bir i Khatl;

Abdullah, bir i Sa'adi, birit të Ebi Sarh;

Al Harith, bir i Thaqil, birit të Uehb;

Maqis, bir i Sababah;

Al Harith, bir i Talatil;

Gruaja i liruar i djalit Hati s

Sa i përket atyre që talleshin, Allahu zbriti ajetet:

"Bërtit, pra, atë që ju jeni urdhëruar dhe largohu nga të pabesët.

Ne të mjaftojmë ty kundër atyre që tallen,

dhe ata që e ngriti nga perëndi të tjera All-llahut,

në të vërtetë, ata së shpejti do të dinë.

Në të vërtetë, Ne e dimë gjoks juaj tërhiqet nga ajo që thonë ata. "

Kurani 15: 94-97

ABU Xhehli - BABAI i injorancës

Amr, bir i Hisham, ishte një, pushtet-kërkuar riu ndikim i fisit Makhzum. Ai ishte nipi i Mugires dhe nipi i Waleed, kryetar tani moshuarit e fisit të tij.

Amr kishte grumbulluar pasuri të konsiderueshme dhe ishte, për ata që nuk e kishte fituar zemërimin e tij, mikpritës dhe kishte shpresa të mëdha për t'u bërë shefi i ardhshëm i fisit kështu që ai gabimisht shikuarat Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem), si një kërcënim të mundshëm për të ardhmen e tij .

Amr ishte gjithashtu një njeri duhet të kemi frikë, sepse ai ishte i njohur për mizorinë e tij ndaj atyre që guxuan të kalojnë rrugën e tij, dhe se tani përfshirë Profetin Muhamed, (salla Allahu alihi ue sel-lem), si dhe pasuesit e tij. I tillë ishte urrejtjen e tij e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe mesazhin e tij, dhe mospërfilljepër jetën e ardhshme, se ai kishte qenë në mesin e atyre që janë përgjegjës për ngritjen e rrugëve-blloqe në Mekë.

Kur anëtarët e fisit të vet Amr e përqafoi Islamin Zemërimi i tij u bë aq e hidhur se ai persekutuar ata pa mëshirë; kjo ishte për shkak të kësaj që Amr u bë i njohur për sahabet, si "Ebu Xhehli" - "babai i injorancës" dhe gruaja e tij mbështetës "nëna e tërë të injorancës".

Një ditë në vitin e gjashtë pas profetësisë, siç ka thënë Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) u ul vetë në këmbët e kodrës së Safa, Ebu Xhehli kapur sytë e tij dhe kapi me mundësi për të shfaqur sjelljen e tij të urryer. Ai shkoi nëpër të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe nënjë mënyrë tejet abuzive, fyer atë në një mënyrë shumë bazë. Pastaj, ai mori të mbajë një gur dhe e goditi Profetin mbi kokën e tij duke shkaktuar atë për të rrjedh gjak, por Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte i durueshëm, ai nuk e lejoi veten të provokuar, dhe shkoi në shtëpi. Mendjemadhësisë, Ebu Xhehli ndjeu aikishte bërë një përshtypje të mirë për një parti e Koraysh mblodhën pranë Hixhr Ismaelit dhe u kthye me ta ekzaltohej në atë që ai e perceptuar të jetë triumfi.

Hamza, xhaxhai i ri i Profetit, i njohur për disponimin e tij të butë, pavarësisht nga fakti se ai ishte rritur në një njeri shumë të fortë, kishte qenë larg në një ekspeditë gjuetie dhe sapo ishte kthyer në Mekë. Si ai hyri në qytet, Hamza u prit nga një grua e moshuar i cili kishte shërbyer dikur Abdullah tani personit të vdekur,Djali Judan dhe i tha atij për shpërthim neveritshme Ebu Xhehli së.

Kur Hamza mësuar të abuzimit, ndezur zemërimi rrit thellë brenda qenies së tij të butë dhe ai bubulloi drejt ende ekzaltohej Ebu Xhehli dhe shokët e tij i gëzuar që ishin ende mbledhur rreth Hixhr Ismaelit. Me të parë Ebu Xhehli, Hamza ngriti harkun e tij të gjuetisë mbi kokën Ebu Xhehli dhe e goditi me forcëtë gjithë kurrizin e tij duke thënë: "Si guxojnë ju. Do të fyesh atë! E di se unë jam i fesë së tij dhe betohen atë që ai betohet. Goditi mua tani, nëse ju mund të!" Ata që ishin ulur u ngrit për t'u bashkuar me të tjerët në mbështetje të Ebu Xhehlit, por Ebu Xhehli nuk e zgjodhi hakmerrem duke thënë: "Le të rrijë, për All-llahun, unë fyenMuhamed në një mënyrë të vrazhdë. "

I tillë ishte urrejtja Ebu Xhehli për Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe mesazhi i tij, se ai ishte për të vdekur në mosbesim. Megjithatë, kur lajmi i lindjes së Profetit arriti atë mbi dyzet vjet më parë, ai kishte qenë aq i ngazëllyer që ai liroi një skllav femër, dhe për këtë akt fisnik, çdo të hënë -ditë në të cilën Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka lindur - Allahu në mëshirën e Tij redukton dënimin e tij në Xhehennem.

Po atë ditë Hamza në muajin e Dhul Hijja gjashtë vjet pas profetësisë, shkoi tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe përqafoi Islamin zyrtarisht pasi ka mbajtur besimin e tij të fshehur nga Koraysh për shumë vite. Tani që Hamza ka njoftuar se ai kishte përqafuar Islamin, Koraysh ishin në mëdyshjepër të vazhduar me sjelljen e tyre ligësitë. Ata e kuptuan nga tani e tutje ata do të duhet të përgjigjen për atë për veprimet e tyre, kështu që ata rishikuar taktikat e tyre, sepse askush nuk donte të kalonte rrugën e Hamzës.

THE Egërsinë e Ebu Lehebit dhe gruas së tij

Ebu Lehebi dhe gruaja e tij, Umm Jameel, jetonin në përpjekje që ata morën për të përpiqen për të nënçmojmë ose të dëmtojë Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem). Umm Jameel mori kënaqësi të madhe në mbledhjen e gjemba të mprehta dhe mbjelle ato gjatë natës përgjatë rrugëve më të frekuentuara nga Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) nëshpresoj se e plagosur atë. Mirëpo, All-llahu bëri që gjembat të bëhet aq i butë si rëra dhe e bekoi atë me shikim të tillë sy të etur se ai mund të shohin edhe gjatë errësirës së natës kur ai mund gjatë ditës.

I tillë ishte urrejtja e tyre i pajustifikuar i Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) se Ebu Lehebi urdhëroi bijtë e tij Utbah dhe Utbayah për divorc Zonja Rukiyah dhe Ummu Kulthum, e bija e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) para se martesat e tyre ishin konsumuar , atëherë presion mbiLady Zejneb babai-in-ligj për të bërë djali i tij të bëjë të njëjtën gjë. Megjithatë, burri Lady Zejneb së, Al-As të dashur të saj dhe refuzoi, duke thënë se ai nuk kishte dëshirë që të martohet me një tjetër.

Ishte gjatë këtyre kohëve të vështira të cilat All-llahu dërgoi poshtë një kapitull të shkurtër që fliste e ndëshkimit në jetën e përjetshme të Ebu Lehebit dhe gruas së tij.

"Vdisni duart e Abi-Lehebit, dhe ai të zhduket!

Pasuria e tij nuk do t'i mjaftojë as atë që ka fituar;

ai do të digjen në një zjarr flakërues,

dhe gruaja e tij, ngarkuar me dru zjarri, do të ketë një litar të përdredhur rreth qafës së saj! "

Kurani Kapitulli 111

THE REAGIM e Umm Jameel

Kur Umm Jameel dëgjoi Revelacionin, urrejtjen që ajo strehon ndaj Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka arritur një lartësi të re. Në një bujë të dhunshme ajo e sforcuar shtyp e saj prej guri dhe u drejtuan drejt Qabes ku ajo pritet të gjetur Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Si ajo hyri kufijve të saj ajo e kapi shikimin e Ebu Bekrit dhe u ngjit tek ai duke kërkuar, "Ku është shoku yt!" Ebu Bekri u marrë në befasi, ai e dinte mirë, të cilit ajo i referohet, por ajo nuk e kishte parë Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili ishte ulur afër tij.

Umm Jameel vazhdoi ranting saj, "Kam dëgjuar se ai ka satirized mua, nga All-llahu, nëse unë e kishte gjetur atë këtu unë do të kishte shkatërruar gojën e tij me këtë shtyp. Në të vërtetë, unë nuk jam poet më të vogël se ai!" Pastaj ajo recitoi një të shkurtër, degraduese rimë ajo e kishte shkruar rreth tij, pastaj u largua.

Ebu Bekri u kthye tek Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe e pyeti nëse ai nuk mendonte se e kishte parë atë. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) informoi Ebu Bekrin se ajo nuk e kishte, sepse All-llahu në mëshirën e Tij tek ai e kishte fshehur personin e tij nga prania e saj. Pastaj Profeti (salla Allahualihi ue sel-lem) komentoi në rimë e saj duke tërhequr vëmendjen e shokut të tij për përdorimin e fjalës "mudhammam" që ajo kishte zgjedhur për të përdorur, thotë çoroditur, e cila është në kundërshtim me "Muhamed", që do të thotë vlerësoi. Ai pastaj komentoi, "A nuk është për t'u habitur se lëndimet Koraysh përpiqen të shkaktojnëjanë shtrembëruar larg nga unë? Ata mallkojnë dhe satirizoj Mudhammam, ndërsa unë jam Muhamedi. "

$ KAPITULLI 28 Një përpjekje për ryshfet

Utbah, bir i rabia së, i përkiste fisit të shams, Abdu Shems ishte vëllai i Hashimit dhe ishte ai që, së bashku me shquarit e fisit Koraysh, tani u takuan për të diskutuar se si ata mund të merren më mirë me Profetin (salla Allahu alihi wa sel-lem). Gjatë rrjedhës së takimit Utbah sugjeroi se ndoshtaProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), mund të anojnë të pranojë dhurata të caktuara dhe privilegje në këmbim të heshtjes së tij. Por kishin ata kontrolluan në thellësitë e zemrave të tyre, të gjithë do të ketë qenë në dijeni se ai nuk ishte si ata dhe kurrë nuk do të pranonte një ryshfet, pa marrë parasysh se si është paraqitur. Megjithatë, të gjithë ishin tëi mendimit se çdo njeri e kishte çmimin e tij, në mënyrë që ata të vendosur shpresa të mëdha, me propozimin Utbah-së, duke thënë se ata do të jenë të përgatitur për të ofruar atë absolutisht asgjë që ai mund të dëshironi si shpërblim në këmbim të heshtjes së tij.

Ata kishin arritur vetëm një marrëveshje e tyre, kur një vizitor vonë u bashkua me takimin dhe tha në takim se ai sapo e kishte parë Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), i ulur vetëm pranë Qabes. Ata ranë dakord se tani është një kohë e mirë për qasje atë me propozimin e tyre dhe si Utbah ishte i lidhur me të,ata e zgjodhi atë të jetë përfaqësues i tyre.

Utbah bëri rrugën e tij drejt të Dërguarit (salla Allahu alihi ue sel-lem), pas së cilës Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka shprehur kënaqësinë e tij duke parë atë, e përshëndeti dhe e ftoi atë që të ulen dhe të flasin. Kur Utbah u ul Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), shpreson se ai mund të ketë ardhurtë mësojnë për Islamin, por Utbah vazhdoi për të thënë, "Nipi im, ti je njëri prej nesh, nga fisi fisnik, një pasardhës i paraardhësve mirën. Ju keni ardhur për fiset tona me një çështje të rëndësishme që ndan me ne. Ju keni denoncuar zakonet tona, fyer zotat tanë dhe feve tona, në mënyrë që të dëgjoni për mua, sepseUnë kam ardhur tek ju me disa propozime, ndoshta ju mund të pranojë një prej tyre. "

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u pikëllua shumë, por dëgjoi nga të mirësjelljes si ai kurrë nuk u kthye njeri larg, si Utbah vazhdoi për të përshkruar ryshfet. "Nëse kjo është e para që ju doni, ne jemi të përgatitur për të kombinuar pronat tona dhe të bëjë që ju të një të pasur mes nesh. Nëse është e nderoj që ju dëshironi, nedo të bëjë që ju shefin tonë me pushtet të plotë dhe absolut. Nëse kjo është lidershipi, ne do të ju bëjë lider tonë dhe në qoftë se Fryma ju shihni vjen tek ju dhe ju nuk mund të shpëtoj veten e tij, atëherë ne do të gjeni një mjek për të kuruar ju. "

Pas Utbah përfundoi paraqitjen ryshfet e tij, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) mori një zbulesë të re nga All-llahu;

"Në emër të Allahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit.

Ha Mim.

Një dërgimin poshtë nga Mëshirshmi, Më i Mëshirshmi.

Një Libër, ajetet e të cilit janë të shquar,

Kur'an arabisht për një popull që di.

Ajo mban përgëzues dhe një paralajmërim,

por shumica e tyre ia kthyen shpinën dhe nuk e dëgjojnë.

Ata thonë: "Zemrat tona janë të mbuluara nga ajo në të cilën ju na telefononi,

dhe në veshët tanë kemi shurdhim është. Dhe midis nesh dhe jush është një perde.

Pra, punojnë (si ju do të), dhe ne jemi duke punuar. "

Kurani 41: 1-5

Bukurinë bindëse e recitimit nga Kurani, të mbajtur vëmendjen e Utbah në habi kur ai u ul të përkulur mbi duart e tij prapa shpinës së tij. Ndërsa ai dëgjoi tej ai dëgjoi për krijimin e qiejve dhe tokës. Pastaj dëgjoi të profetëve të dërguar popullit arrogant e Adit, dhe të popullit krenari Themudit. Ai mësoi se të gjithë, por disa nga qytetarët e tyre refuzuan të dëgjojnë Mesazhin All-llahu i kishte dhënë profetëve të tyre, kështu që me përjashtim të atyre që besuan, ata iu nënshtruan dënimeve të llojit të ashpër në këtë botë dhe dënim pastaj edhe më të madh në Jeta përjetshëm.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) vazhdoi recitimin e tij me vargje që tërhoqi vëmendje shenjave të shumta na rrethojnë dhe të përfunduar me:

"Ndër shenjat e Tij janë nata dhe dita, dhe dielli dhe hëna.

Por mos përuluni para diellit apo hënës

më tepër sexhde para Allahut,

i cili ka krijuar ata të dy,

në qoftë se ajo është ai që ju e adhuroni. "

Kurani 41:37

Sapo Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) mbaroi recitimin, ai ra përmbys kokën e tij mbi tokë në ekzaltimit dhe falënderim. Pastaj u ngrit duke thënë: '' O (Utbah) babai i Waleed, ti ke dëgjuar atë që ju keni dëgjuar, tani është deri në ju për të vendosur. " Është raportuar gjithashtu se pas dëgjimitajetin e mësipërm Utbah nuk mund të mbajnë atë dhe vuri duart mbi grykën e Profetit.

Dielli kishte filluar të vendosur dhe shokët Utbah kishte pritur me durim për kthimin e tij. Nuk ka dyshim se shpresat e tyre ishin të lartë sa ai kishte qenë me Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem), për një gjatësi të konsiderueshme të kohës. Megjithatë, kur ai u kthye u goditur nga shprehja e ndryshuar mbi fytyrën e tij dhee pyeti se çfarë kishte ndodhur. Utbah u tha atyre se ai kishte dëgjuar një recitim që ishte unike e bukur por ajo nuk ishte as poezi, as që ishte fjalët e një shortarin, as magji. Ai i këshilloi shokët e tij për të bërë që ai qëllim, i cili nuk ishte për të ardhur në mes Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem)dhe puna e tij. Pastaj ai u betua në Allahun se fjalët që ai sapo kishte dëgjuar do të pranohet nga shumë si një lajm të mëdha.

Utbah menduar më e kujdesshme se gjaku i tij nuk duhet të jetë në duart e tyre dhe të komentuar në qoftë se arabët e tjerë ishin për të vrarë atë, atëherë përgjegjësia do të pushojë mbi ta. Megjithatë, në qoftë se nipi i tij do të bëhet i suksesshëm, ai do të qeverisin ato dhe fuqia e tij do të jetë fuqia e tyre, kështu që ata do të përfitojnë.

Shokët Utbah e përqeshën atë ashpër dhe i tha atij se ai kishte qenë i magjepsur, por të gjitha Utbah tha ishte: "Unë ju kam dhënë mendimin tim, të bëjë çdo gjë, ju lutem." Koraysh u zemëruar nga këshillat e tij, kështu që ata vendosën që të flasin për të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) veten e tyre në mënyrë që nuk ka fajin përveprimet e tyre në të ardhmen mund të jetë e bashkangjitur me ta, kështu që ata dërguan për të.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), gjithnjë shpresë e udhëhequr fisin e tij ndaj Allahut, shkoi tek ata me nxitim. Së shpejti ai e kuptoi se nuk e kishte thirrur për të, sepse zemrat e tyre ishin kthyer te All-llahu, e jo e kundërta ishte rasti. Koraysh qortoi atë duke thënë se kurrë më parë ka pasur një Arab trajtohenato në një mënyrë të tillë, fyen perënditë e tyre, zakonet e tyre, si dhe traditat e tyre. Edhe një herë, një përpjekje për të heshtur e tij ishte bërë si ata mbështetën ofertën e bërë më parë nga Utbah.

Sapo Koraysh përfunduar ofruar ryshfet e tyre, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u kthye me ta në mënyrën e tij të zakonshme të butë duke thënë, "Unë jam as i çmendur, as nuk kërkoj nderin midis jush, as lidershipin. All-llahu i ka dërguar mua si Lajmëtar për ju dhe ka zbritur një libër meKomanda që duhet të ju jap lajmin e mirë, por edhe një paralajmërim. I përcjell mesazhin e Zotit tim dhe ju këshilloj. Nëse ju pranoni atë që unë kam sjellë ju, ju do të merrni bekime në këtë botë dhe në botën tjetër, por në qoftë se ju refuzojnë atë që unë kam sjellë, atëherë unë do të pres me durim për Allahuntë gjykojë mes nesh ".

Koraysh, të zhgënjyer thellë me përgjigjen e Profetit i tha atij të largohet. Por, para se ai u largua, ata përbuzje i tha atij se nëse ai ishte me të vërtetë i Dërguari i All-llahut që ai do të duhet të provojë atë për ato me diçka që do të bëjë jetën e tyre më të lehtë.

Kërkesa e tyre e parë ishte se ai duhet të lusin Allahun për të hequr malet që rrethojnë Mekën dhe të nivelit vendin që do të rrjedhin lumenj nëpër atë ashtu siç bënë në Siri dhe Irak. Kërkesat e tyre të vazhdueshme, kur tjetër ata kërkuan që Ksay të ringjall prej së vdekurish, së bashku me disa nga paraardhësit e tyre,duke thënë se ata do të pyesin se çfarë Ksay nëse Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë është e vërtetë apo false, por ata e dinin se ai kurrë nuk ka gënjyer. Ata vazhduan duke thënë se nëse ai ishte në gjendje të sjellë në lidhje me kërkesat e tyre, atëherë, dhe vetëm atëherë, mund të bindur se ai ishte që ai tha se ishte, dhe në afërsi të All-llahut.

Me respekt, Profetit, salla Allahu alihi ue sel-lem, u përgjigj se ai nuk ishte në këtë llogari ka qenë i dërguar. Ai u tha atyre se ai ishte dërguar për të përcjellë mesazhin e All-llahut dhe se ata ishin të lirë ose të pranojë mesazhin, ose në qoftë se ata ishin të bindur, e kundërshtojnë atë dhe të presin aktgjykimin e Allahut.

Me të dëgjuar përgjigjen e tij, Koraysh ndryshuar taktikat e tyre duke thënë se në qoftë se ai nuk do të kërkojë për këto gjëra, atëherë pse të mos kërkojë diçka për veten e tij. Ata i thanë atij që të lusin Allahun për të dërguar një engjëll për atë që do të konfirmonte të vërtetën e predikimit të tij, si dhe për kopshte dhe kështjella me thesaret prej ari dheargjendi për veten e tij. Por Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) përsëriti përgjigjen e tij.

Koraysh vazhdoi të përqesh Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), duke i kërkuar në qoftë se Zoti i tij e dinte se ai do të jetë i ulur në mesin e tyre dhe se ata do t'i bëjmë këto pyetje. Tallje e tyre vazhdoi si ata e pyetën se pse, në qoftë se Allahu e kishte njohur këto pyetje do të ishin të kërkuar, nuk kishte udhëzuar Aiatë se si të përgjigjem dhe të them atë çfarë ai ishte duke shkuar për të bërë me ta në qoftë se ata refuzuan Mesazhin që ai solli.

RAHMAN

Fjala "Rahman" do të thotë "mëshirues", dhe është një nga atributet e shumta të Allahut. Koraysh re "Rahman", ka ndodhur në fillim të çdo kapitulli të Kuranit kështu që në një përpjekje për të diskredituar thashethemet Zbulesës ishin përhapur se Pejgamberi, salla Allahu alihi ue sel-lem, ka marrë mentorim nëarti i poezisë me një burrë nga Jemames quajtur Rahman.

Kur tjetër ata u takuan me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), e kapën me mundësi ta qortoj atë akoma më tej duke thënë, "Ne kemi dëgjuar recitimin juaj është mësuar për ju nga një njeri prej Jemames quajtur Rahman - ne nuk do të besojmë në Rahman! Ne e kemi bërë të qartë qëndrimin tonë për ju Muhammad,dhe betohen në All-llahun se ne nuk do t'i largohet nga ju në paqe dhe nuk heqin dorë në trajtimin tonë prej jush deri sa të kemi shkatërruar ose ju, ose ju na keni shkatërruar! "

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte gati për të lënë, kur Abdullah, djali Umayyah nga fisi i Makhzum respekt bërtiti: "O Muhammed, populli yt po ju ofruar disa propozime -! Ju keni hedhur poshtë të gjitha Së pari, ata kërkuan për veten e tyre , atëherë ata kërkuan që ju të pyesni për veten tuaj!Ata kanë kërkuar edhe ju ngutjen disa nga ndëshkimi që ju keni folur në lidhje me to. Pasha Allahun, unë nuk do të besoj ty deri sa shoh ju të marrë një shkallë, rritet ajo, dhe për të arritur qiellin, pastaj të sjellë katër engjëjt që të dëshmoni se ju jeni ajo që ju kërkoni, dhe madje edhe atëherë unë dyshoj nëse unë do të besojju! "

Me të dëgjuar këtë vërejtje e fundit Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) është thellësisht i pikëlluar për shkak se ajo ishte bërë nga Abdullah, i biri i tezës së tij Atikah cili kishte quajtur djalin e saj pas vëllait të saj të dashur, i ati i Profetit, që do të thotë "rob i All-llahu ".

All-llahu dërgoi vargjet Profeti që përgjithmonë do të regjistrojnë përbuzjen dhe refuzimin e liderëve Koraysh:

"Si e tillë, Ne të dërguam ty me radhë në një popull, para të cilit të tjerët kanë kaluar larg

në mënyrë që ju të recitojë atë që Ne të shpallëm ty.

Por ata mohuan të mëshirshëm (Rahman).

Thuaj: "Ai është Zoti im. Nuk ka zot tjetër pos Tij.

Në Atij Kam vënë besimin tim, dhe Atij i drejtohem. "

Në qoftë se vetëm një Kur'an ku malet janë vënë në lëvizje,

ose toka çahet çahet, ose të vdekur folur për të.

Jo, por All-llahu është çështje krejt.

A ata që besojnë e dinë se kishte dashur All-llahu Ai mund të kishte udhëzuar të gjithë njerëzit?

Sa për ata që nuk besuan, për shkak të asaj që ata bëjnë,

fatkeqësia nuk do të pushojë për t'i poshtëruar,

ose alights pranë shtëpisë së tyre

derisa premtimi i All-llahut vjen.

All-llahu nuk shkel premtimin e vet. "

Kurani 13: 30-31

"Ata gjithashtu thonë,

"Si është e mundur që kjo Dërguari ha dhe ecën për tregjet?

Pse është dërguar asnjë engjëll poshtë me të për të na paralajmëruar?

Ose, pse ka asnjë thesar hedhur atij,

ose një kopsht për të haje? "

Dhe mizorë thonë,

'Njeriu që ndiqni është siguri magjepsur. "

Kurani 25: 7-8

"Ata thonë:" Ne nuk do të besojmë ty derisa

ju bëni një të folur i papërmbajtur pranverë nga toka për ne,

ose, derisa ju vetë një kopsht me hurma e me rrush

dhe do të bëj që të dalin lumenj të folur i papërmbajtur me ujë të bollshëm në to;

ose, derisa ju shkaktojnë qielli të bjerë mbi ne në copa, siç keni pretenduar,

ose, si një siguri sjellësh All-llahun dhe engjëjt para;

ose, derisa ju të posedojnë një shtëpi zbukurime prej ari,

ose, të ngjitem në qiell;

dhe ne nuk do të besojmë për ngjitjen tënde derisa

ju keni sjellë poshtë për ne një libër që ta lexojmë. "

Thuaj: "I veçuar në madhëri Zotit tim! Unë jam tjetër pos një Dërguarit të njeriut? "

Kurani 17: 90-93

ABU Xhehli DHE STONE

Ebu Xhehli vazhdoi ta përqesh Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), pasi ai kishte lënë dhe u betua duke thënë: "Nesër, unë do të rrinë në pritë për atë me një gur të rëndë, dhe kur ai përkulet unë do të ndahet kafkën me të . më tradhtojë apo mbrojë mua - i la bijtë e Abdu Manaf bëjnë atë që u pëlqenpas kësaj! "

Mëngjesin tjetër, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u ngrit para agimit dhe e bëri rrugën e tij të zakonshme për të ofruar lutjen e tij në afërsi të Gurit të Zi në murin e Qabes. Koraysh kishte mbledhur tashmë dhe Ebu Xhehli, që mbante një gur shumë të rëndë të shkallëzuara si ai iu afrua Pejgamberit (salla Allahu alihiue sel-lem), i cili tashmë është zhytur përulësisht në lutjen e tij, me qëllim të përmbushjes së betimit të tij.

Para se Ebu Xhehli ishte në gjendje të merrni mjaft të ngushtë të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai u kthye përsëri në lemeri Vdekur. Dora e tij kishte filluar të thahet në gur ku ai ka rënë atë dhe u zhvillua aq shpejt sa ai mund. Koraysh nxituan drejt tij dhe e pyeti se çfarë kishte ardhur mbi të cilin rrinte thaato që ai kishte parë një deve të tmerrshme, me një kokë jashtëzakonisht të madhe, supet e mëdha dhe një grup të frikshëm të dhëmbëve që dukej sikur ishte gati për të ngrënë atë nëse ai vazhdoi.

Më vonë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë shokëve të tij se deveja ishte askush tjetër përveç Xhibrilit, dhe në qoftë se Ebu Xhehli e kishte vazhduar ai me të vërtetë do ta kapur atë.

THE Shpërfillje të Ebu Xhehli

Edhe pse Ebu Xhehli ishte dëshmitare e dhënë, të dorës së parë, shumë shenja ai ende vazhdoi në mani e tij egoiste. Ai tani mburrej para Koraysh se ai do të shtypur në anën e pasme e qafës së Profetit herën tjetër që ai e pa atë duke u falur.

Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), arriti në Qabe për t'u lutur Koraysh tërhoqi vëmendjen Ebu Xhehli për rastin. Megjithatë, si më parë, kur Ebu Xhehli iu afrua Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) me qëllim e tij e keqe, ai iku në lemeri, duke u përpjekur për të mbrojtur veten e tij meduart. Fiset e tjerë pyetën se çfarë kishte ndodhur pas së cilës ai e pranoi, "Si unë iu afruan atij, unë shikoi poshtë dhe pa një hendek të plotë të zjarrit dhe unë pothuajse ra në atë. Unë pashë një pamje të tmerrshme dhe të dëgjuar fluturon mjaft e krahëve që do të mbushin tokë! " Më vonë, kur janë raportuar fjalët e Ebu Xhehli iatij Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë shokët e tij se fluttering e krahëve, ku ato të engjëjve dhe se në qoftë se ai kishte ardhur ndonjë më afër tek ai se do të kishte shqyer gjymtyrë për gjymtyrë. Menjëherë pas ajeti i mëposhtëm është dërguar poshtë,

"Në të vërtetë, me siguri e njeriut është shumë i vrazhdë." Kuran 96: 6

$ KAPITULLI 29 AN-NADR, BIRI I AL HARTIH

Koraysh pranuar gjendja tani ishte përtej aftësinë e tyre për të rregulluar dhe pse An-Nadr, bir Harith-it, gjyshi i të cilit kishte qenë Ksay shquar, ishte bërë i njohur për shpifje e tij e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai i kujtoi Koraysh se Profeti (salla Allahu alihiue sel-lem), ishte rritur në mesin e tyre, si një person i pëlqyeshëm i njohur për qëndrimin e tij të shkëlqyer në shoqëri.

Nadar tani paralajmëroi Koraysh të jenë të kujdesshëm e akuzave të tyre, sepse ai ishte i sigurt se edhe ata e dinin se ai ishte as poet as magjistar. Ai u kujtoi atyre se edhe ata e dinin edhe rrugët e një magjistar dhe në asnjë mënyrë ai mund të përshkruhet si e tillë. Ai vazhdoi të këshillojë ata duke thënë se ata duhettë jenë të kujdesshëm për atë që thanë ata, pasi ai ndjeu një çështje serioze kishin ndodhur, i cili bëri thirrje për një ndryshim në taktikat e tyre, dhe kështu vërejtjet shpifëse qetësua për momentin.

@ TENTIM AN-NADR për të konkurruar me Pejgamberin,

salla Allahu alihi ue sel-lem

An-Nadr ishte një tregtar dhe kishte udhëtuar rrugët karvanit jo vetëm në Arabi, por në vende të largëta. Kurdo që ai ka arritur destinacionin e tij ishte zakon i tij për të kërkuar nga tregimtarët në treg dhe të dëgjojnë tregimet e tyre. Në një udhëtim të veçantë ai dëgjoi një tregim në lidhje me mbretërit e Persisë, të cilatmbi kalimin e kohës ka qenë embellished nga një tregimtar pas tjetrit, dhe kështu përrallë bëri një përshtypje të madhe mbi të.

Një ditë si Pejgamberi, salla Allahu alihi ue sel-lem, foli me një grup të njerëzve që ai u tha atyre tregime të tilla si për të cilat ata kurrë nuk kishin dëgjuar më parë, e brezave të shkuara dhe pasojat që kishin kaluar ato për shkak të refuzimit të tyre për të dëgjuar të tyre profet.

Nadr dhe Utbah ishin në mesin e mbledhjes dhe jo më herët kishte Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), përfundoi rrëfimin e tij, Nadr kërceu dhe u tha atyre se ai mund të tregoni atyre tregime të mira se këto, atëherë filloi të tregojë audiencën e tij rob rreth mbretërve të Persia, Rustum dhe Isbandiyar. Pasai përfundoi historinë Ai pyeti: "Kush është më i mirë në histori-thënë, Muhamedi apo unë?" Nga njerëz të tillë Allahu ka thënë:

"Ka disa njerëz të cilët do të blejnë flasin distracting,

të largojnë nga rruga e All-llahut, pa njohuri,

dhe të marrë atë në tallje;

për ata është një dënim i turpshëm "31: 6.

Dikush në mbledhjen sugjeroi se An-Nadr dhe Utbah vizitoni rabinët në Jethrib dhe i pyet ata në lidhje me tregimet Profeti sapo kishte thënë atyre. Kjo ishte një sfidë, aq Nadr dhe Utbah vendosi për udhëtim në Jethrib (Medinë), për t'u përballur me rabinët.

THE TRI PYETJE

Kur An-Nadr dhe Utbah arriti në Jethrib pyetën se ku ata mund të gjejnë rabinët dhe u dërguan për ta. Ata e pyetën: "Ju jeni popull i Tevratit, kemi ardhur tek ju për të pyetur se si ne duhet të merremi me një prej fiseve tona," dhe vazhdoi për të përshkruar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dheflasin për mësimet e tij. Rabinët heshti deri sa kishin mbaruar, atëherë foli duke i thënë: "Ju duhet të pyesni atë këto tri pyetje, në qoftë se ai përgjigjet të saktë, atëherë ai është një profet, por nëse ai nuk është në gjendje, atëherë ai nuk është dhe nga kjo që ju mund të formojnë mendimi juaj. "

Rabinët kërkuar vizitorët e tyre për të vënë në pikëpyetje Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të rinjtë të cilët u zhdukën nga njerëzit e tyre në ditët e lashta dhe më pas për ta pyetur atë rreth udhëtar të madh të cilët udhëtuan për në lindje dhe në perëndim. Pyetja e fundit që ata do të pyesin ishte rrethShpirti.

THE PROFETI vihet në dyshim, salla Allahu alihi ue sel-lem

An-Nadr dhe Utbah u kthye në Mekë dhe njoftoi të fisit të tyre shokët se rabinët e Jethribit kishte dhënë atyre tre pyetje të cilat do të përcaktojnë nëse janë apo jo Muhamedi ishte me të vërtetë i Dërguari i Allahut.

Kur ata arritën të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai dëgjoi pyetjet në heshtje dhe i tha atyre se ai do t'u japë atyre një përgjigje të nesërmen, sepse ai kurrë nuk foli për çështjet fetare pa marrë njohuritë e tij nëpërmjet engjëllit Xhibril. Megjithatë, kur ai i tha atyre se ai do t'u japë atyre një përgjigjenjë ditë më pas, ai nuk ka thënë "Insha-Allah", që do të thotë - ". gatshëm Allah" Të nesërmen erdhi dhe kaloi, por Gabriel nuk e kishte vizituar atë me përgjigjet.

ANGEL GABRIEL SJELL PERGJIGJET

Disa ditë kaluar dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) me durim ka pritur përgjigje për pyetjet thashethemet filluan të bollëk në çdo sektor. Pastaj në ditën e pesëmbëdhjetë, Angel Gabriel erdhi tek ai dhe ai e pyeti se pse ai nuk kishte ardhur më parë. Gabriel u përgjigj me një varg të ri ngaKuranin se ka thënë:

"(Gabriel tha :)" Ne nuk zbresin vetëm me urdhërin e Zotit tënd.

Atij i përket gjithçka që është para nesh dhe gjithçka që është pas nesh,

dhe çdo gjë që gjendet në mes, se Zoti yt nuk harron. "

Kurani 19:64

THE HISTORIA E RINJ besimtarëve në shpellë

Në përgjigje të pyetjes në lidhje me të rinjtë në shpellë, Gabriel lexohen Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) Vargjet që përshkruajnë me hollësi rrethanat e tyre në mënyrë që më vonë, kur An-Nadr, Utbah, dhe shokët e tyre erdhën tek ai ai ishte në gjendje të recitojë histori për ta.

Vargjet tregoi disa të rinjve të cilët kanë jetuar në një qytet të idhujtarëve. Të rinjtë, megjithatë, nuk ishin idhujtarët dhe i tha fisit shokët e tyre:

"Zoti ynë është Zoti i qiejve ei tokës.

Ne i bëjmë thirrje në asnjë zot tjetër përveç Tij;

(Sepse në qoftë se ne e bëmë), ne do të kemi folur outrageously (në mosbesim). "

Kurani 18:14

Atëherë të rinjtë sfiduar idhujtarët për të sjellë atyre një dëshmi për autoritetin e tyre për të adhuruar më shumë se një i kërkuar Perëndisë:

"A ka më mizor se ai që shpif gënjeshtër ndaj All-llahut?"

Kur'an, 18:15

Idhujtarët u kthye kundër të rinjve dhe ajo ishte atëherë se Allahu bëri zemrat e tyre me nocionin për të kërkuar strehë në një shpellë, ku ata do të jenë të sigurt. Duke qen e tyre së bashku me ta, të rinjtë u nisën për shpellës dhe me arritjen e tij All-llahu bëri që ata të bien në një gjumë të thellë.

"Ju mund të keni parë rritje ano dielli në drejtim të drejtë të shpellës së tyre,

dhe, e kur perëndonte largohej nga ata nga ana e majtë,

ndërsa ata ishin në një vend të gjerë të saj.

Kjo ishte një nga argumentet e All-llahut ....

Ju mund të keni menduar ata janë të zgjuar, ndërsa ata ishin të fjetur.

Ne i rotullonim herë në krahun e djathtë dhe në të majtë,

Qeni i tyre kishte shtrirë këmbët e para pranë hyrjes.

Sikur të kishe hasur ato që me siguri do të kishte bërë mbushur me terror

dhe kthyer shpinën mbi to në fluturim.

Si e tillë ne ringjallur tyre, në mënyrë që ata të mund të pyesin njëri-tjetrin.

"Sa kohë keni qëndruar këtu?" pyeti njëri prej tyre.

"Ne kemi qenë këtu një ditë, ose një pjesë e saj," ata u përgjigjën.

Ata thanë: "Zoti juaj e di më së miri se sa keni ndejur.

Le një nga ju të shkoni në qytet me këtë argjend (monedhë)

dhe le të kërkoni për atë që ka ushqim të pastër dhe për të sjellë dhënien prej saj.

Le të jetë i sjellshëm, por le të kuptojë askujt për ju është.

Sepse, në qoftë se ata paraqiten para jush, ata do t'ju mbysin me gurë,

ose t'ju kthejnë në fenë e tyre.

Atëherë ju kurrë nuk do të kesh mbarësi. "

Dhe kështu bëmë ata (jobesimtarët) të pengohen mbi ta,

në mënyrë që ata të mund të dinë se premtimi i All-llahut është i vërtetë

dhe se nuk ka asnjë dyshim për Orën.

Ata argumentuan midis tyre mbi këtë çështje,

pastaj (jobesimtarët) thanë, "Ndërtimi i një ndërtesë mbi ta (të jetë shenjë).

Zoti i tyre di më së miri se kush ishin ata. "

Por ata që mbizotëroi mbi këtë çështje ka thënë: "Ne do të ndërtojmë rreth tyre një xhami".

Kurani 18: 17-22

Sa i përket numrit të tyre, Revelation paralajmëroi se ka pasur një ndryshim të opinionit në mesin e atyre që kishin dëgjuar histori dhe se:

"Disa do të thonë:" Ishin tre, e qeni i tyre ishte i katërti ".

Të tjerët, hamendje, do të thonë:

"Ishin pesë, e qeni i tyre ishte i gjashti".

Dhe ende të tjerët: "Shtatë, e qeni i tyre ishte i teti"

Thuaj: "Zoti im e di më mirë numrin e tyre.

Me përjashtim të një pakice nuk di kush numrin e tyre. "

Prandaj, mos polemizoni me ta, përveç në polemikë të jashtme,

dhe mos pyet asnjë prej tyre në lidhje me ta. "

Kurani 18:22

THE HISTORIA E Dhul-KARNAIN

Përgjigja e pyetjes së dytë është zbritur Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) në ajetet e mëposhtme në lidhje me udhëtar të madh Dhul Karnain. Dhul Karnain ishte një mbret i Persisë besuar dhe i njohur për subjektet e tij si mbreti Kir. Ai nuk ishte, siç besohet gabimisht të jetë, AlexanderGreat cili ishte idhujtar. Mbreti Cyrus ishte një njeri i drejtë me një reputacion për të bërë vepra të mira. Në Bibël ai është përmendur si Koresh.

"Ata do të pyesin ty për Dhul-Karnain

Thuaj: "Unë do të lexojë për ju diçka prej kësaj historie.

Ne kemi vendosur atë në tokë dhe i dhamë mundësi për çdo send.

Ai u nis në një rrugë deri kur vendperëndimin e diellit,

gjrti se po perëndon në njëfarë burimii me lym të zi dhe aty e gjeti një popull.

'Dhul-Karnain, "Ne i thamë," ju duhet ta dënojë ata, ose t'i tregojmë mirësi. "

Ai u përgjigj, "të pabesit do të ndëshkojë.

Atëherë ai do të kthehet Zotit të vet e Ai e dënon atë me një dënim të ashpër.

Sa për ai që beson dhe bën vepra të mira

ai do të marrë një shpërblim të mirë në shpërblim

dhe ne do t'i japim në to a shpërblim të pasur

dhe do t'i flasësh me një komandë të butë. "

Pastaj ai ka ndjekur rrugën deri sa ai arriti vndlindjen e diellit,

ai e gjeti atë se po lind mbi një popull, që nuk i kemi dhënë ndonjë mbulojë prej tij me hije tyre.

Kështu, Ne të përfshirë në njohuri se çfarë ishte me të.

Pastaj ai ndoqi rrugën, kur arriti mes dy barrierat

ai gjendet në njërën anë të tyre, një komb i cili mezi mund të kuptojnë fjalën.

'Dhul-Karnain, "thanë ata," Shiko, Jexhuxhi dhe Mexhuxhi janë duke bërë shkatërrime në tokë.

Na ndërtuar një pendë midis nesh dhe atyre, dhe ne do të ju paguajnë haraç. "

Ai u përgjigj: "Atë që Zoti im më ka dhënë mua është më e mirë,

pra, të më ndihmoni me gjithë fuqinë tënde, dhe unë do të ndërtoj një pendë midis jush dhe tyre.

Më sillni copa të hekurit. " Pasi ai kishte barazuan midis dy shkëmbinjtë, tha ai, "Blow".

Dhe, kur ai bëri atë një zjarr, ai tha: "Më sillni bakër të shkrirë

kështu që unë mund të derdh mbi të. "

Pas kësaj ata mund as atë shkallë, as që përshkon atë.

Ai tha: "Kjo është mëshirë nga Zoti im.

Por, kur të vjen caktimi i Zotit tim është i ardhur, ai do ta bëjë atë pluhur.

Premtimi i Zotit tim është i sigurt. "

Në atë ditë, ne do të le të rriten në një tjetër, dhe i fryhet surit,

dhe ne do t'i mbledh të gjithë së bashku.

Atë ditë ne do të paraqesë Xhehennemin me jobesimtarët

sytë e të cilëve ishin të verbuar për të më kujtuar Mua dhe ata nuk ishin në gjendje për të dëgjuar. "

Kurani 18: 83-101

CONCERNING Shpirt

Lidhur përgjigje në lidhje me Frymës është shpallur:

"Të pyesin ty për shpirtin.

Thuaj: "shpirti është çështëje që i përket Zotit tim.

Me përjashtim të një njohuri pak të gjithë ju kanë dhënë asgjë. "

Kurani 17:85

Zbulesa lindi edhe përkujtesën:

"" Mos thuaj asgjë: "Unë do të bëj këtë nesër përveç (ju shtoni), nëse dëshiron Allahu".

Dhe, përmende Zotin tënd kur të harrosh dhe të thonë,

"Ajo mund të jetë se Zoti im do të më udhëzojë në diçka më afër për ndershmëri se sa kjo."

Kurani 18: 23-24

Jeta e Profetit ishte e mbushur me udhëzime dhe shembuj. Nuk ishte një herë një rast më vonë në profetësisë së tij, ku ai ofroi tri njësi e lutjes, kur nuk duhet të ketë qenë katër. Sikur ai nuk e bëri këtë lëshim, ne kurrë nuk do të kishte ditur se si për të korrigjuar gabimet tona kur ne bëjmë të njëjtën gjë. Lëshim i tij përthonë "inshaAllah" ishte gjithashtu një kujtesë shembullore për ne, përmes të cilit ne jemi të udhëzuar.

@ AN-NADR DHE Utbah KTHIMI me përgjigjet e rabinëve

Askush në Mekë kishte dëgjuar ndonjëherë për historinë e të rinjve në shpellë dhe Zbulesa re tërhequr më shumë njerëz në Islam. Sa për rabinëve të Jethribit, që me padurim prisnin për lajme për të arritur, dhe kur ai e bëri, ata pranuan vërtetësinë e përgjigjeve, por ata ende dëshirojnë të pyesëProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) më tej me çështjen e Shpirtit.

Edhe pse pyetjet An-Nadr dhe Utbah kishte sfiduar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), me u përgjigj dhe i pranoi që të jetë i saktë, zemrat e tyre mbetën të ngurtësuar.

Më vonë, pas migrimit të tij në Jethrib, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) është marrë në pyetje përsëri nga rabinët lidhje me shpirtin. Ata e pyetën: "kush" Pak është me të vërtetë njohuria gjithë ju keni qenë të dhënë "e përmendur shumë - ishte ajo për ta?"

Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) u tha atyre se ajo referuar atyre, pas së cilës rabinët kundërshtoi duke thënë se ata kishin qenë të dhënë njohuritë e tij në Tora. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) tha se njohja me të vërtetë ata ishin dhënë të mjaftueshme për të përmbushur nevojat e tyrenë qoftë se vetëm ata do të praktikojnë atë, por në krahasim me diturinë e Allahut, njohja e tyre ishte me të vërtetë i vogël. Ishte gjatë kësaj diskursi se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka marrë një tjetër Revelation qe informuar:

"Deri Gogun e Magogun të le të lirshme dhe të rrëshqas poshtë nga çdo shpat".

Kurani 21:96

Më vonë në profetësisë së tij, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë se shokët e tij pranë fundit të botës, Gogun, Magogun, dhe pasuesit e tyre do të avancojë me Liqenin e Tabariah në Palestinë. Ai vazhdoi të tregoni atyre se ata do të konsumojnë të gjithë e ujit të tij dhe më pas ProfetitJezusi - që do të ketë zbritur nga qielli - së bashku me Al Mahdi e tij do të jetë i rrethuar dhe vuajnë tmerrësisht nga stresi i urisë. Ai vazhdoi të tregojë se kur rrethimi arrin kulmin e saj, Profeti Isa dhe Al Mahdi do të lutet Allahut i cili do të krijojë krimbat në pjesën e prapme tëqafave të Gogu, Magogu dhe pasuesit e tyre, që do të shkaktojnë vdekjen e tyre mëngjes. Pastaj, Allahu do të dërgojë një tufë e shpendëve me qafë si të mëdha si ato të deveve për të kryer larg kufomat e tyre të urryer nuhatje.

Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), përcolli një lajm i mirë për shokët e tij se pas kësaj gjykimit, Allahu do të dërgojë shiun nga qielli i cili do të pastrojë tokën dhe toka do të sigurojë një bollëk të frutave për të gjithë të gëzojnë.

Pastaj, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë shokët e tij se ajo është, ndërsa muslimanët janë të gëzuar bekimet tilla që Allahu do të dërgojë një fllad i ëmbël, i butë për të marr me vete shpirtin e secilit dhe çdo njëri prej tyre, duke lënë vetëm ato që e mohuan prapa në tokë.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) përfundoi profecinë e tij duke thënë shokët e tij se pas vdekjes së besimtarëve, vetëm njerëzit më të turpshëm do të mbetet në tokë që do të bashkohesh në publik ashtu si gomarët për të gjithë për të parë dhe se ajo do të jetë e gjatë kësaj kohe që orë finaldo të fillojë.

$ KAPITULLI 30 PERSEKUTIMET

Ndërkohë, krerët Koraysh vazhduar armiqësinë e tyre të pamëshirshme në gradë ndaj muslimanëve të ndryshme. Nëse një convert ka ndodhur të jetë në mesin e hierarkisë së një fis, Ebu Xhehli do ta qortoj atë, atëherë tallje konvertimin para anëtarëve të fisit në masën që ai ka humbur respektin e tyre.

Xhaxhai i Othman birit të Affan përndjekurve nipin e tij të rëndë. Ai e mori për të detyrueshme atë në një rrogoz të gjethe palme dhe ndezur një zjarr nën atë.

Kur Umm Mus'ab dëgjuar konvertimit të birit të saj, ajo i nënshtrohet atij në uri dhe i nxorën jashtë nga shtëpia e saj, pasi që ai ishte torturuar gjerësisht aq shumë sa që ai u bë i shëmtuar.

Tregtarët vuajtur gjithashtu. Kur Ebu Xhehli zbuloi një tregtar kishte konvertuar ai dha urdhër që askush nuk duhet të merren me të. Si rezultat i kësaj, tregtari konvertuari nuk ishte në gjendje për të shitur mallra e tij dhe rrethanat e tij ishin ulur së shpejti me atë të një personi të varfër.

Të Freemen cilët pësuan shumica ishin konvertuar varfër që, në sytë e Ebu Xhehlit, ishin më pak të rëndësishme në shkallë shoqërore. Kur njëri prej tyre konvertohet rrihte ata pa mëshirë dhe të nxisim të tjerët të ndjekin shembullin e tij.

Sa për skllevërit convert përkasin Koraysh jobesimtar, kanë marrë më të keq dhe më të ashprat dënimi për gjendjen e tyre ishte deri tani më e dobët. Ndëshkimi tilla si rrahjeve brutale ndjekur nga korruptim të ushqimit dhe ujit ishin të zakonshme, por ndoshta dënimi më i rëndë ishte ai i të mbështetënposhtë mbi rërën përvëluese e nxehta të Mekës dhe duke e lënë robin ta durojnë ashpër ngrohjes e diellit pa lehtësim të edhe një gllënjkë të ujit.

Disa nga të konvertuarit e fizikisht më të dobët nuk ishin në gjendje të durojnë ndëshkimin e tyre të zgjatur dhe të detyruar të tërheq mbrapsht. Megjithatë, rikthimi i tyre nuk ishte nga zemra e tyre, por vetëm zhurmat bërë nga gjuhët e tyre. Ata që mbetën të pazbuluara do të ofrojë lutjet e tyre në fshehtësi, por ka pasur shumë njerëz të cilët nuk kanëprivilegji i intimitetit dhe pikëllimin e tyre në mos qenë në gjendje për të ofruar lutjet e tyre ishte e konsiderueshme.

BILAL, BIRI I kamata

Ndër ata që kanë vuajtur nga torturat e plazh djegur ishte Bilal, Hamamma dhe djali kamata, i cili kurrë nuk e kishte njohur atë që është si të jetë një njeri i lirë pasi ai kishte lindur në skllavëri.

Bilal ishte një skllav me prejardhje afrikane dhe në pronësi nga ana e bijve të Jumah. Kur lajmi i konvertimit Bilalit kapur vëmendjen e fëmijëve të Jumah, Umayyah, biri Khalaf i nënshtrohet atij në llojet më të rënda të ndëshkimit. Tortura ashprat Umayyah hartuar ishte për të marrë atë jashtë në shkretëtirëgjatë pjesës më të nxehta të ditës, hedhin atë poshtë në shpinë të tij në mënyrë që të vë banesë me rërë tashmë djegur, atëherë vendin e shkëmbinj të rëndë në krye të gjoksit Bilali për të parandaluar atë nga të lëvizin. Me një zë të plotë e urrejtjes ai do të bërtiste: "Ti do të qëndroj këtu deri sa ju ose vdesin ose të heqë dorë nga Muhamedindhe adhurojnë Al-Lat dhe el Uzas! "

Fuqia e besimit Bilali ishte me të vërtetë i madh, ai kurrë nuk i dha në kërkesat e Umayyah, dhe ai pësoi në ngrohjes padurueshme,, digjet, zëri i tij i dobët tendosura do të dëgjohet paksa duke thënë, "Një, Një!"

Në raste të tjera Bilal do të vuajnë të njëjtën torturën si Ebu Fakeeh Aflah, një rob të liruar dhe një litar do të vënë rreth qafës së tij dhe të rinjtë e Mekës do ta tërhiqni atë nëpër rrugët dhe kodrat e Mekës.

ABU Bakr liron Bilal

Ebu Bekri e kishte blerë tashmë dhe liroi gjashtë robërit besimtarë, kur një ditë ai erdhi nëpër Bilalit, ndërsa ai ishte duke u torturuar përsëri. Tronditur dhe shqetësuar shumë në duke parë atë në një gjendje të tillë të tmerrshme, ai shkoi drejt e në Umayyah kërkuar, "A ju mos kini frikë All-llahun që të trajtojnë këtë varfërnjeriu në një mënyrë të tillë! - sa kohë keni ndërmend të vazhduar si kjo "Me një tallje, Umayyah u përgjigj:" Ai është që ju të cilët kanë korruptuar atë -! shpëtojë atë nga ajo "

Pa hezitim Ebu Bekri bëri një ofertë. Bilal nuk ishte më e çdo përdorim për Umayyah, kështu që oferta u pranua dhe Ebu Bekri e mori Bilali në shtëpi me vete, ku ai ishte kujdesur për të, ushqyer mbrapa për shëndetin, dhe duke pasur parasysh lirinë e tij.

THE FAMILJA E Yasir

Yasir kishte emigruar në Mekë nga Jemeni, dhe atje ai u takua dhe u martua me një skllave me emrin e Sumayyah. Nga bashkimi i tyre lindi një djalë, të cilin e kanë quajtur Ammar.

Ammar kishte qenë ndër të konvertuarit e hershme në Islam dhe arriti të sjellë prindërit e tij në dele të saj. Të tre ishin nënshtruar të njëjtit lloj e torturës si Bilalit, por Yasir dhe Sumayyah do të bëhen martirë. Martirizimi Sumayyah më në fund erdhi kur Ebu Xhehli brutalisht fut shtizën e tij në trupin e saj dhe i vranëe saj.

Sa për Ammar torturimin e tij të vazhdueshme dhe shumë kërcënime janë bërë kundër tij, sepse ai nuk pranoi të të thënë gjëra abuzive për Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe të kthehet në adhurimin e Al Lat dhe el Uzas. Ammar duruar shumë forma të dënimit, dhe trupi i tij ishte i dobët dhe në një moment dobësieAi tha se me gjuhën e tij atë që nuk ishte në zemrën e tij për përndjekësit e tij. Ai ishte thellësisht i pikëlluar nga ajo që kishte thënë dhe shkoi tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të të treguar atij se çfarë kishte ndodhur. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ngushëlloi atë dhe menjëherë pas një ajet është zbritur të cilatthotë:

"Kush nuk i beson All-llahut pasi besuar

përveç atij që është i detyruar, ndërsa zemra e tij mbetet në besimin e tij

por ai që i hap gjoksin e tij për shkak të mosbesimit,

do të marrë zemërimin e Allahut

dhe për të tillë pret një dënim i fuqishëm "16:. 106

KHABBAB, Rob e Umm Ammar

Khabbab ishte robi i Ummu Ammar. Kur ai kthehet Koraysh e mori ta nënshtruar atë në shumë forma të torturës. Në një rast të tillë ata ndezën një zjarr, pastaj u përhap në prushin e tij djegur mbi tokë dhe e detyroi atë që të shtriheni në shpinë të tij. Për të shtuar për këtë, një nga torturuesit e tij vendosi këmbën e tij në mënyrë të vendosurnë gjoks Khabbab kështu që ai nuk mund të lëvizë derisa qymyr ishin djegur veten me hi, megjithatë, me bekimin e Allahut Khabbab mbijetuar.

Në vitet që pasuan, Khabbab foli Omerit rreth tij të torturës dhe i tregoi atij shpinën frikësuar tmerrësisht e cila ishte tani të bardhë dhe të ndërsyer si ajo e një lebroz.

LUBAINA DHE ZINNIRA, Nadia dhe Umm UMAIS

Lubaina ishte skllav i Omerit. Para konvertimit omar trajtimi i tij i ashpër i kthyer robërit e tij ishte e njohur mirë.

Omar ishte jashtëzakonisht të fortë, dhe kur ai zbuloi se Lubaina kishte konvertuar ai e rrahu atë derisa ai ishte i lodhur dhe pastaj tha, "Unë nuk kam ndalur nga keqardhje, por për shkak se unë jam i lodhur!" Lubaina mbajtur fort në besimin e saj dhe tha se pas rrahjes së saj të ashpër, "Nëse kjo nuk do të bind ty, All-llahu do tëtë marrë hak për mua! "

Zinnira ishte edhe një rob në pronësi të Omerit. Një ditë kur Ebu Xhehli ishte për vizitë Omar, ai e mori atë me vete për të rrahur atë. Zinnira u rrah në mënyrë të ashpër se ajo e ka humbur shikimin e saj.

Nadia dhe Umm Umais ishin ende dy skllevër tjerë, të cilët ishin në mesin e atyre që u torturuan, por kanë refuzuar t'ia lexonte.

Zonjat përmendura ashtu ishin në mesin e atyre të bekuar nga bujaria dhembshur Ebu Bekrit dhe u shpëtuan nga ai.

THE Kërkesë të disa prej sahabëve

Khabbab, djali i Al Aratt-së, dhe disa prej sahabëve shkuan për të vizituar Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), për t'u ankuar kundër persekutimit të tyre në rritje dhe kërkoni atë për të lutet për fitore ndaj agresorëve të tyre.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dëgjonte me simpati të përzemërta dhe të ngushëllohet me historinë e një njeriu që, shekuj më parë, ishte marrë rob nga armiku i tij dhe i tha të hiqnin dorë besimin e tij. Njeriu pranoi të heqë dorë besimin e tij dhe kështu ai u hidhet në një gropë dhe e la atje.

Më vonë, pasi rrëmbyesit e tij menduan shpirtin e tij do të kishte dobësuar, ai u zvarritur deri nga gropa dhe urdhëroi t'ia lexonte, por ende nuk pranoi pas së cilës mishi i tij u shqye nga kockat e tij nga rakes, por ai ende nuk do të heqë dorë besimin e tij . Së fundi, një sharrë u dërgua për të dhe e vendosi në majë të kokës së tijdhe ai u martirizua pasi ai ishte sharruar në gjysmë. Nuk kishte absolutisht asgjë që do ta heq atë larg besimit të tij.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ngushëlloi shokët e tij duke thënë: "All-llahu do ta sjellë këtë çështje në një fund, kur një kalorës do të jetë në gjendje për të lënë Sanna për Hadramet frika asgjë përveç All-llahut dhe rrezikun e një ujku sulmuar delet e tij. "

KHABBAB, MAKER SWORD DHE AL AS

Në mesin e Shoqëruesve të Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte një shpatë-smith me emrin e Khabbab, birit Aratt së. Al-As, i biri Wa'il kishte kërkuar Khabbab për të shitur atë disa nga shpata e tij, çmimi u ra dakord, por ai nuk kishte ndërmend të paguar atë. Khabbab pritur dhe pritur pastaj në fund shkoi nëatë dhe e pyeti për paratë e tij.

Me përbuzje Al-As e pyeti, "A nuk e shoku yt Muhamedi, feja ju ndiqni të cilëve, thonë se në Xhennet nuk ka aq shumë ar, argjend, rroba, dhe shërbëtorët e tij që njerëzit të mund të ndonjëherë të dëshironi për të?" "Po, me të vërtetë," u përgjigj Khabbab. "Atëherë", tha Al-As, "më jep mua deri në ditën e shlyerjes, kur të kthehemnë atë shtëpi dhe paguaj borxhin tim për ju atje. Pasha All-llahun, ti dhe shoku juaj do të ketë më shumë ndikim në Allahun se unë, nuk do të ketë një pjesë të madhe në të! "

Jo shumë kohë pas Al-Si i tha këto fjalë, Allahu zbriti Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem):

"A e ke parë atë që mohoi argumentet Tona e tha,

"Unë me siguri do të më jepet pasuri e fëmijë!"

Ai ka fituar njohuri të fshehtën?

Ose marrë një besëlidhje me mëshirues?

Në të kundërtën, ne do të shënojmë atë që thotë ai

dhe zgjasin kohëzgjatjen e dënimit të tij.

Ne e trashëgojmë atë që ai thotë dhe ai do të na ardhur i vetmuar. "

Kurani 19: 77-80.

THE CAMEL Tregtar NGA IRASH

Një tregtar deve nga Irash kishte shtyrë devetë e tij në Mekë, ku ai shpreson të shesin për një çmim të drejtë. Kur Ebu Xhehli emri i dhënë të cilit ishte Amr, bir i Hisham, pa deve ai vendosi për të blerë ato dhe çmimi u ra dakord, por ai mori devetë dhe pastaj nuk pranoi të paguajë për to. Tregtari ishte shumëpikëlluar me sjelljen e padrejtë Ebu Xhehli dhe shkoi në Qabe, ku ai gjeti një grup të Koraysh dhe i tha atij për gjendjen e tij, duke thënë: "Kush do të më ndihmojë për të marrë atë që është e drejtë e imja nga Ebu Hakam, birit Hisham. Unë jam një udhëtar, një i huaj, dhe ai nuk do të paguajë borxhin e tij! "

Të fiseve paguar asnjë kujdes për gjendjen e tij dhe nga përbuzjes, Koraysh drejtuar tregtar ndaj Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili ishte ulur në afërsi të Qabes. Ata e dinin se ai kurrë nuk do të largohet dikush në fatkeqësi dhe shpresonte situata do të provokonte një takim armiqësore me Ebu Xhehli.Në tallje ata tha tregtari, "Shko tek ai, ai do të ju ndihmojë të merrni të drejtat tuaja!" Kështu tregtari bëri rrugën e tij ndaj Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) t'i përgjërohemi ndihmën e tij. Me respekt, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e ftoi atë që të ulen dhe të dëgjuar ankesën e tregtarit. Ajoishte asnjë pasojë nëse ose jo një dëmtuari ishte një musliman apo jo, Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), gjithmonë të avokuar drejtësi për të gjithë dhe ishte e qartë se një padrejtësi ishte bërë për të tregtarit. Pra, së bashku kanë bërë rrugën e tyre në shtëpinë e Ebu Xhehlit për të marrë pjesë në këtë çështje.

Kur Koraysh pa Profetin Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe tregtari lënë së bashku, ata dërguan një prej shokëve të tyre mbas tyre me udhëzim për të ndjekur dhe të raportojë në lidhje me ngjarjet. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe tregtar arriti shtëpinë e Ebu Xhehli së,Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), trokiti në derë dhe Ebu Xhehli e pyeti nga prapa dyerve të mbyllura që ishte atje. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj se ishte ai dhe e pyeti për të dalë.

Si Ebu Xhehli doli nga shtëpia e tij ishte e dukshme se sa i zbehtë fytyra e tij kishte bërë dhe se ai ishte shumë i shqetësuar. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i kërkoi atij për të zgjidhur borxhin e tij me tregtarin ç'rast Ebu Xhehli ngriti kundërshtime dhe shkoi brenda për të shkoj të marr shumën e rënë dakord të parave.

Paratë i është dhënë tregtari i cili e falenderoi Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe ata e ndanë kompanisë. Tregtari u kthye në thënien Koraysh, "Allahu ta shpërblejë atë, unë kam marrë të drejtat e mia për shkak të tij!"

Kur shokët e Koraysh kthye ai e konfirmoi atë që ka ndodhur. Vetëm atëherë, Ebu Xhehli u bashkua me ta dhe ata e pyetën se çfarë kishte ndodhur, duke shtuar se ata nuk kishin pritur as të parë ndonjëherë atë të bëjë diçka të tillë më parë. Ebu Xhehli u betuan në All-llahun se, kur Profeti (salla Allahu alihi uesel-lem), trokiti në derë ai kishte bërë mbushur me terror, kështu që ai kishte hapur atë. Ashtu siç bëri ai e pa, i tmerrshëm mbi kokën e tij, të njëjtën deve mashtrues me një kokë masive, dhëmbë të mprehtë dhe supet gjera ai kishte parë një herë para se të Qabes. Ai u tha atyre se nuk kishte asnjë dyshim në mendjen e tij se në qoftë se ai kishterefuzoi të paguante tregtari deveja do të kishte vendosur mbi të, dhe e hëngrën atë.

$ KAPITULLI 31 TË EAVESDROPPERS

Ebu Xhehli, Al Akhnas bir i Sharik, dhe Ebu Sufjani ishte kurioz për të mësuar se pse kaq shumë njerëz janë të tërhequr për të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), në mënyrë që ata vendosën për të spiunuar mbi njërin prej tubimeve të tij. Një natë, pasi besimtarët u mblodhën në shtëpinë e Profetit, ata u takuan së bashku dhe më pas fshehundër hijet në mënyrë që të mos zbulohet, dhe ka pritur për atë për të filluar.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe pasuesit e tij e kaluan natën në lutje dhe të dëgjuar recitimin magjepsës të Kuranit të Profetit. Pas recitimit të tij, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), shumë për kënaqësinë e ndjekësve të tij, u zgjerua me dashuri mbi kuptimin e saj dhetregime nga njohuritë që ai kishte dhënë nga Gabriel. Ai kurrë nuk foli për çështjet fetare pa pasur njohuri për herë të parë është dhënë nga Gabriel, i cili ishte i ngarkuar nga Allahu për të dhënë Kuranin dhe shpjegimin e saj.

(Kjo metodologji cmuar e regjistrimit shpalljes së Kuranit dhe dijes profetike përcolli Pejgamberit, salla Allahu alihi ue sel-lem, nga Gabriel u regjistrua nga Sahabët dhe më pas fëmijët e tyre të cilët përbënin brezin e 2. Në shekullin e 1 Kalifi Omar Abdul Azizudhëhoqi arkivimin e gjithë kjo njohuri dhe Imam Shafiu, juristit kampion të Sunetit, të regjistruar mbi 5200 citatet profetike dhe dëshmimit të Shokëve të referimit të tij "Al Ummu".

Ajo gjithashtu duhet të kihet parasysh se kalifi Omar Abdul Aziz ishte mujadid i shekullit të parë, ndërsa Imam Shafiu ishte mujadid i shekullit të dytë. Ebu Davudi raportuar në referencë e tij se Profeti tha, "Në fillim të çdo shekulli Allahu dërgon dikë që rinovon çështjet fetaree kombit. ")

Orët rënë nga dhe ajo ishte vetëm pak para agimit se tre u kthye në shtëpi nga frika se në qoftë se ata qëndruan ka dikush më mund të shihni ato dhe pastaj të keqinterpretojnë arsyen për praninë e tyre. Siç kanë bërë rrugën e tyre në shtëpi, ata paralajmëruan njëri-tjetrin se ata nuk duhet të bëjnë një gjë të tillë përsëri. Megjithatë,ata ishin të kthehen sërish në natën e dytë dhe të tretë pastaj të lënë ashtu siç kishin bërë para agimit, por si i ndanë kompani për natën e tretë secili mori një betim të detyrueshme kurrë, kurrë, për t'u kthyer përsëri.

Më vonë atë ditë Al Akhnas, me shkop në dorë, shkoi në shtëpinë e Ebu Sufjanit për të kërkuar mendimin e tij për tre netë të fundit. Ebu Sufjani i tha atij se ai kishte dëgjuar gjërat që ai e dinte dhe tashmë e dinte se çfarë ishte menduar nga ana e tyre, dhe se ai e kishte dëgjuar edhe gjëra që ai nuk e kishte dëgjuar më parë dhe nuk e kishte njohur të tyreqë do të thotë. Al Akhnas pajtua me Ebu Sufjanit dhe pastaj shkoi në shtëpinë e Ebu Xhehlit për të kërkojë mendimin e tij.

Al Akhnas zbuluar se pozicioni Ebu Xhehli nuk e kishte zbutur në vogël, në fakt ai e kuptoi se Ebu Xhehli tani pashë Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), si një kërcënim edhe më të madh dhe kishte bërë më shumë kundër se kurrë. Ebu Xhehli kujtoi vizitor tij se ai dhe fisi tij konkurruan meProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe pasuesit e tij për nder të thënë, "Ata kanë ushqyer të varfër, kështu që kemi ne, se ata kanë qenë bujare, kështu që kemi ne, ne jemi si dy kuaj running qafë-to-qafën në një garë. Por ata thonë se ne kemi një profet të cilët i pajisëm është dërguar nga qielli - kur do të kemi ndonjëherëtë arritur diçka të tillë! "

Ajo tani ishte më e qartë se kurrë se Ebu Xhehli kishin frikë se ai do të humbasë shansin e tij për të qenë kryetar i këtij fisi shumë të fuqishme, kur xhaxhai i tij vdiq. Edhe pse, në qoftë se ai kishte vënë krenarinë e tij në njërën anë dhe të dëgjuar pa paragjykim se ai do të kishte realizuar frika e tij ishte krejtësisht e pabazuar, si Profeti (salallahuAllahu alihi ue sel-lem), ishte i nderuar dhe respekt, dhe kurrë nuk e mori autoritetin e prijësve të fiseve ose pretendohet gradë të tillë për veten e tij. Tani, në një përshtatje e bujë arrogante, Ebu Xhehli nuk u betuan të besojnë në mesazhin e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) solli.

Jobesimtarët vazhduar në tallje e tyre të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) duke thënë: "Nuk është një perde mbi zemrat tona, ne nuk e kuptojnë se çfarë ju thoni. Nuk ka shurdhim në veshët tona kështu që ne jemi në gjendje për të dëgjuar ty, dhe një perde që na ndan nga ju. Ju ndiqni rrugën tuaj dhe ne dondjekin jona. Ne nuk e kuptojmë ndonjë gjë që ju thonë "Ishte pastaj se Allahu zbriti ajetet:

"Kur ti e lexon Kur'anin, në mes teje

dhe ata që nuk besojnë në botën tjetër një perde të padukshme.

Ne vë mbulesë mbi zemrat e tyre shurdhim në veshët e tyre, që të mos e kuptojnë atë.

Kur ju (Muhammed) e përmend Zotin tënd, vetëm në Kuran,

ata i kthejnë shpinën në neveri.

Kur ata të dëgjojnë ty, Ne e dimë shumë mirë se si ata dëgjojnë.

Kur ata këshillohen, kur ata që kryejnë paudhësi deklarojnë,

"Ju jeni vetëm duke ndjekur një njeri që e ka magjepsur."

Shih se çfarë ata krahasojnë ju për të.

Ata kanë shkuar me siguri në rrugë të gabuar dhe nuk mund të gjejnë rrugën.

'Çfarë! " ata thonë, "Kur ne jemi (kthyer në) eshtra dhe copa të thyera,

duhet të jemi të ringjallemi në një krijim të ri? "

Thuaj, "Le të jetë gurë ose hekur, ose ndonjë krijesë tjetër

akoma më monstruoz në mendjet tuaja. "

Ata do të thonë: "Kush do të në rikthejë neve?"

Thuaj: "Ai që ju krijoi në fillim."

Ata do të tundin kokat e tyre dhe të pyesin: "Kur do të jetë ky?"

Thuaj: "Ndoshta ajo është afër, në atë Ditë, ai do të thërrasë ty,

dhe ti do t'i përgjigjesh me lavdërim

dhe ju do të mendoni se ju keni qëndruar vetëm për pak. "

Kurani 17: 45-52

$ KAPITULLI 32 Waleed, Shefi i MAKHZUM

Statusi i Waleed, për kryetar të moshuar të Makhzum dhe xhaxhai i Ebu Xhehlit, brenda fiseve Koraysh ishte ajo e këmbë të madh dhe të ndikimit.

Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte gjithnjë shpresë se ai solli Mesazhi do të prekë zemrat e udhëheqësve të fiseve, të cilat jo vetëm që do të kthejnë ato në besimtarë dhe pjesën tjetër të fiseve të tyre, por të bëjë për aleatë të fortë dhe të sjellë në lidhje me ndërprerja e persekutimit pamëshirshëm tëShoqëruesit e tij. Deri tani ai kërkonte mundësinë për qasje Waleed.

Mundësi ishte shumë shpejt për të prezantuar veten, kur një ditë papritur u takuan së bashku. Waleed nuk pastrohen Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) larg dhe shumë shpejt u bë dy engrossed në diskutim e tyre.

Gjatë bisedës së tyre, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), u dëgjua nga një kalimtar verbër, i cili kohët e fundit kishte konvertuar në Islam. Verbëri e ndërpreu bisedën në një moment të papërshtatshme dhe e pyeti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), për t'ua recituar atij disa vargjepas së cilës Waleed frowned dhe ktheu shpinën. Biseda përfundoi menjëherë pas ndërprerjes dhe Waleed lënë pa u bindur.

Jo shumë kohë pas Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka folur me Waleed, ai mori një të ri, kapitull të shkurtër që i referohet, pjesërisht për të verbërin dhe Waleed:

"Ai frowned dhe ktheu shpinën, kur njeriu i verbër erdhi tek ai.

Dhe çfarë mund të le ju e dini? Ndoshta ai (fjala për të dëgjuar ju), që do të pastrohet.

(Ai mund) të kujtuar, dhe Reminder t'i bëjë dobi.

Sa për ai i cili është mjaftuar, që mori pjesë të tij,

edhe pse kjo nuk është për tuaj të jenë të shqetësuar nëse ai mbeti unpurified.

Dhe atij i cili erdhi tek ju me padurim e me frikë, për atë që ishin të shkujdesur.

Jo me të vërtetë, ky është një përkujtim; dhe kushdo që dëshiron do ta kujtoni atë. "

Kuran 80: 1-12

Waleed, biri Mugires, ishte shumë i ditur nga pikat finer e poezisë arabe. Ai kishte dëgjuar Profetin (salla Allahu alihi ishte selam) flasin në disa raste, dhe ishte i njohur me retorikën e tij, por ai e kishte dëgjuar recitimin e Kuranit nga Profeti dhe ishte i bindur se këto ishinjo, dhe nuk mund të jenë fjalët e një qenie njerëzore. Ebu Xhehli, i cili ishte armiku kryesor i Profetit, shkoi në Waleed dhe filloi të përgënjeshtruan Profetin (salla Allahu alihi ishte selam) pas së cilës Waleed ka thënë: "Pasha Allahun! Asnjëri prej jush të ketë një njohuri më të madhe të poezisë se unë, tijat (zakonisht ), fjalim nuk mund të jetëkrahasuar me atë të Kuranit! "

Më vonë, Waleed u dëgjua për arrogancë thërrasin për anëtarët e fisit, "A Rrëfimet dërguar Muhamedit dhe jo mua! Unë jam më i rëndësishëm në mesin e Koraysh dhe unë jam zotërinë e tyre, pse nuk janë dërguar Ebu Mesudi kryetar i Thakif apo vetë - ne jemi dy burra të mëdhenj të të dy qyteteve të mëdha "!Qytetet e përmendur ishin ato të Mekës dhe Taifit:

All-llahu shënon fjalët e tyre duke thënë:

"Pse nuk u ky Kur'an zbriti një njeriu të madh nga dy fshatrat?" 43:31

$ KAPITULLI 33 ndarjen e hënës

Kjo ishte nata e Hënës së plotë dhe pasi u ngrit mbi malin Hira drita e saj argjendtë ndezur qytetin e Mekës poshtë. Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), ka ndodhur që të shëtiste me Aliun dhe disa nga shokët e tij, kur një grup i atyre që nuk besuan u largua. Siç mund të pritej, jobesimtarët filluanhurling tallje e tyre të zakonshme, atëherë njëri prej tyre lëshoi një sfidë ndaj Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) duke thënë: "Nëse jeni të vërtetë janë i Dërguari i All-llahut, pastaj ndahet hënën në gjysmë!"

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), lutur dhe për habinë absolute e atyre që nuk besuan, All-llahu, më të aftë, shkaktoi hënën për të ndarë dhe të tërheqë larg nga gjysma tjetër e tij në mënyrë që gjysma shkëlqeu në krye të malit Hira dhe tjetri në tjetrin në bazën e saj. Turma e vogël shikoinë habi, atëherë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u kthye tek jobesimtarët dhe të lindur mënyrën e tij të zakonshme, i butë, u kërkoi atyre që të dëshmoni, sepse dëshira e tij e vetme ishte që të sjellë ata tek Allahu dhe për të shpëtuar ata nga zjarri.

Disa konvertohet menjëherë. Të tjerët nuk ishin të gatshëm të angazhohen, por ata, zemrat e të cilëve janë ngurtësuar refuzuar të besojnë. Ata pretenduan se mrekullia ishte asgjë tjetër pos magji e edhe pasi të tjerë nga zonat e thella ka qenë në pyetje dhe dëshmoi se edhe ata kishin parë ndarjen emoon, masën se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte hedhur një magji mbi sytë e tyre. Një jobesimtar bërtiti duke iu referuar burrit të ushqimit me gji të nënës Halima së Profetit, "biri i Ebu Kabshah ka magjepsur ty." (Abu Kabshah ishte burri i nënës nxit të ProfetitHalima).

Allahu i referohet kësaj ngjarje mrekullueshme dhe gënjeshtrat e jobesimtarëve duke thënë:

"Ora është afruar, e hëna është ndarë (ne dy).

Megjithatë, në qoftë se ata shohin një shenjë (që nuk besuan) kthejnë shpinën dhe thonë:

"Kjo është vetëm një vazhdimësi e magji!"

Dhe përgënjeshtruan, e ndoqën dëshirat e veta.

Por çdo çështje do të zgjidhet "

Kurani 54: 1-4

THE Përjeton E ndarja e IN hëna larg INDIA

Është shënuar se një natë si Mbreti Cheraman Perumal e Kerala, Indi, dhe gruaja e tij ishin shëtitës jashtë pallatit të tyre kanë dëshmuar ndarjen e hënës në gjysmë.

Kur tregtarët arabë arriti Kerala Mbreti u tha atyre të shfaqjes çuditshme ç'rast tregtarët tha mbretit se hëna kishte ndahet në Mekë në përgjigje të lutjes së një profeti të ri i cili kishte qenë i dërguar. Mbreti vendosur lundrojnë për të vizituar Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ishte selam) dhe e përqafoiIslami nën dorën e tij dhe mori emrin Tajuddin kuptimin, "Crown e fesë."

Kjo histori është dokumentuar mirë në arkivat e Kerala. Popullsia e Kerala është 90% myslimane.

$ KAPITULLI 34 IDOLATORY përmes mungesës së udhëzimit hyjnor - konvertimin e Omerit, i biri i Hattabit

Ajo tani ishte viti i gjashtë i profetësisë dhe pse Omar papëlqyeshme Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shokët e tij, arsyet e tij ishin të ndryshme nga ato të xhaxhait të tij Ebu Xhehli. Omar erdhi nga një familje e zhytur në konservatorizmit dhe traditën, dhe si i tillë është mësuar që të respektojnë, por joPyetje nëpërmjet mungesës së udhëzimit hyjnor, i zakonit të vjetër të nderimit për idhujt e Qabes. Ideja e madje duke sfiduar vlefshmërinë e adhurimit të idhujve të tij ishte Omar diçka që thjesht nuk ishte e hapur për diskutim. Traditat dhe trashëgiminë shkoi dorë më dorë, dhe ishin me të, diçkaduhet të ruhet me çdo kusht, edhe pse nuk kishte asgjë për të mbështetur adhurimin e idhujve. Sa për vetë Qabes, vetëm fragmente të arsyes së saj e vërtetë për nderim mbetur. Omar, si dhe shumica e popullit të Mekës, ishte i kënaqur me arsyetim palogjikshme mosha-e vjetër që etërit dhe paraardhësit e tiji kishte rënë përmbys para tyre dhe çfarë kishte qenë mjaft e mirë për ta, ishte ende mjaft e mirë për brezin e tij.

Kur Omeri dëgjoi Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), duke i bërë thirrje popullit që të heqë dorë nga idhujt dhe adhurojnë vetëm një Perëndi, Allahun, ai ishte më shumë se ai mund të mbajnë. Për rrugën Omar së të menduarit, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe mesazhi i tij kishte bërë një kërcënim për strukturën e shoqërisë së tijTrashëgimia, unitet, dhe në fund të fundit ekzistenca e tij kështu që ai kishte ardhur në përfundim se mënyra e vetme për të ndaluar shkallëzimin do të jetë eliminimin e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Me këtë në mendje Omar la shtëpinë e tij, dhe u drejtuan për në Qabe, ku u fsheh dhe dëgjuar Pejgamberin(Salla Allahu alihi ue sel-lem) duke lexuar kapitullin "Ngjallja verifikues" ndërsa po lutej:

"Ringjallja Verifier, dhe çfarë është ringjallja Verifier?

Çfarë ju bën të dini se çfarë Ringjallja Verifier është?

Themudi dhe Adi përgënjeshtruan Clatterer.

Themudi, ata u shkatërruan me britmave dhunshme (të Gabriel),

Sa për Adin, ata u shkatërruan nga një ulëritës, era e dhunshme

se Ai nënshtroi mbi ta për shtatë net e tetë ditë rresht

dhe ju mund të keni parë ata të rrëzuar

sikur të ishin trungje palmash që kishin rënë poshtë.

Mund ta shihni ndonjë mbetje prej tyre tani? '

Kurani 69: 1-8

Si Profeti vazhdoi recitimin e tij Omar dëgjuar:

"Se kjo është fjala e një Dërguarit fisnik.

Kjo nuk është fjala e një poeti, pak a besoni

as nuk është fjala e një shortarin, pak nuk ju kujtohet.

(Kjo është) Shpallja nga Zoti i të gjitha botëve "69:. 40-43.

Fjalët e Allahut patën një ndikim mbi të, por Omar nuk është i kërcyen si konservatorizmi i tij, trashëgimia dhe mënyrën tradicionale të të menduarit ishte për të një çështje që nuk duhet braktisur.

@ Nu'aym devijon Omar

Omar munda ta duroja më. Çështje ishte, sipas mendimit të tij, duhet të zgjidhet një herë dhe për të gjithë, kështu që ai gozhduan shpatën në brezin e tij dhe sulmuan nga shtëpia.

Ai nuk kishte shkuar larg kur Omar u prit nga një fisit shokët me emrin Nu'aym, birit Abdullah. Nu'aym kishte përqafuar Islamin, por shumë pak njerëz e dinin i konvertimit të tij dhe padyshim Omar ishte plotësisht në dijeni.

Me të parë duken të përcaktuar mbi fytyrën e Omerit dhe pastaj shpatën të lidhur me rripin e tij, Nu'aym probleme dyshuar dhe kërkoi rastësisht, në mënyrë që të mos ngjall dyshime, ku ai ishte duke shkuar. Omar u përgjigj, "Unë jam duke shkuar për të vrarë Muhammedin,! Ai na ka ndarë"

Nu'aym, duke u përpjekur për të fshehur frikën e tij për Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përpoq të kthej mendjen Omer duke i thënë atij se edhe në qoftë se ai arriti, bijtë e Abdu Manaf kurrë nuk do të pushojë derisa ata kishin marrë hakun e tyre dhe i vrau.

Nu'aym ishte e shpejtë që të kuptojnë se Omar nuk është për të vënë jashtë nga këshilla e tij në mënyrë të dëshpëruar, në një përpjekje për të blerë kohë në të cilën ai mund të lajmërojnë Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shokët e tij, ai tha: "Omar , ju duhet të vënë gjërat e duhura në shtëpinë tuaj të parë! "

Omar ishte i tronditur dhe e pyeti se çfarë do të thotë nga një deklaratë e tillë. Nu'aym u përgjigj, "motra jote, Fatimja dhe burri i saj, Seid, janë pasuesit e Muhamedit dhe fenë e tij." Pa aq shumë si një fjalë, Omar sulmuan jashtë në shtëpinë e motrës së tij. Nu'aym ndjehet keq për të pasur ekspozuar Fatima dhe Sa'id tërbimit Omar,por ai e dinte se ata do ta kuptojnë qëllimin e tij si ata, si çdo konvertuar, të dashur dhe do të bëjë asgjë për të mbrojtur Profetin e tyre të dashur (salla Allahu alihi ue sel-lem), nga perspektiva e dëmit.

THE Recitimi i KHABBAB

Tani në mesin e njerëzve të shkolluar e fisit të Zuhra ishte konvertuar quajtur Khabbab, bir Aratt së. Khabbab kishte një zë shumë të ëmbël dhe kishte mësuar recitimin e Kuranit. Fatima dhe Seid dashur për të dyja lexojnë dhe të dëgjojnë recitimin e saj dhe kështu Khabbab kishte bërë një vizitor më i mirëpritur në shtëpinë e tyre.

Në ditën e Omar zbuluar motrën e tij dhe burri i saj kishte bërë muslimanë, Khabbab ndodhur të vizituar ato. Ajo ishte si ata ishin ulur së bashku duke lexuar kapitullin e ri "Ta Ha", e cila kohët e fundit ishte dërguar poshtë, dhe pastaj të shkruar mbi një copë pergamenë, që Omar arriti në shtëpinë e saj dhe e bëriPrania e tij të njohur duke thirrur emrin e motrës së tij në një zë të stuhishme.

Khabbab u goditur me frikë, sepse ai ishte në mesin e atyre që ishin të varfër dhe i vogël në këmbë, kështu që ishte fshehur në shtëpinë e Fatimesë duke shpresuar se Omar nuk do të zbulojnë praninë e tij. Por, para se të fshehjes, Fatima mori pergamenë prej tij dhe e fshehu atë nën fustan e saj.

Omar shpërtheu në shtëpinë e Fatimesë dhe kërkoi, "Çka ishte se murmuritje kam dëgjuar?" Fatima dhe Seid tha atij se ai nuk ka dëgjuar murmuritje. Zemërim, Omar u përgjigj: "Ja, unë dëgjova dhe unë kam qenë i tha se ju keni të dy të bëhen ndjekës të Muhamedit!" Omar përmbajtur veten më dhe filloi rrahjenvëllai-in-ligjin e tij pa mëshirë. Fatima u përpoq të ndërhynte, por një goditje e destinuara për Seid rrahu dhe ajo filloi të rrjedh gjak me tepri, pas së cilës ajo bërtiti të vëllait të saj për të bërë çdo gjë që ai e donte dhe i tha atij se, po, ai kishte të drejtë, se ata ishin bërë në të vërtetë myslimanë.

Kur Omeri e kuptoi se çfarë kishte bërë për të motrën e tij ai ishte kapërcyer me pendim dhe qëndrimi i tij ndryshoi. Në një ton të zbutur pyeti: "Më jep atë që unë vetëm dëgjuar që ju lexuar nga në mënyrë që unë mund të shoh atë që Muhamedi i ka sjellë."

Fatima, të frikësuar nga qëllimin e vëllait të saj u përgjigj: "Unë kam frikë të besojnë ty me të" me ç'rast Omar përcaktuara shpatën e tij dhe tha: "Mos ki frikë nga All-llahu, unë do ta jap atë për ju." Fatima dinte vëllain e saj që të jetë një njeri i fjalës së tij dhe shpresonte se me gjithë zemrën e saj se ai do të përqafojë Islamin dhe i foli atijbutësisht duke thënë: "O vëllai im, për shkak të idhujtarisë tuaj ju janë të papastër dhe vetëm pastroi mund ta prekë atë." Omar dëgjoi fjalët e motrës së tij dhe shkoi për të larë veten. Kur Omeri u kthye Fatima dha atij pergamenë dhe Allahu, me Mëshirën e Tij shkaktuar drita e besimit për të hyrë në zemrën e tij, si ai filloi të lexojë:

"Në të vërtetë, Unë jam All-llahu.

Nuk ka zot tjetër përveç meje.

Më adhurojnë Mua, e falin namazin e kujtimit tim ". 20:14.

Omar u mor aq me bukurinë dhe përbërjen e vargjeve që u tha, në një ton të përulur, "Si të shkëlqyer është, dhe si i këndshëm, ju lutem, të marrë mua për të Muhamedit."

THE Lutja e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Pas Omar kishte mbaruar leximin, Khabbab doli nga vendi i tij të fshehur dhe i tha: "Omar, unë shpresoj se nëpërmjet lutjes së Profetit tonë (salla Allahu alihi ue sel-lem), All-llahu e ka zgjedhur ty, sepse dje kam dëgjuar atë lutje, 'O Allah , forcuar Islamin me ose Abdul Hakam, birin Hisham ose meOmar, djali Hatab-it. "

Këto fjalë që përfshijnë të Khabbab prekur Omar në një mënyrë të tillë që ai kërkoi, ku ai mund të gjejë Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), në mënyrë që ai të mund të shkoj tek ai dhe të përqafojnë Islamin. Khabbab frikë më për sigurinë e Profetit nën duart e Omerit dhe i tha atij se ai do ta gjejë atë së bashkume shokët e tij në shtëpinë e Akram, pranë kodrës së Safa.

@ MBËRRITJA Omar në shtëpinë e ARKAM

Ajo ishte në muajin e Dhul Hijja vetëm tre ditë pasi Hamza kishte përqafuar Islamin që Omar gozhduan shpatën e tij dhe të bëhen gati për të lënë për shtëpinë e Arkam. Kur ai arriti shtëpinë ai trokiti në derë dhe shpallur veten.

Në ndërkohë, Nu'aym kishte qenë në gjendje për të paralajmëruar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shokët e tij e qëllimit origjinal Omar-it, në mënyrë që ata janë marrë në befasi, kur dëgjuan tonin butë e zërit të tij. Një prej Sahabëve u ngrit dhe shkoi për të parë përmes një çarje të vogël në derë dhe u kthyetë Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), për të konfirmuar se ajo ishte me të vërtetë Omar dhe se ai ishte i veshur me shpatën e tij.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk kishte frikë, sepse ai i besuar Allahun dhe e dinte se ai ishte përgjigjur me lutjen e tij, kështu që Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dha leje për të le Omar të hyrë. Megjithatë, Hamza ka thënë shokut të tij për të hapur dyer thënë, "Nëse ai vjen me qëllim të mirë, ai do tëmarrë shumë mirë, por nga ana tjetër, në qoftë se qëllimi i tij është e keqe, atëherë unë do ta vrasim me shpatën e tij. "

OMAR Përqafon ISLAMI

Si Omar hyri, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kapi rripin e tij në befasi dhe e çuan në mes të dhomës, pastaj pyeti në mënyrën e tij të zakonshme të butë, "Çfarë ju sjell këtu, bir i Hattabit." Meekly, Omar u përgjigj: "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), kam ardhurpër ju në mënyrë që të mund të shpall besimin tim në All-llahun dhe të dërguarin e Tij, dhe atë që Ai e ka zbritur ty. "

Në mirënjohje e përulësi, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), i lartësuar Allahu tha: "All-llahu është më i Madhi!" Të pranishmit ndjenë një ndjenjë e madhe e ndihmave dhe e ndjekur shembullin e Profetit dhe lartësuar Allahun si ata e kuptuan Omar nuk armiku i tyre ishte, por një prej tyre, një musliman.

ABU Xhehli mëson konvertimit omar

Mëngjesin tjetër, Omeri shkoi në shtëpinë e Ebu Xhehlit dhe trokiti në derën e tij. Ebu Xhehli ishte i lumtur për të parë nipin e tij të preferuar dhe doli për të mirëpritur atë duke i kërkuar asaj që e kishte sjellë atë atje. Omar tha atij se ai kishte ardhur për të treguar atë që ai besonte në Allahun dhe dëshmuan se Muhamedi është i Dërguari i Tijdhe për të vërtetën e cila është zbritur atij. Fytyra Ebu Xhehli e nxirë dhe ai mallkoi nipin e tij, ai u përplas derën në fytyrën e tij.

THE KORAYSH MËSONI TË konvertimit omar

Omar nuk kishte ndërmend të mbajtjes sekretin e tij konvertimit, kështu që ai shkoi në Jamil, birit Mamar Al Jumahi-së, thashetheme Koraysh, duke e ditur mirë se do të përhapet e shpejtë e lajmeve dhe i tha atij për konvertimin e tij.

Supozimi Omar ishte i saktë, Jamil kërceu lart dhe drejtohet për Qabes me Omar pas disa hapa prapa.

Në derën e Qabesë, Jamil shpallur me zë të lartë për të gjithë për të dëgjuar, "Omar ka apostatized!" Pastaj bërtiti Omar! "Ai është një gënjeshtar, unë kam bërë një dëshmitar musliman dhe ariu se nuk ka zot tjetër përveç Allahut, dhe Muhamedi është i Dërguari i Tij dhe i Dërguari i Tij!" Disa jobesimtarët, duke qëndruar në afërsi të Qabes dëshmuar Omar-sëShpallja dhe filloi ta luftuar atë. Luftimet vazhduan deri në zheg të mesit të ditës, kur Omar mori një tjetër duke thënë: '' A si ju do, Betohem në All-llahun se, nëse ju keni qenë të treqind burrat që unë do të kishte luftuar atë në kushte të barabarta! "

Vetëm atëherë, një kryetar Koraysh veshur me një mantel jemenas ndërhyri dhe e pyeti se çfarë po ndodhte. Kur ai u tha se Omar kishte përqafuar Islamin, ai u kthye me ta dhe e pyeti, "Pse nuk duhet një njeri të zgjedhë një fe për veten -? Çfarë jeni duke u përpjekur të bëni A mendoni se fëmijët e Adij do të dorëzohetshok i tyre për ju? Le njeri të vetëm! "Dhe kështu Omar u largua në paqe.

Tani që Omar kishte shpallur pranimin e tij të Islamit, sahabet ndjerë më të sigurt për të adhuruar Allahun në Qabesë si jobesimtarët tani frikë një takim i vështirë me Omarin dhe Hamza por persekutimi i tyre nuk u ndal.

$ KAPITULLI 35 shokëve të migrojnë në ABYSINNIA

Ajo ishte në mes të vitit të pestë që sahabet iu nënshtruan persekutimit rritur, qofshin ata edhe lidhur apo jo, se Pejgamberi, salla Allahu alihi ue sel-lem, i cili ka qenë gjithmonë i shqetësuar për mirëqenien e tyre dhe të sigurisë miratoi migrimin në Abisini së të gjithë ata që dëshirojnë të largohen.

Reputacioni për drejtësi dhe tolerancë e sundimtarit Jezu Krishti e Abisini, As-hamah bir i Al-Abjar, i cili Negus ndjekur mësimet e vërteta të Profetit Jezusit të Nazaretit, në vend se ajo e Palit, ishte i njohur mirë, kështu që në fshehtësi gjatë muaji Rexheb, dymbëdhjetë Sahabët dhe gratë e tyre të përcaktuarapër Abisini (sot quhet Etiopi).

Ndër emigrantët ishin Lady Rukiyah, bija e Profetit i cili ishte martuar me Othman, birit Affan-it, i të cilëve Pejgamberi, salla Allahu alihi ishte selam, tha: "Ata janë njerëzit e parë që të migrojnë në rrugën e All-llahut, pas kohës së Abrahamit dhe Lot. " Xhafer dhe Amr, dy nga bijtë e Ebu Talibit.Ebu Hudhejfe, babai i të cilit ishte tani një nga të zjarrta kryesore të Profetit, Utbah salla Allahu alihi ue sel-lem, Ebu Sabra, bir Ruhm, një kushëri i Profetit, salla Allahu alihi ishte selam, me tezen e tij Bara. Ebu Seleme el Makhzumi dhe gruaja e tij Ummu Seleme emri i dhënë të cilit ishte Hind vajzai Ebi Umayyah, i cili, pas ishte i destinuar vdekja e burrit të saj të martohet me Profetin, salla Allahu alihi ue sel-lem. Othman, bir i Makhzum Humahi, një shok i ngushtë i Profetit, salla Allahu alihi ue sel-lem. Aamir biri i Rabia dhe gruaja e tij Leila - Amir ka qenë një nga të konvertuarit e hershme.Zubair, djali i Al Awwam-së, kushëriri i Profetit, salla Allahu alihi ue sel-lem, dhe shoku i tij i ngushtë i cili më vonë u martua me Asma, e bija e Ebu Bekrit; Musab bir i Umair, nipi i Hashim; Abd Al Rahman, bir i Auf nga fisi i Zuhra, një tjetër sahabi relative dhe të ngushtë të Profetit,salla Allahu alihi ue sel-lem, i cili u informua nga Pejgamberi, salla Allahu alihi ue sel-lem, që Parajsa është siguruar për të; Ebu Hatib, bir amr së, Suhayl, bir Baida së; dhe Abdullah, bir i Masood, i cili ishte edhe një prej shokëve të ngushtë të Profetit, salla Allahu alihi ue sel-lem.

Kur emigrantët arriti bregdetin gjetën dy anije gjysmë e zbrazët të lidhur për Abisini dhe krerët ranë dakord për të kryer ato për shumën e pesë dirhemë për pasagjer.

Gjuha e folur në Abisini në atë kohë ishte shumë e ngjashme me gjuhën arabe dhe kështu që nuk ishte e gjatë deri në sahabet vendosën poshtë dhe bëri miq me fqinjët e tyre mikpritëse të reja. Allahu thotë duke iu referuar atyre që emigrojnë në rrugën e Tij,

"Dhe ata që, pasi ata kanë qenë të padrejtë migruan për hir të All-llahut,

Ne do të paraqesin me një të mirë (të jetës) në këtë botë,

por më i madh ende është shpërblimi i botës tjetër, sikur ta dinin ata. "16:41

THE KORAYSH MËSONI TË MIGRACIONIT

Pra, delikate ka qenë migrimi i Sahabëve që Koraysh mbetur në dijeni të largimit të tyre deri pas ata kishin arritur sigurinë e Abisinisë.

Kur papritmas lindi ideja mbi Koraysh se ata nuk kishin parë disa familje muslimane për disa kohë ata e kuptuan diçka ishte e gabuar dhe u zemëruar shumë pasi ata zbuluan se jo vetëm ata, por familje të tjera; kishte emigruar në Abisini, pa njohuritë e tyre.

Megjithëse Koraysh kishte bërë shumë të qartë se muslimanët ishin të padëshirueshme për të praktikuar fenë e tyre në Mekë, tani ata dëshironin që përmbante ato në City, sepse ata filluan të frikësohen se do të bëhen të suksesshëm në konvertimin e të tjerëve dhe kështu të fitojë forcë.

THE Përpjekje për të sjellë emigrantët BACK

Në një përpjekje për të rimarrë kontrollin mbi muslimanët emigrantë, Koraysh bëri thirrje për një takim urgjent për të diskutuar se çfarë ata duhet të bëjnë për të korrigjuar situatën. Takimi u mbyll kur u arrit vendimi për të dërguar dy fiseve të tyre të besuar, Abdullah, djali i Ebu Rabia dhe Amr, djali i Al-si ", për tëSi-hamah, Negus i Abisinisë duke dhuratat e lëkurë mirën, të cilën ata e njihnin u çmuar shumë nga abisinianë, me kërkesën që emigrantët të kthehen në Mekë. U ra dakord gjithashtu se Abdullah dhe Amr duhet qasje gjeneralë të rangut të lartë të Negus "prapa shpinës së tij dhe ryshfet ato individualishtme fshi gjobë në këmbim për mbështetjen e tyre në sigurimin e qëllimit të tyre.

Para Abdullah dhe Amr u largua, Ebu Talibi, bijtë e tij Xhafer dhe Amr ishin në mesin e emigrantëve, dërgoi një poemë të shkurtër ai kishte përbërë për Negus kërkuar atij për të mbrojtur bijtë e tij.

Mesazhi poetike ishte delikate. Ai kërkoi nga Negus nëse bijtë e tij mbeti nën mbrojtjen e tij, ose në qoftë se ata ishin dorëzuar në duart e krijuesit të keqen. Ai i tha e lumturisë refugjatët duhet të gëzojnë duke u lejohet të qëndrojnë në qarkun e tij. Ai e mbylli poezinë me fjalët e tenderit në lavdërimi Negus për mikpritjen e tij për të dyja mik dhe të huaj njësoj.

THE Gjeneralë

Pas arritjes pallatin e Negus ', Abdullah dhe Amr parë vizitoi dhe pati sukses për ryshfet gjeneralët thënë: "Disa njerëz budallenj e jona kanë marrë strehim në vendin tuaj. Ata kanë braktisur fenë e tyre, por ata nuk e kanë konvertuar me tuajat, sepse ata kanë shpikur një prej tyre, ashtu si ee cila është e panjohur për ne dhe për ju. Udhëheqësit tanë fisnike na kanë dërguar të kërkojë nga Negus për të le të kthehen me ne dhe kjo është dëshira jonë që të ju këshillojë atë në mënyrë që ata të mund të kthehen. "

Abdullah dhe Amr ishin të shpejtë për të shtuar se ata mendonin se e preferueshme që emigrantët nuk duhet të lejohet të flasë me Negus. Ashtu si paria Koraysh, Abdullah dhe Amr kishin frikë se nëse myslimanët janë dhënë mundësinë për të folur në Negus, ai do të dëgjojë me dashamirësi dhe anojnë kahatë që ata kishin për të thënë. Me këtë në mendje thanë gjeneralët që ata e dinin edhe rrugët dhe gabimet e njerëzve të tyre dhe kjo nuk ishte vetëm dëshirën e tyre se ata duhet të kthehen në shtëpi, por ato të të afërmve të tij.

THE Audiencë me Negus

Si-hamah, Negus pranuar vizitorë tij mirësjellje, dhe të dërguarit prezantuan dhuratat e tyre, atëherë pyeti për kthimin e fiseve të tyre shokët. Si mund të presim nga gjeneralët ishin fuqimisht në mbështetje të kërkesës dhe u përpoq të bindë Negus për të rënë dakord.

Negus, duke qenë edhe i mençur dhe të drejtë u zemëruar në sugjerimin se këta njerëz që kërkonin strehë në vendin e tij duhet të kthehet pa dëgjim dhe u përgjigj: "Jo, pasha All-llahun, unë nuk do të dorëzohet atyre! Në asnjë mënyrë nuk do të të gjithë ata që , duke kërkuar mbrojtjen time, u vendos në vendin tim, dhezgjedhur ju mua se sa e tyre të tradhtuar. Unë do të pyesë ata për çështje këta dy njerëz pretendojnë, atëherë, në qoftë se ata janë si thonë ata, unë do t'i dërgoj ato përsëri me njerëzit e tyre. Nga ana tjetër, në qoftë se ajo ka qenë e thënë është e vërtetë, unë do ta respektoj ata dhe ata do të marrin edhe mikpritjen time dhe mbrojtje. "

THE Negus DHE emigrantët

Negus dërguar për emigrantët që vijnë në pallat dhe në të njëjtën kohë thirrur peshkopët e tij për të marrë pjesë në takimin dhe u kërkoi atyre që të sjellin shkrimet e tyre me ta. Kur të gjithë ishin mbledhur, Negus kërkoi shokëve disa pyetje të drejtpërdrejta në lidhje me arsyet e tyre për të lënë njerëzit e tyre.Ndër pyetjet ishin: përse kishin zgjedhur të mos e miratojë fenë e tij, kjo u pasua më pas nga një hetim në lidhje me besimin e tyre.

Xhafer, i biri i Ebu Talibit, ka vepruar si zëdhënës për myslimanët. Ai i tha Negus se para Islamit kishin qenë njerëz injorantë, adhurojnë idhujt, duke kryer gjërat më për të ardhur keq, dhe të tregojnë pak ose aspak mëshirë për ata më të dobët se veten. Pastaj i tha atij në lidhje me Profetin Muhamed (salla Allahualihi ue sel-lem), të cilët ishin dërguar atyre, të detajuar prejardhjen e tij dhe foli për reputacionin e tij për të qenë i drejtë, të sinqertë, dhe i besueshëm.

Jafar vazhdoi të tregojë Si-hamah, e Negus se profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i thirri ata në Njësinë e Allahut dhe ta adhurojmë vetëm Atë. Ai u tha atyre se ai kishte thënë se ata duhet të heqin dorë nga idhujt e tyre dhe konceptet e rreme etërit dhe paraardhësit e tyre kishin ndjekur.

Pastaj i tha Jafar Negus Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) i udhëzoi ata që të flasin të vërtetën, të përmbushin premtimet e tyre, dhe të kujdeset për të afërmit dhe fqinjët e tyre. Ai tha se ata duhet as të vrasin, as nuk konsumojnë pasurinë e jetimëve, e as që ata në mënyrë të gabuar akuzojnë gratë e mira. Jafar gjithashtushpjegoi se si ata ishin mësuar të luten çdo ditë, për të qenë bamirëse dhe të agjërojnë.

Pranë në fund të audiencës, Xhafer tha Negus se kjo ishte për shkak të këtyre çështjeve që njerëzit e tyre ishin kthyer kundër dhe i persekutuar ata në një përpjekje për të detyruar ata të kthehet në fenë e tyre të vjetër. Ai i tha gjithashtu Negus se arsyeja e migrimit të tyre në vendin e tij ishte për shkak se ata e dininata do të jenë të sigurt nën mbrojtjen e tij.

Negus ishte i impresionuar nga përgjigjen ndershme Jafar dhe e pyeti nëse ai ishte në gjendje të lexojnë disa nga Zbulesës tij, kështu që Jafar recitoi vargje nga kapitulli i Merjemes:

"Dhe përmend në libër, Marisë,

se si ajo u tërhoq nga familja e saj në një vend në lindje

dhe ajo mori një perde përveç prej tyre;

Ne dërguam te saj shpirtin tonë (Gabriel), në ngjashmëri të përsosur njerëzore.

(E kur e pa atë) tha ajo,

"Unë gjej strehë te mëshirues nga ju, nëse ju jeni të frikësuar."

"Unë jam i Dërguari i Zotit tënd," u përgjigj ai, "dhe kanë ardhur për të dhuruar ty një djalë të pastër."

"Si do të kem unë djalë," ajo u përgjigj,

"Kur unë nuk jam i prekur nga një njeri dhe jo e pamoralshme?"

'Edhe kështu ", u përgjigj ai," si e tillë Zoti juaj ka thënë: "Easy është për Mua.

Dhe ne do të bëjmë atë një shenjë për njerëzit dhe mëshirë nga Ne.

Kjo është një çështje e kryer. "

Kurani 19: 16-21

Kur Negus dhe peshkopët e tij dëgjuan këto fjalë ata qanë dhe deklaroi se feja Sahabët pasoi ishte nga i njëjti burim si të tyren. Pastaj Negus betuar se ai kurrë nuk do ta tradhtonte të migrantëve, dhe e pyeti Abdullah dhe Amr të largohen.

THE Komplot i AMR dhe Abdullah

Zemërim, Amr dhe Abdullah u largua nga pallati dhe si ata bënë thënë Amr, "Nesër, unë do të shkoj tek Negus dhe i thoni atij diçka që unë e di do të shkatërroj të sapo gjetur prosperitetin e tyre dhe rrënjët e saj! Unë do t'i them atij se ata besojnë Jezusin, e i biri i Merjemes, është vetëm rob i All-llahut! "

Mëngjesin e ardhshëm, Amr shkoi tek Negus tha: "Madhëria juaj, ju duhet gjithashtu të jetë i informuar se ata të përmbahen në një gënjeshtër të madhe për Jezusin, birin e Merjemes, të dërguar për ta dhe i pyet se çfarë thonë ata për të!"

Negus thirri Sahabët dhe e pyeti se çfarë ata besonin në lidhje me Jezusin. Edhe një herë Jafar vepruar si zëdhënës të tyre dhe i tha atij, "Ne themi atë që është zbritur Pejgamberit tonë (salla Allahu alihi ue sel-lem):

"Në të vërtetë, Mesia, Jezusi, i biri i Merjemes,

është vetëm i dërguar (dhe Profeti) e All-llahut.

Dhe Fjala e Tij (bëhu) që ia drejtoi Merjemes,

. dhe a frymë (shpirt) nga Ai "Koran, Ch.19: 171

Negus përkul, mori një shkop dhe i tha: "Jezusi, biri i Merjemes nuk e kalon atë që ke thënë me gjatësinë e kësaj shkop." Me të dëgjuar këtë, gjeneralët e tij dhe peshkopët filluan të pëshpëritje mes tyre. Pastaj ai u kthye nga Xhafer dhe shokët e tij duke u thënë atyre se ata mund të shkojnë kudoata të kënaqur dhe të dinë se ata kurrë nuk do të dëmtohen, as nëse ai do të ofrohet një mal prej ari në këmbim.

Negus udhëzoi dhurata Abdullah dhe Amr kishte sjellë që të kthehen në to dhe kështu Abdullah dhe Amr la qortoi pa arritur qëllimin e tyre.

REACTION

Lajme nga deklarata e Negus 'rreth Jezusi u përhap me shpejtësi; shumë ishin të trazuar dhe kërkoi një shpjegim, duke e akuzuar atë për braktisje fenë e tyre.

Negus tani frikë për sigurinë e Xhafer dhe të shokëve të tij kështu që ai dha mjaft anije për të kryer ato në sigurinë në rast të tij duke u rrëzuar. Tani që Negus kishte bërë dispozita për sigurinë e tyre, ai u ul dhe i shkroi në një copë pergamenë, "Unë dëshmoj se nuk ka zot tjetër përveçAll-llahu, dhe se Muhamedi është i druajtshëm Tij dhe i Dërguari i Tij. "Pastaj, ai tucked atë nën petkun e tij pranë shpatullën e tij të djathtë dhe doli të përballet me popullin e tij.

Ai iu drejtua atyre duke thënë: "O populli im, nuk kam kërkesë më të mirë midis jush?" Turma u pajtua që ai e bëri. Tjetër ai pyeti, "Pastaj, cili është mendimi juaj për mënyrën në të cilën do të veproj me ty?" "Excellent!" erdhi përgjigja. Pastaj ai pyeti: "Çfarë ke?" Turma u përgjigj: "Ti ke lënë fenë tonë, dhetani thonë se Jezusi është rob i All-llahut. "" Çfarë thoni për Jezusin? ", pyeti Negus." Ne nuk themi se ai është djali i All-llahut ", ata u përgjigjën. Atëherë Negus, vënë dorën e tij mbi vendin në mantelin e tij sipas të cilit ai e fshehur dëshminë e tij tha: "Kjo!"

Turma ishin të kënaqur dhe mendonin se ai e kishte ripohuar besimin e tyre dhe u shpërndanë. Tani që kriza ishte shmangur Negus dërgoi fjalë Xhafer që të gjithë ishte e mirë dhe ata mund të kthehen në shtëpitë e tyre të reja, ku ata mund të jetojnë në paqe dhe harmoni për aq kohë sa ata dëshironin.

THE Emigrantëve të rikthyer NGA ABYSINNIA

Një raport i rremë arriti Abisini se Koraysh e kishte pranuar Islamin. Nuk ishte lumturi e madhe në mesin e emigrantëve dhe disa, përfshirë Lady Rukiyah, bija e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), së bashku me kushërinjtë e saj, nuk mund të presin që të jetë me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem)edhe një herë, sepse ata e donin atë më të dashura se kushdo tjetër në botë dhe ndarja e tyre prej tij ka qenë një vështirësi e madhe. Megjithatë, Xhafer dhe Ubejd mbeti në vendin e dytë për të predikuar.

Kjo ishte një udhëtim i gjatë, por e lumtur derisa ata ishin disa kilometra jashtë Mekës, kur ata kanë mësuar të alarmojë të tyre të madh, se raporti ishte larg nga të sakta. Ata e dinin se do të jetë e rrezikshme për të hyrë në Mekën fare, kështu që u vendos që çdo familje duhet të bëjnë rrugën e tyre në mënyrë të fshehtë në musliman e sajSektori dhe lutuni që nuk do të zbulohet.

Me emigrantët të kthehen në Mekë kanë thënë myslimanët e tyre shokët e trajtimit shumë mikpritës dhe i sjellshëm që kishin marrë nga Negus dhe shumë prej muslimanëve të cilët nuk e kishin emigruar me ta dhe duruar persekutimi vazhdoi kërkonin lejen e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem)për të migruar. Koraysh bëri gjithçka për të provoni dhe për të parandaluar që do të jenë të migrantëve nga migrim, por me bekimin e Allahut, migrimi i Tetëdhjetë e tre burra dhe tetëmbëdhjetë gra u realizua.

$ KAPITULLI 36 DELEGACIONI NGA ABYSINNIA

Gjatë qëndrimit të tyre në Abisini, sahabet foli për Islamin, drejtorët e saj dhe të Pejgamberit të tyre të dashur (salla Allahu alihi ue sel-lem) të Nazaretasit e tyre të reja dhe të fqinjëve të krishterë. Shumë prej rrëfimeve të Kuranit, ishin shumë të ngjashme me ato të krishterët dhe të krishterët tashmë e dinte, por të tjeraTregimet ishin të rinj dhe kjo, së bashku me tenderin, llogaritë ata kishin dëgjuar për karakterin e Pejgamberit ndez një dëshirë të sinqertë për të ditur më shumë rreth Islamit dhe Profetit të tij (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dashur, sepse disa e dinin nga librat e tyre se një profet do të vijnë dhe wondered nëse kjomund të jetë ai.

Me këto çështje të ngutshme në mendjet e tyre, që abisinianë vendosi të dërgojë një delegacion në Mekë për të dëgjuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) të flasë dora e parë dhe pastaj të kthehen në shtëpi për të raportuar lajmin për ata të paaftë për të shoqëruar ata.

MBËRRITJATHE në Mekë

Pas arritjes në Meke, delegacioni shkoi në Qabe, ku ata gjetën Profetin Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem). Siç kanë bërë rrugën e tyre nëpër oborrin e saj duke kaluar Ebu Xhehli dhe një grup armiqësor Koraysh zënë në një takim, por prania e abisinianë 'nuk ka shkuar pa u vënë re.

Delegacioni iu afrua Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe lumturia rrezatohet nga fytyra e tij si ai i përshëndeti dhe i mirëpriti ata që të ulen dhe të bashkohen atij. Kishte kaq shumë pyetje që ata dëshironin të pyesin rreth Islamit dhe Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) në endearing e tij, njohuriMënyra përgjigj të gjitha në një mënyrë që të kënaqur zemrat e tyre. Pastaj, ai recitoi pjesë të Kuranit dhe sytë e tyre të mbushur, mbushur me lotë. Ata e dinin, pa një hije dyshimi se njeriu para tyre ishte me të vërtetë i Dërguari i All-llahut, atij të cilit vjen Jezusi, biri i Merjemes kishte profetizuar dhese ata kishin qenë të bekuar për të përmbushur atë. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i ftoi ata për të përqafuar Islamin ata e pranuan pa rezerva të vogël.

Allahu na tregon:

"Ju do të gjeni shumicën e njerëzve në armiqësi ndaj besimtarëve

janë hebrenjtë dhe idhujtarët,

dhe se më të afërt në dashuri me besimtarët

janë ata që thonë, "Ne jemi të krishterët."

Kjo është për shkak se në mesin e tyre janë priftërinjtë dhe murgjit;

dhe për shkak se ata nuk janë krenarë.

Kur ata dëgjojnë atë që i është zbritur të Dërguarit,

ju do të shihni sytë e tyre mbushen me lotë ngase e kanë kuptuar të vërtetën e saj.

Ata thonë: "Zoti ynë, ne besojmë. Na shkruani në mesin e dëshmitarëve.

Pse nuk duhet të besojmë në Allahun dhe në të vërtetën që ka ardhur deri ne ditet tona?

Pse nuk duhet të shpresojmë për pranim në mesin e drejtë? "

Për fjalët e tyre All-llahu i shpërbleu me Xhennete

nën të cilët rrjedhin lumenj, ku ata do të jetojnë përgjithmonë.

I tillë është shpërblimi për njerëzit bamirës.

Por ata që nuk besuan dhe përgënjeshtruan argumentet Tona, do të jenë banues të Xhehennemit. "

Kurani 5: 82-86

Nga larg, Ebu Xhehli dhe shokët e tij monitoruar mbledhjen dhe kur abisinianë gëzuar kaluar ato si ata u larguan nga oborri i Qabes, Ebu Xhehli dhe shokët e tij u ndal atyre duke thënë: '' Në të vërtetë, ju jeni një grup i dobët. Populli yt dërguam ty këtu për të sjellë atyre lajme në lidhje me atë njeri, pastaj, pas jushishte ulur bashkë me të për një kohë të shkurtër që hoqi dorë fenë tuaj dhe tani besoj se çfarë thotë ai. Ju jeni shumë të pamend! "Por fjalët e tij ranë në vesh të shurdhër, si lumturia e besimit të caktuar ngulfatën zemrat e tyre dhe u kthyen në Abisini për të treguar familjet dhe miqtë e tyre të lajmeve të mira.

$ KAPITULLI 37 bojkoti

Tani që Hamza dhe Omeri ishte konvertuar në Islam, Koraysh shikuarat Profetin, salla Allahu alihi ue sel-lem, në një dritë të ndryshme. Persekutimi i tyre kishte dështuar për të ndaluar gjithnjë e në rritje e numrit të fiseve të tjerë të tyre nga ndjekja e tij, kështu që ata vendosën që të bëjnë thirrje për një takim të të gjithë prijësve Korayshpër të hartuar një plan alternativ që do të shkaktonte muslimanët vështirësi në sa më shumë aspekte të jetës së tyre si të jetë e mundur.

Jo më pak se dyzet paria nga Koraysh me degët e saj u mblodhën së bashku në Wadi Al-Muhassab, një zonë që i përket fisit të Kenanije për të diskutuar se si të mirë për të zgjidhur çështjen. Plani i cili provoi të pranueshme për shumicën ishte se nga tani e tutje, ata do të bojkotojnë fiset ebijtë e Hashimit dhe Mutalibit me përjashtim të Ebu Lehebit, i cili ishte aleati i tyre i patundur. No longer do të lejohet që fëmijët e tyre të martohen me anëtarët e këtyre fiseve, por tregtare në mes tyre tani ishte e ndaluar rreptësisht. Ata ishin të bindur se bojkoti duhet të mbetet në fuqi deri sa të muslimanëvedorëzua Profetit, salla Allahu alihi ue sel-lem, që ata të jenë vrarë.

THE Tharë gishta

Për të siguruar se askush nuk do të joshet për të thyer bojkotin, Mansoor, bir Ikrime, duke shkruar poshtë të dhënat e Traktatit dhe gozhduan atë në një mur brenda Qabesë si një kujtesë për të gjithë ata që mund të joshet për të prishur atë. Disa nga fiset Koraysh nuk pajtohen plotësisht për ashpërsinë e sanksioneve.Megjithatë, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dëgjoi të veprimit Mansoor, ai lut Allahut kundër tij, me ç'rast disa nga gishtat Mansoor të tharë larg. Përveç kësaj, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), idealizon me Koraysh se marrëveshja do të hahet nga termitetdhe vetëm gdhendur Emri i All-llahut do të mbesin të shkruar mbi paktin.

THE Zhvendosja e Profetit dhe shokëve të tij

Si një çështje të sigurisë, Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili ishte i shqetësuar gjithmonë për mirëqenien e shokëve të tij, vendosën se do të ishte më mirë për muslimanët të jetojnë pranë njëri-tjetrit. Me këtë në mendje, u vendos që ata do të vendosen në afërsi të shtëpisë së Ebu Talibit.

Ajo tani ishte Muharrem, në vitin e shtatë, pas profetësisë, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Lady Hatixheja arriti në shtëpinë e tyre të re, ndërsa Ebu Lehebi dhe familja e tij që jetonte aty pranë paketuar plaçkat e tyre dhe u larguan.

Tani që bojkoti ishte në vend, Ebu Xhehli, i fiksuar në urrejtjen e tij, e zënë kohën e tij duke siguruar se bojkoti është vërejtur në mënyrë rigoroze.

FLOUR PER ZONJA Hatixhja

Lady Hatixhja kishte një nip të quajtur Hakim i cili i përkiste njërit prej fiseve pjesëmarrëse në bojkotit. Një ditë, Hakim dhe shërbëtori i tij u panë nga Ebu Xhehli marrë një thes miell në sektorin shumicë myslimane. Ebu Xhehli akuzuar Hakim të thyer bojkotin dhe një argument i nxehtë pasoi në të cilënEbu Xhehli kërcënuar për të ekspozuar Hakim të tjerët.

Gjatë argumentit Abi Bakhtari biri i Hashimit nga fisi i Asad, dëgjoi të dy duke argumentuar dhe e pyeti atë që të gjithë bujë ishte rreth. Kur ajo ishte shpjeguar atij, ai e mbështeti me Hakim duke argumentuar se ai nuk sheh ndonjë të keqe në atë Hakim është bërë pasi ai ishte vetëm duke kthyer një thes miell i përkasin tijhalla. Ebu Bakhtari tha Ebu Xhehli se nuk kishte nevojë për të bërë të tillë një çështje e madhe të çështjes dhe për të le të shkojë Hakim në rrugën e tij,

Tani që Ebu Bakhtari kishte marrë anët në argumentin, tensioni u rrit dhe një përleshje shpërtheu. Në vetëmbrojtje, Abu Bakhtari kap nofulla-kockë një deve dhe goditi Ebu Xhehli me të tillë të detyruar mbi kokën e tij se ai ra concussed në tokë.

THE Guximi i PROFETIT

Megjithë kërcënimet e vazhdueshme të Koraysh, Profetit, vazhdoi në misionin e tij të predikoj për të gjithë ata që do të dëgjojnë, guximi i tij kurrë nuk u lëkund ose të dobësuar. Ai vazhdoi të shkojë në Al-Qabes dhe të luten në publik dhe sa herë që një rasti u paraqit ai do të predikoj për të vizitorëve në Mekë që erdhëngjatë muajve të shenjtë, ose për raste të veçanta të tregtisë, ose për pelegrinazh.

HISHAM, BIRI I AMR

Ndër fiset paria e të cilëve kanë nënshkruar paktin ishin fiseve - veçanërisht ato të lidhura ngushtë përmes martesës me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) - të cilët mendonin dhembshuri ndaj muslimanëve. Një person i tillë ishte Hisham, djali i Amr '. Kur nata ra dhe askush nuk ishte gati, Hisham doshpesh ngarkesës devenë e tij me ushqim, veshje dhe dhurata, të çojë atë drejt shtëpive myslimane, atëherë grevë devenë në pjesë e pasme të saj në mënyrë që ajo vrapoi në rrugët e zonës bojkotuar. Ushqim dhe dhurata u ndanë menjëherë në mesin e muslimanëve dhe ata ishin mirënjohës për guximin Hisham dhe bujarisë.

Një pak më shumë se dy vite kishin kaluar tani. Bojkoti mbeti në fuqi dhe të Dërguarit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shokët e tij u përballën me vështirësi të rënda të varfërisë dhe të privimit me durim, duke e ditur se Allahu do t'i bekoj. Edhe Ebu Bekri, i cili kishte qenë dikur ndër më të pasurat e mekasveu reduktua tani një njeri të varfër. Me mungesën e ushqimit, kohët ishin të vështira, por drita e besimit ndarjen dhe shumë të dashur shoqërimin e Pejgamberit të tyre ndonjëherë të dashur (salla Allahu alihi ue sel-lem) e bëri vështirësitë më të lehtë për të duruar.

MUAJTHE shenjtë

Ajo ishte vetëm gjatë muajve të shenjtë që muslimanët ndjerë të sigurt të mjaftueshme për të lënë shtëpitë e tyre për t'u lutur në Qabe e tyre të dashur. Megjithatë, edhe pse ata nuk ka pësuar dëme fizike gjatë këtyre muajve, e jobesimtarët nuk kanë ndalë abuzimin e tyre verbale.

Ndër ata që abuzimi verbal i të cilit ishte më e ofenduese ishte Umayyah, bir Khalaf së. Kurdo që ai e pa Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai e shfrytëzoi rastin për të flak shpifëse, përgojimin deklaratat në të. Ishte gjatë kësaj kohe që Allahu zbriti ajetet që paralajmëroi të dënimite mashtrues dhe shpifës:

"Mjerë për çdo ofendon, shpifësit që grumbullon pasuri dhe akuza atë,

menduarit pasuritë e tij do të bëjë të pavdekshëm!

Në të kundërtën! Ai do të hidhet në Crusher.

Çfarë do të le ju e dini se çfarë Crusher është?

(Kjo është) zjarri i ndezur i All-llahut, i cili do të mbikëqyrë zemrat,

mbyll rreth tyre në kolona të zgjeruara. "

Kurani Kapitulli 104

$ KAPITULLI 38 ndërprerjen e bojkotit të

Midis Koraysh ishin ata që kanë lidhje të ngushta me fiset e Hashimit dhe Mutalibit cilët mendonin kohëzgjatja e bojkotit ishte e tepruar. Personi i parë që të marrin masa ishte djali i Hisham AMR-së, i cili kishte për diku dërguar deve të ngarkuara me ushqime dhe veshmbathje në sektorin mysliman gjatë natës.

Ai ishte i vetëdijshëm se çdo përpjekje që ai të mund të marrë me vete do të jetë tretur, kështu që ai shkoi në Zuhair birit të Ebi Umayyah, një prej dy djemve të Atika, halla e Profetit dhe e pyeti, "A jeni të kënaqur për të ngrënë mirë, vishu, dhe martohet kur ju e dini rrethanat e të afërmit tuaj. Ato as nuk mund të blejnëas të shesin, të martohen as të japë në martesë. Betohem, në qoftë se ata kishin qenë të afërmit e Ebu Xhehlit, ai kurrë nuk do të kishte bërë këtë! "" Çfarë mund të bëj unë, unë jam vetëm një person, në qoftë se nuk ishte një tjetër, atëherë unë do të bëjë diçka për t'i dhënë fund atë! ", U përgjigj Zuhair. "Nuk është një tjetër," u përgjigj Hishamin. "Kush është?" pyeti Zuhair."Myself," u përgjigj Hisham, "kështu që le të merrni një të tretë!" u përgjigj Zuhair.

Hisham shkoi në Mutim, birit të ADI-t, i cili ishte një anëtar me ndikim i fisit të Nawfal dhe nipi i vëllait të dy Hashimit dhe Mutalibit. Mutim u pajtua, dhe e pyeti për një e katërta për t'u bashkuar me ata si ai paralajmëroi se Koraysh do të më shumë gjasa të kthehet kundër tyre.

Hisham iu afrua Ebu Bakhtari nga fisi i Asad, i cili kishte marrë anën e Hakim, kur ai u kap nga Ebu Xhehli u kthyer miell në tezen e tij, Lady Hatixhes. Ebu Bakhtari pajtua dhe kërkoi për një tjetër që të bashkohen me ta, pasi nuk kishte forcë në numër, kështu që Hisham iu afrua birit Zam'ah El-Esved-it, i cili ishte edhenga fisi i Asad. Zam'ah dakord por mendohet se të panevojshme për një person i gjashtë për t'u bashkuar me ta.

Atë natë në muajin e Muharremit, tre vjet pas fillimit të bojkotit, pesë u takuan së bashku në Hujon, e cila është një vend i vendosur në periferi të Mekës. Atje ata u pajtuan se asnjëri prej tyre nuk do të rrijë deri sa pakti lidhur në brendësi të Qabes ishin revokuar. U ra dakordqë Zuhair do të veprojë si zëdhënës të tyre dhe të flasë i pari në Koraysh për shkak të lidhjeve familjare e tij ndaj Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem).

THE Konfrontimin

Të nesërmen, kur shumë nga Koraysh mblodhën pranë Qabes, Zuhair dhe shokët e tij hyri në oborrin e saj. Zuhair circumambulated Qabes shtatë herë, pastaj u kthye në mbledhjen dhe i tha, "O njerëzit e Mekës, duhet të hamë dhe të veshin rroba, ndërsa bijtë e Hashimit vuajnë për shkak të qenies së tyrenë gjendje të tregtisë? Pasha Allahun, unë nuk do të ulem derisa ky pakt e tmerrshme është grisur! "

Ebu Xhehli ishte e shpejtë për të ngrihen në protestë duke thënë: "Kjo nuk do të grisur, ju jeni një gënjeshtar!" Zam'ah tani foli, "Ai është që ju të cilët jeni gënjeshtar. Ne nuk ishim në favor të tij, edhe kur ajo është shkruar." Në këtë moment Abu Bakhtari ndërhyri, "Ne nuk jemi në favor të përmbajtjes së tij, dhe as nuk kemi mbajtur mekjo! "Si Mutim dhe Hisham mbështetur shokët e tyre me ç'rast Ebu Xhehli akuzuar të gjithë ata për konspiracion.

Ebu Talibi i cili kishte qenë i ulur aty pranë u kujtoi atyre se Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë në lidhje me dokumentin që kishin qenë të varur brenda Qabes, se asgjë prej tij do të mbetet përveç emrin e All-llahut, ajo do të shkatërrohen nga termitet. Mutim shkoi në Qabe për të shkoj të marrdokument dhe siç ka thënë Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë, të gjithë, por një frazë të shkurtër në fillim të dokumentit mbeti i cili lexohet "Me emrin Tënd, o Allah", për këtë arsye, Mutim solli pjesën e mbetur jashtë dhe tregoi në mbledhjen.

Shumë i Koraysh kishte zbutur tashmë fjalët e Zuhair dhe shokëve të tij, por kur e panë mbeturinat e dokumentit që ata e mori atë që të jetë një shenjë të mirë dhe kështu që ishte se bojkoti në fund erdhi në një fund. Ebu Xhehli dinte se ishte e pakuptimtë për të shkuar kundër dëshirave të turmës kështu që ishte meNgurrimi i madh ai pranoi ndërprerjen e saj.

News se bojkoti ishte revokuar iu dorëzua Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe pasuesit e tij dhe nuk kishte gëzim i madh falënderimi ndaj Allahut për heqjen e saj.

Pavarësisht nga rrethanat e vështira muslimanët ballafaqohen të gjithë bojkotit kishte detyruar ato më afër së bashku dhe jo duke i bërë ata egoist. Ata kishin mbështetur njëri-tjetrin dhe pa mëshirë ndanë pasurinë e tyre të jetesës, të gjitha për dashurinë e Allahut dhe të Pejgamberit të Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem). Për të tyredurim All-llahu i shpërbleu dhe nuk kishte asgjë që mund të marrë larg tyre ëmbëlsinë e besimit të tyre.

Ebu Bekri dhe Talha

Ebu Bekri kishte, deri pak pas konvertimit të tij, ishte një qytetar i pasur, me ndikim, dhe i respektuar i Mekës, por tani, për shkak të bojkotit, ai nuk ishte më i pasur dhe ndikimi i tij kishte rënë në mesin e atyre që nuk besuan. Ka pasur një kohë kur të gjithë do të kthehen tek ai me problemet e tyrekur ai ose do të ndihmojnë financiarisht ose japin këshilla të shëndoshë, por tani shumë prej atyre që ai kishte ndihmuar ktheu shpinën dhe i shmangej atij.

Një ditë, kur Ebu Bekri dhe kushëriri i tij Talha u marrë një shëtitje, Nawfal - djali i së cilës, Esved kishte përqafuar Islamin në duart e Ebu Bekrit - dhe një kompani të tjerë sulmuan palë, të lidhura duart e tyre dhe këmbët së bashku dhe të majtë të tyre shtrirë në rrugë për kalimtarët për të parë dhe të tallen.

Në ato ditë ajo ishte e zakonshme për fisin e palës së dëmtuar në hakmarrje e tyre kundër kryerësit, por udhëheqësit e fisit të Taym, për të cilin Ebu Bekri i takonte, zgjodhi të injorojë incidentin i cili ishte një tregues i qartë se tani ata e konsideruan atë të jetë me pak ose aspak në këmbë.

Ebu Bekri dhe Biri Ad-Dughunnah-së

Tani që ai ishte i njohur se asnjë veprim nuk do të merret nga fisi Taym qoftë se Ebu Bekri ishte që të dëmtohet ai u bë objekt i abuzimit të vazhdueshëm kështu që ai shkoi tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të kërkuar lejen e tij për t'u bashkuar me ata që mbetur prapa në Abisini, Profetit (salla Allahu alihiue sel-lem), gjithmonë ka pasur mirëqenien dhe sigurinë e shokëve të tij në zemër pajtuar kështu me një zemër të dhimbshëm Ebu Bekri u nis për Abisini.

Ndërsa ai afrohej Detin e Kuq, ai u takua me një mik të vjetër me emrin e Ibn Ad-Dughunnah, me kryetar i një fisi të vogël që ishte vendosur jo larg nga Meka dhe i kishin lidhur aleancë me Koraysh. Ibn Ad-Dughunnah vështirë njohur Ebu Bekrin dhe ishte e tronditur dhe të pikëlluar për të parë atë në një gjendje të tillë të varfërdhe pyeti se çfarë kishte sjellë një ndryshim dramatik në punët e tij. Ebu Bekri lidhur me disa prej armiqësive pajustifikuar ai kishte hasur në Mekë për shkak të konvertimit të tij pastaj i tha atij se tani të gjitha ai donte të ishte në gjendje që të adhurojnë Allahun në paqe dhe për të predikuar gjatë udhëtimeve të tij.

Ibn Ad-Dughunnah reflektuar mbi të kaluarën në habi se si njerëzit mund të kthehet të jetë aq i ndryshueshëm dhe i tha: "Si mund të ketë bërë gjëra të tilla? Ti ishe pa dyshim perlë në mesin e fisit tënd, në kohë ngushtice keni qenë gjithmonë aty për thërrasin, veprat tua janë të mira, dhe ju gjithmonë ndihmuar të tjerëtnë kohë e nevojë! Kthehu prapa, unë do t'ju mbështesë. "

Ebu Bekri e pranoi mbështetjen e Ibn Ad-Dughannah dhe ata u kthyen bashkë. Pas arritjes në Meke, Ibn Ad-Dughunnah deklaruar për të gjithë për të dëgjuar, "Njerëzit e Koraysh, biri i Ebu Kuhafah ka mbështetjen time - le askush trajtojnë atë keq!"

Koraysh pranoi ultimatumin, megjithatë një shoku nga fisi i faljes - fisit prej të cilit Ebu Bekri i kishte shpëtuar Bilal kërkuar, "Thuaji atij për të adhuruar Zotin e tij me dyer të mbyllura, dhe le lutjet e tij dhe recitimit të kufizohet vetëm në to në mënyrë që të ai as nuk mund të shihet as dëgjuar. Ne kemi frikë senë qoftë se bijtë tanë apo gra shohin atë që ata do të joshen nga rrugët e tij! "Ibn Ad-Dughunnah kthye tek Ebu Bekri dhe i kërkoi atij për të përmbushur, dhe ai u pajtua.

Ebu Bekri nuk u lut në publik e as që ai recitonte Kuranin jashtë shtëpisë së tij, por një ditë ai vendosi të ndërtojë një xhami të vogël në frontin e shtëpisë së tij, dhe më pas ofroi lutjen e tij në të dhe recitoi Kuranin. Gratë dhe fëmijët e jobesimtarëve filluan të mblidhen rreth tij në numër të madh.Ata kanë përdorur për të pyes veten dhe të kërkoni në atë. Ebu Bekri ishte një njeri i dhënë shumë qarë kur ai recitoi Kuranin, dhe nuk mund të frenojnë veten.

Hierarkia e Koraysh jobesimtar u frikësuar në mënyrë që ata dërguan për djalin Ad-Dughannah së. Kur ai arriti ata thanë: "Ne e pranuam mbrojtjen tuaj të Ebu Bekrit me kusht që kufizojnë adhurimin e tij nga Zoti i tij për në shtëpinë e tij, por ai i ka shkelur kushtet dhe të ndërtuar një xhami në frontin eshtëpinë e tij ku ai lutet, dhe reciton Kuranin në publik. Ne jemi të frikësuar se ai mund të ndikojë në gratë dhe fëmijët tanë, pra të ndaluar atë nga e bërë këtë. Nëse ai dëshiron të kufizojë adhurimin e tij nga Zoti i tij për shtëpinë e tij ai mund ta bëjë këtë, por në qoftë se ai ngul këmbë për të bërë në mënyrë të hapur, atëherë kërkoni atë për të nxjerrë ju nga tuajObligimi për të mbrojtur atë, sepse ne do të pëlqejnë thyer marrëveshjen tonë me ju, por ne e mohojmë Abu Bakr të drejtën për të vepruar në mënyrë të hapur.

Djali ad-Dughannah shkoi tek Ebu Bekri dhe i tha: "Ju jeni në dijeni të kontratës kam bërë në emër tuaj, ju lutemi të përmbahen nga ai, ose më lirimin nga detyrimi im për të mbrojtur, sepse unë nuk dua që arabët të dëgjojnë se fisit tim çnderuar një kontratë unë bërë në emër të një njeriu tjetër. " Ebu Bekri u përgjigj,"Unë ju lirimin nga marrëveshja juaj për të mbrojtur mua dhe jam i kënaqur me mbrojtjen e Allahut."

Sahabët Qasja në persekutimit të tyre

Këto band hershme e Sahabëve u bekuan me bindje të jashtëzakonshme, qëndrueshmëri dhe këmbënguljen e gjithë persekutimit të tyre. Besimi i tyre në Allahun është i palëkundur dhe ka arritur atë gjendje rrethanat e tyre janë perceptuar nga ana e tyre si zor të rëndësishme. Allahu thotë:

"Sa për llum është hedhur poshtë si ngarkesë që hidhet në det,

por që u sjell dobi njerëzve mbetet në tokë. "13:17.

Dashuria sahabet kishin për Profetin, dhe mesazh që ai solli ishte i thellë dhe i sinqertë. Ai ishte modeli i tyre rol, një person me të admirueshme, karakteristikat fisnike e cila kaloi të gjithë njerëzit e tjerë dhe të cilat edhe armiqtë e tij nuk u dëgjua për të mohuar. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka qenëdikush që sahabet përpjekur të mirë të tyre për të matem dhe për të cilët ata ishin të gatshëm për të sakrifikuar. Dashuria shoku i tij ishte ngulitur thellë në zemrat e tyre dhe ata ishin gjithmonë të gatshëm për të mbrojtur atë, edhe nëse kjo do të thotë duke rrezikuar jetën e tyre. I tillë ishte shpirti i vetëmohimit që ka forcuarpër të duruar vështirësitë e tyre. Ata e dinin që ata duruan ishte vetëm i përkohshëm, një gjykim, dhe se brenda pak vitesh ata do të kthehen te Zoti i tyre dhe longed për jetën në botën tjetër.

Allahu thotë:

"A mendojnë njerëzit se ata janë lënë vetëm duke thënë,

"Ne jemi besimtarë," dhe nuk do të gjykohen?

Ne i sprovuam ata që ishin para tyre.

All-llahu e di se ata që janë të sinqertë dhe ata që gënjejnë "23:. 2-3

THE KORAYSH qasja e Ebu Talibit sëmurë

Ebu Talibi ishte tani i moshuar dhe me shëndet të dobët dhe Koraysh, duke iu trembur një njollë në reputacionin e tyre në qoftë se ata morën veprim pas kalimit të tij, mori vendimin për të dërguar përfaqësuesit e tyre për të kërkuar atë që të ndërhyjë në emër të tyre me Profetin (salla Allahu alihi wa sel-lem).

Njëzet e pesë fisnikët nga Koraysh përfshirë Utbah dhe Shayba bijtë e Rabia, Ebu Xhehli bir i Hishamit, Umayyah bir i Khalefët, dhe Ebu Sufjan, bir i Harb shkoi për të vizituar Ebu Talibin. Ata e përshëndetën, e vlerësoi atë dhe tha se shumë kanë respektuar dhe nderuar atë. Duke bërë këtë ata vazhduan me tyreMisioni i cili ishte se ata ishin të përgatitur që të mos ndërhyjë me fenë e Profetit, nëse ai nuk ka ndërhyrë në të tyren dhe mënyrën e tyre të jetës.

Ebu Talibi thirri nipin e tij dhe i tha atij të propozimit Koraysh. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e dëgjoi xhaxhait të tij, atëherë i tha: "Atëherë më jepni një fjalë, një fjalë me të cilën do të sundonte si arabët dhe persët." Excitedly, Ebu Xhehli i tha: "Në të vërtetë, nga ati juaj, për të cilat nedo t'ju japë jo vetëm një fjalë, por dhjetë më! "Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj," Pastaj ju duhet të thoni, "Nuk ka zot përveç Allahut 'dhe të heqin dorë nga të gjitha ato që ju adhuroni përveç Atij." Në zemërim Koraysh hodhi duart e tyre duke thënë: '' Muhamedin, do ta bëjë zotat tanë një Perëndi, çfarëju thoni është e vërtetë e çuditshme! "

Udhëheqësit realizuar misioni i tyre kishte qenë e kotë dhe u kthye me njëri-tjetrin duke thënë: '' Ky njeri do të na japë asgjë kerkojme, ne do të shkojnë rrugën tonë dhe për të mbrojtur fenë tonë e cila është feja e etërve tanë derisa All-llahu gjykon ndërmjet nesh dhe atë! "

Ajo ishte atëherë se Allahu ka dërguar poshtë kapitullin Saad:

"Saad, nga Reading Shenjtë (Kuranit) të Kujtimit.

Jo, ata që nuk besuan lartësojë në ndarjen e tyre.

Sa e sa gjenerata kemi shkatërruar para tyre.

Ata e quajtën, "koha nuk është as e arratisjes, dhe as sigurinë."

Ata u mrrekullo tani që, nga mesi i tyre,

një paralajmërues ka ardhur tek ata.

E ata që nuk besuan thonë: "Ky është magjistar, rrenës.

Çfarë ka ai bëri zotat Një Zot?

Kjo është me të vërtetë një gjë e mrekullueshme. "

Kuvendi i tyre u largua (duke thënë),

'Shko, dhe të jenë të durueshëm për të perëndive të tua, kjo është diçka për të dëshiruar.

Ne nuk kemi dëgjuar diçka të këtillë në fenë e mëparshme.

. Ajo është asgjë, por një shpikje "Kurani 38: 1-7

$ KAPITULLI 39 VITI I pikëllimit

Ishte viti 619 pas Jezusit, dhe dhjetë vjet pas Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), mori Revelacionin e parë. Kjo ishte një kohë e lumtur, por edhe pikëllim të madh, sepse ishte rreth 20 Rexheb të këtij viti se 87 vjeçari Abu Talibi dobësuar nga sëmundje terminale kaluarlarg.

InsajtAN në besimin Ebu Talibi'S

Ebu Talibi iu afrua vdekja ai thirri personalitetet Koraysh të vijmë tek ai dhe u dha atyre një rekomandim të shëndoshë, Ebu Talibi ka thënë siç është raportuar nga Hisham djali i Saie nëpërmjet babait të tij:

"O ithtarë të Koraysh ju jeni zgjedhur e All-llahut në mesin e krijesave të Tij ... .. Pastaj shtoi, unë ju rekomandojmë që të jetë e mirë tek Muhamedi. Ai është njeri i ndershëm e Koraysh, mik i arabëve dhe mbledhës i çdo atributeve të mira Unë rekomandoj për ju. Në të vërtetë, ai ka ardhur me çështjen e fesëtë cilat zemra i ka pranuar (dhe ky është përkufizimi i besimit), ndërsa gjuha e ka mohuar atë (dhe ky ishte plan të pazbuluar që Koraysh nuk duhet të tregojë se ai ishte një mysliman, në mënyrë që të ai një të tjerët si ai kanë qenë në gjendje për të mbrojtur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe të mbështetur predikimine Islamit), si ata frikë urrejtjen e atyre që nuk besuan).

Pasha Allahun, kjo është si unë shoh, se arabët e përbashkëta, ato midis barinjve, ata që jetojnë në zonat e largëta dhe weaklings në mes të njerëzve do ta pranojë ftesën në Islam, besojnë dhe do të mbështes fjalët e tij (nuk ka zot tjetër përveç All-llahut dhe Muhammedi është i Dërguari i Tij). Ata do të respektojnë ordinancë e tijdhe ai do të çojë ata në betejat e mbanin vdekjen. Dhe kryetar dhe kufiri i Koraysh do të bëhet impotent. Shtëpitë e tyre u bë sikur fantazma dhe të dobët në mesin e tyre do të bëhen pronarët. Më i madh në mesin e Koraysh janë ata që janë më në nevojë të tij, ndërsa ai që është në anën e poshtme tëshoqëria është më me fat me të. Dhe se arabët do të japin Muhammad dashurinë e tyre me një zemër të pastër dhe t'i japë atij udhëheqjen e tyre.

O Koraysh, mbështetje, dhe për të mbrojtur partinë e tij. Pasha All-llahun, askush nuk ecën në rrugën e Muhamedit që nuk është i drejtë, dhe nuk ka njeri që ndjek udhëzimin e Muhammedit i cili nuk është i lumtur dhe me fat. Kisha më shumë kohë dhe mosha ime e gjërë, unë do të të vërtetë të mbrojtur atë dhe zmbrapsin punët dërrmuese. "Menjëherëpastaj ai vdiq.

Disa vite më vonë, gjatë Betejës së Bedrit Ubejde, bir i Harith angazhuar Utbah në luftime të vetme. Këmbë Ubejde kishte qenë prerë dhe ai kishte humbur shumë gjak. Hamza dhe Aliu e çuan tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe në një zë të dobësuar Ubejde e pyeti: "O i Dërguari i All-llahut, jamUnë të jetë një martir? "" Me të vërtetë ti je ", u përgjigj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), me një ton të butë dhe Ubejde ishte i lumtur. Ndërsa ai vë në shtetin e tij të dobësuar ai tha," Në qoftë se Ebu Talibi ishte gjallë sot ai do të dinë se fjalët e tij: "Ne nuk do të heqë atë deri sa të qëndrojnë të vdekur përreth tij, duke harruar gratë tonadhe fëmijët, "kanë qenë të plotësohet ende në mua."

Ebu Talibi mund të thuhet të jetë identike me besimtarit në kohën e Moisiut që e paralajmëroi atë se njerëzit e Faraonit po komplotonin për të vrarë atë.

"Pastaj erdhi një njeri që ngutej nga ana më e largët e qytetit,

"Moisiu," ai tha, "Kuvendi po komplotojnë për të vrarë ty.

Lini, sepse unë jam një nga këshilltarët tuaj të sinqertë. " Kurani 28:20

THE VDEKJA E ZONJA Hatixhja

Lady Hatixhja vdiq në rreth 10 Ramadan, dhjetë vjet pas profetësisë, në afërsi të dy muaj pas Ebu Talibit në moshën gjashtëdhjetë e pesë. Nga të gjitha zonjat e botës, Allahu zgjedhur Lady Khadijah të jetë gruaja e Pejgamberit të Tij të dashur (salla Allahu alihi ue sel-lem). Ajo ishte me të vërtetë,gruaja më e mirë për burrin më të mirë dhe ata ishin martuar blissfully për njëzet e pesë vjet. Dashuria e saj dhe përkushtimi për të bërë thirrje dhe për të qenë i padiskutueshëm. Një fjalë kryq nuk ishte shkëmbyer mes tyre, ata ishin çift të përsosur dhe të dashur, duke qenë në kompani të njëri-tjetrit.

Lady Hatixhja kishte qenë i pari që i pranojnë Islamin dhe besimi i saj ishte si madhështi e planetit ndritura që shkakton të gjitha planetet dhe yjet që paraqiten zbehtë në orën më të errët të natës.

Edhe pse Lady Hatixhja kishte teprimet njohura të pasurisë dhe luksit që ajo kurrë nuk tha një fjalë të vetme të ankesës, kur rrethanat e familjes së Shenjtë kishte qenë ulur në varfërinë e kësaj bote materialiste. Përkundrazi, ajo ishte kurrë mirënjohës Allahut për çdo gjë që erdhi rrugën e saj. Ajo ishte bamirëse dhe të vëmendshëm,nuk dukej poshtë në askënd, dhe dashuri të trajtohen anëtarët e familjes së saj në të njëjtën mënyrë si ajo e bëri familjen e saj. I tillë ishte dashuria dhe kujdesi ajo i dha atyre se askush nuk dëshironte të lënë shërbimin e saj, edhe kur rrethanat Familjes së Shenjtë u reduktuar.

Sa herë që ajo e kishte vënë re, ose dëgjuar për dikë në një shtet në gjendje të vështirë se ajo kishte qenë gjithmonë atje për të japë një dorë duke ndihmuar dhe donte burrin e saj të dashur, kurrë nuk u kthye askënd larg. Ajo gjithmonë dukej për të mirë në njerëz dhe krehur larg çdo gjë që mund të të tjerëve janë shfaqur negative. Ajo ishte e pastër nëzemra, mendja, trupi dhe shpirti dhe ishte i njohur si Nëna e Besimtarëve.

Lady Hatixhja kishte qenë një nënë shembullore i cili donte shtrenjtë fëmijët e saj dhe i ngriti ata të jenë më të mirë, më të dashur, fëmijë të bindur të kohës së tyre. Shumë ishin ditët kur ajo do të gjendet me dashuri duke luajtur me ta ose, shumë për kënaqësinë e tyre, duke u thënë atyre historitë e profetëve të tjerë që i dashuri i sajBurri i kishte transmetuar të saj. Kur dy djemtë e saj u kthye te All-llahu, ajo kishte qenë i pikëlluar natyrisht, por ajo kishte besim në Allahun dhe kurrë nuk u ankua, dhe e ngushëlluan butësisht bijat e saj pikëllimin që keni humbur vëllezërit e tyre të vegjël.

Lady Hatixhja kishte qenë jo vetëm më e përsosur gruaja, nëna, shoku, por fqinj. Këto zonjat fat të dinë e saj dëshironin ata kishin cilësitë e saj, sepse ajo vendos standarde mbi tokë për çdo grua që longed për në Xhennet në jetën e përtejme.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe katër vajzat e tij, zonja Zejneb, Rukiyah, Ummu Kulthum dhe Fatimja u trishtuat thellë nga humbja e tyre. Megjithatë, paqe dhe rehati zbriti mbi ta, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), butësisht dhe me dashuri u tha bijave të tij se shumë vitepara, kur ai kishte qenë në tërheqje, në shpellën e malit Hira, Angel Gabriel e kishte vizituar atë dhe se Gabriel i kishte thënë: "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ishte selam). Kjo Hatixhja vjen tek ju me disa ushqime dhe pi. Kur ajo arrin ju përshëndes e saj në emër të Zotit të saj, dhe mbi timemër, dhe të japë përgëzuam atë me një pallat të bërë nga Qasab (tuba prej ari dhe gurë të çmuar) në xhennet ku nuk do të ketë as zhurmë e as mundin. "

Lajmi i mesazhit Gabriel ngushëllohet bija e pejgamberit në masë të madhe dhe ata ishin të kënaqur në dijeni se All-llahu e kishte thirrur në shtëpinë e saj dhe i larguar atë larg nga armiqtë e Zotit të saj.

$ KAPITULLI 40 pasardhës i fisit të Hashimit

Tani që Ebu Talibi kishte vdekur, udhëheqja e fisit të Hashimit ra Ebu Lehebi urrejtja e të cilit e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) është themeluar mirë. Siç mund të pritej, Ebu Lehebi nuk ishte i përgatitur për të ofruar atij çdo mbështetje dhe kështu persekutimi përshpejtuar në një lartësi të reja.

VEPRIMETDESPICABLE

Një ditë si Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) ofroi lutjen e tij në Qabe, Ebu Xhehli, në rrugën e tij të urryer, i tha birit të shokëve të tij Utbah e Rabia, Shaibah birin e Rabia, Al-Waleed bir i Utbah, Umayyah bir i Khalaf dhe Ukbe birit të Mu'ait, "Unë uroj dikush do të sjellë zorrët e njëdeve me të gjitha papastërtitë e tij dhe hedhin atë mbi Muhamedin! "Pa hezitim, Ukbe, biri Mu'ait solli shëmtirat dhe si Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) sexhde zbrazur atë mbi qafën e Profetit. Koraysh dukej për të bërë fun e (salla Allahu alihi ue sel-lem), duke argëtuar në përpjekjen e tyreta degradojë atë, por ai mbeti i qetë dhe i hidhëruar për shkak të mosbesimit të tyre.

Ndërkohë, dikush i tha Lady Fatimen, të bijën më të re të Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili ishte pesë apo gjashtë vjeç, i aktit neveritshme dhe kështu ajo vrapoi aq shpejt sa këmbët e saj pak do të mbajnë atë atij dhe hequr ndyrësi nga babai i saj të dashur dhe bërtiti si ajo e qortoi dhe imallkuar Ukbe për veprën e tij të urryer.

Ukbe nuk ishte e një mendje për të ndaluar sjelljen e tij të keq dhe në fakt ai ishte i inkurajuar. Në një rast tjetër si Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) u zhytur me modesti në lutjen e tij pranë Qabes, Ukbe iu afrua atij me një copë leckë në duart e tij, e hodhi atë rreth qafës së tij, u tërhoq të shtrënguar dhezvarritur atë poshtë derisa ai ra mbi gjunjë. Në atë moment Ebu Bekri hyri dhe pa çfarë kishte bërë Ukbe dhe lëshuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe në këtë mënyrë u kthye në Ukbe thënë: "A do të vrisni një njeri vetëm pse ai thotë se Allahu është Zoti i tij!"

Ka pasur shumë të pandershme, akte të tilla paprovokuar se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) duruar me durim të cilat shkaktuan vajza e tij e re për të qarë, pasi ajo nuk mund të mbajnë për të parë se babai i saj i dashur trajtuar aq keq. Në secilin rast Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) do ta ngushëllojëme fjalë të butësi dhe siguruar atë duke thënë: "Mos qaj pak bijë, All-llahu do ta mbrojë babanë tënd," dhe e puthi atë, si ai i tharë larg lotët nga Darling fytyrën e saj të vogël.

Ndër aktet e tjera të neveritshme ishte koha kur Ukbe djali i Al-Mu'ait ndoqën një tubim të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe e dëgjoi predikuar Islamin. Një mik i ngushtë i tij, i biri Ubej Khalaf e dëgjoi këtë dhe fyer ashpër atë, duke urdhëruar atë për të pështyj në fytyrë eProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), të cilën ai e bëri. Ubej konfiskuar çdo mundësi për të përpiqen për të degraduar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai shkoi aq larg sa rëndë kockat dekompozuara dhe defekt pushtetin e saj mbi Pejgamberin. Këtë Allahu ka thënë:

"Dhe mos iu bind çdo të thotë swearer,

ofendon që shkon për shpifje,

ata të cilët pengojnë të mirë,

agresor fajtor,

sepse ai ka pasuri dhe djem.

Kur lexohen ajetet Tona të tij, thotë ai,

"Ata janë, por Përralla të të parëve!"

! Ne do ta shënojë atë me hundë "Kurani 68: 10-16

Në vitet që pasuan, gjatë armiqësisë i parë i madh në Islam, në takimin e Bedrit, të gjithë ata që morën pjesë në hedhjen e ndyrësi deve e mbi Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) janë raportuar nga djali i Masood për të kanë qenë të vrarë nga engjëjt e Allahut.

$ KAPITULLI 41 UDHËTIMI PËR Taifit

Populli i Mekës e dinte se Ebu Lehebi, shefi i ri i fisit të Hashimit nuk ishte e prirur që të marrin masa ndaj atyre që kanë kryer në kufijtë e mirësjelljes ndaj Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Tani rruga ishte e qartë për të gjithë dhe i ndryshëm për të abuzuar Profetin Muhamed (salla Allahu alihiue sel-lem) dhe shokët e tij, dhe kështu persekutimi i tyre në vazhdim.

Ajo tani ishte muaji i Shevalit (qershor 619), dhjetë vjet pas pejgamberllëkut. Në shpresën e përhapur mesazhin e Islamit dhe të fituar mbështetjen e fisit ndikim të Thakif, Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), i shoqëruar nga Zejd, bir i Haritha së udhëtuan për në Taif. Pas arritjes në qytet aishkoi direkt në shtëpinë e Umair, i cili ishte konsideruar të jetë më fisnike e prijësve, por ftesa e tij për Islamin dhe kërkesa për përkrahje ra në vesh të shurdhër dhe Umair dhe familja e tij refuzoi dhe talleshin me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Tre vëllezërit nga paria e Thakif - Abd Yalil, Masood dhe Habib - bijtë e Amr birit të Umair eth-Thaqafy takuan të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe ai i ftoi ata në Islam, dhe pastaj të kërkonin aleancën e tyre. Zemrat e vëllezërve ishin të vështira dhe unreceptive. Njëri prej tyre u betua se do tëshemb mbulesën e Qabesë, nëse All-llahu ka dërguar Muhamedin si të Dërguarin e Tij. Një tjetër talleshin Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) duke thënë: "Nuk mund Allah keni gjetur dikë më të mirë se ti për të dërguar!" Sa për vëllanë e tretë ai tha: "Pasha Allahun, nuk do të më lejoni të flas me ju kurrë përsëri. Nëse ju jeni siju kërkoni, i Dërguari i All-llahut, atëherë ju janë shumë të rëndësishme për të folur me mua; Nga ana tjetër, në qoftë se ju jeni të shtrirë, ajo nuk është e përshtatshme për mua të flas me ty! "

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) duroi këto vërejtje të ashpra me durim dhe ndërsa ai po largohej vëllezërit, thirri familjen dhe skllevër të tyre së bashku dhe i inkurajoi ata që të flak deklarata abuzive në Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem). Trazirat tërhoqi anëtarët e tjerë tëfis i cili u bashkua me ta, duke hedhur gurë dhe duke plagosur këmbën e Profetit. Zejdi, duke u përpjekur për të mbrojtur Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) gjithashtu ka pësuar një lëndim në kokë e cila gjak me tepri dhe në mënyrë të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka kërkuar paqe dhe të qetë të një pemishte disakilometra larg nga qyteti i përkasin bijve Rabi'as. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) tethered deveja e tij në një pemë palme pastaj u ul nën hijen e tij duke qenë i bindur për mbështetjen e Zotit të tij filloi të lutet Atij duke thënë:

"O Allah! Për vetëm kam bërë ankesën e pafuqisë sime teje, sasia e vogël e burimeve të mia dhe parëndësi im para njerëzimit. Ti je mëshirues i mëshiruesve. Ti je Zoti i pafuqishëm dhe të dobët, o Zot i imi! në duart e të cilit do ti braktisë mua, duart e një mospërfillëskushëri i largët i cili ngrysur do të vrenjt në mua, ose armiku i cili i është dhënë kontroll mbi çështjet e mia? Por në qoftë se zemërimi yt nuk bie mbi mua, nuk ka asgjë për mua për t'u shqetësuar rreth. Unë kërkoj mbrojtje në dritën e Miratimit Tënd, i cili ndriçon qiejt dhe shpërndan errësirën, dhe të cilatkontrollon të gjitha punët në këtë botë ashtu edhe në botën tjetër. Kështu mos qoftë se unë duhet të pësoj zemërimin tënd, apo se ti duhet të jetë i xhindosur për mua. Dhe nuk ka fuqi as të burimeve, por juaji i vetëm. "

THE Nazareas rob NGA Ninivë

Tani dy bijtë e Rabia dinte se çfarë kishte ndodhur Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe zemrat e tyre zbutur pak drejt tij në mënyrë që ata i dërguan një rob i ri Nazaren me emrin Addas i cili ishte një ndjekës i Profetit Isa tepër sesa një përkrahës të doktrinës së krishterë të Palit me apjatë e rrushit të tij.

Si Addas dha gjellë të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai ngriti sytë buzëqeshi dhe e falenderoi atë pastaj mori disa rrushin dhe përpara se të hahet tyre tha: "Bismilah". Prononcim habitur Addas i cili tha: "Pasha Allahun, kjo nuk është mënyra se si njerëzit e këtij vendi flasin." Profeti (salla Allahualihi ue sel-lem), shikuar në atë dhe pyeti, "Cili vend ju vijnë nga, dhe ajo është feja jote?" Addas u përgjigj se ai ishte një Nazareas, një ndjekës i Profetit Isa, paqja qoftë mbi të, nga larg Ninive (Ninawah).

Zemra e Profetit mbushur me gëzim dhe komentoi: "Nga qyteti i të drejtit Jona, birit të Mattal." Addas ishte edhe më i befasuar dhe e pyeti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) si ai e dinte në lidhje me Jonah për të cilën ai u përgjigj: "Ai është vëllai im, ai ishte një profet dhe unë jam profet." Addas "zemra gëzua dhe ai u përkul mbi të dhe e puthi kokën e tij, pastaj duart dhe këmbët.

Ndërkohë, vëllezërit kishin qenë të respektuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) nga një distancë dhe ishin shqetësuar kur panë Addas respektuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), duke puthur atë dhe i thanë njëri tjetrit: "Ja, ai është i tashmë korruptimit robin tonë! " Kur u kthye në Addasata e pyetën pse ai ka vepruar si ai e bëri. Addas u përgjigj: "Ai është njeriu më të mirën në këtë vend dhe më ka thënë gjëra se vetëm një profet do të dinë." Për këtë vëllezërit bërtiti: "Mos le të të josh ty nga feja juaj - feja juaj është më e mirë se sa atë të tyren!"

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), e kuptoi se ai mund të presim asnjë ndihmë çdo gjë nga njerëzit e Thakif, kështu që ai dhe Zejd montuar devenë e tij dhe u nisën përsëri në Mekë.

Në vitet që do të vijnë Lady Ayesha, gruaja e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti nëse ai kishte përjetuar kurrë një ditë të rrepta se Uhudit. Ai i tha asaj se dita më e dhimbshme për të ishte në ditën e Aqabah kur ai kërkoi mbështetjen e birit të Abdul Yalil, bir i Kalal, por ishin takuar merefuzimi i tij. Ai i tha asaj se pas këtij refuzimi të hidhur ai u nis për në Mekë dhe ishte harruar nga rrethinat e tij deri sa ai arriti Qarn Al-Manazil. Ai i tha asaj që ai ngriti sytë ai e pa një re hije atij, atëherë Gabriel i foli duke i thënë: "Allahu i ka dëgjuar fjalët e njerëzve të tu dhe ju ka dërguar engjëllin e malevepër ndihmën tuaj. "Pastaj engjëlli i malit përshëndeti atë dhe i kërkoi leje të tij që t'i varrosë Mekën midis Al-Akhshabain, të dy malet e saj. Megjithatë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha engjëllit në vend se duke bërë që ai shpresonte se në të ardhmen e fëmijëve të tyre do të adhurojnë vetëm Allahun.Ai dhe shokët e tij kishin vuajtur shumë nën duart e tyre ende asnjë nga veprimet e tyre të dëmtuar kurrë të dashur, disponimin e tij të mëshirshëm dhe shqetësim për mirëqenien e tyre në këtë jetë dhe në Ahiret.

THE VALLEY OF NAKHLAH

Profeti (salla Allahu alihi ishte sel-lem) dhe Zejdi arriti në luginën e Nakhlah dhe qëndroi atje për dy ditë. Si ata ofroi lutjen e Sabahut një grup prej xhinëve ardhur të gjithë ata të cilët i zunë të dëgjojnë dhe janë të mahnitur nga bukuria e recitimit të Kuranit me mesazhin e tij dhe e kuptoiatë që ata ishin dëgjuar nuk është njeriu bërë përkundrazi ai ishte i një natyre hyjnore. Ata u kthyen në popull e tyre dhe u tha atyre përvojën e tyre dhe atë që ata kishin dëgjuar. Pas kësaj Allahu i shpalli Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ishte selam):

"Thuaj:" Ajo është shpallur mua se një parti e xhinëve dëgjoi dhe pastaj tha:

"Ne e kemi dëgjuar me të vërtetë një Kur'an të mrekullueshëm,

që udhëzon në rrugën e drejtë.

Ne besojmë në të dhe ne nuk do të shoqërojnë askënd me Zotin tonë.

Ai - lartësuar qoftë Madhëria e Zotit tonë

i cili nuk ka marrë për vete një grua, as një djalë!

Budallai injorant midis nesh ka folur outrageously ndaj All-llahut,

nuk kemi menduar se as njeriu as xhini do të them kurrë gënjeshtra ndaj All-llahut! "

Kurani 72: 1-5

Kur Profeti (salla Allahu alihi ishte sel-lem) është pyetur që tërhoqi vëmendjen e tij në praninë e xhinëve në luginën e Nakhlah, ai i tha Inquirer tij se kjo ishte një pemë që i kishte thënë atij.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka marrë disa Revelacionet që folën jo vetëm të njerëzimit, por edhe xhinëve, në të cilat të dyja janë dhënë lajmin e mirë të Xhennetit dhe paralajmëroi për ndëshkimin e Ferrit.

Xhinët janë krijuar para njerëzve dhe ndryshe njerëzore, i cili është krijuar nga balta dhe babai i të cilit është Adami, xhindet janë krijuar nga zjarri pa tym dhe babai i tyre është djalli, e gjuajtën me gurë dhe i mallkuar. Megjithatë, pavarësisht nga fakti se Satani është babai i xhinëve, janë në mesin e tyre besimtarë.

RRUGOR në Mekë

Ashtu si Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), të vendosur jashtë në fazën e fundit të udhëtimit të tij kthimi në atdhe, çështje e popullit të refuzimit të Thakif për të pranuar mëshirën e Allahut peshonte rëndë mbi mendjen e Profetit.

Kur Profeti (salla Allahu alihi ishte selam) arriti shpellën Hira u çlodh dhe dërgoi

a mekase nga fisi i Khuza'ah ndaj djalit të Al-Akhnas Shuraiq për të kërkuar mbështetjen e tij. Megjithatë Al-Akhnas ishte i papërgatitur për të bërë një angazhim të tillë pasi ai kishte lidhur krushqi me Koraysh dhe nuk ishte i përgatitur për aleat fisin e tij të Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka mësuar refuzimit Al Akhnas ', mendimet e tij u kthye në Suhayl, birit Amr-it, kështu që ai kërkoi nga Meka për t'u kthyer përsëri në Mekë dhe qasje Suhayl, por Suhayl gjithashtu nuk pranoi.

Lajmëtari u kthye tek Pejgamberi (salla Allahu alihi ishte sel-lem) me lajme zhgënjyese dhe këtë herë ai kërkoi Mekës për t'iu qasur Al Mutim, birin Adij së, i cili, para disa kohësh kishte shikohet ajo që mbeti prej dokumentit bojkot postuar në Qabja.

Mutim ishte i këndshëm, kështu që Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka hyrë në Mekë me mbështetjen e tij, ku, plotësisht të armatosur, Mutim qëndronte pranë Qabes me bijtë e tij dhe nipërit e shpallur, ndërsa Profeti (salla Allahu alihi wa sel-lem) ka ofruar dy njësi të lutjes në të Qabesë që kishte aleate vetentë Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), më pas ai e shoqëroi Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) në shtëpinë e tij. Ebu Xhehli ishte midis atyre të pranishëm atë ditë dhe e pyeti, "A jeni duke i dhënë atij mbështetjen tuaj, apo jeni pas tij! ' "Mbështetja e natyrisht!" u përgjigj Al Mutim.

THE Zemërimi i Utbah

Një ditë, Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), Ebu Xhehli dhe disa nga drejtuesit e Koraysh ka ndodhur të jetë në afërsi të Qabesë, në të njëjtën kohë. Në mënyrën e tij të zakonshme, Ebu Xhehli u kthye për disa anëtarë të fisit të Abdu Manaf dhe i tha me një ton që talleshin, "A është ky Profeti juaj, fëmijët e AbduManaf? 'Utbah, biri Rabia u përgjigj me një ton të zemëruar duke i thënë: "Çfarë është e gabuar në qoftë se ne kemi një profet apo një mbret!" Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka dëgjuar përgjigjen e tij dhe foli për të Utbah në një mirësi mënyrë duke thënë: "O Utbah, zemërimi yt nuk ishte për hir të All-llahut, por në llogarinë tuaj." Pastaj aiu kthye Ebu Xhehli dhe paralajmëroi, "Sa për ty Ebu Xhehli, një çështje e madhe do të ndodhë. Kjo do të bëjë që ju të qeshni pak, por qani shumë." Pastaj ai foli me udhëheqësit e Koraysh thënë: "Një çështje e madhe do të vijë mbi ju të cilën ju do të vërtetë të urrejtjes."

Pavarësisht tendencës Mutim drejt Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai nuk e ka përqafuar Islamin dhe vdiq pak para takimit të Bedrit. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), u dëgjua të thoshte se në qoftë se ai kishte qenë i gjallë dhe të vijnë për të kërkuar atë për kthimin e robërve nga fisit të tij, aido të kishte dhënë atë.

$ KAPITULLI 44 VIZIONI

Në Sheval të vitit dhjetë të profetësisë një engjëll iu shfaq Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) në një vegim sjellë me vete një figurë të mbështjellë në mëndafsh. Engjëll i ka folur atij duke i thënë: "Kjo është gruaja jote, zbulojë fytyrën e saj." Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) hequr butësishtmëndafshi nga fytyra e saj dhe pashë se ishte Ayesha, e bija e Ebu Bekrit.

Vizioni ndodhur sërish në natën e mëposhtme dhe përsëri të tretë dhe çdo herë ai u tha të njëjtën gjë. Megjithatë, Ayesha ishte ende një vajzë e re në moshë të ngjashme me Lady Fatima dhe Ebu Bekri i kishte premtuar tashmë të saj në martesë Xhubejr, birit Mutim së. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili nukkundërshtuan All-llahun në çdo gjë, nuk pyesë vizionet dhe mendoi me vete: "Nëse kjo është ajo që Allahu dëshiron, atëherë ajo do të jetë."

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk e ka përmendur vizionet e tij për të gjithë, jo edhe Ebu Bekrin, kur Khawlah, i cili kishte marrë pjesë në punët e tij të familjes që nga vdekja e Lady Hatixhes sugjeruar se ai nuk duhet të martohen. Edukatë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti nëse ajo kishte askënd nëmendjen për të cilën ajo u përgjigj: "Ndoshta Ayesha, bijën e Ebu Bekrit, apo Sawdah bijë e Zam'ah", i cili ishte rreth tridhjetë vjeç dhe kishte humbur burrin e saj Sakran menjëherë pas kthimit të tyre nga Abyssinia.around kohë që kishte kaluar Lady Hatixhja larg.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i kërkoi modeste Khawlah të propozojë dy martesat, kështu që ajo shkoi në Sawdah i cili u nderua me propozimin dhe dërgoi fjalë përsëri duke thënë: '' bindur ty, O i Dërguari i Allahut. " Pas marrjes pranimin e saj, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) me respektkërkuar atë për të zgjedhur njërin prej fisit të saj që të marton. Lady Sawdah zgjodhi vëllanë-in-ligjin e saj Hatib i cili kishte kthyer kohët e fundit nga Abisinia dhe menjëherë pas martesës u zhvillua më 10 Shevalit, dhjetë vjet pas profetësisë. Në vitet që do të vijnë Lady Sawdah dha natën e saj për LadyAyesha.

Ndërkohë, Ebu Bekri shkoi tek Mutim dhe e pyeti për lirimin Ayesha nga marrëveshja me djalin e tij Xhubejr. Mutim pajtua dhe një kontratë e martesës u hartua në të njëjtin muaj Profeti u martua me zonjën Sawdah, por martesa e tij me Lady Ayesha nuk u konsumoi deri vonë, pasi ajo e kishte pjekurgjatë vitit të dytë pas migrimit.

$ KAPITULLI 45 MESSAGE dhe fiset

Kjo ishte koha e haxhit dhe shumë pelegrinë ngritën kampin e tyre jashtë Mekës para se të vizituar idhujt e tyre në Qabe. Kjo ishte edhe sezonin e shumë panaireve të tilla si ajo në Ukaz, në të cilën shumë poetë elokuent do të mblidhen dhe të konkurrojnë kundër njëri-tjetrit.

Megjithatë, shumë prej atyre që nuk besuan, duke përfshirë edhe djalin e Waleed Mugires i cili ishte Poet i hollë veten dhe të përgatitur mirë në pikat finer e saj ishin të shqetësuar në lidhje me efektin recitimi i Kur'anit do të ketë për të pranishmit e saj.

Me këtë shqetësim të përbashkët jobesimtarët grupuara së bashku për të rënë dakord mbi një thënie të përbashkët në mes të atyre që nuk do të kundërshtojnë tjetrin dhe pastaj të ulen në rrugë për të paralajmëruar ata që erdhën për të dëgjuar. Sugjerime u vënë përpara dhe një prej jobesimtarëve sugjeruar se ata thonë: "Ai është një falltor,"pas së cilës Waleed tha: "Pasha Allahun, ai nuk është një falltor! Ai as pëshpërit nuk flet në prozë me rimë. Një tjetër sugjeroi se ata thonë:" Ai është i çmendur, dhe i pushtuar nga xhindët. "Waleed u përgjigj duke thënë: '' Ai nuk është as i çmendur, as është ai i pushtuar nga xhinët, nuk ka as choking as pëshpëritur në zërin e tij. "Pastaj ata sugjeroi, "Ai është një poet", të cilën Waleed u përgjigj: "Kjo nuk është kështu, ne e dimë poezi në të gjitha format dhe fineries tij, ai nuk është një poet." Pastaj ata e propozuar duke thënë, "Ai është një magjistar" edhe një herë Waleed u përgjigj: "Ai nuk është një magjistar, nuk ka as defekt as nyje." Frustruar ata bërtiti,"Çfarë të themi, pra!" Waleed u tha atyre: "Të gjithë atë që keni vënë përpara është e rreme. Deklarata e afërt që keni bërë është se ai është një magjistar, sepse magjia është diçka që mund të vijë në mes të një burri dhe djali i tij, në mes të vëllezërve, mes një burri dhe gruas së tij dhe një burrë dhe fisi i tij. " Pavendosur se çfarë tëthonë ata ndanë kompani dhe u ul në rrugë për të paralajmëruar njerëzit. Pas kësaj Allahu i shpalli rreth Waleed:

"Më lini vetëm me të ai që kam krijuar" Kapitulli 74:11

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) vendosi për të vizituar kampet e fiseve të Kinda, Kalb, Aamir, Muharib, Fazara, Ghassan, Murra, Saleem, Abs, Nasr, Al Buka, Ka'b, Udhruh, Hanife, dhe njerëzit ose Hadrmout të lexojnë pjesë të Kuranit për ta dhe pastaj pyesni nëse ata do të donte për aleat veten,por kjo nuk do të ishte, dhe bukuria e recitimit të tij, si dhe ftesën e tij për aleat veten me ra në vesh të shurdhër.

Përgjigja hidhura ndaj Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) erdhi nga fisi i Hanifes. Më pas, shefi i saj, Musailamah shpallur në mënyrë të gabuar se ai vetë ishte një profet!

Panairi ishte në rrugë të mirë, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) iu afrua Bayhara, birin Firas ', nga fisi i Amir birit të Sasaa. Bayhara dëgjuar Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem), atëherë thirri: "Pasha Allahun, duke pasur parasysh se ky njeri që unë mund të pushtuar të gjithë Arabisë." Pastaj, një mendimndodhur atij dhe ai e pyeti: "Po ju japim besën tonë dhe All-llahu ju jep fitore mbi armiqtë e Islamit, të themi pastaj të jepet lidershipin pas teje? ' Për këtë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj: "Çështja qëndron me Allahun." Bayhara nuk e pëlqen përgjigjen dhe tha, "PastajUnë mendoj se ju dëshironi të na japë t'ju mbështetjen tonë kundër arabëve, dhe pastaj, nëse All-llahu ju jep fitore dikush tjetër do të korrin dobi -! Jo, ne nuk e pranojnë "

Kur fisi i Amir kthyer në shtëpi kanë rrëfyer se çfarë kishte ndodhur me të drejtë për një fisi i madh i cili kishte qëndruar prapa për shkak të moshës së tij. Ata i thanë atij, "Një djalë i ri nga Koraysh, nga bijtë e Abdul-Mutalibit është duke pretenduar se ai është një profet dhe na kërkoi mbështetjen e tij dhe të ftuarna për të përqafuar fenë e tij. "fiset moshuar është goditur nga lajmet e tyre dhe u betua:" Ai është një Ismaeliti vërtetë. Ai është një profet i vërtetë, se çfarë e shkaktoi që të vlerësoj gabim fjalët e tij? "

Ebu Bekri e kishte shoqëruar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), kur ai vizitoi fisin e Dhul, birit Shaiban s - Krerët e këtij fisi kanë qenë Mafruk, Muthanna dhe Hani, i biri Kabisa së. Kur Ebu Bekri u takua Mafruk, Mafruk pyeti nëse ai kishte dëgjuar për ardhjen e Pejgamberit, pas së cilës Ebu Bekri u kthyendaj Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i futi atë duke thënë, "Kjo është ai." Mafruk e pyeti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të të treguar atë në lidhje me mesazhin që i është besuar atij, për të cilin Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj: "Nuk ka zot tjetër përveç All-llahut, dhe unë jam i Tij. Messenger "Pastaj Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), me ëmbëlsinë e zërit të tij vazhdoi të recitojë vargun e mëposhtëm nga Kurani:

"Thuaj:" Ejani, unë do të lexojë për ju atë që Zoti juaj ju ndalon;

që do të shoqëroni asgjë me Të;

(Ai ju urdhëron) që ju do të jetë e mirë për prindërit

që ti nuk do t'i vrisni fëmijët tuaj për shkak të varfërisë,

Ne ofrojmë për ju dhe për ata,

se ju nuk do të kryejnë vepra të urryer qoftë haptazi ose në fshehtësi;

dhe që ti nuk do ta vrasin shpirtin që e ka ndaluar Allahu, përveç me të drejtë.

Me të tillë All-llahu ju akuzon, në mënyrë që ju të kuptoni. "

Kurani 6: 151

Të tre udhëheqësit dëgjuar recitimin dhe të gjithë kanë shprehur simpati e tyre të vargut, megjithatë, thanë Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) se ata ishin të gatshëm për të braktisur fenë e të parëve të tyre, sepse ata do të humbin autoritetin e tyre me fisit e tyre shokët. Ata gjithashtu theksuanse ata kishin premtuar besnikërinë e tyre ndaj Mbretit të Persisë dhe si të tilla janë të lidhura tashmë.

Profeti zell (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka vazhduar për të ftuar të gjithë ata që do të dëgjojnë në Islam dhe ka kërkuar nga udhëheqësit e tyre të aleat veten atij. Ashtu si Ebu Xhehli, Ebu Lehebi shikuarat Islamin si një kërcënim dhe sa herë që e ka dëgjuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) predikimi, ai do të bëjë të tijtë biznesit të përpiqen dhe të thyejnë-up grumbullimet duke bërtitur, "Ky njeri është një renegat, ai qëndron. Ai është duke u përpjekur të mashtrojë ju dhe dëshiron që ju të braktisni Al Lat dhe Al Uza, si dhe aleatët tuaj, xhinët nga fisi i Malikut! "

Edhe pse nuk ka aleatë ishin fituar, shumë kishin dëgjuar vargjet e Kuranit dhe ishin në dijeni të mesazhit Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) predikuar.

$ KAPITULLI 46 UDHËTIMI DHE NIGHT Ngjitja

Kjo ishte gjatë këtyre viteve të para të Dërguarit të profetësisë Allahut në Mekë, rreth gjashtëmbëdhjetë muaj para migrimit të tij në Medinë se një nga mrekullitë më të mëdha të të gjitha kohërave ka ndodhur.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka ndodhur që të vizitojnë shtëpinë e Hubayrah, burri e Hindi, e njohur më mirë si Umm Hani, të bijën e Fatime dhe Ebu Talibit kur nata ra në mënyrë që ata të ftuar atë të qëndrojnë gjatë natës.

Edhe pse Hubayrah nuk kishte konvertuar në Islam, ndërsa gruan e tij, dhe nëna-in-ligj kishte, dhe kështu që ata u bekuan të bashkohen me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), në ofrimin namazin e natës.

Si Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) flinte, kulmi shtëpia u nda papritmas hapur dhe Xhibrili erdhi tek ai dhe i hapi gjoksin e tij dhe i lau zemrën e tij me ujë të Zemzemit dhe mbushi zemrën e Profetit dhe gjoks me besim. Pas kësaj, ai e mori nga shtëpia e Umu Hanit të Qabesku ai pushoi ndërsa ai doli nga shteti midis gjumit dhe zgjimit pastaj Xhibrili e mori atë në derën e Qabes. Qëndrimi para derës së xhamisë ishte Burak, një kafshë me krahë të bardhë nga Xhenneti, më i madh në madhësi se një gomar, por më e vogël se një mushkë, me krahë në këmbët e prapme. Burak ishte i rrethuarnga engjëjt në të dyja anët, por si Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), u përpoq për të filluar, u bë e gjallë, pas së cilës Gabriel tha: "O Burak, nuk ju vjen turp të sillen në një mënyrë të tillë? Pasha All-llahun, askush që ka Ju tejkalohen para se kjo është më e ndershme para All-llahut ", pas së cilës, Burak shpërtheunë një djersë dhe qëndroi për Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem), për malin.

Allahu thotë: "I Lartësuar është Ai i cili kryhet robit të vet (Profeti Muhamed), për të udhëtuar në natën nga Xhamia e Shenjtë (në Mekë) në Xhaminë e më të largët (Jerusalemit), të cilin Ne e kemi bekuar rreth tij në mënyrë që ne mund të tregojmë atij disa nga argumentet Tona . Ai është dëgjuesi, shikuesi. " 17: 1 Ky ajet na tërheq vëmendjen tonëpër respektimin e madhe që Allahu ia dhuroi Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), në mënyrë që Ai të mund të tregojnë atij disa nga shenjat e Tij.

Sapo Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte ulur, engjëjt Gabriel dhe Michael gjithashtu montuar. Gabriel u ul para Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) duke mbajtur shalë Burak dhe Michael u ul prapa Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) që mbajnë liri saj.

Si Gabriel theksoi rrugën Burak përcaktuara. Çdo grevë ajo mori arritur fundin e vizionit të tij, mrekullisht thyer pengesë e dritës, dhe si ata kaluan mbi malet Burak ngriti këmbët e tij më të lartë në mënyrë që ata kaluan mbi ta në rehati.

Thyerja e barrierës së dritës është një mrekulli shumë e qartë nga Allahu. NASA, Agjencia Space amerikan me të gjitha përparimet e saj teknike ka qenë në gjendje për të arritur dhe kurrë nuk do të jetë në gjendje për të arritur thyerjen e kësaj pengese, sepse me një shpejtësi të tillë trupi është i konsumuar.

Kur Burak arriti Xhamia e Jeruzalemit, ai ndaloi dhe ngriti këmbën e tij të para në mënyrë që Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), mund të zbres. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) lidhur Burak në rrjet tethering profetët ishin përdorur në vitet e kaluara të gjatë. Pas kësaj ai hyri në xhami dhefali dy njësi të lutjes dhe u përshëndet nga disa profetë midis të cilëve ishin Abrahamin, Moisiun, dhe Jezusin dhe ai ishte atje në vendin e tempullit të lashtë të Jeruzalemit se Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) i udhëhoqi ata në lutje.

Pas përfundimit të namazit, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) iu ofrua dy gota, një verë që përmban dhe qumësht tjetër. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) zgjodhi kupën e qumështit dhe piu prej saj pas së cilës Gabriel i tha: "Ju keni qenë në rrugë të drejtë dhe kështu do tuajkomb ", kjo është për shkak se vera është që të ndalohet.

Pas kësaj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Gabriel u ngjit në qiell të afërt në të dy trupit dhe shpirtit. Pas arritjes në qiellin më të afërt Gabriel kërkuar porta e saj për t'u hapur pas së cilës kujdestari i tij pyeti: "Kush është atje?" Pra, Gabriel shpallur veten roje. Pastaj Gabrielu pyet: "Kush është me ty? Ku Gabriel u përgjigj," Muhamedi, "kujdestar pyeti," është dërguar ai? " Gabriel u përgjigj, 'Po' dhe porta u hap. Të njëjtat pyetje dhe përgjigjet ishin të kërkohet dhe të jepet në portën e secilit qiell.

THE PARË, PARAJSA LOWER

Si Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka hyrë në qiellin e parë me Gabriel gjithë, por një nga engjëjt shprehur shenja të lumturisë dhe buzëqeshi një buzëqeshje mikpritëse. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u kthye i Xhibrilit dhe e pyeti për këtë engjëll dhe u tha: "Ai është Malik, Guardian iFerr, ai nuk buzëqeshje. "

Ndërsa Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte në qiell e parë, ai e pa profeti Adam respektuar shpirtrat e vdekur. Kur një shpirt i mirë kaloi ai ishte shumë i lumtur dhe i tha: "Një shpirt i mirë për një trup të mirë", por kur një njeri i keq i miratuar nga ai do të shfryj dhe të thonë, "një shpirt i keq për një trup të keqe."Pas shohim Profetin Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) Profeti Adam përshëndeti dhe lutur për të dhe e pyeti Gabrieli nëse koha kishte ardhur kur ai ishte dërguar për të, dhe Gabriel konfirmojnë se ashtu ishte.

THE DYTË PARAJSA

Në qiellin e dytë, Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Gabriel janë takuar nga Profeti Jezus, i biri i Marisë, dhe Gjonit, birit të Zakarias cili gjithashtu përshëndeti dhe lutur për të dhe pyeste nëse ai kishte qenë dërguar për të. Më pas Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e ka përshkruar Profetin Isasi një njeri e lartësi të mesme, me flokë të drejtë dhe një kuqalashe, çehre prenka.

THE TRETË PARAJSA

Në e tretë qiell Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u takua Jozefi, bir i profetit Jakobit, i cili ishte aq i bukur se Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) e ka përshkruar atë si sa e bukur si hëna e plotë dhe se ai kishte është dhënë gjysma e gjithë bukurinë. Profeti Muhamed (salla Allahualihi ue sel-lem), siç është thënë është dhënë gjithë bukurinë. Ai përshëndeti dhe u lut për Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe e pyeti nëse Pejgamberi kishte dërguar për të dhe u tha se ai kishte.

THE KATËRT PARAJSA

Në qiell e katërt ata hasur Idris për të cilin Kur'ani thotë:

"Dhe përmend në libër edhe Idrisin!

Ai ishte shumë i drejtë dhe pejgamber,

Ne e ngritur atë në një vend të lartë. "

Kurani 19:56 - 57

Idris (Enoku) përshëndeti dhe u lut për Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe e pyeti nëse ai kishte qenë dërguar për të dhe Gabriel pohoi se ai kishte.

THE FIFTH PARAJSA

Në pestë qiell Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u takua me një burrë i pashëm me flokë të bardhë dhe një mjekër të gjatë, ajo ishte Profeti Aaron, bir i Imranit. Ashtu si profetët para tij tepër ai u mirëprit dhe u lut për të dhe e pyeti nëse ai kishte qenë dërguar.

THE SIXTH PARAJSA

Në qiellin e gjashtë ai u takua me një njeri me një hundë të shquar, të ngjashme me ato të popullit të Shanu'a. Njeri ishte Profeti Moisiu, vëllai i Aaronit dhe i biri i Imranit, dhe si më parë edhe ai mirëpriti dhe lutur për të dhe e pyeti nëse ai kishte qenë dërguar.

Kur ka qenë me Moisiun, Moisiu filloi të qante, pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti se pse ai ishte duke qarë. Moisiu u përgjigj: "O Zot, ky është një djalë i ri i cili ishte dërguar pas meje, dhe më shumë nga populli i tij do të hyjnë në Xhennet përveç atyre të kombit tim."

THE SEVENTH PARAJSA

Kur Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Gabriel hyri në qiellin e shtatë dhe panë një burrë të ulur të qetë në karrige e tij pushimi prapa tij, në hyrje të një përjetshme, rezidencë të mbushur me njerëz - Al Bayt al Mamor. Hyrja e rezidencë përjetshme të mbushur me njerëz është shpjeguar nga dijetarëtsi hyrje në Xhennet. Njeri ishte Profeti Ibrahim për të cilin Profeti Muhamed re, "Unë kurrë nuk kam parë një njeri më shumë si veten time."

Ajo ishte në qiellin e shtatë që Profeti pa një të bukur, vajzë qiellor - një houri - dhe e pyeti për të cilin ajo do të ishte e fejuar dhe u tha Zejd, birin e Haritha.

Pastaj panë engjëj që hyjnë në portat e rezidencë dhe u tha se çdo ditë Shtatëdhjetë mijë engjëj nuk hyjnë për t'u kthyer sërish deri në Ditën e Ringjalljes.

Pastaj Gabriel mori Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), tek pema Lote e largët Limit. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e përshkroi pemën si ka gjethet madhësinë e veshët elefant dhe fruta si anijeve argjile. Kur urdhëri i All-llahut e mbulon atë, që është e mbuluarpëson një ndryshim, bukuria e të cilave nuk ka asnjë krijesë që është në gjendje të përshkruajnë.

Profeti, (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë, "Kjo është Pema Lote i dhënë fund. Secili prej kombit tuaj i cili udhëton rrugën tuaj do të arrijë atë. Ai është më i largët Lote Tree. Nga lumenjtë e tij rrënjët e pranverës të ujit të ëmbël , lumenj të qumështit unstaling, lumenj nga vera, një kënaqësi për pijanec e saj, dhe lumenjmjaltë i pastër. Pema është aq i madh se ajo do të marrë një konkluzion shtatëdhjetë vjet vetëm për të hipur nëpër hijen e saj. Vetëm një nga gjethet e saj do të hije të gjithë krijimin; të lehta dhe engjëjt mbulojnë atë. "

Pas kësaj Allahu i obliguar pesëdhjetë lutje që do të ofrohen gjatë ditës dhe natës.

Para se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u largua, All-llahu tha: "Paqja qoftë me ty, o Pejgamber", dhe Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj: "Paqja me të gjithë ne, dhe adhuruesit e mirë . "

THE PROFETIT RETURN Udhëtimi nëpër qiej

Pas kthimit të Profetit nëpërmjet qiellit ai u takua Moisiun përsëri, të cilët u pyetën se sa lutjet e përditshme ishte bërë detyrë atij dhe pasuesve të tij. Kur Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha atij pesëdhjetë, Moisiu u përgjigj: "Namazi është një çështje e rëndë, dhe kombi juaj nuk do të jetë në gjendje tëbëjnë kështu. I testuar beni israilët dhe e di nga përvoja, kthehemi Zotit tonë dhe të kërkoni Atij për të zvogëluar numrin për ju dhe kombin tuaj. "

Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) u kthye te Zoti i tij dhe e pyeti për një reduktim, dhe numri u reduktua në dyzet. Edhe një herë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u takua me Moisiun pas kthimit të tij, i cili kërkoi atij të njëjtën pyetje, dhe përsëri Moisiu këshilloi atë që të kthehen për të kërkuar më tejReduktimi, pas së cilës ai u kthye, dhe kështu vazhdoi derisa numri i namazeve ditore u reduktua në pesë.

Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u takua me Moisiun pas kthimit të tij të fundit, Moisiu pyeti ai kishte bërë më parë, por Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha atij se ai ndjeu turp t'i kërkoja Allahut për të zvogëluar numrin e përsëri .

Në vitet e mëvonshme Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) informi shoqeruesit e tij se kur ata ofrojnë secilin prej pesë namazet e detyrueshme ditore në besim dhe besim, ata e marrin shpërblimin e dhjetë lutjeve për çdo namaz i obliguar e cila është e barabartë me përshkruar fillimisht pesëdhjetë lutjet. Ai kujtoiata që ata duhet të jenë mirënjohës për të Moisiut, për reduktimin e numrit.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë gjithashtu shokët e tij se ai u tha se për atë që ka ndërmend të bërë diçka të mirë dhe nuk e bën atë, një akt merita e punes është regjistruar për ta, megjithatë, në qoftë se ai ose ajo e bën atë që ata janë marrësit e shpërblimit për dhjetë akte merita e punes. Kur një person ka për qëllimpër të bërë një gjë të veprimit të gabuar do të jetë e shkruar kundër tij, por në qoftë se veprimi i gabuar bëhet përmes atëherë vetëm me një veprim të gabuar është regjistruar kundër tyre.

Paqja qoftë mbi të gjithë pejgamberëve të All-llahut.

THE RETURN UDHËTIMI

Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Angel Gabriel tani u kthye në Burak që prisnin në Mal në gatishmëri për udhëtimin e kthimit në Mekë.

Si ata ankorua mbi malet dhe shkretëtirë e arriti disa karvanet detyruar jugut.

Kur Profeti erdhi paralel me njërin nga karvanët devetë ishin tronditur dhe ri-vepruar. Një ranë poshtë dhe një tjetër mbylli larg, dhe u gjet nga një prej tregtarëve. Fshehtën për tregtarët, Profeti përshëndeti ashtu si ai fluturoi me ç'rast një nga tregtarët komentoi, "Kjo është zëri i Muhamedit."Deve çuar devetë e tjera ka qenë e pazakontë, ajo kishte dy kurrizin, njëra prej të cilave ishte e kuqe dhe të bardhë të tjera.

Si ata tërhoqi afër Mekës Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) pa një karvan dhe u ndal për moment të shkurtër. Jo shumë larg nga tregtarët fjetur ishte një enë të mbuluara nga uji, ai hoqi mbulesën e saj, pinë nga uji i saj, zëvendësuar kapakun dhe pa shqetësuese askujt, u largua për të vazhduar në rrugën e tijshtëpi në Mekë.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) arriti në Mekë para agimit dhe vetëm para se ajo theu, ai u zgjua nga Umu Hani për t'u lutur. Pas lutjes ai i tha asaj: "O Umm Hani, siç ju jeni dëshmitarë, unë u luta këtu natën e kaluar me ju në këtë luginë. Pas kësaj unë shkova në Jeruzalem dhe atje u lut. Tani, si ju keniparë, unë fali namazin e sabahut këtu me ju. "Umm Hani ishte i shqetësuar për Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i tha:" O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), mos i thoni askujt për këtë, sepse ata do të përgënjeshtrojnë dhe fyerje ju. "Ashtu si Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka bërëtë gatshëm për të lënë për Qabesë ai u përgjigj: "Pasha Allahun, unë me siguri do të tregoj atyre," pas së cilës Umm Hani i kërkoi shërbëtorit të vet, ta ndjekë atë për t'u siguruar që asnjë të keqe shkoi tek ai dhe të raportojnë përsëri të saj.

Besim të sinqertëABU Bekrit

Pas arritjes Qabenë, Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë të pranishmëve, Besimtarit dhe Jobesimtarit ashtu, në lidhje me udhëtimin e tij të mrekullueshme. Menjëherë, jobesimtarët qeshi dhe e tallnin. Ata nuk besojnë në mrekullitë e tij dhe në asnjë mënyrë nuk do ta besojnë atë tashmë, si kthimUdhëtimi i largësi të tillë, ishte i njohur për të marrë më shumë se dy muaj.

Ekzaltohej në atë që konsiderohet të jetë triumfin e tyre, një grup i Koraysh bërë rrugën e tyre për të Ebu Bekrit për të treguar atij lajmin. Kur ata arritën atë që ata thanë, "Çfarë mendoni për mikun tuaj tani! Ai na tregon se mbrëmë shkoi në Jeruzalem, atje u lut dhe pastaj u kthye në Mekë!" Ebu Bekri e menjëhershmeReagimi ishte, "Nëse ai ka thënë se, atëherë ajo është me të vërtetë e vërtetë! Çfarë ju bën të pyes veten, ai tregon mua lajmin më të madhe që është dërguar nga qielli në tokë, në çdo orë të ditës apo natës, unë e di që ai flet të vërtetën! "

Atëherë, Ebu Bekri shkoi tek Qabja dhe përsëriti bindjen e tij. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka mësuar forthrightness Ebu Bekrit, ai e quajti atë "Si-Sideek" - "të sinqertë", - Mbështetësi i së vërtetës.

THE KTHIMI I Karvanet

Në mesin e pasuesve të Profetit ishin ata që kishin nevojë për siguri shtesë. Ata kishin dëgjuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), tregojnë të karvaneve pranë Mekën dhe devetë e pazakontë me dy kurrizin, njëra prej të cilave ishte e kuqe dhe të bardhë të tjera, dhe devetë që mbylli si dhe enëe ujit, në mënyrë që ata prisnin që karvanët të kthehen për të kërkuar ato.

Kur ai u pyet se çfarë dite mund të pritet kthimi i caravaner, ai u tha atyre se do të jetë të mërkurën. Ditët kaluan, e mërkurë erdhi dhe Koraysh dukej interesant për karavan. Ai ishte pranë muzg kur karvanët filluan të mbërrijnë, njëra prej të cilave është udhëhequr nga devetë e pazakontë, dhe çdokarvan konfirmuar incidentet pikërisht siç ka thënë Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte përshkruar.

Lidhur me ngjitjen Nata ishte shpallur:

"Në të vërtetë ai nuk është përveç se një Revelacionin e cila është zbuluar,

mësuar nga Ai që është i ashpër në pushtet.

Forcë, ai (Xhibrili), u ndalën, ndërsa ai ishte në horizontin e lartë;

pastaj iu afrua, dhe të bëhen të ngushtë

ai ishte, por gjatësia e dy harqe, apo edhe më afër

kështu që (Allahu) i shpalli robit të Tij (Gabriel)

atë që ai zbuloi (Profetit Muhamed).

Zemra e tij nuk shtrihen nga ajo që ai pa.

Çfarë, do të polemizoni me të për atë që ai e sheh!

Në të vërtetë, ai e pa atë në një origjinë

në pemën Lote (pemë Sidrat) të përfundimit

mbyllur në kopshtin e Refuge.

Kur nuk vjen në Tree Lote, që vjen sytë e tij nuk ka shmangie,

e as që kanë humbur sepse vërtet ai e pa një nga shenjat më të mëdha të Zotit të vet. "

Kuran 53: 4-18

Është e qartë se Allahu i themeluar në betim udhëzimin e Tij të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), vërtetësinë e tij në recitimin e Kuranit, i cili ishte dërguar poshtë me Archangel Gabriel, i cili është i fortë dhe i fuqishëm, të atij direkt nga Allahu , dhe se Profeti (salla Allahu alihi ishtesel-lem) është dhënë e lirë nga të gjitha vetë-dëshirën.

Në këtë ajet Allahu përsërit përsosmërisë së Profetit (salla Allahu alihi ishte selam) në ngjarjet e natës Udhëtimi dhe tregon për arritjen e tij pemën Lote pranë Kopshtit të Refuge, dhe sigurinë e syve të tij të patundur pas duke parë një shenjat më të mëdha të Zotit të Tij. Allahu gjithashtu i referohetpër këtë ngjarje të madhe në vargje e hapjes së kapitullit "Night Journey".

Allahu i shpalli Profetit (salla Allahu alihi ishte selam) Mighty tij fshehtën e Bashkuar, ku ai pa mrekullitë e mbretërisë engjëllore që as nuk mund të shprehet me fjalë as mundur që intelekti i njeriut të qëndroj seancë, madje as në atom saj minutest.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë se kur besimtari hyn në Xhennet, ai do të shohë Allahun.

Sa për Pejgamberin, (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai hyri në Xhennet, dhe pasi ai vizitoi në Parajsë në Isra dhe Miraj edhe ai e pa Allahun.

Kur Lady Ayesha u pyet nëse Profeti e pa Zotin e tij ajo e kundërshtoi atë dhe të cituar ajetin:

"Asnjë sy nuk mund ta shohë Atë, edhe pse Ai i sheh të gjitha sytë.

Ai është i kujdesshëm, i dijshëm "Kapitulli 6: 103

Lady Ayesha donte ta mohoj dimensionim e shikimit të Allahut, si dhe vendin. Para Islamit njerëzit e Nexhdit u mësuar që të shohim idhujt e tyre me përmasat e tyre dhe në një vend.

Kur djali i Al-Abbas 'u pyet të njëjtën pyetje ai ka pohuar se Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk shoh Zotin e tij. Kjo mund të duket se të dy hadithet të shëndosha janë në kundërshtim me njëri-tjetrin megjithatë kjo nuk është rasti, sepse Zonja Ayesha ishte adresuar faktin se Pejgamberi (salallahuAllahu alihi ue sel-lem) nuk e shohin All-llahun sikur idhujtarët shohin statutet e tyre, ndërsa djali i Al-Abbas 'iu adresuar faktin se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pa Allahun me sytë e Parajsës.

THE RËNDËSIA E NATËS FLUTURIMIT e Pejgamberit

Ajo mund të pyetet se pse All-llahu zgjodhi Jeruzalemi të jetë vendi i ngjitjes së Profetit dhe jo Meka. Zgjedhja e All-llahut është i rëndësisë më të lartë, sepse ajo përmban një mesazh ndaj hebrenjve për të gjithë kohën. Mesazhi që ata ishin të përjashtuar përgjithmonë nga udhëheqja e tyre fetare sepsetë pabindjes së tyre, ngatërrime hapur, shtrembërim, dhe korruptimin e tekstit të Ligjit Torës dhe Mozaiku dhe se tani udhëheqja ishte besuar një jo-hebreu, nje Arab, profetin Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem). Kjo do të ishte i pari nga dy indikacione shumë të rëndësishme dhe plotësimini paralajmërimit të Profetit Isa i cili kishte paralajmëruar Judenjtë shokët e tij se në qoftë se ata nuk zgjodhi për të reformuar dhe të kthehet në të vërtetën besëlidhja do të marrë prej tyre.

Ajo ishte përmbushja e paralajmërimit të Profetit Isa hebrenjve shokët e tij se në qoftë se ata nuk zgjodhi për të reformuar dhe të kthehet në të vërtetën besëlidhja do të marrë prej tyre. Gjithashtu e tij duke thënë dishepujve të tij, kur ai e kuptoi rabinëve nuk do të marrin parasysh këshillën e tij:

"Megjithatë unë ju them të vërtetën;

ajo është e mirë për ju që unë të shkoj,

sepse në qoftë se unë nuk shkoj larg, Ngushëlluesi (Profeti Muhamed)

nuk do të vijë te ju; por, po shkova, ai do të dërgohet tek ju.

Dhe kur të ketë ardhur, ai do ta bindë botën për mëkat,

dhe të mungesës së drejtësisë dhe gjykimit. "

Bibla, Dhiata e Re, kapitulli John 58:80

$ KAPITULLI 47 TË gjashtë burra nga fiset e KHAZRAJ DHE AWS të Jethribit

Koha për pelegrinazhin vjetor në Mekë kishte ardhur sërish dhe pelegrinët ngritur kamp në Mina para se të shkojnë për të Qabes. Ajo ishte bërë e zakonshme për Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) për udhëtim për Mina çdo vit dhe të flisni me pelegrinët për Islamin, por të gjithë shumë shpesh ai dhe mesazhi i tiju takua me refuzim.

Kjo ishte gjatë këtij sezoni, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte në Aqabah, se ai u takua me gjashtë burra nga Jethribi (Medina) fiset e Khazraj dhe Evs. Ato nga fisi i Khazraj ishin i biri Asad Zurarah së, bir i Auf Harith-it, 'biri i Malikut, Qutbah bir i "Rafi Amir. Ata nga fisie Evs ishin Ukbe, bir i "Amir dhe i biri i Abdullah Xhabir.

Burrat ishin në ankth për të përmbushur Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem). Ka pasur shumë raste kur ata kishin dëgjuar hebrenjtë flasin Pejgamberit të pritur dhe e dinte se koha e tij duhet të jetë afër në dorë, si Judenjtë kishin shprehur mendimin e tyre se shenjat heralding paraqitjen e tij kishte arritur në përmbushjen e tyre.

Si ata u ulën përpara tij, Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) recitoi vargje nga Kurani dhe konfirmoi se ai ishte Profeti i pritur ata kishin dëgjuar rreth. Ai foli për parimet e Islamit dhe si e bëri, drita e Islamit u ndez në zemrat e tyre.

Khazrajites e pyeti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), shumë pyetje dhe përgjigjet e tij të kënaqur zemrat e tyre. Asnjë dyshonte se njeriu ulur para tyre ishte me të vërtetë një nga Judenjtë pritur dhe u kthye në një tjetër duke thënë, "Kjo është me të vërtetë Profeti hebrenjtë na paralajmëroi për të, nuk e le tëtyre të jetë i pari për të arritur atë! "Ata kujtuan se Judenjtë kishin thënë atyre se kur ai erdhi ata do të shkatërroheshin për shkak të tyre të adhuronin më shumë se një zot, ashtu si populli i Adit dhe Themudit kishte qenë në shekujt e kaluar, dhe kështu që ata përqafuan Islamin.

Para se ata u nisën, Khazrajites tha Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), "Ne kemi lënë njerëzit tanë, sepse nuk ka fise të tjera, si ato shqyer nga armiqësi dhe të keqen, ndoshta Allahu do t'i bashkojë ata nëpërmjet jush. Ne do të kthehen dhe do të ftojë ata në Islam ashtu siç e kemi dëgjuar atë, dhe në qoftë All-llahutmbledh ata së bashku në llogarinë tuaj, atëherë askush nuk do të jetë më i madh se ti! "

THE Besnikërinë e Aqabah

Vit pas gjashtë burra nga Khazrajite dhe Awsite fiset e përqafoi Islamin, shtatë burra të tjerë nga Jethrib shoqëruar ata dhe shkoi tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe përqafoi Islamin. Nga fisi i Khazraj ishin Muadh, bir i Al Harith i cili ishte bir i Afra, Dhakwan bir iAbd Al Kajs, Ubade bir i Es-Samit, Jezid bir i Tha'laba, birit Al-Abbas Ubade-it, bir i Nadalah. Nga fisi i Evs ata ishin i biri Abdul Haitham at-Taihan dhe Uwaim bir i Sa'idah.

Burrat ishin në ankth për të mësuar më shumë për Islamin dhe e pyeti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), për të dërguar një nga shokët e tij mbrapa me ta në Jethrib për të mësuar. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) zgjodhi Musab, birin e Umair s, i cili ishte nipi i Hashimit. Kur Musab arriti në Jethrib u ndalënatë me respekt në shtëpinë e një njeriu të pasur të gjendje të mirë me emrin e Asad, birit Zurarah së.

Si ditët kaluan shumë fiseve hyri në grigjën e Islamit. Krerët një ditë e dy fiseve, Sa'ad biri i Muadhit dhe djali i USAID Hudair dëgjoi se Musab ishte duke folur me disa të konvertuarve, kështu USAID, disi i indinjuar, u afrua të kthyerit në besim të armatosur me heshtë e tij. Sa'ad por nuk e ka bërë kështu me radhëarsyet që Asad ishte kushëriri i tij nënës. Si USAID afrohej të konvertuarit dëgjuar të mallkojë dhe të betohet në Musab, duke e akuzuar atë për të qenë i dobët me mendje, dhe e urdhëroi atë për të ndaluar predikimin e tij. Musab u ul me qetësi dhe e ftoi atë që të ulen me të duke i thënë, "Nëse ju jeni të kënaqur me atë që ne themi, ju mund të pranojëajo, në qoftë se në anën tjetër ju urreni atë që ju jeni të lirë të refuzojë atë. "

USAID-i ka vendosur që të ulen dhe të fut shtizën e tij në rërë dhe të dëgjuar Musab flasin rreth Islamit dhe të dëgjuar atë të recitonte disa vargje të Kuranit. Lumturia përhapur mbi fytyrën e USAID-it dhe ai i pyeti se si ai mund të përqafojë Islamin. Të konvertuarit tregoi atij se si ta bëjnë abdes dhe i tha atij për të vënë në rroba të pastradhe pastaj të dëshmoj se nuk ka zot tjetër përveç Allahut dhe se Muhamedi është i Dërguari i Tij, këtë ai e bëri dhe të konvertuarit tregoi atij se si ta bëjnë dy njësitë e lutur All-llahut.

USAID-i tha Musab se në qoftë se Sa'ad, bir i Muadhit përqafoi Islamin, fisi i tij do të bëjë të njëjtën gjë dhe se ata duhet të shkojnë dhe të flisni me të. Kur Sa'ad pa USAID ka vënë re një ndryshim të shquar në fytyrën e tij dhe ishte e habitur nga ajo. Sa'adi ishte hapur për mesazhin Musab sjellë dhe ai përqafoi Islamin dhe pastaju kthye në fisit të tij dhe deklaroi: "Nëse ju nuk besoni në All-llahun dhe të dërguarin e Tij, unë nuk do të flas me ty përsëri!" Ditë pas dite, njerëz nga fisi i tij e përqafoi Islamin, derisa vetëm një person mbeti, dhe kjo ishte Al Usairim që vonohet deri në Ditën e Uhudit, kur ai u rreshtua me Pejgamberin (salallahuAllahu alihi ue sel-lem) dhe luftoi kundër mosbesimtarëve deri sa ai u martirizua.

THE Shtatëdhjetë e dy njerëzve të Jethribit

Kur koha për pelegrinazh arriti në vitin e ardhshëm - e cila ishte trembëdhjetë vite pas profetësisë - shtatëdhjetë e tre burra dhe dy gra emrat e të cilëve ishin Nusaiba bija e Kabit nga fisi i Najjar, dhe Esma e bija e Amr nga fisi i Beni Seleme, të përcaktuara në një karvannë Mekë. Panjohur për jobesimtarët të Jethribit në karvanin e tyre ishin të konvertuarit e rinj të cilët dëshironin të zotohen besnikërinë ndaj Profetit në person, i cili, kur ishte koha e duhur, u largua pa u vënë re për të takuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem). Ajo ishte rregulluar që ata do të takohen me Pejgamberin(Salla Allahu alihi ue sel-lem), mbi një kodër të caktuar në Aqabah në natën në mes të Tashreeq (11, 12 dhe 13 të Dhul Hijja).

Band lumtur e pelegrinëve janë shoqëruar nga një prej hierarkisë së Jethrib nga emri i të birit Abdullah Amr i cili ishte bir i Haram. Abdullah kishte ende për të përqafuar Islamin dhe si ata udhëtuan së bashku ata që kishin konvertuar tashmë i foli atij për Islamin dhe zemra e tij u prekur. Abdullahu bë prej atyre që morën pjesë me premtuar e besnikërisë në Aqabah.

Kur ata arritën Aqabah muslimanët e rinj ngriti çadrat e tyre duke pritur me padurim ardhjen e Pejgamberit, (salla Allahu alihi ue sel-lem). Tri net më vonë, kanë bërë rrugën e tyre në kodër caktuar. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), i shoqëruar nga el-Abas mbërriti tyre ishte lumturi e madhe.

Për shkak të rritjes së armiqësive ndaj Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shokëve të tij në Mekë, mendimet e Profetit u kthye për të migruar me shokëve të tij në Jethrib. Megjithatë, migrimi tij ishte jashtë diskutimit, derisa All-llahu e bëri të njohur atij.

Kur Al-Abbasi, xhaxhai i Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e kuptoi prirjen e Profetit, ai u bë i shqetësuar për sigurinë e tij dhe i kujtoi atij se të paktën në Mekë familjen e tij të dashur dhe e nderuar atë, dhe që i kishin qëndruar gjithmonë pranë tij kundër armiqve të tij.

Për shkak të shqetësimit të tij, Al-Abbas u kthye në partinë nga Jethrib dhe e pyeti, "Nëse ai anon për të jetuar me ju, do ta mbështesë atë me jetën dhe trupin tuaj? Nëse ju nuk mund të, më thoni." Bara u kthye dhe tha: "Ne kemi qenë të lindur dhe rritur si luftëtarë". Vetëm atëherë Ebu El Haitham ndërhyri duke thënë: "O Profetii All-llahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), ne jemi në marrëdhënie të mira me Judenjtë, pas kësaj peng, ne do të ketë për të thyer prej tyre. A është e mundur që ju mund të na lërë të kthehen në vetë qytetin tuaj kur autoriteti juaj është realizuar? "Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) buzëqeshi reassuringly dhe tha," Jo,Gjaku im është gjaku yt. Në jetën dhe vdekjen unë do të jem me ty dhe ti me mua, ju janë të miat dhe unë jam i juaji. "

Ka'b pastaj foli duke i thënë: "Ne kemi dëgjuar fjalët e tua O i Dërguari i All-llahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe kjo është për ju që të flisni dhe të marrin prej nesh çdo premtim që ju pëlqen në lidhje me Zotin tuaj dhe veten." Atëherë i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) recitoi vargje nga Kurani dhe folime ta në lidhje me besimin, atëherë u tha atyre peng i tyre do të jetë për të dëgjojnë dhe i binden atij në të gjitha rrethanat, për të shpenzuar në emër të Allahut në kohën e bollëk dhe kur kufizuar. Të urdhërojnë për të mirë dhe ndalojnë nga veprat e këqija. Për të qenë të bindur ndaj Allahut dhe kini frikë asnjë tjetër. Për të mbrojtur në kohë e nevojë dhe për të mbrojtur atënë të njëjtën mënyrë që ata të mbrojtur familjen e tyre. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), atëherë u tha atyre se në qoftë se ata të respektohen në këtë Xhennet do të jetë shpërblimi i tyre.

Si ata ishin gati për të marrë zotimin e tyre, Abbas birin e Ubade i cili ishte bir i Nadlah, u ngrit dhe e pyeti, "fisi im, të bëjë që ju të kuptoni se çfarë është menduar nga një peng të tillë, ajo është një deklaratë e konfliktit kundër Arab dhe jo -Arab njësoj. Nëse keni ndërmarrë këtë përgjegjësi të rëndë, unë betohem për Allahun,se nuk është e mirë në këtë botë për ju dhe në Ahiret. "Fiset e tij u përgjigj se ata kishin kuptuar dhe premtuan besnikërinë e tyre.

Abbas, djali i deklaratës së Ubade është një rëndësie të madhe dhe ka qenë fatkeqësisht keqkuptuar dhe keqinterpretuar nga disa myslimanë - veçanërisht në dalë kohët e fundit luftarak, pasuesit e Muhammed ibn Abd El-Wahab dhe Ibn Taymia - të cilët nuk arrijnë të kuptojnë një bazë, detyrat elementare tënjë musliman të afërmit të tij. Kjo nuk është një thirrje për xhihad ose për armiqësitë që do të vihen kundër atyre të cilët nuk e kanë përqafuar Islamin. Përkundrazi, ajo është e detyrueshme për të gjithë muslimanët, sidomos ata të cilët kanë emigruar në një vend të huaj, për të të treguar fqinjët e tyre për Islamin dhe të demonstrojë mësimet e tij nga drejtuesnjë jetë shembullore në përputhje me Kuran dhe mësimet e Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Nga mbledhjen, Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) zgjodhi dymbëdhjetë burra për të shkuar jashtë dhe të predikojnë. Nëntë përkiste fisit të Khazraj dhe tre nga fisi i Evs. Ata ishin:

Rifa'a, biri i Abdul Mundhir së.

Al AWS USAID, bir i Hudair.

Sa'ad, bir Khaithama së, më vonë për t'u martirizuan gjatë takimit të Bedrit.

Asad, bir Zurarah, i cili shpesh do të çojë në namazin me xhemat të premten.

Sa'ad, bir i Rebiul-it, që më vonë do të martirizuan gjatë takimit të Uhudit.

Abdullah, bir Rawahah, një poet i famshëm, martirizuan gjatë takimit të Mu'tah.

Sa'ad, bir i Ubade, një shok i ngushtë i Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Mundhar, bir Umair së, dëshmor në takimin e Bi'r Maunah.

Djali Bara Marur-së, zëdhënësi i gjatë besnikërisë së Aqabah. Bara vdekur para migrimit të Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Abdullah, i biri i Amr.

Ubade, djali i Al Samit, një shok i ngushtë i Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), transmetuesit e shumë thënie profetike.

Rafi, bir i Malikut, dëshmor në takimin e Uhudit.

THE KORAYSH MËSONI TË besnikëri NË Aqabah:

Mëngjesin e ardhshëm, Koraysh pranuar fjalën e pengut. Kur të konvertuarit e rinj mësuan Koraysh kishte zbuluar takim të tyre me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) se ata ishin të frikësuar nga një sulm pas së cilës Abbas, birit të Nadlah i tha Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) "NgaAll-llahu, që ju ka dërguar me të vërtetën, ne jemi mjaft të fuqishme për të luftuar popullin e Mina (dmth Koraysh) nesër! "Mbasi Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj," Ne nuk kemi qenë të urdhëruar për të ndjekur këtë kurs , të kthehen në kampet e tua tani. "Pra, në bindje ata u kthyen në e tyretenda dhe e zuri gjumi deri në mëngjes.

Ditën tjetër, një delegacion i madh i prijësve Koraysh dhe hark-armiqtë e Islamit iu afrua caravaners jobesimtarë Jethrib protestuar, "O njerëzit e Khazraj kemi dëgjuar se ju keni ardhur këtu për të përfundojnë një traktat me Muhamedin dhe të marrë atë nga Meka . Pasha Allahun, ne nuk duam të luftojnëkundër teje. "

Jobesimtarët tha Koraysh se çka kanë dëgjuar duhet të jetë vetëm një thashetheme, sepse nëse do të kishte ndonjë të vërtetë në këtë çështje ata mendonin të sigurtë se do të keni njohuri të saj. Abdullah, djali Ubej i cili ishte bir i Salul ishte i bindur dhe deklaroi se fiseve Jethrib nuk do të fillojë asgjënëse ai dha urdhra të qarta. Ndërkohë, besimtarët e Jethribit të cilët kishin përfunduar shtegtimin e tyre dhe u kthye në Mekë mbeti i heshtur në lidhje me këtë çështje.

Megjithatë, Koraysh ndjerë i shqetësuar për këtë çështje dhe ka filluar ta shqyrtojë këtë çështje dhe arriti në përfundimin se një premtim i besnikërisë kishte në fakt merren vend. Megjithatë, deri në atë kohë muslimanët e rinj ishin larguar nga Meka dhe tani janë edhe në rrugën e tyre për t'u kthyer në Jethrib. Koraysh tërbuar shaloi rritet e tyre dheu nisën pas tyre, por vetëm një kapën me qenë Sa'ad moshuarit, bir i Ubade, të cilin ata e morën peng dhe të nënshtruar torturave të rënda. Kur Mutim biri i Adi dhe Harith, biri Harb mësuan Sa'ads gjendjen që mbizotëroi mbi Koraysh për lirimin atë duke theksuar rëndësinë e tregtisëMarrëdhënia në mes të tyre.

$ KAPITULLI 48 Madinat AL Nabi MUNWARA, CITY ndriçuar E PROFETIT

salla Allahu alihi ue sel-lem

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) është i kënaqur që Jethrib, i cili në vitet që vijnë, u quajt "Madinat Al Nabi", - Qyteti i Profetit, që më vonë do të shkurtuar si Medinë - ishte një strehë e sigurt për të shokët e tij dhe urdhëroi të gjithë ata që ishin në gjendje për të, për të migruar në Medinë.

Kur Koraysh mësoi i migrimit afërt ata u përpoqën për të parandaluar Sahabët të emigrojnë. Megjithatë, ata ishin të pasuksesshme dhe të gjithë, por disa prej Sahabëve emigruar.

THE Imigrant PARË në Jethrib

Familja e Ebu Seleme e ka origjinën nga Jethrib, nga fisi i Asad, por disa nga familja e tij e kishte vendosur në Mekë nën mbrojtjen dhe sponsorizimin e xhaxhait të tij, të ndjerit Ebu Talibit.

Jo shumë kohë pas vdekjes së Ebu Talibit, Ebu Seleme dhe gruaja e tij Hind i njohur më mirë si Umm Seleme, e bija e Ebu Umayyah, nga fisi i Mugires, një degë e fisit Makhzum, dhe kushëriri i parë për famëkeq Ebu Xhehli vendosur të emigrojnë. Ebu Seleme Hind dhe ka qenë ndër të konvertuarit e hershme dhetani që leja ishte dhënë për të migruar kanë bërë përgatitjet për të migruar në sigurinë e Jethribit me djalin e tyre të vegjël Salamah.

Kur erdhi koha për të lënë, Ebu Seleme shaloi devenë e tij dhe i ulur gruan e tij si ajo e përkundur djalin e saj të vogël në krahët e saj, dhe u nisën në këmbë së bashku me devenë kryesor atë me një litar. Pothuajse menjëherë, burra nga fisi Umm Seleme, e fisi i Mugires, kuptuar qëllimin e tyre dhe nxituan deri në EbuSeleme, rrëmbeu litar deve nga dora e tij duke thënë: "Ju mund të bëni si ju pëlqen! Sa për gruan tuaj, a mendoni se ne do të lejojë atë të shkojë me ty?"

THE Hidhërim e Umm Salamah

Umm Seleme ishte thyer zemre dhe çdo ditë ajo do të bëjë rrugën e saj në një luginë aty pranë, ku ajo do të qante për familjen kishte humbur. Një vit ose më shumë kishin kaluar kur një nga kushërinjtë e Umm Seleme erdhi nëpër saj në luginë dhe kur e pa duke qarë e saj mori mëshirë mbi atë kështu që ai u kthye në fisit të tijqortimit të tyre duke thënë: "Ju keni ndarë atë prej burrit të saj dhe fëmijën, pse nuk ju le gruaja varfërit shkojë!"

Fiset umm Seleme i zbut dhe i tha asaj se ajo ishte e lirë për të shkuar me burrin e saj. Edhe një herë deve Umm Seleme u shaloi dhe ajo montuar vendosur pastaj off me veten për të Jethribit. Si ajo udhëtuan për në Tanim - e cila shtrihet rreth gjashtë kilometra jashtë Mekës - ajo u prit nga Othman, bir Talha-iti cili kërkoi se ku ajo ishte duke shkuar, dhe e pyeti nëse ajo ishte duke udhëtuar i vetëm. Umm Seleme i tha atij se përveç All-llahut ajo ishte duke udhëtuar i vetëm në shpresën për të gjetur burrin e saj dhe fëmijën.

Othman u trazuar nga vështirësitë e saj dhe ofroi për të shoqëruar atë në Jethrib. Umm Seleme pranuar gjest lloj Othman dhe kështu që ajo vazhdoi udhëtimin e saj nën mbrojtjen e Othman së.

Më vonë, Ummu Seleme do të thonë për Othman, "Othman është një prej arabëve më të nderuar që kam takuar ndonjëherë. Kur ne u ndal për një tjetër ai do të bëjë deve im bie në gjunjë për mua në mënyrë që unë mund të zbres, e pastaj e tërheqim, dhe kanë tendencë për të deve për mua. Më pas, ai do të distancohet nga unë dhe të fle. Kur në mbrëmjeerdhi, Othman do të sjellë devenë time të ngarkuar për mua, atëherë, ai do të largohet në mënyrë që unë të mund të vendosen veten. Kur isha i gatshëm që ai do të marrë të mbajë të frerët dhe të na çojnë. "

Ditët kaluan dhe përfundimisht iu afruan fshatit Kuba, i cili shtrihet në periferi të Jethribit pranë rrjedhave lavë lashtë. Othman tha Umu Selemes se ajo do të gjejë burrin e saj në fshat dhe për të hyrë në atë me bekimin e Allahut. Tani që Othman kishte kryer misionin e tij, ainuk humbi kohë dhe u kthye në Mekë duke e ditur se Ummu Seleme së shpejti do të bashkohet në mënyrë të sigurtë me burrin e saj.

THE FAMILJA E DYTË TË EMIGROSH në Jethrib

Migrimi i Sahabëve u realizua në faza gjatë një pasazh të zgjatur kohe. Pas migrimit Ebu Seleme s, tjetër për të migruar ishte Aamir, bir i rabia-it, me gruan e tij Leila, bija e Hathma.

THE MIGRIMI I Omar

Omar, bir i Hattabit, së bashku me Ayyash, birit të Ebi Rab'ia, dhe Hishamin, djali i Al-si ", vendosi që të migrojnë së bashku dhe ranë dakord të takohen me njëri-tjetrin nga pemët gjemb në rritje në tokë që i përket Ghifar rreth gjashtë kilometra jashtë Meka. Kjo ishte një kohë e rrezikshme, kështu Omar tha shokëve të tij se nëNgjarja e dështimit askujt për të arritur pemëve gjemb nga mëngjesin e ardhshëm, kush ishte atje nuk duhet të presin, por shkojnë në si do të kuptohet se partia zhdukur kishte qenë i detyruar që të qëndrojnë prapa.

Omar dhe Ayyash arriti pemët ferra dhe ka pritur për Hisham të arrijë. Nuk kishte ende asnjë shenjë të Hishamin si koha afrohej, kështu që me gjysmë zemre u nisën për Kuba, ku ata qëndruan me bijtë e Amr, birit të AUF-it. Si ata të dyshuar, Hisham ishte ndaluar, dhe të detyruar për së jashtmi ndroj.

ABU Xhehli arrin në Jethrib

Menjëherë pas mbërritjes së tyre në Jethrib, Ayyash mori dy vizitorë të papritura të cilët ishin Ebu Xhehli dhe Harithi, dy prej të cilëve ishin të afërmit e tij. Ebu Xhehli, duke e ditur se sa Ayyash dashur nënën e tij, përgatitën një histori rreth asaj se shqetësuar Ayyash thellë.

Ebu Xhehli i tha Ayyash nëna e tij ishte në gjendje të vështirë në masë të madhe duke lënë të tij dhe kishte marrë një zotim se ajo do as kreh flokët e saj, madje edhe në qoftë se ajo u bë e plotë e morrave, as ajo do të ulet në hijen e një peme, por më tepër ajo do të ulet pambrojtur nën ngrohjes flakëron e diellit deri sa ajo e pa djalin e saj përsëri.Mendimi i vuajtjeve të nënës së tij i shqetësuar Ayyash shumë, kështu që ai shkoi tek Omeri dhe i tha atij të betimit të saj.

Omar dinte mirë truket e Ebu Xhehlit dhe e paralajmëroi atë se sipas mendimit të tij, kjo ishte gjë tjetër veçse një përpjekje për të joshur atë nga feja e tij dhe se ai duhet të jenë shumë të kujdesshëm për Ebu Xhehli dhe Harithi.

Ayyash nuk mund të dissuaded dhe i tha Omeri se ai do të kthehet për lirimin nënën e tij nga kushtit saj dhe në të njëjtën kohë të marrim një pjesë të parave që ai kishte lënë prapa.

Në një përpjekje të fundit për të parandaluar Ayyash të kthehen në Mekë me Ebu Xhehli dhe Harithi, Omar, në frymën e vëllazërisë së vërtetë, i tha atij se ai ishte i gatshëm për t'i dhënë atij gjysmën e pasurisë së tij, në qoftë se vetëm ai do të qëndrojë.

Kur Omeri e kuptoi se Ayyash nuk do të ndryshojë mendjen e tij, ai i dha devenë e vet duke i thënë atij se ai ishte i edukuar mirë dhe të lehtë për udhëtim. Omar këshilloi gjithashtu Ayyash që të mos zbres dhe nëse ai zbulohet dyshimin më të vogël të tradhtisë që ai mund të bëjë të mirë largimin e tij mbi të.

Ayyash falënderoi Omarin dhe i dha atij përshëndetjet e lamtumirës, pastaj nisën drejt Mekës me Ebu Xhehli dhe Harithi. Pasi ata kishin udhëtuar një distancë, Ebu Xhehli tha: "Nipi im, deveja ime është provuar e vështirë për udhëtim do të më lejoni të shkojë me ty?" Ayyash pajtuar dhe kanë bërë devetë e tyre bie në gjunjë. Nuk kishte më shpejtdevetë u gjunjëzua, se Ebu Xhehli dhe Harithi e sulmuan atë, e lidhën fort dhe e çuan përsëri në Mekë, ku ata e detyruan atë që të ndroj. Si Ebu Xhehli dhe Harithi hyri në Mekë ata thirri, "O njerëzit e Mekës, të merret me budallenjtë tuaj në të njëjtën mënyrë, ne kemi trajtuar me tonën!"

Lajmi i gjendjes fatkeq Ayyash arriti Omarin dhe kishte frikë All-llahu nuk do të pranojë pendimin e atyre që apostatized. Omar ka vazhduar të jetë i të njëjtit mendim, derisa i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) arriti dikur më vonë në Medinë dhe vargjet e mëposhtme janë dërguarposhtë:

"Thuaj:" O robërit e Mi, të cilët e kanë mëkatuar tepër kundër vetes,

mos e humbni shpresën nga mëshira e All-llahut, All-llahu i falë të gjitha mëkatet.

Ai është Falës, Më i Mëshirshmi.

Kthehuni te Zoti juaj dhe përuljuni Atij

para se t'ju vijë dënimi,

sepse atëherë ju nuk do të ndihmohen.

Ndiqni më të mirë të asaj që është zbritur nga Zoti juaj

para se t'ju vijë dënimi befas, ndërsa ju jeni në dijeni. "

Kurani 39: 53-55

Kur Omeri dëgjoi këto vargje ai i shkroi ato poshtë dhe e dërgoi atë në Hishamit i cili ishte mbyllur edhe në Mekë. Hisham kishin vështirësi lexuar këtë në dëshpërim ai u lut duke thënë: "O Allah, më bëj të kuptojnë atë!" All-llahu dëgjoi lutjen e tij dhe e kuptoi se Hisham vargjet referuar Ayyash dhe vetenku ai montuar devenë e tij dhe u nis për të ribashkuar me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili ka pasur deri atëherë, kanë emigruar në Jethrib.

$ KAPITULLI 49 SATANI, vizitor nga Nexhdit

Krerët Koraysh filluan të frikësohen, me gjysmë zemre shpërfillje, paralajmërimet e Kuranit dhe ato të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Paralajmërimi i cili pengon ata më së shumti është ajo e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem): "... sa për ju, liderët e Koraysh, një çështje e madhe dotë vijë mbi ju që ju me të vërtetë do të urrejnë. "Kështu që ata vendosën se ishte koha për të thirrur një takim në shtëpinë e kohë i nderuar, Shtëpinë e Kuvendit, për të diskutuar se si ata mund të më të mirë të shpëtoj veten e Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem).

U ra dakord nga të pranishmit që të ftojë krerët e tjerë Korayshi si dhe krerët e fiseve të tjera të mbledhjes dhe se takimi duhet të zhvillohet gjatë natës. Dërguarit besuar u dërguan pastaj në fiseve të largëta dhe me natën e së Enjtes 26 Sefer, katërmbëdhjetë vjet pas profetësisë(12 shtator 622 CE) ata dhe krerët e tjerë u takuan në fshehtësi në Shtëpinë e Kuvendit.

Paria që marrin pjesë ishin Ebu Xhehli i biri i Hishamit nga fisi i Beni Makhzum; Xhubejr, bir i Mutim, Tu'aimah bir i Adi, dhe Al-Harith bir i Amir i cili përfaqësonte fisin e Bani Naufal, birit të Abdul Munaf; Dy djemtë Rabia e Shaibah dhe 'Utbah; Ebu Sufjani, bir i Harb nga fisi i Banit'Abd Shams, bir i Abd Munaf; An-Nadr i biri i Al-Harith përfaqëson fisin e Benu 'Abd ad-Dherrit; Abul Bakhtary biri i Hishamit, Zama'h djali i Al-Esved dhe Hakim Hizam birit përfaqësuar fisin e Benu Asad bin 'Abd el-'Uzza; Dy djemtë Haxhaxh el-s Nabih dhe Munbih nga fisi i Beni SAHM; dhe Umayyahbir i Khalefët nga fisi i Beni Jumah.

Takimi provuar të jetë më pak se harmonike, si askush nuk mund të bien dakord mbi një zgjidhje dhe shumë shpejt u bë i nevrikosur tempers si zëra të ngritura mbushur ajrin. Të gjitha duke bërtitur dhe duke argumentuar qetësua, kur, papritmas, një trokitje shumë zë të lartë në derë u dëgjua. Dikush u ngrit dhe e hapi atë, dhe nuk ka para tyre qëndronte anjeri, i panjohur për asnjë prej tyre. Karakteristikat e fytyrës sapoardhur dhe veshjeve ishin ato të njerëzve të Nexhdit, dhe kështu që kur ai i tha në takim se ai ishte prej atij rajoni që ai nuk ishte i besoi - më vonë, Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë shokët e tij se njeriu ishte askush tjetërse shejtani në maskim.

Krerët ftuar sapoardhur për t'u ulur me ta dhe shejtani pyeti arsyen e mbledhjes, atëherë e pyeti se pse nuk kishte aq shumë grindje mes tyre. Situata u shpjegoi ai - edhe pse ai tashmë e dinte atë - kështu që shejtani pyetën njëri prej prijësve të të treguar atij propozimin e tyre dhe të dëgjuartë tyre, por nuk ka kaluar një koment, megjithatë, situata ndryshoi kur erdhi koha për Ebu Xhehli të paraqesë zgjidhjen e tij dhe vizitorët e tyre dëgjuan entuziazëm.

Ebu Xhehli i tha atij se sipas mendimit të tij, e vetmja mënyrë për të shpëtoj veten e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) do të jetë për të vrarë atë. Megjithatë, kjo nuk ishte një çështje e lehtë. Ebu Xhehli vazhdoi duke thënë se sipas mendimit të tij, mënyra më e sigurt do të jetë për secilën degë e fisit për të zgjedhur dhe krahun e tyrefortë, luftëtar më të fuqishme, më pas, pas një natë të caktuar, prisni për Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të dalë nga shtëpia e tij, pastaj të hidhem mbi krejt në të njëjtën kohë dhe ta vrisnin.

Ebu Xhehli tërhoqi vëmendjen e vizitorëve të tyre dhe të pranishmëve, që duke vrarë Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) në një mënyrë të tillë gjaku i tij do të pushojë mbi të gjitha duart e tyre, dhe jo vetëm një degë individ nga fisi Koraysh e cila do, pa dyshim, do të veçohen për hakmarrje evrasjen e tij nëse do të ishte ndryshe.

Ebu Xhehli gjithashtu vuri në dukje se ajo ishte e arsyeshme të supozojmë se familja e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shokët e tij do të jetë e pamundur për të marrë hak në të gjitha degët e Koraysh sepse jo vetëm që ishin të bashkuar në këtë çështje, i madh në numër, por më shumë e fortë për të kundërshtuar.

Deri në atë moment, shejtani kishte heshtur, por tani sytë e tij lëviznin me kënaqësi siç tha ai, "Ebu Xhehli është e drejtë, sipas mendimit tim, kjo është e vetmja mënyrë për të bërë atë!"

Krerët e pranoi këshillën e tij, planet janë hartuar dhe shejtani la ekzaltohej në ligësinë e tij.

$ KAPITULLI 50 KORAYSH përpjekje për të vrarë Profetin

Në natën Koraysh planifikuar për të vrarë Profetin Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), Angel Gabriel vizitoi atë dhe i tha atij se ai nuk duhet të flejë në shtratin e tij atë natë. Ai gjithashtu i dha atij lajmin se Allahu i kishte dhënë atij leje për të migruar. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha AliutLajmet e Gabriel ai ishte i kënaqur dhe menjëherë vullnetarë të jetë një kurth dhe të sakrifikojë veten për hir të migrimit të Profetit duke fjetur në shtratin e Pejgamberit, pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), e siguroi atë se asnjë të keqe do të ndodhë ai.

Për shkak të ndershmërisë së tij, disa njerëz kishin besuar sendet e çmuara të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) për ruajtje. Tani që leja të migronin kishte dhënë ai mund të marrë më përgjegjësinë e tyre kështu që ai kërkoi Aliun të mbetet prapa dhe kthimin e tyre pronarëve të tyre të ligjshëm, atëherëpër të ardhur në Jethrib sa më shpejt që ai e kishte shkarkuar detyrën e tij.

Më vonë atë natë, Ali përfundoi veten në pelerinën e Profetit dhe e zuri gjumi bashkë me mend në shtratin e Profetit.

THE Plan është çelur

Ajo ishte në 27 Sefer, në vitin e katërmbëdhjetë të profetësisë, (12/13 shtator 622 CE), ne ende e luftëtarëve të natës nga çdo degë e Koraysh fshehur vetë rreth shtëpisë së Profetit dhe vë në pritë për të që të dalë .

Atyre që janë zgjedhur për të marrë pjesë në vrasjen e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishin Ebu Xhehli, Hakam bir i Abil el-'As, Ukbe i biri i Ebu Mu'ait, Një-Nadr bir i Harith, Umayyah birit të Helefit , Zam'ah djali i Al-Esved, Tu'aima bir i "Adi, Ebu Lehebi, Ubej bir i Khalefët, Nabih bir i Al-Haxhaxhdhe vëllai i tij Munbih.

Si ata vë në presin Ebu Xhehli do të ecin në mesin e që do të jenë vrasësit dhe të tallen me paralajmërimin e Pejgamberit, duke thënë: "Ai pretendon se në qoftë se ju ndiqni atë se ai do të caktojë që të jetë sundojnë arabët dhe jo arabët, dhe në Përjetësi ju do të shpërblehet me Xhennetet e Adnit. Por në qoftë se ju nuk e bëni, ai na tregonse ai do të na therë, dhe në botën tjetër do të digjen në zjarr. "

Allahu thotë:

"Dhe kur ata që nuk besuan thurnin kundër teje (Muhammed).

Ata kërkuan që ose të marrë ju në robëri, ose ke vrarë ose dëbuar.

Ata bënin plane, e All-llahu (në përgjigje), ashtu kurdisën.

All-llahu është më i miri në komplot. "08:20

Disa kohë më vonë, gjatë natës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) doli nga shtëpia e tij dhe si ai e bëri këtë, u përkul për të marr një grusht pluhur dhe ai recitoi vargjet e mëposhtme nga Kurani ai e hodhi atë mbi vrasësit ,

"Ya Parë. Nga urtë Kuranit, ti (Muhammed) janë të vërtetë

midis të dërguarve të dërguar në një rrugë të drejtë.

Shpallja e plotfuqishmit, Mëshirëbërësit!

në mënyrë që t'i tërheqësh vërejtjen një populli të parët e tyre nuk u është tërhequr,

dhe kështu ishin të pavëmendshëm.

Phrase është bërë obligim për shumicën prej tyre,

por ata nuk besojnë.

Ne kemi lidhur qafën e tyre me zinxhirë deri në mjekër e tyre,

kështu që koka janë ngritur dhe nuk mund të ulen.

Ne kemi vënë një pengesë para tyre dhe një pengesë prapa tyre,

dhe, ne kemi mbuluar sytë, prandaj ata nuk shohin. "

Kurani 36: 1-9

Menjëherë, një gjumë i thellë zbritur mbi luftëtarëve dhe Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) kaloi nëpër mesin e tyre pa e parë njeri atë.

Luftëtarët flinin në jashtë shtëpisë së Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), derisa dikush erdhi dhe u zgjua e tyre, duke i kërkuar se pse ata ishin ende aty. Kur ata u përgjigjën ata ishin duke pritur për Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të dalë, njeriu i qortoi ata duke u thënë atyre se kishte parëProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), diku tjetër në qytetin, dhe u tha nga pluhuri në flokët e tyre.

Luftëtarët refuzuan të pranojnë mundësinë se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte ikur pa dijen e tyre në mënyrë që ata hynë në shtëpi dhe e gjeti Aliun, të cilët ata gabimisht mori të jetë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), duke fjetur përfundoi në mënyrë paqësore në pelerinën e gjelbër e Profetit.Pasi kënaqur veten se Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte ende në shtëpi ata vazhduan të presin jashtë.

Kur Ali zgjuan ata e kuptuan se njeriu kishte qenë korrekt dhe mbretëroi kaos - plani Koraysh ishte prishur, ata morën Aliun dhe e rrahën, pastaj e tërhoqën zvarrë për në Qabe dhe marrë në pyetje atë për një orë, pastaj e liroi atë dhe i rritur alarmi.

$ KAPITULLI 51 MIGRIMI

Me përjashtim të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe dy Shokët e tij të ngushtë, Aliut dhe Ebu Bekrit dhe familjen e tij, vetëm për ata muslimanë të prekur nga sëmundje ose dhunë burgosur nga Koraysh mbetur në Mekë.

Arsyeja Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka mbetur prapa ishte se ai pritur dërgimin poshtë për lejen e All-llahut për të migruar, sepse ai kurrë nuk bëri asgjë me rëndësi, pa e parë duke marrë një udhëzim nga All-llahu.

Në disa raste Ebu Bekri e kishte pyetur Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) për leje për të migruar me familjen e tij, por çdo herë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) do të thonë: "A nuk të jetë në një nxitim të tillë, Abu Bakr, ndoshta Allahu do të sigurojë një shok që udhëtojnë për ju. " Kështu Ebu Bekripritur me bindje, dhe të ushqyer dy devetë e mirë, ndonjëherë me shpresë se ai do të lejohet të emigrojnë me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) veten e tij.

Megjithëse Koraysh urryer duke pasur muslimanët në mes të tyre, ata u bënë gjithnjë e më të shqetësuar në lidhje me çështje të migrimit të tyre në Jethrib, sepse ata e kuptuan se ata kurrë nuk do të migrojnë atje, nëse ata kishin mbështetjen e shumë qytetarëve të saj.

Pas mesditës së të njëjtën ditë e komplotit të dështuar, Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e bëri rrugën e tij në shtëpinë e shokut të tij të dashur, Ebu Bekri. Ajo ishte e pazakontë për atë për të vizituar Ebu Bekrin në atë kohë të ditës në mënyrë instinktive e dinte se duhet të jetë një arsye e rëndësishme për vizitën e tij. Pas shkëmbimite përshëndetje Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), e informoi atë se Allahu i kishte dhënë atij leje për të migruar nga Meka. Ebu Bekri e pyeti nëse ata ishin të migrojnë së bashku dhe kur Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha atij se ata ishin, ai ishte aq kapërcyer me gëzim që lotët mbështjellë poshtëfaqet e tij.

Ebu Bekri kishte shpresuar se Allahu do ta lejojnë atë për të shoqëruar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), kështu që në pritje që ai kishte blerë dy devetë guximshëm dhe të vënë mënjanë disa ushqime për udhëtimin.

Ajo tani ishte 27 i Sefer, (12 shtator 622 CE), katërmbëdhjetë vjet pas profetësisë, se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Ebu Bekri heshtje lënë shtëpinë e Ebu Bekri dhe e bëri rrugën e tyre drejt malit Theur e cila shtrihet në jug të Meka në drejtim të kundërt në Jethrib. Ebu Bekri e pyetibariu i tij Aamir, bir Fuhayrah ', të cilin ai e liruar nga shërbimi diku para, për të ndjekur pas tyre me një kope dhensh, që gjurmët e tyre do të zhduken.

Një kohë pak, pasi kishin vënë mbi migrimin e tyre Profeti shikuar përsëri është trishtimi drejt qytetit të tij të dashur dhe i tha: "Me gjithë tokën e All-llahut, ti je vendi dashur për mua dhe i dashur tek Allahu. Sikur popullin tim nuk e shtyrë më nga ti, unë nuk do të kishte lënë ty. "

THE Torturues Sting

Ka pasur shumë shpella në malin Theur dhe kur ata zbuluan një të përshtatshme, Ebu Bekri kishte hyrë për herë të parë në atë ditë plot ngjarje e parë të migrimit. Megjithatë, pasi ai hyri ai vuri re se kishte disa vrima në dy muret e saj dhe dysheme dhe kishte frikë se mund të jetë shtëpi për të gjarpërinjtë apo insektet e tjera helmuese,apo edhe zvarranikët, kështu që ai shikoi përreth shpellës dhe gjeti disa gurë të plug ato. Ai kishte pothuajse mbaruar mbylljen e tyre, kur ai u zhvillua nga gurë. Ai kontrolloi për disa më shumë, por nuk ka pasur asnjë që të gjendet mënyrë që ai grisi copë e leckë nga rrobës së tij dhe i shtyu ata thellë në vrimat.

Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka hyrë ai u shtri dhe e zuri gjumi kokën mbi gjunjët e Ebu Bekrit dhe i zuri gjumi. Vetëm një vrimë mbeti unplugged, pasi nuk kishte të leckë pamjaftueshme me të cilën për të plug atë në mënyrë Ebu Bekri paraqitur bërrylin e tij në atë për të nënshkruar vrimë. Ashtu si Profeti (salla Allahu alihi wasel-lem) fjetur, një insekt që ishin fshehur në atë vrimë shumë stung Ebu Bekrin. Goditja ishte shumë e dhimbshme, por Ebu Bekri, sjellje ku e cilësi të tillë të lartë të cilit, nuk lëvizin, as ka qarë në dhimbje kur kishin frikë se ai mund të shqetësojnë Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ndërsa ai e zuri gjumi.

Dhimbja është rritur si mishi rreth gjëmba u bë e kuqe dhe shumë e fryrë si helm hyri në fuqi. Më në fund një lot ra nga syri i Ebu Bekrit mbi Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u zgjua. Kur ai pa shprehjen e shumë të lënduar në fytyrën e tij, aiishte i trazuar dhe e pyeti se çfarë ailed atë, pas së cilës Ebu Bekri i tha atij thumbi së insektit. Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) është lutur dhe të trajtohen djeg me Salvia tij dhe fryma, dhe menjëherë si dhimbje dhe ënjtje e la atë - Ebu Bekri kishte qenë i bekuar me një kurë të mrekullueshme.

THE REAGIM I KORAYSH

Koraysh ishin thellësisht zemëruar se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka rënë me gishtat e tyre. Ata kërkuan Mekën nga fillimi në fund, por nuk kishte asnjë shenjë të tij, as mund dikush të hedhin dritë mbi vendndodhjen e tij dhe ngriti postblloqe kryesore në dhe jashtë Mekës.

Ebu Bekri i kishte lënë vajzat e tij Aisha, i cili tani ishte shtatë vjeç, dhe motra e saj plak Asma me gruan e tij, Ummu Ruman në Mekë. Përfundimisht disa anëtarë të Koraysh, duke përfshirë Ebu Xhehli, dyshohet se Ebu Bekri mund të kenë shoqëruar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), në mënyrë që ata shkuan në vendin e tijshtëpi për të kërkuar vendndodhjen e tij.

Asma përgjigj derën dhe kur Ebu Xhehli e pyeti se ku i ati i saj ishte se ajo u betuan në All-llahun ajo nuk e dinte se ku ishte. I shokuar, Ebu Xhehli e goditi atë me një forcë të tillë që vathë saj fluturoi off. Ebu Xhehli dhe shokët e tij nuk arriti të nxjerrë informacionin që kërkohet dhe në mënyrë që ata lënë me shpresën seata do të jenë më të suksesshme në vende të tjera.

Në ndërkohë, paria Koraysh ofroi një shpërblim të konsiderueshme të jo më pak se njëqind deve për (salla Allahu alihi ue sel-lem) kapjen e Profetit. Joshja e mbajnë një tufë të tillë inkurajohet shumë palë për të vendosur jashtë në rrugën për në Jethrib në kërkim të tij.

Abdullah, i biri i Ebu Bekrit vizituan shpellën e malit Theur çdo natë sjellë furnizime të freskëta dhe u largua para agimit në mënyrë që të mos jetë i ndotur, dhe Aamir, bariu do të linin pa u vënë re në malin Theur duke marrë me vete dy cjeptë të furnizimit me Profetin ( salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe të EbuBakr me qumësht ushqyes.

A Ndryshim të drejtimit

Deri tani partitë e kërkimit kishin shteruar rrugët që të çojnë në Jethrib dhe ata filluan të duken në drejtime të tjera, kështu që nuk është për t'u çuditur që një parti e tillë vendosur për të kërkuar shpellat e malit Theur. Si Koraysh iu afruan shpellës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Ebu Bekri paqasja e tyre nga një distancë dhe së shpejti britmave dhe shkelur e gjurmëve mund të dëgjohet si ata u ngjit në mal dhe u rrit më afër dhe më afër.

Së shpejti, gjurmët mund të dëgjohet në parvaz të drejtpërdrejtë mbi shpellë. Ebu Bekri u bë alarmuar në mendimin e duke u zbuluar dhe i pëshpëriti tek Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem): "Në qoftë se ata duken nën këmbët e tyre ata do të na shohin!" Në të butë siguruese mënyrën e tij, Profetit Muhamed (salla Allahualihi ue sel-lem) ngushëllohen duke thënë: "Çfarë mendoni për dy njerëz të cilët kanë Allahun me ta si e treta e tyre?" Kur Ebu Bekri dëgjoi këto fjalë paqja zbriti mbi të dhe frika e tij u zhduk.

Allahu thotë:

Kur të dy ishin në shpellë, ai i tha shokut të vet,

'Mos pikëllim, All-llahu është me ne. "

Pastaj Allahu e bëri qetësinë e Tij (sechina) të zbresin mbi të

dhe mbështetur atë me legjionet (engjëjsh) që ju nuk e shihni,

dhe ai e bëri fjalën e atyre që nuk besuan më të ulët,

dhe Fjala e All-llahut është më e larta. All-llahu është ngadhënjyesi, i urti. "Kurani 09:40.

Menjëherë pas kësaj, një i partisë kërkimit vënë në shpellë nën parvaz në të cilën ai ishte duke qëndruar. Ai u rreshtuan mbi të marrë një vështrim më të mirë dhe si ai e bëri, ai vuri re një pëlhurë merimange shumë e madhe e mbulon hyrjen e shpellës, dhe mendohet se do të jetë një humbje e plotë e kohës dhe përpjekje për të rritet poshtëpër të kontrolluar shpellë. Pas të gjitha, ai mendonte, nëse ka pasur dikush në shpellë grackë do të kishte qenë e thyer. Gjuetarët mirat pajtuar dhe e la duke mos ditur se si të afërt ata kishin qenë të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shoku i tij.

Dy ditë kishte kaluar tashmë, por këtë herë, kur Abdullah u kthye në shpellë ai solli lajmin e shpërblimit që ishte ofruar. Ebu Bekri i tha pastaj të birit të tij se herën tjetër që ai erdhi, ai duhet të sjellë Abdullahun, birin Uraiquit për të udhëzuar ata për në Jethrib dhe se ata duhet të sjellin edhe dispozita të mjaftueshmepër udhëtim dhe devetë e tyre. Edhe pse Abdullah, i biri Uraiquit nuk e kishte përqafuar ende Islam, Ebu Bekri e dinte që ai të jetë jo vetëm i besueshëm, por besnik dhe ishte i sigurt se ai kurrë nuk do ta tradhtojnë ata.

Në vizitën e ardhshme, Abdullah dhe motra e tij Asma, i cili kishte përgatitur ushqim për udhëtimin në Jethrib grisi rripin e saj në dy dhe e lidhi tufa e ushqimit bashkë me të, që nga ajo kohë e tutje u quajt affectionately Dhat-un-Nitaqain, do të thotë pronar i dy rripa!

Abdullah dhe Asma u shoqëruar nga i biri Uraqiquit dhe Amir, bariun, i cili erdhi këtë herë pa kopesë së tij, dhe së bashku kanë bërë rrugën e tyre me deve në shpellën ku ishin pritur.

Kur ata arritën në mal, Abdullah dhe shokët e tij ka pritur për Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Ebu Bekri që zbresin shpatin e saj. Dhe kështu Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), Ebu Bekri, Aamir bariu, dhe udhëzues e tyre të përgatitur veten për të vendosur jashtë në fazën e dytë tëmigrimi i tyre në Jethrib, së shpejti do të riemërohet Medina, ndërsa fëmijët e Ebu Bekri u kthyen të sigurt në Mekë.

Kur Abdullah arriti me devetë Ebu Bekri ofroi të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem), të mirën e deveve, por për shkak të rëndësisë së rast ai ra bujarinë e tij duke thënë: "Unë do të ngasin vetëm një deve që i takon për mua , "kështu Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem)bleu atë nga Ebu Bekrit.

Në të kaluarën, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka pranuar disa dhurata nga shokun e tij të mirë, por ky rast ishte e ndryshme nga ajo e të tjerëve. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i quajtur devenë e tij "Kaswa" dhe të gjithë devetë ai ishte për të zotëruar, Kaswa ishte e tij të preferuar.

THE UDHËTIMI në Jethrib

Ajo tani ishte Rabi 'el-Awwal (shtator 622 CE). Abdullah, bir Uraiquit-it, dinte shtigjet e shkretëtirës edhe sepse ai ishte një udhëzues shumë përvojë. U vendos se do të jetë më e kujdesshme që të mos shkojnë drejt për në Jethrib, por për të marrë një përdorur rrallë, zigzagging më rrugë në Jethrib dhe kështu Abdullah udhëhequrpartia e shenjtë nëpër shkretëtirë në rrugën bregdetare.

SURAKA, SON Malikut

Suraka, bir i Malikut, i cili ishte bir i Ju'shum, nga fisi i Madlij ishte në mesin e gjuetarëve begati me shpresa të larta të kapte Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe duke pretenduar shpërblimin bukur e njëqind deve.

Një ditë pasi Suraka morën pjesë në një takim fisnor, një fisi shokët iu afrua dhe i tha atij se vetëm pak kohë më parë ai kishte silueta e vërejtura në hipur në distancë nga plazhi dhe wondered nëse ajo ndoshta mund të jetë ajo e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem ) dhe shoku i tij.

Suraka ishte e shpejtë për të kuptojnë se partia ishte me siguri ai i Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) megjithatë, ai donte për të kërkuar shpërblimin për veten e tij kështu që ai i tha njeriut që ai duhet të jetë i gabuar pasi ai kishte parë një parti nga Meka më parë atë ditë u nisën në drejtim të njëjtë.

Suraka pritur për një orë ose dy për të kaluar të armatosur pastaj veten me harkun e tij dhe shigjeta, urdhëroi robin e tij për të sjellë raundin e tij kalë në pjesën e prapme të shtëpisë dhe u nisën në drejtim të bregut të detit.

Kur Suraka arritën në sytë e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), Ebu Bekri njollosur atë dhe filloi të bërtasë: "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), ne kemi qenë të zbuluar!" Mbasi i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), me gjakftohtësi recitoi ajetin: "A nuk e pikëllim,All-llahu është me ne ". 9:40 dhe iu lut Allahut për ruajtjen e tyre. Mbasi kalë Suraka e lëkundën dhe ai ra nga kali i tij.

Profeti (salla Allahu alihi ishte selem) i tha Ebu Bekrit, "gjuetar mirat na ka arritur" dhe Ebu Bekri filloi të qajë. Profeti (salla Allahu alihi ishte selam) e pyeti se pse po qante. Ai u përgjigj: "Kjo nuk është për veten time se unë qaj, më tepër, unë bërtas (se dëmi do të vijë) për ju." MbasiI Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), u lut: "O Allah na mjaftojë që ju dëshironi nga ai", dhe këmbët e kalit Suraka e zhyt thellë në një shkëmb deri në barkun e tij. Suraka kërceu jashtë kalin e tij dhe tha: "O Muhamed, me të vërtetë, unë e di që kjo është për shkak të ju. Lutu Allahut për të shpëtuarMë nga ky status, nga All-llahu, unë do të largohem nga gjahtarët mirat dhe ata që janë pas meje që të kërkojnë. Merrni këtë këllëf shtizën e minave. Ju do të kalojë nga devetë e mia dhe dele në një vend të tillë-dhe-të tilla. Merrni çdo gjë që ju nevojitet prej tyre. "I Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ishte selam) me mirësjelljepranoi ofertën e tij duke thënë: "Unë nuk kam nevojë për të" dhe u lut për të Suraka i cili pastaj përgatitur të shkojë jashtë dhe të kthehet për të shokëve të tij.

Pastaj, krejt papritur Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti, "Si do të dëshironit të veshin rrobat e Chosroes (mbret i Persisë)?" Suraka u habit dhe e dinte se fjala e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), do të plotësohen me siguri, kështu që ai kërkoi deklarata të shkruhetposhtë për të si një shenjë, dhe kështu Ebu Bekri i shkroi në një copë prej lëkure, e cila Suraka vendosur më pas në rrahje e tij për ruajtje dhe u kthye në Mekë.

Suraka mbajtur premtuar i tij dhe i tregoi askujt prej takimit të tyre. Në vitet që pasuan, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte kthyer nga ndeshja e Hunejnit, Suraka u takua përsëri dhe përqafoi Islamin.

Fisi Suraka kundërshtoi Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) për shumë vite dhe në vitet që pasuan, kur Khalid u dërgua për të rregulluar këtë çështje, Suraka ndërmjetësohet për vetë fisin e tij dhe ata u kursyen.

Premtimi i bërë të Suraka u realizua gjatë kalifatit të Omerit, kur zotërimet e Chosroes erdhi në mbajtjen e Omerit. Omar ishte një kalif i drejtë dhe i kishte dëgjuar historinë Suraka, kështu në bindje ndaj Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe në frymën nderuar e drejtësisë në Islam,Omar dërgoi Suraka dhe vendosi kurorën e Persisë mbi kokën e tij, pastaj i dha atij shenja artë e Chosroes.

UMM MABAD

Në një vend të quajtur Kudayd Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Ebu Bekri u takua me një grua të moshuar, mikpritës i quajtur Umm Mabad Al-Khuza'iyah i cili do të ulet jashtë çadrës së saj dhe të vendosim një rrogoz para saj vetëm në rast se një udhëtar i lodhur do të kalojë nga dhe kanë nevojë për disa pije freskuese.

Ashtu si Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) iu afrua ai e pyeti nëse ajo do të shesin qumësht dhe mish. Ajo i tha atij se delet e saj ishte jashtë për kullotë dhe ajo vetëm e kishte dhi prej saj, e cila ishte, për shkak të thatësirës shumë të dobët dhe vdiq vështirë çdo qumësht. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem)e pyeti nëse ai mund të prekë sisë e saj dhe ajo ishte e pranueshme dhe si e bëri ai e përmendi emrin e All-llahut, masazhin sisë e saj, atëherë mrekullisht në sisë mbushur dhe një bollëk të qumështit rridhte prej saj. Ai ofroi kupën e parë të Umm Mabab, dhe ajo ishte vetëm pasi ata që e kishin shoqëruar atë piunga qumështi që Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) mori disa. Pasi ata kishin shijuar qumështin, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) masazhin sisë e saj përsëri dhe e mbushur enë deri në buzë me qumësht dhe ia dha Umu Mabad. Ai e falënderoi atë për mikpritjen e saj dhe pastaj ata vazhduannë udhëtimin e tyre.

Më vonë, kur burri i Umm Mabab u kthyen në shtëpi me kopenë e tij holluar e dhive ai ishte i habitur për të parë se gruaja e tij kishte një enë plot me qumësht dhe e pyeti në lidhje me të. Ajo i tha atij se si një njeri i bekuar ka ndodhur të kalojë nga dhe lidhur me atë që kishte ndodhur. Burri i saj e pyeti për të përshkruar njeriun mbi të cilën ajo e përshkroijo vetëm përshkrimin e tij fizik, por edhe mënyra në të cilën ai fliste dhe sjellje e tij të shkëlqyer. Abu Mabab bërtiti, "Pasha Allahun, kjo është shoqërues i Koraysh, në qoftë se unë shoh atë, unë do të ndjek atë!"

Që nga ajo kohë e tutje e cjapit kurrë nuk ka pushuar për të prodhuar qumësht në mëngjes dhe natën, dhe jetoi deri kalifatit të Omerit, bir i Hattabit.

Umm Mabad nuk kishte asnjë ide se ajo kishte qenë në shoqërinë e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe nuk kishte qenë i trembur për të vëzhguar karakteristikat e tij; ajo është me anë të vëzhgimeve të saj dhe një tjetër si ajo që ne të merrni një llogari të detajuar të përshkrimit të tij fizike.

Më vonë, një ditë si Esma, vajza e Ebu Bekrit ishte duke ecur nëpër rrugët e Medinës, ajo dhe shumë të tjerë dëgjuan zërin e një personi të padukshëm të cilët ata mendonin duhet të jetë një njeri nga poezia recituar xhinëve. Poezia e përshkroi vendin e dy udhëtarëve dhe Asma ishte e shpejtë për të kuptuar se poezia referuartë Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Ebu Bekrit për migrimin e tyre dhe se ata ishin të sigurt, dhe të mirë në rrugën e tyre për të Jethribit.

Gjatë migrimin e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shokët e tij erdhën të gjithë një bari kulloste kopenë e zotit të vet. Kur ata u pyetën nëse ata mund të blejnë qumësht, bariu u tha atyre se askush dhënë qumësht dhe se ai që lambed vit më parë tani ishte e thatë. Edhe një herë,Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) butësisht mori dhentë, milked atë tri herë dhe bari përqafoi Islamin.

THE TAKIMI ME Ez-Zubair

Në diku gjatë migrimit të tyre një karvan i vogël është parë duke udhëtuar në drejtim të partisë shenjtë. Megjithatë, nuk kishte asnjë arsye për alarm pasi ajo i përkiste një partie të muslimanëve nën udhëheqjen e Ez-Zubair kthyer në Meke me mallra nga Siria.

Ez-Zubair kishte thyer udhëtimin e tij në Jethrib dhe i tha Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), se lajmi i migrimit të tij kishte arritur tashmë atje dhe se muslimanët padurim pritur ardhjen e tij. Para se ata ndanë kompani, Ez-Zubair dha Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dheEbu Bekri disa rroba të reja të bardhë të cilën ata e pranuar mirënjohje. Si ata ndanë kompani, Ez-Zubair u tha atyre se sa më shpejt që ai e kishte shitur mallin e tij në Mekë ishte synimi i tij për t'u bashkuar me ta në Jethrib.

THE PRITJA NË Quba

Çdo mëngjes në agim, pas namazit të sabahut, besimtarët e Kuba, një periferi e Jethribit, do të bëjnë rrugën e tyre për të mounds lavë e Harra pranë oazë pjellore që shënuan kufijve të qytetit dhe me padurim prisnin ardhjen e Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem). Atje, ata do të qëndrojnë deri sa nukhije u la për t'i mbrojtur ata nga të ashpër, të pamëshirshëm rrezet e diellit.

Ajo tani ishte mesditë, 8 e hënë Rabi'ul Awwal, (23 shtator 622 CE), dielli kishte arritur kulmin e saj dhe mbledhja ishte kthyer në strehë të shtëpive të tyre, kur një hebre ka ndodhur për të vëzhguar parti të vogël duke e bërë rrugën e saj për të lava mounds. Çifut kishte dëgjuar për mbërritjen e pritshme të Profetit dhe e quajtime zë të lartë: "O bijtë e Kayla, fati juaj ka ardhur!"

Pati shumë britma gëzimi si besimtarët nxituan nga shtëpitë e tyre dhe nxituan përsëri drejt mounds lavë ku ata gjetën Pejgamberin (salallahu alihi ue sel-lem), pushimi me Ebu Bekrin nën hijen e një pemë palme. Si ata iu afrua Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai buzëqeshi tenderlysi zonjat dhe fëmijët ia plas në këngë e përshëndetur ata kishin përbërë në nder të rast:

"Hëna e plotë ka shfaqur para nesh

nga Thaniyyat, (vendi i së Lamtumirë).

Duke falënderuar është e detyruar mbi ne

sa herë që një inviter e Allahut fton. "

Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), u zhvendos në masë të madhe nga e mirëpritur e tyre të sinqertë dhe i nxiti shokët e tij të reja, duke thënë: "O njerëz, përshëndes njëri-tjetrin me paqe, të ushqyer të uriturit, të nderuar lidhjet farefisnore, të lutemi kur të tjerët flenë dhe të do të hyjë në Xhennet në paqe. "

Kjo këngë e thjeshtë, por e bukur e sinqeritetit në lavdërimin dhe dashurinë e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte ndër të parët që do të përbëhet dhe këndohet në praninë e tij. Është e rëndësishme për të gjithë ata që e duan Allahun dhe të Dërguarin e Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem), që të kuptojnë se Profetit (salla Allahuselam alihi ue) nuk kundërshtoi as ndaloi kompozime të tilla dhe ne do të bënte mirë që të mbani mend fjalët e All-llahut që thonë:

"All-llahu dhe engjëjt e Tij lavdërim dhe nderojnë Profetin.

O ju që besuat, lavdërimi dhe nderojnë atë,

dhe shpallë paqe mbi të me bollëk. "

Kurani 33:56

Një nga poetët më të famshëm gjatë jetës së Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte Hasan, biri Thabit. Poezia e tij e madhëron dhe lavdëron virtytet e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe lexohen nga dashamirët e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) për këtë ditë.

I tillë ka qenë e pranimit të Hasanit, poezi Thabit djalit nga ana e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) se ai ka kërkuar vend Hasan për t'u ngritur në xhami në mënyrë që të gjithë në xhemat do të jetë në gjendje të dëgjojnë dhe të gëzojnë kompozime të tij. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) gjithashtu informoiHasan se Arch Angel Gabriel do ta mbrojnë atë në vazhdimësi, ndërsa ai ishte i mbrojtur All-llahun dhe Pejgamberin e Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Që nga ajo kohë dhe gjatë shekujve, ka pasur shumë të mirë-njohur Ihsan (sufi) Poetët që kanë vazhduar në të njëjtën përsosmëri. Një poet i tillë duke u Bosairi poezia e të cilit preku zemrën dhe shpirtin e kaq shumë që është e shtypur në ar. Poemë Bosairi ishte porositur për të zbukuro Rawdah eXhamia e Profetit gjatë kohës së halifatit turke dhe mbetet atje deri ditën e sotme në muret e saj extolling virtytet dhe fisnikërinë e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), pavarësisht nga kundërshtimi i pasuesve të Muhamed ibn Abd El-Wahab dhe Ibn Taymia.

Në kohët më të fundit, në fund Yusuf Ishmaeli i Nabahan i cili ishte myftiu i Bejrutit, Liban shkroi poezinë më ngjall në lavdërimin dhe dashurinë e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Megjithatë, kulti Vahabi që doli nga Nexhdi në Arabinë Saudite të shekullit të kaluar - një do të bëni mirë të mbani mendfakti historik raportoi më herët në këtë libër se si djalli, i maskuar si një njeri nga Nexhdi konsultuar me jobesimtarët e Mekës, si në mënyrë më efektive në të cilën ata duhet të shpëtoj veten e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Gjithashtu, paralajmërimi autentike e Profetit (sallaAllahu alihi ue sel-lem), që fuqia e djallit do të shfaqet nga e Nexhdit - deklaroi se myftiu Yusuf Ismaeli, për shkak të poezisë së tij duke lavdëruar Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) si një heretik dhe ai si shumë të tjera të pafajshëm, dashuruar vërtetë të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem)u qoftë gjuajtur ose martirizuar nga pasuesit fanatikë të Muhamed ibn Abd El-Wahab dhe Ibn Taymia.

I tillë ka qenë ndikimi inovative nga pasuesit e Muhammed ibn Abd El-Wahab dhe Ibn Taymia se shumë myslimanë të pafajshëm janë të hutuar tani dhe të frikësuar e duke lexuar këto poezi të bukura dhe të ketë as të neglizhohet ose të lënë pas dore në ajetin e mësipërm.

A MATERIEN E banim

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), e pranoi ftesën për të qëndruar në shtëpinë e Kulthum, birit Al-Hadm së, shefi mikpritës e fisit Amr birit të Auf dhe atje qëndroi për katër ditë. Ndërsa Ebu Bekrit, qëndroi ose me Khubaub, djalin e ISAF-it nga fëmijët e Harith ose me Kharija,Djali Zejd së.

ALI Bashkohet Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) AT Quba

Pak ditë pas Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte vendosur mbi migracionin e tij, Ali ishte në gjendje për të përfunduar detyrën e tij të kthehen të gjitha gjërat e vlefshme besuar Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Ai tani ishte në gjendje për të udhëtuar në Jethrib dhe ai ishte atje në Kuba se ai më në fund kapur deri nëme të, dhe u paraqit në shtëpinë e Kulthum.

THE Fazën përfundimtare të migrimit

Fjala arriti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), që njerëzit e qytetit të Jethribit padurim pritur ardhjen e tij kështu që ai dërgoi të vëllezërve të tij nga fisi i Najjar, të shoqërojë veten dhe Ebu Bekrin për në Jethrib. Megjithatë, para nisjes së tij katër ditë më vonë, themelet për xhaminëi Quba u vendosën pas Kaswa, deve e Profetit, të udhëhequr nga një engjëll, tregoi muslimanëve ku ishte ndërtuar.

Në një luginë që i përket fisit të Salimit, Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u ndal dhe u takua me anëtarët e tjerë të fisit Khazrajite. Numrat e tyre të kombinuara ishin afërsisht njëqind dhe ajo është aty, në atdheun e tij të ri, që Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), e udhëhequr nga pasuesit e tijnë namaz me xhemat e parë të premten.

Ajo ishte 12 e premte Rabi el-Awwal (27 shtator 622 CE) se Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka arritur Jethrib, ku ai ka marrë shumë ftesa për të ardhur dhe të jetojnë me pasuesit e tij. Megjithatë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) me mirësjellje nuk pranoi ofertën e tyre lloji, duke thënë se ai do tëtë ndërtuar një xhami dhe vendosen kudo deve e tij u ul për të pushuar, sepse Kaswa, deve e tij, kishte qenë urdhëruar dhe ishte duke u udhëhequr nga një engjëll.

Kaswa humbur kalojnë shtëpitë e fëmijëve të Bayaa, dhe ajo ishte atje që Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u prit nga Zijad, djali i Labid dhe Farwa, djali i Amr me më së fisit të tyre shokët. Ata gjithashtu ofroi të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem), të njëjtën ftesë, por ai nuk pranoimirësjellje me të njëjtën përgjigje.

Ftesat tepruar nga kudo në mesin e të cilëve ishin ato të Sa'adi, birit Ubade dhe Al Mundir, birit Aamir së, dhe Sa'adi, birit të Rebiul dhe Kharika, birit të Zejd-it, dhe Abdullah, bir i Rawaha nga fisi i Harith, birit Al Khazraj por edhe një herë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk pranoi dheu përgjigj në të njëjtën mënyrë.

Së fundi deve erdhi në një shtëpi Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) iu kujtua edhe nga ditët e tij të fëmijërisë, ajo ishte shtëpia e të afërmit e tij të nënës, fëmijët e Adij, birit Najjar-it. Të afërmit e tij nga nëna e ftoi atë për të qëndruar me ta, por ai u tha atyre deveja e tij ishte duke u udhëhequr nga një engjëll,dhe do të marrë atë në vendin ku do të qëndrojnë.

Kaswa humbur në drejtim të shtëpive që i përkisnin bijve të Malikut, një degë e fisit Najjar. Ndër Fiset e tyre ishin Asad dhe Auf, dy nga gjashtë burra të cilët u zotuan për besnikëri e tyre të Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) gjatë premtuar parë në Aqabah vit para. Kur Kaswaarriti ndërtesat ajo filloi të bredhë në një oborr të rrethuar me mure në të cilin ka pasur disa palma disa date, një vend i përdorur për të thatë datat, një oborr varr të lashtë dhe një ndërtesë e cila kishte rënë në një gjendje të keqe.

Asad e kishte ndërtuar një zonë modeste lutjesh brenda kufijve të oborrit, dhe ngadalë Kaswa e bëri rrugën e saj për të, pastaj u gjunjëzua poshtë. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), le të shkojë e frerët por nuk zbres, atëherë pas një momenti Kaswa u ngrit dhe u larguan. Kaswa nuk kishte shkuar larg, kur ajou kthye dhe eci përsëri në vendin ku ajo kishte gjunjëzua, dhe përsëri u gjunjëzua poshtë, por këtë herë Kaswa vendosur veten mbi tokë dhe Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) zbriti duke thënë: "Nëse All-llahu, ky është vendi . "

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), atëherë pyeti kush në pronësi oborr dhe Muadhin, vëllai i Auf tha atij se ai i përkiste Sahl dhe Suhayl, dy djemtë jetimë nxitur nga Asad. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), buzëqeshi kur ai kërkoi që dikush të sjellë djemtë tek ai, por ataishin tashmë në mbledhjen dhe u largua përpara. Ai i pyeti djemtë nëse ata do të shesë oborr atij, por ata refuzuan duke thënë: "Jo, ne do të ta jap ty, O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem)!" Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) është prekur nga bujaria ejetimët, por këmbënguli se ai duhet të paguajë ata për të dhe kështu me ndihmën e Asad, një çmim është përcaktuar.

Gjatë kësaj kohe Ebu Ayyoub Khalid Ansari, i cili jetonte aty pranë, shkarkohen bagazhin e Profetit nga Kaswa dhe e kishte marrë atë në shtëpinë e tij. Edhe një herë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) është i rrethuar me ftesat nga pasuesit e tij, por ai nuk pranoi, duke thënë, "Unë duhet të jetë kur bagazhi im është." Dhekështu Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka qëndruar në shtëpinë e Ebu Ayyoub Ensariut i cili kishte qenë i pari i fisit të tij të zotohen për besnikëri gjatë premtuar dytë në Aqabah.

Vajzat e familjes dhe familjet fqinje ishin aq të lumtur që të ketë Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), duke qëndruar atje që ata shkuan për ta takuar mposhtur të kënduarit të tyre bateri:

"Ne jemi vajzat

nga bijtë e Al Najjar,

Muhammedi është fqinji më i mirë! "

Edhe një herë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), buzëqeshi dhe ndërsa ai dëgjonte këngën ai u tha atyre: "All-llahu është dëshmitari im, unë të dua!" Ai as nuk e kundërshtoi as nuk ndaloi vajzat të këndojnë ose të mundë bateri e tyre. Nga kjo mësohet se as këngë, as poezia lavdëruar Profetin janë të ndaluara.Në qoftë se ajo kishte qenë ndryshe ai do të kishte ndaluar kënduar apo recitime menjëherë, por ai nuk e ka bërë këtë, por përkundrazi ai i nxiti dhe i nderuar poetët si Kab, birit Zuhayr i cili recitonte poezinë e tij duke përgëzuar Profetin, pas flijimit të Lutja Sabahut në Rawda e Xhamisë së Profetit.

Shtëpia Ebu Ayyoub kishte dy kate, kështu që ai dhe gruaja e tij u zhvendos në katin e dytë duke e lënë në katin e parë për Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem). Çdo herë vakt ata do të marrin Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ushqimin e tij dhe hëngri çdo gjë që ka mbetur, vënë gishtat e tyre në ngulit e Profetitnë pritje të marrjes së një bekim.

THE NDËRTIMI I'S Xhaminë e Profetit

Menjëherë pas mbërritjes së tij në Medinë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), së bashku me brezin ngazëllyer e pasuesve të nisur punën për ndërtimin e xhamisë e cila do të jetë në formë katrore me tre hyrje. Varrezat u hoq dhe në tokë të përgatitur; disa gurë sollën ndërsa të tjerëtbërë tulla balte adobe për muret e saj. Të palma që dikur ngriheshin në oborr ishte prerë dhe të përgatitur për përdorim si shtylla mbështetëse dhe dy trarëve janë vënë në krye të mbështetur çatinë e xhamisë, e cila ishte bërë nga palma, ndërsa kati i mbeti zhveshur. Si për Kibleja, drejtiminballafaquar gjatë namazit, është pozicionuar për t'u përballur me Jeruzalemin.

Kjo ishte një kohë e lavde dhe të gjithë Xhamia e ndërtimit të grupit të lumtur të muslimanëve do të dëgjohet lutur All-llahut duke i kërkuar Atij për mëshirën e Tij dhe të ndihmojë në të dy Ansar dhe Muhajirin duke thënë:

"O Allah, në qoftë se ajo nuk ishte për ju, ne nuk do të kemi qenë të udhëzuar

nuk do të kemi agjëruar as nuk u falë.

Prandaj dërgo poshtë mbi ne qetësi juaj (Sechina)

dhe të na forcojë kur të takohen në kohë lufte. "

Në fund të xhamisë kanë ngritur një zonë mbuluar. Ajo do të bëhej shtëpia e atyre që përqafoi Islamin, por nuk kishte as familje as një shtëpi të tyren.

Pas përfundimit të Xhamisë, shtëpinë e Profetit, i përbërë nga dy dhoma shumë të thjeshtë, u ndërtua mbi anën e xhamisë. Një për Lady Sawdah dhe tjetra për Lady Ayesha.

Tani që Xhamia dhe shtëpia e Profetit ishin të gatshëm, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dërgoi Zejd dhe Ebu Rafi me dy deve dhe pesëqind dirhemë në Mekë për të sjellë vajzat e tij dhe Lady Sawdah në shtëpinë e tyre të re në Medinë. Ebu Bekri dërgoi fjalë të birit të tij Abdullahut se ishte kohae drejta që ata të emigrojnë në Jethrib me nënën dhe motrat e tij, Lady Ayesha dhe Esma.

Megjithatë, dy nga vajzat e Profetit ishin në gjendje të kthehen me Zejdin dhe Ebu Rafi '. Njëri ishte Lady Rukiyah burri i së cilës, Othman, ishte ende në Abisini, dhe tjetra ishte Zonja Zejneb burri i së cilës nuk pranoi për të lejuar atë për të migruar, dhe kështu Zejdi dhe Ebu Rafi 'u kthye me Zonja Fatimeja, Ummu Kulthum,dhe Sawdah.

$ KAPITULLI 52 A TIME PËR përshtatje

Shumica e emigrantëve arritën në Medinë me vetëm disa pasuri. Para migrimit të tyre disa kanë qenë në një pozicion për të ri-krijuar pasurinë e tyre, por si ata kishin qenë të detyruar të largohen nga shtëpitë e tyre në fshehtësi ata nuk ishin në gjendje të marrin shumicën e pasurisë së tyre me ta dhe çdo gjë që ata kanë lënë pas ishtetani konfiskuar nga Koraysh.

THE Afrimin e ensarëve DHE MUHAJIRIN

Menjëherë pas mbërritjes së tij, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) të quajtur muslimanët së bashku në shtëpinë e Enes, birit të Malikut. Ai mori një burrë nga ensarët dhe një tjetër nga Muhajirin pastaj shpalli: "Secili prej jush është një vëlla tjetër," pas së cilës çdo familje Ansari mori një MuhajirinFamilja në vete dhe të ndahen të gjitha ata posedonin me to. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) mori Aliun e vëllait të tij dhe e bëri Hamza vëllai i Zejdit.

Allahu nderon shokët e Profetit duke përmendur ato së bashku me shpërblimin e tyre në thënien e Kuranit:

"Sa për hershmit e parë midis emigrantëve dhe mbështetësve

dhe ata që i pasuan ata me punë të mira,

All-llahu është i kënaqur me ta dhe ata janë të kënaqur me Të.

Ai ka përgatitur për ta kopshte nëpër të cilat rrjedhin lumenj,

ku ata do të jetojnë përgjithmonë. Kjo është shpëtimi i madh. "

Kur'an, 9: 100

Ansar mbledhur jetesën e tyre nga bujqësia tokën pjellore të oazë, ndërsa Muhajirin ka qenë tregtarët dhe e dinte shumë pak në lidhje me kultivimin e tokës, kështu që u vendos që Ansar duhet të mbajë kopshtet dhe Asherimët e tyre dhe të ndajë prodhimet e saj me vëllezërit e tyre Muhajirin. I tillë ishteShkallën e vëllazërisë se kur një Ansar vdiq, pasuria e tij është trashëguar jo vetëm me familjen e tij, por me anë të zgjeruar familjen e tij Muhajirin. Allahu i referohet në këtë në thënien Kuranit:

"Ata të cilët besuan, migruan dhe luftuan për rrugën e All-llahut,

dhe ata që strehuan dhe ndimuan, janë besimtarë të vërtetë.

Të tillët ka falje dhe furnizim të begatshëm. "

Kurani 8:74

Bujaria e ensarëve ishte i përhapur dhe kjo nuk ishte e gjatë para Muhajirin kishte vendosur vetë në jetën e tyre të re. Ndjenja e vëllazërisë krijoi një ndjenjë të sinqertë për njëri-tjetrin dhe shpirti i vetëmohimit u infused thellë në zemrat e tyre. Ebu Bekri ngriti tregtare të biznesit nërroba dhe Omar mori për tregtimin që e mori atë larg si Irani, ndërsa disa të tjerëve tregtohen në një shkallë më të vogël. Megjithatë, ata mbetën të varfër.

THE SUFFA

Ndër ensarëve dhe Muhajirin ishin ata të cilët kanë jetuar në dysheme ngritur në zonën komunale fqinj Xhaminë njohur si "As-hab al Suffa".

Këto Sahabët rrallë mori për tregti apo bujqësi, dhe kur ata e bëri atë vetëm si një mjet për të një fund. Në vend të kësaj, ata preferuan të kushtojnë jetën e tyre për lutje dhe disiplinës shpirtërore nën udhëheqjen e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Këta njerëz nuk kishin as gra as fëmijë, megjithatëmartesa nuk ishte e ndaluar për ta si murgjit e krishterimit.

Suffa, i njohur më mirë si Sufi, të kënaqur veten me nevojat zhveshur të jetës; si një mjet për mbështetjen që ata gjithashtu do të shihet mbledhur tufa e dru zjarri dhe shitur atë në mënyrë për të ushqyer veten dhe shokët e tyre. Ata ishin shumë të varfër dhe askush nuk mund të përballojë dy veshje, në vend të kësaj atado të veshin një copë e vetme e leckë të lidhur në qafë se arritur pak mbi gju. Sa herë që Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka marrë një dhuratë bamirëse të ushqimit, ai do të ndajnë atë në mesin e tyre dhe për të inkurajuar pasuesit e tij për të ushqyer ato, megjithatë Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem)nuk e ka pranuar lëmoshë për veten e tij, ndërsa ai do të pranonte dhurata.

Shumë ishin herë që Suffa nuk hanë në dy ditë të njëpasnjëshme. Për shkak të mungesës së tyre të të ushqyerit disa do të ligështohen gjatë lutjeve, e cila nxiti kundërshtarët e Islamit me tallje dhe i denoncoi ata duke thënë se ata ishin ose epileptik ose tjetër çmendur.

Suffa si dhe sahabet e tjerë janë bekuar në shumë raste dhe ushqyer mrekullisht me bekimet e lutjes së Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Ndër këto raste ka qenë koha kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e quajti Suffa bashku në relays përhanë nga një pjatë të vetme të ushqimit mbi të cilën ai e kishte lut. Çdo i Suffa, dhe ka pasur shumë, hëngrën derisa ata ishin plotësisht të kënaqur dhe pasi të gjithë ishin larguar, të njëjtën sasi e ushqimit që kishin qenë pari shërbeu mbetur në pjatë.

ABU Hurejre, sufi, MUHADITH GRAND

Ebu Hurejra ishte një shoqërues i vazhdueshëm i Profetit (salla Allahu alihi ishte sel-lem) dhe ka jetuar në lagjet fqinj Xhaminë. Ai do të dëgjojë me vëmendje çdo fjalë Profetit (salla Allahu alihi ishte selem) ka thënë, por një ditë ai shkoi tek i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ishte selam)dhe i tha: "Unë kam dëgjuar shumë nga fjalët e tua, por unë nuk e mbaj mend të gjithë ata." Pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ishte sel-lem) i tha atij për të përhapur jashtë rrobat e tij, dhe këtë ai e bëri dhe Profeti (salla Allahu alihi ishte selam) lëvizur duart e tij mbi të sikur të ishin mbushur me diçka, atëherë i thaqë ai të përfundojë mantelin e tij rreth tij. Që nga ajo kohë e tutje Ebu Hurejra është i bekuar që të ketë një kujtesë më të shkëlqyer dhe nuk harruan asgjë dëgjoi Profetin (salla Allahu alihi ishte selam) thonë.

Ajo është me anë të Ebu Hurejre se ne jemi të bekuar për të marrë kaq shumë prej citateve profetike të njohura si Hadith.

Kur u pyetën se pse ai nuk e kishte marrë për të tregtuar apo ndonjë profesion tjetër, Ebu Hurejra informoi Inquirer e tij se ai ishte shumë i zënë duke dëgjuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe preferoi të mbetet në kompaninë e tij.

Ebu Hurejra transmeton 46 hadith të vetëm dhe mbi 5.000 hadith janë raportuar nga ai në kombinim me sahabet e tjerë.

Ndryshe nga djalin e saj, nëna e Ebu Hurayah nuk e kishte përqafuar Islamin dhe kjo është një shqetësim i madh për të, kështu që ai shkoi në një ditë e saj dhe u përpoq përsëri për të bindur të saj, por ajo rezistoi dhe i tha diçka vrenjtur rreth Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), që thellësisht të shqetësuar Ebu Hurejra.

Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pa Ebu Hurejra qarë, ai e pyeti se çfarë po shqetëson atë, pas së cilës ai me gjysmë zemre i tha atij se çfarë kishte ndodhur dhe e pyeti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) që të lutet për nënën e tij, pas së cilës ai u lut "O Allah, udhëzojë nënën e EbuHurejra në rrugën e drejtë. "

Më vonë atë ditë, Ebu Hurejra shkoi për të vizituar nënën e tij dhe, kur po afrohej shtëpinë e saj ajo njohu hapat e tij dhe thirri duke i kërkuar atij të priste jashtë për një minutë. Ndërsa ai ka pritur ai e dëgjoi zërin e spërkatjes së ujit, dhe disa minuta më vonë, pasi kishte veshur, ajo hapidyer dhe tha: "Unë dëshmoj se nuk ka zot tjetër përveç Allahut, dhe Muhamedi është profeti i Tij." Ajo kishte marrë dush të madh të pastrimit para se të përqafuar Islamin.

Ebu Hurejra thotë "babai i kotele 'dhe i është dhënë ky emër që ngjall për shkak të një kotele ai u miqësua me të cilat do të rehatohem dhe të flenë në mëngë të këmishën e tij.

$ KAPITULLI 53 KODI I Vëllazëria islame

Një shoqëri e re ishte në zhvillim, dhe Profeti (salla Allahu alihi ishte selam) shkroi një dokument për Muhajirin dhe ensarëve e cila do të udhëheqë ata në rrugë të drejtë, në punët e tyre të përditshme. Ai ka shkruajtur:

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit.

Ky është një dokument nga Muhamedi, i Dërguari i All-llahut, në lidhje me Muhajirin dhe ensarët dhe ata që e ndjekin dhe të përpiqen me ta.

1. Ata janë si një popull.

2. Muhajirin i Koraysh janë për të menaxhuar dënimet e tyre midis tyre dhe ensarëve janë të bëjnë të njëjtën gjë me njerëzit e tyre. Ata janë peng robërit e tyre me mirësi dhe të gjykojë popullin me drejtësi.

3. Besimtarët nuk duhet të përmbahen nga të qenit i sjellshëm ose të paguajnë një shpërblim, ose të paguajnë dënimin e atyre që janë të mbingarkuar me borxh ose varfëruar nga shumë fëmijë.

4. Besimtarët janë të bashkuar kundër atyre që shkelin në mesin e tyre, ose atyre që kërkojnë padrejtësi, faj apo korrupsionin mes besimtarëve.

4.1 Nëse një person i ri besimtare shkon në rrugë të gabuar, të gjithë besimtarët duhet të qëndrojë si një kundër personit të ri i cili ka shkuar në rrugë të gabuar.

5. Asnjë besimtar do të dënohet me vdekje si çmim për shpengimin e një jobesimtar.

6. Asnjë jobesimtar do t'i jepet mbështetje ndaj një besimtari

7. Të drejtat e Allahut janë të mbështetur. Kur paktën në këmbë në mesin e besimtarëve i jep imunitet për një person që imuniteti duhet të nderohet.

8. Judenjtë që aleat veten me ne, do të përkrahet dhe të gëzojnë një marrëdhënie të mira. Asnjë duhet të dëmtohen, nuk jemi në anën e kundër tyre.

9. Besimtarët janë të bashkuar në mbrojtjen e gjakut të njëri-tjetrit në rrugën e All-llahut.

10. Asnjë jobesimtar do të lejohen të marrin pasurinë ose shpirtin e Koraysh as nuk do të lejohet të ndërhyjë në mes të besimtarëve dhe Koraysh.

11. Çdo besimtar që vret një besimtar duhet t'i dorëzohet kujdestarit të ndjerit, nëse kujdestari heq dorë dënimin.

11.1 Besimtarët janë të bashkuara kundër vrasësit dhe kjo është e paligjshme për ata të jenë ndryshe.

12. Është e paligjshme për çdo besimtar që të mbështesë apo kushdo shtëpi që ndryshon parimet e Islamit. Kushdo që e bën këtë, mund mallkimi dhe zemërimi i All-llahut qofshin mbi të në Ditën e Gjykimit në të cilën nuk ka shpërblim do të pranohet prej tij, as ndonjë shkëmbim.

13. Çdo gjë që ju ndryshojnë pas duhet të kthehen tek Allahu dhe gjykimin e Pejgamberit të Tij.

Në këtë mënyrë Profeti (salla Allahu alihi ishte selam) i themeluar shtyllat për shoqërinë e re dhe të arsimuar Sahabët mbi parimet e Islamit. Ai u mësoi atyre si duhet t'i përdorin ujë për t'u pastruar përpara se të ofronte lutjen e tyre dhe se si të pastrohen me ujë duke përdorur dorën e majtëpasi lirohet veten. Ai gjithashtu mësoi atyre për të inkurajuar njëri-tjetrin për të bërë vepra të mira dhe për të nxitur sjellje të lavdërueshme. Ai u mësoi atyre virtytet e bindjes ndaj Allahut dhe të Dërguarit të Tij dhe u tha atyre shpërblimin e madh që ata do të marrin jo vetëm në këtë jetë, por më shumë në botën tjetër.

Midis të kodit të etikës ai mësonte shokëve të tij ishte se ata duhet të zgjasë përshëndetjet e paqes me njëri-tjetrin, edhe në qoftë se ata nuk e njohin njëri-tjetrin. Për të siguruar ushqim për nevojtarët, të mbështesë lidhjet familjare, dhe luten gjatë natës, ndërsa të tjerët flenë.

Ai u tha atyre se një musliman është ai prej gjuhës dhe dorës muslimanet jane te sigurt cilit, dhe se asnjëri prej tyre do të jetë një besimtar i vërtetë, derisa të dojë për vëllain e tij atë që ai e do për vete.

Ai u tha atyre se një musliman është vëlla i myslimanit tjetër dhe se ai duhet të mos e mundo, as le atë poshtë. Ai u tha atyre se për kushdo që largon hidhërimin e kësaj bote nga një besimtar tjetër All-llahu do ta largojë një prej tij në Ditën e Gjykimit, dhe në Ditën e Gjykimit, Allahu do të të mbrojënjë musliman i cili mbron një tjetër.

Ai paralajmëroi se për abuzim një musliman është një shkelje ndërsa luftonte kundër tij është mosbesim. Ai inkurajoi dhënë lëmoshë dhe u tha nga shumë aspekte të bamirësisë dhe të cilat përmes mëkateve bamirëse dhënë të fshihen sikur uji shuan zjarrin. Lidhur me një nga aspektet e dashurisë ai i tha shoqeruesit e tijse diçka edhe largimin nga një rrugë që mund të dëmtojë një person është sadaka. Ai i këshilloi ata për të shmangur-off nga zjarri duke i dhënë lëmoshë, edhe në qoftë se ajo ishte aq e vogël sa një hurmë, dhe në qoftë se nuk ishte e mundur të them një fjalë e mirë.

Kur ai erdhi për marrëdhëniet fqinjësore, ai tha se një musliman nuk është një besimtar i përsosur i cili shkon në shtrat duke e ditur fqinji i tij është i uritur. Ai gjithashtu u tha atyre për të treguar mëshirë për njerëzit e tokës, myslimane dhe jo-myslimane njësoj në mënyrë që Allahu do të ketë mëshirë për ta në Xhennet.

Ai foli varfëruar dhe i tha shoqeruesit e tij se duke i dhënë një musliman të cilët nuk e kanë pasur rrobat që do të marrin një nga rrobat e Parajsës. Si për të ushqyer një musliman të uritur ai u tha atyre se për shkak të ushqyerit atij që do t'i jepet një shpërblim në Xhennet dhe se All-llahu do të sigurojë atyreme një pije të veçantë në xhennet, kur ata ofrojnë një musliman etur me ujë.

Profeti (salla Allahu alihi ishte sel-lem) u foli atyre në lidhje me vëllazërisë duke thënë se lidhja e vëllazërisë mes dy muslimanëve është si një pjesë e një mur, një pjesë forcon tjetrën. Ai i mësoi ata që të jetë as me qëllim të keq, as ziliqar e njëri-tjetrit dhe se në rast të mosmarrëveshjes ndërmjetDy Muslimanët nuk duhet të braktisin njëri-tjetrin për më shumë se tri ditë.

Ai foli edhe për meritat dhe virtytet e adhuruar Allahun me shpërblimin e saj dhe do të citoj vargje nga Kurani për të mbështetur mësimet e tij dhe i informoi ata për detyrat e tyre, si dhe përgjegjësinë e tyre për të përcjellë mesazhin e Islamit tek jo-muslimanët.

Këto si dhe cilësi të tjera etike do të formojnë bazën e një shoqërie të re, e cila provoi, pa dyshim të jetë më i admirueshëm, i nderuar, i bindur dhe i përkushtuar i shoqërive ndaj Allahut dhe Pejgamberit të Tij (salla Allahu alihi ishte selam), bota ka njohur ndonjëherë , asnjë epokë që pasoi mund të mbajë një qirideri në dritën derdhur përmes Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) me shokët e tij, Allahu qoftë i kënaqur me ta.

$ KAPITULLI 54 TË Jahuditë e Medinës

Shumë Judenj kishin marrë fortunetelling, dhe magji. Ata shkëlqeu në artin e tregtisë dhe për pasojë pati sukses për të kontrolluar arenën tregtare të drithrave, datat, verë dhe veshje dhe morëm një çmim të padrejtë nga arabët. Kamatës ishte praktikë e zakonshme. Ata huazuar të holla për hierarkinë Arabe kështuqë ata të mund të humbni atë në gjëra joserioze dhe poetëve mercenare dhe si një siguri ata kërkuan që ata u zotuan tokën e tyre pjellore e cila është marrë shumë shpesh për shkak të dështimit Arabe për të shlyer kredi.

Ajo ishte në interesin e tyre që të dy fiset e mëdha arabe Evs dhe Khazraj mbetur armiqësorë ndaj njëri-tjetrit dhe kështu që ata mbolli farën e përçarjes midis tyre duke nxitur fiset me kredi të cilat do të përdoren për të blerë armatim. Rezultati ishte se fiset ishin vazhdimisht në fyt njëri-tjetrit meFisi hebre i Kaynuka aleate fisit të Khazraj dhe fiset e An-An-Nadir dhe Krayzah aleate fisit të Evs.

Megjithatë, tani që i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ishte sel-lem) kishte mbërritur dhe fiset qenë miqësore me njëri-tjetrin me anë të lidhjes së tyre islame, çifutët kishin humbur kontrollin e tyre dhe kjo ishte një kthesë e urryer e ngjarjeve të tyre dhe ata ushqyen madhe armiqësi ndaj Pejgamberit (salla Allahualihi ishte sel-lem) dhe Islami, edhe pse në ditët e para kanë arritur të fshehin ndjenjat e tyre të thella.

PROPHET MUHAMMAD (salla Allahu alihi ue sel-lem), diplomat

Edhe pse pjesa më e madhe e hebrenjve në Medinë refuzoi të pranojë Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) si një profet, ata e dinin edhe pse ajo ishte e urrejtur për ta, se ajo ishte në interesin e tyre më të mirë për aleat veten me atë që ai e kishte bërë më të Personi me ndikim në Medinë. Kështu ata shkuan tek ai,pa detyrim, si dhe një kontratë me shkrim, u hartua në të cilën të dyja palët u zotuan se do të qëndrojnë.

Kontrata e ofruar përfitime të drejta për mysliman dhe çifut. Ndër nenet kontraktuale ishte se ata nuk ishin të penguar të vazhdojnë të shfaqin fenë e tyre.

Shpenzimet e tyre ishin të tyret, dhe muslimanët ishin përgjegjës për shpenzimet e tyre.

U ra dakord gjithashtu se nëse muslimanët sulmohen, atëherë ata do të vijnë në ndihmë të tyre. Në qoftë se një çifut muslimane apo u dëmtuan, atëherë partia dëmtuar do të marrë mbështetjen e dy myslimanëve dhe hebrenjve njësoj.

U ra dakord gjithashtu se në rast të një lufte që do të luftojnë si një parti kundër paganëve, dhe se shpenzimet do të ndahet në mënyrë proporcionale. U ra dakord gjithashtu se as musliman, as hebre do të hyjë në një marrëveshje të veçantë paqeje prapa pjesën e prapme të tjetrit.

U ra dakord se tregtia me Koraysh duhet nga tani e tutje të bojkotuar dhe se hebrenjtë do të të japë më atyre mbështetjen e tyre.

Çifutët pranoi Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) që të jenë të dyja të drejtë dhe të butë, kështu që ata me dëshirë ranë dakord se në qoftë se një mosmarrëveshje duhet të lindë mes një muslimani dhe një çifut, çështja do të vendoset nga ai. Një ditë, një të menduarit musliman ai do të ketë mbështetjen e muslimanëve shokët e tij, shfrytëzoii një çifuti. Çështja u dërgua Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe Judeu ka marrë të drejtat e tij.

Në sipërfaqe gjërat duket të jetë në harmoni, por fyerja e hebrenjve vë në gjumë për momentin. Ka pasur edhe anëtarë të fiseve arabe e Evs dhe Khazraj i cili tha, kur ata ishin të ftuar për të besuar, se ata besonin. Megjithatë ata nuk e bëri. Për ta kjo ishte thjesht një çështje epolitika; disa dyshuan Mesazhin ndërsa të tjerët ishin hipokritë. Ishte gjatë kësaj epoke që Allahu ka dërguar poshtë kapitullin e dytë të Kuranit, kapitullin Cow, në të cilën Shembulli i atyre që besuan dhe ata që nuk besuan është bërë e dukshme.

Në vargjet në vijim Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe besimtarët u bënë të vetëdijshëm se gjërat nuk ishin gjithmonë si ata dukeshin:

"Kjo është (i Shenjtë), Book aty ku nuk ka dyshim.

Kjo është një udhëzues për të devotshmit (të keqen dhe të Xhehennemit).

Të cilët e besojnë të fshehtën, e falin namazin (e përditshme);

që shpenzojnë prej asaj që Ne kemi dhënë atyre.

Të cilët besojnë në atë që i është zbritur ty (Muhammed)

dhe çfarë ka zbritur para teje (profetëve Isait dhe Musait),

dhe vendosmërisht besojnë në botën tjetër.

Këto janë të udhëzuar nga Zoti i tyre; këto me siguri janë të begatë.

Ata që nuk besuan, nëse ju paralajmëroj ata apo jo, ata nuk do të besojnë.

All-llahu ka vendosur një vulë mbi zemrat dhe veshët e tyre; shikimi i tyre është i shoi

dhe për ta ka dënim të madh.

Ka disa njerëz që thonë, "Ne besojmë në Allahun dhe Ditën e Fundit,"

por ata nuk janë besimtarë. Ata kërkojnë të mashtrojnë All-llahun dhe ata që besuan,

por nuk mashtrojnë tjetërkë pos vetes, edhe pse ata nuk e kuptojnë atë.

Nuk është një sëmundje në zemrat e tyre, të cilat All-llahu i ka rritur.

Për ta ka dënim të dhembshëm për shkak se përgënjenin.

Kur u thuhet atyre: "Mos bëni ç'rregullira në tokë"

ata thonë: "Ne jemi vetëm reformatorët."

Por kjo është e ata të cilët janë ata që kryejnë paudhësi, edhe pse ata nuk e kuptojnë atë.

Kur u thuhet atyre: "Besoni sikurse besuan (të tjera) e njerëzve besojnë, '

ata thonë: "A të besojmë si budallenjtë besojnë?"

Janë ata që janë budallenj, në qoftë se vetëm ata e dinin!

Kur i takojnë ata që besuan thonë ata,

"Ne gjithashtu besojmë." Por kur veçohen me djajtë e tyre,

ata thonë atyre: "Ne ndjekim tjetër përveç teje, ne ishim vetëm qeshte."

All-llahu do të tallen me ta dhe të zgjasin ata në mëkat, me gabim verbërisht. "

Kurani 2: 2-15

Më vonë në të njëjtin kapitull, Allahu informuar Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe pasuesit e tij e xhelozi hebrenjve ushqente ndaj tyre:

"Shumë nga ithtarët e librit (çifutët), dëshirojnë ata mund t'ju zmbrapsur si jobesimtarët,

pasi ju kanë besuar, ne zili e shpirtrave të tyre,

pasi e vërteta është sqaruar atyre.

Pra, falë dhe fal derisa All-llahu sjell urdhrin e Tij.

All-llahu është i fuqishëm për çdo gjë. "

Kurani 2: 109

PROVOCATION

Ka qenë në mesin e atyre që nuk besuan, ata që do të kapur ndonjë mundësi që erdhi rrugën e tyre për të hedhur dyshim mbi profetësinë e Muhamedit (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Në një rast të tillë një deve që i përket Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka ndodhur të humbur, pas së cilës një jobesimtar kapi mundësinë për tallje duke i thënë: "Muhamedi pohon se lajmi vjen atij nga qielli, por ai nuk e di se ku e tij deve është! " Kur çështja është raportuarProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai nuk ishte i zemëruar dhe u përgjigj, "Unë vetëm e di se çfarë Allahu lejon mua për të dini. Tani ai e ka bërë të njohur për mua se lak e saj është bërë tangled në degët e një pemë në një luginë të cilën Unë do të përshkruaj. " Atëherë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) të përshkruarLugina, me ç'rast disa nga shokët e tij të njohur në luginën në të cilën ajo ishte dhe shkoi për të tërhequr devenë. Kur ata arritën në luginën e gjetën lak deveja kishte bërë me të vërtetë tangled në degët e një pemë dhe u kthye tek Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem).

THE Ngatërrestar

Në mesin e fisit hebre i Kaynuka ishte një burrë i moshuar i quajtur Shasit, birin Kay i njohur për aftësinë e tij për të krijuar probleme. Para ardhjes së Islamit dhe të ardhjes së Profetit në Medine, fiset e Evs dhe Khazraj kishte qenë gjithnjë në fyt njëri-tjetrit dhe si pasojë shumë konflikte u luftuan.Çifut ndjerë i shqetësuar për lidhjen sapokrijuar midis fiseve dhe dëshironte të shihte një fund të saj. Me këtë objekt, në mendje ai hartuar një plan për të thyer këtë paqe e sapoformuar.

Para migrimit të Pejgamberit në Jethrib nuk ka pasur ende një konflikt midis dy fiseve të Evs dhe Khazraj. Në një përpjekje për të përforcuar numrin e tyre, fisi Evs i kishte dërguar një delegacion në Mekë për të marr mbështetjen e Koraysh. Megjithatë, ligjet ishin të pasuksesshme si konsiderohet Korayshmë e kujdesshme që të mbetet neutral në çështje dhe jo shumë kohë më pas, konflikti në Bu'ath kishte ndodhur.

Të dy fiset Evs dhe Khazraj kishte shkruar poezi pasionant për nder të luftëtarëve të tyre parashtrimit meritat dhe virtytet e fisit të tyre mbi tjetrin. Çifuti e dinte një të riu me një zë shumë të mirë, provokuese që dinte të dyja këto poezi fisnore dhe e bindi atë për të shkuar dhe të ulet në mesin esapo krijuar miq e të recitojnë poezi për ta. Rezultati ishte pikërisht siç është planifikuar çifut, së shpejti pasionet e vjetra u ri-ndezur, plagët rihapur, kujtimet ringjallur, dhe një thirrje për të armëve pasuan.

Si fiset Evs dhe Khazraj bërë rrugën e tyre në mounds lavë jashtë Kuba për të luftuar çështjen jashtë, lajmet e shkeljes afërt në paqe arriti të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem). Së bashku me Muhajirin bënë shpejtojnë të mounds lavë; konflikti ishte gati të shpërthente kurProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) arriti ata dhe thirri ata me pasion duke i thënë: "O muslimanë!" Ai vazhdoi: "All-llahu, All-llahu -? Do të bëni siç ju e bëri në kohën e injorancës, edhe pse unë jam me ju, All-llahu ju ka udhëzuar në Islam, dhe të nderuar me të dhe të shpëtoj nga rrugët tuaja të paganeju kursyer nga mosbesimi, dhe ka bashkuar zemrat tuaja! "Menjëherë, të dy palët e kuptuan se kishin qenë viktima të lehta të krenarisë, kështu që ata i dorëzuan armët e tyre dhe skema Judeut erdhi në hiç.

Ky shembull i mirë i reagimit të menjëhershëm ndaj përkujtimit të All-llahut, bindje ndaj Pejgamberit të Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe vëllazërisë unifikuese të Islamit në rrethana extenuating është ai që në shumë raste, në këtë ditë dhe moshë, ka qenë për fat të keq harruar apo dore, dheFjalët e All-llahut të lënë pas dore apo edhe shpërfillur. Ai thotë:

"Besimtarët janë vëllezër të vërtetë,

prandaj bëni gjërat e duhura në mes të dy vëllezërve të tu

dhe të kenë frikë All-llahun, kështu që ju do të jetë subjekt i mëshirës. "

Kurani 49:10

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka paralajmëruar: ". Kur dy myslimanët e kundërshtojnë njëri-tjetrin me shpata, si vrasës dhe të vrarë do të jetë në ferr" A Companion e pyeti: "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ishte selam) me siguri, kjo është vetëm vrasësi. Çka në lidhje me atë që ka qenë i vrarë?"Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj, "tjetri ishte gjithashtu i etur për të vrarë shokun e tij."

THE Kryerabi nga fisi Jethribit E KAYNUKA

Ben Shalom ishte shefi Rabbi i fisit të Kaynuka dhe gjithashtu Judeut më të dijshëm në Medinë. Ai kishte mësuar tashmë prej mësimeve të Profetit nga tregtarët kthehen nga Meka dhe ishte në asnjë dyshim se ai ishte një profetizuar në shkrimet e shenjta, për mesazhin e tij, përshkrimin dhe rrethanatpërputhet saktësisht ata që ai i kishte mësuar përmendësh. Megjithatë, ai vendosi për të fshehur besimin e tij derisa ai kishte një shans për të plotësuar atë.

Koha e vitit kishte ardhur kur palma e nevojshme duke u kujdesur për kopshtin e tezes së tij kështu që ai hipi në krye të njërit prej tyre dhe të vendosur në lidhje me punën e tij. Ndërsa ai busied veten, një njeri nga bijtë e Amr, birit të Auf, erdhi duke lajmin se njeriu arabët e quajtur Profetin (salla Allahu alihiue sel-lem) kishte arritur Quba dhe u qëndrojnë atje.

Pjesa më e madhe për habinë e teta Khalida të tij, i cili ishte ulur nën pemë, Ben Shalom ishte ngacmuar në mënyrë që thirri ai, "Allahu është më i Madhi!" dhe u rrit drurin. Halla e tij ishte i habitur nga shpërthimi i tij i bollshëm dhe i tha: "Në të vërtetë, ti nuk mund të ketë bërë aq shumë bujë në qoftë se ju kishte dëgjuar se Moisiu,i biri i Imranit kishte ardhur! "Ben Shalom u përgjigj:" Halla ime, ai është vëllai i Moisiut dhe mban fenë e tij, ai ka qenë i dërguar në të njëjtin mision! "Halla e tij pyeti nëse ai me të vërtetë mendonte se ky njeri mund të jetë e gjatë pritet Profeti, pas së cilës ai i tha asaj se ai kishte absolutisht asnjë dyshimse ai ishte, për të gjitha shenjat ishin përmbushur në të.

Pa hezitim të mëtejshëm, Ben Shalom shkoi në Kuba për të takuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe e përqafoi Islamin duke marrë emrin Abdullah - adhurues i All-llahut. Pas kthimit të tij në Medinë, ai foli për familjen e tij dhe i inkurajoi ata për të përqafuar Islamin. Megjithatë, ai e fshehur konvertimin e tij ngaHebrenjtë shokët e tij për një kohë më të gjatë, pasi ai parashikoi një reagim të kundërt.

Abdullah ka qenë gjithmonë një figurë shembullore për komunitetin e tij dhe e dinte se të dy anët e forta dhe dobësitë e tyre. Ai kishte, në shumë raste, fjala e profecisë dhe i tha asamblesë të tij se koha e tij ishte afër. Megjithatë, ai e dinte se do të jetë e vështirë për të gjithë, por të përulur për të pranuar faktin seprofetësia ishte hequr nga Judenjtë, por shpresonte se nëpërmjet shembullit të tij se do ta besojnë atë dhe të pranojnë Profetin Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem). Ai gjithashtu njohu faktin se dikur konvertimi i tij u bë i njohur se ai ka më shumë gjasa do të jetë i denoncuar nga ish-kolegët e tij, të cilët si rezultat i kësaj,do të shqiptoj më një fjalë të mirë rreth tij. Pra, në javët që pasuan pas Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka arritur Medinën, ai vizitoi atë dhe kërkoi atë për të thirrur rabinët e tjera dhe drejtuesit e fisit të tij së bashku dhe i pyet ata për mendimin e tyre e tij, jo si një çështje e vetëbesimitpor si një çështje e ekspozitës.

Ftesat janë dorëzuar dhe rabinët dhe udhëheqësit fisnorë pranuar. Kur arriti koha, Abdullah Ben Shalom u fsheh në shtëpinë e Pejgamberit dhe të pritur ardhjen e tyre. Pas mbërritjes së tyre, Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), përshëndeti ata në rrugën e tij të zakonshme mikpritës, zakonoredhe u dha atyre ushqime dhe pije, pastaj gjatë bisedës, ai i kërkoi mendimin e tyre për Ben Shalom. Pa hezitim folën shumë për të thënë për Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) se ai ishte rabin i tyre kryesor, në të vërtetë ai ishte djali i ish-shefit rabin e tyre dhe paa dyshim më i njohuri mes tyre. Me të dëgjuar provën e tyre, Abdullah Ben Shalom dha përpara dhe i tha: "O hebrenj, kini frikë All-llahun dhe të pranojnë atë që Ai ju ka dërguar me të vërtetë ju e dini se ky njeri është i Dërguari i All-llahut (salla Allahu alihi ue sel-lem)." Pastaj, para kolegëve të tij, ai deklaroi tijpranimin e Islamit. Menjëherë rabinët dhe udhëheqësit nuk kishte një fjalë të mirë për të thënë rreth tij, por ata filluan të qortojë dhe të refuzoj atë, e cila ishte një ndryshim të plotë të dëshmisë së tyre vetëm pak çaste më parë.

Abdullah Më vonë u dëgjua të thoshte: "Unë njohur atë sa më shpejt që unë pashë atë, në të njëjtën mënyrë që unë e di djalin tim, dhe jo njohuritë e mia i tij është edhe më i madh."

Allahu miraton faktin se rabinët ishin në gjendje të njohin Profetin Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) nga përshkrimi i tij në Librat e tyre të Shenjtë duke thënë:

"Ata të cilëve Ne u kemi dhënë librin,

njohin atë (Muhammedin) siç i njohin bijtë e tyre.

Por një grup prej tyre e fshehin të vërtetën ndërsa e dinë. "

Kurani 2: 146

RABBI Zejdi, BIRI I SA'NAH

Pas Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) emigroi në Medinë disa Judenj të sinqertë dhe njohuri përqafoi Islamin. Zejdi, biri i Sanah ishte një çifut i ditur i cili pritur ardhjen e zgjat profet. Zejdi e kishte studiuar Shkrimet dhe detailinng kohën e paraqitjes së profetit të ardhshëmsë bashku me karakteristikat e tij.

Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), arriti në Medinë ai ishte në gjendje të njohin të gjithë, por dy të karakteristikës profetizuar gjobë në Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe deri në atë moment ka mbetur pasigurt për profetësisë së tij. Shenjat ishin se butësia e tij do të tejkalohenzemërimi i tij dhe se më të marrëve një person ka vepruar drejt tij, më të durueshëm se ai do të bëhet.

Një ditë kur ai ishte me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), një beduin erdhi tek ai në një shtet të pikëlluar i thënë atij se fisi i tij kishte përqafuar Islamin dhe se ai i kishte thënë atyre se në qoftë se ata u bënë myslimanë ata kurrë nuk do të përsëri të shkojnë të uritur.

Tani që thatësira e kishte goditur vendin e tij dhe ushqimi ishte në furnizim të shkurtër se ai i tha Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai kishte frikë se ata do të largohen Islamin për shkak të premtimit të tij dhe kështu ai kishte ardhur për të kërkuar atë për ndihmën e tij. Në vend se qortoi njeri për të dhënë një premtim të tillë të paparë, Pejgamberin(Salla Allahu alihi ue sel-lem), u kthye në një sahabi i cili e informoi atë se nuk kishte ushqim të mbetur për të dhënë. Zejdi ishte dëgjuar nga afër në bisedë dhe i tha Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) se ai e dinte nga një korije palme data nga e cila ai mund të blejë datat e papjekur që mund të jenëkorrur kur pjekur dhe se Profeti mund të paguajë për atë më vonë. Në ndërkohë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dha beduine diçka për të blerë ushqim për fisin e tij për valën e tyre gjatë deri më datën korrjes, me udhëzim të merren me të në mënyrë të drejtë.

Datat ishin korrur dhe jepet beduinët, dhe ose dy apo tri ditë para pagesës për datat ishin për shkak Zejdi shkoi te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem). Profeti sapo ishte kthyer nga varrimi i njërit prej shokëve të tij dhe ishte ulur pranë një pusi, kur Zejdi u ngjittij, tugged në buzën e mantelit të tij dhe e qortoi atë për të nuk ka ripaguar borxhin e tij dhe të akuzuar të gjithë fëmijët e Abdul Mutalibit si të qenit paguesve të varfër.

Omar ka ndodhur që të jenë të pranishëm dhe u hodh në thënien e Pejgamberit mbrojtjes, "O armik i Allahut, çfarë jeni murmuritje. Betohem në Allahun, se në qoftë se unë nuk e kam frikë, unë do të bëhem komandanti juaj prerë!" Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e shikoi dhe buzëqeshi në Omerit dhe i tha: "O Omer, këtë person dhe unëkanë nevojë për diçka tjetër. Ai duhet të ketë më tha që të kujdeset që të përmbushë të drejtat e tij, dhe duhet të ketë këshilluar në një mënyrë më të mirë, kur paraqitjen e kërkesës së tij. Shko, të marrë atë dhe të përmbushë të drejtat e tij, dhe për shkak se ai ishte i qortoi japë atij, në kompensim, njëzet matjet shtesë të datave, si e drejta e tij.

Omar dhe Zejdi shkuan së bashku dhe si Zejdi ka marrë të drejtat e tij dhe tha: "Pse ke dhënë një sasi të tepërta të datave?" Omar u përgjigj: "I Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka urdhëruar mua që të jap atë për ju." Atëherë Zejdi pyeti Omer nëse ai e dinte se kush ishte ai dhe Omar u përgjigj se ai nuk e bëri,kështu ai u përgjigj: "Unë jam Zejdi, i biri i Sanah" me ç'rast Omar pyeti: "Ai njeri i arsimuar i Judenjve? ' pas së cilës Zejdi i tha atij se ai ishte shumë i njëjtë. Pastaj Omeri e pyeti se çfarë kishte shkaktuar atë të sillen në të tillë një mënyrë të keqe ndaj Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Ai u përgjigj: "Ka pasur dy shenjanga shenjat e profetësisë u la që unë nuk ishte në gjendje për të shqyrtuar. Parë ishte mirësia e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili refuzon zemërimin e tij. E dyta ishte se më marrëzisht një person vepron në drejtim të tij më tolerant ai bëhet. Tani unë kam shqyrtuar të dyja,prandaj unë ju bëjë një dëshmi për pranimin tim të Islamit dhe të japë gjysmën e pasurisë time për kombin e Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Omar dhe Zejdi u kthye tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Zejd përqafoi Islamin. Më pas Zejdit ishte që të bëhet një martir.

$ KAPITULLI 55 VDEKJA E DY shokët dhe dy kundërshtarëve DHE parë të lindur në Medina

Gjatë vitit të parë pas migrimit të Pejgamberit, Kulthum, birit Hidm-it, dhe Asad, bir Zurarah ndërroi jetë. Të dy sahabet kishin qenë shumë afër Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Ajo ishte në shtëpinë Kulthum se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte qëndruar gjatë një pjese të tijKoha në Kuba; Kulthum kishte qenë veçanërisht i mirë ndaj emigrantëve dhe dhënë shumë prej tyre në shtëpi.

Asad, bir i Zurarah kishte qenë ndër njerëzit e parë të Jethribit të jap besën e tij në Aqabah dhe ajo ishte në shtëpinë e tij që Mus'ab, bir Umair s, i dërguari i Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka qëndruar në ditët e hershme e Islamit, në Medinë. Më vonë, Asad ishte bërë Imam i fisit të tij,fisi i Najjar.

Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë shokët e tij se, "Allahu i Lartësuar thotë:" Unë nuk kam asnjë shpërblim më të mirë se në Xhennet për adhuruesit e mia besimtare që është i durueshëm, kur unë t'ju heq një e tij të dashur i cili është ndër më të isha i vogël nga atë në botë. "

Ka qenë ata në Medinë që zgjodhi për të marrë këto vdekjet si një argument kundër profetësisë, duke pretenduar se nëse Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte qenë një profet, atëherë këto vdekje nuk do të kishte ndodhur. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), dëgjuar se çfarë ishte duke u thënëai nuk ishte i zemëruar, por komentoi, "Unë nuk kam fuqi me All-llahun as për vete ose për Shoqëruesit e mi."

Kjo ishte edhe gjatë këtij viti të parë se armiqtë famëkeq të Islamit, Waleed, birit Mugires, i ati i Khalid dhe Al-Si bir i Wa'il Sahmi, babai i Amr el-As, i cili ishte vonë për t'u bërë i famshëm Opener Egjipti, vdiq.

Asma, vajza e madhe e Ebu Bekrit dhe bashkëshorti i saj Zubair ishin bekuar me një djalë të cilin ata të quajtur Abdullah. Deri në atë kohë nuk ka fëmijë kishte lindur në një familje muslimane në Medine.

THE Thirrjen për namaz

Deri në atë kohë, muslimanët e përdorur gjykimin e tyre për të përcaktuar kohën e lutjes, duke vlerësuar miratimin e diellit nëpërmjet qiellit dhe si rezultat i kësaj, ata arritën në Xhaminë për t'u lutur në kohë të ndryshme. Kjo gjendje e punëve në fjalë të Dërguarin, (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili e pyeti shokët e tijnëse ata kishin ndonjë sugjerim se si më së miri lutja mund të shpallet në kohën e duhur.

Disa sugjerime janë bërë, ndër të cilat ka qenë ngritja e flamurit, i vrullshëm i një Klepër druri dhe defekt i një bri. Megjithatë, këto sugjerime nuk ishin të pranueshme.

Jo shumë kohë më pas, i biri Abdullah Zejdi kishte një vegim. Në vizionin e tij një njeri me një Klepër në dorë, i veshur me një rrobe të gjelbër të kalojë nga. Kur Abdullah vërejtur Clapper ai e pyeti nëse ai do ta shesë atë. Njeriu pyeti se pse ai e donte atë, pas së cilës Abdullah i tha atij se ai donte atë për të thirrur myslimanët shokët e tijpër lutje. Njeriu i tha atij se ai e dinte një mënyrë më të mirë se kjo dhe se thirrja për namaz duhet të bëhet me anë të një thirrësi duke thënë:

"All-llahu është më i Madhi - Allahu është më i Madhi.

All-llahu është më i Madhi - Allahu është më i Madhi.

Dëshmoj se nuk ka zot tjetër përveç All-llahut

Dëshmoj se nuk ka zot tjetër përveç All-llahut.

Dëshmoj se Muhamedi është i Dërguari i All-llahut

Dëshmoj se Muhamedi është i Dërguari i All-llahut.

Ejani në namaz - të vijnë në lutje.

Ejani në sukses - ejani në sukses.

All-llahu është më i Madhi - Allahu është më i Madhi

Nuk ka zot tjetër përveç All-llahut "

Nesërmen Abdullah shkoi te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i tha atij për vegimin e vet. Omar përmendi se edhe ai kishte parë të njëjtin vizion. Përhapur Lumturia mbi fytyrën e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), kur ai i tha Abdullah Omari që kishin parë, një vizion të vërtetëdhe i informoi ata se kjo ishte metoda që ata tani do të përdorin për të thirrur njerëzit për namaz.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), atëherë pyeti një nga shokët e tij të parë për Bilalin dhe kërkoni atë për të ardhur tek ai. Bilal, skllavi ish i cili kishte qenë torturuar aq keq nga Koraysh për besimin e tij kishte një zë shumë të këndshme dhe u nderua për t'u zgjedhur si thirrësi në namaz, dhe nga ajokohë e tutje, para çdo lutje, ai bëri rrugën e tij në çati-krye të shtëpisë më të lartë në afërsi të Xhamisë dhe ëmbëlsinë e zërit të tij do të telefononi në të gjithë qytetin, duke bërë thirrje besimtarëve të namazit.

Më vonë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë shokët e tij se kur thirrja për namaz bëhet, Satani, e gjuajtën me gurë dhe mallkuar, kthen shpinën dhe shkon larg duke kaluar erë për të parandaluar veten nga të dëgjuar fjalët e thirrjes.

Arsyeja e tij vrap dhe kalon era është se të gjithë ata që e dëgjojnë thirrjen për namaz bëhet dëshmitar për atë dhe shejtani nuk do të jetë një dëshmitar. Megjithatë, një herë thirrja ka përfunduar ai kthehet derisa thirrja e dytë për namaz bëhet, atëherë ai shkon larg përsëri vetëm për t'u kthyer pasi ajo ka përfunduarpër të shkëputur mendjen e adhuruesve me pëshpëritje e tij, "Mbaje mend këtë, mos harroni se", vënë në mendjen e besimtarit çështjeve të parëndësishme deri sa ai / ajo nuk e di se sa njësi të lutjes që ata kanë ofruar.

THE PALM-trungu DHE minber

Si numri i ndjekësve u rrit, u mendua se një kleri duhet të ndërtohet mbi të cilën Profeti (salla Allahu alihi ishte selam) mund të qëndrojë në mënyrë që të gjithë mund të shohin atë.

Sahabët vendosur për të gjetur një copë të përshtatshme prej druri dhe së shpejti shëndoshë e marangozë mund të dëgjohet. Kleri ishte përfunduar dhe vënë në vend dhe palme-trungu mbi të cilin Profeti, (salla Allahu alihi ishte selam), të përdorur për të ligët kur jep predikimin e tij u zhvendos në një pjesë tjetër të xhamisë.

Papritmas, siç ka thënë Pejgamberi (salla Allahu alihi ishte lem) ka filluar të japë predikimin e tij nuk ishte një zë vajtim që ishte aq intensive që të gjithë dukej për të parë se nga ku erdhi shëndoshë; ajo erdhi nga e vjetër palme-trungu që ishte zëvendësuar nga minber. Profeti (salla Allahu alihi ishte selam)shkoi në palme-trungu dhe ngushëlluar atë, dhe ajo u ngushëlluan. Pastaj, Profeti (salla Allahu alihi ishte sel-lem) i tha asamblesë: "Kjo trungu pemë ulërinin për shkak të asaj që ajo e kishte humbur."

LADY SAWDAH DHE ZONJA Ayesha

Kur Lady Sawdah arriti në Medinë, ajo ka jetuar në lagjet e saj e ndërtuar mbi pjesën e jashtme të xhamisë së bashku me vajzat e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Lady Ayesha kishte njohur Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), nga një moshë shumë të tenderit. Ajo donte të jetë në kompaninë e tij dhe pas martesës së tij ndaj saj shpesh ai do të luajë dhe të drejtuar gara me të. Edhe pse ai ishte shumë i aftë për të outrunning atë, ai gjithmonë, nga mirësia e zemrës së tij, le të saj të fitojë deri nëajo ishte e vjetër.

Edhe pse ajo ishte e martuar me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), jeta e saj ka ndryshuar, por a pak; ajo ende ka luajtur me shoqet nga Meka dhe i bëri miq të rinj me vajzat e Medinës. Megjithatë, prindërit e miqtë e saj kishin mësuar bijat e tyre që ata duhet në çdo kohë respektinProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe jo për të bërë një ngatërresë të veten.

Nga frika se ai mund të shqetësojnë Lady Ayesha, profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), shpesh do të marrë kënaqësi të madhe duke shikuar lojën e saj me miqtë e saj nga prapa një perdeje. Megjithatë, në qoftë se miqtë e saj ka ndodhur që të kuptojnë se ai ishte atje ata do të ndalet duke luajtur dhe të përpiqet të kaloj larg, pas së cilës Profetit(Salla Allahu alihi ue sel-lem) do të siguronte ata se nuk kishte nevojë për ta që të shkojnë dhe të vazhdojnë të gëzojnë veten. Në shumë raste ai do të ulen dhe të bashkohen me ta në lojrat e tyre, ashtu si kishte bërë me bijat e tij, sepse ai e donte fëmijët dhe nuk i ktheu ata larg.

Ka qenë një kohë, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), u kthye në shtëpi pas një udhëtimi dhe gjeti Lady Ayesha duke luajtur me një kalë të vogël prej druri të paturit e një copë leckë bashkangjitur kurrizin e vet. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) është i kënaqur dhe pyeti pse kishte lidhur leckë për kurrizin e vetpas së cilës Lady Ayesha u përgjigj: "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk e dini, kjo është kali me krahë të Salomonit," dhe Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), buzëqeshi si lumturi të shpërndarë në kujdesin e tij fytyrë.

ILLNESS Në Medinë

Populli vendas të Medinës ishin, për pjesën më të madhe, të imunizuar ndaj etheve që erdhën gjatë stinëve të caktuara të vitit. Megjithatë, për të huajt që ka ndodhur të jetë në qytetin gjatë këtyre stinëve ka qenë gjithmonë rreziku që ata të mund të kontraktojnë ato.

Një ditë, Lady Ayesha shkoi për të vizituar babanë e saj, Ebu Bekri dhe zbuloi se ai, Bilal, dhe Aamir ishte marrë i sëmurë me ethe; pse Bilali ishte pranë shërim ai mbeti shumë i dobët. Ajo foli për të atin, por ai iu përgjigj me një vjershë që ajo nuk e ka kuptuar plotësisht, edhe pse ajo mendfjalët e tij.

Aamir dhe Bilal gjithashtu foli asaj në rimë dhe përsëri ajo mend fjalët, por nuk e kuptojnë plotësisht. Duke parë ato në një gjendje të tillë të mjerueshme shqetësuar Lady Ayesha shumë, kështu që ajo u kthye në shtëpi për të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të të treguar atë për rrethanat e tyre.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ngushëlluar dhe butësisht e pyeti se çfarë kishte thënë, kështu që ajo përsëriti fjalët e tyre, pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) iu lut duke thënë: "O Allah, të bëjë Medinën si i dashur për ne si ty kanë bërë Meka, apo akoma edhe më të dashura. bekoftë ujin e saj dhe grurëpër ne dhe për të hequr ethe nga ajo aq sa Mahya'ah. "Allahu e pranoi lutjen dhe ata gjetën.

$ KAPITULLI 56 KËRCËNIMI nga Meka

THE LETRA

Është obligim mbi muslimanët për të mbrojtur jetën e tyre, nderin e gratë e tyre, dhe pasurinë, por edhe për të treguar mëshirë. Pa marrë parasysh se sa mirë filozofia e kthyer faqen tjetër mund të jetë për një individ të parëndësishme ditë-për-ditë punët, ajo parashikon vetëvrasje për një komunitet kur ajo është zbatuar sinjë vlerë absolute.

Dikush mund të ketë menduar se rrethanat e Profetit në Medinë, ishin më të lehtë sesa në Mekë, dhe në shumë aspekte, që ishte me të vërtetë rasti. Megjithatë, në Mekë kishte qenë e lehtë për të përcaktuar se kush kishte dhënë veten në Islam dhe të cilët nuk e kishin.

Në Medinë situata ishte disi e ndryshme. Shumë prej qytetarëve të saj kishte përqafuar Islamin, por disa kanë bërë këtë jo nga bindja, por për shkak se kishin frikë për humbjen e statusit të tyre brenda fisit të tyre më shumë si të fisit të tyre shokët filluan ta përqafojnë Islamin. Këta njerëz e paraqitura një undetectableburim i tradhtisë se ishte një faktor Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk duhet të luftoj me të në Mekë.

Deri në këtë kohë, Medina kishte pak ose aspak ndikim në çështjet e Arabisë, ai ka qenë vetëm një vend në rrugën e tregtisë, ku karvanët do të ndalojë, të plotësoj furnizimet e tyre, shesin mallra e tyre, pastaj të shkojnë në rrugën e tyre. Si e tillë ajo ka qenë indiferent për punët e jashtme, por tani që Profeti (sallaAllahu alihi ue sel-lem), ishte vendosur atje, Koraysh shikuara Medinën në një dritë të ndryshme.

Kjo nuk ishte shumë kohë pas ardhjes së tij se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u takua me fiset fqinje jashtë Medinës - reputacioni i tij e kishte paraprirë atë - dhe dëshirë ata kontraktuar aleancat që mbyllura qasje në rrugët tregtare veriore të Koraysh që kishin më parë kaloi nëpër Medinë.Kjo do të thotë se nga tani e tutje karvanët Koraysh do të duhet të përdorin rrugën bregdetare në udhëtimet e tyre dhe shtigjet e tyre nuk do të kalojnë.

Megjithatë, menjëherë pas mbërritjes së Profetit në Medinë, Koraysh i dërgoi një letër Abdullahut, birit Ubej, i cili ishte një kryetar i sapozgjedhur dhe ishte në mesin e atyre që nuk e kishin përqafuar Islamin nga bindja. Letra lexuar: ". Ju keni strehuar një nga njerëzit tanë ne ju them ose ta vrisnin ose të hedhinatë jashtë Medinës. Nëse ju nuk bëni, ne betohen në All-llahun, ne do të sulmojë, të shkatërrojë, dhe kap gratë tuaja. "

Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), mësoi të letrës Koraysh, ai shkoi për të Abdullahut dhe e pyeti nëse ai kishte për qëllim për të luftuar kundër vëllezërve të tij për shumë prej tyre kishin përqafuar Islamin dhe tani janë mbështetësit e tij. Abdullah peshonte implikimet dhe vendosi të injorojë letër.

Koraysh nuk e kishte persekutuar vetëm muslimanët për besimin e tyre dhe i grabitur ata nga më të madhe të pasurisë së tyre para dhe pas migrimit të tyre, por tani kërcënimi i luftës u ngrit të mëdha në horizont. Ishte e qartë se ata nuk kishin ndërmend të lënë Islamin dhe pasuesit e saj jetojnë në paqe; qëllimi i tyre ishte asgjësim.

THE Sulmi i parë ON Medina

Akti i parë fizik i agresionit nga Koraysh kundër muslimanëve të Medinës është kryer nga Kerz, djali i Xhabirit.

Kerz, së bashku me një grup plaçkitës të vendosur jashtë nga Meka me qëllim grabitjen e pronës që i përkasin çdo gjë për muslimanët që ata të mund të vënë duart e tyre mbi. Vetëm jashtë Medinës erdhën të gjithë dhe kapi Sa'adi, birin Khaula së dhe Utbah, birin Ghazwan dhe i mori përsëri në Mekë si të burgosur bashkë menjë tufë e deleve dhe një tufë devesh.

Ky sulm u pasua shpejt nga disa akte të tjera të agresionit.

PERMISSION Për të luftuar për mbrojtje apo hakmarrje

Nën drejtimin e pacientit të Profetit, salla Allahu alihi ue sel-lem, muslimanët kurrë nuk kishte marrë një qëndrim fizikisht agresive ndaj kundërshtarëve të tyre, për leje për të bërë kështu që nuk ishte pranuar nga Allahu.

Edhe kur ata kishin qenë të nënshtruar provokimeve të egër, ata kishin përmbajtur veten duke recituar fjalët e All-llahut për çështjen e tyre. Njeriu nuk duhet të mendoj se ata kanë qenë të zbehta zemre në çështje të tilla, por ata të kontrolluar veten dhe iu bindën Pejgamberi, salla Allahu alihi ue sel-lem e tyre. Ata kujtuan mëshirën e Allahut për njerëzimin në Revelacionin e vargut:

"Kushdo që i bindet të Dërguarit,

Vërtet, ai i është bindur All-llahut "

Kurani 4:80.

Sahabët e dinte se ata ishin në gjendje të bindjes së pastër ndaj All-llahut, dhe kështu që ishte se All-llahu në mëshirën e Tij të nderuar të dërguarin e Tij në këtë ajet, duke vendosur bindje të dërguarit të Tij, para se të Tij. Ky është edhe një tregues për ne të gjithë të rangut shumë të nderuar që Allahu ia dhuroi Pejgamberit të Tij,salla Allahu alihi ue sel-lem, dhe Mëshira e Tij për ne.

Ajo ishte rreth kësaj kohe që Allahu zbriti ajetin e mëposhtëm:

"Leja është dhënë atyre që luftojnë, sepse ata ishin të padrejtë.

All-llahu ka fuqi për të dhënë atyre fitoren:

ata të cilët kanë qenë të shtyrë padrejtësisht nga shtëpitë e tyre,

vetëm për shkak se ata thanë: "Zoti ynë është All-llahu .... ''

Kurani 22: 39-40

Por All-llahu gjithashtu paralajmëroi:

"Dhe luftoni në rrugën e All-llahut, atyre që luftojnë kundër teje,

por mos teproni.

All-llahu nuk i do agresorët. "

Kurani 2: 190

Ky ajet i fundit është një paralajmërim i qartë për të gjithë muslimanët se ata nuk duhet të jetë i pari që teproni.

Kjo nuk ishte Profeti, Salla Allahu alihi ue sel-lem, i cili nxiti gjendjen e luftës, të persekutuar, apo plaçkitën, në të kundërtën, kjo ishte Koraysh cilët ishin agresorët hapura. Tani, leje kishte ardhur për muslimanët për të mbrojtur veten e tyre, ngriteni për të drejtat e tyre, dhe për të marrë përsëri atë që kishte vjedhurprej tyre. Koha nevojshme që muslimanët duhet të tregojnë se ata nuk ishin subjekt i dobët për të marrë përparësi apo të asgjësohen dhe tani që All-llahu i kishte dhënë atyre lejen për të luftuar ata që luftuan kundër tyre, ata të përgatitur veten e tyre për të demonstruar vendosmërinë e tyre.

Me kërcënimin e mundshëm të luftës në horizont dhe komandën për të luftuar për shkak të gabimeve të lidhura me to, Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka dërguar palëve mbikëqyrjen e emigrantëve për të monitoruar karvanet.

Nga koha në kohë kanë marrë lajmin nga aleatët e tyre të lëvizjeve karavan. Megjithatë, më shumë gjasa se jo, nga koha lajmi arriti tek ata, janë askund të gjendet karvanët Koraysh. Megjithatë, koha nuk është tretur si traktate të suksesshme u negociuar me disa fise beduine bashkubregdetin e Detit të Kuq.

Në Ramadan 1H, (mars 623 er) e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dërgoi një detashment i përbërë nga 30 emigrantëve nën udhëheqjen e Hamza ndërpreu një karvan Koraysh. Muslimanët zbuluar nga Koraysh në një vend pranë Detit të Kuq quajtur Saif Al-Bahr. Kjo ishte një karvan i madh i trenjëqind njerëz në mesin e të cilëve ishte famëkeq Ebu Xhehli. Kur të dy palët hasur njëri-tjetrin ata u përgatitën për të luftuar, megjithatë Majdi, djali amr i cili ishte në marrëdhënie të mira me të dyja palët, ka ndodhur që të jenë atje dhe sukses për të parandaluar armiqësitë. Ajo ishte në këtë rast se Profeti(Salla Allahu alihi ue sel-lem) i dha muslimanëve flamurin e tyre të parë të cilat ata ishin nga tani e tutje të kryer në luftime. Ajo ishte në ngjyrë të bardhë dhe i dha Kinaz, birit të Husain Al-Ghanawi i cili u bë bartësi i parë standarde.

Në muajin Sheval, 1H (prill 623 CE), i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) dërgoi Ubejde, birin Al Harith-it për të udhëhequr gjashtëdhjetë emigrantët në kalë në një vend të quajtur Batn Rabegh ku ata u takuan Ebu Sufjanin në krye të një karvan 200 burra. U shkëmbyen të shtëna, por nuk kishte luftuar aktuale,ajo ishte një demonstrim se muslimanët nuk ishin duke shkuar për të marrë përparësi të. Ajo ishte në atë kohë që Al-Miqdad, biri Amr El-Bahrani dhe Utbah, biri Ghazwan Al-Mazini-së defekt nga karvanit Koraysh dhe u bashkua Ubejde. Këtë herë flamurin e bardhë është kryer nga Mistah, djali i Athatha-së,djali i Al-Mutalibit.

Në muajin e Dhul Qa'dah 1H (maj 623 CE) Profeti dërgoi Sa'ad, birit Ebu Waqqas "në krye të kalorësisë së njëzet me udhëzim për të mos shkuar më tej se një vend të quajtur Al-Kharrar. Ata arritën Al-Kharrar pesë ditë më vonë vetëm për të gjetur se Koraysh kishte lënë një ditë më parë. Banner bardhëështë kryer nga Al-Miqdad, birit Amr-it

Kishte kaluar Njëmbëdhjetë muaj pasi migrimit të Pejgamberit, kur, në vjeshtë, lajmi i një karvan mjaft ngarkuar shoqëruar nga njëqind burra të armatosur të udhëhequr nga Umayyah, shefi i faljes, është raportuar. Umayyah ishte një nga kundërshtarët më të mëdhenj të Islamit dhe kështu Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) u bëri thirrjendihmën e ensarëve për të ndihmuar Muhajirin në hequr veten e kundërshtarit të tyre dhe sekuestrimin e plaçkat e luftës si të kthimit. Megjithatë, Umayyah dhe karvani i tij shpëtuar ata dhe nuk kishte asnjë takim.

$ KAPITULLI 57 VITI I DYTË Pas migrimit

Dy muaj në vitin e dytë pas migrimit, lajmi i një karvan në rrugën e saj për në Siri të udhëhequr nga Ebu Sufjanit mbërriti. Sahabët u nisën në kërkim të karvanit, por një lajm që ata morën ishte e vjetër dhe kur ata arritën Ushayrah, e cila shtrihet në luginën e Yanbu pranë Detit të Kuq, kundërshtarët e tyre,si më parë, kishte shkuar me kohë.

Muajve të dimrit frigorifer ishin mbi ta dhe numri i karvanëve në veri u zvogëlua. Që nga koha e atit të tyre, Hashim, karvanët kishte marrë avantazh prej këtyre muajve frigorifer për të kaluar shkretë, pjesën jugore të shkretë të shkretëtirës në Jemen.

Ajo ishte në muajin e Sefer 2H (623 CE), se i Dërguari i All-llahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) u nis bashkë me të shtatëdhjetë meshkuj që ishin në pjesën më të madhe nga emigrantet. Qëllimi i tyre ishte për të kapur një karvan deve përkasin Koraysh. Ata arritën Al-Abwas pranë Waddan cilatështë në mes Mekës dhe Medinës, por nuk gjeti se karvani nuk ishte më aty.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i emëruar Sa'ad, bir i Ubejde të mori pjesë në punët në Medinë, ndërsa ai ishte larg.

Gjatë kësaj kohe Pejgamberi, (salla Allahu alihi ue sel-lem) kaloi pesëmbëdhjetë ditë me Amr, Makhshi Ad-Darami, shefi i fisit të Damrah dhe arriti të nënshkruajë një pakt mossulmimi me të. U ra dakord se pasuria, jeton dhe siguria e fisi i Beni Damrah do të jetë i mbrojtur dhe se atamund të mbështetet në përkrahjen e myslimanëve që ofrojnë ata e bënë kundërshtojnë fenë e All-llahut, në kthim u ra dakord që edhe ata do të vijnë në ndihmë të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), kur të thirren. Procesi i mori pesëmbëdhjetë ditë dhe flamurin e bardhë është kryer nga Hamza.

Në Rebiul 'Al-Awwal 2H (623 CE), Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) marshuan me dyqind sahabet në Buwat ndërpreu një karvan Koraysh prej njëqind njerëzve në mesin e të cilëve ishte Umayyah, bir Khalaf së. Kur ata arritën Buwat, karvani kishte lënë.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i emëruar Sa'ad, bir i Muadhit për të marrë pjesë në të punëve në Medinë, ndërsa ai ishte larg

Kur Karz, bir i Xhabirit dhe partia e tij e vogël e atyre që nuk besuan bastisën kullotat e Medines në Rebiul 'Al-Awwal 2H (623 CE) dhe plaçkitur disa të bagëtisë së tyre, Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), e udhëhequr nga shtatëdhjetë burra në ndjekje të tyre. Megjithatë, kur ai arriti një vend të quajtur Safwan, e cila është afër Bedrit,ai kishte qenë në gjendje për të kapur deri me ta.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) emëroi Zejd, birin Haritha për të vijuar me punët në Medinë, ndërsa ai ishte larg. Këtë herë flamurin e bardhë është kryer nga Aliu, djali i Abi Talibit.

As në muajin e Jumada Al-Ula ose Jumada Al-Akhira në 2H e saj të parë ose të dytë ditën (nëntor / dhjetor 623) Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), të udhëhequr njëqind e pesëdhjetë ose më shumë, por jo më shumë se dyqind vullnetarë myslimanë, nga e Medinës ndërpreu një karvan deve që i përket Koraysh.Kur ata arritën Dhil 'Ushaira gjetën Karvani i deveve kishte lënë disa ditë para. Ky karvan i deveve ishte njëjtë karvani muslimanët kishin udhëtuar fillimisht për të kapur si Koraysh u kthye nga Siria dhe ishte që të kontribuojë në arsye për betejën e Bedrit.

Gjatë kësaj ekspedite Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), sukses në marrjen e një pakt mossulmimi me fisin e Banit Madlij dhe aleatëve të tyre Bani Dhumrah.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i emëruar Abd Al-Asad Al Makhzumi të marrë pjesë në të punëve në Medinë në mungesë të tij. Këtë herë flamurin e bardhë është kryer nga Hamza.

Muajin ishte Rexheb 2H (janar 624), e cila ishte një nga katër muajt e shenjtë, në të cilin lufta është e palejueshme, kur i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) dërgoi Abdullah, birin Jahsh 'me dymbëdhjetë e Muhajirin hipur gjashtë deve në një detyrë zbulues. Para largimit, Abdullahu dha udhëzime të shkruara dhe i tha jo për të lexuar ato deri pas dy ditësh. Pas vdekjes së dy ditësh ai hapi letrën dhe të lexoni udhëzimet që i tha atij për udhëtimin për në Nakhlah, e cila është në mes Mekës dhe Taifit dhe respektojnë Koraysh pastaj kthehen me lajme. Nuk kishte asnjë qëllim që tësulmojnë karvanin.

Pas arritjes luginën e Nakhlah, karvani u vërejtur. Karvani përfshiu jobesimtarët shquar AMR, Al Hadrami, Othman dhe Nawfal, bijtë e Abdullah, Al-Mugires dhe të tjerët, të cilët janë transportuar ngarkesat e raisons, dhe ushqime të tjera. Muslimanët u përball me dilemën nësejo për të sulmuar, sepse ajo ishte muaji Rexheb.

Abdullah, djali Jahsh ishte në një gjendje të vështirë duke mos ditur se çfarë të bëjë, ai nuk ishte i sigurtë nëse rregullat e para-islamike të mos për të luftuar gjatë muajin e shenjtë ende të aplikuara apo jo, dhe menduan thellë në ajetin, "Leja është dhënë atyre që luftojnë sepse ata ishin të padrejtë. " 22:39.

Dhe kështu ata arriti në përfundimin se është e lejuar për të sulmuar dhe shigjeta u pushuan nga puna, njëri prej të cilëve goditi Amr, birin Al-Hadrami dhe ai vdiq. Othman dhe Al-Hakam u kapën robër, megjithatë Nawfal arratis. Por, ka pasur një gjakmarrje me të cilin do të luftoj.

Abdullah dhe Muhajirin u kthye në Medine me të burgosurit e tyre, devetë, dhe plaçkës. Kur ata arritën në Medinë që ndau plaçkën e luftës midis tyre, duke lënë një të pestën për Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), të shpërndarë si lëmoshë. Kur Abdullah dhe shokët e tij mori plaçkat përProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe ia paraqiti atij, ai nuk pranoi për të pranuar atë duke i përkujtuar ata, "Unë nuk urdhëroj keni për të luftuar në muajin e shenjtë."

Abdullah dhe shokët e tij ishin të shqetësuar në masë të madhe nga refuzimi i Profetit, dhe u qortuan nga muslimanët shokët e tyre për shkeljen e tyre të muajit të shenjtë. Jobesimtarët e Medinës e mori atë me vete për të bërë një çështje e madhe e materies dhe akuzave tepruar. Sa për Koraysh, ata në mënyrë të gabuarakuzoi Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të qenë përgjegjës për shkeljen e Muajit të Shenjtë të muajit Rexheb.

Abdullah dhe shokët e tij janë shkatërruar; ajo nuk kishte qenë qëllimi i tyre për të mos i bindet Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe ata kishin vepruar vetëm pas një marrëveshje të madhe të zemrës-kërkimit, por fakti mbeti se nuk i ishte dhënë leje për të luftuar. Pas një kohë, lehtësimi erdhi tek ata kurAngel Gabriel solli poshtë ajetin prej All-llahut se ka thënë:

"Të pyesin ty për muajin e shenjtë dhe luftën në të.

Thuaj: "Për të luftuar në këtë muaj është një varr (vepër);

por për të penguar të tjerët nga rruga e All-llahut,

dhe mosbesim në Atë, dhe Xhamia e Shenjtë,

dhe për të dëbuar banorëve të saj nga ajo është e madhe te All-llahu.

Ftohje është më e madhe se vrasjen.

Ata nuk do të pushojë për të luftuar kundër teje

deri sa të detyrojë që të heqë dorë fenë tuaj, nëse ata janë të aftë.

Por kush zbrapset prej jush nga feja e tij dhe vdes si pabesimtar, ata

veprat e tyre do të anulohet në këtë botë dhe në botën tjetër,

dhe ata do të jenë banues të zjarrit, dhe atje do të jetojnë përgjithmonë. "

Kurani 2: 217

Tani që ky ajet ishte shpallur, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e dinte se Abdullah dhe njerëzit e tij ishin falur dhe të pranuar një të pestën e plaçkës të cilat janë shpërndarë më pas si lëmoshë.

Abdullah dhe shokët e tij e pyeti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), "Le të shpresojmë se kjo do të llogaritet si një bastisje për të cilën ne do të marrë një shpërblim, si luftëtarë?" Sepse ata ishin më të shqetësuar për të marrë shpërblimin e All-llahut se plaçkës tokësore kishin repossessed. Profeti (salla Allahualihi ue sel-lem), në mënyrën e tij të zakonshme nuk u përgjigj menjëherë dhe priti derisa ajeti i mëposhtëm është zbritur nga All-llahu;

"Por, ata që besuan dhe ata që emigrojnë dhe luftojnë në rrugën e All-llahut,

ata, kanë shpresë në mëshirën e All-llahut, All-llahu është mëkatfalës, mëshirues. "

Kurani 2: 218

Paratë e gjakut iu kushtuar babait të Amr dhe robërit lirua. Othman u kthye në Mekë, ku ai vdiq në mosbesim. Megjithatë, Hakam shprehu dëshirën e tij për të përqafuar Islamin dhe mbeti në Medinë. Hakam më vonë u bë një martir në takimin e Bi'r Ma'una.

THE Drejtimin e lutjes

Në Medinë kishte tani tre komunitete: muslimanët, ithtarët e librit dhe jobesimtarët. Çifutët dhe një pjesë të vogël të Nazarenasve (ndjekësve të Profetit Jezusit) dhe të krishterët (pasuesit e Palit), ose Kurani i referohet atyre "O ithtarë të Librit", ofruan lutjet e tyre në drejtimin e përbashkët të Jeruzalemit,siç ishte aty se shumë profetë kishin predikuar. Jobesimtarët, nga ana tjetër, do të kthehet veten nga idhujt e tyre të shumta që vendosen brenda kufijve të Qabesë në Mekë.

Ajo tani ishte Shaban 2 H. (Shkurt 624 CE), dhe deri në atë kohë Profeti i kishte ofruar lutjet e tij në drejtim të Jeruzalemit në vend se drejtimin e Qabes. Megjithatë, zemra e tij ishte larg nga të qenit i vendosur për këtë çështje. Instinktivisht, ai dëshironte të ofrojë lutjen e tij përballet me drejtimin e Qabes,Shtëpia paraardhësit e tij, profetët Abrahami dhe Ismaeli rindërtuar kaq shumë shekuj më parë, por fakti që ka pasur kaq shumë idhuj në dhe rreth tij ndaloi atë nga vepruar kështu.

Çështje peshonte rëndë mbi zemrën e tij, derisa Allahu e drejtuar atë në ajetet e mëposhtme të dërguara poshtë në kohën e pasdites namazin e Ikindisë në një e martë, diku në mes të muajit Shaban.

"Ne kemi parë keni kthyer fytyrën tënde drejt qiellit.

Ne me siguri do të të kthehet në një drejtim që do t'ju kënaq.

Pra, ktheje fytyrën tënde kah xhamisë së shenjtë (Qabes);

kudo që të jeni, ktheni fytyrat tuaja kah ajo.

Ata të cilëve u është dhënë libri di që kjo të jetë e vërteta nga Zoti i tyre.

All-llahu nuk është i pavëmendshëm për atë që bëjnë ata.

Por edhe në qoftë se ju solli atyre të cilëve u është dhënë libri çdo provë,

ata nuk pasojnë kiblen tënde, e as do të pasosh kiblen e tyre;

as nuk do të asnjë prej tyre pranojnë drejtimin e tjetrit.

Nëse pas të gjitha njohuritë që ju keni qenë të dhënë ju japin të dëshirave të tyre,

atëherë ju me siguri do të jetë në mesin e zullumqarëve. "

Kurani 2: 144-145

dhe

"E vërteta vjen nga Zoti juaj, kështu që nuk do të jetë në mesin dyshuesit.

Dhe për të gjithë është një drejtim për të cilën ai kthehet.

Pra, racës në mirësi.

Dhe kudo që të jeni, All-llahu do t'ju sjellë së bashku.

Ai ka fuqi mbi çdo send.

Nga kudo që dalin,

ktheje fytyrën tënde drejt xhamisë së shenjtë.

Kjo është me siguri e vërtetë nga Zoti yt.

All-llahu kurrë nuk është i pakujdeshëm ndaj asaj që bëni ju.

Nga kudo që dalin,

ktheje fytyrën tënde drejt xhamisë së shenjtë,

dhe kudo që të jeni, të përballet në drejtim të tij,

në mënyrë që njerëzit mos të kenë argument kundër jush,

përveç mizorë mes tyre.

Mos ki frikë prej tyre, frikësomënu Mua,

kështu që unë do të plotëson dhuntinë Time ndaj jush dhe që ju do të jetë i udhëzuar. "

Kurani 2: 147-150

Si sahabet të cilët kishin ofruar lutjen e tyre pas Profetit (salla Allahu alihi ishte selam) janë lënë Xhaminë kanë kaluar nga disa prej muslimanëve e tyre shokët që përkuleshin përballur me drejtimin e Jeruzalemit. Një Companion drejtua atyre duke thënë: "Pasha Allahun, unë dëshmoj se kam ofruar vetëmlutja me të Dërguarin e Allahut (salla Allahu alihi ishte selam) përballen me drejtimin e Mekës. "Me të dëgjuar këtë, ata ndryshuar drejtimin e tyre për t'u përballur me Qabenë dhe nga ajo kohë e tutje e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe pasuesit e tij ofruan lutjet e tyre përballen me drejtimine Qabesë në Mekë.

Xhamia në të cilën këto vargje janë zbritur ishte i njohur prej atëherë e tutje si "Xhamia e Dy Qiblahs" - Kibla përkatësisht drejtimin e lutjes.

Ju do të kujtojnë historinë e Isra dhe Mirage, kur All-llahu zgjodhi Jeruzalemi të jetë vendi i ngjitjes së Profetit nëpër qiej dhe jo Meka si një shenjë shumë e rëndësishme për të Judenjve se autoriteti i tyre fetar, u hoq prej tyre dhe i besuar në Profetin nga një tjetër garë.Ndryshimi në drejtimin e lutjes ishte një mbështetje e kësaj shenje shumë të rëndësishme.

Para ardhjes së Nazarenasve dhe të krishterët, çifutët drejtuar lutjet e tyre drejt Jerusalemit dhe prided veten se të krishterët dhe të krishterët, si dhe deri tani, muslimanët kishin bërë të njëjtën gjë. Në sytë e hebrenjve që konsiderohen atë një njohje e rëndësisë së tyre racore. Paa dyshim, Islami pranon rëndësinë e Jeruzalemit, si një vend shumë të shenjtë, por ndryshimi i drejtimit të namazit është në asnjë mënyrë të nënçmojmë Jeruzalemin. Por Judenjtë, Jeruzalemi nuk ishte vetëm një vend i shenjtë që i kishte bërë një simbol statusi i rëndësishëm që ka shërbyer për të rritur epërsinë e tyre vetë shpallur.

Kur Allahu ndryshoi drejtimin e lutjes për të Qabes, çifutët ishin shumë të pakënaqur. Ata e perceptuan atë të jetë një refuzim të plotë të statusit të tyre social dhe kjo solli një pakënaqësi edhe më të thellë. Myslimanët nuk e kishte në fakt refuzuar rëndësinë fetare të Jeruzalemit në të gjitha, por Qabja,Shtëpia që Abrahami e kishte ndërtuar, Shtëpia e parë e All-llahut në tokë, ka qenë drejtimi i zgjedhur nga Allahu për muslimanët që të përballen gjatë lutjes.

Menjëherë pas, fyerje hebrenjtë fjetur e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Mesazhi i dhënë atij nga Allahu filloi në sipërfaqe. Akuzat e rreme se ai ndoqi një politikë të opozitës ndaj tyre ishin të zakonshme, për shumë prej vargjeve në seksionet zbuluara kohët e fundit të kapitullit Cowekspozuar korrupsionin fshehur e paraardhësve të tyre dhe të zbuluar ditën përbuzje e tyre aktuale.

Krenarinë e tyre nuk i parandaloi ato nga pranuar se disa prej paraardhësve të tyre ishin dëmtuar në mënyrë të qartë veten dhe se ata vetë do të ndjekin pjesët e Tevratit të pranueshme për veten e tyre, ndërsa neglizhimin apo refuzimin e pjesëve të tjera.

Hebrenjtë pohimi se ata ishin ato të All-llahut e zgjedhur ishte një fakt i padiskutueshëm në mënyrën e tyre të të menduarit, pavarësisht faktit se kishin fyer ose, vrarë, ose ka refuzuar shumë prej profetëve të tyre, duke përfshirë profetin e tyre të fundit, Jezusi, Mesia, biri i Mary, i cili paralajmëroi se në qoftë se ata nuk eReforma, besëlidhja dikur dhënë atyre do të merret larg prej tyre.

Në mesin e muslimanëve ishin disa besimi i të cilit ishte ende të pjekur, ata gjithashtu pikëpyetje ndryshimin e Kiblës në Qabe, duke harruar se urdhri nuk ishte vendimi i Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), por ai i All-llahut, i cili paralajmëroi se hebrenjtë dhe mosbesimtarët do ta vë në dyshim redirectiondhe u tha prej tyre:

"Disa mendjelehtë nga njerëzit do të thonë,

"Çfarë i ka bërë ata të largohen nga drejtimi ata ishin përballë?"

Thuaj: "lindje dhe perëndim përkasin Allahut.

Ai udhëzon kë të dojë në rrugën e drejtë. "

Kurani 2: 142

"... Ne nuk ndryshojmë drejtimin që po përballet

përveç se ne mund të dimë se kush shkon pas të dërguarit

nga ai që kthehet prapa, ndonëse e tij.

Edhe pse kjo ishte një vështirësi, përveç atyre të cilët Allahu i ka udhëzuar.

All-llahu është i butë me njerëzit, është mëshirues. "

Kurani 2: 143

"Drejtësia nuk është nëse ju të përballet me drejtim lindje apo perëndim.

Por drejtësia është të besosh në Allahun,

dhe Ditën e Fundit,

në engjëjve, librit,

dhe Profetët,

dhe për të dhënë pasuri megjithatë isha i vogël,

të afërmve, ndaj jetimëve, të varfërit, për gurbetçinjtë,

dhe të lypësve, dhe për shpërblim të skllevërve;

Që falin namazin e tyre,

dhe jepni zeqatin ... "

Kurani 2: 177

$ KAPITULLI 58 PRELUDE një ndeshjeje në luftën e Bedrit

THE Karvani i Ebu Sufjanit

Kishte trazira në mesin e atyre që nuk besuan, çifutët dhe hipokritët e Medinës për çdo ose vetë mëri fshehur tyre fisnore apo racore.

News se Ebu Sufjani dhe karvani i tij tani ishin në udhëtimin e tyre të kthimit nga Siria ngarkuar me mallra arriti të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili quhet muslimanët së bashku dhe i informuar ata për qëllimin e tij për të sulmuar në mënyrë që muslimanët të mund të kenë të paktën disa nga pasuria e tyre ish restauruarpër ta.

Menjëherë pas kësaj, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dërgoi Talha dhe Sa'id, djali Zejdi për të vëzhguar zonën pranë fshatit bregdetar të Hawra i cili shtrihet rreth njëqind kilometra nga Medina. Në Hawra, Talha dhe Sa'id u takuan me shefin e Juhaynah që zura nën mbrojtjen e tijdhe i fshehur ato në shtëpinë e tij, derisa karvani i Ebu Sufjanit kishte kaluar nga. Sa më shpejt që ishte e sigurt për të lënë dy Sahabët nxitoi përsëri në Medinë për të informuar Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pasurisë së karvanit të cilën vlerësohet të jetë rreth pesëdhjetë mijë dinarë ari. Ata gjithashtuinformoi atë se karvani ishte roja me dyzet burra dhe se nuk do të jetë e gjatë para se ta kalojnë relativisht afër në Medinë.

THE KOMPLOT NDËRMJET jobesimtarët dhe JUDENJVE

Pavarësisht nga aleanca e tyre, ata që nuk besuan dhe hebrenjtë e Medinës komplotuan kundër Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i dërgoi fjalë të Ebu Sufjanit e informuar atë se ai do të mund të presin për të sulmuar. Ebu Sufjani ishte alarmuar dhe i punësuar Damdam, birin e Amr Al Ghifari për të nguten për në Mekë për tubim Koraysh përdalë jashtë dhe të bashkohet me atë në mbrojtjen e karvanit pasi kishte frikë sulmin që të jetë i pashmangshëm.

NEWS Arrin Mekë

Damdam nuk kurseu devenë e tij si ai ankorua në Meke në ritmin break-qafë. Kur ai arriti Qabenë ai gjymtuar devenë e tij, prerja off hundën dhe veshët e tij, pastaj ai u kthye shalë e saj në drejtim të kundërt, ia grisi këmishën e tij mbrapa dhe para dhe klithën në krye të zërit të tij, "O Koraysh, merchandize tuaj - itështë me Ebu Sufjanit dhe karvani i tij është gati për t'u sulmuar nga Muhammedi dhe shokët e tij -! ndihmojë atë "

Alarmi u përhap shumë shpejt me anë të çdo tremujori të Mekës, sepse ata e dinin karavani ishte mjaft i ngarkuar dhe gjithashtu, çdo fis ka pasur një prej tyre shoqëronte atë.

Ebu Xhehli menjëherë thirri krerët Koraysh, luftëtarët e tij, dhe në fakt të gjithë njerëzit në gjendje për të luftuar, për të përgatitur veten e tyre dhe u takua me të në rrethinat e Qabes. Utbah, djali Rabia u emërua Komandant Suprem tyre dhe ushtria e kombinuar Koraysh dukej i vështirë. Kishte jo më pak se njëmijëtreqind ushtarë, njëqind prej të cilëve ishin kalorësia e gjashtëqind kishin kostume e forca të blinduara. Sa për furnizimin e tyre ushqimore kishin një numër të madh devesh.

Fisi i Adi megjithatë, vendosi të mos marrë pjesë në luftime e ardhshme dhe ka mbetur prapa. Dy njerëz të tjerë gjithashtu nuk pranoi, ishin Ebu Lehebit dhe Umayyah, birin Khalaf së.

Ebu Lehebi i tha el-As, birin Hisham, se nëse ai do të shkojë në vendin e tij, ai do ta lirojë atë nga borxhi konsiderueshme e katër mijë dirhemë ai borxh atë. Al-Si e pranoi ofertën e tij pasi ai nuk kishte mënyrë tjetër në të cilën për të shlyer borxhin.

Sa për Umayyah, ai ishte i moshuar dhe disi i shëndoshë, kështu që ai vendosi të mos të shkojë. Megjithatë, nderi i tij u sfidua nga Ukbe, djali i Ebu Mu'ayt i cili kërkonte atë jashtë pranë Qabes me një anije të djegur dru aromatike dhe fyer atë duke thënë, "Parfum veten me këtë - që ju takojnë me femrat!"I shokuar, Umayyah u ngrit duke thënë: "Allahu ju mallkojnë dhe çfarë keni sjellë!" dhe rode jashtë për t'u bashkuar me të tjerët që kishin vendosur tashmë për të angazhuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem). Ndërkohë Ebu Sufjani force-marshuan karvanin e tij të ditës dhe natës përgjatë rrugës bregdetare.

Sa për fiset që lidhen ngushtë me Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), fiset e Hashimit dhe Mutalibit, edhe ata ishin bashkuar me gjysmë zemre me Koraysh. Talib mori komandën e dy fiseve, ndërsa Al-Abbas dhe Hakim, nipi Lady Hatixhja nga fisi i Asad shoqëruar ata.

Para largimit, Al-Abbas mori gruan e tij Umm Fadl në një-anë dhe i tha në konfidencë larg nga veshit-e shtënë e të tjerëve si ai dëshironte pasurinë e tij për t'u shpërndarë në rast të vdekjes së tij dhe e quajti Abdullah, Kutham dhe Ubaydullah si trashëgimtarë të tij. Vetëm Umm Fadl dhe Al-Abbas qenë e ndërgjegjshme për këtë bisedë.

THE FAZA E PARË E MARSIT e Pejgamberit

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u nis nga Medina më 12 Ramazan me një ushtri të vogël prej 317 njerëzve në kërkim të karvanin e Ebu Sufjanit. Tetëdhjetë e gjashtë nga Muhajirin, dhe nga Ansar gjashtëdhjetë e një ardhur nga fisi i Evs dhe e njëqind e shtatëdhjetë nga fisi i Khazraj. Nga Muhajirin,Profeti caktoi Aliun të jetë një bartës standard, dhe prej ensarëve ai emërohet Sa'adi birin e Muadhit.

Jo të gjithë muslimanët e Medinës ishin në gjendje të marrin pjesë në takimin e ardhshëm, secili kishte një arsye të vlefshme për të mos marrë pjesë. Në mesin e atyre që mbetën pas ishte Othman, bashkëshorti i vajzës së Profetit, Lady Rukiyah. Lady Rukiyah ishte marrë seriozisht i sëmurë, kështu që Pejgamberi (salla Allahu alihiue sel-lem) ka thënë dhembshuri Othman të mbetet në anën e saj. Në mungesë të Pejgamberit, ai caktoi Amru, bir i Ummu Makhtum për të vepruar si udhëheqësin e tyre ashtu siç bëjnë hipokritët dhe çifutët nuk mund të besohet që të mbetet besnik.

Ushtria ishte i sëmurë dhe kishte pajisur dispozita më pak se të mjaftueshme për shkak të rrethanave të tyre, por ata besonin All-llahu dhe Pejgamberi i Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem), në mënyrë që shpirtrat e tyre ishin të larta. Mes tyre ata kishin, por shtatëdhjetë e dy rritet - shtatëdhjetë deve dhe dy kuaj që i përkasin Ez-Zubair Al-Awwam sëdjali dhe djali El Miqad El-Esved el-Kindi - e cila ata e morën me radhë për të hipur, nganjëherë ata hipi ndenjëse e pasme dy ose tre në një kohë.

UMAIR, BIRI I ABI Waqqas

Një milje apo më shumë jashtë Medinës, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e quajti ushtrinë e tij në një ndalur dhe zbuloi se në merakun e tyre për të mbështetur atë, disa të rinj u bashkua me ta. Nga urtësia që ai u tha atyre se ata duhet të kthehen ashtu siç kishte vend për djem kaq të rinj. Në mesin e tyre ishte një djalë i quajturUmair, djali Abi Waqqas i cili bërtiti inconsolably, kur ai u tha që të kthehen, kështu që Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) mori mëshirë për të dhe për të lejuar atë për të shoqëruar ata. Umair ndalur tij duke qarë dhe një përhapje e madhe e madhe buzëqeshje mbi fytyrën e tij, si vëllai i tij i madh, Sa'ad varur një shpatë rreth qafës së tij.Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), dha urdhër për të vazhduar dhe kështu ata vazhduan marshimin e tyre në jug, dhe pastaj u kthye në drejtim të Bedrit.

THE Scouts

Vetëm jashtë Bedrit qëndron një ujë të mirë në këmbët e një kodre. Pas arritjes në kodër, scouts e Profetit zbritën të plotësoj furnizimin e tyre me ujë dhe le devetë e tyre të pijë. Në pusi dy vajzat janë duke folur si ata morën ujë, një vajzë u dëgjua duke i thënë tjetrit, "Karvani do të mbërrijë asnesër ose ditën tjetër. Unë do të punoj për ta në mënyrë që unë mund të paguajë paratë unë detyrohem për ju. "Ishte një lajm scouts kishte qenë duke shpresuar për të, kështu që ata nxitoi përsëri në kampin e Profetit për të të treguar atë.

ABU Sufjani NË PUS e Bedrit

Rruga më e shpejtë për të hedhur Mekë nëpërmjet Bedrit, kështu që Ebu Sufjani hipi mbi paraprakisht e karvanit për t'u siguruar se ishte i sigurt që ajo të vazhdojë në këtë drejtim. Ai arriti edhe vetëm një kohë të shkurtër pas scouts kishte lënë dhe erdhën të gjithë një njeri nga fshati i cili kishte ardhur për të nxjerrë ujë. Ebu Sufjani e pyetinë qoftë se ai e kishte parë ndonjë të huajt kohët e fundit pas së cilës fshatari i tha atij të vetmit të huaj që ai kishte parë ishin dy burra që kishin ardhur mbi kodër dhe u ndal për të nxjerrë ujë.

Ebu Sufjani ishte gjithmonë në gatishmëri për ndonjë shenjë dhe fshehurazi lëshoi rreth për glasash e disa deves. Ai ripërshkoi printime thundrën e devesë deri në kodër dhe e gjeti atë që ai ishte në kërkim për të dhe shqyrtuar atë sa më shpejt. Ndërsa ai e thyen jashtëqitjet në gjysmën e zemra e tij filloi të paund që ai pa disa gurë datë dhe i patrazuarData fibër pastaj bërtiti: "Pasha All-llahun, ushqimore e saj të Jethribit!" Frika e tij e keqe, u konfirmua. Ai e dinte se ushtria e Profetit nuk mund të jetë larg, pas së cilës ai u kthye me nxitim të madh për të karvani i tij ngriti kampin e tij më tej bregut.

THE KTHIMI I Scouts

Deri tani scouts ishin kthyer Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i tha atij se ardhja karavani ishte i pashmangshëm në luftën e Bedrit. Ajo ishte një lajm i mirë, sepse ata mendonin veten të keni dorën e sipërme dhe do të jetë në gjendje për të kapërcyer Koraysh në një sulm të papritur.

THE Vendosmërinë e MUHAJIRIN DHE Ansar

Shpresat ishin të larta, kur mbërriti lajmi se një ushtri e madhe e Koraysh kishte ngritur nga Meka për të mbështetur Ebu Sufjanin. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk humbi kohë dhe e quajti Muhajirin dhe ensarët së bashku për të të treguar atyre lajmin.

Ebu Bekri dhe Omeri përfaqësuar Muhajirin dhe Omar vepruar si zëdhënës të tyre. Omar tha Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), se ata ishin një zë - ata duhet të përparojnë. Pastaj, një prej emigrantëve të fundit, Mikdad nga fisi i Zuhra, u ngrit dhe foli duke thënë: "O i Dërguari i All-llahut, të bëjëatë që Allahu i ka drejtuar. Ne nuk do të jetë si Fëmijët e Izraelit i cili tha Moisiut: "Shko me Zotin tuaj dhe luftoni, ne do të presim këtu." Përkundrazi, ne themi, "Shko me Zotin tuaj dhe luftoni, ne do të luftojmë me ju në të djathtë dhe në të majtë, para dhe prapa! "" Kur Profeti (salla Allahu alihi wasel-lem), dëgjoi këto fjalë të besueshëm, fytyra e tij shkëlqeu duke e ditur mirë forcën e besimit të Muhajirin së.

Pastaj Sa'ad, bir Muadh-it, i ensarëve u ngrit dhe tha: "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), që ne besojmë se ju dhe ne besojmë atë që na kanë sjellë. Ne dëshmojmë se ajo që ju keni sjellë është e vërteta. Ne kemi dhënë ty betimin tonë për të dëgjuar dhe të bindemi. A çdo gjë që ju dëshironi, ne jemime ju. Pasha Atë që ju ka dërguar me të vërtetën, në qoftë se ju na kërkoni që të kapërcejnë detin dhe të zhytur veten në të, ne do të bëjmë të njëjtën gjë - ka njeri mes nesh nuk do ta bëjë këtë. Ne nuk jemi kundër takuar nesër tonë armik, ne kemi luftuar më parë dhe që do të mbështeten mbi të. All-llahu të gatshëm, guximi ynë do të sjellëfreski në sytë tuaj, kështu që na çojnë me bekimin e All-llahut! "

Nuk ishte gëzim i madh, ensarët dhe Muhajirin ishin të bashkuar në vendosmërinë e tyre, por vetëm një çështje e disa vite para kësaj, unifikimi i tillë do të kishte qenë absolutisht e paimagjinueshme.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte shumë i kënaqur me reagimin e tyre të bashkuar dhe u tha atyre që të kini zemër të gëzuar, sepse Allahu, më i Lartë i kishte premtuar atij suksese gjatë njërës prej dy partive Koraysh, dhe se edhe ai fliste atë ishte si në qoftë se ai mund të shohë armiku i tyre gënjyer sexhde.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), së bashku me ushtrinë e tij të vogël të shokëve të marshuan në drejtim të Bedrit. Më pak se marshimi një ditë larg, bëri thirrje për një ndalur Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe ai dhe Ebu Bekri hipi në një kohë, kur ata erdhën të gjithë një Beduini moshuar. Ebu Bekri e pyetiBeduin nëse ai kishte ndonjë lajm, por beduin ishte dinak dhe e pyeti për cilën parti i përkiste; që i Muhamedit ose që i Koraysh. Ebu Bekri tha njeri që nëse ai i tha atij vendndodhjen e secilës palë do të tregojë se ku ata ishin nga. Beduin vjetër e dinte mirë shtigjet e shkretëtirës dhei tha atij se sipas mendimit të tij, si partia e Muhamedit kishin lënë Jethrib më 12 të Ramazanit, ata duhet deri tani kanë arritur të tillë dhe një vend i tillë - Vlerësimi i tij ishte i saktë - dhe që Koraysh duhet të jetë shumë afër në vendin në të cilin ata ishin në këmbë.

Pastaj njeriu pyeti Ebu Bekrin, ku ai dhe shoku i tij ishin nga, Ebu Bekri nuk mund të përballojë që të besojnë këtë beduin dinak vjetër, kështu që ai u përgjigj me një rebus zgjuar duke thënë se ata ishin nga "MA", e cila është arabisht për ujë, si njeri është krijuar nga uji. Beduin ishte i kënaqur me përgjigjen e tij dhe të menduarai iu referua në Irak për shkak të dy lumenjve të saj.

Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Ebu Bekri u kthye në kampin e tyre dhe kur nata ra, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka dërguar për Aliut, Zubejrit, dhe Sa'adi së bashku me shokët e tyre dhe u tha atyre për të shkuar në mirë dhe të shohim nëse dikush ka pasur lajme të armiqve të tyre, ose në qoftë seata kishin tërhequr ujë nga pusi.

THE Të Burgosurve PARË

Kur arritën ata të mirë, ata gjetën dy burra nga Koraysh mbushjen konteinerët e tyre me ujë dhe ngarkimit të tyre mbi kurrizin e deveve të tyre. Njëri nga burrat ishte një skllav i përket fëmijëve të Al Haxhaxh, tjetri ishte i Arid Ebu Jaser, nga bijtë e El-As.

Tinëzisht, Ali, Zubair, Sa'ad, dhe të tjerët mundi ata dhe i mori përsëri Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) si të burgosur. Kur ata arritën në kamp, Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte e zënë në lutjen e tij, kështu një turmë e mbledhur rreth burgosurve dhe filloi pyetjetyre. Të burgosurit u tha atyre se ata ishin vetëm Koraysh ujit-burra, pas së cilës inkuizitorët e tyre filluan t'i rrahin me kamxhik duke shpresuar se ata kishin gënjyer dhe ishin nga karavan. Ajo u bë e qartë të ujit-burra që Rrëmbyesit e tyre të kërkuar për të dëgjuar të thonë se ata ishin njerëzit e Ebu Sufjanit kështu tërhoqi tyre të parëPretendimi dhe u tregoi muslimanëve se çfarë ata donin të dëgjonin.

Pasi Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) përfundoi lutjen e tij, ai doli dhe i njoftoi shokët e tij se ata nuk duhet të trajtohen të burgosurit e tyre në këtë mënyrë, dhe i informoi ata se të burgosurit e tyre ishin me të vërtetë nga Koraysh dhe jo nga Ebu Sufjanit.

Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i pyeti se ku Koraysh u ngritën kampin e tyre ata i thanë atij, pa detyrim, duke treguar në kodrën e Ku'ayki'an, se kampi i tyre vë në shpatet e saj në anën tjetër. Ai kërkoi madhësinë e ushtrisë, por njerëzit nuk ishin në gjendje për të vlerësuar numrin e saj, por tha se kaishin të shumta. Me mençuri, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), atëherë pyeti sa deve u vranë çdo ditë për të ushqyer ata dhe u tha nëntë ose ndoshta dhjetë. Nga kjo Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte në gjendje për të nxjerr një përfundim numrin e tyre duhet të jetë brenda intervalit të nëntëqind për një mijë.

Pastaj ai pyeti të burgosurit për emrat e udhëheqësve të tyre dhe mësuar se vëllezërit Utbah dhe Shayba ishin në mesin e tyre, së bashku me Ebu Xhehli, Ebu Bakhtari, Hakim, Nawfal, Al Harith bir i Amir, Tu'aymah, Al Nadr, Zama'h , Umayyah, Nabih, Munabbih, Suhayl, dhe djali i Amr Ebu Wudd së. Profeti (sallaAllahu alihi ue sel-lem), pastaj u kthye për të pasuesve të tij dhe i tha: "Meka ka hedhur në ju copë nga mëlçia e saj!" Dhe nga kjo ata e kuptuan se ata do të luftojnë kundër armiqve kryesore të Islamit.

SENSEA i Sigurisë

Pas Ebu Sufjani zbuluar gurë data në bajgë e devesë, ai vendosi të marrë rrugë më të gjatë bregdetare në Mekë ndjenjë sigurt se ai kishte ikur sulmin. Ai tani ndjeu një ndjenjë të sigurisë dhe dërgoi fjalë paria shokët e tij tha: "Ti doli për të shpëtuar karvanit tuaj, fiseve tuaja dhe tuajmallin, por Allahu na ka dhënë, pra të kthehen. "

Kur Ebu Xhehli dëgjoi këto fjalë u mblodhën njerëzit e tij, duke thënë: "Pasha All-llahun, ne nuk do të kthehen deri ne kemi qenë të Bedrit! Ne do të kalojnë tri ditë atje banketi, therjen deve, duke pirë verë, dhe vajzat do të luajë për ne. Kur fiset e tjera arabe të dëgjojnë prej nesh do të edhe një herë të na mbajë të larta nëveten e tyre - eja "!

AL AKHNAS dhe fisi Zuhra

Kur Al Akhnas, bir i Shariq-së, një aleat i fisit të Zuhra dëgjuar qëllimin e Ebu Xhehli, ai tha aleatëve të tij: "All-llahu ka shpëtuar ty, pasuria e juaj dhe fiseve tuaj, Makhrama, bir Nawfal-it, arsyeja juaj vetëm për të ardhur ishte për të mbrojtur ato, duhet të jetë i ngarkuar me poshtërsinë, fajësojnë atë në mua Nuk është!asnjë pikë duke shkuar në luftë me këtë njeri pa fitim, si Ebu Xhehli do që ne të bëjmë! "Fisi i Zuhra dëgjoi fjalët e Al Akhnas dhe së bashku u kthyen në Mekë.

Talib, i biri i Ebu Talibit, dhe xhaxhai i Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte tejkalohen turinj me Koraysh urryer mendimin e luftës kundër nipit të tij kështu që ai kishte lut: "O Allah, kjo nuk është dëshira ime për bashkohet Koraysh në rrugën e tyre, por në qoftë se ajo duhet të jetë, më lejoni të plaçkitendhe jo plaçkitës, dhe të jetë i pushtuar dhe jo pushtuesi. "Disa nga Koraysh e kuptoi se çfarë kishte në zemrën Talibit dhe e informoi atë se ata e dinin, kështu që ai dhe disa të tjerë me ndjenja të ngjashme u kthye në Mekë.

THE WELLS E YALYAL

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) urdhëroi ndjekësit e tij për të thyer kampin dhe të marshojnë për në të mirë pranë Bedrit para armiku i tyre kishte mundësi për të arritur atë. Kur ata arritën në plazh e Yalyal ata goditi kampin dhe i zuri gjumi. Allahu flet për këtë në thënien e Kuranit:

"Kur ju u kapërcyer nga gjumi, si siguri prej Tij,

Ai zbritur ujin nga qielli për t'ju pastruar

dhe t'ju pastrojë nga papastërtia e Satanit,

për të forcuar zemrat tuaja dhe të qëndrueshëm gjurmët tuaja. Kapitulli 08:11

Kur ata u zgjua rëra e butë e kishte bërë të fortë dhe ata i dhanë në sajë të All-llahut, sepse Ai e kishte bërë plazh të fortë dhe të lehtë për të kaluar dhe kështu muslimanët kaluan luginën në lehtësi krahasuese.

Ndërsa shiu i ndihmoi muslimanët, ai ishte një pengesë për ushtrinë Koraysh sepse ata duhej të ngjiten kodrës së Ku'ayki'an që qëndronte në të majtë të Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shokët e tij, në të kundërt anë e luginës së Bedrit.

Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka arritur një nga puset shumta, ai e quajti një ndalesë. Hubab, djali i Al Mundhiri së, një Ansar, iu afrua dhe e pyeti: "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), është ky vendi Allahu e ka bërë të njohur për ju, nga të cilat ne duhet as përpara dhe as tërheqje,apo është një çështje e mendimit; një strategji e luftës? "Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj se kjo ishte një çështje e mendimit, pas së cilës Hubab tha se sipas mendimit të tij nuk ishte vendi më i mirë për të krijuar vetveten. Ai e këshilloi Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) se ai do të jetë shumë më emë mirë të marsh në njerit prej puseve mëdha, afër me Koraysh, dhe se sapo kishte vendosur veten, të dërguar nga grupe të gjetur puset mbetur dhe plug tyre kështu që Koraysh do të hiqet nga uji. Ai këshilloi gjithashtu se një rezervuar duhet të thithë e gjirit të përmbajë ujë nga pusi.Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte mirënjohës për sugjerimin e tij dhe miratuar planin dhe kështu që kur ata të arritur një më të madh dhe nuk ka kohë është humbur kryer planin e shamatë së.

Sa'ad, djali Muadhi ishte i shqetësuar për sigurinë e Profetit kështu që ai shkoi tek ai duke thënë: "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), le të ngrejë një strehë për ju dhe për të mbajtur devetë tuaja në gatishmëri pranë tij . Nëse All-llahu na jep forcë, kur të takohemi me armikun do të jetë fitimtare, por në qoftë se ajo është enuk është shkruar, ju mund të ngasin dhe të ribashkohen me ata që lënë pas. Ata duan sa më shumë që ne bëjmë dhe kurrë nuk do të kishte mbetur prapa në qoftë se ata kishin njohur atje do të jetë një takim. Allahu do të të mbrojë, dhe ata do të ju japin këshilla të mira dhe për të luftuar në anën tuaj. "Profeti (salla Allahu alihi wasel-lem), e falënderoi atë për menduar e tij, vlerësoi atë dhe pastaj u lut për bekimet mbi të dhe kështu me një strehë u ndërtua nga palma.

HOURS Para përplasjes

Kjo ishte nata e Premte, 17 të Ramazanit dhe si 313 besimtarët vendosur veten për një natë, All-llahu në mëshirën e Tij zbritëm kundër tyre një, gjumë të bekuar të qetë në mënyrë që kur ata u zgjuan për të ofruar lutjen e tyre në mëngjes ndjehet krejtësisht të rifreskohen dhe të gatshëm për tëkonflikti.

Ndërkohë në kampin tjetër, ushtria Koraysh me, ushtrinë e tyre të madhe të pajisur mirë trazuar dhe luftuan si ata bënë rrugën e tyre me devetë e tyre në krye të Ku'ayki'an. Shtuar se ishte frika se fisi i Benu Bekrit me të cilët ata kishin marrëdhënie armiqësore do të sulmonte ata në pjesën e pasme të tyre.Ishte pastaj se shejtani iu shfaq atyre në maskën e Suraka, birit të Malikut dhe u tha atyre: "Unë ju garantoj asnjë të keqe do të vijë tek ju nga prapa."

Allahu thotë: "Dhe kur shejtani bëri veprat e tyre të urryer duket e drejtë për ta.

Ai tha, "Askush nuk do t'ju pushtojë sot.

Unë do të të jetë Shpëtimtari juaj. "" Kapitulli 08:48

Nga koha Koraysh arriti majën e kodrës dielli ishte ngritur tashmë dhe ata ishin të dukshme për të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Me të parë ushtrinë, Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) iu lut duke thënë: "O Allah, Koraysh janë këtu. Ne arrogancës dhe krenarisë ata vijnë, duke kundërshtuarJu dhe belying dërguarin tuaj. O Zot, na jepni për ndihmën tuaj të cilat ju keni premtuar. O Zot, t'i shkatërroj këtë ditë. "

Arrogante, pasi Koraysh avancuar Ebu Xhehli lut për Koraysh thënë: "Zoti ynë, një prej dy partive është i ashpër për të afërmit e tij dhe na ka sjellë atë që ne nuk e dimë! - Ta shkatërroj këtë ditë" Koraysh ishin të sigurt numrin e tyre të lartë dhe përvojë do të siguroj fitoren e tyre dhe tëduke rivendosur ato të ish prestigjin e tyre me fiset e tjera arabe, por më e rëndësishmja të shtypur Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe pasuesit e tij një herë dhe për të gjithë.

Jo shumë kohë pas, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), rastësisht për të parë Utbah, birin Rabia, duke hipur në një deve të kuqe dhe u tha shokëve të tij: "Nëse ka ndonjë të mirë në të gjitha me ndonjë prej tyre, ky do të jetë me këtë njeri i hipur mbi deve të kuqe. Nëse ata i binden se do të marrë në rrugën e drejtë. "

Koraysh gjithashtu kishte sytë e besimtarëve dhe ishin të befasuar për të gjetur se ata ishin aq të pakta dhe se ndoshta nuk mund të jetë një forcë e fshehur diku në pjesën e pasme. Kur ata arritën në luginën, Koraysh bërë kampin e tyre dhe i dërgoi Umair birin e Wahab El-Jumahi mbi kalë për të vlerësuar numrin e tyredhe të shohim nëse ka pasur në fakt asnjë përforcimet fshehur. Kur Umair kthye, ai thirri: "O burra të Koraysh, kam parë disa deve që mbante vdekjen. Këta njerëz nuk kanë mbrojtje ose mbrojtje, ata kanë vetëm shpatat e tyre, por unë nuk mendoj se dikush prej tyre do të vritet para se ai e ka parë vrarë një prejna. Edhe nëse secila palë do të vrasin tjetrin në numër të barabartë çfarë të mirë do të ketë të mbetet në jetë pas kësaj, çfarë do të bëni! "

Me të dëgjuar Umair, Hakim nga fisi i Asad, nipi i Lady Hatixhes shkoi drejt Utbah, babai i Waleed me njerëzit e Abdu Shems. Utbah kishte rënë dakord të bashkohet me Koraysh kundër besimtarëve për shkak të vëllezërve të tij të vdekur, vëllai i Aamir el Hadrami, vrarë në Nakhlah gjatëMuaji i shenjtë. Kur Hakim gjetur Utbah tha ai. "Ti je njeriu më i madh, zoti i Koraysh, dhe ai i cili është i bindur. A dëshironi njerëzit për të kujtuar ju me falënderim për të gjithë kohën?" Utbah pyeti, "Si mund të jetë kjo?" "Lead ata të kthehen, Koraysh kërkojnë asgjë më shumë se gjaku nga Muhamedi përgjaku i Al Hadrami, "u përgjigj Hakim.

Fjalët Hakim apeloi për Utbah dhe ai ra dakord ndërsa inkurajuar edhe atë të flasë me Ebu Xhehli, por Ebu Xhehli e kishte për shumë vite ka kundërshtuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe ishte më i shqetësuar në mesin e tyre për luftë kundër tij.

Utbah i foli popullit të tij duke thënë: "O burra Koraysh, nuk ka asgjë për të fituar luftën kundër Muhammedin dhe shokët e tij. Në qoftë se ju të mposhtur ata secili nga ju gjithmonë do të shikojmë me percmimi në një tjetër që ka vrarë ose xhaxhai i tij, një kushëri, apo kushërinj. Prandaj, të kthehet prapa dhe të lënë Muhamedin të tjerëvee arabëve. Në qoftë se ata vrasin atë, ju keni dëshirën tuaj, nga ana tjetër, në qoftë se ata nuk e bëjnë, ju do të kanë treguar vetëpërmbajtje ndaj tij. "

Kur Hakim gjetën Ebu Xhehli ishte vajosje parzmoren e tij dhe i përcolli mesazhin atij. Ebu Xhehli ishte i indinjuar dhe drejtuar ushtria thënë: "Pasha All-llahun, ne nuk do të kthehet deri sa të vendoset ndërmjet nesh dhe Muhamedin." Pastaj ai thirri Utbah frikacak, frikë nga vdekja për vete dhe djalin e tij Ebu Hudhejfesi cili ishte musliman.

Për të shtuar benzinë zjarrit, Ebu Xhehli thirrur Amir, vëllanë e Amrit të vdekur dhe të sfiduar atë për të mos lejuar këtë mundësi për hakmarrje shqip vëllait vdekje prej tij. Emocionet ishin të larta dhe Aamir, në gjendje të afektit tradicionale grisi rrobat e tij kur ai ka bërtitur në krye të zërit të tij, "Ahpër Amr, mjerë për Amr ", e cila nxitur ushtrinë akoma më tej për të luftuar.

Fjalët Utbah kishin rënë në vesh të shurdhër, asgjë nuk do të ndalet ato tani. Kur dëgjoi se Ebu Xhehli e kishte akuzuar atë për dobësie krenaria e tij u sfiduar, kështu që ai kërkoi për një përkrenare për të provuar atë të gabuar, por nuk ishte në gjendje për të gjetur një të madh të mjaftueshme, kështu që ai plagë një copë leckë rreth kokës së tij për të mbrojtur atë- Përgatitjet përfundimtare për konfliktin tashmë ishin duke u zhvilluar.

ABDULLAH, BIRI I UMAYYAH bashkohet Pejgamberit

salla Allahu alihi ue sel-lem

Abdullah, bir Umayyah, ishte një musliman, por babai i tij, shefi i fisit të faljes dhe torturuesit e Bilalit, kishte sjellë ushtrojnë presion mbi djalin e tij duke parandaluar atë nga bashkimi me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe vëllezërit e tij -në-ligj, Ebu Sabra dhe Ebu Hudhejfe në Medinë.

Umayyah e kishte detyruar djalin e tij për t'u bashkuar me atë marshimin, por mundësi për të ikur Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte shumë shpejt për të paraqitur veten si i ati i tij dhe luftëtarët e tjerë ishin të zënë me përgatitjet e tyre për armiqësive. Pa u vënë re, Abdullah arriti ta linin dhe e bëri të tijMënyra në kampin e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Sapo arriti, ai bëri drejtë për Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe si ata përshëndetën njëri-tjetrin përhapjen madh gëzim mbi dy fytyrat e tyre.

Dikur më vonë, disa fiseve të tjera Koraysh guxuar ta bëjnë rrugën e tyre për të rezervuarit besimtarët kishin bërë dhe pinë prej saj. Kur besimtarët e panë këtë tërhoqi çështjen në vëmendjen e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili u tha atyre që të le ta marrë mbushur tyre. Me përjashtime Hakim birit të Hezam, nipi Lady Hatixheja i, të gjithë që e pinë ujin e tij u vranë në konflikt atë ditë.

$ KAPITULLI 59 hasni në luftën e Bedrit

Si Koraysh filloi të përparojë, Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) u bëri thirrje shokëve të tij për të formuar radhët e tyre dhe u foli atyre me fjalët e inkurajim, dhe ata e dinin All-llahu ishte me ta. Linjat e tyre ishin si të drejtë si një shigjetë me një përjashtim, një Ansar me emrin e Sawad, upak përpara se të tjerët, kështu Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), shkoi tek ai dhe i butë fut bark e tij me një shigjetë. Sawad kapi me mundësi dhe i tha: "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), ke lënduar mua, All-llahu të ka dërguar me të vërtetën dhe drejtësinë, në mënyrë që të japinme të drejtat e mia. "Pas kësaj, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) zbuluan bark e tij dhe Sawad përkul dhe e puthi atë. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti se çfarë kishte shtyrë atë për të bërë këtë pas së cilës Sawad tha, "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), me çështjetsi ata janë, dhe nëse ajo është shkruar, kjo është dëshira ime që momentet e mia të fundit duhet të shpenzohen me ju -. që lëkura ime ka prekur jotja "Me të dëgjuar këto vërejtje lëvizin, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) iu lut për Allahu kërkuar bekime mbi Sawad.

Jo shumë kohë pas, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u tërhoq në çadrën e vet me Ebu Bekrin dhe iu lut Allahut për ndihmë. Pas lutjes së tij, të dremitësh shkurtër arriti atë dhe kur të zgjohet ai i tha Ebu Bekrit, "Ji i kënaqur, All-llahu ka dërguar ndihmën e Tij për ju. Gabriel është këtu dhe në dorën e tij është free një kali që ai drejton, dhe ai është i armatosur për konflikt! "

Deri tani ushtria Koraysh kishte afruar All-llahu në mëshirën e Tij bëri që numri i tyre duket të besimtarëve të jetë dukshëm më i vogël se sa ata; jobesimtarët tani ishin vetëm një distancë të shkurtër nga rezervuari.

Duke iu referuar numrit të tyre dhe promptet e shejtanit, Allahu thotë në Kuran:

"Në të vërtetë, ishte një shenjë për ju në dy ushtritë e cila u takua në fushën e betejës.

Një luftonte në rrugën e All-llahut, dhe një tjetër mosbesues.

Ata (besimtarët), e panë me sytë e tyre se ata ishin dy herë numri i tyre.

All-llahu forcon me fitoren e vet atë që do.

Sigurisht, në atë që ka qenë një mësim për ata që kanë mendje të kthjelltë. "

Kurani 03:13

"Dhe kur All-llahu t'i dëftoi ty ata në ëndërr, si një grup i vogël,

kishte Ai tregoi atyre për ju sa më shumë, guximi juaj do të kishte dështuar të

dhe ju do të keni grindur mbi çështjen.

Por Allahu e shpëtoi; Ai i di mendimet më të thella në zemrat.

Dhe kur ju u takua ata, Ai i tregoi ata në sytë tuaj si pak,

dhe ulur (numrin tuaj) në sytë e tyre

në mënyrë që Allahu mund të përcaktojë se çfarë është urdhëruar.

Te All-llahu kthehen të gjitha çështjet.

O ju që besuat, kur ju i përmbushni një ushtri të qëndrojmë të fortë dhe mos harroni All-llahun,

në mënyrë që ju jeni të begatë. Respektone All-llahun dhe të dërguarin e Tij

dhe mos polemizoni me njëri-tjetrin

mos ju duhet të humbni guximin dhe vendosmëria juaj dobësohet.

Ki durim - All-llahu është me ata që janë të durueshëm.

Mos u bëni si ata që dolën prej shtëpive të tyre

në gjendje të gëzuar me mizorisht dhe duke treguar off për njerëzit, që ndalon të tjerët nga rruga e All-llahut -

por All-llahu e përfshin atë që bëjnë ata.

Dhe kur djalli bëri veprat e tyre të urryer duket e drejtë të tyre, tha ai,

"Askush nuk do t'ju pushtojë sot. Unë do të të jetë Shpëtimtari juaj. "

Por, kur të dy ushtritë u në sytë e njëri-tjetrit që ai mori për këmbë të tij duke thënë:

"Unë refuzoj ty, sepse unë mund të shoh atë që ju nuk mund. Unë i frikësohem All-llahut, All-llahu është ndëshkues i ashpër. "

Kurani 8: 43-48

Al-Esved, i biri Abdullah Asad nga fisi i Makhzum, i njohur për personalitetin e tij të vrenjtur, ishte i pari për të filluar armiqësitë kur ai filloi të bërtasë defiantly, "unë do të pi më nga rezervuari i tyre, shkatërrojnë apo tjetër të vdesin para se të arrijnë atë." Hamza, i biri Abdul Mutalibi e sfiduar atë dhe si dytë angazhuar në luftime, Hamza e goditi atë me një forcë të tillë që këmbët e tij dhe shin u ndërprenë dhe fluturoi përmes ajrit. Al-Esved ishte i vendosur për të përmbushur fjalën e tij dhe crawled drejt rezervuarit, por Hamza vrarë atë dhe trupi i tij ra në të.

Utbah, bir Rabia, i shoqëruar nga vëllai i tij Shayba dhe djalit të tij, ishin të ardhshëm për të sfiduar dhe filluan të bërtasin për një-në-një luftuar. Nga ensarët, tre burra u largua përpara, ata ishin vëllezërit Auf dhe Muawwidh, bijtë e FA-së dhe një tjetër, dhe Abdullah, bir i Rawaha. Utbah pyeti se kush ishin,dhe ata u përgjigjën: "Ne jemi nga ensarët," pas së cilës Utbah u përgjigj: "çështja jonë nuk është me ju, ne e dimë se ju jeni të barabartë me ne në prejardhjen, por ne dëshirojmë të luftojmë ato këmbë të ngjashme nga vet fisi ynë." Në atë moment, dikush nga Koraysh thirri: "Muhamedi, dërgoni kundër nesh kolegët tanënga vet fisi ynë! "

Thirren Ubejde Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), i biri Harith-it, Hamza dhe Aliu për të dalë për të përmbushur armiqtë e tyre dhe si ata iu afrua, Koraysh kërkoi atyre që të identifikojnë veten e tyre. Pasi ishte bërë identifikimet e tyre të njohur Koraysh pranuar për të luftuar ato.

Ubejde, bir i Harith luftuan Utbah, Hamza luftoi Shayba, dhe Ali luftuan djalin e Al-Waleed Shayba së. Lufta në mes të Aliut dhe djali i Al-Waleed së, dhe Hamza dhe Shayba ishte mbi shpejt - edhe Ali dhe Hamza vrarë armiqtë e All-llahut. Ndërkohë Ubejde dhe Utbah kishte goditur njëri-tjetrin dy herë dhe Ubejde kishteviktimë rënë. Kur Hamza dhe Ali pashë çfarë kishte ndodhur shok e tyre u kthyen në Utbah dhe ai nuk jetoi për të parë në mbrëmje.

Butësisht, Hamza dhe Aliu kryer Ubejde të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Këmba e tij ishte prerë dhe ai kishte humbur një sasi e madhe e gjakut. Kur ai e pa Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai nguli sytë në atë dhe e pyeti, "O i Dërguari i Allahut, unë jam që të jetë një martir?" "Ja, ti je,"u përgjigj Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) në një ton të butë dhe Ubejde ishte i lumtur. Pastaj Ubejde tha në zërin e tij të dobësuar, "Në qoftë se Ebu Talibi ishte gjallë sot ai do të dini që fjalët e tij:" Ne nuk do të heqë atë deri sa të qëndrojnë të vdekur përreth tij, duke harruar gratë dhe fëmijët tanë, "janë përmbushurnë mua. "Ubejde vdiq katër ose pesë ditë më vonë.

Tre nga katër armiqve kryesore të Islamit që shtrihen të vdekur në fushën e betejës u vranë nga Hamza dhe ishin të lidhura me një grua të rangut të lartë të quajtur Hind, gruaja e Ebu Sufjanit. I tillë ishte urrejtja Hind i Hamzës ajo betuar për të marrë hak e saj sa më shpejt të jetë rasti u paraqit.

Para se ushtritë avancuar me njëri-tjetrin, Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) i urdhëroi shokët e tij për të mos sulmuar derisa ai dha fjalën dhe u tha atyre se në rast se ata duhet të gjejnë veten të rrethuar nga armiku, ata ishin për t'i mbajtur ata në Gjiri duke dush shigjetat e tyre mbi të tyrekokat.

Ai gjithashtu u tha atyre se në mesin e Koraysh ishin ata që kishin qenë të detyruar që të marrin armët kundër tyre dhe nëse ata ndodhur të hasin në ndonjë prej tyre, ata nuk duhet të vrasin ata, por të marrin ato në robëri. Ata njerëz ishin Al-Abbasi, xhaxhai i Pejgamberit, bijtë e Hashimit dhe Ebu Bakhtari të cilët kanë mbështeturProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), në disa raste, megjithatë Abu Bakhtari u vra.

Ndërkohë, adrenalin mejtepet shpejt nëpër venat e Koraysh dhe merakun e tyre të ndez konfliktin dy shigjeta u qëlluan. Parë goditi Mihja, i liruari i Omerit i cili u bë besimtar tjetër që bie shehid, atëherë shigjeta dytë shpuar qafën e Haritha, bir Suraka enga fisi i Najjar kur ai piu nga rezervuari.

THE Mënyrë për të luftuar

Angazhimi ishte gati për të filluar; Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), kap një grusht pebbles të vogla dhe tha se si ai dukej në drejtim të Koraysh, "Mund të dëmtuara fytyrat e tyre," atëherë ai hodhi pebbles në drejtim të tyre dhe i urdhëroi shokët e tij duke thënë: "Tani, të qëndrojë up dhe të vazhdojë drejt Parajsës.Shtrirja e saj përfshin qiejt dhe tokën! "

Kur Umair, bir i Hamamit, i cili ishte vetëm gjashtëmbëdhjetë vjeç, dëgjoi këtë ai pyeti, "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka Paradise përfshijnë qiejt dhe tokën?" "Po," u përgjigj ai, Umair bërtiti, "Epo, mirë," kështu Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti, "Çfarë bëriqë të thonë se kjo ". Umair u përgjigj:" O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) nga Allahu, i shqiptoi këto fjalë për të shprehur shpresën që të mund të bëhet një banor i xhennetit. "Mbasi të Dërguarit të Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), buzëqeshi si ai i dha atij lajmin e mirë, "Ti je me të vërtetënjë prej banorëve të saj. "

Me lumturi në zemrën e tij ai mori disa hurma nga kukurës së tij dhe filloi të hajë prej tyre, pastaj ndaloi duke thënë, "Nëse unë do të mbijetojë deri sa kam mbaruar hahet këto data, se me të vërtetë do të jetë një interval kohë të gjatë." Kështu ai hodhi poshtë datat e mbetura, i zhytur në konflikt, dhe luftuan me guxim të madh deriai u martirizua.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) të prekur shokët e tij duke thënë: "Pasha Allahun, në dorën e të cilit është shpirti i Muhamedit, nuk ka asnjë njeri të vrarë në këtë ditë, duke luftuar kundër tyre me guxim të patundur, avancimin dhe nuk tërhiqej, se All-llahu do të mos bëj që të hyjë në Xhennet. " Premtimi i Parajsësishte shpërblimi më i mirë që ndonjëherë mund të shpresojnë për të dhe intensiteti i angazhimit përshpejtuar.

THE Shpërblimi i Ebu Xhehli

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i kishte urdhëruar shokët e tij të jetë në look-out për Ebu Xhehli. Të dy të rinj Muadh, bir amr së, bir i Al Xhumuh dhe Mu'awwadh, bir i Al Afra kapur sytë e Ebu Xhehli ndërsa ai hipi kalin e tij. Ebu Xhehli ishte i fortë dhe nuk ka ndeshje për vetëm një djalë i ri, në mënyrë që atavendosi për të sulmuar atë së bashku dhe leapt mbi të nga të dyja anët e kalit të tij, duke e plagosur rëndë atë, duke e lënë atë për të vdekur si kali i tij u off.

Të dy djemtë nxitoi për të treguar të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem), një lajm i mirë dhe i tha atij se ata ishin vrarë Ebu Xhehli. Profeti e pyeti nëse ata kishin fshiu gjakun nga shpatat e tyre dhe ata i thanë atij se nuk kishin. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), shikuar në shpata dhe u tha atyre:se si e kishte vrarë atë.

Megjithatë, Ebu Xhehli nuk ishte akoma i vdekur dhe kishte arritur të zvarritem në sigurinë e disa shkurre, ku Abdullah, djali Masood erdhi nëpër Ebu Xhehli në grahmat e vdekjes dhe të vënë këmbën e tij mbi qafën e tij dhe tha: "All-llahu ju ka bërë me turp , jeni armik i All-llahut! " Arrogante deri në fund, Ebu Xhehli u përgjigj,"Si ka ai turpëruar mua, jam asgjë tjetër se sa një njeri që ju jeni gati për të vrarë? Si ka shkuar luftuar?" pas së cilës Abdullah informoi atë se ai kishte qenë në favor të All-llahut dhe të Dërguarit të Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem), atëherë prenë kokën e tij duke thënë: "Ky ka qenë Faraoni i këtij kombi!"

MIRACLES Gjatë takimit

Gjatë luftimeve, erërat e vazhdueshme kishte çelur kundër jobesimtarëve. Allahu iu kishte përgjigjur lutjen e Pejgamberit të Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shokët e tij nuk ishin lënë vetëm për të luftuar armiqësive me veten:

"Dhe kur ju (Muhammed) iu lut Zotit tënd për ndihmë,

Ai u përgjigj, "Unë jam i dërguar në ndihmë një mijë engjëjt në suksesion."

Kurani 8: 9

Direkt pas armiqësive Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka marrë një tjetër Revelation qe informuar:

"Nuk ishte ti që i vrau, por All-llahu bëri të vdesin,

nuk ishte ajo që ju i cili hodhi në to.

Allahu hodhi kundër tyre, në mënyrë që Ai i jep besimtarëve një përfitimit të drejtë.

Në të vërtetë, All-llahu dëgjon, di. "

Kurani 08:17

Ngjarjet e mrekullueshme ka ndodhur vazhdimisht gjatë gjithë takimit. Shumë ishin kohët kur besimtarët në ndjekje të armikut të tyre, gjetën kokat e mosbesimtarëve do të fluturojnë jashtë para se ata të kishin mundësi për të goditur ato.

Pasi veprimet luftarake ishin mbi, gjatë kërkimit për shokët e tyre martirizuar, vunë re shenjat e djegur mbi qafën e jobesimtarëve të vdekur dhe tërhoqi çështjen në vëmendjen e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) u tha atyre se ata ishinshenjat e lëna nga shpata e engjëjve. Disa nga sahabet ishin të bekuar për të dëshmuar engjëjt që luftojnë së bashku me ta dhe njoftoi se thundrat e kuajve të tyre nuk e preku tokën.

Më vonë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka folur nga erërat duke thënë që i pari ishte sjellë nga Angel Gabriel, së bashku me një mijë engjëj. Dytë nga Angel Mikhail, me një mijë engjëj për krahu e tij të djathtë. Tretë nga Angel israfil me një mijë engjëj të tijkrahun e majtë, dhe që engjëjt luftuan së bashku me besimtarët mbanin turban me një copë leckë të varur poshtë në pjesën e prapme; si për të rritet e tyre, ata ishin kuaj laraman.

Ndër shumë mrekullive shëruese atë ditë ishte ai i Hubejb, birit Yasaf së. Qafën Hubejb kishte qenë gjithçka, por feta në gjysmë dhe koka e tij të varur limply. Kur ai erdhi para Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), Profeti butësisht ripozicionuar pjesën e dëmtuar, fryrë disa prej pështymës së tij dhe të qafës së tiju rivendos mrekullisht.

Ukasha, bir i Mihsan el-Asdi luftoi aq e vështirë dhe me guxim se shpatën e tij thyen. Ai u kthye tek Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe e pyeti nëse kishte një shpatë rezervë me të cilën ai mund të luftojë. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), kap një regjistër dhe ia dha atij dhe tronditi atë pas së cilëslog u transformua në një shpatë të gjatë të fortë shkëlqen. Ukasha luftuan në shumë takime, pas Bedrit me shpatën e tij të mrekullueshme dhe u martirizua në fund si luftoi kundër felëshuesit.

THE CLOUD i engjëjve

Një jo-luftëtar nga fisi i Ghifar tha më vonë i biri i Al-Abbas se gjatë takimit që ai dhe kushëriri i tij kishte pozicionuar veten në majë të një kodre me pamje në fushën e betejës me qëllim të plaçkitjes pasi armiqësitë ishin mbi. Ndërsa ata ishin duke pritur, një re të bardhë afruakodër, dhe në të kanë dëgjuar whinnying e kuajve si dhe një zë që goditi terrorit në to duke thënë: '' Me tej, HAYZUM! " Kushëri i burrit ishte e tmerruar, ajo ishte shumë për atë dhe kokën e tij ia plas të hapur dhe ai vdiq. Vetë Transmetuesi ka thënë Ibën el-Abbas se edhe ai pothuajse vdiq nga terrori absolut.

THE Dëshmorëve

Katërmbëdhjetë besimtarët u martirizuan atë ditë. Gjashtë ishin nga Muhajirin dhe tetë nga ensarët. Midis gradat e tyre ishin Umair, vëllai i ri i Sa'adi që u vetëshpall me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) që të le të shoqërojë ata.

Kur erdhi koha për të varrosur dëshmorët Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) caringly informuar shokët e tij se trupat e tyre nuk duhet të lahen, ndërsa në Ditën e Gjykimit plagët e tyre do të kulloj me aromën e miskut, dhe kështu që ishte se ata ishin hedhur për të pushuar.

THE HUMBJET E jobesimtarët

Sa për Koraysh, humbja e tyre ishte shumë herë më e madhe se sa muslimanët. Shtatëdhjetë jobesimtarët u vranë shumë prej të cilëve ishin paria e Koraysh dhe më tej shtatëdhjetë zënë rob, për të cilët fiseve të tyre ishin të paguan ransoms nga tre ose katër mijë dirhemë secila. Megjithatë, Profeti Muhamed(Salla Allahu alihi ue sel-lem), ka qenë gjithmonë i mëshirshëm dhe i vendosur standardin e përsosmërisë duke liruar shumë robër familjet e të cilëve nuk ishin në gjendje për të paguar shpërblim.

$ KAPITULLI 60 Hakmarrja Bilali dhe të përndjekurve

Ndër ata të burgosur që u mor ishte Umayyah, përndjekës famëkeq të varfëruara, muslimanëve të drejta. Para Islamit kapës tij, Abdu Amr, i cili kishte marrë tashmë emrin Abdul Rahman, kishte qenë mik Umayyah së. Megjithatë, Umayyah refuzuar të njohin atë me emrin e tij të re dhe në vend të kësaj do ta quajnë atë Abdulillah,e cila ishte e pranueshme për të Abdul Rahman.

Pas takimit, si Abdul Rahman kontrolluar midis të vdekurve për veshjet e postës si plaçkës së luftës, ai kapet sytë e Umayyah mbajtjes birit dorën e Aliut dhe të dëgjuar atë thërrasin "Ebu Amr", por ai e injoroi atë derisa ai iu drejtua atij si Abdulillah duke thënë: "A nuk do të merrni më të burgosur, unë jam më i vlefshëm seato parzmore! 'Abdul Rahman u përgjigj: "Pasha Allahun, unë do!", ai hodhi poshtë mantelet e postës.

Abdul Rahman mori që të dy nga dora dhe i çoi ata drejt kampit. Si ata ecnin, Umayyah kërkoi emrin e personit që kishte veshur një pendë struci në gjoksin e tij. Abdul Rahman tha atij se njeriu është Hamza, me ç'rast Umayyah komentoi se ishte ai që i kishte dëmtuar ata më së shumti.

Bilali, i cili kishte qenë i torturuar pa mëshirë nga Umayyah kapur sytë e Abdul Rahman çon robërit e tij në kamp dhe filloi të bërtasë, "Është jobesimtar i madh, Umayyah, bir Khalaf-it, nuk mund të jetojnë për aq kohë sa ai jeton!" Abdul Rahman u përgjigj, "Ata janë të burgosurit e mi!" por Bilal vazhdoi të bërtasë,"O ndihmëtarë të All-llahut, Umayyah madh jobesimtari, bir Khalaf së, mund të unë nuk jetojnë për aq kohë sa ai jeton!"

Besimtarët së shpejti filluan të mblidhen rreth Abdul Rahman, Umayyah, dhe Ali, atëherë u largua përpara dhe ia preu këmbën e Aliut dhe Umayyah bërtita në shenjë proteste me të gjithë fuqinë e tij. Abdul Rahman i tha se nuk kishte asgjë që ai mund të bëjë për të dhe turma të vendosur mbi dy dhe i vranë.

THE Thata-UP WELL

Kur erdhi koha për të varrosur të njëzet e katër krerët jobesimtarë Koraysh, të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem) urdhëroi trupat e tyre dhe të të hedhin në një disused, tharë-up të mirë. Pak ditë pasi që Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) u largua Bedrit ai kaloi nga pusi dhe adresuar secilën prejkufomat me emrin e tyre duke thënë: "A do të ketë të kënaqur që në qoftë se ju kishte bindur All-llahun dhe të dërguarin e Tij? Ne kemi gjetur atë që Zoti ynë i ka premtuar se do të jetë e vërtetë, a keni gjetur atë që zoti yt, të ka premtuar që të jetë e vërtetë?"

Kur Omeri dëgjoi atë duke folur për të vdekurit që ai pyeti, "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), ju flisni për organet pa shpirtrat?" Për këtë arsye të Dërguarit, (salla Allahu alihi ue sel-lem), e informoi atë se ata mund të vërtetë të dëgjojnë atë më mirë se Omar e kishte dëgjuar atë të kërkoni.

Sa për Umayyah, ai nuk u varros me bashkëluftëtarët e tij në trupin e tij kishte fryrë në një masë të tillë që kur ata u përpoqën për të hequr armët e tij ai filloi të shpërbëhej, kështu që ata e mbuluar atë me tokën dhe gurë, duke e lënë atë aty ku ai kishte rënë.

THE VARRIMIT I Utbah

Si trupi i Utbah ishte gati për t'u hedhur në gropë bashkë me të pabesët e tjera, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), sytë të zënë Ebu Hudhejfes që ishte bir Utaba së.

Dhembshuri, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti në lidhje me ndjenjat e tij, pas së cilës ai u përgjigj, "Jo, nuk kam dyshime në lidhje me babain tim dhe vdekjes së tij, përkundrazi, unë kujtoj atë për diturinë e tij dhe cilësitë më të mira. I kishte shpresuar se ai do të udhëhiqet në Islam dhe, kur pashë që kishte vdekurnë mosbesim të pikëllohen mua. "I Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), foli me dashamirësi dhe pastaj u lut për Ebu Hudhejfes.

THE Felëshuesve

Ndër ata që kishin luftuar kundër Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte Harith, Zama'hs bir; Ebu Kajs, bir Fakih-it, bir i Al-Waleed së; Djali Ali Umayyah së; dhe Al-As, i biri Munabbih së. Të gjithë këta burra kishin përqafuar Islamin, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte në Mekë, megjithatë, kurajo ishte koha për ta për të migruar familjet e tyre i kishte detyruar ata që të qëndrojnë prapa dhe arriti të josh ata përsëri në mosbesim. Atëherë më shumë kohët e fundit, kur Koraysh kërkoi atyre që të bashkohen kundër Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), që kishin bërë këtë pa më të voglën mëdyshje. Tani një ajetduke iu referuar atyre u dërgua poshtë.

"Dhe engjëjt që marrin ata që e dëmtuan vetveten,

do të thonë: "Në çfarë gjendje ishit?"

Ata do të përgjigjen: "Ne ishim të shtypur në tokë,"

Ata (engjëjt) thonë:

"A nuk ishte toka e Allahut e gjerë të mjaftueshme për ju, në mënyrë që të emigrojnë në të?"

Ata, strehimi i tyre do të jetë Xhehennemi (Xhehennemi), një i kq. "

Kurani 4:97

$ KAPITULLI 61 plaçkës së luftës

djalli, e gjuajtën me gurë dhe i mallkuar, hodhi farën e përçarjes në mesin e muslimanëve të cilët kishin vetëm disa orë para se luftuan si një kundër një armiku të përbashkët - tani një mosmarrëveshje në lidhje me shpërndarjen e plaçkës së luftës ka filluar të acarohet.

Disa prej muslimanëve të cilët kishin qenë në roje rreth Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) gjatë luftës pohoi se edhe pse ata nuk kishin luftuar, ata kishin të drejtë në një pjesë të të burgosurve, armët, veshjet e postës, dhe rides. Kur i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) dëgjoiargumentuar ai menjëherë urdhëroi të gjitha plaçkat që të sillnin para tij dhe kjo ishte gjatë kësaj kohe që një zbulim i ri është dërguar poshtë që të thirrur ata të kthehen në përkujtimin e All-llahut, pas së cilës ata mendonin turp për veprimet e tyre.

"Ata pyesin ty rreth plaçkës (e luftës),

Thuaj, "plaçkës i përkasin All-llahut dhe të dërguarit.

Prandaj, keni frikë All-llahun, dhe të vënë gjërat mes jush.

Respektone All-llahun dhe të dërguarin e Tij, nëse jeni besimtarë. "

Në të vërtetë, besimtarët janë ata zemrat e të cilëve dridhen në përmendjen e All-llahut,

dhe kur lexohen ajetet e Tij u shtohet atyre me besim.

Ata janë ata që vënë besimin e tyre në Zotin e tyre.

Ata që luten lëkundur, dhe nga begatitë që Ne u kemi dhënë atyre,

Ato janë, në të vërtetë, besimtarët.

Ata do të kenë shkallë me Zotin dhe faljen e tyre,

dhe një dispozitë bujare. "

Kurani 8: 1-4

Pasi Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) mori Revelacionin e ri ai e emëroi Abdullah, Ka'bs bir që të marrë përgjegjësinë e plaçkës.

Ajo tani ishte koha për të vendosur jashtë në udhëtimin e kthimit në Medine dhe kështu sahabeve, së bashku me të burgosurit e tyre, të bëra gati. Por, para se të vënë jashtë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), duke ditur se pasuesit e tij që kishin mbetur prapa në Medinë do të jenë të shqetësuar për lajmet e tyre, dërgoi Abdullah,Djali Rawaha mbi përpara tyre në Medinë dhe Zejdin me tokat e tij për të përcjellë lajmin e fitores së tyre të bekuar.

THE TRAJTIMI I TË BURGOSURVE

Para Islamit, kur grindeshin arabët ishin zënë rob, ata e dinin se ata mund të presin pak ose aspak mëshirë nga pengmarrësit. Kur jobesimtarët mësuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte udhëzimet e dhëna se ato duhet të jenë të lidhur, por trajtohen mirë, ata ishin të befasuar dhe i prekur akoma me tejme të mësuarit se ata nuk ishin të shkojnë të uritur, por për të ndarë ushqimin e gjuetarëve të tyre.

Ndër të burgosurit ishin disa anëtarë të familjes së Profetit, duke përfshirë Suhayl, shefi i Amir, kushëriri dhe ish vëllai-in-ligjin e Lady Sawdah, gruaja e Profetit. Anëtarët e tjerë të familjes kanë qenë xhaxhai i Al-Abbas e Profetit, besimi i të cilit mbetën të fshehura dhe të mbahen sekret. Pastaj, ka pasur AbdAl-As, burri i vajzës së Profetit Lady Zejneb, me dy kushërinjtë e tij, Nawfal dhe Akil, të cilët ishin edhe nipërit e Al-Abbas.

Një Ansar, një nga ndihmësit, kapur El-Abbas dhe kur Ansar deklaroi kapjen e Al-Abbas Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), Al-Abbas ka thënë: "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) , nga All-llahu nuk ishte ky njeri që të më zënë. Unë u pushtua nga një person i cili ishte tullac dhe i kishtemë i bukur i fytyrave, hipur një kalë pullali, por unë nuk e kam parë atë në mesin e të tjerëve. Ansar bërtiti: "O i Dërguari i All-llahut, ajo isha unë që e zunë!" Butësisht Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) tha ensarët, "All-llahu, i plotfuqishmi ju përkrahu me ndihmën e një engjëll fisnik."

Atë natë si sahabet përgatitur veten për të fjetur, Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk ishte i qetë. Ai papëlqyeshme mendimi i xhaxhait të tij duke u lidhur kështu që ai dërgoi fjalë që ai të jetë i palidhur.

Më parë në atë ditë Musab zbuloi se vëllai i tij Ebu Aziz ishte zënë rob nga një prej ensarëve. Kur ai e pa atë, ai u kthye në ensarëve tha: "Lidheni atë mirë, nëna e tij është e pasur dhe ajo mund të jenë të përgatitur të paguajnë shtrenjtë për atë!" Kur Ebu Aziz dëgjoi vërejtjen vëllait të tij, ai bërtiti: "Vëlla,është kjo se si ju flisni për mua për të tjerët? "Musab u përgjigj:" Ai është vëllai im në vend tuaj. "Musab provuar të jetë e drejtë, nëna e tij ka ofruar 4000 dirhemë për lirimin e djalit të saj. Megjithatë, Ebu Aziz nuk e harroi kurrë se sa mirë Ansar trajtuar atë dhe shpesh do të flasin për atë në vitet që vijnë.

NADR DHE UKBA

Ndër robërit, sahabet sukses në marrjen e dy prej armiqve të tyre më armiqësore - Nadr, nga fisi i Ad Dherrit dhe Ukbe, nga fisi i shams.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), parashikohet nëse janë apo jo për të lënë të gjallë, sepse ai e dinte se në qoftë se ata do të mbeten të gjallë që do, pa dyshim të vazhdojë të nxisë armiqësitë e mëtejshme kundër tyre. Megjithatë, ka pasur mundësi që ngjarjet e takimit kishin shkaktuar ato për të reflektuardhe në këtë mënyrë të konvertohet në Islam. Me këtë në mendje, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka vendosur me durim të respektojnë qëndrimin dhe veprimet e tyre para se të marrë ndonjë hap të mëtejshëm.

Deri në kohën që ata arritur ndalimin e tyre të parë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte një shans për të vlerësuar Nadr dhe Ukbe dhe i gjeti ata të dy aq i vendosur sa ata kishin qenë gjithmonë. Asgjë nuk ka ndryshuar, kështu që ai urdhëroi Aliun për të vënë Nadr me vdekje dhe një ensarëve për të vënë Ukbe me vdekje.

Tre ditë para se të mbërrinte në Medinë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ndaloi ushtrinë e tij dhe ndau të burgosurit dhe plaçkat e luftës mes tyre, në mënyrë që çdo Companion marrë një pjesë të barabartë.

REACTION Në Medinë

Djali Abdullah Rawahah dhe djali Zejd Haritha u dërguan në paraprakisht në Medinë me lajmet e fitores Allahu i kishte dhënë atyre. Lajmi i fitores së Profetit përhapur si flakë e tërbuar në të gjithë qytetin, me ç'rast myslimanët u gëzuan dhe i dha në sajë të Allahut.

Sa për hipokritët dhe fiset çifute të An-Nadir, Krayzah, dhe Kaynuka, shpresat e tyre u thye. Të gjithë kishin shpresuar për shkatërrimin e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe pasuesit e tij në mënyrë që rruga e jetës së tyre mund të kthehen me mënyrën se si ajo kishte qenë para ardhjes së tij në Medinë.

@ Ka'b, BIRI I Ashraf

I tillë ishte mosrespektimi për besimin e tyre se shumë hebrenj kishin marrë për të martoheshin arabët paganë, edhe pse judaizmi e ndaloi atë. Ka'b, bir i Ashraf kishte lindur nga një nënë hebreje dhe një baba idhulli adhurues nga fisi i Tayy, por për shkak të nënës së tij qenë një çifutët, çifutët e pranuan atë si njëe tyre në fisin e saj të An-Nadir.

Ka'b ishte i pasur dhe i njohur për poezinë e tij, dhe me kalimin e viteve u bë një ndikim fisi An-Nadir. Kur dëgjoi lajmin e humbjes Koraysh, me dështimin e kaq shumë, nëse paria e tij, ai nuk mund ta pranonte atë dhe gjuha e tij u zbuluan mendimet e tij të fshehta, si thirri ai, "Pasha Allahun, nëseMuhamedi ka vrarë këto, mund thellësitë e tokës të jetë më mirë se sipërfaqja e saj! "Ka'b nuk mund ta pranonte një lajm të jetë e vërtetë kështu që ai në pyetje ata që ai i dinte të jetë i besueshëm, por të alarmojë të tij të gjitha konfirmoi të njëjtën llogari.

Dëshpëruar akoma zemëruar, Ka'b hipi jashtë për në Mekë me qëllim të nxitjes së Koraysh për hakmarrje veten duke hipur kundër Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) përsëri, por këtë herë për të luftuar atë në Jethrib. Për të shtuar benzinë zjarrit ka përbërë një poezi të pasionuar për nder të ankohejParia Koraysh dhe fiseve të tyre të rënë, të cilën ai e dinte do të ndezë emocionet e të gjithëve në Mekë.

$ KAPITULLI 62 VDEKJA E ZONJA RUKIYAH, Allahu qoftë i kënaqur me të

Edhe pse kjo ishte një kohë e ngazëllim të madh në Medinë, ishte gjithashtu një kohë për pikëllim të madh. Pak para Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u nis për në Bedër, vajza e tij, Lady Rukiyah, ishin marrë seriozisht i sëmurë. Sëmundja e saj kishte qenë me interes të tillë të madh për Pejgamberin (salla Allahu alihi wasel-lem) se ai e kishte udhëzuar të shoqin Othman për të qëndruar në anën e saj dhe të mos shoqërojnë ato të Bedrit. Sëmundja Lady Rukiyah provoi terminal dhe në ditën Zejdi dhe Abdullah solli lajmin e fitores lavdishme, Othman dhe Osama varrosur atë, Allahu qoftë i kënaqur me të.

Një nga gjërat e para që Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka mbi kthimin e tij ishte për të vizituar varrin e saj. Lady Fatima, vajza më i ri i Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte shumë i mërzitur nga humbja e motrës së saj dhe kështu të Dërguarit (salla Allahu alihi ue sel-lem), e mori atë për të vizituarVarri i saj. Si ata iu afrua varrin Lady Fatima nuk mund të ndalë dhimbjen e saj dhe shumë lot mbështjellë poshtë fytyrën e saj me ç'rast Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ngushëlluar dhe i tharë lotët e saj me pelerinën e tij.

Ka pasur një keqkuptim mbi udhëzimin e Profetit në lidhje me shkallën e shprehur dikujt zisë. Omar kishte dëgjuar dikë vajton martirizuar e Bedrit dhe pastaj përsëri për Lady Rukiyah dhe foli ashpër për ta. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka mësuar Omar-sëfjalë të ashpra, ai i tha atij se ishte mirë për të le të qani, sepse ajo vjen nga zemra dhe nga sytë është prej All-llahut dhe mëshirës së Tij. Ai shpjegoi se kjo ishte vetëm tejkalimi i dorës dhe gjuhës e cila është e ndaluar për shkak se këto janë mesazhet e Satanit, guri dhe mallkuar. Me këtë ai iu referuame porosi pagane, ku të pranishmit do të mundë gjoksin e tyre, gërmoj thonjtë e tyre në faqet e tyre, dhe bërtas në mënyrë të pakontrollueshme.

$ KREU 63 Ardhja e robërve

Të burgosurit Koraysh arriti në Medinë ditë pas Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem). Ata kishin qenë të kujdesur mirë për të dhe qëndrimi i muslimanëve ndaj tyre i dha Koraysh një shans për të përjetojnë islamin në veprim. Jo vetëm që kishin qenë të trajtuar papritur mirë, por ata nuk mundënNdihmë, por vëzhguar sjelljen kujdesshme islam të muslimanëve ndaj njëri-tjetrit i cili kishte arritur në zbërthimin se çfarë do të kishte shfaqur arabëve tjera dallimet pathyeshëm fisnore dhe barrierave.

THE DILEMA E çfarë të bëjë me robërve

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), tashmë u përball me një situatë që nuk e kishte paraqitur veten para e cila ishte ajo që të bëjë me të internuarit në mënyrë që Profeti u konsultua me Ebu Bekrin dhe Omar. Ebu Bekri sugjeroi që robërit të ofrohen për shpërblim duke thënë, "Ne jemi të lidhur me të gjithë ata, dhe shpërblimParatë do të na forcojë kundër jobesimtarëve, dhe ndoshta Allahu do t'i udhëzojë në Islam. "Omar në anën tjetër këshilloi vrarë ata duke thënë:" Ata janë udhëheqësit e mosbesimtarëve. "Pasi dëgjoi nga të dy, Profeti prirur për Ebu Bekri e Sugjerimi në vend se duke u dhënë atyre me vdekjedhe një shpërblim, sipas pasurisë së të burgosurit, e në mes 4.000 dhe 10.000 dirhemë u pyet.

U vendos gjithashtu se ata mekasit që ishin shkolluar dhe nuk mund të përballojë për të shpërblim veten mund të bëjë kështu që nëse ata mësuan dhjetë fëmijëve muslimanë se si të lexojnë dhe të shkruajnë. Pasi fëmijët mund të lexojnë dhe shkruajnë, rob ishte i lirë për të shkuar.

Nga ky shembull vëmendja jonë tërhiqet në rëndësinë Profetit, (salla Allahu alihi ishte selam), të vendosur në marrjen e njohurive islame dhe të kujtojnë mësimet e All-llahut, për atë kur Gabriel solli pjesën e parë të Zbulesës cili udhëzon:

"Lexoni (Muhammedin) në emër të Zotit tënd i cili krijoi,

krijoi njeriun prej një (gjakut) ngjizur.

Lexoni! Zoti yt është më Bujari,

i cili mësoi nga stilolaps,

mësoi njeriut atë që nuk e dinte "96:. 1-5

Sa për ata që nuk ishin as të pasur e as shkrim e këndim, Pejgamberit, (salla Allahu alihi ishte selam), në mirësinë e tij i liroi.

THE Shpërblim prej SUHAYL

Suhayl, kushëriri Lady Sawdah dhe ish-vëllai-in-ligj ishte i mbyllur në shtëpinë e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), siç ishte Al-As, burri i Lady Zejneb, bijës së Profetit.

Kur Suhayl arriti, Lady Sawdah nuk ishte në shtëpi, ajo kishte qenë për të vizituar Afra bijtë e të cilit kishte qenë dëshmor, kështu që pas kthimit të saj ajo ishte marrë në befasi për të gjetur atë të ulur në cep të një dhome në dhomën e saj me duart e tij të lidhura.

Kur fisi Suhayl të mësuar për kapjen e tij kanë bërë me nxitim në Medine për të negociuar lirimin e tij, pasi ai ishte konsideruar nga shumë njerëz të jetë më në gjendje për të drejtuar fisin e Amir.

Suhayl ishte Malik, bir i rob i Al Dukhshum-së, dhe kështu që ishte me atë që shpërblim u negociuar. Shuma është rënë dakord, megjithatë fiseve Suhayl nuk e kishte sjellë shpërblim me ta, kështu që ai lejohet Suhayl të kthehet me ta për të rritur shumën e majtë Mikraz, birin HAF-it pas si garantderi në kthimin e tyre.

THE Shpërblim prej AL-Abbas

Kur Al-Abbas u soll para Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai u pyet, "Ti je një njeri i pasur, përse nuk ju shpërblim veten Al-Abbas, dhe nipërit tuaj, Akil dhe Nawfal si Utbah, biri i Amr-it? " Al-Abbas u përgjigj: "Fiset e mia detyruar mua në bashkimin e tyre." Profeti (salla Allahualihi ue sel-lem) u përgjigj: "Allahu e di më së miri. Megjithatë, kjo do të duket se ju keni vepruar kundër nesh, pra një shpërblim është për shkak."

Si pjesë e plaçkës së luftës el-Abas ishte liruar prej njëzet monedha ari, kështu që ai përkujtoi Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) e tyre duke i thënë atij që të përdorin atë si çmim për shpengimin e tij. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dëgjoi këtë, ai u përgjigj: "All-llahu e ka marrë këtë larg nga ju dhe duke pasur parasyshajo për ne. "Al-Abbas këmbënguli," Unë nuk kam të holla! "pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti:" Ku është, pra, paratë që ju la me Umm Fadl, bijës Harith kur jeni larguar nga Meka? '

Al-Abbas u mor tërësisht befasuar dhe tha, "Askush përveç Ummu Fadl dinte për këtë!" pas së cilës Al-Abbas shpenguar vetë, nipërit e tij, dhe Utbah.

$ KAPITULLI 64 KTHIMI I në Mekë KORAYSH

Njerëzit e parë për të arritur Mekën me lajmet e humbjes Koraysh ishin Al Haysuman, biri i Abdullah Al Khuzai, të cilët mbajtën zi faktin që kaq shumë prej prijësve të tyre kishin rënë në fushën e betejës së Bedrit.

Në çadrën e madhe e Zemzemit, konverton Ebu Rafi, ish-rob i Al-Abbas liruar nga Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe gruaja e Al-Abbas ', Ummu Fadl ul mprehje shigjetat e tyre. Ata kishin dy qenë të gëzuar për të dëgjuar lajmin e fitores së Profetit, por ata mendonin se ishte më e kujdesshmetë frenojnë lumturinë e tyre.

Si ata mprehur shigjetat, Ebu Lehebi, që nuk kishin marrë pjesë në takimin por dërgoi El-As në vendin e tij, hyri. Fytyra e tij dukej aq i zi sa bubullimë ndërsa ai ishte ulur veten poshtë në anën tjetër të tabernakullit, me shpinë ndaj Ebu Rafi.

Jo shumë kohë më pas, Ebu Lehebi dëgjuar disa të tjerë në çadër duke i thënë: "Ebu Sufjani, i biri Al Harith ka kthyer", pas së cilës ai ngriti sytë, pa nipin e tij dhe e quajti atë. Një turmë e vogël u mblodhën rreth dy si Ebu Sufjani i tha xhaxhait të tij, "Faktet janë që Koraysh takuar armikun tonë dhe duke i kthyer krahët.Muslimanët na mbulove me fluturim të marrë të burgosurit si ata i kënaqur, unë nuk mund të fajësojnë fisit tonë, sepse ata përballen jo vetëm ato, por njerëzit e veshur me rroba të bardha hipur kuajve laraman, të cilët ishin në mes të qiellit dhe tokës. Ata kursyer asgjë dhe askush nuk kishte një shans. "

Kur Umm Fadl dhe Ebu Rafi dëgjoi lajmet e njerëzve në hipur të bardhë në mes të qiellit dhe të tokës, ato mund të përmbajnë më lumturinë e tyre dhe Ebu Rafi thirri për të gjithë për të dëgjuar, "Ata ishin engjëj!"

THE VDEKJA E Ebu Lehebi

Shpërthimi Ebu Rafi ishte më shumë se Ebu Lehebi do të mund të mbajnë, në një tërbim ndezur ai i detyroi Ebu Rafi, i cili ishte i dobët, në tokë dhe e goditi atë mbi dhe mbi përsëri. Umm Fadl grabbed mbajë një pol tendë që ndodhej aty pranë dhe me të gjitha të saj mund të goditur vëllanë-in-ligjit të saj kokë me të bërtitur. "A mendoni seju mund të abuzojë me atë vetëm për shkak se Al-Abbas është larg! "Ajo e plagosur atë rëndë në mënyrë që koka e tij u nda e hapur dhe vuri një pjesë të zhveshur të kafkës së tij. Plaga nuk ishte për të shëruar, ai u kthye septike dhe përhapjen e saj helm me shpejtësi me anë të tëra të tij Trupi shpërthyer në pustules të hapura që kanë shkaktuar vdekjen e tij brendajavë.

Kur ai vdiq, familja e tij, nga frika se ata mund të jenë goditur me sëmundje - sepse kishin frikë plagën dhe gjendja e tij i ngjante atë - ishin në mëdyshje për ta varrosur dhe kështu ata e lanë trupin e tij të kalbur dekompozuar në shtëpinë e tij për dy ose tre netë.

Ajo ishte vetëm kur dikush i qortoi ata me forcë duke thënë, "Kjo është e turpshme, ju duhet të jetë turp për veten tuaj për të lënë atin tënd që të kalbet në shtëpinë e tij dhe nuk e varrosë atë nga sytë e njerëzve!" se ata bënë diçka. Me ngurrim të madh dhe nga një distancë të sigurt, bijtë e tij i hodhi ujë mbi trupin e tij,pastaj hoqi trupin e tij dhe e la atë me një mur në një pjesë të lartë të tokës jashtë Mekës dhe hodhën gurë mbi atë derisa ajo ishte e mbuluar tërësisht.

$ KAPITULLI 65 THREE REZOLUTAT

Si fragmentuar ushtria Koraysh u kthye në shtëpi, shkalla e humbjes së tyre të papritur dhe shkatërruese u bë e qartë për Koraysh. Çdo ditë, Koraysh pritur me padurim për të afërmve të tyre të kthehen apo të mësojnë nga të tjerët nëse ata e dinin nëse farefisin e tyre ishin të gjallë, të vdekur ose të çohet në robëri.

Ajo ishte frikë, nga hierarkia e mbetur Koraysh, se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) do të mësojnë më shpejt se njerëzit e Mekës janë prekur thellësisht nga disfatës së tyre, dhe pikëllimin e goditur, kështu që një takim u mbajt në Shtëpinë e Kuvendit.

Është propozuar që askush nuk duhet të bëjë një çështje të hapur për pikëllimin e tyre dhe në një përpjekje për ta bërë çështjen të duket dritë, këshilli i prijësve ranë dakord se Koraysh duhet të shtyjë dërgimin e parave shpërblim për të liruar vëllezërit e tyre. Si një çështje të kapadaillëk në mbështetje të kësaj rezolute, babai amr e thërrisninout, "A duhet të humb dy herë! Ata kanë vrarë Handhaleh, tani duhet të paguajnë për shpërblim e Amr! Le të qëndrojë me ta, ata mund të mbajnë atë për aq kohë sa ata dëshirojnë!"

Në takim gjithashtu u ra dakord se fitimi nga shitja e mallrave të karvanit do të shpenzohen për rindërtimin ushtrinë e tyre. Konsensusi ishte se ajo duhet të jetë më e madhe, më mirë të pajisura dhe më i fuqishëm se kurrë më parë dhe që tani e tutje gratë e tyre popullore duhet të shoqërojë ata në luftëpër të inkurajuar ata. U ra dakord gjithashtu për të dërguar mesazhe për të gjithë aleatët e tyre në të gjithë gjatësinë dhe gjerësinë e Arabisë, duke shpjeguar se pse, sipas mendimit të tyre, ata duhet të bashkohen me ta kundër Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem).

THE BREAKING E ZGJIDHJES

Për shumicën e Koraysh fisit, çështje të shtyjë dërgimin shpërblim për të dashurit e tyre kanë provuar shumë e vështirë, kështu që ata thyen rezolutën e dërguar fiseve tjerë në Medinë për të siguruar lirimin e tyre.

JUBAIR, BIRI I Mutim

Xhubejr, i biri Mutim kishte qenë dërguar në Medinë peng kushëririn e tij dhe dy aleatët e fisnore. Para dhe pas takimit me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), Xhubejr kishte një shans për të enden nëpër Medinë, ku ai pa komunitet të vogël të muslimanëve do lidhje me biznesin e tyre të përditshme, ndarjen, dashurdhe kujdesen për njëri-tjetrin në një mënyrë që ai nuk e kishte parë as përjetuar më parë. Nuk ishte një frymë e unitetit, një ndjenjë e qetësisë, përkushtimi ndaj Allahut dhe dashuria e madhe për të Dërguarin e Tij kudo që ai shkonte.

Kur ai u takua me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai i tha atij se pse ai kishte ardhur në Medinë, pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka folur me fjalë të buta dhe i tha atij se në qoftë se i ati i tij kishte qenë i gjallë dhe të vijnë për të shpërblim tyre ai nuk do ta kishte pranuar atë, por ai do të kishte lëshuartyre pa shpërblim.

Si ditës venitur dhe u ngrys, Xhubejr shikuar besimtarët të bëjnë rrugën e tyre në xhami për të ofruar namazin akshamit. Xhubejr ndjenë të tërhequr në xhami, por nuk ka hyrë edhe pse dëgjoi lutjet nga jashtë.

Atë mbrëmje, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) recitoi kapitullin "malin" e cila paralajmëron në se është fillimi i Ditës së Gjykimit, pasojat e saj, si dhe ndëshkimin e zjarrin e ferrit për ata që përgënjeshtrojnë atë. Kapitulli pastaj shpjegon kënaqësitë e xhennetit me qetësinë e tij dhe të pasur,shpërblime pambarim. Xhubejr dëgjuar se All-llahu sfidon njerëzimin me aftësinë e tij për të krijuar dhe pastaj tërheq vëmendjen për paaftësinë e njerëzimit për ta bërë këtë:

"Ose, u krijuan nga hiçi?

Apo ishin ata krijuesit e tyre?

Apo, mos ata i krijuan qiejt e tokën?

Jo besimi i tyre nuk është i sigurt!

Ose, janë thesaret e Zotit tënd në mbajtjen e tyre?

Apo, ata janë kontrolluesit? "

Kurani 52: 35-37

"Po ti lëri ata derisa të ballafaqohen në ditën e tyre në të cilën ata do të jetë i shushatur.

Ditën kur dredhia e tyre nuk do ta lirojë atyre një gjë,

dhe ata nuk do të ndihmohen.

Për mizorët nuk është me të vërtetë, një dënim para kësaj,

por shumica e tyre nuk e dinë.

Dhe të jetë i durueshëm nën vendimin e Zotit tënd,

me siguri, ju jeni para syve tanë.

Dhe do ta lartojë me falënderim Zotin tënd, kur ju lindin,

dhe lartësojë Atë natën

dhe në rënie e yjeve. "

Kurani 52: 45-49

Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka arritur fjalët:

"Dhe të jetë i durueshëm nën vendimin e Zotit tënd,

me siguri, ju jeni para syve tanë.

Dhe do ta lartojë me falënderim Zotin tënd, kur ju lindin,

dhe lartësojë Atë natën

dhe në rënie e yjeve. "

Xhubejr tha më vonë se ajo ishte atëherë se drita e besimit që ishte mbjellë në zemrën e tij. Megjithatë, ai e vuri atë në një anë për tani, si pikëllimit që ndjente për dajën e tij të dashur Tu'aymah, i vrarë nga Hamza gjatë Bedrit konsumuar atë sepse nuk ka pasur, sipas mendimit të tij, një çështje e nderit të zgjidhet.

THE Shpërblim prej Waleed

Waleed, kryetar i Makhzum ishin vrarë në fushën e betejës dhe të birin e tij më të ri, po ashtu me të njëjtin emër, ishte zënë rob dhe i dha Abdullahut, birit Jahsh dhe disa prej shokëve të tjerë për shpërblim.

Waleed kishte dy vëllezër të tjerë, një gjak të plotë dhe gjysma tjetër, dy prej të cilëve kanë bërë udhëtimin e tyre në Medinë për të paguar për lirimin e tij. Kur vëllai i tij gjysmë, Khalid mësuar se Abdullah do të pranojë jo më pak se katër mijë dirhemë, ai ishte i gatshëm të paguajë një sasi të tillë të madhe. Hisham, gjaku i tij i plotëVëllai i qortoi duke thënë: '' Në të vërtetë, ai nuk është i biri i nënës sate! " Për këtë arsye, Khalid ndjeva turp dhe ranë dakord që të paguajë shumën. Megjithatë, para se u arrit marrëveshja përfundimtare, Abdullah ishte këshilluar se ai duhet gjithashtu të kërkojë për pallto babait të tyre të vdekur, e forca të blinduara dhe armë. Kur Khalid mësuarkëtë, ai shprehu edhe një herë për ngurrimin me pasurinë e babait të tij, por Hisham bindi atë për të pjesë me ta dhe kështu forca të blinduara dhe armë të ishin sjellë nga Meka në mënyrë që ata nuk mund të jenë më të përdoret kundër muslimanëve.

Shpërblim është paguar tashmë në mënyrë të plotë dhe të tre vëllezërit u nisën për në Mekë. Ata kishin udhëtuar për një kohë mjaft, kur ata ndjenë nevojën për të pushuar. Si vëllezërit morën pjesën tjetër të tyre, Waleed u largua dhe u kthye në Medinë, ku ai shkoi direkt tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe pranuan Islamin.Kur vëllezërit e tij u zgjuan, ata kërkuan për Waleed, pastaj vendosi të ndjekë gjurmët e tij që çoi ata përsëri në Medinë.

Pas arritjes së qytetit që ata kërkuan për vëllanë e tyre dhe në gjetjen e atë, Khalid i cili ishte tejet i zemëruar, kërkuan të dinë se pse ai i kishte lënë ta paguajë shpengimin dhe të dorëzohet forca të blinduara e atit të tyre, kur gjatë gjithë kohës që ai ka për qëllim të konvertohet në Islam dhe të qëndrojnë me Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem)në Medinë. Përgjigja Waleed ishte i drejtpërdrejtë, ai u tha atyre se ai nuk kishte dëshirë që njerëzit të mendojnë se ai kishte të konvertohet në mënyrë që të mos paguajnë shpërblim; kjo ishte një çështje nderi.

Unwisely, Waleed vendosi të kthehet në Mekë me vëllezërit e tij, në mënyrë që të sjellë sendet e tij në Medinë. Sapo arriti në shtëpi ai u burgos dhe u vu nën roje të rënda nga Ikrime, djali i Ebu Xhehlit, e xhaxhallarët e të cilit Ayyah dhe Salamah kishte përqafuar Islamin.

Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) mësuar për gjendjen e mjerueshme Waleed, ai e përfshiu atë në përgjërimet e tij së bashku me muslimanët e tjerë që ishin për të ardhur keq të mjaftueshme për të burgosur në Mekë.

UMAIR Dhe djali i tij

Zemrat e Ubajt nga fisi i Jumah, nipërit e tij Safwan dhe Umair, si dhe shumë të tjerë, nuk e kishte zbutur ndaj Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Mesazhi i tij. Ubeji kishte humbur vëllain e tij Umayyah si dhe mikun e tij të ngushtë Ukbe gjatë luftimeve. Ky mjerim, e shoqëruar meposhtërimin e humbur takimin në të cilin numri i tyre është shumë më i tejkaluan ato të Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e theksuar vetëm urrejtje dhe hidhërim të tyre.

Umair u ndien të poshtëruar më tej, pasi ai ishte tashmë e zhytur në borxhe dhe tani se djali i tij ishte zënë rob ai pritet që të ketë për të paguar një shpërblim. Umair e shumë duke u konsumuar me pakënaqësi dhe hidhërim në masën që ai ishte i përgatitur për të vdekur duke u përpjekur për të vrarë Profetin (salla Allahu alihiue sel-lem). Megjithatë, çështja e borxhit të tij ndaloi atë pasi ai nuk dëshiron të largohet nga dëshpëruan tij familjare.

Safwan, tjetër në suksesion të fisit të Jumah që vrasjes së babait të tij, i foli në fshehtësi për Umair. Ai i tha atij se, në qoftë se ai e kishte thënë, e vetmja gjë që mbajnë atë përsëri nga hipur për të vrarë Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte fakti se ai nuk dëshiron të largohet me familjen e tijvarfër, ai do të të mbajnë borxhin e tij, dhe në rast se çdo gjë duhet të ndodhë me të, ai do të shikojmë pas familjen e tij. Umair ishte i këndshëm dhe të dy Safwan dhe Umair betua kurrë të zbulojë marrëveshjen e tyre për të gjithë deri pas ngjarjes.

Umair u kthye në shtëpi për të përgatitur veten për udhëtimin dhe si ai mprehur shpatën, ai lyhet thikë e saj me helm dhe e vendosi me kujdes atë në myll pastaj i tha familjes së tij se ai ishte duke shkuar për në Medinë peng djalin e tij.

Kur ai arriti në Medine, ai e gjeti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ulur në xhami. Omar dyshuar menjëherë qëllimet Umair kur ai e pa atë të veshur me shpatën e tij dhe u tregoi disa prej ensarëve, të cilët ishin afër, për të shkuar dhe të ulen në afërsi të Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe të jenë tënë roje e tyre pasi ai ndjeu Umair ishte armiku i tyre; një person për të mos besuar.

Umair fshehur qëllimin e tij nën maskën e mirësjelljes dhe përshëndeti pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem), në mënyrë arabët zakonisht përshëndetur njëri-tjetrin. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj duke thënë: "All-llahu na ka dhënë një përshëndetje më të mirë se ky Umair, është" Paqe "i cili ështëpërshëndetja e njerëzve të Xhenetit. "

Pastaj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti në lidhje me natyrën e vizitës së tij, kështu që Umair i tha atij se ai kishte ardhur për shkak të djalit të tij, pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti se pse ai wore një shpatë. Papritur, Umair mallkuar shpatën, duke thirrur, "A ata na bërë ndonjë të mirë!"Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), i foli me butësi për të, duke i kërkuar: "Më tregoni mua vërtetën Umair, përse ke ardhur?" Umair përsëriti arsyen e tij, atëherë shumë për habinë e tij, Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e informoi atë fjalë për fjalë të bisedës ai dhe Safwan shkëmbyen në Mekë. Umairbërtiti: "Kush i ka thënë ju këtë, All-llahu ka qenë vetëm dy prej nesh të pranishëm! - askush tjetër" Pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha atij se Gabriel e kishte informuar atë e bisedës së tyre.

Umair qenë në frikë e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i tha: "Ne ju quajti një gënjeshtar, kur ju na solli lajme të Xhenetit, falënderimi i qoftë Allahut i cili më udhëzoi në Islam. Dëshmoj se nuk ka zot përveç All-llahut dhe se Muhammedi është i Dërguari i Tij. " Kjo ishte një kohë për falënderim dheProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti shokët e tij për të mësuar vëllain e tyre të ri në Islam si për t'u lutur dhe për djalin e tij të lirë.

Drita e udhëzimit kishte derdhur me siguri vetë mbi Umair. Diku pas, kur ai ishte më i ditur i Islamit, ai e pyeti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) për lejen e tij për t'u kthyer në Mekë në mënyrë që ai mund të tregojë familjen dhe miqtë e tij. Dhe kështu që ishte se Umair u bekua për të udhëzuar shumëi fisit të tij në Islam. Megjithatë, një herë shoku më i mirë i tij, Safwan refuzoi të ketë asgjë të bëjë me të dhe e shihte atë si një tradhtar.

I tillë ishte dashuria e Umair për Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) se ai nuk mund të mbajnë të jetë larg nga ai për muaj të gjatë dhe kështu disa pas kthimit të tij në Mekë, ai dhe familja e tij emigroi në Medinë.

THE Gjerdan E ZONJA Hatixhja

Lady Zejneb ishte martuar Al-si para Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte dhënë urdhër për të predikuar dhe si një dhuratë martese nëna e saj, Lady Hatixhja i dha të bijën e saj një gjerdan më të bukur, gjerdan e saj të preferuar, një të cilën ajo e veshur shpesh. I shkonte për shtati Lady Zejneb El-As nuk e kishteqenë në mesin e konvertuarve hershme në Islam dhe marrëdhëniet e tyre nuk ka qenë aq afër sa ai kishte qenë dikur.

Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) emigruan në Medinë, Al-As refuzuar për të lejuar atë për të migruar me motrat e saj dhe kjo ka shkaktuar që ajo të brengosen. Pastaj në ditët më të fundit, marrëdhënia e tyre ishte bërë edhe më të tensionuara, kur Al-Ashtu si me anën fisit shokët e tij për të luftuar kundër dashuri i sajBabai, dhe tani Al-As gjeti veten një robëri në Medinë.

Kur Lady Zejneb mësuar të kapjes së burrit të saj, ajo dërgoi necklance Lady Hatixheja e kishte dhënë atë, si pjesë e haraçit për të siguruar lirimin e Al-as '. Megjithatë, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kapur shikimin e gjerdan, ai menjëherë e njohur atë si të takonte një herë të shtrenjtë e tijGruaja dashur Hatixheja dhe lot kujtimi i dashur u rrit dhe rrodhi nga sytë e tij, pastaj butësisht u poshtë fytyrën e tij fisnike ai butë u tha shokëve të tij: "Nëse ju do të donte të saj le të ketë burrin e saj rob dhe kthimin shpërblim që ju mund të bëni kështu. " Sahabët e kuptuan rëndësinë egjerdan dhe u kujtua se Lady Hatixhja ishte nëna e tyre dhe personi i parë për të përqafuar Islamin. Ata ishin kapërcyer kështu me emocionet, se gjerdan, së bashku me shpërblim u kthyen në Al-As dhe ai ishte i lirë për t'u kthyer në Mekë.

Kur Al-As u kthye në Mekë, ai u tha Lady Zejneb se ajo dhe vajza e tyre e re Umama ishin të lirë për t'u bashkuar me të atin. Lady Zejneb ishte i kënaqur dhe filloi të bëjë përgatitjet për udhëtimin. Një ditë Hind, vajza Utbah i ka ndodhur të shoh paketimin e saj dhe e pyeti nëse ajo ishte lënë për në Medinë.Lady Zejneb ishte i sigurt nëse do të besimit e prapme, kështu që ajo u përgjigj me një përgjigje paqartë, edhe pse Hind ofruar për të dhënë paratë e saj, si dhe ushqime për udhëtimin.

Një muaj kishin kaluar tashmë që nga takimi në Bedër dhe kështu Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti Zejdi, birin Haritha s dhe një shoqërues në udhëtim në luginën e Yajaj, i cili shtrihet tetë kilometra jashtë Mekës, dhe të presin për Lady Zejneb dhe vajza e saj atje, atëherë shoqërojnë ato mbi Medinë.

Koha për të lënë kishte arritur, dhe kështu vëllai-in-ligjin e Lady Zejneb-së, Kenanije solli devenë e saj canopied për saj dhe pak Umama të shkojë dhe të udhëhequr në rrugën nga Meka me harkun e tij në dorë.

Kur Koraysh mësoi e nisjes Lady Zejneb, një grup prej tyre hipi pas saj dhe më në fund kapur deri me ta në një vend, që quhej Dhu TUVA. Habbar, djali i Al-Esved ishte i pari që afrohet dhe kërcënuar atë me armiqësi me ushtat e tij pasi ajo hipi në deve. Kenanije armatosur harkun e tij dhe filloi të bërtasë: "NgaAll-llahu, nëse ndonjëri prej jush vjen afër nesh unë do të vë një shigjetë me anë të tij! "Koraysh dinte Kenanije qenë me zell dhe u tërhoq. Menjëherë pas kësaj, Ebu Sufjani mbërriti me disa prijësve të tjerë Koraysh dhe e pyeti për të çarmatosur harkun e tij në mënyrë që ata mund të flisni gjëra gjatë, dhe Kenanije rënë dakord.

Ebu Sufjani e qortoi Kenanije për të marrë Lady Zejneb jashtë Mekës në mes të ditës për të gjithë për të parë dhe e pyeti se pse ai e kishte bërë një gjë të tillë. "A nuk e di ai situate dhe nuk mund të merret si një shenjë e mëtejshme e poshtërimit dhe dobësi nga ana e tyre?" pyeti. Ebu Sufjani i tha atij se ata vepruannuk duan të mbajnë të saj, por ajo duhet të kthehet deri në gjëra të vdekur poshtë dhe pastaj të lënë diskrete për t'u bashkuar me të atin.

Dhe kështu, Lady Zejneb dhe Kenanije u kthye në Mekë dhe ka pritur deri sa ishte koha e duhur, pastaj u nisën përsëri në udhëtimin e tyre në Yajaj ku kishte qenë dikur bërë marrëveshjet më shumë për Zejdin dhe shokut të tij të shoqërojë familjen e shenjtë për në Medinë.

THE MOSHUARIT Ansar DHE Ebu Sufjani

Në një përpjekje për të mos humbur fytyrën midis Koraysh, Ebu Sufjani vazhdoi të refuzojë për të dërguar të holla për shpërblim e djalit të tij. Megjithatë, gjatë sezonit të haxhit të vitit të ardhshëm, Ebu Sufjani konfiskuar dhe Ansar moshuarit në kthimin e tij në Medinë nga pelegrinazhi i tij dhe i dërgoi fjalë se ai nuk do ta liroj atëderi Amr u lirua. Kjo nuk ishte një akt i nderuar për të kapur një mënyrë të moshuar dhe pa hezitim Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ranë dakord për shkëmbimin dhe të dy ishin të ribashkuar me familjet e tyre.

SEVEN DITË PAS Bedrit

Ajo tani ishte muaji i Shevalit, kur lajmi arriti se fisi i Saleem të Ghatfan kishin planifikuar një sulm. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk humbi kohë dhe hipi me shokët e tij në një vend të quajtur Al Kudr të ngrejë një sulm të befasishëm. Megjithatë, fisi i Saleem kishte marrëLajmi për ardhjen e tyre dhe ikën me vrap duke lënë pas 5-100 deveve të cilat janë shpërndarë mes Shokëve si plaçkës së luftës.

$ KAPITULLI 66 FEJESA DHE MARTESA E ZONJA Fatima

Në vitin e dytë pas Migracionit, tani të referuara si Hixhretit 2, gjatë muajit të Dhul Hija, e cila barazohet afërsisht të kohës së krishterë 623/624, Lady Fatima, bija e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Lady Hatixhja , u martua me Aliun, Allahu qoftë i kënaqur me ta.

Lady Fatima tani ishte tetëmbëdhjetë vjeç dhe babai i saj kishte përmendur për familjen e tij, se ai mendonte Aliun, i cili kishte qenë i ngritur me të për shumë vite, por tani ka jetuar në një shtëpi shumë modeste në afërsi të xhamisë, do të jetë burri më i përshtatshëm për të. Megjithatë, çështja nuk ishte zgjidhur.

Lady Fatima nuk ishte pa suitors. Ebu Bekri dhe Omeri kishte të dyja ofruar dorën e saj për martesë, por Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) shtyu duke thënë se ai do të priste derisa Allahu ta sqaruar këtë çështje.

Disa javë pas takimit në Bedër, në të cilën Ali kishin luftuar aq trimërisht, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), sugjeroi që të Aliut se ai mund të doja të pyesni për dorë Lady Fatimesë në martesë. Ali kishte qenë shumë i trembur për të dalë përpara para se tani si ai ishte shumë i dobët dhe nuk e konsiderojnë veten të jenë tënë një pozicion për të ofruar Zonja e Fatima prikë të denjë dhe tërhoqi vëmendjen e Pejgamberit të tij. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte prekur nga përulësi Aliut dhe e pyeti, duke iu referuar një pjesë të blinduar ai kishte fituar në takimin e Bedrit, "Çfarë ke bërë me 'Al Hutaymiyah'?" Ali u përgjigj seai ende në pronësi të tij, pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë se ishte e mjaftueshme për prikë vajzës së tij.

Pasuria e kësaj bote Ali ishin vërtet dobët; të gjitha pasuritë e tij ishte pjesë e forca të blinduara, një lëkurë dele, dhe një pjesë të vjetër të leckë jemenas të cilën ai përdoret si një fletë. Megjithatë, tani që ai kishte marrë inkurajim nga Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai kërkoi Lady Fatimen dorën e saj në martesëprania e babait të saj. Ajo ishte e zakonshme në ato ditë për nuset-të-të, të mos përgjigjet shoqërues të saj, nëse ajo ishte e pranueshme për një propozim, kështu që Lady Fatima heshti dhe Ali dinte propozimi i tij ishte pranuar.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) thirri shokët e tij së bashku dhe u tha atyre martesës propozuar të Aliut të Fatimës. Ali nuk ishte i pranishëm në fillim të mbledhjes, por kur ai arriti, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) buzëqeshi dhe tha: "Allahu ka urdhëruar mua që të ju lejojnë të martohetFatima me një prikë prej 400 dirhemë argjendi, ju pranojnë? "Ali u përgjigj se ai pranoi.

Deri tani, disa shkolla e jurisprudencës islame e konsiderojnë heshtjen trembur një nuse të ardhshëm si një tregues i pranimit të një propozimi, në qoftë se propozimi ishte e papranueshme të saj se ajo do të bëjë të njohur.

A HOME për çiftin e bekuar

Një nga Ansar, Haritha, birit Baliqit, në pronësi shumë shtëpi dhe i kishte dhënë tashmë disa prej tyre për të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili pranoi ata me mirësjellje dhe më pas ia dha atyre në nevojë. Lady Fatima dinte bujarisë Haritha së, dhe e pyeti babanë e saj, nëse ajo mund të jetë e mundur përHaritha që t'u japë atyre një të tillë. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte e gatshme për të bërë presion mbi bujarinë Haritha, megjithatë kur Haritha mësuar të martesës së ardhshme Lady Fatimesë, ai shkoi menjëherë te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) duke thënë: "Çfarëdo që kam është jotja. By All-llahu,sa herë që ju të pranoni ndonjë nga shtëpitë e mia, kjo më jep kënaqësi më të madhe se në qoftë se unë ende në pronësi të tyre. "ofertë bujare Haritha u pranua dhe Ali me nusja-të-të e tij tani kishte një shtëpi që i pret ata.

THE DASEM

Si një dhuratë martese, Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dha vajzën e tij dhe Aliun një shtrat të endura prej fibrave Arkanda. Një dyshek lëkure mbushur me gjethe palme të butë, një ujë-lëkurë, dy grupe të mulli-gurë me të cilat për të bluaj grurin, dhe dy kupat enë prej argjile.

Dita e martesës erdhi dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) urdhëroi Bilali për të sjellë një anije të madhe gatim dhe të therë një deve në përgatitje për festën e dasmës. Pasi ushqimi ka qenë i përgatitur dhe i gatshëm për të shërbyer, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) patted Fatimen përkoka e saj. Mysafirët gëzueshme u ftuan për drekë në një grup, pasi tjetër si shtëpia ishte shumë e vogël për të akomoduar të gjithë në të njëjtën kohë, dhe të gjithë hëngrën derisa ata ishin të kënaqur. Tani që të gjithë kishin ngrënë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i bekuar atë që ka mbetur në tenxhere gatimdhe i dha udhëzime për atë që do të merren për gratë e tij me mesazhin se ata duhet të ushqyer të gjithë ata që vinin tek ata prej saj. Ajo ishte një rast shumë i lumtur dhe një kujtua edhe për një kohë të gjatë pas.

Lady Fatima dhe Aliu do të jenë të bekuar me tre djem, dhe dy vajza. Bijtë e tyre ishin Al Hasan, Al Husain dhe Mohsin i cili vdiq në foshnjëri. Vajzat e tyre ishin Ummu Kulthum dhe Zejneb.

$ KAPITULLI 67 "Kur ju jeni të prekur me fatin e mirë, kanë pse të mërziten"

Fisi hebre i Kaynuka kishte hyrë në një marrëveshje detyruese me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe nëpërmjet saj u dhënë shumë përfitime. Megjithatë, një pjesë integrale e marrëveshjes ishte që të mos aleat, as ndihmojnë jobesimtarët kundër Pejgamberit (salla Allahu alihiue sel-lem).

Në sipërfaqe, me përjashtim të disa taunts disa të vogla, çifutët dhe hipokritët shfaq të tolerojë muslimanët. Megjithatë, pakënaqësi të thellë-rrënjosura acaruar dhe hebrenjtë dëshiruar edhe më shumë për kthimin e ditëve të vjetra, edhe pse ata ishin mirënjohës për arabët idhujtarë.

Kur lajmi i fitores së Profetit mbi Koraysh në Bedër arriti në Medinë, hebrenjtë, hipokritët, dhe ata që kanë mbetur pagane ishin në gjendje për të fshehur zhgënjimin e tyre të madhe. Më të zhgënjyer ishin ato nga fisi hebraik i Kaynuka, banues në qytetin e Medinës, së bashku me të e tyreKushërinjtë nga fiset e Krayzah dhe An-Nadir që banonin në periferi të Medinës; të gjithë kishin shpresuar se Koraysh do të shpëtoj ata e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe pasuesit e tij.

Ishte gjatë kësaj kohe që Allahu zbriti ajetin e mëposhtëm se të dhënat dhe paralajmëroi Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe pasuesit e tij e këtyre ndjenjave të fshehura:

"O ju që besuat, nuk e marrin intimates me tjetër përveç tuaj.

Ata kursejmë asgjë për të shkatërrojnë ju, ata të etur për të ju të vuajnë.

Urrejtja e ka treguar tashmë veten nga gojët e tyre,

dhe atë që zemrat e tyre të fshehur është ende më i madh.

Në të vërtetë, Ne e kemi bërë të qartë për ju shenja, nëse ju i kuptoni.

Nuk jeni të dashur të tyre, dhe ata nuk duan që ju.

Besoni në tërë Librin.

Kur ata njohëm thonë, "Ne besojmë."

Por kur veçohen, ata kafshojnë majet e gishtrinjve në ju nga bujë.

Thuaj, "Die në zemërim tuaj! All-llahu është i dijshëm për atë që është në zemrat tuaja. "

Kurani 3: 118-19

Allahu gjithashtu tërhoqi vëmendjen e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe ndjekësve të tij në vijim, duke thënë:

"Kur ju jeni të prekur me fat të mirë, ata pikëllohen,

por kur e keqja që mund t'ju godasë, ata gëzohen.

Nëse jeni të durueshëm dhe të kujdesshëm, dredhia e tyre nuk do të t'u dëmtojë aspak.

All-llahu e përfshin atë që bëjnë ata. "

Kurani 3: 120

Allahu gjithashtu zbritur ajete të cilat u lejohen Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem), për të kundërvepruar aktet e tradhtisë me drejtësi dhe udhëzime se si kundërshtarët e tij duhet të trajtohen në qoftë se ata duhet të anojnë kah paqja, duke thënë:

"Në qoftë se keni frikë tradhtinë nga ndonjë nga aleatët tuaj,

ju mund të shpërndajë në mënyrë të barabartë me ta.

All-llahu nuk i do të pabesë. "

Kurani 08:58

"Në qoftë se ata anojnë kah paqja, ano edhe ti kah ajo,

dhe të vënë besimin tuaj në All-llahun.

Vërtet, Ai është dëgjuesi, i dijshmi. "

Kurani 8:61

Në ndërkohë, shumë për kënaqësinë e Koraysh, ata e kuptuan se kishin aleatë të papritura në Medinë, për çdo kohë një karvan hebre arriti në Mekë, ata sollën lajmin e lëvizjeve të Profetit. Dhe kështu që ishte se Judenjtë filluan të thyer traktatin, ashtu si valët e detit butësisht shkatërrojë një grumbull gurëshe rërës mbi breg deri në asnjë mbetet.

$ KAPITULLI 68 VENDI TREGU nga fisi i KAYNUKA

Jo shumë kohë pas kthimit të Profetit nga Bedrit, Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) shkoi në vendin hebre tregut të Kaynuka ishte frekuentuar edhe nga myslimanët. Ai shpresonte se ngjarjet e raportuara gjerësisht e mrekullueshme e Bedrit mund të ketë prekur zemrat e Judenjve dhe bëri që ata të reflektojnë.

Ndërsa ai ecte nëpër vendin e tregut ai i ftoi ata në Islam dhe iu lut që të mos le zemërimi i Allahut të bjerë mbi ta si ai sapo kishte bërë mbi Koraysh. Megjithatë, ftesa e tij ra në vesh të shurdhër dhe dikush thirrur në kundërshtim, "Muhammedi, nuk duhet të mashtrohen nga këto rrethana. Ju luftuankundër njerëzve të cilët nuk e dinë se si për të luftuar; kjo është arsyeja pse ju jeni në gjendje të merrni më të mirë prej tyre! Pasha Allahun, në qoftë se ju bëni luftë për ne, ju së shpejti do të dini se ne jemi një forcë që të përballoj! "Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk i përgjigjet dhe u kthye në shtëpi.

THE FYERJES argjendari

Disa ditë pas refuzimit, një grua myslimane bëri rrugën e saj në të njëjtin treg dhe është fyer në mënyrë të urryer nga një argjendari i cili më pas i lidhur cepin e veshjes së saj në shpinë të saj në mënyrë që sa më shpejt që ajo u ngrit privatët saj u ekspozuar . Një Ansar ka ndodhur për të parë sjelljen e turpshme dhe erdhënpër ndihmën e saj. Fjalë të ashpra janë shkëmbyer e cila përfundimisht çoi në rrahje gjatë së cilës argjendari ra dhe u vra aksidentalisht.

Edhe një herë Judenjtë që kishin rënë dakord që çështjet e tilla duhet të silleshin para Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), që do të zgjidhet, hodhi marrëveshjen e erës dhe të përgatitur për të luftuar kundër muslimanëve.

THE Fortesave të KAYNUKA

Shumë vite më parë, jo shumë larg nga vendi i tyre të tregut Judenjtë kishin ndërtuar fortesa për të mbrojtur veten e tyre në kohën e fatkeqësisë. Këto fortesa ishin së shpejti të bëhet një zgjua të aktivitetit, me dispozitat e armëve u dorëzuar me të gjitha mjetet e mundshme në dispozicion. Sapo furnizimet janë dorëzuarse hebrenjtë rrethuar veten brenda. Të Fiset e Kaynuka regjistruan dy herë atë të muslimanëve të cilët luftuan në luftën e Bedrit.

Ajo ishte e shtunë, 15 Sheval 2H, kur lajmi i qëllimit të Kaynuka arriti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai i mblodhi njerëzit e tij, i rrethuar me fortesa, dhe pastaj dërgoi fjalë atyre kërkuar një dorëzim pa kushte.

Gjatë kësaj kohe thirrja për t'u ngritur kundër Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) arriti në veshët e prijësit jobesimtarë e fisit Khazrajite. Abdullah, biri i Ubej ishte një hipokrit, i cili pretendonte se ai ishte konvertuar në Islam ka filluar për të kujtuar njerëzit e tij për miqësinë e tyre me çifutët.Megjithatë Ubade, një kryetar mysliman, ishte e shpejtë për të kujtuar atij se pakti kanë bërë me të hebrenjve në vitet e shkuar nuk ishte ekzistente. Ubade vërejtur shrewdly dhe tërhoqi vëmendjen birin e Abdullah Ubej për faktin se çifutët kishin thyer paktin e tyre me fisin e tyre, në preferencë për njërën bërë meProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem). Fjalët Ubade ishin efektive dhe Abdullah, bir i Ubej i braktisur qëllimin e tij për të shkuar në ndihmë të hebrenjve.

SURRENDER DHE NXJERRJA

Dy javë kaluan, dhe fiseve të Kaynuka mbetën të rrethuar në fortesat e tyre. Ashtu si Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka pritur për përgjigjen e Kaynuka-së, Abdullah, i biri i Ubej kërkuar atë në një mënyrë armiqësor. Kur ai e gjeti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai atë e kërkoi,"Muhamedi, trajtojnë aleatët e mi të mirë!" Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk pranoi të komentojë dhe u largua prej tij, pas së cilës djali i Abdullah Ubej i kapi nga qafa e parzmoren e tij. Shprehja e fytyrës së Profetit ndryshoi dhe ai i kërkoi atij për lirimin e të mbajë të tij. Abdullah u betua seai kurrë nuk do ta bëjë këtë deri sa ai mori një premtim nga Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), atëherë ai kërkoi të dijë nëse do të ishte qëllimi i tij për të vrarë hebrenjtë. Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), e informoi atë se ai kurrë nuk kishte qenë qëllimi i tij, por ajo ishte që të kursejë jetën e tyre. Megjithatë,ai e informoi atë se ata ishin për të dëbohen dhe pronat e tyre të konfiskuara. Ai pastaj tha Abdullahut se në qoftë se ai dëshironte ta bëjë këtë, ai mund të shoqërojnë ata kudo që ata dëshironin që të zhvendosen. Abdullah pranuar vendimin e Profetit dhe i dërgoi fjalë të aleatëve të tij, duke i informuar ata për fatin e tyre dhe pastaj të shoqëruarnga Arabia në një qytet të quajtur Azru'a në Siri.

Sa për pronat e tyre të konfiskuara, ata ishin të pasuruar në masë të madhe arsenalin mysliman, pasi Kaynuka ishin farkëtarët shumë të aftë dhe shumë veshjet e nevojshme të postës dhe të armëve ishin midis plaçkës.

@ Ka'b, BIRI I Ashraf

Jude, Ka'b, bir i Ashraf i, i cili kishte përdorur jo vetëm për pasurinë e tij ndaj Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), por më shumë kohët e fundit përbëhet një poemë që ka shërbyer për të ndezur dhe të karburantit emocionet e Koraysh, tani shkruan një poemë si ai hipi mbi retë e tij turp. Këtë herë megjithatë, ajo nuk ishte në lavdërimi Koraysh, ajo ishte një poemë e shkruar në shije jashtëzakonisht të dobët se jo vetëm që degraduar gratë muslimane, por fyer ato.

Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e mësoi Ka'bs vazhdoi sjelljen e turpshme dhe e paragjykimeve ai urdhëroi që nëse ndonjë musliman duhet të vijnë të gjithë atë, ata duhet të vrasin atë. Ka'b megjithatë, nuk ishte kthyer në Medine dhe të zgjedhur për të jetuar në një lindje kalasë jug të Medinës, përtej shtëpive tëfisi i Beni en-Nadir.

Muhamedi, biri Maslama mori në sfidën dhe e pyeti Profetin (salla Allahu alihi ishte selam) nëse do të ishte e lejueshme për të që të mashtrojnë Kab, dhe u tha se ishte. Muhamedi, biri Maslama shkoi në Kabit dhe i tha atij, "njeriu (duke iu referuar Profetit) kërkon lëmoshë prej nesh, dhe është shqetësuesene, kështu që unë kam ardhur për të marrë hua diçka nga ju. "Ka'b bërtiti:" Pasha All-llahun, ju së shpejti do të bëhet lodhur e atij njeriu! "Muhamedi, tha se djali Maslama së," E pra, tani ne e kemi ndjekur atë, ne nuk bëjmë duan ta lënë atë nëse dhe derisa të shohim se çështja do të dal. Ne duam që ju të na japë një çift të devengarkesa e ushqimit. "Ka'b dakord, por kishte një kusht për të bërë duke i thënë:" Jam dakord, por në kthim ju duhet collator diçka për mua. "Biri Maslama e pyeti:" Çfarë do të keni nevojë? "Ka'b u përgjigj," collator gratë tuaja për mua. "Ai u përgjigj:" Si mund të collator gratë tona për ju, kur ju jeni më të bukur eArabët? "Ka'b pastaj tha," Epo, collator bijtë tuaj për mua. "Për këtë, bir Maslama u përgjigj," Nëse ne do të bëjmë në mënyrë që ata do të poshtërohet nga popujt thënë se "ju keni qenë kolateral për çmimin e një çifti e ngarkesave deve të ushqimit ", dhe se do të na turpëro, por ne jemi të përgatitur për collator armët tona për ju"dhe i cili doli të jetë e pranueshme. Ishte koha që të largohej dhe i biri i Maslama tha se ai dhe shokët e tij do të kthehen tek ai.

Në natën e 14 Rabi'1 3H, birit të Muhamed Maslama dhe Ebu Na'ila cili ishte gjiri vëllai Ka'bs së bashku me djalin e Abbad Bishar së, Harith bir i Evs, dhe djali i Ebu Abs jabr u kthyen. Ka'b ftuar djalin Maslama s dhe Ebu Na'ila në fortesën e tij dhe pastaj zbriti bashkë me ta. Pasi ata ishin duke shkuar jashtëGruaja Ka'bs tha: "kam dëgjuar një zë sikur gjaku i rënë nga ai." Ka'b qortoi atë duke thënë, "Ata janë askush tjetër se vëllai im dhe vëllai im të nxisë Abu Na'ila, dhe një njeri bujar duhet të përgjigjet edhe për një vizitë të natës, madje edhe nëse ai do të ftohen për të vrarë!"

Paraprakisht, djali Maslama kishte thënë shokëve të tij, "kur të vijë Ka'b, unë do të prek flokët e tij sikur që mban erë atë, dhe kur ju shihni se unë kam pushtuar e kokës së tij, të goditur atë." Një distancë të shkurtër larg birit të kalasë Maslama i tha Ka'b, "Unë kurrë nuk kam ndjeu një parfum të mirë se sa ajo që jujanë të veshur. "u përgjigj Ka'b:" Po me të vërtetë, unë kam me vete një mësuese që është gratë më të parfumuar e Arabisë. "Pastaj djali Maslama kërkoi në erë kokën dhe Ka'b uli kokën e tij në mënyrë që ai të mund ta bëjë këtë . Jo më shpejt se djali Maslama kishte pushtuar prej kokës së tij shokët e tij kapën Kab dhe e vrau.

Gjatë sulmit, Harith u plagos dhe humbi shumë gjak, por, kur ata arritën në Medinë ata shkuan drejt Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të të treguar atë për suksesin e tyre. Me të parë plagën Harith-it, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) masazhin disa nga Salvia tij mbiplagë dhe me lejen e All-llahut është shëruar menjëherë.

Lajmi i vdekjes së Ka'bs u përhap me shpejtësi në të gjithë Medinës dhe ato synimet e të cilëve ishin të shpëtoj veten e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe pasuesit e tij ishin, për momentin në mëdyshje për të marrë veprime të mëtejshme.

$ KAPITULLI 69 BETIMI I Ebu Sufjani DHE INCIDENTI I SAWIQ

Kur lajmi i vdekjes Ka'bs arriti në Mekë, Ebu Sufjani ishte edhe më e vendosur për të marrë hak dhe të betuar se nuk do të lahet, derisa ai kishte udhëhequr një sulm kundër Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), sepse në mesin e motiveve Ebu Sufjani ishte se vlerësim të Koraysh mes Arab tjeraFiset ishte në një qëllim ishte të gjithë kohën e ulët dhe Ebu Sufjan në ri-vendosjen e pozitën e tyre të mëparshme.

Ajo tani ishte Dhul-Hixheh 2H, dy muaj pas Bedrit. Në një gjendje të zemërimit të Ebu Sufjani mbledhur dyqind burra nga mbeturinat e ushtrisë Koraysh dhe e la Mekën me anë të Nexhdit. Pas shumë ditësh udhëtojnë ata arritën një burim uji në afërsi të malit Thayb, e cila shtrihet jashtë Medines dhe atje ai urdhëroiushtria e tij për të arritur në kamp.

Si errësira afrua dhe muslimanët ishin në namaz në Xhaminë, Ebu Sufjani ventured në Medinë dhe i drejtohen për në shtëpinë e një çifuti të quajtur Huzaz, birin Akhtab s, dhe shpalli veten si ai trokiti në derë. Huzaz mori lemeri dhe refuzoi të hapte derën, kështu që Ebu Sufjani e bëri rrugën e tij për tëShtëpia e Shalom, birit Mishkam i cili ishte jo vetëm një shef, por edhe bankier i fisit hebre i An-Nadir. Këtë herë ai u bë më i mirëpritur, Shalom ftuar atë në shtëpinë e tij, argëtuan atë me ushqim dhe verë pasi ai mendoi arsyen e vizitës së Ebu Sufjanit dhe ishte i etur për të ndihmuar atë të arrijë tijqëllimi.

Më vonë atë natë, Ebu Sufjani u kthye në kampin e tij dhe e bëri një parti e njerëzve të tij në periferi të Medinës. Kur ata arritën Al Urayd, një periferi të Medinës, ata gjetën një Ansar dhe shoku i tij duke u kujdesur për pemë palme të rinj, pas së cilës ata sulmuan dhe i vrau, atëherë dogjën mbjellë rishtaszabel dhe u kthye në kamp.

Kur lajmi i Sahabëve martirizuan arriti në veshët e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai dhe shokët e tij hipi në ndjekje të agresorëve. Megjithatë, ajo ishte pa dobi, sepse me kthimin e Marauder së, Ebu Sufjani urdhëroi njerëzit e tij për të thyer kamp. Në nxitim e tyre për të thyer kampin atalënë disa qull elb të cilën e quajtën "Sawiq" pas, për kujtimet e Bedrit ishin ende shumë të freskëta në mendjet e tyre dhe ata nuk dëshirojnë të përballen me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) përsëri.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shokët e tij i ndoqi Ebu Sufjanin derisa ata arritën një vend të quajtur Karkaratu'l Kudr por Koraysh ishin askund në horizont dhe kjo ishte menduar kotë për të vazhduar më tej, kështu që ata u kthyen në Medinë. Incidenti u bë i njohur si incidentin e Sawiq.

DHEMBSHURIATHE Profetit dhe mëshirë ndaj një beduin

Allahu nderon gradën dhe statusin e Profetit tonë të dashur (salla Allahu alihi ue sel-lem) duke thënë:

"Ne nuk kemi të dërguar (Profeti Muhamed)

përveç si mëshirë për të gjitha botët ".

Kurani 21: 107

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kurrë, nuk pranoi kurrë apo edhe kanë hezituar për të dhënë asgjë larg. Edhe kur ai kishte asgjë në të gjitha për të dhënë, ai do të tregojë Pyetësi për të shkuar në një nga tregtarët në qytet, blej çdo gjë që ai e nevojshme, dhe kanë akuzuar në llogarinë e tij. Sapo ai ishte në një pozitëpër të zgjidhur çështjen që ai bëri kështu.

Një ditë si Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte me shokët e tij një beduin erdhi tek ai dhe e pyeti për një dhuratë. Siç ishte zakon i tij, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) buzëqeshi dhe i dha beduini një dhuratë dhe i pyeti: "A kam qenë e mirë për ty?" Beduin befas u përgjigj, "Jo, ju kenijo, ju nuk e keni bërë mirë. "Sahabët janë zemëruar nga mungesa e mënyrave beduini dhe ishin gati ta kapnin, por Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) tregoi atyre për të lënë atë vetëm, dhe shkoi në dhomën e tij.

Pak minuta më vonë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i kërkoi beduin për t'u bashkuar me atë, ka shtuar më shumë për dhuratën e tij, dhe e pyeti të njëjtën pyetje. Beduin ishte i kënaqur me dhuratë dhe u përgjigj: "Po, Allahu paguaj ty dhe familjen tuaj të mirë!"

Pastaj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha Beduini: "Çfarë ju tha zemëruar Sahabët e mi. Nëse ju pëlqen, thoni atyre se çfarë keni thënë vetëm në praninë time në mënyrë që çdo gjë që është mbajtur kundër jush në zemrat e tyre është hequr. " Beduin ra dakord dhe u kthye me ta, përsëriti atë që ai i kishte thënë tëProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), pastaj u largua.

Një kohë të shkurtër pas, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u kthye për të shokët e tij dhe tha: "Shembulli i këtij njeriu dhe vetë është si një njeri që ka një deve që mbylli larg prej tij. Por, kur njerëzit ndjekin pas ai, ajo vetëm e bën atë të iknin edhe më shumë. Pastaj pronari tregon popullinpër të lënë atë dhe e tij deve, duke thënë: "Unë jam më i mëshirshëm dhe më të mirë të saj se ti." Pastaj ai ecën në frontin e tij, merr disa plisat e poshtër, dhe drejton atë deri sa të vijë dhe të gjunjëzohet. Pastaj ai saddles atë dhe rritet ajo. Po të kisha të ju lejojnë të bëni atë që keni pasur një mendje, kur njeriu i foli, ju do të kenivrau atë dhe ai do të kishte hyrë në Zjarr. "

Mirësi të sinqertë dhe mirësia e Profetit, (salla Allahu alihi ue sel-lem), ka qenë gjithmonë i pranishëm, ai kurrë nuk e humbi durimin. Allahu e nderoi Profetin e Tij, (salla Allahu alihi ishte selam), duke përmendur atë me atributet e Tij, atributet e sinqeritetit, mirësisë dhe mëshirës.

THE Beduin DHE TREE MIMOSA

Është e paqartë se në cilën udhëtimin kjo histori ka ndodhur, por një ditë, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe disa nga shokët e tij po udhëtonin ata arritën një përruan, ku ata u takuan një beduin. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti se ku po shkonte dhe beduin u përgjigj se aipo kthehej në familjen e tij. Pastaj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti: "A dëshironi diçka që është e mirë?" "Çfarë është ajo?" pyeti beduini. "Kjo është që ju të dëshmoni se nuk ka zot tjetër përveç Allahut dhe se Muhamedi është i druajtshëm Tij dhe i Dërguari i Tij." Beduin e pyeti, "Kushdo të dëshmojnë për atë që thoni? "Mbasi Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë," Kjo pemë mimozë. "Pa hezitim pemë çrrënjosur veten dhe arriti shuffling të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Profeti ( salla Allahu alihi ue sel-lem) i kërkoi pemë të dëshmojë përvërteta pas së cilës të konfirmojnë vërtetësinë e çështjes tri herë pastaj u kthye në vendin e saj.

THE Biri i Ebu Talha

Djali i ri Ebu Talha kishte marrë shumë të sëmurë dhe familja u bë shumë i shqetësuar për gjendjen e tij.

Pjesa më e madhe pasi ai do të pëlqente, Ebu Talha nuk ishte në gjendje për të qëndruar në anën e birit të tij gjatë gjithë kohës dhe kishte larguar nga shtëpia për të marrë pjesë në një çështje të caktuar, dhe kjo ishte gjatë kësaj kohe që engjëjt u larguar shpirtin e dikujt të vogël. Nuk ishte trishtim të madh në shtëpi dhe nëna e tij, Umm Sulejm kërkoi vazhdimin e sajfamilja të mos flasin për këtë çështje Ebu Talha, derisa ajo e kishte bërë këtë.

Atë mbrëmje kur Ebu Talha u kthye, ai e pyeti gruan e tij në lidhje me djalin e tij pas së cilës ajo u përgjigj: "Ai është më i vendosur se ai ishte," dhe i dha atij ushqimin e tij në mbrëmje. Pasi ai kishte ngrënë, ata fjetur së bashku, atëherë ajo e thyen lajme për atë të butë, duke thënë: "Ebu Talha, më thoni, nëse dikush jep diçka për një tjetërdhe më pas kërkon të kthehet, do huamarrësi të jetë e drejtë të japë atë që është huazuar? "Ebu Talha u përgjigj:" Jo ", pas së cilës ajo me zë të ulët tha:" Pastaj shpresë për shpërblimin tuaj nga All-llahu për atë që ka kaluar djalin tënd. "Ebu Talha u mërzitur dhe tha, "Ti më mbajtën në injorancë rreth djalit timkusht deri pas kishim qenë së bashku! "

Mëngjesin e ardhshëm, Ebu Talha shkoi te i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i tha atij se çfarë kishte ndodhur, me ç'rast Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti, "ju dhe gruan tuaj Ishin së bashku natën e kaluar?" Ebu Talha u përgjigj se ata kishin qenë. Profeti (salla Allahu alihiue sel-lem), ngriti duart e tij në lutje, duke thënë: "O Allah, bekoji ata të dy."

Kur fëmija vdiq Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ishte selam) do të thonë: "Kur një fëmijë i një adhurues i All-llahut vdes, Allahu pyet nga engjëjt e Tij," A keni marrë në paraburgim tuaj shpirtin e fëmijës së adhuruesit e mia? " Ata përgjigjen, "Po." Pastaj ai pyet: "A keni marrë në paraburgim lulee zemrës së tij? ' Ata përgjigjen, "Po." Pastaj ai pyet, "Atëherë çfarë ka thënë adhuruesi e mia?" Ata përgjigjen, 'Ai vlerësoi Ty dhe dëshmuan se Allahut i përkasim dhe Atij do kthehemi. " Me këtë All-llahu thotë: "Ndërtimi per adhuruesit e mia një rezidencë në Xhennet dhe atë emër të Dhomës së falënderuari."

Ummu Sulejm ishte bërë shtatzënë në natën ajo humbi djalin e saj dhe nëntë muaj më vonë, pasi ata po ktheheshin me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) nga një udhëtim, kontraktimet Umm Sulejm filloi. Ajo e dinte se nuk do të jetë e gjatë para se foshnja e saj arriti, kështu që Ebu Talha ndenji me Elizabetën ndërsaProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), vazhdoi rrugën për në Medinë, e cila ishte vetëm një pezullon pak larg.

Ebu Talha kishte qenë gjithmonë të shqetësuar për të shoqëruar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), pa marrë parasysh se ku shkoi ai, kështu që ai lut Allahut duke thënë: "O Zot, Ti e di që unë jam i etur për të shkuar me Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem ) kudo që ai shkon dhe për të qenë me të pas kthimit të tij, tani unë jam arrestuarsi ju shihni. "Sapo ai u lut se Umm Sulejm i tha:" Ebu Talha, unë nuk ndjeni dhimbje, le të vazhdojnë. "Kështu që ata vazhduan dhe kur ata arritën në Medinë ajo lindi një djalë.

Ebu Talha e mori djalin e tij të mitur të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili emrin e tij Abdullah, atëherë ai përtypur mbi një datë, të vendosur disa në gojën e foshnjës dhe u lut për bekimet mbi fëmijën. Abdullah ishte me të vërtetë një fëmijë shumë i bekuar, kur ai u rrit ai kishte nëntë djem dhe secili prej tyre ishte në gjendjeta lexojnë Kuranin përmendësh.

THE Fund të vitit të hixhretit DYTË

Viti i dytë pas migrimit u tërhequr në një fund. Ajo kishte qenë një vit i dy lumturi dhe trishtim. Në të Allahu kishte dërguar poshtë urdhër për të luftuar mosbesimtarët, kur provokoi, dhe i kishte dhënë fitoren muslimanëve mbi jobesimtarët në Bedër.

Ajo ishte gjatë atij viti drejtimin e Kiblës kishte ndryshuar nga Jeruzalemi për në Mekë dhe Lady Rukiyah, Allahu qoftë i kënaqur me të, vdiq dhe motra e saj më e re, Lady Fatima Ali ishte martuar.

All-llahu i kishte dërguar edhe poshtë dy obligime të reja. Detyrimet të cilat ishin të përbëjnë dy shtyllat e Islamit; domethënë, agjërojnë gjatë muajit të Ramazanit me bamirësinë e saj të detyrueshëm prej 2.5% të dikujt hënor kursimeve vjetore në fund të muajit për ata meritave në nevojë.

Lidhur me Fast, Allahu thotë:

"O ju që besuat, agjërimi është dekretuar për ju

sikurse që ishte obligim për ata që ishin para jush, ndoshta ju do të jetë i kujdesshëm.

(Fast) një numër të caktuar të ditëve, por nëse ndonjëri prej jush është i sëmurë

ose në udhëtim, le atë (të shpejtë), një numër i ngjashëm i ditëve më vonë;

dhe për ata që nuk janë në gjendje (të shpejtë),

ka një shpërblim - Ndjenja e një personi nevojtar.

Kushdo që vullnetarët të mirë, ajo është e mirë për të;

por të shpejtë është më mirë për ju, nëse jeni që e dini.

Muaji i Ramazanit është muaji në të cilin Kurani është zbritur,

një udhëzim për njerëzit, dhe ajetet e qarta të udhëzimit dhe kriter.

Prandaj, kushdo që prej jush dëshmitarëve muaj, le të agjërojë.

Por ai që është i sëmurë ose në udhëtim do të (të shpejtë) një numër i ngjashëm (i ditëve) më vonë.

All-llahu dëshiron lehtësim për ju, e nuk dëshiron vështërsim për ju.

Dhe që të plotësoj numrin e ditëve dhe të lartësojë Allahun që e ka udhëzuar ju

në mënyrë që ju të jeni falënderues. "

Kurani 2: 183-185

dhe në lidhje me bamirësinë e obligueshme Allahu thotë:

"Bamirësinë e obligueshme do të jetë vetëm për të varfërit dhe nevojtarët,

dhe për ata që punojnë për të mbledhur atë, dhe për të ndikuar në zemrat (të besimit),

bleve robër, dhe debitorët në rrugën e All-llahut

dhe udhëtar varfër.

Është një detyrim prej Allahut. All-llahu është më i dijshmi, i urti. "

Kurani 9:60

DrejtorëtTHE E ISLAMIT

Në një moment gjatë atyre viteve të para pas migrimit engjëlli Gabriel u dërgua nga Allahu ndaj Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), për të përfunduar me parimet e besimit islam.

Omar, i biri Hattabit i lidhur me rastin, kur ai dhe disa nga shokët ishin ulur me Profetin e Shenjtë (salla Allahu alihi ue sel-lem) një Inquirer panjohur papritmas arriti. Omar përshkroi atë si të kesh rroba të bardha dhe të shkëlqyeshëm jet flokë të zeza, por nuk kishte asnjë shenjë të udhëtojnë whatsoevermbi të.

Inquirer u ul para Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe gjunjët e tyre të prekur. Ai i vendosi duart mbi kofshët e tij dhe e pyeti, "Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), më trego për Islamin." Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj: "Islami është që ju të dëshmonise nuk ka zot tjetër përveç All-llahut, dhe se Muhammedi është i Dërguari i Tij, dhe që të falin namazin, japin zeqatin (2.5% e dikujt vjetore kursimeve hënor), agjërojnë muajin e Ramazanit, dhe të bëjë haxhin në Shtëpinë ( Qabja në Mekë) në qoftë se ju mund ta përballojë atë. "

Sahabët ishin të befasuar për të dëgjuar vizitor tyre konfirmojnë saktësinë e përgjigjes së Profetit duke thënë, "Kjo është e saktë." Atëherë Inquirer tha: "Më trego në lidhje me besimin (iman)." Për këtë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj: "Ai është që ju të besoni në All-llahun, engjëjt e Tij, Librat e Tij, i tijDërguarit, Ditën e Fundit, dhe që ju të besoni në Planifikimin e Shenjtë. Përsëri Inquirer tha, "Kjo është e saktë, tani më tregoni për përkryerje (Ihsan)." Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj: "Kjo është që ta adhuroni All-llahun sikur ju jeni duke parë atë, dhe në qoftë se ju nuk e shihni Atë, e di seAi është shikuar ju. "Dhe Inquirer konfirmoi saktësinë e përgjigjes.

Pastaj Inquirer pyeti: "Më trego për Orën e Gjykimit." Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj: "Ai i cili është duke u kërkuar nuk di shumë në lidhje me atë se ai që e kërkon." Pra Inquirer e pyeti: "Më trego për disa nga shenjat e qasjes së saj." Për këtë Profeti (salla Allahu alihiue sel-lem) u përgjigj: "Robi femër do të lindë për të zotëruar e saj, dhe e zhveshur-katërkëmbëshe, lakuriq, pa para dhive-herders do të jetojnë me arrogancë në pallate të larta." Dhe Inquirer konfirmoi saktësinë e përgjigjes përsëri.

Duke kërkuar këto pyetje Inquirer nis dhe Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) u kthye për Omar dhe e pyeti: "Omar nuk e dini se kush ishte Inquirer?" Omar u përgjigj: "Allahu dhe i Dërguari i Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem) e di më së miri." Pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem)i tha atij, "Ishte Xhibrili i cili erdhi për të mësuar ju fenë tuaj."

THE GHATFAN INCIDENTI

Ajo po i afrohej muajin e Sefer në vitin e 3 pas Migracionit, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka marrë lajmin se fiset e Tha'labah dhe Muharib kishte lidhi së bashku qëllimin mbi bastisjen tokë bujqësore e Medinës. Me këtë lajm shqetësues Profetit (salla Allahu alihiue sel-lem) të çojë 4-100 dhe pesëdhjetë kalorësia dhe këmbë ushtarët për të marrë pjesë në këtë çështje pasi la Othman, birin Affan-it në krye të Medines gjatë mungesës së tij. Si rode jashtë kanë kapur një beduin, që përqafuan Islamin dhe e ofruar për të vepruar si një udhëzues për ushtrinë.

Armiku që kishin qenë plot me kapadaillëk dëgjuar qasjes së Profetit dhe bëri një tërheqje të nxituar për sigurinë e maleve dhe nuk kishte asnjë angazhim, dhe kështu Pejgamberi dhe shokët e tij e zuri gjumi në DHI Amr për muajin Sefer.

$ KAPITULLI 70 LADY Hafsa, e bija e Omar

Hafsa ishte bija e Omerit dhe ndër të paktët që ishin shkolluar. Kur Khunays kthye nga migrimi i tij në Abisini disa vjet më parë, ajo e kishte martuar atë, por martesa është e destinuar të jetë e shkurtër jetuar si ai kishte qenë kohët e fundit dëshmor në luftën e Bedrit dhe u brengos për Omar për të parë vitin e tij të tetëmbëdhjetëvajza e vjetër vetëm.

Gjatë vitit të dytë pas Migracionit, Othman, një mik i Omerit, kishte humbur gruan e tij të dashur Lady Rukiyah, bijën e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), në mënyrë Omar propozoi që ai mund të donte të martohet me vajzën e tij Hafsa. Kur Othman tha Omer se ai nuk dëshiron të rimartohet për momentin,ai ishte i zhgënjyer dhe ndiheshin të lënduar disi me përgjigjen e tij.

Omar, siç është rasti i të gjithë etërit, ishte në ankth për të siguruar një martesë të mirë për vajzën e tij kështu që ai iu afrua një nga shokët e tij të dashur, Ebu Bekrit. Përgjigja e Ebu Bekrit nuk ishte i gatshëm që me të vërtetë lënduar Omer shumë thellë. Ai kishte ofruar dy nga shokët e tij më të mirë dorën e vajzës së tij të dashur në martesëdhe nuk mund të kuptojnë pse ata nuk kanë qenë të shpejta.

Një kohë pak më pas, Omeri shkoi tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i tha atij se si ai ishte i mërzitur në hezitimin e miqve të tij të ngushtë të martohet me vajzën e tij pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka folur me fjalët e treguesit duke thënë: "Unë mund të ju udhëzojë për të mirë për ju se? Othman, dhe më e mirë për Othman se ju "Lumturia e përhapur në fytyrën e Omar si ai e kuptoi se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), pas përfundimit të periudhës Hafsa së pritjes, do të ofrojë dorën e vet e saj në martesë, atëherë realizimi i dytë agoi mbi atë se Profeti (salla Allahuselam alihi ue) do t'i japë një tjetër nga vajzat e tij, Lady Umm Kulthum për Othman në martesë.

Më vonë, kur Omar takuan Ebu Bekri, Ebu Bekri i tha atij arsyen se ai nuk e kishte pranuar oferta e tij ishte se ai kishte dëgjuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) kureshtar për Lady Hafsa dhe se ajo ishte vetëm në këtë llogari që ai kishte qenë i paqartë.

Pas përshkruara katër muaj të periudhës së pritjes kanë përfunduar, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka kërkuar dorën Lady Hafsa në martesë, pas së cilës një dhomë është shtuar në të katërtat e Profetit dhe martesa u zhvillua. Lady Ayesha ishte i lumtur që të ketë dikë afër moshës së saj sinjë shok, ndërsa Zonja Sawdah dashur atë sikur ajo të ishte bija e saj vet. Martesa u zhvillua në vitin e 3 pas Migracionit.

Lady Hafsa ishte midis atyre të bekuar për të mësuar të gjithë Kuranin përmendësh.

$ KAPITULLI 71 KERKESA E ZONJA Fatima

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka dhënë disa njerëz të cilët kanë qenë të prirur për nevojat e familjes së tij. Një nuk mund të ketë kuptuar se ata që shërbyen nuk janë Freemen si ata ishin trajtuar jo më ndryshe se kushdo tjetër në familjen e tij dhe ndanë të njëjtin ushqim. Profeti (salla Allahualihi ue sel-lem) ishte gjithmonë i ndërgjegjshëm për ndjenjat e njerëzve të tjerë dhe mbi këtë llogari ai kurrë nuk iu referua atyre me degradues fjalën "rob", por ai respekt quajti ato "të rinjtë" e tij. Disa prej të rinjve të tij kishin përqafuar tashmë Islami dhe janë liruar, megjithatë, e tillë ishte dashuria e tyre e Pejgamberit (salallahuAllahu alihi ue sel-lem) dhe familja e tij që nuk është edhe liria e tyre do t'i shqyejnë larg shërbejnë atë, kështu që ata vendosën të qëndrojnë në shtëpinë e tij.

Ajo tani ishte disa muaj në vitin e tretë dhe Lady Fatima dhe Aliu, si shumë të tjerë, luftuan për të siguruar jetesën. Çdo ditë Ali do të shkojë tek pusi, të mbushur ujë pastaj shitur atë në treg, ndërsa Lady Fatima, i cili ishte për të lindë më vonë këtë vit, do të bluaj grurë për komunitetin. Atjekishte qenë një kohë kur duart e saj të butë të kishte qenë e butë, por tani puna e rëndë e rëndë grurit ka shkaktuar duart e saj që të bëhet lodhur.

Lady Fatima mësoi se Profeti, (salla Allahu alihi ue sel-lem), ka marrë disa të rinj në mënyrë që ajo shkoi tek ai për të të treguar atë në lidhje me duart e saj, por ajo nuk ka gjetur atë në mënyrë që ajo përmendi çështjen e Lady Ayesha dhe e pyeti për të treguar atë kur ai u kthye.

Lady Fatima dhe Aliu kishte në pension në shtrat, kur Profeti, (salla Allahu alihi ue sel-lem), arriti në shtëpinë e tyre. Ai u tha atyre që të mos shqetësojnë veten, por të mbetet siç ishin dhe u ul midis tyre në shtratin e tyre. Ali na tregon se ai mund të ndjehen të freski e këmbëve të Profetit si ata e prekën tijstomak. Profeti foli duke thënë: "Unë mund t'ju them më mirë se çfarë keni kërkuar mua? Kur të shkoni në shtrat të thënë," I Lartësuar është All-llahu Tridhjetë e tre herë, Falënderimi i qoftë All-llahut, tridhjetë e tre herë dhe Allahu është i Madh Tridhjetë e katër herë. "

Në vitet që pasuan Ali ishte dëgjuar për të thënë që nga ajo ditë e tutje ai kurrë nuk arriti të lartësojë Allahun pas çdo lutjeje dhe në natën dhe kurrë nuk ka përjetuar lodhje.

A HOUSE më afër PROFETIT (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Edhe pse shtëpia Lady Fatimesë nuk ishte shumë larg nga xhamia, Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), dëshironte që vajza e tij e dashur jetonin afër atij. Kur Haritha, një i afërm i largët i Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) mësoi për dëshirën e tij, ai shkoi tek ai dhe i ofroi shtëpinë e tije cila ishte shumë afër në xhami.

Profeti e pranoi bujarinë Haritha dhe u lut për të mirat pas tij. Jo shumë kohë pas, Lady Fatima dhe Aliu u zhvendos në shtëpinë e tyre të re dhe të pritur lindjen e fëmijës së tyre të parë.

$ KAPITULLI 72 Karvani EN-ROUTE në Irak

Muslimanët kishin arritur të aleat veten me disa fise në rrugët tregtare që shtrihen në veri të Medinës. Si rezultat i karvanët Koraysh, të cilët mbështeten shumë mbi mallit që ka për qëllim të tregtisë dhe mallit të kthyer prapa me karvanet e tyre, ishin të detyruar tani për udhëtim drejt veriutnëpër shkretëtirë praktikisht thatë dhe të shkretë të njohur si Nexhdit. Ajo ishte për këtë arsye që karvanët Koraysh kishin pushuar të gjithë, por për të udhëtuar drejt veriut gjatë muajve të nxehtë të verës.

Si muajt e frigorifer e fillim të vjeshtës afrua, Koraysh bërë plane për një karvan që shkonte në veri të Irakut. Ata ishin të shqetësuar për shkak të tregtimit të tyre të vonuar për të shitur stolitë e tyre prej argjendi, ingots, dhe vegla kështu që u vendos që Safwan duhet të çojë në një karvan mjaft të ngarkuar me anë të Nexhdit,mbi Irakun për të tregtuar mallra e tyre.

Ajo tani ishte Jumada eth-Thaniyah, në vitin e tretë pas migrimit, kur Sulit bin An-Nu'man, një Ansar ka ndodhur të dëgjojnë Na'im dehur, birin e Masood Al-Ashja'i përmendim karvanit Safwan së. Sulit shkoi drejt Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), për të raportuar këtë çështje. Kur Profeti(Salla Allahu alihi ue sel-lem) dëgjoi lajmin, ai emëroi Zejd me njëqind kalorës nën komandën e tij, të shkojë jashtë në vrimë ujë të Karadah dhe vë në pritë për karvanin. Në Karadah, Zejdi vënë Safwan dhe njerëzit e tij për fluturim dhe u kthye triumfues në Medinë jo vetëm me mallra nga argjendi,por deve dhe disa robër.

$ KAPITULLI 73 PRELUDE një ndeshjeje në Uhud

Gjatë takimit në Bedër një vit më parë, secili fis Koraysh ka pësuar humbjen e jetës dhe të prestigjit kështu që nuk ishte për t'u habitur që hakmarrja është gjithmonë në mendjen e tyre.

Ndër Koraysh ishin poetë të mbajtur në lidhje të lartë, njëri prej të cilëve ishte Ebu Azza. Ebu Azza ishin marrë rob në luftën e Bedrit, por familja e tij ishin të varfër dhe për këtë arsye nuk mund të paguajë çmimin e shpengimit të lirisë së tij. Kur çështja u soll në vëmendjen e Pejgamberit ai, nga i mëshirës dhe dhembshurisë, e liroi atëpa një mendim të dytë. Megjithatë, Ebu Azza shpejt i harruan bujarinë e Profetit dhe kur Safwan ofroi të paguajë atij të shkruaj vargje provokuese extolling meritat e Koraysh dhe përpjekjet e tyre për rrugë Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai nuk kishte dyshime dhe të pranuar.

Safwan nuk kishte asnjë dyshim se Ebu Azzas poezia do të jetë një pasuri e madhe në përpjekjet e tij për të bindur fise të reja për aleat veten me Koraysh dhe forcimin e lidhjeve ekzistuese, kur Poema u lexohet atyre. Supozimi Safwan ishte e drejtë, investimi i tij dëshmuar të jetë paratë e shpenzuara mirë dhe nëpërmjet saj ai ishte në gjendjepër të siguruar qëllimin e tij si fise ul mesmerized, i përflakur nga fjalët e saj.

Poema ishte aq i fuqishëm se kur graria Koraysh dëgjuar atë emocionet e tyre u zhvillua egër si ata u betuan mpiksura gjakut u betuar për hakmarrje veten dhe përshëndeti ditën kur Koraysh do të ngrihet kundër Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Kryesorja në mesin e grave ishin Hind, gruajae Ebu Sufjanit dhe e bija e Utbah që kishin të afërmit të vrarë nga Hamza në luftën e Bedrit. Të tjerët ishin të Umm Hakim, gruaja e Ikrime, birit të Ebu Xhehli; Gjithashtu Fatima, vajza Waleed së; Barza, bija e Masood Thakafi, shefi i Taifit; Rita gruaja e djalit Amr el-As ", dhe Khunas nëna e Mus'ab, Umair-sëdjali.

WAHSHI, ABYSINNIAN

Tu'aymah, xhaxhai i Xhubejr, Mut'ims bir, ishin gjithashtu janë vrarë në luftën e Bedrit nga Hamza kështu Hindi, të cilët dëshirojnë për t'u hakmarrë për vdekjen e babait të saj, iu afrua skllav abisinas Tu'aymah i Wahshi i cili ishte një flakës shtizën ekspert dhe të njohur rrallë të humbasë objektivin e tij. Wahshi kishte një mjeshtër i ri i cili ishte Xhubejr. Xhubejr nuk kanë nevojë përbindje për të marrë hak dhe premtuan të japin Wahshi lirinë e tij, nëse ai vrau Hamza gjatë takimit të ardhshëm.

THE KORAYSH ARMY Rritet

Kur lajmi i humbjes së karvanit Safwan arriti Meka, Koraysh ishin më të vendosur se kurrë për të marrë hak e tyre. Përcaktimi i tyre nuk ishte vetëm për shkak të lënduar tyre monetar, por statusi i tyre ndër fiset arabe ishte në rrezik. Rrjedhimisht përgatitjet e intensitetit më të madh ishin tanivendosur në lëvizje nxitën kryesisht nga Ikrime, i biri i Ebu Xhehlit, Safwan bir i Umaiyah, Ebu Sufjan bir i Harb, dhe Abdullah birit të Ebi Rabia. Njëqind burra nga Tihamah dhe fisi i Kenanije mblodhën në anën e Koraysh dhe kështu që ishte se ushtria Koraysh filloi të zgjerohet.

$ KAPITULLI 74 LETRA

THE LINDJET E AL Hasani & AL Husain

Në muajt e dimrit frigorifer, në të cilin Ramadan ra atij viti kishte ardhur dhe mbi 15 të Ramazanit, Lady Fatima, e njohur përzemërsisht si "rrezatues lulëzojë" lindi një djalë. Fjala u dërgua menjëherë për të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e mbërritjes sigurt nipit të tij ku ai lartësohet Allahundhe nxitoi për të vizituar vajzën e tij dhe e quajti nipin e tij Al Hasan. Si Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), mbajti fëmijën e vogël në krahët e tij për herë të parë, ai butësisht pëshpëriti fjalët e thirrjes për namaz në veshët e tij dhe falënderoi Allahun për ofrimin e tij të sigurt. Vetëm pesëdhjet e pesë ditëmbas lindjes së tij Lady Fatima u ngjiz përsëri dhe në muajt që do të vijnë lindi një bir tjetër quhej Al Husain.

THE LETËR NGA AL-Abbas

Një ose dy ditë pas lindjes së Al Hasan, një, letër shqetësuese urgjente iu dorëzua Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Letra ishte nga Al-Abbasi, xhaxhai i Pejgamberit, i cili për shkaqe strategjike kishin mbetur në Mekë për të mbështetur Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Al-Abbas kishte vërejtur përshkallëzimin dhe të ndërtojë-up e ushtrisë Ebu Sufjani, së bashku me armatimin e saj të rritur dhe vuri në dukje se aleatët e reja të Koraysh ishin të gatshëm të ngrihen me Ebu Sufjanit kundër Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Sapo mësoi ushtria ishte gati për të marshuar, aii dërgoi një nxitim pas kalorës në Medinë me lajme.

I tillë ka qenë shpejtësia e sprovuar se ai bëri udhëtimin e rregullt të njëmbëdhjetë ditë në vetëm tre ditë, duke blerë Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), kohë të vlefshme në të cilën për të përgatitur. Letra gjithashtu informoi Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) e madhësisë së ushtrisë që kishin arritur tanitre mijë e fortë; çdo ushtar kishte një deve, shtatëqind burra kishte veshur parzmoret, dhe pastaj ishte një kalorës i dyqind kalorës me një sërë rezervë të kuajve. Letra gjithashtu foli për qëllimin e gratë e Koraysh të të shkojë me burrat e tyre për të inkurajuar ato, si dhe aleatët e tyre të rinj ngafiset e Tihamah dhe Kenanije.

PREPARATIONS

Për shkak të ardhjes së emigrantëve të rinj muslimanë në Medinë, ushtria e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte tashmë në rajonin e një mijë burra. Me paralajmërim të avancuar Al-Abbas, muslimanët kishin një javë në të cilën për të përgatitur veten e tyre dhe ishin në gjendje të mbledh bagëtinë e tyre nga periferikFushat e Medinës dhe sjelljen e tyre në City. Megjithatë, nuk kishte asgjë që mund të bëni për të mbrojtur prodhimet e tyre, të cilat ata kishin frikë do të sigurojë ushqim për rritet e armikut të tyre. Rojet ishin pozicionuar përreth Medinës; kur ai erdhi për ruajtjen Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), Sa'ad, Muadh-sëdjali dhe Sa'adi, bir i Ubade së bashku me Usayd dhe tjetri këmbënguli për roje këmbë. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka mbetur e ruajtur derisa Allahu zbriti ajetin:

"All-llahu ju mbron nga populli.

All-llahu nuk udhëzon popullin pabesimtar. "Kapitulli 5:67

pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) të lëshuar rojet e tij.

Në ndërkohë, Koraysh dolën nga Meka në rrugë perëndimore, dhe tani ishin brenda pesë milje nga Medina, dhe ndaluan në Al ABWA, vendi ishte nëna e Profetit është varrosur. Hind, gruaja e Ebu Sufjanit bëri thirrje hierarkinë e Koraysh të shkatërrojnë varrin e nënës së Pejgamberit LadyAminah. Edhe pse urrejtja e Koraysh i Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte i madh, ata menduan se një akt i tillë do të jetë një gjë e urryer për të bërë. Ata e dinin fiset e Arabisë do të revoltohet nga veprimi i tyre, njollë e cila kurrë nuk do të fshihen dhe kjo ishte një derë që ata vepruannuk duan të hapur.

Ndërkohë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dërgoi scouts për të monitoruar lëvizjet e armikut të cilët kanë raportuar prapa se llogaria Al-Abbas kishte dërguar ishte me të vërtetë i saktë. Megjithatë, scouts tha Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), se ata ishin të mendimit se nga vëzhgimet e tyrearmiku nuk duket të jenë të përgatitur veten për një grevë të menjëhershme; kishte ende disa kohë u largua.

Menjëherë pas kësaj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka pasur një vizion në të cilin ai e pa veten hipur mbi një dash veshur një pallto-e-postën papushtueshme, mbante një shpatë me një gjurmë në të. Ai gjithashtu pa disa kafshë, të cilën ai e dinte që të jetë e tij, sakrifikuar para syve të tij. Mëngjesin e ardhshëm ai përmendivizioni i tij për shokët e tij dhe shpjegoi se pallto-e-mail pathyeshëm përfaqësuar Medina, dhe se dent në shpatën e tij të përfaqësuar një plagë ndaj personit të tij, dhe që kafshët sakrifikuar ishin disa nga shokët e tij. Pastaj ai përmendi dashit në të cilën ai hipi dhe u tha atyre, se në qoftë seDonte All-llahu, ai ishte një kryetar Koraysh të cilin ata do ta vrasin.

A Çështje e mendimit

Sahabët u mblodhën dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka shprehur mendimin e tij se ata duhet të qëndrojnë në Medinë dhe për të luftuar dhe për të mbrojtur gratë dhe fëmijët e tyre në fortesat e tij. Abdullah, bir i Ubej-it, hipokriti mbështeti planin, edhe pse ai vetë planifikuar të jetë largkur hasni u zhvillua, por All-llahu ishte që të zbulojë qëllimin e tij së shpejti pas.

Në tubimin ishte një djalë i ri musliman i cili u ngrit në këmbë dhe tha: "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), na çojnë kundër armikut. A nuk e le ta mendojnë se ne jemi të frikësuar prej tyre, ose që ne jemi të dobët. " Hamza bërtiti, "Pasha Allahun, i cili i ka dërguar Librin poshtë ty, unë nuk do ta shijojë ushqiminderi sa unë të luftuar me shpatën time jashtë Medinës. "Këto pak fjalë ishin të mjaftueshme për të zgjojë zemrat e shumicës dhe në ndërkohë, Hamza dhe Sa'ad kujtoi asamblenë e bekimeve që kanë marrë në luftën e Bedrit, kur si tani, ata kishin janë numëruar në masë të madhe jashtë.

Ndër ata që u mblodhën ishte një Ansar moshuar me emrin e Khaythamah, djali i së cilës Sa'adi ishte dëshmor në luftën e Bedrit. Khaythamah u ngrit dhe i tha gjithë të pranishmit e një vizioni që ai kishte parë thënien natën e mëparshme, "natën e kaluar, unë pashë biri im, ai dukej aq rrezatues. Unë pashë që nga frutat dhe lumenjtë eKopshti ai është dhënë çdo gjë që ai mund të dëshironi. Pastaj ai më ftoi duke thënë: "Ejani me ne, të jetë shoqëruesi ynë në Parajsë. Të gjitha që Zoti im ka premtuar kam gjetur të jetë e vërtetë! " Unë jam plak dhe i shqetësuar për të përmbushur Zotin tim, kështu që lutet O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), se Ai do të japëme martirizim dhe kompania e Sa'adi në Xhennet. "Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte prekur nga përkushtim Khaythamah dhe u lut për të.

Sapo Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) mbaroi lutur për Khaythamah se Maliku, birit të Sinanit, nga fisi i Khazraj u ngrit dhe tha: "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), ka dy gjëra të mira para na. All-llahu ose do të na japë fitore mbi ta- Dhe kjo është ajo që ne dëshirojmë -! Ose ndryshe ai do të na japë martirizimin "tubim ishte i motivuar në një mënyrë të tillë që plani të marshojnë jashtë Medinës që të angazhohen armiku i tyre është miratuar.

THE Namazin e xhumasë para përplasjes së Uhudit

Ajo ishte 6 e premtja e Shevalit 3H. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) shkoi në xhami për të kryer namazin e Xhumasë. Gjatë predikimit ai foli për meritat dhe sjelljen e Luftës së Shenjtë dhe i tha atyre se ata do të ngadhënjejnë, për aq kohë sa ata iu bindën urdhërimeve të tij.

Pasi shërbimi ishte mbi, asambleja shpërndarë për të bërë gati përgatitjet e tyre përfundimtare për luftë, por dy mbetën prapa në Xhaminë si ata dëshironin të flasin me Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) vetëm. Njëri nga burrat ishte Abdullah, djali amr i cili kishte qenë në mesin e atyre të cilët u zotuanBesnikëria e tyre në Aqabah me rastin e dytë dhe tjetri ishte Hanzalah, djali i Ebu Amr-it.

THE VIZIONI i Abdullahut, i biri i Amr'S

Abdullah kishte parë një vegim dhe mendonin se ai e kuptoi domethënien e tij, por ai e dinte Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte më i ditur dhe i donte Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), për të interpretuar atë për të. Abdullah tha Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), që në vizionin e tijai kishte parë një Ansar me emrin e Mubashir cili i tha atij se në pak ditëve ai do të vijë tek ata. Abdullah ka kërkuar Mubashir në vegim, ku ai ishte, në të cilën ai u përgjigj: "Në Xhennet," dhe pastaj e informoi atë se në xhennet ata ishin në gjendje ta bëjë të kënaqur ato whatsoever. Abdullah tha Profetit(Salla Allahu alihi ue sel-lem), që në përfundim të vizionit të tij ai kishte pyeste Mubashir nëse ai kishte qenë ndër ata dëshmor në luftën e Bedrit, Mubashir u përgjigj se ai kishte. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), konfirmoi të kuptuarit Abdullahut dhe i tha: "Ky është martirizimi yt."

Abdullah ishte i kënaqur me lajme dhe u kthye në shtëpi për të bërë gati për të armiqësive. Si Abdullah hyri në shtëpinë e tij ai gjeti djalin e tij përgatitur armët e tij dhe forca të blinduara për të nesërmen. Abdullah, gruaja e të cilit kishte kaluar kohët e fundit larg, kishte vetëm një djalë të quajtur Xhabiri, dhe shtatë bija shumë të rinj, kështu që ai folibutësisht djalit të tij duke thënë: "Nuk është e drejtë që ne duhet ta lëmë ata (motra e tij) pa një njeri, ata janë të rinj dhe unë kam frikë për ta. Unë do të shkoj vetëm me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), nesër dhe në qoftë se All-llahu zgjedh që unë duhet të jetë shehid, t'i besoj kujdesin tuaj. " Zhgënjyer, porbindur për dëshirat e babait të tij, kur erdhi koha për të marshuar Xhabiri ka mbetur prapa për të parë pas motrat e tij.

THE MARTESA E Handhaleh

Javë më parë, Hanzalah, djali i Ebu Amir i cili ishte fejuar me kushëririn e tij Jamilah, bijën Ubej, kishte vendosur që të njëjtën shumë e premte në ditën e tij të dasmës. Ai donte për të marrë pjesë në luftime, por nuk ishte i sigurtë nëse ai duhet ta shtyjë martesën e tij dhe kjo ishte mbi këtë llogari ai tani priste prapa nëXhamia të kërkojë këshillën e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte të kuptuarit dhe i tha Handhaleh se ai duhet të shkojë përpara me martesën si të rregulluar, kalojnë natën në Medine dhe pastaj të kapur ato të nesërmen në mëngjes.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte gjithmonë i shqetësuar për mirëqenien dhe mbrojtjen e komunitetit të tij, kështu që ai lëshoi udhëzime se zonjat së bashku me fëmijët e tyre të strehuar në sigurinë e fortesave nën mbrojtjen e Yaman dhe Thabit, të cilët ishin udhëzuar për të siguruar përnevojat dhe mbrojtjen e tyre e tyre.

THE PARALAJMËRIM I PROFETIT (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Koha për namazin e pasdites ardhur dhe të gjithë u mblodhën për të ofruar lutjen e tyre. Pas përfundimit të saj, Omar dhe Ebu Bekri e shoqëroi Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) në shtëpinë e tij dhe e ndihmoi atë që të vishen në gatishmëri për marshim.

Shpejt pas kësaj, ushtria e vogël myslimane filluan të mbledhur jashtë shtëpisë së Profetit në përgatitje për marshim. Kur Sa'ad, biri Muadh arriti, ai foli ashpër atyre duke thënë: '' Ti ke detyruar Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të dalë kundër vullnetit të tij. Ndoshta një komandë do të jetëzbritur dhe çështja ndryshuar! "

Menjëherë pas kësaj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) doli nga shtëpia e tij veshur armaturën e tij. Rreth përkrenare e tij ai kishte plagë një copë leckë të bardhë për të formuar një çallmë, dhe nën e tij gjirit-pjatë ai wore një shtresë e postës. Mburoja e tij kishin qenë të lidhur mbi kurrizin e tij dhe rreth belit të tij, ai vishtenjë rrip lëkure nga e cila shpatën varur.

Fjalët e Sa'adi varur kryesisht mbi zemrat e muslimanëve dhe ata dëshirojnë ata kishin mbajtur gjuhët e tyre mbi çështjen nëse janë apo jo për të luftuar armikun jashtë Medinës. Ata thanë, "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk është për ne që të kundërshtojnë ty në çdo gjë, të bëjë çdo gjë që ju mendoniështë më i përshtatshëm. "Megjithatë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u kujtoi atyre," Njëherë një Profeti ka vënë në armaturën e tij, kjo nuk është për atë për të marrë atë deri Allahu ka gjykuar në mes të tij dhe armiqtë e tij. Prandaj, bëj si them dhe të shkojnë përpara në emër të All-llahut - fitorja do të jenë tuajat, nëse jujanë të durueshëm. "Pastaj ai bëri thirrje për tre shigjetat dhe të bashkangjitur në çdo një flamur duke i dhënë një të Mus'ab, birit të Umair që e ka përfaqësuar Muhajirin, një tjetër në Usayd birit të Hudair nga fisi i Evs dhe tjetri për Hubab birit të Al Mundhir nga fisi i Khazraj.

Kalë i Profetit, Sakb, u sollën për të që të rritet, por para se rritje ai e emëroi Abdullahun, birin Umm Maktum për të udhëhequr lutjet në mungesë të tij. Abdullah ishte i verbër dhe si pasojë nuk mund të marrë pjesë në konflikt, edhe pse zemra e tij ishte me ta. Pas Profetit (salla Allahu alihi wasel-lem) u vendos veten në Sakb, ai kërkoi harkun e tij dhe të varur atë mbi shpatullat e tij dhe pastaj shtizën e tij iu dorëzua atij. Vetëm Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) është montuar dhe Sa'adi, bir i Muadhit dhe djali Sa'adi Ubejde së marshuan para Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ndërsaushtria e tij të pajisura keq ndjekur pas me vetëm njëqind burra të pasur forca të blinduara të mjaftueshme për të mbrojtur personin e tyre; pjesa tjetër kishte asgjë për të mbrojtur veten e tyre.

RAFI DHE Samura

Pasi Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe ushtria e tij kishin marshuar, por disa kilometra nga Medina, ai bëri thirrje për një ndalim për të shqyrtuar trupat e tij dhe vënë re se shumë të rinj që do të jenë luftëtarë kishin shoqëruar ushtrinë ashtu siç kishin bërë në Badr. Shumë për zhgënjimin e tyre të Profetit (salla Allahualihi ue sel-lem) u tha atyre se takimi i ardhshëm kishte vend për ta dhe ata do të kthehen në shtëpi.

Ndër të rinjtë ishin Zejd, birin Thabit; Bara, bir Azib-it; Ebu Sai'd Hudri 'Abdullah, i biri Omar dhe Araba Ausi. Rafi, djali Khadij dhe Samura ishin aq shumë të shqetësuar për të pranohet si një prej njerëzve të Profetit që, kur të rinjtë u mblodhën ata kishin qëndruar në majë të këmbëve të tyrenë mënyrë që të duket shtatlartë dhe Rafi ishte pranuar pasi ai ishte i njohur tashmë si një archer aftë. Mirëpo, Samura ishte në pikën e duke u thënë që të kthehen, kur ai vuri në dukje se ai kishte qenë fitimtar në shumë raste, kur ai dhe Rafi kishte luftuar konkuruese. Për të provuar pikën e tij Rafi dhe Samuratani luftuan njëri-tjetrin në luftime miqësore dhe Samura, shumë për kënaqësinë e tij, provuar forcën e tij dhe u lejohet të bashkohet me radhët e njerëzve të Profetit.

DESERTION

Në Esh-Shawt një gjysmë të rrugës në mes të Medinës vend dhe Uhudit, Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ndaloi për të vëzhguar namazin. Ajo ishte në atë kohë, Abdullah, i biri i Ubej, hipokrit u afrua nga një parti e hipokritëve dyshues të cilët shprehën dëshirën e tyre për të mos marrë pjesë në luftime dhekthehen në Medinë. Abdullah nevojë për asnjë bindje të mëtejshme, ai mblodhi njerëzit e tjerë të tij numri i të cilëve llogariten për një të tretën e ushtrisë së Profetit dhe ata të gjithë ranë dakord për t'u kthyer në Medinë dhe e la pa përmendur edhe vendimin e tyre për Pejgamberin, salla Allahu alihi ue sel-lem.

Kur njëri prej sahabeve me emrin e Abdullah, bir i Haram mësuar të dezertimit të tyre, u ndoqën pas tyre mbi kalin e tij. Me të zënë hapin me ta ai iu lut të mos e braktisin ato, duke thënë, "fiseve Bashkëpunëtor shkencor, unë e quaj mbi ju nga All-llahu të mos e braktisë popullin tënd dhe Pejgamberit tuaj (salla Allahu alihiue sel-lem), tani që armiku është afër! "Në një mënyrë në mbrojtje ata u përgjigjën:" Nëse do ta dinim se ju u do të luftojmë, ne nuk do të kishte braktisur ju, por ne nuk mendojmë se do të jetë e armiqësive. "Abdullah u deklarua me ta gjatë dhe mbi përsëri, derisa ai e kuptoi se ai ishte i humbur kohën e tij dhe si ai u kthyetë largohej prej tyre, ai i mallkoi ata duke thënë: "Allahu ju mallkojnë, ju armiqtë e All-llahut, All-llahu do ta bëjë Profetin e Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem) i pavarur prej jush!" dhe pastaj ai u largua dhe u kthye për t'u bashkuar me Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Tani që numri i tyre është reduktuar ndjeshëm, një Companion e pyeti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) se ai mendonte se ata duhet të thërrasin ndihmën e Judenjve me të cilët ata ishin aleate dhe i detyruar të japë ndihmën e tyre. Megjithatë, në dritën e ngjarjeve të fundit, çifutët nuk mund të jetëbesuar dhe kështu Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj se nuk kishte nevojë për ta.

THE Ndërpreu në Uhud

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe ushtria e tij u shlodh nga marshimi i tyre fillestar, kështu që në freskia e mbrëmjes ata vazhduan për të marshuar mbi Uhud. Jo shumë kohë pasi ata kishin rifilluar marshimin e tyre, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti nëse dikush e dinte një rrugë më të mirë i cili do tëmarrë ato në afërsi të kampit Koraysh. Ebu Khaythamah tha se ai e dinte nga një, dhe i udhëhoqi ushtrinë nëpërmjet tokës që i përkisnin fisit të Haritha, dhe pastaj përmes tokës që i përkasin një njeriu të verbër me emrin Mirba, birit Kayzi së.

Kur Mirba mësuar të qasjes së Profetit, ai doli nga shtëpia e tij dhe filluan të hedhin ca grushte rëre në pëshpëritje ushtrisë, "Ndoshta ai është i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) megjithatë, unë nuk do të ju lejojnë të kalojë nëpër kopshte e mia. " Ai është po ashtu ka thënë: "PashaAll-llahu, nëse unë mund të jetë i sigurt se unë nuk do të goditur dikë tjetër, Muhamedi, unë do të hedh atë në fytyrën tuaj! "Kishte Sapo fjalët la gojën e tij se disa prej shokëve të Profetit të vendosura mbi të siç ka thënë Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) i quajtur mëshirë jashtë, "Mos i vrisni atë! Ai është i verbër edhenë zemër dhe sytë. "Megjithatë, Sa'ad, bir Zejd-it, nuk dëgjojnë mësime dhe goditi Mirba, plagosur kokën e tij.

THE Shpatet e Uhudit

Në errësirën e natës ushtria muslimane marshuan në, kalon mbi grykën e Uhudit. Si fije e hollë e agimit u shfaq në horizont, ata arritën një pikë pamje përroit ku Koraysh kishte ngritur kampin. Plani i Profetit ishte për të marshuar në një pak më tej në mënyrë që ata do të mbrohennga mali nga pasme dhe kanë avantazhin e të qënit mbi Koraysh dhe aleatëve të tyre. Kur më në fund arritën një pjerrësi të përshtatshme, ata ndaluan dhe Bilal bëri thirrjen për namaz. Pas përfundimit të lutjes së Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), foli shërbëtorëve të tij duke thënë: "Në të vërtetë,kushdo që kujton qëllimin dhe drejton shpirtin e tij me zell me durim dhe përpjekje dhe nuk dyshim, do të marrë një shpërblim të pasur, si dhe plaçkës. "

THE VIZIONI I JAMILAH

Hanzalah, i cili nuk e kishte marshoi me Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) për shkak të martesës së tij, kishte, pak çaste më parë, kapet me Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe shkoi për ta përshëndetur. Në natën e martesës së tij, nusja e tij, Jamilah, kishte pasur një vegim në të cilin ajo e paHanzalah qëndruar në Portën e Parajsës. Kur ajo dukej përsëri ajo pa që Hanzalah kishte hyrë dhe e dinte se ajo kurrë nuk do të shohin bashkëshortin e saj përsëri në këtë botë si martir kishte zgjedhur për të.

THE Udhëzimet e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Freski e orët e hershme të mëngjesit tashmë ishin mbi ta dhe të Dërguarit (salla Allahu alihi ue sel-lem), i quajtur pas është sahabet të mblidhen para tij. Ndër ata që u zgjodhën për të shoqëruar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishin kushërinjtë e tij, Sa'adi, Said, dhe Sa'ib, biri i Osman-it - të gjitha tëtë cilëve ishin harkëtarë të shkëlqyera.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), tani vendosen pesëdhjetë e shtiza e tij më të mirë nën komandën e Abdullah, birit Xhubejr-it, një ensarët nga fisi i Evs. Pastaj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i udhëzoi shtiza të marrin pozitat e tyre në një pjesë të ngritur të kodrinë që vënë të majtë të detashmentit kryesore e ushtrisë Koraysh dhe pastaj urdhëroi ata duke thënë: "Ju duhet të mbani kalorësinë e tyre larg prej nesh me shigjeta tuaj. Mos le të bjerë mbi ne, nga pasme Nuk ka rëndësi nëse hasni shkon në favorin tonë. ose kundër nesh - mbeten në pozicionet tuaja Nëse ju të na shohin.gleaning plaçkës së luftës, nuk do të përpiqet për të marrë pjesën tuaj të saj - në qoftë se ju të na shohin duke u martirizua, nuk vijnë për ndihmën tonë "Udhëzimet ishin shumë të qartë se ai ishte një komunikator shkëlqyer dhe administrator..

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), pastaj caktohen pozicionet me ushtrinë e tij dhe të caktuar përgjegjësitë e tyre. Ai vendosi në të djathtë krahun Al-Mundhir, bir Amr-it. Në krahun e majtë ai emëroi Ez-Zubair, birin Al Awwam dhe caktoi Al-Miqdad, i biri El-Esved që të jetë e tij të dytë në komandë. Ez-Zubair-sëRoli ishte për të mbajtur kundër kalorësisë së Khalid, birit Al-Waleed së. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte zgjedhur më të guximshëm të shokëve të tij për pozicionet më strategjike. Ata ishin të njohur për aftësinë e guximin e tyre aq shumë sa që ata ishin konsideruar të jetë e barabartë me një mijëe meshkujve.

Ndërkohë, Koraysh kishin planifikuar mënyrën e tyre të sulmit me menduar shumë dhe të rregulluar me rradhët e tyre në një mënyrë të tillë që për të fituar pushtet të mirë të mundshme të spikatur. Ebu Sufjani ishte komandant i tyre në shefi. Komandues kalorësinë e tyre ishin dy nga luftëtarëve të tyre më të mira: Khalid, bir i Waleed i urdhëroi krahu i djathtë,ndërsa Ikrime, djali i Ebu Xhehlit urdhëruar krahun e majtë me një shtesë dyqind kuaj në rezervë. Të detashmente të ndryshme të harkëtarëve pajisur mirë janë urdhëruar nga Abdullah, Rabi'as birit, ndërsa fisi i Abd Ad-Dherrit, u emërua të jenë bartësit standarde Koraysh dhe Talha,biri i Ebi Talha el-Abdari është përzgjedhur si bartës i saj i parë standarde.

Ajo tani ishte i 7-të Shevalit 3H dhe kohë për Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) që të don armaturën e tij; duke bërë kështu që ai mori të mbajë shpatën e tij dhe të vringëllojnë atë në ajër, duke pyetur, "Kush do të marrë këtë shpatë bashkë me të drejtën e saj?" Omar nuk hezitoi të hap përpara, por Profeti (salla Allahualihi ue sel-lem) nuk iu përgjigj dhe i bëra pyetjen një herë më shumë. Këtë herë Zubair kërceu në shans për të marrë atë, por përsëri Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk përgjigjet dhe si bëri një ensarët nga fisi i Khazraj quajtur Ebu Duxhane pyeti, "O i Dërguari i Allahut (salla Allahualihi ue sel-lem), atë që është e drejtë e saj? "" të drejtën e saj, "Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj," është se ju duhet të marrë atë dhe të vrasin armikun me të deri në teh i tij është i vendosur. "Atëherë Ebu Duxhane ka konfiskuar me mundësi që të jetë i pari për të kërkuar atë.

Reputacioni Ebu Duxhane si një luftëtar ishte i njohur mirë dhe atyre që ai erdhi të gjithë në fushën e betejës ishin të frikësuar nga takimi me të. Në kohë lufte, Ebu Duxhane do të veshin një turban të kuqe përfundoi rreth përkrenare e tij dhe gjatë rrjedhës së kohës, çallmë ishte quajtur me të drejtë nga Khazraj"Çallmë e Vdekjes". Tani, me shpatën e Pejgamberit në dorë, i veshur me çallmë e tij të kuqe përfundoi rreth përkrenare e tij, ai strutted krenari nëpër radhët e ushtrisë në një mënyrë të tillë që Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) komentoi, "Përveç në kohë dhe vende të tilla pasi kjo, që është traversë Allahuurren. "

Me fisi Khazraj i Alimah, bir i Xhusham, nga njëra anë dhe nga fisi Evs e Harith, birit Nabit-it, në anën tjetër, përgatitjet e fundit për luftime tani ishin të kompletuar.

TWO Nga zonjat besuar

Gjatë pengut të dytë të besnikërisë në Aqabah, dy zonjat nga Medina i kishte dhënë gjithashtu zotimin e tyre. Një nga këto zonjat ishte Nusaybah, gruaja e Ghaziyyah.

Ghaziyyah dhe dy djemtë e tij kishin bashkuar me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), në mars të Uhudit dhe Nusaybah longed për të shoqëruar ata, por nuk leja ishte dhënë për gratë që të marrin pjesë në takimin e ardhshëm. Nusaybah, duke qenë të karakterit të fortë, e kuptoi se do të plagosuritkanë nevojë për kujdes, vëmendje, dhe ujë, kështu që pas ushtria u largua nga Medina, ajo mbushi ujë të lëkurën e saj dhe i ndjekur gjurmët e tyre të marrë me vete një shpatë, përkulet, dhe një furnizim të shigjetave.

Një grua me emrin Umm Sulejm, nëna e Enesit, kishte të njëjtën ide. Gjithashtu, ajo kishte mbushur ujë të lëkurën e saj për të siguruar lehtësim për të plagosurit në fushën e betejës dhe të vendosur e të Uhudit. Megjithatë, as e dinte qëllimin e njëri-tjetrit, derisa ata u takuan me njëri-tjetrin në afërsi Sahabëve përrethProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), menjëherë pas fillimit të luftimeve.

$ KAPITULLI 75 hasni në Uhud

Ajo tani ishte e shtunë, 7 Sheval, 3H.The dielli tani po ngrihej dhe ushtria e Profetit kishte qenë zbuluar, kështu që Ebu Sufjani dha urdhër për të përparuar. Në vend të mundi zakonore e daulles që dilte nga armiqësitë, edhe graria Koraysh, të udhëhequr nga Hindi, gruaja e Ebu Sufjanit, ia plas në këngë pasionuarsi ata mundi dajreve tyre. Temat e shumë prej këngëve të tyre ishin në lavdërimin e të vrarëve në luftën e Bedrit dhe filluan të bërtasin për burrat e tyre musliman që të mos harrojnë, por për të kujtuar dhe hakmarrja veten në mënyrë që nderi i fisit të tyre mund të rivendoset.

CALLS PËR braktisjen

Ushtritë ishin vetëm një distancë të shkurtër nga njëri-tjetri, kur Ebu Sufjani ndali njerëzit e tij dhe i bëri thirrje ensarëve që braktisin Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem). Ai nuk e kishte parashikuar as forcën e besimit të tyre, ose kurajon All-llahu i kishte dhënë Ansar, as besnikëri të pandarë dhe dashuriata kishin për Pejgamberin e Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe kështu Ebu Sufjani nuk ishte shumë kohë më parë, siguroi njerëzit e tij që të mund të llogarisë me ensarët që të kthehet dhe të shkretë. Përgjigja e Ansar papritura erdhi më shpejt që ata hodhën gurë dhe thirret mallkime mbi të; ai kishte me të vërtetë llogariti keq reagimin e tyre.

Një ish-banor i Medinës, Ebu Amir, bir i të cilit ishte martuar Hanzalah Jamilah ditë më parë kishte panjohur për Hanzalah bashkuar me Koraysh kundër Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Abu Aamir pohoi për shumë vite që ai ndoqi rrugët e Profetit Ibrahim dhe në dritën e kërkesës së tij, njëmund të ketë menduar se ai do të kishte përqafuar Islamin, për të dy profetë predikuar të njëjtin mesazh se Allahu është Një dhe se Ai është i vetëm që duhet të adhurohet. Megjithatë, krenaria kokëfortë qëndroi në rrugën e tij dhe ai zgjodhi për krah me idhujtarët pagane, e cila ishte tërësisht kundër mësimeve të ProfetitAbraham. Nëse, siç pretendonte ai, ai ka ndjekur Profetin Ibrahim ai do të kishte njohur jo vetëm të vërtetën në të gjitha mësimet e Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), por shihet edhe këto mësime të zbatuara në shembullore ditë-për-ditë jetën e tij, si edhe si ajo e djalit të tij Handhaleh, dhe Sahabëvee Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Para Islamit, Ebu Aamir kishte menduar shumë nga njerëzit e Medinës dhe konsiderohet si një njeri i devotshëm. Ai gjithashtu thoughtb ensarët do të dëgjojë atë, nëse ai u bëri thirrje atyre për të hedhur poshtë armët e tyre dhe të braktisin Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem). Krenaria e tij u shpartallua shpejt pasi ai e quajtiout, "A ju kujtohet mua, unë jam Ebu Aamir!" "Po, ju mëkatar," erdhi përgjigja, "ne e njohim ty, Allahu pengoj ligësinë tënde!"

Luftuar ishte gati për të filluar, kur Talha, i biri i Ebi Talha el-Abdari, bartësit standarde, të njohur për të qenë njeri trimi i Koraysh dhe si i tillë kishte fituar titullin "Ram i Batalionit" erdhi hipur mbi devenë e tij arrogante dhe të sfiduar muslimanët me një person për të personit të luftuar. Ez-Zubair, panjë mendim të dytë, menjëherë mori sfidën dhe nuk japin Talha mundësinë për të luftuar pasi ai u hodh kundër tij si një luan që ai hipi devenë e tij. Talha ra për tokë dhe si ai e bëri As-Zubair kapi shpatën Talha dhe t'i japë fund atë. I Dërguari i Allahut kishte qenë shikuar këtë akt të madhi trimërisë dhe bërtiti: "Allahu Akbar! madhërimin u mor nga myslimanët si ata edhe bërtiti" Allahu Akbar! Profeti ka thënë: "Çdo profet e ka një dishepull dhe Ez-Zubair është një dishepull i imi."

Othman, një nga dy vëllezërit Talha, ishte ngjitur me të marrë standardin ndërsa graria Koraysh motivuar atë në marrjen e hakmarrjes, duke brohoritur, "Është detyrë e bartësit standarde për dip ushtën e tij në gjak dhe për të thyer atë në të armikut! " Këtë herë Hamza u largua për të përmbushur Othman vetos tij të dyfishtëshpatë edge duke thënë: "Unë jam bir i Saki Hajaj" i cili referuar pozicionit nderit i ati i tij kishte mbajtur për të siguruar ujë për pelegrinët. Me këtë ai e goditi Othman në supin e tij me forcë të tillë që me shpatën e tij të çarë atë të drejtë deri në bel e tij.

Një nga një gjashtë caktuara bartësve Koraysh standarde ra dhe asnjë nga bartësit standarde nga fisi i Abd ad-Dherrit mbetur. Shpërblime, një prej skllevërve të tyre, kapur të mbajë flamurin dhe ishte goditur me një goditje të tillë presë që të dyja duart e tij ishin të shkëputur. Sawad ra në tokë, por arriti tëparandaluar flamurin nga prekja e tokës kur ai mbajti atë fort në gjoksin e tij dhe me frymën e tij të fundit ai bërtiti, "Unë kam bërë detyrën time!"

Gjatë rrjedhës së armiqësive shpata e Abdullahut, birit Jahsh, u goditi nga dora e tij, dhe pa marrë parasysh sa e vështirë ka kërkuar për të, ajo nuk mund të gjendet. Ai u kthye tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të kërkuar për një zëvendësim. Megjithatë, nuk ka pasur asnjë që do të kishte, kështu që ne takoheme Bedrit, Profeti kap një degë palme, atëherë ia dha atij, dhe ajo u shndërrua në një shpatë dhe Abdullah bashkua e armiqësive.

THE Trimërinë e Hamzait, ALI DHE ABU Duxhane

Deri tani graria Koraysh kishte tërhoq në një distancë të sigurt, ku ata vazhduan të nxisin njerëzit e tyre për të luftuar.

Hamza, Ali, dhe Ebu Duxhane i cili kishte qenë i ngarkuar me shpatën e Pejgamberit, kanë qenë kryesorja në drejtimin sulmin musliman dhe të zhytur thellë në radhët e armikut. Trimëri e tyre arriti në ndërprerjen e linjave të armikut dhe si ata përparuar, ata vranë apo plagosën dikë në rrugën e tyre.Ebu Duxhane u kthye për t'u angazhuar luftëtar e tij të ardhshëm, shpata e tij preku dorën e Hindi ku ai shpejt u tërhoq si ai e dinte se do të ishte e padenjë për shpatën e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të vrarë një grua.

Ndër Koraysh ishte një njeri i cili e mori atë me vete për të vrarë çdo musliman i cili vë të plagosur në fushën e betejës. Ebu Duxhane kishte vërejtur njeriun dhe sa më shpejt që ai kishte mundësi që ai të angazhuar atë në luftime. Vetëm dy goditjet e shpatës u shkëmbyen dhe shpata jobesimtarin e goditi dhe depërtuarmburojë lëkure të Ebu Duxhane ka dhe nuk mund të tërhiqen pas së cilës Ebu Duxhane e goditi atë vetëm një herë dhe jobesimtari tërhoqi frymën e tij të fundit.

Në ndërkohë, harkëtarët muslimanë nga pika e tyre e favorshme në kodrën rrëzë të Uhudit drejtuar të shtëna e tyre në Khalid dhe kalorës të tij, dhe shumë Koraysh ra.

THE Martirizimit të Hamza

Wahshi ishte skllav abisinas i Xhubejr, birit Mutim dhe ishte i njohur të jetë një flakës shkëlqyer shtizë. Xhubejr së Xhaxhai Tu'aimah, bir i Adi ishin vrarë gjatë Bedrit dhe një numër të afërmit e tij kishte qenë gjithashtu të vrarë. Si Koraysh ishin gati për të marshuar për të Uhudit, Xhubejr mori Wahshi në një anë dhekishte thënë, "Nëse ju vrasin Hamza në shenjë hakmarrje për dajën tim, unë do t'ju bëjë të lirë."

Kur ushtria rreshtuar veten në gatishmëri për luftë, SIBA nga Koraysh doli dhe i tha: "A ka ndonjë musliman që do ta pranojnë sfidën time në një duel?" Hamza, i biri Abdul Mutalibit erdhi përpara dhe i tha: "O SIBA, O biri i Umm Anmar, ai që circumcises zonjat. A keni sfiduar Allahun dhe të TijDërguari (salla Allahu alihi ishte selam)? "Pastaj Hamza e angazhuar dhe e vrau.

Ndërkohë, Wahshi ishte fshehur prapa një shkëmbi dhe kur Hamza iu afrua atij, ai e hodhi shtizën e tij me forcë në atë. Shtizë depërtuar kërthizë Hamza, atëherë doli me mollaqe e tij duke bërë që të bjerë dhe të bëhet një martir. Wahshi kujdesej asgjë për luftimet në vazhdim e sipër rreth tij dhe e bëri të tijMënyra për trupin e martirizuar Hamza, duke marrë ushtën e tij dhe u kthye në kamp duke thënë, "Unë kam arritur qëllimin tim. Unë e vrava vetëm për hir të fitimit lirinë time."

THE Martirizimit të Handhaleh

Hanzalah kishte hedhur veten në armiqësi dhe tani ishte në qendër të saj angazhohen Ebu Sufjanin në luftime të ashpra. Ai ishte në pikën e dërgimit të tij, kur Shaddad, djali i Al-Esved erdhi në ndihmë Ebu Sufjani dhe fut ushtën e tij në Hanzalah. Hanzalah ra dhe Shaddad bëri një goditje të mëtejshme dhe vizionine nuses Handhaleh së, Jamilah, u përmbush.

Si Hanzalah po martirizua, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u vu në dijeni për rrethanat e tij nga ana e engjëjve dhe u kthye butësisht të shokëve të tij duke i thënë: "Engjëjt janë larë Companion tuaj." Më vonë, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), foli për Jamilah, ai ngushëlluarthënë asaj se kishte parë engjëjt duke marrë trupin e burrit të saj dhe larje atë në mes të qiejve dhe tokës me ujë të mbledhur nga retë në enët e argjendta. Jamilah tha Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e vizionit të saj dhe se kur ajo i kishte thënë Handhaleh atë që ajo e kishte parë, aikishte qenë aq të shqetësuar për t'u bashkuar me atë që ai u largua para se të marrë një dush të madh.

THE Bind RENDI

Pavarësisht numrit të tyre dërrmuese, ushtria Koraysh ishte rrahur përsëri dhe u detyruan të tërhiqen. Fitorja tani vë pasqyrë për ushtrinë e Profetit dhe mundësinë për të kapur prenë e luftës paraqitet vetë atyre në fushën e betejës, ndërsa harkëtarët besuar për të mbajtur një pozicion strategjik nëshpat kodër këmbë shikoi poshtë dhe pashë shokët e tyre duke ndihmuar veten e tyre për të plaçkës së luftës.

Shumë prej njerëzve me shtiza mendonin se luftimet ishin mbi dhe ishin të etur për të kërkuar pjesën e tyre të plaçkës dhe kështu dyzet prej tyre kundërshtuan të Dërguarin, (salla Allahu alihi ishte selam), dhe vendosi të braktisë qëndrimin e tyre pavarësisht udhëzimeve të tij. Komandanti i tyre, Abdullah, bir Xhubejr-it, iu lut atyremos të braktisin postet e tyre, por tundimi ishte shumë e madhe dhe të gjithë, por nëntë iu bindën udhëzimin e Profetit dhe mbeti besnik në postet e tyre.

Khalid, bir i Waleed, duke vënë re se shumë prej njerëzve me shtiza ishin larguar nga postet e tyre. Ngut, ai u rigrupuan njerëzit e tij dhe shfrytëzoi rastin për të nisur një sulm mbi muslimanët nga e pasme dhe kjo ishte pikërisht rreziku Profeti, (salla Allahu alihi ishte selam), ka paralajmëruar shtiza e tij në lidhje. Mepozitën e shtiza dobësuar, sulmi ishte i suksesshëm dhe Abdullah, së bashku me nëntë të cilët mbeti besnik në udhëzimin e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) janë martirizuar mbrojtur postet e tyre.

Mënyra tashmë ishte e hapur për Khalid si ai e udhëhoqi një sulm mbi muslimanët nuk dyshon që ishin zënë duke e ndarë plaçkën e luftës. Ikrime vërejtur veprimet Khalid dhe u mblodhën njerëzit e tij për të ardhur në ndihmë të Khalid dhe u bashkua me atë në fushën e betejës. Në ndërkohë Umra, bija e Alqama Al-Harithiyahpa flamurin hedhjen në terren dhe nxituan për të marr atë dhe e ngriti atë lart dhe Koraysh mblodhën rreth saj.

Chaos mbretëroi si jobesimtarët akuzuar përpara në kuajt e tyre kundër muslimanëve duke bërtitur emrat e perëndive të tyre në kundërshtim. Lady Ayesha na tregon se djalli thirri për besimtarët në fushën e betejës duke thënë: "O robërit e All-llahut, ki kujdes të shikojmë prapa teje" pas së cilës muslimanët të cilët ishin nëpara kthye dhe gabimisht ka filluar luftën kundër muslimanëve pas të cilit ata mendonin se ishin jobesimtarë.

Kur disa prej myslimanëve pa sulm, ata u mbushën me frikë dhe iku. Disa ikën sa i përket Medinës, ndërsa të tjerët u larguan për sigurinë e malit, pavarësisht urdhrit të Profetit për t'u kthyer dhe për të ndihmuar shokët e tyre sëmurë për të luftuar.

ABU Bakr dhe djali i tij Abdul Qabes

Si Koraysh tërhoqi më afër, një sfidë ranë të gjithë në ajër, "Unë jam bir i Atik, i cili do të dalë kundër meje!" Sfidant referuar atit të tij dhe të ishte askush tjetër përveç vëllait Lady Ayesha e Abdul Qabja, birit të Ebu Bekrit - vetmi anëtar mashkull të familjes së tij për të mos hyrë Islamin. Menjëherë,Ebu Bekri hodhi poshtë harkun e tij dhe tërhoqi shpatën e tij të përgatitur për t'u angazhuar djalin e tij në luftime. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) pa ç'kishte bërë Ebu Bekri, ai i tha atij dhembshuri për t'u kthyer shpatën e tij për të maksimalisht të saj dhe të kthehen në vendin e tij dhe t'i japë atij kompaninë e tij në vend.

ZIYAD, BIRI I SUKAIN DHE ensarëve

Menjëherë pas kësaj, kalorësia Koraysh depërtuar linjë muslimane e mbrojtjes dhe i biri i Ebu Bekrit u tërhoq. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) tani pyeti shokët e tij: "Kush do të shesë veten për ne?" Sapo ishte bërë kërkesa se Zijad, bir Sukain së bashku me ose pesë oseshtatë Ansar - numri i tyre është i paqartë - me shpata në dorë zhytur veten në armik. Të gjithë u martirizuan, përveç Zijad, i cili ra në tokë pas mbajtjen e një plagë të rrezikshme për jetën.

Ajo ishte menduar se Ziyad ishte dëshmor së bashku me shokët e tij, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) vërehet bërë më të mirën e tij për të zvarritem përsëri ndaj tyre Zijad. Menjëherë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dërgoi dy nga shokët e tij për të sjellë Ziyad atij. Butësisht, sahabetkap Ziyad up, e çuan tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe u shtri me kokën e tij pushimi në këmbë e Pejgamberit, ndërsa Engjëlli i vdekjes mori shpirtin e tij të martirizuar.

THE STONE

Për shkak të rritjes në përkeqësimin e gjendjes së tyre, Ali, Talha, Ebu Duxhane, dhe Zubejrit, i cili kishte luftuar në vijën e parë të takimit që fillimi i saj, filluan të kenë frikë për Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe të vendosur për të luftuar rrugën e tyre mbrapa atij.

Kur ata arritën të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ata zbuluan se disa jobesimtarët kishin arritur të ardhur në një distancë e afërt të tij dhe Utbah, biri Abi Waqqas ", është hedhur gurë të mprehtë në atë dhe se njëri prej gurëve të tij ai kishte goditur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) në e tij më të ulëtcik dhe tronditi një dhëmb.

Tani, Abdullah, Shehab Ez-Zuhri avancuar dhe e goditi Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), mbi ballin e tij, atëherë, Abdullah, bir i Qami'a goditi Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), në mënyrë të dhunshme me shpatën e tij në shpatullën e tij dhe dhënë një goditje të rëndë për faqen e tij i cili ishte aq i fuqishëm se hekuriunaza e përkrenare të tij u ngulitur në faqen e tij. Si Abdullah goditi Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai bërtiti: "Merre këtë prej meje, unë jam biri i Qam'ia". Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) fshihen larg gjakun dhe u dëgjua për të thënë, "Unë pyes veten se si njerëzit të cilët dëmtimi fytyrën eProfeti i tyre (salla Allahu alihi ue sel-lem) të thyer dhëmbët e tij mund të lulëzojnë ose të jetë i suksesshëm dhe ai ra i habitur në tokë si Abdullah bëri një tërheqje të shpejtë. Por, para se Abdullah marrë larg Umm Umara arriti ta godasë, ku ai goditi përsëri dhe ajo pësoi një dëmtim të madh në shpatullën e saj. Megjithatë,Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka mbetur relativisht të padëmtuara ndërsa ai kishte veshur një kostum të dyfishtë forca të blinduara. Nusaybah gjithashtu luftoi përkrah Umm Umara por mbeti padëm.

THE DËMTIMI I PROFETIT (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Luftimet rreth Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u intensifikua. Ebu Duxhane tani mbrojtur Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) duke përdorur kurrizin e tij si një mburojë dhe u godit nga shumë shigjeta. Reputacioni i Talha, birit të Ubejde Allahut, si një archer shkëlqyer ka qenë provuar mirë që në mëngjes;ai kishte qëlluar aq shumë shigjetat që tri harqe shtrihen thyer në terren dhe ai nuk kishte më shigjeta të pushojë. Tani, me mburojën e tij ai e bëri të tij shumë të mirë për të mbrojtur fytyrën e Profetit nga lëndimet e mëtejshme dhe duke bërë kështu kishte as gishtat e tij të prerë apo duart e tij kishte bërë paralizuar. Kur Ebu Bekri dhe EbuUbejde, djali i Al Jarrah i cili kishte qenë i zbrapsë armikut arriti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ata gjetën Talha kishte pësuar lëndime të shumta dhe kishte rënë të fikët në këmbët e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), për shkak të humbjes së tij e gjakut. Profeti (salla Allahu alihi wasel-lem) ka thënë atyre, "Shikoni vëllait tënd, veprat e tij kanë të drejtë atë në një shtëpi në Xhennet."

Talha mbijetuar pavarësisht nga plagët e tij të shumta dhe në vitet që do të vijnë foli për kohën kur shokët e të Dërguarit të Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka kërkuar një beduin injorante të pyesni Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) rreth asaj që a person ishte sikur i cili kishte përmbushur betimin e tij.Sahabët ishin të trembur për të pyesni veten për shkak të nderimit që ata kishin për të. Beduin e pyeti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), por ai nuk iu përgjigj menjëherë. Kur Talha arriti ai e shikoi atë dhe recitoi ajetin:

"Mes besimtarëve ka burra

të cilët kanë qenë të vërtetë për besëlidhjen e tyre me Allahun.

Disa e kanë përmbushur vdekjen e tyre kushtim,

dhe të tjerët presin, i palëkundur për të ndryshuar. "Kur'an 33:23.

Talha u bë një dëshmor disa vite më vonë pas vdekjes së Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Kur sahabet panë shkallën e (salla Allahu alihi ue sel-lem), lëndimet e Profetit, ata u bënë shumë të shqetësuar dhe tha, "Nëse ju vetëm do të luten për një mallkim kundër tyre!" Por Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u kthye nga ata dhe tha në çdo mënyrë e tij të dashur dhe të butë,"Unë nuk jam dërguar për të mallkuar, në vend që unë u dërgua për të ftuar dhe si një mëshirë." I tillë ishte mëshirën e Profetit dhe vetëpërmbajtje ndaj atyre që ai u lut për ata që e kundërshtuan atë duke thënë: "O Allah, të udhëhequr fisit tim, sepse ata nuk e dinë."

Kur Omeri dëgjoi përgjigjen e Profetit, ai deklaroi: "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), mund te nëna dhe babai im të jetë shpërblesa juaj! Noah lut kundër popullit të tij, kur ai tha," Zoti im, mos lë një të vetme jobesimtar mbi tokë. "Nëse e kishte lutur për një mallkim të tillë,të gjithë ne do të janë shkatërruar. Mbrapa juaj është shkelur mbi të, fytyra juaj gjakosur dhe të dhëmbëve tuaj thyer, por ju refuzojnë të them asgjë tjetër se sa të mira. "

Edhe një herë ne jemi të dhënë një paraqitje e shkurtër në karakterin e shkëlqyer të Profetit tonë të dashur. Ai mund të kishte mbetur i heshtur dhe i bërë asgjë, por ai zgjodhi të kundërtën. Ai i fali jobesimtarëve, pastaj u lut për udhëzimin e tyre dhe u lut për ta, sepse ata ishin ende për të kuptuar.

Dhe kështu një pjesë e vizionit të Profetit ishin përmbushur - gjurmë në shpatën e tij - të cilën ai shpjegoi do të jetë një plagë ndaj personit të tij.

Shammas nga fisi i Makhzum tani qëndroi në frontin e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe luftuan me trimëri të shquar kundër një sulm të freskët derisa ai ra, pas së cilës një Companion zuri vendin e tij.

Mus'ab, bir Umair së, bartësi standard i Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), lindi një ngjashmëri të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Mus'ab u martirizua nga Abdullah, djali i Qamia i cili, në kaosin e luftimeve, mendohet se Mus'ab ishte Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem)dhe bërtiti: "Muhammedi është vrarë", dhe vazhdoi të lartësojë perëndive të tyre. Britma pati një shkatërruese të ndikojë mbi myslimanët dhe shumë humbën shpresën.

CONFUSION

Disa prej shokëve të humbur shikimin e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe britmën e rreme tani mbushi ajrin, "Muhamedi ka qenë i vrarë" ata ishin në një humbje të dini çfarë të bëni, ose ku të shkoni dhe zemrat e tyre u ngulfatën me dëshpërim dhe shkatërruar nga dezinformata.

Disa pushuar për të luftuar dhe e ka hedhur poshtë armët e tyre, ndërsa të tjerët të prirur për të kërkuar ndihmën e hipokrit të Abdullahut, birit Ubej dhe kërkoni atë që të jetë një shko-ndërmjet mes tyre dhe Ebu Sufjanit. Djali AN-Nadir-së Enesi, pa armë të shtrirë në tokë dhe filloi të bërtasë: "Çfarë po prisni?" Atau përgjigj: "I Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka qenë i vrarë!" Anas nxiti ata në duke thënë: "Çfarë ju jetoni për të, pasi Muhamedi. Zgjohu, dhe të vdesin për atë që i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka vdekur për të!" Pastaj ai u lut duke thënë: "O Allah, unë kërkoj faljepër atë që këta njerëz kanë bërë. "Enesi i la ata dhe Sa'adi, biri Muadhi e pyeti atë se ku po shkonte. Enesi u përgjigj:" Ah, sa gjobë aroma e Xhenetit do të ndodh, unë erë këtu në Uhud "dhe u zhyt në luftë me idhujtar dhe u martirizua. Kur trupi i tij u gjetën ata gjetën se ai kishte pësuar gjatëtetë plagë para u martirizua.

Ali ka vazhduar për të luftuar me guxim dhe të vënë shumë me shpatë, por si ai luftoi ai dukej vazhdimisht për Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), pasi ai nuk besonte në thashetheme.

Thabit, djali Ad-Dahda e mori thirrjen: "O vëllezërit e ensarëve, në qoftë se Muhamedi (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka qenë i vrarë, atëherë All-llahu është i përjetshëm dhe nuk vdes kurrë. Lufta në mbrojtje të Besimit tuaj. All-llahu do ta ndihmojë ju dhe ju do të ngadhënjejnë. " Me të dëgjuar këtë lutje nxitje disa Ansarsu mblodhën rreth tij dhe i zhytur në betejën sulmuar kalorësinë e Khalid. Thabit dhe shokët e tij vazhdoi të luftojë derisa të gjithë të mbeturit dëshmor në fushëbetejë e Uhudit.

Një Muhajirin erdhi nëpër një Ansar mbuluar në gjak dhe e pyeti, "Vëllai im, a keni dëgjuar qoftë se Muhammedi (salla Allahu alihi ue sel-lem) është i vdekur?" Ansar u përgjigj: "Në qoftë se ai ka qenë i vrarë, atëherë ai duhet të ketë përfunduar dorëzimin e Mesazhit, kështu që të shkojnë të luftuar në mbrojtje të fesë suaj."

Ata që kishin rënë në një gjendje të dëshpëruar shëruar shpirtin e tyre dhe të braktisur idenë e tyre për të dorëzuar të Abdullahut, birit Ubej-së. Ata gjithashtu morën armët përsëri, dhe luftuan me guxim dhe të zbuluar më shumë për lumturinë e tyre e madhe që Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte ende me ta.

THE Retreat

Pavarësisht guximin e tyre, shumë besimtarë vë dëshmorë në fushën e Uhudit; si për të mbijetuarit, municioni i tyre është shpenzuar gati. Tani, besimtarët ishin në tërheqje dhe siç kanë bërë rrugën e tyre më të larta deri në shpatet e Uhudit Armiqësitë filluan të largohem si Koraysh konsiderohet dita të jetë e tyre.Ushtria Koraysh kishte pësuar vetëm një humbje minimale të jetës, por ishte dobësuar për shkak vështirë se asnjërit prej burrave apo të kuajve të tyre ishin lënë padëm dhe një numër i madh i njerëzve të qëndrueshme plagë shumë të rënda.

YAMAN DHE Thabit

Kur lajmi i rrethanave dhimbshëm muslimanit arriti në kështjellat e Medinës, Yaman dhe Thabit, të cilët ishin lënë pas për të mbrojtur gratë dhe fëmijët, të armatosur veten dhe ankorua me gjithë nxitim në Uhud.

I tillë ishte konfuzion në fushën e betejës se kur Yaman arriti ai ishte i gabuar për një aleat Koraysh dhe vendosur mbi nga muslimanët. Kur Hudhejfe pa të atin, Yaman, duke sulmuar thirri të sulmuesve të tij se ai ishte njëri prej tyre, por zëri i tij u mbytën nën zhurmë e luftimeve dhe të tijBabai i ra shpata miqësore.

Kjo ishte me të vërtetë një ngjarje shumë e trishtuar, por Hudhejfe nuk ishte lloji i personit që mbajnë mëri kundër sulmuesve të paqëllimshme babait të tij, por ai do të të thonë në mënyrë të mëshirshme, "Muslimanët, Allahu falë këtë mëkat i juaji." Më vonë, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), dëgjoi të shfaqjes trishtuar, aiofroi të paguajë gjakut para në emër të muslimanëve, por Hudhejfe hiqet e drejta e tij. Që nga ajo kohë e tutje, Hudhejfe ishte bekuar me pasuri, megjithatë, ai nuk respektoi atë për veten e tij, ai e kaloi të gjitha në bamirësi.

THE VALLEY

Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte vetëm i paaftë për një çast të shkurtër. Tani, në dritën e situatës aktuale ai konsiderohet atë më të mirë se ai dhe shokët e tij duhet të rivendosë veten në hyrje të luginës pamje kampin Koraysh në mënyrë që ata do të jenë në një më të mirëPozicioni për të monitoruar lëvizjet e tyre.

Si Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), e udhëhequr nga shokët e tij përgjatë hekurudhës, dhimbje të shkaktuara nga lidhjet e zinxhirit të futura në faqet e tij u bë e dukshme mbi fytyrën e tij fisnik. Grup i vogël i shokëve të ndaluar për një moment dhe Ebu Ubejde shqyrtuar lëndimit dhe arriti në përfundimin se i vetmi efektivmënyrë për të hequr lidhjet do të jetë me nxjerrjen e tyre me dhëmbët e tij. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte i këndshëm dhe ai u tërhoq lidhjet nga plagët filluar të rrjedh gjak.

Në një përpjekje për të pastruar plagët, Malik, biri i Sinanit nga fisi i Khazraj thithur larg gjakun dhe Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) i kërkoi atij të nxjerr atë, por ai e gëlltiti atë. Pas kësaj Malik u kthye në luftë dhe ra dëshmor.

Ndërkohë, Ebu Sufjani vërejtur sahabet duke bërë rrugën e tyre përgjatë malit dhe u përpoq për të ndjekur ato. Megjithatë Omar, i cili kishte bashkua Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), së bashku me disa Sahabëve më hodhën gurë në atë që detyruan Ebu Sufjanin të tërhiqen.

JUBILATION

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Sahabët e tij e vazhduan rrugën e tyre në hyrje të luginës dhe si ata bënë Kab, bir i Malikut, i cili kishte tërhequr kohët e fundit me disa myslimanë të tjerë në sigurinë e malit, njollosur ato . Në fillim ai mendonte sytë mashtruar atë, ai e kishte dëgjuardhe marrë thashetheme e vdekjes së Profetit të jetë e vërtetë, por atje në frontin e tij ishte një figurë, duke ecur ngadalë, se ai ndjehet i sigurt se ai njihet. Si Ka'b tërhoqi më afër zemrës së tij mundi të shpejtë me gëzim, sytë e tij nuk e kishte mashtruar atë dhe në eufori të madhe, ai bërtiti me të tjerët që ishin në vijim prapa,"Muslimanët, lajm i madh, ai është i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem)!" Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) tregoi për Kabit mos ta ngrejë zërin e tij dhe kështu lajmi se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte përhapur me të vërtetë i gjallë në mesin e muslimanëve në heshtje dhe nuk ishte e madhetë gëzuar në zemrat e tyre, si ata nxituan për t'u bashkuar me ta.

HasniTHE Pejgamberit ndaj Ubej

Ubej, biri Khalaf nuk ishte kthyer ende në kamp Koraysh dhe dëgjoi britmën të ngazëllyer e Kabit. Ubeji kishte premtuar hakmarrje se do të vrasin Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe galloped me shpejtësi në drejtim të tij me qëllim të përmbushjes së betimit të tij. Ndërsa ai i afrohej me shpatë tërhequr, aibërtiti, "Muhamedi, në qoftë se ju shpëtojnë nga unë, nuk mund të shpëtojnë prej teje!" Si Sahabët grupuar veten rreth Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) për ta mbrojtur atë, të gatshëm për të sulmuar Ubej, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u tha atyre për të hap prapa dhe para Ubeji kishte një shans për të bërë grevë,Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e kapi nga Harith, shtizë djalit Simma dhe pak gërvishtem qafën Ubeji me të. Ubej bërtita në dhimbje torturuese dhe ra nga kali i tij, atëherë remounted dhe galloped përsëri në kampin e tij.

Pas arritjes në kamp ai u takua me nipit Safwan tij dhe anëtarëve të tjerë të fisit të tij dhe croaked, "Muhamedi ka vrarë mua!" Megjithatë, nipi i tij dhe të tjerët kushtuar pak vëmendje për atë që ata të shikuarat zeroja e tij si shumë të vogla. Instinktivisht, Ubej dinte se koha e tij ishte duke vrapuar jashtë dhe i thaata, "Pasha All-llahun, nëse ai e pështyu mbi mua me pështyma e tij, unë do të vdes." Koraysh nuk ishin të prirur të paguajnë shumë vëmendje për të zeroja Ubej-së, as ata, anojnë kah marrin lajmin se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte gjallë seriozisht, por fara e dyshimit ishte mbjellë.

Frika Ubej është provuar të jetë e drejtë. Vdekja ishte shpejt ta arrij atë në udhëtimin e tyre të kthimit në Mekë në një vend të quajtur Sarif.

THE RELIEF E ZONJA Fatima

Kur arriti në Medinë dezinformata se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte vrarë, Lady Fatima nxitoi të Uhudit dhe të kapur deri me partinë e Profetit siç ishte gati për të arritur hyrjen e luginës. Lady Fatima ishte shumë i lehtësuar për të gjetur babai i saj i gjallë dhe të plagosur vetëm,dhe falenderoi Allahun për sigurinë e tij.

Ndërkohë, Ali shkoi në kërkim të ujit dhe erdhën të gjithë një pishinë të vogël të ujit në të çarat e shkëmbinjve. Përdorimi mburojë e tij si një enë, ai scooped up ujë dhe e solli atë përsëri Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), për të shuar etjen e tij. Megjithatë, uji ishte i ndenjur dhe kundërmues, kështuProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka rënë për të pirë nga ajo, pas së cilës Lady Fatima e përdorën atë për të larë larg gjakun nga fytyra e tij. Plagët vazhdoi të rrjedh gjak dhe kështu në përpjekje për të ndalur gjakderdhje, një copë hasër ishte djegur dhe e vendosur mbi plagët ç'rast gjakderdhje pushuar.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte shumë i shqetësuar për sigurinë e shokët e tij dhe mendonte se ata ishin shumë të ekspozuar për të marrë pjesën tjetër të tyre në hyrje të luginës, kështu që ai urdhëroi shokët e tij të rritet në tokë të lartë. Nuk ka asnjë mënyrë e lehtë deri në shpatin malor, kështu Profeti (salla Allahualihi ue sel-lem) ka filluar për të ngritur veten në një prej kornizave të saj. Pavarësisht nga plagët e shumta Talha-së, kur pa çfarë kishte bërë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), u përkul dhe e ngriti atë në mënyrë që ai të mund të arrijë më lehtë në parvaz, pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem)njoftoi, "Kushdo që dëshiron për të parë mbi një martir në këmbë mbi tokë duhet të shikoni në Talha, bir i Ubaydi-Allahut."

HEALING MREKULLI

Ndër shumë shërime të mrekullueshme në Uhud ishin ato të Katade, Kulthum, dhe Abdullah.

Gjatë takimit Katade angazhuar An-Numan në luftime. Si ata luftuan, Katade ishte goditur aq rëndë saqë sy-topin e tij doli nga socket e saj dhe të varur poshtë up faqen e tij. Kur luftimet vdiq poshtë Katade e bëri rrugën e tij kthehet tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), pas së cilës Pejgamberi (salallahuAllahu alihi ue sel-lem) mori mëshirë për të dhe iu lut që ai vendosi sy-topin e tij të kthehet në gropë e saj. Që nga ajo kohë e tutje Katade do të dëgjohet thënë shokëve të tij se syri restauruar nga Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte vizion të fortë.

Një shigjetë synon Kulthum, bir i Al Husain shpuar rëndë fytin e tij. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pa se çfarë kishte ndodhur që ai u lut pastaj krekoset ndonjë prej pështymës së tij mbi plagë dhe fytin e tij shëruar në çast.

Abdullah, bir i anies "një plagë të rëndë në kokë. Edhe një herë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) është lutur dhe i fryrë disa prej pështymës së tij mbi plagë dhe shëruar. Kur Abdullah tha shokëve të tij në lidhje me shërimin e mrekullueshme, ai do të shtojë, "Kjo nuk është kthyer septike!"

THE KORAYSH CAMP

Si Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shokët e tij morën pjesën tjetër të tyre, shumë nga Koraysh zgjedhur rrugën e tyre përmes të vdekur në fushën e betejës në kërkim për trupin e Profetit ndërsa të tjerët ose të varrosur të vdekur, ose tentuar për të plagosurit e tyre. Ata kishin humbur vetëm njëzet e dy prej burrave të tyre porviktima e tyre, si të njeriut dhe të kafshëve, ishin të konsiderueshme.

Wahshi tani shkoi në Hind për të treguar asaj se ai kishte arritur në misionin e tij dhe referuar atë ku trupi Hamzës vë, pas së cilës Hind shkoi në trupin e tij, grabitur hapur barkun e tij dhe i nxorën mëlçisë tij. Për të përmbushur betimin e saj dhe urrejtjen ndaj Hamzës, ajo pak e një pjesë të mëlçisë së tij, përtypur, gëlltitur disa dhe zënkëjashtë pjesën e mbetur. Pastaj ajo preu hundën dhe veshët e tij. Që nga ajo ditë e tutje ajo ishte përmendur gjatë kësaj periudhe si "Jigar Khwar '- gllabëruesi mëlçisë.

Gra të tjera Koraysh kënaqur në aktivitete të ngjashme barbare dhe të gjithë, por një nga organet ishin gjymtuar me egërsi. Organi i cili u arratis një gjymtim të mëtejshëm ishte ajo e Hanzalah. Babai i tij, i cili kishte luftuar së bashku me Koraysh, iu lut me ata të lënë trupin e tij të vetëm dhe kështu trupi i tij u la, kuai vë.

Hanzalah vë pranë trupave të gjymtuar të afërmit e tij, Hamza dhe Abdullahut, birit Jahsh së. Kur ajo ishte koha për varrimin e tyre sahabet vërejtje me qetësi që rrezatohet nga fytyra e tij dhe ka komentuar se flokët e tij ka mbetur lagur nga larja e engjëjve.

THE REAGIM I KORAYSH aleatët

Për shkak të Koraysh mos qenë në gjendje për të gjetur trupin e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), shumë filluan të besojnë Ubej. Megjithatë, ata nuk kishin skontohen çështja e vdekjes së tij krejtësisht si ka mbetur mundësia që trupi i tij vë diku në shpatet e malit Uhud vetë.

THE KËRKO për trupin e Hamzës

Më vonë atë ditë, Harith, si-Simmah djali u dërgua nga Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të kërkuar trupin e Hamzës. Kur ai erdhi në të gjithë atë që ai u trondit aq nga gjendja e tij se ai vetëm atje qëndronte transfixed, ndezur mbi atë për një kohë të gjatë të paaftë për të kuptuar se si dikush mund të ketë vepruar nëtillë një mënyrë barbare.

Kur Harith nuk u kthye, Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) dërgoi Aliun për të kërkuar atë dhe së bashku ata u kthyen tek Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem). Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti Harith dhe Aliun ta çojë atë në trupin e Hamzës. Ashtu si Profeti (salla Allahu alihi wasel-lem) gazed poshtë në Hamzës, zemra e tij u mbush me pikëllim të madh dhe zemërim kur ai qau konsiderueshme, dhe i tha: "Unë kurrë nuk kam ndjerë më shumë se zemërimi që ndihem tani. Herën tjetër kur Allahu më jep fitoren mbi Koraysh, unë do të masakrojn shtatëdhjetë e të vdekurit e tyre. " Menjëherë pas një Zbulesa është dërguarposhtë duke thënë:

"Nëse ti ndëshkuar, le dënimi juaj të jetë në përpjesëtim me dënimin që keni marrë.

Por nëse ju jeni të durueshëm, është më mirë për pacientin.

Jini të durueshëm; Durimi yt është vetëm me ndihmën e All-llahut.

Mos u pikëllo për ta (jobesimtarët),

as ankth veten për shkak të dredhisë së tyre.

All-llahu është me të devotshmit dhe ata që bëjnë mirë. "

Kuran 16: 126-128

Pas marrjes së këtyre ajete Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) tërhoqi qëllimin e tij dhe ka ndaluar shëmtimin.

THE Zonja besuar

Përderisa graria Koraysh janë engrossed në hakmarrje e tyre barbare, Zonja Fatimeja, Ummu Sulejm, dhe Umm Salit prirur për plagët e besimtarëve dhe solli ujë.

Deri tani disa gra u nisën nga Medina për t'i dhënë gji plagosur, në mesin e të cilëve ishte Safiah, motra e Hamza. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka mësuar për ardhjen e saj i tha birit të saj, Zubejrit nuk të le të saj të parë trupin e vëllait të saj. Megjithatë, Safiah shkoi tek Profeti (salla Allahu alihiue sel-lem) dhe i tha atij se ajo e dinte i martirizimit të vëllait të saj dhe se sakrifica e tij nuk ishte shumë i madh, sepse ajo kujtua edhe premtimin e Allahut dhe të Pejgamberit të Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem) për ata martirizua në Emrin e Tij. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pa thellësinë e sajbesimi, ai e lejoi atë për të parë trupin e vëllait të saj.

Kur ajo erdhi të gjithë mbetjet e trupit të tij të varfër të vetmet fjalë që ajo shqiptuara ishin ato nga Kurani:

"Ne i përkasim Allahut dhe tek Ai do të kthehemi."

Kurani 2: 156

dhe u lut për shpirtin e tij.

THE DASHURIA E një grua e Ansar

Kur lajmi arriti një zonjë Ansar se jo vetëm që ishin martirizuar i ati i saj, por edhe bashkëshortin dhe djalin e saj, ajo u bë pacienti. Megjithatë, kur ajo dëgjoi dezinformatave se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte marrë prej tyre, ajo konsumuar asaj çdo mendim dhe ajo e vuri mënjanë e sajHumbja personale dhe drejtohen për të Uhudit.

Kur ajo pa Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe e kuptuan se raporti ishte e rreme, ajo ishte aq e përshkuar me gëzim se ajo bërtiti, "Me ty mes nesh, humbja jonë personal është i parëndësishëm." I tillë ishte dashuria e thellë dhe përkushtimi i Sahabëve hershme për Profetin Muhamed (salla Allahu alihiue sel-lem), që mirëqenia dhe çështjet e tyre ishin gjithmonë një të dytë largët për shqetësimin e tyre për tij.

THE KORAYS KËRKO për profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Si Koraysh përgatitur për të thyer kamp, ata ngarkuar plaçkat varfër të luftës që kishin fituar gjatë takimit mbi devetë në gatishmëri për kthimin e tyre në Mekë.

Përderisa Koraysh busied veten me përgatitjet e tyre përfundimtare, Ebu Sufjanit, i cili ishte në ankth për të mësuar nëse janë apo as Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte i vdekur apo i gjallë, hipi jashtë vetëm mbi kalin e tij drejt malit.

Pas arritjes malin ai tërhoqi udhëtim e tij për të ndalur dhe, duke kërkuar në drejtim ku muslimanët ishin të kaluar parë, thirri: "I veçuar në madhëri Hubal, mund të feja jote të mbizotërojë!" Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dëgjoi këtë ai udhëzoi Omarin t'i përgjigjeni: "All-llahu është më i Madhi,Lartësuar në Madhëria. Ne nuk jemi të barabartë. Tonë martirizua janë në Xhennet - të vdekurit tuaj janë në zjarr "bindje, Omar u ngrit, shkoi në parvaz të malit, dhe thirri me fjalët e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem)..

Ebu Sufjani njohu zërin e Omar dhe thirri deri në atë, "O Omer, në emër të Allahut, Të përgjërohem ty, është Muhamedi i vdekur?" Pas së cilës Omar u përgjigj: "Pasha All-llahun, nuk ka! Edhe tani ai dëgjon atë që ju jeni duke thënë se" Çuditshme sa mund të duket, Ebu Sufjani u përgjigj, "Unë besoj se ju, fjala jote është e vërtetë se ai i Abdullah,Djali Qami'a së. "" Ju do të gjeni disa nga njerëzit e tu gjymtuar. Unë nuk e kam inkurajuar njerëzit e mi ta bëjnë këtë, por unë nuk do të ndjehen keq për veprimin e tyre! "

Pastaj ai bërtiti: "Qoftë Badr të jetë vendi ynë takimi vitin e ardhshëm!" Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dëgjoi këtë ai dërgoi një nga shokët e tij në parvaz me mesazhin, "Kjo është një marrëveshje e konfirmuar mes nesh."

Kur Ebu Sufjani u kthye në ushtrinë e tij dhe i gjeti që mblodhi në anën e largët të luginës pritur urdhërin e tij për të marshuar. Ata vënë në një drejtim të jugut dhe u kishin frikë ata tani mund të marshojnë në Medinë. Me këtë në mendje Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) kërkoi një vullnetar për të ndjekurushtria dhe për të sjellë përsëri fjalën e lëvizjeve të tyre.

Shtatëdhjetë muslimanët vullnetarë, duke përfshirë Ebu Bekrit dhe Zubejrit, por ajo ishte Sa'adi nga fisi i Zuhrah i cili ishte zgjedhur. Para se ai u largua Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), me mençuri e informoi atë, "Në qoftë se ata janë udhëheqës të kuajve të tyre dhe duke hipur në deve e tyre ato janë të destinuara për në Mekë, megjithatë,nëse ata janë të hipur kuajve të tyre dhe udhëheqës devetë e tyre ato janë të destinuara për në Medinë. Pasha Atë në dorën e të cilit është shpirti im, në qoftë se është qëllimi i tyre, do t'i arrij dhe i luftojnë ata. "Sa'adi nuk humbi kohë dhe u ngjit poshtë shpatin e malit, i hipi kalit e Profetit, dhe u nis në misionin e tij.

THE Martir i cili kurrë nuk ka ofruar një lutjes së detyrueshme

Në mesin e rëndë të plagosur në fushën e betejës ishte Usayrim, një njeri nga Medina. Kur Ansar erdhi gjithë ai vërtet, ata ishin shumë të befasuar për të gjetur atë atje. Shumë ishin kohët kishin thënë atij në lidhje me Islamin, por ai ka qenë gjithmonë në mëdyshje për të përqafuar atë, duke thënë: "Në qoftë se vetëm unë mund të jetë i sigurt se ishtee vërtetë, unë nuk do të hezitoj ".

Butësisht, ensarët e pyeti se çfarë kishte sjellë atë në Uhud dhe e pyeti se në cilën anë ai kishte luftuar. Usayrim, i cili ishte deri tani shumë i dobët, u tha atyre se ai kishte luftuar së bashku me ta dhe kur e pyetën pse ai e kishte bërë këtë ai u përgjigj se ajo ishte për Islamin, sepse në zemrën e tij, ai besonte në Njëshmërinë e Allahutdhe mësimet e Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem). Si zëri i tij i dobët dobësuar, Usayrim tha shokëve të tij se më herët që në mëngjes ai kishte armatosur veten me të është shpatë dhe u nisën për në Uhud për t'u bashkuar me të Dërguarin e Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe kishte luftuar derisa ai ra.Menjëherë pas kësaj Engjëlli i vdekjes mori jetën e tij si shokët e tij qëndroi në anën e tij.

Kur sahabet i tha Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) në lidhje me Usayrim, ai i informoi ata se Usayrim ishte në mesin e atyre që kanë hyrë në xhenet dhe në vitet që pasuan Usayrim u bë i njohur si besimtar i cili ka hyrë në Parajsë, pa ofruar edhe një nga namazet e detyrueshme .

@ Sa'adi, Biri Rebiul

I Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dërgoi Zejd, birin Thabit poshtë mbi fushën e betejës për të kërkuar për djalin Sa'adi, Ar-rabi dhe i tha atij, "Kur ju shihni atë përcjellë atij përshëndetjet e mia të paqes, dhe i thuaj atë që i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) është pyetur në lidhje me ju. "

Zejdi kontrolluan mesin e trupave në fushën e betejës, derisa ai erdhi nëpër Sa'adi i cili ishte në pikën e vdekjes. Sa'adi ishte plagosur për vdekje dhe jo të qëndrueshme me pak se shtatëdhjetë plagë dhe në shtrat me një shtizë dhe një shigjetë spikatur nga trupi i tij. Butësisht Zejdi i tha atij se i Dërguari i Allahut (salla Allahualihi ue sel-lem) i dërgoi atij përshëndetjet e paqes dhe e kishte pyetur rreth tij. Sa'adi në një zë të dobësuar u përgjigj: "Paqja qoftë mbi të Dërguarin e Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem). Tregojini atij unë erë aroma e Xhenetit, dhe i them njerëzve të mi, ensarët, se ata nuk do të lirohet para Allahutnë qoftë se i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) është i lënduar, ndërsa ata jetojnë. "Menjëherë pas kësaj engjëjt hoqi shpirtin e Sa'adi.

THE MAN cili luftoi për tjetër pos për hir të Allahut

Gjatë kërkimit të plagosurit në fushëbetejë Shokët erdhën të gjithë Qazman të cilët kishin luftuar me heroizëm dhe jo vrarë më pak se shtatë jobesimtarë. Qazman u plagos për vdekje dhe kështu me shokët vendosën ta mbajnë atë përsëri në shtëpinë e Beni Zufr të ushqehet. Si Sahabët e vuriposhtë muslimanëve foli butësisht atij dhe i dha atij lajmin e mirë e Parajsës. Pjesa më e madhe për habinë e tyre Qazman u përgjigj: "Pasha Allahun, kam luftuar për krenarinë e popullit tim, po të mos ishte për këtë unë kurrë nuk do të kishte luftuar." Gjendja Qazman vazhdoi të përkeqësohet dhe ai nuk mundi ta durojë më dhimbjennga plagët e tij kështu që ai kreu vetëvrasje. Para vdekjes së tij, i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë shokët e tij se Qazman do të jetë një banor i zjarrit.

THE Lutja e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Pasi jobesimtarët kishin lënë të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha shokëve të tij, "Line up në mënyrë që unë kremtoj Zotin tim, i Fuqishmi, i Madhëruar." Kështu ata u rreshtuan pas tij. Ai tha, "O Allah, gjithë lavdërimi është për Ju. O Allah nuk ka njeri që mund të kontraktojë atë që zgjerohet ose dikushtë zgjeruar se çfarë ju kontratë, dhe nuk ka asnjë udhëzues për ata që ju kanë shkaktuar në rrugë të gabuar dhe askush nuk mund të të çojë në gabim ata që më ke udhëzuar. Askush nuk mund të japë atë që ti ke penguar. Askush nuk mund të japë atë që ti ndal dhe askush nuk mund ta ndalë atë që ju jepni. Askush nuk e sjell më afër atë që ju bëni largët. Joai mund të bëjë çfarë të largët Ju sjell afër. O Allah, është përhapur mbi ne nga bekimet, mëshirën, virtytit dhe sigurimin. O Allah, unë të lutem Ty për të mirat e qëndrueshme të cilat nuk zvogëlon as fund. O Allah, unë kërkoj ndihmën tuaj në Ditën, kur ne kemi nevojë për një shumë të të ndihmojë, dhe të sigurisë në ditën e frikës. O Allah, unë kërkojstrehim nga e keqja e asaj që Ti na ke dhënë, dhe e keqja e asaj që ti penguar nga ne. O Allah, e bëjnë besimin të dashur për ne dhe zbukuruar në zemrat tona, dhe të bëjnë mosbesimi, imoraliteti dhe mosbindje urryer për ne dhe të na bëjnë ndër të drejtët. O Allah, na bën të vdesim si muslimanët dhe të jetojnë si muslimanë,dhe le të bashkohet me të mirë, duke qenë as i zhgënjyer, as i tunduar. O Allah, vrasin jobesimtarët që i përgënjeshtruan të dërguarit e juaj, ndalon nga rruga e juaj dhe do të derdhë mbi ta ndëshkimin juaj. O Allah, Luftoni jobesimtarët që i kanë dhënë Libri, ti je Perëndia i së Vërtetës. "

THE KORAYSH KTHIMI në Mekë shkak për ruajtjen lëndime të rënda

Ndërkohë, Sa'ad nga Zuhrah fis kishte tejkalohen sa më shpejt që ai mund dhe tani janë në sytë e Koraysh. Ajo gëzua zemrën e tij, kur ai e pa Koraysh kryesor kuajve të tyre dhe devetë e tyre të hipur, dhe kështu ai ankorua përsëri Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), për të përcjellë lajmin e mirë.

Në vitet që ishin për të ndjekur, Amr, i cili kishte luftuar me Koraysh në Uhud, por më vonë konvertuar në Islam ka thënë, "Kemi dëgjuar për kthimin ibn Ubej për në Medinë me një të tretën e ushtrisë së Profetit, së bashku me burra të tjerë nga fiset e Khazraj dhe ligjet. Kjo ishte për shkak të se ne nuk ishin të sigurt nëseose jo ata do të kthehen dhe sulm. Shumë nga njerëzit tanë ishin të plagosur dhe shumica e kuajve tanë ishin lënduar nga shigjeta, kjo është arsyeja pse ne kemi vendosur që të kthehen në Mekë. "

THE Varrimi i martirizuar

Organet e martirizuar u varros në varret e gërmuan në afërsi të vendit ku Hamza kishte rënë. Disa janë varrosur vetëm, ndërsa të tjerët ishin të varrosur bashkë - Hamza dhe Abdullahun, birin Xhubejr e trupit e të cilit ishte edhe gjymtuar rëndë ishin në mesin e atyre që e varrosën së bashku.

Siç ka qenë varfëria e tyre se nuk kishte rroba thuajse e mjaftueshme për të mjaftojë si një qefin të plotë për ndonjë prej dëshmorëve. Nëqoftëse koka e tyre ishte e mbuluar, këmbët e tyre mbeti zbuluar, dhe nëse janë mbuluar këmbët e tyre kreu i tyre mbeti zbuluar. Në mënyrë që ata duhet të jenë të mbuluara, kullosa aromatik ishinpërdoret për qefin gjymtyrët zbuluar.

Me dhembshuri dhe butësi, Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë shokët e tij se trupat e martirizuar nuk ishin që të lahen në mënyrë të zakonshme islame para varrimit. Pastaj ai dha shokëve të tij lajmin e mirë se në Ditën e Gjykimit do të ngrihen dëshmorët,pa dhimbje, me plagët e tyre gjakderdhje dhe se edhe pse ngjyra do të jetë ajo e gjakut nuk do të ketë erë e gjakut në të gjitha, pasi ajo do të ketë qenë zëvendësuar me aromë delikate e miskut. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë shokët e tij që shpirtrat e atyre që u martirizuanjanë transportuar nga zogjtë e parajsës në Xhennete e xhennetit ku do ta hanë nga frutat e saj dhe se ata janë si llambat e arit nën hijen e Arshit.

Nën drejtimin e Profetit, (salla Allahu alihi ue sel-lem), dëshmorët janë varrosur dhe ai do të hetojë se cili prej të dy e dinin më e Kuranit përmendësh, pas së cilës më i njohuri ishte vendosur në varr e parë. Edhe në vdekje Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte vetëm dhekurrë e për të treguar mungesë respekti.

Dhe ai u shpall:

"Mes besimtarëve ka burra

të cilët kanë qenë të vërtetë për besëlidhjen e tyre me Allahun.

Disa e kanë përmbushur vdekjen e tyre kusht, dhe të tjerët presin, i palëkundur për të ndryshuar,

në mënyrë që All-llahu do t'i shpërblej të sinqertit për sinqeritetin e tyre

dhe për të ndëshkuar hipokritët nëse Ai do, ose të kthehet përsëri për ta.

S'ka dyshim, All-llahu falë dhe Më i Mëshirshmi. "

Kurani 33: 23-24

THE Martirizuan familja e prapme, gruaja e AMR

Gjatë përgatitjeve varrimit, profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti shokët e tij për të kërkuar për organet e Amr, birit Jamuh dhe Abdullah ati i Xhabirit në mënyrë që ata të mund të jenë varrosur së bashku. Të dy burrat kishin qenë shumë afër me njëri-tjetrin gjatë jetës së tyre dhe Pejgamberit (salallahuAllahu alihi ue sel-lem), mendonin se e përshtatshme që ata duhet të pushojnë së bashku, por trupat e tyre nuk mund të gjendet.

Hind, gruaja amr humbi jo vetëm bashkëshortin e saj, por djali i saj Khallad së bashku me Abdullah vëllain e saj dhe dëshironte për të marrë ato përsëri në Medinë për varrim. Si ajo e bëri shtëpinë e saj mënyrë në Medinë me familjen e saj të martirizuar, rritet e saj papritmas u ndal dhe refuzoi të shkojë më tej. Ajo u përpoq të përsëritur për të marrë atopër të ecur, por kur ata ende nuk pranuan që ajo u kthye rreth tyre, pas së cilës ata filluan të ecin prapa nga ku ata erdhën. Kur ajo arriti në fushën e betejës, ajo shkoi te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i tha atij se çfarë kishte ndodhur, pas së cilës ai i butë i tha asaj se ajo ishte vullneti i All-llahutajo kthehet për të varrosur aty dhe i dha lajmin e mirë se ata ishin të gjithë bashkë në Parajsë saj. Kur Hind dëgjoi këtë, zemra e saj ishte i kënaqur dhe ajo e pyeti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), të lutet që ajo të mund të bashkohen me ta.

THE Vakt MREKULLUESHËM

Ajo kishte qenë një ditë shumë e vështirë dhe ushqimi ishte në furnizim jashtëzakonisht të shkurtër, në fakt nuk ishte vetëm ushqim i mjaftueshëm për të mjaftojë një njeri. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti për çfarë ushqim të vogël se do të ishte sjellë në atë, atëherë ai u lut dhe bekoi atë dhe të gjithë hëngrën nga pjesa e deri nëata ishin plot.

KTHIMI $ KAPITULLI 76 e Profetit në Medinë

Të shtunën, 7 Sheval 3H pas takimit në Uhudit Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shokët e tij u kthye në shtëpi në Medine dhe arritën atje në muzg. Pas arritjes në Medinë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shokët e tij të bërë rrugën e tyre në xhami për të ofruar në mbrëmjelutja, pas së cilës kanë dalë në pension në shtëpitë e tyre të kujdesen për plagët e tyre të shumta dhe pjesa tjetër. Shumë pak myslimanët kishin shpëtuar me plagë të lehta.

Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka hyrë në shtëpinë e tij ai kërkoi Lady Fatimen për të larë larg gjakun nga fjalët e tij shpatës, "Lani gjakun nga ky vajzën time, sepse Allahu ka shërbyer më mirë këtë ditë." Ali gjithashtu dorëzoi shpatën e tij për Lady Fatima dhe e pyeti të njëjta, atëherë Profeti (salallahuAllahu alihi ue sel-lem) u kthye Aliut dhe i tha: "Ti luftoi dhe bëri Sahl, birin Hunayf së, dhe Ebu Duxhane."

Nuk ishte gjithmonë mundësia që Koraysh do të ndryshojë planin e tyre, nga ana tjetër, dhe marshojnë në Medine dhe kështu Sa'adi së bashku me të tjerë nga fiset e Evs dhe Khazraj, e mori atë nga ana e të qëndrojë roje jashtë xhamisë.

REACTION Prej jobesimtarëve

Eshtë e panevojshme të thuhet, ata të cilët nuk dëshirojnë muslimanët të mirë ishin të kënaqur me lajmin se muslimanët nuk e kishte fituar një fitore të drejtpërdrejtë dhe të kursyer atyre asnjë simpati. Përkundrazi, ata flisnin keq Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), e përqeshnin, duke thënë: "Muhamedi nuk është më shumë se një kërkues i mbretërisë!Nuk ka qenë kurrë një profet i cili u përball me një situatë të tillë përmbyset; ai ka qenë edhe i plagosur - kështu që kanë shokët e tij! "

Kur këto thënie arriti në veshët e Omerit, ai ishte i zemëruar dhe i shkoi direkt tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të kërkuar lejen e tij për të vënë autorët e shpatës. Megjithatë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) në mëshirën e tij, ia ndaloi atij të ndërmarrë veprim të tillë duke thënë: "All-llahudo ta bëjë fenë e tij mbizotërojnë, dhe ai do të fuqizojë Profetin e Tij. "Pastaj ai ngushëlloi Omer duke thënë:" O biri i Hattabit, vërtetë Koraysh nuk do ta marrë prej nesh si kjo, ne do të përshëndesim Këndin. "

Komenti i fundit referuar Gurit të Zi vendoset në murin e Qabes.

$ KAPITULLI 77 ditë pas Uhudit

Profeti ishte i shqetësuar se Ebu Sufjani do të kthehet rreth dhe të sulmuar nga Medina në mënyrë që para lindjes së diellit të nesërmen, dhe shkoi në xhami për lutjen e mëngjesit e hershëm me shokët e tij. Ai i tha Bilalit se pas namazit ai do të bëjë njoftimin se ata ishin të përgatitur veten e tyre për të hipurnë ndjekje të Koraysh, por ai theksoi se dezertorët nuk duhet të lejohen të shoqërojnë ato. Hipokrit, Abdullah, i biri i Ubej u ngrit dhe tha: "Unë do të marshojnë me ju", por Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha atij se ai nuk u lejua të marrë pjesë.

Ata që kishin qenë në gjendje të marrin pjesë në namazin në xhaminë kthye fisit shokët e tyre të cilët kishin ofruar lutjen e tyre në shtëpi për shkak të plagëve të tyre dhe i informuar ata shpalljes. Me përjashtim të dy, askush nuk ofroi një justifikim të mbeten prapa.

Dy whthat mbetën ishin Shammas i cili kishte pësuar një goditje fatale, duke paralizuar si ai e mbrojti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Malik i cili kishte qenë edhe të plagosur për vdekje dhe tani ishte duke u kujdesur për të nga familja e tij.

Shammas kishin emigruar nga Meka dhe nuk ka pasur anëtarë të familjes që kanë tendencë të tij në Medinë, kështu që ai kishte marrë në dhomën Lady Ayesha ku Lady Umm Seleme, i cili ishte nga fisi Shammas-së, e pyeti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të lejuar atë në mënde. Para Profetit (salla Allahu alihi wasel-lem) u largua, ai e informoi familjen e tij se kur shpirti Shammas 'është marrë prej tij, ai do të ishte varrosur me dëshmorët e tjerë në Uhud dhe jo në Medinë.

Në ndërkohë, Xhabirit, babai i të cilit kishte qenë vetëm shehid, shkoi te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) t'i përgjërohemi atë që le të shoqërojë ata. Ai i tha Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) se ai kishte qenë dëshira e tij për të shoqëruar të atin në Uhud, por për shkak të vizionit të babait të tijforetelling martirizimin e tij, babai i tij i kërkoi atij që të qëndrojë prapa për të parë pas shtatë motrave të tij të rinj. Me të dëgjuar këtë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ranë dakord për të le të shoqërojë ata.

Kur Bilali njoftoi se ata ishin duke shkuar për të ndjekur armikun që ai nuk e kishte përmendur kohën e nisjes, në mënyrë që Talha shkoi në xhami për të bërë pyetje. Kur ai arriti në Xhaminë e pa Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), tashmë veshur në arsenalin e tij hipur mbi kalin e tij me maskë e tij u larguanposhtë mbi fytyrën e tij, dhe kështu ai u kthye në shtëpi në nxitim për të marrë të gatshme.

Shumë shpejt pas kësaj, besimtarët u mblodhën jashtë xhamisë. Si ata u rreshtuan Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) nguli sytë mbi fisin plagosur rëndë i Salimah. Kur ai pa besnikërinë dhe vullnetin për të bindur atë pavarësisht nga plagët e tyre e tyre, ai u prek thellë dhe iu lut: "O Allah,të kem mëshirë për bijtë e Salimah. "

THE MARS TE Hamra AL Asad

Jobesimtarët kishin fushuan në Rawha, i cili shtrihet disa distancë jashtë Medinës, për të pushuar dhe të priren plagosur tyre.

Ndërkohë, në 8 e diel Shevalit 3H, Profeti dhe pasuesit e tij kishin arritur Hamra Al-Asad, një vend i cili shtrihet rreth tetë kilometra në distancë nga Medina dhe goditi kampin. Kjo ishte kur ai ishte atje që Ma'bab, biri i Ebu Ma'bab, kryetar i fisit të Khuza'ah erdhi dhe shkoi direkt nëProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe pranuan Islamin. Nuk ishte një traktat midis fiseve të Khuza'ah dhe Beni Hashim, dhe Ma'bab i tha Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem): "Pasha Allahun, ne ndjehemi trishtim të madh në lidhje me çfarë ka ndodhur me ju dhe shokët tuaj. Ne shpresojmë që ju nuk do të vuajnë përsëri. "Pas kësaj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dërgoi Ma'bab të shkaktojë grindje midis ushtrisë së Ebu Sufjanit për të shkurajuar ata nga çdo qëllim për të nisur armiqësive të mëtejshme.

Shqetësimi Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka pasur lidhje me një sulm të afërt provuar të jetë e vërtetë, sepse ajo ishte mësuar se nuk kishte më shpejt jobesimtarët e zuri gjumi filluan qortues njëri tjetrin për mos arritjen e qëllimit të tyre duke thënë: "Të gjithë ne e bëmë ishte të heq ushtrinë e tyre dhe pastaj nee majta e tyre! Nuk mbeten ende në mesin e tyre disa njerëz të aftë për të bindur fise të tjera të ngrihen, krah me ta dhe na luftuar përsëri. Ne duhet të kthehemi tani dhe shtrydhje ushtrinë e tyre! "

Nga ana tjetër Safwan, biri Umayyah u përpoq të kthej mendjen e Koraysh nga hipur kundër muslimanëve përsëri duke thënë: '' O njerëz, një veprim i tillë nuk është i urtë. Kam frikë se ai do të marr ndihmën e atyre që nuk e kishin marrë pjesë në luftime dhe qëndroi në Medinë - atëherë ata do të kthehen nëfitimtarët. Në të vërtetë, unë jam i dyshimtë në lidhje me pasojat në qoftë se ne të jenë të përfshirë në një betejë që mund të shkojnë kundër nesh. "Edhe pse Safwan kishte paraqitur një rast të fortë për të mos dilte më tej me synimin e tyre që nuk besuan nuk morën parasysh pasojat.

Gjatë kësaj kohe Ma'bad mbërriti dhe u kthye në të mirë të tij për të bindur mosbesimtarët nuk do të angazhohen muslimanët përsëri duke thënë: "Muhamedi ka dolën që u njohëm me një numër të madh të luftëtarëve. Unë kurrë nuk kam parë kaq shumë para. Ai arriti të grumbullojë të gjithë ata të cilët nuk kanë marrë pjesë në Uhud dhe ata kanë shprehurkeqardhje në pjesë nuk ka marrë dhe janë të shqetësuar për të kompensuar për të tani. "Ebu Sufjani bërtiti:" Mjerë për ju! Pasha All-llahun, ju nuk do të largohet derisa ai të vijë dhe të shihni qafat e kuajve të tyre. Pasha All-llahun, ne kemi arritur vendimin tonë! "Ma'bad nuk e lejoi dhe e këshilloi Ebu Sufjani përsëri që të mos vazhdojë.Megjithatë, ata që nuk besuan prej fillimit Ma'bab dhe fjalët e tij nxitën panik dhe frikë në mesin e tyre kështu që u vendos që të vazhdojë në Mekë menjëherë.

Para nisjes së Koraysh, karvani i Abdul Kajsit erdhi en-rrugë për në Medinë dhe u ndal. Ebu Sufjani iu afrua atyre dhe i mashtruar ata me ngarkesa deve e raisons në qoftë se ata do të shkonin tek Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe të japë një mesazh. Mesazhi ishte "Tregoji Muhamedin se ne jemizgjidhet për t'u angazhuar atë dhe shokët e tij përsëri. Por herën tjetër ne do të sigurohemi që të shpëtoj veten prej jush krejtësisht! "Ebu Sufjani shpresuar mesazhi do të kthej mendjen e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) nga ndjekja e tyre.

Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe besimtarët janë pushimi në Hamra Al-Asad, kur Abd Kajs karvani iu afrua dhe i dha mesazhin. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj me një ajet nga Kurani:

"... All-llahu është i mjaftueshëm për ne. Ai është Ruajtësi më i mirë." Kurani 3: 173

Rreziku kishte kaluar dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), për shkak të shqetësimit dhe mëshirë për shokët e tij, u tha atyre se ata ishin të mbeten në kamp për tri ditë të tjera në mënyrë që të shërohem. Gjatë kësaj kohe, birit Sa'adi Ubadhah-së, u kthye në Medinë dhe të rregulluar për një tufë e deveve të jetëngarkuar me datat dhe shtyrë në kamp. Kur ata arritën disa nga devetë u masakruan në mënyrë që të kishte një furnizim plentiful e mishit për të forcuar muslimanët.

THE REZULTATI

Gjatë luftimeve muslimanët kishin treguar trimëri të madhe dhe vendosmëri, por më e rëndësishmja përkushtimin e tyre ndaj Allahut dhe Pejgamberit të Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem). Ka pasur raste kur ushtria Koraysh mbajti dorën e sipërme dhe herë kur batica u kthye dhe muslimanët fituar nga ana e sipërme.

Nuk mund të thuhet se Koraysh që inicioi luftën ishin fitimtarë, sepse ata fituan asgjë. Muslimanët nuk dorëzohet për ta. Koraysh mori as robër, as nuk kanë arritur qëllimin e tyre për të vrarë Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe të shpëtoj veten nga pasuesit e tij. Pastaj,kur besimtarët kishin treguar guxim të madh dhe të përcaktuara për të Hamra Al-Asad në ndjekje të tyre - i cili nuk është akt i një ushtrie mundur - ushtria Koraysh për shkak të qendrueshme lëndime të rënda zgjodhi të tërhiqej në Mekë në vend të kthyer dhe luftimeve.

Midis mësimeve shumë për t'u mësuar nga ky episod nga vitet e hershme të Islamit është se i harkëtarëve vdekjes. Suksesi varet nga bindja ndaj Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem).

RETURN TË MEDINA

Ajo tani ishte e enjte dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) me shokët e tij u kthye në Medinë dhe mësoi se si Shammas dhe Malik kishte vdekur nga plagët e tyre. Në përputhje me udhëzimet e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), trupi i Shammas ishin marrë në Uhud dhevarrosur në shoqërinë e martirëve të tij. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), mësoi se Maliku ishte varrosur në Medinë ai i tha familjes së tij për të ri-varrosur në Uhud dhe kështu që ai u hodh mëshirë për të pushuar me shokët e tij.

A TIME PER zisë

Ashtu si Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kaloi shtëpitë e fiseve ensarëve e Abdul Ashhai dhe Zafar sytë e tij të mbushur me lot, kur ai e dëgjoi zërin e grave të butë duke qarë dhe vajtuar humbjen e të dashurve të tyre, dhe ai tha, " Nuk ka femra që të mbajnë zi për Hamza. " Sa'ad Mu'adhs djalipërgjuara vërejtje e Profetit dhe e pyeti gratë e të fisit të tij për të shkuar në xhami dhe të luten për të Hamzës, këtë ata e bënë dhe pas një, ndërsa Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka falënderuar ata, atëherë lutur për ta dhe u tha atyre që të kthehen në shtëpi .

THE BORXHI nga Abdullah

Xhabiri, babai Abdullah kishte qenë dëshmor gjatë luftës në Uhud dhe kishte, për shkak të rrethanave, të marra gjatë dy viteve të disa kredive nga fqinjët e tij çifute. Sapo kreditorët e Xhabirit mësuar për vdekjen e tij ata nuk humbi kohë në të ngutshme Abdullah për të zgjidhur çështjen. Nuk ishteshumë pak për të ofruar, por nuk ishte korrat e hurma të atit të tij se Abdullah shpreson se do të kënaqë ata, por të gjithë refuzoi duke thënë korrat ishte e pamjaftueshme.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte i shqetësuar kur ai mësoi të vështirë Abdullah, kështu që ai shkoi tek ai menjëherë dhe i kërkoi atij që të kërkojë kreditorët e tij që do të vijnë dhe të shohin atë. Kreditorët arriti dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) iu lut Allahut, pas së cilës çdo kreditor,për habinë e tyre absolut, mori datat barabarta për shlyerjen e borxhit të Xhabirit. Ata ishin edhe më të habitur kur kanë vërejtur sasinë e mbetur të datave të barabartë me atë të kulturës zakonshme vjetore e Xhabirit, por zemrat e tyre kanë mbetur të ngurtësuar.

THE Xhumasë LUTJE

Ishte e premte, dhe kishte ardhur koha për të ofruar me xhemat namazin e Xhumasë. Si Sahabët arritën ata të ulur veten në terren me radhë dhe ka pritur për Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem), për të hyrë dhe për t'u dhënë predikimin.

Para Uhudit, Abdullah, bir i Ubej kishte qenë gjithmonë i respektuar nga populli i Medinës dhe rrjedhimisht dhënë një pozicion shumë lakmuar në vijën e parë e lutjes. Ajo kishte qenë praktika e tij që nga ardhja e Profetit në Medinë që të qëndrojë deri para namazit të Xhumasë dhe të thonë, "O njerëz, ky është i Dërguarii All-llahut (salla Allahu alihi ue sel-lem). All-llahu i ka nderuar dhe ju ngritur prej tij! "Megjithatë, këtë herë, kur ai u ngrit për të bërë deklarim të tij para se lutja disa prej Sahabëve tugged në fjalët e tij mantel," Ulu poshtë, ju armik i Allahut! Ju nuk jeni të denjë për këtë, pasi atë që keni bërë. "

Abdullah ishte i pandjeshëm për seriozitetin e braktisjen së tij dhe ndjeu sikur ai kishte qenë trajtuar keq, kështu që ai u largua në vijën e lutjes shkelën mbi kokat e asamblesë duke thënë: "Një do të mendoj unë kisha bërë diçka të tmerrshme, unë vetëm u ngrit për të forcuar pozita e tij! " Ndërsa ai arriti derën eXhamia një Ansar u hyjnë dhe e pyeti se pse ai ishte lënë pas së cilës ai e përsëriti atë që ai sapo kishte thënë kështu Ansar këshilloi: "Kthehu dhe le Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) kërkoj ndjesë." Kalonte në krenari të verbër, Abdullah refuzoi duke thënë: "Pasha All-llahun, kjo nuk është etë nevojshme për të për të bërë këtë! "

$ KAPITULLI 78 zbulesa LIDHJE ME Uhudit

Pak ditë pas angazhimit, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka marrë disa ajete në lidhje me aspekte të ndryshme të armiqësive dhe pjesëmarrësit e saj. Një ajet i tillë foli dobësie të panjohur më parë të fiseve të Seleme dhe Haritha të cilët kishin në një pikë konsideruar braktisjen, porAll-llahu u kthye atyre në Mëshirën e Tij dhe i forcuar ato, në mënyrë që ata luftuan me trimëri të madhe kundër jobesimtarëve.

"Dy partitë e ju ishin gati të dështojë,

pse All-llahu ishte Guardian tyre,

dhe Allahu besimtarëve të vënë gjithë besimin e tyre. "

Kurani 3: 122

Kur fisi i Haritha dëgjuan Revelacionin që shkoi tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i tha atij se ata mendonin se ata ishin një prej dy partive të përmendura në këtë ajet dhe se ai kishte qenë me të vërtetë me bekimin e All-llahut që ata ishin forcuar dhe nuk u largua.

Ata që kishin ikur duke kërkuar mbrojtjen e malit, pavarësisht urdhrit të Profetit të kthehet në betejë ishin përmendur edhe:

"Kur keni qenë duke shkuar lart, dhe nuk i kushtoi kujdes për të gjithë,

dhe i dërguari ju thërriste nga prapa;

kështu që Ai ju shpërblehen me hidhërim mbi hidhërim

që ju të mos mbetej e pikëlluar për atë që ju shpëtoi as për atë që ju goditi.

Dhe All-llahu është i dijshëm për atë që punoni ju.

Pastaj, pas pikëllimit, Ai zbriti mbi ju të sigurisë.

Slumber arriti një parti, ndërsa një tjetër parti kujdesur vetëm për veten e tyre

të menduarit i Allahut mendimet të cilat nuk ishin të vërteta, guess i injorancës,

duke thënë: "A kemi ndonjë të themi në këtë çështje?" Thuaj: "E tërë çështja i takon vetëm All-llahut."

Ata fshehin në vetvete atë që ata nuk e bëjnë të ditur për ju.

Ata thonë: "Po të kishim ndonjë themi në këtë çështje, ne nuk duhet të ketë qenë vrarë këtu."

Thuaj: "Sikur të kishe qëndruar në shtëpitë tuaja, atyre prej jush për të cilët është shkruar vrasja,

do të dalë për të (vdekje) shtretërit e tyre

në mënyrë që Allahu të mund të provoni atë që ishte në zemrat tuaja

dhe se Ai do të shqyrtojë atë që është në zemrat tuaja. "

Dhe All-llahu e di çka fshehni në zemrat. "

Kurani 3: 153-154

E disa prej atyre që ishin të etur për të angazhojë Koraysh në Uhud dhe jo në Medinë dhe pastaj dezertuan u shpallur:

"A mendoni se ju do të hyjë në Xhennet

pa e ditur se All-llahu ata që luftuan dhe që ishin të durueshëm?

Keni përdorur për të dëshironit vdekjen para se ju u takua atë,

kështu që ju keni parë atë, ndërsa ju po kërkoni. "

Kurani 3: 142-143

Duke iu referuar shtiza cilët nuk iu bindën udhëzimin e Profetit:

"All-llahu ka qenë e vërtetë për premtimin e Tij ndaj jush, kur ju thyen ato me lejen e Tij

deri sa të humbur zemrën, dhe grindej shpesh në lidhje me këtë çështje, dhe e kundërshtoi,

pasi Ai kishte treguar se cilin ju të dashur.

Disa prej jush të kërkuar në botë, dhe disa prej jush të kërkuar për ju Ahiretin.

Atëherë ai bëri që të largohem prej tyre, në mënyrë për të provuar ju.

Por ai ka falur ty, sepse All-llahu është Bujar ndaj besimtarëve. "

Kurani 3: 152

Megjithatë, në lidhje me ata që dezertuan Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), para se ata arritën Uhudit, u zbulua më vonë, kur ata u treguan të jenë besimtarë të penduar:

"Ata prej jush që kthyen shpinën në ditën kur dy ushtritë u takuan

duhet të ketë qenë i joshur nga djalli, për shkak të disa të asaj që vepruan.

Por All-llahu i ka falur ata. Ai është mëkatfalës dhe i butë. "

Kurani 3: 155

Në një tjetër Zbulesa, Allahu sfidoi muslimanët që kishin humbur shpresën, kur u thuhet se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte vdekur, duke thënë:

"Muhammedi nuk është vetëm një Dërguarit, të dërguarit kanë vdekur para tij.

Nëse ai vdes ose mbytet, a do të kthehet rreth në këmbë tuaj?

Dhe ai që kthehet në këmbë të tij nuk do të dëmtojë allahut gjë.

All-llahu do ta shpërblejmë mirënjohësit. "

Kurani 3: 144

Lidhur dëshmorëve, Abdullah, i biri Masudi tha se ajo ishte shpjeguar atyre nga Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), që shpirtrat e martirëve në Uhud ishin vendosur në barqet e një tufë e shpendëve të gjelbër që vijnë poshtë për të lumenjve në Xhennet për të ngrënë prej frutave të saj. Kur ata kthehen,shtëpia e tyre është në hijen e Arshit të Allahut zbukurohej me shandan prej ari. Pas kthimit të tyre All-llahu i pyet ata: "O robërit e Mi, a ka ndonjë gjë që ju dëshironi në mënyrë që unë mund të ju jap më shumë?" Për të cilat ata thonë: "O Zoti ynë, nuk ka asgjë përtej Xhennetin, të cilin Ti na ke dhënë, nga i cilihamë si të duam. "

Pastaj, Allahu kërkon atyre këtë pyetje tri herë dhe çdo herë përgjigja është e njëjtë me përjashtim të fundit kur dëshmorët e shtuar, "Në qoftë se shpirtrat tanë të kthehen në trupat tanë në mënyrë që ne të mund të kthehet në tokë dhe për të luftuar për ju, derisa ne jemi martirizuan përsëri. "

Djali i Al-Abbas ka thënë se një ditë ai e ka dëgjuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) tregojnë shokët e tij se shehidët banojnë në një çadër nga një lumë me emrin Barik. Ai u tha atyre se Barik rrjedh nga hyrja në Xhennet dhe se sigurimi i tyre është sjellë nga kopshti çdo ditë në mëngjesdhe në mbrëmje.

$ KAPITULLI 79 LADY Zejneb, bijë e KHUZAIMAH

Lady Zejneb ishte bija e Khuzaimah nga fisi beduin i Hilal bin Amir dhe të njohur për bujarinë e saj. Ajo shqetësuar veten me mirëqenien e të varfërve dhe doli nga rruga e saj për të ndihmuar ata sa herë që ajo mund. Ajo ishte për shkak të natyrës së saj të dashur që edhe para se ajo të përqafuar Islaminajo ishte endearingly të referuara si "Nëna e të varfërve."

Zejneb ishte martuar Abdullah, djali Jahsh i cili kishte qenë i bekuar me shehidllëk. Ajo ishte e trishtuar në humbjen e saj, por u bë i durueshëm dhe të kënaqur veten në njohuritë që burri i saj kishte qenë të dhënë më të mirë të shpërblimeve, shpërblimi i xhennetit dhe vazhdoi për të ndihmuar ata me më pak fat se veten.

Një vit ka kaluar që nga martirizimi i Abdullahut dhe Zejneb kishte vejushë. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) caringly propozuar martesë të saj, ajo u ndje e nderuar dhe të pranuar në mënyrë që ata u martuan në vitin e 3 pas migrimit dhe një dhomë u shtua mbi pjesën e jashtme të Xhamisëpër të.

THE VIZITA E ABU Bara

Pak kohë pas martesës së tyre Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka marrë një vizitë nga Ebu Bara, me kryetar të moshuarit e fisit Lady Zejneb-së. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), përshëndeti atë dhe i foli atij për Islamin, dhe zemra e tij të prirur drejt tij, edhe pse ai nuk ishte i përgatitur endepër të bërë një angazhim. Abu Bara njohur parimet e larta të Islamit, dhe morali i tij dhe e dinte se mësimet e saj do të përfitojnë fisin e tij, kështu që ai e pyeti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të dërguar disa nga shokët e tij për ta në mënyrë që ata të mund të mësojnë. Ebu Bara tha: "O i Dërguari i Allahut (salallahuAllahu alihi ue sel-lem), në qoftë se ju dërgoni disa prej shokëve të tu për njerëzit e Nexhdit për të thirrur ata në Islam, unë pres që ata të pranojnë. "Mbasi Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka shprehur shqetësimin e tij duke thënë: '' Unë jam i frikësuar njerëzit e Nexhdit do të vrasin ata. "Ebu Bara u përgjigj," Ata do të jenë nënMbrojtja e mia. "

Pas sigurimit të Ebu Bera se Sahabët do të udhëtojë në sigurinë nën mbrojtjen e tij, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u pajtua dhe i dërgoi 70 shokët njohur për devotshmërinë dhe njohuritë e tyre për të mësuar dhe të emëruar Mundhir, bir i Aamir nga fisi i Khazrah të udhëhequr delegacioni.

Sahabët u nis dhe, kur arritën në pus Ma'una i cili shtrihet në mes të territorit të fiseve armiqësore e Aamir Saleem, Harrah dhe ata vendosën për të pushuar dhe për të dërguar mesazhin e Profetit me Haram, birin e Milhan për të Amir, birit e Tufejlin. Ndërkohë, u vendos që Amr, UmayyahDjali Ad-Damari dhe Al Mundhir, bir Ukba së, biri i Amir duhet të shkojë jashtë dhe të gjejë kullotë për rides shoku-së.

.

THE Tradhtinë e Aamir, BIRI I Tufejl

Kur Haram dha mesazhin Aamir përqeshnin dhe e kundërshtuan atë, atëherë në komandën e tij një shtizë u fut me forcë në shpinë haram-së. Si Haram ishte duke vdekur ai filloi të bërtasë: "All-llahu është më i Madhi! Pasha Zotin e Qabes kam triumfuar!"

Aamir, djali Tufejl i bëri thirrje menjëherë pas pjesa tjetër e fisit Amir për t'u bashkuar me atë dhe të sulmuar sahabet, por ata refuzuan duke thënë se Compansions ishin nën mbrojtjen e Ebu Bara. Aamir tani u kthye të parit të fisit të Saleem për ndihmë dhe Usaiyah, Ri'al dhe Dhakwan përgjigj meFiset e tyre.

Kjo nuk ishte e gjatë deri në Aamir dhe aleatët e tij arriti në pus, dhe në mënyrë të pamëshirshme pritë Sahabët që luftuan sa më mirë ata mund të, derisa të gjithë dergjej i vdekur rreth të mirë. Ka'b, djali Zejdi An-Najjar ishte vetëm një të mbijetuar.

Sapo kishin devetë u vendosën dhe u largua për të kullotur, Al Mundhir dhe Amr e bëri rrugën e tyre kthehet në të mirë. Si ata iu afrua, për fatkeqësinë e tyre të madh, ata vënë re zogjtë grabitqar sillen mbi pusin dhe frika për të zotët e tyre ngulfatën zemrat e tyre. Ata iu afruan pus me kujdes dhepër fatkeqësinë e tyre e madhe frika e tyre u realizua si sytë e tyre nguli sytë mbi shokët e tyre të martirizuar hedhjen ku kishin rënë, ndërsa e fiseve Sulejm rrethuan duke folur me njëri-tjetrin. Amr ishte zënë rob, ndërsa Al Mundhiri u vra. Aamir dinte se Amr përkiste fisit të Mudar dhepër shkak të marrëdhënieve të tij me ta kishte kursyer jetën e tij, por rroi kokën.

Vetëm para Amr u kthye në Medinë ai u tha se agresorët e tij nga Saleem kishte mësuar të pranisë së tyre nga njëri prej fisit Ebu Bera-së. Amr u trishtua nga ajo që duket të jetë një akt pabesë e fisit dhe me një zemër të rëndë nisën për në Medinë.

Ndërsa po udhëtonte, Amr erdhi nëpër dy burra nga fisi i Beni Kilab. Amr ishte në dijeni se fiseve të tij kishin refuzuar të bashkohet Aamir, birin Tufejl së. Gjoja e fiseve ishin në mesin e atyre që janë përgjegjës për humbjen e shokëve të tij, Amr sulmuar dhe vrarë dy prej tyre. Kjo ishte një incident të ardhur keq,të dy burrat ishin në fakt besnik Ebu Bara.

Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), mësoi të martirizimit të shokëve të tij dhe të dy fiseve të pafajshëm u pikëlluar thellë dhe të drejtë urdhëroi që gjaku, paratë duhet t'i kushtohet fisit të Ebu Bara e të afërmit në kthimit.

$ KAPITULLI 80 Një komplot për vrasjen e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Çështja se si për të mbledhur të holla të mjaftueshme për të shpërblejmë familjen e dy fiseve të pafajshëm të vdekur peshonte rëndë mbi Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem). Tani, fisi hebre i An-Nadir kishte hyrë në një marrëveshje me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe gjithashtu ishin miqësoretë fisit Ebu Bera-së, kështu Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka vendosur të shkojë me ta dhe i pyet ata për të ndihmuar si për pjesën e tyre të marrëveshjes.

Omar, Ebu Bekri dhe Ali shoqëruar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), me kështjellat e En-Nadir që shtrihen në periferi të Medinës për të folur me ta. Çifutët ftoi të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shokët e tij për t'u ulur në hijen e një prej mureve të shtëpive të tyredhe shkoi gjoja për të rritur fondet e nevojshme. Megjithatë, kjo nuk ishte qëllimi i tyre.

Sepse dikur ata kishin komplotuar mënyra në të cilat për të vrarë Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe tani këtu ai ishte i vetëm me tre shokët e tij dhe askush tjetër për të mbrojtur atë. Çifutët connived bashku dhe vendosi se tani rasti u paraqit ata do të heqë një gurnga maja e shtëpisë si Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) u vu nën vete muret e vrasin atë. Megjithatë, Shalom, biri Mishkam i paralajmëroi ata kundër një akti të tillë dhe u tha atyre se All-llahu do ta zbulojë komplotin e tyre ndaj tij, duke pranuar se ata e dinin se ai ishte një profet. Askush nuk i kushtoi vëmendjenë Shalom dhe Amr, i biri Jahsh i ngjit shkallët me një gur shumë të rëndë. Si Shalom frikë, Gabriel erdhi tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i tha atij për qëllimin e tyre të keq dhe Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shokët e tij u ngrit Subtly në një mënyrë në të cilën hebrenjvenuk e vëreni dhe u kthye në shtëpi.

Kjo nuk ishte rasti i parë Judenjtë kishin planifikuar për të shpëtoj veten e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Në një rast tjetër Judenjtë kishin arritur në përfundimin mënyra më e mirë për të kryer planin e tyre do të jenë të ftuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe tridhjetë prej shokëve të tijdhe për të përmbushur atë mes të rrugës për të diskutuar fetë e tyre me tridhjetë e rabinëve të tyre me deklaratën joshës se nëse rabinëve ishin të bindur se të gjithë Judenjtë do të konvertohet.

Dita mbërritën, por kur rabinët pa tridhjetë e shokëve të tij rreth tij, ata mërmëriti në mes vete, "Si mund ta vrasin atë kur tridhjetë njerëz janë të gatshëm të vdesin për të?" Pra Judenjtë erdhën në përfundim mënyra më e mirë për të arritur qëllimin e tyre do të jetë në qoftë se tre prej tyre të armatosur veten me daggersnën rrobat e tyre dhe i pyet Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), për të dalë përpara me vetëm tre prej shokëve të tij, për të diskutuar këtë çështje, duke dhënë arsyetimin se ajo thjesht nuk ishte praktike për tridhjetë nga çdo parti për të marrë pjesë.

Panjohur për rabinëve një grua nga vetë fisin e tyre dhe vëllai i kishte konvertuar dhe banoi ndër Ansar lart komplotin e tyre dhe i tha vëllait të saj i cili nga ana e tij shkuan direkt tek Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i pëshpëriti komplotin e tyre në veshin e tij. Me të dëgjuar lajmin shqetësues, Profetit(Salla Allahu alihi ue sel-lem) u kthye me shokët e tij.

Nga momenti Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) emigroi në Medinë ai e kishte treguar durim ekstrem me çifutët dhe dinak, aktivitetet e tyre minuar, por në dritën e ngjarjeve të fundit çështja nuk mund të tolerohet dhe hapa të fortë duhej të ishte marrë.

Duke marrë vendimin, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dërgoi Muhamedin, birin e Maslamah-it kthehet në fortesat me një mesazh. Si Muhamedi iu afrua kështjellat erdhën paria për ta takuar dhe Muhamedi u tha atyre: "I Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) i ka dërguarmua për ju dhe të udhëzuar mua për të ju them se për shkak të komplot tuaj për të vrarë atë, traktati ka lidhur me ju nuk ekziston. "Pastaj, shumë për habinë e tyre ai e përshkroi në detaje planin për të hequr dorë nga mulli-gur mbi Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem). Muhamedi vazhdoi të japë pjesën tjetëre mesazhit dhe u dha atyre një ultimatum duke thënë: "Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ju jep dhjetë ditë në të cilat për të lënë Medinën, kush mbetet prapa, pasi që do të vriten." Çifutët ishin të tronditur thellë për të mësuar se tradhtia e tyre kishin qenë të ekspozuar dhe i tha, si një çështje e kapadaillëk,"O biri i Maslamah, kurrë nuk kemi menduar se një burrë nga Evs ndonjëherë do të na sjellë një mesazh të tillë si kjo!" Muhamedi u përgjigj, 'Hearts kanë ndryshuar, "dhe u kthye tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem).

$ KAPITULLI 81 fisin e LUFTËS AN-Nadir deklarojë

Ajo tani ishte Rabi 'el-Awwal 4H (Gusht 625 CE). Fjala e ultimatumit përhapur nëpër fisi dhe përgatitjet kanë qenë në progres për largimin e tyre, kur një mesazh është marrë nga Abdullah, birit Ubej se premtuar mbështetjen e tij dhe i inkurajoi ata që të qëndrojnë. Huzaz u prekur shumë nga premtimidhe i bindur popullin e tij për të qëndruar. Me shpresa të mëdha, Huzaz dërgoi fjalë me kushërinjtë e tij, të fisit të Krayzah, dhe u kërkoi atyre që të japin mbështetjen e tyre, sepse ai ishte i bindur se ata nuk do ta le atë poshtë, dhe në të njëjtën kohë ai ka dërguar fjalë që të aleatëve të tyre, fiset e Ghatfan, i njohur për armiqësia e tyre ndajProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), për të ardhur në ndihmë të tyre.

Allahu thotë:

"A nuk e keni parë hipokritët?

Ata thonë vëllezërve të tyre nga ithtarët e librit që nuk kishin besuar,

"Nëse ata dëbojnë ju, ne do të vij me ju.

Ne kurrë nuk do t'i bindemi askujt kundër jush.

Nëse ata të luftojnë kundër teje, ne me siguri do të ju ndihmojë. "

Por All-llahu dëshmon se ata janë, pa dyshim, gënjeshtarët. "59:11

Sapo mesazhe ishin dërguar, Huzaz dhe fiseve të tij të pajisur kështjellat e tyre me gurë, catapults, shigjeta, dhe çfarëdo armatimi ata mund të vënë duart e tyre mbi në gatishmëri. Huzaz ishte e bindur se kushërinjtë dhe aleatët e tij do të mbërrijë në çdo moment dhe dërgoi vëllanë e vet Pejgamberit (salallahuAllahu alihi ue sel-lem), me një mesazh që informoi ata ishin të gatshëm për të luftuar. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka marrë mesazhin, ai tha: "All-llahu është i Madh", dhe shokët e tij përreth tij përsëriti ekzaltimin e tij - të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem) të vazhdueshme,"Hebrenjtë e kanë shpallur luftë."

Menjëherë, muslimanët u mblodhën në anën e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili më pas i dorëzoi standarde të Aliut. Atë pasdite Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe ushtria e tij marshuan deri në fortesat e En-Nadir ishin në sytë dhe vërejti se çifutët kishin rrethuarvetë pas mureve të tyre dhe se zgjidhja tani ishte braktisur plotësisht.

Pas lutja ishte ofruar, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), e udhëhequr nga shokët e tij të drejt fortesave rrethuar nga palma. Çifutët dërgoi një breshëri e shigjetave që doli nëpër ajër dhe më pas edhe luftimet vazhduan deri në mbrëmje.

Gjatë orëve të natës, numri i Shokëve të Profetit në rritje të atyre që sapo kishte mësuar të marshimit të Profetit u bashkua me ta. Si numri i tyre u rrit, myslimanët ishin më shpejt në gjendje të rrethojnë kështjellat dhe se alarmuar hebrenjtë. Megjithatë, ata pritet që vëllezërit e tyre të arrijëDitën tjetër e cila do të lehtësonte situatën.

Pas ofruar namazin e natës, Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) besuar Ali me komandën e ushtrisë dhe së bashku me dhjetë e shokëve të tij, ai u kthye në Medinë. Gjatë gjithë natës Ali çoi vëllezërit e tij lavdëruar dhe grit Allahun, orë u largua, dhe së shpejti filloi qiellitë ndriçohet, ajo ishte koha për të ofruar namazin e Sabahut.

Nuk kishte ende asnjë shenjë e ndihmës hebrenjtë kaq besim mbështetej mbi të. Panjohur për Huzaz dhe fisit të tij, kushërinjtë e tyre nga fisi i Krayzah nuk ishin të prirur për të thyer paktin e tyre me Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem). Sa për djalin e Abdullah Ubej ', rrethanat ishin të tilla që ai nuk iu përmbajtme premtimin e tij, dhe kështu Huzaz vazhduar të presin më kot për ardhjen e tyre së bashku me mbështetjen e pritshme nga fiset e Ghatfan.

Më vonë në atë mëngjes Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u kthye për të shokët e tij dhe lufta plasi përsëri. Ditët kaluan dhe shpresat Huzaz u kthye në frikë. Dhjetë ditë më vonë, Angel Gabriel solli të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem) e një varg të ri:

"Çfarëdo palmë të shkurtuar ose të mbetur në këmbë mbi rrënjët e saj,

kjo është me lejen e All-llahut, kështu që ai mund të poshtërojë prishur. "

Kuran 59: 5

Atëherë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) urdhëroi prerjen e disa palmave çmuar shumë data që i përkasin An-Nadir. Datat ishin një pjesë e rëndësishme e ekonomisë së An-Nadir kështu, kur Huzaz pa pemët janë prerë ai ishte shumë u trondit. Në pjesën e pasme të mendjes Huzaz, ai mendPremtimi i Koraysh që të asgjësoj të muslimanëve një ditë dhe menduar se ai dhe fisi i tij u detyruan të largohen përkohësisht nga shtëpitë e tyre, ata mund të kthehen më pas, kërkojnë duart e tyre, dhe të rivendosë zgjidhjen e tyre. Por tani pemët ishin prerë dhe ai e dinte se ajo do të marrë shumë vite për të zëvendësuartyre, i cili do të ndikojë në masë të madhe jetesën e tyre.

Me këtë realitet të ashpër në mendjen e tij. Huzaz begrudgingly dërgoi fjalën e dorëzimit të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), e pranoi, por u tha atyre se ata ishin të dëbuar nga vendi i tyre. Edhe në rrethana të tilla, mirësia e Profetit (salla Allahualihi ue sel-lem) u shfaq si ai i lejoi ata që të marrin pasuritë e tyre, me përjashtim të armëve dhe forca të blinduara me ta. Kjo ishte me të vërtetë një kurs bujar dhe i mëshirshëm i veprimit për të ishte në fuqinë e tij për të kapur çdo gjë që ata në pronësi dhe për të dëbuar me asgjë përveç rroba në kurrizin e tyre,por kjo nuk ishte mënyra e tij. Çifutët nuk e vlerësoj bujarinë e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe ishin të vendosur që të mos lënë asgjë me vlerë prapa dhe axed pasuritë që ata ishin në gjendje për të marrë me vete.

Huzaz ishte mosmirënjohje dhe nuk donte kushtet e dorëzimit, ai e dinte se devetë e tyre ishin të paaftë për kryerjen e të gjitha pasuritë e tyre, dhe atëherë nuk ishte çështje e armëve dhe forca të blinduara. Megjithatë, fiseve e tij nuk ishin në humor për të dëgjuar atë dhe e detyroi atë që të pranojë.

Ballafaqimi ishte mbi dhe fisi Nadir An-la kështjellat e tyre dhe u kthye në shtëpi për të dal sa më shumë që ata mund të mbi kurrizin e gjashtëqind deveve. Pasi paketim kishte përfunduar, gratë e tyre-folk stolisur veten me të gjitha bizhuteri e tyre, atëherë montuar devetë e tyre të ngarkuara me rugstë cilësisë më të mirën. Ajo kishte qenë gjithmonë i njohur se fisi ishte jashtëzakonisht i pasur, por kjo nuk ishte deri në atë moment se shkalla e pasurisë së tyre u realizua. Me një ajër të paturpësisë dhe në skedar të vetëm, fisi i An-Nadir lënë Medina defiantly flaunting pasurinë e tyre si ata hipi jashtë, shoqëruarme muzikë.

Shumica e fisit vendosi për rivendosjen në Hajber, ku ata në pronësi tokën; por të tjerët e preferuar për udhëtim më tej një fushë ose në bregun përballë Jerikos, ose Siria jugore.

Sa për datën pëllëmbët mbetur ende në këmbë, Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) mori një zbulesë të re që ka thënë:

"(Një pjesë e plaçkës i jepet edhe)

të emigrantëve të varfër të cilët u dëbuan prej shtëpive të tyre dhe prej pasurisë së tyre,

të cilët kërkojnë të fitojnë favorin dhe kënaqësinë e All-llahut, dhe për të ndihmuar All-llahun dhe të dërguarin e Tij.

Këta janë ata që janë të sinqertë.

Dhe ata që ishin para tyre, i cili kishte bërë ngulimit të tyre në vendbanimin (Medinës),

dhe për shkak të besimit të tyre i duan ata që kanë emigruar për ta;

ata nuk gjejnë ndonjë (zili) në zemrat e tyre për atë që ata kanë qenë të dhënë

dhe i preferojnë ato mbi veten, edhe pse ata vetë kanë nevojë.

Kushdo që është i ruajtur prej lakmisë së vet, të tillët janë ata që fitojnë. "

Kurani 59: 8-9

Dhe kështu në përputhje me ajetin, pre janë shpërndarë në mesin e emigrantëve të rinj dhe Muhajirin. Kur Muhajirin parë mbërriti në Medinë Ansar kishte ndarë bujarisht Asherimët e tyre me vëllezërit e tyre të rinj, por tani edhe pse Muhajirin kishte dhënë Asherimët e An-Nadir, ensarëveende i uroi ata për të mbajtur pemët kishin dhënë atyre.

Kapitulli 59, Al Hashr - Mbledhja, përshkruan dëbimin e hebrenjve.

$ KAPITULLI 82 VDEKJA E ZONJA Zejneb

Martesa Lady Zejneb ndaj Pejgamberit (salla Allahu Alihi ishte sel-lem), nuk ishte e destinuar të zgjasë gjatë dhe tetë muaj pas martesës së tyre Lady Zejneb vdiq dhe u varros pranë varrit të vajzës së Profetit, Lady Rukiyah, në varrezat e Baki, mund të All-llahu qoftë i kënaqur me ta dhe grantata paqe të përsosur.

Nëpërmjet bekimin e martesës së saj me Profetin, (salla Allahu alihi ue sel-lem), All-llahu e kishte ngritur dhe shpërblehet Lady Zejneb për durim e saj, virtytit dhe çështjet bamirëse, dhe ajo pëlqen saj bashkë-bashkëshorte u nderua duke u dhënë një titull, si nga të cilat, asnjë grua tjetër kishte dhënë ndonjëherë "Nëna eBesimtarët. "

$ KAPITULLI 83 nga fisi i Asad,'S SON KHUZAIMAH

Dy muaj e paqes ndjekur armiqësive e Uhudit. Megjithatë, muslimanët ishin të drejtë në roje e tyre ndaj një sulmi të papritur nga Koraysh dhe në mënyrë të veçantë aleatët e tyre nga fiset jo-aq-të largëta në Nexhdit.

Ajo ishte 1 Muharrem, 4H kur lajmi arriti në Medinë se fisi i Asad, bir Khuzaimah ishin planifikuar një sulm. Kishte ardhur koha për të le të dihet se edhe pse çështje nuk kishte shkuar, si edhe për muslimanët në Uhud si ata kishin në luftën e Bedrit, ata ishin në gjendje për të luftuar për besimin e tyre dhe të drejtën për tëekzistojnë. Me këtë qëllim, Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) urdhëroi një kalorës të njëqind e pesëdhjetë burra të mirë-armatosur të shkojë nën komandën e Ebu Selemes të angazhohen të armikut në një sulm të papritur.

Kur erdhi koha, Ebu Seleme udhëhoqi sulmin shpejt dhe shkathtësi rezultati që ka pasur shumë pak humbje e jetës në të dyja anët. Jobesimtarët janë shpartalluar dhe iku kurse Ebu Selemes dhe njerëzit e tij filloi me udhëtimin e tyre të kthimit në Medine me një tufë të madhe të deveve dhe tre barinjve siplaçkave të luftës. Ebu Seleme kishte pësuar një plagë të rënda gjatë luftës së Uhudit, dhe plaga u rihap përsëri dhe ai vdiq para se të mbërrinte në Medinë.

Sulmi kishte meritat e mëtejshme, jo vetëm që ishte Medina është mbrojtur nga sulmi i planifikuar, por fitorja e tyre ka dërguar një mesazh të qartë për jobesimtarët se ata ishin ende shumë të aftë për të mbrojtur veten e tyre.

ABU Seleme

Familja e Ebu Seleme ishte me origjinë nga Medina, nga fisi i Asad. Megjithatë, ata kishin në një kohë, u vendos në Mekë nën sponzorimin e xhaxhait të tij, Ebu Talibit. Ajo ishte atje që Ebu Seleme, u takua dhe u martua me Ummu Seleme nga fisi i Mugires, i cili atëherë ishte tetëmbëdhjetë vjeç. Ngafillim martesa e tyre kishte qenë e lumtur, dhe ata kishin qenë ndër të konvertuarit e hershme që kanë emigruar në Abisini.

ALLAH Pranon namazin e tenderit të ABU Seleme

I tillë ishte dashuria e tyre për njëri-tjetrin që një ditë Umm Seleme i tha burrit të saj se në qoftë se ai do të vdiste para se saj, ajo nuk do të rimartohet. Kjo ishte një gjest prekëse; herë ishin të vështira, veçanërisht për një grua, pas së cilës Ebu Seleme i tha asaj se në qoftë se ky duhet të jetë rasti, ajo nuk duhet të martohen. Ai pastaj u lut,duke thënë: "Allahu jep Ummu Seleme, pasi unë jam shkuar, një njeri më të mirë se veten time që nuk do të pikëlloj as të dëmtojë atë."

Ebu Seleme ishte një kushëri i Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe kur Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), mësoi për vdekjen e tij, ai shkoi drejt e në shtëpinë e tij për t'u lutur për të. Pas arritjes në shtëpinë e zisë u përkul mbi Ebu Selemes dhe e mbyllur butësisht kapak e tij të syve si ai i tha tijFamilja, "Kur shpirti i një personi është hequr, vizioni i syrit ndjek atë."

Nuk ishte trishtim i madh në familje dhe lotët filluan të rrjedhin si Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) ngushëlloi ata duke thënë: "Lutu për atë që është e mirë për veten tuaj, sepse engjëjt thonë Amin të lutjeve tuaja." Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), atëherë lut,"O Allah, më fal Ebu Seleme dhe lartësojë gradën e tij në mesin e atyre që janë të udhëzuar, dhe të jetë mbikëqyrës i atyre që ai i ka lënë prapa. O Zot i botëve, fale atë dhe të gjithë ne, dhe të bëjë varrin e tij të gjerë dhe të ndriçojë atë për atë. "

THE MARTESA i mëshirës, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), martohet me Zonjën e Umm Salamah

Katër muaj pas vdekjes së Ebu Selemes, Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti Ummu Seleme të jetë gruaja e tij. Umm Seleme ishte krejtësisht të tronditur dhe tërësisht të papërgatitur për propozimin dhe me modesti tha: "Unë nuk jam më i ri dhe nëna e jetimëve. Nga natyra jam një person xhelozdhe ti, O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) të ketë gra të tjera "Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj:" Unë jam më i vjetër se ju.; si për xhelozi tuaj, unë do të lutet Allahut se ajo është marrë larg nga ju. Sa për fëmijët tuaj jetimë, Allahu dhe i Dërguari i Tij (salla Allahualihi ue sel-lem) do të kujdeset për to. "

Përgjigja e sinqertë e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), e preku zemrën Lady Umm Seleme së dhe menjëherë pas kësaj, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Lady Umm Seleme ishin të martuar, pas së cilës ajo ka jetuar në dhomën Lady Zejneb e fqinj Xhaminë.

$ KAPITULLI 84 ABDULLAH, SHEF nga fisi i LEHYAN

Abdullah ishte shefi i fisit të Lehyan, një degë e Hudayl. Ai ishte një njeri shumë i keq i njohur për urrejtjen e tij e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe kishte arritur të nxisë fisin e tij për të marrë armët kundër tij.

Kur lajmi arriti në Medinë e veprimit Abdullah, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), në vend se duke dërguar një ushtri kundër tërë fisi, dërgoi Abdullah nga fisi i Khazraj për të vënë një fund të emrit-hir të tij.

Abdullah nuk e kishte parë kryetar dhe e pyeti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) si ai mund të njohin atë pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e informoi atë, "Kur ju shihni atë, ai do të ju kujtoj të shejtanit, dhe ju do të fillojnë të dridhen. "

Pas arritjes në destinacion Abdullah nuk kishte asnjë vështirësi për identifikimin kryetar i Lehyan, për të drejtën e sigurt të mjaftueshme para se të ishin më e keqe në kërkim të njeriun që kishte parë ndonjëherë dhe ai filloi të dridhem. Pa një mendim të dytë Abdullah vënë dhe në fund me kryetar dhe shpëtoi pa u dëmtuar në Medinë.Tani që kryetar i tyre vdiq shumicën e fisit kishin mbetur shumë pak interes në sulmuar muslimanët, megjithatë, çështja e hakmarrjes mbeti në mendjen e disa anëtarëve të fiseve.

REVENGE

Në Sefer 4H, diku pas luftimeve në Uhudit, Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dërgoi dhjetë të shokëve të tij jashtë në zbulim nën komandën e Asim, birit Thabit. Kur partia arriti në Hudat, i cili shtrihet në mes të Usfan dhe Mekës, u vunë re dhe vendndodhja e tyre të kalojëpër popullin e fisit të Lehyan të cilët ende kanë mbetur armiqësorë, të cilët, me të dëgjuar një lajm të përcaktuara në ndjekje të nxehtë me rreth njëqind shtiza kundër banda e vogël e njerëzve.

Menjëherë pas, Asim dhe shokët e tij arritën Ar-Raji, i cili është në mes të Rabigh dhe Jeddah, re retë e pluhurit në rritje të lartë në ajër që vjen direkt drejt tyre. Asim kuptoi se ai dhe shokët e tij ishin të paktë në numër shumë, kështu që ai i urdhëroi ata që të rritet në tokë të lartë, ku ata kishin një të mirëshans për të mbrojtur veten e tyre.

Kur armiku arriti ata u shtrinë jashtë dhe i rrethuar Asim dhe shokët e tij. Si Asim dhe shokët e tij të përgatitur për të mbrojtur veten e tyre, njëri prej jobesimtarëve thirrur jashtë atyre duke thënë: '' Në qoftë se ju të zbresë dhe të dorëzohet tek ne, jeta juaj do të shpëtojë! " Asim nuk u besojnë atyre dhe refuzuar,duke thënë: "Ne nuk do të largohet nga pozicionet tona të pranojnë premtimin e një jobesimtar." Pastaj ai u lut Allahut duke i thënë: "O Allah, përcjell gjendjen tonë të Dërguarit tuaj."

Sekonda pas, volleys e shigjeta fluturoi përmes ajrit dhe Asim, së bashku me të gjithë, por tre prej shokëve të tij u martirizuan. Kur të mbijetuarit, Khubaib, Zejdi biri i Dathanah, dhe tjetra e pa gjendjen e pjesës tjetër të shokëve të tyre ata ranë dakord të dorëzohej me premtimin se jeta e tyredo të kursehet, dhe zbriti të dorëzohen.

Sa më shpejt si shokët e arritur në fund të kodrës, jobesimtarët mundi ata, mori vargjet nga harqet e tyre pastaj lidhën. Shoku i tretë foli duke i thënë, "Kjo është shkelja e parë e fjalës sate. Pasha Allahun, unë nuk do të shoqërojë ju dhe do të ndjekë shembullin e shokëve të mi të tjerë!"Jobesimtarët nxorrën atë dhe u përpoq për të drag atë së bashku me ta, por ai rezistoi me të gjithë forcën e tij në mënyrë që ata të martirizuar atë dhe morën Khubaib dhe Zejd kthehet me ta në Mekë për t'u shitur.

Khubaib kishte vrarë Harith, biri Aamir gjatë takimit në Bedër, kështu që kur të afërmit Harith e kuptova se ai kishte kapur ata e blenë atë dhe e lidhën fort me zinxhirë, dhe thirri një mbledhje familjare për të vendosur se çfarë ata ishin gong të bëjnë me të. Të gjithë ishin dakord se ata duhet hakmarrjaveten duke e kryqëzuar atë. Zejdi ishte shitur për Safwan dhe ai gjithashtu vendosi se ai nuk do të kursejë jetën.

THE Mëshirën e KHUBAIB

Gjatë burgimit të tij, Khubaib, i cili kishte qenë i ndarë nga Zejd, huazuar një thikë nga një nga bijat e Harith-it. Menjëherë pas kësaj, djali i saj i ri po enden deri në Khubaib dhe u ul në prehrin e tij, kurse thikë ende ka mbetur në dorën e tij. Kur nëna e fëmijës pa çfarë kishte ndodhur ajo ishte tmerruar.Khubaib realizuar frikën e saj e madhe dhe e pyeti, "A jeni i frikësuar se unë do ta vrasin atë? Unë nuk jam në gjendje të bëj një gjë të tillë", dhe ai dërgoi djalë kthehet te nëna e tij, sepse ai kishte mësuar nga të dashur shembullin tonë Pejgamberit atë tilla një veprim jo vetëm që ishte e padrejtë dhe të turpshëm, por më e rëndësishmjandaluar, dhe nuk kishte vend për një veprim të tillë të urryera në Islam.

Që nga ajo kohë e tutje, sa herë që u përmend Khubaib, nëna e djalit gjithmonë fliste shumë prej tij dhe shpesh do të komentoj se si ajo kishte parë Khubaib ngrënë rrush të freskët, edhe pse ata nuk ishin në sezon dhe do të komentonte: "Unë jam i sigurt se ai ishte Allahu i cili dërgoi Khubaib ushqim! " Dhe këta dy faktorë të rëndësishëmbëri një përshtypje të madhe mbi të.

Kur erdhi koha për Khubaib dhe Zejdin që të bie shehid, ata janë marrë veç e veç në një vend jashtë Mekës të quajtur Tan'im. Kur ata u takuan, ata përshëndetën njëri-tjetrin me paqe dhe i nxiti njëri-tjetrin të jenë të durueshëm. Khubaib ishte i pari që do të bie shehid, por para martirizimit të tij ai kërkoi që ai të lejohetpër të ofruar dy njësi të lutjes. Jobesimtarët u pajtua dhe e liroi nga zinxhirët e tij ku ai ofroi lutjen e tij. Pas përfundimit të saj ai u kthye për rrëmbyesit e tij duke thënë: "Unë do të kishte bërë lutjen time më, nëse unë nuk e kishte menduar se ju mund të mendoni se unë kisha frikë nga vdekja." Pastaj ai u lut: "O Allah,numërimin e tyre dhe vrasin ata një nga një, dhe nuk do të kursejë asnjë prej tyre. "

THE Martirizimit të KHUBAIB DHE Zejd

Khubaib ishte i lidhur me një rrezik dhe ata që nuk besuan thanë atij se ata do të kursejë jetën e tij, nëse ai e tërhoqi, por ai refuzoi, duke thënë: "Në qoftë se ju do të më ofroni të gjitha gjërat në botë unë ende do të refuzojnë." Jobesimtarët u përpoq të bindë Khubaib akoma më tej dhe e përqeshnin, "A nuk dëshironi që ishteMuhamedi në vendin tuaj dhe që ju të ishin ulur në shtëpi! "Me dashuri të thellë për Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), Khubaib u përgjigj:" Jo, unë nuk do të doja që Muhamedi (salla Allahu alihi ue sel-lem), edhe do të pikëlluan nga një gjemb dhe se unë duhet të rri në shtëpi. "Mosbesimtarët vazhdoime përpjekjet e tyre për ta bërë atë të lexonte, por fjalët e tyre ranë në vesh të shurdhër dhe një të fortë, duke besuar zemra.

Khubaib dëshironte ai mund të jetë dëshmor përballet drejtimin e Qabes të tij të dashur, por ata që nuk besuan refuzoi, kështu që ai tha, "Nëse unë jam i vrarë, si një musliman, unë nuk bëj kujdes se në cilën anë të bie. Vdekja ime është në Kauzën i All-llahut, nëse Ai dëshiron, Ai do të bekojë pjesë ndërprerë e gjymtyrëve të mi. " Vetëm para se atafilloi të dëshmorit, ai ofroi një lutje të fundit duke thënë: '' O Allah, nuk ka asnjë njeri që i pranishëm do të marrë përshëndetjet e mia të paqes të të dërguarit të juaj (salla Allahu alihi ue sel-lem), kështu që ju lutemi përcjellë përshëndetjet e mia për paqe atij për mua . "

Si martirizimi ra mbi Khubaib, Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte ulur me shokët e tij në Medinë. Paparë nga shokët e tij, Angel Gabriel solli përshëndetje Khubaib-së paqes të tij, pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj, "Dhe atij të jetë paqja dhe mëshirae Allahut ", atëherë Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) me trishtim në zërin e tij informoi shokët e tij se Khubaib ishte dëshmor.

Atë natë nën mbulesën e errësirës, Amr bir i Ummaiyah, Ad-Damari 'Amr hoqën trupin Khubaib dhe e mori atë larg për varrim.

Martirizimi Zejd pasuan menjëherë pas Khubaib së, ai që ofroi dy njësitë e lutjes dhe u martirizua në të njëjtën mënyrë e Khubaib.

THE Tufë të grerëza

Sa për Asim, i cili kishte qenë dëshmor më parë, ai kishte vrarë një kryetar Koraysh në Bedrit. Kur lajmi arriti në Mekë që ai dergjej i vdekur në kodër, një parti të vendosur jashtë për të sjellë përsëri një pjesë të njohur të trupit të tij për të kënaqur epshin e tyre për hakmarrje. Megjithatë, kur ata që nuk besuan arritur kodrës atagjeti Allahu kishte dërguar një tufë të Grenxat për të mbrojtur trupin e tij dhe në mënyrë që ata nuk ishin në gjendje t'i qasen atë dhe u kthye në Mekë pa e gjymtuan atë. Kur Omeri dëgjoi raportin e mizëri e Grenxat mbrojnë trupin Asim tha ai, "Allahu mbron druajtshëm besuar, ashtu si Ai e mbrojtur atë në këtëjeta. "

THE Lindja e Al Husain

Gjatë vitit 4, Lady Fatima dhe Imam Aliu u bekuan me një bir të dytë të cilin Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), të quajtur Al Husain.

Kjo ishte një ngjarje e gëzuar dhe të gjithë dhanë falënderime për dërgimin e sigurt të fëmijës vëllait Hasanit.

$ KAPITULLI 85 TAKIMI I DYTË NË Bedrit

Pas takimit të Uhudit, Ebu Sufjani e kishte kundërshtuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) në një takim të dytë në Bedr vitin e ardhshëm. Muajt e kishte kaluar shpejt dhe koha për sfidën afrua. Në ndërkohë ai ishte i njohur edhe nga fiset përreth Medinën se muslimanëtnuk ishin të dobët dhe nuk mund të marrë përparësi të.

Thatësira ka goditur rajonin përsëri dhe ushqim për të dy të njeriut dhe blegtori ishte në furnizim të shkurtër. Ebu Sufjani ishte në dijeni të faktit se një herë ai dhe ushtria e tij u largua nga Meka bimësia e shkretëtirës do të jetë e pamjaftueshme për të mbështetur nevojën e ledheve të tij dhe se ai do të jetë i detyruar për të marrë ushqimme ta, dhe kjo ishte aspak një detyrë e lehtë.

Sfida ishte një çështje e nderit jo vetëm për Ebu Sufjanit, por për gjithë fisin e Koraysh. Ai e dinte mirë se nëse ai do të dështojnë për të përmbushur sfidat që ai vetë e kishte nisur, turp do të bien mbi të, dhe fisi i tij, si përhapjen e saj të lajmeve nëpër Arabi.

Ebu Sufjani menduar mbi këtë çështje, lajmi arriti se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe ushtria e tij kishin filluar të përgatiten për takimin, kështu që Ebu Sufjani nuk humbi kohë në thirrjen krerët shokët e tij së bashku për të diskutuar çështjen.

Suhayl, një kryetar Koraysh, ishte në mesin e atyre që morën pjesë në takim dhe kështu ka ndodhur që Nu'aym, një mik ndikim me fuqinë e bindjes nga fiset e Ghatfan, ndodhi që të vizituar atë. Suhayl tha krerët shokët e tij të pranisë Nu'aym dhe kështu u vendos që ata do tëqasje atë me ofertën e njëzet deve gjobë nëse ai mund të bindë muslimanët të tërhiqet nga ana e tyre i sfidës. Thellë në zemrën e tij Nu'aym tashmë kishte filluar të anojnë drejt mesazhin Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), predikoi, ai instinktivisht e dinte se idhujveai dhe fisi i tij mbahet si perëndi ishin gjë tjetër veçse e fabrikimit të paraardhësve të tij. Megjithatë, tundimi i mbajnë njëzet deve gjobë kërcyen arsyetimin e tij dhe ai vendosi ta pranojë sfidën dhe u nisën për në Medinë.

Si Nu'aym afrua oazin jashtë Medinës, ai vërejti një grup të muslimanëve kështu që ai bëri rrugën e tij mbi ta dhe filluan të mbjellin fara të të kuptuarit. Nu'aym foli me bindje të tillë që të ishte e vështirë të mos e besojnë atë që ai përmendi duket i frikshëm, ushtri të mirë-pajisur e Ebu Sufjanit.

Nu'aym vazhdoi rrugën për në Medinë, ku ai u përhap tregime tij alarmante në mesin e çdo seksion të shoqërisë. Pas çdo transmetim se ai do të përfundojë me fjalët që shtyu muslimanët që të mos dalë kundër Ebu Sufjanit dhe përcolli frikën e tij se asnjë prej tyre nuk do të mbetet pas takimit. Eshtë e panevojshme të thuhet,ata që janë në kundërshtim me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) janë prekur shumë nga lajmi dhe jo vetëm që ndihmoi për të përhapur tregime, por embellished tyre.

Nu'aym ishte aq bindëse që një numër i madh i muslimanëve të prirur për vërejtjet e tij përmbyllëse. Kur lajmi i kësaj arriti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) se ai ishte i shqetësuar. Megjithatë, gjatë një konsultim me Ebu Bekrit dhe Omerit, Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) u tha shokëve të tij, "Unëdo të shkojë, edhe në qoftë se unë shkoj vetëm ", me ç'rast ka thënë shokëve të tij në mbështetje të vendosmërisë së tij," Allahu do ta ndihmon fenë e Tij; Ai do t'i japë forcë për të Dërguarin e Tij. "Kur muslimanët mësuar qëllimin e Profetit për të shkuar vetëm nëse është e nevojshme, ata u mblodhën rreth tij dhe shpërfillur plotësisht thashetheme Nuaym së.

Nu'aym kishte qenë aq afër për të marrë shpërblimin e vet, por ai ishte çuditërisht pak shqetësim për atë që ai kishte dështuar në misionin e tij. Ashtu si të tjerët kaq shumë që ai kishte vërejtur mënyrat e muslimanëve dhe është i impresionuar nga bindja e tyre aq shumë sa që zemra e tij të prirur akoma më tej në Islam.

THE MARS TE Bedrit

Menjëherë pas kësaj, më 4 Shaban 4H (janar 626 CE) e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe ushtria e tij i 1500 ushtarëve të këmbësorisë dhe kalorësisë 10 nisën për takimin e dytë në Bedër.

Kjo kështu ka ndodhur që në këtë kohë të vitit është edhe koha e panairit vjetor të Bedrit, e një kohë kur tregtarët nga e gjithë Saudite udhëtuan atje për të shitur mallrat e tyre, dhe pastaj ndoshta vazhdojnë në Mekë për pelegrinazhin e tyre të ofruar. I tillë ishte forca e besimit mysliman se shumë prej tyre, pavarësisht sfidësqë u ngrit mbi ta, i ngarkuar rritet e tyre me mallra për të shitur ose të tregtisë në panair.

THE DILEMA E Ebu Sufjani

Ebu Sufjani mbetur hezitojnë të përcaktuar për Bedrit, edhe pse ai kishte grumbulluar një ushtri prej 2000 ushtarësh të këmbësorisë dhe kalorësisë 50, por çështje e nderit apo fyerje peshonte rëndë mbi të. Në një përpjekje për të mbajtur fytyrën, mjaft në dijeni të faktit se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte tashmëu nis nga Medina, ai dolën dhe goditi kampin në një vend me ujë të quajtur Mijannah. Ebu Sufjani bëri thirrje prijësve të tjerë, duke thënë: "Le udhëtimin për disa netë, dhe pastaj të kthehen. Nëse Muhamedi nuk e ka lënë tashmë, ai së shpejti do të mësojnë që doli për ta takuar dhe për shkak të mosgjetur atë që ne u kthye në shtëpi. Në këtë mënyrë ai do të numërohen ndaj tij dhe për ne! "Plani provuar pranueshme dhe Ebu Sufjani dhe njerëzit e tij u kthye në Mekë

THE FAIR në luftën e Bedrit

Kur Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shokët e tij arritën Bedrit nuk kishte as shenjë as lajmi i Ebu Sufjanit kështu që ai qëndroi atje për tetë ditë në pritje. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e kishte pritur kohë të mjaftueshme në mënyrë që ai dhe njerëzit e tij vazhduan për në panair ku atajo vetëm që tregtohen dhe shitur mallra e tyre, por gjithashtu raportoi faktin se Ebu Sufjani kishte dështuar për të mbajtur pjesën e tij të sfidës.

Dështimi i Ebu Sufjanit ishte tema kryesore e bisedës në luftën e Bedrit dhe së shpejti tregtarët të cilët kishin udhëtonin nga e gjithë Arabia përhapur lajmin si ata udhëtuan drejt shtëpisë. Kjo ishte një fitore morale për myslimanët dhe turpi ra mbi Ebu Sufjanit dhe Koraysh.

Ndërkohë, në Mekë edhe paria Koraysh qortoi Ebu Sufjanin për mungesën e tij të lidershipit, dhe i tha atij se ai nuk duhet të ketë lëshuar sfidën në vendin e parë. Pakënaqësia ishte e dukshme në mesin e Koraysh dhe ata u bënë më tej e përkushtuar për të hequr veten e Profetit (salla Allahu alihiue sel-lem) dhe pasuesit e tij.

Sa për muslimanët, ata u kthyen në Medinë gëzuar në bekimet All-llahu i kishte dërguar ato. Si ngrohjes verës është intensifikuar, viti i katërt u afrohet dhe me erdhi një muaj i bekuar i paqes.

$ KAPITULLI 86 VITI I PESTE

Pas Bedrit, muslimanët fituar reputacionin në mesin e fiseve të cilat jo vetëm që ato luftëtarë trima, por të vendosur për të ruajtur të drejtën e tyre për të ekzistuar dhe të përhapur Islamin me të gjithë ata që do të dëgjojnë. Fiset fqinje armiqësore menduar dy herë për angazhimin e tyre në një takimi, dhe nuk kishte qenë një shpatëngritur kundër tyre për gjashtë muaj. Megjithatë, pesë ditë marshuar larg kufijve të Sirisë, në një vend të quajtur burra autostradë Dumat Al-Jandal kanë rritur sulmet e tyre mbi karvanët që ka ndodhur të jetë duke kaluar nëpër këtë zonë dhe tani lajmi arriti në Medinë se ata kishin vendosur të parit e tyre mbi sulmuar Medinën.

Lajm nuk ishte diçka që do të merren lehtë kështu Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) mblodhi 1000 muslimanët dhe marshuan jashtë Medinës, por para se ai u largua ai emëroi djalin SIBA 'Arfatah Al Ghifari për të marrë pjesë në punët e në Medinë, gjatë mungesës së tij. Ajo tani ishte ndjerë Rebi '1, 5H dhe Pejgamberi (salallahuAllahu alihi ue sel-lem) bëri thirrje shërbimet e Madhkur, nga fisi i Udhra të jetë udhërrëfyesi i tyre.

Ajo ishte qëllimi i Profetit të papritur highwaymen kështu që ai urdhëroi pasuesit e tij për të marshuar natën dhe të fshehim veten gjatë ditës në mënyrë që ata nuk do të zbulohet. Kur ata më në fund arritën Dumat kanë gjetur highwaymen ishin larguar tashmë, por e kishte lënë bagëtinë e tyre në kujdesin e barinjve.Kur banorët e Dumat Al-Jandal dëgjuar për qasjen e Profetit kishin lënë shtëpitë e tyre në emocion dhe ikën. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka qëndruar në Dumat Al-Jandal për pesë ditë, gjatë së cilës kohë ai dërgoi scouts për të vëzhguar zonën për veprimtari armiqësore, por nuk e gjetën.

Udhëtimi nuk kishte qenë e kotë, sepse në udhëtimin e tyre të kthimit në Medinë Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka bërë një traktat paqeje me fisin e Uyainah, birit të Hisn.

THE BIRD DHE COLONY ANT

Një ditë në ekspeditë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u largua shokët e tij për një kohë. Në mungesë të tij ata gjetën një zog kuqe me dy Fledglings dhe kapur ata, ndërsa nëna e tyre u ndal aty pranë, flapping krahët e saj në ankth mbi rërë.

Kur i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) u kthye, ai vuri re zogun shqetësuar nënës dhe bërtiti: "Kush e ka shqetësuar këtë zog në llogari të rinj të saj -. Kthimin e tyre tek ajo" Mëshira dhe respekti për jetën e tij nuk ishte i kufizuar për njerëzit, sepse ai ishte i dërguar nga All-llahu që të jetë mëshirë përtë gjitha botëve, dhe që përfshiu të shpezëve, insekteve dhe kafshëve mbretërinë.

Pastaj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), vërehet një Ant-kodër që kishte qenë i vendosur në zjarr dhe e pyeti, "Kush e ka vënë këtë në zjarr?" Meekly shokët e tij u përgjigj se ajo ishte se ata që kishin bërë këtë me ç'rast Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) i udhëzuar ata duke u thënë atyre: "Nuk është e drejtë për vuajtjeme zjarrin - kjo është për All-llahun vetëm të dënojë me zjarr ".

THE DHEMBSHURIA dhe bujaria e profetit

Në udhëtimin e kthimit në Medinë, shumica e shokëve të Profetit hipur përpara ndërsa ai dhe disa nga shokët e tij të ngushtë hipur një distancë pas për t'u kujdesur për të dhe për të siguruar sigurinë e atyre që nuk ishin në gjendje për të mbajtur lart.

Xhabiri, babai i të cilit kishte qenë dëshmor në Uhud, kishte një deve që ishte e vjetër dhe aq i dobët sa që nuk mund të mbajnë ritmin me të tjerët. Kjo nuk ishte e gjatë deri sa Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), u rrëmbye gjer në Xhabirit ku ai pyeti se pse ai nuk ishte me pjesën tjetër të shokëve të tij, kështu Xhabiri përmendurgjendja e devesë. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i kërkoi Xhabirit për të bërë deve e tij të bie në gjunjë dhe pastaj zbres dhe ai e bëri të njëjtën gjë. Pastaj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i kërkoi Xhabirit të dorëzojë atij shkopin e tij hipur mbi të cilën viheshin Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) butësisht vihen në shënjestërdeve të vjetra me të dhe i tha Xhabirit që ia hipi sërish. Nga bekimi i All-llahut, një mrekulli ka ndodhur dhe fuqia e devesë u rigjallërua në një shkallë të tillë që u zhvillua edhe më shpejt se deveja e Profetit dhe ata vazhduan të ngasin së bashku.

Kjo ishte koha për të vazhduar një herë më shumë në udhëtimin e tyre dhe si ata hipi, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti Xhabiri nëse ai do ta shesë atë deve e tij. Xhabiri u përgjigj se ai preferoi t'ia japë atij. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk pranoi ofertën e xhabirit duke i thënë atij se ai dëshirontepër të blerë atë prej tij, kështu që Xhabiri e pyeti për emrin çmimin e tij. Me shaka, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha Xhabirit se ai do të blej atë për një dirhemi. Xhabir realizuar shakasë dhe në të njëjtin ton u përgjigj, duke vlerësuar se deveja nuk ishte deveja e zakonshëm ashtu siç ka qenë i bekuar, tha se një dirhemiishte e pamjaftueshme. Dhe kështu ata vazhduan deri sa u arrit një çmim të barabartë me 128 gram ari - dhe Xhabiri pranuar.

Si ata vazhduan udhëtimin e tyre, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti Xhabiri nëse ai ishte i martuar. Xhabiri u përgjigj se ai ishte dhe se gruaja e tij kishte qenë i martuar më parë. Xhabiri ishte një njeri i ri dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti se pse ai kishte zgjedhur një zonjë të pjekur në vend se njëvajzë e moshë të ngjashme. Xhabiri ka thënë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) se arsyeja për zgjedhjen e tij ishte se nëna e tij kishte vdekur dhe pas martirizimit të babait të tij në Uhud ai kishte bërë përgjegjës për shtatë motrat e tij të rinj, kështu që ai kishte zgjedhur një lloj nëne e zonja për një grua që do tëndihmojë atë për t'u kujdesur për ta. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte prekur nga vendimi fisnik Xhabiri dhe lavdëroi atë për zgjedhjen e tij.

Medina vë por tre kilometra larg, kështu që Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), u ndal në një vend të quajtur Sirar dhe i tha Xhabirit për qëllimin e tij për të sakrifikojë disa deve para hyrjes në City. Gjatë bisedës së tyre, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), komentoi të Xhabirit se duketani gruaja e tij do të kishte mësuar se ai ishte pothuajse në shtëpi dhe të përgatitur në shtëpi për të, duke mposhtur rërë nga jastekë. Xhabiri tha atij se ata nuk kishin mbështetëse për të cilin Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj. "All-llahu i gatshëm, ju do të keni disa së shpejti."

Mëngjes pas kthimit të tyre, Xhabir mori devenë e tij dhe e bëri të bie në gjunjë jashtë derës së shtëpisë së Profetit. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) doli për të përshëndetur atë dhe e pyeti për të lënë devenë, dhe të shkojnë në xhami, dhe të ofrojë dy njësi të lutjes, të cilën ai e bëri.

Pasi Xhabiri kishte ofruar lutjen e tij, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) të udhëzuar Bilalit të peshojnë arin, për të cilin Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), - siç ishte zakon i tij bujar - shtoi disa ekstra. Xhabiri ishte i kënaqur dhe mirënjohje morën arin, por ai u kthye për të shkuar Pejgamberin(Salla Allahu alihi ue sel-lem) e thirri përsëri dhe i tha atij për të marrë devenë si një dhuratë dhe për të mbajtur ari si.

Ka shumë tregime të tjera të tilla që kanë të bëjnë me natyrën bujare dhe të dashur të Profetit. Nga ana tjetër, shokët e tij u përpoq shumë për të matem shembullin e tij të mirë dhe kjo ishte me shembuj të tillë të bukura se sa një zemër u arrit dhe udhëzuar.

$ KAPITULLI 87 Salman të Persisë

@ KËRKO Salman'S për të vërtetën

Salman u rrit deri në Persi. Babai i tij ishte guvernator i krahinës së tij dhe në pronësi të disa hektarë tokë. Babai Salman pasuan Zoroastrian fe - që është njerëzit që adhurojnë zjarrin - dhe të dashur Selman shtrenjtë, në fakt ai e donte atë aq shumë sa që ai e mbajti atë në izolim, në shtëpinë e tij, ashtu sikurai ishte një vajzë e re.

Salman kaloi ditën e tij adhuronin zjarrin, i cili i kënaqur atin e tij, por dyshon mbajtur zvarrit në mendjen e tij se kjo ishte gjëja e drejtë për të bërë. Por ai ishte i izoluar nga shoqëria ai nuk e dinte nga një tjetër fe.

Babai Salman ishte një njeri shumë i zënë, dhe një ditë ai kishte një biznes i rëndësishëm që nevojitet vëmendje urgjente kështu që ai kërkoi Selman të shkojnë në fushat dhe udhëzojnë punëtorët e tij me detyrat e tyre për ditë dhe i tha atij që të kthehen në shtëpi sa më shpejt të jetë e mundur, sepse ai do të shqetësuar rreth tij.

SALMAN Mëson për Profetin Isa

Salman nuk e kishte lënë shtëpinë e tij para dhe ai ecte nëpër arat dëgjoi zëra që vinin nga një kishë Nazarenas - kjo është një kishë që adhuronin Perëndinë vetëm dhe i nderuar Jezusin si profet i Tij dhe jo atë të kishës së krishterë që pasoi mësimet korruptuar e Palit. Salman ishte goditur nga çfarëai dëgjoi dhe intensiteti i lutjeve devocionale. Zemra dhe shpirti i tij ishin të mahnitur dhe ai ndjeu një thirrje bindëse për të ulen dhe të dëgjojnë tërë ditën dhe plotësisht të harruar në lidhje me punëtorë në fusha.

Kur djali i tij nuk e kishte kthyer babai Salman u bë ankth këtë dhe dërgoi një shërbëtor jashtë në fermë për të kërkuar atë. Shërbëtori shikuar në të gjitha drejtimet, por nuk mund të gjejnë atë. Ai ishte duke u vonuar dhe dielli ishte gati për të vendosur kur Salman u kthye në shtëpi.

Salman shkoi për të përshëndetur të atin i cili ishte në fillim të lumtur për të parë djalin e tij, por në të njëjtën kohë i mërzitur nga duke marrë një kohë të tij të gjatë dhe të kërkuar, "Ku ke qenë gjithë ditën? A nuk jam unë që do t'ju japë udhëzime të kthehen menjëherë pas ju kishte dhënë punëtorët udhëzimet e tyre për këtë ditë! " Salman u përgjigj,"O babai, unë erdhi nëpër disa të krishterë të ofruar lutjet e tyre dhe duke lavdëruar Krijuesit të vetëm, dhe kaloi në ditë duke dëgjuar ato." Babai i tij u trondit dhe papritmas u përgjigj, "Jo, feja jote dhe feja e etërve të tu është shumë superiore!" Salman u përgjigj: "Në të vërtetë babain tim të dashur, feja e tyreështë më e mirë se e jona ata adhurojnë Krijuesin e të gjitha gjërave, kurse ne adhurojmë zjarrin që ne vetë të bëjë dhe kur vdesim, ai vdes jashtë. "Babai Salman u bë jashtëzakonisht të zemëruar dhe e kërcënoi atë, atëherë urdhëroi këmbët Salman të prangosur në hekur kështu që ai mund të nuk largohet nga shtëpia.

@ UDHËTIMI Salman'S TE AL SHAM

Salman ndjeu një nevojë të fortë për të shkuar për të krishterët dhe të mësojnë më shumë për fenë e tyre, por ishte e pamundur kështu që ai kërkoi një shërbëtor i besuar për të shkuar ata dhe tregoni atyre për rrethanat e tij dhe të kërkojë një prej pasuesve të tyre për të diskrete të vizituar atë. Christian arriti dhe gjatë bisedës së tyreSalman pyetur se ku ai mund të shkojë për të studiuar fenë e tyre. Christian u përgjigj, "Al Sham" (sot Al Sham është një konglomerat i disa vendeve, ndër të cilat janë Siria, Jordania dhe Palestina), kështu Salman kërkoi krishterë që të le të dinë se kur tregtarët të destinuara për Al Shamit ishin në afërsi mënyrë qëai mund të udhëtojë me ta. Diku pas tregtarët mbërritën dhe Salman, i cili u bë i fortë, arriti të thyer të lirë nga prangat e tij dhe kontaktuan me kërkesën për të lejuar atë për të udhëtuar me ta. Tregtarët u pajtua dhe kështu ata u nisën për Al Shamit.

THE Korruptuar Peshkopi

Kur tregtarët arriti Al Shamit, Salman pyeti se ku ai mund të gjejë personin më të nderuar për të mësuar atë. Tregtarët folën për një peshkop të caktuar dhe Salman bëri rrugën e tij në shtëpinë e tij dhe pas takimit me peshkopin tregoi atij historinë e tij. Peshkopi mirëpriti atë dhe e ftoi atë për të qëndruar me të, dhe kështu që ishte seSalman qëndruar në shtëpinë e tij dhe i ka shërbyer atij, por peshkopi ishte i korruptuar. Ai i urdhëroi pasuesit e tij të pafajshëm për të dhënë bujarisht për bamirësi dhe për të mbledhur lëmoshë nga të tjerët, por në vend të shpërndarë atë të varfërve, peshkopi korruptuar vihet mënjanë atë.

Kur peshkopi vdiq kleri u mblodhën për të varrosur dhe të luten për të. Salman tronditur klerin, kur ai tha, "peshkop ishte një njeri i korruptuar." Ata ishin të habitur nga akuzës Salman dhe e pyeti për të shpjeguar vetveten. Salman tha klerin për rrethim e peshkopit të bamirësisë që kishinmbledhur, dhe natyrisht, klerikët kërkuan Selman të paraqesë prova e tij.

Salman u largua dhe u kthye me shtatë fuçi të thesareve dhe i vendosi para klerit. Kleri ishin zemëruar, ajo asnjëherë nuk kishte hyrë në mendjet e tyre se peshkopi do të mendoj edhe për të bërë diçka në mënyrë të pamoralshme apo të neveritshëm dhe refuzoi të japë peshkopit një varrim të krishterë, por ata mbështetën atënë një pemë dhe hodhën gurë në trupin e tij dhe ka zgjedhur një njeri të devotshëm për të zëvendësuar atë.

THE NEW Peshkopi

Peshkopi i ri ishte e kundërta e peshkopit të korruptuar. Ai ishte një njeri shumë i moshuar i devotshëm,, i devotshëm i cili kaloi më të madhe të ditës dhe natës së tij adhurimin e Krijuesit dhe kështu Salman qëndruan dhe u kanë shërbyer atij, ndërsa të mësuar më shumë në lidhje me mësimet e Profetit Jezusit.

Koha kaloi dhe si vdekja afrohej peshkopin Salman shkoi tek ai dhe i tha atij se askush nuk e donte atë më shumë se ai e bëri dhe i kërkoi atij të cilit ai duhet të shkojë pas kalimit të tij. Peshkopi tha: "O biri im, unë nuk e di askush përveç Rahin Maushil, shko tek ai dhe ju do të gjeni atë të donte veten." Pra, kurKoha e nisjes erdhi mbi peshkopit, Salman shkoi në Maushil dhe i tha atij se peshkopi kishte rekomanduar që ai duhet të shkojë tek ai dhe për të shërbyer atë.

STUDIMETSALMAN ME RAHIN MAUSHIL DHE NASHIIBIIN

Salman qëndruan me Maushil deri në vdekjen e Maushil-së, dhe si vdekja iu afrua Salman pyeti atë për rekomandimin e tij. Maushil i tha atij se ishte një njeri i devotshëm i quajtur Nashiibiin, dhe se ajo ishte rekomandimi i tij se ai duhet të ndjekë atë. dhe kështu Salman nisën përsëri për të gjetur dhe të mësojnë nga Nashiibiin.

Salman gjetur Nashiibiin të jetë një person tjetër i cili është i devotshëm në adhurimin e tij dhe qëndroi me të për të mësuar dhe për të shërbyer. Kur ajo ishte e qartë se koha Nashiibiin mbi këtë tokë po vjen në finalen e tij Salman pyeti se ku duhet të shkoni. Nashiibiin u përgjigj: "O biri im, unë nuk e di kushdo tjetër që është nëmësim ajo që ne mësojmë të tjera se murgjit në 'Amuuriyah, (një prej vendeve në Al Shems), shkojnë atje dhe ju do të gjeni mësimdhënia është njëjtë si i yni. "Dhe kështu Salman shkoi në' Amuuriyah dhe i shërbyen abati deri vdekja e tij.

THE Kryemurg i 'AMUURIYAH TREGON Salman shenjat e PROFETIT PRITURA

Vetëm para Abbot i 'Amuuriyah vdiq Salman kërkoi atij të njëjtën pyetje ai kishte kërkuar paraardhësit e tij pas së cilës abati u përgjigj: "O biri im, All-llahun, unë nuk e di kushdo që mbetet, por unë do t'ju tregoj disa nga shenjat që duken të për atë lajmëtar shfaqjen e profetit të ardhshëm. Unë do të përshkruajatë për ju dhe lokacioni në të cilën ju do të gjeni atë. Ai do të dalë në një vend ku ata të adhurojnë idhujt. Ka dy kodrat mes të cilave pelegrinazhi është bërë. Kjo është një vend i cili është pjellore me shumë hurma. Midis shpatullave të profetit të ardhshëm do të ketë një vulë, është vula e tijprofetësia. Ndër karakteristikat e tij është profeti i pritshëm do të pranojë dhurata, por nuk pranon lëmoshë. Nëse ju mund të gjeni atë vend pastaj të shkoj atje, sepse ka ardhur koha e tij. "

BISHOPS E sotme

Duket e çuditshme që peshkopët dhe murgjit e 1400 vjet më parë pritur ardhjen e Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem). Ata e dinin shenjat e tij dhe madje edhe vet të lindjes-vend, por pas ardhjes së tij dhe të refuzimit të tyre, ata e braktisën këtë profeci në mënyrë që ata nuk presin ardhjen e funditDërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), e as të flasim për këtë.

SALMAN Është shitur në skllavëri

Salman vendosi të mbetet në 'Amuuriyah pas vdekjes së abati. Pastaj, një ditë një karvan të arabëve nga fisi i Kalb kaloi nga dhe Salman u kërkoi atyre që të marrin atë me vete në kthim për dhitë e tij dhe bagëtisë. Marrëveshja u arrit dhe u largua për Salman Saudite me karvanin.

Kur tregtarët arritën Waadil Quroo të caravaners mposhti Selman dhe e shitën në skllavëri me një çifut. Ajo ishte atje që ai pa shumë hurma, dhe shpresonte me bekimin e All-llahut kësaj do të jetë vendi murgu kishte përshkruar.

Salman punuar në fusha për një kohë, atëherë një çifut nga fisi i Krayzah në Waadil Quroo, Jethribit (Medinës), erdhi dhe i zoti i tij ka shitur Selman atij. Ishte gjatë kësaj kohe që All-llahu e lejuar të dërguarin e All-llahut, salla Allahu alihi ue sel-lem, të migrojnë nga Meka në Medinë, por sepse Salmanishte një rob që ai nuk e kishte dëgjuar lajmin.

THE BISEDA përgjuara

Një ditë, kur, si Salman punuar për zotit të tij në pemët date pëllëmbë e Kuba, i cili shtrihet një mënyrë pak nga Medinë, ai dëgjoi një hebre në bisedë thënë, "Allahu të shkatërrojë fëmijët e Qaylah (populli i Medinës), ata kanë mbledhur së bashku për të përshëndetur një njeri nga Meka i cili pretendon të jetë një profet! "Ngut Salman zbritur nga palma dhe e pyeti: "Çfarë është kjo, çfarë ka ndodhur?" Zotëria e tij e rrahën atë rëndë duke i thënë: "Çfarë biznesi është ajo e juaja, të shkojnë prapa në punën tuaj!"

Pak kohë më vonë Salman vendosi për të shkuar dhe për të gjetur për veten e tij se çfarë po ndodhte dhe u takua me një grua nga Medina familja e të cilit kishte përqafuar Islamin dhe ndjekur njeriun që ajo të referuara si i Dërguari i Allahut. Kur i Dërguari i All-llahut, salla Allahu alihi ue sel-lem, erdhi brenda syve, ajo vuri në dukjeatë jashtë për Salman.

SALMAN TAKOHET Pejgamberit

Mbrëmje u afrohet dhe Salman kishte pak ushqim me vete kështu që ai e mori atë tek Profeti, salla Allahu alihi ue sel-lem, dhe tha: "Kjo është një dhuratë bamirëse për ju." Pejgamberi, salla Allahu alihi ue sel-lem, ishte mirënjohës për lloj gjest, por tha sahabëve të tij për të marrë atë dhe Salman thavetë, "Kjo është një nga shenjat, ai nuk pranon lëmoshë!" Ai ishte duke u vonuar në mënyrë Salman mendoi se ishte më mirë që të kthehet për të zotëruar e tij, kështu që ai u kthye në Waadil Quroo.

Menjëherë pas takimit Salman me Pejgamberin, salallahu alihi ue sel-lem, Pejgamberi, salallahu alihi ue sel-lem, u vendos në Medinë dhe sa më shpejt mundësia erdhi Salman shkoi tek ai me një tjetër ofertë e, por këtë herë, kur ai u takua me Pejgamberin, salallahu Allahu alihi ue sel-lem, ka thënë ai, "kam vërejturju nuk e pranoni lëmoshë, kështu që ju lutemi pranoni këtë dhuratë prej meje. "Pejgamberi, salla Allahu alihi ue sel-lem, ishte mirënjohës, e pranoi atë dhe hëngri disa prej tyre, atëherë i dha pjesën tjetër të shokëve të tij. zemra Salman të leapt me gëzim, pasi kjo ishte e një shenjë tjetër që kishin qenë përmbushur.

SALMAN Është thënë për ta shpëtuar veten nga skllavëria

Kur ajo ishte e mundur Salman u largua përsëri dhe u bekua të jetë në shoqërinë e Pejgamberit, salla Allahu alihi ue sel-lem. Në atë kohë Profetit, salla Allahu alihi ue sel-lem, ishte veshur me një çallmë dhe një mantel slung të gjithë një nga supet e tij duke ekspozuar vulën e profetësisë qëvënë në krahët e tij. Salman njëherë kujtoi fjalët e mikut të tij të dashur abati dhe filloi të qajë si ai e dinte se Allahu e kishte bekuar atë të jetë në shoqërinë e Pejgamberit të fundit të All-llahut, salla Allahu alihi ue sel-lem. Pejgamberi, salla Allahu alihi ue sel-lem, pa Selman, dhe e pyeti:të vijnë të ngushtë dhe të ulen në frontin e tij. Pastaj Pejgamberi, salla Allahu alihi ue sel-lem, kërkoi Selman të tregojë shokëve të tij historinë e tij, dhe kështu Salman transmetuar ngjarjet që kishin, me bekimin e All-llahut, e çuan të jetë në shoqërinë e të Dërguarit të Allahut, salla Allahu alihi alejhi ue selam. NëFundi i tregimit Salman-së, Profetit, salla Allahu alihi ue sel-lem, ka thënë: "O Selman, shpengojë veten nga skllavëria." Kështu Salman kthyen përsëri te zotit të tij për të pyetur se sa ai e nevojshme për të blerë lirinë e tij. Çifuti kërkoi një çmim shumë të lartë dhe i tha atij se ai do të duhet 300 pemë do të mbillen, si dhe 40 pëllëmbëpemë, dhe në krye të kësaj kërkese të egër ai gjithashtu kërkoi 4760 gram ari.

THE Përulësia e Pejgamberit e cila është munduar për të siguruar lirimin e pasuesve të tij

Salman u kthye tek Pejgamberi, salla Allahu alihi ue sel-lem, dhe i tha atij për kërkesën e çifutëve pas së cilës Pejgamberi, salla Allahu alihi ue sel-lem, pyeti shokët e tij në qoftë se ata do të dhurojnë disa prej pemëve të tyre. Sahabët ishin shumë bujar dhe i dha, sipas mjeteve të tyre, derisa numri i kërkuaru takuan. Pastaj, i Dërguari i All-llahut, salla Allahu alihi ue sel-lem, udhëzuar Salman të përgatisë terrenin dhe të gërmoj vrima për çdo fidan dhe i tha atij për t'u kthyer, dhe i thoni atij dikur çdo gjë ishte gati dhe se ai vetë do të mbjellin çdo fidan. Sapo toka ishte përgatitur, Salman uPejgamberit, salla Allahu alihi ue sel-lem, i cili pastaj shkoi me të dhe mbjellë çdo fidan dhe jo një fidan nuk arriti të lulëzojnë.

THE GOLD

Ka mbetur ende çështjen e arit. Papritmas, një njeri erdhi te Pejgamberi salla Allahu alihi ue sel-lem, dhe i dha atij disa ari që ai kishte minuar. Salman ishte i shqetësuar Pesha e arit do të jetë e pamjaftueshme dhe Pejgamberi, salla Allahu alihi ue sel-lem, duke ditur shqetësimin Salman tha, "inshaAllah,Allahu do ta bekojë atë për ju. "Salman mori medaljen e artë në çifut i cili peshonte atë dhe mori shumën e kërkuar dhe ai me bekimin e All-llahut, edhe pasi çifut kishte marrë kërkesa e tij ka mbetur si ari shumë të kishte patur kur ishte dhënë së pari të Profetit, salla Allahu alihi ue sel-lem.

$ KAPITULLI 88 Një model jete del

Vetëm disa vjet para Islamit, çdo fis kishte qeverisur vetë. Ka pasur pak ose aspak unitet ndër fiset e shumta përveç aleancës rastit që vë në gjumë derisa u ngrit një situatë. Tani, arabët nga çdo anë e Arabisë filluan të dynden në Medinë duke sjellë me vete qasje të larmishëm.Për një jobesimtar, situata mund të ketë shkruar katastrofën brendshme megjithatë Allahu, me Mëshirën e Tij të bashkuar të gjithë me një zemër dhe i zbriti ajetet:

"... Ai është që ju me ndihmën e vet dhe me besimtarët,

dhe bashkoi zemrat e tyre.

Nëse ju kishte dhënë larg të gjitha pasuritë e tokës,

ju nuk mund të ketë aq të bashkuar ato,

por All-llahu bëri bashkimin e tyre. Ai është i gjithëfuqishëm, i urtë. "

Kurani 8: 62-63

Dhe kështu që ishte se muslimanët nga një numër të përkatësive të ndryshme tashmë të shlyera në Medinë dhe të vënë mënjanë mosmarrëveshjet e tyre. Ata ishin të bashkuar si një nën Allahut dhe Pejgamberit të Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem), sepse All-llahu i nderuar Profetin e Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem) duke e bërë bindjen ndaj Pejgamberit të Tij(Salla Allahu alihi ue sel-lem), njëjtë si të bindur Atij.

Secili nga pesë namazet ditore obligative u ofrua në Xhaminë dhe kur Bilali thirri ata për namaz, ata mund të marrin pjesë bërë rrugën e tyre për t'u bashkuar me vëllezërit dhe motrat e tyre në xhemat.

Gjatë intervalit midis detyrueshëm mbrëmje dhe natën lutjes së Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) do të inkurajonte shokët e tij për të ofruar lutjet vullnetare informuar ata se, në qoftë se donte All-llahu, ajo do të rrisë gradën e tyre në Xhenet. Ai gjithashtu do të shpjegoj kuptimin e vargjeve tëKurani i Shenjtë dhe të flasin për shpërblimet e shumta të xhennetit, si dhe ndëshkimin e Ferrit. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk i foli mbi çështjet fetare pa ose marrjen e udhëzimeve nga All-llahu nëpërmjet engjëllit Xhibril, ose që janë paraqitur ato në një vegim apo të qenit shpirtërishtfrymëzuar.

Allahu betohet:

"Pasha yllin kur ajo zhytet,

shoku juaj nuk ka humbur, as gabon,

as ai nuk flet nga dëshira.

Në të vërtetë ai nuk është përveç se një Revelacionin e cila është zbuluar,

mësuar nga ai i cili është i ashpër në pushtet. 53: 1-5

Dëshira e sinqertë e Sahabëve për të ardhur më afër Zotit të tyre ishte e dukshme si ata kaluan shumë orë gjatë natës adhuronin Allahun. All-llahu përmend këto Sahabëve në thënien e Kuranit:

"... Anët e të cilit braktis kolltukë e tyre

si ata i luten Zotit të tyre me frikë dhe shpresë;

që japin lëmoshë e që Ne u kemi dhënë atyre.

Askush nuk e di se çfarë e kënaq syrin është në dyqan për ta

si shpërblim për atë që punuan "Kurani 32:. 16-7

THE VLERA e kujtimit (ZIKR) e Allahut dhe Pejgamberit të Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Allahu ka thënë:

"Pra më kujtoni Mua.

Unë ju kujtoj juve.

Kremtoni meje

Dhe nuk do të jetë mosmirënjohës ndaj Meje. "

Kurani 2: 152

Ai gjithashtu ka thënë:

"All-llahu dhe engjëjt e Tij lavdërim dhe nderojnë Profetin.

O ju që besuat, lavdërimi dhe nderojnë atë

dhe shpallë paqe mbi të me bollëk. "

Kurani 33:56

Një ditë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) pyeti shokët e tij: "A ka ndokush prej jush që ka forcë të mjaftueshme për të bërë një mijë vepra të mira në një ditë?" Sahabët pyetën se si kjo ishte e mundur, në të cilën Profeti ynë i dashur (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj, "Nëse ju lartësojë Allahun a njëqindherë, ju do të shpërblehet me një mijë vepra të mira, apo një mijë e mëkateve të tua do t'i hiqet kurrë. "Ai gjithashtu u tha atyre nëse ata thanë:" I Lartësuar është All-llahu, dhe Atij i përket tërë lavdinë ", një datë palme do të jetë mbjellë për lutës në Xhennet. Sahabët ishin aq mirënjohës dhe i kënaqur melajmi se ata shpesh do të tejkalojnë numrin, duke shpresuar për shpërblime edhe më të mëdha dhe faljen e Pejgamberit, (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk dekurajuar ata që ta bëjnë këtë, por ajo ishte e kundërta, ai do t'i inkurajojë ata.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), mësoi shokët e tij se shembulli i atij që e kujton Zotin e tij dhe atë që nuk e bën është si dallimi në mes të gjallëve dhe të vdekurve.

Sahabët ishin të gëzuar kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u tha atyre se All-llahu tha: "Unë jam i robit tim sipas të priturit e tij të mirë e meje. Unë jam me atë kur ai kujton mua. Në qoftë se ai mban mend mua në mendjen e tij , unë kujtoj atë në Minierën, dhe në qoftë se ai kujton mua në kompani, më kujtohetatë në kompaninë më të mirë. "

Ka pasur shumë njerëz të varfër në mesin e shokëve të cilët i hidhëruar për të mos qenë në gjendje të jetë bamirëse si vëllezërit e tyre të pasur. Një ditë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u tha shokëve të tij, "A t'ju tregoj se çfarë vepra juaj më e mirë dhe të pastër është me Mbretin tuaj që do të rrisë gradën tuaj më të lartë.Njëra e cila është më e mirë për ty se shpenzimet ar dhe argjend, dhe është edhe më mirë për ju, se në qoftë se ju duhet të jetë e angazhuar me armikun dhe ia preu qafën e tyre, dhe ata prenë tuajën? "Shoqëruesit u përgjigj me padurim," Në të vërtetë, ju lutem tregoni us! "Ai u përgjigj:" Kjo është përmendja e Allahut, i Lartësuar. "

THE LUTJA PËR TË PROFETIT (salla Allahu alihi ue sel-lem)

I tillë ishte dashuria e madhe për Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) se shokët e tij ishin edhe më të ngazëllyer kur ai u tha atyre se çdo kohë që ata iu lut Allahut për lavdërim dhe venerations pas tij - edhe pasi Allahu e kishte marrë atë për veten e tij një engjëll do të vijnë tek ai në rawdah tij (pushimivend) - dhe të informojë atë për lutje dhe se All-llahu, me mëshirën e Tij, rritur lutjen dhjetëfish.

Nuk është çudi që nuk ka rëndësi nëse sahabet ishin të angazhuara në punën e tyre, punët e përditshme apo jetën familjare se një do të shohin dhe të dëgjojnë ato vazhdimisht lutur për bekimet mbi Profetin tonë të dashur (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe të lartësojmë All-llahun duke kujtuar Atë në Emrat e Tij të çmuar.

SALMAN DHE ABU Darda

Ka qenë, megjithatë, disa sahabet i cili kishte bërë mbi të zellshëm në devocionet e tyre dhe kur ajo u soll në vëmendjen e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai ka përkrahur moderimin, për sjellje e tij janë ato të vendosura në Kuranin e Shenjtë dhe ai e bëri nuk dëshirojmë aspak vështirësi për ndjekësit e tij.Ai rekomandoi se njëzet e katër orë të ditës dhe natës do të ndahet në mënyrë ideale në tre seksione, një të tretën për adhurim, një e treta për punë dhe një të tretën për familjen.

Një ditë, Salman vendosi për të vizituar mikun e tij Ebu Darda. Umm Ebu Darda hapi derën, dhe Salman nuk mund të ndihmojnë por njoftim pamja e saj ishte disi i çrregullt, kështu që ai pyeti çfarë ndodhi, pas së cilës ajo i tha atij Ebu Darda nuk kishte asnjë dëshirë në botë.

Ebu Darda dëgjoi zërin e mikut të tij dhe shkoi për të përshëndetur atë, atëherë të përgatitur një ushqim për Selmanin, por i tha atij për të ngrënë vetëm pasi ai ishte ofruar një agjërimin vullnetar. Salman nuk pranoi t'i hajë dhe i tha atij se ai nuk do të hajë nëse ai hante me të. Kështu, Ebu Darda thyen agjërimin vullnetar dhe ata hëngrën së bashku,më vonë atë ditë ai i ftoi Selman për të kaluar natën me të.

Gjatë mesit të natës Ebu Darda u ngrit për të ofruar disa lutje vullnetare por Salman tha atij për të shkuar përsëri në gjumë, kështu që ai u kthye në shtrat. Më vonë, Ebu Darda u ngrit përsëri dhe Salman tha atë përsëri për të shkuar përsëri në shtrat. Drejt pjesës së fundit të natës, Salman u zgjua atë dhe së bashku ata ofruanlutjet e tyre vullnetare.

Pas përfundimit të namazit të tyre Salman kujtoi mikun e tij se ai është me të vërtetë e vërtetë se një borxh detyrë dikujt për Zotin e tij, por, në të njëjtën kohë, trupi ka të drejta dhe si i tillë ai duhet të përmbushë këto detyra në përputhje me rrethanat.

Mëngjesin tjetër dy miqtë shkoi te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), që të bëjnë çështjen, pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka konfirmuar se qasja moderuar Salman ishte më mirë dhe kështu Ebu Darda adoptuar qasjen e moderuar e Salman-së.

THE FAST i Abdullahut, i biri i Amr'S

Abdullah, djali amr i tha një mik për qëllimin e tij për të agjëruar çdo ditë dhe kalojnë natën duke ofruar lutjet vullnetare, në të cilën ai do të lexonte Kuranin në tërësinë e saj.

Kur lajmi i qëllimit Abdullah arriti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai i dërgoi për të dhe e pyeti nëse raporti ai dëgjoi ishte i saktë, pas së cilës Abdullah konfirmoi që ajo të jetë kështu. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte i shqetësuar për të Abdullahut dhe i tha atij se qëllimi i tij do të provojëshumë e vështirë. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e këshilloi atë që të ofrojë agjërim vullnetar vetëm tre ditë në muaj si vlera e një vepre të mirë është dhjetë herë, dhe nga agjërimi vetëm tre ditë e një muaj agjërimi i tij do të jetë i barabartë me agjërimin e një jetës .

THE REKOMANDIM I PROFETIT (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Për të recituar Kuran NJË HERË NË MUAJ DHE TË agjëroj tri ditë në muaj

Abdullah, bir amr ishte një njeri i fortë i ri dhe i tha Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) se ai ishte në gjendje të më i mirë se agjërimi vetëm tre ditë në muaj, kështu që Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), sugjeroi që ai të shpejtë çdo ditë e tretë në vend. Kur Abdullah vazhduar me qëllimin e tij,Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e këshilloi atë që të agjërojë ditët alternativ dhe i tha atij se në këtë mënyrë i agjërimit ishte në të njëjtën mënyrë në të cilën Profeti David, paqja qoftë mbi të, agjëronte dhe se agjërimi i tij është më i drejtë dhe se nuk kishte asnjë të shpejtë më të mirë se kaq.

Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk urdhërojë Abdullah për të ndaluar atë që ai e kishte bërë, por ai i dha atij një të rekomandojë zgjedhjen kështu që ai vazhdoi të agjëronte çdo ditë dhe do të ofrojë lutjet vullnetare, dhe lexojnë Kuranin gjatë natës.

Kur mosha e vjetër arriti Abdullahut, ai i tha familjes dhe shokëve se ai dëshironte që ai kishte marrë këshillën e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) që të agjërojë tri ditë gjatë muajit dhe të përfundojë recitimin e Kuranit një herë gjatë muajit të tij. Megjithatë, nuk dëshirojnë ta braktisin fjalën që i kishte dhënëProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai vazhdoi të agjërojë deri në vdekjen e arriti atë, por do të ofrojë recitimin e tij të plotë të Kuranit gjatë ditës dhe natës.

THE VLERA E KAPITULLIT "AL Ikhlas - Njëshmërisë"

Herë pas here, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dëshironte të tregojë shokët e tij në lidhje me një subjekt të caktuar, ai nuk do t'i detyrojë ata që të dëgjojnë, në vend, në përulësi ai do të kërkojë nëse ata do të donte të dini diçka. Në një rast të tillë ai i pyeti shokët e tij: "A do ndonjë nga ju të gjeni të rëndëtë lexojnë një të tretën e Kuranit gjatë natës? Nga Ai, që në dorën e kujt është jeta ime, recitimi i kapitullit "Al Ikhlas - Njëshmëria" është e barabartë me një të tretën e Kuranit ".

Ky kapitull i shkurtër është thelbi i besimit islam dhe të thjeshtë e pandryshuar dhe e pandryshueshme mesazh Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) solli:

"Thuaj:" Ai është All-llahu, i vetmi, i quajtur pas.

i cili nuk lind, dhe nuk ishte lindur,

dhe askush nuk është i barabartë me Të. "

Kurani Kapitulli 112 Al Ikhlas - Njëshmëria

I tillë ishte shkalla e sinqeritetit Sahabëve, jo vetëm në besim, por në veprim që ata ishin si yjet shinning shkëlqim në qiell nate të errët. Sa herë që ai i urdhëroi ata të mos bërë diçka, ata nuk kishin asnjë hezitim në braktisja atë plotësisht. Ai shpesh do të tregoni atyre për një vepër vullnetar e cilanëpërmjet bërjes së saj, do të përfitojnë ato në Ahiret. Ai gjithashtu rekomandoi që veprat e tilla duhet të bëhet për aq kohë sa shokët e tij ishin në gjendje sesa mbi taksimin themself sepse ai nuk pëlqente imponuar vuajtje ndjekësve të tij.

THE PËRDITSHME JETA E PROFETIT (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) do as të largohet as të sodisje mbi të gjithë, pa marrë parasysh nëse ata ndodhur të jetë një besimtar apo pabesimtar, të pasur apo të varfër. Durimin e tij dhe kujdesit të vërtetë ishin të pashembullt, dhe askush përveç më të vështirë-zemre, ndonjëherë la kompaninë e tij, përveç me azemra gëzua.

PROPHET MUHAMMAD (salla Allahu alihi ue sel-lem) praktikonte çfarë ai predikoi

Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), të udhëhequr një jetë shembullore. Ai praktikuar atë që ai predikonte, dhe Allahu e nderon atë dhe dëshmon në Kuranin e Shenjtë duke thënë:

"Vërtet, ti (Muhammed), janë të një morali të madh." 68: 4

Ai i mësoi pasuesit e tij që të kujdesen për njëri-tjetrin dhe jo të injorojë një musliman shok, kur ata u përballën me paqe, por për t'iu përgjigjur me një përshëndetje si ai, ose një më të mirë. Nën drejtimin e tij, i moshuar tani janë respektuar dhe shikuar pas me dashamirësi. Ai inkurajoi vizitimi i sëmurë dhe mbrojtjen eFqinjët e dikujt, pa marrë parasysh nëse ata ishin besimtarë apo jo. Ai inkurajoi vërtetësinë, vetëpërmbajtje, dhe shtypjen e zemërimit, duke thënë se zemërimi është nga nxehtësia e Xhehenemit, por përkundrazi ai promovoi tolerancë dhe mirëkuptim, të gjitha prej të cilave është në përputhje me mësimet e Kuranit.

"... .yet Falju atyre, dhe fal, me të vërtetë All-llahu i do bamirësit të mira." 05:13

Ai i tha gjithashtu shokët e tij se kur një shoku mysliman ndërroi jetë, duhet të ecin në procesion funeral dhe të luten për të vdekurit.

Ai paralajmëroi ndjekësit e tij që të mos kalojë vërejtje shpifëse, për të gënjyer, për të qenë lakmitar, koprrac, i vrazhdë, arrogante, ose mendjemadh. Ai paralajmëroi gjuhës turpshme, zilia, padrejtësia dhe në mesin e karakteristika të tjera të dëmshme, shkatërruese shtypjes.

Një ditë Sa'ad, bir i Hisham pyeti Lady Ayesha në lidhje me karakterin e Profetit. Ajo e pyeti Sa'adi nëse ai recitoi Kur'anin, pas së cilës ai u përgjigj se ai e bëri. Atëherë ajo i tha atij, 'Natyra morale e të Dërguarit të Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte ai i Kuranit. "

Ndër praktikë dhe karakteristikat e të përmendura në Kuran e tij janë:

"All-llahu urdhëron drejtësi, dhe vepra të mira, dhe duke i dhënë një të afërmit.

Ai ndalon shëmtuarat, turp dhe lavdinë.

Ai ju këshillon, në mënyrë që të merrni mësim. "

Kurani 16:90

Dhe

"Sigurisht, ai që mban durim dhe fal,

në të vërtetë kjo është qëndrueshmëria e vërtetë. "

Kurani 42:43

"... Le ta fal dhe fal.

A nuk jam i etur se All-llahu ju fali? "

Kurani 24:22

"Andaj, me atë që është më e drejtë dhe të shohim,

ai që nuk ka armiqësi mes jush do të jetë sikur ai të ishte një udhëzues besnik. "

Kurani 41:34

"Të cilët kalojnë në mirëqënie dhe në vështirësi,

për ata që e frenojnë mllefin e tyre dhe ata që i falin njerëzit.

Dhe All-llahu i do bamirësit. "

Kurani 3: 134

"O ju që besuat, abstenojnë nga më të madhe dyshimi, disa dyshime, është një mëkat.

As spiun as përgojoni njëri-tjetrin. "

Kurani 49:12

JUSTICE Mbizotëron

Sa herë që mosmarrëveshjet u ngrit në mes të myslimanëve dhe qytetarëve tjerë të Medinës, Profeti Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) do të arbitrojnë në mënyrë të drejtë në mes të palëve dhe, si mund të presim, drejtësia gjithmonë triumfuar pavarësisht nga besimi.

Në jetën e tij personale, ai e trajtoi gratë e tij me drejtësi të barabartë. Ai nuk kishte asnjë vend të vetin dhe të hartuar një rota ku ai do të qëndrojë një ditë me një gruaje të vetme, të ardhshëm me një tjetër dhe kështu me radhë. Kur ai udhëtoi ai do të tërheqë shumë në mes tyre për të përcaktuar se cilën gruaja do ta shoqërojë atë.

THE PROFETI DHE POLITIKË E FAMILJES

Edhe pse ai ishte Profeti më i madh (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai nuk e konsiderojnë atë nën vete për të ndihmuar me punët e përditshme shtëpiake dhe shpesh do të gjenden modeste ndihmuar rreth shtëpisë dhe kur u ngrit nevoja, edhe riparim rrobat e tij.

DASHURIATHE Profetit E FËMIJËVE TË VEGJËL

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e deshi shoqërinë e fëmijëve të vegjël dhe gjithmonë ka pasur kohë për të këmbimit për ta. Ai do të dëgjojnë ata dhe të flisni butësisht me ta, dhe nuk kishte asgjë të vegjlit e donte më shumë se kur ai i puthi dhe ato mbahen dorën si ata shkuan më me të.

O mumje dashur, o mumje dashur,

Pse pemë do të përkulet në erë?

Fëmija im i dashur, fëmija im i dashur,

ata përulen me bindje ndaj Tij.

O mumje dashur, o mumje dashur,

sa lë të rriten mbi pemë?

Fëmija im i dashur, fëmija im i dashur,

Vetëm Allahu e di numrin e tyre.

O mumje dashur, o mumje dashur,

të cilët duhet të dua më të mirë?

Fëmija im i dashur, fëmija im i dashur,

Është All-llahun dhe Profetin e Tij,

lloji, i bekuar!

AL HASAN DHE AL Husain

Ajo ishte gjithmonë një kënaqësi e madhe kur Lady Fatima i afroi bijtë e saj shumë të rinj, Al-Hasan dhe Al-Husain, do të vizitojë - ata ishin shumë të dashur të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) do të luajë me ta dhe i referohen atyre si "bijtë e tij".

Pak Hasan dhe Husejn dashur të shoqërojë me gjyshin e tyre të dashur në xhami dhe do të të luten sa më mirë ata mund të së bashku me atë. Megjithatë, një ditë si Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), sexhde në namazin e tij, një nga nipërit e tij të rinj u ngjitën mbi kurrizin e tij dhe u ul atje për një kohë mjaft.Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk treguan shenja të acarim dhe ka pritur me durim për nipin e tij që të rritet poshtë dhe më pas vazhdoi me lutjen e tij. Sahabët që ishin lutur prapa Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishin gjithashtu sexhde dhe nuk e di shkakun e zgjatjes së sajdhe veten nëse ndoshta një komandë të re ishte dërguar poshtë për të zgjeruar sexhde. Pas përfundimit të lutjes që pyeste në lidhje me gjatësinë e saj, pas së cilës Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) buzëqeshi dhe i tregoi se çfarë kishte ndodhur.

Nga bekimi i Allahut dhe shembullin e Pejgamberit të Tij të fundit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ka pasur harmoni në mesin e besimtarëve dhe asnjë qenie njerëzore u bë e dashur për ta sesa Pejgamberit të tyre të dashur (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Në vitet që pasuan, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë shokët e tij kur ata u pyetën për të udhëhequr namazin me xhemat, të premten, ata duhet të bëjnë e predikimit të shkurtër nga konsideratë për të rinj dhe atyre që në kuvend të cilët ishin të moshuar ose të sëmurë.

PROMOTION Së higjienës personale

Profeti, (salla Allahu alihi ue sel-lem), gjithashtu foli shokëve të tij për çështjet e higjienës personale dhe i këshilloi ata që të lahen dhëmbët e tyre me fundin splayed të një modë e quajti një "Miswak", dhe i informoi ata se stomaku i tyre duhet të plotësohet me një të tretën e ushqimit, një të tretën me të lëngshme, dhetretë mbetur me ajër. Ai gjithashtu mësoi ata që të pastrohen me ujë me dorën e majtë pasi iu përgjigj një thirrje për natyrën dhe për të ngrënë me dorën e tyre të djathtë, për të mbajtur thonjtë e tyre të shkurtër dhe ndër të tjera për të rruaj flokët publike.

ANXIOUSNESS Për kompaninë e tij

Shumë ishin raste se Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) të ftuar shokët e tij për të ndarë një vakt me të. Megjithatë, në merakun e tyre për kompaninë e tij dhe për të mësuar më shumë nga ai, disa kishin marrë vijnë para vakt dhe pastaj vazhdueshme, pasi kishin ngrënë, që ishte një ndërhyrjenë kohën e Profetit. Pastaj Allahu zbriti ajetin:

"O ju që besuat, mos hyni në shtëpitë e Pejgamberit

për një vakt pa pritur kohën e duhur,

nëse nuk ju janë dhënë leje.

Por nëse ju jeni të ftuar, të hyjë, dhe kur ju keni ngrënë, të shpërndarë,

mos dashur bisedë, sepse kjo është e dhimbshme për Pejgamberin

dhe ai do të jetë i turpshëm para jush; por e vërtetë All-llahu nuk është i turpshëm. "

Kurani 33:53

Në raste të tjera, në vend se shqetësuese Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), disa nga shokët e tij e kishte marrë për të kërkuar gratë e tij nga prapa një perdeje për të transmetuar çështjet e tyre tek ai, sepse All-llahu i kishte dërguar poshtë udhëzim:

"... E kur kërkoni gratë e tij për ndonjë gjë,

folu atyre nga prapa perdes,

kjo është më e pastër për zemrat tuaja dhe të tyre. "

Kurani 33:53

Allahu gjithashtu informoi sahabet se ata nuk ishin të lejuar të martohet me gratë e tij pas vdekjes së Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) duke thënë:

"... Dhe nuk do të martohet kurrë me gratë e tij, pas tij,

me siguri, kjo do të jetë një gjë monstruoze me Allahun. "

Kurani 33:53

$ KAPITULLI 89 LADY Zejneb, bijë e JAHSH

Shumë vite më parë, kur Zejdi, biri Haritha dhe e ëma nga fisi sirian i Kalb janë vizituar gjyshërit e tij të nënës nga fisi i Tayy, fshati ishte sulmuar nga marauders dhe Zejdit, i cili ishte i ri, kishte konfiskuar dhe u dërguan në Mekë për t'u shitur.

Me ardhjen e fiseve në Mekë e Marauders vazhdoi në ankand djalin off për të ofertuesit më të lartë. Kur Lady Hatixheja e pa atë, ajo mori mëshirë mbi të dhe pagoi çmimin. Me ditën e dasmës, ajo i dha Zejd ndaj Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), si pjesë e dhuratë e saj të dasmës për të.

Zejdi, ashtu si anëtarët e tjerë të familjes, asnjëherë nuk është trajtuar ose menduar si një skllav, pasi ai do të kishte qenë në familjet e tjera. Ai u rrit në dashuri familjen e tij të re shtrenjtë dhe kishte zgjedhur për të qëndruar me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) në preferencë të kthehej me të atin, i cili, kurai mësuar për vendndodhjen e djalit të tij, udhëtoi për në Medinë peng atë. Por paraja nuk ishte çështja, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha babait Zejd se nëse Zejdi dëshiruar se ai ishte i lirë për t'u kthyer me të pasi ai nuk dëshiron asnjë kompensim. Megjithatë, për habinë e të atit Zejdi, i Zejditi tha atij se ai ishte shumë i lumtur dhe nuk dëshirojnë të kthehen. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka prekur në masë të madhe nga reagimi Zejdi dhe e çuan në Qabe, ku jo vetëm që ai njoftoi se që nga ai moment e tutje Zejdi ishte i lirë, por se ai e kishte marrë atë si djalin e tij. Kur babai Zejd skuptuar se sa i lumtur biri i tij ishte, ai e pranoi çështjen dhe u kthye në shtëpi i lumtur duke e ditur se djali i tij nuk ishte vetëm të lirë, por të dashur dhe të kujdesej edhe për. Ajo ishte më vonë se Allahu zbriti ajetin:

"Muhamedi nuk është babai i asnjërit prej burrave tuaj." 33:40

Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) mori këtë zbulesë ai mori Zejdi të jetë biri i tij birësues sesa djali i tij i adoptuar.

Zejdi kishte qenë në mesin e atyre që kishin konvertuar në Islam në ditët e tij shumë të hershme dhe tani që ai kishte ardhur nga mosha, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), sugjeroi se ai mund të donte të martohet me Zejneb, një i afërm i Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Zejdi ishte i gatshëm megjithatë, Zejneb nuk ishte i sigurtnëse ajo donte të martohej me të, kështu që Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk e shtypni këtë çështje më tej. Pas disa kohe, Zejneb vendosi të pranojë propozimin Zejdi dhe kështu çift i ri ishin të martuar.

Jo shumë kohë pas martesës së tyre, problemet u ngrit në mes të tyre. Për një vit apo më shumë se ata u përpoqën për të zgjidhur këto dallime, por ato kanë mbetur të pazgjidhura dhe jeta e tyre nuk ishin në harmoni me njëri-tjetrin. Një ditë Zejdi u bë shumë i mërzitur dhe shkoi tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të të treguar atij tëproblemet e tyre dhe i kërkuar leje atij ta lë gruan e tij, por Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e këshilloi atë që të mos e bëjnë këtë dhe të kenë frikë Allahun. Megjithatë, rrethanat e tyre nuk përmirësohet dhe ai shkoi tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) në disa raste të tjera, por çdo herëProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dha atij të njëjtën këshillë.

Çështjet u përkeqësua më tej në mes tyre në atë masë që Zejdi shkoi përsëri te i Dërguari, (salla Allahu alihi ue sel-lem), por këtë herë ai iu lut atij që të le të përzërë, pas së cilës Pejgamberi, (salla Allahu alihi ue sel-lem) më në fund i dha Zejd leje.

Periudha e pritjes prej katër muajsh ka kaluar dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i parashikuar mbi martesës Zejneb.

Pastaj Allahu zbriti ajetin e mëposhtëm:

"Dhe kur i tha ai (Zejdi), të cilin Allahu e kishte favorizuar

dhe veten kanë favorizuar:

"Mbaje bashkëshorten tënde dhe ki frikë All-llahun," dhe keni kërkuar për të fshehur në veten tuaj

atë që All-llahu ishte që të zbulojë dhe u frikësohesh njerëzve:

edhe pse All-llahu ka të drejtë më të mirë për ju që të frikësohen Atij.

Dhe kur Zejd kishte kryer atë që ai do të saj (divorc),

Ne i patëm dhënë asaj ty (Muhammed) në martesë,

kështu që nuk ka asnjë faj në lidhje me besimtarët (për martesën) bashkëshorti ish

e fëmijëve të tyre strehues nëse ata divorcuar ato.

Dekreti i All-llahut duhet të bëhet. "

Kur'an, 33:37

Kurani donte ta anulojë miratimin dhe për të bërë të njohur se një person është i lirë të martohet me gruan e divorcuar me një djalë që kishte para ndalimin e adoptimit është miratuar.

Dhe kështu, në muajin e Dhul-Qa'dah 5h, Profetit (salallahu alihi ue sel-lem) ka marrë Lady Zejneb të jetë gruaja e tij.

Për të festuar martesën e Profetit, nëna e Enesit ', Umm Sulejm përgatitur disa hurma dhe miell dhe vënë ato në një enë prej argjile e pyeti djalin e saj për të marrë atë me përshëndetje e saj ndaj Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Lady Zejneb u prekënnga gjest lloj dhe të Dërguarit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti Enesin për të shkuar jashtë dhe të ftojë të gjithë ai u takua për të ardhur dhe të marrim pjesë të ushqimit. Më vonë, kur Anas u pyet se sa mysafirë ka qenë, ai u përgjigj se kishte qenë rreth treqind njerëzve dhe të gjithë mrekullisht hëngrën mbushur e tyre, porpasi u nisën Dijetarët, enë prej argjile mbetur të plotë.

Lady Zejneb kishte shumë cilësi të bukura, ajo ishte e njohur për devotshmërinë e saj dhe agjërimit.

$ KAPITULLI 90 hakmarrje e fisit të AN-Nadir

Si viti i pestë po i afrohej fundit, hebrenjve të dëbuar nga fisi i An-Nadir që kishin zhvendos në Hajber pak më shumë se dy vjet më parë u bë më e qetë se kurrë. Sa herë ka pasur një incident ose luftim ata shpresonin se do të shkojë kundër muslimanëve.

Nuk ka patur bisedime për një kohë të gjatë që Koraysh u lakoi për hakmarrje dhe të planifikuar për të shpëtoj veten e profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe ndjekësve të tij. Me këtë në mendje, Huzaz - i cili kishte qenë konspirator kryesor në përpjekje të dështuar për të vrarë Profetin (salla Allahu alihi uesel-lem) - së bashku me prijësit e Hajberit dhe hierarkisë së An-Nadir, u nisën nëpër nxehtë rërat e shkretëtirës pebbled në Mekë të përparojë çështjen. Hebrenjtë vetë kishin grumbulluar një arsenal të madh të armëve dhe forca të blinduara, por ishin shumë frikacak për të kundërshtuar Profetin (salla Allahu alihiue sel-lem) i vetëm.

Me ardhjen e tyre, Huzaz dhe krerët e tjerë u dërguan në Ebu Sufjanit, i cili përshëndeti ato si ata ingratiated vetë duke i thënë atij se Koraysh qenë dashur për ta se sa dikush tjetër për shkak të qëllimit të tyre për të shpëtoj veten e Profetit (salla Allahu alihi wa sel-lem). Ebu Sufjani ishtetë prekur nga këto fjalë dhe së bashku me Safwan, dhe krerët e tjerë Koraysh kanë bërë rrugën e tyre në Qabe, hyri atë, dhe mori një betim solemn që ata nuk do të dështojnë njëri-tjetrin në arritjen e qëllimit të tyre të përbashkët për të shpëtoj veten e Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dheMyslimanët një herë dhe për të gjithë.

Gjatë këtij rast të ngjashëm, Ebu Sufjani i pyeti aleatët e tij të ri, "Ti je i ditur i Shkrimit të parë, pra, të na jepni mendimin tuaj. A është feja jonë më e mirë se ajo e Muhamedit?" Pa hezitim, dhe pavarësisht nga fakti i pamohueshëm se si Judaizmi dhe Islami predikuar të njëjtin mesazh,Njëshmëria e Krijuesit dhe neverinë e idhujve, Judenjtë u përgjigjën, "feja juaj është më e mirë se tij! - ju jeni më afër së vërtetës"

Në një përpjekje për të marr fiset armiqësore apo indiferent nomade e Nexhdit, u ra dakord që hebrenjtë duhet të vizitoni me prijësit e tyre dhe në qoftë se hakmarrja ishte një arsye e mjaftueshme për të pamjaftueshme për të fituar mbështetjen e tyre, atëherë ata do të ofrojnë ryshfete bukur.

Nuk kishte asnjë nevojë për të ofruar një ryshfet për fisin e Asad; ata janë të gatshëm siguroi mbështetjen e tyre. Megjithatë, fisi i Ghatfan me degët e saj deklaruar nevojën e tyre për t'u shpërblyer. Përfundimisht një marrëveshje u goditur me Ghatfan duke premtuar gjysmën datën korrat e Hajberit.

Sa për fisin e Sulejm, kishte mes tyre ata të cilët të prirur për të Islamit dhe kështu drejtuesit e An-Nadir nuk ishin në gjendje për të siguruar mbështetjen e tyre të plotë. Kur fisi i Amir iu afrua ata rënie, duke mbetur besnikë ndaj aleanca kontraktuar më parë me Profetin (salla Allahu alihi uesel-lem).

Fuqia aktuale e ushtrisë Koraysh dhe aleatët e saj e mëparshme ishte e katër mijë e fortë. Megjithatë, përmes përpjekjeve të Huzaz dhe paria shokët e tij, në rradhët e tyre u rrit nga një prej dy mijë e shtatëqind burra - më shumë se dyfishi i numrit Koraysh në Uhud dhe kështu përgatitjet përArmiqësitë të tjera u vendosën përsëri në lëvizje.

$ KAPITULLI 91 KORAYSH përgatitur për SULMIT

Armiqtë e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) janë ndarë në dy divizione, Koraysh, së bashku me aleatët e saj të provuara nga jugu do të përcaktohen pas marshimit të tyre në Medinë përmes rrugës bregdetare e cila ishte edhe e njëjta rrugë që ata kishin marrë në Uhud. Sa për ndarjen e dytë, atëU ra dakord që ata do të afrohen Medinën nga vendi i tyre i Nexhdit.

Nuk kishte shumë prestigj për të fituar në takimin e ardhshëm më shumë, edhe pse Ebu Sufjani ishte komandant i ushtrisë Koraysh, u ra dakord mes Koraysh prijësve që do të marrë atë në ana e tij për të udhëhequr ushtrinë, në mënyrë që nderi do të jetë në mënyrë të barabartë ndarë.

PRELUDE Në takimin e kanalit

Është e mundur që Al-Abbas, si një çështje e përshtatshmëri fshehur konvertimin e tij në Islam në mënyrë që ai të mund të mbeten të pazbuluara në mesin e armiqve të Islamit. Për ekzaminim të ngushtë të veprimeve të Al-Abbas çon një të supozojmë mundësinë që ai kishte përqafuar Islamin fshehurazi dhe Allahu e di më së miri. Një domosdoshmëritë mbajnë në mend se gjatë asaj epoke jobesimtarët mashkull nuk do të tolerojë gratë e tyre apo anëtarët e familjes përqafuar Islamin dhe nëse anëtarët e familjes kishin bërë këtë, ata iu nënshtruan mizorisë ekstreme. Megjithatë, gruaja e Al-Abbas 'nuk ishte vetëm një nga të konvertuarit e hershme, por zonja e dytë për të kthyer pasLady Hatixheja, por Al-Abbas nuk ngriti ndonjë kundërshtim të deklaruar të saj ose të praktikuar besimin e saj të ri.

Në disa raste Al-Abbasi, xhaxhai i ri i Profetit, kishte luajtur një rol të rëndësishëm në mbështetjen dhe dhënien e informacionit të rëndësishëm të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Tani edhe një herë, si një kërcënim të pashmangshëm të një sulmi të madh nga Koraysh dhe aleatët e tyre u ngrit lart në horizontkundër muslimanëve, El-Abbasi, nga frika për sigurinë e nipit të tij dhe pasuesve të tij, dërgoi nën petkun e sekretit disa kalorësish në Medinë me lajme. Shteti urgjente e punëve detyruar të shkojë me nxitim të tillë që ata arritën në Medinë në vetëm katër ditë.

Pas arritjes Medinën, kalorësit nuk humbi kohë dhe shkoi direkt tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) që ta informojë atë për dy ushtritë avancimin në Medinë në të dyja anët duke i dhënë detaje të numrave të tyre dhe armatime. Edhe një herë, muslimanët kishin një javë në të cilën për t'u përgatitur për luftime.

Menjëherë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dërgoi shrewdly fjalë për ndjekësit e tij në zonat e largëta të Medinës që të kthehen në qytetin, dhe bëri thirrje për një takim për të diskutuar një strategji më të mira që do të shërbejë atyre. Edhe një herë, ai u kujtoi Sahabët se në qoftë se ata e respektuan All-llahun dhe ishin të durueshëm,fitorja do të jetë e tyre. Fjalët e tij bëri një përshtypje të pashlyeshme mbi sahabet si ata kujtua mosbindje e disa prej tyre me pasojat e tij në Uhud.

Ide tepruar nga çdo tremujori, por Salman propozoi një plan që kishte qenë edhe përdorur dhe provuar efektive në Persi. Salman këshilloi Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) se kur persët patën frikë një sulm i kalorësisë, ata do të gërmoj një hendek të madh, rrethore rreth tyre, pasi ajo ishte shumë evështirë për kuajt e armikut për të kaluar hendekun gjerë dhe si pasojë ata ishin më mirë në gjendje për të mbrojtur veten e tyre. Propozimi Salman u takua me entuziazëm të madh dhe kështu u ra dakord se kjo do të jetë sigurisht më të mirë për të miratuar.

THE Gërmimin e kanalit

Ajo ishte e panevojshme të gërmoj një hendek të plotë rreth gjithë qytetit si ka pasur një linjë të pathyer i shtëpive të fortifikuara, të fortë sa të rezistojë përparimin e armikut në një pjesë. Pastaj përsëri, jashtë qytetit vë kështjellat e aleatëve të tyre nga fisi hebraik i Krayzah që të ofruar atyrembrojtje shtesë.

Nuk ishte një tjetër bekim, jashtë qytetit në drejtim veri-perëndim të hedhur kodrave padepërtueshëm të rrokut. Një nga këto kodrave u quajt kodra e Sila, dhe ajo ishte atje që Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka vendosur se do të ngrejë kampin e tyre pas lidhjes fortifikimet ekzistuesesë bashku me gropë. Site kishte avantazhe të tjera; terren në anën e afërt e shpatit SILA ishte dukshëm më e lartë se në vende të tjera, jo vetëm që ajo të përballojë mbrojtje shtesë, por nga ajo që ata do të jenë në gjendje për të monitoruar lëvizjet e jobesimtarëve.

Nuk kishte kohë për të humbur, kështu Salman udhëzoi sahabet në thellësinë dhe gjerësinë e kanalit, dhe gërmimi filloi. Salman ishte deri kohët e fundit ishte skllav i fisit të Krayzah. Salman dinte ish-zotërit e tij në pronësi mjete shumë, kështu që u ra dakord që ata duhet t'i kërkohet të kredisë mjetet e tyrenë përputhje me paktin që kishin nënshkruar me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), disa vjet më parë e cila gjithashtu ka deklaruar Krayzah nuk do aleat veten me një armik i Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe se ata do të ndihmojnë Myslimanët kur u ngrit nevoja.

Krayzah ishin të shpejtë për të kuptojnë se ata qëndronin të humbasin pronat e tyre dhe datën Asherimët, nëse ata nuk të ndihmojnë të mbrojtur Medinën dhe kështu çdo mjet që ata posedonin është bërë në dispozicion dhe muslimanët filluan punën e tyre.

Çdo seksion i komunitetit musliman u caktuar një zonë të caktuar për të gërmoj dhe së shpejti tingujt e vazhdueshëm të akseve thatë larg në tokë dhe lopata hequr toka loosened mbushur ajrin, që vjen vetëm për të ndalur në kohën e namazit dhe kur fle më në fund e arriti tyre.

Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka punuar pa u lodhur së bashku me shokët e tij, të cilët inkurajuar njëri-tjetrin që të punojë më shumë. Sa për Salman, ai ishte një jashtëzakonisht të fortë, njeri i aftë. Gjatë viteve të tij të skllavërisë ai kishte munduar pa u lodhur në fushat gërmimi dhe mbante, dhe shokët e tij ishin tëhabitur për të parë se sa i fortë se ai në të vërtetë ishte; të gjithë ishin të mendimit se puna e tij ishte me vlerë të punës prej dhjetë prej tyre të vënë së bashku.

Si gërmimi përparuar, shkëmbinj janë gërmuar dhe të vënë në një anë për përdorim gjatë takimit të parashikuar. Nuk kishte shporta të mjaftueshme për të shkuar rreth për të marrë larg tokën kështu sahabet morën të përdorur rrobat e tyre të sipërme si çanta. Lads rinj doli të japë një dorë, por puna ishte shumë më tepërpjerrët, aq shumë të dhembjes së tyre, ata u falenderoi, por tha që të kthehen në shtëpi.

THE MREKULLIA E Boulder

Xhabiri dhe shokët e tij ishin duke punuar shumë në seksionin e tyre, kur ata e goditi një gur të madh. Mundohuni sa më mirë ata mund të, askush, as edhe më të fortë në mesin e tyre mund të shkatërroj atë, le të vetëm të lëvizin atë. Kur lajmi i gur arriti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai u largua nga seksioni tij të gërmimindhe bëri rrugën e tij në të. Pastaj, duke marrë streha e një sëpatë e goditi Boulder tri herë duke thënë se "All-llahu është më i Madhi" pas së cilës ajo u shpërbë në grumbujt e rërës.

Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e goditi Boulder herë të parë, një dritë e ndriçoi në mënyrë të shkëlqyer nga ajo që ai arriti pallatet e Sirisë (Ash mashtrim). Pas grevës së tij të dytë, drita shtrirë aq larg sa Madianit në Persi, ndërsa drita e grevës së tretë arriti dhe lit upJemen, i cili ishte nën protektoratin e Abisinisë në atë kohë. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) më vonë shpjegoi se drita e mrekullueshme ishte një shenjë se Islami një ditë do të përhapet në ato toka të largëta.

Kjo dritë është kujton e dritës që emetuar nga Lady Aminah, kur ajo u ngjiz dhe pastaj sërish kur ajo lindi Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), Kurani thekson se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u dërgua si një drita llambë derdhje:

"O ti Pejgamber, Ne të kemi dërguar ty si dëshmitar, një përgëzues, dhe të mbajnë paralajmërim;

një thirrësi të Allahut me lejen e Tij dhe si një llambë të lehta derdhur "33:. 45-46

THE Vakt MREKULLUESHËM

Para Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u kthye në gërmimin e tij, Xhabir kërkoi leje për t'u kthyer në shtëpi me gruan e tij. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u pajtua dhe Xhabiri shkoi në shtëpi.

Xhabiri kishte vënë re Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka ngjitur një gur për barkun e tij për të lehtësuar dhimbjet e urisë dhe Xhabiri u tha gjithashtu se Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk e kishte ngrënë për tri ditë. Ajo shqetësuar atë në masë të madhe për të parë të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem)në një gjendje të tillë dhe kështu pas arritjes në shtëpinë e tij ai e pyeti gruan e tij nëse ajo kishte ndonjë ushqim në shtëpi. Gruaja e Xhabirit i ka thënë atij se i vetmi ushqim që ata kishin ishte një elbi dhe dhia e tyre kujdestare. Menjëherë, Xhabir doli, theren cjapin, dhe tokë e elb. Një zjarr u ndez dhe një gatim të madhetenxhere të mbushur me ujë të vendosur në atë për të cilën mishit dhi u shtua, dhe pastaj furra ishte bërë gati për të piqem bukë.

Kur ushqimi është pothuajse gati dhe miell elbi brumosur, Xhabiri u kthye tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i tha atij se ai kishte përgatitur pak ushqim në shtëpi dhe e pyeti nëse ai dhe disa të tjerë do të kujdeset për t'u bashkuar me atë në një vakt . Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte mirënjohës dhepyetën se çfarë ai kishte përgatitur, pas së cilës Xhabiri tha atij dhe ai u shpreh: "Kjo është me të vërtetë një shumë të ushqimit." Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha Xhabirit që të kthehet me gruan e tij dhe i thoni të mos e saj për të hequr tenxheren nga zjarri, as bukën nga furrë derisa ai arriti. Pastaj, Profeti (sallaAllahu alihi ue sel-lem) u kthye për të gjithë shokët e tij dhe i tha: "Le të shkojë," dhe kështu ata të gjithë të përcaktuara mjetet e tyre dhe e bëri rrugën e tyre në shtëpinë e Xhabirit.

Xhabir arritur në shtëpinë e tij pak para Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shokët e tij erdhën dhe i tha gruas së tij: "Bekimi i Allahut qofshin mbi ju, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), së bashku me të gjithë Muhajirin, ensarëve, dhe të tjerët po vijnë! "

Menjëherë pas kësaj, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka hyrë dhe i thanë shokët e tij për të marrë vendin e tyre disa në një kohë dhe të mos mbush dhomë. Pastaj, ai e theu bukën në copa dhe të vënë një pjesë e saj në krye të mishit. Pas kësaj, ai mori një bukë më shumë nga furrë dhe e pyetiSahabët e tij për të kaluar ushqimin përreth. Sapo grupi i parë kishte marrë mbushur tyre, grupi tjetër hyri dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) me modesti shërbeu shokët e tij deri sa të gjithë ishin të mbushura.

Edhe pas gjithë kishin ngrënë, e njëjta sasi e bukës dhe mishit mbeti ashtu siç kishte qenë më parë ata hëngrën. Pastaj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i foli gruas së Xhabir, duke thënë: "Hani disa dhe për të dërguar disa si një dhuratë për të uritur."

$ KAPITULLI 92 hasni NË kanalit

Gjashtë ditë tani kishte kaluar që kur fjala arriti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) i Koraysh dhe aleatët e tyre marshim. Deri tani, muslimanët në shtëpi e të cilëve vë në periferi të Medinës ishin larguar duke kërkuar sigurinë e qytetit.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shokët e tij, të cilët regjistruan tre mijë, sapo kishte përfunduar gërmimi i kanalit kur lajmi arriti se ushtria Koraysh kishte parë marshonin përgjatë luginës së Akik, jug-perëndim të Medinës, dhe se Ghatfan dhe Nexhdit fiset ishin vetëm një distancë të shkurtërnga mali i Uhudit.

Koha ishte e shkurtër, kështu që Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dërgoi fjalë që gratë dhe fëmijët duhet të kufizojnë veten në dhomat e sipërme të shtëpive të fortifikuara, megjithatë Zonja Ayesha, Ummu Seleme dhe Zejneb e mori atë nga ana e tij për të shkuar çadrën e Profetit në këmbët e sila të kujdesen për nevojat e tij.

Koraysh kishte mbështetur kryesisht mbi të qenit në gjendje për grabitje të lashtat e muslimanëve për të siguruar ushqim për kuajt e tyre, megjithatë, shumë të alarmojë të tyre, kur ata arritën në oazë gjetën fushat tashmë ishte korrur. Nuk kishte asgjë për të ushqyer kuajt e tyre të uritur dhe furnizimet që ata sollënme ta ishin të kufizuara. Megjithatë, devetë e fiseve të Ghatfan dhe Nexhdit ishin më me fat si ata ishin në gjendje për të gërvishtur mbi bar dhe shkurre që u rrit në afërsi të Uhudit.

Për shkak të rrethanave të papritura, Koraysh e dinte se ata duhet të arrijnë më shpejt, përndryshe kalorësia e tyre do të jetë shumë i dobët për të bërë një grevë efektive, dhe kështu fjala është dërguar aleatëve të tyre për t'u bashkuar me ta menjëherë jashtë Medinës.

PRELUDE Me sulmin

Koraysh kishte pritur besimtarët për të mbrojtur veten e tyre nga ndërtesa të fortifikuara dhe fortesa e Medinës. Kur ata panë se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte bërë kampin e tij jashtë qytetit shpirtrat e tyre hipi lart sa ata mendonin beteja do të jetë mbi shpejt dhe fitorja do tëshpejt të jetë e tyre.

Megjithatë, si Ebu Sufjani dhe njerëzit e tij tërhoqi afër kampin e Profetit shpirtrat e tyre u shfry shpejti. Ata kishin menduar se do të jetë në gjendje për të kapërcyer ushtrinë e Profetit me forcë i madh i numrit të tyre, por tani, sytë e tyre ra mbi të thellë, kanalit të gjerë me shtiza janë gati gati të zjarrit.

Koraysh avancuar dhe sa më shpejt që ata erdhën brenda rrezes, një breshëri paralajmëruar shigjeta hurtled nëpër ajër dhe ra, por një distancë të shkurtër në frontin e tyre. Koraysh kuptoi se do të jetë e vështirë për ta për të marrë edhe sa i përket kanalit dhe se perspektiva e tyre për prishjen e tij ishte në mënyrë të konsiderueshmemë e vështirë, kështu që ata u tërhoqën për të vlerësuar situatën.

Krerët ishin dakord se mënyra më e mirë do të jetë për të aplikuar taktika që do të dobësojë një seksion në përputhje të mbrojtjes, atëherë, kalojnë gropën dhe sulmin nga brenda. Me këtë qëllim, Khalid dhe Ikrime, dy prej komandantëve Koraysh, shqyrtoi kanalit nga një distancë të sigurt për të përcaktuarpjesa më e dobët. Gjatë mbikëqyrjes së tyre ata vënë re një pjesë e kanalit nuk ishte aq e gjerë, ose aq thellë sa të tjerët, megjithatë, ishte ruajtur rëndë dhe rojet e nevojshme për të eliminuar në qoftë se ata do të depërtojnë kanalit në këtë pikë.

HUYAY DHE fiseve E KRAYZAH

Huzaz, nga fisi përjashtuar çifute të An-Nadir, e dinte një prej fortesave bllokuar qasjen në Medinë përkiste një shoku çifuti nga fisi i Krayzah me emrin e Kabit, birit Asad. Huzaz shpresonte se mund të mbizotërojë mbi Kabit për të thyer paktin që ai kishte bërë me Profetin (salla Allahu alihiue sel-lem), në mënyrë që Koraysh do të jetë në gjendje për të sulmuar qytetin nga të dy drejtimet në të njëjtën kohë. Nëse ai arriti, kjo do të thotë pakt i tyre pushoi së ekzistuari dhe se numri i tyre do të rritet me një të mëtejshme shtatëqind. Me këtë në mendje Huzaz shkoi në Ebu Sufjanit të propozojë planin e tij. Ebu Sufjani mendonteIdeja ishte shëndoshë, kështu Huzaz nxitoi për në kala.

Pas arritjes në kështjellë Huzaz shpallur veten si ai trokiti në derën e saj, por Ka'b nuk do të hapur atë si ai i dyshuar për arsyen e vizitës së tij. Ai, si shumë të tjerë të fisit të tij konsiderohet se ajo ishte për shkak të krenarisë dhe të varfër gjykimin Huzaz që kishte çuar në dëbimin e fisit En-Nadirnga Medina, dhe se personaliteti i tij autoritar ishte diçka që ata mund të bëjnë pa të. Huzaz trokiti disa herë, por Ka'b ende nuk lejoi atë në dhe i kujtoi atij se ai kishte një pakt me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i tha atij se ai nuk ishte i përgatitur për të thyer atë.

Kur Huzaz kuptoi se ai ishte duke u askund, ai ndryshoi taktikat e tij dhe drejtuar për shaming Kab për të mos affording atë mikpritjen zakonore. Huzaz tha Kab se në sytë e tij se ai ishte tepër i thotë që edhe të ndajnë ushqimin e tij me të!

Dredhi Huzaz e punuar, dhe me gjysmë zemre Ka'b hapi derën. Huzaz tha Kab se ai kishte sjellë krerët dhe ushtrinë e Koraysh, Ghatfan, Nexhdit dhe Kenanije në Medinë dhe se forca e tyre tani ishte dhjetë mijë e fortë. Ai i tha Kab se ata ishin betuar për besnikëri të gjithë me njëri-tjetrin për të shpëtoj vetene Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe ndjekësve të tij, dhe se këtë herë ai ishte i sigurt se ai nuk do të shpëtojë.

THE ZEMRA hezitim

Ka'b ishte ende hezitojnë për të thyer premtimin e tij. Megjithatë, numri i madh i ushtrisë Koraysh ishte diçka që ai nuk e kishte llogaritur mbi dhe zemra e tij filloi të lëkundet si gjuhë bindëse Huzaz të punuar mbi të. Por Ka'b vazhdoi të rezistojë dhe i tha atij se nëse ai e thyen paktin që do të sjellë turpmbi të. Huzaz ishte e shpejtë për të realizuar Ka'b u dobësuar dhe ka vazhduar për të përpunuar mbi atë që ai konsiderohet të jetë përparësi të shumta për ta në qoftë se ata ishin të shpëtoj e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe të ndaluar predikimin e tij.

Huzaz ishte aq i bindur se kjo do të jetë e fundit e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai u betua në All-llahun, se nëse Koraysh dhe aleatët e tyre u kthyen në shtëpitë e tyre dhe nuk kishin shpëtoj veten e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) këtë herë, atëherë ai do të qëndrojë në kala Ka'bs medhe për të marrë pasojat.

Betimi Huzaz sapo kishte marrë ishte e mjaftueshme për të bindur Kab se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shokët e tij nuk do ta përballojë sulm të Koraysh dhe ushtrinë e aleatit të tyre. Kur Huzaz kërkuar për të parë paktin Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe Ka'b kishte rënë dakord,Ka'b sforcuar atë, tregoi atij dhe Huzaz grisi atë në gjysmë.

Ka'b shkoi drejt popullit të tij që të bëjnë biseda ai dhe Huzaz sapo kishte shkëmbyer. Pavarësisht argumenteve bindëse, ka pasur një element në mesin e atyre të cilët nuk ishin të bindur dhe nuk pranoi ta shkelë fjalën e tyre, në mesin e tyre ishte Amr, bir Suda-it.

Në komunitetin hebraik ishte një burrë i moshuar sirian i cili e kishte lënë Sirinë shumë vite më parë për të pritur ardhjen e Profetit të fundit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Ai ishte i ditur nga shkrimet e shenjta dhe pritet mbrritja e tij profetizuar në atë rajon dhe mësoi shenjat e saj për të gjithë ata që do të dëgjojnë.Si ai, shumë nga pasuesit e tij besonin se koha kishte ardhur dhe të njohur faktin se Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte cilësitë e përmendura në shkrimin e shenjtë. Megjithatë, fakti mbeti se ai nuk ishte një çifut, dhe për shumë njerëz kjo ishte një pengesë e madhe në krenarinë e tyre racial ishte në rrezik.Çifutët kishin rënë në gabimin e vendosjes krenarinë e tyre racore mbi drejtimin e fesë së tyre. Ashtu si paraardhësit e tyre, ata refuzuan të pranojnë mësimet e Profetit Jezusit i cili kishte paralajmëruar se në qoftë se ata nuk kanë të reformojë veten e tyre dhe të ndjekë atë, besëlidhja do të merret larg prej tyre dhe duke pasur parasyshnë një tjetër.

Ndërkohë, disa prej fiseve Ka'bs vendosi të shkojë jashtë kalasë për të përcaktuar për veten e tyre, nëse raporti Huzaz solli ishte e vërtetë. Kur sytë e tyre ra mbi sytë e frikshëm ushtria e madhe, jobesimtar, terror goditi zemrat e tyre, ata kurrë nuk kanë parë asgjë si ajo më parë në jetën e tyredhe u kthye shpejt për të treguar fiseve të tyre se çfarë kishin parë.

Për pjesën më të madhe, Krayzah nuk është më e nevojshme që të jetë i bindur dhe kështu me drejtorët e tyre ishin vënë në njërën anë; disa madje u kthye informatorin dhe shkoi në kampin Koraysh për të të treguar atyre të pjesëve më të dobët të mbrojtjes së qytetit, ndërsa disa u largua nga fortesat për të marrë lajme të Profetitkamp.

THE PROFETI (salla Allahu alihi ue sel-lem) mëson tradhtisë

Omar ishte i pari për të mësuar të tradhtisë dhe shkoi direkt për të të treguar të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem). Ajo ishte me të vërtetë një akt i tradhtisë, kështu Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dërgoi Zubair për të përcaktuar nëse raporti ishte i saktë. Pastaj dërgoi Sa'ad nga fisi i Evs dhe Sa'adi ngafisi i Khazraj bashku me Usayd për konfirmim shtesë, sepse ai nuk ishte një person për të vepruar me nxitim, dhe nuk merr një vendim pa e parë duke vërtetuar çështjen.

Zubair arritur në kështjellë para shokëve të tjerë të tij dhe mësoi se raporti ishte i saktë. Kur shokët e tij arritën ata e lutën me Krayzah mos ndjekin qëllimin e tyre, por ishte pa dobi, ata e informuan atë se për aq sa ata ishin të shqetësuar me paktin nuk ekzistonte mes tyre- Ata ishin bërë armiq.

THE LINE dobësuar e Mbrojtjes

Thyerja e paktit shkaktoi një dobësi në vijën e mbrojtjes. Kështjellat hebrenj nuk ishin një pengesë mbrojtëse, por një portë nëpërmjet të cilit armiku mund të përparojnë me lehtësi krahasuese, kështu Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dërgoi menjëherë një njëqind burra të forcuar zonën.

Pak kohë më pas lajmi të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem) që Huzaz kishte kërkoi Koraysh dhe aleatët e tyre për të dërguar një mijë burra të fortesave dhe pastaj të nisë një sulm në ndërtesa të fortifikuara në të cilën gratë dhe fëmijët myslimanë ishin strehuar për mbrojtja. Profeti(Salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk humbi kohë në dërgimin Zejd së bashku me të treqind burrave për t'i mbrojtur ata. Çdo natë si sahabet patrulluar rrugët që e lartësoi Allahun me intensitet të tillë që zëri i tyre ranë jashtë nëpër qytetin dhe ata dukeshin shumë më i madh se numri i tyre.

Për një arsye ose një tjetër, mosbesimtarët braktisur qëllimin e tyre dhe nuk ka dëm erdhi për gratë dhe fëmijët, megjithatë, Koraysh kishte pasur sukses në dobësimin e ushtrisë muslimane përmes ri-vendosjen e forcave të tyre. Si rezultat i kësaj, sahabet u detyruan të marrin periudhat më të gjata patrullimin e kanalit,dhe tani lodhja përbën një rrezik shtesë. Megjithatë, shpirtrat e tyre u nxorën nga fjalë të mira dhe inkurajimin e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili u kujtoi atyre se fitorja do të jetë e tyre në qoftë se ata ishin të durueshëm, dhe iu bindën All-llahun dhe Pejgamberin e Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem).

THE Trimërinë e Safijes, e bija e Abdul Mutalibit

Ndërkohë djali i Hasan, Thabit ishte duke u kujdesur për nevojat e grave dhe fëmijëve të strehuar në fortesat. Safiya, bija e Abdul Mutalibit ndodhur me shikim poshtë në rrugë më poshtë dhe pa një çifut përgjojnë pranë një nga pak edhe fortifikuara fushat kryesore në Medinë, e cila për shkak të tradhtisëe Judenjtë kishin bërë muslimanët të prekshme. Safiya tërhoqi vëmendjen e Hasanit atij dhe i tha: "I Dërguari i All-llahut, (salla Allahu alihi ishte selam), dhe muslimanët janë të zënë, pse nuk shkoni poshtë dhe vrasin atë? ' Hasan vendosi të mbetet në kala, si nuk do të jetë askush për të parë pasgratë dhe fëmijët nëse diçka ka ndodhur me të, kështu që safiya kap një regjistër prej druri dhe crept tinëzisht deri në Judeut dhe e goditi atë para se ai kishte një shans për t'u shpaguar.

THE Depërtimit të kanalit

Ditë dhe netë kaluan dhe komandantët e ushtrisë Koraysh, 'Amr bir i Abd-e-Wudd, birit Ikrime Abi Xhehli dhe djalin Dirar el-Hatab i pritur për mundësinë e duhur për të sulmuar. Megjithatë, ata nuk duhet të presin një kohë të gjatë si një ditë Ikrime re seksioni ngushtë i kanalit ishte më pak e mirëruajtur se zakonisht dhe kështu që ai, Dirar, Amr dhe dy të tjerë ishin në gjendje të hidhen mbi të mbi kalë. Ashtu si njeriu i fundit pastruar gropën, Ali së bashku me disa nga shokët e tij arriti të përforcuar pjesën lënë asnjë mënyrë për jobesimtarët të tërhiqen.

Amr bërtiti një sfidë për dikë që të angazhohen atë në luftime të vetme. Pa hezitim, Ali mori sfidën, por kur Amr panë atë që ai nuk pranoi të luftojë për shkak të miqësisë që ka ekzistuar në mes të etërve të tyre shumë vite më parë. Aliu ishte i vendosur dhe nuk pranoi të mbështesë-poshtë, dhe kështu Amrpranuar sfidën dhe zbriti. Si ata luftuan, retë e pluhurit u ngritën në ajër dhe spektatorët nuk ishin në gjendje për të përcaktuar saktësisht se çfarë po ndodhte. Pastaj, shumë për lehtësim tyre ata dëgjuan zërin e Aliut e madhërojnë All-llahun, dhe shokët e tij e dinin se Amr duhet të jenë të vdekur.

Lufta kishte hutuar vëmendjen e shokëve, kështu që një nga Koraysh shfrytëzoi rastin për të përpiqet dhe të bëjë largimin e tij kthehet në anën tjetër të kanalit. Duke u kthyer kalin e tij përreth, ai nxituan drejt kanalit vetëm për të gjetur Nawfal nga fisi i Makhzum ishte në rrugën e tij dhe kështu afërm, mekali i tij, i zhytur me kokë në gropë.

Kur besimtarët e panë se çfarë kishte ndodhur, kanë bërë përdorimin e gurë të gërmuara nga llogore dhe mbuluar atë me ta. Nga fund të kanalit, jobesimtari bërtiti duke thënë: '' arabët, vdekja është më e mirë se kjo! " pas së cilës ata pushuan gurëzimin e tyre dhe njëri prej tyre u ngjit poshtë në llogoredhe jobesimtar mori frymën e tij të fundit.

Deri tani nuk ka pasur frikë të konsiderueshme në mesin e kalorësisë jobesimtar lidhur me aftësinë e tyre për të kaluar hendek. Megjithatë, Dirar dhe Ikrime kishte treguar se edhe pse ishte e vështirë nuk ishte e pamundur, kështu që disa sulme janë bërë atë ditë dhe në ditët që pasuan, por,të gjithë ishin të pa dobi. Luftimet u vrullshëm, por asnjë--pak i lodhshëm për besimtarët të cilët nuk mund të përballojë që të rrezikojë duke u kapur off roje. Nuk ka viktima u mbështetur në të dyja anët, edhe pse Sa'ad Mu'adhs djali u plagos rëndë, kur një shigjetë shpuar një arterie në krahun e tij, megjithatë, shumë prejkuajt jobesimtarin u plagosën.

THE UNOFFERED ASR LUTJE

Një ditë, gjatë rrethimit intensiteti i luftimeve ishte i tillë që namazi ikindisë mbeti unoffered dhe tani dielli kishte perënduar plotësisht e cila ishte e madhe shqetësuar për besimtarët. Omar, djali i Al Hatab shkoi te Profeti mallkimi Koraysh për shkaktimin e tyre të humbasë namazin me ç'rast Profetiti tha atij se ai nuk e kishte ofruar atë ose duke i thënë: "Allahu na i mbushtë shtëpitë e tyre dhe varrezat me zjarr! Ata na mbajtur të zënë dhe ne nuk ofrojmë pasdite lutje".

Tani që dielli kishte perënduar jobesimtarët u kthyen në kampin e tyre dhe paqes krahasuese e mbrëmjes zbritur. Megjithatë, besimtarët nuk mund të përballojë për t'u çlodhur si ka qenë gjithmonë mundësia që jobesimtarët mund të godasin dhe të marrin ato në dijeni. Më vonë atë natë Khalid dhe kalorësia e tiju kthye, megjithatë Usayd dhe shokët e tij dalloi ata dhe filloi breshëri shigjeta duke parandaluar avancimin e tyre.

Ndër të presë besimtare ishin hipokritë dhe ata që besimi i të cilit ishte ende të pjekur. Besimtarët nuk ankohen për rrethanat e tyre dhe besimi i tyre është rritur në momentet e vështira. Megjithatë, hipokritët dhe ata të besimit të dobët e gjeti atë gjithnjë e vështirë për të duruar brejtje e urisë tani theksuarnga fillimi i netëve të ftohta dhe mungesa e gjumit. Mbështetja e tyre ka filluar të ulet. Së shpejti, Murmuritjet nga këto grupe kanë dëgjuar se u përpoq për të minuar rendin e Pejgamberit, (salla Allahu alihi ue sel-lem). Sipas mendimit të tyre, u mendua se vendimi i Profetit duhet të kapërcehet sa mendohetllogore ofruar mbrojtje shumë pak në krahasim me atë të qytetit. Murmuritjet i tyre ra në vesh të shurdhër të besimtarëve të forta dhe All-llahu e zbriti një ajet që e qëndrueshme ata që lexon:

"Po ju menduat se do të hyni në Xhennet,

paprekur nga që duroi prej atyre që ishin para jush!

Keqe dhe i patën goditur skamjet e tyre; dhe qenë tronditur, sa të Dërguarit,

dhe ata që besuan me të thanë: "Kur do të vijë fitorja e All-llahut?"

A nuk është në mënyrë që fitorja e All-llahut është afër. "

Kurani 2: 214

THE FAZARAH DHE MURRAH, dy fise E GHATFAN

Vështirësi ndikuar jo vetëm besimtarët. Foragjere mohuesit sollën me vete pothuajse u zbrazë kuajt e tyre rrinte shtrirë i plagosur apo dobësuar, megjithatë, për shkak të numrit të tyre të madhe, lodhja ishte një faktor më të vogël si ata ishin në gjendje për të marrë kthehet për të pushuar.

Nga dhembshuri për shokët e tij, Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) i ka dërguar të dërguarit natën me një mesazh për të dy prijësve të degëve të fisit të Ghatfan, përkatësisht fiset e Fazarah dhe Murrah. Mesazhi përmbante një ofertë për një të tretën e çmuar shumë data korrat e Medinësnë qoftë se ata do të ulin armët e tyre dhe mos luftoni kundër tyre.

Datat e Medinës ishin të famshëm dhe të cilësisë së tyre superiore ndaj atyre të Hajberit, dhe kështu paria preferonin ofertën e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) në atë të Huzaz, por ata ishin lakmitar, dhe i dërgoi fjalë përsëri Profetit ( salla Allahu alihi ue sel-lem), ata do të vendosen vetëm përgjysma korrjes. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk pranoi dhe i dërgoi fjalë se ai ishte i përgatitur vetëm për të, le ta ketë një të tretën.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i kërkoi Othman për të ardhur në çadrën e tij për të hartuar traktatin e paqes mes tyre; pastaj dërgoi Sa'ad Mu'adhs djalin dhe Sa'ad Abi Waqqas djalit, e paria e Evs dhe Khazraj dhe u tha atyre planin e tij. Sa'ad djali Mu'adhs, i cili kishte qenë i lënduar rëndë, e pyeti Profetin(Salla Allahu alihi ue sel-lem), në qoftë se plani i tij ishte diçka që ai do të ketë ta bëjë, ose, nëse All-llahu e kishte urdhëruar që ajo duhet të jetë aq, ose, nëse ndoshta kjo ishte diçka që ai ishte bërë për shkak të shqetësimit për ta.

Sa'adi ishte prekur nga shqetësimi e Profetit, por ai i tha atij se jo shumë kohë më parë ai dhe jobesimtarët adhuronin perëndi të rreme pos All-llahut, dhe se kishin qenë idhujt besimtarë, dhe nuk e kishin adhuruar vetëm Allahun. Ai vazhdoi të tregojë Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) se gjatëse epoka fiset e Ghatfan nuk e kishte ngrënë datat e tyre, nëse ata ishin dhënë atyre për llogari të tyre duke qenë të ftuarit e tyre, ose tjetër ata kishin blerë ato. Ai tha se ndjehet tani që All-llahu e kishte bekuar me Islamin, udhëhequr dhe ka forcuar me të dhe i dërgoi atyre profetin e Tij (salla Allahu alihiue sel-lem), ai nuk e ka parë se pse ata duhet të kenë pronën e tyre. Pastaj Sa'ad betuar në All-llahun se Ghatfan do t'i jepet asgjë, përveç shpatës deri në kohën që Allahu ka vendosur në mes të tyre.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte i kënaqur me Sa'ads forcën e besimit dhe ranë dakord të braktisin gjest. Othman, i cili kishte në këtë kohë, përfundoi hartimin e traktatit të paqes, tani goditi mesazh me anë të dhe shkroi, "A e keqja jote!"

@ Nu'aym nga fisi GHATFAN E ASHJA

Pas takimit Nu'aym me muslimanët e Medinës para sfidës së dytë të Bedrit, zemra e tij edhe më të prirur për Islamin. Tani që Ebu Sufjani e kishte thirrur me mbështetjen e fiseve Ghatfan, fisi i tij dega, fisi i Ashja, kanë dhënë mbështetjen e tyre dhe kështu me hezitimin që ai kishte qenë i tërhequrnë konflikt.

Ajo ishte menjëherë pas Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka vendosur që të mos vazhdojë me traktatin me dy degët e tjera të Ghatfan, që Nu'aym dinte thellë në zemrën e tij se besnikëria e tij i përkiste Allahut dhe Pejgamberit të Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Kur ai ishte në Medinë ai kishte dëgjuar disa nga mësimet e Profetit të promovuar dashurinë vëllazërore, paqe, drejtësi dhe mëshirë. Ai kishte dëshmuar efektin unifikuese të Islamit pas mbledhjes së saj shumë të ndryshme, tani ata ishin, me vetëm një të tretën e numrit të ushtrisë jobesimtar, të përgatitur për të mbrojturFeja e tyre, pa asnjë mendim të superioritetit fisnore ose dorëzim. Ajo ishte me të vërtetë një akt i trimërisë me bindjen absolute dhe dashurinë e Allahut dhe të Pejgamberit të Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Kjo ishte pika e kthesës në jetën e Nu'aym së; atë natë ai bëri rrugën e tij në Medinë dhe ra në qytetin e saj dhe pastaj në drejtim të kampit të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Kur ai arriti në kampin që ai kërkoi që të merren për të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe duke parë atë Profeti(Salla Allahu alihi ue sel-lem), përshëndeti atë dhe e pyeti si me natyrën e vizitës së tij. Nu'aym i tha atij se ai kishte ardhur për të deklaruar besimin e tij dhe të dëshmoj për të vërtetën në Njëshmërinë e Krijuesit që Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) solli, duke shtuar se ai do të bëjë çdo gjë që ka urdhëruar.

Gjatë bisedës, Nu'aym përmendur njerëzit e tij dhe fiset e tjera nuk dinte asgjë nga mësimet e Islamit, kështu që Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë Nu'aym për të shkuar jashtë dhe të bëjë të mirë të tij për të sjellë përçarje në mesin e popullit të tij në mënyrë që ata do të tërhiqen. Nu'aym menduar për një minutë dhe pastaje pyeti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), nëse mashtrimi do të jetë e lejueshme, sepse ai kishte një plan ai mendonte se do të punojë për të shkëputet nga Koraysh dhe hebrenjtë. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj: "Thuaje, çdo gjë që ju do të tërheqë ata larg prej nesh,. Lufta është asgjë, por mashtrimit"

THE PLANI I Nu'aym

Kjo ishte koha për Nu'aym të lënë, dhe pas përshëndetjet e paqes ishin shkëmbyer ai bëri rrugën e tij kthehet pse rrugët dredha-dredha të qytetit në kala Krayzah. Për shumë vite Nu'aym kishte qenë miqësore me Krayzah dhe kur ata e panë, e përshëndeti atë dhe i ofroi atij ushqim. Nu'aym falenderoiata për ofertën e tyre, por u tha atyre se ai kishte ardhur tek ata mbi një çështje shumë të rëndësishme. Nu'aym tha Krayzah kishte frikë për sigurinë e tyre, nëse Koraysh dhe Ghatfan fiset dështuar për të mundur ushtrinë muslimane dhe u kthye në shtëpi duke i lënë ata vetëm për t'u përballur me muslimanët.

Kjo ishte një çështje që i shqetësuar shumë nga Krayzah që paria e tyre i kishte thyer paktin. Ata shumë mirë i kujtohej se si, pse, Huzaz dhe jeta e fisit të kishte qenë i kursyer, pasi përpjekjet e tyre për të vrarë Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), se ata kishin qenë të dëbuar nga Medinadhe të detyruar të largohen nga shtëpitë e tyre dhe datën Asherimët prapa - dhe kjo ishte diçka që ata nuk duan të ndodhë me ta.

Nu'aym tha Krayzah se sipas mendimit të tij, në qoftë se ai e gjeti veten në një pozitë të tillë si të tyrin, se nuk do të arrijnë një goditje kundër muslimanëve përveç Koraysh dhe Ghatfan ishin të gatshëm të dorëzojnë të tyre disa nga liderët e tyre si një garanci ata nuk do të jenë të braktisur në rast se aleatët e tyreu detyruan të tërhiqen. Logjika Nu'aym bëri shumë kuptim, Krayzah nuk kanë nevojë bindëse tej dhe miratuar sugjerimin e tij.

Tani që Nu'aym kishte arritur me pjesën e parë të planit të tij, ai bëri rrugën e tij në çadrën e Ebu Sufjanit. Ai gjeti Ebu Sufjanin në shoqërinë e prijësve të tjerë Koraysh dhe hyri në pjesën e dytë të planit të tij. Nu'aym tha Ebu Sufjani se ai kishte ardhur të gjithë një pjesë shumë alarmante të informacionit qëishte jetike për ta, megjithatë, Nu'aym u tha atyre se ai do të zbulonte vetëm çështjen nëse Ebu Sufjani dhe krerët e tjerë u betua se kurrë nuk do të tregoni se kush i dha informacion për ta. Padurim, Ebu Sufjani dhe ata që ishin me të u betua që kurrë të mos kthehet informatorin. Nu'aym atëherë u tha atyre Judenjtë kishinMendimet e dytë në lidhje me trajtimin e tyre të Muhamedit (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe se ai e kishte pranuar fjalën e informuar atë për të tillë.

Nu'aym kishte kapur vëmendjen e tyre dhe ka vazhduar për të treguar Ebu Sufjanin dhe shokët e tij se në mënyrë për të riparuar marrëdhëniet e tyre me muslimanët, ata do të marrin liderët nga të dyja Koraysh dhe Ghatfan fiset e si peng dhe më pas dërgimin e tyre deri te Muhamedi as në mënyrë që ai mund të vënë një fund për ta, dhe më pasluftuar së bashku me atë. Nu'aym alarmuar tej Ebu Sufjanin, kur ai i tha atij se kushtet ishin pranuar. Ai përfundoi hartimin e tij me paralajmërim se, sipas mendimit të tij, nuk duhet të le dikush të mbetet me Krayzah, dhe kështu farat e mosbesimit janë mbjellë dhe mori rrënjë.

Ebu Sufjani, së bashku me krerët e tjerë u takua me ato të Ghatfan dhe vendosi për të vlerësuar besnikërinë e Krayzah vetë në vend se duke u mbështetur tërësisht mbi raportin e Nu'aym. Megjithatë, në periudhën e përkohshme, të dy aleatët ranë dakord të shtyjnë thënë Huzaz në lidhje me këtë çështje.

Më 5 Shevalit 5h, aleatët ranë dakord të dërgojë Ikrime në Krayzah me një mesazh. Mesazhi ishte i shkurtër dhe direkt në pikë dhe të lexoni, "Përgatiteni veten për të luftuar nesër në mënyrë që ne mund të shpëtoj veten e Muhamedit." Sapo Krayzah marrë mesazhin që e ka dërguar një prapa duke thënë: "Nesërështë e shtuna, dhe ne nuk do të luftojmë me ju kundër Muhamed nëse ju të na dërgoni disa prej burrave tuaj që ne mund të mbajë deri sa të kemi shpëtoj veten e tij. Është frika jonë se nëse gjërat shkojnë kundër nesh ju do të tërhiqen dhe të na lënë të përballen me Muhamedin -. Kjo, ne nuk mund të bëjmë vetëm "

Ikrime u kthye në nxitim për të Ebu Sufjanit dhe paria e tij shokët dhe mesazhi është dorëzuar në mënyrë të rregullt. Sapo ishte mesazhi u lexua nga paria u betua, "na ka thënë Nu'aym të vërtetën!" Menjëherë, një mesazhi u dërgua informuar Krayzah ata nuk do të dërgojë çdo një të tillë, por qëata duhet të luftojnë të gjithë të njëjtën gjë. Frika e Krayzah u konfirmuan dhe ata dërguan përsëri një mesazh të deklaruar, përsëri, se ata nuk do të luftojnë derisa ata morën kërkesat e tyre.

Në një gjendje të bujë, Ebu Sufjani shkoi për t'u përballur Huzaz. Ebu Sufjani kërkuar të dinë se ku ndihma ishte se populli i tij e premtuar, dhe informoi Huzaz se populli i tij e kishte braktisur atë me qëllim të tradhtisë. Huzaz ishte befasuar nga e akuzës dhe u betua duke Tora arsyen hebrenjtë e tjerë, do tënuk marrin armët kundër muslimanëve ishte se ajo ishte e shtunë dhe pa dyshim ai do të shohë ata të luftojnë me të gjithë fuqinë e tyre kundër Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ditë pas.

Si e ende, Ebu Sufjani nuk i kishte thënë Huzaz e kërkesës për pengjet, por kur ai i tha atij reagimi i tij ishte indiferent dhe Ebu Sufjani e mori atë që të jetë tregues i fajit të tij dhe u betua perëndisë së tij, al-Lat, se aferën ishte asgjë, por tradhtinë në të dy ana e tij dhe Krayzah. Huzaz betuar endepërsëri nga Tora ai nuk ishte tradhtar, por Ebu Sufjani refuzuan të besojnë atë, dhe kështu Huzaz, frika zemërimin e Ebu Sufjanit, bëri një tërheqje të nxituar.

THE Moralin e jobesimtarëve

Dy javë kishte kaluar, dhe pak me përjashtim të mosbesimit të njëri-tjetrit kishte transpired mes Koraysh dhe aleatët e saj hebrenj. Tagjia ishte në furnizim të shkurtër, të plagosur rritet shpesh vdiq, dhe përveç kësaj, moti u kthye për të qenë jashtëzakonisht të ftohtë dhe i lagësht. Kjo ishte një kohë e frustrimit nga ana e tyre. Shumë kishinshpresonte se deri tani angazhimi do të ishte zgjidhur dhe ata do të korr plaçkat lakmuar e luftës, por kjo nuk ishte kështu, dhe pakënaqësia u bë e përhapur.

THE Moralin e besimtarëve

Besimtarët ishin më mirë të mbrojtur nga shiu dhe ftohtë si ata kishin kodër e sila për strehim tyre. Megjithatë, ata ishin shumë të lodhur për shkak të vigjiljes së tyre të vazhdueshme dhe shenjat e urisë ishin të dukshme, por ndryshe nga kundërshtarët e tyre, morali i tyre ishte i lartë dhe Profeti (salla Allahu alihi wasel-lem) iu lut Allahut pas çdo lutjes së detyrueshme për tre ditë të njëpasnjëshme për jobesimtarët që të vihet në fluturim.

WIND DHE MOTI

Shtuar në ekstreme të shiut të ftohtë dhe, All-llahu tash dërgoi engjëj padukshme ngiste një erë e ashpër të ftohtë nga lindja që solli shiun rrëmbyeshëm dhe të detyruar mohuesit të marrin strehim në çadrat e tyre si era nxituan klithma mes tyre. Si nata përparuar, stuhia u përkeqësua në një shkallë të tillë të tyretenda janë grabitur nga toka, flak në ajër dhe të shqyer në shreds - jo një nga çadrat jobesimtarin mbeti në këmbë. Allahu flet për këtë në thënien e Kuranit të Shenjtë:

"O ju që besuat, mos harroni të mirën e All-llahut ndaj jush

Kur erdhi kundër jush ushtrive (ushtritë),

Ne lëshoi kundër tyre një erë

dhe pret (engjëjsh) që ju nuk mund të shohin.

All-llahu sheh atë që ju punoni. "

Kurani 33: 9

Sa për tenda muslimane, Allahu i mbrojti ata dhe askush nuk u shkatërruan nga era.

Si në shumë raste të tjera, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kaloi pjesën më të madhe të natës në lutje. Pas përfundimit të lutjes së tij të fundit, ai vizitoi një tendë fqinje dhe kërkoi Hudhejfe për të shkuar në mesin e armikut dhe për të sjellë fjalën e gjendjes së tyre.

Si Hudhejfe e bëri rrugën e tij drejt fushimit Koraysh gjeti ata të ngjethura, huddled dhe struket së bashku duke u përpjekur për të ngrohur veten si erërat përfshinë rreth tyre. Askush nuk i kushtoi asnjë vëmendje për atë dhe kështu që ai ishte në gjendje për të marrë afër Ebu Sufjanit, pa u vënë re.

Si agim afrohej, egërsi e erës vdekur poshtë dhe jobesimtarët filluan të përpiqen dhe të ngrohtë veten si Ebu Sufjani bërtiti për të gjithë për të dëgjuar, "Njerëzit e Koraysh, kuajt dhe devetë janë të vdesin, Krayzah na le poshtë dhe na tradhtoi. Ne kemi vuajtur për shkak të erës! Dërgoky vend, kam ndërmend lënë! "Armiqësitë kishin filluar në Shevalit dhe tani ajo ishte Dhul Qa'dah dhe Ebu Sufjani ishte aq i shqetësuar për të lënë ai harroi deveja e tij ishte ende hobbled dhe e bëri atë të rritet në tre këmbët.

Vetëm atëherë, Ikrime thirri me kujtesë se ai ishte kryetar i tyre dhe kërkoi të dijë nëse ai ishte i përgatitur për të braktisur njerëzit e tij, pas së cilës Ebu Sufjani ndjeu turp nga veprimet e tij dhe zbriti. Gjithkush kishte mjaft, dhe jo shumë kohë më pas ushtria Koraysh theu kampin dhe filluan jashtë në kohë të sajlodhshëm shtëpi mars, megjithatë, Ebu Sufjani mbeti prapa me Khalid të ngasin pas ushtrisë së tij rrethuar.

Si ata shkonim me kalë bashkë, Khalid kishte kohë për të reflektuar mbi fjalët e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe komentoi, "Çdo person i arsyeshëm e di se Muhamedi nuk ka gënjeshtër." Ebu Sufjani ishte i habitur dhe u përgjigj, "Ti, e të gjithë njerëzit kanë të drejtën më të vogël për të thënë një gjë të tillë!" Khalid pyeti pse, pas së cilësai u përgjigj, "Muhamedi nënvleftësuar nderin e atit tënd, që ai vrau Ebu Xhehli kryetar tuaj!"

Gjithkush ka qenë aq i zënë me punët e tyre se Hudhejfe ishte në gjendje ta linin pa u vënë re për ku fiset Ghatfan u vendosën. Kur ai arriti tyre kamp-faqen ai gjeti se ata kishin shpërndarë dhe kështu ai u kthye tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), me lajme mirëpritur, për Profetin(Salla Allahu alihi ue sel-lem) e urrenin luftën, me përjashtim të luftimeve mbrojtëse, pasi preferenca e tij ishte gjithmonë se i ftuar kundërshtarët e tij në mëshirën e Allahut.

Kur Hudhejfe arriti në kamp ai u tha Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte duke u lutur, kështu që Hudhejfe shkoi tek ai dhe ka pritur për të. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) është vënë re ardhja e bëri shenjë atij që do të vijnë dhe të ulet pranë tij si lut. Si Hudhejfe u ul, Pejgamberi (salallahuAllahu alihi ue sel-lem), e mbuloi në folds e rrobes së tij të ngrohtë e tij, dhe atje ai qëndroi deri lutja arriti konkluzionin e tij. Pas lutjes, Hudhejfe lidhura lajmi bekuar nga armiqtë tërhiqen dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), e falënderoi Allahun për mëshirën e Tij,për Profetin Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) u dërgua si mëshirë për të gjithë njerëzit, jo si një promotor i luftës.

Fije e hollë e dritës së agimit ishte shfaqur në horizont kaq Bilali u ngrit për të thirrur besimtarët në lutje. Pasi mbaroi namazi besimtarët u kthye për të parë në drejtim të kampingut armikut - kjo ishte krejtësisht e shkretë. Kjo ishte me të vërtetë një kohë për falënderim dhe gëzim, kështu Profeti(Salla Allahu alihi ue sel-lem) i dha leje e tij shokëve të thyejnë kampin dhe të kthehen në familjet e tyre.

Rreziku i menjëhershëm ishte mbi, megjithatë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte ende në roje. Nuk ishte gjithmonë mundësia jobesimtarët ishin terhequr nga sytë vetëm për të presin lajme nga Krayzah se hendek ishte braktisur. Me këtë në mendje Profetit (salla Allahu alihiue sel-lem) i ka dërguar Xhabir dhe Abdullahun, birin Omerit për të thirrur njerëzit e tij prapa. Xhabiri dhe Abdullah u nisën duke e quajtur në krye të zërat e tyre duke u thënë atyre që të kthehen, por ishte pa dobi, kështu që ata u kthyen për të të treguar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) se çfarë kishte ndodhur, por Profeti (salla Allahu alihiue sel-lem), vetëm buzëqeshi dhe u kthye në shtëpi vetë me shokët e tij të ngushtë.

$ KAPITULLI 93 pas

Ajo ishte mesditë, lutja e detyrueshme ishte ofruar dhe besimtarët filluan të shpërndahen. Jo shumë kohë pas namazit, Angel Gabriel erdhi tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem). Mbasi i përshëndeti atë, Gabriel e pyeti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), në qoftë se ai e kishte hedhur poshtë armët e tij, dhe të informuaratë engjëjt nuk kishin hedhur poshtë të tyret. Gabriel i tha Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha atij se ai ishte në rrugën e tij për të shkaktojë shpirtrat e Krayzah të dridhen nga frika, atëherë ai i tha Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) se All-llahu i Lartësuar, i kishte dërguar atë për të dhënë urdhrin qëai duhet të hakmerret kundër tradhtisë së Krayzah.

THE Rrethimi

Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) i bëri thirrje edhe tre mijë ushtarë të tij këmbë dhe tridhjetë kalorës për të reassemble dhe i informoi ata i Komandës së Allahut. I Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dha Ali standardin dhe i udhëzoi ndjekësit e tij që të mos ofruar pasditeLutja deri sa arritën në kështjellat e largëta të Krayzah.

Sa'ad Mu'adhs biri ishte plagosur rëndë gjatë betejës dhe humbi shumë gjak dhe u bë thellësisht trishtuat se ai nuk ishte në gjendje për të marrë pjesë në rrethimin e ardhshme. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte i shqetësuar për gjendjen e Sa'ads dhe kështu ai organizohet për një çadër ku mund të jetë ngritur në Xhaminëku Sa'ad mund të ushqehet dhe të jetë pranë tij.

Pak para perëndimit të diellit, myslimanët rrethuar me fortesa dhe terror goditi thellë në zemrat e Judenjve. Krayzah i dërgoi një mesazh të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) duke kërkuar Abu Lubabah, një fisi nga Evs me të cilin ata kishin një lidhje të gjatë, të lejohet të konsultohet me ta.Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u pajtua dhe Ebu Lubabah shkoi në fortesat e shoqëruar nga disa Sahabëve të tjerë të cilët kanë mbetur jashtë.

Si dyert e kështjellës së hapur, Abu Lubabah u mposht nga gjendjen e grave dhe fëmijëve qan dhe zemra e tij zbutur ndaj tyre. Për një çast të shkurtër, fakti që Krayzah kishte tradhtuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe kishin qenë të gatshëm për të vrarë muslimanët, duke përfshirë edhe veten e tij,rrëshqiti nga mendja e tij. Ajo ishte pothuajse si kohët e vjetra dhe së bashku ai dhe disa nga pleqtë e tyre u ngjitën pesë fluturime të shkallëve në një dhomë ku ata u ul për të diskutuar çështjen. Pas pleasantries zakonshme, Krayzah pyetur nëse janë apo jo ai mendoi se ata duhet të dorëzohet, ai u tha atyre se ata duhet,por në të njëjtën kohë vuri në fytin e tij duke treguar se ata do të dënohet me vdekje.

Papritmas, Abu Lubabah është tronditur përsëri në realitet dhe tmerri prekur nga veprimi i tij dhe bërtiti me një ajet nga Kurani:

".. Ty jemi kthyer, dhe te Ti është e ardhmja."

Kurani Ch.60: 4

Ndërkohë, jashtë fortesave, shokët Ebu Lubabah e pritur kthimin e tij, megjithatë, e tillë ishte turp e tij të thellë dhe të vjen keq që ai u largua kalanë nga një hyrje dhe u kthye në Medinë vetëm.

Pas arritjes Xhaminë në Medinë, Abu Lubabah lidhur veten me një shtyllë duke thënë se ai nuk do të lëvizë nga ai derisa All-llahu u zbut ndaj tij. Ai mbeti i lidhur me shtyllën e as dhjetë apo pesëmbëdhjetë ditë, vetëm u lirua nga vajza e tij, kur koha për lutje ardhur.

Ndërkohë Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka pritur me durim jashtë fortesave për kthimin e tij, por jo shumë kohë pas Abu Lubabah kishin lidhur veten me lajmet shtyllë e asaj që ndodhi arritur atë. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë shokët e tij se në qoftë se ai kishte ardhur tek ai,ai do të kishte lut Allahut për falje e tij, por pasi ai kishte zgjedhur këtë kurs të veprimit nuk kishte asgjë që ai mund të bëjë derisa All-llahu e fali atë.

THE DILEMA E KRAYZAH

Ndër Krayzah ishin disa pengesë vetëm i të cilit për pranimin e tyre të Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte se ai nuk ishte një çifut. Ka'b tani shkoi tek ata dhe sugjeroi që ata të pranojnë të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe në këtë mënyrë për të shpëtuar veten e tyre, si dhe pronat e tyre. Megjithatë,ata refuzuan duke thënë se ata preferonin vdekjen dhe do të pranojë asgjë tjetër përveç Tevratit dhe Ligjin e Moisiut, paqja qoftë mbi të. Ka'b ishte një njeri i shkathët, dhe sugjeroi disa zgjidhje të tjera, por të gjithë provuar papranueshme të fisit të tij.

Amr, Su'ads bir, ka qenë kundër thyer paktin drejtë nga fillimi dhe haptazi deklaroi se ai nuk do të marrë pjesë në ndarjen e saj. Ai tani ofroi Judenjtë e tjerë, një zgjidhje, por tha se ai ishte i sigurt nëse janë apo jo Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) do ta pranojnë atë. Amr sugjeroi se ataofrojnë Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), një formë e tatimit në këmbim për lirinë e tyre. Ashtu si sugjerime Ka'bs e tij u refuzua gjithashtu. Atë natë, Amr la kështjellën vetëm dhe e bëri rrugën e tij në Medinë, ku ai kaloi natën në xhami. Çfarë ka ndodhur atij më pas është i panjohur, megjithatë,Dërguari i All-llahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë shokët e tij se Amr ishte një njeri të cilin All-llahu e shpëtoi për shkak të besnikërisë së tij.

Dikur para rrethimit, tre bijtë e Hadl, i cili ishte vëllai i vetë Krayzah, kishte ardhur në fortesat për të vizituar të afërmit. Ata kishin qenë nxënës të moshuar sirian çifuti të, birit të Hayyaban, i cili kishte folur kaq shumë herë të shenjave që do të shpallë ardhjen e një profet të ri(Salla Allahu alihi ue sel-lem). Ata kujtuan edhe fjalët e tij dhe kujtoi hebrenjtë shokët e tyre me ta, por si më parë, fjalët e tyre ranë në vesh të shurdhër. Kur ata e kuptuan se ata kurrë nuk do të jenë të bindur, ata vendosën ta linin në ende të natës dhe të përqafojnë Islamin. Si ata lanë kështjellën qëtha rojet muslimane e qëllimit të tyre dhe ishin të udhëzuar në kamp.

Nuk ishte edhe një person i cili u largua nga fortesat, emri i tij ishte Rifa'ah, bir Samawal së. Me vjedhje ai arriti të arratisej nga kalaja pa u vënë re dhe kaloi nëpër rojet muslimane në shtëpinë e Salmës, e bija e Kajsit. Salma ishte motra gjysma e nënës së Profetit, Lady Aminah,i cili ishte martuar në fisin e Khazraj, dhe ai ishte atje në shtëpinë e saj që ai përqafoi Islamin.

THE FUNDI I rrethimit

Rrethimi kishte marrë tashmë njëzet e pesë ditë dhe ajo ishte në mëngjes në vijim Krayzah dorëzua dhe hapi dyert e fortesave. Gratë dhe fëmijët ishin ndarë nga të afërmve, marrë në një sektor të kampit dhe të vendosen nën mbikëqyrjen e Abdullahut, birit Salam, i cili kishte dikurqenë rabin tyre. Në ndërkohë, duart e burrave ishin të lidhura pas shpine dhe çuan larg në një sektor tjetër të kampit.

Allahu thotë:

"Ai solli poshtë nga fortesat e tyre

ata që kishin mbështetur ata nga ithtarët e (hebraike) Book

dhe të hedh frikë në zemrat e tyre,

kështu që disa nga ju vrarë dhe të tjerë që morën robër. "

Kurani 33:26

Sahabët shkuan brenda fortesave dhe nxori plaçkën e luftës të cilat më pas janë grumbulluar të lartë jashtë mureve. Krayzah kishte grumbulluar një arsenal të madh të armëve në mesin e të cilave ishin një mijë e pesëqind shpata, shtiza, dy mijë, treqind kostume e forca të blinduara dhe pesëqind mburoja.Ndër plaçkës ishte një furnizim plentiful e verës dhe i thartuar lëng data, të cilat janë derdhur larg, sepse All-llahu ka ndaluar muslimanët që të konsumojnë pije dehëse.

THE KËRKESA nga fisi i Sa'adi, MU'ADHS BIRI

Shumë vjet para Islamit, fis e Sa'ad, Mu'adhs djalit krijuar lidhje të forta me fisin e Krayzah dhe mbi këtë llogari tani ata shkuan te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të kërkuar atë për të zgjeruar të njëjtin lloj të butësisë ai kishte treguar fisit të Kaynuka, ish-aleatët e Khazraj, dyvjet më parë. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), dëgjoi ata dhe i pyeti nëse ata do të jenë të kënaqur në qoftë se një e gjyqit të tyre të theksuar mbi aleatët e tyre të mëparshme dhe kanë pranuar.

Personi Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), zgjodhi për të kaluar gjykimin mbi Krayzah ishte kryetar i tyre, Sa'ad, Mu'adhs biri dhe kështu disa nga Sahabët u kthye në Medinë për të përcjellë mesazhin tek ai dhe e gjeti atë duke u ushqyer në xhaminë nga Rufaydah, një grua nga fisi i Aslam.

Një mushkë u përgatitur për Sa'adi dhe partia u nisën për fortesave. Gjatë rrjedhës së udhëtim, Sa'ads shokët i tha atij se ai kishte për të kaluar gjykimin mbi aleatët e tyre të mëparshme dhe i kërkoi atij t'i trajtojmë edhe në atë llogari.

Sa'adi nuk ishte një person që të le emocionet ndërhyjnë në drejtësi. Ai kishte dëshmuar me sytë e tij se sa ata që ishin marrë rob në luftën e Bedrit dhe të lejuara për shpërblim veten kishte tejkalohen kundër tyre në Uhud, dhe përsëri tradhtinë e tyre gjatë takimit të fundit. Ai ishte gjithashtu në dijeni nga fisi iNxitje një-Nadir i të Koraysh për të marrë armët kundër muslimanëve, dhe shihet si Krayzah kishte qenë gati për të ndjekur shembullin e kolegëve të tyre dhe të thyer paktin e tyre me Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Si Sa'ad afrua kampit, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pa atë dhe nga respekti për Sa'adi ka thënë për muslimanët, "Stand up për zotit tënd" dhe tha fisit të përshëndes kryetar të tyre, të cilat ata e bëri. Pa humbur kohë, ata iu afrua Sa'adi thënë, "Ati i Amr, i Dërguarii All-llahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka emëruar ty për të gjykuar ish aleatët tanë. "Sa'adi u kërkoi atyre që të betohen në All-llahun se ata do ta pranojnë gjykimin e tij, dhe kjo bënë. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë Sa 'ad se gjykimi i tij gjithashtu do të jetë detyrues mbi vete. Pastaj, Sa'ad vazhduartë shpallë aktgjykimin duke thënë, "Ky është gjykimi im se njerëzit do të dënohet me vdekje, dhe gratë dhe fëmijët zënë robër." Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u kthye për Sa'adi dhe i tha: "Ti ke gjykuar me gjykimin e All-llahut prej mbi shtatë qiej." Menjëherë pas kësaj, gratë dheFëmijët ishin të shoqëruar në Medinë.

Atë natë, njerëzit e Krayzah shpenzuar kohën e tyre të mbështetur njëri-tjetrin në vendimin e tyre. Asnjë, për shkak të krenarisë racore, kishin dëshirën më të vogël për ta përqafuar Islamin, dhe pasi ata kishin bërë shumë herë më parë, me mbështetjen e plotë të grave të tyre, tha se vdekja ishte më i mirë për ta se përqafuar Islamin.Llogore Mëngjesin tjetër u nxorën në treg dhe të gjithë përveç njërit prej fiseve të Krayzah u vranë.

Pavarësisht tradhtisë së tyre në qoftë se ata kishin zgjedhur për të pranuar Islamin jetët e tyre do të ishin kursyer, sepse askush nuk i cili, edhe në rrethana të tilla, si ky, i cili thotë: "Dëshmoj se nuk ka zot tjetër përveç Krijuesit, dhe Muhamedi është njëri prej Tij Profetët "është vënë në vdekje."

Vetmi njeri për të kursyer ishte Zabir, bir i Bata-së, një burrë i moshuar urrejtja e të cilit e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Islami ishte i njohur mirë. Fati i tij ishte ende për t'u përcaktuar, sepse ai sapo kishte kursyer jetën e një muslimani me emrin Thabit, Kajs birit, kështu Zabir u dërgua në Medinë, ku ai është depozituarme gratë dhe fëmijët.

Edhe pse gratë kishin mbështetur fuqimisht deklaratën e burrave të tyre se ata preferuar vdekjen sesa përqafuar Islamin, qan nga hidhërimi dhe zemërimi mbushi ajrin si Zabir tha gratë e fatin e njerëzve të tyre. Zabir përpoq të pushoj ato, por u tha se në qoftë se ka pasur ndonjë të mirë në e tyrenjerëzit do të kishin qenë të ruajtur.

Thabit e kishte pyetur Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) që të kursejë jetën e Zabir pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) pranoi kërkesën e tij. Kur Thabit tha Zabir e pushim e tij të gjithë do të thonë Zabir ishte, "Çfarë ka mbetur në jetë për një plak pa grua apo fëmijë!" KështuThabit shkoi tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), përsëri dhe i tha atij se çfarë i tha Zabir, kështu Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha atij mëshirë të kthehen gruan dhe fëmijët e tij për atë. Zabir mbetur mosmirënjohje dhe e pyeti Thabitin, "A është e mundur për një familje të mbijetojnë pa pronë?"Edhe një herë Thabit shkoi tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i tha atij të kërkesës Zabir dhe Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) urdhëroi që me përjashtim të armëve të tij dhe forca të blinduara të gjithë pasurisë së tij ishte që të kthehen tek ai .

Urrejtja Zabir i Islamit kishte verbuar atë në mëshirën dhe bujarinë tani ofrohet dhe kështu ai shkoi në Thabit përsëri duke thënë: "Pasha Allahun, unë pyes ju Thabitin, duke borxheve tuaj për mua se unë duhet të bashkohet me popullin tim. Ata janë të shkuar dhe aty nuk është e majtë të mirë në jetë. " Në fillim Thabit nuk e ka marrë atë seriozisht,por kur Zabir insistoi, kërkesa e tij u dha. Sa për gruan dhe fëmijët e Zabir së, mëshira e Profetit ndaj tyre ende u shtuan dhe u liruan nën mbrojtjen e Thabit dhe të ruhen pasuritë e tyre.

Sa për robërit e tjera ata ishin të dhënë për besimtarët të cilët morën pjesë në rrethimin. Shumë u shpenguar nga fisit kolegët e tyre nga An-Nadir dhe u kthye për të jetuar me ta në Hajber.

$ KAPITULLI 94 VDEKJA E Sa'adi, MU'ADHS BIRI

Menjëherë pas Sa'ad kishte shqiptuar dënimin me Krayzah ai u kthye në xhami në Medinë, ku gjendja e tij ka vazhduar të përkeqësohet. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e vizitoi atë shpesh dhe pastaj një natë, kur po hynte ai gjeti Sa'adi në një shtet gjysmë-të pavetëdijshme. Ai u ul pranëkokën e tij dhe tenderly përkundur atë afër në gjoksin e tij, atëherë u lut duke thënë: '' O Allah, në sinqeritetin Sa'adi ka punuar në rrugën me të Dërguarin e juaj ndjek në çdo aspekt, të marrë tani shpirtin e tij me pranimin më të mirë në mënyrë që ju të marrë shpirtrat e krijimit tuaj. " Sa'ad, i cili kishte lutdiku para se shpirti i tij duhet të merret në qoftë se ai kishte shërbyer qëllimit të tij, rifitoi vetëdijen, hapi sytë dhe tha me zë të dobësuar, "Paqja qoftë mbi ty, oi Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), Unë dëshmoj se ju keni dorëzuar mesazhin tuaj. " Kur Sa'adi ishte komode,Dërguari i All-llahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) u largua edhe çadrën e tij dhe disa orë më vonë engjëlli Gabriel erdhi për të treguar atij se Sa'ad kishte kaluar larg.

Marrëveshjet e varrimit janë bërë dhe burra, gra dhe fëmijë ecën në procesion e tij funeral. Si Bier tij u krye në varrin e tij bartësit e saj ishin të befasuar se sa drita ajo dukej. Kur ata arritën varrin Bier ishte vendosur në anën e saj dhe të Dërguarit (salla Allahu alihi ue sel-lem), të udhëhequr funerallutja.

Si Sa'ads Bier ishte ulur në varrin e tij fytyra e Profetit u kthye ashen dhe thirri ai, "I Lartësuar është All-llahu!" tri herë, pas së cilës lartësimin është marrë nga zie. Pas një pauze të shkurtër Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë: "All-llahu është më i Madhi!" dhe edhe një herë të pranishmit e tijpërsëritur lartësimi.

Një ndërsa pak pas funeralit Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u pyet se çfarë e kishte shkaktuar fytyrën e tij të papritur kthehet ashen, pas së cilës ai i tha Inquirer e tij, "varr mbyll në mbi shokun tuaj dhe ai ndjehet ngushtë, dhe në qoftë se çdo njeri mund të ketë ikur atë, ajo do të kishte qenë Sa'ad. Pastaj,Allahu lirohet atë prej saj. "

Bartësit komentoi edhe Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), me butësi e Sa'ads Bier pasi ai kishte qenë një njeri i madh dhe ata pritet që ajo të ketë qenë më të rëndë pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u tha atyre se ai kishte parë engjëj duke mbajtur arkivolin e tij së bashku me ta.

THE Falja e ABU LUBABAH

Disa ditë më vonë, pak para faljes së sabahut, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte në shtëpinë e Lady Umm Seleme, ai i tha asaj se ai kishte marrë lajmin se Abu Lubabah ishin falur. Ajo ishte një lajm i mrekullueshëm dhe Zonja Ummu Seleme i është dhënë leje për të përcjellë atë atij. Menjëherë,Lady Umm Seleme shkoi te dera e dhomës së saj e cila u hap në Xhaminë e quajtur Ebu Lubabah thënë: "Ebu Lubabah, një lajm i mirë, All-llahu i ka zbut ndaj teje."

Disa burra ishin mbledhur tashmë në Xhaminë për të pritur namazin e sabahut, kur dëgjuan lajmin e mirë se ata nxituan në drejtim të tij për të zgjidh litarë, por Abu Lubabah ndal atyre duke thënë: '' Mos zgjidh mua, le të Dërguarin e Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) u takua pa vendosur me duart e veta. " KurProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka hyrë Xhamia Ebu Lubabah i tha atij se ai dëshironte për të dhënë një të tretën e pasurisë së tij për bamirësi për të shlyer për veprimin e tij. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), pranuar dhe loosened litarët që lidhën dhe prona e tij ishte dhënë për të varfërit.

SONABDULLAH Ateeq DHE Jude, Shalom BIRI I ABI AL-HUQAIQ

Çifut, Shalom biri i Ebi el-Huqaiq i njohur më mirë si Ebu Rafi jetuar në fortesën e tij në Hajber dhe kishte qenë shumë aktiv shpenzuar pasurinë e tij për furnizimin e armëve dhe duke shfrytëzuar mbështetjen e fiseve të rritet deri dhe për të luftuar kundër muslimanëve. Ai kishte hartuar edhe poshtëruese, poezi fyese për Profetin(Salla Allahu alihi ue sel-lem).

Në Dhul Qa'dah 5h. Djali Abdullah Ateeq dhe pesë myslimanët e tjerë shkuan te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe e pyeti nëse ajo është e lejuar për ata që e kërkojnë atë jashtë dhe vrasin atë për shkak të dëmit të madh që kishte shkaktuar. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u pajtuan, por e bëri shumë të qartëse asnjë grua apo fëmijë duhet të jetë vrarë në sulmin e tyre.

Abdullah dhe shokët e tij u nisën për në Hajber dhe si ata arritën në sytë e kalasë Ebu Rafi Abdullah tha shokëve të tij për të fshehur vetveten. Në ndërkohë, njerëzit filluan të kthehen në kala nga mundin e tyre në kopshtet kështu Abdullah mbështjellë veten në pelerinën e tij, në mënyrë që të mbetetpa u vënë re dhe pretenduar për t'iu përgjigjur një telefonate të natyrës. Abdullah pritur për momentin e duhur. Sapo arriti momenti i duhur që ai të përzier me njerëzit dhe porta-portier menduar që ai të jetë një prej tyre.

Sapo Abdullah mori brenda kalasë ai shikoi për një vend për t'u fshehur dhe ka pritur deri në mbrëmje. Kur ajo ishte e errët dhe banorët kanë shkuar në shtrat, Abdullah bëri rrugën e tij në banesën e Ebu Rafi dhe tinëzisht le veten në. Ndërsa familja e Ebu Rafi të fjetur, Abdullah hyrë në dhomën e Ebu Rafi-sëdhe e sulmuan atë pa arousing familjen e tij, por ishte i sigurt nëse ai kishte vdekur.

Në nxitim e tij për të bërë një tërheqje të shpejtë në errësirën e kalasë, Abdullah ra dhe theu këmbën e tij. Ai ishte në dhimbje të madhe dhe të lidhur këmbën e tij të ngushtë për të mbështetur atë, atëherë zvarritur veten e tij fshi-jashtë dhe ka pritur deri në mëngjes për të bërë mirë largimin e tij. Abdullah u bashkua me shokët e tij jashtë kalasëdhe ka pritur për një kohë derisa ata dëgjuan rrjet njoftimi nga kala që Shalom, djali Abi Huqaiq të ishte me të vërtetë i vdekur.

Pas kthimit të tyre në Medinë, ata shkuan drejt Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), për ta informuar për realizimin e tyre. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pa këmbën e thyer Abdullahut ai vuri dorën e tij mbi të dhe i lut pas së cilës ai u shërua menjëherë.

$ KAPITULLI 95 KORAYSH Karvani

Në Jumada Al-Ula 6H lajmi arriti në Medinë se një karvan mjaft ngarkuar Koraysh është kthimi në atdhe i detyruar nga Siria. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), mësoi të lajmeve ka vendosur Zejd, birin Haritha në komandën e një kalorësi prej njëqind e shtatëdhjetë e dërguar ato pas saj.

Ekspedita ishte i suksesshëm dhe mallin Koraysh konfiskuar, duke përfshirë argjendi që i përkiste Safwan. Ka pasur edhe të burgosur, por disa arritën të ikin në mesin e të cilëve ishte Al-As, djali-in-ligjin e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Menjëherë pas takimit, Al-As që kishte humbur gjithçka, e bëri rrugën e tij në Medinë, ku, gruaja e tij larguar, Lady Zejneb jetonte me vajzën e tyre Umama. Al-As ka pritur derisa të gjithë ishte ende në qytetin e nën mbulesën e natës e bëri rrugën e tij në shtëpinë e Lady Zejneb-së.

Lady Zejneb ishte me të vërtetë i befasuar për të parë atë pas një kohë të gjatë dhe e ftoi atë në shtëpinë e saj. Një kohë më pas, Bilali u ngrit për të thirrur besimtarët në lutje dhe kështu Lady Zejneb la Al-As dhe Umama në shtëpi, ndërsa ajo shkoi për t'u lutur. Pasi Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka lartësuar Allahu,tyre ishte një pauzë të shkurtër dhe Lady Zejneb shpallur për të gjithë për të dëgjuar, "O njerëz, unë kam dhënë mbrojtje për Al-As, birit të Rebiul-së." Pastaj ajo u bashkua me kuvendin në lutje.

THE MBROJTJA E dobët është detyrues

Në përfundim të lutjes së Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti asamblenë, "A po dëgjon ti çfarë kam dëgjuar? Pasha Atë në dorën e të cilit është shpirti im, unë nuk dinte asgjë për këtë deri më tani. Mbrojtja e madje edhe më e dobët Muslimani është i detyrueshëm për të gjithë muslimanët e tjerë. " Pastaj Profeti (salla Allahualihi ue sel-lem) shkoi për vajzën e tij duke i thënë asaj për të trajtuar burrin e saj të larguar në mënyrë të ndershme, por jo për të lejuar atij të drejtat e një burri, sepse ai ende nuk ishte, në dukje, një besimtar.

THE Karakterit të respektueshëm e burrit Lady Zejneb'S

Lady Zejneb tha babait të saj se Al-As, i cili ishte një nga njerëzit më të besuar të Mekës, kishte shkuar në Siri në emër të disa Koraysh të tregtisë për ta dhe ishte shumë i trazuar, sepse ai kishte humbur të gjitha. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) iu afruan atyre që kishin konfiskuar trustet e tij duke thënë,"Ky njeri është e lidhur me ne, dhe pasuria e tij besuar ka ardhur tek ju. Nëse ju do të donte për të kthyer atë në atë që do të ju lutem mua, por në qoftë se ju zgjidhni të mos, atëherë ajo është bujaria që All-llahu ju ka dhënë dhe ju keni një të drejtë më të mirë për të. " Asnjë nga sahabet zgjedhin për të mbajtur mallin dhe gjithçkaiu dorëzua prapa tij, duke përfshirë ujë kacekë të vjetër, disa shishe të vogla prej lëkure dhe disa pjesë të drurit.

A STANDARD të matem

Tani që çdo gjë ishte kthyer njëri prej sahabeve e pyeti, "Pse nuk ju hyjnë në Islam dhe për të mbajtur këto gjëra për veten tuaj,! Ato janë pronë e idhujtarëve" Por Al-Si iu përgjigj, "Nëse unë e bëri një gjë të tillë, atëherë hyrja ime në Islam nuk do të jetë i mirë dhe unë do të kishte tradhtuar besimin tim."

Menjëherë pas kësaj, Al-Si mori largohen nga familja e tij dhe u nisën për në Mekë. Pas arritjes në Meke, Al-As nuk humbi kohë dhe të shpërndarë besimin e tij, ndërsa duke i kërkuar të gjithë në qoftë se ata konsiderohen se ata kishin marrë detyrimet e tyre. Gjithkush ishte i mendimit se çdo gjë ishte në rregull e pastaj ai u kthye në Medinëpër të përqafuar Islamin dhe u bashkua edhe një herë me gruan dhe vajzën e tij.

$ KAPITULLI 96 nga fisi i MUSTALIK

Eshtë e panevojshme të thuhet, bastisje të suksesshme kundër karvanit sirian ishte një gjemb në anën e Koraysh. Disa kohë më parë, Koraysh kishte aleate veten me fisin e Mustalik, një degë e Khuzah territorin e së cilës vë përgjatë bregut të Detit të Kuq. Koraysh tani afrua Mustalik u bërë thirrjeata për të sulmuar Medinën me shpresën se fiset e tyre farefisin do të mbështesë ato. Megjithatë, Koraysh nuk e kishte kuptuar se fiset e tjera të prirur më shumë për muslimanët se sa ata bënë ndaj tyre dhe kjo nuk ishte e gjatë deri sa lajmi arriti në Medinë e sulmit të synuar.

Mustalik ishin në dijeni të faktit se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk dinte asgjë për planet e tyre në mënyrë që ata morën kohën e tyre edhe para fillimit të përgatisë veten për takimin. Ndërkohë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka vendosur të mos presin për ta për të bërë të parëlëvizin dhe urdhëroi forcat e tij për të marshuar në territorin Mustalik. Takimi i ardhshëm nuk pritet të jetë shumë e rrezikshme kështu që Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) e lejuar Zonja Ayesha dhe Umm Seleme ta shoqërojë atë. Tetë ditë më vonë ai arriti territorin Mustalik dhe, i panjohur përMustalik, goditi kampin pranë një vrimë lotim.

Elementi i befasisë ishte një avantazh i madh dhe kjo nuk ishte e gjatë deri sa ata ishin në gjendje ta rrethojnë zgjidhjen Mustalik. Disa prej luftëtarëve Mustalik rrokën armët dhe luftuan, u vranë dhjetë, megjithatë, ka pasur shumë pak rezistencë, dhe vetëm një mysliman, u martirizua. Plaçkave të luftës kanë qenë të konsiderueshme,vetëm nën dyqind familje janë zënë rob, dhe kopetë e mëdha e dy mijë deve dhe pesë mijë dele dhe dhi janë konfiskuar.

Ndër ata që kishin udhëtuar me Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishin hipokritë. Ata nuk ishin keq-predispozuar për t'u bashkuar me ta për shkak të shkurtësinë e marshimit me pritje të shpërblimit për përpjekjet e tyre minimale. Megjithatë, ata nuk e pëlqyen faktin se ata do të jenë të detyruar për të ndarëpre me Muhajirin varfër që ata konsiderohen të jenë ndërhyrës, dhe ishin të mendimit se të gjithë duhet të pre përkasin fiset e Evs dhe Khazraj.

Dy ditë pas takimit, një mosmarrëveshje mbi pronësinë e një kovë shpërtheu midis dy fiseve bregdetare, një nga Ghifar dhe tjetri nga Juhaynah. Omar kishte punësuar shërbimet e fisit nga Ghifar që gabimisht hedhur pretendimin për kovë dhe goditi pronarit të saj, por, ai bërtitinga të Muhajirin për ndihmë ndërsa e fisit Juhaynah thirrur aleatët e tij një kohë të gjatë nga Khazraj për të mbështetur atë. Si Ansar dhe Muhajirin vinte turma me vrap, shpata janë tërhequr dhe po të mos ishte për ndërhyrjen e shpejtë të Shokëve të ngushta e Profetit, çështja mund të ketë marrë jashtëe dorës.

Në një pjesë tjetër të kampit, Abdullah, i biri i Ubej, hipokriti i cili vazhdimisht u përpoq të shkaktojë përçarje në mes myslimanëve ishte ulur me disa nga miqtë e tij të ngushtë si shqetësim shpërtheu dhe e pyeti njërin prej tyre për të shkuar dhe për të gjetur rreth saj. Shoku i tij u kthye dhe i tha atij se telasheishte iniciuar nga njeriu Omeri dhe kjo shtuar edhe më tej në shpërfillje Abdullah. Abdullah, ishte një njeri krenar dhe mendonin se fuqia e lidershipit duhet të kishte rënë në duart e tij dhe nuk e pëlqyen praninë e Pejgamberit në mesin e tyre.

Jo shumë kohë më parë, ai kishte parë aleatët e tij hebrenj, të cilët tradhëtuar Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) gjatë takimit të fundit në Hendekut, dënohen dhe tani ky incident kishte ndodhur. Ai refuzoi të marrë parasysh se incidenti ishte zgjidhur në mënyrë të drejtë dhe të shpërfillur faktin krijuarse Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk do të argëtojë padrejtësi, pa marrë parasysh nëse ankuesit ishin musliman apo jo. Pasi ka dëgjuar për shokun e tij, ai u bë i tërbuar dhe i bëri thirrje, "Mos u jepni atyre që ndjekin të Dërguarin e Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), derisa atajanë të shpërndara! "Pastaj bërtiti," Nëse do të kthehemi në qytetin, i fortë do të dëbojnë më të poshtëruar! "

Zejdi, biri Arkam-it, një i ri Khazraj, dëgjoi Abdullah dhe shkoi në ose xhaxhait të tij apo të Omerit i cili raportoi çështjen Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Pakënaqësia e Profetit ishte e qartë mbi fytyrën e tij, dhe ai bëri thirrje për Zejdin që të përsëris atë që ai e kishte dëgjuar. Pas kësaj ai i dërgoi për të Abdullahut dheshokët e tij, por ata mohoi të kishte thënë të tilla dhe të betuar se nuk kishte bërë aq. Zejdi ishte i goditur me fatkeqësi, si të cilën ai nuk e kishte ndjerë më parë, pasi ai e urrente që të mendohet se ai mund të qëndrojnë të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), kështu që kur ai u kthye në shtëpi ai e mbyllur vetennë shtëpinë e tij.

Menjëherë pas kthimit të tyre në Medinë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) mori një zbulesë të re exonerating Zejd:

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

"Kur erdhën ty hipokritët, ata thonë:

"Ne dëshmojmë se vërtet ti je i dërguar i All-llahut".

All-llahu e di se ti (Muhammed) me të vërtetë i Dërguari i Tij,

All-llahu dëshmon se hipokritët janë me të vërtetë gënjeshtarë!

Ata kanë marrë betimin e tyre si një mbulesë dhe ndaluar të tjerët nga rruga e All-llahut.

E keqja është ajo që ata kanë bërë. Kjo është për shkak se ata besuan, pastaj mohuan,

për shkak të këtë një vulë është vendosur në zemrat e tyre

kështu që ata janë në gjendje për të kuptuar.

Kur ju shohin ato trupat e tyre të mahnisin,

por kur ata flasin dhe ju dëgjoni me thëniet e tyre, ata janë si propped-up druri.

Çdo bërtas (dëgjojnë), ata e marrin atë që të jetë kundër tyre.

Ata janë armiku - të jetë i kujdesshëm i tyre. Allahu vret ata!

Sa mbrapshtë ata janë! Kur u thuhet atyre,

"Eja, i Dërguari i Allahut do të kërkojë falje për ju",

ata i kthejnë kokat e tyre në krenari dhe ti e sheh ata të shkojnë larg.

Kjo është e barabartë për ta nëse ju kërkoni falje

ose ju nuk do të kërkoni falje për ta,

All-llahu nuk do t'i falë.

All-llahu nuk vë në rrugë të drejtë njerëzit e prishur.

Janë ata që thonë, "Mos u jepni atyre që ndjekin

Dërguari i All-llahut derisa të shpërndahen. "

Megjithatë Allahut i takojnë thesaret e qiejve dhe të tokës,

por hipokritët nuk e kuptojnë.

Ata thonë: "Nëse do të kthehemi në qytetin, i fortë do të dëbojnë të poshtëruar."

Por fuqia i takon All-llahut, të dërguarit të Tij dhe besimtarëve,

por hipokritët nuk e dinë.

O ju që besuat, mos e le as pasurinë tuaj

ose fëmijët tuaj të mos u shmangin prej adhurimit të All-llahut.

Ata që bëjnë këtë do të jenë humbësit.

Pra, jepni nga ajo që Ne u kemi dhënë juve,

para se të vjen vdekja ndonjërit prej jush dhe pastaj ai thotë:

"O Zoti im, në qoftë se vetëm ju do të shtyjë mua për një periudhë të afërt,

në mënyrë që unë mund të jap lëmoshë dhe të jenë në mesin e bamirësve. "

Por All-llahu nuk do ta shtyjë ndonjë shpirt, kur të vijë afati i vet.

All-llahu është i dijshëm për atë që bëni ju. "

Kurani Kapitulli 63

Pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ishte lem) recitoi atë për Zejdin dhe i tha: "O Zejd, All-llahu e ka konfirmuar deklaratën tuaj!" Dhe Zejdi u bë më e lumtur e të gjithë muslimanëve.

Thirri Abdullah dhe shokët e tij në mënyrë që ata të mund të lus Allahun për falje Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), por ata në të arrogancës së tyre nuk pranoi dhe u largua.

$ KAPITULLI 97 gjerdan E ZONJA Ayesha

Në perëndim të diellit, pak ditë pas takimit të Mustalik, Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) bëri thirrje për njerëzit e tij për të ndaluar për të ofruar lutjen e mbrëmjes. Deve Lady Ayesha u bërë të bie në gjunjë dhe si ajo zbriti me kapje dobësuar e gjerdan motra e saj Asma kishte huazohet saj erdhi i humbur dhe gjerdanra off. Ajo nuk e kishte vënë re se ishte zhdukur për diku, por kur ajo e bëri ajo u bë shumë e trishtuar.

Dielli kishte perënduar dhe se ishte e pamundur për të gjetur atë, edhe pse ajo u përpoq shumë të vështirë. Ajo kishte qenë qëllimi i Profetit të mos qëndrojë gjatë në ndalimin pasi nuk kishte ujë për milje përreth dhe ka pasur shumë pak ujë lënë në-ujë lëkurat e tyre, por duke e ditur se sa i mërzitur Lady Ayesha ishte ai i dha urdhërse ata do të mbeten aty atë natë.

Lajmet e humbjes së gjerdan Lady Ayesha të qarkulluar në mesin e Sahabëve dhe për shkak të mungesës së ujit ka pasur shumë shqetësim në lidhje me aftësinë e tyre për të ofruar namazin e sabahut mëngjesin e ardhshëm. Ata veten në qoftë se ata do të duhet të vonojë thënë lutjen si ajo do të jetë e nevojshme për të gjithëpër rinovimin e abdesit të tyre. Disa prej sahabeve u ankuan për Ebu Bekrin në lidhje me vajzën e tij dhe ai shkoi tek ajo dhe i foli ashpër të saj, për shkak të gjendjes së vështirë tani ata gjetën veten në. Atë natë, All-llahu me mëshirën e Tij i dërgoi një Revelacion të ri që fliste për një mënyrë alternative në që një fuqiamerr abdes kur uji ishte i padisponueshëm:

"Nëse jeni të sëmurë, ose në ndonjë udhëtim, ose ndonjeri prej jush vjen nga tualet

ose ju keni prekur (patur marrëdhënie me të) gratë, dhe ju nuk mund të gjeni ujë,

atëherë mësyne dheun dhe fërkoni me dhe duart tuaja.

All-llahu është i shlyen e falë mëkatet. "

Kurani 04:43

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) recitoi ajetin e re për të pasuesve të tij dhe tregoi se si për të bërë lloj thatë e abdesit, tayamun, me pluhur të pastër, të pandotur dhe Muslimanët u gëzuan për të mos pasur nevojë të vonojë namazin e sabahut.

Ajo ishte gdhirë, lutja ishte ofruar dhe nuk kishte ende asnjë shenjë e gjerdan. Kjo ishte koha për të lëvizur dhe si deve Lady Ayesha erdhi lart, atje, të shtrirë nën atë vë gjerdan.

Pasi dëgjoi këtë Revelacion, Usayd shkoi tek Ebu Bekri duke i thënë atij se ai nuk ishte hera e parë që bekimet e kishte marrë për shkak të familjes së tij.

THE Race

Si ata nisën përsëri në Medinë muslimanët erdhi nëpër një luginë në të cilën është vendosur në kampin e dy çadrat e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u ngritën disa larg nga të tjerët.

Lady Ayesha, i cili ishte i ri dhe plot energji, të ftuar Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem), në garë me të pasi ai kishte bërë në Mekë para migrimit, dhe kështu ata nxituan me njëri-tjetrin. Këtë herë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), fitoi garën pas së cilës ai tha, "Kjo është për tjetringarë, në të cilën keni qenë fitues. "Më vonë, Lady Ayesha shpjegoi se një ditë, kur ajo ishte e vogël, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) shkoi për të vizituar babanë e saj dhe pashë se ajo kishte diçka në dorën e saj. Ai e pyeti për ta sjellë atë atij, por në gjallërinë e saj ajo nuk do të dhe kishte ikurprej tij pas së cilës Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), sikur për të drejtuar pas saj, por le të saj të marrë larg.

THE FAZA E FUNDIT E FLUTURIMIT

Medina ishte vetëm disa ndalesa larg kur është dhënë urdhri për të ndalur. Edhe një herë, gjatë periudhës së pushimit, togëza e gjerdan Lady Ayesha erdhi i humbur dhe i ra prej saj pa paralajmërim.

Kishte ardhur koha për të rifilluar marshimin, por vetëm para se ajo të montuar howdah saj ajo ndjeu nevojën për t'iu përgjigjur thirrjes së natyrës dhe u largua larg nga sytë e të gjithëve. Kur u kthye, Lady Umm Seleme dhe veten ulur veten brenda howdahs tyre individuale dhe tërhoqi pëlhurat rreth tyresi ata pritur për ta që të ngrihet në të pasme të devetë e tyre. Për alarm të saj të madh, si Lady Ayesha ishte bërë veten të rehatshme ajo e kuptoi gjerdan i kishte rrëshqitur përsëri dhe kështu ajo u largua howdah e saj për të shkuar dhe të kërkoni për të. Gjithkush ishte i zënë me punët e tyre dhe askush nuk vënë re atëlënë howdah. Përderisa ajo kontrolloi për gjerdan të howdahs u ngritur mbi devetë, dhe për shkak të trupit të saj të hollë askush nuk e kuptoi se ajo nuk ishte brenda, dhe për të marshuar është dhënë.

Lady Ayesha gjetur gjerdan, por kur ajo u kthye të gjithë u larguan. Ajo nuk e di se çfarë duhet të bëjmë për të mirë në mënyrë që ajo mendoi nëse ajo mbeti ku howdah saj kishte qenë, atëherë, herët a vonë, dikush do të jetë i sigurt për të vini re se ajo nuk ishte me ta dhe të kuptojë se ajo kishte mbetur prapa në e funditndalur, dhe si ajo ka pritur ajo ishte kapërcyer nga lodhja dhe ra në gjumë të shëndoshë.

Safwan, djali Muattal ishte i njohur për ndershmëri dhe ndershmëri, dhe kishte qenë caktuar në gjurmët prapa ushtrisë të jetë në kujdes për ndonjë kërcënim të mundshëm nga prapa dhe për të tërhequr çdo send që mund të kenë qenë ose lënë pas, ose rënë si Ushtria marshoi përpara.

Orët kalonin dhe si Safwan iu afrua kampit fundit ai vuri re një figurë në gjumë në rërë dhe vendosi për të hetuar. Kur ai arriti në atë vend që ai zbriti nga deveja e tij dhe shkoi mbi të fjeturit.

Sapo Safwan kuptoi që personi i fjetur ishte ai bërtiti: "Ja, ne jemi për Allahun, dhe tek Ai do të kthehemi. Kjo është gruaja e të Dërguarit të Allahut, (salla Allahu alihi ue sel-lem)!" Ai kishte qenë në gjendje të njohin se kush ishte personi fle pasi ai e kishte parë atë me gratë e Pejgamberit (salallahuAllahu alihi ue sel-lem), para se ata ishin të detyruar të veshin vello. Deri në atë moment Lady Ayesha kishte mbetur në gjumë, por me të dëgjuar zërin e tij, ajo u zgjua. Ajo u lirua për të parë atë dhe Safwan ofroi asaj devenë e tij dhe eci në këmbë si ai e udhëhoqi devenë për të ndalur të ardhshëm.

Në ndalur ardhshëm, të howdahs ishte hequr nga devetë dhe i vendosur poshtë mbi rërë. Kur Lady Ayesha nuk ka dalë nga howdah i saj u vërtetua se ajo duhet të ketë rënë në gjumë, dhe askush nuk mendonte më për këtë. Ajo ishte pothuajse koha për të rifilluar marshimin, kur për habinë e të gjithëve Safwan hyrikampi kryesor Lady Ayesha hipur mbi devenë e tij.

As Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe as sahabet mendonin më për incidentin, ata ishin të kënaqur se ajo ishte e sigurt dhe të shëndoshë, por gjuha e hipokritëve të nxitura nga Abdullah, djali i Ubej, i biri i Salul cilët janë gjithmonë në kërkim për një mënyrë për të dëmtojë familjen e shenjtë, filloi të sajojnëgënjeshtra shpifëse rreth Lady Ayesha dhe Safwan.

Dikush mund të kujtojnë se ka patur edhe një rast kur një grua e fortë musliman i ri dhe i bukur, i cili ishte ndër të parët që përqafuan Islamin, të përcaktuara vetëm për Medina për t'u ribashkuar me burrin e saj prej të cilit ajo kishte qenë ndarë nga jobesimtarët. Si ajo u nisën vetëm nëpër shkretëtirë Othman e pa atë,kështu për shkak të shqetësimit të tij dhe kujdesin për grua ai e shoqëroi atë në Medinë.

Kjo grua ishte askush tjetër përveç Umm Seleme grua që, në vitet e mëvonshme pas vdekjes së burrit të saj, do të bëhej gruaja e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Ajo as ka ndodhur me udhëheqësin e hipokritëve Abdullah, bir Ubej dhe shokë të tij, për të vjedh Umm Seleme e reputacionit të sajsepse ajo ishte vetëm një grua e zakonshme. Megjithatë, kur ai erdhi për Lady Ayesha të shoqëruar nga Safwan cili ishte besuar si Othman dhe kishte qenë caktuar në gjurmët prapa ushtrisë të jetë në kujdes për ndonjë rreziku të mundshëm apo të marrë ndonjë send që mund të ketë qenë lënë pas ose rënë, hipokritëkapi me mundësi për të përgojojë Familjen e Shenjtë me gënjeshtrat e tyre të mbrapshta.

Lady Ayesha kishin njohuri më të mëdha islamike se Zonja Ummu Seleme posaçërisht në jurisprudencë dhe të Zbulesës. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u martua me të kur ajo ishte e re dhe të përgatitur dhe të besuar të saj jo vetëm të transmetojë Islamin, por edhe për fuqizimin e grave me njohuri dhe moralit, qëgjithashtu do të mundësojë grave që të kalojë në traditat dhe gjykimet në kohë të vështira.

Ndër përfitimet e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) që martohen e saj në një moshë të re ishte se ajo, me njohuri të drejtpërdrejtë ajo mori nga Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte në gjendje të sigurt roje kombit në kohë të vështira pas kalimit të tij. Kohët e vështirësive të tilla siato kur hipokritët vranë Kalifi Omer, kalifi Osman, kalifi Ali, Imam Husain dhe helmuar Imam Hasanin. Hipokritët ishin gjithashtu përgjegjës për vrasjen e shumë prej Sahabëve kryesorja dhe me përjashtim të një të gjithë pasardhësit e meshkujve e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), si dhe shumë të mësuarnjerëzit, por ata nuk vrasin gratë, pasi një veprim i tillë ishte i papranueshëm. I tillë ishte shkalla e mizoritë që Ibn Abas mbylli derën e shtëpisë së tij dhe të mbyllur veten larg nga shoqëria.

Lady Ayesha jetoi për gjashtë dekada pas kalimit të Pejgamberit, (salla Allahu alihi ishte selam), dhe do të flasë hapur në të gjitha kohërat si ajo vazhdoi për të kapërcyer traditat e mesazhit për nevojat aktuale të jetës së përditshme. Ajo asnjëherë nuk kishte frikë hipokritët.

Sulm i karakterit të saj u rilind 900 vjet më parë nga qytetarët e Perandorisë Persiane Safawi që të shpikura teologjinë shiite. Kjo sulm vazhdon sot për shkak tregimi i Lady Ayesha është dëshmi e doktrinës së tyre me të meta.

Ghumari e Hadith dhënat Magazina tregojnë se 14,000 përsëritur thëniet profetike (hadith) janë raportuar nga Lady Ayesha dhe në drejtim të rrymës regjistruar në 385 depozituesit transmetimit.

$ KAPITULLI 98 LIE vicioz

Menjëherë pas kthimit të tyre, Lady Ayesha është marrë i sëmurë dhe gjatë asaj kohe gënjeshtra shpifëse që kishin qenë për pjesën më të madhe të shkaktuara dhe të iniciuara nga Abdullah, i biri Ubej dhe hipokritët tjerë filluan të qarkullojnë në të gjithë qytetin. Shumica e muslimanëve refuzoi të pranojë apo edhe të dëgjoni ata,megjithatë, ka pasur disa, duke përfshirë kushëriri vetë Lady Ayesha së, Mistah, i cili besonte dhe ka ndihmuar për të përhapur thashetheme.

Pavarësisht nga fakti se të gjithë në Medine e dinte në lidhje me thashethemet, Lady Ayesha mbeti plotësisht në dijeni, dhe kur sëmundja e saj u përkeqësua ajo kërkoi lejen e Profetit për t'u kthyer te nëna e saj në mënyrë që ajo mund të duket pas saj dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) rënë dakord.

Njëzet ditë pasi ajo kishte shkuar për të qëndruar me nënën e saj, sëmundja e saj u qetësua. Një mbrëmje, menjëherë pas kësaj, ndërsa ajo ishte duke ecur me tezen e saj nga babai, nëna Mistah së, këmbë tezes së saj u ngatërruar në fustan e saj dhe e bëri atë që të pengohen, pas së cilës ajo habitur Lady Ayesha me thirrje e saj, "MajMistah pengohesh! "Lady Ayesha bërtiti," All-llahu! Kjo nuk është një gjë e mirë për të thënë në lidhje me një Muhajirin që luftoi në luftën e Bedrit! "Pastaj ajo filluar mbi tezen e saj se Lady Ayesha nuk dinte asgjë nga thashethemet dhe e pyeti," A nuk e ke dëgjuar atë që është thënë? 'Lady Ayesha ishte në mëdyshje dhe u përgjigj se ajo nuk kishte asnjë idee asaj që ajo e referuar, pas së cilës halla e saj thyen lajmin e egër qëndron hipokritët dhe djali i saj ishin përhapur rreth saj.

Lady Ayesha nuk mund të besoj se veshët e saj dhe bërtiti: "A mund të jetë kjo kështu!" dhe me keqardhje të thellë halla e saj u betuan në All-llahun se ajo ishte. Lady Ayesha shpërtheu në lot dhe u kthye në shtëpi duke qarë aq shumë sa që më vonë ajo tha se ajo kishte frikë të mëlçisë e saj do të ndahet. Kur ajo arriti në shtëpi, ajo shkoi drejt sajNëna duke thënë, "Allahu të falë, njerëzit flasin, por ju nuk më tha asgjë për këtë!" Nëna e saj e bëri më të mirë të saj për të ngushëllojë, por nuk bëri asgjë për të lehtësuar një trishtim të madh dhe të dëmtojë ajo ndjeu si ajo e vë zgjuar tërë natën duke qarë i ri, zemra e saj të pafajshëm jashtë.

Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) e dinte se Lady Ayesha të jetë i pafajshëm nga akuzat, por është dashur të presë për një Revelacion të dërguar i cili do ta shkarkoj atë para të gjithë. Në ndërkohë ai u afrua nga bashkëshortja e tij dhe i kërkoi mendimin e tyre të saj në mënyrë që të turpëruar pëshpëritjet e shejtanit.Pa përjashtim të gjithë vlerësoi Lady Ayesha duke thënë se ata e dinin vetëm gjëra të mira rreth saj.

Mëngjesin e ardhshëm, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte në xhami ai u ngjit në minber, përgëzoi Allahu pastaj tha: "O njerëz, çfarë jeni duke thënë për njerëzit që kërkojnë të lënduar mua në lidhje me familjen time nga pavërtetave përhapur rreth tyre? Pasha Allahun, unë e di asgjë, por të mirë për familjen time,dhe asgjë, por të mirë për njeriun se të përmendim që kurrë nuk ka hyrë në një shtëpi timen, përveç se unë isha me të. "Sapo fjalët e kishte lënë gojën e Profetit, Usayd kërceu lart dhe tha:" O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), në qoftë se ata janë nga Evs, ne do të merret me ta; pornë qoftë se ato janë nga vëllezërit tanë Khazraj pastaj na urdhëron! - ata duhet të vriten "Midis autorëve kryesorë përveç Mistah, dhe Abdullah, bir Ubej-së, ishin të Hamnah, dhe Hasan, biri Thabit nga Khazraj kur Sa'ad, dëgjoi. Fjalët Usayd, ai bërtiti: "Ju nuk do të vrasin ata, e as që mund të ju. Junuk do të kishte folur si kjo në qoftë se ata kishin qenë populli yt! Një argument i nxehtë shpërtheu siç tha Usayd, "Ne do të vrasin ata, dhe ju jeni një hipokrit për të marrë anën e tyre! Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) ndërhyri dhe i qetësoi ata dhe ata e lanë Xhaminë në paqe.

Një person i mirë me qëllim menduar Lady Ayesha do të ngushëllohet, kur mësoi nga lloji fjalëve të saj bashkë-bashkëshortet e kishte thënë rreth saj, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti rreth saj. Megjithatë, kur dëgjoi se çfarë kishte kërkuar që shkaktoi ankth e saj më të madhe, si ajo filloi të pyes veten nëseai i kishte kërkuar atyre, sepse ai besonte atë. Sikur ajo gjithashtu është thënë në lidhje me ngjarjet në xhaminë se ajo do të kishte realizuar ndryshe, por ajo mbeti në dijeni.

Lady Ayesha qau vazhdimisht për dy ditë dhe netë, gjatë së cilës kohë një nga zonjat nga ensarët erdhën ta vizitojnë atë dhe ajo gjithashtu ul dhe qau me të. Pak më vonë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) erdhi për të vizituar atë dhe u ul dhe tha: "Unë dëshmoj se nuk ka zot tjetër përveçAll-llahu ", pastaj shpjegoi situatën duke i thënë me dhembshuri:" O Ayesha, kam dëgjuar të tillë dhe një gjë e tillë për ty. All-llahu me siguri do të shpallë pafajësinë e pafajshëm. Duhet të jetë që ju keni bërë diçka që është e gabuar, pastaj të pendoheni te All-llahu, All-llahu është Marresit e pendimit. "Kur Lady Ayesha dëgjoi këto fjalë, ajo u ndal duke qarë dhe e pyeti babanë e saj që të flasë në emër të saj, por ai tha: "Unë nuk e di se si të përgjigjen." Ajo e pyeti nënën e saj për të bërë të njëjtën gjë, por si burrit të saj ajo nuk e di se si të përgjigjen. Lady Ayesha, i cili ishte ende tepër i pikëlluar, u përgjigj me të mirëpërgjigjen kundër shpifës dhe citon fjalët Pejgamberi Jakobi kishte shqiptuar kur vëllezërit e Jozefit pohoi një ujku e kishte gllabëruar atij:

"... Por vijnë durim ëmbël!

Ndihma e All-llahut është gjithmonë aty për të kërkuar

kundër që (disa nga), ju përshkruani. "

Kurani 00:18

pastaj ajo shkoi dhe hodhi poshtë mbi shtrat e saj, duke shpresuar se gjatë gjithë kohës që All-llahu do ta qartësojë këtë çështje. I tillë ishte përulësia e saj ajo nuk e priste apo argëtojnë menduar se ajo mund të jetë i denjë për një Revelacion të zbritur për të shpallur pafajësinë e saj, por ajo shpresonte se Profeti (salla Allahu alihiue sel-lem), do të shohim një vizion i cili do ta shkarkoj atë.

Jo shumë kohë pas Lady Ayesha kishte hedhur poshtë All-llahu dërgoi Gabrieli me një Revelacioni të ç'thurje të Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ku ai e thirri me lumturi të madhe, "O Ayesha, lavdërojmë Allahun, sepse Ai ka shpallur pafajësinë tënde."

"... Ata që kanë ardhur me shpifje ishin një numër prej jush.

Ju mos e mrrni atë si ndonjë dëm për ju, përkundrazi ajo është e mirë për ju.

Çdo njeri prej tyre duhet të ketë mëkatin që ai ka fituar ngarkohet atij.

Sa për të cilët ai mori mbi vete pjesa më e madhe nuk është një dënim më i fortë. "

Kurani 24:11

Zbulesa foli jo vetëm pafajësisë Lady Ayesha-së, por ndëshkimi i atyre që akuzojnë gratë e pafajshëm.

Ajeti All-llahu e zbriti në lidhje me dënimin e shpifës thotë:

"Ata që i akuzojnë gratë e ndershme dhe nuk mund të prodhojë katër dëshmitarë,

ti do t'i fshikulloni me tetëdhjetë të rëna.

Dhe kurrë nuk e pranoni dëshminë e tyre, sepse ata janë njerëz të këqij,

me përjashtim të atyre në mesin e atyre që më vonë pendohen dhe përmirësohen, sjelljen e tyre.

All-llahu është mëkatfalës, mëshirues. "

Kurani 24: 4-5

Dhe kështu në përputhje me Fjalën e All-llahut, atyre që pranoi të marrë pjesë në shpifje u ndëshkuar. Sa për djalin e Abdullah Ubej dhe hipokritët tjerë, ata nuk pranojnë pjesën e tyre, kështu që Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) i la ata vetëm kryerjen çështjen e tyre ndaj Allahut.

Para shpifje, ajo kishte qenë porosi e Ebu Bekrit për të dhënë nipin e tij, Mistah, i cili ishte i varfër, një ndihmë. Tani që ligësi Mistah kishte qenë zbuluar se ai u betua All-llahu nuk do t'i jepnin diçka përsëri për shkak të dëmit të Mistah kishte shkaktuar. Por, të panjohura për Ebu Bekrin në atë kohë, Allahu kishtezbriti një ajet që udhëzon:

"Mos lejoni ata prej jush të cilët posedojnë mirat dhe shumë

betohem të mos japin farefisit dhe të varfërit

dhe ata që emigrojnë në rrugën e All-llahut.

Le ta falë dhe fal.

A nuk ju jam i etur se All-llahu ju fali?

Dhe All-llahu është që falë, është mëshirues. "

Kurani 24:22

Kur ky ajet u lexohen Ebu Bekrit thirri ai, "Në të vërtetë, unë jam i etur se All-llahu fal mua", dhe shkoi në Mistah për t'i dhënë atij fjalën e tij të mëditjeve, "Betohem se unë kurrë nuk do ta mbajë atë prej tij! '

$ KAPITULLI 99 plaçkës MUSTALIK TË LUFTËS

Pas kthimit të tyre në Medine plaçkave të luftës janë shpërndarë në mënyrë të barabartë në mesin e atyre që kishin marrë pjesë në fushatë. Ndër ata që kapeshin rob ishte Juwairiyah, bija e Harith, shefi i Mustalik. Juwairiyah kishte dhënë një Ensarëve të cilët vendosën për të kërkuar një shpërblim të lartë për lirimin e saj në llogarinëgradën e babait të saj.

Juwairiyah u trondit nga çmimi në mënyrë që ajo shkoi te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili po qëndronte në dhomën e Lady Ayesha atë ditë, për të kërkuar atë që të ndërhyjë në emër të saj.

Ndërkohë, babai Juwairiyah të mësuar pozicionin e vajzës së tij dhe u nisën me bijtë e tij, për në Medinë me një tufë gjobë prej deveve peng saj. Megjithatë, kur ai arriti në luginën e Atik dashuria e tij e dy deveve jashtëzakonisht mirë e bëri atë për t'i mbajtur ata dhe të mos ofrojnë ato si pjesë të haraçit, kështuai i fshehu me qëllim të rikthim pasi siguruar lirimin e së bijës.

Kur Harith arriti në Medinë ai shkoi te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i ofroi mbi devetë, por më shumë për habinë e tij dhe bijtë e tij, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti: "Ku janë devetë e tjera? " Pastaj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) vazhdoi tëtregoni Harith vendin e saktë ku ishin fshehur në luginën e Atik. Harith dhe bijtë e tij ishin të kapërcyer plotësisht, sepse askush përveç tre e dinin se çfarë kishin bërë as ku ata kishin fshehur devetë. Harith dhe bijtë e tij bërtiti, "Unë dëshmoj se nuk ka zot tjetër përveç All-llahut, dheMuhammedi është i Dërguari i Allahut! "Të dy deve ishin sforcuar dhe iu dha Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Juwairiyah u kthye tek i ati i saj, dhe ashtu si i ati i saj, edhe ajo e përqafoi Islamin.

Lidhjet fisnore ishte forcuar jashtëzakonisht nëpërmjet lidhjeve të martesave të Profetit dhe Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka propozuar martesë të Juwairiyah. Juwairiyah pranuar dhe në Shaban 6H ata ishin martuar dhe një dhomë u shtua me ato të saj bashkë-bashkëshorte.

Kur Ansar dhe Muhajirin mësuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte duke shkuar për të marrë Lady Juwairiyah të mbetet bashkëshorte e tij ata i liruar të gjithë robërit unransomed, prej të cilëve ka qenë përafërsisht njëqind familje, dhe Lady Ayesha u dëgjua të thoshte për Lady Juwairiyah, "unë e di asnjë grua,i cili ishte një bekim i madh për të fisit të saj se saj. "

THE Vdekjen e Abdullah Ubejd, biri i JAHSH

Një muaj apo më shumë para Ramazanit, lajmi arriti në Medinë që Abdullah Ubejd, bir i Jahsh kishte vdekur. Para konvertimit Abdullah se ai kishte qenë një i krishterë, por, kur ai dhe gruaja e tij Umm Habibah, bija e Ebu Sufjanit konvertuar në Islam, ata kishin qenë në mesin e atyre që emigruan në Abisini për t'i shpëtuar persekutimit.Megjithatë, burri Umm Habibah kurrë nuk ka qenë për të parë Mekën përsëri dhe u nda nga jeta në Abisini ..

$ KAPITULLI 100 PRELUDE PËR HAPJEN E Mekë

"Shtëpia e parë ndonjëherë që do të ndërtohet për njerëzit ishte Bakkah (Mekë)

bekuar dhe udhërrëfyese për botët.

Në të ka shenja të qarta; stacioni ku Abrahami qëndroi.

Kushdo që hyn në atë le të jetë i sigurt.

Pelegrinazhi në Shtëpinë është një detyrë për të All-llahut

Për të gjithë ata që mund të bëjë udhëtimin.

Dhe kushdo që nuk beson,

All-llahu është i Pasur, i pavarur nga të gjitha botëve. "

Kuran 3: 96-97

Ajo është menduar se ajo ishte në 6H pasi muaji i bekuar i Ramazanit ka ardhur dhe shkuar se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka pasur një vizion në të cilin ai e pa veten me rruhet e tij në kokë me çelës në dorë hyn në Qabenë. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë shokët e tij tëVizioni ngazëllim të madh u përhap në mesin e shumicës, kur ai njoftoi synimin e tij për të udhëhequr ata në haxhillëk në Shtëpinë e shenjtë. Megjithatë, ka pasur disa hipokritë të cilët vendosën se nuk do të shkojë me të për shkak të faktit se nuk do të jetë asnjë pre e luftës për të sjellë në shtëpi.

Ajo kishte qenë disa vite pasi që do të jetë pelegrinët kishin qenë në gjendje për të vizituar Shtëpinë e Allahut. Zemrat e tyre dëshiruar për të ofruar lutjet e tyre në Qabe një herë më shumë dhe kështu përgatitjet filloi me rroba të bardha e haxhit u përgatitën dhe shtatëdhjetë deve për kurban të blihen të cilatishin të ofrohet pas përfundimit të pelegrinazhit.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), të përgatitur veten dhe pastaj shumë u hodhën për të parë se cili prej grave të tij duhet të shoqërojë atë dhe shorti ra në favor të Lady Ummu Seleme. Në mungesë të tij ai caktoi djalin e Umm Makhtum për të marrë pjesë në punët e muslimanëve që kishte mbetur prapa.

Megjithëse pelegrinazhi ishte për të marrë vendin në një muaj të shenjtë, një muaj në të cilin të gjitha format e armiqësive janë të ndaluara rreptësisht, biri Sa'adi Ubade dhe Omar ishin të mendimit se ata duhet, megjithatë, të shkojnë të armatosur plotësisht për të mbrojtur veten e tyre vetëm në rast Koraysh duhet të përfitojnë nga të tyredobësi, dhe të përpiqen për të sulmuar ata. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk ishte e pranueshme për sugjerimin dhe deklaroi, "Unë nuk do të mbajnë armë, të shkoj vetëm për të ofruar haxhin."

Kur arriti ditë, një mijë e katërqind pelegrinët u largua nga Medina për në Mekë të veshur me veshje të rregullt. Në ndalur parë në një vend të quajtur DHI Hulaifa Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kërkoi për një nga devetë kurban që do të sjellë atij. Si deveja qëndroi para tij, ai bëriQëllimi ta sakrifikojë atë, atëherë, stolisur me garlands rreth qafës së saj, pasi që ai shënuar atë në të djathtë të tij dhe u tha pelegrinët që ata duhet të bëjnë të njëjtën gjë.

Pas përkushtimin e deveve shumë pelegrinë të veshur veten me rrobat e tyre të bardhë në përgatitje për të bërë qëllimin e tyre personale për të ofruar pelegrinazhin e tyre. Megjithatë, disa vonuar pasi ata qëllim për të ndjekur si një herë pelegrin vë në rrobat e tij pelegrinazhi gjuetisë nuk e lejueshme për atë ështëderi në përfundim të pelegrinazhit.

Ata që tani veshur me rrobat e Pilgrim ndoqën shembullin e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) duke thënë, "Labbayk Allahumme Labbayk", që do të thotë: "Ja ku jam, o Allah, të bindur ndaj Teje me lumturi", një lutje e cila ka qenë e bërë nga çdo shtegtar që nga koha e Profetit Ibrahimit që ishteurdhëruar nga Allahu për të kryer këtë thirrje. Ajo ishte urdhri për njerëzimin për të ardhur dhe për të kryer haxhin.

Menjëherë pas përkushtimi i deveve, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dërgoi një njeri nga fisi i Khuzah - një degë e fisit të Kab - për të vëzhguar reagimin e Koraysh.

THE KORAYSH MËSONI e haxhit për qëllim

Sapo fjala arriti në Mekë e qëllimit të myslimanit të ofrojë pelegrinazhin e tyre në Qabe ata ishin kapluar në një gjendje paniku. Fakti se ata që kanë raportuar qasjen e tyre u tha atyre se ata mbanin asnjë armë, që është, me përjashtim të disa mbanin thika e tyre të mbështjella gjueti, e cila mund tëjo, në asnjë mënyrë, të merret si një kërcënim ndaj tyre, nuk e ndihmojnë çështjen. Menjëherë pas qasja e tyre ishin shpallur, edhe krerët Koraysh bëri thirrje për një takim të urgjencës madhe në Shtëpinë e Kuvendit për të vendosur kursin e veprimit që duhet të marrë.

FAKTORËTTWO

Ka qenë dy faktorë në rrezik; që nga koha e, profetët Ibrahimit, Ismailit, Qabja ka qenë gjithmonë një vend ku pelegrinët nga e gjithë Arabia dhe më gjerë ka qenë i lirë për të ardhur për të ofruar pelegrinazhin e tyre. Koraysh ka, që nga ditët e hershme, qenë kujdestarët e Qabes dhe kurrë nëHistoria e Mekës pati një pelegrin janë penguar të hyjnë në qytet. E kundërta ka qenë gjithmonë rasti, ata kishin qenë të mirëpritur dhe të ofruar mikpritjen tradicionale të ushqimit dhe të ujit i cili ishte një nder i detyrueshëm mbi fiset e Koraysh.

Problemi tani paraqitjen e vetë ishte nëse Koraysh refuzuar të lejojnë muslimanët për të ofruar pelegrinazhin e tyre, nderin e tyre shumë më të lakmuar do të jetë në rrezik, dhe së shpejti të gjithë Arabia do të mësojnë të refuzimit të tyre për të pranuar pelegrinë myslimanë. Nga ana tjetër, në qoftë se ata le muslimanët të hyjnë në Mekë do të jetë endenjë fitore morale për muslimanët, veçanërisht në dritën e përpjekjes së tyre të dështuar kohët e fundit për të pushtuar Medinën.

Pas shqyrtimit të madh u ra dakord që pavarësisht nga gjendja e tyre, në asnjë mënyrë nuk do të lejojnë ata për të hyrë në Mekën, dhe kështu Khalid - i cili kishte udhëhequr me Koraysh kundër muslimanëve në Uhudit - me një kalorësi prej dyqind ishte dërguar për të parandaluar muslimanët të hyjnë në qytet.

@ TENTIM khalid'S të bllokadës së muslimanëve për të hyrë në Mekë

Skaut Khuzah bashkua pelegrinë shokët e tij në një vend të quajtur Usfan dhe lidhur me lajmin e bllokadës synuar Khalid ndaj Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Me të mësuar planet e tyre Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), thjeshtë ndihmën e një shtegtar nga fisi i Aslam, i cili e dintezonë të mirë, për të udhëhequr ata përmes mal thyer kalon larg Khalid dhe pastaj poshtë në Mekë.

Kjo nuk ishte deri sa ajo ishte tepër vonë që Khalid zbuloi një re e pluhurit në distancë se ai e kuptoi se muslimanët kishin marrë rrugën e malit, një rrugë pothuajse të pamundur për të dhe njerëzit e tij për të ndjekur, kështu që me nxitim u ankorua përsëri në Meka për të paralajmëruar Koraysh e qasjes së tyre nëpërmjet maleve.

Udhëtimi nëpër male provuar të jetë edhe i mundimshëm dhe të rëndë, por ai ishte i asnjë shqetësim për pelegrinët. Kur ata arritën lehtë terrenit Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u kthye për të pelegrinëve dhe u tha atyre që të luten duke thënë: "Ne i kërkojmë All-llahu që të na falë dhe ne pendohemi tek Ai",dhe me zemër të përulur pelegrinët lut.

HUDAYBIYAH

Pas arritjes së një vend të quajtur Hudejbijes, e cila nuk shtrihet larg nga Meka në kufijtë e vendit të shenjtë, deve preferuar e Profetit, Kaswa - deveja ai kishte udhëtuar gjatë migrimit të tij në Medinë, disa vjet më parë - papritmas ul mbi gjunjë dhe refuzoi të të shkojnë më tej. Në para haxhinjvemendoi ajo duhet të jetë i lodhur ose ndoshta një kokëfortë pak, por Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u tha atyre: "E njëjta fuqi që penguar elefantin për të hyrë në Mekë tani parandaluar na", pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem ) dha udhëzim për grevë kamp.

THE MREKULLIA E UJIT

Si pelegrinët të vendosur në lidhje me kampin e habitshme, disa shkuan në kërkim të ujit. Përfundimisht ata erdhën të gjithë një të mirë, megjithatë, ajo ishte e thatë në mënyrë që ata u kthyen për të informuar Pejgamberin (salla Allahu alihi ishte sel-lem) ku ai shkoi me ta për të mirë. Me arritjen e tij u ul pranë tij, bëri thirrje atëherë për anijee ujit dhe mori abdest. Pas kësaj ai e shpëlarë gojën e tij dhe iu lut, pastaj derdhi ujë të mbetur në pus. Mrekullisht, uji vërshoi me radhë dhe pelegrinët e mbushur me ujë lëkurat e tyre dhe i dha ujë kafshëve të tyre.

Kur u ngrit nevoja për më shumë ujë, disa pelegrinë shkuan te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) për t'i informuar ata për rrethanat e tyre. Si iu afruan panë Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) plotësimin abdesin e tij me ujë që ishte derdhur në një enë. Pasi ai mbaroiShoqëruesit e tij i tha atij se nuk kishte shumë ujë dhe se uji i tij abdesi ishte e gjitha që ka mbetur. Me të dëgjuar këtë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) zhytur duart në enë dhe uji filloi të rrjedhë nga gishtat e tij, ashtu si burimet, aq shumë në mënyrë që nevoja e secilit dhe çdopelegrin ishte i kënaqur.

GIFTTHE kryetar'S

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka dhënë një dhuratë të disa deve dhe dele me dy prijësve beduine nga fisi i Khuzah dhe kështu kafshët janë therur dhe pelegrinët hëngri mbushur tyre. Fisi i Khuzah nuk kishte si një e tërë hyri në Islamin edhe pse ata prirur drejtajo ashtu si edhe fiset e tyre të degës të Aslam, Mustalik dhe Kab, megjithatë, ata ishin aleate veten Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Aleanca përfituar jo vetëm muslimanët, por edhe Khuzah si ata kishin, për shumë vite, qenë Kundërshtarët e Benu Bekr i cili kishte forcuar pozitën e tyre duke allying veten në Koraysh. Këto aleanca ishin, në rrjedhën e një kohë të shkurtër, e destinuar të luajë një rol vendimtar në mesMyslimanët dhe Koraysh.

THE Paqësore MËNYRAT E PROFETIT (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Një burrë me emrin Budayl dhe shokët e tij të cilët të prirur ndaj Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka ndodhur të jetë në Mekë gjatë kësaj kohe në mënyrë që ata të lënë Mekën dhe bëri rrugën e tyre për të Hudejbijes për të informuar Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem ) e atmosferës armiqësore. Kur ata arritënpor ata thanë: '' Ata janë betuar All-llahu ata nuk do të lërë një rrugë të hapur mes jush dhe Shtëpinë deri sa të gjithë luftëtarët e tyre shtrihen të vdekur! " Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë Budayl, "Ne nuk kanë ardhur këtu për të luftuar, kemi ardhur vetëm për të ofruar circumambulation rreth shtëpisë. Kushdopërpiqet të na pengojë, ne do të kundërshtojmë, por unë do të jap atyre kohë për të bërë përgatitjet e tyre për të lënë rrugën papenguar për ne. "

Në një përpjekje për të ndërmjetësuar, Budayl dhe shokët e tij u kthye në Mekë vetëm për të shmangej nga shumë. Ata iu afruan Ikrime, birin e famëkeq Ebu Xhehli dhe u përpoq për të të treguar atyre për qëndrimin e Profetit, por ai refuzoi të dëgjojë. Megjithatë, Safwan dhe Uruah ka ndodhur që të jetë i pranishëm dhe i tha Ikrime se tijQëndrimi ishte e paarsyeshme ç'rast Safwan kërkuar Budayl ta them atë çfarë kish ndodhur në Hudejbijes. Budayl u tha atyre se qëllimi i Profetit ishte askush tjetër përveç të qetë, dhe ai ishte i përgatitur për t'i dhënë kohë të mjaftueshme Koraysh për t'u përgatitur për hyrjen e tyre.

Uruah ishte i mendimit se propozimi ishte i drejtë dhe se në qoftë se ajo nuk është pranuar se do të dëmtojë ata. Ai më tej sugjeroi se ai do të shkojë të Dërguarit (salla Allahu alihi ue sel-lem), edhe si një i dërguar i dhe si një informator, vëzhguar për vete qëndrimin e pelegrinëve, kthimin, dhe për t'u dhënë atyre mendimin e tij.Propozimi i tij u pranua dhe Uruah u largua për të Hudejbijes.

THE Llogariti keq FYERJES

Në ndërkohë, Koraysh, i cili kishte aleate veten me popujt e Ahabish, pyeti një prej prijësve të saj të quajtur Hulays, nga fisi i Al Harith, një degë e Kenanije, për të shkuar dhe për të hetuar. Hulays kishin marrë pjesë në takimin në Uhudit, por ishte tmerruar nga gjymtimi i Koraysh-sënga trupat e muslimanëve të rënë; ai ishte i njohur edhe të jetë një njeri i cili respektuar ritet fetare. Ashtu si Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pa atë të afrohet, ai i tha pelegrinët që le deve për kurban bredhin lirisht drejt tij dhe kjo ata vepruan. Kur Hulays pa devetë kurorë që vijnë në drejtim tëatë, ajo ishte e mjaftueshme për të bindur atë qëllimi ishte me të vërtetë i qetë dhe kështu ai u kthye në Mekë.

Pas kthimit të tij ai u dha atyre mendimin e tij, megjithatë, Koraysh qortoi ashpër, dhe iu referua atij si të paaftë për të vlerësuar situatën duke thënë se ai nuk ishte më shumë se një beduin, i cili e dinte shumë pak prej këtyre llojeve të punëve. Kjo ishte një fyerje e llogariti keq. Me autoritetit Hulays përgjigj: "Njerëziti Koraysh, nga All-llahu, ajo nuk ishte për këtë që kemi aleat veten me ju, as nuk janë ne me ju në këtë shqetësim. Kur dikush vjen për të nderuar Shtëpia e Allahut që ata të pengohen nga ajo? Pasha Atë në dorën e të cilit është shpirti im, ju ose le Muhammed bëjë atë që ai ka ardhur për të bërë, apo, unë do të tërheqëçdo njeri i Ahabish! "Koraysh nuk e kishte llogaritur mbi përgjigjen Hulays 'dhe tani iu lut me të për të vonuar duke marrë veprim deri sa ata kishin mundësi për të nxjerrë deri kushte të pranueshme për të dyja palët.

@ AUDIENCA Uruah ME TË PROFETIT (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Deri tani, Uruah kishte arritur kampin e Profetit dhe drejtohen për të çadrës së tij. Uruah u bërë mirëpritur dhe si ata u ulën së bashku Uruah drejtua Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) në nivelin e tij dhe të kapur të mbajë mjekrën e Profetit. Mughirah, i cili po qëndronte pranë Profetit (salla Allahualihi ue sel-lem) përgjuar dorën Uruah i butë me banesën e shpatës së tij të mbështjella si një paralajmërim dhe Uruah hequr dorën e tij. Biseda ishte mjaft e gjatë dhe Uruah harruar veten përsëri dhe përsëri mori të mbajë të mjekrës së Profetit ç'rast Mughirah caktuar atë një pak më e vështirë, por këtë herë ka thënë,"Merrni dorën tënde nga i Dërguari i Allahut mjekrës, ndërsa ajo është ende e juaja për të marrë!" Uruah hoqi dorën e tij menjëherë dhe nuk e harrojmë sjellje e tij përsëri.

HOW Gjithë muslimanët dhe jo-muslimanët duhet të respektojmë dhe nderojmë PROFETI (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Uruah ishte vazhdimisht në roje e tij për shenjat e armiqësisë të fshehur, megjithatë, ai gjeti asgjë prej gjëje dhe ishte shumë i impresionuar nga mënyra në të cilën respektuar muslimanët dhe të nderuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem). Pas kthimit të tij në Mekë ai iu drejtua duke thënë Koraysh, "Unë kam qenë i dërguar si njëI dërguari i të mbretërve; të Chosroes dhe për Negus, por unë kurrë nuk kam parë një mbret lëndë e të cilit nderohet çdo njëri prej tyre si pasuesit e nderit Muhamedi Muhamedit. Kur ai e urdhëron çdo gjë që ata luftojnë me njëri-tjetrin për të përmbushur atë. Kur ai e bën abdesin e tij ata pothuajse luftojnë për të marrë ujin e mbetur.Kur ai flet, ata bëhen të qetë dhe të përmbahen nga të shikuarit në atë drejt në fytyrë, përkundrazi, ata ulin sytë e tyre në përulësi përpara tij. Ai na ka ofruar një kompromis të drejtë, kështu që e pranojnë atë prej tij. "

@ TRAJTIMI Ikrime i KHIRASH

Përderisa Uruah ishte në kampin e Profetit, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i kishte dërguar edhe një delegacion në deve-mbrapa, me emrin e Khirash nga fisi i Kabit në Mekë. Khirash u prit nga Ikrime që nuk humbi kohë duke vrarë devenë e tij dhe ishte gati të kthehet në Khirash kur Hulays dhe disae fiseve të tij e panë se çfarë ndodhi dhe ndaloi Ikrime kërkuar që Khirash të lejohen të kthehen Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem).

OTHMAN Negocion me KORAYSH

Pas kthimit Khirash ndaj kampit ai shkoi menjëherë te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i tha atij se çfarë kishte ndodhur, atëherë këshilluar atë duke thënë: "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), të dërgojë dikë për ata që është më e respektuar se veten time. " Profeti (salla Allahu alihi wasel-lem) e pranoi këshillën e tij të përulur dhe i bëri thirrje Omar, por Omar kujtoi atij se Koraysh ishin shumë armiqësor ndaj tij dhe nuk kishte njeri në fisin e tij të fortë të mjaftueshme për të japë mbështetjen e tij. Omar atëherë dije se Othman, bir Affan-it, duhet të shkojë për shkak të faktit se ai nuk ishte vetëm shumërespektuar në mesin e shumë prej fiseve të tyre, por edhe i urtë. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u pajtua dhe Othman bëri rrugën e tij në Mekë për arsye me Koraysh.

Ditë shkoi nga, dhe pelegrinët pritur me durim për kthimin Othman së. Çdo ditë ata dukeshin me padurim për kthimin e tij, derisa ata filluan të frikësohen diçka e keqe i kishin ngjarë.

THE Betimin për besnikëri

Ishte gjatë kësaj kohe Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e quajti ndjekësit e tij rreth tij nën një pemë të akacies dhe i kërkoi atyre që të rinovojë betimin e tyre për besnikëri.

Pari që i dhuron betimin e tij ishte Sinan nga fisi i Khuzaimah, Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) zgjati dorën e majtë dhe e mbajti atë me dorën e tij të djathtë duke thënë: "Unë premtoj besnikërinë time për Othman", pastaj, një nga një Muslimanët përtërirë betimin e tyre për besnikëri.

"Të All-llahut janë ushtritë e qiejve dhe të tokës.

All-llahu është i Plotfuqishëm dhe i Urtë.

Ne të dërguam ty (Muhammed) dëshmitar,

dhe si përgëzues dhe paralajmërim,

në mënyrë që ju të besoni në All-llahun dhe të dërguarin e Tij

dhe që të mbështesë atë, e nderojnë atë, dhe të lartësojë Atë,

në agim dhe në mbrëmje.

Ata që të zotohen ty, betohen për besnikëri ndaj All-llahut.

Dora e Allahut është mbi duart e tyre.

Ai që e thyen betimin e tij thyen atë kundër vetes së tij,

por sepse ai që respekton besëlidhjen e tij të bërë me Allahun,

Allahu do t'i japë atij shpërblim të madh.

Të që ngelën pas, do të thonë për ty:

"Ne na penguan pasurië tona dhe familjet,

andaj ti kërko falje për neve! ".

Por ata thonë me gjuhët e veta atë që nuk e kanë në zemrat e tyre.

Thuaj, "Kush mund t'ju ndihmojë kundër All-llahut, nëse është ajo që All-llahu dëshiron dëm për ju

apo dëshirat dobi për ju?

All-llahu është i dijshëm për atë që punoni ju. "

Jo, ju menduat se i dërguari dhe besimtarët

kurrë nuk do të kthehen në familjet e tyre,

dhe kjo është bërë për të duket e drejtë në zemrat tuaja në mënyrë që ju strehoi mendimet e mbrapshta,

dhe kështu ju jeni një popull i shkatërruar.

Por kush nuk i besoi All-llahut dhe të dërguarit të Tij,

Ne kemi përgatitur zjarr shumë të fortë për jobesimtarët.

All-llahut i takon sundimi i qiejve ei tokës.

Ai falë kë të dojë dhe ndëshkon kë të dojë.

All-llahu është mëkatfalës dhe mëshirues.

Kuran 48: 4-14

@ RESPEKTI Othman për PROFETIT (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Jo shumë kohë pas premtuar Othman u kthye padëmtuara. Ai kishte qenë i pranuar mirë, por kërkesa e Profetit kishte refuzuar, por ai kishte dhënë mundësinë për të ofruar pelegrinazhin e tij personale, por nga respekti për Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai pranoi.

THE PLAN prishur

Ndërkohë, disa nga Koraysh përcaktuar nga Meka me qëllim të inicimit të një sulm të befasishëm mbi muslimanët. Megjithatë, planet e tyre janë prishur dhe agresorët sollën para Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili me të drejtë liruar ata pasi ata dhanë premtimin e tyre kurrë për të sulmuarMuslimanët përsëri.

$ KAPITULLI 101 të Traktatit të Hudejbijes

Menjëherë pas përpjekjes së dështuar, një delegacion nga Meka arriti në Hudejbijes. Ata ishin trajtuar me mirësjellje dhe e gjeti ushtrinë e tyre për të qenë të dëgjueshëm negociatat dhe së shpejti mes Koraysh dhe muslimanëve ishin duke u zhvilluar.

Në muajin e Zul Qa'da 6 vjet pas migrimit negociatat verbale rezultoi në një traktat paqeje dhjetë-vjeçare mes tyre. Megjithatë, si një shenjë e mirë do të ishte dakord se muslimanët do të heqin dorë nga pelegrinazhi i tyre në atë vit, por, u ra dakord që pas kësaj ata do të lejohet për të ofruar e tyrePelegrinazh çdo vit në Qabe për tri ditë, gjatë së cilës kohë Koraysh do të largohen nga qyteti.

THE KUNDËRSHTIMI I SUHAYL

Një problem u ngrit kur ai erdhi për të shkruar poshtë termat dhe kushtet e traktatit. Korayshi, Suhayl, bir amr së, kundërshtuan kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) filloi t'i diktojë Aliut fraza, "Në emër të Allahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!", Dhe tha: '' Shkruaj: Në Juaj emërAll-llahu. " Unë nuk e njoh, i Mëshirshmi, Më i Mëshirshmi. "Sigurimi nuk kishte asnjë të keqe, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), gjithmonë mori rrugën e mesme dhe të pranuar dhe kështu Ali shkroi," Në emrin tënd Allah ".

Suhayl kundërshtoi akoma më tej, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) vazhdoi diktimin e tij me fjalët, "Ky traktat është ndërmjet Muhamedit, i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe Suhayl, biri i Amr-it," duke thënë, " Kjo nuk është besimi im se ti je i Dërguari i All-llahut, nëseishte mendimi im, atëherë unë nuk do të kundërshtojnë ty! "

THE Paqësore, qasje e mençur E PROFETIT (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Ali tashmë kishte shkruar fjalët "I Dërguari i All-llahut", dhe nuk mund të sjellë veten për të goditur fjalët nga traktati, me ç'rast Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), mori dokumentin vetë dhe fshirë fjalët nga traktati. Kjo ishte një kohë për urtësi, dhe kështu Pejgamberi (salla Allahualihi ue sel-lem), ranë dakord se traktati duhet të regjistrohen në vend si, "djali i Muhamed, Abdullah." Kur Omeri dëgjoi këtë ai bërtiti me indinjatë, "A nuk je ti i Dërguari i All-llahut, dhe nuk jemi ne muslimanë! Nëse ne e pranojmë këtë, kur ne jemi në të drejtë dhe ata janë në gabim, njerëzit do të tallennë fenë tonë! "Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka bërë asnjë koment, sepse ai ishte i mençur dhe nënshkrimi i traktatit u mbyll pa incidente të mëtejshme.

Omar ishte ende shumë i mërzitur dhe shkoi tek Ebu Bekri për të treguar ndjenjat e tij. Ai përsëriti atë që ai i kishte thënë Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), pas së cilës Ebu Bekri u përgjigj në pothuajse saktësisht të njëjtën mënyrë për të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Omeri u bë i qetë dhe pranuar atë në frikëai kishte folur nga ana e tij.

THE KUSHTET E TRAKTATIT

Shtuar në traktatin e paqes dhjetë viteve ishte që të dyja palët ranë dakord se do nuk dëmtojnë njëri-tjetrin as kënaq në shkeljet e çdo lloji. Traktati gjithashtu përmban kushtin që muslimanët ndaluar me forcë në Mekë dhe ato mekasve inclining drejt Islamit pas kësaj do të lejohet tëbashkohet me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) në Medine, duke siguruar leje është dhënë nga kujdestarët e tyre. Ai gjithashtu u ra dakord që në rast se ndonjë do të largohet pa leje ata do të kthehen. Marrëveshja ishte reciprok dhe kushdo në Medine të cilët dëshirojnë të bashkohen me Koraysh ishte i lirëpër ta bërë kështu me të njëjtat kushte.

Nënshkruesit e traktatit ishin të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem), Aliun, Ebu Bekrin, Omari, Abdur Rahman, bir i Auf, Mahmood, bir i Maslamah, dhe Abdullahut, djali i madh i Suhayl.

ABU JANDAL

Për disa kohë, bir Suhayl-së, Abu Jandal, kishte longed për t'u bashkuar me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ashtu siç e kishte bërë vëllai i tij, dhe e kishte shoqëruar babain e tij me qëllim të bashkimit me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) në Hudejbijes . Tani që kjo dispozitë ishte bërë pjesë e traktatit,Abu Jandal dinte babai i tij kurrë nuk do të lejojnë që ai të bashkohet me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe në qoftë se ai u përpoq të bashkohej me të, ai do të kthehet në Mekë. Abu Jandal ishte thellësisht i mërzitur, u ndërprenë, dhe qanë, pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e ngushëlluan duke thënë: "Të jeni të durueshëm AbuJandal, All-llahu do t'ju ndihmojë dhe të gjejnë një mënyrë për ju dhe të tjerët si ju. "

THE ANGAZHIMI të fiseve të KHUZAH DHE Bekri

Në mesin e atyre të pranishëm gjatë vizatimit-up të traktatit ishin fiseve të rëndësishme nga fisi i Khuzah aleate të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe fisnikët nga fisi i Bakr aleate të Koraysh. Zyrtare te larte nga Khuzah njoftuan edhe ata dëshironin që të përfshihen në traktatduke thënë: "Ne jemi me Muhamedin në lidhjen e tij dhe traktatit." Përfaqësuesit nga fisi i Bakr bëri gjithashtu të qartë se ajo ishte dëshira e tyre që të jenë të përfshirë, por se ata qëndruan me Koraysh në të dy lidhjen e traktatit të tyre. Çështja u dërgua më pas për të prijësve të tyre të cilët ishin të këndshëm dhe kështuata u bënë palë me termat dhe kushtet e armëpushimit.

THE Zhgënjimin e pelegrinëve

Zhgënjejnë madhe dhe një ndjenjë e përhapjes mpirje në mesin e pelegrinëve si ata mësuan se ata nuk ishin duke shkuar për të të jetë në gjendje të ofrojnë pelegrinazhin e tyre atë vit, megjithatë, ata ishin të prekur për të mësuar se ata do të jenë në gjendje të bëjë këtë në vitet e mëvonshme.

THE Flijimit dhe kokat shaven

Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) urdhëroi rroje e kokat e tyre dhe flijimet e deveve në Hudejbijes, dhe jo në vende të urdhëruara tradicionalisht, pelegrinët ishin disi të hutuar dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte për përsëris rendit dy herë, porpelegrinët mbeti si e ngrirë, uncomprehending.

EAGERNESS Të ndjekin se çfarë PROFETI (salla Allahu alihi ue sel-lem) KA DHE THA

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u kthye në çadrën e tij dhe i tha Umu Seleme Lady çfarë kish ndodhur dhe gjatë bisedës u menduar mirë që ai të dalë, por nuk flas me askënd deri sa ai kishte sakrifikuar devenë e tij. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), la çadrën e tij dheshkoi në deve ai kishte dedikuar për sakrificë dhe me një zë të qartë të shpallur, "Bismilah, Allahu Ekber", dhe theri devenë. Menjëherë gjendja numbed e pelegrinëve u zhduk si ata nxituan me njëri-tjetrin për të ofruar flijimet e tyre në padurim për të bindet Pejgamberit të tyre të dashur (salallahuAllahu alihi ue sel-lem). Pastaj, thirri Khirash Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i tha atij për të rruaj kokën e tij mbi të cilën shumica e pelegrinëve ndjekur shembullin e Profetit dhe rruar kokat e tyre.

Siç kishte qenë entuziazmi i tyre për të rruhem se Lady Umm Seleme vërejti disa kohë më vonë se ajo kishte frikë se mund të plagosë rëndë veten. Ka qenë Megjithatë, disa të tjerë të cilët nuk rruajnë kokën tërësisht, duke preferuar vetëm për të prerë atë të shkurtër siç ishte e njohur se kjo shumë është e pranueshme.

Përderisa rroje ishte në progres Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u kthye në çadrën e vet me Khirash dhe doli menjëherë më pas dhe u lut: "Allahu pastë mëshirë mbi ata që rruar kokat e tyre." Berberet bërtiti, "Dhe mbi shavers e flokëve, O i Dërguari i Allahut (salallahuAllahu alihi ue sel-lem)? "Por Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) përsëriti lutjen e tij përsëri, i cili është pritur nga një protestë edhe më të madh dhe ai e përsëriti lutjen e tij ende të tretën herë, por këtë herë ai shtoi," Dhe shavers e flokëve! "Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) upyeti se pse ai kishte lut vetëm për ata që kishin rruar kokat e tyre ai u përgjigj: "Për shkak se ata nuk do të dyshonin." Papritmas, ka pasur një shpërthim të fortë të erës, dhe flokët që shtrihen shpërndarë nëpër kamp u ngritën në ajër dhe në lulëzim drejt Mekës.

PREPARATIONS Për kthimin në Medinë

Ajo tani ishte koha për të shpërbërë tenda në gatishmëri për udhëtimin e kthimit në Medine. Pjesa më e madhe ishte arritur, por ende zhgënjim të thellë e nuk ka qenë në gjendje të ofrojnë pelegrinazhin e tyre në Qabe peshonte rëndë mbi zemrat e pelegrinëve.

@ Keqardhje omar

Omar thellësisht keqardhje shpërthimin e tij të pakontrolluar gjatë shkrimit të traktatit, sepse ai e dinte se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) iu bind All-llahut dhe se ai duhet të nuk kanë vënë në dyshim autoritetin as diturinë e Profetit Muhamed (salla Allahu alihi wa sel-lem). Ai gjithashtu mendonin e tijShpërthimi ishte i dënueshëm dhe kështu që ai hipi shpejt derisa ai kapet me Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem). Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) megjithatë, ishte i preokupuar me punët e tjera dhe nuk i kushtoj shumë vëmendje për Omar dhe ai ndjeu edhe më keq pas së cilës Omar hipi përpara pëshpëritjepër veten e tij: "Le nëna ime të pikëllohen për djalin e saj Omar!"

Si Omar hipur vetëm frika e tij të zhytur plotësisht atë dhe ai ishte thellësisht shqetësua se veprimet e tij mund të jetë subjekt i një Revelacioni. Zhytur në keqardhje të sinqertë, Omar nuk ka dëgjuar pounding e hooves kuaj deri kalorës kapur me të. Kalorës lindi një mesazh nga Pejgamberi (salla Allahu alihiue sel-lem), duke i kërkuar atij që të kthehen tek ai. Bindje, Omar kthyer malin e tij përreth dhe hipi në drejtim të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Si iu afrua, frika Omar u waylaid pasi ai e pa fytyrën e ndezura e Profetit me lumturinë. Si Omar tërhoqi përkrah Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem),ai i tha Omer ai kishte marrë një zbulesë e cila ishte dashur për të se çdo gjë tjetër nën diell. Ajo ishte kapitulli Alfat-h; Hapja, e cila fillon me vargjet:

"Në të vërtetë, Ne e kemi hapur për ty (Muhammed), një hapje të qartë,

se All-llahu fal e kaluara dhe mëkatet e ardhshme,

dhe përfundon mirën e Tij për ju, dhe ju udhëzon në rrugën e drejtë,

dhe se All-llahu ju ndihmon me një ndihmë të fortë ... "

Kurani 48: 1-3

Kapitulli gjithashtu foli për besnikërinë dhënë Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), nën pemë duke thënë:

"All-llahu qe i kënaqur me besimtarët

kur t'u betuan ty nën pemë

dhe Ai e dinte se ç'kishin zemrat e tyre.

Prandaj, Ai i zbriti qetësi mbi ta

dhe i shpërbleu me një fitore të ngushtë me. "

Kurani 48:18

Vizioni që bëri Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), për të bërë pelegrinazhi në Mekë është folur gjithashtu me bindje:

"Në të vërtetë, All-llahu me të vërtetë, ka realizuar vizionin e të dërguarin e Tij e.

Ju do të hyni në xhaminë e shenjtë në siguri, nëse Allahu dëshiron,

me rruhet flokëve apo të prerë të shkurtër dhe pa frikë.

Ai e dinte se çfarë ju nuk e dini dhe ju dha një fitore të afërt. "

Kurani 48:27

Shumë për ngazëllim të pelegrinëve, Pejgamberit të tyre të dashur (salla Allahu alihi ue sel-lem) u tha atyre se Allahu e kishte pranuar haxhin e tyre për shkak të qëllimit të tyre.

$ KAPITULLI 102 të arratisurit nga Meka

Kur pelegrinët u kthye në shtëpi në Medinë lajmi i traktatit të paqes u prit me gëzim të madh nga ata të paaftë për të shoqëruar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem). Perspektivat për të qenë në gjendje të ofrojnë pelegrinazhin e tyre vitin e ardhshëm, pa frikën e veprimit armiqësor ishte me të vërtetë një bekim.

Menjëherë pas kthimit të tyre, Ebu Basir, një i afërm i ri nga Thakif mbërriti në Medinë. Abu Basir ishte konvertuar në Islam, por kur mekasit zbuluan kthimin e tij kishin, siç ishte rasti me shumë të konvertuarit, të burgosur atë, megjithatë, Ebu Basir arriti të arratisej.

Pas arritjes Medinën, Abu Basir shkoi te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i tha atij për rrethanat e tij, por Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) është i detyruar nga kushtet e traktatit dhe i tha atij se ai duhet të kthehet, por ngushëlloi atë duke thënë se All-llahu do të hapë së shpejti një rrugë për të.

Shpëtojnë Ebu Basir nuk kishte shkuar pa u vënë re në Mekë dhe së shpejti një i afërm u dërgua nga Koraysh bashku me skllavin e tij të liruar, Keuther, për të kërkuar kthimin e tij të menjëhershëm. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i nderuar dhe i respektuar kushtet e traktatit, dhe kështu Ebu Basir u kthye për ta.

Ebu Basir urrente mendimin e kthimit dhe të planifikuara për të shpëtoj veten e dy fiseve në udhëtimin e tyre të kthehet në Mekë. Në ndalur e parë, Abu Basir kapi shpatën e Korayshi dhe e vrau, ndërsa Keuther iku në terror përsëri në Medinë, ku ai ka bërë drejtë për xhaminë. Si Keuther hyri aipa Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), nxituan drejt tij dhe u hodh në këmbët e tij, pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë me shqetësim, "Ky njeri e ka dëshmuar një gjë të tmerrshme." Pas Keuther kishte një shans për të mbledhur frymën e tij ai i tha Profetit (salla Allahu alihiue sel-lem) se çfarë kish ndodhur dhe menjëherë më pas, Ebu Basir arriti me shpatën e tij të zhveshur ende.

Abu Basir donte devetë dhe armët e burrit të vdekur që të ndahet në bazë të shpërndarjes së plaçkës së luftës, megjithatë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk pranoi duke thënë: "Në qoftë se kam bërë një gjë të tillë do të ishte menduar se unë nuk e kishte mbajtur kushtet e traktatit kisha betuar për të mbajtur. " Pastajai u kthye për të Keutherit dhe i tha: "Të pre e marra nga ky njeri janë shqetësimi juaj, kthimin e tyre dhe ky njeri për atë që ju ka dërguar." Keuther u trondit nga udhëzimi i Pejgamberit dhe në frikë për jetën e tij iu referua faktit se ai ishte vetëm një person, dhe shumë të gatshëm për të marrë Ebu Basir përsëri në Mekë.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte respektuar nga traktati, por tani që Keuther, përfaqësuesi Koraysh, refuzoi të kthehej me Ebu Basir ai kishte bërë gjithçka që është e nevojshme nga ana e tij dhe Ebu Basir largua nga Medina për në fshatin bregdetar të Saif Al-Bahr.

THE ESCAPE e Umm KULTHUM

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) mori një zbulesë të re që ndaloi kthimin e të besimtareve për jobesimtarët, kështu që kur Umm Kulthum, motra e gjysmë në Othman, iku në Medinë ajo u vu nën mbrojtjen e tij. Menjëherë pas mbërritjes së saj, vëllezërit e plotë Umm Kulthum e gjakut arriti të marrë atëpërsëri në Mekë, por Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) refuzoi dhe vëllezërit e saj pranohet si ata ranë dakord se gratë nuk kishin të përmendur në traktat.

Umm Kulthum vërtetë kishte treguar guxim të madh dhe shpejt zbuloi se ajo kishte disa kërkuesit, domethënë Zejd, Abdur Rahman, birit të Auf dhe Zubejrit. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), dije se ajo martohet Zejdi, Umm Kulthum pranoi dhe ata u martuan pak më vonë.

THE Myslimanët e Mekës mësojnë për ABU Basir

Omar bëri atë detyrën e tij për të gjetur se ku Abu Basir kishte vendosur dhe sa herë fiseve bregdetare erdhi në Medinë ai do të hetojë nëse ata kishin parë atë dhe pastaj arriti të marrë fjalën e rrethanave Ebu Basir ndaj muslimanëve ndaluar në Mekë. Kur Ebu Jandal mësoi i shfrytëzon Ebu Basir, ai, së bashkume disa të rinj të tjerë, në mesin e të cilëve ishte Waleed, vëllai i Khalid që kishte luajtur një rol të madh në luftime kundër muslimanëve, vendosi të shpëtuar dhe të bashkohen atij.

Me kalimin e kohës, shtatëdhjetë të konvertuarit arriti të bëjë të mirë ikjen e tyre dhe u bashkuan Ebu Basir që kishte deri tani krijuar veten brenda goditës distancë prej rrugës veriore tregtar në Siri frekuentohej nga Koraysh. Tani që ata ishin të fortë se ata morën për të ngacmon dhe shpesh plaçkitur karvanet Korayshnë hakmarrje për pronën e tyre të konfiskuar, dhe dëmi që kishin vuajtur thjesht sepse ata adhuronin vetëm Allahun.

$ KAPITULLI 103 heqjen e klauzolës

Bastisjet e Ebu Basir dhe shokët e tij ishin diçka Koraysh mund të bëjë pa të. Bastisjet ndërprerë tregtinë e tyre dhe e bëri udhëtimin e tyre të vështira me rezultatin Koraysh vendosi të heqë dorë nga klauzola parandalon ata që dëshirojnë të bashkohen me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) nga bashkimiatë.

Tani që klauzola ishte hequr, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dërgoi fjalë të Ebu Basir dhe të tjerët që ishin të lirë për t'u bashkuar me atë në Medinë. Megjithatë, Abu Basir ishte marrë seriozisht i sëmurë, por ka jetuar vetëm kohë të mjaftueshme për të lexuar letrën e Profetit dhe kaloi larg me atë në dorën e tijnë njohuritë që shokët e tij do të jetë së shpejti me Profetin e tyre të dashur (salla Allahu alihi ue sel-lem) në Medine. Para se shokët e tij u nisën për në Medinë vunë Ebu Basir për të pushuar dhe të ndërtuar një xhami të thjeshtë mbi varrin e tij.

THE VDEKJA E Waleed

Dita shumëpritur ishte afër. Si shokët Ebu Basir arriti në rrafshin lavë që shtrihen në periferi të Medinës, deve Waleed i morën duke shkaktuar atë të bjerë dhe plagë gishtin e tij mbi shkëmb. Gishti u infektuar dhe Waleed dobësohej çdo ditë dhe vdiq shumë shpejt pas.

@ LETËR Waleed PER Khalid

Para se engjëjt e vdekjes më në fund mori shpirtin Waleed, ai kishte një shans për të shkruar një letër vëllait të tij Khalid në të cilën ai e inkurajoi atë për të kthyer në Islam. Në letër ai i tha atij se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte konsultuar herë pas here në lidhje me mirëqenien e tij dhe të komentuar, "NëseKhalid do të përcjellim forcën e tij në anën e Islamit kundër idhujtarëve do të jetë më mirë për atë, dhe ne do të preferonte atë të tjerëve. "Waleed përfundoi letrën e tij të fundit për të vëllain e tij me fjalët:" Ju e shikoni vëllain tim atë që ju jeni humbur! "

$ KAPITULLI 104 blowers këshillimit mbi nyje

Fitorja musliman në takimin e fundit në Hendekut dhe traktati më të fundit në mes të Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Koraysh la një shije shumë të hidhur në gojën e çifutëve të mbetur në Medinë dhe gjetkë. Gjasat e mposhtur Profetin (salla Allahu alihiue sel-lem) tani ishte shumë e largët dhe pakënaqësi vrapoi thellë.

MagjiJEWISH

Ndër çifutëve të mbetur në Medinë ishte një burrë i vjetër me emrin Labid, bir i Asim dhe vajzat e tij. Para kohës së Moisiut, çifutët kishin bërë magjistarët të aftë dhe të kaluar praktikën e tyre poshtë nga një brez në tjetrin, dhe kështu që ishte se Labid u bë në mesin e atyre që shumë të aftë në artin dheme kalimin e viteve ai mësoi këto praktika të bijave të tij. Një ditë, një hebre nga Hajberit afrua Labid me ofertën e një shpërblim jashtëzakonisht të bukur në qoftë se ai do të formulojë një magji me përmasa vdekjeprurëse kundër Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Labid pranuar dhe trilluar një mënyrë për të fituardisa fillesa e flokëve të Profetit jetike për suksesin e magjisë së tij.

Në ditët që pasuan Labid arritur të fitojnë fillesat mjaftueshme e flokëve të Profetit dhe të vendosur në lidhje me punën e tij të keqe. Ai vendosi fillesa para tij, dhe i lidhi njëmbëdhjetë nyje dhe mbi çdo lidhur me bijat e tij do të marr frymë mbi ta dhe të shqiptoj yshtje djallëzore. Tani që nyjet ishin lidhur dhenga yshtje e bëra, Labid bashkangjitur një modë me polen të një datë palme mashkull me flokë dhe e hodhi atë në pusin e thellë të ujit Zharwan, dhe i tha askujt në të cilën edhe ai e kishte hedhur në modë. E vetmja mënyrë për të anullojë ligësinë ishte zgjidh secili nga nyjet që së pari do të duhet të mbulohennga thellësitë e pusit panjohur.

PROTECTION Nga e keqja

Si magji filloi të punojë, Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka filluar të ndihen të një dobësi papërcaktueshëm në trupin e tij, por nuk ishte në gjendje të dalloj se çfarë ailed atë. Kur ai u ofroi ushqim ai nuk kishte dëshirë për të dhe gjendja e tij u përkeqësua me shpejtësi, kështu që ai lut Allahut për një kurë. Siflinte ai u bë i vetëdijshëm për praninë e dy engjëjve, njëri u ul pranë kokës së tij dhe tjetri te këmbët e tij, i cili e informoi atë për arsyen e sëmundjes së tij dhe të përmendur emrin e mirë në të cilën qëndron e flokëve bashkangjitur në modë ishin për të marrë dhe të zhbëhet. Jo shumë kohë pas Xhibrili erdhi tek aidhe verifikuar çështjen dhe i dha atij dy kapituj të shkurtër për të recituar përmban njëmbëdhjetë vargje:

"Thuaj:" Unë të marrë strehim me Zotin e agimit

nga e keqja e asaj që Ai ka krijuar,

nga e keqja e errësirës, kur ajo mbledh

nga e keqja e Blowers në nyje;

nga e keqja e envier kur sipas smirës vepron. "

Kurani Kapitulli 113

"Thuaj:" Unë të marrë strehim me Zotin e njerëzve

Mbreti i njerëzve

Perëndia e njerëzve,

nga e keqja e cytësit slinking

i cili pëshpërit në zemrat e njerëzve

si xhinët dhe njerëzit. "

Kurani Kapitulli 114

Pas recitimi i Profetit për çdo varg një nga nyjet u palidhur dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) rifituar forcën e tij.

SJELLJATHE e Profetit DREJT LABID

Sa për Labid, Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk treguan zemërimin dhe bëri thirrje për atë, por nuk ndërmori asnjë veprim të mëtejshëm, kur ai e pranoi se ai kishte marrë një ryshfet në këmbim të magjisë së tij. Menjëherë pas, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dha udhëzime për të mirë për të plotësuar dhe një të regërmuan në afërsi të saj.

$ KAPITULLI 105 A TIME PËR Trishtim, A TIME Mburrja

Jo shumë kohë pas Hudejbijes, nëna Lady Ayesha-së, Umm Ruman, gruaja e Ebu Bekrit, është marrë i sëmurë dhe i destinuar kurrë për të shërohen. Kur erdhi koha për varrimin e saj, ajo u varros në Baki, varrezat, në të cilën anëtarët e familjes së Profetit kishte qenë varrosur, së bashku me shumë sahabeve. Profeti(Salla Allahu alihi ue sel-lem) u lut për Ummu Ruman, pasi që ai u rrit deri në varrin e saj para varrimit të saj.

Ummu Ruman kishte një djalë me emrin Abdul Qabja që kishin njëanshëm me Koraysh gjatë takimit në Uhud. Megjithë pranimin e prindërve të tij dhe motrat e Islamit ai u rezistuar, por me kalimin e kohës zemra e tij zbutur.

Ajo mori një kohë për lajmin e vdekjes së nënës së tij për të arritur atë si shtëpia e tij ishte në Mekë, por kur ajo e bëri ai ishte i prekur thellë nga gjesti i Profetit dhe mendimet e tij u kthye më të thellë ndaj Islamit. Një kohë pak më pas Abdul Qabes nisën për në Medinë, ku ai u prit nga Pejgamberi (salla Allahualihi ue sel-lem), dhe aty ai u konvertua në Islam, duke ndryshuar emrin e tij për të Abdur Rahman.

$ KAPITULLI 106 martesa mes Pejgamberit dhe ZONJA Umm Habibah

Ajo tani ishte Muharrem 7H dhe kishte kaluar katër muaj që nga vdekja e Abdullah Ubejd, birit Jahsh dhe e veja e tij, Ramlah, e bija e Ebu Sufjanit, i njohur më mirë si Umm Habibah, mbeti në Abisini. Një ditë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dërgoi një lajmëtar me një letër të As-hamah, i Negusi Abyssina kërkuar atij të qëndrojë prokurë për atë në martesë midis vetes së tij dhe Zonja Ummu Habibah.

Natë para letrës arritur Negus, Lady Umm Habibah pati një vizion në të cilin ajo kishte qenë adresuar si "Nëna e Besimtarëve", një titull dhënë vetëm për gratë e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe për këtë arsye ishte e Nuk habitur kur një lajmëtar erdhën nga Negus vijimditë me lajme të propozimit të Profetit. Lady Umm Habibah dërguar fjalë në Negus se ajo e pranoi dhe i dha të afërm të saj, Khalid, bir i Seid, fuqinë e avokatit për të vepruar në emër të saj. Negus ishte një njeri bujar dhe i përgatiti një banket bujar martese për Lady Umm Habibah dhe ia dha në martesëtë Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Letra e Negus lindi jo vetëm kërkesën për dorë Lady Umm Habibah në martesë, por edhe një ftesë ndaj muslimanëve të migrantëve të mbetura të kthehen në Arabi ku ata do të jenë në gjendje të jetojnë me muslimanët shokët e tyre në sigurinë e Medinës. Ajo ishte një ditë myslimanët ishin të gjithë në pritje për tëdhe së shpejti sendet e tyre janë të mbushura dhe të ngarkuar gati për udhëtimin e tyre të gjatë të kthimit. Si një dhuratë lamtumire, Negus dha muslimanët dy anije për të lehtësuar kalimin e tyre.

Në ndërkohë, ndërtesa është duke u zhvilluar në Medinë për shtëpi të re Lady Umm Habibah i cili ngjitur me shtëpitë e mbi gratë e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), e cila ishte ndërtuar në anën e xhamisë.

$ KAPITULLI 107 çifutët e Hajberit

Çifutët e Hajberit kishte për shumë vite ka qenë armiqësore ndaj Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe ndjekësve të tij. Vetëm disa muaj më parë kishte qenë fiseve të tyre që kishin bashkuar Huzaz nga fisi i An-Nadir dhe nxit Koraysh të ngrihen kundër Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem).Pastaj përsëri, në një përpjekje për të siguruar fitoren Koraysh në luftime të Hendekut i kanë paguar ryshfet fiset Ghatfan me një të tretën e datës korrjes së tyre në këmbim për mbështetjen e tyre, dhe më shumë kohët e fundit prokuruar shërbimet e Labid në një përpjekje për të vrarë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Kur lajmi arriti atyre nënshkrimit të traktatit të paqes së dhjetë-vjeçare ndërmjet Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Koraysh, Judenjtë u shkatërruan, sepse ata e dinin Koraysh do të ndjekë më ose të ndihmojë ata në qëllimin e tyre për të sjellë në lidhje me Rënia e Profetit.

Çifutët e Hajberit ishin të njohur të jetë veçanërisht i pasur dhe rrethanat e tyre janë zgjeruar akoma më tej pas ardhjes së të afërmve të tyre në ekzil nga fisi i An-Nadir. Kjo në vetvete paraqiti një burim rreziku për ekzistencën e muslimanëve si Judenj kishin treguar tashmë aftësinë e tyredhe gatishmëria për të përdorur pasurinë e tyre kundër tyre.

Për të garantuar sigurinë e ardhshëm të muslimanëve ishte e qartë se diçka duhej bërë për të Hajberit, përpjekjet për të jetuar në paqe me çifutët përmes aleancave ishin hartuar, është rënë dakord, atëherë thyer nga Judenjtë dhe flak të erës; kishte vetëm një kurs lënë e hapur për myslimanët dhe seishte për të shuar rezistencën e tyre.

THOSE Që betën pas tyre

Kapitulli zbritur gjatë udhëtimit të kthimit nga Hudejbijes kishte folur e plaçkës që do të vijnë së shpejti në dorë. Ai gjithashtu përmendi edhe gjendjen e atyre që kanë mbetur në Medinë në vend të bashkimit me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe muslimanët shokët e tyre në pelegrinazhin e tyre në Mekëpër shkak të faktit se nuk ka pasur asnjë perspektiva e fituar asnjë pre.

Zbulesa foli gjithashtu se si këta njerëz do të vijnë së shpejti Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe të mbrojë me të për të lejuar ata që të marrin pjesë në angazhimin e ardhshëm, kur ata e kuptuan se do të jetë pasuri të konsiderueshme për të ndarë. Por, në të njëjtën Zbulesa, Profeti (salla Allahu alihiue sel-lem) ka marrë edhe një udhëzim i cili ishte se ata nuk duhet të lejohen të marrin pjesë në takimin e ardhshëm, në mënyrë që, kur erdhën te Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), duke i kërkuar leje për të shoqëruar muslimanët në Hajber u mohuar. Megjithatë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem)u tha atyre se ata do të lejohen të marrin pjesë më pas:

"Kur ju e përcaktuara për të marrë plaçkën e luftës,

ata që ngelën pas, do të thonë:

"Le të ndjekim ty."

Ata shpresojnë që të ndryshojnë fjalët e All-llahut.

Thuaj: "Ti nuk do të na ndjekin. Allahu ka thënë në mënyrë më parë. "

Ata do të përgjigjen, "Jo, ju jeni zili prej nesh."

Përkundrazi, ata e kanë kuptuar pak vetëm!

Thuaj me arabët të cilët ishin vonuar,

"Ti do të thirren për të luftuar një komb të fuqishëm, përveç nëse ata përqafojnë Islamin.

Nëse ju jeni të bindur se ju do të merrni një shpërblim të mirë nga All-llahu.

Por, nëse ju kthejnë shpinën, si ju kanë kthyer kurrizin tuaj para,

Ai do t'ju dënojë me një dënim të dhembshëm. "

Kurani 48: 15-16

DITËTHREE PRANË marsi në Hajber

Tre ditë para se të marshimit të Profetit të Hajberit, ai dërgoi një nga të rinjtë e tij me emrin Rabah me një bari të rezervuarit të ujit të Dhu Qarad, udhëtim një ditë nga Medinë, për të kullotur devetë e tij. Ndërkohë, Seleme, djali i Al-Akwa-së huazuar kalin e Talha dhe kishte bërë të njëjtën gjë me devetë e tij.

Në agim të nesërmen jobesimtarët Abdur Rahman Al-Fazari dhe fisit dalloi devetë, crept deri mbi bari Rabah, duke vrarë atë dhe kapën devetë. Seleme i klithën Rabah thënë atij për të marrë kalin e Talha dhe ngasin shpejt kthehet në Medinë dhe të informojë Dërguari i Allahut (salallahuAllahu alihi ue sel-lem) e sulmit. Seleme pastaj ndoqën pas jobesimtarët vetëm të shtënat në ato me harkun e tij dhe shigjetë.

Jobesimtarët u shtyrë në një gryke të ngushtë, të bllokuar në mes të dy maleve me ç'rast Seleme u ngjit një mal dhe hodhën gurë mbi ta dhe me shigjetat e tij. Seleme vazhdoi sulmin e tij dhe të bonifikuar gjithë devetë si të marauders iku hedh poshtë ambu dhe bagazh për të bërë një të tyrenxituar get-larg. Tani që Marauders kishte ikur, Salamah zbritur nga mali dhe vuri një shenjë mbi një gur në mënyrë që, kur i Dërguari i All-llahut, (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shokët e tij erdhën ata do të kuptojnë se çfarë vë përpara tyre ishin pre e luftës.

Katër prej jobesimtarëve kishte bërë ikjen e tyre në një luginë jo shumë larg. Selma njollosur e tyre dhe u ngjit në mal dhe u ul në një prej kornizave të saj. Vetëm atëherë mosbesimtarët panë Selma dhe filloi të ngjitej në drejtim të tij. Selma bërtiti, "A ju njohin mua?" Ata u përgjigjën: "Jo, të cilët janë tëti? "Ai u përgjigj," Unë jam Seleme, birin e Al Akwa, unë mund të vrasin askënd prej jush, por ju nuk mund të vrasin mua! "

Vetëm atëherë Selma pa kalorësit e të Dërguarit të Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), Ebu Katade, Akhram, dhe Al Miqdad, djali i Al-Esved të hipur me shpejtësi nëpër pemë. Akhram angazhuar Abdur Rahman Al Fazari por Abdur Rahman speared atë me heshtë e tij dhe e vrau. Abdur Rahman kërceu mbiKalë Akhram e pas së cilës Ebu Katade angazhuar Abdur Rahman në luftë të ashpër dhe të marrë atij një goditje fatale.

Pjesa tjetër e atyre që nuk besuan u larguan, por Selma vazhdoi për t'i ndjekur pas tyre në këmbë. Dielli ishte vetëm për të vendosur kur ata që nuk besuan arritur pranverën e Dhu Qarad dhe u ndal për të marrë një pije, por kur ata Selma vijnë hipën off.

Dikur më vonë Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shokët e tij arritën Seleme i cili ka kërkuar atij që të le të ketë njëqind muslimanët të ngasin pas marauders dhe të vënë një fund për ta. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj: "Biri i Al-Akwa, ju keni marrë të mjaftueshme dhe tani ju duhettë jetë bujar, dhe deri tani ata do të kenë arritur vendin fisnor e Ghatfan. "Pastaj Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë:" Sot kalorësit tonë të mirë është Ebu Katade dhe ushtar tonë të mirë këmbë është Salamah. "Pastaj ai shpërndahet plaçkave të luftës dhe dha Seleme dy aksione, një nga një kalorës dhetjetër e një ushtari këmbë. Kur erdhi koha për t'u kthyer në Medinë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e ftoi Seleme të ngasin ndenjëse e pasme pas atij në Al-Adba, tij deve.

$ KAPITULLI 108 MARS PËR Hajberit

Kjo ishte politika e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk të bëjë të ditur planet e tij deri në momentin e fundit në mënyrë që ata mund të mbajnë një elementin e papritur. Megjithatë, ky lajm kohë arriti Koraysh e marshit afërt kundër hebrenjve të Hajberit dhe kanë paguar vëmendje në vendin e ngjarjestani gati të ndahen me shpresën se fiset e Hajberit do të ketë sukses aty ku kishin dështuar.

Fortifikimet ngritura para ardhjes së Islamit rreth Hajberit ishin jashtëzakonisht të forta në mënyrë që, kur Judenjtë i mësuar në pritje të sulmit ato nuk ishin trazuar në veçanti dhe të skontuar mundësinë e duke u shpartalluar. Megjithatë, ata bënë kontaktoni vëllezërit e tyre në Uadi el-Kura që kishin ndërtuar edhefortesa dhe ranë dakord për të mbështetur njëri-tjetrin duhet të lindin nevoja.

Besimi i prijësve Hajberit ishte i tillë që ata nuk merren me bezdis aleatët e tyre arabë të Ghatfan për mbështetjen e deri në minutën e fundit, kur një nga paria e tyre, të quajtur Kenanije, mësoi se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe ushtria e tij kishte vendosur jashtënga Medina. Përsëri hebrenjtë ofruar fiseve Ghatfan një ryshfet bukur e katër mijë burra nga Ghatfan përgatitur veten në gatishmëri të japë mbështetjen e tyre për tashmë dhjetë mijë ushtri të fortë hebre kundër ushtrisë relativisht të vogël prej vetëm një mijë, gjashtëqind muslimanëve.

THE Petkun e ABU ABS

Varfëria ishte e zakonshme në mesin e muslimanëve, dhe ata që e kishin shoqëruar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) në pelegrinazhin shtyrë kishte shpenzuar shumë për devetë e tyre të flijimit dhe rroba. Pak para se muslimanët ishin për shkak të nisë në mars të tyre, Ebu Abs nga fisi Evs i shkoi përProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i tha atij për gjendjen e tij. Ai kishte qenë në gjendje për të siguruar një deve, por rrobat e tij ishin në copra dhe ai nuk kishte të holla për të lënë me familjen e tij për të ngrënë as për të blerë ushqime për udhëtimin.

Ajo ishte zakon i Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk të mbajë dhurata ai kishte dhënë, në vend, ai do të shpërndajë çdo gjë që erdhi rrugën e tij për të varfërit dhe kështu ka ndodhur që ai kishte dhënë një mantel të mirë kështu që ai ia dha Ebu Abs. Ebu Abs ishte i gëzuar, por në vend të mbajtur atë tëai e shiti atë dhe me të ardhurat e tij bleu një mantel të cilësisë më të vogël, një ushqim për familjen e tij dhe udhëtim.

Si muslimanët hipi në Hajberit, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), rastësisht për të parë Ebu Abs veshur rrobën e tij të re në mënyrë që ai pyeti se çfarë kishte bërë me petkun e kishte dhënë atë. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), mësoi të veprimit Ebu Abs "ai ishte i kënaqur dhe i tha atij se në qoftë seai jetoi aq sa ai me të vërtetë do të ketë më shumë se e mjaftueshme për të mjaftojë nevojat e tij, me të vërtetë, ai i tha atij, se ai do të kishte aq shumë sa që nuk do të jetë e mirë për të!

THE Poemë e Birit Aamir El Akwa'S

Si udhëtim përparuar, një shok e pyeti Aamir, Al-Akwas bir që të recitonte disa nga poezitë e tij. Aamir zbriti dhe e udhëhequr nga devetë, recitimi në një zë të ëmbël:

"All-llahu, përveç Teje, ne kurrë nuk do të kemi qenë të udhëzuar,

as dhënë lëmoshë, as nuk u falë namazin e juaj.

Ju lutemi të na falë për atë që kemi bërë

dhe na le të të gjithë të sakrifikohen për Kauzën Tënde

dhe të na dërgoni qetësi

për të bërë të fortë këmbët tona, kur të takohemi armikun tonë,

dhe në qoftë se ata na thërrasin në një çështje të padrejtë, ne do të refuzojnë.

Mosbesimtarët kanë bërë thirrje të tjerëve për ndihmë kundër nesh. "

Devetë gjithashtu ka gëzuar dëgjuar zërin e tij të ëmbël dhe u përgjigj me drejtimin e shpejt.

Më vonë, kur Aamir mbaroi recitimin Profeti, (salla Allahu alihi ue sel-lem) u lut për ta thënë, "Allahu të ketë mëshirë për ty." Pas së cilës një njeri i tha: "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ishte sel-lem) ka urdhëruar martirizimi për të? A do që ne të mund të gëzojnë kompaninë e tij më të gjatë."

Më vonë, kur ata u angazhuan çifutët e Hajberit Amir synon shpatën e tij në këmbën e një çifut, por ajo ishte e shkurtër dhe teh të mprehtë të saj rrëshqiti dhe lënduar rëndë gjurin vet Aamir dhe ai vdiq. Disa nga sahabet mendonin trishtuar se Aamir kishte vdekur në një mënyrë të tillë dhe mendohet se ai kishte qenë i privuar nga kënaqësia e tij.Kur Profeti (salla Allahu alihi ishte sel-lem) e pa fytyrën e mërzitur e Selemes vëllait të tij, ai pyeti se çfarë po shqetëson atë dhe ai i tha atij se çfarë ishte duke thënë. Profeti (salla Allahu alihi ishte selam) ngushëlluar atë duke thënë, "Kushdo që thotë se e tillë është e gabuar, Aamir ka marrë një shpërblim të dyfishtë,ai i bëmë prijësa në rrugën e All-llahut dhe nuk janë vetëm arabët pak kush arritur atë që bëri Aamir. "

THE VALLEY pamje Hajberit

Ashtu si Profeti (salla Allahu alihi ishte lem) dhe shokëve të tij, u ngjit mbi një luginë me pamje Hajberit ata filluan të ngrenë zërin e tyre duke thënë: "Allahu Ekber, Allahu Ekber!" Pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ishte selam) u tha atyre të mos për të ngritur zërin e tyre, duke thënë: "Ti nuk je as i quajturpër dikë që është i shurdhër, as një mungesë. Përkundrazi ju jeni duke e quajtur dëgjues i cili është afër dhe me ty "Abdullahut, birit Kajs 'i cili ishte hipur pas Profetit (salla Allahu alihi u sel-lem) u tha qetësisht," Nuk ka fuqi ose mund të përveç se nga Allahu -. La Hawla wala Bilah quwata illa "dhe Profeti(Salla Allahu alihi ishte selem) dëgjoi dhe i tha: "A po ju them se një frazë e cila është një nga thesaret e Xhenetit?" Abdullah padurim u përgjigj: "Në të vërtetë, O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ishte sel-lem)!" Ai tha, "Nuk ka fuqi ose mund të përveç nga Allahu."

Profeti (salla Allahu alihi ishte sel-lem) ka vazhduar të marshojnë kalojë mal e Isra deri sa ai arriti në luginën e Er-Raji, ku ai goditi kampin me ushtrinë e tij të vogël. Fushim tij ishte një çështje e strategjisë si ajo vë në mes të hebrenjve të Hajberit dhe aleatëve të tyre Ghatfan dhe ishte një mjet për bllokiminkontaktoni në mes të dy.

THE Infermieret

Në mesin e atyre që shoqëron ushtrinë ishin disa gra qëllimi i të cilit ishte për t'i dhënë gji plagosurit. Ata ishin Lady Umm Seleme, Safijes, motra e Hamzës martirizuar, Umm Ayman, infermiere fëmijërisë së Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe Umm Sulejm Nusaybah dy prej të cilëve kanë qenë të prirur për të plagosuritgjatë luftimeve në Uhudit.

THE Groves Data e Hajberit

Dy dhe një ditë e gjysmë kishte kaluar tani, dhe si mbrëmje iu afrua Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) i bëri thirrje një udhëzues për të marrë atë më afër me fortifikimet, sepse ishte plani i tij për pozitën ushtrinë e tij në mes të banorëve të fortesa dhe Ghatfan ardhja e të cilëve ishte parashikuar.

Nata ishte e errët dhe të gjitha ishte ende prapa ramparts; askush zbuluar praninë e Profetit (salla Allahu alihi ishte selam) dhe udhëzues e tij në mënyrë që ata ishin në gjendje për të arritur pastrimin që qëndronte para ramparts, pastaj të kthehen pa u vënë re në kamp.

Si agim afrua, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe pasuesit e tij ofruan lutjet e tyre dhe si dielli përhap rrezet e tij, ata e panë fushat dhe data pemët përtej cila vë në fortesa.

Shpejt pas kësaj, fermerët dolën nga fortesat të kujdesen për pemët dhe fushat e tyre, dhe janë goditur panik pasi ata kapën sytë e ushtrisë së Profetit. Fermerët ra mjetet e tyre dhe ikën me vrap përsëri në fortesa për të ngritur alarmin cilën viheshin Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) i lartësuarAll-llahu, duke thënë: "Allahu është më i Madhi, Hajberit është grimcuar!" Pastaj ai recitoi:

"Kur zbret mbi oborret e tyre,

e keqja do të jetë në mëngjes e atyre që i paralajmëruar. "

Kurani 37: 177

$ 109 KREU ngjarjet e Hajberit

Ajo tani ishte 7H pas migrimit dhe si alarmi ranë jashtë, krerët hebrenj u takuan me ngut për të diskutuar rrugën e tyre të veprimit. Të gjithë me përjashtim të një ndjenë fortesat e tyre ishin aq të forta sa për të sprapsin muslimanët. Megjithatë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e dinte mirë nga një Revelacioni të mëparshëm,se pavarësisht numrit të tyre, zemra e tyre do të ndahen. Zbulesa u realizua përsëri si secila palë ka zgjedhur për të mbrojtur veten e tyre në grupe të veçanta.

"Frika e tyre prej jush në zemrat e tyre është më i madh se frika e tyre ndaj Allahut;

kjo është për shkak se ata janë popull që nuk kuptojnë.

Ata kurrë nuk do të luftojnë kundër jush të gjithë së bashku

përveç nga fshatrat të fortifikuar ose kur janë pas ndonjë muri.

Guximi i tyre është i madh në mes tyre;

ju mendoni se ata të jenë të bashkuar, por zemrat e tyre nuk janë të bashkuar.

Kjo është për shkak se ata janë njerëz që nuk logjikojnë. "

Kurani 59: 13-14

Jashtë fortifikimeve, ushtria e vogël myslimane qëndroi si një në gatishmëri me zemrën, mendjen, trupin dhe shpirtin, duke i besuar, i dashur dhe frikës ndaj Allahut në vend që të tmerruar nga ajo që do të shfaq të jobesimtarin si një ushtri e frikshme të harkëtarëve parë kursit të mbrojtur nga fortifikimet shumë të fortë.

Urdhri u dha dhe sulmi i parë u nis me kalasë më të afërt të tyre. Hebrenjtë mbetën prapa mureve të kalasë, disa busied vetë forcimin e pjesëve të saj më të dobëta, ndërsa pjesa e mbetur e angazhuar vetë dush bevies e shigjeta poshtë mbi muslimanët nga ramparts. Kurrëpara se të kishte muslimanët ballafaqohen egërsi të tillë, dhe zonjat pleqsh shoqërojnë ato janë mbajtur të zënë duke u kujdesur për të plagosurit.

THE Spiun

Armiqësitë vazhdoi për pesë ditë dhe asgjë ende kishte fituar. Një natë gjatë komandën Omar, një spiun infiltruar kampin musliman dhe u kap, u paraqit përpara Omerit. Njeriu frikë për jetën e tij dhe ofroi të japë Omar informacion nëse ai do ta falë kurrë. Omar pranuar dhe hebre i thaatë se nuk ishte një tjetër kala më të mirë-ruajtur se ajo që ata ishin sulmuar dhe se fortesat e saj të vendosur një arsenal të armëve, në mesin e të cilat ishin ato që përdoren për të thyer muret e fortesave.

Ditën tjetër, Omar filloi një sulm mbi kala pak të mirë-ruajtur All-llahu bekuar muslimanët me sukses, dhe fortesa ra.

Si ata kërkuan fortesat kala-së, dhe bodrumet Sahabët gjetur informacionin që ata kanë qenë të dhënë të jetë i saktë si sytë e tyre ra mbi jo vetëm një arsenal të armëve të dorës, por një katapultë të madhe të fortë të mjaftueshme për të hedh gurë të rënda në muret e kështjellës dhe të dy të gjatë , mburoja e fortë nëntë cilat disa burra mund të ecin dhe si pasojë të marrë afër mureve të kalasë pa u dëmtuar.

THE GHATFAN

Katër mijë fisi i fortë i Ghatfan ka vendosur mbi marshimi e tyre për të Hajberit duke synuar për të mbështetur aleatët e tyre hebrenj. Në mbrëmje, pas mars ditën e parë, ata goditi kampin dhe u vendosën vetë për të fjetur, megjithatë, ata kishin pak pjesën tjetër, sepse gjatë natës një zë të çuditshme, urgjenteu dëgjua thirrje atyre duke thënë: '' popullin tënd, popullin tënd, njerëzit tuaj! " Ata ishin të tronditur dhe e shikoi përreth tyre, por nuk ishin në gjendje për të zbuluar nëse zë erdhi nga qielli as nga toka. Të gjitha llojet e mendimeve vraponte nëpër mendjet e tyre, por mendimi i tyre madhor ishte se familjet e tyre ishin tënë një lloj rreziku, kështu që ata u kthyen në shtëpi.

Kur ata arritën në shtëpi familjet e tyre ishin shumë të befasuar për të parë ata, të gjitha ishte mirë dhe nuk ka dëm kishte ardhur tek ata. Megjithatë, Ghatfan ishin të gatshëm për të ngritur përsëri pasi ata kishin frikë se ndoshta dëmi ishte në rrugën e saj, dhe pastaj përsëri, ajo ishte në mendimin e tyre, më së shumti ka të ngjarë se në qoftë se ata kanë përcaktuar se atado të mbërrijë shumë vonë.

THE Kalaja E NA'IM

Me kapjen e arsenalit erdhi pikë kthese e takimit. Ndër arsenalin muslimanët gjetën Judenjtë kishin projektuar dhe ndërtuar rezervuari i parë ndonjëherë të bëra nga druri i cili tash është vënë tashmë në përdorim nga ana e muslimanëve, dhe një nga një nga fortesat e filloi të bjerë. Megjithatë, ka mbeturpesë fortesa të forta, disa prej të cilave ishin të pajisura më mirë dhe më të madhe në pushtet e njeriut se sa homologët e tyre.

Na'im ishte i pari i pesë të jetë në shënjestër, ndryshe nga kështjellat e tjera, ushtarët e saj erdhi jashtë mureve të saj për të luftuar dhe muslimanët u ballafaquan me rezistencë të fortë se detyruar ata të tërhiqen përkohësisht. Atë mbrëmje, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) njoftoi, "Nesër, unë do ta jap flamurinpër dikë që All-llahu, dhe i Dërguari i dashuria e Tij. Në duart e tij Allahu do të na japë fitoren - ai nuk është një person që të kthejnë shpinën dhe ikin ".

Ditën tjetër, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti për Aliun, pas së cilës ai u informua se sytë e Ali u turbulluan atë. Megjithatë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), kërkoi që ai të vijë dhe pas duke parë hidhërim e syve të tij, ai rubbed disa pështymë e tij mbi ta dhe iu lutpër shërimin e tij. Sytë Ali mbulohen menjëherë dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dorëzoi atij një flamur të madh të zi bërë nga një mantel që dikur i përkisnin Lady Ayesha. Pastaj, Ali pyeti, "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), duhet t'i luftoni ata derisa të bëhen si ne? ' Dikurpërsëri natyra vetëm e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte e dukshme në përgjigjen e tij, "të vazhdojë deri sa ti arritur ato, pastaj të ftojë ata në Islam dhe shpjeguar detyrimet e tyre ndaj All-llahut. Nëse vetëm një person është udhëzues nga Allahu nëpërmjet jush do të jetë më mirë për ty se sa një tufë të devetë e kuqe. "

Si ushtri e vogël, por trim sulmuan, Zubair dhe Ebu Duxhane, i njohur me çallmën e tij të kuqe, luftoi me të njëjtin zell jashtëzakonshme siç shfaqet në Uhud. Ali udhëhequr sulmin e fundit që shkaktoi armiku të tërhiqen. Disa hebrenj u strehuan në fortesë, por shumë u arratis me një hyrje të prapmetë fortesave fqinje. Megjithatë, shumica e bërë rrugën e tyre në një fortesë të quajtur "Zubair", e cila ishte deri tani më i frikshëm e katër mbetur dhe kishte qenë ndërtuar mbi një shkëmb të lartë e cila ka dhënë një mbrojtje natyrore.

Në ndërkohë, muslimanët morën kontrollin e hyrjes kryesore të kështjellës së Na'im.

THE Kalaja E Zubair

Vetëm fortesat e Zubejrit, Kamus dhe dy të tjerë mbetën. Për tre ditë muslimanët përqendruar përpjekjet e tyre në kalanë e Zubejrit, por mbrojtja e tij natyrore së bashku me ushtarët e saj shtesë bërë gjëra shumë të vështirë.

Pastaj, një hebre nga frika për jetën e tij, familjen dhe pronën, e bëri rrugën e tij në fshehtësi të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i tha atij se ai do të zbulojë informacion jetik në këmbim për sigurinë e familjes dhe pasurinë e tij - Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u pajtuan.

Çifuti e informoi atë kalaja kishte një furnizim nëntokësor të ujit të freskët të aftë për të mbështetur ata për aq kohë sa ata donin për të mbajtur jashtë. Megjithatë, ka pasur një vend jashtë kalasë, ku Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), mund të gërmoj dhe të devijuar derdhet në mënyrë që asnjë uji rrodhi nëkala. Informatori ka thënë më tej të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem), për shkak të furnizimit të vazhdueshëm me ujë të freskët, ushtria nuk e kishte shqetësuar veten me ruajtjen e saj.

Punoni për të devijuar uji ishte i shpejt në proces dhe, kur Judenjtë e kuptuan stream tyre kishin devijuar ata zbritën nga kala e tyre dhe një takim shumë të ashpra pasuan në të cilën hebrenjtë pësoi disfatë.

THE Kalaja E Kamus

Kalaja e Kamus përkiste pasura e të gjitha familjeve të Hajberit, familja e Kenanije. Kenanije përkiste fisit të An-Nadir dhe është martuar me bijën e Safijes, Huzaz. Si të tjerët në fisit të tij, ai kishte qenë në mesin e atyre në mërgim nga Medina për tradhti e tyre të cilët, pasi kanë lënë, fyuMuslimanët e varfër duke veshur dhe flaunting pasurinë e tyre të tepruar dhe fineries si ata hipi jashtë qytetit.

Kalaja ka vazhduar të mbajë jashtë për dy javë nga njëra anë dhe Kenanije nuk mund ta kuptoj se pse Ghatfan nuk kishte ardhur në ndihmë të tyre, por tani realizimi vendosur në se ndihma pritur kurrë nuk do të vijnë dhe me njohuri të plotë me kushtet e dorëzimit, Kenanije dërgoi fjalë ai donte të dorëzohej.

TERMS E dorëzimit

Si fortesat ranë kishin dorëzuar, dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i kishte thirrur Ebu Bekrit, Aliut, Zubejrit dhe Omarit dhe dhjetë hebrenjve për të dëshmuar mbi kushtet e dorëzimit. Kushtet e dorëzimit ishin se tyre pasuria totale, thesaret, uzinë armësh dhe pasuria do të konfiskohet, seaskush nuk duhet të fshihen, dhe duke respektuar me këtë ata nuk do të çohet në robëri; Judenjtë u pranua.

Ajo nuk ishte qëllimi i Profetit për të vënë hebrenjtë me vdekje por ajo ishte thjesht konfiskojë pasurinë që kishin grumbulluar nëpërmjet fajdeve dhe korrupsionit dhe si të tillë se ata kanë përdorur vazhdimisht në përpjekjet e tyre të liga për të parandaluar dhe shkatërruar Mesazhin që ai solli.

THE Thesaret humbet Kenanije

Kalaja e Kamus ishin menduar të jetë kala e sigurt për të strehuar gratë e hebraike dhe kështu ata kishin mbetur atje gjatë luftimeve. Para armiqësive Kenanije kishin varrosur fshehurazi thesaret e fisit të tij në dy vende njëra prej të cilave ishte në një zonë të shkretë dhe të tjera të disa tëlarg në bagazhin e pemës rënë palme.

Muslimanët mend mirë shfaqjen e tepruar të pasuri fisi i An-Nadir bërë kur ata u larguan nga Medina, dhe ishin të shpejtë për të realizuar, ashtu si edhe disa nga Judenjtë, që pasuria tani është duke u shpallur si pasuri e tyre e përgjithshme është, por vetëm një pjesë . Disa Judenjtë morën Kenanije në një anë dhe kujtoiatë se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk ishte një person i cili mund të jetë mashtruar dhe se nuk kishte asnjë dyshim se vendi i tij i fshehur do të jetë zbuluar.

Kur Kenanije është marrë në pyetje në lidhje me masën e pasurisë, ai pretendoi se shumica e saj ishin shpenzuar gjatë viteve dhe asgjë më shumë mbetur. Kenanije ishte aq i sigurt se vendi i tij fshehur kurrë nuk do të zbulohet se pa detyrim ai ra dakord se në qoftë se ndonjë nuk u gjend ai do të humb jetën e tij dhe familja e tij ishin tëqë duhet të merren si robër. Vendi Kenanije i fshehur u zbulua, por Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ka zgjedhur për të marrë jetën e tij, përkundrazi, ai i është dhënë Muhamedit, birit të Maslmah sepse ai kishte vrarë vëllanë e tij Mahmood.

THE DORËZIMI FINAL

Të dy fortesa e mbetur u dorëzua pa luftime të mëtejshme dhe të pranuar të njëjtat terma dhe kushte. Shumë nga Judenjtë ishin fermerë dhe e dinte se si të mirë për të korrin pasurinë e tokës arabe kishin vendosur në. Me këtë në mendje ata i dërguan një delegacion për të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem)duke thënë se nëse ai do të lejonte ata të vazhdojnë si më parë dhe të jetojnë në shtëpitë e tyre, ata do të në këmbim të priren vendin dhe të paguajnë qiranë për gjysmë korrat e tij çdo vit. Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) i pranuar, megjithatë, ai e rezervuar të drejtën për dëbimin e tyre në çdo kohë, nëse ata nuk jetojnë në paqe.

THE LAMB helmuar

Fjala e All-llahut ishin përmbushur, dhe grupi i besimtarëve mori një pushim të mirë-fituar para marshimit të tyre fitimtare përsëri në Medinë.

Një hebre me emrin Shalom, birit Mishkam, i cili kishte ndihmuar Ebu Sufjanin në Medine, ishin vrarë gjatë luftimeve dhe gruaja e tij Zejneb, e bija e El-Harith kërkuar për të marrë hak.

Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk e refuzoi ftesën e askujt, pa marrë parasysh se kush ishin, kështu që kur gruaja Shalom ftoi atë dhe shokët e tij për një vakt ftesë e cila u pranua me mirësjellje. Në përgatitje për gruan e Shalom vakt kishte një qengj theren, atëherë, si ajo e përgatiturajo ajo ladled me helm, duke i kushtuar vëmendje të veçantë tek shpatullat e saj pasi ajo kishte dëgjuar se Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) i pëlqente atë pjesë të mishit.

Kur qengji ishte e gatshme ajo e vënë atë në frontin e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili mori një pickim të mishit. Para se ai kishte mundësi që të gëlltiste atë, sup foli dhe e informoi atë se mishi ishte helmuar ku ai pështyu atë dhe i tha sahabëve të tij të mos e hani atë. Bishr, Bara edjali, i cili ishte ulur pranë Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte gëlltitur tashmë një copë të mishit dhe është ndikuar nga helmi.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka dërguar për gruan Shalom dhe e pyeti se pse kishte helmuar qengjin, pas së cilës ajo i kërkoi që e kishte informuar atë se kishte qenë helmuar; Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj: ". supe"

Në përgjigje të pyetjes së tij ajo i tha atij se ai duhet tashmë e dini arsyen pse ajo e kishte helmuar me qengjin. Megjithatë, ajo ka vazhduar duke thënë se kjo ishte për shkak të bashkëshortit të vdekur, babai dhe xhaxhai i saj. Ajo pastaj i tha Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ajo kishte menduar se ai ishte një mbret që ajo do të jetë emë mirë pa atë, por nga ana tjetër, në qoftë se ai ishte një profet, atëherë helmi do ta informojë atë.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka pasur mëshirë për gruan dhe falur atë për përpjekjen që ajo i kishte bërë kundër tij. Sidoqoftë, gjendja Bishr vazhdoi të përkeqësohet në ditët që pasuan dhe ai vdiq Mbasi për hir të drejtësisë çifutët është dorëzuar familjes së tij dheata vënë atë me vdekje.

Në të njëjtën kohë çdo vit më pas, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) do të vuajnë për shkak të një grimë të vogël të helmit që kishte gëlltitur.

THE HEBRENJTË E Taima '

Lajme arritur Judenjtë e Taima 'i rënies së Hajberit para Pejgamberit (salallahu alihi ue sel-lem) ka arritur territorin e tyre. Me ardhjen e muslimanëve Judenjtë nuk treguan rezistencë dhe mori iniciativën për të dalë dhe për të përmbushur të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe të nënshkruajë marrëveshjen meatë për të cilën ata do të në këmbim të paguajnë një taksë vjetore dhe për të marrë mbrojtjen e ushtrisë muslimane.

THE OASIS OF Fadak

Lajmi i humbjes Hajberit së shpejti arriti në oazë hebre në pronësi të Fadakut dhe me vete thashethemet se profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), që synojnë të angazhohen ato. Nuk dëshirojnë të vuajnë fatin e vëllezërve të tyre, ata i dërguan fjalë të Dërguarit (salla Allahu alihi ue sel-lem) do të dëshironin të dorëzohen nëtë njëjtat termat dhe kushtet e ofruara në Hajber. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i pranuar, sepse ai ishte në çdo kohë një profet i paqes.

$ KAPITULLI 110 LADY Safijes, bijë e Huzaz

THE Karakter të drejtë e Safijes

Safiya ishte bija e Huzaz nga fisi hebraik i An-Nadir dhe një pasardhës i Profetit Aaronit. Ajo ishte krejt ndryshe nga i ati i saj dhe që nga fëmijëria e hershme ishte rritur në devotshmëri dhe të bëhet një grua e drejtë e re në kërkim të së vërtetës. Gjatë fëmijërisë së saj ajo dëgjoi histori në lidhje me ardhjen e pritshmee një profeti të ri dhe të mësuar arsyen përse paraardhësit e saj e kishte vendosur në Jethrib, si Medina u quajt atëherë, ishte sepse profecitë parathënë se ai do të paraqitet në këtë afërsi dhe çdo fis shpresonte nder do përkasin vetë fisin e tyre.

Lady safiya mend mirë ditët, kur ajo, si një vajzë e re, e kishte dëgjuar nga tregtarët që kthehen nga Meka e një njeriu duke pretenduar të jetë një profet dhe se ai denoncoi adhurimin e idhujve dhe predikuan njësinë e Allahut. Ajo gjithashtu kujtua se kishte shkaktuar një rrëmujë të tillë në komunitetin e saj, si Pejgamberit(Salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte nje arab, një pasardhës i Ishmaelit dhe jo një çifut, edhe pse Ismailin dhe Is-hakun ishin boths bij të Abrahamit. Megjithatë gara hebre nuk ka filluar nga Abrahami, ai doli nga koha e nipit të Abrahamit Israeel. Prandaj, kjo është një ide e gabuar, kur Judenjtë pretendojnëAbrahami dhe Isaku ishin hebrenj. Verifikimi i kësaj është gjetur në Kuran:

"Jo, Ibrahimi nuk ishte as çifut e as i krishterë.

Ai ishte i besimit të pastër, një parashtruesit.

Ai kurrë nuk e idhujtarëve ishte. "3:67

Safiya kishte qenë preferuar në mesin e familjes dhe të afërmit e saj, të gjithë e donte atë dhe e përshëndeti atë dhe nuk u kthye larg saj. Ajo gjithashtu iu kujtua se si, në moshën dhjetë, ajo kishte parë si i ati dhe xhaxhai i saj Ubej udhëtim nga Medina për të provuar për veten e tyre se thashethemet një profet i ishte shfaqur nëRaca arabe ku të pabazuara. Dy prej tyre e dinte karakteristikat e profetit të pritshme, si dhe shenjat për të kërkuar si ata ishin të regjistruar në shkrimet e tyre. Gjithashtu, ardhja e tij pritet qenë gjithmonë një temë e vazhdueshme për diskutim në mesin e hebrenjve.

Me kishte qenë i ati i saj dhe të kthimi i ungjit nga Meka Safijes në gjendje për të kuptuar reagimin e tyre dhe edhe më shumë gjendjen e tyre të depresionit. Në pastërtinë e zemrës së saj, ajo kishte pritur ata ose të kthehen me lajmin se ai ose përmbushur apo nuk i plotësojnë kushtet në shkrimet e shenjta,por ata ishin të heshtur dhe heshtja e tyre ishte në mëdyshje atë. Lady safiya tha, "Pastaj unë dëgjuar xhaxhai im Ebu Yasir pyesni Ubej dhe Huzaz," A është e vërtetë se ai (Profeti)? "Huzaz u përgjigj:" Është ai, unë betohem për Allahun! "" A ishit ju në gjendje ta njohin atë? "pyeti Ebu Yasir, Huzaz u përgjigj:" Po, dhe zemra ime është djegurme urrejtje ndaj tij! "

Pak para Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) të përcaktuar për të Hajberit. Huzaz kishte martuar safiya tani shtatëmbëdhjetë-vjeçar për Kenanije birin e Er Rabia. Për spektator ajo mund të ketë duk martesa ishte e gjitha një vajzë e re mund të shpresojnë kurrë për në llogari të pasurisë Kenanije dhe këmbë.Megjithatë, ajo ka qenë një nuse e gatshme dhe larg të lumtur.

THE VIZIONI I safiya

Një natë safiya pati një vizion në të cilin ajo e pa hënën pezulluar mbi një qytet, të cilin ajo e dinte që të jetë Medina. Në vizionin e saj ajo pa domethënie hënën drejt Hajberit dhe kur arriti në qytet kishte ardhur për të pushuar në prehër të saj. Faj, safiya tha Kenanije e pas së cilës e saj vizion, në një pakontrollueshmehov të zemërimit, Kenanije rrahu dhunshëm mbi fytyrën e saj duke thënë: "Kjo mund të thotë vetëm një gjë, që keni dëshirë Muhamedi Mbreti i Hixhazit!"

Pas rënies së Hajberit safiya u soll para Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili vërehet saj sy mavijosur keq dhe e pyeti në lidhje me atë mbi të cilën ajo i tha atij të vizionit të saj dhe se si, pasi kishte lidhur me atë burrin e saj e kishte goditur atë .

Safiya përqafuar martesë Islami dhe Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) e propozuar të saj dhe pa hezitim ajo pranoi. Sa për prikën e saj, safiya ishte premtuar si një rob nga Kenanije nëse pasuria e tij u zbulua në mënyrë të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e liroi atë dhe mehri i saj ishteshpërblim i saj.

Kur erdhi koha që muslimanët të largohen Hajberit, Lady safiya largua me zonjat dhe Umm Sulejm veshur atë si ka hije një nuse dhe e dërgova te Pejgamberi (salla Allahu alihi ishte selam) atë natë. Profeti (salla Allahu alihi ishte selam) e pyeti: "Kush ka ndonjë ushqim duhet ta sjellë atë" dheShoqëruesit sollën atë që ata kishin, pastaj u përhap një fletë lëkure dhe festën e tyre të dasmës ishte i datave dhe sqaruar gjalpë.

THE LAJME TË Wadi L-Kura

Sa për hebrenjtë e Vadi l-Kura, mbështetësit e Khaybarites, ata nuk ishin të shpëtuar. Për tri ditë para kthimit të Profetit në Medinë ata luftuan kundër tij dhe më në fund u dorëzua në të njëjtat kushte si vëllezërit e tyre në Hajber.

$ KAPITULLI 111 MBËRRITJA Fitimtare në Medinë

Ajo kishte qenë shtatë javë që kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe pasuesit e tij u nisën për në Hajber dhe gjatë asaj kohe shokët e tij nga Abisinia mbërriti në Medinë dhe me ta nuse e re e Profetit, Zonja Ummu Habibah.

Kjo ishte një kohë për falënderim, gëzim dhe bashkim. Zonja Sawdah dhe Umm Seleme kishin qenë miq të ngushtë të Zonja Ummu Habibah në Abisini dhe ishin të lumtur për të parë atë edhe një herë. Dhoma e saj fqinj Xhaminë kishte përfunduar dhe pas kthimit të Profetit a festë të dytë martesa është përgatitur në e sajnder.

$ 112 KREU profetëve LETRAT ftuar sundimtarëve në Islam

Në takimin e Hendekut kur sahabet ishin gërmimi ata kishin qenë në gjendje për të lëvizur një gur dhe i bëri thirrje ndihmën e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e goditi Boulder tri herë dhe mbi grevën e tretë ajo u shpërbë në një grumbulle rërës. Megjithatë, çdo herë gur kishte goditur atë emetuar një dritë të shkëlqyer, në mënyrë të ndritshme që lit up tri larg qytete. E parë shtrirë si tani pallatet e Sirisë, e dyta sa i përket Madianit në Persi dhe drita e tretë lit up Jemen. Kjo dritë është kujton e dritës e cilaemetuar nga Lady Aminah, kur ajo u ngjiz dhe pastaj sërish kur ajo lindi Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Për shkak të kësaj mrekullie Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e dinte se Islami do të përhapet në këto qytete të mëdha dhe më tej në të gjitha të tjera të mëdha qyteteve, qytezave dhe fshatrave të botës, dhe kështu që ishte në mes të 6H dhe në fillim 7h se ai shkroi letra për disa sunduesve duke i ftuar ata për të përqafuarIslami.

THE FTESË PËR Herakliut, Cezarit, perandor i Romës

Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) dërgoi lajmëtarin e tij, Dihyah Al Kelbi, me një letër Herakliut perandorit të Romës ftuar atë në Islam.

Para Dihyah arriti me ftesë nga Pejgamberi (salla Allahu alihi ishte selam) Herakliu kishte një ëndërr shumë të qartë, një vizion të cilën ai nuk mund ta shkarkoj. Në vizionin e ai u tha se një profet ishte shfaqur në mesin e atyre që ishin të rrethprerë. Herakliu ishte i devotshëm dhe i vetëdijshëm për profecisë së Jezusit qënjë profet i ri do të dërgohen:

"Dhe kur Isai, biri i Merjemes tha:" Fëmijët e Izraelit,

Unë jam dërguar tek ju nga All-llahu për të afirmuar i Tevratit që ishte para meje,

dhe për të dhënë lajmin e një të Dërguarit (Profeti Muhamed), që do të vijë pas meje "

(Koran 61: 6).

Herakliu kërkoi të afërmit e tij në qoftë se ata e dinin nga çdo kush praktikuar rrethprerjen, por ata u përgjigjën se të vetmit që e dinte se ishin hebrenj. Tani që ai kishte marrë letër nga Pejgamberi (salla Allahu alihi ishte selam) Herakliu ishte me të vërtetë të shqetësuar për të lexuar atë;

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit.

Nga: I Dërguari i Allahut

Për: Herakliut, më e madhe e Romakëve

"Paqja qoftë mbi ata që ndjekin rrugën e drejtë hyjnore. Prandaj unë, ju ftoj për të përqafuar Islamin. Dorëzohet Allahut dhe të jetojnë në paqe. All-llahu do t'i shpërblejë dyfish ty, por nëse ia ktheni shpinën, mëkatin e 'Arisiyin (ato të Herakliut" perandori) do të zbresë mbi ju. " Pastaj Profeti (salla Allahu alihi ishte selam)Vargjet e cituara nga Kurani:

'Thuaj: O ithtarë të librit! (hebrenjtë, krishterët dhe të krishterët).

Le të vijnë në një fjalë të përbashkët mes nesh dhe jush,

se ne do të adhurojmë tjetër pos All-llahut,

që do të shoqërojnë asnjë Atij,

dhe që asnjë prej nesh të marrë të tjerët për zotërve pos All-llahut. "

Në qoftë se ata refuzojnë, ju thoni: "Dëshmoni pra, se ne jemi muslimanë." Kur'an 3:64

Duke pasur lexoi letrën, Herakliu i pyeti Dihyah nëse ajo ishte e zakonshme për të Profeti dhe muslimanët për të praktikuar rrethprerjen, pas së cilës ai u përgjigj në pozitive dhe Herakliu mirëbesim se ai besonte dhe i dha dhurata Dihyah gjobë si një shenjë e respektit të tij para se ai u kthye në Medina.

Vizioni dhe tani letër ka pasur një ndikim të madh në Herakliut se ai dërgoi një letër mikut të tij i cili ishte edhe njohuri nga shkrimet e shenjta thënë atij lajmin. Shoku i tij u përgjigj duke thënë se ai ishte në marrëveshje me përfundimin Herakliut "se profeti do të kishte qenë me të vërtetë dërguar.

AUDIENCAABU Sufjanit ME Herakliut

Një traktat paqe ishte në fuqi në mes të Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe fisi armiqësor të Koraysh. Ebu Sufjani, kryetar i saj i cili ishte gjithashtu një nga armiqtë më të hidhura të Islamit në atë kohë, e dinte se për shkak të marrëveshjes së paqes që ai mund të mbështetet mbi kalimin e sigurt të karvanit të tij nëTregtia në larg Siri (Esh-Sham), i cili ishte pjesë e Perandorisë Romake.

Kur Herakliu mësoi një karvan nga Meka Koraysh ndodhej në afërsi, ai dërgoi një kalorës me një mesazh me caravaners thënë ai dëshironte atyre të shoqëruar me kalorësin e tij kthehet në fortesën e tij në mënyrë që ai të flasë me ta.

Me ardhjen e tyre, Herakliu e pyeti Ebu Sufjanin dhe shokët e tij të cilët në mesin e tyre ishte më afër të Dërguarit (salla Allahu alihi ue sel-lem) në farefisnore. Ebu Sufjani u përgjigj se ishte vetë dhe informoi Herakliut se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), përshëndeti nga një racë fisnike. Pastaj, Herakliuu kthye shokëve të Ebu Sufjanit dhe i tha: "Nëse ai thotë diçka që ju e dini të jetë kontradiktore, ju duhet të flisni."

Pyetjet Herakliut 'ishin direkt, ai e pyeti Ebu Sufjanin, nëse ndonjë nga fisi i tij kishte deklaruar më parë që të jetë një profet pas së cilës Ebu Sufjani u përgjigj asnjëri nuk kishte. Herakliu komentoi, "Të gjithë profetët erdhën nga familje fisnike, ju pyeta nëse dikush para tij nga fisi juaj pretenduar të jetë një profet dhe tuajPërgjigja nuk ishte. Nëse përgjigjja juaj ka afirmuar atë, atëherë unë do të konkludohet se ai ishte duke imituar atë njeri. "

Pastaj Herakliu pyeti nëse ndonjë nga paraardhësit e tij ka qenë një mbret dhe Ebu Sufjani u përgjigj se ata nuk e kishin. Herakliu komentoi, "I pyetur nëse ndonjë nga paraardhësit tuaj ka qenë një mbret, ju përgjigj se ata nuk e kishin. Nëse përgjigjja juaj ishte përndryshe unë do të kishte supozuar se ai donte për të kërkuar mbretërinë e tij stërgjyshore."

Herakliu ishte i interesuar të dinë se çfarë lloj njerëzish ndjekur Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe në qoftë se numrat e tyre janë në rritje apo në rënie. Ebu Sufjani u përgjigj se ata ishin njerëz të varfër dhe numrat e tyre janë në rritje. Herakliu komentoi, "Unë e pyeta nëse pasuesit e tij ishin në rritje apo në rënie,ju përgjigj në rritje; ky është kurs i besimit të vërtetë. "

Atëherë, Herakliu e pyeti nëse ai e dinte dikush prej pasuesve të tij i kishte rikthyer në fenë e tyre të vjetër, dhe Ebu Sufjani u përgjigj se ai e dinte për asnjë. Herakliu komentoi, "I pyetur nëse ka pasur dikush që, pas përqafimit Islami tërhoqi dhe ju përgjigj ju e dinte askush, kjo është një tjetër shenjë e besimit si ajo hynzemra. "

Duke iu referuar karakterit të Profetit, Herakliu e pyeti Ebu Sufjanin nëse ai e kishte njohur kurrë Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) të gënjejë, ose në qoftë se ai e kishte tradhtuar ndonjëherë, ose thyer fjalën e tij, pas së cilës Ebu Sufjani iu përgjigj se nuk ka për të gjitha akuzat. Pastaj, duke iu referuar këtij të fundit, Ebu Sufjani komentoi në një ton e pakënaqësi,"Ne kemi një marrëveshje me të, por nuk e di se çfarë ai do të bëjë." Herakliu komentoi, "Kur e pyeta nëse ai ka gënjyer, ju përgjigj se ai nuk e bëri, kështu që unë veten se si një person i cili nuk ka gënjeshtër ndonjëherë mund të them një gënjeshtër ndaj All-llahut. Kur e pyeta ty nëse ai kishte qenë ndonjëherë i njohur për të tradhtonte, ju përgjigj se ai nuk e kishte, kjoështë rruga e të gjithë profetëve. "

Herakliu pyeti ardhshme në qoftë se ata kishin luftuar kurrë kundër Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe në qoftë se në mënyrë që të tregojë atë në lidhje me rezultatin. Ebu Sufjani u përgjigj se ata kishin luftuar; nganjëherë ata kishin qenë fitimtar dhe me raste të tjera të fitores përkiste Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Pastaj Herakliu pyeti në lidhje me mësimet e Profetit ç'rast Ebu Sufjani i tha atij se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) urdhëroi ndjekësit e tij për të adhuruar vetëm Allahun dhe të mos përziheni diçka ose dikush me të, dhe të heqin dorë nga idhujt etërit e tyre kishin adhuruar. Ebu Sufjani vazhdoipër të të treguar atij se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) gjithashtu urdhëroi ata që të luten, të mos gënjejë, të jenë të pastër, dhe për të nxitur marrëdhënie të afërmit. Herakliu komentoi, "E pyeta se çfarë ai i urdhëroi pasuesit e tij për të bërë, dhe ju më tha se ai e urdhëron se vetëm All-llahu është që të adhurohet, dhe ndaloiadhurimi i idhujve. Pastaj ju më tha se ai e urdhëron që të luteni, flasin të vërtetën, dhe të jenë të pastër. Nëse ajo që thoni është e vërtetë, ai do të, së shpejti vetë vendin e këtyre dy këmbët e minierës. "Herakliu tha pastaj Ebu Sufjani," Unë e dija se ai ishte gati për të dalë, por unë nuk e di se ai do të jetë nga ju. Nëse unë ishin në gjendje për të arrituratë, unë nuk do mend vështirësitë (e udhëtimit), në mënyrë që unë mund të takohet me Eliseun, dhe në qoftë se unë ishin pranë tij, unë do të lajë këmbët e tij "(Buhariu) - kjo ishte mënyra në të cilën Profeti Jezusi u nderua nga dishepujt e tij.

THE LETRA E FTESË PËR CHOSROES të Persisë

Chosroes kishte dëgjuar për Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe kishte, para letër arritur atë, dërguan fjalë Badhan, guvernatorin e tij në Jemen, duke kërkuar një raport në lidhje me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), së bashku me rrethanat e tij. Badhan nuk humbi kohë në dërgimin e dy të tijmë dërguarit të besueshme në Medinë për të hetuar çështjen.

Me ardhjen e tyre ata kërkuan një audiencë me Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe u intriguar nga përkushtimin dhe gatishmërinë e pasuesve të tij t'i binden atij i cili nga ana e tij bëri që ata të paguajnë vëmendje për mësimet e tij. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e parë e panë ataai ishte i habitur nga pamja e tyre, sepse ata ndoqën stilin e Chosroes dhe kishin rruar mjekrat e tyre dhe sported mustaqe të mëdha. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i pyeti ata që kishte thënë atyre për të bërë këtë, pas së cilës ata i thanë atij, duke iu referuar sunduesit e tyre, "Zoti im." Profeti (sallaAllahu alihi ue sel-lem) u përgjigj duke i thënë: "Zoti im më ka urdhëruar mua të rritet mjekrën time dhe të shkurtojë mustaqet e mia të shkurtër." Takimi fillestar ishte i shkurtër dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka kërkuar atyre që të kthehen të nesërmen.

Atë natë, Angel Gabriel erdhi tek Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) duke informuar atë se Chosroes ishin rrëzuar dhe vrarë në një kryengritje dhe se djali i tij, Siroes, tani ishte sundimtari. Kur të dy të dërguarit u kthyen ditën tjetër, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka njoftuar ata se çfarëkishte ndodhur në Persi dhe u tha atyre që të kthehen në Badhan me një mesazh duke thënë: "I thoni atij se feja dhe kombi im do të zgjasë shumë më përtej se i Chosroes, dhe se unë e ftoj atë për të përqafuar Islamin. Çfarëdo që ai ka tani ai do të të mbajë, dhe Unë do të vendos atë si Mbret, princin e popullit të saj. "

Të dërguarit e hutuar u nda tyre dhe u kthye në shtëpi, përcolli mesazhin pastaj foli për Badhan rreth Islamit. Badhan informoi dërguarit e tij se ai do të presim dhe të shohim nëse situata në Persi kishte ndryshuar dhe nëse kjo ishte si ata transmetuar, atëherë me të vërtetë ai do të besojnë se Muhamedi ishte Profeti (sallaAllahu alihi ue sel-lem) i zbritur nga Allahu. Badhan nuk duhet të presë gjatë derisa një lajmëtar ardhur nga Persia, duke thënë se Siroes ishte sundimtari i tyre i ri dhe si i tillë kërkohet besnikërinë e tyre.

Pa hezitim, Badhan, në vend se duke i dhënë besnikërinë e tij ndaj Siroes, përqafoi Islamin së bashku me dy të dërguarit e tij dhe disa të tjerë. Badhan pastaj i dërgoi lajmëtarë në Medinë dhe Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë shokët e tij se Badhan ishte sundimtari i ri i Jemenit.

Letra Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka dërguar në Chosroes, babai i Siroes, mbërriti në Madianit, pas vdekjes së tij dhe kështu ai u dha birit të tij, i cili, pas leximit të saj, grisi atë në shreds. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka mësuar përgjigje, ai u lut: "O Zot, lot e tijmbretëria prej tij "dhe lutja e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) erdhi në jetë.

THE MUQAWQAS, primat i krishterë, KISHA Kopte në Egjipt

Një letër e ngjashme i është dhënë me Hatib, Abi Balta'as birit të dorëzojë Muqawqas, primat i Kishës Kopte të krishterë në Egjipt.

Letra vijon:

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

Nga Muhamedi, i Worshipper e All-llahut dhe të Dërguarit të Tij

Për Muqawqas, më i madh i krishterë Coptics

Paqja qoftë mbi ata që ndjekin udhëzimin. Unë ju ftoj me ftesën në Islam që do të vijnë një musliman dhe të shpëtohet, dhe All-llahu do t'ju japë një shpërblim të dyfishtë. Nëse ju kthejnë shpinën mëkatin e popullit të krishterëve koptik do të jetë mbi ju.

Pastaj Profeti (salla Allahu alihi ishte selam) citoi një varg nga Kurani:

"Thuaj," O ithtarë të librit,

le të vijë në një fjalë të përbashkët mes nesh dhe jush

se ne do të adhurojmë tjetër pos All-llahut,

që do të shoqërojnë asnjë Atij,

dhe që asnjë prej nesh të marrë të tjerët për zotër pos All-llahut. "

Në qoftë se ata refuzojnë, ju thoni: "Dëshmoni pra, se ne jemi muslimanë". (3:64)

Pas mbërritjes Hatib në Aleksandri ai kërkoi një audiencë me Muqawqas. Hatib dorëzuar ftesën dhe i tha: "Para se të kohën tuaj ishte dikush që në mënyrë të paligjshme pretenduar statusin e Krijuesit, kështu që Allahu e dënuar atë dhe e bëri atë një shembull në këtë jetë dhe në jetën tjetër, të këshillohen dhe tënuk do të jetë një model i keq rol të tjerët. "

Muqawqas u përgjigj, "Ne jemi në pozitë që të heqë dorë fenë tonë, përveç për atë që është më e mirë." Hatib vazhdoi, "Ne ju ftojmë për të përqafuar Islamin dhe All-llahu do t'ju mjaftojë nga të tjerët. Profeti ynë i ka thirrur njerëzit që të besojnë në Njëshmërinë e All-llahut, ata Koraysh dhe hebrenjtë refuzuar atëdhe ishin armiqtë e tij të hidhur, ndërsa të krishterët janë të afërt në dashuri ndaj muslimanëve. Në fakt Moisiut lajme në lidhje me Jezusin është identike me të Jezusit myzhde për ardhjen e Muhamedit në të njëjtën mënyrë që ju të zgjasë ftesën tuaj për njerëzit e Tevratit që të pranojnë Ungjillin. Kur një Pejgamberi ështëdërguar në një komb, përgjigja duhet të jetë ajo e pranimit si ne të gjithë jemi subjekt i të njëjtit ligj Hyjnor. Ne nuk kemi ardhur për të kthej mendjen ty nga feja e Jezusit, e jo për ofertën që ju të përmbahen në besimin e tij. "

Muqawqas mulled mbi letër me mendimin e madhe dhe tha: "Kam gjetur se ky profet ofertat vetëm të mira, dhe ndalon turpshëm, dhe se ai nuk është as një magjistar humbur as fallxhi shtrirë. Ai mbart karakteristikat e vërtetë e Profetësisë, dhe kështu që unë do të shikojmë në të. " Pas së cilës aimori pergamenë dhe urdhëroi që ajo të mbahet në një arkivol të fildishtë dhe e quajti një shkrues për të shkruar përgjigjen vijuese në arabisht:

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit.

Për: Muhamed, birin e Abdullahut

From: The Muqawqas, më e madhe e të krishterëve koptik

Paqja qoftë mbi ju. Unë kam lexuar letrën tënde dhe të kuptuar përmbajtjen e saj, dhe për të cilat ju jeni duke bërë thirrje. Unë tashmë e dinte se ardhja e një profeti ishte i pashmangshëm, por unë isha i besimit që do të dalin nga Esh-Shamit (Old madh Siri). Unë kam qenë i nderuar për të dërguarin tuaj dhe unë jam i dërguarju si një dhuratë dy shërbëtoret, të cilët kanë një status të madh brenda shoqërisë Christian Kopte, disa veshje dhe një mushkë për të hipur mbi. Paqja qoftë mbi ju. "

Muqawqas nuk ka shtuar më shumë në letër, as nuk u bë musliman, por Profeti, (salla Allahu alihi ishte selam), mirësjellje pranuar dhuratat e tij.

THE LETËR DREJTUAR Mundhir, bir i Sawa, Guvernator i Bahreini

Kur Mundhir e mori letrën nga Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai u përgjigj pozitivisht dhe u përgjigj se disa nga populli i tij e kishte përqafuar Islamin, ndërsa të tjerët kanë mbetur në fenë e tyre të lindjes duke zgjedhur në vend të paguar sondazh taksën

THE LETËR DREJTUAR HAUTHA,'S SON ALI, guvernator i Jemames.

Hautha ishte një njeri krenar dhe kur ai e mori letrën nga Pejgamberi i tha arrogancë, "Nëse ai (Profeti) ia jep mua një pozicion drejtues në mesin e muslimanëve do të përqafojë Islamin përndryshe unë bjerë."

THE LETËR DREJTUAR Harith Abi SHAAMIR AL GHASSANI, mbretit të Damaskut

Kur Harith mori letrën nga Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai ishte duke ecur në kopshtin e tij dhe u zemëruar, e hodhi atë larg dhe e refuzoi ftesën e drejtpërdrejtë duke thënë, "Unë jam duke shkuar për të marshuar kundër tij", - dhe ishte i vendosur absolutisht të bëjnë kështu.

Letra vijon:

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit.

Nga: Muhamedi, i Dërguari i Allahut

To: Al-Harith bin Ebi Shaamir.

Paqja qoftë mbi ai që ndjek udhëzimin e vërtetë, beson në All-llahun dhe të bëhet e vërtetë. Unë ju ftoj të besoni në All-llahun vetëm pa shok, dhe mbretëria jote do të mbeten tuajat.

Damasku ishte një entitet i qeverisjes vetë nën protektoratin e Romës në mënyrë Harith dërgoi të dërguarin e tij, i biri i Vahb Al-Asdi të Herakliut Shuja, perandori i Romës kërkuar lejen e tij për luftë kundër të Dërguarit të Allahut dhe duke kërkuar mbështetjen e tij. Herakliu refuzuar mesazhin Harith dhe parandalohenatë nga qëllimi i tij, duke e urdhëruar atë që të mos marrin armët.

THE Letër mbretit të Omanit, JAIFER dhe vëllai i tij ABD AL JIHALANDI

Letra e Profetit të Jaifer, mbreti i Omanit dhe të vëllait të tij, Abd Al Jihalandi u dha nga Amr, djali i Al-as i cili ishte marrë në pyetje në gjatësi rreth konvertimit të tij. Pas disa ditësh të shqyrtimit të dy Jaifer dhe Abd Al Jihalandi përqafoi Islamin dhe u bënë pasuesit e vendosur të Profetit.

$ KAPITULLI 113 fiseve të HAWAZIN DHE GHATFAN

Pas fitores mbi Hajberit dhe dorëzimin e mëvonshëm të hebrenjve të Fadakut krahët e të cilit ishin konfiskuar, çifutët e Hajberit ndjeheshin të pasigurt, si fisi i Murrah - një degë e Ghatfan - ishin armiqësorë ndaj tyre, kështu që ata i dërguan fjalë të Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) duke kërkuarmbrojtjen e tij.

MUSLIMS DËRGUAR PËR MBROJTJEN hebrenjve

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dërgoi njëzet muslimanët për të mbrojtur çifutët, megjithatë, Murrah goditi shpejt dhe të gjithë, por pak myslimanë u martirizuan mbrojtur hebrenjtë.

Kur lajmi i sulmit arriti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai i dërgoi dyqind e njerëzit e tij për të zëvendësuar ato, në mesin e të cilëve ishte Osama, bir i Zejdi së, dy prej të cilëve Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dashur. Menjëherë pas mbërritjes së tyre, Murrah sulmuan përsëri, por këtë herë pasluftuar rëndë ishte Murrah i cili pësoi një humbje të rëndë të jetës.

OSAMA, BIRI I Zejd

Osama ishte një i ri i shtatëmbëdhjetë vjet gjatë luftimeve të Murrah, kur njëri prej të fisit të tyre sfiduar dhe filluan të tallen me të për shkak të freski tij. Osama, dhe një njeri nga ensarët ndjekur fiset dhe e arriti atë. Ata ishin gati për t'i dhënë fund fisit kur ai shqiptoi, "Nuknuk ka zot tjetër përveç Allahut! "Dhe Ensarët u tërhoq, por Osama vrau.

@ KTHIMI Osama'S në Medinë

Pas kthimit të tyre në Medinë, Osama shkoi tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili përshëndeti atë affectionately dhe i kërkoi atij të them atij rreth armiqësive. Osama lidhur me ngjarjet dhe kjo ishte vetëm kur ai arriti në pikën ku ai kishte vrarë njeriun që Profeti (salla Allahu alihi uesel-lem) e ndërpreu atë duke i kërkuar, "Osama, nuk ju vrasin atë kur ai tha," Nuk ka zot tjetër përveç All-llahut? "" O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), "u përgjigj Osama", ai tha se vetëm shpëtuar nga shpata. " Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) vazhdoi: "A e keni hapur zemrën e tij për të ditur nëseai gënjeu ose u thoshte të vërtetën "Osama ndjehet sëmurë brenda dhe ishte jashtëzakonisht i keq për veprimet e tij dhe tha:" Unë nuk do ta vrasë kushdo që thotë se "nuk ka zot tjetër përveç Allahut" dhe të varur kokën në keqardhje të thellë për një Revelation ishte dërguar poshtë diku para se foli për rrethana të tilla.

"O ju që besuat, në qoftë se ju jeni të udhëtonte në rrugën e All-llahut,

mos thoni atyre që ju ofrojnë paqe, derisa ajo ka qenë e sqaruar:

"Ju nuk jeni besimtarë," duke kërkuar gëzimin e jetës së kësaj bote,

te All-llahu janë begatitë e mëdha.

Ju keni qenë si më parë, e All-llahu është i Mëshirshëm për ju.

Prandaj, le të sqarohet.

S'ka dyshim, All-llahu është i dijshëm për atë që bëni ju. "

Kurani 4:94

Situata të ngjashme me këtë kishte lindur më parë, megjithatë, ata ishin mbi perspektivat e pranimit plaçkën e luftës, kur një armik, në pikën e vdekjes, e kishte shpallur besimin e tij, dhe pastaj u dha afat për shkak të Zbulesës.

Kur Osama u kthye tek shokët e tij kanë qenë dëshmitarë se si shumë të tmerruar ai ishte në lidhje me aferën e sidomos kur ai u tha atyre: "I wish I nuk e kishte hyrë Islamin para kësaj dite", siç ai e dinte se kur dikush përqafon Islamin të gjitha mëkatet e tyre të mëparshme janë të fshihen larg dhe ata fillojnë një faqe të re.

@ Vetëpërmbajtje shembullore Aliut

Ka pasur edhe një tjetër rast kur Aliu ishte gati për vdekje një jobesimtar dhe zënkë njeri në të. Si zënkë njeri, Ali u bë i tërbuar, por kurseu jetën e tij dhe më pas tha, "Po të kisha vrarë atë, atëherë ajo do të kishte qenë me krenari, dhe jo për hir të Allahut."

THE INCIDENTI I Dhat-Ur-RIQA 7h

Beduinët e Nexhdit ka jetuar në vendbanime të shpërndara nomade dhe ishin më të vështirë për të gjetur dhe të unifikuar. Ata ishin, për pjesën më të madhe, autostradë-burra dhe vazhdoi të plaçkitjes dhe të ngacmojë ndonjë karavan kalon përmes zonës së tyre dhe shumë humbën jetën. Për shkak të kësaj sjellje të papranueshme Profetit(Salla Allahu alihi ue sel-lem) vendosi për të vënë një fund për këtë rrezik. Ai ishte gati për të thirrur mbi Muslimanët për udhëtim jashtë kundër marauders kur lajmi arriti se fisi i Muharib dhe degës Tha'lbah e fisit Ghatfan ishin formuar një ushtri në përgatitje për të nisur një sulm mbi muslimanët.

Para se të nisej nga Medina, Profeti caktoi ose Ebu Dherr apo Othman, biri Affan për të marrë pjesë për nevojat e muslimanëve gjatë mungesës së tij. Tani që çdo gjë ishte gati katërqind burra u nisën në drejtim të Nexhdit me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), me vetëm një deve në mes gjashtë shokëve të cilëte mori atë nga ana e tij për të hipur. Muslimanët hynë në vendin fisnor e Nexhdit dhe në Nakhlah kanë hasur disa beduinët që i përkasin fisit të Ghatfan. Qasja e Profetit ishte gjithmonë një i paqes dhe i foli beduinët në lidhje me Islamin dhe ata ranë dakord që të mos ngrihen kundër tyre. Gjatë gjithë seditë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), të udhëhequr ndjekësit e tij në lutjen e frikës.

Incidenti u bë i njohur si Dhat-Ur-Riqa thotë ekspeditën e lecka. Arsyeja është dhënë që emri është për shkak se muslimanët kishin vetëm disa rides të disa mes tyre që i kishin marrë në radhë të ngasin pasojë si ata marshuan mbi rërë të nxehtë pebbled thatë këmbët e tyre ishin plot me të çara dhe gjak në mënyrë që ata lidhikëmbët e tyre me lecka.

GHAWRATH, Beduin i cili u përpoq për të vrarë Profetin

Xhabiri, i biri i Abdullah ka thënë: "Ne ishim në afërsi të Nexhdit dhe kishte udhëtuar me Pejgamberin, (salla Allahu alihi ishte selam), që të angazhohen armikun tonë dhe u ndal për një pushim në mes të ditës. Shoqëruesit e tij gjeti një pemë hije për të për të pushuar nën dhe ai hoqi shpatën e tij dhe të varur atë në një nga degët e saj pastaj shkoipër të fjetur. Ndërsa ai flinte një beduin me emrin e Ghawrath, bir i Al Harith afrohej atij një shpatë zhvesh dhe i pyetën: "Kush do t'ju mbrojë prej meje!" "All-llahu, i plotfuqishmi", u përgjigj i Dërguari (salla Allahu alihi ue sel-lem). Me të dëgjuar këtë, dora e Beduini filloi të dridhej dhe shpatën e tijra nga dora e tij. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha: "Tani, kush do t'ju mbrojë prej meje?" Ghawrath u përgjigj: "Dënimin më në mënyrën më të mirë", pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti: "A dëshmoni se nuk ka zot tjetër përveç All-llahut?" Ghawrath u përgjigj: "Jo, por unë bëjpremtoj se unë do të luftojë as ju dhe as të jetë me ata që luftojnë kundër teje. "Mbasi Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), le të shkojë. Kur Ghawrath kthye shokëve të tij ai u tha atyre:" Unë kam ardhur për ju nga më të mirë e të gjithë njerëzimit. "Ky është një tjetër shembull se si për mbrojtjen eAllahu ishte gjithmonë i pranishëm dhe të kodit të etikës së lartë të Profetit praktikohet në të gjitha rrethanat.

$ KAPITULLI 114 GJYKIMI I PASURI

Në muajt që pasuan ishin relativisht paqësore. Muslimanët ishin shikoi në një dritë të ndryshme dhe kundërshtarët e tyre ishin të gatshëm për të filluar armiqësitë e mëtejshme të mëdha kundër tyre, edhe pse ka pasur disa incidente të vogla.

Shoqëria muslimane asnjëherë nuk ka gëzuar pasuria e tillë si ata aktualisht me përvojë, pasi secili prej pjesëmarrësve në takimet e fundit ka marrë pjesën e tyre të drejtë e plaçkës së luftës, duke përfshirë të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), për të cilin All-llahu e kishte dekretuar duhet të marrin një ndajnë.

"Dhe e dini se një e pesta e asaj që fituat

i përkasin All-llahut, të dërguarit, të afërmve të të dërguarit,

jetimët, të varfërit, për gurbetçinjtë ... "

Kurani 08:41

Gjetur rishtazi Pasuria nuk kishte efekt mbi Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem), përkundrazi, ai ose e vënë atë në një anë, në mënyrë që të shiten në rrugën e Islamit, shpenzuar për nevojat e familjes së tij ose ia dha nevojtarët sa herë që një situatë ngrit.

THE Gratë që kërkonin

Në dhomën e secilit prej grave të Profetit varur një perde për të siguruar privatësinë e tyre, kur ndonjë prej shokëve të tij erdhi për të vizituar. Një ditë, dy gra migrante nga Koraysh shkoi te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ndërsa ai ishte në një nga dhomat e grave të tij dhe i kërkoi atij disa rroba qëishte marrë si plaçkë lufte. Ata e dinin se ata nuk do të vijnë larg duarbosh për Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte i njohur që kurrë të mos refuzojë një kërkesë, megjithatë, gratë harruan në praninë e të cilit ata ishin dhe u bë mbi-kërkuese, dhe ngriti zërin e tyre.

Omar ka ndodhur që të kalojnë përmes dhe të dëgjuar zëra të ngritura në mënyrë që ai trokiti në derë dhe i kërkoi leje për të hyrë. Kur dy gra dëgjuan zërin e Omar, ata u goditi me frikë dhe nxituan të fshihen pas perdes, me ç'rast Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka filluar për të qeshur.Siç Omar hyri ai tha: "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), Allahu mbushë jetën tuaj me të qeshura!" Në mes të qeshura e tij, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë, "Kjo është me të vërtetë mbresëlënëse se sa shpejt këto gra, të cilët janë ende me mua, fshehur prapa perdes kur dëgjuanzëri yt! "Omar me modesti u përgjigj:" Ai është që ju duhet të jenë në frikë e dhe jo unë! "Pastaj, Omar u kthye në drejtim të perdes dhe i tha:" Ju jeni armiq të veten, a keni frikë më tepër se i Dërguari i Allahut ? (salla Allahu alihi ue sel-lem) "Në një zë të turpshëm Përgjigja erdhi:" Po, kjo është kështu për shkak seju jeni të përafërt dhe të ashpër, ndërsa i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk është. "" Kjo është kështu, biri i Hattabit, "tha Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem):" Pasha Atë në dorën e të cilit është e mia Shpirti, në qoftë se Satani e dinte se ju po udhëtonin në një rrugë të caktuar, ai do të zgjidhte një rrugë alternative për tëtë jetë i vetëm. "

$ KAPITULLI 115 ARRITJA E DHURATAVE NGA MUQAWQAS, primat i krishterë, Kopte kishës në Egjipt

Diku para, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dërgoi një letër liderit kopte të krishterë të Aleksandrisë, Egjipt ftuar atë në Islam. Pjesa më e madhe për zhgënjimin e Profetit Përgjigja që mori ishte noncommittal. Megjithatë, përgjigja nuk ishte armiqësore, dhe udhëheqësi i Kishës së krishterëdërgoi një shumëllojshmëri e dhuratave bujare të tij, duke përfshirë mjaltë, një mushkë Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) me emrin Duldul, një gomar dhe dy vajzat e reja të krishtera koptik nga emrat e Maria (i cili u bë i njohur si Merjemes) dhe Sirin të cilët ishin të shoqëruar nga Hatib, djali i Abi Baltaah së. Kur arriti ajo Maryamështë marrë për të jetuar në shtëpinë në të cilën Lady safiya kishte qëndruar para përfundimit të dhomës së saj duke u ndërtuar fqinj Xhaminë ndërsa Sirin u mor në shtëpinë e Hasanit, djalit Thabit el Ensari së.

$ KAPITULLI 116 Umre - pelegrinazhi Vogël

Pothuajse një vit ka kaluar që nga nënshkrimi i Traktatit të Hudejbijes kështu, dy mijë pelegrinë busied veten me përgatitjet e tyre për të ofruar më të vogël haxhin në Qabe e tyre të dashur.

As Khalid Amr as dëshironte të jetë në Mekë, kur muslimanët arritën të ofrojnë haxhin e tyre si ata të dy kanë mbajtur mendimin se traktati ishte një fitore morale për myslimanët dhe sinjalizoi fillimin e fundit të rezistencës Koraysh. Megjithatë, ata kanë mbajtur mendimin e tyre për veten e tyre dhe tëkishte, i panjohur për njëri-tjetrin, u largua nga Meka edhe më parë për të shmangur ardhjen e tyre.

A Kohë për reflektim

Nuk ishte, megjithatë, një dallim midis të dyjave. Amr mbeti i vendosur në rezistencën e tij, ndërsa Khalid, edhe pse ajo ishte e vështirë për të, filloi të shqyrtuar motivet e tij. Krenaria tradicionale, pa marrë parasysh nëse ajo mund të provohet të jetë i shëndoshë apo të pabaza, ka qenë gjithmonë një çështje që ai e konsideron shumë blasfemuestë edhe pyetje. Megjithatë, ai nuk mund të ndihmojnë por të mendojnë se takimet në Uhudit dhe Hendekut ka qenë e kotë, dhe kur Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) shmang atë para traktatit të Hudejbijes ai u dëgjua të thërriste: "Ky njeri është e mbrojtur! " Pastaj ka pasur Hajberit, Khalid nuk mundndihmojnë por pyes veten në çudi rënies së tij; grupi i muslimanëve ka qenë kaq të vogla kundër mëdha, ushtria e armatosur mirë hebre. Kjo ishte koha për vetë-ekzaminim, dhe kërkimin shpirtit.

THE KORAYSH lirojnë MECCA

Nuk ishte gjithmonë shans Koraysh mund të shkelin marrëveshjen e tyre me muslimanët dhe të arrijnë qëllimin e tyre për asgjësim Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe muslimanët, prandaj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka udhëzuar se disa armëve duhet të jetë kryhen në mënyrë që ata të mund të mbrojnëvetë nëse është e nevojshme. Disa larg nga rrethinat e shenjta të Mekës, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) të quajtur pelegrinë së bashku dhe u tha atyre që të disguard armët e tyre. Ai më pas vendosi dyqind pelegrinë në krye të armëve dhe u tha atyre se një herë muslimanët e tjerë kishinkryer umren e tyre ai do të zëvendësojë ato me një seri të re të rojeve dhe ata pastaj mund të ofrojë pelegrinazhin e tyre.

Koraysh ishte e vërtetë për fjalën e tyre, kur lajmi arriti në Mekë që pelegrinët kishin arritur kufijtë e saj të jashtme që e lënë bosh nga Meka për të qëndruar në kodrat dhe malet përreth. Sa për paria Koraysh, ata vendosur veten në malin e Ebu Kubays nga të cilat ata mund të shohin Qabenë dhemonitoruar lëvizjet e muslimanëve.

THE Pelegrinët ENTER Mekë

Koraysh tani nguli sytë poshtë nga mali si Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), duke hipur në deve e tij të preferuar Kaswa, udhëhoqi procesion e pelegrinëve në Mekë me Abdullah, djalin Rawahah të ecur përkrah mbajtjen fre Kaswa së. Pelegrinët arriti mbi devetë dhe këmbë të veshur në të bardhë, ndërsatë gjithë këndonin lutjen imponues Profeti Ibrahim kishte ofruar kaq shumë shekuj më parë në pelegrinazhin e parë: "Allahumme Labbayk Labbayk - Ja ku jam, o Allah, të bindur ndaj Teje me kënaqësi dhe lumturi!"

Në hyrje të kufijve të Shenjtë të Qabesë, Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ende hipur mbi devenë e tij, riorganizohet veshje e tij të pelegrinazhit, tucking atë nën krahun e tij të djathtë në mënyrë që sup tij ishte zhveshur, atëherë ai kaloi dy skajet mbi shpatullën e tij të majtë në mënyrë që një pjesë e varur poshtë nëpërparme dhe tjetri në prapme. Të gjithë sytë ishin mbi Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Thashethemet ishin përhapur se musliman ka qenë dobësohet nga ethet në Medinë, në mënyrë që të qetësojë thashetheme në rregull dhe tregojnë se muslimanët ishin të fortë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i urdhëroi ata që të shkund rreth Qabes në e parë tre rrotullimet dhe shëtitje për të mbetur dhe të Shokëveiu bind. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) hipi në këndin jug-lindje të Qabesë dhe nderim preku Gurin e Zi me stafin e tij, atëherë ai circumambulated Qabes shtatë herë, pas të cilës ai bëri rrugën e tij në këmbët e kodër e Safa dhe filloi të ecë më shpejt në mes tij dhe në kodrën eMerve shtatë herë, ashtu si Lady Agari kishte bërë kaq shumë shekuj më parë, kur ajo kërkonte ujë për djalin e saj i mitur, Ismailit.

Kafshët kurban ishin çuar në këmbë e Merve dhe tani që ritet në mes dy kodrave janë përfunduar, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) sakrifikuar një deve. Pelegrinazhi vogël ishte i plotë dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u kthye në Shtëpinë e shenjtë meqëllimi për të hyrë në atë.

Para lirimit nga Meka, Koraysh kishte mbyllur derën e Qabesë - e cila ende strehuar idhuj të shumta - dhe një burrë nga fisi i Abd ad-Dherrit kishte marrë çelësin e saj me të. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i ka dërguar një nga shokët e tij për të kërkuar, sepse paria kyçe, por Koraysh refuzuaraduke thënë se hyrja në Shtëpinë e Shenjtë nuk kishte qenë pjesë e marrëveshjes. Ajo ishte një zhgënjim i madh për pelegrinët dhe askush hyri.

Duke kryer ritet e haxhit të vogël, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i ka dërguar një parti e muslimanëve mbrapa për lehtësimin e atyre që ruajnë armët e tyre në mënyrë që ata mund të ofrojnë edhe pelegrinazhin e tyre.

Koha e namazit Zuhr afrua kështu Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) i kërkoi Bilalit që të rritet deri në majë të çatisë së Qabesë dhe të bëjë thirrjen për namaz. Bilal u ngjit në krye dhe të këndshëm e tij, zëri i thekshëm i quajtur pelegrinë në namaz. Thirrja Bilal nuk ka shkuar pa u vënë re nga Korayshprijësit të cilët ishin jashtëzakonisht nervoz, kur ata e kuptuan se telefonuesi ishte Bilal, një ish skllav, dhe se ai ishte quajtur nga çatia e Qabes.

Tre ditët e caktuara për pelegrinazh ishin ndër ditët më të lumtur se ata kishin shpenzuar që nga migrimit në Medinë. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e kishte ngritur çadrën e tij në afërsi të Shtëpisë së Shenjtë, dhe ajo ishte atje që xhaxhai i tij El-Abbas, shkoi për të vizituar atë, pavarësisht nga frowns të Koraysh.Gjatë këtyre ditëve të shkurtër në Dhul Qa'da 7h, Al-Abbas sugjeroi Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai mund të donte të marrë Maymunah tij Ve relative, të jetë gruaja e tij dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i pranuar propozim martese.

UMARAH, Bijë e Hamza

Ali dhe Lady Fatima kishte shoqëruar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) në pelegrinazh. Kur Al-Abbas i tha Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) se Umarah bija e gruas së ve Hamza e Salma, jetonte me ta për shkak të lidhjeve familjare të gruas së tij ndaj saj, Ali sugjeroi se kurata u kthyen në Medinë, Umarah duhet të kthehet me ta në howdah Lady Fatimesë (në howdaj arabisht). Marrëveshja u pranua dhe kështu, kur erdhi koha e të zonjat udhëtoi për në Medinë së bashku.

Salma ndanë të njëjtin nënën si Umm Fadl dhe Zonja Maymunah, ashtu si motra e saj e plotë të gjakut, Esma. Megjithatë, Umm al Fadl dhe Lady Maymunah kishte një motër e gjysmë në anën e babait të saj, i cili u thirr gjithashtu Esma. Asma ishte e veja e Makhzumite kryetar Waleed përmes të cilit bashkimi Khalid kishte lindur,dhe kështu që ishte me anë të këtyre lidhjeve të farefisnisë Khalid ishte në lidhje me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem).

THE Koha për t'u larguar

Si tre ditë tërhoqi në një të afërt, Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u gjet ulur me Sa'adi, Ubade e bir dhe disa të Ansar-tjetrin kur Huwytib dhe Suhayl zbriti nga Ebu Kubays dhe iu afrua atij duke i thënë befas, "Koha juaj e ka arritur fundin e saj, kështu që të shkojnë! " Profeti (salla Allahu alihiue sel-lem) ka kërkuar një kohë pak më shumë, duke thënë: "A do të dëmtojë ju që të më jepni një kohë pak më shumë në mënyrë që unë mund të përgatisë një banket dhe të festuar martesën time midis jush?" Përgjigja ishte i mprehtë, "Ne nuk kemi nevojë për festën tuaj -! Na lërë ne ju kërkojmë nga Allahu, dhe nga traktati kemi me ju për të lënë qytetin tonë,Nata e tretë tashmë e ka kaluar! "

Sa'adi u shkelje në vrazhdësi e tyre, por drejtësia e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u shtuan dhe u ndal atë duke thënë, "Sa'adi, mos flisni ashpër për ata që vijnë për të na vizitoni në kampin tonë." Pastaj ai i dha udhëzime se asnjë pelegrin duhet të mbetet në Mekë pas muzg. Megjithatë, aibëri një përjashtim, i cili ishte se Ebu Rafi duhet të mbeten pas për ta sjellë Lady Maymunah atij sa më shpejt që ajo ishte gati për të udhëtuar. Nga muzg, pelegrinët kishin lënë Qabja tyre i dashur ndërtuar kaq shumë shekuj më parë nga Abrahami Pejgamberit dhe Ismailit, kur Lady Maymunah bashkua me Profetin (salla Allahualihi ue sel-lem) në Sarif martesën e tyre është konsumuar.

$ KAPITULLI 117 mosmarrëveshje që u ngrit me kujdesin e dashur

UMARAH

Kishte kaluar disa ditë që nga kthimi i tyre, kur Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) u zgjua nga sy gjumë e tij pasdite me tingujt e zërave të nxehtë. Ai ishte në gjendje të dalloj zërat, të cilat janë në rritje gjithnjë e më shumë këmbëngulës, ishin ato të Zejdit, birit Haritha dhe dy bijtë e Ebu Talibit,Ali dhe Jafar. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u ngrit, hapi derën dhe i thirri ata për atë, atëherë pyeti arsyen për mosmarrëveshjen e tyre.

Sahabët thanë Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), kjo ishte një çështje e nderit se kush duhet të jetë kujdestar i Umarah, vajza e Hamzës. Që nga ardhja Umarah në Medinë ajo kishte jetuar me Lady Fatimes dhe Aliut. Ali pretendoi se ai kishte një të drejtë më të mirë se të tjerët për kujdestarinë e saj siai ishte xhaxhai i saj nga babai dhe ishin ngarkuar me ruajtjen e saj në udhëtimin nga Meka. Nga ana tjetër, Xhafer tha Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) se ajo ishte nusja e ungjit të tij, dhe se gruaja e tij, Asma, ishte halla e saj të nënës. Për shkak të vëllazërisë themeluar nga Profeti (salallahuAllahu alihi ue sel-lem) në mes të Zejdit dhe Hamzës, Zejdi ishte i mendimit se ai duhet të jetë kujdestari i saj pasi ai kishte lënë në krye të punëve Hamza pas martirizimit të tij.

Ai tha se shumë për karakterin e këtyre shokëve të fisnikë të cilët ishin të gjithë shumë të gatshëm për të marrë Umarah nën kujdestari i tyre, dhe Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) i lavdëroi ata në përputhje me rrethanat, pastaj u tha atyre: "Xhafer, ju jeni si unë në të dy duket dhe karakter, ju keni më të drejtë për kujdestarinë e saj.Motra e një nëne është si një nënë. "Xhafer ishte i lumtur, por u ngrit dhe tha se asgjë pastaj kërcenin rreth Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) në një rreth." Çfarë është kjo? ", E pyeti të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem) me dëfrim. Xhafer u përgjigj, "Unë e kam parë abisinianë nderojnë Negus në mënyrë të tillënjë mënyrë. Kur Negus dha askujt një arsye të mirë për të qenë i lumtur, ai person do të rritet, pastaj valle rreth tij. "

Sa për vallëzim në Abisini e nderit, është fryma e qytetërimit islam, për të absorbuar çdo gjë që është e mirë pa marrë parasysh nga të cilat kultura që rrjedh.

Në muajt në vazhdim, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), organizohet për Umarah të martohen Seleme. Seleme ishte bir i Lady Ummu Seleme dhe burri i saj të martirizuar, Ebu Seleme, dhe ishte djali i motrës së Hamzës, Barra.

$ KAPITULLI 118 TURNER i zemrave

Khalid, kishte për disa kohë, respektuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), por krenaria e tij dhe pozita në fis Koraysh penguar atë nga zbavitëse nxitjet e zemrës së tij. Megjithatë, pas çdo takimi, pa marrë parasysh nëse kjo ka qenë një fitore apo humbje, arsye ka filluar ta shkatërrojë rezistencën e tijdhe drita e së vërtetës filloi të mbizotërojë ai e pranoi faktin se vlerat e tij pivoted në asgjë tjetër përveç pabazë krenari, tradicionale.

Ai kujtoi letrën e tij të rinj, të kthyer vëllai Waleed i kishte shkruar atij pak para se të vdiste dhe se si ajo kishte përmendur se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte konsultuar në lidhje me mirëqenien e tij dhe të folur për lidhje të tij për atë; atëherë nuk ishte dëshira e fundit e vëllait të tij i cili i kërkoi atij për të përqafuarIslami.

Waleed, vëllai i vogël Khalid nuk ishte i vetmi në familjen e tij për të kthyer në Islam, ishte tezja e tij, tani Lady Maymunah, gruaja e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe më shumë kohët e fundit nëna e tij, Esma.

THE VIZIONI I Khalid

Çështje peshonte rëndë në zemrën Khalid, atëherë, një natë ai kishte një vegim në të cilin ai e gjeti veten për herë të parë në një tokë të zhuritur, të mbyllura në të nga të gjitha anët. Pastaj, ai e pa veten në një vend të shëndetshëm me bimësi, me sa duket pafund fusha të gjelbra. Kjo ishte një vizion që ai nuk mund të shkarkojë dhe ai ndjeu një imponueskërkojnë për të shkuar në Medinë. Ai donte për të ndarë vizionin e tij me Amr, por ai nuk ishte kthyer ende në Mekë kështu që ai shkoi me miqtë e tij Ikrime dhe Safwan të tregoni atyre.

Si etërit e Safwan dhe Ikrime babai i të cilit ishte famëkeq Ebu Xhehli ishin vrarë në luftën e Bedrit, dhe Safwan ka pasur edhe humbi vëllanë e tij, kështu që, në reflektim, përgjigjet e tyre nuk ishin të habitshme. Safwan ishte aq i bindur se ai ka deklaruar, "Në qoftë se çdo njeri i Koraysh vendosi të ndjekë Muhamedin, unë do tënuk e ndjekin atë! ", kështu Khalid nuk ndjekin çështje më tej dhe u nisën për në Medinë vetëm.

KHALID DHE OTHMAN

Menjëherë pas largimit nga shtëpia Khalid takua Othman, një mik, i cili ishte më afër tij se dy të tjera. Dy hipi në heshtje për disa milje, atëherë, Khalid foli me një ton që shkaktoi një përgjigje, "Situata jonë nuk është më mirë se një dhelpër në varr e tij - derdh një kovë me ujë në të dhe duhet të vijnëout! "Othman ishte e shpejtë për të kuptuar pikë Khalid, kështu Khalid ventured më tej dhe i tha atij se ku po shkonte dhe arsyeja. Othman kishin të njëjtën mendje si Khalid dhe vendosi të shoqërojë atë në Medinë. Megjithatë, Othman ishte i papërgatitur për udhëtim kështu Khalid ra dakord për të pritur për atë derisa ai u kthyeshtëpi për të mbledhur disa rroba dhe dispozita. Në fillim të, të nesërmen në mëngjes Othman u bashkua Khalid përsëri dhe së bashku ata u nisën për në Medinë.

SONAMR AL-as'S

Djali AMR El-As-së mbajti të njëjtin mendim si Safwan dhe Ikrime, por shikuar situatën në një dritë të ndryshme se miqtë e tij. Amr nuk e le emocionet ndikoj arsyen e tij, ai ishte mendjemprehtë dhe i njohur për të analizuar një situatë pastaj të veprojë në përputhje me rrethanat.

Në ditët e para të Islamit, kur muslimanët kërkuar strehim në Abisini, ishte ai që u përpoq për ryshfet në oborrin e Negus për të siguruar mbështetje për muslimanët të kthehen. Përpjekjet e tij kishte dështuar pa fat dhe u largua Abisini pa arritur qëllimin e tij, megjithatë, me kalimin e viteve ka nxitur një miqësi mesvetë dhe Negus. Herë pas here Amr do të dërgojë dhurata së bashku me përshëndetjen e tij, por ai kurrë nuk e përmendi çështjen e muslimanëve për atë përsëri.

AMR DHE Negus

Amr vendosi për të vizituar Negus, dhe së bashku me disa nga shokët e tij nga fisi i SAHM përcaktuar përtej detit në Abisini duke marrë me vete dhurata shumë të çmuar e lëkurë. Kur Amr arriti në oborrin e Negus ai u dha me mirësjellje një audiencë me ç'rast Amr prezantuan dhuratat lëkurë.Pasi pandehet prania e tij ishte e pranueshme Amr nuk humbi kohë duke kërkuar nga Negus leje për të qëndruar në vendin e tij. Sidoqoftë, gjuha amr e rënë, kur ai ventured për të folur rreth Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) në një mënyrë të papranueshme. Negus mbajtur Profetin (salla Allahu alihiue sel-lem) në nderim të madh dhe nuk do të tolerojë një fjalë thanë kundër tij dhe paralajmëroi Amr se mënyra më e mirë për të në gjykatë e tij do të jetë për t'u bërë një ndjekës i të Dërguarit (salla Allahu alihi ue sel-lem), në vend se të sjellë atij dhurata.

Amr u trondit nga përgjigja e tij dhe e pyeti, duke iu referuar të profetësisë, "A ju dëshmoni për këtë, o mbret? ' Pa hezitim Negus u përgjigj: "Vërtet, Unë dëshmoj për këtë para Allahut." Negus vazhdoi, "A atë që unë këshilloj Amr dhe të ndjekin atë. Ai është e vërteta dhe nga All-llahu do të triumfojnë mbiçdo jobesimtar i cili vendos kundër tij; në të njëjtën mënyrë që Moisiu triumfoi mbi Faraonin dhe ushtrinë e tij. "

Amr mori lejen nga Negus dhe u nisën për në det. Ndërsa ai u nis ka peshuar thellë mbi çështjen e profetësisë dhe mund të shtyjë nuk mënjanë të vërtetën Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), solli që All-llahu është Një dhe nuk ka bashkëpunëtorë, dhe kjo idhujtaria ishte i pavlefshëm. Ai reflektoisipas karakterit të Profetit, stilin e tij shembullore të jetës dhe marrëdhëniet e tij vetëm me të gjithë, pa marrë parasysh nëse ata besonin në mesazhin e tij apo e kundërshtuan atë. Ai as nuk mund ta gjejë ndonjë gjymtim nuk e akuzojnë Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) nga çdo keqbërje.

Ditë më vonë Amr erdhi nëpër një barkë të destinuara për në Jemen kështu që ai hipi dhe nisem në lundrim. Sa për shokët AMR-së, nuk dihet nëse ata e shoqëruan atë, ose ka mbetur në Abisini.

Kur Amr arriti Jemenin ai bleu një deve, së bashku me disa dispozita dhe hipi në veri me qëllim për të shkuar në Medinë. Në vendin e quajtur Haddah - i cili ishte një nga ndalesat në rrugën bregdetare nga Meka në Medinë - ai u takua Khalid. Pas një kohe ata në mirëbesim qëllimin e tyre për njëri-tjetrin,Megjithatë, të dy shprehën shqetësim të thellë nëse ose jo ata do të pranohet në Islam, sepse ata ishin të dy qenë përgjegjëse për persekutimin dhe martirizimin e shumë muslimanëve.

KHALID Përqafon ISLAMI

Kur Khalid, Othman dhe Amr arritur Medina Khalid dhe Othman shkoi direkt te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe pranuan Islamin.

@ Shqetësim amr'S

Amr nuk ishte në dijeni se kur një person përqafon Islamin të gjitha mëkatet e tij të mëparshme, pa marrë parasysh nëse ato janë të mëdha apo të vogla janë pothuajse krejtësisht jashtë në mënyrë konvertuari fillon jetën e tij / saj absolutisht përsëri, të pastër dhe të pamëkat.

Shoqëruar me këtë ai ishte gjithashtu plotësisht në dijeni se Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka informuar shokët e tij se çdo mëkat kryer para Islamit shkëmbehet automatikisht për meritat që i pret ata në Xhennet.

@ Hezitim amr'S

Kur erdhi koha për Amr për të dhënë besëlidhjen e tij se ai ishte shumë i shqetësuar, por në fund ai e pyeti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem): "Më jep dorën tuaj të djathtë në mënyrë që unë mund të betohem për besnikëri ndaj teje." Ashtu si Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka arritur për të marrë dorën e tij, Amr shpejt u tërhoqe tij pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti, "Çfarë është çështje Amr?" Amr u përgjigj se ai kishte një kusht për të bërë, e cila ishte, se të gjitha mëkatet e tij të kaluara do t'i falen. Pjesa më e madhe për lehtësim Amr-it, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) të butë i tha atij, "A nuk e dini se (përqafuar)Islami fshin të gjitha mëkatet që kanë shkuar më parë? "Zemra Amr-it leapt me gëzim dhe ai përqafoi Islamin. Që nga ajo kohë e tutje askush nuk ishte i dashur për të se Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem).

$ KAPITULLI 119 VITI EIGHTH

THE VDEKJA E ZONJA Zejneb, bija e pejgamberit

Allahu qoftë i kënaqur me të

Ajo tani ishte tetë vjet që të Migracionit. Në fillim të atij viti ka pasur edhe një trishtim të madh në shtëpinë e Profetit si Lady Zejneb, vajza e madhe e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte marrë i sëmurë dhe vdiq. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte me e tijVajza si engjëjt mori shpirtin e saj dhe ofroi inkurajues, siguruar fjalë për mbesën e tij të ri dhe djalin-in-ligj.

Kur ajo ishte koha për të bërë përgatitjet për varrim Lady Zejneb e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti Ummu Ajmanja, Zonja Sawdah dhe Ummu Seleme për të përgatitur vajzën e tij. Pas përfundimit të ritualit të larjes Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), të larguar një underwrap ai ishte i veshurdhe u tha atyre për të përfunduar atë në atë para shrouding saj. Pastaj, ai e udhëhoqi namazin e xhenazes pas së cilës procesion funeral bërë trishtim rrugën e saj për në varreza, ku ajo ishte ulur butësisht në vendin e saj të pushimit dhe të Dërguarit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u lut për të përsëri.

THE LAJME shumëpritur

Lady Hatixhja ishte vetëm gruaja të mbajnë Profetin fëmijë (salla Allahu alihi ue sel-lem). Asnjë nga gratë e tij më vonë u ngjiz fëmijën e tij.

Jo shumë kohë pas vdekjes së Lady Zejneb-së, Lady Merjem (Maria e Egjiptit), u ngjiz. Kjo ishte një kohë e gëzim të madh; shoqëri dhe ndihmë tepruar si gjithë pritur për ngjarjen e bekuar.

$ KAPITULLI 120 fiseve sirian KUFITARE

Rreth tre muaj kishin kaluar që nga haxhit, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka dërguar pesëmbëdhjetë Sahabët në paqe që të ftojë fiset arabe përgjatë kufirit të Sirisë ndaj Islamit. Disa prej fiseve kufitare ishin armiqësore dhe kur fjala ka arritur atyre se Sahabët ishin rrethtë arrijë ata ishin në pritë dhe i zunë pritë me rrebesh e shigjeta. Sahabët mbrojti veten sa më mirë ata mund, por përpjekja e tyre ishte për të nuk ka dobi, dhe të gjithë, por njëri u martirizua.

THE Hasni AT MU'TAH

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i kishte dërguar të dërguarit të tij, Harith birin Umair Al Azdi me një letër të ftuar kryetar i Busra, në Siri lashtë Madhe. Megjithatë, letra nuk e ka arritur atë, sepse në rrugën e tij Harith u kap nga Sharhabeel, i biri i Amr Al Ghassani, i cili ishte qeveritarii Al Balqa një protektorati vetë-qeverisëse të Perandorisë Romake. Pamëshirshme, Al Harith ishte i lidhur dhe e lidhi, pastaj pre koka nga Al Ghassani. Në atë kohë të dërguarit kishin gëzuar gjithmonë imunitet diplomatik dhe vrasja e një të dërguari ishte një çështje shumë serioze dhe konsiderohet të jetë një akt i luftës.

Kur lajmi arriti të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai i bëri thirrje tremijë e shokëve të tij për të marrë armët dhe të vendosur Zejdi, në komandën me udhëzimet se nëse ai do të bjerë pastaj Xhafer, djali i Ebu Talibit duhet të ketë sukses, atëherë Abdullah , djali Rawahah së. Ai i tha se shokët e tijnë rast se të tre nuk ishin më në gjendje për të komanduar ata ishin për të zgjedhur udhëheqësin e tyre.

Para largimit nga Profeti dha urdhër të veçantë që asnjë grua, fëmijë apo burra të moshës ishin për t'u vrarë. Ajo ishte Jumada Al Ula 8H kur sahabet lënë pas misionit të tyre. Pasi ata ishin gati të largohen, Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dha Zejd një flamur të bardhë dhe hipi me të dhe e tijBurrat në të kalojë njohur si "Vendi i Farewell" (Thanyat Al Wadaa).

Kur muslimanët arritën në kufirin e Sirisë kanë mësuar kombet arabe nga veriu u kurdisën një komplot kundër tyre. Flitej gjithashtu se Herakliu ishte duke shkuar për të dërguar ushtrinë e tij romake dhe ajo e Bizantit për të ndihmuar arabët. Megjithatë, thashetheme ishte e rreme si Herakliut, perandorit të Romës,kishte marrë dhe pranuar privatisht ftesën e Profetit të Islamit dhe kurrë ngritur shpatën kundër tij apo të muslimanëve. Megjithatë, fakti i çështjes mbetur - numri i armikut arabe ishte e madhe.

Kjo ishte koha për të thirrur një takim të këshillit; Shumica ishin në favor të dërgimit të një lajmëtar prapa Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), me lajme të frikshme, në mënyrë që ai të mund të vendosin nëse ata duhet të kthehen apo të dërgojnë përforcime. Abdullah ishte kundër një veprimi të tillë dhe si më parë, në takimine Uhudit, ai i inkurajoi ata që të shkojnë përpara në emër të All-llahut dhe përfundoi me fjalët nxitje, "Ne jemi të sigurt për dy gjëra që janë para nesh. Ne ose do të jepet fitoren ose martirizimin dhe të bashkohen vëllezërit tanë në Xhennete e Xhenetit - le të shkojë përpara "!

Si më parë, fjalët e Abdullah nxitur Sahabët në dhe ata vazhduan të marshojnë drejt veriut. Disa orë pasi kishte arritur Ma'an dhe sytë e tyre ra mbi armikun e tyre.

Ajo nuk ishte në favor të tyre që të angazhohen të armikut menjëherë kështu që Zejdi ka lëshuar urdhër për të tërhequr në drejtim të jugut në një vend të quajtur Mu'tah ku terreni ofruar më shumë mbrojtje. Megjithatë, armiku i ndotur ardhjen e tyre, dhe të cilët dëshirojnë për të përfunduar çështjen në kohën më të shkurtër të mundshme, marshuan pas tyre.Sapo Zejdi arriti Mu'tah ai i urdhëroi muslimanët për të përgatitur veten për luftime.

THE VIZIONI I PROFETIT (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Siç u nisur sulmi ndaj sahabeve, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili ka mbetur në Medine, kishte një vizion dhe pa Zejd me flamurin e bardhë kryesor njerëzit e tij në luftime. Ai dëshmoi Zejd mbështetur shumë plagë deri, më në fund, ai vë dëshmor në fushëbetejë. Ai dëshmoiJafar merr flamurin nga Zejdi dhe e pa atë të luftuar trimërisht, derisa edhe ai u tejkalua. Pastaj, në bindje ndaj udhëzimeve të tij, ai e pa Abdullah kapur flamurin dhe akuzën kundër armikut. Si egërsi e armiqësive intensifikuar shihte Abdullah martirizua si muslimanët ishin shtyrë mbrapa. Pastajai dëshmitar Thabit, i biri Arkam e merre nga baner dhe të japë atë për Khalid, i cili në fillim nuk pranoi nderin, thënë Thabitin se ai ishte më shumë i denjë për atë se ai. Si Thabit këmbënguli, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dëgjoi Thabit thënë Khalid se ai e kishte marrë atë vetëm në mënyrë që ai mund tët'i japë atij, dhe kështu që ishte se Khalid mori komandën.

Khalid me aftësi të madhe dhe largpamësi riorganizohet radhëve në mënyrë që përpjekjet e tyre do të jetë më efektive dhe si rezultat sahabet ishin në gjendje për të mbajtur jashtë përparimin e armikut të tyre. Pasi riorganizohet krahët djathtë dhe të majtë të ushtrisë muslimane Khalid sjellë në ballë këto ushtarëtë cilët kishin luftuar në pjesën e pasme. Kur Ghassanis panë formacionin e ri ata gabimisht mendonin se përforcimet kishte ardhur dhe kishin frikë për të qenë të bllokuar dhe të shtyrë në shkretëtirë dhe i dha dorë nga ndjekja e tyre në mënyrë që muslimanët ishin në gjendje të kthehen në Medinë me humbje minimale. Si per numrin ehumbja e arabëve Ghassani, ajo është e panjohur, por ajo është e njohur se ata pësuar një numër të konsiderueshëm të viktimave. Rezultati i takimit ka pasur një ndikim shumë më të gjerë mbi fiset arabe që mbetën armiqësore ndaj muslimanëve si muslimanët kishin fituar një reputacion të madh të aftësive dhe trimëri.

Khalid kishte treguar edhe aftësi dhe urtësi gjatë takimit dhe pasi ajo ishte e gjatë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), me lot në sytë e tij të butë informoi shokët e tij të martirizimit të Zejd, Xhafer dhe Abdullah pastaj tha, "Një nga Shpata e All-llahut e mori flamurin, dhe Allahu hapurmënyra për ta. "Dhe kështu që ishte se Khalid shpesh i është referuar më pas si" Shpata e All-llahut ", si trimëria e tij ishte i tillë që gjatë takimit që ai kishte thyer nëntë shpata që luftojnë në rrugën e All-llahut.

Përkushtuar Umm Ayman, i cili kujdesej për Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) që nga fëmijëria, dhe shikuar Zejdi rritet në pjekurinë e në shtëpinë e tij, gruaja dhe shumë djali dashur Osama Zejdi, ishin në të njëjtën shtëpi, kur Profeti (salla Allahu alihi wa sel-lem) shkoi për të thyer lajmi pikëllues për ta. Ai folibutësisht me ta dhe i ngushëlloi ata me bekimin që Zejdi e kishte arritur gradën e dëshmorit. Zejdi kishte qenë ndër të parët për të përqafuar Islamin dhe ka qenë gjithmonë shumë i dashur për atë që ai kishte zgjedhur të qëndrojë në shtëpinë e tij në vend se të kthehet në familjen e tij kaq shumë vite më parë.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) shkoi pastaj në shtëpinë e Xhafer së. Si ai hyri ai kërkoi Esma, gruaja Xhafer-së, për të sjellë tre bijtë e saj atij. Asma shkoi për t'i marrë ato, por diçka tashmë të perceptuar ka qenë e gabuar. Kur djemtë hynë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), me lot Wellingnë sytë e tij të butë puthur njera prej tyre mbi ballin e tij dhe filloi të qante. Pastaj, Esma pyeti, "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), që janë më të dashura për mua se babai im dhe nëna, pse qan? A keni marrë lajme të Xhafer dhe shokët e tij?" për këtë arsye i Dërguari (salla Allahualihi ue sel-lem), të butë thyen lajme dhe ajo gjithashtu filloi të qante, ndërsa gratë e familjes së saj nxituan në anën e saj në përpjekje për ta ngushëllojë. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u largua dhe kërkoi ushqim për t'u përgatitur dhe dërguar atyre në ditët e ardhshme pasi ai dinte zinë e tyre do të parandalojëata nga duke u kujdesur për nevojat e tyre.

Në shtëpinë e tij mënyrë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u takua me vajzën e vogël Zejdi i cili vrapoi drejt tij në rrugë me rridhnin lotët teposhtë i dashur fytyrën e saj të vogël, pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) përkul dhe mbajti saj fort të tij. Ajo ishte një moment shumë emocionaldhe lot rrodhi si një lumë nga Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem). Sa'ad, bir i Ubade i ka ndodhur që të kalonte dhe pa ato, atëherë, duke u përpjekur të vështirë për të gjetur fjalë të përshtatshme mund të them vetëm, "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), ajo është çështje?" Mes lotëve të tij ai u përgjigj,"Ky është ai që do të gjatë për të dashurit e tij."

Koha e namazit ishte afër dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) shkoi në xhami për të udhëhequr asamblenë, pastaj u kthye në shtëpi menjëherë pa shikim e tij të zakonshme ndaj asamblesë; bëri të njëjtën gjë pas namazit edhe në mbrëmje dhe natën.

Atë natë siç ka thënë Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), e zuri gjumi pa një vegim në të cilin Zejdi, Abdullah dhe Xhafer i cili ishte duke fluturuar me krahë si ato të një engjëlli, ka hyrë në xhenet dhe se muslimanët e tjerë që ishin martirizuan kishin hyrë edhe parajsë. Në faljes së sabahut, asambleja ndjenProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ndjehet më pak i trishtuar sa herë ai e ktheu fytyrën e tij ndaj tyre. Direkt pas namazit, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) shkoi në Asma për të të treguar atë për vegimin e vet, edhe pse ajo e hidhëruar për burrin e saj të dashur, ajo ishte e lumtur për të dhe për zemrën e sajishte në pushim.

THE KTHIMI I Khalid

Ditë më vonë, lajmi i Khalid dhe shokët qasjen e tij mysliman në Medinë arriti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ku ai kërkoi mushkën e vet, Duldul, për t'u sjellë në atë, atëherë, ai i ulur djali i madh Jafar mbi të dhe së bashku ata rode për të përmbushur Sahabët kthehen.

Shumë prej banorëve të Medinës ishin mbledhur mbi buzë rrugës kryesore në qytetin dhe si Khalid udhëhequr Sahabët ata bërtisnin fjalët e qortimin si ata hedhin pluhur në fytyrat e tyre duke i kërkuar se pse ata kishin ikur nga lufta në rrugën e All-llahut. Kur Profeti (salallahu alihi ue sel-lem) dëgjoi thirrjetai i qortoi njerëzit duke thënë, "Jo, ata nuk janë të kërkuarit, përkundrazi, ata janë duke u kthyer për të luftuar përsëri, nëse dëshiron Allahu." Nga kjo përvojë Khalid, i cili ishte tashmë një komandant të madh, fitoi një pasqyrë më të madh në strategjinë e luftës dhe përmes kësaj njohuritë e tij të logjistikës dhe manovrimi në terrenishte zgjeruar e cila u provua efektiv në takime më vonë.

FARWAH, Komandant i ushtrisë bizantinë të cilët pranuan Islamin

Faruah ishte arab dhe komandant i ushtrisë bizantine që jetonte në Mu'an. Ai kishte qenë i impresionuar shumë nga trimëria, por aq më tepër bindjen e besimin e grupit të vogël të muslimanëve. Gjatë takimit të fundit në Mu'tah Allahut kthyer zemrën e tij në Islam edhe më tej dhe u konvertua në Islam.

Faruah dërgoi lajmin e konvertimit të tij Pejgamberit, (salla Allahu alihi ishte selam), dhe si një dhuratë që ai i dërgoi një mushkë të bardhë. Kur bizantinët mësuar për konvertimin e tij e kapën dhe i burgosur Faruah. Ai u tha se në qoftë se ai nuk heqë dorë Islamin ata do ta vrisnin. Faruah refuzoi të braktisinIslami në këmbim për jetën e tij dhe u dërgua në Jeruzalem dhe të kryqëzuar në një mënyrë brutale si një shembull për ata që mund të kenë pasur prirje të ngjashme.

TurbullirëRENEWED

Takimi i fundit në Mu'tah inkurajoi fiset veriore arabe të iniciojë kryengritje të mëtejshme kundër muslimanëve. Winter tani ishte kundër tyre dhe brenda një lajm muaj arriti në Medinë që fiset e Kudadh, Udhra dhe Bali qëllim për të marshuar kundër muslimanëve dhe kishte bashkuar tashmë forcat në të mëdhaNumrat në kufirin sirian, megjithatë, këtë herë ata mësuan legjioni bizantine nuk ishte në mesin e tyre.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i porositur Amr, nëna e të cilit ishte nga fisi i Bali, të udhëhequr treqind muslimanët me udhëzim për të përpiqen për të marr mbështetjen e fiseve të tjera dhe nëse është e pashmangshme, të angazhohen të armikut. Marshi në kufirin sirian morën vetëm dhjetë ditë, por si Amr iu afruaterritoret armiqësore ai dhe njerëzit e tij do të, në shumë një natë, e bëjnë përdorimin e errësirës së saj për të marshuar pastaj pjesën tjetër gjatë ditës për të shmangur tërhequr vëmendjen e padëshiruar. Një natë në veçanti ishte shumë e ftohtë, në mënyrë që kur ata arritën ndalesë e tyre përfundimtar për një natë shumë të kërkuar për dru zjarri për të ndezur një zjarr. KurAmr kuptoi se çfarë ata ishin duke bërë që ai dha urdhër që askush nuk duhet të ndizet një zjarr, për tymi dhe flakët mund edhe të zbulohen dhe prania e tyre zbuluar. Edhe pse ajo bëri kuptim jo për zjarret që të ndezur, ka pasur pakënaqësi në mesin e disa prej njerëzve e tij dhe ai kishte për t'i kujtuar se ata kishinështë urdhëruar që të dëgjojmë dhe t'i bindemi atij.

Scouts u dërguan për të sjellë përsëri lajmin e armikut dhe u kthye me lajmin se numri i tyre tejkaluar ato të parashikuar. Si e akoma myslimanët nuk kishin arritur në sigurimin e mbështetjes së fiseve të tjera përgjatë rrugës në mënyrë që Amr dërgoi një lajmëtar nga fisi i Juhaynah përsëri në Medine me një kërkesëtë Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të dërguar përforcim të mëtejshëm.

Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e nxjerra nga nevojat e tyre, ai i dërgoi Ebu Ubejde me më shumë meshkuj, si dhe Ebu Bekri dhe Omeri me detashmente të mëtejshme. Ebu Ubejde ishte një shok i ngushtë i Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), si edhe si një luftëtar veteran dhe kishte dhënëudhëzim se duhet të ketë bashkëpunim absolute midis dy kontigjenteve. Kur Ebu Ubayydah arriti Amr ndoshta ishte e natyrshme që të mendoj se ai duhet të jetë komandant, por, Amr nuk ishte e pranueshme pasi ai mbante mendimin se forcat Ebu Ubayydah ishin ndihmëse dhe emërimi duhetmbetet ashtu siç ishte. Ebu Ubejde nuk ishte një njeri krenar dhe i submissively largua anash duke thënë: "Vetëm në rast se ju duhet të kundërshtoj më, Allahun unë do të të bindemi ty." Më vonë, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e mësoi gjest Ebu Ubayydah, ai ishte i prekur nga shkalla e tij i sinqeritetit dhe u lut përBekimet mbi të.

THE Kufirit sirian

Amr udhëhequr ushtrinë e tij të përforcuar përgjatë kufirit sirian, por si ata iu afrua armiku i tyre vendosi të mos angazhohen ata - kjo është përveç një interval të shkurtër, në të cilën ishin gjuajtur shigjeta - dhe të shpërndarë. Si Amr presion përpara se ata erdhën të gjithë faqet e braktisura në kamp, dhe si era, lajmet e armikuttërheqje përfshiu nëpër shkretëtirë. Kjo ishte koha për fiset fqinje inclining të miqësisë me muslimanët për sipërmarrje përpara. Deri tani ata nuk kanë dashur të vë në dukje veten, dhe lidhjet në mënyrë të reja dhe të shkuara u betonuar shpejt mes tyre, disa prej të cilave janë për momentin, i motivuar politikishtnë vend se nëpërmjet bindjes shpirtërore si ata e njihnin Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) të jetë jo vetëm, por vetëm një aleat i fuqishëm.

Dhe kështu Amr ishte në pozitën e bekuar të qenë në gjendje të dërgojnë fjalën përsëri Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), që ndikimi i tyre ishte rivendos përgjatë kufirit sirian.

$ KAPITULLI 121 fiseve të Bekrit dhe KHUZAH

Fisi i Bekrit kishte aleate veten fisit të Koraysh, ndërsa fisi i Khuzah kishte aleate më shumë kohët e fundit vetë të muslimanëve në Hudejbijes. Ka pasur një grindje mes dy fiseve për shumë vite, por përkundër marrëveshjes së paqes dhjetë-vjeçare të Hudejbijes, në të cilat të dyja palët kishin marrë pjesëdhe lidhur me nderin për të vëzhguar, fisi i Bekrit ende është vendosur për zgjatjen e gjakmarrjes.

Një natë menjëherë pas kthimit Amr-it në Mekë nga Siria, fisi i Bekrit sulmuan fisin e Khuzah dhe vrau një prej fiseve të tyre. Gjatë luftim Koraysh ndihmuar aleatët e tyre me një furnizim të armëve dhe disa madje shkoi aq larg sa për të marrë pjesë në luftimet në zonën e shenjtë - njëZona në të cilën lufta ka qenë gjithmonë e ndaluar rreptësisht.

Fiset nga Kab, një degë e Khuzah, hipi me nxitim në Medinë për të kërkuar ndihmën e Profetit. Kur ai mësoi për sulmin pashkaktuar i tha të dërguarit të kthehen dhe se ai do të vinte në ndihmë të tyre. Ashtu si Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) hyri në dhomën e Lady Ayesha është ajo mund të themnga shprehja në fytyrën e tij, që të gjithë nuk ishte edhe ai i kërkoi asaj që të sjellin pak ujë në mënyrë që ai të mund të ripërtërirë abdesin e tij. Ndërsa ai derdhi ujë mbi gjymtyrët e tij e dëgjoi atë të thonë, "Nuk mund të jem i ndihmuar në qoftë se unë nuk do të të ndihmojë bijtë e Kabit," pas së cilës ajo e kuptoi implikimet rënda.

ABU Sufjani rrugëtimet për MEDINA

Pjesëmarrja e njerëzve nga Koraysh në sulmin në fjalë fiseve shokët e tyre dhe kështu ata vendosën të dërgojnë Ebu Sufjanin, i cili kishte qenë larg Mekës në kohën e nënshkrimit të traktatit, të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Ebu Sufjani është përcaktuar mbi udhëtimin e tij, megjithatë, ai kishtemos shkuar larg, kur ai ka hasur njerëzit nga fisi i Kab hipur drejt tij dhe e dinte Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte qenë informuar për shkelje të rëndë të paqes.

Sapo Ebu Sufjani arriti në Medinë ai shkoi drejt e te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), por mund të dalloj nga shprehja e tij se ai e konsideroi situatën si varr. Në një përpjekje për të bërë dritën e situatës, Ebu Sufjani filloi duke thënë: "Muhamedi, I mungonte në kohën e armëpushimitnë Hudejbijes, le forcimin e traktatit dhe për të rritur kohëzgjatjen e saj. "Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj me një pyetjeje," ka çdo gjë ka ndodhur në mënyrë që të thyejnë atë nga ana juaj? "Pyetja e bëri Ebu Sufjani ndjeheni i shqetësuar dhe me gjysmë zemre ai u përgjigj: "Allahu na ruajt!" MbasiProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) komentoi, "Ne jemi duke mbajtur armëpushimin për periudhë të caktuar dhe nuk do të pranojë një tjetër në vend të saj."

ABU Sufjani përpjekjeve për të marr mbështetjen e familjes së tij musliman

Situata ishte e rëndë, kështu që Ebu Sufjani e la Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe shkoi për të vizituar vajzën e tij, Zonja Ummu Habibah, të cilin ai nuk e kishte parë për pesëmbëdhjetë vjet, duke shpresuar se ndoshta ajo mund të ndikoj Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Si ai hyri në dhomën e saj ai e përshëndeti atë dhe vazhdoi të përpiqen për të ulur poshtë në qilim të Profetit, por vajza e tij e hequr atë pas së cilës ai e pyeti, "A qilim shumë e mirë për mua, apo jam edhe unë i mirë për qilim?" Me respekt, Lady Umm Habibah u përgjigj: "Është qilim i Profetit, dhe ju babai im mbetet idhujtar,unpurified, "vazhdoi ajo," ju jeni zoti i Koraysh, shefi i tyre, si është ajo që ju nuk e keni përqafuar Islamin dhe mbeten gurët adhuronin të cilat as nuk mund të shohin as dëgjojnë? "Krenaria njëherë mbuluar zemrën e tij, ai u përgjigj, "Jam unë që të braktisin atë që etërit e mi adhuronin në mënyrë që të ndjekinfeja e Muhammedit? "

Ebu Sufjani e kuptoi se vajza e tij nuk ishte hapur kështu që ai shkoi për të vizituar Ebu Bekrin, si dhe disa prej shokëve të tjerë të afërt të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), në përpjekje për t'i bindur ata që të ndërmjetësoj, pasi edhe pse Pejgamberi (salallahu Allahu alihi ue sel-lem), nuk i kishte thënë se fjalët që aishikuara boshllëkun traktatit, Ebu Sufjani ndjeu që ajo të jetë kështu. Secili prej Sahabëve dhanë të njëjtën përgjigje me Ebu Bekrin duke përfunduar me fjalët, "Unë vetëm jap mbrojtje brenda caqeve të dhëna nga i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem)."

Së fundi, Ebu Sufjani shkoi për të vizituar Ali në shtëpinë e tij duke shpresuar se ai do të merrni një mbështetje prej tij për shkak të prejardhjen e tyre të përbashkët dhe të lidhjeve të ngushta të farefisnisë. Duke rikujtuar Aliun e ngjashmërisë së tyre ai mbizotëroi mbi të në të njëjtën mënyrë si më parë, por Ali i tha atij se ai nuk ishte i përgatitur për të folur në favorndonjë gjë për të cilën i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte e kundërt.

Lady Fatima ka ndodhur të jetë në të njëjtën dhomë me të birin e saj të rinj, Hasan dhe dëgjuar në bisedë, kështu që Ebu Sufjani u kthye në thënien e saj, "Bija e Muhamedit, pyesni djalin tuaj të vogël për të dhënë mbrojtje midis burrit dhe burrit, kështu që ai mund të bëhet zoti i arabëve ", pas së cilës komentoi Lady Fatima," Djemnë mënyrë të rinj pasi kjo nuk jep mbrojtje. "

Ebu Sufjani e la shtëpinë e Aliut dhe shkoi në xhaminë ku ai shpalli me zë të lartë, "Unë i garantoj mbrojtje midis burrit dhe burrit, dhe unë nuk mendoj se Muhamedin (salla Allahu alihi ue sel-lem), do të dështojnë për të përkrahur mua." Atëherë ai shkoi tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) tha: "O Muhammed (salla Allahu. selam alihi ue), unë nuk mendoj se ju do të mohojnë mbrojtjen time "Megjithatë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj:" Ky është mendimi juaj ", pas së cilës Ebu Sufjani u kthye despondently në Mekë.

$ KAPITULLI 122 ROAD në Mekë

Kur Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), të përgatitur për takimin, ai shpesh do të marshojnë në drejtim të kundërt të armikut, pastaj marshojnë drejt tyre duke marrë avantazhin e befasi.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), tani ka nxjerrë udhëzim se përgatitjet duhet të bëhen gati për një fushatë, kur Ebu Bekri e pyeti në lidhje me të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka konfirmuar se ata do të angazhohen Koraysh, pas së cilës ai pyeti "Mos duhet të presim deri nëKoha e armëpushimit është e gjatë? "Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj," Ata na tradhëtuan dhe thyen armëpushimin, kështu që unë do të marshojnë kundër tyre. Megjithatë, mbani çështjen sekret dhe i le ata mendojnë se i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) është marshimi në Siri, apo të Taifit, apo akomanë fisin e Hawazin. "Pastaj ai u lut duke thënë: '' O Allah, na hiqni nga sytë e Koraysh si dhe lajmet e planeve tona, në mënyrë që të mund të vijë mbi ta papritmas, në vendin e tyre", sepse Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk dëshirojnë që gjaku duhet të derdhet.

THE MESAZH

Lutja ishte përgjigjur. Gabriel erdhi dhe i tha Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) që Hatib, një nga Muhajirin, i cili kishte luftuar në luftën e Bedrit, kishte mësuar për qëllimin e tij dhe i dërgoi një letër Koraysh nëpërmjet një grua nga Muzaynah i cili ishte duke udhëtuar në Mekë për të informuar ata.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dërgoi Aliun dhe Zubejr pas saj dhe mbi kapjen e saj deri kontrolluan bagazhet e saj, por nuk mund të gjejnë letrën. Sahabët e kuptuan se gruaja duhet të ketë fshehur një letër për personin e saj dhe i tha asaj se në qoftë se ajo nuk ka prodhuar atë vullnetarisht, ata dotë jetë e detyruar për të bërë një kërkim të trupit. Nuk dëshirojnë të jenë kontrolluar, gruaja unloosened flokët e saj dhe të prodhuar letër që ajo e kishte fshehur në të dhe ua dha atyre.

@ "Bëjë çdo gjë që do, unë të kam falur".

Kur sahabet u kthyen në Medinë, Hatib u dërgua për të dhe Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti: "Pse e bëre këtë Hatib?" "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem)," u përgjigj Hatib, "Unë besoj në All-llahun dhe të dërguarin e Tij, besimi im nuk ka ndryshuar - asgjë tjetër ka marrëvendin e saj. Unë nuk kam asnjë ndikim në mesin e popullit të Mekës si njerëzit e tjerë në mënyrë që për hir të djalit tim dhe të familjes të cilët mbeten atje, kam kërkuar favor të tyre. "Omeri ishte i zemëruar dhe tha:" O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), më lejoni të bëjë larg me atë, ai është hipokrit! "Por Profeti(Salla Allahu alihi ue sel-lem) të butë kujtoi atë duke thënë: "O Omer, a nuk e dini se Allahu shikoi në njerëzit e Bedrit dhe tha:" A çdo gjë që ju do të, unë të kam falur? "

THE Muajin e Ramazanit

Ramadan po afrohet shpejtë dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dërgoi lajmëtarë të tij te aleate, fiseve të besueshëm bërë thirrje atyre për ta takuar në Medinë në fillim të muajit. Të aleate fiset përgjigjur në fuqi të plotë në mënyrë që forca e Profetit ishte më i madh se kurrë më parë, megjithatë,destinacionin e tyre final mbeti i panjohur për të edhe krerët e tyre. Vetëm ata të paaftë rëndë ka mbetur në Medinë. Tani forcat e kombinuara të gati dhjetë mijë të përcaktuara në marshimin e tyre, ndërsa për destinacionin e tyre, ajo ende mbeti sekret.

THE DHEMBSHURIA E PROFETIT (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Marshi në Mekë nuk ishte e lehtë, dhe tani që Ramadan kishte ardhur kjo do të provojë shumë e lodhshme për disa, kështu që pas ata kishin paraqitur Profetin Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili gjithmonë promovohet në mënyrë të moderuar, i çoi fjalë të muslimanëve duke thënë: "Kushdo që dëshiron të mbajë agjërimin, le ta mbajë atë,por kushdo që dëshiron për të thyer atë, le ta thyejnë atë. "Për All-llahu lejon thyerjen e agjërimit për ata që janë në një udhëtim dhe lejon ditëve të humbura të bëhen deri më vonë, megjithatë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shumë të tjerë vendosi që të vazhdojë të shpejtë.

"(Fast) një numër të caktuar të ditëve, por nëse ndonjëri prej jush është i sëmurë

ose në udhëtim, le atë (të shpejtë), një numër i ngjashëm i ditëve më vonë;

dhe për ata që nuk janë në gjendje (të shpejtë), ka një shpërblim

ushqyerit e një personi nevojtar ... .. "

Kurani 2: 184

@ AL-Abbas, FUNDIT TË EMIGROSH lë Mekën për në Medinë

Në gjysmë të rrugës për në Mekë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) bëri thirrje për një ndalim dhe ajo ishte atje që xhaxhai i Profetit, Al-Abbas, gruaja e tij Ummu Fadl dhe bijtë u bashkua me atë. Disa ditë para kësaj, Al-Abbas vendosi se ishte koha që ai e bëri të njohur sekretin e tij se ai ishte një mysliman, kështu që ai dhe gruaja e tij UmmFadl, i cili ishte zonja e dytë për të përqafuar Islamin, e mbushur sa më shumë që ata mund të marrin me vete dhe u largua nga Meka në fshehtësi për në Medinë duke mos ditur se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte në atë moment që marshon në drejtim të Mekës.

Pas arritjes në kampin e Profetit Al-Abbas ka kërkuar që të merren me të, ajo ishte një bashkim i madh dhe lumturi rrit zemrat e tyre. Pas, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë el-Abbas se si profetësia e tij ishte e fundit e të gjitha prophethoods, kështu që ka pasur migrimi Al-Abbas qenë e fundit e migrimeve.

Menjëherë pas marrëveshjet janë bërë për Umm Fadl që të shoqërohen në Medinë ndërsa burri dhe bijtë e saj u bashkuan me muslimanët shokët e tyre në përgatitjen për rrethimin e ardhshëm.

Kur ushtria arriti Kudayd, ushtria e Profetit u bashkuan nga nëntëqind kalorësia fortë fisi i Sulejm i cili u zotua për mbështetjen e tyre dhe e informoi atë për aftësitë e tyre në fushën e betejës. Megjithatë, askush përveç një pakice të privilegjuar e dinte destinacionin e tyre përfundimtar.

THE PROFETI (salla Allahu alihi ue sel-lem) PUSHIMEVE TIJ FAST

Kur ushtria arriti të vendosur të quajtur Marr Az Zahran, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) thyen agjërimin e tij dhe i urdhëroi ata të cilët kishin mbajtur të shpejtë për të thyer të tyret në mënyrë që ata të mund të rifitojë forcën e tyre.

Spekulimet ishte plot, sepse Marr Az Zahran vë në rrugë të jo vetëm në Mekë, e cila ishte vetëm dy ditë larg, ose një në qoftë se ata fuqi-marshonin, por edhe në vendin e fisit shumë armiqësore të Hawazin, por atëherë nuk ishte gjithmonë mundësia që destinacioni i tyre mund të jetë e Taifit.

Çështja e destinimit të tyre ishte në gjuhët e shumë dhe kështu Kab, birit të Malikut, i përbërë një varg të shkurtër, në të cilën ai nuk e drejtpërdrejt të kërkojë të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem) për emrin e destinacionit të tyre, por e rregulluar fjalët e veta në një mënyrë të tillë që mesazhi është dorëzuar në një mënyrë të sjellshëmmënyrë. Kjo nuk ishte koha të bëjë të ditur destinacionin e tyre dhe kështu Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), vetëm buzëqeshi dhe Ka'b u kthye pa një përgjigje.

THE THAKIF

Lajme të ushtrisë së Profetit arriti popullin e Taifit të cilët kishin frikë një sulm në shtëpinë e tyre të përkushtuar për të idhullit të tyre, al-lat. Thakif i dërgoi një letër urgjente të fiseve fqinje të Hawazin në Nexhdit informuar ata për të parë të Profetit. Të gjithë, por disa vepruan sipas thirrjes për të armëve dhe të shpejt të tyreushtritë filloi të mbledhë në një pikë e favorshme në veri të Taifit dhe ka pritur më kot.

THE Bonfires

Ndërkohë, pasi ushtria iu afrua Mekës, dhjetëmijë ushtria e fuqishme e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte urdhëruar për të përhapur veten jashtë, rrethoj Mekën dhe bonfires lehta sa më shpejt të jetë nata ra.

Si nata ra zjarret u ndezën, dhe Koraysh u ngulfatën në panik, si klithmat e alarmit ranë të gjithë qytetin. Deri në atë moment, Allahu e kishte penguar asnjë prej qytetarëve të saj nga të mësuarit e pranisë së tyre, dhe askush nuk dinte të cilit bonfires përkiste.

Ebu Sufjani u përpoq të mirë të tij për të konstatuar të cilit i përkiste bonfires, por pa dobi. Spekulimet u shfrenuar, disa mendonin se kjo mund të jetë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), atëherë e zbritur atë për shkak të madhësisë së ushtrisë dhe shumë supozohet që ajo të jetë një forcë tjetër. Në errësirën enatë, Ebu Sufjani i shoqëruar nga nipi i Lady Hatixheja së, Hakim, i cili ishte përpjekur për të parandaluar Koraysh të luftuar në luftën e Bedrit, dhe Budayl nga fisi i Khuzah, hipi nga Meka së bashku për të përcaktuar se kush ishte ajo që e kishin rrethuar qytetin. Si ata afrua kampit panë një njeri hipur një të bardhëmushkë që po vinte drejt tyre - kjo ishte Al-Abbas.

PEACE Sesa WAR

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i kishte dërguar El-Abbas për në Mekë duke pasur një mesazh. Kur Al-Abbas u takuan Ebu Sufjanin i tha atij se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte ardhur në Mekë me një ushtri të madhe, megjithatë, nuk ishte dëshira e tij për të luftuar, përkundrazi, ajo ishte për të hyrë në Mekën në mënyrë paqësore.Al-Abbas këshilloi atë se sipas mendimit të tij do të ishte shumë më mirë për të dorëzuar sesa për të luftuar.

THE PROFETI (salla Allahu alihi ue sel-lem) TAKOHET Ebu Sufjani

Ebu Sufjani i kërkoi të takohet me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), në mënyrë që Al-Abbas dha mbrojtjen e tij dhe e çuan tek ai. Siç kanë bërë rrugën e tyre përmes kampit Omar njohur Ebu Sufjanin dhe klithi për të gjithë për të dëgjuar "i saj, Ebu Sufjanin, armik i All-llahut!" dhe vrapoi pas tij me qëllimpër të vrarë atë. Megjithatë, mali Ebu Sufjanit ishte shumë i shpejtë për të Omerit dhe ata arritën çadrën e Profetit pak përpara tij.

Si Omar hyri në çadrën e Profetit, ai kërkoi lejen e tij për ta vrarë Ebu Sufjanin për llogari të shumë jetëve muslimane që ishin të humbur në dorën e tij dhe të komandës, por Al-Abbas ndërhyri duke thënë se Ebu Sufjani ishte nën mbrojtjen e tij dhe kështu Omar u bë mjaft.

Ebu Sufjani filloi ta paraqesë rastin e tij duke thënë: "Muhamedi, ju keni ardhur këtu me një shumëllojshmëri të çuditshme të njerëzve ndaj vëllezërve të tu;. Disa unë e di, të tjerët nuk e bëjnë" Para se Ebu Sufjani mund të vazhdoi, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i foli duke i thënë: "Ti theu traktatin e Hudejbijes, duke ndihmuarsulmi mbi vëllezërve e Kabit. Ju gjithashtu shkelur Komisariatet e Shenjtë dhe Shtëpia e Allahut. ", Tha Ebu Sufjani dobët," Ah që ju kishte kthyer zemërimin tënd kundër Hawazin, ata nuk janë aq afër në farefisnisë, dhe më të fortë në urrejtjen e tyre prej jush. "Profeti ( salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj,"All-llahu i gatshëm, ai do të më japë të gjithë që nga fitorja në Mekë dhe me triumfin e Islamit atje, dhe se nga mposhti Hawazin, ai do të pasurojë mua me pasurinë dhe familjet e tyre si robër."

Pastaj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) iu drejtua tre burra me inkurajim mirësi tha: "Dëshmoni se nuk ka zot tjetër përveç All-llahut, dhe se unë jam i Dërguari i Allahut." Hakim dhe Budayl përqafoi Islamin pa hezitim të mëtejshëm, por Ebu Sufjani qëndroi i heshtur.

ABU Sufjani përqafon ISLAMI

Ebu Sufjani u dërgua në çadrën e Al-Abbas, ku ai kaloi natën në siguri. Të nesërmen në mëngjes Ebu Sufjani u dërgua Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili e pyeti: "Ebu Sufjani, nuk e kupton se nuk ka zot tjetër përveç All-llahut?" Në një zë zemërbutë Ebu Sufjani u përgjigj: "Po të kishte qenë një tjetër,ai do të deri tani, kanë ndihmuar mua. "Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) vazhdoi:" Ebu Sufjani, nuk është koha që ju kuptuar se unë jam me të vërtetë i Dërguari i Allahut? "Ebu Sufjani nuk u përgjigj menjëherë, por pastaj komentoi iu referuar mbrojtjes që ai kishte marrë, pavarësisht kërkesës së Omar-it, "unë e diqë ti të jesh një njeri bujar, falës, megjithatë, unë jam ende të pasigurt. "

Al-Abbas, kishte heshtur deri në atë moment tani u kthye Ebu Sufjanit dhe i tha: "Pse nuk e besoj se tani si bëj unë." Nuk ishte një tjetër pauzë heshtur, më pas, në një zë të qartë Ebu Sufjani shpalli: "Unë dëshmoj se nuk ka zot tjetër përveç Allahut, dhe Muhamedi është i Dërguari i Allahut." Kjo ishte një kohë efalënderim.

Tani që Ebu Sufjani ishte bërë musliman, Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) i kërkoi atij që të kthehen në Mekë dhe të informojë qytetarët e saj se ata do të hyjnë në Mekë të nesërmen në mëngjes, dhe Ebu Sufjani u pajtuan.

THE Mbështetur e nderit e Ebu Sufjanit

Ebu Sufjani ishte një njeri krenar dhe i kishte urdhëruar vazhdimin e fisit shokëve të tij Koraysh për shumë vite, me këtë në mendje Al-Abbas tani iu afrua Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), me një propozim që do të lehtësonte situatën për të. Sugjerimi ishte se Ebu Sufjani t'i jepet një pozitë ender. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk dëshirojnë që pakëson askënd, u pajtua dhe i foli tani Ebu Sufjanit tha: "Informoni popullin tuaj që kur të arrijmë, dikush duke kërkuar strehim në shtëpinë tënde do të jetë i mbrojtur dhe ata që qëndrojnë në shtëpitë e tyre ose brenda kufijve të Qabes do tët'u mbrojtur. "

$ KAPITULLI 123 HAPJA paqësore Mekë

Deri tani, parulla dhe flamuj të fiseve të ndryshme mbetën të palosur. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) bëri thirrje tani për ata që të sillen në atë dhe pastaj i paraqesin ato për të zgjedhur bartësit.

Para se Ebu Sufjani u kthye në Mekë Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) të udhëzuar Al-Abbas për të marrë atë deri në fund të ngushtë të kalojë në mënyrë që ai të mund të dëshmojë për vete madhësinë e ushtrisë si ajo kalonte. Një nga një fiset kaluar nëpër, pastaj një në veçanti tërhoqi vëmendjen Ebu Sufjanitdhe ai e pyeti: "Kush është kjo?" Al-Abbas u përgjigj se ishte Khalid, bir i Waleed së. Kur arriti Khalid Ebu Sufjanin ai lartësohet Allahun tri herë duke thënë: "Allahu Ekber - Allahu është më i Madhi"

Khalid hipi me fisin e Sulejm të cilët ishin të ndjekur nga Zubair, i veshur me një çallmë të verdhë, udhëheqës pesëqind Muhajirin, si dhe disa të tjerë. Ai gjithashtu lartësuar Allahun kur ai kaloi Ebu Sufjanin dhe së shpejti e tërë lugina mori ekzaltimin në mënyrë që ajo i bëri jehonë në të gjithë luginën. Një nga një nga trupatkaloi dhe Ebu Sufjani u mahnit për të parë kaq shumë e shumë fise mbi të cilat Koraysh nuk kishin ndikim, por më tepër ai dëshmitar i shumë një fis që kishte qenë deri kohët e fundit armiqësor ndaj Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), duke marshuar me ta së bashku si një ushtria. Ebu Sufjani nuk mund të ndihmojnë por tëbërtas, "Nga të gjitha arabët, këta ishin ndër armiqtë më të zjarrtë të Muhammedit!" Al-Abbas buzëqeshi dhe i tha: "Allahu i ka shkaktuar Islami për të hyrë në zemrat e tyre -. E gjithë kjo është nga mëshira e All-llahut"

Kontigjenti i vetë Profetit i ensarëve dhe Muhajirin, veshur rëndë në forca të blinduara u udhëhequr nga Sa'ad, djali Ubayydah solli deri pasme. Si Sa'ad, biri Ubayydah kaloi Ebu Sufjani thirri atij duke i thënë: "Ebu Sufjani, kjo është dita e therjes! Dita e poshtërimit të Koraysh nga All-llahu!" dhe kjotrazuar Ebu Sufjani thellë.

@ Sa'adi, BIRI I UBAYYDAH DHE flamurin

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) hipi mbi Kaswa në mes të kontigjentit të shoqëruar nga Ebu Bekri dhe Usayd. Ndërsa ai kaloi Ebu Sufjani, Ebu Sufjani thirri duke thënë: '' O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), keni urdhëruar vdekjen e popullit tënd? " atëherë përsëritetFjalët shqetësuese Sa'adi, bir i Ubayydah kishte thënë. Ebu Sufjani vazhdoi: "Unë ju përgjërohem nga Allahu për popullin tënd, për ty e të gjithë njerëzit janë më të mëdha në devotshmëri dhe shumë i mëshirshëm." Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) vuri frikën e tij për të pushuar duke thënë: "Kjo është dita e mëshirës, dita në të cilënAll-llahu e ka ngritur Koraysh. "Abdur Rahman dhe Othman pastaj i foli Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) tha:" O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), ka një mundësi që Sa'adi do të sulmojë Koraysh. "Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ndanë shqetësimin e tyre në mënyrëai dërgoi fjalë të Sa'adi se ai duhet të dorëzojë flamurin djalit të tij, Kajsit. Kur Sa'ad mori mesazhin se ai ishte i sigurt nëse mesazhi ishte e saktë kështu që ai i tha shqyrtarit të tij se ai nuk do ta dorëzojë atë për të birin e tij, derisa ai ka marrë prova se ai ishte nga të Dërguarit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Kurmesazhi është dërguar Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai unwound çallmën kuqe nga përkrenare e tij dhe i dërgoi atij, dhe Sa'adi, pa pak hezitim, i dorëzoi flamurin për djalin e tij.

KTHIMIABU Sufjanit

Tani që ushtria kishte kaluar nga Ebu Sufjanit u kthye në Mekë dhe shkoi direkt në kodrën e Safa, ku ai e quajti me Koraysh për t'u bashkuar me atë atje. Sapo u mblodhën më tepër se ai foli duke i thënë, "Zjarret e pamë rreth nesh natën e fundit ishin ato të Muhamedit dhe ndjekësve të tij. Ai ka ardhur këtu menjë ushtri shumë të madhe, ne jemi të rëndë të paktë në numër; ka shumë prej tyre për të luftuar! Prandaj, unë ju këshilloj që të dorëzohen. Ai më ka thënë se ata që kërkojnë strehim në shtëpinë time, ose të zgjedhin për të qëndruar në shtëpitë e tyre, ose brenda kufijve të Qabesë janë dhënë sigurinë. "

Hind, gruaja e Ebu Sufjanit kapi burrin e saj nga fjalët e tij mustaqe, "vrasin këtë njeri të mirë-për-asgjë! - Ju jeni një mbrojtës i mjerë i popullit tënd" Ebu Sufjani u përgjigj: "Mos lejoni që kjo grua t'ju mashtrojë kundër gjykimin tuaj më të mirë, sepse ajo po vjen nuk mund të rezistuar!" Një pjesë e turmës morikujdes i paralajmërimit Ebu Sufjani dhe u shpërndanë, disa u strehuan në rrethinat e Shenjta, ndërsa të tjerët e përqeshnin dhe djalin Ikrime Ebu Xhehli e, birin Safwan Umayyah s dhe birit Suhayl Amr të grupuara së bashku me disa burra të tjerë të rinj dhe shkoi në një vend të quajtur Khandama në një përpjekje për të rezistojnë.

RAMADAN 21ST

Ajo tani ishte dita e 21-të e Ramazanit 8h, dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe ushtria e tij iu afrua Mekës. Më vonë gjatë ditës Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i bëri thirrje ushtrisë së tij, dhe e vendosi Khalid në komandën mbi të drejtën për të hyrë nga lartësi të ulët dhe i dha flamurin dheKomanda për djalin Ez-Zubair Awwan për të hyrë nga e majta në lartësi më të lartë. Abu Ubayydah është dhënë komandën për të hyrë nga lugina nga të cilat Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) vetë do të hyjë. Çdo janë dhënë udhëzime të rrepta se nuk duhet të ketë asnjë të gjakut derdhur, përveç nëRasti i vetë-mbrojtjes.

Si Khalid hyri në qendër të Mekës, ai u takua me rezistencën armiqësor dhe lufta shpërtheu. Dymbëdhjetë Koraysh u vranë dhe dy myslimanë u martirizuan.

BABAIABU Bekrit

Menjëherë pas fjalimit të Ebu Sufjanit, i verbër, babai i moshuar i Ebu Bekrit, Ebu Kuhafah e pyeti vajzën e tij Kuraybah ta udhëzojë atë mbi të kodrës së Ebu Kubays ku ajo do të jetë në gjendje për ta mbajtur atë të informuar për ngjarjet që ishin gati të ndahen. Abu Kuhafah kishte dëshmuar kaq shumë gjëra gjatë kohës së tij të jetës,ai kishte qenë në Mekë, kur Abraha përpoqën për të shkatërruar Qaben me forcën e elefantit, dhe tani ai ishte gati për të dëshmuar hapjen e saj. Kuraybah përshkroi skenën për të babait të saj me ndarjen e ushtrisë muslimane kështu që ai i kërkoi asaj që të marrë atë përsëri në shtëpi.

Ikrime, Safwan dhe Suhayl si edhe disa luftëtarë të tjerë armiqësor Koraysh ishin grupuar së bashku në Khandama me disa aleatët nga Bekri dhe Hudhayl fiseve, por shpejt e kuptoi përpjekjet e tyre do të ishte e kotë aq Ikrime dhe Safwan iku, ndërsa Suhayl u tërhoq në shtëpinë e tij dhe të mbyllur veten brenda.

THE Profetit paqësore HYRJA NË MECCA

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka hyrë e dashur e tij Mekë hipur Kaswa. Si ai hyri në rrethinat e Shenjta në një gjendje të përulësia sinqertë lavdëruar dhe falënderuar Allahun ai e përkuli kokën e tij në mënyrë të ulët se mjekra e tij pothuajse preku pjesën e prapme të Kaswa. Së shpejti, pasi ai tërhoqi atë për të ndalur një, zbriti, atëherësexhde, dhe vazhdoi të lavdërojë dhe falënderojë Allahun për fitoren e tij. Veprimet e tij të devotshëm nuk ka shkuar pa u vënë re nga Koraysh dhe ata filluan të kuptojnë se Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka ardhur me të vërtetë në paqe dhembshëm.

NUKPREACHERS Fighters

Vetëm atëherë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), sytë të zënë njerëz Khalid e shpata të cilëve ende mbeti i tërhequr, pasi ata kishin qenë të detyruar për të mbrojtur veten e tyre vetëm një kohë të shkurtër para, dhe i tha: "A nuk jam unë ndalojnë luftimin?" Megjithatë, kur ai u tregoi të rrethanave, ai tha: "All-llahu ka urdhëruaratë për të mirë. "

Në ndërkohë, tendë e Profetit ishte ngritur nën mbikëqyrjen e Qabesë dhe ishte atje që gratë e tij, Zonja Ummu Seleme, Maymunah dhe vajza Lady Fatima pritur atë së bashku me kushëririn e tij Umm Hani i cili kishte ardhur të ndërmjetësojë për dy e saj farefisin.

THE Ndërmjetësimi e Umm Hani

Dy nga vëllezërit e Umm Hani nga martesa - njëri prej të cilëve ishte vëllai i famëkeq Ebu Xhehli - kishin marrë pjesë në sulmin kundër Khalid dhe kishte kërkuar strehim me të në shtëpinë e saj. Kur Ali mësoi se ajo ishte në Mekë, ai kishte shkuar në shtëpinë e saj për të përshëndetur atë, por si hyri ai i pa ata dhe kishte tërhequrshpatën e tij. Umm Hani bërtiti që ai nuk duhet të vrasin ata që ajo i kishte dhënë atyre mbrojtjen e saj dhe i hodhi një mantel mes tyre duke thënë: "Pasha All-llahun, ju do të keni për të vrarë më parë!" dhe kështu nder Ali mbështjella shpatën e tij dhe u largua.

Umm Hani tani pritën në çadrën e Profetit që të ndërmjetësojë për jetën e vëllezërve të saj. Ashtu si Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka hyrë ai e përshëndeti me kushërirën e tij affectionately dhe ajo i tha atij se çfarë kishte ndodhur, pas së cilës ai e informoi atë se kushdo që ajo e bëri të sigurt do të jetë i mbrojtur. Kjo vendosur islamestandarde që kur një musliman i jep siguri për jo-mysliman për një arsye të mirë, kjo është për t'u mbështetur.

THE PROFETI (salla Allahu alihi ue sel-lem) kryen ritet rreth Qabes

Pasi të ketë marrë abdes të madh, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka ofruar tetë njësi e lutjes, pastaj pushoi për një kohë. Pak më vonë ai kërkoi për të është deve që të sillen me të. Pastaj ai veshi armaturën e tij dhe përkrenare, duke lënë ballik e tij lart, u përkul shpatën e tij dhe të bëhet një staf në e tijdora, dhe montuar devenë e tij. Si ai u largua nga çadrat e tij disa nga ata që e kishin shoqëruar atë në mëngjes kishte rreshtuar jashtë duke pritur për të që të dalë dhe së bashku kanë bërë rrugën e tyre për të Qabes. Si ata iu afrua Qabenë, Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) hipi në saj këndin jug-lindjedhe nderim preku Gurin e Zi me stafin e tij si ai lartësohet Allahun dhe ekzaltimi është marrë pastaj nga ata nga ana e tij. Së shpejti lartësimin e "Allahu Ekber", u mor nga të gjithë myslimanët dhe ranë të gjithë qytetin e Shenjtë deri Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) tregoi atyretë jetë i heshtur. Pastaj, Muhamedi, biri Masalamah nga fisi i Evs, kapi fre Kaswa s si Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) circumambulated Qabes shtatë herë.

Kujdestari i furnizimit me ujë për pelegrinët dhe çelësat e Qabes u urdhëruan që t'i jepet Othman, birit Talha dhe më pas pasardhësve të tij deri në fund të kohës.

A Xhepin e REZISTENCA

Ashtu si Profeti (salla Allahu alihi ishte selam) tavaf rreth Qabes, Fadala kishte synimin për të vrarë atë. Si iu afrua Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), për habinë e tij pyeti, "A është Fadala?" dhe Fadala u përgjigj se ajo ishte. Pastaj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem)pyeti, "Çfarë u keni thënë për veten?" Fadala përgjigj: "Asgjë." Profeti (salla Allahu alihi ishte selam) vetëm qeshi dhe i kërkoi Allahut ta falë atë dhe e vendosi dorën e tij mbi gjoksin e tij dhe zemra e tij u bë akoma. Fadala tha: "Pasha Allahun, sa më shpejt që ai e ngriti atë, All-llahu nuk e ka krijuar dikush më shumëe dashur për mua se sa ai. "

NO MATERIEN KUSH JEMI, të gjithë bijtë e Ademit janë të barabartë

Deri tani, shumica Koraysh kishin lënë shtëpitë e tyre për t'u bashkuar muslimanët rreth Qabesë dhe Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u foli atyre duke thënë: "Nuk ka zot tjetër përveç All-llahut, Ai nuk ka shok." Atëherë ai u bëri thirrje atyre duke thënë, "O njerëzit e Koraysh mos jenë krenarë, të gjithë njerëzit janë të barabartë. Nejanë të gjithë fëmijët e Ademit dhe Ademi u krijua nga dheu "Pastaj ai recitoi një varg nga Kurani që lexon.:

"Njerëzit, Ne ju krijuam juve prej një mashkulli dhe një femre,

dhe ju e bëri në popuj e fise që të njihni njëri-tjetrin.

Ndershmi prej jush para Allahut është më i drejti prej jush.

All-llahu është më i dijshmi, i dijshëm. "

Kurani 49:13

Pas recitimit ai iu drejtua Koraysh duke thënë, "O njerëzit e Koraysh, çfarë ju mendoni se unë jam duke shkuar për të bërë me ty?" Ka pasur një pauzë heshtur, atëherë, dikush i tha: "Ti do të na trajtojnë si një shpëtimtar lloj ose si një vëlla i mëshirshëm mbanit." Atëherë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) të cituarfjalët e Profetit Jozef thënë:

"Unë do të kërkoj Zotit tim që t'ju falë.

Ai është që falë shumë, Më i Mëshirshmi. "

Kurani 12:98

THE PAK KUSH NUK u falën

Të gjitha përveç njëmbëdhjetë burra dhe gjashtë gra u falën menjëherë atë ditë. Megjithatë, nga numri i tyre ishte shtatë burra dhe katër gra që kanë përqafuar Islamin dhe më pas janë falur; sepse kur një person përqafon Islamin të gjitha mëkatet e mëparshme të falen nga Allahu.

Në mesin e atyre që nuk u falën ishte Abdul Uzza, biri i Khatl, i cili, pas përqafimit të Islamit disa vite më parë në Medinë, kishte marrë emrin Abdullah. Gjatë kësaj kohe Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), që i është besuar Abdullah me pozicionin nderuar së mbledhjes, nga një fis të caktuar, e detyrueshmedashuria e Ramazanit, megjithatë, ai u bë arrogant, abuzuar me autoritetin e tij dhe vrau një musliman që shërbejnë thjesht për shkak se ushqimet e tij nuk ishin të shërbyer në kohë.

Abdullah e dinte se ishte një dënim i rëndë për të paguar për të vrarë një musliman dhe kishte frikë se në qoftë se ai u kthye në Medinë ai do të dënohet me vdekje për shkak të seriozitetit të mëkatit të tij, kështu që në vend të kësaj ai shkoi në Mekë, ku ai hoqi dorë nga islami. Biri i Khatl nuk ishte i kënaqur të heqin dorë Islamin, ai kishte konfiskuarçdo mundësi për përpjekje për të degraduar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe ka blerë dy vajza skllave që të këndoj këngë që tallur dhe talleshin Profetin tonë të dashur (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Në këtë ditë të veçantë, një Companion ndodhi në njoftim, birit të Khatl kapur tek leckë të zezë që mbulon Qaben, kështu që ai i tha Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), e informoi Companion se djali i Khatl nuk ishte në mesin e atyre që do të falur dhe kështuai ishte marrë nga Meka dhe të dënohet me vdekje.

Një jobesimtar i cili u vra ishte Miqyas, bir i Sababa. Miqyas kishin konvertuar në Islam megjithatë, një Ansar aksidentalisht vrau vëllanë e tij Hisham. Përkundër faktit se Miqyas pranuar pagesën e parave të gjakut Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte bërë që ai nuk ishte i placated kështu që ai e vrauAnsar, apostatized dhe iku në Mekë.

THE NEW Konverton

Më vonë atë ditë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e bëri rrugën e tij në kodrën e Safa dhe turmës përzier të muslimanëve dhe të atyre që All-llahu e kishte vetëm për të bekuar për të, le Islami ndikoj në zemrat e tyre, e ndoqën. Atje, të konvertuarit e rinj mori dorën e tij fisnike dhe të deklaruar besimin e tyre si ato të betuar të tyreBesnikëria para tij.

Në mesin e atyre të kthyer ishte Hind, të cilët, vetëm një orë ose dy para se të, qortoi burrin e saj për qëndrimin e tij. Ajo erdhi tek Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), me fytyrën e saj të mbuluara si ajo frikë, në vend se duke pritur mëshirën e tij, që ai të urdhërojë vdekjen e saj para se ajo kishte një shans për të përqafuar Islamin.Ajo ishte vetëm pasi ajo përqafoi Islamin ajo guxuar të ngrenë velin e saj dhe Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem), përshëndeti atë.

Gruaja Ikrime së, Umm Hakim gjithashtu përqafoi Islamin dhe kërkoi Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të mbrojtur burrin e saj, edhe pse ai sapo kishte udhëhequr sulmin kundër Khalid. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e fali atë dhe Umm Hakim kërkoi leje për të lënë për të shkuar dhe për të gjetur atë pastaj të sjellëatë përsëri.

Ever dashur, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte i vetëdijshëm se Utbah dhe Muttalib, i fundit i bijve të xhaxhait të tij Ebu Lehebi, nuk ishin të pranishëm dhe e pyeti el-Abbas, "Al-Abbas, ku janë dy djemtë e vëllait tënd , Utbah dhe Mutalibi? Unë nuk e kam parë ato? " Utbah ishte martuar vonë Lady Rukiyahpor i ati i tij e detyroi atë ta lësh gruan para martesa është konsumuar dhe ajo u shfaq se ata kishin frikë të paraqesin veten e tyre, kështu që Al-Abbas u pyet për të sjellë ata tek ai. Kur ata arritën, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i mori ata për dore dhe eci me ta në një pjesë tëmuret e Qabes quajtur Al Multazam, i cili shtrihet në mes të Gurit të Zi dhe derës së Qabes. Atje, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u lut në gjatësi të Allahut dhe kur ai mbaroi gëzim lutur ishte e dukshme mbi fytyrën e tij. Al-Abbas shpreh me gëzimin e tij të dukshme pas së cilës Profetit(Salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj: "E pyeta Zoti im, që të jepni këto dy djemtë e xhaxhait tim, dhe ai ka dhënë mua."

THE Përulësia e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Ebu Bekri e kishte lënë praninë e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të vizituar babanë e tij dhe së shpejti u kthye me dy babain dhe motrën e tij. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pa ato që ai kërkoi nga shqetësimi, "Ebu Bekri, pse nuk e keni lënë atë në shtëpinë e tij në mënyrë që unë mund të shkojnë nëatë? "Ebu Bekri u përgjigj:" O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), ajo është më i përshtatshëm se ai vjen tek ju se sa ju të shkoni tek ai. "Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e ftoi babain e Ebu Bekrit për të të ulet pranë tij dhe i mori ato në grigjën e Islamit.

THE MREKULLIA E shkatërrimin e idhujve

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka theksuar bastunin e tij drejt 365 idhujt e këmbët e të cilëve ishin përforcuar me plumb dhe më pas montuar në gur dhe ishin pozicionuar në dhe rreth Qabes dhe recitoi:

"Thuaj:" Erdhi e vërteta dhe u zhduk gënjeshtra.

Në të vërtetë, gënjeshtra me siguri do të zhduket. "

Kurani 17:81

Ai vuri në veç e veç, por nuk prek ato, dhe sa herë që ai vuri në fytyrën e një idhulli që ra mbi kurrizin e tij dhe kur ai vuri në shpinë të saj ajo ra në fytyrën e saj deri secilit dhe çdo njëri prej tyre u shkatërrua. Tani që kjo kishte qenë kryer, Profeti (salla Allahu alihi wasel-lem), atëherë urdhëroi dikë që kishte një idhull në shtëpinë e tyre për ta shkatërruar atë.

Pas kësaj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe pasuesit e tij shkoi në Qabe dhe e pastroi atë, atëherë, ai i kërkoi Bilalit që të ngjiten në çati të saj dhe i quajnë besimtarët për namaz, dhe kështu lutja është ofruar.

Pas namazit, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i foli asamblesë duke thënë:

"Në ditën e All-llahu krijoi qiejt dhe tokën Ai e bëri Mekë shenjtë.

Ky është vendi më i shenjtë deri në Ditën e Ringjalljes.

Është e paligjshme për ata që besojnë në Allahun dhe Ditën e Fundit

për të derdhur gjak në të, ose për të prerë dru aty.

Mirëpo, All-llahu ka lejuar mua për të bërë atë për një orë.

Meka është restauruar tani me ish Shenjtërisë së saj.

Le të pranishmit të dilni dhe tregoni të tjerëve. "

SUHAYL

Si Koraysh u përqafuar Islamin, Suhayl kishte mbetur në shtëpinë e tij. Ai ishte i vetëdijshëm një amnisti ishte në fuqi, por nuk mendoj veten të përfshihet në mënyrë që ai e pyeti djalin e tij, Abdullah, për të shkuar tek Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), për të parë nëse ai mund të ndërhyjë për të.

Kur Abdullah iu afrua Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai u përgjigj me mëshirë duke e siguruar atë se ai ishte i sigurt thënë, "Ai është i sigurt nën mbrojtjen e All-llahut, le të vijë tek unë". Pastaj ai u kthye për të shokët e tij dhe u tha atyre që të mos shikojmë në Suhayl ashpër, kur ata u takuan atë. Ai gjithashtuu tha atyre se Suhayl ishte një njeri inteligjent dhe i ndershëm, as edhe një që do të verbuar ndaj të vërtetës së Islamit. Dhe kështu Suhayl ishte i lirë që të vijnë e të shkojnë si ai i kënaqur, megjithatë, ai zgjodhi të mos hyjnë në Islam në atë kohë.

SAFWAN

Uehb, bir i Umair foli Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) në lidhje me kushëririn e tij, Safwan, dhe Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka pasur asnjë hezitim dhe ranë dakord për të dhënë atij afat për dy muaj. Si një shenjë e siguri, Profeti i dha Uehb rrobën e tij për t'i dhënë Safwan për të provuar mesazhinishte e vërtetë. Me këtë lajm Uehb përcaktuar në kërkim të kushëririt të tij. Ai më në fund kapur me të në Shuayba - portin më të afërt në Mekë - në pritje të një varkë. Uehb i tha atij për afat të Profetit, por Safwan ishte e dyshimtë megjithatë, kur Uehb tregoi atij mantelin e Profetit (salla Allahu alihi usel-lem), ai e dinte se premtimi i një afat për dy muaj ishte e vërtetë dhe të dy u kthye së bashku në Mekë.

Pas arritjes në Meke, Safwan shkoi tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i tha, duke iu referuar propozimit, "Uehb tregon mua se nëse unë jam dakord për diçka, të gjitha mirë dhe të mirë, por në qoftë se unë nuk e bëj më ke dhënë dy afat muaj. " Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), foli atij të butë dheu përgjigj: "Rrini këtu." Por Safwan u përgjigj, "Jo deri sa ju keni dhënë një përgjigje definitive!" "Ti do të ketë afat katër muaj," u përgjigj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe kështu Safwan ranë dakord për të qëndruar në Mekë.

IKRIMAH

Ndërkohë, Ikrime kishte arritur në Jemen dhe ishte atje se gruaja e tij të kapur me të. Ata folën në një gjatësi dhe Umm Hakim paraqitur Islamin në Ikrime dhe ai e përqafoi Islamin në mënyrë që çifti të përcaktuara së bashku në udhëtimin e tyre të kthimit në Mekë. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e dinte se ishte Ikrimepër të arritur dhe dhembshuri u tha shokëve të tij, "Ikrime, djali i Ebu Xhehlit po vjen për ju, si një besimtar. Mos blasfemo atin e tij, sepse e fyejnë të vdekurit është fyese për të gjallëve dhe nuk ndikojnë vdekur."

Kur i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pa Ikrime ai ishte i gëzuar, i tillë ishte nxitimi i tij se ai harroi për të vënë në rroben e tij si ai nxituan për të mirëpritur atë, dhe Ikrime ripërtërirë besimin e tij në Islam në duart e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Pas së cilës Ikrime e pyeti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) që të lutet Allahut për faljen e Tij për shkak të armiqësisë që ai kishte mbajtur një herë në drejtim të tij, dhe kështu Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) u lut për të.

MAXIMIZING Mirësinë

Pas lutjes Ikrime përmendur të gjitha paratë që ai kishte kaluar në një përpjekje për të parandaluar përhapjen e Islamit, si dhe paratë e ai kaloi në luftërat që ai të bëra kundër muslimanëve. Ai tani i tha Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) që nga tani e tutje ai do të shpenzojë dyfishin e kësaj shume në Islamdhe për të luftuar me të dyfishtë përpjekje në rrugën e All-llahut; Ikrime ishte e vërtetë për fjalën e tij.

AMR, SON Seleme'S

Me Hapja e Mekës shumë fise arritën të zotohen besnikërinë ndaj Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), në mesin e të cilëve ishte Seleme, babai i Amr.

Pasi përqafuan Islamin, Profeti (salla Allahu alihi ishte selam) udhëzuar Seleme ta them fisin e tij se ata duhet të bëjnë thirrjen për namaz dhe të ofrojë pesë lutjet e përditshme dhe se personi i cili e dinte më i Kuranit duhet të jetë një për të udhëhequr ato në lutje. Seleme e pyeti secilin prej fisit të tijpor ai që e dinte më nuk ishte tjetër se djalin e tij të rinj, Amr i cili kishte marrë pjesë në bllokadën që paralajmëruar e pranisë së Profetit disa vite më parë, dhe zemra e të cilit ishin prekur nga recitimit ai kishte dëgjuar nga karvanet kthehen nga Meka.

Amr ishte vetëm një djalë i ri i gjashtë apo shtatë në atë kohë dhe ishte i mësuar për të veshur një bluzë të shkurtër-këmishë si nga të cilat të gjithë djemtë e moshës të ngjashme veshur. Kur ajo ishte bërë e ditur se ai ishte për të çojë ata në namaz për shkak të mësimit përmendësh të tij të Kuranit, një grua nga fisi i tij tha se do të jetë më erespekt për atë që të veshin një këmishë të gjatë që do të mbulojë atë siç duhet dhe kështu një këmishë është bërë për të dhe kjo e bëri Amr shumë të lumtur.

THE Shkatërrimit të tempullit të Al-Uzza

Tani që Meka ishte e hapur, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dërgoi Khalid gjatë muajit të Ramazanit 8h ta shkatërroj tempullin famëkeq të idhullit Al-Uzza në Nakhlah që tërhoqi shumë pelegrinë pagane. Kur murgesha e tij që do të luaj rolin e Al-Uzza dëgjuar qasjes Khalid e ajo shkoinë tempull, të varur shpatën e saj mbi statujën e pastaj thirren Al-Uzza për të mbrojtur veten pastaj vrapoi jashtë nga tempulli.

Si Khalid afrohej, ai e pa një grua lakuriq zi vij me vrap jashtë tempullit me flokët e saj fluturonte në të gjitha drejtimet. Khalid përjetuar asnjë rezistencë nga njerëzit e qytetit të saj dhe së shpejti tempulli vë në gërmadha dhe idhulli i saj thyen në copa të panjohshme. Tani që misioni i tij ishte mbi ai u kthyenë Mekë.

Pas kthimit të tij në Mekë, Khalid pyeti Pejgamberin (salla Allahu alihi ishte selam) në lidhje me gruan që ai kishte parë pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha atij se ajo ishte gruaja që mori karakterin e Al-Uzza.

THE Shkatërrimi i SUWA Idol

Më vonë gjatë Ramazanit Amr, Al-'As djali u dërgua në një tempull jashtë Mekës për të shkatërruar idhullin Suwa, adhurohet nga fisit të Hudhail. Amr u prit nga kujdestari i tempullit që kërkoi qëllimin e vizitës së tij. Amr u përgjigj se ai kishte qenë i urdhëruar nga Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem)të shkatërrojë idhull të saj pas së cilës kujdestari po aq i bindur se idhulli është i pashkatërrueshëm tha Amr se do të jetë e pamundur për të që të bëjë. Amr pastaj goditi idhull dhe shkatërruar atë; tjetër ai theu arkivol pranë idhullit dhe për habinë e kujdestarit nuk gjeti asgjë në të. Pas realizimitai kishte qenë i mashtruar për shumë vite, kujdestari kishte asnjë hezitim në përqafimin e Islamit, duke thënë: "Unë besoj në Allahun."

$ KAPITULLI 124 hasni AT Hunejnit

Ditët e Ramazanit tani ishin të plota dhe asambleja gëzuar e muslimanëve ishin në gjendje të ofrojnë falenderim tyre në Ka'be e tyre të dashur, ajo ishte me të vërtetë një e herë më të lumtur se ata kishin përjetuar ndonjëherë.

THE HAWAZIN

Jashtë Mekës të gjitha nuk ishte i mirë. Hawazin u alarmuar shumë, kur ata mësuan të shkatërrimit të tempullit të Al-Uzas në Nakhlah, e cila ishte motra e shenjtë të idhullit të tyre të Al-Lat, dhe kishte grumbulluar një ushtri prej njëzet e pesëmijë në luginën e Awtas, vetëm në veri të Taifit. Fiset tani bashkuarforcat me Hawazin ishin ato të Thakif nga Taifit, Nasrin, Xhusham dhe atë të birit Sa'adi Bekrit, - nga e cila Halima, nëna kujdestare e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) përshëndeti - komanduar nga Maliku nga fisi i Nasrin i cili ishte në të drejtën e tij një luftëtar i shquar.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte i vetëdijshëm për rrezikun kërcënues dhe i bëri thirrje ushtrisë së tij të riarmatosem. Numrat e tij u rrit nga një mëtejshëm dy mijë nga Koraysh midis të cilëve ishin Suhayl dhe Safwan, asnjëri prej të cilëve kishin ende konvertuar, por dëshironte të luftuar në mbrojtje të pronës së tyredhe Qyteti.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë se Safwan posedonte njëqind veshur parzmoret së bashku me shumë lloje të armëve, kështu që ai e pyeti nëse ai mund të marrë hua e tyre. Safwan pyeti, 'Muhamedin, është një rast i japim me dëshirë, ose tjetër unë do të të kapë? " "Jo," u përgjigj Profeti (salla Allahualihi ue sel-lem), "kjo është një kredi që të kthehen." Safwan ishte i kënaqur, pasi ai e dinte Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem), që të jetë një njeri i fjalës së tij ku ai shtoi me kredi një numër të mjaftueshëm të deveve për të transportuar forca të blinduara dhe armë.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte kaluar nëntëmbëdhjetë ditë në Mekë dhe tani ishte 10 Sheval 8H dhe koncepti i pritur për Hawazin për të marshuar në Mekë nuk ishte një çështje për shqyrtim për shkak të derdhur pashmangshme të gjakut i cili do të ndodhë në tokë të shenjtëruar, kështu, rendit tëpërgatitur për është dhënë mars. Para se të vendos për fushatën e tyre, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) emëroi një burrë nga fisi i Shamit për të marrë përgjegjësinë e Mekës në mungesë të tij dhe u largua Muadh, birin Xhebel, i cili, pavarësisht viteve të tij të tenderit, ishte shumë mirë i përgatitur në Islam, për të mësuar të rejakonvertuar.

Ndërkohë, Malik nga fisi i Hawazin zgjodhi të injorojë këshilla të Duraid i cili ishte i përgatitur mirë në luftë dhe pleqtë e fiseve armiqësore. Malik urdhëroi që jo vetëm që duhet forcat e tyre të marshojnë kundër Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), por që gratë e tyre, fëmijët dhe bagëtinë duhetndiqni në pjesën e pasme në mënyrë që të japë të tyre meshkujt-folk arsye më shumë për të luftuar me të gjithë fuqinë e tyre.

THE Scouts

Si Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) iu afrua armikut, Malik dërgoi tre scouts për të vlerësuar situatën dhe për të sjellë atë fjalë. Kur scouts kthye Malik u shqetësua shumë nga pamja e tyre. Scouts mezi flasin dhe gjymtyrët e tyre ishte bërë ose ndrydhur ose tronditi pakontrolluarnga terrori absolut. Pas një kohë një arriti të flasë me një zë që dridhej duke thënë, "Ne e pamë burra të bardhë hipur kuajve laraman, atëherë, papritmas ne u goditur si kjo!" Pastaj një tjetër foli me një zë të barabartë me atë të shokut të tij duke thënë: "Ne nuk jemi duke luftuar kundër njerëzve, por njerëzit nga qielli.Kjo është këshilla jonë ju tërhiqet; në qoftë se ju nuk e bëni, sapo ushtria shohin ata se edhe do të bëhet si ne! "

Malik refuzoi të paguajë vëmendje të paralajmërimit të tyre ata dhe i qortoi ashpër duke thënë, "Turp mbi ju, ju jeni frikacakë e ushtrisë!" Megjithatë, ai urdhëroi njerëzit që do të merren larg nga sytë e të tjerëve në mënyrë që pjesa tjetër e ushtrisë nuk do dhe të bëni pyetje. Pastaj, Malik u kthye atyre që ishin përrethai dhe i tha: "Kush prej jush është i guximshëm?" Një burrë u largua përpara pas së cilës ai u dërgua për të vlerësuar situatën. Pak më vonë, njeriu u kthye pikërisht në të njëjtën gjendje me si tre skautët e mëparshme, dhe të lidhura e të parit të tmerrshme që kishte parë, por Malik nuk ishte që të tremben dhe përsërirefuzoi të veshin paralajmërimit pasionant e atij njeriu.

THE VALLEY OF Hunejnit

Luginat rrethojnë luginën e Hunejnit, disa prej të cilave janë të mëdha me hyrje të gjerë dhe nga maja e këtyre luginave ishte e lehtë për të monitoruar lëvizjen e ushtrisë së Profetit pa rrezik për t'u parë. Night kishte rënë tani në mënyrë Malik dha komandën për të marshuar në luginën ndërsa ai e dinte Pejgamberin(Salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe ushtria e tij do të duhet të kalojë nëpërmjet saj.

Kur Malik dhe ushtria e tij ka arritur në pjesën më të afërt të luginës, e cila ishte aty ku rruga slopped poshtë në luginë, ai bëri thirrje për ushtrinë e tij për të ndalur. Ai pastaj lëshoi urdhra për kalorësia e tij për të fshehur veten dhe të marrë pozicione mbi krye të luginës dhe në shpatin e saj përballë, atëherë, tha aiata që dikur ai dha sinjalin se do të hedh poshtë shkëmbinj mbi ushtrinë e Profetit dhe luftuar njeri-to-njeri dhe masakrën e ushtrisë të tij. Sa për pjesën e mbetur të ushtrisë Malikut, ata u urdhëruan të marrin pozitat e tyre në rrugën pranë krye të kalojë.

Ajo tani ishte 20 Sheval 8H dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe ushtria e tij e kaloi natën jo shumë larg nga ana tjetër të luginës. Para agimit të nesërmen në mëngjes ai dhe njerëzit e tij ofroi namazin e sabahut, atëherë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u foli atyre duke u thënë atyre sefitorja do të jetë e tyre në qoftë se ata ishin të durueshëm.

Si drita e agimit u shfaq qielli ishte mbuluar me re dhe kështu ata ishin në gjendje të fillojnë zbritjen e tyre nëpër luginën nën mbulesën e errësirës relative. Ushtria myslimane marshuan në një formacion të ngjashëm me atë që kishte marrë para hyrjes së tyre në Mekë me Khalid, shpata e Islamit, udhëheqësefisi Sulejm i shoqëruar nga disa të tjerë. Megjithatë, këtë herë Khalid u pasua nga të konvertuarit e rinj përderisa Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), e ndjekur hipur Duldul ose një mushkë në mes të Muhajirin dhe ensarëve shoqëruar nga anëtarët e familjes më shumë se më parë. Në mesin e tyre ishin kushërinjtë e tijEbu Sufjani dhe Abdullah; xhaxhai i tij El-Abbas dhe bijtë e tij Fadl dhe Kitham; si dhe dy djemtë e Ebu Lehebit. Pasme e ushtrisë u sollën nga ata të cilët nuk e kishin konvertuar ende në Islam.

Ata pothuajse kishin mbaruar prejardhjen e tyre, kur, në gjysmë-drita e agimit, shikimi i tyre ra mbi ushtrinë pushimi të Hawazin pozicionuar në anën e kundërt të shpatit mbi të cilat ishin gratë e tyre, bijtë dhe ndihmëse rritet.

Para se ushtria mund të gjejnë një vend të sigurt nga të cilat ata mund të mbrojnë veten e tyre, Malik njollosur dhe ua dha sinjalin për sulm. Sulmi erdhi me shpejtësi si Hawazin dalë nga të gjitha drejtimet dhe përfshiu poshtë mbi Khalid dhe njerëzit e tij para se ai kishte mundësi për të thirrur fisin e Sulejm për të marrë një qëndrim.Shumë i Sulejm vë dëshmorë në fushën e betejës, ndërsa të mbijetuarit u larguan në mes të Koraysh shkaktuar ata që të shpërndajë dhe të kërkojë sigurinë mbi shpatin nga të cilat ata sapo kishte zbritur.

Chaos mbizotëroi si deve dhe kuaj stampeded dhe bllokuan hyrjen ngushtë, megjithatë, Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte në gjendje për të tërhequr të djathtën e tij dhe së bashku me një grup të vogël të njerëzve mori një firmë, të qëndrojë i guximshëm. Ndër ata të cilët morën qëndrim ishin të afërmit e tij, Omar, Ebu Bekri,disa nga Muhajirin dhe ensarëve, dhe Ebu Sufjanit i cili qëndronte në anën e tij dhe mbahet fort frenat e mal e Profetit ndërsa Al-Abbas, duke u përpjekur për të kufizuar Duldul mbahet fort në fre.

Gjatë konfuzion Koraysh pashkëmbyer u dëgjua të murmurisni kundër Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), me ç'rast Safwan foli ashpër ndaj atyre në mbrojtje të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) duke thënë: "Në qoftë se unë duhet të ketë ndonjë njeri mbi mua, le të jetë një burrë nga Koraysh sesanjë burrë nga Hawazin! "

Bëri thirrje të tjerëve Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të mbledhur rreth tij, por në të gjithë trazira e fjalët e tij ishin mbytur nga zhurma si shpata përleshën, rritet stampeded, dhe klithmat e luftës mbushur ajrin. Al-Abbas kishte një zë jashtëzakonisht të madh dhe mori thirrjen bërtasin për Sahabevei cili i kishte dhënë besën e tyre në Samurah: "Ku janë shokët e Samurah!" Ansar bëri po ashtu dhe u dëgjua një britmë: "O njerëz të ensarëve, fëmijët e Harith!" Nuk ishte një përgjigje të menjëhershme, si klithmat e tyre janë kthyer, "Labbayk -! Bindur për ju" dhe ata që kishin ikur kthyer për të qëndruarsë bashku me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem).

I biri Omar tha, "Unë kurrë nuk kam parë askënd më të guximshëm, bujar ose më të këndshme se i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ishte selam)."

THE Pebbles QË Lartësuar All-llahun

Luftimet kishte arritur kulmin e saj dhe të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem) iu lut Allahut duke i thënë: "O Allah, unë kërkoj prej Teje premtimin tënd." Pastaj ai pyeti për disa pebbles të sillen me të. Pebbles u mblodhën dhe i dha Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe si e ka mbajturato në duart e tij të bekuara, pebbles lartësuar Allahun në fjalën e njeriut. Ndërsa ai hodhi në fytyrën e armikut ai tha: "Pasha Zotin e Muhamedit, ata do të mposhten" dhe egërsi u shua si jobesimtarët ikur. Kjo ishte edhe një dhuratë e All-llahut ndaj Pejgamberit të Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem).

SHAYBA, BIRI I Othman AL-Juhani

Gjatë takimit në Bedër, Hamza angazhuar dhe vranë Othman Al-Juhani dhe vëllain e tij. Që nga ajo kohë e tutje urrejtja Shayba për Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk njihte kufij, urrejtja e tij ishte intensive. Shayba kishte qëllim të hakmarrjes dhe mundësi u shpejti do të realizohet si ai creptup mbi Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) me shpatën e tij në gatishmëri për të goditur. Megjithatë, para se ai mund të arrijë Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), një flakë që flakëron, më shpejt se rrufetë shfaq para tij dhe ai u kthye për të kandiduar. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte në dijeni tërrethanat dhe thirri Shayba në një zë qetësues dhe kërkoni atë për të ardhur tek ai. Dridhur, Shayba iu afrua Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) të cilën viheshin Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) buzëqeshi dhe e vendosi dorën e tij mbi gjoksin e tij. Kur ai hoqi dorën urrejtja Shayba kishtezhdukur plotësisht dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte bërë më i dashur i të gjithë njerëzve të tij. Pastaj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) foli duke i thënë: "Afrohuni dhe për të luftuar." Shayba zhytur në të luftimeve dhe u dëgjua për të thënë, "Nëse do të kisha takuar babain tim, unë do të kishte angazhuaratë në luftime në vend se Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem). "

SONAIDH amr'S

Djali Aidh amr luftonte trimërisht kundër armikut dhe një plagë. Ai e bëri rrugën e tij ndaj Profetit (salla Allahu alihi ishte selam) me dripping gjak nga fytyra e tij. Sapo Profeti (salla Allahu alihi ishte sel-lem) e pa gjendjen e tij, ai pati dhembshuri për të dhe i fshiu larg gjak ngafytyra e tij dhe si e bëri ai u lut Allahut dhe Aidh mbulohen. Që nga ajo kohë e tutje Aidh pasur një zjarr mbi kokën e tij, të ngjashme me atë të një kali.

THE MREKULLIA E Hunejnit

Kjo ishte pika kthese e armiqësive. All-llahu dëgjoi lutjen e Pejgamberit të Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i dërguar luftëtarët e padukshme kundër armikut. Ajo ishte një kthesë të mrekullueshme në ngjarjet. Malik ka vazhduar për të luftuar sa më mirë që ai mund, por u detyrua të tërhiqej me një pjesë të ushtrisë ngaThakif në qytetin e rrethuar me mure të Taifit.

Sa për shumicën e Hawazin, ata u detyruan të largohen aq larg sa Nakhlah. Shumë kishte pësuar humbje të rënda, ndërsa të tjerët u kthyen në kampin e tyre në Awtas. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka mësuar këtë ai dërgoi një detashment kundër tyre në mënyrë që ata u detyruan të largohen përkodrat përreth.

Fitorja i takonte muslimanëve me shumë pak humbje të jetës në anën muslimane pas takimit të parë. Ndër ata që u martirizuan ishte vëllai i madh Osama-së, Ajmanja, i cili ra ai qëndronte pranë Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Lidhur me takimin e Hunejnit Allahu zbriti ajetet:

"All-llahu ju ka ndihmuar në shumë beteja.

Në betejën e Hunejnit, kur numrat e tua janë të këndshme ju

ata ju availed asgjë;

toka, për të gjithë thellësinë e saj, dukej për të mbyllur në mbi ju

dhe ju kthyer kurrizin tuaj dhe iku.

Pastaj, Allahu e bëri qetësinë e Tij (sechina)

të zbresë mbi të dërguarin e Tij dhe besimtarët;

Ai ka dërguar legjione që ju nuk e patë, dënohen jobesimtarët.

I tillë është ndëshkimi ndaj pabesimtarëve. "

Kurani 9: 25-26

Sa për gratë dhe fëmijët Hawazin, ata ishin të zënë robër. Ndër plaçkës së luftës ishin shumë të mëdha kope e deleve, tufat e deveve dhe dhive, si dhe katër mijë ounces e argjendi. Këto, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), tani vendosen në duart e aftë të Masood birit të Amr Al-Ghifaritë cilin ai e udhëzoi për të marrë të Al-Ja'ranah, një luginë rreth dhjetë kilometra jashtë Mekës.

SHAYMA, Foster MOTER E PROFETIT (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Ndër ata që kapeshin rob ishte Shayma nëna e të cilit ishte Halima nëna kujdestare e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili kërkoi që të merren me të. Kur ajo u pyet se pse ajo donte për të parë Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ajo tha se emri i saj ishte Shayma, birësues-motra e Profetit(Salla Allahu alihi ue sel-lem).

Ajo kishte qenë një kohë shumë të gjatë që kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte parë Shayma. Në fillim ai nuk e njeh atë, por kur ajo u paraqit tek ai dhe i kujton disa tregime të fëmijërisë, ai e nderoi atë dhe pati një qilim të përhapet jashtë dhe e ftoi atë që të ulej me të, ndërsa ai pyeti përzemërsishtnë lidhje me familjen e saj dhe i tha: "Ju jeni të mirëpritur dhe kërkesa juaj është dhënë, ju do të jepet çdo gjë që ju dëshironi." Shayma, u përgjigj, "Unë kërkoj që të ndërmjetësojë për popullin tim." Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), pastaj tha: "Unë jam borxhli për ju siç janë fisi i Hashimit." Pas së cilës ai i dha të gjithë pjesën e vet e saje plaçkës së luftës fituar gjatë takimit të Hunejnit.

THE UDHËTIMI PËR Taifit

Profeti (salla Allahu alihi ishte sel-lem) dhe shokët e tij u nisën për Taifit natën, dhe pasi ata udhëtuan me devetë e tyre të Dërguarin (salla Allahu alihi ishte selam) u bë pak i përgjumur. Në rrugën që çoi në Taif nisi Lote-pemë. Si iu afrua pema njohur udhëtar fisnikdhe nuk dëshirojnë që ai të shqetësojnë në mënyrë që të ndarë veten e saj në dy dhe Profeti (salla Allahu alihi ishte sel-lem) hipi nëpër pemë u ndamë pa u shqetësuar.

THE Rrethimi i Taifit

Taifit ishte një qytet i fortifikuar me mure të forta nga të cilat disa harkëtarë të mirë trajnuar kishin avantazhin e mbrojtjes. Toka e saj pjellore i tepruar me pemishte kështu Taifit ishte e aftë të vetë-mbështetjes, kur ai erdhi për të siguruar ushqim për qytetarët e saj.

Si ushtria e Profetit iu afrua mureve të qytetit u takuan me breshëri shigjeta, të cilat ishin kthyer me egërsi të barabartë. Një ditë gjatë rrethimit, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) udhëzoi një predikues të bërtasë se çdo rob që i përkasin Thakif cili dëshironte të bashkohen me ta si muslimanëdo të çlirohet së shpejti, pasi fjala e kishte kaluar në mes të robërve, rreth njëzet e tre skllevër u largua nga qyteti për të përqafuar Islamin.

Një nga robërit e bëri një arratisje të guximshme nga qytetet e fortifikuara dhe për shkak të kësaj u bë i njohur si Ebu Bekër që do të thotë "rrota të vogla". Ebu Bekër bëri mirë largimin e tij duke e lidhur veten me një rrotë të vogël me ujë dhe të lënë veten poshtë në tokë, dhe kjo ishte për shkak të këtij Profetit (salla Allahualihi ishte sel-lem) i dha atij pseudonimin e Ebu Bekër.

Kishin kaluar tre javë nga fillimi i rrethimit dhe nuk kishte asnjë progres. Qyteti ishte vetëqëndrueshme, ndërsa muslimanët janë duke vuajtur. Profeti (salla Allahu alihi ishte selam) vendosi se ishte në interesin më të mirë të muslimanëve që të kthehen në Medinë si asnjë përparim është duke u bërë dhe lëshohenudhëzime për të thyer kampin dhe të kthehen në Al-Ja'ranah.

Ndërsa ata ishin në mes të thyer kampin disa pyeti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) që të mallkojnë banorët e Taifit, por Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk e bëjnë këtë, përkundrazi, ai ngriti duart e tij dhe lut për ta duke thënë: "O Allah, të udhëhequr Thakif dhe sjelljen e tyrepër ne ", sepse ai gjithmonë të kërkuar për të mirë për njerëzit, madje edhe armiqtë e tij.

Shumë pak viktima ishin pësuar gjatë rrethimit, megjithatë, në mesin e martirizuar ishte gjysmë-vëllai i Lady Umm Seleme së, Abdullah sapo konvertuar, i cili ishte edhe kushëriri i Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem).

$ KAPITULLI 125 plaçkës së luftës

Pas arritjes Al-Ja'ranah, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) gjeti Masood, biri i Amr Al Ghifari kishte rregulluar për robërve - gjashtë mijë gra dhe fëmijë - që do të depozitohet në një mur shumë të madh mbrojtur nga diell. Të rrëmbyerit u kujdesur mirë për të dhe nevojat e tyre u takuan, megjithatë,ajo ishte e dukshme se shumica ishin në nevojë për veshje të re kështu që ai i dha një Khuzahite ca argjend prej plaçkës së luftës, dhe e dërgoi atë në Mekë për të blerë rrobat e reja për secilin prej tyre.

Kishin kaluar dhjetë ditë pasi kthimin e Profetit dhe plaçkave të luftës mbetën të pandarë dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dëshironte që ajo të mbetet në këtë mënyrë për herë të qenë si ai mund, pa dyshim, të presin për të marrë një delegacion nga Hawazin kërkuar butësi dhe kthimi i disa prejprona e konfiskuar. Mirëpo, All-llahu ka urdhëruar në Kur'an që Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) duhet të marrin një të pestën e plaçkës dhe derisa të hidhet përgjegjësinë e saj ajo mbetet një barrë për atë sepse ai kurrë nuk ka qenë një që të grumbullojnë pasuri. Allahu ka udhëzuar gjithashtu se bamirësiduhet të shpenzohen për ato që tërhiqen nga besimi dhe kjo aplikohet për të konvertuarit e rinj nga Koraysh besimi i të cilit nevojitet të forcohet dhe të inkurajohen.

"Bamirësinë e obligueshme do të jetë vetëm për të varfërit dhe nevojtarët

dhe ata që punojnë për të mbledhur atë, dhe për të ndikuar në zemrat (të besimit)

dhe për bleve robërit, dhe debitorët në rrugën e All-llahut

dhe udhëtar varfër. Është një detyrim prej Allahut.

All-llahu është më i dijshmi, i urti. "

Kurani 9:60

Nga tufë të madhe të njëzet e katër mijë deve Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dha Ebu Sufjanit njëqind deve që pas kërkuar për njëqind deve secili prej dy djemve të tij Jezidit dhe Muawiyah.

THE HAND UPPER ËSHTË MË MIRË SE LOWER

Nipi Lady Hatixhja së, Hakim, iu dha njëqind deve dhe e pyeti për dyqind më shumë për t'u shtuar. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), dakord, por i tha atij se kushdo që e mori atë në bamirësi e shpirtit të tij do të jenë të bekuar nga ajo, por kush e mori atë për krenarinë e shpirtit të tij, nuk do të jenë të bekuarnga ajo, dhe se ai do të bëhet si ai që ha, por nuk është kurrë i kënaqur. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) vazhdoi të këshillojë Hakim se dora e sipërme është më e mirë se sa e ulët dhe se ai duhet të fillojë dhënien e tij me familjen e tij për shkak të varësisë së tyre mbi të. Hakim u zhvendos thellënga këshillat e Profetit dhe i tha atij se nga tani e tutje ai nuk do të pranojë asgjë nga askush tjetër përveç ai. Hakim gjithashtu tërhoqi kërkesën e tij shtesë për shtesë dyqind deve.

Safwan dhe Suhayl ishin në mesin e atyre që përmenden si pranuesit legjitimë në Kuran dhe u dha edhe treqind deve. Disa nga paria e Koraysh u dha njëqind deve, ndërsa të tjerët janë dhënë pesëdhjetë apo dyzet devesh.

THE KONVERTIMI I Safwan

Më vonë atë ditë Safwan, i cili kishte marrë tashmë devetë e tij, hipi së bashku me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) përmes luginës. Në një pjesë të luginës kishte një të kaluar e cila ishte veçanërisht i shëndetshëm me bimësi dhe ai ishte atje se disa kopeve ishin marrë për të kullotur. Ajo ishteme të vërtetë një të bukur, pamje freskuese për të parë një bollëk të tillë të kullotave bagëtive. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), vënë re se si merret Safwan ishte nga sytë dhe e pyeti, "A ka kjo të kalojë ju lutem?" pas së cilës ai u përgjigj: "Me të vërtetë e bën atë!" "Atëherë", tha Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem)"Kjo është e juaja, dhe gjithçka që është në të." Safwan përshkuar bërtiti, "Unë dëshmoj se nuk ka shpirt mund të jetë plot mirësi të tillë, në qoftë se ajo nuk ishte shpirti i një profet." Pastaj në të gjitha sinqeritetin Ai shpalli: "Unë dëshmoj se nuk ka zot tjetër përveç All-llahut, dhe se ju jeni i Dërguari i Tij."

THE KONVERTIMI I SUHAYL

Për të qenë në mesin e myslimanët nuk mund të ndihmojnë por të bëjë një përshtypje mbi Suhayl dhe për më tepër ai sapo kishte dëshmuar fitoren e mrekullueshme në Hunejnit, kur të gjitha shanset duket të jetë kundër tyre. Ai kishte qenë gjithashtu i bekuar për të shoqëruar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe ka qenë shumë i impresionuar, si edhesiç prekur nga fisnik, karakterin e tij të butë.

Suhayl kishte qenë gjithashtu bashkuar me djalin e tij, Abdullah, dhe kanë vërejtur se si të drejtë ai kishte bërë për shkak të besimit të tij të ri dhe nuk ndjeu në zemrën e tij çdo rezistencë ndaj Islamit, kështu që edhe ai u bë musliman.

Tre vjet më vonë, kur Abdullah u martirizua, Ebu Bekri shkoi për të ngushëlluar Suhayl pas së cilës ai u përgjigj, "Unë kam dëgjuar se i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë:" A martir do të ndërmjetësojë për shtatëdhjetë e popullit të tij. " Kjo është shpresa ime se djali im nuk do të fillojë me askënd para meje. "

KonvertimetOTHER

Ndër të konvertuarit e tjerë në El-Ja'ranah ishin disa nga fisnikët e fisit Makhzum. Të dy vëllezërit e Ebu Xhehli përqafuan Islamin ashtu si gjysmë-vëllai i Khalid së Hisham; Zuhair, bir i halla Atikah së Profetit, i cili kishte shumë vite para Migracionit qenë e rëndësishme në sjelljen në lidhje me ndërprerjen ee bojkotit të vjelur kundër muslimanëve persekutuar në Mekë.

IMPATIENCE

Pre e mbetura të luftës nuk janë shpërndarë menjëherë dhe disa njerëz filluan të rritet paduruar për pjesën e tyre, megjithatë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), preferonin të prisnin edhe disa ditë për të parë nëse Hawazin dhe aleatët e tyre me qëllim për të dërguar një delegacion të kërkojë kthiminose shpërblim disa prej pronës së konfiskuar.

Disa ditë më tani ka kaluar dhe nuk ishte as fjala e as shenja të një delegacion dhe dukej se askush nuk po vjen kështu Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka vendosur mjaft kohë kishte kaluar dhe se pre e luftës tani mund të shpërndahen në mesin e tij Pasuesit dhe aq shumë për kënaqësinë e të gjithëveshpërndarjes filloi.

Ndër ata që kapeshin rob ishin familja dhe pasuria e Malikut, komandant i Hawazin, dhe kështu me urtësi të madhe dhe diplomacisë Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e organizuar për të dy ata dhe pronat e tyre të jenë të shoqëruar me tezen e tij nënës Atikah në Meka për ruajtjen e sigurt dhe për këtë arsyejo për shpërndarje për momentin.

THE ARRITJA VONE E delegacion

Shpërndarja e plaçkës së luftës sapo kishte mbaruar kur një delegacion nga Hawazin arriti. Ndër ata që shoqëron delegacionin ishte vëllai i Ebi Kabshah, kujdestare babai i Profetit, i cili, pas takimit me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha atij se katërmbëdhjetë e fisit të tijkishin qenë myslimanë për diku dhe se pjesa e fisit të tij kishte përqafuar Islamin kohët e fundit.

Vëllai abi Kabshah kishte ardhur tek Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) të kërkojë butësi për Hawazin me të cilin fisi i tij kishte fisin lidhje. Vëllai abi Kabshah ishte i mendimit se për shkak të lidhjes së Profetit me fisin e tij, fisi i Hawazin duhet të konsiderohet sipjesë e familjes së tij dhe i tha: "Ne ju ushqyer në xhiro tona dhe ju tajitur në zemrat tona." Pas paraqitjes së rastit të tij ai pastaj vazhdoi të pyesni Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) që të jetë bujar ndaj tyre. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha atij se ata kishin pritur për disaditë për ata që do të vijnë dhe të paraqesin kërkesën e tyre, por kur ata nuk kishin arritur plaçkave të luftës ishin shpërndarë.

Pastaj, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), e pyeti e cila ishte më e dashur për ta, fëmijët e tyre dhe gratë, ose pasuritë e tyre, të cilat ata i thanë: "Kthehu fëmijët tanë dhe gratë për ne." Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha delegacion se familjet dhënë atij dhe bijtë eAbd Al Mutalibi ishin të tyret, dhe se ai do të bëjë një apel për kthimin e të tjerëve. Pastaj ai u tha atyre se, pasi ai kishte udhëhequr namazin e drekës ata duhet të ngrihen dhe të thonë, "Ne i kërkojmë të Dërguarin e Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) që të ndërmjetësojë për ne me muslimanët, dhe ne kërkojmë nga muslimanëttë ndërmjetësojë për ne me të Dërguarin e Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem). "Dhe kështu, kur koha e ardhur zëdhënës i tyre u ngrit dhe e bëri kërkesën në xhemat.

Si asambleja mbeti ulur pas namazit të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) iu drejtua atyre dhe shpjegoi se delegacion ishin duke kërkuar për kthimin e grave dhe fëmijëve të tyre. Ensarët dhe Muhajirin ishin të shpejtë për t'iu përgjigjur duke thënë: "Çfarë takon neve, i takon Pejgamberit (salallahuAllahu alihi ishte sel-lem) ", dhe kështu me gratë dhe fëmijët e caktuara të tyre u liruan menjëherë dhe fiset e tjera ndoqën shembullin.

THE LAMTUMIRË

Si delegacion i përgatitur për të lënë Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) përmbushur premtimin e tij dhe i dha Shayma, nxitjen-motrën e tij, disa deve më shumë, dele dhe dhi. Ashtu si ata ishin gati të niset Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti në lidhje me komandantin e tyre, Malikut, dhe u thase ai ishte me fisin e Thakif në Taif. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u kërkoi atyre që të përcjellë një mesazh të tij, i cili ishte se në qoftë se ai erdhi tek ai si musliman ai do të kthehet jo vetëm familjen dhe pasurinë e tij për të, por një tufë shtesë prej njëqind deve.

Në ndërkohë, Malik nuk mund të ndihmojnë por të reflektojnë mbi ana mrekullueshme të ngjarjeve në Hunejnit as ai mund të shkarkojë çështjen nga mendjen e tij. Kur një lajmëtar arriti në Taif mesazhi i Profetit u përcolli të ku ai u largua Taifit dhe u nisën përsëri me të dërguarin e të Pejgamberit (salallahuAllahu alihi ue sel-lem), ku ai përqafoi Islamin. Konvertimit Malikut ishte e sinqertë, nuk ishte vetëm për të rifituar familjen dhe pronën e tij, dhe në ditët që pasuan ishte ai që luajti një rol të madh në shkatërrimin e rezistencës në Taif.

WISDOM Në shpërndarjen

Urtësia e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk është gjithmonë e kuptuar menjëherë nga disa nga pasuesit e tij. Ngjarjet e fundit kanë qenë disi e një hutim si disa nuk ishin në gjendje për të kuptuar se pse Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka qenë aq bujare të prijësve dhe fisnikëri tjetër,i cili nuk e kishte përqafuar ende Islamin apo Islami të cilit ende nuk ishte pjekur. Ata veten se pse ai nuk dukej të ketë qenë aq bujare për ata të cilëve Islami u krijua mirë dhe kanë qenë, në pjesën më të madhe, të varfër.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), e dinte më mirë se kushdo tjetër se Islami ka pushtetin në vetvete për të punuar me zemër, dhe kuptuar urtësinë themelor kuranor i dhënë "atyre tërhequr të besimit", dhe kishte vepruar në përputhje me saj Urdhëri i shpërndarjes.

Sa'ad nga fisi i Zurah, si disa të tjerë, nuk kishte kuptuar ende këtë dituri dhe e pyeti se pse ai i kishte dhënë Uyaynah nga fisi i Ghatfan, dhe AKRA nga fisi i Tamim njëqind deve çdo ndërsa ai kishte dhënë asgjë për të besnik, ndjekës i tij i devotshëm Juayl nga fisi i Damrah qëishte shumë e varfër. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) tha butësisht duke thënë: "Pasha Atë në Dorën e të Cilit është shpirti im, Juayl vlen më tepër se një botë të plotë të njerëzve si djalin Hisan-it, dhe AKRA, birit Habisi; I pajtuar shpirtrat e tyre në mënyrë se ata mund të binden Allahut, kurse unë të kam besuar Juayl tëDorëzimi ka bërë tashmë. "Sa'adi dhe disa të Muhajirin që kishte mbledhur rreth Pejgamberit (salla Allahu alihi ishte selam) janë të zhytur plotësisht nga madhësia e deklaratës së Profetit dhe ajo ishte atëherë që ata të kuptuar urtësinë e veprimeve të tij.

Murmuritjet nxiti edhe nga ensarët, i cili kishte mbështetur Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), madje edhe para ardhjes së tij në Medine, si dhe të tjerët nga Muhajirin. Asnjëra palë nuk mund të kuptojnë pse ata kishin marrë vetëm katër deve secila, ose ekuivalentin e tyre në dele ose dhi nga bujarplaçkave të luftës, kur ata dëshmitarë të tjerë, të tilla si Koraysh - të cilët ata i konsiderojnë më pak meritojnë, dhe shumë më i pasur se veten e tyre - duke u dhënë shpërblime shumë më të mëdha.

Pakënaqësia filloi të rritet në mesin e ensarëve si djalli, e gjuajtën me gurë dhe i mallkuar, i pëshpëriti disa prej tyre duke shkaktuar ato mendojnë se i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) e kishte bashkua fisin e tij dhe u dërguan për favorizimin e popullit të tij. Tani ajo është duke thënë, "Ne do të doja të di ku kjovjen nga. Në qoftë se kjo është nga All-llahu, ne mund ta pranojmë atë me durim, por, në qoftë se ajo nuk është tjetër veçse një mendim i cili ka ndodhur të Dërguarit të Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), ne i kërkojmë atij të na favor të si. "

THOSE I dashur për mua

Jo shumë kohë pas Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u bë i vetëdijshëm për murmuritjet dhe tha: "Është e vërtetë që unë kam dhënë disa dhe jo të tjerët. Ata të cilëve unë nuk ia dhashë janë më të dashura për mua se sa ata të cilëve I dha dhashë atyre në zemrat e të cilëve ka qenë ankth ose nervozizëm ndjeva,. të tjerët u largovanë besimin e tyre, të kuptuarit dhe vetë-besim se Allahu e ka futur në zemrat e tyre. "

Megjithatë, i biri Abdullah, Masood shkoi te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të të treguar atij drejtpërdrejt i pakënaqësisë dhe i raportoi murmuritjet. Si Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e dëgjoi Abdullah shprehja e tij e fytyrës ndryshohet në një trishtim dhe ai e pyeti: "Kush është, pra, vetëm nëseAll-llahu dhe i Dërguari i Tij nuk janë? "Ai vazhdoi:" Allahu pastë mëshirë për Moisiun, ai u shkaktuar shumë vuajtje se kjo dhe ishte i durueshëm. "Abdullah ndjeva turp nga vetja e tij për të tërhequr vëmendjen e Profetit për këtë çështje dhe premtoi veten se ai do të kurrë, kurrë përsëri komunikojë diçka për këtëllojit të tij.

Pastaj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u kthye në ensarëve dhe i tha duke iu referuar të konvertuarit e rinj, "A nuk jeni të kënaqur që njerëzit të kthehen me pasuri, por nëse ju ktheheni me të Dërguarit të Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) në kujdesit tuaj? " Lotët mbushën deri në sytë e tyre dhe me lot keqardhjeqë të dy qanë si ata u përgjigjën: "Ne jemi me të vërtetë të kënaqur me Pejgamberin e All-llahut (salla Allahu alihi ue sel-lem)!"

Profeti (salla Allahu alihi ishte selam) komentoi, "Nëse Ansar marrë një rrugë, dhe të tjerët të marrë një tjetër rrugë, unë do të marrë atë të ensarëve." Ai gjithashtu u tha atyre: "Në qoftë se kjo nuk ishte për shkak të Migracionit unë do të dëshiroj që të isha një ensarët."

Si Ansar filluan të kuptojnë urtësinë e Profetit edhe ata mendonin turpëruar dhe të vjen keq që kishin pyetur për vendimin e tij, sepse aty nuk kishte qenë një kohë kur ai kishte qenë i padrejtë me ta dhe e dinte se ai kurrë nuk do të bëjë asgjë për të fituar pakënaqësinë e Allahut, dhe qanë përsëri, sepse ata kishin rënë preme përshpëritjet e shejtanit, e gjuajtën me gurë dhe i mallkuar.

$ 126 KREU udhëtimin e kthimit në Medinë

Kjo ishte koha për të lënë Al-Ja'ranah për në Mekë. Sapo Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) arriti në Mekë u ofruar Umra, haxhin më të vogël, pas të cilës ai u kthye në Medinë për të pritur lindjen e fëmijës së tij.

Medina ishte vetëm pak kilometra larg, kur Uruah, nga fisi i Thakif, kapur me Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai kishte qenë në mesin e atyre të pranishëm në nënshkrimin e Traktatit të Hudejbijes dhe kishte qenë në Jemen gjatë takim të kohëve të fundit. Në Hudejbijes ai kishte qenë shumë i impresionuarme mesazhin e Islamit me stilin e jetës së saj, dhe u prek thellë nga respekti muslimanët kishin për të Dërguarit e Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Pas kthimit të tij në Taif, ai mësoi të fitores mrekullueshëm dhe mendonin se kishte ardhur koha për të që të përqafojnë Islamin dhe kështu që ishte për këtë arsye ai kishte Linjën e postës nxitim për të kapur deri me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) .

Pasi përqafoi Islamin, Uruah ka shprehur dëshirën e tij të sinqertë për t'u kthyer në Thakif dhe tregoni atyre në lidhje me Islamin, por Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka paralajmëruar atë se ata nuk do të dëgjojnë dhe ta vrisnin. Uruah ishte aq i sigurt se ai mund të bindë ata se ai nisi dialog me të duke i thënë: "O i Dërguarii All-llahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), unë jam i dashur për ta sesa (salla Allahu alihi ue sel-lem) paralajmëroi përsëri. Uruah kërkoi lejen e Profetit edhe një herë dhe këtë herë Profeti (Salla e tyre të parë të lindur. "Por Profeti Allahu alihi ue sel-lem) u pajtuan.

URWAH DHE THAKIF

Uruah dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u ndanë kompani dhe Uruah hipi mbi të Taifit me shpresa të larta të konvertimin e fisit shokët e tij në Islam. Megjithatë, Uruah kishte gjykuar Thakif, sepse kur ai u përpoq për të treguar atyre për Islamin u ngritën kundër tij dhe u bë e dhunshme, duke e detyruar atë tëtë kthehet në shtëpinë e tij. Harkëtarët e rrethuar shtëpinë e tij dhe shigjeta u qëlluan në shtëpinë e tij; shpejt pas Uruah vë plagosur për vdekje.

Si Uruah shtratin e vdekjes familja e tij e pyeti se çfarë ai mendonte për vdekjen e tij, pas së cilës ai u përgjigj, "Kjo është një dhuratë që Allahu, në favor të tij, i ka dhënë mua." Vetëm para se ai vdiq ai i kërkoi familjen e tij për ta varrosur përveç atyre që kishin qenë dëshmor gjatë rrethimit të kohëve të fundit, dhe kështu që ishte se tijKërkesa vdes është dhënë.

Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), mësoi i martirizimit të tij, ai tha: "Uruah është si njeriu në (kapitulli) 'Ya Seen". Ai e thirri popullin e tij për Allahun, por ata e vranë atë. "

"Pastaj, erdhi një njeri që ngutej nga ana më e largët e fshatit,

"O populli im, tha ai," ndiqni dërguarit,

përcjellin ata që kërkojnë ndonjë shpërblim prej jush dhe janë në rrugë të drejtë.

Pse nuk duhet të adhuroj atë që ka origjinën mua

dhe të cilët ju do të ktheheni?

Çfarë, do të të marr, pos Tij, perëndi ndërmjetësimi i të cilëve,

nëse mëshirues dëshiron të më godasë, nuk mund të më ndihmojë në të gjitha,

dhe ata kurrë nuk do të më shpëtojë? Sigurisht, atëherë unë do të jetë në një humbje të hapët.

Kurani 36: 20-24

Shpejt pas martirizimit të tij, djali dhe nipi Uruah la Taifit dhe udhëtuan për në Medinë, ku ata u kthyen dhe jetuan me Mugires, një nga kushërinjtë e tyre Muhajirin.

$ KAPITULLI 127 LINDJA E djali Pejgamberit

Ditët e fundit të shtatzënisë Lady Merjemes ishin kundër saj dhe gjithë qytetit me padurim pritur ardhjen e foshnjës. Salma, i cili kishte qenë mamia për Lady Hatixhes tani ishte i moshuar, ofruar për të ndihmuar, kur erdhi koha dhe tani u zhvendos në afërsi të shtëpisë Lady Merjemes në gatishmëri për ngjarjen e bekuar.

Në faljes së sabahut shpallja e shumëpritur u bë që një djali kishte lindur Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Zonja Merjem dhe asambleja u tha se fëmija kishte dhënë emrin Abraham. Menjëherë pas namazit, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) shkoi nëpërshëndes Lady Merjemen dhe të shohin atë dhe të birin e tij i dashur. Ishte një moment shumë prekëse pasi ai mbajti birin e tij për herë të parë dhe e falënderoi Allahun për shpërndarjen e tij të sigurt dhe mirëqenien e Lady Merjemes.

Gjithkush ishte i gëzuar dhe i kënaqur nga lajmi, sidomos gratë e Pejgamberit, (salla Allahu alihi ue sel-lem). Oferta e ndihmës tepruar nga çdo anë dhe në veçanti për favor të pleqsh foshnjore. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka zgjedhur gruaja e një farkëtar të jetë Abraham-sëInfermierja si ajo e jetoi pranë shtëpisë Lady Merjemes së.

$ 128 KREU pasojë e Hunejnit

Abi Aamir Al-Ashari ishte xhaxhai i Ebu Musa el-Ashari. Pas betejës së Hunejnit, Pejgamberi, (salla Allahu alihi ishte selem), i dërgoi Ebu Amir dhe djalin Seleme El Akwa pas atyre që kishin ikur. Kur Abi Aamir dhe Seleme kapur me të arratisurit kanë gjetur ata grupohen së bashku.

Abi Aamir vrau nëntë vëllezërit, por para skermë me to ai e quajti njëri Islamit, kur ata refuzuan Abi Aamir tha: "O Allah, dëshmojnë për të." Megjithatë, siç Abi Aamir ishte gati që të lutet kundër njërit prej njerëzve, njeriu tha: "O Allah mos dëshmoj!" Atëherë Abi Aamir demonstruarLartësia e sjelljes etike Islame dhe u përmbajtën nga të angazhohen njeriun në luftime dhe ai iku.

Dikur më vonë njeriu u bë një musliman dhe Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), do të thonë, kur e pa atë, "Ky është një liruar nga Ebi Amir"

Të dy djemtë e objekteve hodhën Al Harith Al'laa 'në Ebi Amir dhe e vrau me ç'rast nipi i tij Ebu Musa el-Ashari kundërpërgjigj dhe luftoi deri sa u vranë. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dëgjoi lajmin që ai u lut duke thënë: '' O Allah fal Ebu Amir dhe të bëjë atë që të jetë në mesin emë të lartë në kombin tim në Xhennet. "

THE Fisin e TAYY

Në njërën prej ekspeditave të mëparshme, Ali kishte dërguar ta shkatërroj tempullin e perëndisë pagane, Manat, në Kudayd pranë Detit të Kuq. Misioni ka qenë i suksesshëm dhe tani që të dytë i tre tempujt më të nderuar pagane ishin shkatërruar vetëm se nga al lat në Taif mbetur.

Në një vend të quajtur Fuls, e cila është në veri-lindje të Medinës në tokën që i përket fisit të Tayy, nuk ishte një tjetër tempull pagan e këmbë të vogël. Megjithatë, njerëzit e Tayy nuk ishin të gjithë paganët, disa ishin të krishterë dhe Ali u dërgua edhe një herë për të shkatërruar tempullin pagan.

Me vdekjen e Hatim, për kryetar dhe poet e famë, nga fisi i Tayy, biri i tij Adi kishte ngritur në rangun e kryetar. Ashtu si babai i tij para tij, Adi ishte gjithashtu një i krishterë. Kur lajmi arriti fisin e parë të Aliut, Adi dhe familjen e tij, me përjashtim të njërës prej motrave të tij, u larguan.

THE Respektimin e KARAKTERISTIKAVE fisnike në jomuslimanët

Tempulli pagane u shkatërrua dhe shumë e Tayy janë zënë rob, duke përfshirë edhe motra e Adit. Motra e Adit i kërkoi që të flasë me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe pasi ajo u paraqit përpara tij ajo i tha atij se ajo ishte e bija e një kryetar të nderuar që quhej Hatim Al Tayy, bujare,dhe ishte i frikësuar se kur fiset e tjera arabe mësuar të vështirë të saj që do të përpij me sy. Ajo i tha Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili gjatë jetës së tij babai i saj kishte qenë i njohur edhe për të ushqyer të uriturit, duke mbrojtur familjen e tij, duke liruar robërit dhe kurrë nuk refuzoi ata në nevojë.

Me të dëgjuar këto cilësi nderuar Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte prekur dhe buzëqeshi si ai i tha asaj se përshkrimi i saj i ati i saj i përshtatej me atë të një muslimani, dhe në të vërtetë, në qoftë se i ati i saj kishte qenë një musliman ai do të kishte kërkuar Allahut për mëshiroftë. Pastaj, pa e vogëlHezitimi Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), jo vetëm që e liroi atë në mënyrë që ajo mund të kthehet te populli i vet, por u kthye pasurinë e saj dhe i dha një dhuratë të një mantel gjobë, si dhe një deve e saj.

Kur sahabet panë aktin fisnik të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) edhe ata lirohen robërit e tyre nga fisi dhe u kthye aksionet e tyre.

Adi jo vetëm që u lirua, por i kënaqur për të parë motrën e tij të sigurt dhe të mirë, dhe të habitur për të parë se jo vetëm motra e tij, por pjesa tjetër e fisit të saj ishte kthyer me pronat e tyre - diçka e cila ishte krejtësisht e panjohur në ditët e para Islamit. Ajo i tha vëllait të saj të përvojës së saj dheinkurajoi atë për të shkuar në Medinë dhe të shohim për veten e tij. Adi ishte aq i impresionuar nga llogaria e motrës së tij se ai nuk humbi kohë dhe hipi jashtë në Medinë.

A Të qytetëruara SHOQËRIA NEVER njohur më parë me vlera të ekuilibruar shpirtërore dhe materiale

Pas mbërritjes së tij në Medinë Adi nuk mund të ndihmojnë por të përshkuar nga sytë që u takua sytë. Ka para tij ishin arabët nga të gjitha anët e Arabisë që jetojnë në dashuri dhe harmoni me njëri-tjetrin. Shkalla e qytetërimit të organizuar, e kombinuar me vlerat shpirtërore, kulturës dhe materialiste ishtevërtetë për të qenë i admiruar.

Menduar, dashuri të sinqertë dhe të kujdesen për njëri-tjetrin ishte kudo, por ajo që i impresionuar atë më ishte dashuria që ata të gjithë të përbashkët për All-llahun dhe Pejgamberin e Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem). Ajo ishte përtej çdo gjë që ai kishte hasur ndonjëherë dhe ajo kurrë nuk kishte hyrë në mendjen e tij se përkushtimi i tillë ka ekzistuar, osemadje edhe mund të ekzistojë. Ai e kuptoi se qytetërimi tani përshëndetja sytë ngulur mbi dashurinë e madhe dhe bindja ndaj Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe adhurimi i All-llahut, Një dhe të vetmin Perëndi.

Ai reflektuar mbi mënyrën se si, derisa vetëm pak vite më parë, fiset e Arabisë kishin qenë kaq të pacivilizuar. Shumë e shumë arabët në atë kohë tregoi disa skrupuj për marrjen e jetës së tjetrit. Hakmarrjet pakuptimta gjakut jo vetëm që janë përjetësuar, por një mënyrë e jetës dhe ndoshta akti më i neveritshëm i varrosjepafajshëm, vajzat e tyre të sapo lindur fëmijë të gjallë, atëherë kthehen për gratë e tyre dhe të gëzojnë intimitetin e marrëdhënies ishte diçka aq të korruptuar se ajo ishte përtej çdo kuptuarit dhe vlerave të mirë njerëzore.

A TIME për vetë-ekzaminim, Krishterimi minus idhujtarisë

Kjo ishte koha për vetë-ekzaminimit të besimit vetë Adit krishterë dhe për herë të parë që ka ndodhur në atë që besimi i tij në Trinitet ishte paralel me atë të idhujtarisë. Ai reflektuar mbi njohuritë e tij të profetëve të mëparshëm dhe të njohur modelin që të gjithë, pa përjashtim, ka predikuarNjëshmëria e Krijuesit.

Ai e kuptoi se gjatë kalimin e kohës feja që ai mendoi se ai ishte i ndjekur ishte bërë i korruptuar, por më e rëndësishmja Libri dhënë Jezusit nuk ekzistonte më dhe vetëm fragmente nga mësimet e tij ka mbetur. Ajo gjithashtu agoi mbi atë se krishterimi ishte i dënueshëm, sepse, ndryshe nga idhujtarët pagane,ajo kishte në kohët e mëhershme ka marrë Udhëzimin e Shenjët besuar Jezusit, ndërsa paganët nuk e kishte.

Adi e reflektuar mbi krijimin e Adamit dhe Evës dhe fakti se as kishte prindërit, por askush nuk kishte dhënë ndonjëherë atyre një shoqatë apo farefisnore me Allahun. Nuk kishte asnjë dyshim në mendjen e tij se ai do të kishte qenë absolutisht e pamundur për një person të tillë të pastër si Jezusi të pretendojnë se ai ishte asgjëtjetër përveç një profeti, lindur nga një nënë e virgjër. Ishte pastaj se Adi kundërshtoi nocionin e hyjnisë së Jezusit dhe të njohur faktin se Jezusi, si Adami dhe Eva, ishin të gjitha mrekullitë nga All-llahu, i vetmi Krijues.

"Me të vërtetë, ngjashmëria e (Profeti) Jezusi me Allahun,

është si shembulli i Adamit, Ai e krijoi Ai nga dheu

Atëherë ai i tha: "Bëhu!" Ai u bë. " Kurani 03:59

Përshkrimi i motrës së tij ishte në gjendje për të bërë drejtësi për atë që ai tani dëshmitar dhe kështu ai shkoi direkt tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), konvertuar dhe premtoi besnikërinë e tij. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), përshëndeti atë në grigjën e Islamit dhe i tha atij se ai ishte që të mbetet sishefi i Tayy.

Trajtimi fisnike të Profetit të Shenjtë (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shokët e tij tashmë e kishin prekur thellë ish robërit nga Tayy. Lajm i tyre i Adi dhe motra e tij ishte mbi gjuhët e çdo fisit dhe pastaj edhe ata të prirur për Islamin dhe përqafuar atë.

THE VDEKJA E një njeri i drejtë që ndoqën profetët e Jezusi dhe Muhamedi, paqja qoftë mbi ta

Njëmbëdhjetë muaj pas hapjes së Mekës, në fillim të muajit Rexheb, Angel Gabriel iu shfaq Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe e informoi atë se Si-hamah bir i Al-Abjar, Negus i Abisinisë që kishin përqafuar Islamin kishin kaluar larg. Pas lutja e detyrueshme ishte ofruar Pejgamberi(Salla Allahu alihi ue sel-lem) e informoi asambleja e kalimit të tij duke thënë: "Një njeri i drejtë ka vdekur. Çohuni dhe lutuni për vëllain tënd As-hamah." Atëherë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), të udhëhequr asamblenë në namaz në mungesë të varrimit, dhe shumë të reflektuar mbi drejtësinë e Negus 'dhemirësi ndaj tyre jo vetëm pasi ai u bë musliman, por para, kur ata kërkuan strehë në vendin e tij shumë vite më parë.

$ KAPITULLI 129 Tabuk, Rajab 9H

Kjo është një keqkuptim të përbashkët që të gjithë romakët e përmendur në literaturën islame në fakt ishin qytetarë romakë, disa prej atyre që ishin klasifikuar si romakët ishin arabët, të tjerët bizantine dhe kështu me radhë. Ata ishin në fakt një protektorat i Perandorisë Romës në të cilën ata u vu nën krahun e Romës, por u largua për të qeverisur veten e tyre,edhe pse subjekt i tatimit romak.

Ajo tani ishte viti i nëntë dhe ajo ishte në muajt që pasuan fitoren e Hunejnit, që Herakliu, perandori i Romës kapur qytetin e Jeruzalemit nga persianët paganë të cilët ishin të detyruar më pas të tërhiqet nga të dyja Siria dhe Egjipti.

Nga koha në tregtarët kohë nga Siria do të vizitojë Medina të tregtisë dhe këtë herë ata sollën dezinformatave se Herakliu kishte vendosur shikimin e tij mbi pushtues Medinën dhe kishte shkuar aq larg sa për të çuar përpara të paguajë një viti për ushtarët e tij, sepse ai pritet që ajo të jetë një i gjatë fushatë. Përveç thashethemeve,Raportet shqetësuese arriti në Medinë që ushtria Herakliut 'tashmë kishte marshuan deri në jug si Balka dhe arriti të sigurojë mbështetjen e fiseve arabe të Ghassan, Judham, Lakm dhe Amilah. Fakti i çështjes ishte guvernatori arabe e Tebukut ishte aleate me romakët, dhe ishte ai që shpalli tijqëllim për të luftuar kundër muslimanëve dhe kishte thirrur Herakliut për të ndihmuar atë të arrijë qëllimin e tij. Megjithatë, kërkesa e guvernatorit arabe ishte mohuar dhe Herakliu nuk ka ardhur në ndihmë, por kjo mbeti i panjohur për muslimanët.

THE ARMY më i madh ENDE NË ISLAM

Masë paraprake ishte e rëndësishme në mënyrë që Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), mblodhi më e madhe dhe një ushtri të mirë-pajisur kurrë më parë në historinë e Islamit. Deri në atë kohë ai ka qenë gjithmonë strategjia e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), kurrë nuk të bëjë të ditur objektivin e vërtetë të një misioni derimoment shumë të fundit në mënyrë që planet e tij nuk do të bien në duar të gabuara. Në fakt, ai do të vinte shpesh në drejtim të kundërt për të nxjerr në pah armiqtë e tij. Megjithatë, këtë herë ishte përjashtim, ishte e domosdoshme që përgatitjet e duhura të bëhen për udhëtim të gjatë në Tabuk i cili do të zhvillohet gjatëverë, një sezon i ngrohjes intensive, nëpër rërën përvëluese të shkretëtirës me shkëlqimin e saj verbuese.

Kjo nuk ishte deri vonë se regjistrat janë hartuar në të cilat janë regjistruar emrat e pjesëmarrësve të një fushate, kështu që për ata të gatshëm për të marshuar me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ka qenë gjithmonë një vend strehimi në hijet e pemët e harlisur e Medinës dhe njohuritë qëpërveç nëse All-llahu e bëri të njohur për të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), mungesa e tyre do të mbeten të pazbuluara. Për hipokritët mendimi i angazhimit të ushtrisë romake ishte e frikshme, sidomos si armiku do të ketë avantazhin e të qënit e zuri gjumi mirë, ndërsa ata do të jenë të lodhur nga e rëndë të tyremars dhe kështu hipokritët do të mblidhen në shtëpinë e një çifuti me emrin e Suwailam dhe të inkurajojë të tjerët të bashkohen me ta. Ka qenë, megjithatë, disa të tjerë të cilët nuk ishin hipokritët të cilët ishin të ngadalshëm për të marshojnë me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), emrat e tyre ishin Ka'b, bir i Malikut; Abu Khuzejme;Djali Murarah Rabia Aamiri-së, dhe i biri Hilal Umayyah Wakifi së.

Medina bustled me përgatitjet dhe çdo ditë Ka'b do të largohet nga shtëpia e tij duke synuar për të përgatitur, por kurrë nuk e bëri. Muslimanët e pasura ishin bujare në shpenzimin në rrugën e All-llahut dhe me kusht të holla për të blerë armë dispozita, dhe çdo gjë që ishte e nevojshme. Othman, vetëm, kontribuoi holla të mjaftueshme për të siguruar rritetdhe pajisje për dhjetë mijë burra. Megjithatë, pavarësisht nga zemërgjerësia e pasur ka mbetur shtatë shumë të varfër, myslimanë të shqetësuar mbetur pa rritet; pesë prej tyre ishin nga ensarët dhe dy ishin beduinët, një nga Muzaynah dhe tjetri nga Ghatfan. Në dëshpërim ata erdhën tek Profeti(Salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe iu lutën t'i pajisur ata me rritet, por nuk kanë asnjë të majtë dhe kështu me shurdhim të zemrës, të ndjeshme ndaj dhembjes së tyre të madhe, ai i thyen lajmin se ata ishin të mbeten prapa në udhëtimin do të jetë e pamundur pa një mali. Sahabët ishin mjerim goditurdhe u ndërprenë, duke qarë.

Sinqeriteti i tyre është regjistruar në Kuran:

"... Dhe kur tha," Unë mund të gjeni asnjë rritet për ju, "ata u kthyen,

sytë e tyre streaming me lot,

pikëllimin që ata nuk mund të gjejnë mjete për të shpenzuar. "

Kurani 9:92

THE Arritjes së beduine aleatët

Tani që aleatët e tyre beduin kishte ardhur ushtria ishte tridhjetë mijë e fortë me një kalorësi prej dhjetë mijë. Ajo ishte e nevojshme për një kamp jashtë qytetit të krijohet për strehimin e tyre pasi nuk kishte vend në Medine, dhe kështu besnik, shok të gjatë kohën e Profetit (salla Allahu alihiue sel-lem), Ebu Bekri, u vu në krye të marrëveshjeve.

Kur erdhi koha për të vendosur jashtë Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem), të udhëhequr ushtrinë e tij prej Medinës, duke lënë pas gratë, fëmijët, hipokritë, të sëmurët, të paaftët, shtatë të cilët nuk mund të gjejnë rritet, ata që besimi i të cilëve ishte dobët, dhe Ka'b, Abu Khuzejme, Murarah dhe Hilal.

Përveç atyre që qëndruan pas, ishte Ali cilët Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte udhëzuar që të mbetet me familjen e tij. Së shpejti, gjuhët e hipokritëve filluan të tundin me thashethemet e rreme se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka gjetur atij një barrë dhe nuk dëshirojnë për kompaninë e tijgjatë fushatës. Fjalët ishin aq shumë të rrezikshëm që Ali nuk mundi ta durojë më ata, sepse ai e donte Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), më shumë se jetën e tij, kështu që ai të vënë në armaturën e tij dhe hipi jashtë për të kapur deri me të. Kur Ali kapur me Pejgamberin, (salla Allahu alihi ishte selam), ai kërkoileja e tij për t'u bashkuar me atë.

Ali tha Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), i thashethemeve Mbasi Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), e denoncoi atyre duke thënë: "Ata gënjejnë. I pyetur ju për të qëndruar për hir të atyre që kisha lënë pas. Kështu që kthimi , dhe më përfaqësojë në familjen time dhe tuajën. " Profeti (salla Allahu alihiue sel-lem) vazhdoi: "O Ali, a nuk jeni të kënaqur që të ju duhet të jetë për mua si Aaroni ishte Moisiut, përveç se pas meje nuk ka asnjë profet?" Dhe kështu Ali u kthye me një zemër të kënaqur për në Medine.

THE Veriut MARS

Në agim një mëngjes pas, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u vonua dhe koha e lutjes ishte gati të përfundojë. Gjithkush kishte mbledhur gati për t'u lutur, por pas tij, kur ai nuk u paraqit, Abdur Rahman, djali Auf u zgjodh për të udhëhequr namazin. Në fillim të njësisë së dytëLutja Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u bashkua me ta dhe Abdur Rahman ishte gati të hap mënjanë për atë për të udhëhequr namazin, por Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), i bëri shenjë që të vazhdonte dhe u lut prapa tij. Pas asambleja përfundoi namazin, Profeti (salla Allahualihi ue sel-lem) u ngrit dhe ofroi njësi humbur. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), atëherë plotësohet Abdur Rahman duke thënë, "Ju e bëri shumë mirë, sepse me të vërtetë, një Profeti nuk ka vdekur derisa ai ka qenë i udhëhequr në namaz nga një njeri i devotshëm të popullit të tij."

ABU Khuzejme

Disa ditë më vonë, për të shpëtuar të nxehtit zagushia verës në Medinë, Ebu Khuzejme vendosi të marrë një shëtitje në kopshtin e tij nën hijen e ftohtë të pemëve. Megjithatë, ai mori ngushëllim të vogël nga ajo që ndërgjegjja e tij e shqetësuan edhe më shumë se ajo e kishte bërë më parë në mënyrë që ai kishte filluar të urrejnëvetë për të mos hipur me Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Në kopsht ishin dy shtëpi qerpiçi përkasin gratë e tij, pasi ai i afrohej atyre se ai vënë re se ata kishin hedhur ujë mbi ta në mënyrë që të mbajë ata të qetë dhe se ata kanë përgatitur një vakt për atë me një freskuese, pije të ftohtë të ujit të derdhur nga një enë enë prej argjile. Ndërsa ai u ndal në hyrje të një prejshtëpitë e thirri ai, "I Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) përballet me shkëlqim verbues të diellit, dhe është e ekspozuar ndaj erërave të nxehtë, por Abu Khuzejme gëzon freski e hije, me ushqimin e tij përgatitur nga dy gra të mira, që jetojnë në bollëk në shtëpinë e tij! " Pa zhurmë më tej, ai u tha grave të tij: "NgaAll-llahu, unë nuk do të hyjë në shtëpitë tuaja derisa, pasi unë kam bashkuar të Dërguarin e Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), kështu që të përgatisë dispozita për mua. "Gratë e tij solli ushqim dhe ujë, si shaloi devenë e tij, atëherë ai u nis në të gjitha nxitim për t'u bashkuar me ta.

THE Gërmadhat e Themudit

Gjatë marshimit nëpër shkretëtirë ushtria mori rrugën e cila do të kalojë nga shtëpitë që dikur u përkisnin popullit të Themudit. Fati i popullit të Themudit ishte i njohur edhe nga muslimanët si Allahu përmendi mosbindjes së tyre ndaj Tij dhe profeti i tyre në Kuran. E vetmja shenjë e dukshmei ekzistencës së tyre kanë qenë shekuj e tyre shtëpitë e vjetra të rrënuara prerë nga shkëmbinjtë. Para se ushtria arriti Themudi, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dha udhëzime që askush nuk duhet të qëndrojnë atje, as pinë ose përdorin ujin e tij,

Allahu thotë:

"(Atëherë), ata e therrën devja dhe nuk respektuan urdhërin e Zotit të tyre

thënë Salihut, "Sillni poshtë atë që na ke premtuar

në qoftë se ju me të vërtetë jeni një prej të dërguarve ".

Atëherë kapi tërmet tyre,

në mëngjes në shtëpitë e tyre ishin strukur, të vdekur.

Ai u kthye për t'i thënë:

"Unë përcolli ju kombit tim Mesazhin e Zotit tim

dhe ju dha këshillë, por ju nuk keni dashuri për këshilltarë të sinqertë. "

Kurani 7: 77-79

THE SPRING e Tabukut

Në një ndalur disa kilometra jashtë Tabuk, Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë ushtrinë e tij, "në dashtë Allahu, nesër, ju do të arrijë në pranverën e Tebukut. Ju nuk do të arrijnë atë derisa dielli është i nxehtë. Kush arrin ajo duhet Mos prek ujin e tij deri sa të vij. Megjithatë, dy nga burrat e parë për të arriturpranverë e përdorur ujin e tij.

Më vonë gjatë ditës, kur pjesa tjetër e ushtrisë arritur pranverë, pranverë ishte bërë jo më shumë se një rrjedh dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti përse e tij urdhëroi ishin kundërshtuan dhe butë qortoi dy burrat përgjegjës. Pastaj, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) larë tijduart dhe fytyra me ujë të saj dhe të vënë prapa ujit. Me një zë të stuhishme, uji vërshoi me radhë dhe tërë ushtria kënaqur të gjitha nevojat e tyre. Mu'az ka ndodhur të jetë në këmbë nga Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), si dolën prej tij ujëra radhë dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u kthyeatij duke i thënë: "O Mu'az, ndoshta ju do të jetojë për të parë këtë vend të bëhet një oaz me shumë kopshte". Dhe kështu që ishte se në vitet që do të pasojnë profeci ishte përmbushur për shkak të bekimit të tij.

THE MBËRRITJA E ABU Khuzejme

Ashtu si Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), e zuri gjumi me shokët e tij dikush ka ndodhur të përmend se ata nuk kishin parë Kab dhe e pyeti se ku ishte. Një i afërm nga Salimah komentoi ai nuk i kishte shoqëruar ata për shkak të dashurisë së tij të pasurisë, por i biri Xhebel kërceu për mbrojtjen e tij duke e informuar atëai e dinte vetëm gjëra të mira rreth tij dhe i qortoi fiset për të folur në një mënyrë të tillë. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk bëri asnjë koment.

Jo shumë kohë pas, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), zbuloi një konkluzion në distancë veshur një mantel të bardhë hipur drejt tyre dhe tha: "Le të jetë Ebu Khuzejme" dhe kjo ishte.

UNFOUNDED Thashethemet

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) qëndroi në Tabuk për njëzet ditë dhe arriti në përfundimin se thashethemet e sulmit afërt ishin të rreme dhe asgjë tjetër përveç dezinformimit. Megjithatë, marshimi ishte larg nga të tretur si ai u takua me dy vendbanime, një i krishterë dhe tjetri hebre, pas së cilës një paqeTraktati ishte hartuar mes tyre, e cila do të, në këmbim të një garancie tatimor vjetor që ata do të jenë të mbrojtur nga muslimanët.

THE Fortesë AT DUMAT AL JANDAL

Tani që rreziku ishte mbi, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dërgoi Khalid së bashku me një kalorësi e katërqind e njëzet në të Dumat Al Jandal që shtrihej në veri-lindje të Tebukut, dhe ishte vetëm pesë pezullon nga Damaskut.

Dumat al Jandal ishte një vend i rëndësishëm në rrugën midis Irakut dhe Medinës, si dhe Sirisë. Gjatë kësaj kohe, Khalid ka ndodhur të jetë jashtë gjuetisë, kur krejt papritur ai erdhi nëpër Ukaydir, një kryetar arab që i detyrohej për besnikëri Perandorisë Romake. Khalid foli Ukaydir rreth Islamit dhe së shpejtipasi ata udhëtuan për në Medinë, ku ai përqafoi Islamin dhe aleate veten Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem).

$ 130 KREU I KTHIMIT NGA Tabuk

Pas kthimit të Profetit nga Tabuk ai mësoi se vajza e tij, Zonja Ummu Kulthum kishte kaluar larg. Si Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe Othman, bashkëshorti i saj i cili kishte qenë edhe në Tabuk, janë të pikëlluar thellë nga lajmi dhe shkoi në varrin e saj ku Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem)u lut për të. Othman kishte qenë një bashkëshort i mirë për vajzën e tij dhe Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ngushëlloi atë duke thënë se në qoftë se ai kishte një bijë të pamartuar ai do të kishte dhënë atë atij në martesë. Në vitet që do të vijnë Othman ishte për t'u bërë kalifi i tretë.

THE Justifikime

Para ardhjes së Profetit në Medinë, Ka'b kishte bëhet mbushur me ankth dhe filloi të shpikë arsyetime në mendjen e tij në mënyrë që të shpëtuar pakënaqësinë e tij që nuk e kishte shoqëruar atë në Tabuk. Ai i pyeti anëtarët e familjes se çfarë ata mendonin që ai duhet të them, por në zemrën e tij ai e dinte gjënë e duhur për të bërë do të jetëtë them të vërtetën.

Pas kthimit të tij Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) shkoi në xhami dhe fali dy njësitë e tij të zakonshme të lutjes para se të marrin njerëzit. Ka qenë rreth tetëdhjetë njerëz që nuk e kishte shoqërojnë atë dhe shokët e tij dhe një nga një ata iu afrua Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të ofruarjustifikime të tyre ndërsa ai ishte ulur në xhami. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) pranohet arsyetimi i tyre, rinovohet betimin e tyre për besnikëri dhe iu lut Allahut për falje të tyre, kryerjen e Allahut çdo gjë që ata kishin në mendjen e tyre.

TIMEA së vërtetës

Kur erdhi radha Ka'bs, ai ishte aq turp se ai ndjehet brenda sëmurë. Ai e përshëndeti Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili buzëqeshi, por, pakënaqësinë e tij ishte e dukshme mbi fytyrën e tij. Ai kërkoi Kab që do të vijnë përpara, kështu që ai u afrua dhe u ul para tij, atëherë e pyeti se çfarë kishte mbajtur atë nga shoqëruestyre, pyetur nëse ndoshta ajo kishte qenë për shkak se ai nuk kishte blerë një udhëtim.

Ndjenja e turpit dhe sëmundje në rritje si Kab i tha atij se nëse Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte qenë një person tjetër ai do të kishte tentuar për të ofruar një justifikim bindëse, megjithatë, ai i tha atij se ai e dinte në zemrën e tij se në qoftë se ai do të bëjë këtë, All-llahu do të shkaktonte Profetin e Tij (salla Allahualihi ue sel-lem) që të jetë i pakënaqur me të mbi disa çështje të tjera. Kështu Ka'b tha Profetit (salla Allahu alihi ishte selam) i shpresës së tij se nëse ai i tha të vërtetën, edhe pse ai e dinte se do të fitojnë pakënaqësinë e tij, se Allahu do të jetë i mëshirshëm ndaj tij. Kështu Ka'b tregoi atij se ai nuk kishte absolutisht asnjë justifikimnë të gjitha.

Me të dëgjuar këtë Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha të pranishmëve: "Ky i ka thënë të vërtetën." Pastaj shikoi atë dhe tha: "Largohu tani derisa All-llahu të vendosë çështjen tuaj."

Mjerisht, Ka'b u ngrit dhe bëri rrugën e tij jashtë xhamisë me kokën e tij të varur poshtë në turp dhe keqardhje. Disa prej fiseve Salimah ndiqnin jashtë xhamisë duke thënë, "Ne kurrë nuk kemi ditur për mëkat si kjo më parë!" Të tjerë thoshnin: "Pse nuk e keni bërë deri në një justifikim ashtu si të tjerët dhe kërkoni Pejgamberin(Salla Allahu alihi ue sel-lem) që të luten për falje për ty? "Ata mbahen pestering e qortoi atë aq shumë sa që në një moment ai ishte pothuajse gati të kthehen dhe do të ofrojë një justifikim, por ndërgjegjja e tij e bëri atë që të mos.

Ka'b pyetur nëse ka pasur dikush tjetër që kishte bërë të njëjtën gjë dhe ofroi asnjë justifikim. Shokët e tij i tha atij se kishte dy të tjerë, Murarah, dhe Hilal. Ka'b dinte këto të jenë muslimanë të mirë dhe se ata kishin qenë në mesin e atyre që luftuan në luftën e Bedrit, kështu që ai e dinte se ai kishte bërë gjënë e duhur duke thënëe vërteta.

Shpejt pas kësaj, njerëzit që kishte njohur tre filluan të shmangur ato, në mënyrë që ata mendonin sikur të ishit të huaj në një vend të huaj. Faji i tyre për mosbindje të Dërguarin e Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte për të hedhur rëndë mbi ta, dhe vazhduan ta bëjnë këtë për pesëdhjetë ditë.

Murarah dhe Hilal mbyllur veten larg në shtëpitë e tyre në mjerim, qau me hidhërim. Sa për Kab, ai ishte më i ri se dy të tjerët, dhe do të shkojë në xhami për të ofruar lutjen e tij edhe pse të gjithë shmangur atë.

Në Ka'bs ankthi për të marrë edhe sasinë më të pakët e njohjes nga Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai do të presë deri sa të gjithë ishin larguar nga Xhaminë pasi namazi kishte përfunduar dhe pastaj të shkoni për ta përshëndetur. Ai shpresonte se ndoshta ai mund të shihni buzët e tij të lëvizë, duke treguar një përgjigje ndajpërshëndetjet e tij. Ndonjëherë, kur ai ishte ofruar një lutje vullnetare, ai vuri re Profetin (salallahu alihi ue sel-lem) shikim në drejtim të tij, por kur ai ngriti sytë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), dukej larg prej tij.

Një ndjenjë e dhimbje të madhe, vetmia dhe keqardhje të thellë të shoqëruar të gjitha tre. Ka'bs vuajtjet e rritur akoma më tej, kur, një ditë, ai kaloi nga kopshti i kushëririt të tij të dashur, Ebu Katadhi, ai vendosi të ngjiten mbi mur kopsht për të parë nëse ai ishte aty. Ebu Katadhi ishte në kopsht kështu Ka'b përshëndetatë, por ai nuk u kthye përshëndetjen. Në dëshpërim, Ka'b tha: "A nuk e dini që unë dua që ju në emër të All-llahut dhe të Dërguarit të Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem)?" Por Ebu Katadhi vetëm e shikoi dhe tha: "Allahu dhe i Dërguari i Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem) e di më së miri." Kur Ka'b dëgjoi këtëai nuk mund të frenojnë lotët e tij si ai qau dhe u kthye në shtëpi.

THE LETËR NGA MBRETI Ghassan

Një ditë më pas, kur Ka'b ishte në vendin e tregut, ai dëgjoi një beduin nga Siria, të cilët kishin ardhur për të shitur grurë, duke bërë pyetje rreth tij. Njerëzit në vendin e tregut drejtuar beduini atij pas së cilës personi i dorëzoi atij një letër nga mbreti Gasan, letrës lexuar, "Ne e kemi dëgjuar tuajzoti ju ka trajtuar në mënyrë të padrejtë, All-llahu nuk e ka bërë që të jenë të poshtëruar. Pra, vijnë tek ne dhe ne do t'ju trajtojmë në një mënyrë që ju plotësisht i përshtatet. "Duke lexuar letrën, Ka'b mendoi me vete, kjo është edhe një sprovë nga Allahu, kështu që ai hodhi letrën në një furrë.

Nga ky komunikim të rëndësishëm është të kuptojnë se larg liderët e fuqive të mëdha të ditës u hetuar çështjet e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shokët e tij dhe e dinte mesazhin e tij. Ajo ishte vetëm 40 ditë që nga viti Ka'bs rrëfimit dhe gjatë asaj kohe lajmetParashikimet e tij kishte udhëtuar për sa i përket mbretit, atëherë letër kishte shkruar, dhe një beduin dërguar me të në Medinë.

THE KALIMI I dyzet ditë

Dyzet ditë tani kishte kaluar pa ndonjë Zbulesa u zbritur në lidhje me tre, kur një lajmëtar nga Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) erdhi tek Kab thënë atë nga tani e tutje ai nuk duhet të përziheni me gruan e tij. Ka'b pyetur nëse Hilal dhe Murarah kishte marrë mesazhe të ngjashme dhe ishtetha se ata kishin. Ai veten nëse mesazhi do të thotë që ai duhet të ndahet nga gruaja e tij, kështu që ai e pyeti të dërguarin nëse kjo është ajo që do të thotë, por lajmëtari i tha atij se nuk ka, kështu që Ka'b tregoi gruas së tij për të shkuar dhe të qëndrojë me prindërit e saj.

Ndërkohë, gruaja e Hilal kishte shkuar tek Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) që të ndërmjetësojë për burrin e saj. Ajo i tha atij se arsyeja e vetme që kishte ardhur ishte për shkak Hilal ishte e vjetër dhe të paaftë për t'u kujdesur për veten e tij, kështu që Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), në mirësinë e tij, lejohetsaj për të qëndruar dhe të shohim pas tij.

GOOD LAJME

Nëntë ditë më të izolimit dhe shurdhim të zemrës ishin ende të kalojë dhe bota dukej për të mbyllur në mbi tre dhe të bëhet e ngushtë. Pastaj, në mëngjesin e ditës së pesëdhjetë, si Ka'b ishte ulur nga vetë ai dëgjoi një unazë të bërtas nga maja e malit Salalah. Ai dëgjonte vështirë si zëri bërtitiout, "Kab, birit të Malikut, lajm i mirë!" Ka'b ra sexhde me mirënjohje, pasi ai e dinte se lehtësim kishte ardhur më në fund.

Vetëm pak çaste më parë, pas faljes së sabahut, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), e informoi asamblenë se Allahu, me Mëshirën e Tij e kishte pranuar pendimin e Kabit dhe të shokëve të tij, me ç'rast disa njerëz nxituan për të sjellë ata të mirë lajm. Megjithatë, në merakun e tij të jetë i paripër të përcjellë lajmin e mirë, një i afërm nga Aslam kishte nxituan në majë të malit për të thirrur për të Kab përpara atyre në kalë kishte një shans për të arritur atë.

Shpejt pas kësaj, një njeri i hipur në një kalë erdhi dhe konfirmoi lajmin e mirë. Ka'b ishte aq mirënjohës që ai i dha atij të gjitha rrobat e tij dhe kishte për të marrë hua diçka për të veshin për të shkuar për të përshëndetur Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem). Në rrugën e tij në Xhaminë njerëzit nxituan për ta përshëndetur atë duke thënë: "I bekuar është pranimie All-llahut; Allahu e ka pranuar pendimin tuaj! "

Ka'b shkoi direkt te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) në Xhaminë e ta përshëndesin atë dhe me një zë të plotë të lumturisë së Profetit (salla Allahu alihi ishte selem) ka thënë: "Të jeni të kënaqur me këtë, ditët më të mira që nga viti nëna jote lindi për ju. " Ka'b e pyeti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem),"O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), është kjo nga All-llahu?" pas së cilës, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), fytyra e të cilit shkëlqente si hëna si gjithmonë bëri kur ai ishte i kënaqur, konfirmoi se ajo ishte aq.

Ka'b ishte në ekstazë dhe dëshironte të përfunduar pendimin e tij dhe donte të dhuroj gjithçka zotëronte në bamirësi, por Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha atij për të mbajtur një pjesë të tij, kështu që ai e mbajti një copë tokë në Hajber .

Zbulesa përcjellë lajmin e faljes së Ka'b dhe shokët e tij thotë:

"Në orën e vështirësi, All-llahu u kthye (me mëshirë), Pejgamberit,

emigrantët (të Mekës) dhe Përkrahësit (e Medines),

që e pasuan atë, kur disa prej zemrave të tyre ishin gati për shmangie larg.

Ai u kthye tek ata, me të vërtetë, Ai është i butë, mëshirues.

Dhe të tre që ishin lënë pas,

deri sa toka u bë e ngushtë me të gjithë thellësinë e saj,

dhe shpirtrat e tyre u bë e ngushtë për ta,

ata e dinin se nuk kishte strehim prej All-llahut, përveç Tij.

Atëherë ai u kthye për ta (në mëshirë) në mënyrë që ata të mund të kthehen (në pendim).

All-llahu është Turner, Më i Mëshirshmi.

O ju që besuat, kini frikë All-llahun dhe të qëndrojë me të vërtetë. "

Kurani 9: 117-119

Lidhur me hipokritët të cilët ofrohen arsyetime të rreme, Allahu zbriti ajetet e mëposhtme:

"Kur të ktheheni tek ata, do t'ju betohen në All-llahun

që ju të mund të kthehet mënjanë prej tyre.

Hiqni dorë prej tyre, ata janë të papastër.

Xhehennemi (Xhehennemi), do të jetë strehimi i tyre,

shpërblimi për të ardhurat e tyre.

Ata do të betohen për ju në mënyrë që të ju lutem ju.

Por në qoftë se ju do të jetë i kënaqur me ta,

All-llahu nuk do të jetë i kënaqur me popullin e paturpshëm. "

Kurani 9:95 - 96

THE Delegacion nga fisi i FAZARAH

Menjëherë pas kthimit të Profetit nga Tabuk dhjetë burra nga fisi i Fazarah shkoi për të parë atë dhe përqafoi Islamin. Ndërsa ata ishin atje, i thanë Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), vendi i tyre ishte goditur nga thatësira të rënda dhe njerëzit e tyre janë duke vuajtur. Me të dëgjuar këtë Pejgamberin(Salla Allahu alihi ue sel-lem) u ngjit në minber, ngriti duart e tij dhe iu lut Allahut për shiun në atë zonë duke thënë: "O Allah, le atë shi dhe ujë vendin tuaj dhe të kafshëve të përhapur mëshirën tënde mbi tokë të vdekur dhe rivendosjen e jetës me të . O Allah, një shi të kursim i cili do të jetë inkurajues,nxjerrim bar. Le shiu të jetë e dobishme dhe të ndihmojë për të luftuar armikun. "

$ KAPITULLI 131 DELEGACIONI NGA Taifit

Me zgjerimin e shtetit islam, Thakif ishte bërë izoluar në atë që ata kishin konsiderohet të jetë kështjella e tyre e Taifit. Ajo ishte bërë praktikisht të pamundur për ata që të dërguar karvanet jashtë të tregtisë si Malik, ish-komandantit të tyre në Hunejnit, bashkë me të tjerët do të sulmojnë karvanet e tyre dhekonfiskojë mallin e tyre.

E tillë ishte gjendja e tyre se ata nuk ishin më në gjendje të dërgojnë bagëtinë për të kullotur jashtë mureve të qytetit, si ata frikë njerëzit Malik do të kapë ato dhe ishin edhe frika e kërcënimit të tij për të vënë ato në vdekje në qoftë se ata ishin të zënë dhe nuk pranoi të heqë dorë nga zotat e tyre .

Brenda mureve të qytetit, gjërat përkeqësuar në një masë të tillë u vendos që ata do të dërgojë një delegacion në Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) duke thënë se ata do ta pranojnë Islamin dhe të kërkoni për një garanci që kushërinj dhe kopetë e tyre do të jetë e sigurt.

THE THAKIF delegacion

Ishte mesi i Ramazanit, kur delegacion arriti në Medinë. Një tendë është ngritur për ta jo shumë larg nga xhamia dhe ata ishin trajtuar me mirësjellje dhe mikpritjen islame.

NO Kompromis në besim dhe LUTJE

Kur ata u takuan me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) u paraqitën propozimin e tyre tek ai, megjithatë, ata shtuar në lejen e tyre origjinale qëllimin për të tempullit të Al-Lat për të qëndruar në këmbë për më tepër se tre vjet. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka refuzuar kërkesën e tyre, atabargained për dy vjet, pastaj një, dhe poshtë deri sa arritën në një muaj, por çështja ishte plotësisht e papranueshme që të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Duke dështuar në këtë, ata më pas u deklarua me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) se ai nuk duhet të detyrojë ata për të shkatërruaridhujt e tyre, por ai nuk pranoi dhe kur ata kërkuan leje për të mos ofruar pesë namazet ditore detyrueshme, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj: "Nuk ka asnjë të mirë në një fe që nuk ka lutjen e detyrueshme." Përfundimisht Thakif pranuar kushtet dhe me gjysmë zemre u pajtua që të përmbahen nga ana e tyre,dhe Mughirah, nipi i Uruah, dhe Ebu Sufjani i cili ishte në Mekë në atë kohë, u urdhërua të kthehej me ta dhe të shkatërrojnë idhullin e Al-Lat, së bashku me tempullin e saj.

THE Shkatërrimit të tempullit të al-lat

Delegacion nga Taifit pranuan Islamin dhe u bashkua me muslimanët në ditët e mbetura të shpejtë. Në fund të Ramazanit, Mugires, së bashku me të fisit të tij u nis për Taif me delegacion. Kur ata arritën në Mekë, Ebu Sufjani u bashkua me ta dhe së bashku ata vazhduan në Taif. Pas arritjesTaifit, Mughirah shkatërroi idhullin e Al-Lat, ndërsa fiseve të tij qëndronte roje në gatishmëri për të mbrojtur atë. Megjithatë, nuk ka pasur rezistencë, përveç për qahet për disa gra.

ABU Aamir DHE WAHSHI

Ndër banorët e Taifit ishin dy burra të cilët nuk ishin nga fisi i Thakif, por kishin kërkuar strehim me ta. Njëri ishte babai Handhaleh s, Ebu Amir, dhe Wahshi tjetër, ish skllav abisinas i cili kishte fituar lirinë e tij në luftën e Bedrit, kur u vra Hamza.

Wahshi konvertuar në Islam dhe në vitet që pasuan vranë Musailamah të cilët pretendonin se ai ishte nje profet.

SUBTLE REZISTENCA, XHAMIA E dëm

Si një mund të dyshuar, ka qenë në mesin e atyre që sapo deklaruar Islamin, disa nga ata që kishin bërë këtë me ngurrim. Një person i tillë ishte një njeri i quajtur Dirar që të vendosur në lidhje me ndërtimin e xhamisë e tij për të tërhequr ato prirje të ngjashme për të adhuruar. Për të fshehur hipokrizinë e tij Dirar fabrikuara justifikim se aikishte ndërtuar Xhaminë për ata shumë të sëmurë ose të dobët për të marrë pjesë në lutjet në xhaminë e Pejgamberit dhe kishin shkuar edhe aq larg sa për të ftuar Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem), para se ai u largua për të Tebukut, për t'u lutur atje në mënyrë që të shenjtërohet të All-llahut. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk pranoi dhembi udhëtimin e kthimit nga Tabuk ai urdhëroi xhami për t'u djegur apo shkatërruar.

Allahu flet e xhamisë dhe hipokritët në thënien e Kuranit:

"Dhe ka nga ata që kanë marrë një xhami të shkaktojë dëm, mosbesim,

dhe për të ndarë besimtarët, dhe si një vend i pritë

për ata që luftuan All-llahun dhe të dërguarin e Tij para.

Ata betohen: "Ne duam asgjë, por të mirë '

por All-llahu dëshmon se ata janë gënjeshtarë.

Ju kurrë nuk do të qëndrojë aty.

Një xhami e themeluar mbi devotshmërinë që nga dita e parë është të shkohet për ju për të qëndruar në.

Në të ka burra që dëshir të pastrohen.

All-llahu i do ata që e pastrojnë veten.

Kurani 9: 107-108

$ KAPITULLI 132 VITI I DEPUTATIONS

Ajo tani ishte nëntë vjet që migrimit të Pejgamberit dhe kjo nuk ishte e gjatë pas dorëzimit të Thakif që fiset e tjera, nga të gjitha qoshet e Arabisë, dërguar përfaqësuesit e tyre në Medinë; disa për të përqafuar Islamin, ndërsa disa nga ithtarët e librit të preferuar të mbetet si ata ishin nën mbrojtjen ee shtetit islam. Kishte kaq shumë deputations - shtatëdhjetë ose më shumë - në mes të viteve të 9h dhe 10h se ajo ishte shpesh të referuara si "Viti i Deputations".

Kur një delegacion erdhi nga Jemeni, ata sollën me vete letrat princave Himyarite, Al-Harith, birit të Abdul Kilal, Na'eem birit të Abdul Kilal, An-Nu'man bir i Qeel DHI Ra'in, Hamdan dhe Mu'afir duke shpallur pranimin e tyre të Islamit. Messenger tyre ishte Malik, bir i Murrah ni Rahawi. Lajmi ishtekënaqshëm të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili u përgjigj me të mirë të përshëndetje për të letrave dhe foli për detyrimet e tyre të reja islamike. Pastaj shumë për kënaqësinë e Malikut, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha atij se ai do të dërgojë disa Shokët nën drejtimin eMuadhi, djali Xhebel për të mësuar ata në lidhje me Islamin. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), gjithashtu u tha atyre, në përputhje me Kuranin e Shenjtë, që ai do të dërgonte shokët e tij për të mbledhur zeqatin, e cila është taksa e detyrueshme hënor vit nga muslimanët dhe sondazhi-tatimit nga ithtarët e libër memesazhi që ata do të jenë të mbrojtur nga Allahu dhe i Dërguari i Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem).

AAMIR, SON Tufejl'S

Aamir bir i Tufejlin, së bashku me Arbad Kajs djalin - të cilët ishin në mesin e atyre që e urrenin Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) më bënin këshill kundër tij - djali Khalid Xhafer dhe djali Jabbar Aslam-së udhëtuan për në Medinë nën presion nga fisi i tyre të pranojnë Islamin .

Aamir, djali Tufejl kishte bërë kryetar i fisit të Amir pavarësisht personalitetit të tij vrenjtur. Ai ishte ai, i cili disa kohë më parë, kishte nisur masakrën e muslimanëve në Bir Maunah. Para arritjes Medina Aamir dhe Arbad njëherë komplotuan për të vrarë Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem).Pas arritjes Medina Aamir dhe Arbad komplotuar se Aamir do të heq mendjen të Dërguarin, (salla Allahu alihi ishte selam), në bisedë, ndërsa Arbad vrau.

Aamir, plot me rëndësi të tij të angazhuar të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem), në bisedë duke i thënë atij se në këmbim për Islamin e tij ai donte për të bërë pasardhësin e tij. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj me edukatë se nuk do të ishte kështu, as për vete as popullin e tij.Mendjemadhësisë, Aamir kërkoi që në qoftë se ai nuk mund të jetë pasardhësi i tij, atëherë ai donte të jetë kryetar i beduinët, dhe do të të lënë atë që ai e quajti "fshatarët" atij. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk pranoi, por tha se ai do ta besojë atë me kalorësisë, duke thënë, "Ti je njëkalorës të shkëlqyer. "Aamir e mori atë si një fyerje dhe kërkoi," A jam unë që të ketë asgjë! ", dhe ai u kthye të largohet ai tha:" Unë do të mbushin vendin me të dy kalorës dhe ushtarë kundër teje! "

Si Arbad u përpoq të tërheqë shpatën nga milli i saj dora e tij ngriu dhe ai nuk ishte në gjendje për të vrarë Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), siç thotë Allahu i mbrojtur atë. Pas Aamir dhe Arbad largua, Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) iu lut duke thënë: "O Allah, të udhëhequr fisin e Amir, dhe shpëtojIslami e Amir, birit të Tufejlin. "

Si Aamir dhe Arbad nisën rrufetë shtëpi goditi Arabad pasi ai hipi devenë e tij dhe ai dhe deve e tij u vranë. Sa për Amir, ai ishte goditur nga një absces i cili filloi të acarohet dhe kështu që ai mori tjetër në shtëpinë e një gruaje nga fisi i Salul dhe vdiq. Ajo nuk ka rëndësi për fiseve atë Aamir-sëkërkesat personale nuk ishin takuar, ata u vendosën mbi një aleancë dhe dërgoi një delegacion të dytë dhe të gjitha ishte mirë.

THE DELEGACIONI NGA Balay

Në Rebiul 'el-Awwal 9h fisi i Balay shkoi te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) në Medine dhe përqafoi Islamin. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i mirëpriti ata dhe kryetar i tyre Abu Ad-Dabeeb e pyeti ndër të tjera, nëse ka pasur një shpërblim prej All-llahut për mikpritjen. Messengeri All-llahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha atij se me të vërtetë ka qenë dhe ka pasur edhe një shpërblim për të dhënë sadaka. Abu Ad-Dabeeb vazhduar për të pyetur në lidhje me gjatësinë e mikpritjes dhe Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj: "Kjo është tri ditë." Pastaj Ebu Ad-Dabeeb pyetur për një i humburfemër, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj: "Është ose juaja apo vëllait tënd për të kërkuar, në qoftë se ajo është lënë vetëm, atëherë ujku do të marrë atë." Pastaj ai pyeti në lidhje me gjendjen e një deve të humbur pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj: "Nuk është shqetësimi juaj, të lënë atë dhepronari i saj do ta gjejë atë. "

THE DELEGACIONI NGA TUJEEB

Një delegacion i trembëdhjetë burra nga Tujeeb arriti në Medinë në ankth për të mësuar më shumë e Kuranit dhe mësimeve të Profetit. Ata sollën me vete atë që mbeti e bamirësisë detyrueshme pasi kënaqur nevojat e të varfërve.

Qëndrimi i tyre në Medinë ishte e shkurtër, por para se të niseshin ata dërguan Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), një djalë i ri. Kur djali i ri u takuan të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai i tha atij se ai kishte lënë vetëm shtëpinë e tij për të ardhur tek ai në mënyrë që ai mund të kërkojë që ai të lutet Allahuttë falë dhe të ketë mëshirë për të, dhe për të bërë zemra e tij të durueshëm. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u lut për djalë i ri dhe nga ajo kohë e tutje zemra e tij u bë të kënaqur dhe të përmbajtje.

Në vitet e mëvonshme, kur disa apostatized djali i thirri përsëri për Islamin dhe mbeti fortë në besimin e tij.

Delegacioni u bekua të takohet me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), sërish në Haxhin e Lamtumirës në 10h.

THE MBLEDHJA E zeqatin DHE VOTO-TATIMORE

Aft fund të Ramazanit, kur pagesa e zekatit i njohur për ne si bamirësi detyrueshme, ishte për shkak, Pejgamberi (salallahu alihi ue sel-lem) të caktuar ibn el Lutbiyyah nga fisi i AZD të kolektorit të saj. Pas kthimit të tij ai hyri në Xhaminë me zeqatin, dhe e vuri atë paraProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), duke thënë se ai theksoi, "Unë kam mbledhur këtë dhe këtë për bamirësi detyrueshme." Megjithatë, duke iu referuar disa sende të tjera ai i tha Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u dha atij si dhuratë.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u ngjit në minber, vlerësoi Allahu, pastaj tha, "Unë caktoi një burrë prej midis jush për të kryer një nga detyrimet e All-llahu i ka besuar mua. Ai ka kthyer dhe thanë:" Kjo është zekati, dhe kjo është dhënë mua si një dhuratë. " Nëse ai është duke thënë të vërtetënpse nuk ka qëndruar në shtëpinë e prindërve të tij në mënyrë që dhurata erdhi tek ai atje? Pasha Allahun, në qoftë se ndonjëri prej jush merr diçka për të cilën ai nuk ka të drejtë, ai do të takohet Allahun në Ditën e Gjykimit mbante atë gjë. Mos lejoni të shoh ndonjë prej jush takimit Allahun mbante një deve grunting, ose një lopë pallje, osenjë dhi bleating. "Pastaj ai ngriti krahët e tij të larta në lutje duke thënë tri herë:" O Allah, unë e kam përcjellë komandën tuaj. "

THE KUJDES

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dërgoi Ebu Ubade, birin Jarrah për në Bahrein për të mbledhur sondazh-taksa që ishte bërë për shkak. Ai u kthye në Medinë vonë një natë, por kjo nuk ishte e gjatë para se lajmi i kthimit të tij u bë i njohur.

Mëngjes pas namazit disa prej ensarëve shkoi te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe ai buzëqeshi duke thënë, "Unë mendoj se ju keni dëgjuar se Ebu Ubade u kthye nga Bahreini me diçka." Pas së cilës ata u përgjigjën: "Kjo është kështu, O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem)."Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u kthye për ta duke thënë: "Qofshi të lumtur, dhe shpresë për atë që do të ju lutem ju. Nuk është varfëria jote që kam frikë për ju, përkundrazi, ajo është se bota është hedhur para teje si ajo ishte për ata para jush, dhe ju do të konkurrojnë si ata konkuruan, atëherë, ajo do t'ju shkatërrojësi ajo shkatërroi ata. "

$ KAPITULLI 133 pelegrinazhi PARË PAS HAPJEN E Mekë

Vit ishte 9H dhe koha e pelegrinazhit në Mekë po afrohet shpejtë. Kur ajo ishte koha për të lënë treqind pelegrinë nisën për në Medinë nën udhëheqjen e Ebu Bekrit. Menjëherë pas ata kishin lënë Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka marrë një tjetër Zbulesa. Zbulesa referuarpër dy besimtarë dhe jobesimtarë për All-llahun e kishte bërë të ditur:

"O ju që besuat, idhujtarët janë të papastër.

Mos le ta afrohen më xhamisë së shenjtë pas këtij viti.

Nëse i frikësoheni skamjes All-llahu, nëse Ai dëshiron, do t'ju pasurojë me mirësitë e Tij.

Ai është më i dijshmi, i urti.

Luftoni ata që nuk besojnë All-llahun as ditën e mbramë,

të cilët nuk e ndalojnë atë që All-llahu dhe i dërguari i Tij kanë ndaluar

dhe nuk do të përqafojnë fenë e së vërtetës,

duke qenë në mesin e atyre që u është dhënë libri (Biblën dhe Teuratin),

derisa ta japin xhizjen në dorë e duke qenë të poshtëruar. "

Kurani 9: 28-29

"Një kumtim nga All-llahu dhe i dërguari i Tij,

të njerëzve në ditën e haxhit të Madhe:

"All-llahu refuzon, dhe i Dërguari i Tij (refuzon), idhujtarët.

Pra, nëse ju nuk pendoheni, që do të jetë më mirë për ju; por nëse ju kthejnë shpinën,

e di se ju nuk mund ta pengoni Allahun.

Dhe jepni lajmin e mirë për jobesimtarët e një dënim të dhembshëm,

përveç atyre politeistëve të cilët kanë nderuar plotësisht marrëveshjet e tyre me ju

dhe asnjë kundër jush ndihmuar.

Me këto të përmbushë besëlidhjen tënde deri mandatit të tyre.

S'ka dyshim, All-llahu i do të drejtit. "

Kurani 9: 3-4

Sapo kishte vargjet janë dërguar poshtë se Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) dërgoi Aliun të shkojë për në Mekë dhe të bëjë njoftimin në Mina. Ai u udhëzua të informojë idhujtarët bërë pelegrinazhin e tyre në Shtëpinë e që lakuriqësi nuk ishte e lejueshme dhe se viti do të jetë e funditherë që ata do të lejohen të shkojnë atje.

IMAM ALI NDJEKUR lidershipit Ebu Bekrit në Haxh.

Kur Ali kapur me muslimanët, Ebu Bekri e ftoi atë për të drejtuar pelegrinët, por ai nuk pranoi duke thënë se udhëheqja e haxhit kishte dhënë atij.

Si pelegrinazhi tërhoqi fundi pelegrinët përgatitur të sakrifikojnë ofertat e tyre në Mina dhe Ali recitoi Revelacionin për ta. Ali ishte në Al Jamrah - vendi ku tre shtyllat janë të mallkuar - dhe u tha atyre idhujtarët ishin dhënë katër muaj afat për të priren për punët e tyre dhe të rishqyrtojëpozita e tyre. Lidhur me idhujtarët të cilët kishin ekzistuese traktate paqeje me muslimanët dhe nuk e kishin ndihmuar të tjerët kundër tyre, ai u tha atyre Traktati i tyre do të mbeten të vlefshme gjatë kohëzgjatjes së saj, por pastaj ata më nuk do të lejohet të hyjë në Mekën dhe se lufta mund të pritet që të zhvillohetkundër tyre, nëse ata hynë në një marrëveshje me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i respektuar prej tij.

Zbulesa foli gjithashtu për trajtimin e jobesimtarit nëse ata kërkuan strehim tek ta duke thënë:

"Nëse idhujtar kërkon azil me ju, t'i japë atij mbrojtje

në mënyrë që t'i dëgjojë fjalët e All-llahut,

dhe pastaj të përcjellë atë në vendin e tij të sigurisë,

sepse ata janë një popull që nuk e dinë. "

Kurani 9: 6

$ KAPITULLI 134 JETA në Medinë

Ajo tani ishte viti i dhjetë pas Migracionit dhe Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) kaloi vit në Medinë. Kjo ishte një kohë e lumtur për familjen e Shenjtë, Abrahami kishte mësuar të ecin dhe flasin, dhe ishte një burim i vazhdueshëm i lumturisë për të gjithë familjen. Hasan dhe Husain kishte një motër të vogël qëu emërua pas tezen e tyre, Lady Zejneb, dhe tani nëna e tyre ishte pritur një tjetër fëmijë.

Gruaja e Ebu Bekrit kishte vdekur disa vite më parë dhe ai kishte rimartuar. Emri i gruas së tij të ri ishte i njëjtë si vajzën e tij, Asma, dhe ishte motra-in-ligjin e Al-Abbas. Edhe ata gjithashtu ishin duke pritur një shtesë e bekuar për familjen.

THE HYRJA i të krishterëve

Ashtu si në vitin e kaluar, delegacionet kanë vazhduar të vijnë nga e gjithë Arabia. Erdhi dita kur gjashtëdhjetë krishterët ardhur nga Nexhranit. Në kohën e ardhjes së tyre ata ishin nën protektoratin e Perandorisë Romake dhe të mësuar për të marrë dhurata bukur nga Herakliut në Konstandinopojë. Si zakonisht,mysafirët e Profetit u bënë të mirëpritur dhe mikpritjen lavished mbi ta.

TOLERANCE

Kur të krishterët thanë se ata donin për të ofruar lutjen e tyre Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) i lejuar ata që të thonë se ai në Xhaminë, dhe u lut në një drejtim lindor, drejt Jeruzalemit.

THE NJERËZIT E LIBRIT TË MËPARSHME Shenjtë

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe të krishterët diskutuan dhe krahasuan fetë e tyre, dhe të krishterët gjetën se ka pasur shumë gjëra të ngjashme me të tyret, megjithatë, kur ai erdhi për të diskutuar pozitën e Profetit Isa, paqja qoftë mbi të, ata nuk ishin dakord. Ishte gjatë kësaj kohese All-llahu zbriti:

"Kjo, po t'i lexojmë ty nga ajetet dhe urti Kujtimit.

Vërtet, ngjashmëria e Jezusit me Allahun, është si shembulli i Adamit.

Atë e krijoi Ai nga dheu, atëherë ai i tha: "Bëhu" dhe ai u bë.

E vërteta është nga Zoti juaj, pra, nuk do të jetë në mesin e dyshuesit.

Ata që polemizojnë me ty për atë

pasi njohuri ka ardhur te ju, thonë,

"Ejani, le të mblidhen bijtë tanë dhe bijtë tuaj,

graria tona dhe graria tuaja, vetë ne dhe vet.

Atëherë le të lutemi me përulësi, kështu që vë mallkimin e Allahut mbi ata që qëndrojnë ".

Kjo është me të vërtetë tregim i vërtetë.

Nuk ka zot tjetër përveç All-llahut.

Ai është All-llahu që është i Plotfuqishmi, i Urti.

Nëse ata refuzojnë, All-llahu e di keqbërësit.

(Këto ajete janë shpallur para Revelacionit të ri)

Thuaj, "O ithtarë të librit, le të vijë në një fjalë të përbashkët

midis nesh dhe jush se do të adhurojmë tjetër pos All-llahut,

që do të shoqërojnë asnjë Atij,

dhe që asnjë prej nesh të marrë të tjerët si zotër pos All-llahut. "

Nëse ata kthehen prapa thonë, "Dëshmoni pra, se ne jemi muslimanë.

Ithtarët e librit, përse polemizoni me ne rreth Ibrahimit

kur si Teurati dhe Ungjilli nuk janë zbritur deri pas tij?

A nuk po mendoni?

Në të vërtetë, ju keni kontestuar në lidhje me atë që ju keni njohuri.

Pse atëherë polemizoni për atë për të cilën ju nuk keni njohuri?

All-llahu e di, por ju nuk e dini.

Jo, Ibrahimi nuk ishte as çifut e as i krishterë.

Ai ishte i besimit të pastër, a paraqitësi (musliman).

Ai kurrë nuk e idhujtarëve ishte.

Sigurisht, njerëzit që janë më të afërt me Ibrahimin janë ata që e ndjekin atë,

dhe ky Pejgamber (Muhammedi), dhe ata që besojnë.

All-llahu është mbrojtës i besimtarëve.

Disa nga ithtarët e Librit dëshirojnë për të bërë ju të humbur,

por ata çojnë asnjë të humbur, përveç vetes, edhe pse ata nuk e kuptojnë atë.

Njerëzit e Librit!

Pse ju nuk i besojnë argumentet e All-llahut, ndërsa ju jeni dëshmitar?

Njerëzit e Librit!

Pse ju ngatërroni të vërtetën me të pavërtetën, dhe të fshihni të vërtetën? "

Kuran 3: 58-71

Pasi Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) përfundoi leximin e tij ai i ftoi të krishterët që të ulen me të dhe familjen e tij. Të krishterët thanë se nevojitet më shumë kohë për të menduar dhe u kthye në lagjet e tyre. Kryepeshkop i tyre, Al Aqib, paralajmëroi peshkopët kolegët e tij duke thënë: '' Ju e dini se ai është një profet; dhepa marrë parasysh nëse një grup është i vogël apo i madh, një profet nuk paraqet një mallkim mbi një popull dhe që mbijetojnë pas. "

Të nesërmen kur peshkopët u kthyen, gjetën Ali, Lady Fatima dhe dy djemtë e tyre ishin me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe e dinte se çfarë ai ishte gati për të pyesni ata që ai i mbuloi me petkun ai ishte veshur. Të krishterët nuk pranoi të marrë pjesë në thirrur mallkimin e Allahut mbiata që gënjejnë, dhe e pyeti për një traktat që do të hartohet mes tyre. Në këmbim të pagesës së një takse, ata ishin të dhënë mbrojtjen e shtetit islam, jo vetëm për veten e tyre, por edhe kishat dhe pasurinë e tyre.

LIKENESS Në fetë

Edhe pse vargjet që paraprijnë të fillojë me një sfidë të drejtpërdrejtë ndaj të krishterëve, ata gjithashtu adresojnë Judenjtë.

Vargjet gjithashtu flasin për fenë e Profetit Ibrahimit - i cili nuk ishte as çifut, as i krishterë - dhe të cilët të dy fetë pretendojnë të ndjekin. Ai nuk i përshkruajnë një partner të All-llahut, si hebrenjtë dhe të krishterët bëjnë, përkundrazi, ai ishte ai ishte një njeri i besimit të pastër, rob i All-llahut, vetëm, një dhe vetëmKrijues.

Pas duke marrë një vështrim më të afërt në fetë e Judaizmit, Krishterimit dhe fesë pagane të Koraysh, vihet re një fije të përbashkët drejtimin mes tyre.

Koraysh adhuruan dhe i lidhur Al-Lat, Al-Manat dhe Al-Uzza me Allahun. Çifutët lidhur dhe adhuruan Ezdra, duke pretenduar se ai ishte djali i All-llahut dhe të adhuronin viçin e artë. Të krishterët e adhuruan dhe i shoqëruar Jezusin, duke pretenduar se ai ishte biri i tij. Si një pikë të interesit, madje deri derisot, në arabisht Bibël, të krishterët zgjedhin të përdorin fjalën "Allah", e cila është përemri për Krijuesin se sa fjala "ilahit", e cila është fjalë arabe për Perëndinë.

"Çifutët thonë se Uzejri është djali i All-llahut,

ndërsa të krishterët thonë Mesia është biri i Allahut.

Të tilla janë pohimet e tyre, me të cilat ata e imitojnë ata që nuk besuan para.

Allahu lufton ata! Sa prishur janë ata!

Ata marrin rabinët dhe murgjit e tyre si zotër pos All-llahut,

dhe Mesia, biri i Merjemes,

edhe pse ata u urdhëruan që të adhurojnë vetëm një Zot,

nuk ka zot tjetër përveç Tij.

I Lartësuar është Ai nga ajo që ia shoqërojnë Atij! "

Kurani 9: 30-31

Profetët dërguar tek çifutët dhe të krishterët paralajmëruan pasuesit e tyre që të mos shoqërojnë asgjë ose dikush me Allahun. Prandaj, hebrenjtë dhe të krishterët janë mbajtur më të dënueshme se Koraysh pagane, siç Koraysh as nuk kishin marrë një libër, as udhëzimi hyjnor me të cilin do të ndjekë.

Përshkrimi i Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte i njohur për dy Judeut dhe Christian ashtu, megjithatë, Kurani shënon faktin se ata disobediently tampered me Librat e tyre të Shenjtë duke penguar të vërtetën të bëhet i njohur. Pra, kjo nuk është për t'u habitur, se judenjtë, nëpërmjet racorekrenaria dhe mosbindja ndaj Allahut, kundërshtoi Profetin Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) për shkak të tij që nuk janë të racës së tyre. Sikur të krishterët qenë besnik në librin që i atribuohet Jezusit, atëherë, ata do të, pa dyshim, e pranoi sfidën "... atëherë le të lutemi me përulësi, kështu që vënë mallkimine Allahut mbi ata që qëndrojnë ", por ata e dinin të vërtetën dhe nuk pranoi të marrë verë atë përpara provës.

$ 135 KREU vdekjes së Abrahamit, BIRI I PROFETIT

Abrahami, djali i Profetit, ishte shumë i ri dhe nuk kishte kohë të mjaftueshme për të krijuar një sistem imunitar në trupin e tij të çmuar pak. Me rritjen e popullsisë Medina, dhe ardhjes dhe sjellje e kaq shumë shumë njerëz erdhën edhe sëmundje.

Abrahami ishte lagur-ushqyer nga gruaja e Ebu Saif, dhe ndërsa ai ishte në shtëpinë e saj u mor shumë i sëmurë dhe i destinuar të mos shërohet. Trishtim i madh zbriti mbi të Medinës, kur gjendja e tij u bë e njohur dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka qëndruar pranë tij sa shpesh dhe për aq kohë sa ai mund.Si Abrahami u rrit dobët, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), e dinte se nuk do të jetë e gjatë derisa engjëjt e hoqi i dashur pak shpirtin e tij dhe me tender, kujdes i dashur ai e mbajti atë pranë tij në krahët e tij dhe e puthi si pika lot filloi të bjerë si Abrahami përvjedhur butësisht larg.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk mund të ndal pikëllimin e tij dhe qau hapur për djalin e tij. Ndërsa ai e bëri Abdur Rahman, birin Auf i, i cili kishte keqkuptuar shkallën në të cilën një i lejuar për të qarë, ishte i shqetësuar nga e qara e Profetit dhe butësisht e pyeti: "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihiue sel-lem), është kjo ajo që ju keni ndaluar. Nëse muslimanët e shohin qan, edhe ata do të qajnë. "Lotët vazhdoi të rrjedhin nga sytë e Profetit dhe kur më në fund ai do të flasë dhe tha:" Ky lloj nuk është e ndaluar, këto janë lotët e butësi dhe mëshirë, dhe ai që është i nuk i mëshirshëm do të tregohet asnjëmëshirë. "Pastaj, ju drejtuar birit të tij ai tha:" O atë Abraham, në qoftë se nuk ishin për siguri të bashkimit, dhe se kjo është një rrugë që ne të gjithë duhet të ecin, dhe i fundit prej nesh do të arrijë i pari, me të vërtetë, ne kemi do të pikëllohen për ty me trishtim edhe më të madh. Ne jemi goditur thellë me dhimbje për ty, syriqan dhe zemra dëshpërohet, as po bëjmë çdo gjë që do të jetë fyese përpara Zotit tonë. "

Lady Maryam është thellësisht i pikëlluar nga humbja e djalit të saj të vogël dhe të Dërguarit (salla Allahu alihi ue sel-lem) i foli butë të saj me fjalët e siguri të cilat ngushëlluar si ai i tha asaj se djali i tyre ishte në Parajsë. Pas një kohe Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) u largua dhe u kthye meAl-Abbas dhe Fadl. Fadl larë të vogël, trupi delikate vogël dhe fshehur atë ndërsa Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe xhaxhai i tij nguli sytë mbi ne trishtim.

Kjo ishte koha për të hedhur të preferuarit pak të pushoni në mënyrë që një varrezë e vogël u gërmua për të në varrezat. Pas lutja funeral ishte thënë, Bier e tij e vogël u dërgua në varreza, ku Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u lut për atë përsëri, dhe Osama dhe Fadl ulur atë të butë në varrin e tij.Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka mbetur në mortore të tij, pasi ai kishte qenë mbuluar me tokën dhe i kërkoi ujë që të sjellë në atë, të cilën ai pastaj spërkati mbi varr. Toka mbulon varrin ishte disi i pabarabartë me ç'rast Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë:"Kur ju bëni diçka, të bëjë atë sa më të përkryer të jetë e mundur," dhe zbutur atë gjatë me dorën e tij të bekuar duke i thënë: "Ai bën as dëm e as të mirë, por ajo heq ato shpirti i të cilit është i pikëlluar."

Pak ditë më vonë ka pasur një eklips i diellit, dhe njerëzit filluan të atribuojnë atë në humbjen e Profetit. Por Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u tha atyre se nuk ishte aq i thënë: "Dielli dhe hëna janë dy shenja të Allahut. Drita e tyre nuk është zbehur për shkak të vdekjes së dikujt. Kur ju shohin atoerrësohet, ju duhet të lutemi deri sa të kthehen. "

THE Ndalimit të çarmatoset

Për shumë njerëz u duk se koha e armiqësive ishte mbi dhe fjala u përhap në mesin e të gjithë qytetin që migrimi është suspenduar tani që Meka ishte restauruar për adhurimin e All-llahut.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e ka ndaluar ata për të çarmatosur duke thënë: "Deri pas ardhjen e anti-Krishtit, një grup prej popullit tim nuk do të pushojë për të luftuar për të vërtetën. Në qoftë se ju e dinte se çfarë unë e dija që ju do të qeshni, por a pak dhe të qajnë shumë. " Ai vazhdoi të paralajmëruar duke thënë: "Do të vijë koha No mbi tyqë nuk është ndjekur nga një që është më e keqe. "Pastaj, duke iu referuar hebrenjve, Nazarenasve dhe të krishterët, dhe korrupsionin e besnikërisë së tyre ndaj urdhrave besuar atyre nga profetët e tyre Ai paralajmëroi edhe më shumë," Disa prej jush (muslimanëve), do të përcjellin ata që pararendnin, hapësirë me pëllëmbë, kubit nga kubit,deri në qoftë se ata shkuan poshtë vrimë e një zvarraniku helmuese që do të ndjekë pas tyre. "

$ 136 KREU MBROJTJA E Kuranin

I tillë ishte urtësia e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) se ai formoi një komitet prej skribëve, të cilët, që nga fillimi ishin udhëzuar vetëm shkruani kapitujt dhe vargjet e Kuranit, të cilat janë ruajtur më pas në dhomën e Lady Ayesha-së .

Teksti i Kuranit është shkruar në asnjë media në dorë, ndonjëherë në pergamenë, herë të tjera mbi të kockave dhe kështu me radhë. Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), ka qenë vigjilente në shqyrtimin e tekstit të shkruar dhe pas marrjes së një varg të ri apo kapitull ai do të udhëzoj skribët e tij për vendin e vetnë Librin e Shenjtë. Çdo vit gjatë Ramazanit, Angel Gabriel do të vijnë për të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe të lexojnë tërë Kuranin atij, por në vitin e fundit të jetës së tij Xhibrili erdhi tek ai dy herë dhe recitoi atë gjatë këtij muaji të bekuar.

THE Kur'anore skribë

Skribët Kuranit ishin ndaluar rreptësisht të shkruani fjalët (Hadith) e Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe kështu me anë të urtësisë së Pejgamberit kurrë nuk ka qenë ndonjëherë ndonjë konfuzion whatsoever për atë që i përket tekstit të Kuranit dhe se i përkasin thëniet e tij.Përveç shkrimit poshtë të Kuranit të Shenjtë, mijëra sahabet mësuar të lexojë të gjithë Kuranin e Shenjtë nga zemra dhe e mësoi atë për gjeneratën e ardhshme.

Nëse një rob i shkolluar ishte i gatshëm për të mësuar dhjetë muslimanët se si të lexojnë dhe të shkruajnë, Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), dekretoi se rob u lirua automatikisht pasi kryer mësimin e tij.

Edhe në këtë shekull laike gjen shumë muslimanë mësimin përmendësh Kuranin e Shenjtë dhe pastaj mësim atë në gjeneratën e ardhshme. Kjo traditë është me të vërtetë një bekim i madh që reflekton mbi faktin se muslimanët në këtë ditë dhe moshë janë rreth tridhjetë e pesë breza larg nga shpallja e tij.

FOLURITPROPHETIC - haditheve

Pasi lutjet e agimit dhe në mbrëmje ishin ofruar, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) do të, shumë për kënaqësinë e ndjekësve të tij, t'i udhëzojë ata në aspekte të jetës së tyre të përditshme dhe të elaborojë mbi kuptimin e ajeteve dhe kapitujve të Kuranit. Ai gjithashtu do të tregoni atyre nga më të bukurEmrat e All-llahut, dhe t'i informojë ata se si ata mund të vijnë më afër Tij.

Profeti Muhamed, (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk supozohet të folur mbi çështjet fetare pa e parë duke qenë të informuar nga Angel Gabriel, duke përmbushur profecia e Jezusit i cili foli për një profet ende për të ardhur që nuk do të flasë nga vetja, por vetëm nga fjalët e All-llahut. ProfetMuhammad (salla Allahu alihi ue sel-lem) tha ndjekësve të tij se Allahu i kishte dhënë atij, përveç Kuranit të Shenjtë, dy të tretat më shumë në të kuptuarit e tij, të cilat përbëjnë "hadithe" të tij.

Këto hadithe, Thëniet profetike, u regjistruan nga sahabet e tjerë dhe të angazhuar për kujtesë, atëherë transmetuar nga një brez në tjetrin devotshëm me emrin e secilit transmetues të regjistruar deri në transmetues i parë që e filloi rrëfimin e tij me fjalët, "Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem)ka thënë ". Ajo është me anë të kësaj metode të transmetimit që ne kemi qenë të bekuar sot, pas kalimit të më shumë se katërmbëdhjetë njëqind vjet, që të ketë një lidhje të drejtpërdrejtë me njohuritë e mësuar nga Profeti Muhammed (salla Allahu alihi ue sel-lem).

WARNING

Është thelbësore që dituria islame është mësuar nga nje sheikh devotshëm sunit i cili është i ditur prej mënyrave profetike. Dështimi për të ndjekur një Shejhun tillë krijon keqkuptime serioze dhe ndërprerje që rezultojnë në ngjarje të tilla si tragjedisë të 11 shtatorit, 2001.

Ne gjithashtu duhet të marrin parasysh edhe paralajmërimin se duhet të jenë të kujdesshëm nga i cili kemi marrë njohuri islame, sepse djalli, e gjuajtën me gurë dhe i mallkuar, ishte i ditur. Njohuri, kur ajo bie në të paskrupullt, duart të gabuara, mund të manipulohet dhe të përdoret për të udhëhequr nga rruga e drejtë.

Ne duhet të gjithashtu të jenë të vetëdijshëm se djalli, e gjuajtën me gurë dhe i mallkuar, përdor njohuritë e tij për të prishur dhe i gënjejnë njerëzit larg nga udhëzimi i vërtetë i Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), rezultati është pakënaqësi në këtë jetë dhe pakënaqësi edhe më të madh në jeta e përtejme.

SELECTIONS Nga koleksioni Imam Neveviu i Hadithit

"Kopshti i njerëzve të mirë" dhe referencat e tjera autentike

Në vijim janë vetëm një shije të thënieve të Profetit mbi disa nga temat shumta mbi të cilat ai foli.

Për lehtësinë e leximit fjalët janë përkthyer në një stil të njohur për lexuesit anglisht.

Ata të cilët dëshirojnë për të lexuar llogarinë fjalë për fjalë e thëniet referohemi atyre të edicionit arabe e referencave të Buhariut dhe Muslimit, si dhe atë të punës së madhe të Imam Neveviu, e cila është më e përshtatshme për masat.

KNOWLEDGE DHE UDHËZIME

Një ditë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), foli shokëve të tij në lidhje me udhëheqjen dhe njohuritë ai kishte qenë i dhënë dhe efektin e saj duke i thënë, "Kjo mund të krahasohet me shi që bie mbi tokë. Një pjesë e tokës është e mirë dhe pjellore , bar të thatë kthehet e gjelbër dhe një sasi e konsiderueshmee bar të freskët është prodhuar. Një pjesë tjetër është e thatë, por ruan me ujë dhe me të Allahu përfiton njerëzit; ata pinë nga ajo dhe e përdorin atë për të kultivuar. Një pjesë e tokës është shterpë, një humbje-tokë e cila nuk e mban ujin e as prodhon bar të freskët.

Të tilla janë rastet e atyre që e pranojnë fenë e dërguar zbritur nga Allahu dhe të përfitojnë nga ajo që Allahu ka dërguar për mua, studimin dhe mësimin e tij. Pastaj ka nga ata që nuk ngrenë kokat e tyre për të fituar njohuri fetare, as nuk pranojnë udhëzime me të cilën unë kam qenë i dërguar ".

THE Mëshirën e Allahut!

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u tha shokëve të tij, "Kur Allahu krijoi krijimin e Tij, Ai shkroi në një libër që është me Atë mbi Fronin:" Mercy ime tejkalon hidhërimin Tim. "

Ai gjithashtu u tha atyre: "Me Allahun janë njëqind (gradë) të mëshirës. Ai i dha një prej këtyre (gradë) të xhinëve, njerëzve, kafshëve, dhe insektet të cilat ata përdorin në mes të llojeve të tyre si mirësi. Me atë bishë e egër është lloj të ri të saj. All-llahu i ka rezervuar e mbetur nëntëdhjetë e nëntë (gradë) për Veten e Tijt'u japin robërve të Tij në Ditën e Ringjalljes. "

Allahu i tha të Dërguarit të Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem) të thotë: "Thuaju robërve të Mi të cilët tretur shumë mbi veten e tyre:." A nuk do të zhgënjehet në mëshirën e All-llahut të vërtetë, All-llahu i falë të gjitha mëkatet, Ai është me të vërtetë, të gjithë- falës, All-mëshirues. "

THE Përkujtimin e Allahut

Ebu Hurejra dëgjuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) të treguar shokët e tij, "Me Allahu janë grupe engjëjsh që qarkullojnë në rrugët kërkim për njerëzit kujtohet Allahun. Kur ata gjejnë ata njerëz të kujtuar Allahun, Më të Lavdëruarit, ata e quajnë njëri- tjetër duke thënë: "Ejani në atë që judua! " dhe i mbuluar ato me krahët e tyre deri në qiell "Pastaj ata kthehen tek Zoti i tyre që kërkon -.. dhe Ai është më i dituri" Cilat ishin robërit e Mi thënë? " Ato raportojnë, 'Ata ishin shqiptim madhërimin juaj, zmadhues, lavdëruar dhe lartësuar Ty. " Pastaj, Ai, All-llahu, Shumë i Lartë pyetje,'A e kanë parë Mua? " Dhe ata përgjigjen: "Pasha Allahun, jo, ata nuk e kanë parë ty." Pastaj All-llahu i Lartësuar pyet, "Çka nëse ata e panë të dhënat? Ata përgjigjen: "Nëse ata panë ty ata do të jenë më të zellshëm në adhurim juaj e Lartësimit juaj dhe duke shpallur Shenjtëri."

Pastaj Ai, i Fuqishmi, i pyetje përlëvduar, "Çfarë bëjnë ata pyesin për Mua." Ata përgjigjen: "Ata kërkojnë prej jush në Xhennet." Allahu pyetje, "A e kanë parë atë? ' Ata përgjigjen: "Pasha All-llahun, nuk ka, ata nuk e kanë parë atë." Pastaj Allahu pyet: "Çka nëse ata e panë atë." Ata përgjigjen: "Në qoftë se ata e panë këtë ata do të dëshirojnë atë më shumëdhe të kërkojë dëshirën e saj më të. "

Pastaj Allahu pyet: "Nga ajo që ata kërkojnë mbrojtje?" Ata përgjigjen, 'Ata kërkojnë mbrojtje nga zjarri.' Dhe Ai pyet, "A e kanë parë atë? ' Ata përgjigjen: "Jo, pasha All-llahun, ata nuk e kanë parë atë." Allahu pyet: "Çka nëse ata e panë atë?" Engjëjt përgjigjen: "Nëse ata e panë atë që do të të drejtuar nga ajo më shumëshpesh dhe frikë atë shumë. "

Pastaj Allahu thotë: "Unë ju ftoj për të dëshmuar se i falë ato." Një prej engjëjve, atëherë thotë: "Midis tyre ishte kështu dhe kështu, ai nuk është një prej tyre. Ai erdhi te ju për ndonjë qëllim të tijin. " Pastaj Allahu thotë: "Ata ishin ulur së bashku, pra, edhe bashkëpunëtor i tyre nuk do të shkojnë pashpërblyerë."

CLOSENESS ALLAHUT

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë gjithashtu shokët e tij se Allahu ka thënë: "Kushdo që i afrohet tek unë me hapësirë prej një dore, vij pranë atij nga gjatësinë e krahut, dhe kushdo që vjen afër tek unë nga një krah, I ardhur pranë atij nga një milje. Dhe, kushdo që vjen tek unë në këmbë, kam ardhur tek aime nxitim. Kushdo që takohet më me tokën e plotë e mëkateve, ndërsa ai nuk ka shok asgjë me mua, unë do ta takojë me si e saj të faljes. "

THE Falja e All-llahut

Ai gjithashtu ka thënë: "Vërtet, All-llahu sjell afër besimtari, mbulon dhe fsheh atë nga njerëzit e lejon atë të pranoj mëkatet e tij. Ai thotë:" A e dini mëkat të tillë, ju e dini mëkat të tillë? " Ai u përgjigj, 'Po, Zot, derisa ai i ka pranuar të gjitha mëkatet e tij, dhe e sheh veten si të humbur. Pastaj, Allahu thotë, "Unë kam mbuluarata në botë, dhe unë e kam falur ata ju këtë ditë. Pastaj ai i jepet libri i vet i Meritës në dorën e tij të djathtë. Sa për jobesimtarin dhe hipokritin, të gjithë dëshmitarët thonë: "Vërtet ata që bënë gënjeshtër ndaj Zotit të tyre, nuk është mallkimi i All-llahut mbi mizorët?"

FAKTESCIENTIFIC Për shekuj ende për të ardhur

Me njohuri të dhënë atij, Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka folur mbi shumë tema shkencore të cilat ishin plotësisht të panjohur, gjatë kohës së tij dhe vë pazbuluara për shumë shekuj, pasi ai vdiq.

Kjo njohuri është dhënë atij nga Allahu për të shërbyer si provë e profetësisë së tij me ato në vetë epokën tonë dhe më gjerë. Ajo ishte absolutisht e pamundur që edhe njerëzit më të ditur të kohës së tij që të kenë njohuri të gjëra të tilla.

Allahu na tregon:

"Ai ju krijon në barqet e nënave tuaja,

krijimin pas krijimit në tri (faza e) errësirës. "

Kuran 39: 6

Ky ajet i referohet tre thasë amniotik e lëngjeve që rrethojnë fetusin.

Një ditë, pasi ibn Mesudi lidhet, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) shpjegoi misterin e rritjes së fetusit në mitër duke thënë, "Për secilin prej jush, krijimi i tij është përcaktuar, kur ai është në nënën e tij të mitra. Dyzet ditë si një pikë, atëherë ai bëhet një mpiksje për të njëjtin numër (ditë). Pasi, ai bëhet si një përtypur (copë mishi), për të njëjtën (numri i ditëve), atëherë një engjëll i dërguar që merr frymë në shpirtin e tij atë, atëherë ai është i urdhëruar me katër fjalë; dispozitë e tij, Jetës, veprat dhe nëse janë apo jo ai është fatkeq apo i lumtur. "

Ajo ishte vetëm në shekujt e fundit mjekët mësuar për progresin e fetusit brenda mitrës dhe kohëzgjatjen e secilës fazë, si dhe zbulimin e tre përreth thasë amniotik e lëngjeve.

Një shembull tjetër shkencore është që të fluturojnë. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë shokët e tij se në secilën prej dy krahët e tij, është një thes i lëngjeve; sipas njërit ka një helm, dhe nën tjetri është antidote saj. Ky fakt shkencor u zbulua vetëm në shekullin e kaluar.

THE RËNDËSIA E NJE'S qëllimi

Omar dëgjuar Profetin Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), duke i thënë shokët e tij të rëndësisë së qëllimit të dikujt. Ai tha, "Në të vërtetë, veprat janë (gjykuar) nga qëllim, dhe nuk është për të gjithë atë që ka pasur për qëllim. Nëse dikujt migrimi është për All-llahun dhe të dërguarin e Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem),pastaj dikujt migrimi është për All-llahun dhe të dërguarin e Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem). Nëse dikujt migrimi është që të kërkojë botën, atëherë dikujt migracioni është për atë. Në qoftë se një njeri migrojnë për hir të një gruaje dhe të martohet, atëherë migrimi i tij është për atë që ka migruar. "

EXALTING ALLAHU

Sahabët vied gjithmonë me njëri-tjetrin në vepra të mira, me njohuritë që ata do të shpërblehet edhe në botën tjetër. Megjithatë, të varfërit në mesin e tyre nuk ishin në gjendje për të shpenzuar shumë në rrugën e All-llahut dhe kjo fjalë e tyre në mënyrë që ata shkuan te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) duke thënë: "pasur do të arrijë gradat më të larta dhe begati të qëndrueshme ", pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti se çfarë e shkaktoi që ata të thonë se kjo. Ata u përgjigjën:" Ata luten si ne bëjmë dhe për të mbajtur të shpejtë si ne, por ata e japin në bamirësi kurse ne nuk jemi në gjendje, dhe ata të lirë ata në kujdesin e tyre, ndërsane jemi në gjendje. "Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u tha atyre:" A t'ju informoj për diçka ku ju do të tejkaloj ata që janë para jush dhe t'ju mbajtur përpara atyre që janë pas jush, dhe askush nuk do të kalojë ju, nëse ai e bën atë që ju bëni? ", me padurim Sahabët u përgjigj:" Në të vërtetë,O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem)! "Atëherë ai u tha atyre:" Thuaj 'Subhan-Allah, tridhjetë e tre herë, Al-hamdu lilah tridhjetë e tri herë dhe Allahu Ekber tridhjetë e tre herë pas çdo namazi. "

(Subhan-Allah do të thotë i lartësuar është All-llahu, Al-hamdu lilah thotë falënderimi i qoftë All-llahut,

Allahu Ekber do të thotë All-llahu është më i Madhi).

Jo shumë kohë pasi që u kthye në sahabet e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) duke thënë: "Vëllezërit tanë të pasur kanë dëgjuar atë që ne jemi duke bërë dhe tani të bëjë të njëjtën gjë." "Kjo është mirësi e All-llahut, Ai ia jep atij që ai dëshiron," u përgjigj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem).

LlojetFOUR E NJERËZVE

Në një rast tjetër Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) informi shoqeruesit e tij se bota ka katër lloje të njerëzve.

I pari është personi të cilit Allahu i ka favorizuar me pasurinë dhe njohuri dhe është i ndërgjegjshëm për detyrën e tij ndaj Zotit të tij me ta. Ai forcon lidhjet farefisnore dhe i pranon të drejtat e All-llahut në to. Personi i tillë është në pozitë më të mirë.

E dyta është personi të cilit Allahu i ka favorizuar me dije, por jo pasuri, dhe është i sinqertë pastaj thotë, "Nëse unë kam poseduar pasuri unë do të kishte bërë të njëjtën gjë si i pari." Shpërblimi i tij do të jetë i njëjtë me tjetrën.

E treta është personi të cilit Allahu i ka favorizuar me pasuri, por jo dije dhe squanders pasurinë e tij në injorancë. Ky person është ai që nuk është i ndërgjegjshëm për detyrën e tij ndaj Zotit të tij në lidhje me të mirat që ai merr, dhe nuk shkarkon detyrimet e tij të lidhjeve familjare, as respekton të drejtate All-llahut në të. Personi i tillë është në pozitën më të keqe.

Katërt është personi të cilit Allahu i ka favorizuar as me pasuri, as njohuri, dhe thotë, "Nëse unë poseduar pasuri unë do të kishte qenë sikur atë person." Ky është qëllimi i tij - ata janë të dy të barabartë në mëkatshmërinë ".

VepratWHEN NUK JANE PER ALLAH

Ebu Hurejra dëgjuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) të treguar shokëve të tij, "Një nga njerëzit e parë që do të gjykohet në Ditën e Gjykimit do të jetë ai i cili u martirizua. Ai do të thirret dhe të treguar të gjitha të mirat të cilat janë dhuruar atë. Ai do të njohin ato dhe pastaj pyeti, "Si e bëri tëpërdorin ato? "Ai do të përgjigjet:" Kam luftuar në rrugën tuaj dhe ra dëshmor. " Atëherë ai do të jetë i tha, "Ti gënjen. Ju luftuan në mënyrë që ju të mund të quhet një kampion, dhe si e tillë që ishin të njohur." Gjykimi do të kalojë mbi të dhe ai do të tërhiqen zvarrë në fytyrën e tij dhe hidhet në zjarr.

Atëherë njeriu do të sjellë kush fituar njohuri dhe studiuar Kuranin. Gjithashtu, ai do të shfaqet zemërgjerësinë dhuruar atij dhe do të njohin ato dhe do të pyetet, "Si i keni përdorur ato?" Ai do të përgjigjet: "Unë fituar njohuri, mësoi atë dhe studiuar Kuranin për të fituar kënaqësinë Tënde." Pas së cilësai do të jetë i tha, "Ti gënjen. Ju fituar njohuri në mënyrë që ju të mund të quhet një njeri i mençur, një recitues i Kur'anit në mënyrë që ju të mund të quhet një Qari, dhe në përputhje me rrethanat ju janë dhënë këtë titull. " Gjykimi do të kalojë mbi të dhe ai do të tërhiqen zvarrë në fytyrën e tij dhe hidhet në zjarr.

Një burrë do të sillen përpara në të cilin All-llahu dhuroi shumë dhe çdo lloj të pasurisë. Ai gjithashtu do të tregohet zemërgjerësinë dhuruar mbi të dhe do të njohin ato, atëherë pyeti, "Si keni përdorur ato?" Ai do të përgjigjet: "Kam kaluar mbi çdo njëri prej shkaqeve ju keni aprovuar dhe të lënë asnjë për të fituar kënaqësinë Tënde."Atëherë ai do të jetë i tha, "Ti gënjeshtër, që keni bërë gjithçka që në mënyrë që ju të mund të quhet bamirëse, dhe në përputhje me rrethanat ju ishin të njohur si të tillë." Gjykimi do të kalojë mbi të dhe ai do të tërhiqen zvarrë në fytyrën e tij dhe hidhet në zjarr.

THE Lutjet e PROFETIT (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ishte pyetur shpesh se si të luten All-llahut, dhe si i tillë ai mësoi pasuesit e tij shumë lutjet për rrethana të ndryshme. Një ditë Ebu Umamah, i cili ishte thellësisht i tronditur, shkoi tek Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) duke thënë se ai ishte në gjendje për të kujtuartë gjitha lutjet e ndryshme në mënyrë të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti, "A t'ju tregoj diçka që është totali i të gjithë ata Lutu:" O Allah, unë të lutem Ty për të gjithë të mirë se Profeti Muhamed Juaj (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka të kërkojnë! Teje, dhe unë kërkoj Mbrojtja juajnga të tërë të keqen kundër të cilit Profeti juaj Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka kërkuar nga Ju. Ju jeni një të mbështeten mbi të, dhe prej Teje është dërguar. Nuk ka forca e as fuqi përveç nëpërmjet Allahut. "

PARADISE DHE FERRI

Allahu ka premtuar se për sa kohë që një person beson se Ai është Një dhe nuk ka partnerë dhe se Muhamedi është Profeti dhe i Dërguari i Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe beson në të të gjithë profetëve dhe të dërguarve të Tij do të jetë i shpëtuar nga zjarri i Xhehennemit.

Besimtarët që kryejnë mëkate të dënueshme të mëdha të tilla si tradhti bashkëshortore do të dënohet vetëm nëse All-llahu në mëshirën e Tij i fal atij / saj. Në rastin e vrasjes All-llahu mund të falin, nëse personi i vrarë fal vrasësin e tij / saj.

Besimtarët nënshtruar në ferr por do të lirohen, pas një periudhe shumë të gjatë kohore, për shkak të besimit të tyre, ndërsa mosbesimtarët do të mbetet në ferr për të gjithë përjetësinë. Sa për ata që besuan dhe pastaj bëri vetëvrasje, vetëvrasja është një shtet i mosbesimit dhe si të tillë ata vdesin si një jobesimtar.

Enesi regjistroi se gjatë një nga predikimet e Profetit, ai dëgjoi të thotë: "Nëse ju e dinte se çfarë unë e di që ju do të qeshni pak dhe të qajnë shumë, pas së cilës asambleja mbuluar fytyrat e tyre dhe sobbed. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) të vazhdueshme , "Parajsa dhe Ferri janë treguar për mua. Unë kamparë kurrë ndonjë gjë aq të mirë apo më e keqe si ata deri në këtë ditë. "

THE Banorët e PARADISE

Një ditë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u tha shokëve të tij, "Kur banorët e Xhenetit të hyjnë një lajmëtar do të shpallë:" Ti do të jetosh përgjithmonë dhe nuk do të vdesë. Ju do të jenë në gjendje të mirë shëndetësore dhe nuk sëmuren. Ju do të të jenë të rinj dhe nuk plaken dhe ju do të jetë në rehati dhe nukhasni siklet. "

HOW TE SHKONIM NE PARADISE

Ubade, djali Samit i dëgjuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) të thotë: "Kushdo që dëshmon se nuk ka zot tjetër përveç All-llahut, Një, pa shok, se Muhamedi është i druajtshëm i Tij dhe i Dërguari, se Jezusi është adhuruesi dhe i dërguari i e All-llahut, dhe Fjalën e Tij (Jetë), se Ai i përcolliMary dhe një shpirt nga Ai, se Parajsa është një e vërtetë, se zjarri është një e vërtetë, do të pranohet nga All-llahu në Xhennet ....... "

THE PROFETËT DHE KOMBEVE TË TYRE

Djali i Al-Abbas ka treguar se një ditë Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë shokët e tij a profeti do të kishte treguar atij në vegim i cili kishte vetëm një grup të vogël të njerëzve me të. Pastaj ai ishte treguar profetët e tjerë disa prej të cilëve kishin vetëm një ose dy pasuesit, ndërsa të tjerët nuk kishin asnjë fare.Pastaj, papritmas ai pa një asamble të madhe dhe mendova se ishte vendi i tij, por ai ishte i informuar, "Ky është Moisiu dhe kombi i tij,. Shikoni në horizont" Shikoi dhe pa një turmë të madhe, pastaj ai u tha për të shikoni në horizont tjetër dhe aty ishte gjithashtu një turmë e madhe, pas së cilës ai u tha: "Këto janë tuajkomb. Prej tyre shtatëdhjetë mijë njerëz që do të hyjë në Xhennet, pa u marrë në llogari dhe vuajtje. "

Pas kësaj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) shkoi në dhomën e tij dhe sahabet filluan të spekulojnë në lidhje me ata që do të hyjë në xhenet pa llogari ose vuajtje. Disa thanë: "Ndoshta ata janë banues të tij," Të tjerë thoshnin: "Mund të jetë se ata janë ata të cilët kanë lindur myslimanë dhe të lidhura kurrëdikush me Allahun, "dhe kështu me radhë. Pastaj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u kthye dhe i pyeti ata se çfarë ata ishin duke diskutuar në mënyrë që ata i tha atij. Ai u përgjigj:" Ata janë ata të cilët nuk e bëri charms, as amulets, as ata dëshirën e tyre. Ata nuk besojnë në ogur, por besim me Zotin e tyre. "PastajUkasha, djali Mohsin së u ngrit dhe kërkoi, "Lutu Allahut që Ai i bën më një prej tyre." Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj: "Ti je një prej tyre." Pastaj një tjetër u ngrit dhe e pyeti të njëjtën, por Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj: "Ukasha ju ka rrahur atë,lutja është bërë. "

THE Shoqërimin e PROFETIT (salla Allahu alihi ue sel-lem) në parajsë

Një ditë, Rabia, biri Ka'b Aslami, i cili mori pjesë në Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe të përgatitur ujin për abdes e tij, u pyet nga Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem): "Do të doja të pyesni për diçka? " Rabia u përgjigj, "Unë do të doja të pyesni për shoqërinë tuaj në Xhennet."Pastaj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti, "A ka ndonjë gjë tjetër?" pas së cilës ai u përgjigj, "Jo, kjo është e gjitha." Pastaj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha atij, "Pastaj më ndihmoni duke rritur numrin e sexhdeve tuaja."

THE Shpërblimi i një gjest i thjeshtë

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë shokët e tij se ai kishte parë një njeri i cili do të hyjë në Xhennet, sepse ai preu një pemë nga ana e rrugës vetëm për shkak se ajo ishte e dëmshme për myslimanët. All-llahu është mirënjohës për gjestin e tij dhe e fali atij mëkatet e tij.

RANKS Në parajsë

Në një rast tjetër, Mughirah, biri Shubah e dëgjuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) duke u thënë shokëve të tij, "Profeti Moisiu e pyeti Zotin e tij," Kush do të jetë në rangun më të ulët në Xhennet? " Ai ishte i informuar, "Kjo do të jetë një njeri i cili do të mbërrijë kur të gjithë banorët e Xhenetit kanë hyrë në Xhenetdhe ai do të jetë i tha atij, "Fut në Xhennet." Por ai do të kërkojë, "Si mund të hyjë, o Zot, kur të gjithë i ka vendosur në vend të tij dhe kanë marrë dhuratat e tij?" Ku ai do të pyetet, "A do të jetë i kënaqur në qoftë se keni pasur një mbretëri si mbretëritë e monarkëve të botës? ' Ai do të përgjigjet: "Unë do të jetë i kënaqurO Zot. " Atëherë ai do të jetë i tha, "Ju keni të tillë dhe si e saj, dhe e saj si dhe si e saj." Në përmendjen e herë të pestë ai do të thuash: "O Zot, unë jam përmbajtjen," dhe do të jetë i tha: "Kjo është për ty dhe dhjetë herë më shumë përsëri. Ju do të keni çdo gjë që dëshiron zemra jote dhe çdo gjë që mrekullon sytë tuaj. " Dheai do të thotë përsëri: "O Zot, unë jam i kënaqur!"

Atëherë Moisiu tha: "Kush do ta ketë gradën më të lartë në Xhennet?" All-llahu tha: "Këto do të jenë ato që kam madhërua me duart e mia dhe renditja e të cilave unë do të vërtetoj me vulën e mia të cilat asnjë sy ka parë, veshi nuk i ka dëgjuar dhe mendja e njeriut nuk e ka konceptuar ndonjëherë gradën e tyre."

VENDEDWELLING në parajsë

Lidhur me shtëpi në Xhenet Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha shokëve të tij: "Një besimtar do të ketë një çadër në Xhennet rrënohet nga një margaritar. Lartësia e saj do të shtrihet për të shtatëdhjetë milje në qiell. Besimtari do të ketë familjen e tij me të, dhe ai do të shkojë për në të dhe jonjëri prej tyre do ta shohin tjetrin. "

Ai gjithashtu foli për vendbanimet tjera në Xhennet dhe u tha se në mesin e tyre një mijë kështjella secili bërë nga margaritari dhe toka e saj ka aroma e miskut;

THE RIVER DHE POOL E PARADISE NË KOPSHT

Një ditë, Profeti (salla Allahu alihi ishte selam) shokët e tij i dha një tregues i lumit në Xhennet quajtur El Keuther dhe tha, "Kur unë po udhëtonte nëpër Xhennet një lumë u shfaq para meje. Bankat e saj ishin kupola e margaritari dhe e pyeta Gabriel çfarë ishte. " Gabriel u përgjigj, "Kjo është Keutheriqë All-llahu ju ka dhënë. "Pastaj ai goditi tokën me dorën e tij dhe nxori aroma e bukur e miskut.

Profeti (salla Allahu alihi ishte sel-lem) ka thënë Lady Ayesha se lumi rrjedh mbi perla dhe rubies dhe se uji i tij është aq e ëmbël që ajo shije më të ëmbla se mjalti dhe është më i bardhë se bora, dhe se ajo rrjedh në një pishinë dhe kjo është se pishinë në të cilën vendi i tij do të vijë.

THE Banorët e Xhenetit

Në një kohë Pejgamberi (salla Allahu alihi ishte sel-lem) i tha shokëve të tij, "Banorët e xhennetit do të shikojmë në rezidencë e atyre mbi ta si ju ia ngul sytë në të ndritshme, planetet e largët mbi horizonte lindore dhe perëndimore. I tillë do të jetë Dallimet në radhët e tyre. " Kur ai u pyet nësesarajet do të jenë ato të profetëve që askush tjetër nuk do të jetë në gjendje për të arritur ai u përgjigj: "Po, por nga Ai në dorën e kujt është shpirti im, nuk do të jenë ata që besuan All-llahun dhe nuk i përgënjeshtruan të dërguarit e Tij."

A VIZIONI I PROFETIT (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Samureh, djali Jundab ishte në mesin e Sahabëve, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë: "Mbrëmë dy njerëz erdhën tek unë në një vegim dhe i tha:" Eja me ne. " Kështu që unë shoqëruar ata dhe hasëm një njeri të shtrirë në shpinë ndërsa tjetri qëndronte pranë kokës së tij i mrekullueshëm me një gur. Nuk kaSapo guri goditi personin mbi kokën e tij me gur se sa ishte rrokullisur nga ai dhe sulmuesi shkoi pas tij, e kap atë dhe u kthye me. Në ndërkohë kreu i personit i cili kishte qenë në kundërshtim mbulohen nga lëndimi i tij dhe sulmuesi goditi atë përsëri. I pyetur dy shokëve të mi,"I Lartësuar është All-llahu, kush është ky?" Por ata thanë: 'Vazhdo, të vazhdojë. "

Pastaj kemi ardhur në një njeri i shtrirë në shpinë ndërsa tjetri qëndronte pranë tij me një bar i tëri prej hekuri në dorën e tij. Ai iu afrua atij nga njëra anë, grabitur hapur gojën e tij të drejtë deri në qafën e tij, atëherë ai grabitur hapur flegër e tij deri në qafën e tij dhe i nxorën sytë e tij deri në qafën e tij. Pastaj ai u kthye nëanën e tij tjetër dhe bëri të njëjtën kohë në të cilën pala e parë e fytyrës së njeriut i kishte shëruar nga plagët e saj dhe Punisher kthye në anën tjetër dhe të përsëritur atë që ai kishte bërë më parë. I pyetur shokët e mi, "I Lartësuar është All-llahu, çfarë janë këta të dy duke bërë?" Por ata thanë: 'Vazhdo, të vazhdojë. "

Pastaj shkuam në dhe arriti pranë një gropë që ishte si në një furrë prej të cilave erdhi britmat. Ne lëshoi në të, dhe panë burrat dhe gratë lakuriq që bërtiti si flakët nga poshtë arritur ato. I pyetur shokët e mi, "I Lartësuar është All-llahu, kush janë këta?" Por ata thanë: 'Vazhdo, të vazhdojë. "

Pastaj ne vazhduam derisa arritëm në një lumë, uji i të cilit ishte e kuqe si gjaku, dhe në të ishte një njeri, not. Në bregun e lumit, ishte një tjetër i cili kishte mbledhur shumë gurë. Kur Notari afrua atij, ai do ta godasë atë me një gur që do të goditur fytyrën e tij dhe ai do të fillojënot përsëri, dhe si ai iu afrua bankës edhe një herë njeriun në bregun e goditi atë përsëri dhe thyen fytyrën e tij. I pyetur shokët e mi, "I Lartësuar është All-llahu, kush janë këta dy?" Por ata i thanë: 'Vazhdo, të vazhdojë. "

Pra, ne vazhduam derisa arritëm në një kopsht plot me lule pranverës dhe në mes të tij ishte një burrë i gjatë që unë nuk ishte në gjendje për të parë kokën e tij, ajo ishte si në qoftë se ajo ishte fshehur në qiell. Rreth tij ishin kaq shumë fëmijë, numri i të cilave unë kurrë nuk kam parë më parë. I pyetur shokët e mi, "I Lartësuar është All-llahu, i cilijanë këto? " Por ata thanë: "Veproni, të vazhdojë."

Pas kësaj ne kemi arritur në një pemë që ishte kaq i madh, dhe unë kurrë nuk kam parë asnjë kaq i madh, as në mënyrë të bukur, dhe shokët e mi më pyeti për të rritet ajo. Ne të gjithë u ngjit lart dhe pashë një qytet të ndërtuar nga blloqe alternative ari dhe argjendi. Kur kemi arritur në portën e qytetit kemi kërkuar porta do të hapetdhe kjo ishte, kështu që ne kemi hyrë. Në të pamë njerëz, gjysma e trupit të tyre ishin organet më të bukura që ju mund të imagjinohet ndonjëherë, por gjysma e tjera të tyre ishte më e shëmtuar.

Nuk ishte një lumë që rrjedh nëpër mes të qytetit, uji i saj ishte e bardhë e pastër. Shokët e mi i tha popullit: "Shkoni të zhytet në lumë". Kështu ata e bënë, kur ata po dilnin shëmtia e tyre ishin zhdukur dhe kishin bërë shumë të bukur.

Dy shokët e mi, atëherë më tha: "Kjo është Kopshti i Edenit dhe kjo është qëndrimi juaj." I ngriti sytë dhe pa një pallat si një re të bardhë dhe të përsëritura, "Ky është qëndrimi juaj." Unë u tha atyre: "Allahu ju bekoftë të dy, tani më lejoni të hyjë." Por ata thanë, "Jo vetëm, por pa dyshim juvërtetë do të hyjë në të. "

Atëherë u thashë shokëve të mi: "Sonte kam dëshmuar shumë gjëra të çuditshme. Cilat janë kuptimet e tyre? " Ata i thanë: "Ne do të ju them tani. Personi i parë që e panë koka e të cilit ishte duke u goditur me një gur ka qenë ai që ka kryer Kuranin të kujtesës, pastaj harroi atë dhe të lënë pas dore lutjet e detyrueshme.

Personi të cilit goja, hunda dhe sytë ishin grabitur hapur në qafë ishte ai i cili u zhvillua nga shtëpia e tij të përhapur gënjeshtra të cilat pastaj shpërndahen në të gjithë botën. Sa për burrat dhe gratë në furrë ata ishin shkelës të kurorës dhe shkelëse të kurorës.

Njeriu që pa notuar në lumë duke u gjuajtur me gurë është ai i cili fitoi interes (kamatë) në paratë e tij, dhe personi i shëmtuar pranë zjarrit ishte Malik, Guardian i Xhehennemit.

Njeri shumë i gjatë në Xhennet ishte Abrahami dhe fëmijët rreth tij, ishin ata që vdiqën në këmbë. " Në këtë pikë një shok i të Dërguarit të Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti: "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishin ndonjë nga fëmijët, fëmijët e jobesimtarëve?"Ai u përgjigj: "Po, bijtë e atyre që nuk besuan. Ata që ishin gjysmë të bukur dhe gjysmë të shëmtuara ishin njerëz që kishin bërë dy vepra të mira dhe të këqija, dhe Allahu falur ata. "

ThellësitëTHE E HELL

I Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë: "Nëse një gur është hedhur nga buzë e Xhehennemit do të bien për 70 vite dhe ende nuk e arrijnë pjesën e poshtme të saj." Enesi ka thënë: "Një ditë, i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), dëgjoi një zë, pas së cilës ai e pyeti se çfarë është Gabriel ishte. Gabrielu përgjigj: "Kjo është një gur që kishte qenë hedhur nga buzë e Ferrit 70 vjeshta para dhe ajo ka vetëm tani ka arritur në fund të saj."

THE DËNIMI paktën në ferr

Numan, bir i Bashir dëgjoi Profetin Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) të thotë: "Ai që është më pak i dënuar në mesin e banorëve të zjarrit do të jetë ai që ka dy markave të zjarrit nën këmbët e tij dhe truri i tij vlon. Ai do të imagjinohet vetë të jetë personi më i ndëshkuar, por, ai do të jetëpaktën dënohet në mesin e tyre. "

A TAPI që do të ju hyjë në Xhennet

Mu'az pyeti i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem): "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), më trego për një vepër e cila do të shkaktojë mua për të hyrë në Xhenet dhe për të mbajtur më larg zjarrit." Ai u përgjigj: "Ju më keni kërkuar mua në lidhje me një çështje shumë të rëndë, por ajo është e lehtë për një të cilët All-llahute bën të lehtë. Adhuronie All-llahun, por nuk më shoqërojnë asgjë me Të. Ofrojnë namazin, jepnie zeqatin, agjërojnë muajin e Ramazanit dhe të bëjë haxhin në Shtëpinë e. "

Pastaj ai pyeti, "A t'ju informoj për dyert e mirësisë? Agjërimi është një mburojë, bamirëse ndriçon mëkatet, si uji shuan zjarrin. Në mënyrë të ngjashme, lutje në mes të natës." Pastaj ai recitoi:

"Palët kujt braktis kolltukë e tyre si ata luten Zotit të tyre me frikë dhe shpresë;

që japin lëmoshë e që Ne u kemi dhënë atyre.

Askush nuk e di se çfarë e kënaq syrin është në dyqan për ta

si shpërblim për atë që kanë punuar. "

Kurani 32: 16-17

Ai vazhdoi: "A po ju them se kreu i materies dhe e pol të saj, dhe breg më të lartë?" Mu'az u përgjigj: "Sigurisht, oi Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem)." Kreu i çështjes është islami, pole tij është lutje dhe breg i saj më i lartë është Xhihadi në rrugën e All-llahut ", u përgjigj ai.

Pastaj ai pyeti, "A t'ju tregoj se cili është pronar i gjithë kësaj." Mu'az u përgjigj: "Sigurisht, oi Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem)." Mbasi ai e kapi gjuhën e tij dhe tha: "Mbajeni këtë nën kontroll." Pastaj Mu'az pyeti, "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem),do të jemi të thirrur për të dhënë llogari në lidhje me atë që ne e themi? " "Të pastë nëna jote të humbasë ju, njerëzit do të hidhet fytyrën poshtë në ferr vetëm për shkak të të korrave të gjuhës së tyre!" Profeti, (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj.

THE Përfshirë mëshirën e Allahut!

Disa të burgosur u sollën para Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe një grua u çmendurisht në kërkim të foshnjave të saj. Kur ajo gjeti foshnjën e saj ajo e kap atë, e përqafoi dhe tajitur atë. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u tha shokëve të tij, "A mund të imagjinoni këtë grua duke hedhurfëmijën e saj në zjarr? "" Në të vërtetë jo, "u përgjigj shokët e tij. Mbasi Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë:" Allahu është më i mëshirshëm ndaj robërve të Tij sesa nëna është për fëmijën e saj. "

THE DITA E RINGJALLJES

I Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte i ftuar për një vakt në të cilin Ebu Hurejra ka qenë i pranishëm dhe ka raportuar se gjatë vakt Profetit (salla Allahu alihi ishte selam) foli për ditën e Ringjalljes duke i thënë, "Unë do të të jetë Master i gjithë bijve të Ademit në Ditën e Ringjalljes.A e dini se? "Ai vazhdoi," Në Ditën e Ringjalljes, All-llahu do të mblidhen të gjithë njerëzimin, i pari dhe i fundit, në një fushë të gjerë në mënyrë që ata do të jenë të dukshme dhe në gjendje për të dëgjuar telefonuesi.

Atë ditë dielli do të sjellë shumë afër për njerëzit dhe ata do të pësojë vuajtje të madhe dhe pikëllimin, dhe të thonin me vete: 'A e kupton atë që ne jemi në, dhe atë që na ka ndodhur? Ju mund të gjeni dikë që mund të ndërmjetësojë për ju me Zotin tënd? "

Disa do të thonë tjetër, "Adam është babai yt", dhe ata do të shkojnë tek ai dhe do të thonë: "O Adem, ti je babai i njerëzimit, All-llahu ju krijoi me duart e veta dhe i fryu në ty shpirtin e tij të krijuar dhe urdhëroi engjëjt në sexhde ndaj jush dhe le të jetoni në Xhennet. Nuk do të ndërmjetësojnëpër ne me Zotin tënd? A nuk e shihni gjendjen tonë dhe vuajtje të mëdha që na ka mposhtur? " Adam do të thonë, "Zoti im është zemëruar sot në një mënyrë në të cilën Ai nuk ka qenë i zemëruar më parë, dhe ai kurrë nuk do të jetë i zemëruar si ajo përsëri. Ai ndaloi mua për të ngrënë nga një pemë të caktuar, por unë e bindur Atij. Unëkam frikë për vete, për veten, për veten time. Shko tek dikush tjetër, shkoni te Nuhut. "

Pra, ata do të shkojnë për të Nuhut dhe të thonë, "O Nuh, ti ishe i Dërguari i parë për njerëzit e botës dhe All-llahu ju bëri thirrje druajtshëm mirënjohës. Shikoni në gjendjen tonë, të shohim se si ne të vuajnë! Nuk do të ndërmjetësojë për ne me Zotin tënd? " Ai do t'u thuash atyre: "Zoti im është zemëruar sot në një mënyrë në të cilën Ai nuk kaqenë zemëruar para, dhe ai kurrë nuk do të jetë i zemëruar si ajo përsëri. I është dhënë një shans të lutet dhe kam lutur kundër popullit tim. Unë jam i frikësuar për veten time për vete, për veten time. Shko tek dikush tjetër, shkoni te Abrahamit. "

Pra, ata do të shkojnë për të Abrahamit dhe të thonë, "O atë Abraham, ti je i Dërguari i Allahut, mikut të Tij, të zgjedhur nga banorët e tokës, ju lutemi të ndërmjetësojë për ne me Zotin tuaj. Ju mund të shihni gjendjen e vështirë ne jemi në! " Abraham do t'u thuash atyre: "Zoti im është zemëruar sot në një mënyrë në të cilën Ai nuk ka qenë i zemëruarpara, dhe ai kurrë nuk do të jetë i zemëruar si ajo përsëri. Unë kam qenë i paqartë disa herë. Myself, veten time, veten time, shko tek dikush tjetër, shkoni te Moisiut. "

Pra, ata do të shkojnë për të Moisiut dhe të thonë, "O Musa, ti je i Dërguari i All-llahut, All-llahu ju të nderuar dhe të favorizuar me Mesazhin e Tij dhe Fjala e Tij përmbi popullin, ju lutem të ndërmjetësojë për ne me Zotin tënd! A nuk e shihni gjendjen tonë? " Ai do të thonë, "Zoti im është zemëruar sot, në një mënyrë në të cilën ai kurrë nuk ka qenëzemëruar para. I vrarë një person të cilin unë nuk e kishte urdhëruar për të vrarë. Unë jam i frikësuar për veten, për veten time për veten time, shko tek dikush tjetër, shkoni te Jezusi. "

Pra, ata do të shkojnë te Jezusi dhe i thanë: '' Jezus, ti je i Dërguari i Allahut dhe Fjala e Tij që ai përcolli Merjemes dhe një shpirt i krijuar prej Tij dhe keni biseduar me njerëzit, kur ju keni qenë në djep tuaj, të ndërmjetësojë për ne me Zoti yt - shikoni në rrethanat tona "! Jezusi do të thonë: "Zoti im është zemëruarsot, në një mënyrë në të cilën Ai nuk ka qenë kurrë më parë zemëruar. " Ai nuk i referohet mëkatit të tij, por tha: "Unë kam frikë për vete, për veten, për veten time, shko tek dikush tjetër, shkoni tek Muhamedi."

Atëherë ata do të vijnë tek unë dhe do të thonë: "O Muhamed, ti je i Dërguari i All-llahut dhe vulë e të gjithë pejgamberëve. All-llahu ju ka falur të gjitha mangësitë tuaja, i pari dhe i fundit, ju lutem të ndërmjetësojë për ne me Zotin tuaj. Shikoni në gjendje ne jemi në! " Atëherë unë do të vazhdoj drejt Fronit dhe vjeshtësexhde para Zotit tim, atëherë All-llahu do të më jepni njohuri me lëvdimin e tij dhe Lartësimit, si nga të cilat nuk është dhënë ndonjë para meje. Pastaj, Ai do të thuash për mua: "O Muhammed, ngrenë kokën tënde dhe luten, ju do të jepet, ndërmjetësojë dhe ndërmjetësimi yt do të pranohet." Pas së cilës Ido të ngrejë kokën time dhe me lutje, "O populli im, o Zot, populli im. O Zot, populli im, o Zot. " Dhe All-llahu do të thotë: "O Muhamed, të marrë në Xhennet nëpërmjet Portës së saj ato në të djathtë, ata që nuk janë subjekt i kontabilitetit; pjesa tjetër do të pranohen së bashku me njerëz të tjerë me anë të ndryshmeportat e Xhenetit. "

Atëherë i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) shtoi: "Pasha Atë në duart e të cilit është jeta ime, distanca në mes të dy dyert e parajsës do të jetë aq e gjerë sa distanca mes Mekës dhe Hixhr, apo në mes të Mekës, dhe Basra, Irak. "

THOSE Që nxisin MIRE POR NUK DO IT themself

Osama, bir i Zejdi e ka dëgjuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) duke thënë: "Në Ditën e Gjykimit do të jetë një njeri i solli përpara dhe hidhet në zjarr. Zorrët e tij do të dilnin nga barku i tij dhe ai do tufë ata si ai shkon rrumbullakët në qarqet, si një gomar nëpër një mulli. Shokët eZjarri do të mblidhen rreth tij dhe thonë: "Çfarë është kjo? A nuk e keni inkurajuar të mirë dhe ndalojnë nga e keqja? " Ai do të përgjigjet: "Kjo është kështu, unë inkurajuar të mirë, por nuk e ka bërë atë, ndërsa unë e ndaluar të keqen, por e bëri atë."

DEFINITION E një të varfëri

Ebu Hurejra ka dëgjuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) të thotë: "A e dini se kush është i varfër?" Shoqëruesit e tij u përgjigj: "A varfanjak është ai që nuk ka, as paratë e as të pronës." Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) shpjegoi, "varfanjak mes të popullit tim është ai që vjen në Ditën e Gjykimitme një rekord të mirë të lutjes, të agjërimit dhe të bamirësisë, por ka abuzuar me dikë, përgojuar, vjedhur pasurinë e tjetrit, të vrarë apo rrahur dikë. Ata që ishin të pushtuar do të çdo të marrë një pjesë të veprave të tij të mira. Nëse veprat e tij të mira janë të pamjaftueshme, atëherë mëkatet e tyre do të transferohen prej tyretij, dhe ai do të hidhet në zjarr. "

RefugeSEEK tek Allahu nga katër gjëra

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u kërkoi shokëve të tij duke thënë: "Në fund të lutjes tuaj, pasi ju keni kryer lutjen dëshmitarë, ju duhet të kërkojë strehim prej Allahut nga katër gjëra, duke thënë:" O Allah, unë kërkoj mbrojtje juaj nga dënimi i Xhehenemit, nga dënimi ivarr, nga sprovat e jetës dhe të vdekjes, dhe nga sherri, gjyqet e anti-Krishtit. "

THE ARDHJA E AL Mehdiut, Jezusit dhe Mesia FALSE

Profeti Muhamed, (salla Allahu alihi ue sel-lem) është pyetur shpesh në lidhje me çështjet e mësipërme fundin e botës dhe i thanë shokët e tij se para kthimit të Profetit Isa, muslimanët do të gjejnë veten në rrethana të idhët. Mirëpo, All-llahu nuk do t'i braktis dhe do t'u dërgojë atyre një udhëheqëspër të lehtësuar ata nga gjendjen e tyre të tmerrshme. Ai u tha atyre se emri i tij do të jetë i njëjtë me emrin e tij - Muhamed, i biri i Abdullahut - dhe se ai do të jetë pasardhësi i tij, atëherë atij i referohemi si Al Mahdi, udhëheqësi i udhëzoi.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë gjithashtu shokët e tij se koha e Al Mehdiut nuk do të vijë deri pas hëna kishte eklipsuar në natën e parë të Ramazanit, e ndjekur nga eklipsit të diellit gjatë mesit të muajit. Duke folur për këto ngjarjet pazakontë, Profeti (salla Allahu alihiue sel-lem) ka thënë, "Dhe kjo nuk ka ndodhur më parë që Allahu krijoi qiejt dhe tokën."

Lidhur me këtë ardhjen, ajo ka qenë e raportuar nga Ibn Sirin se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë: "Për njerëzit që bëjnë haxhin dhe të qëndrojnë në Arafat, pa një imam, një dëshirë të zjarrtë do të vijë, ndërsa ata janë në Minan. Fiset do të revoltës kundër njëri-tjetrit deri në gjakun e tyrerrjedh në Al Aqabah. Pastaj, më e mirë e tyre do të shkojnë kur ato ngrenë alarmin, dhe ata do të arrijnë ta (Al Mahdi), si fytyra e tij e prek gurin e Qabes - dhe kjo duket për mua si në qoftë se ai është i mbytur në lot - dhe ata do thonë atij: "Eja te ne në mënyrë që ne mund të ju jap besën tonë." Por ai do të përgjigjet: "Ahpër ju, sa e bëri shumë premtime te thyer, dhe sa gjaku keni derdhur "Dhe ai do të jetë nën presion për të pranuar besnikërinë e tyre! - në të vërtetë, ai është Al Mahdi, (udhëzoi One) në tokë dhe në qiej. "

"Ma-s-ee-h" është titulli unik Arabic dhënë Jezusit, Mesias.

"Ma-s-ee-KH" është titulli unik Arabic dhënë gënjyer, Mesia i rremë, anti-Krishtit.

Populli çifut presin ardhjen e "Mesias hebre" dhe i referohen atij në hebraishte si "Moshiakh '.

Ata që njohin gjuhën arabe pa dyshim do të kujtojnë se letra arabe 's' është e barabartë me letër Hebraike 'sh' si në sa-la-m dhe sha-ja-m fjalë, dy prej të cilave thotë paqe.

Përmes këtyre shembujve lexuesi lehtë do ta njohin se fjala arabe

'Ma-s-ee-KH "dhe fjala hebraishte' Mo-sh-ia-KH" janë në fakt të njëjtën fjalë në këto dy gjuhë semite. Prandaj është e qartë se rabinët jo vetëm mbajë shenjat e Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), në fund të botës, të vërtetën rreth virgjëreshës Mari dhe Jezusi Profetite All-llahut, Mesia dhe presin ardhjen e Mesisë rreme.

THE PARAQITJA e Mesias FALSE

Ajo është e gjatë udhëheqjes Al Mehdiut se rreme, Mesia do të shfaqet për të cilin Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë: "Unë kujdes ju për rreme-Mesia, dhe unë ju paralajmëroj rreth tij, si çdo Profeti paralajmëroi popullin e tij. Ai do të vijë gjatë kohës së këtij kombi. Unë do të përshkruaj disa prej tijkarakteristikat që profetët tjerë nuk i tha kombit të tyre. Ai është një sy, dhe All-llahu nuk është me një sy. Në mes të syve të tij është i shkruar "Kafir" (që do të thotë jobesimtar), e cila është lexuar nga çdo besimtar nëse ai shkruan apo jo. "

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) vazhdoi: "Shumica e atyre që e ndjekin atë do të jetë çifutë, gra dhe beduinët. Qiejt do të duket të bjerë shi, kur ajo nuk ka shi dhe tokën e mbjellë kur ajo nuk është mbjellë, dhe ai do të thonë beduinët, 'Çfarë doni nga unë - nuk e kam dërguarshiu i qiellit mbi ju vazhdimisht? "

Një mëngjes si Nawwas, biri Saman i kujton, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u foli atyre nga ardhjen e anti-Krishtit - Mesia rreme - e pastaj shokët e tij u bënë të alarmuar në mënyrë që ata mendonin se ai tashmë mund të jetë i pranishëm në a zabel afër data-palme dhe ishin shumë të shqetësuar.

Më vonë, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) vërejtur shqetësimin e tyre ai e pyeti: "Çfarë të shqetëson?" pas së cilës ata i thanë atij për shqetësimin e tyre. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj se nuk ishte ajo që ai kishte frikë për ta dhe u tha atyre se në qoftë se Mesia i rremë u shfaq ndërsaai ishte në mesin e tyre, ai do të jetë mbrojtës i tyre. Megjithatë, Profeti (salla Allahu alihi ishte selam) paralajmëroi se në qoftë se ai u shfaq, pasi ai nuk ishte më me ta ata duhet të mbrojnë veten e tyre dhe shtoi: "All-llahu do të jetë kujdestar i çdo muslimani në vendin tim."

Pastaj, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i përpunuar më shumë mbi tiparet e rreme-Mesia thënë, "Ai është një djalë i ri me flokë të trashë dhe ka një sy që gjithandej si një rrushit", pastaj e përshkroi atë si kërkim i ngjashëm me djali Katan së, Abdul Uzza.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha audiencës së tij të vëmendshëm se kushdo ballafaqohet rreme-Mesia duhet recituar atij, për mbrojtje, hapjen dhjetë vargjet e kapitullit "Al-Kehf" - Kapitulli 18, "Shpella".

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit.

Falënderimi i takon All-llahut, i cili e ka dërguar poshtë Librin

ndaj robit të Tij (Profeti Muhamed)

dhe nuk ka bërë asnjë kundërthënie në të, i patundur.

Për të paralajmëruar të dhunës të madhe prej Tij, dhe për të dhënë një lajm të mirë

për besimtarët që bëjnë vepra të mira, se ata do të jenë një shpërblim të bukur

dhe ata do të banojnë përgjithmonë në të.

Dhe kjo (Kurani), i paralajmëron ata që thonë: "All-llahu ka fëmijë."

Sigurisht, për këtë ata nuk kanë kurrfarë dije, as ata vetë, as etërit e tyre;

kjo është një fjalë që del nga gojët e tyre,

ata thonë asgjë, por një gënjeshtër, por ndoshta,

nëse ata nuk besojnë në këtë lajm,

ju do të shkatërrosh veten nga hidhërimi pas tyre.

Ne kemi emëruar gjithçka që është mbi tokë, një zbukurim për të,

në mënyrë që ne të përpiqemi se cili prej tyre është më vepërmirë.

Ne me siguri do të zvogëlojë gjithçka që është mbi të dhe pa bimë shterpë.

Ose, a mendoni se shokët e shpellës dhe Rekimit ishin

një çudi nga argumentet Tona? Kur djelmoshat u strehuan në shpellë,

ata thanë: "Zot, na dhuro nga ana Jote mëshirë dhe na përgatit udhëzim të drejtë në tërë çështjen tonë."

Kuran 18: 1-10

Sahabët e Pejgamberit pyeti se sa kohë Mesia i rremë do të mbetet në tokë për të cilën ai u përgjigj: "Dyzet ditë. Një nga ditët e tij do të jetë si një vit, një do të jetë si një muaj, një do të jetë si një javë dhe pjesa tjetër e tij ditë do të jetë si tuajat. " Sahabët pyetën: "O i Dërguari i Allahut (salallahuAllahu alihi ue sel-lem), në ditën që do të jetë si një vit, do të na mjaftojë për të vëzhguar lutjet e një dite të vetme? "Ai u përgjigj," Jo, ju do të keni për të vlerësuar kalimin e kohës. "

Pastaj shokët e tij pyetën në lidhje me shpejtësinë e lëvizjeve anti-Krishtit, dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u përgjigj, "Kjo do të jetë si një re e lënë prapa nga era." Profeti vazhdoi: "Ai do të takohet me njerëzit, duke i ftuar ata që të tij dhe ata do ta besojnë atë. Ai do ta urdhërojë qiellindhe ai do të dërgojë shiun mbi popullin. Ai do ta urdhërojë tokën dhe do të prodhojë bar të gjelbër për ta; blegtorale do të kthehen në mbrëmje me kurrizin e firmave, udders të plotë, si dhe anët majme. Atëherë ai do të vijë me një popull tjetër dhe t'i ftojë ata që të binden atij, por ata do të refuzojnë thirrjen e tij dhe aido të largohem më prej tyre, në mënyrë që ata të bëhen të prekur nga thatësira dhe uria, pastaj të bëhet i varfër. "

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka vazhduar të paralajmërojë pasuesit e tij duke thënë: '' Ai do të kalojë nëpër vende të shkreta dhe thirrje atyre që të nxjerrim thesaret e tyre, dhe thesaret e tyre do ta ndjekin atë si Grerëzat.

Ai do të kërkojë një njeri në kulmin e rinisë së tij dhe do ta godasësh atë me një (magjike) shpatë kështu që ai është i shkëputur në dy. Këto copa do të ndahen nga njëri-tjetri, distanca e hodhi një shigjetë, atëherë ai do të thërrasë atë dhe të rinjtë do të përgjigjet që vijnë me një buzëqeshje të gëzuar mbi fytyrën e tij.

Gjatë kësaj periudhe, Allahu i Lartësuar, do të dërgojë Mesinë, të birin e Merjemes, i cili do të zbresin në afërsi të një minare të bardhë në lindje të Damaskut, i veshur me dy rroba shumëngjyrëshe dhe të verdhë; duart e tij pushimi në krahët e dy engjëjve. Ndërsa ai harqet kokën, pikat e ujit do të bien prej saj dhe kur ai ngreajo nuk do të jetë pika si margaritarë që bien prej saj. Çdo jobesimtar i cili përjeton aromën e frymës së tij do të vdesin, dhe frymë e tij do të arrijë deri në masën e syve të tij. Ai do të ndjekë anti-Krishtin dhe për të gjetur atë në portën e Ludit, ku ai do ta vrasë atë.

Pas kësaj, Jezusi, (do të bashkojnë forcat me Al Mahdi dhe) të vijnë për njerëzit që All-llahu i ka mbrojtura nga anti-Krisht. Ai do të thaijë pluhurin nga fytyrat e tyre dhe t'i informojnë ata për radhët e tyre në Parajsë. Në atë kohë, Allahu, i Lartësuari do të zbulojë të Jezusit, "unë kam sjellë disa nga robërit e Mime të cilin askush nuk është në gjendje të përballoj. Prandaj çojë këto, adhuruesit e mi, për malin Tur (Sinai). "Pastaj All-llahu do të rrisë Xhuxhët dhe Mexhuxhët dhe ata do të jenë të le të lirshme dhe të rrëshqas poshtë nga çdo shpatin. Grupet e tyre paraprakisht do të kalojë mbi Liqeni Tabariah dhe të konsumojnë të gjithë ujin e tij, dhe kur e saj të kalojë grup rearpranë tij ata do të thonë, "Në një kohë nuk kishte ujë këtu."

Jezusi, profeti i Allahut, paqja qoftë mbi të, dhe shokët e tij do të jetë i rrethuar deri në kokë një dem të vogël do të shfaqet më mirë për ta se sa njëqind dinarë duket për ju sot. Atëherë Jezusi, Mesia dhe Profeti i All-llahut, së bashku me shokët e tij do të lutet Allahut, i Lartësuar dhe Ai do të krijojëworms në qafën e njerëzve të Gogun e Magogun e cila do të bëjë që të gjithë ata që vdesin në mëngjes si pre e luanëve.

Pas kësaj, Jezusi, i Dërguari i Allahut dhe shokët e tij do të zbresë nga mali, por nuk do të gjejë edhe hapësirën e shtrirjes së një dore të lirë në mesin e kufomave të pasuesve të Gogut dhe Magogut - dhe erë e keqe! Jezusi dhe shokët e tij do të luten përsëri për All-llahun, dhe ai do të dërgojë zogj, sitë mëdha si qafat e deveve për të kryer larg kufomat dhe rënia e tyre kudo që dëshiron Allahu.

Pas kësaj, All-llahu, i plotfuqishmi, i Madhëruar, do të lëshojmë shi ku çdo banesë, pa marrë parasysh nëse ajo është ndërtuar nga balta apo flokët, do të pastrohet dhe të bëhet si një pasqyrë. Pastaj, toka do të jetë e urdhëroi për të prodhuar frytet e tij dhe të kthehet bekimet e saj, aq shumë sa që një grup i njerëzvedo të mjaftuar me ndarjen e një shegë të vetme, dhe strehim do të gjendet nën hijen e zhvishem saj.

Allahu do ta bekojë qumështin e një deve që ka dhënë vetëm lindjes në mënyrë që ajo do të jetë e mjaftueshme për të mjaftojë një mori njerëzish; një lopë do të mjaftojë një fis, dhe qumështin e dhisë do të mjaftojë një degë e një fisi. Si ata të mbeten në këtë gjendje të punëve, Allahu, i Lartësuari, do të dërgojë një erë të pastër që do të marrëMuslimanët nën sqetullat e tyre, ku shpirti i çdo besimtari dhe çdo muslimani do të kalojë tutje. Pas kësaj, vetëm njerëzit më të keq do të lihet, i cili bashkohesh me gratë hapur, i patrembur si gomarë - kjo është për njerëzit të tillë që kijameti do të fillojë ".

$ KAPITULLI 137 Haxhin e Lamtumirës

Para hapjes së Mekës Angel Gabriel solli Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), një kapitull i ri që i nxiti falënderim Zotit të tij dhe duke i kërkuar të faljes së Tij.

"Kur fitorja e All-llahut dhe hapjen vjen, dhe ju shihni njerëz

përqafuar fenë e All-llahut në turmat,

lartësojë me falënderim Zotin tënd dhe kërko falje nga Ai.

Vërtet, Ai është Turner (për penduar). "

Kurani Kapitulli 110

Kapitull nuk ishte vetëm një shenjë se Profeti do të hapet së shpejti Mecca, por edhe një tregues se pasi këto janë shenjat që ishin plotësuar koha e tij mbi tokë do të jetë së shpejti në një fund, megjithatë, kjo nuk ishte deri vonë se ai shpalosur sugjerim vajza e tij, Lady Fatima.

Si mes të Ramazanit iu afrua Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) e bëri tërheqjen e tij të zakonshme të Xhamisë (Itikaf), në të cilën ai do të kalojnë dhjetë ditë rresht dhe netë. Pas kalimit të dhjetë ditëve ai i ftoi shokët e tij për të qëndruar me të në xhami deri Bajramit.

Gjatë rrjedhës së çdo viti ajo ishte e zakonshme për Arch Angel Gabriel për të vizituar dhe të recitonte Kuranin e Shenjtë të tij në tërësinë e saj, pas së cilës Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) do ta recitojnë atë Gabriel. Atë vit, viti 10 pas migrimit, Gabriel lexohet dy herë, dhe kjo konfirmohettë kuptuarit e tij se nuk do të jetë shumë e gjatë para se ai u largua nga kjo jetë tokësore.

THE LAMTUMIRË pelegrinazhi

Si koha për pelegrinazh afrua, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka njoftuar se ai do të çojë haxhin atë vit. Lajme përhap në të gjithë Arabisë së qëllimit të tij dhe 124.000 pelegrinëve, burra, gra dhe fëmijë u tubuan në Medine nga të gjitha lagjet e Arabisë. Më vonë, Lady Ayesha transmetuarse disa prej pelegrinëve kishte bërë qëllimin për të ofruar pelegrinazhin më të madh, kurse të tjerët, haxhin më të vogël, dhe disa si.

Pesë ditë para përfundimit të muajit, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u nis me pelegrinët për në Mekë. Atë vit të gjitha bashkëshortet e Profetit shoqëruar atë, secila hipur në howdah e tyre, e udhëhequr nga Abdur Rahman, birit Auf dhe Othman, birit Affan-it.

THE Lindjen e djalit të Ebu Bekrit

Në mesin e pelegrinëve ishte Companion e Profetit jetës, Ebu Bekri. Ebu Bekri kishte qenë ndër të parët që besuan dhe e kishte shoqëruar atë gjatë migrimit të tij në Medinë dhjetë vjet më parë. Asma, gruaja e Ebu Bekrit ishte duke pritur fëmijën e tyre, por nuk duan të humbasë haxhin, edhe pse dorëzimit të sajishte afër dhe kështu që ajo vendosi të shoqërojë burrin e saj. Në një prej ndalon përgjatë rrugës pelegrinazhit, Asma lindi djalin e tyre që ata të quajtur Muhamedin. Ebu Bekri e planifikuar për të dërguar nënën dhe fëmijën përsëri në Medinë, por kur Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka mësuar për qëllimin e tij, ai i tha atijtë saj le të vazhdojë duke bërë abdes të mëdha, dhe pastaj ripërkushtuar veten për të ofruar haxhin.

Dhjetë ditë pasi u largua Medine Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe pelegrinët arritur të kalojë përmes së cilës ai kishte hyrë në Mekë në ditën e hapjes së saj, dhe aty e kaluan natën.

Mëngjesin e ardhshëm ishte dita e katërt e Dhul Hijja pas së cilës Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe shokëve të tij të bërë qëllimin e tyre për të ofruar pelegrinazhin më të vogël dhe mori gjendjen e ihramit "", e cila është një shtet në të cilin veprat e caktuara të lejueshme janë nuk lejohet për pelegrinët,pastaj veshi mantelin ndamë bardhë e pelegrinazhit.

Tani që qëllimi i tyre ishte bërë ata rifilluan pjesën e fundit të udhëtimit të tyre në Mekë. Menjëherë pas, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) gazed pas Qabes dashur ku ai lëshoi fre e të devesë e tij si ai nderim ngriti duart e tij lart, ai u lut: "O Allah, rritjeKjo shtëpi në nderin dhe madhështinë; në begati dhe në nderim, dhe devotshmëria që i jep njerëzimit. "

Ai tani qëndronte para Qabja pastaj përfunduar shtatë raundet, pasi që ai ofron lutjen e tij në Stacionin e Abrahamit, e cila është vendi ku Abrahami qëndroi kur ai dhe djali i tij Ismaeli rindërtuar Shtëpinë e Allahut. Pastaj ai vazhdoi në kodrën e Safa dhe u lut ai ecte shpejt në mes tëdhe kodër e Merve shtatë herë. Pas përfundimit të saj Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u kthye në xhami, ku Othman nga fisi i Abd Ad Dherrit, rojtarit të çelësat e Qabes, hapur derën e Qabesë dhe Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), së bashku me Othman, Bilalitdhe Osama hyri brenda.

Hyrja në Qabe nuk përbën një pjesë të detyrueshme të haxhit. Më vonë atë ditë, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u kthye në çadrën Lady Ayesha, ai përmendi shqetësimin e tij se për shkak se pelegrinët kishin parë atë të hyjë Qabenë që mund të turbullojnë në qoftë se ata nuk ishin në gjendjepër të hyrë në atë në të ardhmen, ndërsa duke ofruar pelegrinazhin e tyre.

Umm Hani ofruar për të akomoduar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), në shtëpinë e saj, por ai nuk pranoi që ai dëshironte të mbetet pranë Qabes dashur.

Si afrua koha për pelegrinët që të vazhdojnë për në luginën e Mina, u mblodhën së bashku dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), e montuar devenë e tij. Ajo ishte tashmë vonë në ditën kur ata arritën Mina në mënyrë që ata e kaluan natën aty. Në dritën e hershme të mëngjesit në vijim, paslutje, ata e bërë rrugën e tyre në luginën e Arafatit në Malin e Arafatit. Mount e Arafa është përmendur shpesh si Malin e Mëshirës, sepse Allahu ka thënë se në Ditën e Arafatit Ai i fal mëkatet më shumë se në çdo ditë tjetër. Ka Profeti (salla Allahu alihi ishte sel-lem) dhe pelegrinëtkaloi pjesën tjetër të ditës në lutje, duke lexuar Kuranin, grit Allahun dhe duke u lutur për mëshirën dhe faljen e Tij.

THE LAMTUMIRË predikim

Në ditën e Arafatit, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i dha atë që ishte për t'u bërë i njohur si "Predikimi Lamtumirës" e tij ishte konciz, dhe një tjetër tregues se koha ishte afër për të që të takohet me Zotin e tij. Pasi vlerësoi dhe grit Allahun ai filloi predikimin duke thënë:

"Koha po kalon në të njëjtën mënyrë si ajo e bëri në ditën e All-llahu krijoi qiejt dhe tokën Një vit ka dymbëdhjetë muaj katër nga të cilat janë të shenjta;.. Janë tre rresht - Zul Ka'ad, Zul Haxhi dhe Muharrem Rexheb bie mes Jumada dhe Shaban. "

Pastaj ai pyeti, "Çfarë muaji është ky?" Dhe pa përjashtim, asambleja e madhe në dorëzimin e përgjithshëm u përgjigj, "Allahu dhe i Dërguari i Tij e dinë më së miri." Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka mbetur në heshtje për një kohë dhe ata mendonin se ai ishte gati për të riemërtoni atë. Kur ai tha, "A nuk është Zul Haxhin?" DheAta u përgjigjën: "Po, me të vërtetë." Pastaj ai pyeti: "Cili City është kjo?" pas së cilës ata përsëri u përgjigj me dorëzimin e përgjithshëm, "All-llahu dhe i Dërguari i Tij e dinë më së miri." Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), qëndroi i heshtur si më parë dhe përsëri ata mendonin se ai ishte gati për të riemërtoni atë. Pastaj ai tha: "A nuk ështëSacred City (Mina)? "Dhe ata i thanë:" Po, me të vërtetë. "Pastaj ai pyeti:" Çfarë dite është kjo? "Dhe një herë ata u përgjigjën në dorëzimin e përgjithshëm," All-llahu dhe i Dërguari i Tij e dinë më së miri. "Dhe përsëri ai mbeti heshtur dhe ata mendonin se ai ishte gati për të riemërtoni atë. Pastaj ai tha: "A nuk është kjo dita e Kurbanit?" Dhe një herëpërsëri ata u përgjigjën: "Po, me të vërtetë."

Pastaj ai u tha atyre: "Jeta juaj, pasuria dhe nderi duhet të jetë aq e shenjtë për njëri-tjetrin, si këtë ditë të shenjtë, këtë muaj dhe qytetit. Ata që janë të pranishëm marrin këtë mesazh për ata që janë të mungojnë. Ju jeni gati për të përmbushur Zotin tuaj, i cili do t'ju thërrasë për të dhënë llogari për veprat tuaja. Që nga sot e kësaj dite, të gjitha shumate interesit janë falur, duke përfshirë edhe atë të Al-Abbasit, i biri i Abdul Mutalibit Al. Çdo e drejtë që rrjedh nga vrasjeve në ditët e para-islamike është hequr tutje, dhe e drejta e parë e tillë që unë të heq dorë është që rrjedhin nga vrasja e Rabiah birit të Al Harith, biri i Abdul Mutalibit Al.

O njerëz! kjo ditë djalli ka humbur shpresën për ri-themelimin fuqinë e tij në këtë vend i juaji. Megjithatë, ju duhet të bindeni atij, madje edhe në atë që mund të duket se ju i papërfillshëm, ajo do të jetë një çështje e kënaqësi për të. Prandaj, kini kujdes prej tij për sigurinë e fesë suaj.

O populli im! ju keni disa të drejta mbi gratë tuaja dhe gratë tuaja kanë të drejta të caktuara mbi ju. All-llahu i ka besuar ata në duart tuaja, kështu që ju duhet të trajtoni ata me të gjitha mirësi. Është e drejta juaj që ata nuk i shoqërojnë me kushte intime me ndonjë prej të cilëve ti nuk i miratojnë, dhe se ata kurrë nukshkel kurorën.

Të gjithë muslimanët, pa pagesë ose të robëruar, të kenë të njëjtat të drejta dhe përgjegjësi. Askush nuk është më i lartë se tjetri, përveç nëse ai është më i lartë në virtyt.

O njerëz, edhe në qoftë se një skllav abisinas bëhet Amir tuaj (sundimtar), dëgjoni dhe bindeni atij, për aq kohë sa ai e ekzekuton Librin e All-llahut në mes jush.

O njerëz! dëgjoni atë që unë them, dhe të marrë atë në zemër. Unë të largohet nga ju me Librin e All-llahut, dhe mënyrat e Pejgamberit të Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem). Në qoftë se ju ndiqni ato, ju kurrë nuk do të devijojë. Ju duhet ta dini se çdo musliman është vëlla i myslimanit tjetër. Ju jeni të barabartë. Ju jeni anëtarë të njëvëllazëri të përbashkët. Është e ndaluar për asnjë prej jush të marrë nga vëllai i tij, përveç që ky i fundit duhet të japin me dëshirë. Mos e shtypni popullin tënd ".

Pastaj ai pyeti. 'A kam përcolli urdhërin e All-llahut, kam përcolli urdhërin e All-llahut? "Ata u përgjigjën:" Po! "Pastaj ai u lut:" O Allah, dëshmo. "

PROCEEDING TË Aqabah

Si dielli vendosur Dita e Arafatit po i afrohej dhe pas flijimit të namazit të mbrëmjes ishte koha për t'u larguar. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), e montuar devenë e tij dhe me Osama hipur prapa vetes udhëhequr pelegrinët në një ritëm modest në të Aqabah. Në lakminë e tyre për të arritur Aqabah, pelegrinëtka filluar për të përshpejtuar ritmin e tyre, pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u tha atyre për të ngadalësuar duke i thënë: "Me kujdes, të butë, në qetësi të shpirtit. Le të atyre që janë të kujdesit të fortë për të dobëtit."

Lady Sawdah gjetur të vështirë për të mbajtur hapin me pjesën tjetër të pelegrinëve, kështu që ajo kërkoi lejen e Profetit për të lënë Muzdelife në freski e orëve të para agimit për Aqabah në mënyrë që ajo mund të përmbushë detyrën e saj përpara se turma e pelegrinëve arriti. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem)i dha lejen e tij dhe Lady Umm Sulejm shoqëruar atë me djalin e Al-Abbas, Abdullah, duke çuar rrugën.

Tani që thread hollë i dritës ishte shfaqur në horizont ishte koha për faljes së sabahut, kështu që thirrja për namaz është bërë dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), e udhëhequr nga pelegrinët në namaz. Pas përfundimit të saj ajo ishte koha për të lënë për Aqabah, por këtë herë Fadl hipi prapa Pejgamberit (sallaAllahu alihi ue sel-lem).

THE Ditën e flijimit

Pas arritjes Aqabah, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), e vranë me gurë shtyllat përfaqësojnë pëshpëritje e shejtanit ndaj Profetit Ibrahimit, Ismailit dhe Zonja Agari shtatë herë dhe si i bëri ai lartësohet Allahun duke thënë: "Allahu Ekber!" Dhe pelegrinët mori ekzaltimi. Ajo tani ishte koha për të ofruarKafshët e shenjtëruara dhe të gjithë u flijuan si ata mend sakrificën e parë, sakrificën e profetit Abraham kaq shumë shekuj përpara. Tani sakrificat ishin ofruar, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) bëri thirrje për një berber që të rruajë kokën dhe pelegrinët si flokët e tij u rruhet viedme njëri-tjetrin të merrni një fije floku. Khalid po qëndronte pranë Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) gjatë rruajtje tij dhe e pyeti për një tufë e flokëve. Pas marrjes së tij ai e ngriti atë kundër sytë dhe buzët nga dashuria e sinqertë dhe e vendosi atë të sigurt nën çallmë e tij.

Pas pelegrinët përfunduar rruajtje e tyre, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u tha atyre që të shtypni për në Qabe dhe pastaj të kthehen për të shpenzuar atë natë dhe dy netë e ardhshme në Mina, megjithatë, ai dhe gratë e tij nuk ka lënë menjëherë dhe mbeti në Aqabah deri pasdite para se të nisejpër Qabes.

Ndërkohë, cikli mujor Lady Ayesha arriti. Pas ndërprerjes së saj, ajo mori dush e saj të spastrimit dhe Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) i tha asaj të rinovojë synimin e saj për të ofruar haxhin. Pastaj ai pyeti vëllai i saj, Abdur Rahman, për të shoqëruar motrën e tij jashtë zonës së shenjtë tëfillojnë haxhin e saj dhe pastaj të vij qark Qaben.

THE Pyetje të KORAYSH

Pelegrinazhi në Shtëpinë e Allahut ishin përmbushur, megjithatë, disa nga të konvertuarit e rinj Koraysh vënë në pikëpyetje vlefshmërinë e këmbë në Malin e Arafatit e cila shtrihet rreth trembëdhjetë kilometra jashtë Mekës, duke thënë se në të kaluarën nuk e kishte lënë Tokën e Shenjtë, kur ata shkuan në pelegrinazh. Profeti (sallaAllahu alihi ue sel-lem), i informoi ata se Arafati ishte me të vërtetë një pjesë thelbësore e riteve të detyrueshme të haxhit i themeluar nga Profeti Ibrahim, por për shkak të neglizhencës, atëherë mospërfillja, ajo ishte bërë harruar gjatë kalimit të kohës. Pastaj ai recitoi fjalët e All-llahut:

"Pastaj zdirgjuni andej kah zdirgjen njerëzit

All-llahut kërkoni falje.

Ai është që falë shumë dhe është mëshirues. "

Kurani 2: 199

dhe shpjegoi se "nga ku njerëzit rriten", referuar në Arafat.

THE PROFETI (salla Allahu alihi ue sel-lem) DHE lindur rishtazi

Gjatë haxhit lamtumirës, një fëmijë, i cili i është dhënë emri Mubarak Al Jemames, lindi në Mekë në një njeri nga Jemames dhe u dërguan për të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Fëmija u paraqit Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili e pyeti fëmijën, "Kush jam unë?" Fëmija u përgjigj: "Tijanë i Dërguari i Allahut. "Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë:" Ti ke thënë të vërtetën, Allahu ju bekoftë. "Fëmija nuk flasin përsëri për shumë vite në fakt kjo nuk ishte deri sa ai u bë një rritur ai fliste.

$ 138 KREU I KTHIMIT NGA Jemenit

Disa muaj para Haxhin e Lamtumirës, Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka marrë letra të përzemërta nga Jemeni. Ai dërgoi një kontigjent prej treqind burrave të mbledhur zeqatin shkak në fund të Ramazanit nga muslimanët së bashku me tatimin e sondazhit vjelur mbi ata që nuk kishinkonvertuar por ishin të mbrojtur nga muslimanët.

News ka arritur në Mekë se kontigjenti i kthimit ka qenë i ndotur afrohet Meka, kështu Ali hipi jashtë për të përshëndetur ata dhe tregoni atyre që të nguten për në Mekë, në mënyrë që të ofrojë haxhin.

Ndër bamirëse dhe dhuratat e prunë ishin disa bales e pambukut - të mjaftueshme për të veshim të gjithë partinë. Rrobat e tyre kishin bërë të ndotura nga udhëtimin e tyre në mënyrë që ata pyetën Aliun nëse ata mund ta përdorin atë për të bërë rroba për pelegrinazh. Megjithatë, Ali nuk ishte i këndshëm dhe i tha atyre se të gjithë duhettë merren për të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) për atë për të vendosur dhe për të shpërndarë.

Pasi Ali u kthye në Mekë, personi përgjegjës për mallrat u bind t'i japë secilit rroba të mjaftueshme për një ndryshim të ri të veshjeve dhe këtë ai e bëri.

Kur ata arritën në Mekë Ali takoi ata dhe ishte i befasuar për të parë ato të gjitha rrobat veshur pastër. Kur Ali pyeti njeriu në krye të mallrave ai u përgjigj, "Unë u dha atyre disa rroba në mënyrë që ata do të arrijnë pelegrinët me pamjen më të mirë." Ali ishte i mërzitur se ata kishin marrë këtë çështje në veteduart dhe jo të prisnin për Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të përcaktuar shpërndarjen e tij dhe i urdhëroi ata për të marrë jashtë rrobat e tyre të reja dhe të vënë ato tyre ndotura prapa. Kjo i dha të rritet në pakënaqësi në mesin e partisë, por, kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dëgjoi murmuritjet e tyre aitha: "O populli im, nuk e fajësojnë Aliun, sepse ai është i zellshëm në Rrugën e All-llahut dhe nuk duhet të fajësohet." Për ata që e dëgjuan fjalën e tij ishte e mjaftueshme, por për ata në dijeni të deklaratës së Profetit, një ndjenjë e padrejtësisë nxiti në zemrën e tyre.

Murmuritur në mesin e partisë vazhdoi të teprojë deri në një ditë një njeri shkoi te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe u ankua kundër Aliut me ç'rast fytyra e Profetit ndryshohet si më pyeti, "A nuk jam unë më afër besimtarit sesa veten e tij ? " Njeriu varur kokën e tij me turp si ai ra dakorddhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) vazhdoi: "Kushdo që unë jam më i afërt për të, Ali është më afër atij."

Pelegrinazhi ishte mbi dhe se ishte koha për t'u kthyer në Medinë. Kur ata arritën Ghadir Khumm Al, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) bëri thirrje për të ndalur një. Pastaj ai mori Aliun nga dora dhe përsëritur atë që ai tha më herët, atëherë lut: "O Allah, të jetë mik i kush është miku i tij, dhe armike atij që është armik i tij. "Nga ai moment e tutje gumëzhimë kundër Aliut ishte shtrirë për të pushuar.

THE Paraqitja e një profet i rremë

Fisi i krishterë i Hanifes kishin hyrë kohët e fundit në Islam, megjithatë, u bë e qartë se të gjitha nuk ishte mirë në mesin e tyre, kur Musailamah hedhur pretendimin se ai kishte bërë një profet.

Menjëherë pas kthimit të Profetit Muhamed në Medine një letër erdhi nga Harunit i cili ishte i njohur më mirë si Musailamah ku shkruhej:

Nga: Musailamah, i Dërguari i Allahut

Për: Muhammedi, i Dërguari i All-llahut,

Paqja qoftë mbi ju. Unë kam qenë i dhënë fuqi për të ndarë pushtetin tuaj. Gjysma e tokës është e jona, dhe gjysmë i takon Koraysh, edhe pse ata janë mëkatarë. "

Duke lexuar letrën, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e pyeti bartësit e saj, nëse ky ishte edhe mendimi i tyre dhe ata pohuan se ajo ishte. Pastaj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) foli duke i thënë: "Pasha All-llahun, në qoftë se ajo nuk ishte e ndaluar që të dërguarit të dënohet me vdekje, unë me të vërtetë do të presë kokat tuaja!"

Bëri thirrje për sekretarin e tij dhe Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), diktoi një letër për të dërguarit të dërgimit të Musailamah. Ai filloi,

Nga: Muhamedi, i Dërguari i Allahut

Për: Musailamah, gënjeshtarëve.

Paqja qoftë mbi të atij që ndjek udhëzimin. Në të vërtetë, toka i takon All-llahut. Ai bën që Ai do nga robërit e vet ta trashëgojnë atë. Vetëm ata që i frikësohen Zotit të tyre do të ketë mbarësi.

THE Paraqitja e emocioneve të fshehur

Musailamah nuk ishte vetëm devijojnë personi, disa të tjerë në mënyrë të gabuar të përcaktuara kërkesë për profetësisë.

Nga Jemeni, Esved, Ka'bs djali u ngrit kundër Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe të fituar kontrollin mbi një zonë të konsiderueshme, por kryengritja e tij ishte jetëshkurtër. Esved ishte një njeri krenar dhe subjektet e tij të reja të papëlqyeshme arrogancën e tij, kështu që nuk ishte e çuditshme kur, pas vetëm disa muajsh ai u vra.

Tulayha nga fisi i Asad hoqi dorë nga islami, dhe ishte një tjetër që ngrihen kundër Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), por këtë herë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dërgoi Khalid kundër tij.

$ 139 KREU vdekjes së Pejgamberit

Ajo tani ishte viti i njëmbëdhjetë që migrimin dhe gjatë muajit Sefer Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) emëroi Osama, birin e Zejdit martirizuar, për të komanduar ushtrinë e fortë të muslimanëve për udhëtim jashtë kundër armiqësore të Ghasanis.

Në fillim të Sefer 11h, Profeti shkoi në Uhud dhe u lut për të dëshmorëve, si në qoftë se ajo ishte një lamtumirë për të gjallët dhe të vdekurit.

Pas kësaj ai shkoi në minber dhe tha: "Unë jam i dërguari i juaj dërgohen paraprakisht dhe një dëshmitar për ju. Pasha Allahun, unë jam duke kërkuar në pishinë time në këtë moment, dhe unë u dha çelësat për thesaret e tokës dhe nga All-llahu , unë nuk kam frikë se të kthehet në idhujtari pas meje, por kam frikë se ju të konkurrojnë për të(Pasuria e kësaj bote). "

THE Vizitë varrezave

Në qetësinë e natës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u ngrit dhe shkoi në varrezat e Baquia dhe kërkoi falje për banorët e saj duke thënë: "Paqja qoftë mbi ty, o popull i varreve. Gëzohuni mëngjes juaj është më e mirë se ata njerëz (të cilët jetojnë), për fatkeqësitë po vijnë sierrësira e natës, i fundit i cili ndjek e parë të tij, dhe e fundit e tij është më e keqja e parë. Pastaj lindi myzhde për banorët e varreve duke i thënë: "Ja, ne jemi të bashkuar ju."

THE SËMUNDJA E FUNDIT E PROFETIT (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Në të njëjtën kohë çdo vit, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) do të vuajnë nga reoccurrence e mishit të helmuar që ai kishte dhënë nga një çifutët në Hajber. Përsëritja e saj në vitin në të cilin ai u nda nga jeta ishte më i rëndë se kurrë më parë.

Ajo ishte ose në mëngjes, pas vizitës së tij në varrezat, ose një mëngjes menjëherë më pas, se Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), përjetoi një dhimbje të forta, si nga të cilat ai kurrë nuk e kishte përjetuar më parë. Pavarësisht dhimbjes së tij, ai shkoi në xhami dhe e udhëhoqi asamblenë në faljes së sabahutpastaj u ngjit në minber dhe iu lut për bekimin mbi ata që kishin qenë dëshmor në Uhud. Pastaj ai tha: "Nuk është një adhurues në mesin e adhuruesve të All-llahut, të cilit Allahu i ka dhënë zgjedhje në mes kësaj bote dhe asaj që është me të. Adhurues ka zgjedhur atë që është te All-llahu." AbuBekri, i cili ishte në xhemat, është prekur thellë nga vërejtja e Profetit dhe filloi të qante, sepse ai e dinte se adhuruesi Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), e përmendur ishte askush tjetër përveç Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) vetë, dhe se ai nuk do të jetë bashkë me ta përshumë më të gjatë.

Si Ebu Bekri qau, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e dinte se ai e kuptoi se çfarë kishte thënë dhe i tha: "O populli im, më i mëshirshëm e njerëzve për mua si në shoqëri dhe bujaria është Ebu Bekri. Nëse unë të kam marrë një mik i ngushtë përveç Zotit tim, unë do të kishte marrë Ebu Bekrin, megjithatë, në Islamnuk ka vëllazëri. "

Në një transmetim tjetër:

"Nëse unë do të marr nga të gjithë njerëzimin një shok të pandashme, kjo do të jetë Ebu Bekri, por vëllazëria në besim është e jona, derisa Allahu na bashkon në Praninë e Tij."

THE TAKIMI në pishinë

Disa shtëpi janë ndërtuar në në murin e jashtëm të xhamisë, dhe si dhomat e grave të Profetit, ata kishin dyert hapur në zonën e lutjes. Ashtu si Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) lëshoi rreth xhamisë, ai i udhëzoi të gjitha dyert, përveç që e Ebu Bekrit për të fortifikuara deri.

Pastaj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u largua nga Xhamia dhe u kthye në dhomën e Lady Maymunah. Dhimbja e Profetit përkeqësuar si shenjat e ethe u shfaq, por pasi pushoi për një kohë ai shkoi për pak kohë në dhomën Lady Ayesha për të le të saj e di se ai ishte i sëmurë.

Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte në shëndet të mirë, Lady Ayesha dëgjuar atë të thotë: "A Profeti kurrë nuk vdes derisa ai është siç tregohet vendin e tij në Xhennet dhe pastaj jepet mundësi për të jetuar ose vdekur." Dhe kur ajo mësoi të predikimit të shkurtër të Profetit që në mëngjes ajo e dinte se ai nuk do të jetëme të për shumë më të gjatë.

Megjithë përkeqësimin e sëmundjes së tij, Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) vazhdoi të udhëheqë asamblenë e tij në lutje. Si sëmundja e tij intensifikuar ai ofroi lutjen në pozicionin ulur dhe i tha asamblesë të bëjnë të njëjtën gjë. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), tani ishte aq idobët dhe të lodhur se kur ai u kthye në dhomën e gruas nga ana tjetër e të cilit u pyetën: "Ku jam unë nesër, dhe ku të nesërmen?" kështu që gruaja e tij i tha atij. Gruaja e tij ndjen se ai dëshironte të jetë në dhomën e Lady Ayesha dhe e quajti saj bashkë-gra së bashku të cilët shkuan tek ai duke thënë: "O i Dërguari i All-llahut,ne kemi dhënë ditët tona me ju për motrën tonë Ayesha. "Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), me mirënjohje e pranoi mirësinë e tyre të dashur dhe me ndihmën e Al-Abbasi dhe Aliu, Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), u ndihmuan për dhomë Lady Ayesha ku ajo është dëgjuar shpesh recitontekapitujt Mu'awwidhat e Kuranit:

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

Thuaj, "Unë të marrë strehim me Zotin e agimit

nga e keqja e asaj që Ai ka krijuar,

nga e keqja e errësirës, kur ajo mbledh

nga e keqja e Blowers në nyje;

nga e keqja e envier kur sipas smirës vepron. "

Kapitulli 113

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

Thuaj, "Unë të marrë strehim me Zotin e njerëzve,

Mbreti i njerëzve,

Perëndia e njerëzve,

nga e keqja e cytësit slinking.

i cili pëshpërit në zemrat e njerëzve,

si xhinët dhe njerëzit. "

Kapitulli 114

dhe lutjet mësoi të saj nga ana e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem).

OSAMA, Komandant i ushtrisë

Ashtu si Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), vë në shtetin e tij të ethshme në dhomën e Lady Ayesha-së, fjala e arriti atë se përgatitjet për marshimin e ushtrisë tani nën komandën e Osama kishte ngadalësuar. Pavarësisht vuajtjeve të tij, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ndjeu nevojën për të konfirmuar Osama-sëpozita, kështu që ai kërkoi gratë e tij për të sjellë shtatë lëkurat e ujit, secili nga një tjetër të mirë, si dhe për ujë për t'u derdhur mbi të.

Lady Hafsa sforcuar një vaskë dhe ai u ul në të, ndërsa uji është derdhur butësisht mbi të për të reduktuar ethe të tij. Gratë e tij veshur atë dhe përfundoi leckë mbi kokën e tij, dhe me dy shokët e tij mbështesin atë hyri në xhami dhe u ul mbi minber, atëherë tha: "O njerëz, dërgimin e Osama meushtria e tij. Ju pyetje udhëheqjen e tij si ju pyetur babait të tij para tij, por ai është i denjë për të marrë komandën, ashtu si babai i tij ishte. "Pastaj, me ndihmën e shokëve të tij, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka ndihmuar përsëri në Lady dhomë Ayesha-së.

Përgatitjet për marshimit rifilloi me zell dhe së shpejti, pasi ata ishin të gatshëm për të marshuar Osama udhëhoqi ushtrinë nga Medina, por në një të vendosur të quajtur Jurf, vetëm tre kilometra jashtë kufijve të qytetit, ai i bëri thirrje ushtrisë për të ndaluar dhe të kamp grevë.

ABU Bakr PRIN namazit

Kjo ishte koha për lutje e ardhshme që do të ofrohen, por Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk ishte në gjendje të udhëheqë namazin, madje as nga pozita e ulur kështu që ai tha gratë e tij për të kërkuar Ebu Bekrin për të udhëhequr namazin.

Lady Ayesha tha: "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), Ebu Bekri është një njeri shumë i dhembshur, zëri i tij nuk është i fortë dhe i është dhënë për të qarë kur lexon Kuranin," dhe sugjeroi se ndoshta Omar duhet udhëheqë namazin. Megjithatë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) këmbëngulënpas Ebu Bekrit. Lady Ayesha lëshoi në Lady Hafsa të përpiqen për të marr ndihmën e saj, por Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk do ta dëgjojë atë dhe i tha: "Ti je si gratë që ishin me Jozefin. Informo Ebu Bekrin se ai do të çojë lutja. le ata të cilët dëshirojnë për të fajësuar të gjetur defektin dhe le ambiciozaspirojnë. Allahu dhe besimtarët nuk do të kenë atë ndryshe ", dhe ai përsëriti fjalinë e fundit tri herë, pas së cilës Ebu Bekri udhëhoqi namazin për ditët e mbetura të sëmundjes së Profetit.

THE Kohës së nisjes, 11 HIJR -634 CE

Të gjitha gratë e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) të ngushëlluar dhe tenderly kujdesur për Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem). Kur vizitorët hyri, ata shpesh do të gjejnë atë me kokën e tij përkundur mbi prehër Lady Ayesha ose propped në mënyrë që ai pushoi kundër gjoksin e saj.

Vajza e dashur e Profetit, Lady Fatima, ishte një vizitor konstante dhe pas mbërritjes së saj Lady Ayesha u tërhoq në mënyrë që ata të mund të kalojnë disa kohë vetëm së bashku.

Në një rast të tillë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i quajtur Lady Fatima në anën e tij dhe i tha diçka të saj në fshehtësi që e ka shkaktuar atë për të qarë. Pastaj ai foli ajo përsëri me fjalë ngushëlluese dhe ajo filloi të qesh. Pasi shpirti i tij ishte marrë prej tij, dhe u bë e detyrueshme se tijFjalët nuk duhet të jetë fshehur, Lady Ayesha pyeti se çfarë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i kishte thënë asaj që e ka shkaktuar atë për të qarë më pas qesh. Ajo i tha: "Kam qarë kur ai më tha se ishte gati të vdesin nga sëmundja e tij, por kur ai më tha se unë do të jetë i pari i familjes së tij për t'u bashkuar me ta, unë u bë itë lumtur dhe qeshi. "

AL MEHDIU, LEADER Guided, restauruesi i fesë islame

Ali, burri Lady Fatimesë ishte një vizitor i shpeshtë tek Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), gjatë kësaj kohe. Një ditë, kur po hynte në dhomë ai e gjeti gruan e tij duke qarë, ndërsa ajo ndodhej pranë babait të saj, pas së cilës i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), ngriti sytë e lodhur për të kërkuarderi në e saj dhe e pyeti, "O Fatima, çfarë ju bën të qaj?" Ajo u përgjigj: "Unë kam frikë humbjen pas teje." Me butësinë e zërit ai tha: "A nuk e dini ju se All-llahu, i gjithfuqishmi, i Madhëruar, dukej për tokë një herë dhe zgjodhi atin tënd dhe e dërgoi atë me Mesazhin e Tij, atëherë ai dukej përsëri në tokëdhe zgjodhi burrin tënd dhe bërë të njohur për mua se unë duhet të ju lejojnë të martohet me atë? O Fatima, ne jemi banorët e një shtëpi, dhe Allahu na ka dhënë shtatë merita të cilat Ai nuk i dha askujt tjetër më parë, dhe se nuk do t'i jepet askujt pas nesh. "Pastaj, duke iu referuar pasardhësit e nipave të tij, Hasandhe Husain, tha ai, "Nga Ai që më ka dërguar me të vërtetën, në mesin e të dy prej tyre është Al Mahdi i këtij kombi. Kur jeta është e mbushur me vrasje dhe grindje, dhe gjyqet rritje, dhe rrugët janë bllokuar, dhe njerëzit të fillojnë për të sulmuar njëri-tjetrin, dhe të moshuarit nuk janë të mëshirshëm për të rinjtë, as i ri i mëshirshëm ndajvjetër, All-llahu, i plotfuqishmi, i Madhëruar, do të dërgojë nga ata (bijtë e Lady Fatima, që do të thotë el-Hasan dhe Al-Husain) në fund të kohës, ai i cili do të hapë kalanë e gabimit, dhe zemrat të hapura që kanë qenë të mbyllur, pastaj të rivendosur fenë si unë vendosur atë në fillim. Ai dombushë botën me drejtësi në atë masë që ajo ka qenë e mbushur me shtypje. "

@ KTHIMI Osama'S në Medinë

Osama nuk mund të mbajnë për të lënë Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem), në gjendje të tillë kështu që ai u kthye në Medinë për të vizituar atë. Si ai hyri në dhomë, gjeti Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) që të jenë të ndërgjegjshëm, por tepër i sëmurë për të folur. Osama krejt e kërrusur dhe e puthi me ç'rast Pejgamberit (salallahuAllahu alihi ue sel-lem), ngriti dorën, me pëllëmbë e tij të kthyer nga lart në lutje për bekimet mbi Osama, Osama mendonin se do të jetë hera e fundit që ai do të shohë të Dërguarin (salla Allahu alihi ue sel-lem) në këtë jetë dhe u largua me hidhërim të madh për të kthehet në kamp.

Ditën tjetër, e hënë, 12 Rebiul 1, ethet e Profetit lehtësuar, dhe edhe pse ai ishte tejet i dobët se ai i thirri të gjithë energjinë e tij dhe ka ndihmuar në xhami duke Thawban dhe Fadl.

Lutja agim kishin filluar tashmë dhe kur asambleja e kuptoi se ai ishte në mesin e tyre ata ishin të gëzuar.

Ndërsa ai pa ato në lutje fytyra e tij shkëlqeu me lumturi të madhe, në një mënyrë që Enesi ka dëgjuar për të thënë më vonë, "Unë kurrë nuk kam parë fytyrën e Profetit më të bukur se ajo ishte në atë orë." Ebu Bekri, i cili ishte udhëheqës namazin, ndjen praninë e tij dhe kështu pa e kthyer kokën e tij, e cila do të anulojëlutja, ai u largua përsëri për Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem), për të vazhduar udhëheqjen e saj. Megjithatë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) vendosi dorën mbi shpatullën e tij dhe nudged atë për të rifilluar ndërsa ai ulur veten pranë tij dhe ofroi lutjen e tij së bashku me atë.

Pas namazit, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka mbetur për diku në xhami dhe asambleja u gëzuan si ata mendonin se gjendja e tij kishte marrë një kthesë për të mirë.

Menjëherë pas Osama, i cili ishte aq shumë i shqetësuar për gjendjen e Profetit, u kthye në Medine përsëri dhe ishte i gëzuar për të parë se Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte në gjendje për t'u lutur edhe një herë në xhami. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë Osama: "Dil, me bekimete All-llahut. "Mbasi Osama përshëndeti atë me paqe, atëherë mori leje e tij me një zemër të gëzuar dhe urdhëroi ushtrinë e tij për të përgatitur veten për të rifilluar marshimin.

Ndërkohë, Abdur Rahman, vëllai i Lady Ayesha shkoi për të vizituar Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem). Si ai hyri në dhomën e Lady Ayesha, ajo vihet re vëllai i saj kishte në dorë të tij "Siwak", e cila është një modë splayed dhe të përdoret si një furçë dhëmbësh. Lady Ayesha e dinte se sa Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem)dashur dhëmbët e tij që të jetë i pastër në mënyrë që ajo pyeti Abdur Rahman nëse ajo mund ta përdorin atë. Abdur Rahman nodded dhe ajo zbuti përfundon splayed pastaj pastrohen dhëmbët e tij.

Lady Ayesha, Allahu qoftë i kënaqur me të, shpesh e kishte dëgjuar Profetin (salla Allahu alihi ishte selam) duke thënë: "Asnjë profeti vdes derisa ai ka qenë duke dhënë mundësinë e jetës së kësaj bote, ose me jetën në botën tjetër", dhe tani e dëgjuan recito:

"Ata janë me ata që All-llahu i ka favorizuar,

Profetët, të sinqertë, martirët dhe të drejtët,

dhe këto janë kompania më e mirë. '' 4:69

dhe e dinte me vete se koha e tij ishte e shkurtër dhe ai kishte dhënë këtë mundësi.

@ RETURN Osama'S

Kur u bë e qartë se i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte arritur në grahmat e fundit të vdekjes, Umm Ayman dërgoi fjalë Osama të gjendjes së tij. Ushtria kishte thyer tashmë kampin dhe marshonin drejt veriut, por sa më shpejt që Osama mori lajmin se ai ka urdhëruar kthimin e tyre në Medinë.

THE Engjëlli i vdekjes

Me respekt të madh, Engjëlli i Vdekjes shfaq Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i kërkoi leje e tij për të marr me vete shpirtin e tij të çmuar, pas së cilës ai i dha lejen e tij. Asnjëherë para ose pas se koha ka Engjëlli i Vdekjes kurrë kërkoi askënd për lejen e tyre për të marrë larg jetën e tyre.

Grahmat e vdekjes ishin të dukshme mbi fytyrën e Profetit si ai ngjeu dorën në një enë me ujë pastaj rubbed dorën e tij laget mbi fytyrën e tij thënien fjalët, "Nuk ka zot tjetër përveç All-llahut, vdekja ka agoninë e saj." Pastaj ai skaduar në një gjendje të pavetëdijes, për një kohë dhe pasi ai rimori vetëdijenpër herë të fundit, ai i nguli sytë lart drejt tavan dhe ngriti duart e tij duke thënë: "O Allah, me shoqëruesit më të lartë", derisa ai mund të ngrejë më ato si engjëjt butësisht mori shpirtin e tij shumë të çmuar. Profeti i fundit dhe i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte vdekurnë moshën gjashtëdhjetë e tre vjet në vitin 11 Hixhr, 634 CE.

Trishtim i madh ra mbi familjen dhe gratë e tij filluan të qajnë, si, me tender kujdes të dashur, Lady Ayesha vendosi kokën butësisht poshtë mbi jastëk dhe e mbuloi me një mantel. Ajo ishte me të vërtetë rasti trishtuara njohur ndonjëherë dhe kështu All-llahu në mëshirën e Tij i dërgoi engjëj për të ngushëlluar familjen e tij të dashur.

Më vonë, Lady Ayesha u dëgjua të thoshte në lidhje me peshën e brejtje e tij të vdekjes, "Pas duke parë ato të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), unë kurrë nuk kam papëlqyeshme shohim ato të askujt tjetër."

ABU Bakr mëson TË VDEKJES Pejgamberit

Ndërkohë, lajmi i kalimit të Profetit sapo kishin arritur Ebu Bekrin, i cili kishte qenë duke vizituar gruan e tij të re Habibah, pas së cilës ai u hodh mbi kalin e tij dhe hipi direkt në dhomën e Lady Ayesha-së. Pas mbërritjes së tij ai butësisht tërhoqi mantelin që mbulon fytyrën e Profetit dhe e puthi atë duke thënë, 'më të dashura se sababai im dhe nëna, ke shijuar vdekjen të cilën All-llahu ka dekretuar për ju. Vdekja nuk do t'ju kapë përsëri. "Pastaj, me trishtim i zemrës, ai butësisht mbuloi fytyrën e bekuar e Profetit, dhe shkoi në xhaminë ku Omar ishte duke folur me pasion të madh.

Ebu Bekri iu afrua Omar tha ai, "Butësisht, Omar. Dëgjoni atë që kam për të thënë." Por Omar vazhduar, atëherë, kur asambleja pa që Ebu Bekri kishte diçka për të thënë, ata u kthyen ndaj tij për të dëgjuar. Para se Ebu Bekri filloi të flasë ai lartësohet Allahun pastaj tha: "O njerëz, kushdo që ishte i prirur për të adhuruarMuhamed - në të vërtetë Muhammedi është i vdekur, por kush adhuron All-llahun, me të vërtetë Allahu është i gjallë dhe nuk vdes "Pastaj ai recitoi vargje nga Kurani:.

"Muhammedi nuk është vetëm një Dërguarit;

Lajmëtarët shkuan para tij.

Nëse ai vdes ose vritet, do të kthehet rreth në këmbë tuaj?

Dhe ai që kthehet në këmbë të tij nuk do të dëmtojë allahut gjë.

All-llahu do ta shpërblejmë mirënjohësit. "

Kurani 3: 144

Ajeti ngushëlloi besimtarët, të cilët, deri në atë moment edhe pse ajeti ishte i njohur mirë, nuk e kishte tërhequr atë gjatë kësaj kohe të pikëllimit.

Ndërsa Ebu Bekri dhe Omeri ishin në xhami, Talha dhe Zubair kthye me Aliun në shtëpinë e tij për të mbajtur zi humbjen e tyre.

THE SHROUDING E PROFETIT (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Kjo ishte koha për Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem) të jenë të përcaktuara për të pushuar, dhe ai u larë me rrobat e tij mbi. Al-Abbas dhe bijtë e tij Fadl dhe Kitham ndihmoi Aliun për ta kthyer trupin e tij ndërsa Osama, ndihmuar nga Shukran dhe shërbyesit e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), derdhur ngrohurujë mbi të. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte ndërruar jetë i veshur me një mantel të gjatë leshi dhe tani që ai kishte qenë laget, Ali butësisht rubbed dorën e tij mbi të dhe i lau atë dhe shikoi për shkarkim normal nga një personi të vdekur, por nuk gjeti asgjë pas së cilës ai tha: "Ju ishit të pastër gjatëjeta juaj dhe të pastër në vdekje. "Dhe Ebu Bekrit kërrusur butësisht mbi atë për të puthur të Dërguarin, (Salla Allahu alihi ishte selam) ai komentoi mbi ëmbëlsinë e aroma e tij, dhe ajo u shfaq për të gjithë ata që e panë atë ashtu sikur ai ishte gjumë.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), u largua, por disa mallra pak kësaj bote pas, njëri prej të cilëve ishte një kostum të blinduar pengje në një çifuti, një gomar, dhe një copë toke, të cilën ai e kishte thënë të ishte dhënë në bamirësi dhe unazë të cilën ai përdoret si një vulë. Kur Ebu Bekri u bë kalif rrjet është dhënë atij dhekaloi në suksesion të Othman kohë në të cilën ai ishte humbur.

A MATERIEN e pasardhjes

Ajo ishte e kujdesshme se varrimi i Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) të shtyhet deri pas halifi u zgjodh.

Ndërkohë Ansar, kishte takuar së bashku në dhomën e tyre kuvendit për të ndarë dhimbjen e tyre dhe një diskutim i udhëheqjes u ngrit. Disa kanë shprehur mendimin e tyre se ata, Ansar, duhet të ketë autoritet mbi fiset tani që Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk ishte më me ta.

Kur lajmi i diskutimit arriti Ebu Bekri, Omeri inkurajuar Ebu Bekrin për të shkuar me të dhe Ubejde në dhomë asamblesë. Si ata hynë një prej ensarëve kishte filluar për të trajtuar kuvendit në emër të vetes dhe të fisit të tij. Ai e kishte filluar nga grit Allahun dhe vetëm kishte thënë, "Ne jemi të Ansar, ndihmëtarëi All-llahut, luftëtarët për Islamin ", atëherë ai pa tre dhe vazhdoi duke thënë," dhe ju, Muhajirin, emigrantët, janë si ne, sepse një numër i njerëzve tu kanë vendosur mes nesh. "Duke thënë se ai vazhdoi të lavdërojë të dyja palët duke thënë: "Ju jeni princat dhe ne jemi ministrat."

Kjo ishte e qartë për të Ebu Bekrit dhe shokët e tij se në qoftë se ata u lanë për të zgjedhur udhëheqësin e tyre, atëherë fiset e tjera do të bënin të njëjtën gjë. Rezultati do të jetë se uniteti i muslimanëve do të fillojnë të zbulohej, dhe se nuk do të ketë më njeri, lideri i përgjithshëm autoritar, një kalifi, për të cilin të gjithë do të jenë tëi detyruar për të ndjekur, por shumë - rezultat i një situate të tillë është e dukshme në dështimin e muslimanëve sot.

Ansar mbaroi fjalimin e tij dhe Omar donte të fliste, por Ebu Bekri tregoi atij të përmbahen dhe i foli asamblesë në një mënyrë që ishte firmë. Ai i kujtoi atyre se Islami ishte përhapur në të gjithë Arabisë dhe ishte i kufizuar nuk është më vetëm në Mekë dhe Medinë, dhe se arabët nga pjesët e tjera të Arabisënuk do të pranojë një lider tjetër se sa një njeri nga Koraysh. Ai e përfundoi fjalimin e tij duke marrë të mbajë duart e dy shokëve të tij dhe ngritjen e tyre duke thënë: '' Unë ju ofrojmë zgjedhjen tuaj të këtyre dy burrave, japin besnikërinë tuaj për cilado prej tyre ju do. " Pas së cilës një prej ensarëve sugjeruar senuk duhet të jetë dy autoritete. Omar foli duke i thënë: "O ensarët, nuk e kupton se i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) urdhëroi Ebu Bekrin që të udhëheqë namazin?" dhe ata u përgjigjën se ata e bënë ", pastaj," vazhdoi Omar ", cili prej jush do të marrë përparësi mbi të?" Deri në atë moment atanuk e kishte konsideruar rëndësinë e Ebu Bekrit në krye të Mbasi e lutjes në një zë që thoshte: "Allahu na ruajt, të marrim përparësi mbi të!" dhe çështja e kalifatit është përcaktuar si Omar kapi dorën Ebu Bekrit dhe u zotuan për besnikëri atij. Shok Omar pasoi nismën e tij,pastaj të tjerët e Muhajirin, i cili kishte me pas u bashkua me ata, u zotua për besnikërinë e tyre dhe pas kësaj të Ansars premtuan besnikërinë e tyre ..

Çështja tani doli se ku Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) duhet të jenë të përcaktuara për të pushuar. Disa mendonin se ajo duhet të jetë pranë varreve të bijave të tij dhe birit të tij Abraham, ndërsa të tjerët, ku i mendimit se ai duhet të jetë varrosur në Xhaminë. Çështja u zgjidh kur Ebu Bekri i thaata se ai e kishte dëgjuar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) duke thënë njëherë: "Asnjë profeti vdes, përveç se ai është varrosur, ku ai vdiq." Pas së cilës një varr u gërmuan në katin e dhomës Lady Ayesha, pranë shtrat mbi të cilin ai e vë. Ashtu si Profeti (salallahu alihi ue sel-lem) ishte duke u mbuluar nga toka, Lady Fatimatha, "Si mund të pajtohen veten, derdhje pluhur mbi të Dërguarin e Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem)?"

Dhomë Lady Ayesha ishte shumë e vogël për të gjithë sahabet për të ofruar namazin e xhenazes në të njëjtën kohë në mënyrë që ata të hyrë në dhomën e saj dhjetë në një kohë deri sa të gjithë kishin ofruar namazin xhenazes.

Të nesërmen në mëngjes, para se Ebu Bekri udhëhoqi namazin ai kalëronte kleri ndërsa Omar u ngrit dhe iu drejtua asamblesë duke i ftuar ata të zotohen për besnikëri Ebu Bekrit, prej të cilëve ai iu referua si më të mirë në mesin e tyre, shoku i të Dërguarit e All-llahut, dhe e dyta e dynë shpellë.

Pas besnikëria ishte marrë, Ebu Bekri i lartësuar Allahun dhe e falenderoi atë, pastaj iu drejtua asamblesë duke thënë: "Unë kam qenë i dhënë pushtet mbi ty Megjithatë, unë nuk jam më i miri prej jush qoftë se unë bëj mirë, më ndihmoni,.. Por nëse Unë e gabuar, korrigjuar mua. Që parasysh për të vërtetën është besnikëri, ndërsa mosrespektimi përvërteta është tradhti. All-llahu të gatshëm, ata që janë të dobët në mesin ju do të mbështetet nga mua deri sa unë kam siguruar të drejtat e tyre. Gatshëm All-llahu, e fortë midis jush do të jetë i dobët me mua derisa unë kam morëm të drejtat e të tjerëve. Binduni mua për sa kohë që unë respektoni All-llahun dhe të dërguarin e Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem),por, në qoftë se unë kundërshtoj All-llahun dhe të dërguarin e Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem), ju nuk keni borxh bindjen ndaj meje. Çohu tani për lutje, Allahu pastë mëshirë mbi ju. "

Si Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka profetizuar, Lady Fatima u bashkua me atë disa muaj më vonë.

A Lutja

Lavdërimi dhe paqja e Allahut qofshin mbi Mjeshtrit tonë, Profetit Muhamed, familjen e tij, gratë dhe shokëve të rritur në mënyrë të vazhdueshme gjatë gjithë përjetësisë në cilësitë e tilla të mrekullueshme si dhe sasi të cilat vetëm ai ka njohuri.

Të gjitha falënderimet i qoftë Allahut, i cili nuk na ka braktisur dhe i ka dërguar për të gjithë kombet e botës Profetit të Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i cili mbron Fjala e Tij i Shenjtë, kështu që ne mund të udhëzohen.

Fundi

UDHËTIMI I NJË KOHE LIFE ME

Profeti Muhamed, i Dërguari i Allahut

Edhe pse ne nuk patëm fatin të jenë të bekuar të jetë i gjallë në kohën e jetës së Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), dhe për këtë arsye nuk mund ta shohë atë, apo shije praninë e tij, ne jemi në gjendje për të marrë një paraqitje e shkurtër erëmirë të përshkrimit të tij fizike dhe karakteristikat të cilat janë të ruajtura ngaSahabët dhe kaloi tek ne nga dijetarët e mëdhenj të Islamit.

Përshkrimi më i mirë i Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) është dhënë nga Lady Ayesha kur ajo u pyet për të përshkruar Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem). Ajo tha, "shembulli dhe karakterin e tij ishin ato të Kuranit." Dhe kështu është se ai ishte dhe është dhe do të jetë përgjithmonë, që jetojnë tonë më të mirë,model shembullor.

PROPHET I Muhamedit (salla Allahu alihi ue sel-lem) gjenealogji

Prindërit e tij ishin Aminah, e bija e Uehb dhe Abdullah, i biri i Abdul Mutalibit Al,

biri i Hashimit,

biri i Abd Manaf,

bir i Ksay,

bir i Kilab,

bir i Murrah,

bir i Kabit,

bir i Lu'ayy,

bir i Ghalib,

bir i Fihr,

bir i Malikut,

bir i Nadir,

bir i Kenanije,

bir i Khuzayma,

bir i Mudrikah,

bir i Ilyas,

bir i Mudar,

bir i Nizar,

bir i Ma'ad,

bir i Adnan, deri Profetit Ismaelit, bir i Abrahamit, profetit të Profetit Adem. Midis Profetit Ibrahim dhe profetit Ademit ka qenë rreth 30 breza në mesin e të cilëve ishin profetë. Paqja qoftë mbi të gjithë profetëve.

THE Nderimi i profetit nga Allahu

Allahu thotë:

"Pasha yllin kur ajo zhytet,

shoku juaj nuk ka humbur, as gabon,

as ai nuk flet nga dëshira.

Në të vërtetë ajo nuk është vetëm një Revelacioni

i cili është shpallur mësuar nga ai i cili është i ashpër në pushtet.

Forcë, ai qëndroi firmë, ndërsa ai ishte në horizontin e lartë;

pastaj iu afrua, dhe u bë i ngushtë,

ai ishte, por gjatësia e dy harqe, apo edhe më afër,

kështu që (Allahu) i shpalli robit të Tij atë që ia shpalli

(Profetit Muhamed).

Zemra e tij nuk shtrihen nga ajo që ai pa.

Çfarë, do të polemizoni me të për atë që ai e sheh!

Në të vërtetë, ai e pa atë në një origjinë

në pemën Lote e Ending afër kopshtin e Refuge.

E kur të vijë në Lote Pemën që vjen

sytë e tij nuk ka shmangie, as nuk kanë humbur

vërtet ai e pa një nga shenjat më të mëdha të Zotit "të tij Kapitulli 53:. 1-8

Është e qartë se Allahu i themeluar në betim udhëzimin e Tij të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), vërtetësinë e tij në recitimin e Kuranit, i cili ishte dërguar poshtë me Archangel Gabriel, i cili është i fortë dhe i fuqishëm, të atij direkt nga Allahu , dhe se Profeti (salla Allahu alihi wasel-lem) është dhënë e lirë nga të gjitha vetë-dëshirën. Pastaj, Allahu thekson përsosmërisë së Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) në ngjarjet e natës Udhëtimi dhe tregon për arritjen e tij pemën Lote pranë kopshtit të Refuge, dhe siguria e sytë e tij të patundur mbi të shohim një nga më të madhshenjat e Zotit të tij. Allahu na tregon për këtë ngjarje të madhe në vargje e hapjes së kapitullit "Night Journey".

Allahu i shpalli Profetit (salallahu alihi ue sel-lem) e Tij Mighty fshehtën e Madhe, ku ai pa mrekullitë e mbretërisë engjëllore që as nuk mund të shprehet me fjalë as mundur që intelekti i njeriut të qëndroj dëgjuar, madje as në atom saj minutest. Në ajetin, "kështu (Allahu) shpalli Tijadhurues atë që ai zbuloi ", është sipas mendimit të dijetarëve, një tregues delikate për vlerësimin e lartë e Allahut ka për Pejgamberin e Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem), pasi ajo është një formë më elokuent i të shprehurit.

Allahu thotë: "Ai pa një nga shenjat më të mëdha të Zotit të vet". Kuptimi ynë i kufizuar nuk është në gjendje për të kuptuar detajet e asaj që është shpallur në të vërtetë dhe në fund të bëhet humbur në çdo përpjekje për të përcaktuar se çfarë shenjë e madhe ishte.

Në këto ajete Allahu përmend gjendjen absolute e pastërtisë dhe mbrojtjes që ai ka marrë gjatë këtij udhëtimi të mrekullueshëm profetit Muhamed. Në lidhje me zemrën e tij, Allahu thotë: "Zemra e tij nuk shtrihen nga ajo që ai pa", e gjuhën e tij ai thotë: "Dhe ai nuk flet nga dëshira", e sytë e tij ai thotë: "të tijsytë nuk shmanget, e as nuk kanë humbur. "

OATHS I All-llahut që i përkasin madhështisë së Pejgamberit të Tij

Allahu thotë:

"Përkundrazi, Betohem kthimit, orbit, zhduken;

Pasha natën kur ajo afrohet dhe mëngjes kur ajo shtrihet,

ajo është me të vërtetë fjala e një të dërguarit të nderuar, të pushtetit,

jepet një gradë nga Pronari i Arshit bindet, të ndershëm.

Dhe Companion juaj nuk është i çmendur,

në të vërtetë ai e pa atë në horizontin e qartë,

ai nuk është qejfprishur të fshehtën.

As nuk është kjo fjala e një djalli të mallkuar "Kapitulli 81: 15-25).

Dijetarët shpjegoi se kuptimi i këtyre vargjeve referohen Xhibrilit, kur Allahu betohet se kjo është fjala e një "I nderuar të Dërguarit", i cili ka një gradë të nderuar me të, "ka fuqinë" për të komunikuar Revelacionin, dhe se pozita e tij është edhe " të sigurt "dhe firma me Zotin e tij. Ai është "bindur"në qiej dhe "i besuar" për të ofruar Revelacionin.

Pra, cilësitë janë Gabriel-së dhe se "Në të vërtetë ai" do të thotë Profetit Muhamed "e panë atë", thotë Gabriel në formën e tij të vërtetë.

Ai vazhdon, "ai nuk është qejfprishur të fshehtën" do të thotë se Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk dyshon fshehtën. Ndërsa të tjerë thonë se kjo do të thotë se ai nuk ishte i qejfprishur me kërkesën e tij ndaj All-llahut.

ALLAH Betohet në Kur'an se Profeti Muhammed ka kodin më të madh të ETIKËS

Një betim i madh gjendet në kapitullin "Pen", në të cilin Allahu fillon me shkronjën mistike "Nun". "Mesdita. Nga Pen dhe atë (engjëjt) të shkruar, ju nuk jeni, për shkak të favorin e Zotit tënd, i çmendur. Në të vërtetë, ka një pagave të pandërprerë për ju. Vërtet, ti (Muhammed), janë të një morali të madh "(68: 1-4).

THE Kurani tërheq vëmendjen tonë për ELITENESS e zgjidhjes së Pejgamberit

Allahu thotë:

"Taha.

Ne nuk ta shpallëm Kur'anin për ju, për ju që të jetë i lodhur "Kapitulli 20: 1-2..

Ka mendime të ndryshme në lidhje me kuptimin që "Taha", është thënë se ajo i referohet për të ndarë shkronja që kanë kuptime të ndryshme. "Taha" është shpjeguar si do të thotë "O njeri", pasi kjo është interpretimi më i saktë që është transmetuar nga dijetarët e brezit të dytë të muslimanëve(Tabien) dhe dijetari Xheriri Tabari, shejhu e interpretimit.

Në kapitujt e tjerë Allahu thotë për Pejgamberin e Tij, (salla Allahu alihi ishte selam),

"Por ndoshta, në qoftë se ata nuk besojnë në këtë lajm,

ju do të shkatërrosh veten nga hidhërimi pas tyre "Kapitulli 18: 6.

dhe

"Ndoshta keni konsumuar veten se ata nuk janë besimtarë,

nëse duam Ne, do të zbritnim në ta një shenjë nga qielli

që qafat e tyre do të mbeten të përulur "Kapitulli 26: 3-4.

Allahu gjithashtu thotë:

"Bërtit, atëherë çfarë ju jeni urdhëruar

dhe të kthehet larg nga të pabesët.

Ne të mjaftojmë ty kundër atyre që tallen

dhe ata që e ngriti nga perëndi të tjera All-llahut,

në të vërtetë, ata së shpejti do të dinë.

Në të vërtetë, Ne e dimë gjoks juaj tërhiqet nga se ata thonë: "Kapitulli 15:. 94-97

dhe

"Lajmëtarët e tjerë ishin të tmerruar para jush

por unë u pata dhënë afat jobesimtarëve,

pastaj u dhashë dënim.

Dhe si ishte dënimi Im! Kapitulli 13:32

Makki shpjegoi, "Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka pësuar për shkak të jobesimtarëve kështu All-llahu e zbriti ajetet për ta ngushëlluar duke e bërë të lehtë për të dhe në të njëjtën kohë informoi atë për rezultatet e atyre që vazhduan."

Vëmendja jonë tërhiqet sërish në ajetet e mëposhtme që thonë,

"Nëse ata të përgënjeshtrojnë ty, të dërguarit të tjerë kanë qenë të përgënjeshtruar para jush.

Te All-llahu kthehen të gjitha çështjet ", Kapitulli 35: 4

dhe,

"Në mënyrë të ngjashme, nuk Lajmëtari arriti tek ata që ishin para tyre, por ata thanë:

'Magjistar, ose është i çmendur! " Kapitulli 51:52)

Vargjet e mëparshme janë dërguar Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), si një mjet për ngushëllim dhe për të informuar atë se paraardhësit e tij, profetët dhe të dërguarit, të duruar fjalë të ngjashme.

Sa për ata që vazhduan Allahun e bëri të lehtë për Pejgamberin e Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i tha atij, "Pra, largohu prej tyre, ti nuk do të fajësohet" 51:54. Me fjalë të tjera, Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka dorëzuar mesazhin dhe prandaj nuk ishte përgjegjës për faj.

Dhembshuria e All-llahut është shprehur më tej në ajetin vijues, si dhe shumë ajete të tjera,

"Dhe të jetë i durueshëm nën vendimin e Zotit tënd,

me siguri, ju jeni para syve tanë ", Kapitulli 52:48.

Kjo është edhe një demonstrim më tej se ai është vazhdimisht nën sytë dhe mbrojtjen e All-llahut, dhe se ai duhet të mbetet i durueshëm me dëm-bërë të tyre. Allahu ngushëllon Pejgamberin e Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem) në një mënyrë të ngjashme në shumë ajete të tjera.

THE POZITA E Profetit Muhamed NË LIDHJE ME profetët tjerë Noble

Allahu thotë:

"Dhe kur All-llahu mori zotimin e pejgamberëve,

"Se të kam dhënë për librin dhe sheriatin.

Pastaj do të vijë te ju a Dërguari (Muhamedi)

duke konfirmuar atë që është me ty,

ju do të besoni në atë dhe ju do të mbështesë atë për të ngadhënjejnë,

a jeni dakord dhe për të marrë ngarkesën time për këtë? "

Ata u përgjigjën: "Ne nuk pajtohen."

All-llahu tha: "Dëshmoni pra,

dhe unë do të jem me ty midis "Kapitullit të dëshmitarëve 3:81.

Abul Hasan Al Kabasi tërheq vëmendjen tonë për faktin se në këtë ajet All-llahut

zgjedhur Profeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) nga të gjitha Tij

Profetët fisnike dhe të dërguarit, e kjo excellence nuk i është dhënë askujt tjetër.

Komentuesit tha se All-llahu është përshkruar Profetin Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), për secilin dhe të gjithë profetëve dhe të dërguarit para se ata u dërguan për të kombit të tyre, dhe mori një besëlidhje nga njëri-se në qoftë se ai u takua me atë që ai duhet të besojnë atë. Ajo ka qenë gjithashtu tha se besëlidhja shkaktuar informimin e tyrekomb i afërt ardhjen e tij së bashku me përshkrimin e tij. Fraza, "Pastaj do të vijë te ju i dërguar" i drejtuar hebrenjve dhe të Nazarenasve / krishterëve të cilët ishin bashkëkohës të tij apo pas.

Ali, i biri Ebi Talibi dhe të tjerë shtoi se që nga koha e Profetit Adam, All-llahu

bëri një besëlidhje me çdo profet dhe të dërguarin e për të besuar dhe për të ndihmuar Profetin Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), në qoftë se ai do të ndodhë që të paraqiten gjatë kohës së tyre. Dhe kjo ishte detyrë e secilit prej tyre për të marrë një besëlidhje me kombin e tyre me të njëjtin efekt. Si-Suddi dhe Katada tha të njëjtën gjënë lidhje me disa ajete tjera të cilat i referohen për përsosmërinë e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) në mënyra më shumë se një.

Allahu thotë:

"Ne patëm marrë prej Profetëve besëlidhjes tyre

dhe nga ju (Profeti Muhamed) nga Noeu dhe Abrahami,

nga Moisiu dhe Jezusi bir i Merjemes "Kapitulli 33: 7

dhe

"Ne e kemi shpallur ty, si ne shpallëm Nuhut

dhe të profetëve pas tij,

Ne i zbritur Ibrahimit,

Ishmaeli, Isaku, Jakobi dhe fiset,

Jesus, Job, Jona, Aaroni dhe Salomoni,

dhe Ne i dhamë Davidit Psalmet.

Dhe të dërguarit të cilëve Ne kemi transmetuar me ju para,

Dhe të dërguarit të cilët nuk të rrëfyem për ju.

Sigurisht, Allahu foli Moisiut.

Lajmëtarët mbajtur përgëzues dhe paralajmërim,

në mënyrë që njerëzit mos të kenë argument kundër All-llahut,

pas të Dërguarve.

All-llahu është i Plotfuqishëm, i urti.

Por All-llahu dëshmon për atë që ai ka dërguar para teje.

Ai e ka dërguar atë me dijeninë e Tij

dhe edhe engjëjtë dëshmojnë,

është e mjaftueshme që All-llahu është Dëshmitari "Kapitulli 4:. 163-166.

Allahu thotë:

"Nga këto të Dërguarve,

Ne kemi dalluar disa të tjerë e mësipërme.

Për disa All-llahu u foli, disa i ngriti në gradën "Kapitulli 2: 253

Ajo ka shpjeguar se kjo frazë i referohet Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem), sepse ai është dërguar për të gjithë njerëzimin. Allahu gjithashtu bëri plaçkën e luftës të ligjshëm të tij (të cilat ishin të paligjshme të profetëve të mëparshëm) dhe i dha atij mrekulli superiore. Asnjë profet tjetër është dhënë një virtyt apo njeradhë të nderuar pa Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) duke u dhënë ekuivalente e saj ose më e lartë. Ajo ka qenë gjithashtu tha se një paraqitje e shkurtër e përsosmërisë së tij është se Allahu i drejtohet atij në Kuranin e Shenjtë duke përdorur tituj të tillë si O Pejgamberi, O i dërguar, ndërsa ai trajton profetët e tjera fisnikeme emër.

KARAKTERI, NATYRA DHE FIZIKE TIPARETTHE Pejgamberit

Nuk ka përshkrim me shkrim të Profetit tonë të dashur (salla Allahu alihi ue sel-lem), mund të bëjë ndonjëherë drejtësi për bukurinë e tij të jashtëzakonshme. Lady Ayesha, gruaja e Pejgamberit, Allahu qoftë i kënaqur me të, e përshkroi atë si më të bukur sesa Profeti Jozef për të cilët gratë e ministrave Faraonit çarë tyreduart për shkak të paraqitjes së tij të bukur. Ajo tha: "Në qoftë se miqtë e Zulayka kishte parë fytyrën e bekuar të të Dërguarit të Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), ata do të kishin prerë zemrat e tyre në vend të duarve të tyre!"

"Kur ajo dëgjoi për përshpëritjet e tyre fshehurazi,

Ajo dërgoi për ta dhe përgatiti një banket.

Secilit ajo i dha një thikë,

(Atëherë quhej Jozef tha:) "Ejani dhe të marrin pjesë në to."

Kur e panë atë, ata janë marrë në mënyrë me atë që ata të prerë duart e tyre,

dhe i tha: "All-llahu na shpëtojë! Ky nuk është njeri, ai nuk është tjetër veçse një engjëll fisnik! "Kurani 12:31

Një pjesë e bukurisë së brendshme Profetit Muhamed manifestuar jashtë dhe të ndriçuar qenien e tij shumë. Kurtubi, një dijetar i madh i Islamit, ka thënë se në qoftë se e gjithë bukuria e tij ishte bërë manifest, do të kishte qenë e pamundur për askënd që të shikojmë në atë.

SELF PËRSHKRIMI

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë:.. "Profetët janë treguar për mua, unë pashë Moisiu, paqja qoftë mbi të, ai kishte një trup të hollë, si një burrë nga fisi i Shanuah pashë Jezusin, paqja qoftë mbi të atë, nga të gjithë ata që kam parë, ai i ngjan Uruah birin e Masood. I pashë Abrahamin, paqja qoftë mbi tëatë, dhe nga të gjithë ata që kam parë më ngjajnë atij. "

HIS FACE

Çehre e tij është përshkruar si diçka të shijshme grunjtë në ngjyra apo të bardha me një ton të kuqërremtë. Fytyra e tij ishte e ndritur, pothuajse raund, por jo të rrumbullakët, dhe shpesh në krahasim me bukurinë e hënës së plotë, kur ajo arriti zenitin e saj.

Ai kishte një ballë të gjerë dhe vetullat e tij ishin të ndara dhe të trasha me flokët e dendur gjobë. Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u pëlqeu një venë në mes të vetullave të tij u zgjeruar. Sytë e tij ishin të zi dhe qerpikët e tij të gjatë, mascared me Kohl bërë nga ithmid se ai aplikuar tri herëpër secilin sy para gjumit. Profeti ynë (salla Allahu alihi ue sel-lem) na tregon se: ".. ... Kohl bërë nga ithmid përdoren në sy ndriçon shikimi Gjithashtu, ajo forcon dhe rrit rritjen e rëna sy" Sahabët e tij tha se, edhe kur ai nuk ka përdorur Kohl, sytë e tij dukej sikur aikishte.

Hunda e tij ishte dalluar dukshëm. Faqet e tij ishin të qetë dhe të mbuluara mirë, ndërsa goja e tij proporcionalisht përsosur nuk ishte as e madhe as e vogël. Dhëmbët e tij ishin të ndritshme, i hollë dhe spaced në mënyrë të barabartë, megjithatë, hapësirë midis dhëmbëve të tij para ishte pak më e madhe. Sa për trashësinë e mjekrës së tij,ajo ishte e dendur.

Flokët e tij ishte pak me onde, nganjëherë ajo u ndërpre dhe në raste të tjera ai e mbajti atë gjatësi gati sup. Kur flokët e tij kishte tendencë për të pjesë vetë në mes ai e mbante atë në këtë mënyrë, përndryshe ai nuk vishen atë në këtë mënyrë. Zakon i tij ishte që të përdorni vaj mbi flokët e tij dhe jo aq sa për tokën e tijçallmë ai do të zhvillohet një copë leckë në mes të tij dhe flokët e tij. Kur ai shkoi në pelegrinazhin në Mekë, ai do ta rruajë flokët e tij.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), do të vishen e flokëve të tij, të mjekrës së tij duke përdorur dorën e djathtë. Kjo nuk ishte praktikë e tij për të vishen e flokëve të tij çdo ditë, në fakt, ai ndaloi atë, nëse ka një arsye të vlefshme, dhe do të vishen e flokëve të tij çdo ditë e tretë.

Në jetën e më vonë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka pasur disa qime të argjendta në tëmthat. Ajo ka qenë raportuar se ata të shkonin në mes katërmbëdhjetë dhe njëzet. Saktësia e këtyre raporteve është po aq e vlefshme si ata erdhën gjatë një periudhe kohore. Një ditë, kur Ebu Bekri parë vënë re qime argjendi,ai butësisht tha: "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), ju keni bërë të vjetër," pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë: "recitimi i kapitujve Hudit, Waaki'ah, Mursalaat," Amma dhe Ash Shams kanë bërë më të vjetër. "

Kjo ishte praktika e njerëzve të moshuar për të lyej flokët e tyre para se ata shkuan jashtë për të luftuar për të maskuar moshën e tyre. Sipas shkollave Shafiu dhe Hanafi e jurisprudencës, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), ose të ndaluar ose të papranueshme përdorimin e një ngjyrë krejtësisht e zezë, përveç në luftë, por lejohenpërdorimi i këna, e cila është një ngjyrë të kuqe, dhe miratuar përzierjen e saj me katm, e cila është një ngjyrë e zezë nxjerrë nga një bari të caktuar. Megjithatë, katm duhet të përdoret në një sasi më të vogël, në mënyrë që flokët nuk bëhet krejtësisht e zezë, më tepër, një ton më të errët të kuqe.

Qafën, supet, VULA DHE bust

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka të mirë-mbuluar supet e gjera dhe mes tyre vë vulën e profetësisë së tij. Vula ishte një copë mishi të ngritur përafërsisht madhësinë e vezës së një pëllumbi rrethuar nga flokët.

Midis gjoksin e tij të gjerë dhe kërthizë u rrit një linjë gjobë e flokëve, si për kockat e tij ishin të mëdha dhe trup të mirë. Ai ishte një njeri me shtat të mesëm, as i hollë e as yndyrë.

HIS FEET

Tabanët e këmbëve të tij ishin të plotësohet në tërësi, ndërsa Takë e tij ishin të pakta.

HIS MËNYRA E duke ecur

Shëtitje e Profetit është përshkruar në këto hadithe si "Yatakaffaoo". Dijetarët e Islamit e interpretojnë këtë fjalë në tri mënyra. Ka nga ata që janë të mendimit se kjo do të thotë se ai ecte me një ritëm të shpejtë, ndërsa të tjerët thonë se kjo do të thotë se ai e përkuli pak përpara ndërsa ai ecte; mendimi i tretë është qëai ngriti këmbën e tij me forcë. Ne gjithashtu mësojmë nga këto hadithe se ai ecte

një pak më të shpejtë dhe të marrë hapa më të gjata sesa ato të shkurtra. Ne nuk e dimë se ai nuk ecte me kokën lart me gjoksin e tij i fryrë me krenari, e as nuk kishte zvarritje këmbët e tij si ai ecte.

Kur duke ecur me shokët e tij ai gjithmonë u kërkoi atyre që të ecin në frontin e tij për shkak të modestisë së tij. Kur ai ishte në një udhëtim që ai hipi në pjesën e pasme në mënyrë që ai mund të jetë me të dobët ose të afërmit e të vdekurit.

Sa herë që ai u takua dikë, ai ishte gjithmonë personi i parë të përshëndes me paqe.

MËNYRAHIS E KAQ

Një hadith na njofton se ishte zakon i tij për të gjithmonë të shikoni poshtë drejt tokë, dhe një tjetër thotë se ai nguli sytë lart drejt qiellit. Hadithet bëjë askush nuk e kundërshtojnë tjetrin si Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) në ditë-për-ditë punët, modeste shikuar drejt në tokë, ndërsa kur ai e pritura Revelation ai do të shikojmë në drejtim të qiellit. Ai kurrë nuk e filluar në asgjë

HIS HEIGHT

Ajo ka qenë raportuar se ai ishte pak më shtatlartë se njeriu mesatar, megjithatë, kur ai ishte në mesin e njerëzve gjatë lartësia e tij ishte e mrekullueshme ndryshuar në mënyrë që ai u bë më shtatlartë se ato në kompaninë e tij.

MOSHAHIS

Ka hadithe autentike të cilat ndryshojnë në lidhje me moshën e tij. Megjithatë, dijetarët e Islamit janë të mendimit se ky ndryshim u ngrit për shkak të disa shokëve të mos numëruar vit ai ishte lindur dhe vitin që ai vdiq. Konsensusi është se ai ishte gjashtëdhjetë e tre vjeç kur ai ishte hedhur për të pushuar.

BanjeHIS

Asnjë nga gratë e Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ose familjen e tij, pa pjesët e tij private, ai nuk i shihni të tyret.

HIS Mënyrën e komunikimit

Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), foli për të gjithë, ai nuk do të vetëm të kthejë fytyrën e tij në mënyrë që të bisedoj, përkundrazi, ai ose do të kthehet të gjithë trupin e tij ndaj atij personi, apo të kthejë fytyrën e tij dhe bust, në mënyrë për të folur të personi i drejtpërdrejtë; ai nuk ishte njeri krenar. Kjo nuk ishte praktikë e tij përShikimi në anën kur ai fliste me askënd. Fjalimi i tij ishte i qëllimshëm dhe i qartë në mënyrë që ata të ulur në kompaninë e tij të bekuar do të kujtohet se çfarë ka thënë ai. Kur ai dëshironte të theksoj një pikë, ai do të përsëris atë tri herë.

Kjo nuk ishte zakon i tij për të kënaq në të folur të kotë.

HIS Histori domethënëse

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), do të të them shpesh tregime gratë e tij dhe çdo histori përmban një moral udhëzuese.

MËNYRAHIS I përkulur

Ajo ka qenë raportuar se Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), do të mbështesni një jastëk të vendosur në anën e tij të majtë, megjithatë, ai kurrë nuk e përkuli kundra asgjë ndërsa të hahet.

Gjatë sëmundjes së tij të fundit, Fadl hyrë në dhomën e tij dhe i gjeti atë i veshur me një grup të verdhë rreth ballin e tij. Pasi ata kishin shkëmbyer urimet ai kërkoi Fadl për të forcuar brezin rreth kokës së tij fisnike, të cilën ai e bëri. Pastaj, ai u ul dhe u ngrit mbështetjen e vetë mbi shpatullat e Fadl dhe hyri në Xhaminë.

Ai do të pushoni kokën e tij kundër një prej grave apo shokët e tij dhe kur ai vdiq, koka e tij u vu edhe mbi Lady Ayesha, Allahu qoftë i kënaqur me të.

MËNYRA EHIS ngrënit dhe të pirit

Ai hante me dorën e tij të djathtë dhe do të bëj gishtat e tij. Ndonjëherë ai përdori tre gishtat, në raste të tjera pesë.

Ai kurrë nuk kanë ngrënë ushqim nga një tryezë, as një pjatë të vogël, e as nuk ka ngrënë bukë pita lloji. Ai hëngri nga një leckë lëkurë dhe nuk e prerë mishin e tij me një thikë, në vend, ai do të kafshoj një copë dhe të bëj atë.

I Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), pinë një gotë të madhe prej druri me një rreshtim metalike. Ai gjithashtu piu nga uji-lëkurë me një hundëz pastruar.

Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) piu nga uji i Zemzemit, ai qëndroi. Megjithatë, në shumicën e rasteve ai SAT. Ai mbrojti të pijshëm në sips smallish sesa gulping poshtë një pije. Kjo këshillë bekuar të marrë gulps ka qenë provuar mjeksore të jetë e dëmshme për mëlçinë dhe stomak.

HIS BUKË DHE USHQIMI

Buka e tij është bërë nga mielli elbi terren guri e cila ka një cilësi të trashë. Një sitë kurrë nuk u përdor për të përsosin miell grimcat prandaj të mëdha të grurit shpesh mbetur të cilat janë nxjerrë. Sa për sasinë e bukës, nuk kishte bukë kurrë të mjaftueshme në shtëpinë e tij, me të cilin për të mbushur barkun e tij.

Shumë një natë ai dhe familja e tij shkoi në shtrat pa ngrënë, sepse nuk kishte ushqim. Ajo ishte zakon i Familjes së Shenjtë për të dhënë larg ushqimin e tyre për ata që kanë nevojë, duke kërkuar një shpërblim prej All-llahut, Shumë të Lartit.

Ai mbrojti përdorimin e vaj ulliri jo vetëm për gatim, por për masazh. Ai përdoret gjithashtu uthull dhe do të hani mishin e shpendët. Ai hëngri mjaltë, mish e dhi dhe qengji me një preferencë për mish e shpatullën e qengjit.

Ndër të tjera ai hëngrën ishin datat. Një ditë Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) gjeti disa hurma që kishin rënë në tokë. Ai i tha shoqeruesit e tij se ai do të kishte ngrënë ato në qoftë se ai mund të ketë qenë i sigurt se ata nuk ishin menduar fillimisht për t'u dhënë në bamirësi, sepse ajo është e ndaluar që tëai ose familja e tij duhet të hajë nga bamirësi. Ai gjithashtu hëngri kastravec dhe ujit pjepër me datat. Datat ishin të ngjyhet në ujë edhe për të siguruar një pije të ëmbël, megjithatë, ata nuk u lanë kohë të mjaftueshme për të eksitohet.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) do të pijë ujë dhe qumësht. Lady Ayesha, Allahu qoftë i kënaqur me të, ka thënë se ai i pëlqente një pije që ishte ftohtë dhe e ëmbël. Kur ai iu dha qumësht ai do të lutet duke thënë: ". O Allah, na jep bekim në të dhe për të rritur atë për ne" Ai i tha gjithashtu shokët e tijse nuk ka asgjë që shërben edhe si ushqim dhe pije të tjera nga qumështi.

Ajo ishte zakon i Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) për të ushqyer shokët e tij para se ai vetë hëngri.

HIS MËNYRA PARA DHE PAS hahet

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë gjithmonë: "Bismilah" para se ai filloi të hajë. Një ditë pasi ai dhe shokët e tij po hanin një njeri i uritur u bashkua me ata dhe të harruar për të thënë Bismilah, pasi ai ishte gati për të marrë kafshimin e fundit ai u kujtua dhe i tha: "Bismilah në fillim të saj në fund", pas së cilësProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), njoftoi se deri në atë moment Satanit, e gjuajtën me gurë dhe i mallkuar, kishte qenë duke ngrënë me të, por kur dëgjoi atë të thonë se kjo ka vjellë gjithçka që kishte ngrënë.

Një ditë Omar, djali i Abi Selemeh hyri, ndërsa ushqimi ishte duke u shërbyer. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) e ftoi atë për të ulur poshtë dhe i tha atij: ". O biri im, afrohuni dhe recitonte 'Bismilah' dhe hani me dorën tuaj të djathtë nga pjesa që është në frontin e ju" Ai i tha gjithashtu shokët e tij për të përdorurdora e djathtë e tyre vetëm për të ngrënë dhe pirë me sa shejtani ha dhe pi me dorën e tij të majtë.

Pasi ai përfundoi duke ngrënë ai do të falënderojë Allahun duke thënë: "Falënderimi i qoftë All-llahut i cili na ushqyer, dhe duke pasur parasysh pimë dhe na bëri muslimanët."

FjeturHIS

Çdo natë para se të flinte, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), do të të vë poshtë në anën e tij të djathtë dhe të lutet: ". O Allah, në emrin tënd jetoj dhe vdes" Kur ai u zgjua ai do të lutet: "Falënderimi i qoftë All-llahut, i cili restauruar për ne jetën, duke shkaktuar ne të vdesim dhe te Ai do të jetë edhe ringjallja."

Lady Ayesha, Allahu qoftë i kënaqur me të, raportoi se para se të flinte ai do filxhan duart e tij së bashku, të hedhur mbi to pastaj e lexon kapitujt Al Ikhlas, Al Falak, dhe një Nas pastaj fshij duart e tij mbi pjesët e trupit të tij ai mund të arritur, këtë ai e bëri tri herë duke filluar me kokë, pastaj fytyrën e tij,pasuar nga pjesa e përparme e trupit të tij.

ADHUROJEHIS

Çdo gjë Profeti ynë i dashur (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë dhe nuk ishte një akt i adhurimit, dhe janë në vijim, por disa nga shembujt e shumtë.

Edhe pse ai ishte absolutisht pa mëkate dhe ka premtuar gradën më të lartë në Xhennet, një gradë në të cilat asnjë profet tjetër e ka arritur, kjo nuk e pengoi atë të faljes të shumta vullnetare, e cila është një tregues i vetë nevojën tonë për të rritur dhe për të ruajtur numrin e vullnetar lutjet ne ofrojmë.Rëndësi për ne për të ofruar namazin vullnetar u theksua shpesh nga Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem).

Profeti ynë i dashur (salla Allahu alihi ue sel-lem) do të ofrojë lutje të tilla të gjata vullnetare që këmbët e tij u bë i fryrë. Një nga shokët e tij e pyeti atë pse ai ofroi lutje të tilla të gjata, kur All-llahu i kishte falur të gjitha mëkatet e tij. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) tha: "A nuk duhet të jemnjë adhurues mirënjohës? "

Kjo ishte praktika e tij për të fjetur pas namazit të jacisë për pjesën e parë të natës, pastaj të zgjuar për të ofruar lutjet e tij vullnetare deri sa kohë do të marrë mëngjes para agjërimit. Në atë kohë ai do të ofrojë lutjen e fundit e natës, e cila është namazi i vitrit. Pastaj, ai do të kthehet në dhomën e tijdhe fle deri në thirrjen për namaz Dawn është bërë, kur ai do ta bëjë as abdes të madh apo të vogël në gatishmërinë për namaz.

Lutjet e natës vullnetare të Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) do të fillojë me dy njësi të shkurtra lutjes ndjekur nga njësitë shumë të gjata e lutjes që ndryshonin në numër. Ndonjëherë ai do të ofrojë dhjetë njësi e lutjes ndjekur nga Vitrit bërë një total prej trembëdhjetë - ky numër nuk është tejkaluar- Atëherë në raste të tjera ai do të ofrojë tetë njësi e lutjes ndjekur nga namazi i vitrit. Sa herë që ai ishte në gjendje për të ofruar lutjen e tij gjatë natës, Lady Ayesha, Allahu qoftë i kënaqur me të, ka thënë se ai do të ofroni dymbëdhjetë njësi e lutjes para mesit të ditës. Ajo gjithashtu komentoi se ai ofroi lutjet e tijnë mënyrën më të përkryer. Ka qenë një kohë kur ajo e pyeti: "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), të bëjë që ju të fle para se të ofrojnë Vitrin?" Ai u përgjigj: "O Ayesha, sytë gjumin tim, por zemra ime mbetet zgjuar." Ky shtet i bekuar është një dhuratë të veçantë dhuruar profetëve.

Gjatë Ramazanit ai do të ofrojë shumë nga lutjet Taraweeh në xhami, dhe i tha shokët e tij se ata që qëndrojnë me besim të sinqertë dhe të shpresojmë në namaz gjatë Natës së Kadrit el do të kenë mëkatet e tyre falen. Kur ai nuk ka ofruar lutjen e tij Taraweeh me xhemat ai do të ofrojë atyrenë shtëpi.

Kur ai ishte i sëmurë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) do të ofrojë lutjen e tij rrinte shtrirë deri në mes të tridhjetë dhe dyzet ajete mbeti, kur ai do të qëndrojë dhe i recitonte ato, atëherë ai do të përkulet dhe sexhde, ai e bëri të njëjtën gjë në njësinë e dytë e lutjes.

Omar tha se ai ofroi dy njësi të lutjes para dhe pas namazit mesditë, dhe dy njësitë e lutjes pas namazit të mbrëmjes dhe dy njësitë e lutjes pas namazit të natës me Pejgamberin (salla Allahu alihi ue sel-lem).

HIS FAST

Përveç agjërimit të detyrueshëm të Ramazanit, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) vërejtur agjërimet vullnetare. Lady Ayesha, Allahu qoftë i kënaqur me të, ka thënë se pas migrimit në Medinë Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk e ka agjëruar një muaj të tërë, përveç për muajin e Ramazanit.Ajo tha se edhe në një hadith tjetër ai do të agjëruar shumicën e muajit Shaaban.

Ne jemi tha gjithashtu se ai do të agjërojë disa ditë e një muaj dhe askush në të gjitha në një vend tjetër. Nga ditët e ai është i njohur të ketë agjëruar hënë dhe e enjte mori vëmendjen e tij të veçantë. Lady Ayesha, Allahu qoftë i kënaqur me të, raportoi Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem) duke thënë: "Unë kam lindur në një e hënë,. dhe dërgimin poshtë e Kur'anit filloi në një e hënë "Ebu Hurejra, Allahu e mëshiroftë, ka thënë:" Veprat janë paraqitur (te All-llahu, më i Larti), të hënën dhe të enjten. Kam dëshirë që veprat e mia të paraqiten, ndërsa unë jam agjërueshëm. "

Lady Ayesha, Allahu qoftë i kënaqur me të, ka thënë: "Disa muaj ai do të shpejtë të shtunave, të dielave dhe të hënave, ndërsa në muajt e tjerë ai do të shpejtë të martën, të mërkurën dhe të enjten." Ajo gjithashtu tha se ai nuk e bëri të shpejtë në ditë të veçanta, por sa herë që të përshtatshme. Abdullah, bir i Masood, raportoise ai rrallë agjëruar në një e premte.

Ai gjithashtu do të shpejtë në 13, 14 dhe ditën e 15 të muajit islam, edhe ditën e dhjetë të Muharremit dhe 10 të Dhul Hixhes. Pas migrimit të Pejgamberit, ai vërejti disa çifutë respektuar të shpejtë në ditën e dhjetë të Muharremit, që është agjërimi i Ashures. Ai i pyeti se pse ata ishin të agjërimit dhe ishtetha se kjo ishte dita në të cilën Allahu, Më i Larti, shpëtoi Pejgamberi Musa, paqja qoftë mbi të, nga akuzën e rreme të popullit të tij. Çifutët thanë Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) se Profeti Moisiu, paqja qoftë mbi të, do ta agjëroj atë ditë nga mirënjohja dhe lumturi me ç'rast dashur tonëProfeti Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë: "Ne jemi më të drejtë për të drejtën e Moisiut se ju." Pas kësaj Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka rekomanduar pasuesit e tij të shpejtë në atë ditë. Kjo fast ishte e detyrueshme deri sa erdhi komanda që agjërojnë muajin e Ramazanit, pastajProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë agjërimi i Ashures ishte vullnetar. Për të dalluar agjërimin islam e Ashures nga ai i hebrenjve, Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) do të agjërojnë as ditë para Ashures ose ditën pas.

HIS Recitime nga Kurani i Shenjtë

Lady Umm Seleme, Allahu qoftë i kënaqur me të, ka thënë: "Ai lexohen veçmas dhe të qartë çdo fjalë." Ajo tha gjithashtu, "Ai recitoi:." Falënderimi i qoftë All-llahut, Zotit të botëve "dhe heshti, pastaj recitoi," i Mëshirshmi, Më i Mëshirshmi "dhe ndaluar Ai heshti përsëri pas" pronarin e në ditën e gjykimit. "

Kur Lady Ayesha, Allahu qoftë i kënaqur me të, u pyet nëse Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) recitoi me zë të ulët apo të dëgjueshme, ajo u përgjigj se ai recitoi dy mënyra. Një ditë Umm Hani i cili jetonte në Mekë, tha ajo dëgjoi recitimin e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) nga kulmi-kryee shtëpisë së saj. Studiuesit thonë se kjo nuk ishte për shkak zë të lartë, por më tepër në qetësinë e natës, kur zëri udhëton më tej.

Kur ai hapi Mekën, ai i hipi devesë së tij, Kaswa, recituar vargjet e mëposhtme në mënyrë të përsëritur:

"Në të vërtetë, Ne e kemi hapur për ty (Muhammed), një hapje të qartë,

se All-llahu fal e kaluara dhe mëkatet e ardhshme,

dhe përfundon mirën e Tij për ju, dhe ju udhëzon në një rrugë të drejtë. "

Kur'an 48,1-2

Companion, Katade, ka thënë se Allahu i dha secilit prej profetëve të Tij një tipar të bukur dhe një zë të bukur, dhe se Profeti ynë (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte dy tipare të bukura dhe zërin, por ai nuk lexojë në një ton të ngjashëm me atë e këngëtarëve.

WEEPINGHIS

Siç u shpjegua më parë, çdo gjë Profetit tonë të dashur (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk ishte nga përulësi, sinqeritetin dhe dashurinë e Allahut, si dhe duke kërkuar mëshirë për ne. Qara e tij ishte e njëjtë.

Një ditë Abdullah, bir i Masood, u pyet nga Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem) që të lexojnë disa prej Kuranit tij, pas së cilës Abdullah pyeti, "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) duhet ta lexojnë atë ty për ju, kur është zbritur tek ju? " Profeti (salla Allahu alihiue sel-lem) ka thënë, "Unë dua ta dëgjoj atë nga një person tjetër." Pra, Abdullah filloi të recitojë kapitullin "Nisa", kur ai arriti në vargun 41 (Kur'ani 04:41)

"Si do të jetë kur Ne të sjellë përpara nga çdo komb një dëshmitar,

dhe ju sjellë (Profeti Muhamed), për të dëshmuar kundër atyre! "(Kur'an 04:41)

lot rrodhi nga të dy sytë e Profetit.

Me vdekjen e njërit prej vajzave të Profetit, bereqet, çupë e vjetër e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), i cili ishte me të kur i vdiq e ëma, filluan të qajnë me zë të lartë. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), tërhoqi vëmendjen e saj për të, sepse duke qarë pakontrolluar është e ndaluar. Pas së cilësajo tha: "A nuk jam unë shoh qan?" ai u përgjigj: "Kjo qarë nuk është e ndaluar, ajo është mëshirë prej All-llahut." Pastaj ai tha: "Një mysliman është në paqe në çdo kohë, edhe kur shpirti i tij është duke u marrë, ai është zënë duke murmuritur lavdinë e Allahut."

Në një deklaratë, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) shpjegoi se ai ishte vetëm tejkalimi i dorës dhe gjuhës e cila është e ndaluar për shkak se ata janë Nxitje e Satanit, guri dhe i mallkuar. Me këtë ai iu referua pagane zakonit, ku të pranishmit do të mundi gjoksin e tyre, gërmoj thonjtë e tyrenë faqet e tyre, dhe bërtas në mënyrë të pakontrollueshme.

A SHIJE E përulësinë e tij dhe karakterin e bekuar

All-llahu, Vetë dëshmon për madhësinë e karakterit të Profetit në kapitullin "Pen" Vargu 4, "" Vërtet, ti je në një moral të fuqishëm. "

Edhe pse Profeti ynë i dashur (salla Allahu alihi ue sel-lem) është zgjedhur nga Allahu, Më i Larti, që të jetë profet i Tij më të madh se ai mbeti një njeri shumë të përulur. Ai ishte gjithmonë i gatshëm për të vizituar të sëmurët, të marrë pjesë në funeralet, ose hipur mbi një gomar. Ai nuk duket poshtë mbi përdorimin e një fre të endura prej fibrave palmeose ulur mbi një shalë të bërë nga gjethe palme pasi ai është vërejtur për të bërë gjatë luftimeve të Krayzah. Ai do të pranojë ftesat, edhe ftesën e atyre në robëri. I tillë ishte në fakt mënyra e tij se ai kurrë nuk do të referohen atyre si "skllevër", por si "të rinj" dhe kështu placated zemrën e tyre.

Ai nuk hezitoi të pranojë ftesën e të varfërve; edhe kur ato kanë shërbyer bukë dhe yndyrë prishur si ai do as ofendojë pasurit as të varfërve.

Ndryshe nga perandorët, mbretërit dhe udhëheqësit, Profetit tonë të dashur (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk e pëlqyen atë, nëse ndokush u ngrit në këmbë kur ai hyri.

Kur ai hyri në shtëpinë e tij ai do të ndajë kohën e tij në tri pjesë, një pjesë për All-llahun, edhe për familjen e tij, dhe tjetra për vete, por nga pjesa e tij se ai do të japë gjysmën e kohës së tij të shokëve të tij të ngushtë të cilët do ta vizitojnë atë dhe të bëjnë pyetje, të përcjellë mesazhe apo kërkesa nga të tjerët.

Ai mësoi shokëve të ngushtë të tij gjërat që ishin të dobishme për të gjithë popullin e tij dhe u tha atyre për të përcjellë çdo gjë që ai e mësonte, dhe i inkurajoi shokët e tij që të kërkojë në emër të atyre më pak të aftë për të paraqitur çështjen e tyre. Ai kurrë mbajtur një përgjigje.

Ai i tha shoqeruesit e tij se kushdo që informon një mbret i nevojës së një tjetër në gjendje për të shprehur nevojën e tij, All-llahu, Më të Lartin, do të bëjë që personi i palëkundur në Ditën e Gjykimit.

Ai kurrë nuk e humbur kohë duke dëgjuar thashetheme, por si një çështje e mirësjelljes ai do të bashkohen në bisedë e shokëve të tij, pa marrë parasysh nëse ata janë duke folur në lidhje me çështjet fetare apo të kësaj bote.

Lady Ayesha, Allahu qoftë i kënaqur me të, ka thënë se ai kurrë nuk e goditi askënd përveç në Xhihad dhe se ai kurrë nuk e goditi një grua.

Ai i respektuar dhe i nderuar ata që u respektuar dhe i nderuar në kombin e tyre. Ai i paralajmëroi ata për dënimin e Allahut nëse ata dëmtuan atyre që janë nën autoritetin e tyre. Ai ndërmjetësuar në mes të njerëzve, vlerësoi dhe inkurajoi vepra të mira. Ai shpjegoi efektet e dëmshme të gjërave të këqija, hequr dhe parandalohen ato.

Ai ndoqi rrugën e mesme në të gjitha çështjet dhe kurrë nuk lënë pas dore për të udhëhequr ndjekësit e tij. Ai ishte gjithmonë i vërtetë, dhe kur ai foli për këdo që personi ndjehet shumë i nderuar.

Kur ai u pyet për diçka, ai kurrë nuk pranoi, dhe kur ai kishte asgjë për të dhënë se ai do të fliste me lloj fjalë në pyetësit. Ai nuk pranoi të përgjigjet në pyetjen e një udhëtari.

Një ditë një njeri nevojtar shkoi te Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) dhe i kërkoi diçka. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk kanë asgjë për të dhënë atë në atë kohë, kështu që ai i tha atij që të shkojë dhe blerjen e çfarëdo që ai e nevojshme dhe të ngarkuar atë atij. Omar dëgjoi bisedën dhe kujtoiatë që ai i kishte dhënë tashmë larg çdo gjë që ai posedonte dhe i tha atij se All-llahu nuk e kishte bërë atë përgjegjës për atë që është përtej mundësive të tij. Pa hezitim, një Ansar foli duke thënë: "O i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), shpenzojnë çdo gjë që ju do, nuk kam frikë asnjë rënie ngaZot i Arshit ", pas së cilës Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) buzëqeshi dhe tha:" Allahu, më i Larti, më ka urdhëruar të bëj këtë. "

Kur dikush u bashkua me atë për çfarëdo arsye, ai do të mbeten të ulur derisa ai person u largua. Dispozitë e tij endearing nuk ishte vetëm për disa, por për të gjithë, ai ishte si një baba për ta.

Ai nuk mendonte që ajo të jetë nën atë të ndreqë rrobat e tij dhe as të ndihmojë me punët e përditshme. Ai ishte gjithmonë i sjellshëm për fëmijët dhe do të lus Allahun të bekojë ata. Kjo nuk ishte zakon i tij për shqetësim veten me biseda boshe as për të ndërprerë kur dikush fliste. Tubimet e tij njohurive dhene,modesti, durim dhe ndershmëri. Ai as e degraduar dhe as poshtëruar askujt. Nëse dikush ka mëkatuar dhe ai e dinte, se nuk do të bëhet publike. Vegjlit janë të dashur, preferenca nevojtarët dhënë, ndërsa të huaj dhe udhëtarët u kujdesur për të.

Ata që janë në shtëpinë e tij e donte shumë, jo një herë që ai të qortojë ata që nuk e kishte bërë një gjë të caktuar, as ai kurrë pyesin pse dikush kishte bërë një gjë të tillë.

Ai kurrë nuk e përdorën gjuhën e turpshme, as ai bërtas dhe të bisedoni në bazaars. Kjo nuk ishte mënyra e tij për t'u hakmarrë për një vepër të keqe me një vepër të ngjashme, përkundrazi, ai do ta falë atë dhe nuk do të përmendet më pas. Ai kurrë nuk kërkoi gabimet në askujt.

Gjithkush ka marrë të drejtat e tyre, nëse ata ishin muslimanë apo jo-muslimanë. Edhe jobesimtarët e Mekës dëshmoi për ndershmërinë e tij.

Ai nuk ishte as nevrik, dhe as poshtëruar askujt. Ai ishte shumë mirënjohës për bekimet e Allahut pa marrë parasysh nëse ata ishin të vogla apo të mëdha.

Ai as kritikuar ushqimin e tij, as mbi-vlerësuar atë. Ai kurrë nuk u bë i zemëruar mbi çdo çështje materialiste. Kur dikush ka tejkaluar kufijtë në çështjet fetare ose kundër të vërtetës, ai u zemërua në një mënyrë që askush nuk mund të durojnë. Ai ose fali shkelësi ose paguar asnjë vëmendje atij.

Kur ai ishte i lumtur, ajo ishte si në qoftë se ai pothuajse mbylli sytë e tij, si për të qeshur i tij, ishte, për pjesën më të madhe, një buzëqeshje në të cilën dhëmbët e tij të bekuar para farfuritës si ndritshëm breshëri gurësh të bardhë.

Kur ai tregoi kah diçka ai do ta bëjë këtë me dorën e tij dhe jo vetëm duke treguar me një gisht. Dijetarët thonë se kjo ishte edhe një akt të përulësisë së tij pasi ai do të ngrejë një gisht si referencë ndaj All-llahut.

Kur ai ishte i habitur nga diçka ai do të kthehet dorën e tij. Ai shpesh foli dhe i përdorur duart. Ndonjëherë ai do të goditur pëllëmbën e dorës së tij të djathtë me underside e gishtit të tij të majtë.

Sa për modestinë e tij, ai ishte më i turpshëm se një e virgjër prapa velit saj. Lady Ayesha, Allahu qoftë i kënaqur me të, ka thënë se nuk e bëri ajo sheh pjesët e tij private, as ai hers.

Ka qenë një kohë kur sahabet shkoi tek i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), duke u ankuar për brejtje të rënda të urisë. Ata treguan atij gurët kishin ngjitur kundër stomakun e tyre për të parandaluar atë nga ënjtje ç'rast Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem) tregoi atyreDy gurë ngjitur në tij.

Ai madje e vizitoi hipokriti Abdullah, bir i Ubajt, i cili kishte për një kohë të gjatë shkuar nga rruga e tij në përpjekje për tallje Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem).

THE VDEKJA E 11 Hixhr PROFETI - 634 CE (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Në të njëjtën kohë çdo vit, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) do të vuajnë nga reoccurrence e mishit të helmuar që ai kishte dhënë nga një çifutët në Hajber. Përsëritja e saj në vitin në të cilin ai u nda nga jeta ishte më i rëndë se kurrë më parë.

Sëmundja e tij filloi në ditën në të cilën ai kaloi në dhomën e Lady Ayesha me një dhimbje. Një ditë apo më shumë më vonë, kur ai ishte në dhomën e Lady Maymunah, Allahu qoftë i kënaqur me të, sëmundja e tij u përkeqësua dhe duke e ditur se ai do të ndihej më mirë në dhomën e Lady Ayesha, Allahu qoftë i kënaqur me të, bashkëshortet e tijishin të lumtur që të ketë atë të marrë në dhomën e saj dhe hoqi dorë nga të drejtat e tyre.

Për shkak të ashpërsisë së sëmundjes së tij, ai ishte në gjendje për të udhëhequr ndjekësit e tij në lutje, kështu që ai caktoi Ebu Bekrin për të udhëhequr ata në vend. Pak ditë para se të ndërronte jetë, edhe pse ajo ishte e qartë se ai ishte i dobët nga vuajtjet e tij, ai ndjeu një pak më të mirë dhe kërkoi që t'u ndihmohet në xhaminë. Kur asamblejakuptoi se ai ishte në mesin e tyre u përhap madhe lumturia gjithë Xhamisë si ata mendonin se ai duhet të shërohet. Pasi ofroi lutjen e tij të ulur poshtë ai u dërgua përsëri në dhomën e Lady Ayesha për herë të fundit.

Në një e hënë, dhjetë apo njëmbëdhjetë ditë më vonë, Profeti ynë i dashur (salla Allahu alihi ue sel-lem), vdiq pasi kishte ngjyer duart e tij në një gotë me ujë pranë tij dhe m'i fshiu mbi fytyrën e tij të bekuar, si koka e tij u vu edhe mbi Lady Ayesha.

Sapo Ebu Bekri mësoi për vdekjen e tij, ai ka bërë me nxitim në dhomën e vajzës së tij, dhe i puthi ballin e bekuar. Kjo ishte dita më e trishtuar e të gjitha kohërave. Shokët nuk e di se ku për të varrosur atë, disa mendonin se duhet të jetë në Mekë, ndërsa të tjerët mendojnë ndryshe. Atëherë, Ebu Bekri i informoi ata seProfeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) i kishte thënë atij se një profet është i varrosur, ku ai vdiq, dhe kështu ai u varros në dhomën e Lady Ayesha-së.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), u largua, por disa mallra pak kësaj bote pas, njëri prej të cilëve ishte një kostum të blinduar pengje në një çifuti, një gomar, dhe një copë toke, të cilën ai e kishte thënë të ishte dhënë në bamirësi dhe unazë të cilën ai përdoret si një vulë. Kur Ebu Bekri u bë kalif rrjet është dhënë atij dhekaloi në suksesion të Othman kohë në të cilën ai ishte humbur.

THE Zotërimet Profeti DHE VESHJE

Shtratin e tij

Profeti ynë i dashur (salla Allahu alihi ue sel-lem), e zuri gjumi mbi një dyshek të fortë lëkure mbushur me fibra e palmave. Dyshek ishte aq i fortë se fibra palme lënë gjurmë mbi trupin e tij të bekuar, kur ai u ngrit.

HIS Furçë dhëmbësh

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), pastrohen dhëmbët e tij me fundin splayed të një modë miswakin.

HIS Aromë natyrore dhe përdorimi i Parfum

I Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem), ishte e bekuar me një aromë natyrore mjaft ndryshe nga ndonjë tjetër në botë. Ajo ka qenë përshkruar si më të këndshme se ose qelibar ose miskut. I tillë ishte ëmbëlsi e tij se kur ai perspired, bashkëshortet e tij të mbledhura djersë e tij dhe e përdorën atë për të parfumvetë.

Ai rekomandoi përdorimin e parfumit të shokëve të tij duke i thënë, "parfum i një njeriu është një aromë që të përhapet dhe ka më pak ngjyra. Parfum i femrave ka më shumë ngjyra dhe është më pak aromatik." Dijetarët shpjegojnë kjo do të thotë se njerëzit duhet të veshin një aromë të rëndë, ndërsa gratë duhet të përdorni një aromë të lehtanë shtëpinë e saj dhe nuk duhet të veshin ndonjë kur ajo shkon jashtë për shkak se ajo tërheq.

VESHJEHIS

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem), e preferuar për të veshin një fustan pambuku të gjatë. Ndonjëherë sleeves do të jetë e gjatë, duke arritur aq sa dore e tij, por ata kurrë nuk mbulohen gishtat e tij. Në raste të tjera, sleeves do të jetë më i shkurtër, si për gjatësinë e fustan që ai ose do të veshin atë që arriti nëvetëm mbi këmbëve të tij, ose atë që arriti në gjysmë të rrugës poshtë viçin e tij. Ai nuk posedon dy gowns në të njëjtën kohë.

Ne jemi tha gjithashtu se të përfundojë bel ai i pëlqente më të ishte e përbërë nga rroba të endura jemenas që është raportuar të ketë qenë gjelbër. Bel e tij përfundon kurrë nuk do të kalojë gjatësinë e këmbëve të tij. Ajo është e ndaluar edhe për një njeri që të veshin rroba më të gjata se sa kjo.

Në një kohë ai mbante një mantel të kuq, por ajo ishte një ngjyrë për të që të veshin vetëm sepse ai ndaloi burra të tjerë për të veshin rroba të kuqe. Sa për veshje lyer ngjyrë shafran, ai ndaloi veshur e tyre, megjithatë, në qoftë se një veshje ngjyrë shafrani bëhet aq shumë e zbehur që asnjë gjurmë e ngjyrës mbetet, ajo mund tëtë veshur, siç ka thënë Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), pasi kishte veshur një leckë të tillë.

Lady Ayesha, Allahu qoftë i kënaqur me të, raportoi se një ditë Pejgamberi (salla Allahu alihi ue sel-lem), u largua nga shtëpia në mëngjes i veshur me një leckë të endura nga flokët e zezë.

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka thënë, "Zgjidhni veshje të bardhë, pasi ajo është veshje më të mirë. Veshje e bardhë duhet të vishen ndërsa jetojnë, dhe të vdekurit duhet të varrosur në të bardhë."

Gjatë një sëmundje pasi ai u ndihmua nga Enesi të lënë dhomën e tij ai kishte veshur një shall si model Jemenit.

Kur ai mori një mantel të ri ai do të lutet duke thënë: "O Allah, gjithë lavdërimi dhe falë për ju për veshje mua me këtë. Unë të lutem Ty për të mirën e saj dhe të mirën e asaj që është bërë për të, dhe unë kërkoj mbrojtje juaj nga e keqja e saj dhe e keqja e asaj që është bërë për të. "

Lady Ayesha, Allahu qoftë i kënaqur me të, ka thënë: "... ai posedonte vetëm një e secilit, një thowb, përfundojë trupit, këpucë apo ndonjë veshje tjetër, ai kurrë nuk ka pasur dy nga asgjë (në një kohë)."

ÇorapeHIS lëkure

Profeti ynë i dashur (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte veshur llojeve të ndryshme të çorape lëkure.

Ka pasur raste kur, pasi Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte bërë abdes ai vihet në një palë çorape lëkure. Kur herën tjetër për lutje arriti dhe kjo ishte e nevojshme që ai të rinovojë abdesin e tij, ai nuk ka hequr çorapet e tij, por i fshiu duart dampuara mbi krye të tyre.

SHOESHIS

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte veshur sandale me thembra lëkure dhe dy shiritat. Në atë kohë, ajo ishte e zakonshme për sandale të bëhet pa hequr qimet e kafshëve. Ne jemi të thënë nga Enesi, një prej shokëve të tij, se ai kishte parë këpucët e tij, por nuk kishte flokët mbi to.

Ai paralajmëroi që të mos veshin vetëm një këpucëve në vetvete dhe i tha sahabëve të tij ose të veshin një palë këpucë ose asnjë fare.

HIS Çallmë

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte dy madhësive të çallmat. Njëri ishte më i vogël se tjetri. Gjatësia e materialit në më të vogël të dy ishte gjashtë kubitë, ndërsa material në atë më të madhe ishte dymbëdhjetë. (A kubiti është gjatësia e përafërt e parakrah).

Në hapjen e Mekës, Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) u vu re veshur me një çallmë të zezë, kur po hynte në qytetin. Më shpesh sesa jo, ai do të veshin çallmën e tij me copë fund varur poshtë në pjesën e pasme, megjithatë, ai do të ndonjëherë veshin atë me copë fund të bjerë mbi shpatullën e tij të djathtë.Ai gjithashtu kishte veshur një çallmë të verdhë.

HIS RING

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte një unazë argjendi me një gur i çmuar nga Abisinia të cilin ai përdoret si një vulë.

Ka qenë një kohë kur ai nuk kishte një unazë. Megjithatë, kur Islami filloi të përhapet dhe ai filloi të dërgojë letrat e ftesës në Islam të perandorit të Romës, mbretit të Persisë, dhe kështu me radhë, ai u informua se asnjë prej këtyre krerëve të shtetit do të pranonte një letër, nëse nuk lindi a vulë. Unaza është bërëas në 6 apo 7 vitit pas migrimit të tij në Medinë.

Unaza e tij u vizatua në tri linja, mbishkrim pari të lexoni "Muhamed", i dytë "dërguarin" dhe e tretë "All-llahu". Dijetarët janë të mendimit se ai ishte i dhënë disa unaza, megjithatë, ai nuk veshin një unazë çdo ditë dhe do të hequr unazën e tij kur u lutur. Kur ai wore unazën që kishteEmri i All-llahut, i gdhendur mbi to ai do ta largojë atë nga gishtin e tij para se të shkojnë në tualet. Kur ai wore një unazë të zakonshëm se ai ndonjëherë do të veshin atë në të dyja të drejtën e tij apo të dorës së majtë.

Para se ajo ishte e ndaluar për një njeri të veshin ari, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kishte një unazë të bërë nga ari, ashtu si disa nga shokët e tij. Kur ajo u bë e ndaluar të veshin ari ai tha: "Unë kurrë nuk do të veshin atë përsëri."

Kur Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) kaloi larg, unaza mban vulën e kaluar të Ebu Bekrit, pastaj pas Omerit dhe pastaj Othman. Gjatë kalifatit të Othman, Muaykeeb iu besua me ruajtjen e saj. Një ditë si Othman dhe Muaykeeb ishin ulur pranë një pusi Arees, pranëXhamia në Kuba, Muaykeeb dorëzoi unazen Othman megjithatë rrjet i kishte rënë nga duart e tyre në të mirë. Othman menjëherë urdhëroi mirë për tu kontrolluar, por pa dobi. Uji u tërhoqi për dy ditë, por nuk kishte asnjë shenjë të unazës, ajo kishte humbur përjetë.

HIS SWORD

Ajo ishte zakon i Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem) për emrin gjërave. Ai e quajti shpatën "Dulfikkar" dhe katërcipërisht i tij ishte bërë prej argjendi. Shpata ishte si ato nga fisi i Hanifes të cilët ishin të njohur për aftësitë e bërë shpatë.

HIS Forca të blinduara

Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) zotëronte shtatë kostume e forca të blinduara të cilat ishin të dhënë një emër: Dhaatul Fadl, Dhaatul Hawaashi, Dhaatul Wishaah, Fiddah, Saghhdiyyah, Tabraa dhe Kharnag. Në kohën e vdekjes së Profetit, Dhaatul Fadl ishte në peng për një çifut.

Në takimin e Uhudit, i cili ishte shumë i ashpër, ai kishte veshur dy kostume e forca të blinduara, një në krye të tjera, ata ishin ata që ai e quajti Dhaatul Fudl dhe Fiddah. Ai gjithashtu kishte veshur një helmetë.

DATAPROPHETIC

Emrat e Profetit të Shenjtë (salla Allahu alihi ue sel-lem):

Muhammad, Ahmad, (të dy emrat janë përmendur në Kuranin e Shenjtë në 3: 144, 33:40, 47: 2. 48:39, 61:61)

Al Mahi, ai që All-llahu e përdor si një gomë e mosbesimit.

Al Hashir, ai që do të ringjallen para askujt tjetër.

Al Aqib, profeti i fundit.

Al Mubtasim, ai që buzëqesh

Al Mutawkkil, ai që beson punët e tij ndaj All-llahut ..

Al Fatih, hapës.

Al Amin, besuar.

Al Khatim, vula

Al Mustafa, i zgjedhuri.

Al Rasul, Messenger.

Al Nabi, Profeti.

Al Ummi, ai që nuk e ka lexuar ose shkruar.

Al Kutham, i cili mbledh atributet e bujarisë.

THE EMRAT E TIJ gjyshet

Ummu Habib

Burrah

Kulabah

Drenushë

THE EMRAT E TIJ lagësht-infermieret

Thuyeban

Halima, e bija e Ebu Dhuaib

THE EMRAT nga njëmbëdhjetë xhaxhallarët e tij

Al Harith,

Al Zubair

Ebu Talibi

Hamza

Ebu Lehebi

Al Ghaydak

Al Muqawam

Saffar

Al-Abbas

Kutham

Hujal

THE EMRAT E tezeve tij nga babai

Ummu Hakim

Burrah

Atika

Safiya

Arwa

Umayma

THE EMRAT nga gratë e tij, Allahu qoftë i kënaqur me të gjithë ata

Lady Hatixhja, e bija e Khoulid, bir i Asad.

Lady Hatixhja ishte dyzet vjeç kur ajo u martua me Profetin (salla Allahu alihi ue sel-lem). Ajo vdiq në Mekë dhjetë vjet pasi ai u bë profet në moshën gjashtëdhjetë e pesë, para se pesë namazet u bë e detyrueshme. Si ajo ishte gati për t'u hedhur për të pushuar, Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem)zbritur në varrin e saj. Ajo vdiq dy muaj pas Ebu Talibit, xhaxhait të Profetit dhe viti u bë i njohur si Viti i brengës. Profeti i Shenjtë (salla Allahu alihi ue sel-lem), nuk martohet me një tjetër deri pas vdekjes së saj.

Lady Hatixhja ishte i pari për të besuar në mesazhin Allahu besuar atij. Me përjashtim të Abrahamit, të gjithë bijtë dhe bijat e tij ishin nga kjo martesë.

Lady Sawdah bijë e Zam'ah.

Lady Sawdah ishte zonja e parë që martohet me Profetin, (salla Allahu alihi ishte selam), pas vdekjes së Lady Hatixhes. Ajo ishte rreth tridhjetë vjeç kur u martua në muajin e Shevalit në vitin e 10 të profetësisë së tij dhe ajo vdiq në 53H.

Lady Ayesha, bija e Ebu Bekr el Siddik

Lady Ayesha ishte vetëm gruaja e virgjër e Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), bashkëshortet e tij të tjerë kanë qenë të martuar më parë. Martesa e tij të saj është kontraktuar në Shevalit dy vjet para migrimit, por kjo nuk u realizua deri disa vite më vonë. Të martën, 17 Ramadan, 58H ajo ndërroi jetënë moshën gjashtëdhjetë e gjashtë dhe Ebu Hurayah udhëhoqi namazin e xhenazes.

Lady Hafsa, e bija e Omerit, birit të Al Hatab

Nëna e Lady Hafsa ishte Zejnebi, bija e Maz'un. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u martua me të kur ajo ishte 22 vjeç në vitin 3H. Ajo ishte në mesin e atyre që ishin shkolluar dhe vdiq në moshën 59 vjeç në vitin 45H.

Lady Zejneb, e bija e Khuzaimah

Lady Zejneb ishte nga fisi i Hilal bin Amir dhe ishte i njohur si "Nëna e të varfërve", për shkak të bujarisë dhe kujdesin e saj. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u martua kur ajo ishte 30 vjeç në vitin e 3 pas migrimit. Ajo vdiq tre muaj pas martesës së tyre.

Lady Umm Seleme, e bija e Ebu Umayyah

Emri i plotë Lady Umm Selemes ishte Hind, bija e Ebi Umayyah. Nëna e saj ishte Atikah. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u martua me të kur ajo ishte 32 vjeç. Ajo ishte në mesin e atyre që ishin shkolluar dhe të përgatitur mirë në njohuri fetare dhe raportuar mbi 20 citate profetike. Lady UmmSeleme vdiq në vitin 62H.

Lady Zejneb, e bija e Jahsh

Lady Zejneb ishte kushëriri i Profetit, (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai u martua me të kur ajo ishte 36 vjeç. Ajo ishte e njohur për devotshmërinë e saj dhe ishte gruaja e parë për të kaluar tutje pas vdekjes së Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem). Ajo vdiq në vitin 20 pas migrimit në moshëne 53.

Lady Juwairiyah, bija e El-Harith

Lady Juwairiyah ishte bija e shefit të fisit të Mustalik dhe zënë rob pas një konflikti me fisin e saj dhe e përqafoi Islamin. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) u martua me të kur ajo ishte 25 në vitin 6H. Ajo ishte e njohur për adhurim e saj e All-llahut. Ajo ndërroi jetë në Rebi 'Awwal65H.

Lady Umm Habibah, e bija e Ebu Sufjanit

Emri i dhënë Lady Umm Habibah ishte Ramla. Ajo e përqafoi Islamin në vitet e hershme të Islamit. Kur ajo ishte në Abysinnia ajo pa një vizion në të cilin ajo u drejtua si "Nëna e Besimtarëve" dhe nuk ishte i habitur kur një engjëll erdhi nga Medina me propozimin e martesës nga Pejgamberi, (salla Allahualihi ue sel-lem). Një martesë prokurë është kryer nga Negus e Abysinnia dhe pas kthimit të saj në Medinë një festë formal martesa u zhvillua. Ajo ishte 36 vjeç në kohën e martesës së tyre në 7h dhe vdiq në 44H.

Lady Safijes, bija e Huzaz

Lady safiya ka lindur nga prindër hebre dhe e përqafoi Islamin në Hajber. Ajo ishte një pasardhës i Profetit Aaronit. Emri i saj origjinal ishte Zejneb, por i njohur më mirë si Safijes. Ajo ishte nga fisi i An-Nadir. Para ardhjes së Pejgamberit savs në Hajber ajo kishte një vizion në të cilin ajo e pa hëna pezulluar gjatënjë qytet, të cilin ajo e dinte që të jetë Medina. Në vizionin e saj ajo pa domethënie hënën drejt Hajberit dhe kur arriti në qytet kishte ardhur për të pushuar në prehër të saj. Faj, Safijes i tha burrit të saj Kenanije, birin e Abi Al-Huqaiq të Mbasi saj vizion, në një shpërthim të pakontrolluar të zemërimit, ai e goditi me dhunë atëmbi fytyrën e saj duke thënë: "Kjo mund të thotë vetëm një gjë, që keni dëshirë Muhamedi Mbreti i Hixhazit!" Kur Lady safiya u soll para Profetit (salla Allahu alihi ue sel-lem), ai vuri re e saj sy mavijosur keq dhe e pyeti në lidhje me atë mbi të cilën ajo i tha atij të vizionit të saj dhe se si, pasi kishte lidhur me atëburri i saj e kishte goditur atë.

Si pjesë e kushteve të dorëzimit u ra dakord që hebrenjtë do të dorëzojë tërë pasuritë e tyre ndaj muslimanëve në këmbim për jetën e tyre. Megjithatë, Kenanije dhe disa Judenj të tjerë mendonin se ata kishin dorën e sipërme dhe të fshehur jo vetëm pasurinë e tyre, por thesaret e njohur edhe. Ata ishin aq të sigurt në vetvetese ata thanë nëse ndonjë janë gjetur se ata do të humbasin jetën e tyre dhe gratë e tyre do të merren si robër. Pasuria u zbulua dhe Kenanije dhe ata si ai janë vënë në vdekje dhe pasuria e konfiskuar dhe safiya ishte zënë rob. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) nuk e vënëata të vdesin vetë, por ata iu dorëzuan të afërmve të anëtarëve të vrarë të familjes të cilët vënë ato në vdekje. Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) të lëshuar Lady Safijes dhe pajën e saj ishte pagesa për lirimin e saj.

Profeti, (salla Allahu alihi ue sel-lem) u martua në vitin e 7 pas migrimit dhe ajo vdiq në vitin 30H.

Lady Maymunah, vajza e Al Harith, biri i Hazn

Emri origjinal Lady Maymunah ishte Barra. Emri i nënës së saj ishte Hind. Profeti, (salla Allahu alihi ue sel-lem) u martua në vitin e 7 pas migrimit. Ajo u vu re për punën e saj për çlirimin e skllevërve besimtare. Ajo vdiq në vitin 63H.

THE EMRAT E KAFSHËVE TË TIJ

Kuajt

Al Sakb

Al Murtajiz

Lizaz

Al Tarf

Al Ward

Al Nahif apo Al Lahif

Al Yasub

Deve

Kaswa, ajo kishte dy emra të tjerë, Al Adba dhe Al Jada

Mushka

Al Shahba

Duldul

Gomar

Yafur, një dhuratë nga kreu i kishës Kopte në Egjipt.

HIS Telefonuesit për namaz

Bilal, bir i Rabah

Amru, bir i Ummu Maktun

Ebu Mahdhurah Al Jumahi

THE Skribët e Profetit të Shenjtë (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Ebu Bekri

Omar

Othman

Ali

Ubej, biri i Kab

Zejdi, i biri i Thabit (kryesuar e komitetit për të shkruar poshtë Kuranin e Shenjtë gjatë kohës të jetës së Profetit të Shenjtë. Ebu Bekrit dhe Othman bëri të njëjtën gjë.

Muawiyah

Hanzala

Khalid, i biri i Said

Aban, i biri i Said

Al Ala

THE PERSONALE rojet e Profetit të Shenjtë (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Sa'ad, i biri i Ebu Uakas

Sa'ad, Biri i Muadhit

Abbad, bir i Bihr

Aby Ejub Al Ansari

Shakwan, biri i Abd Kajs

Muhamedi, i biri i Maslamah

Bilal

Kur ajeti ".... Dhe All-llahu ju mbron nga njerëzit." 5:67 Profeti (salla Allahu alihi ue sel-lem) të lëshuar rojet e tij.

THOSE Ngjashmërisë së cilës ngjante Pejgamberit (salla Allahu alihi ue sel-lem)

Xhafer, i biri i Ebu Talibit

Hasan, djali i Aliut

Quthan, djali i Al-Abbas

Ebu Sufjani, i biri i Abid

Muslim, bir i Muattib

Kabis, bir i Rabia i cili ishte nga Iraku nga ana e bijve të Sama. I tillë ishte ngjashmëria e tij se kur Enesi, i biri i Malikut panë atë që ai do të qaj, dhe Muauije do t'i japë atij dhurata dhe puthur në mes të syve të tij për shkak të ngjashmërisë së tij.

THE Respektimin e All-llahut ndaj Pejgamberit të Tij (salla Allahu alihi ue sel-lem)

"Ne nuk dërguam asnjë të dërguar vetëm që duhet të zbatohen,

me lejen e All-llahut.

Nëse, kur ata dëmtuan veten, ata kishin ardhur tek ju

dhe i kërkoi Allahut për falje dhe i dërguari kishte pyetur

falje për ta, ata do të kishin gjetur Allahun,

Turner, Më i Mëshirshmi.

Por jo, pasha Zotin tënd, ata nuk do të besojnë ty deri sa të bëjë që ju gjyqtari

në lidhje me mosmarrëveshje në mes tyre, atëherë, ata nuk do të gjejnë në veten e tyre

ndonjë shqetësim në lidhje me vendimin tuaj, dhe do të dorëzohet për ju në nënshtrim të plotë. "

Kur'ani 4,64-65

"All-llahu dhe engjëjt e Tij lavdërim dhe nderojnë Profetin.

Besimtarët lavdërojnë dhe e nderojnë atë

dhe shpallë paqe mbi të

me bollëk. "

Kurani 33,56

Të gjithë ata të bekuar për të parë Profetin Muhamed, (salla Allahu alihi ue sel-lem) do të mund të përshkruaj vetëm fisnike, karakteristikat e tij të bekuara duke thënë, "Unë kam as askënd shihet si i Dërguari i Allahut (salla Allahu alihi ue sel-lem) para e as pas tij." Prandaj, është e pamundur për ne në këtë ditë dhe moshë tëkuptuar përmasat e bukurisë së tij, qoftë fizikisht ose brendshmi.

Imam Al Busairi shkroi në poemën e tij "mantel" (kjo poemë është shkruar mbi muret e Rawdah e Pejgamberit):

Kuptimi kuptimin e tij mori krijimin paaftë.

kështu që nuk u kuptua nga ata afër dhe larg,

ashtu si dielli shihet nga sytë nga larg,

ai është i vogël por ajo dobëson sy kur të mbyllura.

Si mund realiteti i tij të kuptohet në këtë botë?

Një komb fjetur amuses veten me ëndrrat në vend të tij,

kështu konkluzioni përfundimtar i njohurive tona në lidhje me atë është se ai është një njeri.

Dhe në të vërtetë, ai është më i miri i të gjithë krijimit të All-llahut

dhe çdo mrekulli e sjellë me anë të lajmëtarëve të tjerë të nderuar

është e lidhur me to nga drita tij.

Në të vërtetë, ai është dielli i virtytit në të cilën ata (profetët), janë planetet e tij,

se vetëm shfaqin dritën e tyre për njerëzit në errësirë.

Sa fisnik është krijimi i Profetit, stolisur me një karakter të tillë të shkëlqyer,

i cili ishte i veshur me bukurinë dhe të dallohen nga përgëzues.

Ai është si një lule humbje e ngjyrës në freskinë e saj, dhe shkëlqimin e hënës së plotë,

dhe oqean në bujarinë, dhe fuqia e përcaktimit të kohës,

edhe kur vetëm, duket për shkak të madhështisë së tij,

sikur ai është në mes të një ushtrie të madhe dhe shpurë e tij.

Ajo është si një margaritar i ruajtur mirë në një perle,

nga dy miniera, të folurit e tij dhe buzëqesh.

Nuk ka parfum është e barabartë me pluhurin që prek trupin e tij.

Përgëzues të jetë për të ai që e thith atë dhe puth atë!

Kjo është më shumë se e qartë se duke u përpjekur për të pasqyruar mënyrat e Profetit Muhamed (salla Allahu alihi ue sel-lem) ka bekime të jashtëzakonshme me lumturi dhe një shpërblim të pasur, jo vetëm në këtë jetë, por në botën tjetër.

CONCLUDING Lutja

O Allah, ne kemi besuar në të, pa e parë atë,

kështu që le të gëzojë, O Allah, një vizion të tij në të dy Realms

dhe për të mbajtur zemrat tona gjithmonë në dashuri me të.

Ameen.

Lusim All-llahun që të na falë për ndonjë gabim që mund të ketë bërë dhe të pranojnë përpjekjet tona të përulur, dhe të përfundojë me fjalët e tij.

"Të All-llahut i takon sundimi i qiejve ei tokës.

All-llahu ka fuqi mbi çdo send.

Sigurisht, në krijimin e qiejve dhe të tokës,

dhe në ndërrimin e natës dhe të ditës, ka argumente të qarta për ata që me mendjet.

Ata që e kujtojnë Allahun, kur në këmbë, ulur, dhe në anët e tyre,

dhe të mendojë mbi krijimin e qiejve dhe të tokës (duke thënë),

'Zot, ti nuk e ke krijuar këto gënjeshtrës. I pastër për ju!

Na mbrojtur nga dënimi i zjarrit.

Zoti ynë, këdo që ti pranojnë në zjarr

Ju do të keni poshtërohet dhe mizorët nuk ka ndihmëtarë.

Zoti ynë, ne kemi dëgjuar thirrësi thirrje për besim,

"Besoni Zotin tuaj!" Kështu që ne besojmë.

Zoti ynë, na i falë mëkatet tona dhe të na lirojë nga veprat tona të këqija,

dhe na marrin për ju në vdekje me drejtësi.

Zoti ynë, jepna atë që na është premtuar nga lajmëtarëve të tu,

dhe mos na poshtëro në Ditën e Ringjalljes.

Ju nuk e shkel premtimin! ".

Dhe në të vërtetë Zoti i tyre u përgjigjet atyre:

"Unë nuk e humb mundin e ndonjë që mundohet midis jush,

mashkull ose femër je nga njëri-tjetri.

Dhe ata që emigruan, dhe u dëbuan nga shtëpitë e tyre,

ata që vuajtën lënduar në rrugën time dhe luftuan dhe u vranë

ata me siguri do të lironin nga veprat e tyre të këqija,

dhe unë do t'i shtie në Xhennete nëpër të cilat rrjedhin lumenj.

Një shpërblim prej All-llahut. Dhe All-llahu, me të është shpërblimi më i mirë.

Mos lejoni që vijnë dhe shkojnë në vendin e atyre që nuk besuan zhgënjej ju;

një kënaqësi pak, pastaj, strehim i tyre është në Xhehennem (Ferr), një cradling keqe.

Por, ata që i frikësohen Zotit të tyre,

ata do të jenë Xhennete nën të cilët rrjedhin lumenj,

atje do të jetojnë përgjithmonë, a (gjigand) hosting nga All-llahu,

dhe ajo që është te All-llahu është më e mirë për të drejtit.

Kurani 3: 189-198

Ameen

@ Bor'a

Poemë e kurë

(I njohur si Burdah)

Nga

Al-Busairi

Imam Salih Shara-FUD-Din Ebu Abdullah Muhamed, ibn Hasan Al-Busairi

Në dashuri të Mësuesit tonë, i Dërguari i All-llahut,

(Salla Allahu alihi ishte selam)

@ 1ST SEKSIONI: DASHURIA DHE turpin

A është kjo për shkak të përkujtimit të fqinjëve sallamesh

(Një vend mes Mekës dhe Medinës)

që lotët të përziera të drejtuar nga sytë e gjakut-shot?

Apo është shkak flladi që rrahje nga drejtimi i Kaazimah

(Një luginë në Medine)?

Apo, është për shkak të flashes e dritës në errësirën e natës në Idam?

Çfarë ka ndodhur me sytë tuaj? Ju tregoni atyre për të ndaluar lotët e saj,

por më shumë ata vazhdojnë të rrjedhin.

Cila është çështja me zemrën tënde?

Ju them se për të ardhur në shqisat e saj, por vetëm e rrit dashurinë e saj,

A mendoni se dashuria e dashura e tij mund të fshehur

ndërsa sytë e tij të derdhin lot dhe zemra e tij është flakë!

Po të mos ishte për dashuri, nuk do të kishte derdhur lot në rrënojat e qytetit të dashur tuaj.

As do të bëhet i shqetësuar në kujtim të pemës Moringa,

apo mal i lartë (si në Mekë).

Si mund të mohojnë dashurinë pas dëshmisë,

përballohen kundër teje nga (të tilla) dëshmitarë të besueshëm të qarë

Dashuria është rrënjosur dy linja lot dhe des,

në faqet tuaja si një trëndafil të verdhë dhe lule kuqërremtë.

Po, imazhet hije e dashur erdhi tek unë natën dhe mbajtur mua zgjuar,

dhe dashuri ballafaqohet kënaqësi me dhimbje.

Ti që fyen mua, në lidhje me dashurinë time të pastër, më falni,

nga unë për ty, në qoftë se ju jeni vetëm, ju nuk do të tallen me mua.

Shteti im i dashurisë ka arritur ti, sekreti im nuk është më i fshehur

(Paralajmërim nga vetja dëshirën për të gaboj)

nga ata që fyejnë mua; dhe sëmundja ime nuk pushon.

Ju këshilloi mua sinqerisht; edhe pse unë nuk e dëgjoj atë

në të vërtetë, një dashnor është i shurdhër për ata që e fyen.

Dhe unë akuzuar këshillën e pleqve qortues,

dhe pleqtë janë mbi të dyshuar në këshillat e tyre.

@ 2ND PJESA: KUJDES TË VETËQEVERISJES e dëshirojnë

Në të vërtetë, shpirti im është i ngarkuar me të keqen dhe nuk përfitojnë nga qortim,

për shkak të injorancës së saj të vërejtjes së flokëve gri dhe mosha e vjetër.

Dhe unë nuk e kam përgatitur, për veprat e mira, një festë

për mysafir (që) ka parashtruar zbuluar në kokën time,

Sikur ta dija se nuk do të jetë në gjendje për të nderuar atë,

Unë do të kishte fshehur sekretin tim që ka shfaqur me shënimin e saj,

Kush është ai që mund të frenojnë ters-veten time nga kokëfortësisë së saj

ashtu si kuajt e pamenaxhueshme janë të kufizuar nga anëve?

Mos kërkoni me mëkatojë për të thyer dëshirat e veta,

në të vërtetë, ushqimi vetëm rrit dëshirën e pangopur.

Vetë është si një fëmijë, në qoftë se ajo është lënë pas dore është ngritur

në gjiri të vazhdueshme, por, kur ajo është zvjerdhur të ndalet.

Pastaj drejtpërdrejtë prirjen e saj larg nga ju dhe kini kujdes se kjo nuk do të mbizotëroj ju.

Në të vërtetë, epshi kurdo që mposht (do) të vrasin apo turpi (karakterin tuaj).

Dhe ruaje atë, ndërsa ajo është kullotja në (fushën e) vepra

në qoftë se ajo gëzon kullota, nuk e le të bredh lirisht.

Sa shpesh ka qenë konsideruar kënaqësi të mirë, por në realitet ajo ishte vdekjeprurëse,

sepse ai nuk e di se ka helm në yndyrë.

Dhe frikë të keqen (dy) uri dhe ngopje;

më herë uria (varfëria) është më e keqe se overeating.

Dhe derdhën lot nga ato sy që janë bërë plot ndaluar,

dhe anojnë në rrugën e pendimit,

dhe kundërshtojnë vetë (tuaj) (nefsit) dhe shejtani - binden ata të dy!

Dhe duhet të të dyve të ju japin këshilla të sinqertë akuzojnë ata për të gënjyer,

dhe as binden atyre si një armik as si një sundimtar,

sepse ju e dini mirë për mashtrimin e një armiku (të tillë) ose një sundimtar.

Unë kërkoj falje nga All-llahu prej thënieve të tilla pa praktikë,

në të vërtetë, unë kam dhënë (pretenduar), me anë të kësaj, pasardhësit nga pronari i shterpë.

Unë ju urdhëroj për të bërë mirë, por unë nuk do të të urdhëroj veten për të bërë të njëjtën gjë.

Dhe unë nuk ishte e drejtë kështu që ajo që është, pra, përdorimi i thoshte tim për ju:

"Jini të drejtë!"

Unë kam bërë asnjë dispozitat e adhurimit vullnetar para vdekjes,

as nuk kam ofruar namazin e as të shpejtë të tjera se sa që ishte e detyrueshme.

@ 3RD SEKSIONI: lavdëruar Profeti

I dëmtuar nga neglizhenca, rruga e Profetit, i cili ringjalli natën (në adhurim),

derisa këmbët e tij u ankuan për dëmtimin për shkak të ënjtje e tyre.

Dhe rreth stomakut të tij, ai i lidhur dhe i detyruar, për shkak të urisë,

një gur mbi lëkurën e tij delikate.

Dhe malet e larta të arit (përpoq ta) provokoj atë,

nevoja e tij e siguroi vetëmohimin e tij në të, ai tregoi atyre eliteness e tij më të lartë

vetë-mohimi i tij është rritur, pavarësisht nevojës së tij,

në të vërtetë, duhet të kurrë nuk mbizotëron (mposht) e pagabueshme.

Si mund të nevojave të tilla ftojnë në botë?

Sepse ai i cili, sikur të mos ishte për të kjo botë nuk do të kishte dalë nga jo-ekzistencës së saj.

Muhammedi është mjeshtër i dy botëve, (këtu dhe në Ahiret)

dhe dy krijimet (njerëzimi dhe xhinët), si dhe të dy grupet, arabët dhe jo-arabët.

Profeti ynë, ai që urdhëron të mirë dhe ndalon nga e keqja. Nuk ka asnjë paralele të tij,

më të sinqertë se ai duke thënë "jo" ose "po".

Ai është më i dashur dhe ndërmjetësimi i të cilëve shpresohet

për çdo frikë dhe frika e papritur që do të vijë (në Ditën e agoni).

Ai i ftoi të Allahut, kështu që ata që të kapem për atë

kapem me një litar që nuk do të thyejnë.

Ai i tejkalon të gjithë profetët në krijimin dhe në karakter,

dhe profetët e tjerë nuk mund të afrohen tek ai në njohuri as natyrën e tij fisnik.

Të gjithë ata kanë, por të marrë nga i Dërguari i Allahut

shumë scoops e ujit nga oqeanit, apo gjiri i dy buzëve nga shiu,

dhe ata të gjithë u ndal para tij, në kufijtë e tyre të caktuar,

ose në një pikë të dijes, ose për të fituar konfuze e diturisë.

Për të gjithë kuptimin e tij dhe imazhin janë të plota,

dhe pastaj Krijuesi i të gjithë shpirtrave të zgjedhur atë si e tij më të dashur.

Ai është larguar nga të paturit e një të barabartë në madhësi tij

xhevahir i përsosmërisë në të është e pandashme.

Hedh si e kërkesës së të krishterëve për profetin e tyre,

dhe vendosin lirshëm dhe të thonë atë që ju dëshironi në lavdërim (të Profetit Muhamed,)

dhe atribut ndaj personalitetit të tij çdo gjë që ju dëshironi të përsosmërisë,

dhe atribut të statusit të tij me dinjitet sa më shumë nder si ju dëshironi,

në të vërtetë, excellence i të Dërguarit të Allahut nuk ka kufij,

që një drejtues mund të jetë në gjendje të shprehë me gjuhën e tij.

Nëse mrekullitë e tij ishin në përpjesëtim me gradën e tij, në madhështinë,

atëherë emri i tij do të ketë, kur e thirri, solli shkatërruar kockat përsëri në jetë.

Ai nuk u përpoq të na testuar me atë që do të bëjnë mendjet tona të paaftë për rreth tij,

nga kujdesin e tij për ne,

nuk ishim të dyshimta dhe as veten.

Kuptimi kuptimin e tij mori krijimin paaftë.

kështu që nuk u kuptua nga ata afër dhe larg,

ashtu si dielli shihet nga sytë nga larg,

ai është i vogël por ajo dobëson sy kur të mbyllura.

Si mund realiteti i tij të kuptohet në këtë botë?

Një komb fjetur amuses veten me ëndrrat në vend të tij,

kështu konkluzioni përfundimtar i njohurive tona në lidhje me atë është se ai është një njeri.

Dhe në të vërtetë, ai është më i miri i të gjithë krijimit të All-llahut

dhe çdo mrekulli e sjellë me anë të lajmëtarëve të tjerë të nderuar

është e lidhur me to nga drita tij.

Në të vërtetë, ai është dielli i virtytit në të cilën ata (profetët) janë planetet e tij,

se vetëm shfaqin dritën e tyre për njerëzit në errësirë.

Sa fisnik është krijimi i Profetit, stolisur me një karakter të tillë të shkëlqyer,

i cili ishte i veshur me bukurinë dhe të dallohen nga përgëzues.

Ai është si një lule humbje e ngjyrës në freskinë e saj, dhe shkëlqimin e hënës së plotë,

dhe oqean në bujarinë, dhe fuqia e përcaktimit të kohës,

edhe kur vetëm, duket për shkak të madhështisë së tij,

sikur ai është në mes të një ushtrie të madhe dhe shpurë e tij.

Ajo është si një margaritar i ruajtur mirë në një perle,

nga dy miniera, të folurit e tij dhe buzëqesh.

Nuk ka parfum është e barabartë me pluhurin që prek trupin e tij.

Përgëzues të jetë për të ai që e thith atë dhe puth atë!

@ SEKSIONI 4 - LINDJA E TIJ

Lindja e Tij dukshëm tregoi pastër, origjinën e tij të mirë,

Oh, excellence, i fillimit të tij dhe në fund të tij!

Në atë ditë (e lindjes) Persisë zbuluara

dhe u paralajmëruan për afrimin e fatkeqësisë dhe të dënimit.

Muret e pallatit të Chosroes u drodh dhe u shpërbë,

dhe ushtria e tij u shpërndanë kurrë për t'u bashkuar.

Dhe zjarri i persianëve mori frymë ftohtë (dhe vdiq), nga keqardhje.

Ndërsa lumenjtë e Persisë kishte sytë pa gjumë (u bë akoma) nga trishtimi i tepërt.

(Fshati Persian) Sawah bë trishtimi goditur me tharjen e liqenit të tij.

Dhe ujë sirtar u kthye në zemërim; zhgënjyer.

Ajo ishte sikur zjarri përmban lagështi e ujit me anë të pikëllimit,

ndërsa uji përmbante flakët e zjarrit.

Dhe xhinët përshëndetur dhe dritat shkëlqente,

dhe e vërteta u shfaq nga kuptimi dhe fjala e tij.

Ata u bënë të verbër dhe të shurdhër për heralding përgëzues,

ata nuk dëgjojnë, as ishte drita e paralajmëruar shihet prej tyre,

edhe pse shortarët kishte informuar popullin

se fetë e tyre të shtrembër nuk do të qëndrojë.

Dhe, edhe pasi ata dëshmitarë të shtënat yje në horizont,

rënie, ashtu si idhujt e tyre u bie në tokë,

aq shumë në mënyrë që ata të mbajtur drejtimin nga rruga e Revelacionit, mundi,

djajtë - njëra pas tjetrit, mundën

sikur në e tyre duke larguar ata ishin heronjtë e Ebrehesë.

Ose, si ushtria mbi të cilin ishin hedhur pebbles nga pëllëmba e dorës së tij,

pasi ata (pebbles) kishin lartësuar Allahun në pëllëmbët e tij të bekuara.

Ose, si exalter, (Profeti Jona) u hodh nga barkun e peshkut të madh.

SECTION 5 - E MREKULLITË E PROFETIT

Pemët iu përgjigj thirrjes së tij, sexhde,

duke ecur në drejtim të tij në trungje tyre pa këmbë,

sikur ata ishin në pushtet linjat që janë tërhequr,

dhe me degët e tyre ata shkruan kaligrafi të përsosur kudo.

Si cloud kudo që ai shkoi në këmbë,

strehimin atë nga intensive, furrë si nxehtësi, të flakët të mesit të ditës.

Kam marrë një betim nga hëna ishte ndarë - se për të

në zemrën e tij është marrëdhënia e një betimi vlefshme.

Çfarë e mirë dhe bujaria shpellë përmban,

ndërkohë që çdo sy e jobesimtarëve ishte i verbër për të.

Në shpellë, e vërteta dhe verifikuesi vërteta asnjëherë nuk u largua

dhe ata thuhet me siguri, "Nuk ka askush në shpellë!"

Mbrojtja e Allahut jipen me të dyfishtë

nga depo armesh dhe të lartë kalatë,

kur koha e ngarkuar me dëm dhe kam kërkuar strehë tek ai,

Kam marrë strehim nga ai që të mos ishte i paplotësuar.

Unë kurrë nuk kërkoi për pasurinë e të dy botëve nga duart e tij,

por, kam marrë një dhuratë bujare, me dorën më të mirë që i dha ndonjëherë.

A nuk e mohojnë se vizioni i tij është një Revelacion për të vërtetë

një zemër që kur sytë fjetur ajo nuk fle,

Dhe siç ishte në fillim të profetësisë së tij,

në të cilën nuk mund të mohohet statusi i pjekurisë.

Bekuar qoftë All-llahu që Zbulesa nuk është fituar,

as ishte profeti akuzuar për fshehtën.

Sa shpesh ka pëllëmbë të tij shëruar sëmundje nga të prekurit e tij,

dhe të lirë për kërkuesin e faljes nga zinxhirin e mëkateve.

Ai ringjalli vitin e urisë me anë të kërkesës së tij,

derisa ajo i ngjante një zjarr të bardhë për herë të zeza,

me anë të një reje që lëshuam shumë të madhe që ju do të mendoni se me fushat

një rrjedhë e ujit kishte ardhur nga deti, ose, si përmbytje të rrëmbyeshëm në luginën e Arimit.

SECTION 6: për nder të Kuranit dhe lavdërim

Më lejoni të përshkruaj mrekullitë e tij të qarta,

aq i qartë sa ai i beacons hosting për mysafirët në brinjë gjatë natës.

Bukurinë e një margaritar është zgjeruar më tej në një gjerdan,

por vlera e saj nuk do të zvogëlohet nëse nuk është i ndjeshëm.

Pra, pse nuk duhet që ambiciet e atyre që lavdërojnë rritje

ndaj tij, ai e virtytshme dhe zakone të mira.

Vargjet e së vërtetës nga Mëshiruesi, zbuloi fllad,

përjetshme, një atribut i cili është përshkruar me përjetësinë.

Ata kurrë nuk janë bashkuar me kalimin e kohës, por ata na informojnë

nga dita e emërimit, si dhe (kohët e shkuara), Adi dhe Iram.

Ata mbeten me ne përgjithmonë, prandaj ata janë superior ndaj çdo mrekulli

nga të gjithë profetët si ata u shfaq, por nuk mbeten.

Ata janë absolutisht të qartë, kështu që nuk ka vend për dyshim

me kompas e saj, ata nuk duan një gjyqtar.

Sa herë (vargjet) u luftuan kundër, rezultati i konfliktit ishte

se armiku i vrullshëm u dorëzua për ta.

Elokuenca e tyre hodhi poshtë akuzat e kundërshtarëve të tyre,

ashtu si një person xheloz mbron ndaluar nga një shkelës.

Për ta kuptimi është si valët e oqeanit në rritje të vazhdueshme,

dhe ata të kapërcejnë realitetin e saj në të dy bukurinë dhe vlerën.

Mrekulli e tyre nuk mund të numërohen, as kuptohet,

dhe ata nuk janë ballafaquar me lodhje përmes përsëritje e saj të vazhdueshme.

Ata ftohtë syrin e recitues të saj, kështu që unë i thashë atij

"Ju keni fituar me shpresën e All-llahut, pra, të mbajë lëkundur atë.

Nëse ju lexojnë ato nga frika e ngrohjes së Xhehennemit,

atëherë ju keni laget në zjarrin të ndezur fort me ujë të ëmbël. "

Ata janë Pool me të cilën përballet e atyre mëkatarëve janë zbardhur,

si ata të vijnë në atë me fytyra si qymyr.

Ajo është si Ura e drejtë, si peshore në ekuilibër,

drejtësi, pa të cilat, nuk mund të krijohet njerëzit.

Mos të jetë i habitur në qoftë se personi xheloz vendos për refuzimin e tyre

feigning injorancën ndërsa kuptimi i tyre është i zgjuar.

Në të vërtetë, syri mohon rrezen e diellit për shkak të katarakte,

goja mohon shijen e ëmbël e ujit për shkak të sëmundjes.

SECTION 7: UDHËTIMI DHE NIGHT Ngjitja

O më i mirë (Profeti Muhamed), për të cilin kërkuesi i dijes dhe virtytit të synojë për hosting e tij

si ata hap i madh dhe malin mbi kurrizin e deveve guximshëm.

Ai është ai që e ka shenjën e madh për kushdo që dëgjon,

dhe ajo është ai që është favor i madh për atë që gjen veten e saj.

Ju udhëtuar natën nga një shenjtë Vendi (Mekë) në një tjetër (Jeruzalem),

ashtu si hëna e plotë udhëton nëpër errësirë të dendur.

Dhe ju vazhdoi ngjitem deri sa ju të arritur një gradë, (a afërsia)

vetëm një distancë prej gjatësi dy harqe; që kurrë nuk ka qenë i arritur nuk e kërkojnë.

Por ju ishin të preferuar për shkak të tij (gradave), nga të gjithë profetët

dhe të dërguarit, ashtu si të dashuruar të japë për të dashurit e tyre.

Ju kaloi nëpër shtatë qiejt në të cilën ata ishin

në një procesion dhe ju keni qenë bartës standarde,

deri sa ju të lënë asnjë qëllim për të cilin një kontrabandist mund të përpiqen

në afërsi as ndonjë avancimi për një kërkues.

Ju ulen çdo gradë nga paraprakisht tuaj kur

ju u thirrët, ngritur, si ekskluzive qendër pikë.

Në mënyrë që ju të fitoni të lidheni dikush fshehur

nga të gjithë sytë, dhe (fituese) sekretet e fshehur mirë.

Pra, ju arritur çdo krenari pa ndarjen,

dhe ti tejkaluar çdo gradë, në të cilën nuk ka asnjë turmë,

dhe atë që ju janë dhënë të gradave është përlëvduar në vlerë

dhe mbi të gjitha të kuptuarit janë të mirat e dhëna mbi ju!

Përgëzues njerëzit e Islamit për ne,

nga kujdesin e tij, një shtyllë që nuk do të shkatërrohet.

Kur All-llahu bëri thirrje për adhurimin e Tij, inviter ynë

më i ndershmi Dërguari, ne u bë më i nderuar në mesin e kombeve

SECTION 8: LUFTA E PROFETIT

Zemrat e armiqve të tij u goditën me tmerr nga lajmi i ardhjes së tij,

ashtu si dhitë e shkujdesur humbur, tufë bëhet shpërndara nga një britmë e fuqishme.

Në çdo betejë ai kurrë nuk pushoi së ndeshen ato

derisa, nga goditje e ushta ata u bënë si mish mbi një bllok i shëndoshë.

Ata dëshirojnë ata mund të ikin dhe do të jetë gati për të lakmohet për shkak të saj

dhe gjymtyrët e tyre u morën nga skifterët dhe shqiponjat.

Nights do të kalojë pa e ditur ata numrin -

për aq kohë sa ajo nuk ishte një natë në muajin e shenjtë.

Kjo është sikur feja e Islamit ishte një mysafir i cili vizitoi hosting e tyre,

me çdo luftëtar trim shqetësuar për mishin e armikut të Islamit.

Ai do të udhëheqë një oqean të ushtrisë në galopant kuaj

dhe armiku u godit nga një valë masive e luftëtarëve të guximshëm.

Për çdo luftëtar përgjigjur, shpërblimi i tij është te All-llahu,

sulmuar për të çrrënjosur mosbesimin dhe ta ndante atë,

derisa feja islame u bë prej tyre,

ribashkuar pas huazimit nga familja e saj,

ende mbrojtur gjithmonë nga babai i mirë drejtë

dhe burri më i mirë i drejti në mënyrë që ajo nuk u bë një jetim, as një e ve.

Ata ishin male, kështu që pyesni kundërshtarët e tyre,

çfarë panë ata në çdo luftë.

Pyetni Hunejnit, dhe kërkoni Bedrit, Uhudit dhe kërkoni.

Llojet e vdekjes ishin më të hidhur se një epidemi të tyre.

Shpatat e bardhë mjaf i shëndritshëm u laget me gjak

pasi ata ishin zhytur në çdo qafën nxirë e armiqve të tyre.

Ndërsa në qoftë se ata janë shkrimtarë në ngjyrë të zezë me shtiza në të cilën

stilolapsa e tyre nuk ka lënë një letër të vetme të trupit unwounded.

Armët heqet nga këllëfi është karakteristikë që dallohen ato,

ashtu si një trëndafil dallohet nga aroma e saj nga ajo e një lule me asnjë.

Erërat e fitores do të dhuratë ju me aromën e tyre,

kështu që ju do të mendojnë për një fushë me lule në të cilën çdo njeri i guximshëm është një lule në lulëzim.

Sikur të ishin, kur mbi kalë-mbrapa, si shkurre guximshëm në kodrat,

për shkak të qëndrueshmëri të forcës së tyre, jo për shkak të qëndrueshmëri të rrip të shalës së tyre.

Zemrat e armiqve tronditi në terror për shkak të fuqisë së tyre,

ata nuk mund të bëjnë dallimin në mes të një qengj dhe një luftëtar i fuqishëm.

Ai që e ka fitoren e të Dërguarit të All-llahut me të -

edhe në qoftë se një luan i duhet të plotësojë atë në gropën e tij, ai bëhet i frikësuar,

dhe ju kurrë nuk do të shihni një mik unvictorious prej tij,

as do të gjeni një armik, me përjashtim të mundi.

.

Ai e paraqitur kombin e tij në kështjellën e fesë së tij,

si një luan që llozha me të vegjlit e saj në një den.

Sa herë ka fjalët e All-llahut të bëjnë debatuesin lidhje paaftë atë,

dhe shumë prova të qarta mposhti debatuesin bindur.

Njohuri të mjaftueshme në analfabet për një mrekulli

në një epokë të injorancës, dhe rregulla të mirësjelljes të tillë fisnik në një jetim.

SECTION 9: PYETJE All-llahun nga i Dërguari

I shërbyer atë me lavdërim kërkuar me të për t'u falur

mëkatet e një jete kaluar në poezi dhe robëri (për të tjerët),

këto dy kanë kurorë mua me pasojat që kam frikë,

për shkak të tyre unë jam si, si një kafshë që të ofrohet si një shpërblim.

I bindur pasionet mashtruese të të rinjve në dy kushte

dhe ka arritur asgjë përveç mëkatit dhe pendimit.

Çfarë një humbje të veten në tregtinë e saj!

Ajo nuk ka blerë jetën e përjetshme me jetën e kësaj bote, as e bëri atë shkëmbim.

Dhe kushdo që shet ahiretin e tij për jetën e tij e tanishme

humbja do të jetë e qartë për të në shitje të tij, dhe më vonë në ofrimin.

Nëse unë vij me një mëkat besëlidhja ime nuk është e thyer

me Pejgamberin, as nuk është litar im prerë,

sepse në të vërtetë, unë kam një besëlidhje prej tij për shkak të emrit tim, duke u quajtur

Muhammad, ndërsa ai është më i gjithë krijimit, në plotësimin e besëlidhjeve.

Dhe në qoftë se në ringjalljen time, ai nuk duhet të marrë më me duart e mia

me anë të mirësisë, atëherë thuaj: "O, çfarë është një rrëshqitje e këmbë",

Përsosmëria është ku ai do të ndalohet asnjë kërkues i bujarisë

ose një implorer do të kthehen nga ai pa një përgjigje.

Dhe pasi që unë kam kushtuar mendimet e mia për lartësimin e tij

Unë kam gjetur atë të jetë sponsor i mirë për shpëtimin tim.

Pasuria prej tij nuk do të anashkalojë dorën e nevojtarit

vërtet, shi shkakton lule në lulëzim në të lartë-tokat.

Dhe unë nuk kam dëshirë për kënaqësitë e jetës të cilat janë marrë

nga duart e (poetit) Zuhair për lëvdimin e tij (të mbretit harem).

O më bujari i njerëzve, unë nuk kam asnjë njeri me të cilin të kërkojnë strehim

përveç që në ndodhjen e Ditës Grand rëndësishëm.

Dhe, O i Dërguari i All-llahut, bujaria juaj universal nuk do të zvogëlohet, për shkak të mua

kur Njëra Më Zemërgjeri është zbukuruar me emrin e hakmarrjes. .

Sepse në të vërtetë, në mesin mirësitë tuaja është kjo jetë, dhe homologu i tij

dhe nga njohuritë tuaja është njohja e mbrojtura) (Tabelë dhe Pen.

O shpirti im, nuk do të bëhet i dëshpëruar për shkak të mëkateve të tua idhët,

në të vërtetë, mëkatet e mëdha, kur të falur janë të vogla.

Ndoshta, kur mëshira e Zotit tim është i shpërndarë

ajo do të jetë në proporcion me mëkatet.

O Zoti im (Allahu)! Mos lejoni që shpresat e mia të përmbyset

me ty, dhe të bëjë llogaritë e mia të veprave të rrënuara.

Jini të mirë ndaj robit tënd në të dy botët, në të vërtetë për të atij / asaj

durimi kur thirren nga vështirësitë nuk llogaritet.

Pra lejojnë retë e lartësimin vazhdueshme nga Ju

mbi Pejgamberin, e tejmbushur dhe e vazhdueshme,

për aq kohë sa degët e pemës ndikimi Moringa, me flladin e saj të mirë parfumuar

dhe për aq kohë sa këngëtari deveja enchants devetë me melodi.

Dhe le të jetë kënaqësi me Ebu-Bekrit dhe Omerit,

Othman dhe Ali; ato të fisnikërisë,

dhe mbi familjen e tij, sahabet, atëherë mbi ata që i ndjekin ata për ata

janë njerëzit e devotshmërisë, pastërtisë, mëshirë dhe bujari.

(Kjo poemë adorns rawdah e Pejgamberit, (salla Allahu alihi u lem))

END

Poemë

VISITATION Të e varrit të Profetit

Falënderimi dhe paqja qofshin mbi të

"All-llahu dhe engjëjt e Tij lavdërim dhe nderojnë Profetit. O ju që besuat, lëvdata e nderojnë atë dhe të shpallë paqe mbi të me bollëk." 33:56

By Anne Hatixhes

Pra, afër por ende aq larg

zemra ime thërret në dhimbje sot,

I ardhur ngarkuar me lumturi për të vizituar varrin tuaj

por rojet Vahabi penguar mua për të ardhur pranë dhomën tuaj.

Pengesat ishin të vendosur në mënyrë që asnjë grua nuk mund të shoh

Varri më i bekuar do të ketë kurrë,

Rojet Vahabi dhe turmat me zëra të ngritura

grabitur mua e paqes, dhe qëllimi im për të lëvduar.

All-llahu dhe engjëjt e Tij lavdërojnë Profetin e Tij * lart

dhe ne jemi të urdhëruar me të njëjtën, kjo nuk është gënjeshtër!

Kurani dhe Hadithi të mbështetur vlefshmërinë e lavdërimit të tillë

dhe me anë të kësaj mëshirë të madhe gradat tona janë ngritur.

Por kjo nuk është vetëm për hir të duke u ngritur

saj për shkak të dashurisë së tij falënderojmë dhe lavdërim

Ai solli ne aq shumë dhe nga errësira erdhi drita

që na mundëson për të dalluar gabuar nga e djathta.

A rojet dhe shtegtarë harroni paralajmërimin në mënyrë të qartë,

jo për të ngritur zërin e dikujt para se Pejgamberi * e tij në mënyrë të dashur,

ku ishte respekti që është shkak i tij i ligjshëm

O Pejgamber i Allahut, unë kam ardhur vetëm për të vizituar ju.

Nuk ka tregues drejtimin për të treguar se ku ai qëndron

asnjë paraqitje e shkurtër e të ngrohtë, ku ai do të lutet,

vetëm barrierat të lartë dhe shenjat e guximshme e "daljes" nuk u lejohet

Oh "kujdestarët" e varrit çfarë mëkati në Rawdah keni kryer.

Unë nuk kam ardhur për ta adhuruar,

vetëm për të përshëndes dhe të falënderoj, dhe kjo nuk është mëkat.

O Allah, ju lutem sillni përsëri një herë më shumë

kur nuk ka njeri që të më pengojë mua për të hyrë në derën e tij.

* Falënderimi dhe paqja qofshin mbi të Ameen

Fund